Tag: στρατός

Ίσως όχι και τόσο έκτακτο 1

Σάββατο 26 Φλεβάρη>> Να αρχίσουμε με την πρέπουσα αυτοκριτική, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Κάναμε ένα διπλό λάθος εκτίμησης. Απ’ την μια μεριά, αν και ήταν σαφές (ποιος δεν το ήξερε;) ότι η Μόσχα μπορεί να ισοπεδώσει τις στρατιωτικές υποδομές του Κιέβου, είχαμε την εκτίμηση ότι όταν θα το κάνει θα αφορά μια ευρεία περιοχή μεν γύρω απ’ το Donbass – αλλά όχι το σύνολο της ουκρανικής επικράτειας. Και απ’ την άλλη εκτιμούσαμε ότι αυτό δεν θα γίνει άμεσα μετά την αναγνώριση του Donetsk και του Lugansk, αλλά αργότερα, σε δεύτερο χρόνο. Η γνώμη μας ήταν ότι η αναγνώριση καθ’ αυτή και το παρκάρισμα σ’ αυτές τις περιοχές μερικών εκατοντάδων ρωσικών αρβυλών με τα σέα τους θα χρησιμοποιούνταν σαν μοχλός για την όξυνση των ενδο-ουκρανικών αντιθέσεων και για την πρόκληση μιας κάποιας εσωτερικής κρίσης στο καθεστώς του κιέβου.

Κάναμε λοιπόν λάθος εκτίμηση ως προς τον χρονισμό (: timing που λένε και οι Ινουί…) και ως προς την έκταση / ένταση: το ρωσικό καθεστώς αποφάσισε ότι αυτή η εσωτερική κρίση στο Κίεβο δεν είναι δυνατόν να προκληθεί έμμεσα αλλά πρέπει να επιβληθεί άμεσα. Δια της βίας. Ούτε το ένα (ή έκταση / ένταση) ούτε το άλλο (ο χρονισμός) δεν είναι δευτερεύοντα: έτσι παράγονται τα γεγονότα.

Είχαμε ωστόσο μια σωστή σε γενικές γραμμές αντίληψη σχετικά με το ουκρανικό πεδίο μάχης. Στις 18 Οκτώβρη του 2021, για παράδειγμα, μεταξύ άλλων, γράφαμε:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ίσως όχι και τόσο έκτακτο 2

Σάββατο 26 Φλεβάρη>> Το ρωσικό καθεστώς αποφάσισε λοιπόν ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να εκτρέψει το μαφιόζικο ουκρανικό κράτος απ’ την τροχιά προς το να γίνει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αμερικανική βάση, παρά μόνο δια της βίας. Τα (στρατιωτικά) σχέδια θα πρέπει να ήταν έτοιμα από καιρό. Απέμενε η αλυσίδα των αποφάσεων: πρώτα η αναγνώριση του Donetsk και του Lugansk, και ύστερα η «αξιοποίησή» της.

Δημιουργήθηκε κάποια κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» που επέβαλε την εισβολή, την προοπτική στρατιωτικής ήττας και συνθηκολόγησης του Κιέβου τώρα;

Αν κάποιος δει τον «χάρτη» της περικύκλωσης της ρωσικής επικράτειας απ’ τα δυτική μεριά της (και της πολιτικο-οικονομικής αποκοπής του ευρασιατικού project απ’ την υπόλοιπη ευρώπη) θα πρέπει να σημειώσει οπωσδήποτε την πρόσφατη (αποτυχημένη) προσπάθεια ανατροπής του Λουκασένκο στη λευκορωσία και την ακόμα πιο πρόσφατη (αποτυχημένη) προσπάθεια ανατροπής του Τοκάγεφ στο καζακστάν. Δεν θα ήταν παράλογο για το ρωσικό καθεστώς να συμπεράνει ότι ο αμερικανο-αγγλικός άξονας βρίσκεται σε επίθεση διαρκείας.

Η σταγόνα που πιθανότατα ξεχύλισε το ποτήρι είναι ωστόσο η δήλωση του κωμικού Zelesnky στο «συνέδριο ασφαλείας του Μονάχου» το Σάββατο 19 Φλεβάρη, περί επιδίωξης του φασιστοκράτους του να αποκτήσει (ξανά) πυρηνικά όπλα. Μετά το πραξικόπημα του 2014 ο Poroshenko, μαφιόζος πρόεδρος στο Κίεβο, είχε «ανοίξει» το θέμα άλλες τρεις φορές. Ο Zelensky δήλωσε ότι το ανοίγει κι αυτός για 4η φορά, αλλά θα είναι η τελευταία: η ουκρανία θα αποκτήσει έτσι κι αλλιώς πυρηνικά όπλα!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ίσως όχι και τόσο έκτακτο 3

Σάββατο 26 Φλεβάρη>> Τι επιδιώκει λοιπόν το ρωσικό καθεστώς με την στρατιωτική εισβολή; Την προσάρτητη της ουκρανίας; Όχι. Επιδιώκει την μόνιμη συνθηκολόγηση του καθεστώτος. Η «αποστρατιωτικοποίησή» του (με την καταστροφή διάφορων υποδομών) ήταν το ευκολότερο τμήμα της «ειδικής επιχείρησης». Η «αποναζιστικοποίησή» του είναι το πιο δύσκολο, και όχι αμιγώς στρατιωτικό.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Θα μας επιτρέψετε;

Παρασκευή 25 Φλεβάρη>> Θα μας επιτρέψετε να περιμένουμε μερικές ώρες ακόμα για να επιβεβαιώσουμε την γνώμη που σχηματίζουμε για την “ειδική επιχείρηση” του ρωσικού καθεστώτος στην ουκρανική επικράτεια – ε; Αλλά και να μην το επιτρέπετε θα κάνουμε μια μικρή κατάχρηση δικαιώματος αντιπληροφόρησης και εργατικής κριτικής.

Γιατί είναι πάντα ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος σε (μάλλον αργή ακόμα…) κίνηση – και όπως σε κάθε πόλεμο έτσι και σ’ αυτόν η υποτέλεια στις εντυπώσεις είναι ολέθρια.

“Δικαίωμα” λοιπόν. Θα τα πούμε αύριο…

Εκτάκτως έκτακτο 1

Τρίτη 22 Φλεβάρη>> Αυτόν τον τσαμπουκά (συγχωρείστε μας την έκφραση) δεν τον περιμέναμε! Το ρωσικό καθεστώς αναγνώρισε την ανεξαρτησία των δύο (ουκρανικών) επαρχιών, του Lugansk και του Donetsk! Κι αυτό σημαίνει διάφορα που θα πούμε στη συνέχεια. Ωστόσο δεν πρόκειται για το «τέλος του κόσμου», ούτε για την επίσημη έναρξη ενός θερμού 4ου παγκόσμιου πολέμου (οι τζογαδόροι των πρώτων υλών ενέργειας φυσικά τέτοια θα λένε ή θα υπονοούν).

Να θυμίσουμε λοιπόν ότι υπάρχει μια κρατική οντότητα που ονομάζεται «τουρκική δημοκρατία της βόρειας κύπρου», που κατά τους έλληνες και ελληνοκύπριους εθνικόφρονες είναι «ψευδοκράτος», ωστόσο είναι αναγνωρισμένη σαν τέτοια απ’ την Άγκυρα και έμμεσα από μερικά ακόμα ισλαμικά κράτη. Αυτή η αναγνώριση (της τ.δ.β.κ.) δεν σημαίνει ωστόσο πως αν το ελληνικό και ελληνοκυπριακό φασισταριό δεν ήταν ελληνικό και ελληνοκυπριακό φασισταριό δεν θα μπορούσαν οι δύο «συνιστώσες κρατικές οντότητες» στην κύπρο, ο βορράς και ο νότος, να ενωθούν σε κάποιο είδος ομοσπονδίας ή συνομοσπονδίας. (Στο ελβετικό Κραν Μοντανά το 2017 οριστικοποιήθηκε ότι Αθήνα και Λευκωσία εμφορούνται από ακροδεξιές / εθνικιστές απόψεις για το «κυπριακό» και όχι μόνο, όποιο κι αν είναι το γκουβέρνο….) Πρακτικά λοιπόν, σ’ ένα κόσμο που τα σύνορα μπορούν να εμφανιστούν αλλά και να εξαφανιστούν, η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Donbass πρέπει να θεωρηθεί μόνο σαν “καινούργια κατάσταση, καινούργια καθήκοντα”, κι όχι σαν το τέλος της ιστορίας.

Αυτό είναι το πρώτο ενδιαφέρον στοιχείο στην (οπωσδήποτε) τολμηρή κίνηση της Μόσχας της αναγνώρισης των δύο αντάρτικων δημοκρατιών του Donbass: επιβάλλει de facto σαν μοναδική εκδοχή εδαφικής αρτιότητας της ουκρανικής επικράτειας την ομοσπονδιοποίηση – κάτι που το ουκρανικό φασισταριό απορρίπτει μετά βδελυγμίας. Για να το πούμε αλλιώς: η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Lugansk και του Donetsk ΔΕΝ σημαίνει και την προσάρτησή τους∙ συνεπώς, η μόνη πιθανότητα να παραμείνουν τελικά ουκρανικό έδαφος είναι η αλλαγή του ουκρανικού συντάγματος…(Όπως, τηρουμένων των αναλογιών, ισχύει και στην κύπρο). Κι αυτό ακριβώς προβλεπόταν με τις “συμφωνίες του Μινσκ”!! Η αλλαγή του ουκρανικού συντάγματος προς ένα μοντέλο “γερμανικό” ή ίσως “ισπανικό”, με αυξημένη αυτοδιοίκηση για το Donbass (και όχι μόνο).

Φυσικά, μ’ αυτήν την ενέργεια η ανεγκέφαλη αλεπού φαίνεται να πετάει στα σκουπίδια την καλοπροαίρετη, ουκρανικής ιδιοκτησίας εφαρμογή αυτών των συμφωνιών… Ταμάμ! Οι συμφωνίες αυτές έχουν γίνει απόφαση του οηε απ’ το 2015 – όχι όμως και ο τρόπος που θα εφαρμοστούν! Συνεπώς το ότι η Μόσχα τις ξεφορτώνεται είναι σοβαρό από τυπική άποψη. Αλλά η αλήθεια είναι ότι εκείνος που προσπαθεί να τις ξεφορτωθεί ουσιαστικά πριν καν στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών είναι το φασιστοκρατούμενο  Κίεβο. Συνεπώς, από μια ρεαλιστική σκοπιά τακτικής αλλά και ιστορικής διαλεκτικής, θα λέγαμε ότι η Μόσχα τελειώνει όχι τις συμφωνίες στην ουσία τους αλλά την φάρσα εφτά χρόνων (υπάρχουν αυτές οι συμφωνίες; ισχύουν; πότε θα ισχύσουν;) – μεταφέροντας το ζήτημα της εφαρμογής τους σ’ ένα «ανώτερο επίπεδο» διακρατικού (διεθνούς) και ενδοκρατικού (προκειμένου για το Κίεβο) ανταγωνισμού. (Αυτό υπό τον όρο ότι δεν προχωρήσει στην προσάρτηση αυτών των επαρχιών).

Θα βοηθήσει αν την ανεξαρτησία των Lugansk και Donetsk αναγνωρίσουν λίγα κράτη ακόμα: η λευκορωσία, η βενεζουέλα…

Γιατί όμως το έκανε αυτό τώρα η Μόσχα;

(φωτογραφία: Οι συζητήσεις στο Μινσκ το 2015. Απ’ τους τέσσερεις μόνο ο ένας παραμένει στο πόστο του).

Το 2ο μέτωπο (συνέχεια)

Δευτέρα 21 Φλεβάρη>> Κατά πως τα λέγαμε, πριν μια βδομάδα. Η Μόσχα (έπρεπε ο στρατός της να έχει φτάσει στο Κίεβο ήδη, σύμφωνα με τις «προβλέψεις» και τις «ασφαλείς πληροφορίες» των δυτικών μηχανισμών) έκανε στις 17, στις 18, στις 19 και στις 20 του μήνα ένα εντυπωσιακό ΤΙΠΟΤΑ, ξεβρακώνοντας διεθνώς (περισσότερο εκτός δυτικού κόσμου) το «εμείς ξέρουμε», την «γνωσιακή υπεροχή» του δυτικού καπιταλισμού, των υπηρεσιών, των πολιτικών βιτρινών, των αφεντάδων, των μήντιά τους. Οι συνέπειες αυτού του ξεβρακώματος που συνεχίζεται ακάθεκτο (φωτογραφίες επάνω) δεν θα φανούν σήμερα ή αύριο. Προστίθενται σε άλλες, και διαβρώνουν διεθνώς και συστηματικά ακόμα και τα κουρέλια της δυτικής (κυρίως αμερικανικής και αγγλικής) soft power, ό,τι τέλος πάντων έχει μείνει από δαύτην.

Μπείτε στη θέση ενός υπηκόου του ζαϊρ, της νότιας αφρικής, της χιλής, του πακιστάν, ή της ταϋλάνδης (τα ονόματα των κρατών είναι ενδεικτικά) που παρακολουθεί στοιχειωδώς τις διεθνείς σχέσεις… Τι ιδέα λέτε ό,τι σχηματίζει με τις «προβλέψεις», που πέφτουν σαν το χαλάζι, για το τι θα κάνει και το τι δεν θα κάνει το ρωσικό καθεστώς, και για εκείνους που τις κάνουν;

Απ’ την άλλη μεριά το να αναλάβουν δράση τα φασισταριά της azov battalion που έχουν ακροβολιστεί στην περίμετρο του Donbass για να προβοκάρουν την Μόσχα δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Ειδικά τώρα. Οι ένοπλοι εκεί, σε συνεργασία και υπό τις διαταγές της Μόσχας προφανώς, έκαναν κάτι ίσως αναγκαστικό αλλά οπωσδήποτε έξυπνο: άρχισαν την εκκένωση των παραμεθόριων περιοχών του θύλακα απ’ τους αμάχους, με προορισμό την ρωσική επικράτεια (το Rostov). Πρώτο πληροφοριακό / προπαγανδιστικό όφελος: όταν αρχίσει η επίδειξη φωτογραφιών από καταυλισμούς προσφύγων απ’ το Donbass, ποιος δυτικός «προφήτης», «αναλυτής», θα συνεχίσει το παραμύθι περί «ρωσικής προβοκάτσιας»; Απάντηση: όλοι (!), αλλά μόνο για να γίνουν ακόμα πιο γελοίοι (διεθνώς). Δεύτερο όφελος: πόσοι μισθοφόροι της wagner ή ακόμα και τακτικός ρωσικός στρατός (με τα κατάλληλα σήματα στο μπράτσο…) χωράνε σε μια ζώνη εδάφους με κτίρια άδεια από αμάχους; Άγνωστο, αλλά το φασισταριό του Κιέβου θα πρέπει να σκέφτεται ξανά και ξανά ότι μια τέτοια ζώνη δεν τους είναι ετοιμοπαράδοτη! Το αντίθετο: μπορεί να είναι μια χαρά παγίδα. Συνεπώς η ιδέα περί «εισβολής» και «απελευθέρωσης των εδαφών» θα πρέπει να έχει απομείνει μόνο στους βαριά αλκοολικούς φασίστες.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Bye bye mali!

Δευτέρα 21 Φλεβάρη>> Το ανακοίνωσε ο ίδιος ο βασιλιάς∙ συνεπώς είναι γεγονός: αποσύρει τον στρατό του απ’ το μάλι! Και μαζί του φεύγουν και διάφοροι ευρωπαίοι «σύμμαχοι» – να μια κάποια ανακούφιση για το ελλαδιστάν, που έπρεπε να τσοντάρει κάτι τις σε αρβύλες εκεί…

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι πρόκειται για ένα «μικρό (καθότι γαλλικό) αφγανιστάν». Ύστερα από 9 χρόνια στρατιωτικής κατοχής, συγγνώμη, «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας» θέλαμε να πούμε, κάμποσους σκοτωμένους απ’ τον κατοχικό στρατό και άγνωστο πόσους απ’ τους εντόπιους, ο βασιλιάς έκρινε ότι «οι de–facto αρχές του μάλι έχουν κρυφή στρατηγική, την οποία δεν μοιραζόμαστε»… Τους επόμενους 4 με 6 μήνες, αν καταφέρουν αναίμακτα, ο γαλλικός (και ο ευρωπαϊκός) στρατός θα αδειάσουν τις βάσεις στο Gossi, στην Menaka και στην Gao… Ίσως, όμως, όχι για μακριά: υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι θα ξαναπαρκάρουν σε γύρω κράτη.

Το πρόβλημα του βασιλιά δεν είναι η χούντα του Assimi Goita στο Bamako. Η γαλλική δημοκρατία δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις χούντες! Το πρόβλημα είναι ότι το νέο στρατιωτικό καθεστώς (που απλά αναδύθηκε μέσα απ’ το προηγούμενο στρατιωτικό καθεστώς…) είναι «αντιγαλλικό». Έχει απευθυνθεί (για «παροχή υπηρεσιών ασφαλείας») στην ρωσική σ.δ.ι.τ. wagner, που δέχτηκε με χαρά την δουλειά. Όμως πρόκειται για σύνθετη δουλειά.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

To 2o μέτωπο

Δευτέρα 14 Φλεβάρη>> … Ο ρωσικός στρατός θα εισβάλει στην ουκρανία τις επόμενες ημέρες. Ή τις επόμενες εβδομάδες. Ή μπορεί να μην εισβάλει… Όταν μιλάει ο «σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ηπα» Jake Sullivan, οι πάντες πρέπει να στέκονται με το κεφάλι κάτω και τα πόδια στον αέρα για να απολαύσουν το «ψιλοκόψιμο» της αντεστραμμένης πραγματικότητας. Αν αυτός ο θεσμός, του «συμβούλου εθνικής ασφάλειας», εξακολουθεί να έχει κάποια σημασία στο Joνυσταλεάν (μην ορκιστείτε ότι έχει!), τότε θα πρέπει επειγόντως να πλασιωθεί από ψυχιάτρους. Παλαιού τύπου: απ’ αυτούς που είχαν ψωμοτύρι τα ηλεκτροσόκ…

Η τελευταία «ασφαλής πρόβλεψη» για την ρωσική εισβολή είναι… στις 16 Φλεβάρη. (Είναι η δεύτερη φορά που γίνονται τέτοιες ακριβείς προφητείες. Στα τέλη Νοέμβρη 2021 ο έρμος ο κωμικός Zelensky είχε προβλέψει ότι η Μόσχα θα κάνει πραξικόπημα στο Κίεβο… στις 1 Δεκέμβρη). Την έκανε το Bloomberg, με βάση «πηγές απ’ τις υπηρεσίες πληροφοριών» – είναι το ίδιο ειδησειογραφικό πρακτορείο που πριν λίγες μέρες είχε γράψει ότι η εισβολή ξεκίνησε…

Την ερχόμενη Τετάρτη λοιπόν… Ή μπορεί κάποια άλλη μέρα… Με τούτα και με τ’ άλλα το ρωσικό καθεστώς έχει την δυνατότητα να κάνει κάτι εντυπωσιακό: ΤΙΠΟΤΑ! Μιας και οι «προβλέψεις» και οι «προφητείες» για όπου νάναι επικείμενη ρωσική εισβολή έχουν συμπληρώσει ήδη 3 μήνες (!!!), η Μόσχα μπορεί να αφήσει αυτά τα παρακμιακά μαντεία να βουλιάξουν εντελώς στην ανυποληψία. Μπορεί οι δαιμόνιοι Shoigu και Gerasimov να μετακινούν τις μεραρχίες τους πέρα δώθε για να μην πιαστούν, να βάζουν μπροστά τις μηχανές των τανκς για να ζεσταθούν, να σκεπάζουν και να ξεσκεπάζουν τα κανόνια για να αερίζονται, να τα βλέπουν όλα αυτά οι δορυφόροι… και οι σύμβουλοι, παρασύμβουλοι, δημαγωγοί και λοιποί ειδικοί, να λένε «νάτοι, νάτοι, ετοιμάζονται!!!» (Εκείνο το παραμύθι με τον τσοπάνη και τον λύκο στο μαντρί δεν το ξέρουν…)

Το ενδιαφέρον είναι πως η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο δείχνουν (σαν «απόδειξη των προβλέψεών» τους) τους 100.000 (;) ρώσους στρατιώτες που είναι στρατοπεδευμένοι σε ρωσικό έδαφος. Και ΟΧΙ το γεγονός ότι η Μαύρη Θάλασσα έχει γεμίσει ρωσικά πολεμικά, εξαιτίας της μεγαλύτερης εδώ και δεκαετίες ρωσικής αεροναυτικής άσκησης που γίνεται ταυτόχρονα σ’ όλες τις θάλασσες που περιβάλλουν την επικράτεια, σε βορρά, νότο και ανατολή.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ο κόσμος σε μορφή τριγώνων

Δευτέρα 7 Φλεβάρη>> Ο (ρώσος υπ.αμ.) Shoygu στο Μίνσκ… Ο Erdogan στο Κίεβο… Και ο Putin στο Πεκίνο… Σίγουρα υπάρχουν ειδικοί στα δυτικά καθεστώτα που καταλαβαίνουν τι ακριβώς σημαίνουν τέτοια “τρίγωνα” – αλλά οι υποτελείς πρέπει να τρέφονται με ψέματα και παραμύθια, για να μην χάνουν την «φόρμα» τους…

Αν η (μεγάλη σε μέγεθος) κοινή ανακοίνωση της ανεγκέφαλης αλεπούς και του κινέζου αυτοκράτορα την ημέρα της έναρξης των χειμερινών ολυμπιακών στο Πεκίνο ήταν αναμενόμενη σαν περιεχόμενο και στόχευση, πιο ενδιαφέρουσα κρίνουμε την επίσκεψη του Erdogan στο Κίεβο. Σύμφωνα με την κυρίαρχη παρερμηνεία στη δύση, οι τούρκοι ισλαμοδημοκράτες είναι αντίπαλοι της Μόσχας σε ότι αφορά την ουκρανία… Απόδειξη; Πουλάνε στον ουκρανικό στρατό drones… Ή ο Erdogan δηλώνει μια φορά τον χρόνο κάτι για τον τατάρικο πληθυσμό της Κριμαίας…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Των οχτρών τα φουσάτα

Δευτέρα 31 Γενάρη>> Η απειλή του ρωσικού στρατού (κατά της ανθρωπότητας φυσικά!) είναι περίπου της ίδιας τάξης με την απειλή του τσαχπίνη: οι ίδιοι είναι που την διαφημίζουν, με τις ίδιες «μηχανές», τα ίδια μοτίβα εξαπάτησης και παραπληροφόρησης – και το ίδιο (ή ανάλογο) στόχο: πρόκληση μαζικού φόβου, δημιουργία «έκτακτης ανάγκης».

Όμως, σε διαφορά απ’ τον τσαχπίνη που δεν διαθέτει δικό του στρατηγείο και εκπροσώπους τύπου, η Μόσχα έχει. Κι έτσι, μετά από 2,5 μήνες Αρμαγεδωνικών προβλέψεων (απ’ την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο, που με χαρά αναπαράγονται και στα μέρη μας, γιατί άραγε;) περί επικείμενης εισβολής της Μόσχας στην ουκρανική επικράτεια και πιθανότητας (σχεδόν βεβαιότητας) επίσημης έναρξης του 4ου παγκόσμιου, εκείνο που κατάφερε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι να εκνευρίσει ακόμα και τον κωμικό άνθρωπό του. Τον Zelensky! Πράγματι: όχι μόνο ο Zelensky τσακώθηκε τηλεφωνικά με τον νυσταλέο Jo για τις υπερβολές του δεύτερου, αλλά (σημειώστε το!) αφού το CNN μετέφερε την σχετική είδηση αναγκάστηκε ύστερα να την «κατεβάσει»… Η λογοκρισία θέματα δεν κοιτά!

Όπως είναι γνωστό η Μόσχα είχε καταθέσει απ’ τις 17 Δεκέμβρη γραπτά τις απαιτήσεις της τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στο νατο: στοπ στην στρατιωτική επέκταση προς τα ανατολικά της ευρώπης, αναδίπλωση στρατών και βάσεων που βρίσκονται έξω απ’ τα σύνορά της… Έλαβε προχτές τις γραπτές απαντήσεις, που αποκλείουν οτιδήποτε σχετικά με την πρώτη, συζητούν μόνο κάποιες ρυθμίσεις για την δεύτερη (περιορισμός ασκήσεων, μείωση πυραύλων…) Απ’ αυτή την άποψη, στη σχέση / αντίθεση δηλαδή μεταξύ ηπα και ρωσίας,δεν υπάρχει κάποια σπουδαία βελτίωση. Οι εξελίξεις όμως υπήρξαν κάτω απ’ αυτήν.

Στις 27 Δεκέμβρη (2021), καταλήγαμε ως εξής (το δυτικό μέτωπο 1):

…Το «ουκρανικό πρόβλημα» έμεινε σαν ανοικτή πληγή. Όχι, όμως, σαν αντιπαράθεση ανάμεσα στο (φασιστοελεγχόμενο) Κίεβο και την Μόσχα, όπως θέλουν να παρουσιάζουν οι καθεστωτικοί δημαγωγοί! Σαν μια τριγωνική «σχέση» ανάμεσα στη Μόσχα (που προφανώς δεν θέλει οτιδήποτε αμερικανικό γύρω απ’ την μοναδική έξοδό της στις «θερμές θάλασσες», την μεγάλη ναυτική βάση στη Σεβαστούπολη – Κριμαία), το Βερολίνο και το Παρίσι που είναι ανίκανα να διορθώσουν τις εναντίον των δικών τους ιμπεριαλισμών συνέπειες του «ουκρανικού προβλήματος», και την όλο και πιο αδιάλλακτη Ουάσιγκτον που επιδιώκει να στήσει ένα καινούργιο «παραπέτασμα» στα δυτικά σύνορα της ρωσίας (και της λευκορωσίας).

Να γιατί η ουκρανία έχει γίνει το πιο «θερμό σημείο» της εκστρατείας της Ουάσιγκτον να κρατήσει τους κυριότερους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς δεμένους στους δικούς της σχεδιασμούς∙ και, απ’ την άλλη μεριά, των προσπάθειών της Μόσχας να «σπάσει» οριστικά το (έτσι κι αλλιώς παρακμιακό) νατοϊκό μπλοκ….

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.