Tag: τουρκία

Πέμπτη 22 Νοέμβρη. Σταματήστε την γη για να κατέβω!!! Αυτό το παλιό, ‘80s, τρυφερό και ειρωνικό μαζί σύνθημα είναι στον αντίποδα της ιμπεριαλιστικής αλαζονείας του ψοφιοκουναβιστάν. Ωστόσο, με όλη την ασημαντότητά της, η ασταμάτητη μηχανή μπορεί να το προβλέψει: μετά την χθεσινή («πολυαναμενόμενη») ανακοίνωση του αμερικανικού άσπρου σπιτιού σε ότι αφορά τον τοξικό και την δολοφονία του Khashoggi, το united state of america θα δει να κατρακυλάνε πάνω του, αργά και σταθερά ή απότομα και μαζεμένα, πολλά απ’ τα μπάζα αυτού του επικίνδυνου (και ταραγμένου) κόσμου!!!

Η ανακοίνωση ξεκινάει με την πολεμική μεν αλλά και μανιακή πια ιαχή «America first!», συνεχίζει με την φιλοσοφική διαπίστωση «the world is a very dangerous place!» (που ίσως σημαίνει: πρόσεχε τον κώλο σου…) και συνεχίζει αμέσως μετά με την καταγγελία του ιράν!…

Πρέπει να υποψιαστείτε τι εννοεί, τελικά, το ψοφιοκουναβιστάν (ελπίζουμε τα χθεσινά σχόλιά μας να βοηθούν). Εννοεί:

Α) Επειδή το σχέδιο κατά του ιράν για το οποίο είναι απόλυτα απαραίτητη η δημιουργία ενός «παναραβικού μπλοκ» είναι στρατηγικής σημασίας για εμάς·

Β) Επειδή η δημιουργία του «παναραβικού μπλοκ» είναι αδύνατη χωρίς τον τοξικό·

Γ) Επειδή το σαουδαραβικό παλάτι είναι πολύ καλός πελάτης των όπλων μας (τα οποία κάποτε θα χρησιμοποιηθούν – για να αντικατασταθούν…)·

Δ) Και επειδή η πετρελαϊκή παραγωγή της σαουδικής αραβίας παίζει πάντα ρόλο στη διαμόρφωση των τιμών, πράγμα που εξακολουθεί να μας ενδιαφέρει

για αυτούς τους λόγους αν ο βασιλιάς και ο πρίγκηπας διάδοχος λένε ότι δεν ξέρουν τίποτα για τον φόνο, είναι ο.κ.

Φυσικά, επειδή πια το ψόφιο κουνάβι και κυρίως ο κύκλος των σκληροπυρηνικών συντηρητικών που ηγούνται (σ’ αυτή τη φάση) του αμερικανικού ιμπεριαλισμού καταλαβαίνουν ότι «σαουδαραβοποιώντας» αυτόν τον ιμπεριαλισμό φέρνουν τα αγγούρια πιο κοντά στους κώλους τους, η ανακοίνωση (δείγμα φτηνού καιροσκοπισμού μάλλον και όχι παράνοιας) περιλαμβάνει και τις εξής φράσεις:

…Οι μυστικές υπηρεσίες μας συνεχίζουν να ελέγχουν όλες τις πληροφορίες, αλλά μπορεί να προκύψει πολύ καλά ότι ο πρίγπηπας είχε γνώση αυτού του τραγικού γεγονότος – μπορεί να είχε και μπορεί να μην είχε!

Αυτού λεχθέντος, μπορεί ποτέ να μην μάθουμε όλα τα γεγονότα που περιβάλλουν την δολοφονία του κυρίου Jamal Khashoggi…

“Μπορεί να βρέξει, μπορεί και όχι, αλλά εμείς κοιτάμε τις δουλειές μας…” Οπότε δύο συνέπειες, αναπόφευκτες. Πρώτον, το ψοφιοκουναβιστάν είναι πλέον υπόλογο για «συγκάλυψη» εγκληματία – σε μια υπόθεση που άλλες εποχές (και με άλλες προτεραιότητες) θα είχε ξεφορτωθεί σε χρόνο μηδέν… Και, δεύτερον, η Άγκυρα κρατάει πλέον «όλο το χαρτί». Φτάνοντας μέχρι του σημείου να μπορεί να γελοιοποιήσει την αυτού εξοχότητα το προεδρικό ψόφιο κουνάβι. Κυρίως όμως: να συγκεντρώσει «περισσότερες δυνάμεις» ενάντια στην γραμμή του άξονα για την μέση Ανατολή (και όχι μόνο).

Δεν είναι, όμως, μόνο η Άγκυρα (ή το μπλοκ της Αστάνα) στο κλαρί. Έχουμε υποστηρίξει ότι η ανάληψη της ευθύνης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού απ’ τους σκληροπυρηνικούς συντηρητικούς ήταν υποχρεωτική, μετά την αποτυχία των δημοκρατικών (υπό τον Obama) τόσο στη μέση Ανατολή (η Μόσχα δεν «βούλιαξε» στη συρία), όσο και στον δυτικό Ειρηνικό (: “pivot”, Μανίλα…) .

Τώρα αποτυγχάνει και το ψοφιοκουναβικό σχέδιο, ειδικά σε ότι αφορά την αντεπίθεση στο μπλοκ της Αστάνα. (Απομένει η έκβαση του εμπορικού πολέμου κατά του Πεκίνου, ωστόσο η όποια αρχική επιτυχία οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι το Πεκίνο δεν έχει – ακόμα – συμφέρον να απαντήσει «πλήρως»). Είτε υπάρχει έτοιμο plan C είτε όχι στην Ουάσιγκτον, οι εσωτερικές καθεστωτικές αντιθέσεις μέσα στις ηπα δεν μπορεί παρά να οξυνθούν.

Συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις, σαν αντίβαρο, οξύνεται η εκτός συνόρων επιθετικότητα· και ο «πατριωτισμός» σαν ιδεολογικό μπετονάρισμα…

Τετάρτη 21 Νοέμβρη. Παρά τις ελπίδες του άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ (στον οποίο συμμετέχει και το ελλαδιστάν…) ο τοξικός παραμένει κρεμασμένος. Κι όχι μόνον αυτό. Το τρενάρισμα, που τα αφεντικά του άξονα είχαν εκτιμήσει ότι θα βοηθήσει να ξεχαστεί η δολοφονία και ο διαμελισμός του Khashoggi, έχει γυρίσει τούμπα: όσο περνούν οι μέρες, τόσο περισσότερο σφίγει η θηλειά στο λαιμό του. Το τουρκικό καθεστώς κάνει υποδειγματική δουλειά επ’ αυτού!

Για τα πρωτοκοσμικά “δημοκρατικά” δεδομένα του ενσωματωμένου θεάματος είναι παράδοξο το ότι ο τοξικός δεν έχει σχολάσει ακόμα. Μοιάζει αναντικατάστατος – είναι; Φαίνεται ότι στις φεουδαρχικές γωνιές του σύγχρονου καπιταλισμού, όπου η πολιτική εξουσία είναι δομημένη γύρω από κλαν, φρατρίες, κλπ, τα πρόσωπα (των αρχόντων) είναι πολύ σημαντικότερα απ’ ότι στον βορρά, όπου λειτουργούν κυρίως σαν εκπρόσωποι τύπου της κυρίαρχης μερίδας / συμμαχίας των αφεντικών, οπότε μπορούν να αντικατασταθούν εύκολα.

Ο τοξικός πρίγκηπας, σαν επικεφαλής μιας πολύ συγκεκριμένης “παλατιανής δομής” στο Ριάντ, φαίνεται να θεωρείται ως τώρα πολύ σημαντικός στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς πρώτα και κύρια του Τελ Αβίβ και ύστερα της Ουάσιγκτον: εναντίον της Τεχεράνης, ύστερα εναντίον της Άγκυρας, και συνολικά κατά του μπλοκ της Αστάνα. (Στην πραγματικότητα εξίσου κεντρικός είναι και ο άλλος πρίγκηπας, εκείνη η αλεπού των εμιράτων· αλλά αυτός δεν ακούγεται..) Πολλά έχουν επενδυθεί στις τσέπες του, και όχι απλά το να αγοράζει όπλα.

Αλλά έτσι, τόσο ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός όσο και ο αμερικανικός εμφανίζονται “όμηροι” του τοξικού. Εμφανίζονται “σαουραβοποιημένοι”. Για το Τελ Αβίβ αυτό δεν είναι πρόβλημα – δεν υπάρχουν εσωτερικές διαφωνίες επ’ αυτού. Για την Ουάσιγκτον όμως είναι. Ας μην ξεχνάει κανείς ότι λίγες μέρες μόνο πριν την δολοφονία του Khashoggi, το ψόφιο κουνάβι εκβίαζε το Ριάντ με την αμίμητη απειλή «χωρίς την προστασία μας έχετε καταρρεύσει μέσα σε δυο βδομάδες». Τώρα εμφανίζεται το ανάποδο: ότι χωρίς τον τοξικό σαν αφεντικό στο Ριάντ θα καταρρεύσει όλος ο αμερικανο-ισραηλινός σχεδιασμός για την ευρύτερη μέση Ανατολή.

Το ζήτημα (που μόνο δευτερεύον δεν είναι!) έχει τώρα δύο διαστάσεις. Πρώτον, αν η Ουάσιγκτον (και το Τελ Αβίβ) έχουν την δυνατότητα να κρατήσουν μάχιμα τα ιμπεριαλιστικά σχέδιά τους κλείνοντας σε μια χρυσή ντουλάπα τον τοξικό. Και δεύτερον, αν στα παλάτια του Ριάντ υπάρχουν οι συσχετισμοί για πραγματική αλλαγή φρουράς και όχι, απλά και μόνο, για μια προσχηματική διαχείριση που, τελικά, δεν θα καταφέρει καν να κουκουλώσει την «κρίση».

Ωστόσο για την Ουάσιγκτον (αλλά όχι και για το Τελ Αβίβ) το να δημοσιοποιούνται σαν διαρροές, την μία το συμπέρασμα της cia και την άλλη οι (χωρίς όνομα) δηλώσεις «ανώτερου αξιωματούχου» ότι ακόμα και οι στραβοί βλέπουν ότι ο bin Salman junior διέταξε την δολοφονία, δημιουργούν μεγάλη «εσωτερική πίεση» κατά του στενού ψοφιοκουναβικού κύκλου. Κι αυτό που κάνει σοβαρή αυτήν την «πίεση» δεν είναι, βέβαια, η καούρα για δικαιοσύνη απ’ την μεριά εκείνων (των δημοκρατικών αλλά και κάποιων συντηρητικών) που δείχνουν τον τοξικό. Είναι το γεγονός ότι είναι αντίθετοι με τον συγκεκριμένο ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό των σκληροπυρηνικών συντηρητικών: με την τόσο σφικτή συμμαχία με το Τελ Αβίβ και το Ριάντ.

Το καραβάνι έχει κολλήσει…

Παρασκευή 16 Νοέμβρη. Ο σαουδάραβας «γενικός εισαγγελέας» άργησε αλλά το έβγαλε το πόρισμά του: υπεύθυνος για την δολοφονία του Khashoggi ήταν ο επικεφαλής του αποσπάσματος θανάτου, το οποίο (όμως) δεν ήταν απόσπασμα θανάτου αλλά μόνο απαγωγής. Επειδή, όμως, (είπε ο «γενικός εισαγγελέας») ο Khashoggi δεν έκατσε να τον απαγάγουν, ο επικεφαλής τον σκότωσε – δρώντας «αυτοβούλως». Και πάντως (είπε σε δημοσιογράφους ο «γενικός εισαγγελέας») ο βασιλιάς δεν ήξερε τίποτα. Ούτε ο γόνος του πρίγκηπας, διάδοχος, τοξικός… Γενικά μιλώντας έπεσαν απ’ τα σύννεφα (και τώρα αναρρώνουν απ’ την πρόσκρουση…)

Αυτή είναι μια ετυμηγορία πολύ βολική για το Ριάντ, την Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ. Ειδικά το ψοφιοκουναβιστάν μπορεί να νοιώθει ικανοποιημένο, αφού επέβαλε «κυρώσεις» στα 17 άτομα που έχει δέσει ο τοξικός σαν υπεύθυνους για το έγκλημα. Έκανε το καθήκον της η Ουάσιγκτον…

Ωστόσο η τοξική αθωώτητα δεν στέκει ούτε καν με όσα έχουν γίνει γνωστά ως τώρα. Για παράδειγμα το ηλεκτρικό πριόνι και ο ιατροδικαστής που το χειριζόταν πήγαν για απαγωγή; Ο σαουδάραβας ανακριτής δεν μπήκε σε τέτοιες λεπτομέρειες· και γιατί να το κάνει;

Η Άγκυρα απέρριψε το σενάριο. Έχει όμως κι άλλα στοιχεία, που θα προκαλέσουν ναυτία στις πρωτεύουσες – της – δικαιοσύνης;

Κι αν έχει θα τα δημοσιοποιήσει; (Ή θα πάρει πίσω τον Gulen, και «πάτσι»;)

Τετάρτη 14 Νοέμβρη. Αυτή τη φορά, την σταγόνα (στο γνωστό «μαρτύριο») δεν την άφησε να πέσει ο Erdogan ή κάποιο απ’ τα τουρκικά καθεστωτικά μήντια. Ήταν οι new york times που έκαναν την κίνηση.

Σύμφωνα με προχθεσινό τους ρεπορτάζ, στην υποκλοπή ενός τηλεφωνήματος απ’ το σαουδαραβικό προξενείο στο Ριάντ που έγινε λίγο μετά την δολοφονία του Khashoggi (ανήκει στη συλλογή των τουρκικών audio tracks που κάποια στιγμή θα κυκλοφορήσουν σε cd με τίτλο “toxic: greatest hits”…), ακούγεται ο Maher Abdulaziz Mutreb, μέλος του «αποσπάσματος θανάτου», να λέει στον Saud al-Qahtani, στο Ριάντ, που ως πρόσφατα ήταν επίσημα «σύμβουλος επικοινωνίας» του τοξικού (και ανεπίσημα ένα απ’ τα σκυλιά του γενικών βρώμικων καθηκόντων): Πες στο αφεντικό σου ότι τον καθαρίσαμε.

Ποιός να ήταν άραγε το «αφεντικό» που έπρεπε να μάθει ότι “η αποστολή εξετελέσθη”, ε;

Ο al-Qantani απολύθηκε δυόμισυ βδομάδες μετά την δολοφονία του Khashoggi, στην προσπάθεια του τοξικού να το παίξει “άσχετος” (και “θυμωμένος” για το κακό που έκαναν στον άνθρωπο..). Ακόμα και η πιο απλή εμπειρία λέει ότι αυτός που σε απολύει είναι το αφεντικό σου. Άλλωστε ο ίδιος ο al-Qantani είχε τιτιβίσει το περασμένο καλοκαίρι:

Νομίζει κανείς ότι λαμβάνω αποφάσεις χωρίς οδηγίες; Είμαι ένα υπάλληλος και ένας πιστός εκτελεστής των διαταγών του κυρίου μου του βασιλιά και του κυρίου μου του πιστού διαδόχου.

Τι κάνει, λοιπόν, νιάου νιάου στα κεραμίδια; «Αυτό το στοιχείο…» λέει πρώην αμερικάνος αρχιασφαλίτης στους n.y.t. «… είναι ό,τι πιο κοντά σ’ ένα όπλο που καπνίζει θα μπορούσε να βρεθεί στη συγκεκριμένη περίπτωση». Σχεδόν «επ’ αυτοφόρω»… . Το smoking gun έχει υποδειχθεί λοιπόν, και όλοι το βλέπουν αναγκαστικά.

Εκτός απ’ τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας των ηπα Bolton. Δεν έχω ακούσει κάτι που να συνδέει τον bin Salman με την δολοφονία Khashoggi δήλωσε χτες, αν και προσέθεσε όμως πολλοί δεν πιστεύουν το ίδιο.

Ωραιότατα. Μέχρι να βρει ο τοξικός το πτώμα του Khashoggi, ο Bolton, ο Kushner, ο Trump, o Netanyahu, o Lieberman, ο Αναστασιάδης, ο Τσίπρας, ο ψεκασμένος, και το σύνολο του μαύρου άξονα προλαβαίνουν να βρουν ποιος ήταν ο boss του al-Qantani στις 1, στις 2 και στις 3 Οκτώβρη.

Έκαστος στο είδος του…

Τρίτη 13 Νοέμβρη. Η ελληνική «εθνική γραμμή» διαφημίζει τώρα όλο καμάρι εκείνο που η ασταμάτητη μηχανή φωνάζει απ’ τις αρχές του 2017: τον άξονα Ουάσιγκτον – (Λονδίνου) – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ – (Ριάντ) με την προσθήκη (όχι βέβαιη) του Καΐρου.

Ο άξονας αυτός δεν είναι καινούργιος… Αλλά δεν ήταν αυτό που πουλάει ο ελληνικός ιμπεριαλισμός σήμερα. Στην ουσία ήταν στρατιωτικός άξονας ελέγχου της ανατολικής Μεσογείου σαν «μετόπισθεν» και σαν «επιμελητειακή ζώνη» σε σχέση με την βασική «γραμμή αντιπαράθεσης» που, αν όλα πήγαιναν καλά για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον, του Τελ Αβίβ και του Ριάντ θα ήταν αρκετά ανατολικότερα: στον περσικό κόλπο.

Τίποτα δεν έχει πάει καλά… Τι είναι, λοιπόν, αυτό που διαφημίζει το ελληνικό βαθύ κράτος «μέσα απ’ τα δόντια»; Την γεωπολιτική «αναβάθμιση» του ελλαδιστάν λόγω της μετατροπής της ανατολικής Μεσογείου σε βασική γραμμή αντιπαράθεσης του 4^ου παγκόσμιου; Διαφημίζει δηλαδή (ή εύχεται, ή έχει συμπεράνει) την υποχώρηση του αμερικανικού, του ισραηλινού και του σαουδαραβικού ιμπεριαλισμού απ’ τα ανατολικά του 35^ου μεσηβρινού (εκείνου που περνάει απ’ το ισραήλ) στα δυτικά του;

Μόνο στις ελληνικές φαντασιώσεις μια τέτοια «στρατηγική αναδίπλωση» των υπόλοιπων συμμάχων του άξονα θα είχε νόημα!! Για το απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ, για παράδειγμα, η αοζ του δεν είναι χώρος για ναυμαχίες (δεν διαθέτει καν αξιόλογο πολεμικό ναυτικό) αλλά μέρος για να ρουφάει γκάζι, για να καλύψει κατ’ αρχήν τις ενεργειακές του ανάγκες. Ούτε για την Ουάσιγκτον (που ελέγχει έτσι κι αλλιώς την περιοχή) ζητούμενο είναι να μην φτάσει η ευρασιατική επιρροή στην … ιταλία!

Φυσικά είναι αλήθεια ότι με τα τωρινά δεδομένα αυτή η επιρροή έχει «αγγίξει» πράγματι τα ανατολικά παράλια της Μεσογείου. Αλλά τα έχει μόνο αγγίξει: η ρωσική αεροναυτική παρουσία είναι γενικά μικρή, η ιρανική μέσω φρουρών της επανάστασης επίσης μικρή· όσο για την κινεζική «οικονομική σφαίρα» δεν έχει φτάσει ακόμα στη συρία (παρότι πρόκειται να φτάσει). Εννοείται πως ο άξονας είναι θορυβημένος απ’ αυτές τις εξελίξεις και τον συνδυασμό τους. Όμως σε κάθε περίπτωση η κρίσιμη (γεωγραφική) θέση «ανάσχεσης» που θα ήθελαν οι ιμπεριαλισμοί της Ουάσιγκτον, της Τελ Αβίβ και του Ριάντ (ή, ειπωμένο αλλιώς, η θέση «σπασίματος» του ευρασιατικού project στη μέση Ανατολή) είναι το ιράν.

Αν ο «άξονας» δεν καταφέρει να ανασυστήσει την επιθετικότητά του εκεί, κι αν πρέπει να «οχυρωθεί» στην ανατολική Μεσόγειο εγκαταλείποντας όλες τις ενδιάμεσες περιοχές, τότε δύο τουλάχιστον απ’ τα κράτη / μέλη του (το ισραήλ και η σαουδική αραβία…) την «έχουν κάτσει την βάρκα» – για να το πούμε πρόχειρα… Πρακτικά ωστόσο ακόμα κι αυτή η «οχύρωση» είναι αδύνατη με την Άγκυρα αντίπαλο… Γι’ αυτό ο αμερικανικός στρατός φυτεύτηκε στην βορειοανατολική συρία, με “κάλυψη” τις ypg: επειδή απο εκεί ελέγχει όλη την γύρα… (Ρίξτε μια ματιά στον πάνω χάρτη).

Ο ελληνικός ιμπεριαλισμός δένεται με τον αμερικανικό και τον ισραηλινό, αλλά σ’ αυτήν την «παρέα» δεν μπορεί να σχεδιάσει οτιδήποτε. Κι έτσι δεν αποκλείεται να βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις…

Μόνο να μας κόψει τους λαιμούς μπορεί – πράγμα που θα κάνει όποτε χρειαστεί…

Κυριακή 11 Νοέμβρη. Η ανακοίνωση του Erdogan ότι έχει δώσει τα ηχητικά ντοκουμέντα της δολοφονίας και του διαμελισμού του Khashoggi (τις ηχητικές υποκλοπές δηλαδή…) σε Παρίσι, Λονδίνο, Ουάσιγκτον, Βερολίνο (εκτός απ’ το Ριάντ) τραβάει και αυτά τα κράτη στο «κέντρο της σκηνής του εγκλήματος». Ειδικά σε ότι αφορά την «τύχη» του σαουδαραβικού καθεστώτος, και ειδικά του τοξικού, που όχι μόνο δεν έχει αποδείξει ότι ήταν άσχετος, αλλά μάλλον το αντίθετο…. Έξυπνα μελετημένη η στιγμή της ανακοίνωσης, τώρα που ο καιρός περνάει, δημιουργεί (ή επιδιώκει να δημιουργήσει) εσωτερικά προβλήματα στα συγκεκριμένα ευρωπαϊκά κράτη και όχι μόνο, αν συνεχίσουν το τρενάρισμα στο να πάρουν τις αποφάσεις τους.

Τι μπορούν να πουν τώρα η αγγλική, η αμερικανική, η γαλλική και η γερμανική κυβέρνηση; Ότι δεν πήραν τίποτα; Ότι δεν ξέρουν τίποτα; Ότι δεν καταλαβαίνουν τι είναι αυτά που ακούγονται; Ότι δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμα «ποιος φταίει»; Ή απλά θα συνεχίσουν την διακριτική μεταχείριση του τοξικού σωπαίνοντας;

Κι αν προσπαθήσουν το δεύτερο, δεν θα εμφανιστούν εσωτερικές αντιπολιτεύσεις που θα πιέσουν στην κόντρα;

Παρακολουθούμε. Έχουν αναγγελθεί για τις επόμενες ημέρες ή λίγες εβδομάδες δημοσιοποιήσεις διάφορων ανατριχιαστικών λεπτομερειών απ’ την δολοφονία και το κομμάτιασμα του Khashoggi – στη βάση των ηχογραφήσεων. Αυτά που ξέρουν ήδη κάμποσες κυβερνήσεις θα αρχίσουν να γίνονται ευρύτερα γνωστά… Με όλα όσα κάτι τέτοιο συνεπάγεται.

(Για την Αθήνα δεν χρειάζεται να απορούμε. Είναι απασχολημένη με άλλα, και δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί με το θέμα…)