Tag: στρατός

Σάββατο 30 Ιούνη. Μόνο στρατιωτική θα μπορούσε να είναι η συμβολή του ιταλικού κράτους στον όποιο αμερικανικό σχεδιασμό, αφού αυτός ο τελευταίος είναι σκέτα στρατιωτικός. Κι εκεί η ιταλική ακροδεξιά «αξιοποιεί» τους μετανάστες / πρόσφυγες· δεν μπορεί να βρει άλλον «δημόσια αποδεκτό εχθρό» έναντι του οποίου να «δικαιολογήσει» μια ναυτική διάταξη πολεμικών μέσων. Η Ρώμη ενδιαφέρεται να «απολαύσει» το πως οργανώνει η Ουάσιγκτον την «Νατοϊκή Στρατηγική Διεύθυνση του Νότου» (nato strategic direction south / nsds) με έδρα στην Lago Patria, λίγα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Νάπολι (όπου υπάρχει νατοϊκή βάση). Η nsds θα είναι «κέντρο πληροφοριών» για αμερικανικές επιχειρήσεις όχι μόνο στη μέση Ανατολή αλλά και στη βόρεια Αφρική και στην ζώνη του Sahel, στην υποσαχάρια Αφρική – και θα είναι επιχειρησιακά έτοιμη τον ερχόμενο Ιούλη.

Σ΄αυτόν τον σχεδιασμό η “ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών” με στρατιωτικά μέσα είναι το ψευδώνυμο της “στρατιωτικής / επιχειρησιακής προώθησης” (υπό μία ομπρέλα που έχει μεν το παραδοσιακό όνομα “νατο” αλλά η ψοφιοκουναβική διοίκηση αμφισβητεί όλο και περισσότερο…) του αμερικανικού στρατού και των ad hoc λακέδων του στη Μεσόγειο και στην βόρεια Αφρική.

(φωτογραφία: ιταλοί φασίστες της λέγκας του βορρά, με πανό “η ιταλία πρώτη”, τον περασμένο Φλεβάρη… )

Τρίτη 26 Ιούνη. Τα πιο πάνω έχουν συμβεί ενόσω ένα «καυτό» θέμα διακυβερνητικών συζητήσεων στην ε.ε. είναι το «μεταναστευτικό» – την Πέμπτη πρόκειται να ληφθούν αποφάσεις…

Αν, στο περίγραμμα των ευρωπαϊκών φασιστοαπαιτήσεων «έξω οι μετανάστες» που έχουν πάρει το πάνω χέρι (εξαιτίας της απουσίας της μαζικής μαχητικής, πολωτικής αντί-στασης απ’ την δική μας μεριά, σε ευρωπαϊκή κλίμακα) τοποθετήσει κανείς τα 2+1 γεγονότα που θυμίσαμε νωρίτερα, τότε βρίσκεται μισό βήμα πριν το συμπέρασμα: βασικό στοιχείο της «διαχείρισης του προβλήματος» (όπου «πρόβλημα» είναι οι dreamers / μετανάστες) είναι αυτό: έξω οι μκο, μέσα μόνο ο στρατός!

Γιατί πρέπει να πεταχτούν έξω οι μκο που, ως πρόσφατα έμοιαζαν βασικοί συντελεστές της διάσωσης των ναυαγών / μεταναστών; Η απάντηση είναι απλή, και θα έπρεπε το ανταγωνιστικό κίνημα να την έχει δώσει έγκαιρα (αλλα όχι, δεν έχει ιδέα, ίσως επειδή έπαψε να είναι στοιχειωδώς ανταγωνιστικό): α) επειδή «ανθρωπισμός τίτλοι τέλους» (έστω και σαν προκάλυψη), και β) επειδή απ’ τα μέλη των μκο είναι εύκολο να διαρρεύσουν διάφορα για την μεταχείριση των μεταναστών· απ’ τον στρατό όχι!

Δυστυχώς αυτό δεν είναι εντελώς καινούργιο – όχι για τα μέρη μας: εδώ δεν είναι που το ελληνικό κράτος πέταξε έξω τις μκο (πολλές, ειδικά οι ελληνικές, ήταν άθλιες σαν ιδιοκτησία, διεύθυνση και προσπορισμός χρημάτων, όμως δεν ήταν μια ξαφνική «ηθική έκλαμψη» που έκανε το ελληνικό κράτος / παρακράτος να τις βγάλει απ’ το παιχνίδι δίνοντας την «κυριότητα» της «διαχείρισης των μεταναστών» στον στρατό, με ή χωρίς τους φερετζέδες τύπου «υπουργείο μετανάστευσης…), εδώ δεν είναι που έγινε αυτό πέρσι το καλοκαίρι;

Η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι συνήγορος των μκο!!! (Δεν μπορεί όμως να φανταστεί, ούτε τον εαυτό της ούτε οποιονδήποτε από εσάς να είναι σε θέση να αγοράσει, να ναυλώσει, να στελεχώσει και να συντηρεί πλοίο για να διασώζει ανθρώπους που πνίγονται στη Μεσόγειο… Συνεπώς εκτιμάει εκείνους που το κάνουν… Μ’ άλλα λόγια η ασταμάτητη μηχανή δεν είναι «ελληνική»: έλα μωρέ, και τι έγινε…)

Πέρα απ’ αυτό έγκαιρα, και όχι μόνο μια φορά, υπέδειξε το πολιτικά «παράδοξο» (έως ύποπτο…) να στοχοποιείται στα μέρη μας το «φιλανθρωπικό σκέλος» της διαχείρισης των μεταναστών δυσανάλογα πολύ – και, απ’ την άλλη μεριά, να αθωώνεται απόλυτα το πολιτικό, μιλιταριστικό σκέλος, δηλαδή το ελληνικό κράτος, το μικροαστικό παρακράτος και το υπουργείο άμυνας, που είχαν και έχουν την βασική ευθύνη για την ταπείνωση των προσφύγων / μεταναστών. Αυτή η «μυωπία» μας φάνηκε εξ αρχής από βλακώδης ως συνένοχη· μέχρις ότου αλλού (ανάμεσα στη λιβύη και την ιταλία) άρχισε να ξεκαθαρίζει ότι πράγματι «με τις μκο υπάρχει πρόβλημα»…

Ας το επαναλάβουμε: στις μκο δεν υπάρχει «στρατιωτική πειθαρχία». Πράγμα που σημαίνει ότι κάποια μέλη τους μπορούν να πουν τεκμηριωμένα πράγματα που η «επίσημη πολιτική» θα ήθελε να κρύψει. (Έχει γίνει κάμποσες φορές…) Αυτό το είδος του «καλού σαμαριτισμού», που χρειάζεται σε αρχικές φάσεις ενός πολέμου, γίνεται εμπόδιο και μπελάς στη συνέχεια, όταν η εξόντωση γίνει ο βασικός στόχος. Δεν είναι ούτε καινούργιο ούτε πρωτότυπο: μερικές απ’ τις πιο δυνατές αντιπολεμικές καταγραφές προέκυψαν από γιατρούς και νοσοκόμους «φορητών» πολεμικών νοσοκομείων…

Αυτό, από μόνο του, είναι αρκετό για να ξετυλιχθεί μια υπόγεια επιχείρηση έξωσης των ανθρωπιστών απ’ την κεντρική Μεσόγειο – και οι περιπτώσεις του Aquarious και του Lifeline το επιβεβαιώνουν. Αντίθετα, η περίπτωση του αμερικανικού πολεμικού Trenton δείχνει την «σωστή κατεύθυνση»: εδώ μόνο ο στρατός!

(φωτογραφία: το αμερικανικό πολεμικό καταμαράν «ειδικών αποστολών» Trenton).

Τρίτη 26 Ιούνη. Μόνο ο στρατός; Δηλαδή τι; Ανάμεσα στο ελληνικό ψευτο-επαναστατικό «έξω οι μκο» και στο ουγγρικό ή στο σλοβενικό ακροδεξιό «έξω οι μετανάστες» υπάρχει κάτι δυσάρεστα κοινό, μια υπόγεια γραμμή, που ξεπερνάει την μικροαστική βλακεία και τις αποχρώσεις της. Αυτό το υπόγειο κοινό λέγεται κράτος και κεφάλαιο.

Η στρατιωτικοποίηση της «διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών» ήταν πάντα στην ημερήσια διάταξη· (και πάντως δεν ήταν αυτή η δουλειά των μκο…). Τώρα, ενόψει των ευρω-αποφάσεων μεθαύριο, ξαναγίνεται οφθαλμοφανές εκείνο που θα έπρεπε είναι ξεκάθαρο απ’ την αρχή: η στρατιωτικοποίηση «έχει την τάση» (την καπιταλιστική / κρατική τάση) να κλιμακώνεται.

Όπως ποτέ, για παράδειγμα, το «πραγματικό πρόβλημα» των πρωτοκοσμικών κρατών / αφεντικών δεν ήταν η «ισλαμική τρομοκρατία», αλλά αντίθετα την κατασκεύασαν ή/και την αξιοποίησαν για τους ιμπεριαλιστικούς τους σκοπούς στη μέση Ανατολή, στην ανατολική Ασία και στην Αφρική, έτσι το «πραγματικό πρόβλημά» τους δεν είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που θαλασσοπνίγονται, είτε στο Αιγαίο είτε στη Μεσόγειο. Σε μεγάλο βαθμό αυτήν την μετανάστευση την προκαλούν, την κατασκευάζουν μέσω των πολέμων ή της άγριας εκμετάλλευσης· όπως, φυσικά, κατασκευάζουν και την απαγόρευσή της (σαν υποτίμηση της εργασίας).

Τα καθάρματα σαν διάφορους κυβερνητικούς ή αντιπολιτευόμενους ευρωφασίστες δεν είναι εντελώς ηλίθια. Εκτός απ’ την υποτίμηση της εργασίας υπηρετούν και την υποτίμηση της ζωής συνολικά. Κι αυτή η τελευταία δεν χρειάζεται «εργοτάξια» για να συμβαίνει· απλώνεται παντού, και σε όλους. Σε στεριές και σε θάλασσες, στον πρώτο κόσμο και στον “τρίτο”. Η στρατιωτικοποίηση (σαν «απάντηση σε προβλήματα») αρχίζει από «κάπου» – αλλά δεν τελειώνει εκεί!!! Και κλιμακώνεται “κάπου”, για να προχωρήσει και αλλού…

Οι στόλοι, οι ακόμα περισσότεροι στόλοι στη Μεσόγειο, είναι η αξιοποίηση μέσω κλιμάκωσης αυτής της στρατιωτικοποίησης – που φαίνεται ότι δεν θέλει πια «τρίτους μάρτυρες» σε ότι αφορά την μετανάστευση των εργατών, άσχετους είτε απ’ τους στρατούς είτε απ’ τα μαφιόζικα πολυεθνικά κυκλώματα. Δεν θέλει «τρίτους μάρτυρες» που να είναι αντανάκλαση του πρωτοκοσμικού ανθρωπισμού: αυτός τέλος!!!

Μέρος αυτής της αξιοποίησης είναι ο πολλαπλασιασμός των offshore κάτεργων, σαν αυτά που έχουν φτιαχτεί στη λιβυκή επικράτεια: τώρα στην τυνησία ή/και στην αλβανία… Τα κάτεργα, προς το παρόν, αφορούν τους ίδιους τους μετανάστες· το που θα «επιχειρούν» όμως οι πρωτοκοσμικοί στόλοι, και το γιατί θα το κάνουν μακριά απ’ τις δικές τους ακτές και δίπλα σ’ εκείνες της βόρειας Αφρικής, είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Είναι το ίδιο με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό: κι αυτός, απ’ το 2001 και μετά, καλές προθέσεις είχε: «για να προστατέψει τα αμερικανικά σύνορα» έφτασε στο αφγανιστάν…

Δείτε, για παράδειγμα, την κοινή αεροναυτική άσκηση της «ελληνικής δημοκρατίας» με την αιγυπτιακή χούντα, με τον κωδικό medousa (γίνεται αυτές τις ημέρες η 6^η τέτοια), ανάμεσα στην Κρήτη και τις αιγυπτιακές ακτές. Αν ρωτήσετε τι στο διάολο χρειάζεται αυτή η «συνεργασία» θα πάρετε την απάντηση ότι, μεταξύ άλλων, είναι και «άσκηση διάσωσης»…

Σάββατο 16 Ιούνη. Τι κάνει ένα κοινοβούλιο για να προστατέψει τον εαυτό του όταν ένας κουβάς βοθρολύματα / μέλη του αποφασίσει να διακηρύξει ότι «ήρθε η ώρα του στρατού»;

Η απάντηση δεν είναι αυτονόητη! Επειδή μπορεί το ίδιο κοινοβούλιο, μέσω της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» του, να έχει δώσει ήδη πολιτικό άσυλο σε σχεδόν μια 10άδα χουντο-καραβανάδες εναντίον ενός άλλου κοινοβουλίου, κάπου στα πέριξ…. Μπορεί λέμε, το ίδιο κοινοβούλιο και ο λαός που το εκλέγει, να έχουν ήδη υποστηρίξει «την ώρα του στρατού» στα νότια (στο Κάιρο) και στα ανατολικά (στην Άγκυρα)· ακόμα κι αν η τελευταία «ώρα» απέτυχε.

«Part time δημοκράτης» δεν γίνεται… Υποστηρικτής φασιστικών καθεστώτων και πραξικοπημάτων για «λόγους εθνικού συμφέροντος» γίνεται! Μόνο που έτσι νομιμοποιείται ο οποιοσδήποτε να προτείνει και εντός έδρας την ίδια «θεραπεία» (πάντα για «λόγους εθνικού συμφέροντος»).

Δεν αρέσει βέβαια αυτή η πραγματική συγγένεια· αλλά συμβαίνει και στις καλύτερες (ελληνικές) οικογένειες…

Δευτέρα 4 Ιούνη. Η εκπληκτική ιστορία, το φαγητό και η κουλτούρα της Κρήτης πρόσφεραν ένα ευχάριστο διάλειμμα στους σκληρά εργαζόμενους ναυτικούς μας… Μ’ αυτά τα λόγια ο αρχικαραβανάς και υπεύθυνος τύπου Dave Snowden (καμμία σχέση με τον γνωστό!) αποχαιρέτησε το νομό Χανίων τις προάλλες. Πάνω στο αμερικανικό αεροπλανοφόρο Harry Truman, πριν αποπλεύσει απ’ την βάση της Σούδας μετά από 4ήμερη “ξεκούραση” (με όλα τα απαραίτητα…): η «σκληρή δουλειά» του πληρώματός του είναι εύκολα εννοούμενη…

Τέτοια «ευχάριστα» δεν έχουν την προβολή που θα έπρεπε στα μέρη μας. Κι όμως. Προκειμένου να αποδείξουν την αγάπη τους στο ελλαδιστάν (και να βγάλουν την «υποχρεώση της ζεστής φιλοξενίας») 96 απ’ τους ναυτοκαραβανάδες του αεροπλανοφόρου, προσέφεραν εθελοντική εργασία στους ντόπιους. Έβαψαν το κοινοτικό γήπεδο στον Μουζουρά, και τον φράχτη της εκκλησίας του αγ. Ιωάννη, στο ίδιο χωριό, στις 24 και στις 25 του μήνα. Στο τέλος, έπαιξαν κι ένα φιλικό ματσάκι ράγκμπι με τους «Cretan Gunners» (ελληνική ομάδα ράγκμπι… εεεε; υπήρχε και πριν;), στο εθνικό στάδιο των Χανίων, στις 25 Μάη…

Αυτά είναι φιλία, φροντίδα, συμμαχία!!! Αυτά είναι επιμελητειακή υποστήριξη ενός στρατού σε συνθήκες «ειρηνοπολέμου»…

(Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που άμα έβλεπαν οι Χανιώτες αμερικάνο πεζοναύτη τον πέταγαν στη θάλασσα! Πολλά, πολλά χρόνια… Τώρα τους έχουν για να τους κάνουν κανά βαψιματάκι… Να τους αφήνουν κανά δολαριάκι… Και να τους γλύφουν πατόκορφα…)

Δευτέρα 14 Μάη. Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο έχει πάρει θέση σ’ αυτόν τον 4^ο παγκόσμιο πόλεμο: το αποδεικνύουν κατ’ αρχήν οι στρατιωτικές συμμαχίες του. Η αεροναυτική βάση στη Σούδα είναι το πιο προχωρημένο προς τη μέση Ανατολή (και πρώτης κατηγορίας) αμερικανικό στρατόπεδο, σε διαρκή χρήση. Δεν είναι η μόνη ελληνική «διευκόλυνση» στον αμερικανικό στρατό. Είναι η πιο διάσημη.

Ο πρεσβευτής Geoffrey Pyatt (υπεύθυνος και για τις σφαγές στο Κίεβο…) δεν το κρύβει. Να ένα ενδεικτικό απόσπασμα από συνέντευξή του σε τοπική εφημερίδα των Χανίων το περασμένο φθινόπωρο:

… Η  Ελλάδα και ΗΠΑ υπέγραψαν την επέκταση της Συμφωνία MDCA. Τι σημαίνει αυτό για τη βάση της Σούδας; Υπάρχουν σχέδια αναβάθμισης της βάσης.
Είμαστε σε μια φάση πολύ σημαντικών παρεμβάσεων στις υποδομές. Καταρχήν στις υποδομές φιλοξενίας των αεροσκαφών. Επίσης με δικούς μας πόρους εργαζόμαστε να ολοκληρώσουμε μια νέα δομή τη φιλοξενία των πλοίων, ενώ  δουλεύουμε πάνω σε ένα νέο δρόμο σύνδεσης μεταξύ του αεροδρομίου και της βάσης κα. Δεκάδες εκατομμύρια δολάρια δίνονται και θα δοθούν τα επόμενα χρόνια για υποδομές.

Έχουμε πολύ καλές επαφές με τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, τον Υπουργό κ. Καμμένο, τον αναπλ. Υπουργό κ. Βίτσα για το πως θα συνεχίσουμε και θα βαθύνουμε την αμυντική συνεργασία μας. Η υψηλού επιπέδου αμυντική συνεργασία μας έχει μόνο οφέλη και για τις δύο χώρες. Ήταν επίσης πολύ ενθαρρυντικά όσα άκουσα από τον κ. αντιπεριφερειάρχη και τον κ. δήμαρχο Χανίων, για την σχέση της κοινωνίας των Χανίων με τη Βάση και τη σημαντική οικονομική στήριξη από τη Βάση στην κοινωνία. Για παράδειγμα τον Μάρτιο, που είναι low season, ήλθε ένα αεροπλανοφόρο για δύο εβδομάδες και πολλά χρήματα δόθηκαν στα Χανιά. Θα αναζητήσουμε και άλλες τέτοιες ευκαιρίες για τέτοιες συνεργασίες.

“Διευκολύνσεις και εξυπηρετήσεις” (συμπεριλαμβανόμενης της κονσομασιόν…) στον αμερικανικό στρατό, το ίδιο και στον ισραηλινό. Ακόμα κι αν ο ρόλος της ελληνικής επικράτειας ήταν αυτός του “μετόπισθεν” και της “επιμελητείας” του αμερικανο-ισραηλινού άξονα (που δεν θα περιοριστεί εκεί!…) σας φαίνεται κάτι “λίγο”; Ασήμαντη “συμμετοχή”; Δεν είναι. Μόνο αφελείς και μοιραλάτρες κάνουν ό,τι δεν καταλαβαίνουν.

Και πάλι ο κύριος Pyatt, πιο πρόσφατα (τέλη του περασμένου Γενάρη), σε συνέντευξη στον καθεστωτικό “sky”:

… Είμαστε υπερβολικά ευγνώμονες για την υποστήριξη που η ελληνική κυβέρνηση μας παρέχει μέσα από τον κόλπο της Σούδας. Είναι μία απαραίτητη εγκατάσταση όσον αφορά τις επιχειρήσεις του έκτου Στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο, εξαιτίας των όσων συμβαίνουν στην γειτονική περιοχή. Με την εκστρατεία ενάντια στον ISIS στη Βόρεια Αφρική, με την εκστρατεία για την καταστροφή του Χαλιφάτου στη Συρία, η Σούδα είναι περισσότερο δραστήρια από όσο έχει υπάρξει εδώ και πολύ καιρό, έχουμε έναν πολύ υψηλό ρυθμό στρατιωτικών επιχειρήσεων εκεί, τόσο στην πλευρά της Αεροπορικής βάσης όσο και σε εκείνη της Ναυτικής Βάσης. Και δε θα μπορούσαμε να το κάνουμε χωρίς την υποστήριξη και τη συνδρομή που μας παρέχουν οι ελληνικές Στρατιωτικές Δυνάμεις…

Και συνεχίζει αναφερόμενος στην “εθνική ασφάλεια των ηπα”:

… Και η Έκθεση, η Στρατηγική για την Εθνική Άμυνα, δίνει έμφαση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι αντίπαλες δυνάμεις, με ένα τρόπο που δεν είχαμε ξαναδεί για μεγάλο διάστημα. Κατονομάζει τόσο την Κίνα όσο και τη Ρωσία, αλλά κάνει λόγο επίσης για το πώς πρέπει να εργαστούμε με τους συμμάχους μας, ώστε να αναπτύξουμε ευελιξία. Και αυτό μπορούμε να το κάνουμε πολύ αποτελεσματικά με τις Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, γιατί είστε ο ορισμός της ευελιξίας…

Όσο γλύψιμο ή κολακεία κι αν περιλαμβάνουν τα πιο πάνω, το λάθος “4ος παγκόσμιος; Δεν μας αφορά – αλλού γίνεται” θα πληρωθεί ακριβά. Πολύ ακριβά…

Τετάρτη 25 Απρίλη. Τι κρίμα! Τελικά δεν περισσεύουν δυο φρεγάτες στον Macron! Ούτε, καν, μία… Ούτε προβλέπει η γαλλική νομοθεσία την ενοικίαση πολεμικών πλοίων (ποιος το σκέφτηκε στην Αθήνα;). Ίσως η κινδυνεύουσα πατρίς πρέπει να γυρίσει πίσω, στις δοκιμασμένες και home made τριήρεις… (Το θέμα είναι ότι παρόμοια φαντασίωση με γαλλικές φρεγάτες είχε ξαναπαίξει, με την προηγούμενη πρασινόμαυρη κυβέρνηση…)

Όμως ουδέν κακόν αμιγές καλού. Μάθαμε δυο πράγματα απ’ αυτό το σύντομο στρατιωτικό όνειρο. Πρώτον: οι ντόπιοι δημαγωγοί, θεωρώντας σα γεγονός δεδομένο την χαρμόσυνη ανακοίνωση του υφ.υπ.αμ περί γαλλικών φρεγατών, όχι μόνο προχώρησαν σε λεπτομέρειες για το θέμα (τις οποίες κατασκεύασαν εκ των ενόντων…) αλλά και σε αναλύσεις για το «πολιτικό νόημα» του γαλλικού στρατιωτικού «δανείου». Για το ενδιαφέρον του Παρισιού για το νοτιοκυπριακό γκάζι… για τον αυτοτελή προσανατολισμό του προς την ανατολική Μεσόγειο… κλπ κλπ. Θα μπορούσε η λαϊκή φαντασία να φανταστεί τις δύο (νοικιασμένες…) γαλλικές φρεγάτες να έρχονται προς τα μέρη μας συνοδεύοντας μια δωδεκάδα τρυπάνια (της total κατά προτίμηση…), ανάμεσα σε πυροτεχνήματα και κωλοδάκτυλα προς τη μεριά του αιώνιου εχθρού. Ευτυχώς οι εθνικές φαντασιώσεις χρεωκοπούν πια μέσα σε ώρες…

Το δεύτερο που μάθαμε είναι ότι το Παρίσι δεν έκανε καν κάποια προσπάθεια να μην ξεφτιλιστεί το ελλαδιστάν, συνεννοούμενο υπόγεια να γίνει μια κομψή διάψευση απ’ την Αθήνα (για το νοίκι…) και να τελειώσει εκεί η ιστορία. Αντίθετα βρήκε η γαλλίδα υπ.αμ. να κόψει την κουβέντα. Σχεδόν γαύγισε “τι μαλακίες είναι αυτές;”

Τσαντίστηκε ο κυρ Macron; Και τόσο γλύψιμο που του είχε ρίξει το ελληνικό πολιτικό προσωπικό όταν μας τίμησε με την επίσκεψή του στην Αθήνα στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη; Χαμένο πήγε;

(φωτογραφία: να, λοιπόν, τι τιμωρία επεφύλαξε στον Macron το ψόφιο κουνάβι, που είναι φιλαράκι με τον ψόφιο κοριό: άρχισε να τον σέρνει απο δω κι απο κει…)

Τετάρτη 25 Απρίλη. Το γεγονός ότι τα epic ‘90s αποδείχθηκαν ένα σύντομο διάλειμμα, ότι η ελληνική χρηματοπιστωτική επέκταση κατέρρευσε και έχει πια ταφεί χωρίς φασαρία, και το γεγονός ότι το ελλαδιστάν έχει χάσει (εδώ και καιρό και για καιρό) τους περιφερειακούς συσχετισμούς δύναμης ΔΕΝ σημαίνει ότι εξαφανίστηκε ο ελληνικός ιμπεριαλισμός!!! Στο κάτω κάτω αυτός υπήρχε και πριν τα ‘90s!… Υπήρχε και τον 19ο αιώνα! Σημαίνει ότι τώρα είναι ένας εθνικός ιμπεριαλισμός από θέσεις σχετικής αδυναμίας – καμμία σχέση στην εκδήλωση και στους στόχους του με τα epic ‘90s! Και, γι’ αυτό, είναι τώρα πιο υπόγειος, λιγότερο φανφαρόνος, περισσότερο δυσδιάκριτος. Και, απ’ την άλλη μεριά, πάντα «παραγωγός» μαζικής αποβλάκωσης – αυτό είναι το εύκολο μέρος του!!!

Η ιδέα της «περικύκλωσης της ανατολικής Μεσογείου» μέσω της τετράγωνης συμμαχίας Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ – Καΐρου, για λογαριασμό κυρίως των ηπα (σαν «εργολαβία» ένα πράγμα) που προσπάθησε να προωθήσει η φαιορόζ κυβέρνηση είναι μια τέτοια ιμπεριαλιστική προσπάθεια. Δεν φαίνεται να προχωράει όπως θα ήθελε η Αθήνα. Εν μέρει επειδή η Ουάσιγκτον δεν είναι διατεθειμένη να αναθέσει σε τρίτους την αεροναυτική ηγεμονία της στην περιοχή (ειδικά τώρα που η Μόσχα, και όχι μόνο, έχει πλησιάσει τόσο κοντά…). Εν μέρει επειδή η χούντα του Καΐρου κάνει τους δικούς της (ιμπεριαλιστικούς…) υπολογισμούς και κοιτάει και προς την μεριά της Μόσχας…

Ο άξονας Αθήνα – Λευκωσία – Τελ Αβίβ (σαν τμήμα του άξονα Ουάσιγκτον – Λονδίνο – Τελ Αβίβ – Ριάντ), είναι μια ελληνική ιμπεριαλιστική προσπάθεια που φαίνεται να «δουλεύει». Δουλεύει στο βαθμό που δεν έχει την φιλοδοξία να υποκαταστήσει την άμεση αμερικανική ιμπεριαλιστική δράση, αλλά είτε να την συμπληρώσει, είτε να της προσφέρει επιμελητεία. Δουλεύει επίσης αυτός ο «υπο»άξονας στο βαθμό που δρώντας αντιτουρκικά μπορεί να εξασφαλίσει είτε στη νότια κύπρο είτε στο ελληνικό κράτος κάποιο σημαντικό οικονομικό όφελος απ’ την άντληση ή την μεταφορά φυσικού αερίου: όλα στηρίζονται στο παρανοϊκό ελληνικό θεώρημα ότι η τουρκία δεν έχει αοζ στη Μεσόγειο!… (Ωστόσο, αυτά τα «οφέλη» είναι προς το παρόν «οράματα» και καθόλου χειροπιαστά…).

Μ’ αυτήν την έννοια ο ελληνικός ιμπεριαλισμός έχει επιστρέψει ΤΥΠΙΚΑ στο μοντέλο του 3^ου παγκόσμιου («ψυχρού») πολέμου – plus. Τότε, για παράδειγμα, σε ένα ελληνικό στρατιωτικό αεροδρόμιο (στον Άραξο αν δεν κάνουμε λάθος) ήταν αποθηκευμένες ατομικές βόμβες που προορίζονταν να ριχτούν στην βουλγαρία… Τώρα στη Σούδα και αλλού «φιλοξενούνται» drones που έχουν προορισμό είτε την συρία είτε ακόμα μακρύτερα (το ιράν)… Εννοείται: και πλοία, και αεροπλάνα με πυραύλους, Κλπ κλπ: εξυπηρετήσεις, επιμελητεία, μπουρδέλα…

Το plus αφορά την ελληνο-ισραηλινή συμμαχία. Που σκοτώνει, τώρα, και στη Γάζα (κάτι που, φυσικά, ο ισραηλινός μιλιταρισμός / ρατσισμός μπορεί να το κάνει και μόνος του· όμως δεν θέλει πια κατακραυγή από γείτονες, επειδή μια τέτοια κατακρυαγή θα μπορούσε εύκολα να εξελιχθεί σε αποκλεισμό του, α λα νότια αφρική, εξαιτίας του κινήματος BDS…)