Tag: αέριο

Η Ουάσιγκτον απαγορεύει…

Κυριακή 20 Μάη. Το προχθεσινό ρεπορτάζ του διεθνούς καθεστωτικού (αμερικανικού) πρακτορείου bloomberg δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών:

Ο Nord Stream 2, ο σχεδιαζόμενος ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου προς την Γερμανία μέσω του βυθού της Βαλτικής είναι το πιο πρόσφατο μέτωπο στην εντεινόμενη σύγκρουση ανάμεσα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Η Wall Street Journal ανέφερε την Πέμπτη ότι ο πρόεδρος Donald Trump απαιτεί απ’ την Γερμανία να ακυρώσει τον Nord Stream 2 σαν μια απ’ τις προϋποθέσεις για να υπάρξει εμπορική συμφωνία με την Ευρώπη που δεν θα περιλαμβάνει δασμούς στις εισαγωγές [στις ηπα…] ατσαλιού και αλουμινίου.

Οι ΗΠΑ είναι αντίθετες εδώ και καιρό με τον αγωγό, υποδεικνύοντας τις ανάγκες ενεργειακής ανεξαρτησίας της Ευρώπης και τα συμφέροντα της Ουκρανίας, που θα χάσει την σημασία της σαν πέρασμα του ρωσικού αερίου με τον νέο αγωγό. Αυτή τη βδομάδα ένας αμερικάνος αξιωματούχος [η Sandra Oudkirk, υφυπουργός εξωτερικών για τα ζητήματα ενεργειακής διπλωματίας των ηπα] υπέδειξε την πιθανότητα ότι αυτός ο αγωγός μπορεί να επιτρέψει στη ρωσία να εγκαταστήσει τεχνολογία παρακολούθησης στην Βαλτική. Αυτό το επιχείρημα είναι συζητήσιμο, αφού ο ο Nord Stream 2 σχεδιάζεται να τοποθετηθεί παράλληλα με έναν ήδη υπάρχοντα ρωσικό αγωγό, τον Nord Stream 1, τον οποίο εύκολα η Ρωσία θα μπορούσε να χρησιμοποιεί ήδη για κατασκοπεία.

Οι Ευρωπαίοι υποστηρίζουν εδώ και καιρό ότι τα κίνητρα της αμερικανικής κυβέρνησης δεν είναι αλτρουϊστικά. Ο νόμος του 2017 για την «αντιμετώπιση των ανταγωνιστών των ηπα μέσω κυρώσεων» περιγράφει την αντίθεση των ΗΠΑ στον Nord Stream 2 αμέσως μετά μια παράγραφο που καλεί την κυβέρνηση «να δώσει προτεραιότητα στις εξαγωγές των ενεργειακών πρώτων υλών των ΗΠΑ, με σκοπό να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ, να βοηθήσουν τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, και να ενισχύσουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ». Για τους αξιωματούχους στη Γερμανία, οι προσπάθειες των ΗΠΑ να σταματήσουν τον Nord Stream 2 είναι μέρος μιας προσπάθειας να προωθηθούν οι εξαγωγές του υγροποιημένου φυσικού αερίου των ΗΠΑ, που αποτελούν το 5% των ευρωπαϊκών εισαγωγών υγροποιημένου αερίου το 2017.

Οι εξαγωγές των ΗΠΑ είναι τόσο μικρές επειδή το κόστος μεταφοράς του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου [LNG] το κάνει πιο ακριβό σε σχέση με την ενέργεια που έρχεται απ’ την Μέση Ανατολή. Είναι επίσης τουλάχιστον 20% ακριβότερο απ’ το αέριο μέσω αγωγού που παράγει η ρωσική Gazprom. Επιπλέον, ακόμα κι αν η τιμή διαφοροποιηθεί, η Γερμανία χρειάζεται όλο το αέριο που μπορεί να πάρει από οποιαδήποτε πηγή, αφού σκοπεύει να καταργήσει τα πυρηνικά και τα θερμοηλεκτρικά [που χρησιμοποιούν γαιάνθρακα] εργοστάσια.

…

Πρόκειται για…

Κυριακή 20 Μάη. Πρόκειται για πόλεμο, χωρίς εισαγωγικά. Το «οικονομικός» ή το «εμπορικός» είναι ευφημισμός. Κάθε ενδοκαπιταλιστική σύγκρουση έχει υλικά κίνητρα!

Η Ουάσιγκτον, λοιπόν, θέλει να επιβάλλει στην ευρώπη από που θα ψωνίζει φυσικό αέριο… Θέλει να της επιβάλλει να αγοράζει από εκεί που συμφέρει τις ΗΠΑ είτε οικονομικά, είτε γεωπολιτικά…. Θέλει να της επιβάλει μια ενεργειακή θηλειά για να την ελέγχει… Και φυσικά θέλει να σπάσει οποιοδήποτε ενδεχόμενο ενίσχυσης της ρωσο-ευρωπαϊκής ενεργειακής σχέσης· επειδή μια τέτοια σχέση μεταξύ των συγκεκριμένων κρατών μπορεί να πάει και μακρύτερα…

Στην εισήγηση που έγινε στις 9 Μάη, στα πλαίσια της Καμπάνιας Μ15, απ’ το «συμβούλιο για την εργατική αυτονομία» με θέμα τις συγκρούσεις για το φυσικό αέριο στην ανατολική Μεσόγειο και στη μέση Ανατολή και τον ρόλο της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας σ’ αυτές τις συγκρούσεις (εισήγηση εδώ) τονίσαμε ακριβώς αυτήν την ουσιαστική παράμετρο. Το γεγονός, δηλαδή, ότι η διακίνηση φυσικού αερίου μέσω χερσαίων αγωγών στερεί τις ΗΠΑ απ’ τον ενεργειακό έλεγχο του πλανήτη, που όσο το βασικό ενεργειακό εμπόρευμα ήταν το πετρέλαιο (που μεταφερόταν από τάνκερ) ήταν βασικό ιμπεριαλιστικό εργαλείο της Ουάσιγκτον μέσω της ναυτικής κυριαρχίας της.

Να που στο τέλος ενός ανάλογου ρεπορτάζ της καθεστωτικής «καθημερινής» (18 Μάη) αναφέρει κάτι «ελληνικού ενδιαφέροντος» (ο τονισμός με υπογράμμιση δικός μας), επιβεβαιώνοντας τόσο την γενική όσο και την ειδική θέση μας:

… Η κ. Oudkirk απέρριψε ως ανεφάρμοστη την πρόταση που είχε κάνει την περασμένη εβδομάδα η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, πως η Ουκρανία θα αποζημιωθεί για απώλεια εσόδων που θα έχει, εξαιτίας της λειτουργίας του Nord Stream 2, ο οποίος θα την παρακάμπτει. Ως εναλλακτικές λύσεις, η Oudkirk πρότεινε η Ευρώπη να προμηθεύεται φυσικό αέριο από την Κασπία Θάλασσα, την ανατολική Μεσόγειο, την Αλγερία και, τελικά, από τις ΗΠΑ και την Αυστραλία…

Ποιος σηκώνει τους ώμους;

Κυριακή 20 Μάη. Η (πολιτική / αντιπληροφοριακή) επιμονή της ασταμάτητης μηχανής εδώ και μήνες σε ότι αφορά την «περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου»· η επιμονή μας ότι ο ο «εθνικός αντιτουρκισμός» είναι η πίσω όψη της «εθνικής ισραηλ-φιλίας» (που περνάει πάνω και απ’ τα πτώματα των παλαιστινίων..)· η θέση μας ότι ο άξονας Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ είναι τμήμα του άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ… αποδεικνύονται σωστά. Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο συμμετέχει στην αμερικανική επιθετικότητα τόσο κατά της Μόσχας όσο και κατά του Βερολίνου και της κεντρικής ευρώπης, αν και σαν ήσσονος σημασίας «παράγοντας».

Οι τωρινές κυβερνώσες λέρες (ωστόσο αυτή η «εξωτερική πολιτική» είναι διακομματική!!!) πετάνε στους υποτελείς το «κόκκαλο» ενός «αγωγού φυσικού αερίου» (ονόματι «east med»…) που θα μεταφέρει, υποτίθεται το περισσευάμενο φυσικό αέριο του ισραήλ (και της νότιας κύπρου, αν βρεθεί και εξορυχθεί…) με “οικονομικά οφέλη” για το ελλαδιστάν…. Επειδή θα περνάει νότια της Κρήτης, δηλαδή από ελληνική αοζ…. “Θα εισπράτουμε νοίκι” (: πρόσοδος!!) υποτίθεται….

Αυτός ο αγωγός δεν πρόκειται να φτιαχτεί ποτέ, για πολλούς και διάφορους λόγους (αναφέρονται κάποιοι στην εισήγηση της 9ης Μάη). Το παραμύθι του “αγωγού” που θα είναι, δήθεν, “εθνικά χρήσιμος” χρησιμοποείται για να κρυφτεί ότι το κόλπο ενδιαφέρει πολύ συγκεκριμένα αφεντικά· αλλά αυτό ΔΕΝ είναι κάτι που μπορεί να διαφημιζεται!

Ένας σοβαρός λόγος, λοιπόν, είναι ότι ακόμα και υποθαλάσσιος να είναι ένας αγωγός ΔΕΝ συμφέρει το “εθνικό κεφάλαιο”, δηλαδή τους έλληνες εφοπλιστές· ειδικά εκείνους που έχουν lng τάνκερ. Αντίθετα, εκείνο που τους συμφέρει (και είναι σαφώς ρεαλιστικότερο) είναι αυτό που μεθοδεύεται ήδη, εφόσον τόσο το Τελ Αβίβ όσο και η Λευκωσία έχουν υπογράψει συμφωνίες με την χούντα του Καΐρου, για κατασκευή μικρών αγωγών που θα μεταφέρουν το φυσικό αέριο (απ’ τα ισραηλινά και τα πιθανά νοτιοκυπριακά κοιτάσματα) στα αιγυπτιακά υγροποιητήρια… Απ’ όπου θα φορτώνεται σε υγρή μορφή στα ειδικά LNG πλοία – των ελλήνων εφοπλιστών – προς ευρώπη μεριά…

Φυσικά ισχύει και γι’ αυτήν την τροφοδοσία το ίδιο που ισχύει για την αμερικανική: το υγροποιημένο φυσικό αέριο είναι αισθητά ακριβότερο απ’ το «χύμα», είτε της ρωσίας, είτε του ιράν και του ιράν (μέσω ρωσικών αγωγών, της gazprom…). Οπότε δεν θα βρίσκει αγορά, «εκτός αν…»

Πράγμα που σημαίνει ότι τα ελληνικά καπιταλιστικά συμφέροντα (των εφοπλιστών φυσικού αερίου) συντονίζονται και συγχρονίζονται οργανικά με τα αμερικανικά… Και τα ελληνικά αφεντικά θέλουν την «νίκη» των αμερικανικών απαγορεύσεων πάνω στον nord stream 2! Όχι μόνο επειδή «θα έκοβε» σε σημαντικό βαθμό την παροχή φτηνού ρωσικού φυσικού αερίου στην γερμανία ανοίγοντάς τους κάποιο χώρο στην γερμανική αγορά. Αλλά και επειδή θα ήταν ένα καλό προηγούμενο για μελλοντικές απαγορεύσεις άλλων αγωγών (από κατάρ και ιράν), επίσης εχθρικών (και) προς τα ελληνικά εφοπλιστικά / καπιταλιστικά συμφέροντα.

Άξονες και διαφορικά 1

Κυριακή 13 Μάη. Ο άξονας Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ θα μπορούσε να ονομαστεί «μικρός άξονας». Τμήμα του μεγάλου, Ουάσιγκτον – (Λονδίνο) – Τελ Αβίβ – Ριάντ. Δεδομένου ότι μιλάμε για εξώφθαλμα μιλιταριστική / στρατιωτική συμμαχία μέσα στον σε εξέλιξη 4ο παγκόσμιο, πρέπει να κρατήσουμε την ψυχραιμία και την λογική μας, για να διαλευκάνουμε τις αιτίες (: τα καπιταλιστικά συμφέροντα) της ελληνικής συμμετοχής σ’ αυτόν τον άξονα.

Το ελληνικό καθεστώς, με κάθε ευκαιρία, διαφημίζει σαν υλικό όφελος / αποτύπωμα της συμμαχίας του με το μιλιταριστικό / απαρτχάιντ καθεστώς του ισραήλ έναν αγωγό φυσικού αερίου (ονόματι east med – ακόμα δεν τον είδε η θεία Λίτσα και Γιάννη τον εβάφτισε…) που θα διοχετεύει, υποτίθεται, το περισσευάμενο φυσικό αέριο των ισραηλινών κοιτασμάτων στην ευρώπη, περνώντας ξώφαλτσα απ’ τον νότο της Κρήτης.

Υποστηρίζουμε (αναλυτικότερα στην εισήγηση της 9ης Μάη) ότι αυτός ο αγωγός δεν πρόκειται να φτιαχτεί ποτέ. Είναι πολύ δύσκολο έργο τεχνικά, είναι ακριβό, έχει σοβαρές επιπλοκές σε σχέση με την τουρκική αοζ (η θεία Λίτσα την θεωρεί περίπου ανύπαρκτη, αλλά είναι μόνη της σ’ αυτή τη βεβαιότητα). Ενώ υπάρχει (και μεθοδεύεται) αρκετά ευκολότερη λύση: το γκάζι απ’ τα ισραηλινά κοιτάσματα (κι αν υπάρξει τέτοιο απ’ τα νοτιοκυπριακά) θα πηγαίνει με αγωγούς στα 2 “υγροποιητήρια” της αιγύπτου, κι από εκεί θα φορτώνεται σε lpg γκαζάδικα.

Αν δεν πρόκειται να φτιαχτεί αυτός ο αγωγός που μας τα έχουν ζαλίσει (ρώτησε κάποιος, σωστά, στη συζήτηση της 9ης Μάη) τότε ποιο είναι το υλικό αντίκρυσμα της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας. Εύλογο ερώτημα. Μόνο που για να απαντηθεί χρειάζεται «άνοιγμα της εστίασης».

(φωτογραφία: Αυτός ο χάρτης αρέσει στην ασταμάτητη μηχανή επειδή έχει χάρη: είναι σαν μονοκοντυλιά, και είναι ακριβέστερος από πολλούς άλλους…. Μπορεί όμως να βρει κανείς χάρτες και σχέδια αυτού του εικονικού αγωγού για όλα τα γούστα. Ακόμα και να ανηφορίζει από Πελοπόννησο μεριά (;;;) μπορεί να βρει κανείς όνειρα. Γιατί όχι; Εδώ παραλίγο να πλήρωνε η Μόσχα προκαταβολή για έναν άλλο σωλήνα που “θα” έφτιαχνε!…)

Άξονες και διαφορικά 3

Κυριακή 13 Μάη. Ο “east med” είναι διάδοχος του «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη», με τα ίδια ιδεολογικά δομικά χαρακτηριστικά, αλλά με διαφορετικές (έως εντελώς διαφορετικές) γεωγραφικές, πολιτικές και ιστορικές συντεταγμένες.

Οι έλληνες εφοπλιστές είναι νο 2 (στην παγκόσμια κατάταξη) ιδιοκτήτες lpg γκαζάδικων. Το συμφέρον τους, κατά συνέπεια, δεν είναι η δημιουργία ενός φανταστικού υποθαλάσσιου αγωγού που θα διατρέχει την ανατολική Μεσόγειο, αλλά αυτό που έχει δρομολογηθεί ήδη: η υγροποίηση του ισραηλινού φυσικού αερίου στην αίγυπτο, και η μεταφορά του στην ευρώπη με πλοία. Τα πλοία τους…

Αν αυτή είναι μία υλική διάσταση της ελληνο-ισραηλινής επιχειρηματικής συμμαχίας, είναι επίσης αυτή που ΔΕΝ μπορεί να πουληθεί σαν τέτοια στο πόπολο. Που δεν ξέρει καν πως είναι τα lpg γκαζάδικα…. Αντίθετα, η ιδέα ενός «αγωγού» πιάνει: η θεία Λίτσα ζει με το όνειρο σωλήνων (το ξέρει και ο καπετάν Παναγιώτης!!) – οι φροϋδιστές θα έλεγαν ότι υπάρχει και σεξουαλικό υπονοούμενο στον «σωλήνα»…. Οπότε έχουμε εδώ μια επανάληψη, για πολλοστή φορά, της πιασάρικης προβολής των «εθνικών συμφερόντων» – σε μια δοκιμασμένη και πετυχημένη «παραλλαγή»!

Δεν είναι, όμως, μόνο οι έλληνες εφοπλιστές που ενδιαφέρονται να επωφεληθούν απ’ την ελληνο-ισραηλινή συμμαχία, πάντα με τις αμερικανικές (και τις αγγλικές…) ευλογίες, για να περικυκλώσουν την ανατολική Μεσόγειο. Σε τελευταία ανάλυση οι έλληνες εφοπλιστές αποτελούν το ισχυρό μεν, δομικό και αποφασιστικό, αλλά πάντα “εξωτερικό” στοιχείο στη διαμόρφωση της ελληνικής “εθνικής πολιτικής” (σ’ αυτό το ζήτημα θα επανέλθουμε σύντομα…). Είναι απαραίτητο να συμμαχούν πάντα με “εσωτερικά στοιχεία”, δηλαδή κυκλώματα και μηχανισμούς – και έτσι κάνουν, με θαυμαστή ακρίβεια: αυτό που λέμε βαθύ κράτος (ή/και ο πολιτικός προσοδισμός…) είναι η πρώτη (και απαραίτητη) επιλογή των “εσωτερικών”, εντός ελλαδιστάν συμμαχιών τους, απ’ την σύσταση του ελληνικού κράτους. Εδώ και 180 χρόνια…

Οι “εσωτερικοί” τομείς που ωφελούνται απ’ την ελληνο-ισραηλινή συμμαχία είναι (χωρίς αξιολογική σειρά): ο στρατός, οι μυστικές υπηρεσίες, οι παπάδες (πατριαρχείο Ιερουσαλήμ…), και το τεχνολογικό/πανεπιστημιακό σύμπλεγμα. Υποθέτουμε ότι δεν χρειάζονται τώρα περισσότερες εξηγήσεις (μπορεί να γίνουμε αναλυτικότεροι μελλοντικά αν και υπάρχει ήδη κατατεθειμένη εκ μερους μας δουλειά σχετικά). Αξίζει όμως μια υπενθύμιση σε σχέση με τις μυστικές υπηρεσίες. Η mossad είναι αναμφίβολα μία απ’ τις καλύτερες (και καλύτερα δικτυωμένες) μυστικές υπηρεσίες του πλανήτη. Ανώτερη των ελληνικών. Το είδος των αντιτουρκικών πληροφοριών που μπορεί να «προσφέρει» η mossad· όπως και η «τεχνολογία διείσδυσης» που διαθέτει, ασφαλώς και ενδιαφέρουν το ελληνικό βαθύ κράτος…

Μ’ αυτά τα δεδομένα καταλήγουμε στο ότι η ελληνο-ισραηλινή συμμαχία έχει σαν «βιτρίνα» έναν αγωγό φυσικού αερίου, και σαν «ψαχνό» τα συμφέροντα των ντόπιων εφοπλιστών και του ντόπιου βαθέος κράτους. Η βιτρίνα παίζει ρόλο κράχτη, κλακαδόρου ή αντιπερισπασμού… Δεν είναι καθόλου άχρηστο να αναλυθεί σαν τέτοια· αρκεί να δει κανείς πίσω της.

Απ’ την αντίθετη μεριά: έχουν να προσφέρουν κάτι οι Παλαιστίνιοι; Όχι.

Συνεπώς ας τους «καθαρίσει όλους» ο σύμμαχος…

(Αν και το ελλαδιστάν παράγει σε πολύ μεγάλες ποσότητες «ορκισμένους επαναστάτες» ου μην και «αντι-ιμπεριαλιστές παύλα διεθνιστές» κάπου σκαλώνουν όλοι αυτοί όταν πρέπει να εστιάσουν στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία. Κάτι θολώνει τον ορίζοντά τους, κάτι τραβάει αλλού την προσοχή τους, κάπως παθαίνουν αυτό που κομψά θα λεγόταν «τύφλα»… Γενικά μιλώντας, στα «εθνικά θέματα» οι ντόπιοι «επαναστάτες» στο μεγαλύτεορ μέρος τους είναι πολύ πατριώτες: υιοθετούν και αναπαράγουν αμάσητη ή ελαφρά κατεργασμένη με σάλιο την «εθνική γραμμή»…

Μπορεί να υποθέσει κανείς ότι η μεγάλη ποσότητα «επαναστατικού οίστρου» σε μια τόσο μικρή αγορά έχει ρίξει, αναπόφευκτα, την ποιότητα. Στο μηδέν.

Ή, επιπλέον, μπορεί να υποθέσει ότι «η τεχνολογία διείσδυσης» των ισραηλινών υπηρεσιών είναι, πράγματι, πολύ καλή…. Ε;)

(φωτογραφία: Από αισθητική άποψη μπορεί να μην εμπνέει, όμως η εθνική χρησιμότητα πάνω απ’ όλα! Εδώ η πανηγυρική συνέντευξη τύπου μετά την κοινή συνεδρίαση ενός αμερικανο-ελληνικού (halc) και ενός αμερικανο-ισραηλινού (ajc) λόμπυ, με κανά γερουσιαστή, πριν 6 μέρες….)

Καμπάνια Μ15

Αποκλειστικότητα της ασταμάτητης μηχανής: Ένας αληθινός αριστερός, καλοχτενισμένος, με διαφημιστικό look “η γοητεία της ωριμότητας” (άνετα θα μπορούσε να διαφημίζει ρολόγια· ακόμα και να παίξει τον αιρετικό μπάτσο σε γαλλικό noir…), σε μια ιστορική στιγμή: αψηφά οποιαδήποτε εξαγορά, δωροδοκία, κολακεία, με γκάζι ή χωρίς, και καταδικάζει έντονα (απ’ τη Λευκωσία) τα εγκλήματα του ρατσιστικού ισραηλινού κράτους… Μετά ο Netanyahu πέφτει στα πόδια του και παρακαλάει για συγχώρεση…

Είναι μια εξαιρετική στιγμή επίδειξης εθνικιστικής (και γεωπολιτικής) βλακείας. Ο Αναστασιάδης επιβεβαιώνει “την συνεργασία που είναι σε θέση να προωθήσει αποτελεσματικά την συλλογική προώθηση” (πρωινάδικο φάση!..), ενώ ο χασάπης του Τελ Αβίβ επαναλαμβάνει βαρετά το παραμύθι που λέει εδώ και χρόνια όταν απευθύνεται σε έλληνες κομπλεξικούς, περί “κοινών συμφερόντων επειδή κοινές αξίες, και κοινές αξίες επειδή κοινά οράματα”…

Και ύστερα φεύγει γρήγορα για την πρωτεύουσά του, για να συγχαρεί το ψόφιο κουνάβι (με το οποίο επίσης “κοινά συμφέροντα” κλπ…). Ενώ ο ψόφιος κοριός γυρίζει σπίτι ευχαριστημένος, με την μυρωδιά του (ισραηλινού) γκαζιού στα ρουθούνια του… Πούσαι ρε καπετάν Παναγιώτη που φτιαχνόσουνα με το ρωσικό…. Την μπουρούχα!… Το ισραηλινό είναι ρε για να την ακούσεις!!!

 

Που πας ωρέ θεία Λίτσα;

Τρίτη 8 Μάη. Η θεία Λίτσα δεν καταλαβαίνει («χριστό»). Δεν πα να είναι το συνεταιράκι της ένας ξεπεσμένος stand up comedian; Δεν πα να είναι επικεφαλής της εκτέλεσης εν ψυχρώ δεκάδων άοπλων διαδηλωτών (και του τραυματισμού χιλιάδων);.Οι δουλειές είναι δουλειές είναι το motto της, και το εννοεί. Υποθέτουμε (στη γειτονιά) ότι ένας μετανοιωμένος «αριστερός» είναι χίλιες φορές χειρότερος από έναν οριτζινάλ «δεξιό»: επειδή ο πρώτος θέλει να ντουμπλάρει τον δεύτερο, οπότε πρέπει να δίνει κάτι παραπάνω. Σε πάθος, αλλά και σε άλλα. Αφού οι παλιοί το έχουν φιλοσοφήσει έτσι: μακριά από παλιά πουτάνα και αριστερό αφεντικό! Κάτι θα ξέρουν…

Όσο για τον Endy Zemenides, αν δεν τον ξέρετε, κακό της κεφαλής σας. Απ’ το γνωστό Σικάγο ορμώμενος, είναι εδώ και 5 χρόνια ceo του hellenic american leadership counsil, ενός απ’ τα καθεστωτικά «ελληνοαμερικανικά» λόμπυ που ευδοκιμούν στην «χώρα των ευκαιριών». Το counsil διαφημίζει τον εαυτό του σαν πανάρχαιο (απ’ το 1922). Σύμφωνα με την αυτοπαρουσίασή του, σε συνδυασμό με τις εργατικές γνώσεις μας, είναι 110% εγγυημένα αφεντικίσιο…

Αυτός, λοιπόν, ο κυρ Endy, σε συνέντευξη (: διαφήμιση) στην καθεστωτική «καθημερινή» στις 6 Μάη, βάζει τα πράγματα στη θέση τους· από κάθε άποψη. Κάναμε τον κόπο να την αντιγράψουμε, κάντε τον κόπο να την διαβάσετε (οι τονισμοί με υπογραμμίσεις εντελώς δικοί μας):

Η ελληνοαμερικανική κοινότητα, σε συνεργασία με την εβραϊκή, προωθεί νομοσχέδια στο Κογκρέσσο για την αμυντική θωράκιση της Κύπρου, όπως και για τη μη πώληση μαχητιών F-35 στην Τουρκία, τονίζει στην «Κ» ο εκτελεστικός διευθυντής του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC) Έντις Ζεμενίδης, με αφορμή το συνέδριο που διοργανώνουν από κοινού με την Αμερικανική ΕβραΪκή Επιτροπή (AJC), αύριο και μεθαύριο στην Ουάσιγκτον.

Ερώτηση: Τι φέρνει μαζί την AJC και το HALC στην Ουάσιγκτον;

Απάντηση: Το 2013 βοηθήσαμε τους βουλευτές Γκας Μπιλιράκη και Τεντ Ντόιτς να εγκαινιάσουν την οργάνωση Ελληνοϊσραηλινή Συμμαχία στο Κογκρέσσο (CHIA). Από τότε, προωθούμε κοινές δράσεις στην Ουάσιγκτον, και στο φετινό μας, πέμπτο, ετήσιο συνέδριο, που θα διεξαχθεί την Δευτέρα και την Τρίτη, έχουμε τη μεγαλύτερη ομάδα συμμετεχόντων και την ευρύτερη ατζέντα που είχαμε ποτέ.

Ερώτηση: Ποιοι είναι οι στόχοι σας;

Απάντηση: Το HALC και η AJC δεν κάνουν απλώς ένα συνέδριο ή ένα ταξίδι στο εξωτερικό κάθε χρόνο. Είμαστε σε συνεχή επαφή για τις αντίστοιχες προτεραιότητές μας, σε σημείο που γιορτάζουμε μαζί την 28η Οκτωβρίου και την Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος.

Φέτος κάνουμε το πρώτο ταξίδι των νεαρών μελών HALC και AJC κάτω των 40 ετών, στην Αθήνα, στη Λευκωσία, όπως και στην Ιερουσαλήμ, όπου θα συμμετάσχουν στο Παγκόμιο Φόρουμ της AJC. Επίσης, το φετινό συνέδριο συμπίπτει με την τριμερή σύνοδο κορυφής Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ, στις 8 Μαΐου στη Λευκωσία, που πραγματοποιείται στην αρχή της θητείας του νέου υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο και σε μια εποχή όπου όλα τα ζητήματά μας, από την ενέργεια στην Αν. Μεσόγειο, τα ανθρώπινα δικαίωματα στην περιοχή, μέχρι την αμυντική συνεργασία μεταξύ ΗΠΑ, Κύπρου, Ελλάδας και Ισραήλ στο προσκήνιο.

Ερώτηση: Συγκεκριμένες δράσεις;

Απάντηση: Προωθούμε δύο νομοσχέδια που έχουν ήδη εισαχθεί προς συζήτηση και εργαζόμαστε για ένα τρίτο. Το πρώτο είναι το ψήφισμα 835 της Βουλής, το οποίο στηρίζει και ενθαρρύνει τις ισχυρές και συνεχώς διευρυνόμενες σχέσεις μεταξύ όλων των εθνών με το Ισραήλ στην 70ή επέτειο από την ίδρυση του ισραηλινού κράτους. Έχουμε επίσης το ψήφισμα 5508 του σώματος, για τον τερματισμό της απαγόρευσης της πώλησης όπλων στην Κύπρο. Αυτή η νομοθεσία θα εξαλείψει τα εμπόδια που δυσχεραίνουν τη μετεξέλιξη της Κύπρου σε χώρα «πρώτης γραμμής» για τα συμφέροντα και την ασφάλεια της Δύσης και θα δυσκολέψει την Τουρκία από το να συνεχίσει να κρατά όμηρο τη διμερή συνεργασία ΗΠΑ – Κύπρου μέσω της αδιαλλαξίας της στο Κυπριακό. Τέλος, θα συνεχίσουμε την πίεση για να μη δοθούν μαχητικά F-35 στην Τουρκία έως ότου η χώρα αυτή αρχίσει να συμπεριφέρεται υπεύθυνα.

Ερώτηση: Πού στοχεύει η κοινή επίσκεψη σε Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ;

Απάντηση: Το ταξίδι σε Αθήνα, Λευκωσία και Ιερουσαλήμ θα δημιουργήσει το υπόβαθρο για την προώθηση μιας επιθετικής ατζέντας στο Κογκρέσο. Το επόμενο διάστημα θα προωθήσουμε τα νομοσχέδια που αποσκοπούν στην εμβάθυνση της συνεργασίας στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας μεταξύ Αμερικής, Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, και την προώθηση ερευνών για τον εντοπισμό και την αξιοποίηση πηγών ενέργειας στην Αν. Μεσόγειο. Δεν επικεντρωνόμαστε μόνο σε νομοθέτες και διπλωμάτες, αλλά και σε διαμορφωτές γνώμης. Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες μας είναι η ενημέρωση που κάνουμε από κοινού σε εμπειρογνώμονες του Κογκρέσου και συμβούλους γερουσιαστών και βουλευτών. Είτε εξασφαλίσουμε συγκεκριμένη στήριξη στο Κογκρέσο είτε όχι, η κοινή μας ατζέντα θα γίνει γνωστή.

Η ασταμάτητη μηχανή σεβόμενη στην σοβαρότητα αυτών των σχεδίων, σας αφήνει για λίγες ώρες να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας… Ωστόσο αξίζει να σημειώσετε την πλήρη και αγαστή συνεργασία των δύο λόμπυ: του ελληνικού και του ισραηλινού. Προφανώς υπό τις ευλογίες των μητέρων πατρίδων…. Όπως και την κομψότητα της έκφρασης “πρώτη γραμμή” για το μεσανατολικό σφαγείο (η θέση για την οποία προορίζεται η νότια κύπρος…), το οποίο φυσικά κάθε Zemenides θα απολαμβάνει (απολαμβάνει ήδη) από απόσταση ασφαλείας. (Ή σ’ αυτό ελπίζει…)

Τέλος σημειώστε κι αυτό: πόσο έλληνας και πόσο φασίστας μπορεί να είναι κάποιος που θέλει να εμποδίσει την Άγκυρα να πάρει f-35 ενώ το πραγματικό του πρόβλημα είναι οι s-400· πλην δεν τολμάει ούτε να το πει;

Α, και κάτι ακόμα. Μπορεί να πείτε ότι περιαυτολογούμε, αλλά ελάτε αύριο στο Πολυτεχνείο στην εκδήλωση του συμβουλίου για την εργατική αυτονομία. Θα ρισκάρετε να ανακαλύψετε ότι έχετε σοβαρούς λόγους όχι μόνο να ανησυχείτε αλλά και να δράσετε ενάντια στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία…

(φωτογραφία μέση: Ο κυρ Endy τότε που το έπαιζε με τον Obama και όχι με τον Πομπηΐα/Pompeo…

φωτογραφία κάτω: Καλά, αυτός είναι Zemenides, εκείνος στα δεξιά μπροστά του και ο άλλος πίσω του, με την γλώσσα έξω, ποιοί είναι;

Κάτι παιδιά μωρέ, που δουλεύουν σ’ ένα μαγαζί του αφεντικού….)

Σωλήνες για όλους

Δευτέρα 7 Μάη. Στην ερώτηση «γιατί αυτός στη μέση έχει λυθεί στα γέλια» η απάντηση είναι διαθέσιμη από παλιά: γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον εί… Η απάντηση στην ίδια ερώτηση για τον δεξιά στο πλάνο είναι διαφορετική: αυτός γελάει επειδή ξέρει πως κοροϊδεύει…

Αν σας ενδιαφέρει και βρίσκεστε σε απόσταση που το επιτρέπει, ελάτε την ερχόμενη Τετάρτη 9 του Μάη, στο εμπ, στην εκδήλωση του συμβουλίου για την εργατική αυτονομία, για να ακούσετε πιο αναλυτικά τι και πως. Από εδώ μόνο κάτι τηλεγραφικό: αυτός ο θρυλικός αγωγός με τον οποίο ψωνίζονται οι ελληνάρες δεν διαφέρει ιδιαίτερα απ’ τον άλλον, που θα έφτιαχνε ο καπετάν Παναγιώτης (ο Λαφαζάνης), με το ρωσικό γκάζι – και την ρωσική προστάτζα! – τότε που το ελλαδιστάν θα χεζόταν στο ρούβλι… Και ο καπετάν Παναγιώτης δεν ήταν τότε κανάς μίζερος κομματάρχης! Ήταν κοτζάμ υπουργός «παραγωγικής ανασυγκρότησης», για να μην ξεχνιόμαστε… Πράγμα που σημαίνει πως τότε ο ρωσικός σωλήνας εμφανιζόταν σα “σοβαρή, τελειωμένη μπίζνα” – όπως συμβαίνει πάλι τώρα με τον ισραηλινό… Οι σωλήνες είναι εθνική νεύρωση: επειδή η Ουάσιγκτον κτυπάει τον ώμο των ντόπιων υποτακτικών της λέγοντας “μια χαρά ενεργειακό hub θα γίνετε… κάποια στιγμή”….

Πολύ απλά: αυτός ο ισραηλινο-κυπριακο-ελληνικός αγωγός που τόσες ελπίδες έχει εναποθέσει επάνω του το πεινασμένο για διεθνή αξία ελλαδιστάν, δεν θα φτιαχτεί ποτέ! Για διάφορους και όχι αμελητέους λόγους.

Ωστόσο είναι ένα πράγμα η πραγματικότητα (καπιταλιστική απ’ την μία άκρη ως την άλλη) και εντελώς διαφορετικό πως την αντιλαμβάνονται ο μέχρι το μεδούλι πορωμένος εθνικός μικροαστισμός, τα διάφορα συλλογικά σύνδρομα κατωτερότητας / ανωτερότητας, και οι «πολιτικοί εκπρόσωποί» τους μαζί με τους δημαγωγούς του. Στο κάτω κάτω πρόκειται για γνήσιους απόγονους κάτι παρόμοιων που είχαν (αυτό πίστευαν…) την Άγκυρα στο πιάτο και τον Σαγγάριο ένα τελευταίο εμποδιάκι· μέχρι να υπερισχύσει το ρεαλιστικότερο «τρεχάτε ποδαράκια μου να μην σας χέσει ο κώλος μου». Έτσι και τώρα: νομίζουν ότι η Άγκυρα θα πει α, θέλετε όλη την Μεσογειακή αοζ μας για πάρτη σας για να περνάτε σωλήνες; Εεε, πείτε το ρε παιδιά να μη ανησυχούμε…

Είναι τετριμένο: ακόμα και στα οράματά της η θεία Λίτσα παράγει πολιτική και αναπαράγει ιδεολογία. Κρατική πολιτική και μικροαστική ιδεολογία. Ακόμα και καθοδηγούμενη απ’ τα οράματά της, ακόμα και σαν postmodern u.f.o., η θεία Λίτσα συμμετέχει σε πραγματικούς πολέμους – ελπίζοντας ότι… Δεν είναι αυστηρά ορθολογική η κρατική πολιτική, ειδικά σε περιπτώσεις σαν του ελλαδιστάν. Αυτό όχι μόνο δεν την κάνει ακίνδυνη, αλλά μάλλον το αντίθετο. Πάνω στα καπιταλιστικά συμφέροντα προστίθεται ο έξτρα κίνδυνος της εθνικιστικής διάψευσης, της ψωροκωσταίικης παράκρουσης… (Τα γράφαμε για άλλη μια φορά μόλις χτες…)

Εδώ είμαστε κι εδώ είσαστε λοιπόν. Όπως ο αγωγός «Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης» που ήταν θρυλικός για πολλά χρόνια στα ‘90s· όπως ο σωλήνας που θα έφερνε ο καπετάν Παναγιώτης κατευθείαν απ’ την Μόσχα (χάρη στο κομματικό παρελθόν και τις άκρες του φυσικά), σωλήνες που είχαν δοξαστεί σαν, περίπου, έτοιμοι, έτσι και ο «east med pipeline» είναι ένα όνειρο που έχει βουλιάξει ήδη στον πολύ βαθύ και σκοτεινό και εχθρικό πάτο της Μεσογείου, νότια της Κρήτης. Στους υποθαλάσσιους πρόποδες του Δειναροταυρικού τόξου, πάνω στο χείλος κάτι τεκτονικών πλακών που σπρώχνονται – αν θυμάστε απ’ το σχολείο…

Ας το επαναλάβουμε όμως: αυτό καθόλου δεν αμβλύνει την ελληνο-ισραηλινή συμμαχία, ούτε μειώνει την αθλιότητα και τα εγκλήματα που προέρχονται από δαύτην… Μπορεί, μάλιστα, να την κάνει ακόμα πιο ωμή απ’ την μεριά του απειλούμενου από μια ακόμα διάψευση ελλαδιστάν… Σαν εκείνους που για κάθε “πόρτα” που τρώνε στις σχέσεις τους τα συμπλέγματά τους αγριεύουν περισσότερο… “Θολώνουν”… Και μετά το φόνο κλαίγονται ότι “δεν ήξερα τι έκανα…”

(φωτογραφία: Η εικόνα προέρχεται απ’ το φιλοκυβερνητικό tvxs.gr… Η ερώτηση «τι πίνετε;» θα ήταν και άκομψη και άστοχη απ’ την μεριά μας – απέναντι σε επαγγελματίες δημαγωγούς… Μια δουλειά είναι να γίνει…

Ακόμα και σαν dirty job, someone has to do it…)

Οι εχθροί; Κι αυτοί στα δύσκολα….

Τρίτη 13 Μάρτη. Πριν μόλις 3 χρόνια το ίδιο γκουβέρνο με το σημερινό είχε πιάσει τον παπά απ’ τα αρχίδια! Μετά από βαθυστόχαστη ανάλυση (τίποτα δεν γίνεται χωρίς αυτήν!) ήταν σίγουρο (το γκουβέρνο) ότι ο Πούτιν ήταν έτοιμος να διεμβολίσει την ε.ε. και την ευρωζώνη με δούρειο ίππο το ελλαδιστάν. Του οποίου θα αγόραζε την φιλία και την αφοσίωση, πρώτον με 5 δισεκατομύρια ευρώ (θυμόμαστε καλά το ποσό;) προστάντζα για ένα μελλοντικό σωλήνα, και δεύτερον με την ένταξη της καραχρεωκοπημένης Αθήνας στη διεθνή τράπεζα των brics – έτσι ώστε να μπορεί να φεσώνει και την βραζιλία, και την κίνα, και τη νότια αφρική, και την ρωσία…

Τρία χρόνια μετά, και υπό το φως του εθνικού δράματος «των δυο παληκαριών που είναι όμηροι στις τουρκικές φυλακές» (για το Εξπρές του μεσονυχτίου δεν έχουμε ακούσει κάτι ακόμα, αλλά που θα πάει; κυκλοφορούν στο βαθύ κράτος διάφοροι σινεφίλ…) ένα όνομα δεν ακούγεται πουθενά στην επικράτεια, ούτε κατά λάθος: Πούτιν! Ο σύμμαχος του Ερντογάν και της Άγκυρας δεν είναι άραγε ο άνθρωπος τον οποίο θα άξιζε να καλέσει τηλεφωνικά ένας κοτζαμάν ψόφιος κοριός, στο όνομα «μιας παλιάς σχέσης» βρε αδερφέ, και να του ζητήσει (όχι ρούβλια, όχι γκάζια, όχι τραπεζικές μετοχές αλλά) να πει μια καλή κουβέντα σ’ αυτόν τον άρπαγα τον «σουλτάνο»; Θα άξιζε…

Πού πήγε ο Πούτιν, οέο, απ’ το ελληνικό εθνικό φαντασιακό; Πού πήγε ο Πούτιν «τώρα που τον χρειαζόμαστε»; Χάθηκε ο Πούτιν – και, κατά έναν παράξενο μόνο από πρώτη ματιά τρόπο, χάθηκε ταυτόχρονα και για το γκουβέρνο και για το πόπολο (λες και υπάρχουν αόρατοι ιμάντες μεταφοράς της «εθνικής γραμμής» απ’ τα πάνω προς τα κάτω, απ’ τις υπηρεσίες του κράτους και του παρακράτους στα ταξικά κοθόνια). Ίσως επιζεί στα γκάλοπ, αλλά μόνο αν οι δημοκόποι τον θυμίσουν…

Ναι, δεν υπάρχει Πούτιν πια: το ελλαδιστάν είναι τόσο φιλοαμερικάνικο, φιλοαγγλικό, και φιλοϊσραηλινό, που δεν υπάρχει περιθώριο ούτε για τις αναμνήσεις (του έρωτα με τον «τσάρο» – ουπς! Αυτόν δεν τον λέμε ακόμα έτσι…). Μέχρι και απ’ το Βουκουρέστι ζήτησε το ψεκασμένο κήτος βοήθεια (ίσως επειδή η Ουάσιγκτον έχει κάτι βάσεις εκεί) – όχι, όμως, απ’ τη Μόσχα. Πφφφφφφφ!

Κρίμα!!! Γιατί ο «αιώνιος εχθρός» έχει καλύτερη μνήμη. Ένα απ’ τα τελευταία επιχειρήματα του Ερντογάν, υπέρ της παραγγελίας των S 400 απ’ τα ρωσικά πολεμικά εργοστάσια, είναι: γιατί μας τα ζαλίζετε ω αμερικάνοι; Όταν οι έλληνες ψώνισαν τους S 300 δεν κάνατε το ίδιο…

Ω ναι… Ήταν λίγο μετά το «Ορλωφικά», έτσι δεν είναι;

(φωτογραφία: Εδώ πρόκειται συνάντηση τον Απρίλη του ’15, όταν ο ψόφιος κοριός ήταν ακόμα το “άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο πολιτικό υποκείμενο” και θεωρούσε ότι έψηνε την κατάσταση με τον σωλήνα. Για εύκολα κατανοητούς λόγους, όταν οι έλληνες πολιτικοί κάνουν δουλειές με γκάζι, παίρνουν αυτή την στάση – και το ανάλογο ύφος – ατομικής εξαέρωσης. Είναι, μάλλον, για να τονίσουν το “ξέρουμε από αέριο”…)

Αδύνατο να καταλάβεις (όταν δεν θέλεις) 8

Πέμπτη 8 Μάρτη. Προς τα τέλη του περασμένου Φλεβάρη ακούστηκε (για λίγο) κάτι που το αφήσαμε επίτηδες ασχολίαστο (από περιέργεια…). Και επειδή πέρασε ντούκου μπορούμε τώρα να το «καταθέσουμε σαν απόδειξη» του ποιος είναι ο πραγματικά στριμωγμένος στην ανατολική Μεσόγειο.

Στις 24 Φλεβάρη η δεξιά καθεστωτική ελληνοκυπριακή εφημερίδα “ο φιλελεύθερος», κάτω απ’ τον τίτλο Αίγυπτος: υπογράφουμε αγωγό με Κύπρο πριν το καλοκαίρι έλεγε τα εξής (ο τονισμός στο πρωτότυπο):

Αποκαλυπτικές ήταν οι αναφορές του Υπουργού Πετρελαίων της Αιγύπτου Τάρεκ Αλ Μουλλά το απόγευμα της Παρασκευής στο Συνέδριο «Week of Petroleum» στο Λονδίνο:  Πριν από τα μέσα του 2018 θα υπογραφεί συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου Κύπρου-Αιγύπτου, αποκάλυψε ο Αιγύπτιος υπουργός, προσθέτοντας ότι η ΕΕ θα είναι ο κύριος αποδέκτης του παραγμένου φυσικού αερίου.

Κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στο συνέδριο, ο υπουργός ανακοίνωσε ότι έχει υπογραφεί προκαταρκτική συμφωνία με την Κυπριακή κυβέρνηση για τη κατασκευή αγωγού από την Κύπρο προς στην Αίγυπτο και ότι διεξάγονται περαιτέρω διαπραγματεύσεις μεταξύ των κυβερνήσεων.

…

Όπως αναφέρει η Egypt Independent, ο Αιγύπτιος υπουργός, δικαιολόγησε την καταλληλότητα της Αιγύπτου να αποτελέσει ενεργειακό κόμβο, αναφερόμενος σε διάφορους παράγοντες, όπως η στρατηγική γεωγραφική θέση της Αιγύπτου ως φορέας εκμετάλλευσης της διώρυγας του Σουέζ, το δίκτυο αγωγών αλλά και τα δύο τερματικά υγροποίησης φυσικού αερίου στη Νταμιέτα και το Ιτκού.  

Σας φαίνεται ο.κ.; Ρίξτε, παρακαλούμε, ξανά μια ματιά στους χάρτες πιο πάνω. Αν η «μοιρασιά» του πάνω χάρτη, του ελληνικού όνειρου για τις αοζ στην ανατολική Μεσόγειο, όπου η τουρκία έχει κάτι «ψιλά» και με το ζόρι, και όπου η νοτιοκυπριακή και η ελληνική αοζ είναι ανεξήγητα τεράστιες τόσο όσο χρειάζεται για να έχουν κοινά σύνορα, αν λοιπόν αυτή η διευθέτηση ήταν ρεαλιστική, για ποιο λόγο η Λευκωσία θα έστελνε το γκάζι της (ακόμα δεν το είδαμε και Γιάνη το βαφτίσαμε!) νότια, προς Κάιρο μεριά, και όχι δυτικά, προς τη νότια Κρήτη, όπου μια χαρά οι διεθνείς «επενδυτές» θα έφτιαχναν και ένα εργοστάσιο υγροποίησης; Εεεεεε;;; Γιατιιιί;

Αμ δε!!! Αυτή η μοιρασιά δεν έχει ούτε μία πιθανότητα στο δισεκατομμύριο να είναι ρεαλιστική νομικά και, άρα, επιχειρηματικά! (Άλλο οι εθνικές φαντασιώσεις). Οπότε η Λευκωσία υπογράφει (προκαταρκτικό προς το παρόν…) deal να στέλνει το αέριό της (τον Γιάνη…) νότια – δείτε τον δεύτερο χάρτη για να φανταστείτε την διαδρομή. Αυτό, ναι, είναι ρεαλιστικό. Και κυρίως «εθνικά σωστό» (αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί φωναχτά): οι αγωγοί του κυπριακού γκαζιού (αν και όποτε…) δεν θα χρειάζεται να περάσουν απ’ την τουρκική αοζ, η οποία βέβαια για την εθνική παράνοια είναι ανύπαρκτη… αλλά… μόνο για την εθνική παράνοια. (Αν είναι να κάνουμε μπίζνες, να τις κάνουμε λογικά – ε;)