Tag: αέριο

Αδύνατο να καταλάβεις (όταν δεν θέλεις) 9

Πέμπτη 8 Μάρτη. Αυτό το συζητούμενο deal νότιας κύπρου – αιγύπτου, όπου οι σωλήνες δεν πηγαίνουν κατευθείαν στην ευρωπαϊκή αγορά αλλά κάνουν γκελ προς αίγυπτο μεριά (για να πάρουν φόρα…) είναι μια σοβαρή εκ των έσω απόδειξη των εξής:

Α) Όταν η Άγκυρα βγάζει τη μία navtex μετά την άλλη στην ανατολική Μεσόγειο κάνει κάτι που από γεωπολιτική άποψη της αναλογεί· και δεν το αμφισβητεί (στα μουλωχτά φυσικά) επιχειρηματικά ούτε καν η εθνικιστική Λευκωσία…

Β) Όταν το συμμαχικό Κάιρο κάνει τέτοια «προσφορά» στη Λευκωσία προφανώς εννοεί επίσημα πως ούτε για πλάκα δεν αναγνωρίζει σα νόμιμη και ρεαλιστική την μοιρασιά του πρώτου χάρτη, πιο πάνω – τις ελληνικές φαντασιώσεις δηλαδή. Όμως μ’ αυτό τον τρόπο δεν βοηθάει ιδιαίτερα στην περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου. Φαίνεται, μάλλον, πως η αιγυπτιακή χούντα κοιτάει τα δικά της συμφέροντα. (Είναι κάτι λογικό, που το είχαμε προβλέψει έγκαιρα…)

Γ) Όταν το φιλικό χουντικό Κάιρο κάνει τέτοια «προσφορά» στη Λευκωσία έχει την σιωπηλή συμφωνία και του τοπικού συμμάχου του, του Τελ Αβίβ, με το οποίο έχει ανοίξει ήδη σοβαρές γκαζο-δουλειές. Σύμμαχος – σύμμαχος ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός αλλά φαίνεται να κρατάει στάση αναμονής, προς το παρόν, απέναντι στις ελληνικές μαγκιές. Όχι επειδή διαφωνεί μαζί τους. Αλλά επειδή δεν βιάζεται να εκτεθεί σ’ αυτό το αντιτουρκικό «θαλάσσιο μέτωπο» όταν έχει ακόμα σοβαρές, κρίσιμες χερσαίες «εκκρεμότητες» στο συριακό πεδίο μάχης.

Θα ρωτήσει κανείς: και γιατί η Λευκωσία να κουβεντιάζει ένα deal που αποδεικνύει τα εθνικιστικά παραμύθια της για την αοζ «της»; Ο λόγος είναι απλός: επειδή αυτά τα παραμύθια έχουν ξεβραστεί ήδη, απ’ την υπόθεση του θρυλικού οικοπέδου νο 3! Μ’ όλο τον διεθνή διπλωματικό σεβασμό σ’ ένα κράτος / μέλος του οηε, κανείς δεν μπορεί να δεχτεί το ότι η ελληνο-νότια κυβέρνηση της «κυπριακής δημοκρατίας» βουλιάζει συστηματικά (σε συνεργασία με την Αθήνα πάντα…) οποιαδήποτε συμφωνία με τον βορρά, προσδιορίζοντας μια αοζ αποκλειστικά για πάρτη της, σα να είναι χωριστό κράτος στο νησί… Την ώρα που, για παράδειγμα, η βόρεια και η νότια κορέα δείχνουν σοβαρή διάθεση και τρόπο να τα βρουν!!!

Με δυο λόγια «σκατά όνειρα» για το ελλαδιστάν!!! Επικίνδυνα πάντα, ιδεολογικά, «εσωτερικά» (όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε – γι’ αυτό μιαν άλλη φορά…), αλλά με διεθνείς όρους σκατά! (Όμως μην το πείτε φωναχτά! Μπορεί να σας ακούσει κανάς ειδικός, κανάς πατριώτης, ή κανάς αναποδογυρισμένος τέτοιος… Και ξέρετε τι κάνουν οι μικροαστοί: όσο περισσότερο διαψεύδονται τόσο περισσότερο αλιχτάνε και βρίζουν…)

Τα οικόπεδα με τις μπουρμπουλήθρες

Τρίτη 27 Φλεβάρη. Τα “ελληνοτουρκικά” είναι το άλλο πεδίο δόξας των σημερινών διαδόχων και κληρονόμων (με πολύ πολύ λιγότερες δυνατότητες υπό τις τωρινές συνθήκες) της “εθνικής γραμμής” 1996 – 1998.

Είναι σίγουρο ότι η εθνοραστιστικομιλιταριστική “πολιτική ορθότητα” των ελλήνων είτε εξαφανίζει είτε διαστρεβλώνει τις απόψεις των τουρκοκυπρίων σε ότι αφορά τα θρυλικά “οικόπεδα”, νο 3, νο 10 ή νο 0 – και τα πιθανολογούμενα γκάζια. Συνεπώς, για να έχετε μια αρχική αντίληψη από πρώτο χέρι, αναδημοσιεύουμε μια συνέντευξη του υπουργού οικονομικών και ενέργειας της βόρειας κύπρου Οζντίλ Ναμί. Θα χρειαστεί αυτό το “πρώτο χέρι” όταν μιλήσουμε τις επόμενες ημέρες κριτικά και αντι-πληροφοριακά για το θέμα.

Και μην φανταστείτε ότι η συνέντευξη προέρχεται από κάποιο “περιθωριακό” μέσο… Την έδωσε ο Ναμί στον καθεστωτικότατο (και δεξιό) “φιλελελεύθερο”, της νότιας κύπρου.

Πριν, μια υπενθύμιση. Όταν ο ογκόλιθος έλληνας υπ.εξ. και ο ελληνοκύπριος πλυντηράς πρόεδρος Αναστασιάδης μεθόδευαν την αποτυχία των “συνομιλιών” στην ελβετία πέρυσι, κάποιοι ντόπιοι “επώνυμοι” (καθόλου αναρχικά στοιχεία) επέμεναν ότι “πρέπει να βρεθεί μια λύση τώρα” (στο κυπριακό…) γιατί αν δεν βρεθεί θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στην εκμετάλλευση πιθανών υποθαλάσσιων κοιτασμάτων.

Δεν ήταν προφήτες. Ήξεραν ποιες είναι οι λογικές συνέπειες της “εθνικής γραμμής”. Απλά τώρα είναι ολοφάνερες…

Ακολουθεί η συνέντευξη (αναρτήθηκε στις 27/2/2018):

Η Τουρκία ανανέωσε τη Νavtex για στρατιωτικές ασκήσεις στο τεμάχιο 3 της κυπριακής ΑΟΖ. Πώς βλέπετε εσείς να εξελίσσεται αυτή η κρίση με τη φυσική πλέον παρεμπόδιση της γεώτρησης;

Πιστεύω ότι με συνεργασία μπορούμε να αποφύγουμε την ένταση. Εδώ και πολύ καιρό έχουμε προτείνει συνεργασία, αλλά δυστυχώς η ελληνοκυπριακή ηγεσία επέλεξε να προχωρήσει μονομερώς (σ.σ. στο ενεργειακό πρόγραμμα). Επομένως, υποχρέωσαν την τουρκική πλευρά να αναλάβει συγκεκριμένη δράση. Και βλέπουμε τώρα τα αποτελέσματα.

Παρ’ όλα αυτά, η πρότασή μας για συνεργασία σε αυτά τα ζητήματα είναι ακόμα στο τραπέζι. Ελπίζω ότι η ελληνοκυπριακή ηγεσία θα την αξιοποιήσει με θετικό τρόπο. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι η τουρκική πλευρά δεν μπορεί να αποδεχθεί τα όσα υποστηρίζει η ελληνοκυπριακή ηγεσία, ότι υπό τον τίτλο της Κυπριακής Δημοκρατίας οι Ελληνοκύπριοι θα λαμβάνουν όλες τις αποφάσεις και θα καρπωθούν τα έσοδα, αν και όταν υπάρξουν, αλλά οι Τουρκοκύπριοι δεν πρέπει να ανησυχούν διότι ένα μέρος των εσόδων θα είναι κατοχυρωμένο γι’ αυτούς.

Η Κυπριακή Δημοκρατία λέει ότι για το θέμα των υδρογονανθράκων υπάρχει σύγκλιση στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης του Κυπριακού και σε μια ομοσπονδιακή λύση όλα τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων στους ενεργειακούς πόρους είναι καθορισμένα και διασφαλισμένα. Γιατί η σύγκλιση αυτή δεν είναι τώρα ικανοποιητική;

Αυτή η φόρμουλα είναι ικανοποιητική για να εφαρμοσθεί όταν θα έχουμε ομοσπονδία. Αν η ελληνοκυπριακή πλευρά παγώσει τις δραστηριότητες (σ.σ. τον ενεργειακό σχεδιασμό) και στη συνέχεια επικεντρωθούμε στο πώς θα ολοκληρώσουμε τις συνομιλίες για περιεκτική λύση, τότε μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτή τη φόρμουλα.

Το πρόβλημα έγκειται στο τι συμβαίνει σήμερα και μέχρι την ημέρα που θα λυθεί το Κυπριακό. Ουδείς έχει δώσει στην ελληνοκυπριακή πλευρά το μονοπώλιο για τη μελλοντική ομοσπονδιακή Κύπρο. Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. Η ελληνοκυπριακή διοίκηση βλέπει τον εαυτό τους ως τη μόνη νόμιμη αρχή και, συνεπώς, νιώθουν ότι αυτοί θα ιδρύσουν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αυτό δεν είναι ορθό. Την ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα συστήσουν από κοινού οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι. Και μέχρι να γίνει αυτό, καθώς είμαστε δύο πολιτικά ισότιμες κοινότητες, αποφάσεις για σημαντικά ζητήματα, όπως οι υδρογονάνθρακες, πρέπει να λαμβάνονται από κοινού, όπως από κοινού θα λαμβάνουμε τις αποφάσεις όταν θα έχουμε την ομοσπονδία.

Ποια ρύθμιση θα μπορούσε να είναι αποδεκτή από τους Τουρκοκύπριους, ώστε να νιώθετε ότι έχετε λόγο στα ενεργειακά ζητήματα χωρίς να προκύπτει θέμα αναγνώρισης οντότητας στο βορρά;

Γνωρίζετε ασφαλώς το ρητό «όταν υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος». Καταφέραμε να συνεργασθούμε σε ό,τι αφορά τη σύνδεση των δικτύων ηλεκτρικού ρεύματος. Έχουμε συστήσει επιτροπές για διαχείριση κρίσεων, για ζητήματα πολιτισμού, για την αποκατάσταση θρησκευτικών μνημείων κ.λπ. Επομένως θα μπορούσαν οι δύο ηγέτες να συναντηθούν και να συμφωνήσουν σε μια ρύθμιση που θα εξουδετερώνει τον φόβο των Ελληνοκυπρίων για αναγνώριση, αλλά την ίδια στιγμή να αντιμετωπίζει και την ανησυχία των Τουρκοκυπρίων ότι δεν διασφαλίζονται τα θεμιτά συμφέροντά μας. Πρέπει να γίνουμε αρκετά δημιουργικοί ώστε να βρούμε τέτοιες φόρμουλες.

Είμαστε όλοι Ευρωπαίοι και πρέπει να εγκύπτουμε στα ζητήματα με διάλογο και αμοιβαίο σεβασμό. Όπως ανέφερα, ο Ελληνοκύπριος ηγέτης έχει μεγάλη ευθύνη αυτή την περίοδο. Πρέπει να αναγνωρίσει ότι, δυστυχώς, οι προσπάθειές μας δεν ολοκληρώθηκαν στη Διάσκεψη για την Κύπρο (σ.σ. τον περασμένο Ιούλιο), επομένως τώρα είμαστε σε διαφορετικό στάδιο που καθιστά αδύνατο να αναβληθούν αποφάσεις που πρέπει να λάβουμε σε ζητήματα όπως οι υδρογονάνθρακες. Όταν ελπίζαμε ότι το πολιτικό πρόβλημα θα λυνόταν στη Διάσκεψη για την Κύπρο, όλοι προσπαθούσαμε να απέχουμε από το να αναλάβουμε περαιτέρω δράση για να δώσουμε μια ευκαιρία στις συνομιλίες να καταλήξουν με επιτυχία. Δυστυχώς, είχαμε μια πολύ πικρή εμπειρία στο Κραν Μοντάνα.

 Τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει η Τουρκία να εμπλέκεται στις εσωτερικές υποθέσεις της Κύπρου;

Η Τουρκία αυτή τη στιγμή δεν παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Κύπρου. Εμείς ως Τ.Δ.Β.Κ. ήμασταν υποχρεωμένοι να υπογράψουμε συμφωνίες με την Τουρκία σε ό,τι αφορά τις ανακαλύψεις υδρογονανθράκων. Ήμασταν υποχρεωμένοι να το πράξουμε διότι η ελληνοκυπριακή πλευρά απέρριψε την πρότασή μας να εμπλακούμε μαζί σε αυτές τις δραστηριότητες. Έπρεπε να λάβουμε μέτρα για να εξισορροπήσουμε τις ενέργειες της ελληνοκυπριακής διοίκησης με διεθνείς εταιρείες, όπως η ΤOTAL, η ΕΝΙ, η ExxonMobil. Και το πράξαμε υπογράφοντας συμφωνίες με την (σ.σ. τουρκική) ΤPAO. Σύμφωνα με αυτές τις συμφωνίες, η τουρκική εταιρεία υποχρεούται να κάνει αυτές τις εργασίες εκ μέρους των Τουρκοκυπρίων.

Ταυτόχρονα πρέπει να διασφαλίσουμε αυτή την περιοχή ώστε να αποφύγουμε τυχόν αλληλοσυγκρουόμενες δραστηριότητες. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι ουδείς θα μπορέσει να εξορύξει το οτιδήποτε χωρίς να λάβει υπόψη τα δικαιώματα της τουρκοκυπριακής πλευράς. Εκπλήττομαι όταν διαβάζω σχόλια όπου τίθεται το ερώτημα γιατί η Τουρκία παρεμβαίνει σε αυτή την περιοχή (τεμάχιο 3) στην οποίαν δεν έχει διεκδικήσεις, σε αντίθεση με το τεμάχιο 6 (σ.σ. του οποίου διεκδικεί ένα τμήμα ως μέρος της υφαλοκρηπίδας της). Όσοι διερωτώνται δεν αντιλαμβάνονται ότι σε όλα αυτά τα τεμάχια έχουν δικαιώματα οι Τ/Κ. Καλούμε τις εταιρείες να σεβαστούν τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων σε αυτές τις περιοχές και να αποφύγουν τις  μονομερείς ενέργειες. Αν υπάρχουν φυσικοί πόροι θα πρέπει να φέρουν ευημερία κι όχι διαμάχη.

Προβάλατε το επιχείρημα ότι η Τουρκία, εξουσιοδοτημένη από τους Τουρκοκύπριους, μπορεί να παρεμβαίνει και να δραστηριοποιείται στις ανατολικές περιοχές της ΑΟΖ, όπου βρίσκεται και το τεμάχιο 3. Ποια θα είναι η στάση της, όμως, σε τεμάχια, όπως το 10, όπου προγραμματίζει γεωτρήσεις η ExxonMobil, ή το 6 όπου αναμένεται επιβεβαιωτική γεώτρηση από την ΕΝΙ; Θα εμποδίσει και αυτές τις γεωτρήσεις;

Όπως ανέφερα και στην αρχή της συζήτησής μας, οι Τουρκοκύπριοι έχουν δικαιώματα σε όλα τα τεμάχια. Οι φυσικοί πόροι της Κύπρου ανήκουν σε όλους τους Κύπριους. Επομένως και οι δύο πλευρές πρέπει συμμετέχουν σε έναν μηχανισμό που θα διασφαλίζει ότι θα έχουν λόγο και θα επωφεληθούν από αυτούς τους φυσικούς πόρους. Το γεγονός ότι δεν προβήκαμε σε καμία ενέργεια σε ό,τι αφορά το τεμάχιο 10 δεν σημαίνει ότι δεν θα προβούμε σε ενέργειες στο μέλλον.

 Επομένως, αν δεν υπάρξει κάποια φόρμουλα συνεννόησης με τους Ε/Κ, η Τουρκία θα μπορούσε να παρέμβει και να εμποδίσει τις γεωτρήσεις στο τεμάχιο 10.

Θα μπορούσε να συμβεί. Εξαρτάται από την κατάσταση τη δεδομένη χρονική στιγμή. Θα πρέπει να αρχίσει διάλογος με την ε/κ πλευρά για τα ζητήματα των υδρογονανθράκων, ώστε να επαναρχίσουν οι συνομιλίες στο Κυπριακό υπό καθορισμένο χρονοδιάγραμμα κατάληξης. Διάλογος, ή πάγωμα των δραστηριοτήτων γεώτρησης ώστε να αποφευχθεί η ένταση που δηλητηριάζει το κλίμα (σ.σ. σε σχέση με τη διαπραγμάτευση του Κυπριακού).

 Όταν αναφέρεστε σε διάλογο με τους Τουρκοκύπριους εννοείται συνδιαχείρηση των όποιων αποθεμάτων υδρογονανθράκων;

Ναι, από το άλφα ως το ωμέγα. Να λαμβάνουμε από κοινού αποφάσεις σχετικά με το ποιος δραστηριοποιείται (σ.σ. στην ΑΟΖ), πότε και πώς. Θα πρέπει να αναπαράγουμε ό,τι θα λάμβανε χώρα σε μια ομοσπονδιακή Κύπρο. Και πρέπει να το πράξουμε σήμερα. Αν επιμένουμε να εκμεταλλευθούμε τους φυσικούς πόρους πριν από μια λύση του Κυπριακού, τότε θα πρέπει να εφαρμόσουμε από σήμερα ό,τι θα συνέβαινε στο πλαίσιο μιας λύσης (σ.σ. του προβλήματος). Αν κάποιος επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει τους υδρογονάνθρακες ως μοχλό πίεσης προς την άλλη πλευρά, τότε αυτό με βεβαιότητα θα είναι πηγή έντασης. Γιατί η τουρκοκυπριακή πλευρά, ας πούμε, να επιτρέψει στην ελληκυπριακή να χρησιμοποιήσει τέτοιον μοχλό πίεσης;

Αντιλαμβάνομαι πως μιλάτε για τη σύσταση μιας επιτροπής ή μιας ομάδας εργασίας για τους υδρογονάνθρακές στην οποία θα συμμετέχουν και οι Τουρκοκύπριοι. Αποτελεί αυτό προϋπόθεση για την επανέναρξη συνομιλιών;

Όχι δεν είναι. Διάβασα δηλώσεις του κ. Χριστοδουλίδη ότι ο τερματισμός των τουρκικών δραστηριοτήτων σε αυτά τα τεμάχια, είναι προϋπόθεση για να επανέλθει η ελληνοκυπριακή πλευρά στο τραπέζι. Εμείς δεν θέτουμε τέτοιους όρους. Η προοπτική που βλέπουμε για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων βασίζεται στο να έχουμε νέους κανόνες που θα διασφαλίσουν ότι θα υπάρξει αποτέλεσμα. Θα πρέπει βέβαια να εμπλακεί ο ΓΓ του ΟΗΕ, αλλά και οι ηγέτες θα πρέπει να αποφασίσουν πώς θα καταγραφούν αυτοί οι κανόνες.

Σε ποιους νέους κανόνες αναφέρεστε;

Για παράδειγμα ο πρόεδρος Ακιντζί επανέλαβε αρκετές φορές ότι χρειάζεται να υπάρξει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα σε μια νέα προσπάθεια λύσης. Και μπορεί να υπάρξουν και μερικοί άλλοι κανόνες. Αυτά τα ζητήματα πρέπει να διασαφηνιστούν αν πρόκειται να επαναρχίσουν οι συνομιλίες και να έχουν αποτέλεσμα. Ταυτόχρονα, οι πλευρές θα πρέπει να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να αποφύγουν κάθε δραστηριότητα που θα μπορούσε να αυξήσει την ένταση και να ιδωθεί ως ενέργεια που δεν λαμβάνει υπόψη τα θεμιτά συμφέροντα των δύο πλευρών. Και αυτή την περίοδο στην κορυφή της ατζέντας είναι οι υδρογονάνθρακες.

Αν ο Ελληνοκύπριος ηγέτης αναγνωρίσει αυτό και προσεγγίσει την τουρκική πλευρά, τότε οι ηγεσίες των δύο πλευρών μπορούν να βρουν τις αναγκαίες φόρμουλες. Πιστεύω ότι οφείλουμε και οι δύο κοινότητες να χρησιμοποιήσουμε εν δυνάμει πόρους όπως οι ανωτέρω προς όφελος ολόκληρου του νησιού.

Στην ουσία, κύριε Ναμί, η εξεύρεση μιας ρύθμισης στο θέμα των υδρογονανθράκων τίθεται ως προϋπόθεση από την πλευρά σας.

Δεν θα θέταμε τέτοια προϋπόθεση. Αποτελεί, όμως, πραγματικότητα πως αν δεν αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση, η σχέση μας θα επιδεινωθεί τόσο πολύ που δεν θα είναι δυνατόν να εμπλακούμε σε ουσιαστικές συνομιλίες.

Υπό το πρίσμα της νέας θέσης σας, του «υπουργού Οικονομίας και Ενέργειας», ποια είναι η σημερινή κατάσταση της τουρκοκυπριακής οικονομίας;

Η οικονομία μας αναπτύσσεται. Το ποσοστό ανεργίας είναι χαμηλότερο απ’ ό,τι στις περισσότερες ευρωπαϊκές οικονομίες. Παρ’ όλα αυτά, κυρίως λόγω του Κυπριακού, η ανάπτυξη δεν είναι ικανοποιητική. Λόγω της απομόνωσης δεν μπορούμε να εξάγουμε τα προϊόντα που παράγουμε απευθείας στην Ευρώπη. Μπορούμε να τα εξάγουμε στην Τουρκία, αλλά η αγορά εκεί είναι πολύ ανταγωνιστική και παράγουν ήδη τα περισσότερα είδη που παράγουμε εδώ. Πρέπει να είμαστε σε θέση να ανοίξουμε την οικονομία μας σε διεθνές επίπεδο. Υπό τις περιστάσεις, είμαστε υποχρεωμένοι να εστιάσουμε στην παροχή υπηρεσιών, στον τουρισμό, την εκπαίδευση και τον τομέα ακινήτων. Επομένως, επεξεργαζόμαστε μέτρα που θα καταστήσουν τους ανωτέρω τομείς πιο αποδοτικούς.

Στο μεταξύ, υπό τη δική μου ηγεσία, θέλω το υπουργείο Οικονομικών να λάβει μέτρα που θα αυξήσουν το εμπόριο στο εσωτερικό του νησιού, μεταξύ των δύο πλευρών. Θα ήθελα επίσης να αναπτύξω ό,τι ισχύει ήδη στη σύνδεση των δύο ηλεκτρικών δικτύων. Πιστεύω ότι αυτό θα είναι επωφελές οικονομικά τόσο για τους Τουρκοκύπριους όσο και τους Ελληνοκύπριους. Θα δημιουργήσει αλληλεξαρτήσεις, θα προωθήσει καλύτερη κατανόηση και κλίμα συνεργασίας. Όλοι γνωρίζουμε ότι η ΕΕ ιδρύθηκε στη βάση οικονομικής αλληλεξάρτησης και συνεργασίας. Ενδεχομένως, σε πολύ μικρή κλίμακα, θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ενεργοί σε αυτό το πεδίο στην Κύπρο. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να προωθήσω συνεργασία κυρίως στους τομείς της οικονομίας και της ενέργειας. Εύχομαι και ελπίζω πως ο ομόλογός μου στην ε/κ πλευρά θα έχει το ίδιο όραμα και ότι θα μπορούμε να συναντηθούμε και να αναπτύξουμε ιδέες για το πώς θα φέρουμε τις πλευρές πιο κοντά, στο πλαίσιο προετοιμασίας για την επανένωση. Η ΕΕ έχει πολλά να προσφέρει. Με λυπεί, όμως, να πω ότι η ε/κ ελίτ χρησιμοποιεί, όπως και με τους υδρογονάνθρακες, την ιδιότητα του μέλους της ΕΕ ως μοχλό πίεσης εναντίον της τουρκοκυπριακής πλευράς. Προσεγγίσεις αυτού του είδους θα έπρεπε να ανήκουν στο παρελθόν. Αν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε αυτές τις παλιές τακτικές ίσως να μπορούμε να δημιουργήσουμε κάτι νέο που θα μας οδηγήσει στον τελικό στόχο, τη συνολική λύση του Κυπριακού.

Κυπριακό γκάζι 1

Κυριακή 25 Φλεβάρη. Τα ελληνικά εθνικιστικά παραληρήματα είναι αποκλειστικά για εσωτερική κατανάλωση· και είναι κολλητικά. Σαν αιώνια επιδημία. Στη νότια κύπρο όμως υπάρχουν και κάποιοι (άγνωστο πόσοι, πάντως όχι δυο τρεις!) που επειδή ζουν από πρώτο χέρι αυτά που στην Αθήνα πακετάρονται για εθνοθεραπεία, μιλάνε έξω απ’ τα δόντια. Το παρακάτω είναι ενδεικτικό: απόσπασμα από άρθρο της νοτιοκυπριακής εφημερίδας “πολίτης”, στις 21 Φλεβάρη:

… Ο «σκληρός» Νικόλας [Αναστασιάδης] διεμήνυσε πως η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει, λέει, «πάση θυσία» να προχωρήσει με τους ενεργειακούς της σχεδιασμούς.

Εκείνο το «πάση θυσία» ακουγόταν ακόμα πιο επικίνδυνο από το στόμα ενός ανθρώπου ο οποίος έχει καταστήσει πλέον το όνομά του συνώνυμο της αποτροπής κάθε προσπάθειας για επίλυση του Κυπριακού, εν μέσω μάλιστα των πιο καταγέλαστων μεγαλοϊδεατισμών για Νέες Στρατηγικές που παραπέμπουν σε κατά φαντασίαν υπερδυνάμεις και μόνο. Και δεν ήταν ο μόνος για να είμαι δίκαιος.

Γιατί ο όποιος στοιχειωδώς σώφρων άνθρωπος είναι σε θέση να καταλάβει αν μη τι άλλο τα βασικά και τα αυτονόητα: πρώτον, πως εμείς, όσο κι αν δεν μας αρέσει δεν έχουμε καμία, μα καμία άλλη πολυτέλεια από τη διπλωματική οδό και την προσπάθεια διασφάλισης των συμφερόντων μας με λεπτούς χειρισμούς…

… δεύτερον, ότι χωρίς τη λύση του Κυπριακού αέριο – πέραν αυτού που βγάζει ο ίδιος και διάφοροι άλλοι και το οποίο δυστυχώς δεν είναι εμπορεύσιμο αλλιώς θα είχαμε χεσ… στο τάλιρο, μετά συγχωρήσεως – δεν πρόκειται να βγάλουμε ποτέ, εκτός κι αν αναγκαστούμε να ζήσουμε με τη διχοτόμηση και της χώρας αλλά και της ΑΟΖ μας…

… και τρίτον, ότι το «πάση θυσία» είναι πολύ μεγάλη κουβέντα για να την πει κανείς, όταν η θυσία άλλους είναι που αφορά. Όχι εκείνους που θα έχουν την πολυτέλεια της πτήσης σε ώρα ανάγκης για το… Ντουμπάι ή για κάπου αλλού.

Άλλοι είναι που θα μείνουν εδώ. Και αυτοί θα πληρώσουν τη… θυσία.

Για να δανειστώ, με σεβασμό και με τις απολογίες μου πάντα δεδομένου του παραλληλισμού κάτι από την αθάνατη Ντε Μποβουάρ, απλοχεριές με το Αίμα των Άλλων δεν κάνουμε, αγάπη μου.

…

Κυπριακό γκάζι 2

Κυριακή 25 Φλεβάρη. Αν τα πιο πάνω φαίνονται “χαριτωμένα”, υπάρχουν κι άλλα, πολύ πιο σοβαρά – που για “εθνικούς λόγους” ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΛΕΓΟΝΤΑΙ στα μέρη μας. Στην ίδια εφημερίδα την ίδια ημέρα, υπήρχε ένα άλλο άρθρο, με τα εξής ενδιαφέροντα:

… Ακόμα και αν η ΕΝΙ επιθυμεί να τιμήσει το συμβόλαιό της με την Κυπριακή Δημοκρατία, θα πρέπει να επαναπρογραμματίσει τη γεώτρηση περί τα τέλη Απριλίου και αυτό υπό προϋποθέσεις και σοβαρά ερωτηματικά. Ο ίδιος ο γενικός της διευθυντής κ. Ντεσκάλτσι δήλωσε ότι τα θέματα ασφαλείας στην κυπριακή ΑΟΖ είναι η Κυπριακή Δημοκρατία που τα διαχειρίζεται και όχι η εταιρεία.

Τη δήλωση Ντεσκάλτσι ήρθε να διευκρινίσει περαιτέρω το Υπουργείο Εξωτερικών της Ιταλίας. Όπως αναφέρει σε τηλεγράφημά του το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ANSA επικαλούμενο πηγές του ιταλικού ΥΠΕΞ, «η κρίση στην κυπριακή ΑΟΖ δεν αφορά τις διμερείς σχέσεις μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας, αλλά τις σχέσεις και τις ισορροπίες μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του βόρειου τμήματος του νησιού». Εν ολίγοις η Ιταλία κάνει σαφή λόγο για την ανάγκη λύσης του Κυπριακού και, για να μην υπάρξουν καθόλου παρερμηνείες ότι αυτό εννοεί, προσθέτει ότι οι δύο πλευρές στην Κύπρο οφείλουν να συνεννοηθούν, διότι μπορούν να συμβούν και χειρότερα: «Ένα πιθανό αρνητικό αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων προσπαθειών για τον καθορισμό συμφωνημένων διαδικασιών στις ερευνητικές δραστηριότητες θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το δυναμικό ανάπτυξης και τα οφέλη για ολόκληρη την περιοχή».

Η δήλωση αυτή δεν συνιστά τίποτε άλλο από λευκή πετσέτα στο ρινγκ για την ιταλική κυβέρνηση, αφού έρχεται να ταυτισθεί με τις θέσεις που εξέφρασαν τις τελευταίες μέρες οι κύριοι Όζερσαϊ και Ναμί. Οι οποίοι ζήτησαν επιτακτικά τη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στη χάραξη της ενεργειακής πολιτικής της Κυπριακής Δημοκρατίας κάνοντας αναφορά στα δικαιώματα της τ/κ κοινότητας.

Η δήλωση αυτή των Ιταλών προφανώς έχει και άλλες προεκτάσεις.

Συγκεκριμένα, με βάση τη δήλωση, ηχεί απόλυτα λογικό ότι σε νέα περίπτωση γεώτρησης η ΕΝΙ θα απευθυνθεί στην Κυπριακή Δημοκρατία και θα ζητήσει διασφαλίσεις για την ομαλότητα μιας νέας προσπάθειας. Μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία να παράσχει τέτοιου είδους διασφαλίσεις; Ποιος, δηλαδή, θα της εγγυηθεί ότι ακόμα και αν επανέλθει στην περιοχή δεν θα εκδοθεί νέα navtex από την Τουρκία; Την ίδια στιγμή λογικό ηχεί και ένα άλλο ενδεχόμενο. Ότι η ιταλική ΕΝΙ είναι πολύ πιθανό να διαβουλευτεί και με την Τουρκία ή την τουρκοκυπριακή πλευρά, κάτι βεβαίως που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.

Σε περίπτωση αρνητικών απαντήσεων στα ερωτήματα της ΕΝΙ, επίσης λογικό επακόλουθο θα μπορούσε να ήταν ο τερματισμός της δράσης της ΕΝΙ στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και του κυπριακού ενεργειακού προγράμματος αφού η ΕΝΙ πλην του οικοπέδου 10 δραστηριοποιείται είτε από μόνη είτε σε συνεργασία σε όλα σχεδόν τα αδειοδοτημένα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ.

Σε τελευταία ανάλυση η ΕΝΙ δεν έχει συμφέροντα μόνο στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και στην Τουρκία. Ως γνωστόν η ιταλική εταιρεία έχει υπογράψει συμφωνία διάθεσης φυσικού αερίου με την τουρκική εταιρεία Altinbas Holding’s, ενώ την ίδια στιγμή είναι στρατηγικός εταίρος στον αγωγό Σαμψούντας -Τζεϊχάν για μεταφορά πετρελαίου σε συνεργασία με τις ρωσικές εταιρείες Transneft and Rosneft.

…

Να χειροκροτήσουμε την σπουδαία δουλειά του ογκόλιθου υπ.εξ. Nick the greek πριν κανά χρόνο στην ελβετία, όταν τορπίλισε (μαζί με τον δεξιό Αναστασιάδη, εννοείται) την πιο πρόσφατη δυνατότητα συνεννόησης της Λευκωσίας με τους τουρκοκύπριους και την Άγκυρα; Δεν χρειάζεται: η ελληνική ιμπεριαλιστική λιγούρα μπορεί να οδηγεί σε διάφορες καταστροφές (εκτός εισαγωγικών) αλλά οι σχεδιαστές της πάντα την γλυτώνουν. Και διαιωνίζονται.

(φωτογραφία: Η κόκκινη λουρίδα αντιστοιχεί στη θαλάσσια ζώνη που δέσμευσε χτες η Άγκυρα με διακοίνωση για στρατιωτικές ασκήσεις – navtex. Σας θυμίζει κάτι; Θα έπρεπε: αντιστοιχεί στην τουρκική αοζ στην ανατολική Μεσόγειο την οποία παράλογα και παράνομα αρνείται η Αθήνα, με το «θεώρημα του Καστελόριζου»…)

Κυπριακό γκάζι 3

Κυριακή 25 Φλεβάρη. Υπάρχουν, όμως, κι ακόμα χειρότερα μαντάτα. Οι σύμμαχοι στο μεγαλοφυές σχέδιο της “περικύκλωσης της ανατολικής Μεσογείου” που οι έλληνες σχεδιαστές προσπαθούν να πουλήσουν στην Ουάσιγκτον για να αναβαθμιστούν γεωπολιτικά, έχουν τους δικούς τους λογαριασμούς και τα δικά τους συμφέροντα. Άλλο απόσπασμα απ’ το ίδιο με πριν άρθρο:

… Στο περιθώριο των navtex δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας η συμφωνία Ισραήλ – Αιγύπτου ύψους 15 δις δολαρίων για αγορά αερίου από την αιγυπτιακή ιδιωτική εταιρεία Dolphin. Η συμφωνία αυτή στην πράξη έρχεται να καταδείξει από τη μια τις προοπτικές συνεργασίας που υπάρχουν αλλά και την αδυναμία συνεννόησης όλων των κρατών της Ανατολικής Μεσογείου για πολύπλευρη εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην περιοχή. Η επιθετική συμπεριφορά της Τουρκίας, η υποκριτική συμπεριφορά του Ισραήλ το οποίο, μη αποδεχόμενο τη συμφωνία ενιαιοποίησης του οικοπέδου 12, μας έχει δέσει τα χέρια για την αξιοποίηση του κοιτάσματος, η έλλειψη ηγεσίας με όραμα στην Κύπρο, η μη λύση του Κυπριακού και κατ’ επέκταση η αδυναμία της χώρας μας να αποτελέσει τον ενδιάμεσο κρίκο συνεννόησης με όλους τους παίκτες της περιοχής με βάση τον αρχικό σχεδιασμό που έγινε για την περιοχή κυρίως από πλευράς ΗΠΑ και ΕΕ, στην ουσία οδηγεί προς το παρόν σε αποσπασματικές κινήσεις. Εταιρείες του βεληνεκούς της Noble, ακόμα και της ΕΝΙ, απέδειξαν ότι δεν μπορούν να συνεισφέρουν σε έναν ευρύτερο γεωπολιτικό σχεδιασμό. Ίσως η παρουσία της αμερικανικής Exxon το δεύτερο εξάμηνο στην περιοχή υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξουν σημαντικά ευρήματα να αλλάξει τη ροή των δεδομένων. Σε διαφορετική περίπτωση το κυπριακό φυσικό αέριο μέλλει να μείνει εγκλωβισμένο στα έγκατα της Μεσογείου.

Το κοίτασμα του «οικοπέδου 12» είναι ενιαίο με το γειτονικό του ισραήλ. Αν γίνουν δύο τρύπες θα τραβούν και οι δύο πλευρές απ’ το ίδιο γκάζι· κι αυτό θα μπορούσε να είναι αιτία ακόμα και για καυγά. Πιθανόν η Λευκωσία να ονειρευόταν κάποιου είδους επίσημη μοιρασιά με το Τελ Αβίβ, αλλά το ισραηλινό κράτος δεν κάνει τέτοια χουβαρνταλίκια – και γιατί θα έπρεπε; Έτσι την ελληνοκυπριακή «αξιοποίηση του οικοπέδου 12» δεν την εμποδίζει η μοχθηρή τουρκία, αλλά το συμμαχικό ισραήλ – που θέλει το κοίτασμα για πάρτη του!!!

Δυο λεπτά όμως; Ποιος καπιταλιστικός νόμος λέει ότι αν σε κάποια χ δουλειά υπάρχουν, ας πούμε, 10 αφεντικά, μόλις εμφανιστεί ορεξάτος ένας 11κατος, να ανοίξει ίδιο μαγαζί, οι υπόλοιποι θα τον αγκαλιάσουν και θα τον χειροκροτήσουν; Ποιος καπιταλιστικός νόμος λέει ότι το μιλιταριστικό, απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς, ή η χούντα του Καΐρου, που έχουν βρει ήδη μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου στις αοζ τους (τα οποία φυσικά θέλουν να μπορούν να πουλάνε) θα καλοδεχτούν τους ελληνοκύπριους (ή ακόμα και τους έλληνες) σαν ανταγωνιστές τους; Γιατί να το κάνουν αυτό; Βρείτε μας, please, έναν λόγο που να στέκει…

Συνεπώς, δεν είναι η μοχθηρή τουρκία ο πραγματικός αντίπαλος! Είναι ο συνδυασμός της ελληνικής και της ελληνοκυπριακής ιμπεριαλιστικής οπτικής με τα συμφέροντα των συμμάχων (στην ανατολική Μεσόγειο…) που τρίβονται στα μούτρα των επίδοξεων ντόπιων σεΐχηδων!!! (Για να μην αναφερθούμε στα συμφέροντα των υπερδυνάμεων στο φυσικό αέριο, δηλαδή την Μόσχα, την Τεχεράνη και την Ντόχα, που είναι βέβαια «απέναντι»…)

Και γιατί, δηλαδή, ο «μεγάλος αμερικάνος φίλος και σύμμαχος» θα έπρεπε να τσακωθεί με το Τελ Αβίβ για τα «μάτια της Λευκωσίας» – και το πιθανό γκάζι της;

Δεν πειράζει. Οι ιμπεριαλιστικές φαντασιώσεις και οι εθνικιστικοί μεγαλοϊδεατισμοί είναι μια χαρά αναισθητικά για τις ταξικές αντιθέσεις. Τουλάχιστον εκεί τα ντοπια αφεντικά και οι πολιτικοί και μηντιακοί λακέδες τους την ξέρουν την δουλειά.

Εύκολη δουλειά, όταν δεν έχουν ανταγωνιστές…

Το τρυπάνι «άντε γειά»!

Παρασκευή 23 Φλεβάρη. Το ότι το πλωτό γεωτρύπανο της ιταλικής eni είδε και αποείδε και τελικά αποχαιρετά το «έγινε διάσημο για μια μονάδα ιστορικού χρόνου» οικόπεδο 3 της νοτιοκυπριακής αοζ, πηγαίνοντας (για να τρυπήσει; για να αράξει;) στην άλλη άκρη της Μεσογείου, στο μαρόκο, είναι ήττα πρώτου μεγέθους για τους σχεδιασμούς τόσο της Λευκωσίας όσο και της Αθήνας. Το τουρκικό καθεστώς έκανε τσαμπουκά, προσέχοντας να είναι νομότυπος – δεν υπάρχει αμφιβολία.

Όμως το επιχείρημα της Άγκυρας, ότι δηλαδή δεν μπορεί το νοτιοκυπριακό κράτος άλλοτε να συμπεριφέρεται σαν χωριστό απ’ τον βορρά (χωρίς να έχει αναγνωρίσει τουρκοκυπριακό κράτος) προσδιορίζοντας «οικόπεδα» που θα τα εκμεταλλευτεί για την πάρτη του, και άλλοτε να επωφελείται σαν το «μοναδικό κράτος στην κύπρο» (όροι της ένταξης στην ε.ε. και την ευρωζώνη), δεν είναι απλά λογικό. Είναι και πειστικό οπουδήποτε ξέρουν ότι τα απανωτά «ναυάγια της λύσης του κυπριακού» οφείλονται στα κόλπα της Λευκωσίας και της Αθήνας – δηλαδή σ’ όλο τον κόσμο εκτός απ’ τα μέρη μας. Ογκόλιθε και λοιποί: τώρα είναι η σειρά σας να σκάψετε για το γκάζι στο “3”: με κασμάδες και βατραχοπέδηλα!…

Είναι προφανές ότι η eni αποφάσισε ότι βαρέθηκε να περιμένει, κι ότι έχει κι άλλες δουλειές, αφού πρώτα ζήτησε την γνώμη των δικηγόρων της· και του ιταλικού κράτους. Το οποίο ούτε καν συμβολικά δεν ήταν διατεθειμένο να παίξει (σίγουρα όχι τώρα) στα παιχνιδάκια των ελλήνων και των ελληνοκυπρίων στην ανατολική Μεσόγειο. Δεν συμμετέχει στην «περικύκλωσή της», ενεργειακή, στρατιωτική ή ό,τι άλλο!

Τα ελληνικά φασιστόμουτρα έχουν διατυπώσει μια ανατριχιαστική θεωρία: πως επειδή κάνουν deal με διάφορες μεγάλες εταιρείες έχουν, αυτόματα, και την κάλυψη των αντίστοιχων κρατών. Είναι ηλίθιοι! Αγνοούν, για παράδειγμα, ότι οι μεγάλες αμερικανικές πετρελαϊκές πίεζαν σκληρά τις κυβερνήσεις τους (πρώτα εκείνη του Κλίντον και μετά, για λίγο, εκείνη του Μπους του Β) να άρουν τις κυρώσεις κατά του καθεστώτος της Βαγδάτης (του μακαρίτη Χουσεΐν) για να κάνουν πετροδουλειές με τα ιρακινά κοιτάσματα· τρώγοντας την μία πόρτα μετά την άλλη, ως τα τέλη του 2001… Αγνοούν ότι τα κράτη είναι συχνά γενικοί εκπρόσωποι των καπιταλιστικών συμφερόντων, και όχι του ενός ή του άλλου κλάδου.

Η ήττα στο οικόπεδο 3 δεν είναι, λοιπόν, στρατιωτική· παρότι το τουρκικό καθεστώς χρησιμοποίησε και στρατιωτικά μέσα. Είναι πολιτική / γεωπολιτική: οι «χρυσές βίδες» δεν έχουν καταλάβει ότι η μεγάλη ιδέα που έχουν για τους εαυτούς τους είναι για τα μπάζα!

Πάντως, για να μην πέσουν στην κατάθλιψη οι έλληνες και οι ελληνοκύπριοι, το γεωτρύπανο (η eni δηλαδή) υποσχέθηκε ότι θα ξαναγυρίσει. Κι αν δεν τρυπήσει ελληνοκυπριακά οικόπεδα, μπορεί να ανοίξει τίποτα σαμπάνιες!

Αδύνατο να καταλάβεις (όταν δεν θέλεις) 3

Πέμπτη 25 Γενάρη. Είναι γεγονός ότι αυτό το σχέδιο, η «περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου» σαν παροχή υπηρεσιών προς τον αμερικανικό 6ο στόλο, απ’ την άποψη της χειροπιαστής υλοποίησης, ξεπερνάει συχνά τις ικανότητες των διαδοχικών τζουτζέδων ελληνικών κυβερνήσεων, των οποίων το προσωπικό προέρχεται γενικά απ’ την «ηθική» των κοτζαμπάσηδων· παρότι υπάρχουν πάντα εντεταλμένοι κατάλληλα υπουργοί (ονόματα δεν λέμε, προς το παρόν…) Η φάρσα της ελληνικής χερσαίας διοίκησης σε διαδοχικά κύματα σε ότι αφορά την ελληνική αοζ είναι χαρακτηριστική!

Απ’ την άλλη μεριά κανείς απ’ τους συμμάχους σ’ αυτό το σχέδιο δεν είναι ηλίθιος· όχι όσο οι έλληνες υπήκοοι… Συνεπώς η συμμαχία προχωράει εκεί που είναι ρεαλιστικό να προχωρήσει: σαν στρατιωτική συμμαχία, και όχι σαν συνεταιρισμός οικοπεδούχων του βυθού (όπως πουλάει για αποπροσανατολιστικούς λόγους η μυθολογία του ελληνικού ιμπεριαλισμού). Το Τελ Αβίβ, σαν «στρατηγικός σύμμαχος» της Αθήνας, δεν πρόκειται να υποστηρίξει ποτέ ότι το Καστελόριζο … δικαιούται αοζ!! Ούτε το Κάιρο!! Δεν είναι βλάκες! Θα μπορούσε όμως ίσως (αν συνέφερε και οικονομικά) να σπρώξει το ισραηλινό ή το αιγυπτιακό καθεστώς γκάζι μέσω αγωγών που θα περνούσαν από «ασαφούς ιδιοκτησίας βυθούς», πειρατικά δηλαδή, και, μετά, από ελληνικής ιδιοκτησίας – όπως, για παράδειγμα, δείχνει ο φιλόδοξος χάρτης της φωτογραφίας. Απ’ την άλλη πάντα υπάρχει η δυνατότητα της υγροποίησης…

Και έπονται τα υπόλοιπα της συμμαχίας: η συνεργασία των μυστικών υπηρεσιών, η ελεγχόμενη μεταφορά στρατιωτικής τεχνολογίας, η εκπαίδευση «ξένω πιλότων»… Αλλά κι αυτά (μέσω Ουάσιγκτον): δουλειές για έλληνες εργολάβους στην κατασκευή στρατιωτικών υποδομών και βάσεων (αεροδρομίων, λιμανιών) για λογαριασμό συμμαχικών στρατών, ή επιμελητειακές υποδομές· ή και κάποιες εργολαβίες απ’ την προσπάθεια real estate σωτηρίας των δικτατοριών της αραβικής χερσονήσου.

Αυτά είναι μερικά απ’ τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω (και καθορίζουν) τις ιμπεριαλιστικές κατευθύνσεις του ελληνικού κράτους. Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει – φυσικά! Αυτό το «ό,τι άλλο ήθελε προκύψει» δεν πρέπει να το υποτιμάει κανείς· ούτε να το υπερτιμάει όμως, Παραπέμπει στους διεθνείς συσχετισμούς· άρα θέλει πολύ προσεκτική έρευνα, ανάλυση και διάγνωση. Για το τι είναι πραγματικό και το τι είναι φαντασίωση.

(Θα επανέλθουμε).

Οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται…

Τετάρτη 9 Αυγούστου. …Με την υποστήριξη των ηπα, η ε.ε. θα πρέπει να κινηθεί γρήγορα κάνοντας μια σοβαρή προσπάθεια να εξασφαλίσει μη ρωσικές προμήθειες φυσικού αερίου στην ευρώπη, εμποδίζοντας έτσι τον Πούτιν να χρησιμοποιήσει την ενέργεια σαν πολιτική κάλυψη μια για πάντα. Σ’ αυτό τον στόχο οι ηπα έχουν να παίξουν κρίσιμο ρόλο ώστε να βοηθήσουν την απελευθέρωση των συμμάχων μας απ’ την κυριαρχία της ρωσίας στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου.

Οι φτηνές και άφθονες αμερικανικές πηγές έχουν ρίξει τις τιμές διεθνώς, αλλά απ’ την στιγμή που ο Πούτιν πουλάει πετρέλαιο και αέριο ελεύθερα σ’ όλο τον κόσμο εμείς πιεζόμαστε και πουλάμε σε ελάχιστους. Γι’ αυτό τον λόγο υποστήριξα το νόμο για την Ενεργειακή Ασφάλεια του Βόρειου Ατλαντικού (North Atlantic Energy Security Act), ένα νόμο που θα ξεδιπλώσει την διάθεση των δικών μας πηγών, με σκοπό να υπονομεύσει το καθεστώς Πούτιν και ενισχύσει τους συμμάχους μας στην ευρώπη.

Ο αμερικανικός ενεργειακός τομέας έχει την δυνατότητα να γίνει ένα πολύτιμο στοιχείο που θα ωθήσει την οικονομία, θα υπηρετήσει τους σκοπούς της εξωτερικής πολιτικής των ηπα, και θα ενισχύσει την εθνική μας ασφάλεια και την ασφάλεια των συμμάχων μας στον κόσμο…

Αυτά λέγονταν, έτσι ακριβώς… όχι πριν 3 βδομάδες αλλά σχεδόν πριν 3 χρόνια. Στις αρχές Δεκέμβρη του 2014. Απ’ τον υποτιθέμενο “μαχητή” (και όχι πάντα φιλοΤραμπ) συντηρητικό γερουσιαστή McCain – τον άνθρωπο που έχει δουλέψει επί χρόνια σαν «ανεπίσημος» υπ.εξ. των ηπα, κάνοντας όλες τις βρωμοδουλειές που δεν μπορούσαν να γίνουν επίσημα. Όπως, για παράδειγμα, τις επαφές με τους τζιχαντιστές στη συρία…

Πολύ πριν γίνουν οι περσινές αμερικανικές εκλογές (και το Κρεμλίνο εκλέξει το ψόφιο κουνάβι, όπως λέει ο θρύλος…) η Ουάσιγκτον επεδίωκε να «δέσει» ενεργειακά την ευρώπη· και, αντίστοιχα, να κόψει την ροή ρωσικού φυσικού αερίου. Γιατί όταν ένας πολιτικός σκύλος σαν τον McCain γαυγίζει για «μη ρωσικές πηγές» εννοεί «πηγές που ελέγχουμε εμείς…. είτε είναι στην επικράτειά μας, είτε αλλού».

Να πει κανείς ότι η Ουάσιγκτον δεν έκανε φιλότιμες προσπάθειες γι’ αυτό τον σκοπό; Έκανε και παράκανε. Η ενίσχυση των φασιστών στην ουκρανία τι στόχο είχε άραγε αν όχι την διακοπή της ροής φυσικού αερίου απ’ την ρωσία στην ευρώπη; Απέτυχε σε μεγάλο βαθμό όταν ανακοινώθηκε ο south stream 2…

Αλλά η στοχοπροσήλωση στοχοπροσήλωση! Τώρα, με αφορμή την θρυλούμενη αλλά καθόλου αποδεδειγμένη εμπλοκή της Μόσχας στις αμερικανικές εκλογές (κάτι βρήκαν να πουν!) οι κυρώσεις συμμαδεύουν και τις ευρωπαϊκές ενεργειακές εταιρείες (γερμανικές και αυστριακές κατά κύριο λόγο) που συνεργάζονται με την gazprom στην κατασκευή και στην εκμετάλλευση του south stream 2.

Θέλουν οι ευρωπαίοι να «απελευθερωθούν» απ’ το ρωσικό αέριο και να υποδουλωθούν στο υγροποιημένο αμερικανικό; Όχι, δεν θέλουν! Πρώτον, επειδή το ρωσικό είναι φτηνότερο… Και δεύτερον επειδή η Μόσχα δεν έχει βάσεις σε ευρωπαϊκό έδαφος, οπότε η όποια (ενεργειακή) εξάρτηση είναι «μονή». Αντίθετα, η εξάρτηση απ’ τους αμερικάνους έχει πάντα και κάνες. Είναι πολλαπλή… Συχνά δεν μπορεί καν να ειπωθεί “εξάρτηση”. Λέγεται κατοχή με τακτ· και έτσι ασκείται. Παράδειγμα οι σχέσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών με τις ιρανικές…

Και αυτό έχει πολλές και διάφορες συνέπειες… Γιατί ούτε ο McCain το έκρυβε, πριν σχεδόν τρία χρόνια: οι σκοποί της εξωτερικής μας πολιτικής και η εθνική μας ασφάλεια πρώτα και πάντα! Σα να έλεγε: america first – και οι υπόλοιποι να πάνε να ….

Οπότε το ψόφιο κουνάβι μπορεί να τσινάει, αλλά τα αμερικανικά νομοθετικά σώματα είναι μέσα στη γραμμή του· ή αυτός στη δική τους. Το ίδιο κάνει, παρά τα μελοδράματα…

Ανοικτές μπουκαπόρτες

Δευτέρα 19 Ιούνη. Και γιατί (θα πείτε…) να κτυπήσει το ισραήλ την Ουάσιγκτον που είναι στου διάολου τη μάνα και όχι την Δαμασκό ή την Τεχεράνη που είναι κοντά; Σωστό! Το πρώτο το έκανε, με τον τρόπο που έπρεπε, όταν έπρεπε… Οπότε τώρα για την ανατολή εκπαιδεύονται οι ισραηλινοί πιλότοι!… Αν και δεν είναι τα βουνά και τα λαγκάδια που θα τους κάνουν την ζημιά.

Όμως τι παραμύθι κι αυτό με το ισραηλινό (και το κυπριακό) γκάζι, ε; Ο μέσος παραπληροφορημένος υπήκοος θα πρέπει να ξεχάσει ότι υπάρχει ήδη μεγάλος ανταγωνισμός προμηθευτών σ’ αυτό το είδος· και ότι αν και όποτε προστίθεται “καινούργιος παίκτης” στην σχετική αγορά, έχει να αντιμετωπίσει όλους τους προηγούμενους και εδραιωμένους… Με ότι σημαίνει “ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός”, πάνω ή κάτω απ’ το τραπέζι.

Για παράδειγμα, ένας ανταγωνιστής που θα έχει να αντιμετωπίσει τον ισραηλινο-κυπριακο-ελληνικό σωλήνα γκαζιού, αν και όποτε υπάρξει, είναι …. η Ουάσιγκτον! Η οποία καίγεται να κάνει εξαγωγές υγροποιημένου αερίου στην ευρώπη· και πέφτει ως τώρα πάνω στην Μόσχα αλλά και την Ντόχα, την Τεχεράνη… Οπότε μαστορεύει, όπου μπορεί, κάτι πολέμους για να εμποδίσει τους αγωγούς…

Όμως όλα κι όλα!!! Όπως με το ρωσικό γκάζι που θα έφερνε (μαζί με ρούβλια προστάτζα) ο κυρ Παναγιώτης, έτσι και το ισραηλινό μέσω ελληνικών βυθών είναι υπεράνω ανταγωνισμού!!! Είναι θέμα ποιότητας βρε αδελφέ!! Σαν το τυρί “φέτα” ένα πράγμα!

Οπότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Θα χεστούν στο τάληρο οι έλληνες – μόλις γίνουν σεΐχηδες. Είναι στο κόλπο και ο φίλος, ο αδελφός Νετανιάχου, κι όλοι οι φίλοι και αδελφοί Lieberman· γιατί να υπάρχει θέμα;

Ο καπιταλισμός είναι ωμός

Κυριακή 18 Ιούνη. …Το να απειλούνται επιχειρήσεις απ’ την γερμανία, την αυστρία και άλλα ευρωπαϊκά κράτη με αποκλεισμό απ’ την αγορά των ηπα αν συμμετέχουν σε project μεταφοράς φυσικού αερίου όπως ο nord stream 2 με την ρωσία ή αν τα χρηματοδοτούν, προκαλεί μια εντελώς καινούργια και πολύ αρνητική κατάσταση στις ευρω-αμερικανικές σχέσεις…

Αυτά δήλωσαν ο γερμανός υπ.εξ. Sigmar Gabriel και ο αυστριακός πρωθ. Christian Kern, σε κοινή δήλωσή τους, μετά την απόφαση των αμερικάνων γερουσιαστών για νέες κυρώσεις σε βάρος της Τεχεράνης, της Μόσχας, αλλά και όσων ευρωπαϊκών εταιρειών συνεργάζονται με ρωσικές στον τομέα της ενέργειας.

H απόφαση (θα περάσει και απ’ την βουλή πριν υπογραφτεί απ’ το ψόφιο κουνάβι) πάρθηκε με μεγάλη, διακομματική πλειοψηφία. Και έχει σημασία ότι στο ρητό ή άρρητο σκεπτικό της οι κυρώσεις για τον nord stream 2 είναι υποστηρικτικές …. της ουκρανίας! Ο αγωγός αυτός παρακάμπει το ουκρανικό έδαφος και αυτή η παράκαμψη μειώνει την γεωπολιτική αξία του ουκρανικού οικοπέδου για τον έλεγχο του οποίου ξοδέψαμε τόσο χρήμα – ΔΕΝ λέει αλλά εννοεί η απόφαση για τις κυρώσεις. Μ’ άλλα λόγια: κωλοευρωπαίοι δεν θα κάνετε ό,τι γουστάρετε στα θέματα που θεωρούμε στρατηγικής σημασίας (σε βάρος σας!).

Οι nord stream (1 και 2) μεταφέρουν φυσικό αέριο δια θαλάσσης απ’ την ρωσία στη γερμανία, στην αυστρία και από κει στην κεντρική ευρώπη, παρακάπτωντας όχι μόνο την ουκρανία αλλά και την πολωνία· πράγμα που έχει εκνευρίσει και την Βαρσοβία. Αλλά μια τόσο ωμή αμερικανική επιθετική ενέργεια δύσκολα θα γινόταν δημόσια δεκτή απ’ τα «φιλικά» καθεστώτα της ανατολικής ευρώπης. Αν όχι για άλλους λόγους επειδή κάπου κάπως πρέπει να τροφοδοτούνται κι αυτά με κάποιου είδους υδρογονάνθρακες, για τα επόμενα χρόνια. Αν περιμένουν να αγοράσουν το υγροποιημένο αμερικανικό αέριο, ψώνισαν από σβέρκο: θα είναι πανάκριβο ώσπου να φτάσει στην πόρτα τους.

Για πολλά μπορεί να κατηγορήσει κανείς την ψοφιοκουναβική διοίκηση των συντηρητικών, εκτός απ’ αυτό: ότι δεν υπηρετεί τα μεσομακροπρόθεσμα συμφέροντα μιας πληγωμένης, πιθανόν και καταρρέουσας υπερδύναμης…