Tag: σερβία

Δευτέρα 28 Αυγούστου. Τα μέλη της σερβικής διπλωματικής αποστολής στα Σκόπια επέστρεψαν στη θέση τους· κι ως το τέλος του μήνα θα γυρίσει και ο πρεσβευτής. Όλα καλά λοιπόν; (σχόλιο Καλοί, παλιοί φίλοι – 25/8).

Οι δύο υπ.εξ. (Dimitrov του μακεδονικού κράτους και Dacic του σερβικού) συναντήθηκαν την περασμένη Παρασκευή στη Nis και η κοινή τους δήλωση μετά ήταν λίγο πολύ «κουκούλωμα» της υπόθεσης. Προκύπτει πάντως ότι κάποια (μη κατονομαζόμενη) «ξένη δύναμη» έριξε σήμα στη σερβία περί κατασκοπείας σε βάρος της πρεσβείας της στα Σκόπια – «μυρίζει Μόσχα» το πράγμα.

Το ζήτημα με τον σέρβο «μυστικό» Goran Zivaljevic, που είχε ρόλο στην επίθεση στη βουλή και στον Zaev στις 27 του περασμένου Απρίλη, εξακολουθεί να υφίσταται· χωρίς να είναι ξεκάθαρο αν είναι το μόνο «πρόβλημα στις σχέσεις των δύο χωρών».

Επιστροφή στην ηρεμία – λοιπόν. Καταλαβαίνουμε ωστόσο ότι το Βελιγράδι ήταν που αναγκάστηκε να κάνει πίσω, ενώ ξεκίνησε τον καυγά με ένταση. Το πιθανότερο είναι ότι δεν βρήκε σοβαρά στοιχεία για να κατηγορήσει τα Σκόπια, και τελικά τόριξε στη «φιλία και την συμπόνοια των λαών»…

Παρασκευή 25 Αυγούστου. Το ελληνικό βαθύ κράτος ρίχνει τις τροχιοδεικτικές του βολές στο «μακεδονικό» αποσύροντας την εθνική χάντμπολ νεανίδων απ’ το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα επειδή η εθνική του μακεδονικού κράτους φορούσε φανέλες που έγραψαν “macedonia”. Το αδελφό σερβικό βαθύ κράτος προσπαθεί να το χοντρύνει· αν και με έναν παρόμοιο «τρώγομαι με τα ρούχα μου» τρόπο: ανακάλεσε όλο το προσωπικό της σερβικής πρεσβείας στα Σκόπια για «διαβούλευση»… Αφήνοντας να διαρρεύσει (καμία «επίσημη ανακοίνωση» – μόνο non papers…) ότι η κυβέρνηση Zaev κατασκοπεύει την σερβική διπλωματική αποστολή. Είναι πιθανό κάτι τέτοιο;

Ναι, είναι – αλλά ο σοσιαλδημοκράτης Zaev θα έχει το δίκιο με το μέρος του αν «έχει από κοντά» την σερβική πρεσβεία. Το Βελιγράδι (όπως άλλωστε και η Αθήνα) έκανε μια χαρά τη δουλειά / τις δουλειές του με τον πρώην πρωθ. ακροδεξιό Gruevski. Δεν γουστάρει τον Zaev, για διάφορους λόγους. Απ’ το ότι δεν είναι στο κέντρο της μακεδονικής μαφίας (όπως ο Gruevski) μέχρι το ότι τα έχει βρει με την αλβανική μειονότητα που ζει στην μακεδονική επικράτεια. Όταν, την περασμένη άνοιξη, ο Zaev προσπαθούσε να φτιάξει κυβέρνηση (έχοντας την «δεδηλωμένη») και ο μακεδόνας πρόεδρος Ivanov (κολλητός του Gruevski) δεν του έδινε την εντολή, το παρακράτος του Gruevski έκανε ένα ντου στη βουλή. «Μιλημένο ντου» με την ασφάλεια του κτιρίου, είχε σκοπό τον εκφοβισμό των βουλευτών του Zaev: έπεσε ξύλο.

Όμως για κακή τύχη του Βελιγραδίου τα video απ’ το ντου έδειξαν χωρίς περιθώρια αμφισβήτησης ότι απ’ τους βασικούς επικεφαλής της επίθεσης ήταν σέρβος μυστικός πράκτορας. Που βρισκόταν και δρούσε στα Σκόπια με την κάλυψη της πρεσβείας.

Μετά απ’ αυτό τι θα έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση Zaev; Να «στήσει κώλο»; Όχι προφανώς! Έχει πάρει κάποια μέτρα – κι αυτό διαολίζει ακόμα περισσότερο το Βελιγράδι. «Μας κατασκοπεύουν» ωρύονται οι διαρροές. «Ελάτε πίσω» λέει το σερβικό καθεστώς.

Να τα σερβικά εθνικά special εφφέ! Να ξέρει, άραγε, τίποτα η Αθήνα, ο ογκόλιθος Nick the greek και η φαιορόζ κυβέρνηση; Μπαααα… Όχι μωρέ. Ο ογκόλιθος είναι ένας πράος, ειρηνιστής και καλόβολος άνθρωπος. Κι ούτε το ελληνικό βαθύ κράτος / παρακράτος / μαφία είχε ποτέ παρτίδες με τους «σέρβους αδελφούς».

Όλα τυχαία…

(φωτογραφία: με το δεμένο κεφάλι ο Zaev, όταν είχε γίνει η επίθεση. Συμβολικά κάπως έτσι τον θέλουν Αθήνα και Βελιγράδι, αν κρίνουμε απ’ τις πρώτες τους «ενέργειες»…)

Πέμπτη 6 Απρίλη. Ο πρώην φασίστας Μιλοσεβιτσικός και νυν «κεντροδεξιός» Vucic κέρδισε τις προεδρικές εκλογές στο Βελιγράδι, με άνεση. Αλλά ένα μέρος του πληθυσμού, ειδικά νεαρότερες ηλικίες, δεν χάρηκαν καθόλου. Κατηγορούν τον Vucic για ολοκληρωτισμό και δικτατορικές πρακτικές. (Φυσικά δεν είναι κάτι που πρέπει να απασχολεί τους έλληνες φίλους κι αδελφούς, έτσι δεν είναι;)

Οι διαδηλώσεις που έχουν ξεκινήσει απ’ την Δευτέρα δεν θα ρίξουν ούτε το Vucic ούτε το καθεστώς του. Ένας κάποιος εκνευρισμός εκτονώνεται, η ιδεολογική σύγχιση επιβεβαιώνεται – δεύτερη φωτογραφία). Αυτό που, στην τελική, κάνει πρακτικά η νεολαία της σερβίας είναι αναγνωρίσιμο: μεταναστεύει, κι όχι μόνο για να βρει δουλειά. Αλλά και επειδή δυσκολεύεται ή και απορρίπτει τον εκτεταμένο (και μαφιόζικο) πολιτικό προσοδισμό.

Επ’ αυτού, εννοείται, «ελλάδα – σερβία συμμαχία!»

Τρίτη 4 Απρίλη. Ο σκληροπυρηνικός Vucic τελικά κέρδισε άνετα τις προεδρικές εκλογές στην «αδελφή» σερβία. Ο comedian “Beli” έφτασε μεν στο 10% αλλά ήρθε τρίτος. Μια θέση στο βάθρο, επιτυχία σίγουρα. Και μια παρακαταθήκη για το όχι μακρινό μέλλον. Τι στην ευχή; Είναι μόνο 30κάτι χρόνων.

Αν προσθέσει κι άλλη “εθνική υπερηφάνεια” στα καραγκιοζιλίκια του, θα προκόψει. Είναι κάτι σαν το “πνεύμα της εποχής” στον πρώτο κόσμο: απέναντι στα καθεστωτικά σκατά ζήτω οι καθεστωτικές χωματερές.

Ή, ειπωμένο αλλιώς, με τα λόγια της θεαματικής μοιρολατρείας των ημερών: “τι να κάνεις;… ας γίνει κάτι”….

Σάββατο 1 Απρίλη. Τα πατριωτικά και πάντα ευθυγραμμισμένα στα “εθνικά συμφέροντα” μήντια και κόμματα (δεν υπάρχουν κι άλλα…) το αντιμετωπίζουν σα νάναι μυστικό: αύριο Κυριακή γίνονται προεδρικές εκλογές στην “φίλη και αδελφή” σερβία.

Ίσως υπάρχει ενοχή σ’ αυτή την πανεθνική ελληνική σιωπή: ο νυν πρωθ. Aleksandar Vucic, που θεωρείται ο πιθανότερος νικητής ακόμα και απ’ τον πρώτο γύρο, κατεβαίνει στην αρένα σαν απόλυτα καθεστωτικός – με τα χειρότερα που θα μπορούσε να σημαίνει κάτι τέτοιο. Αν ήταν τούρκος πολιτικός θα τον αποκαλούσαν, σίγουρα, “σουλτάνο”. Είναι “αδελφός σέρβος” όμως, οπότε δεν λένε τίποτα.

Αν, πάντως, άνοιγαν τέτοιο θέμα, έστω και “δημοσιογραφικά”, θα αναγκάζονταν ίσως να πουν ότι ο πολύ γνωστός στα μέρη μας (και εκτιμητέος) προπονητής του μπάσκετ Duda Ivkovic υποστηρίζει έναν υποψήφιο της αντιπολίτευσης· και έχει ακούσει τα μύρια όσα γι’ αυτήν του την επιλογή απ’ τα ελεγχόμενα απ’ τον Vucic μήντια…

Ένα μεγάλο ποσοστό των σέρβων ψηφοφόρων, γύρω στο 40%, που δεν είναι προσανατολισμένοι στις πολιτικές προσόδους που υπόσχεται ο Vucic, έδειχναν ως τώρα αδιάφοροι για τις εκλογές. Μέχρι που εμφανίστηκε σαν υποψήφιος… ένας νεαρός επαγγελματίας κωμικός! Όχι ο Πέπε Γκρίλο, αλλά ο Ljubisa Preletacevic. Γνωστός με το ψευδώνυμο “Beli” ξεκίνησε για πλάκα μια «αντιπολιτική» εκστρατεία. Με ένα μόνο κεντρικό σύνθημα: οι φτωχοί ανταποδίδουν!

Και έπιασε! Κοροϊδεύοντας τους πολιτικούς «έπιασε» μια αόριστη, ακόμα και «για πλάκα», διάθεση ξεφορτώματος των πολιτικών και των κομμάτων τους – ειδικά ανάμεσα στη σερβική νεολαία.

Κι έτσι οι σφυγμομετρήσεις τον φέρνουν σαν πιθανό δεύτερο στις αυριανές εκλογές. Κι ακόμα περισσότερο μ’ ένα ποσοστό γύρω στο 10%, ικανό ίσως να εμποδίσει την εκλογή του Vucic απ’ την πρώτο γύρο. Αν χρειαστεί δεύτερο γύρο δεν αποκλείεται καθόλου να είναι ο Preletacevic ο αντίπαλός του!!!

Μα είναι τώρα σωστό να μαθαίνονται τέτοια πράγματα για τους «αδελφούς σέρβους»; Νάχουμε κι εδώ τίποτα παρόμοιο; Μπαααα….

(φωτογραφία: Κάνει για πρόεδρας; Περί ορέξεως….)

10/2/2017. Μπορεί να καίγεται η γούνα (του ελληνικού κράτους) για τις “διαπραγματεύσεις”, την “αξιολόγηση” και το “χρέος” αλλά ο πρωθυπουργός κάνει ταξίδια “για δουλειές” – έτσι λένε. Πήγε στο Βελιγράδι· για δουλειές (λένε). Πήγε στο Παρίσι· για δουλειές (λένε). Πήγε στο Κίεβο· για δουλειές (λένε). Καλώς εχόντων των πραγμάτων πρόκειται για κοσμογονία: ενώ ο κόσμος καίγεται ο Σάμυ και η Ρόζυ κάνουν μπίζνες.
Δεν είμαστε εμείς που θα υποτιμήσουμε τον ψυχολογικό παράγοντα στην καθημερινότητα των πολιτικών βιτρινών. Προφανώς και έχουν δικαίωμα να ξεσκάνε. .. Καλύτερα τα ταξίδια παρά ο έρπης. Αλλά, με την (προσωρινή, ας πούμε) εξαίρεση του απόρρητου ταξιδιού στο Παρίσι, τα υπόλοιπα κουρντίζουν την καχυποψία μας. Οι «δουλειές στο Βελιγράδι», για παράδειγμα, προέκυψαν αφού πριν οι «αδελφοί σέρβοι» άρχισαν να επιδεικνύουν ξανά την ετοιμοπόλεμη εριστική τους διάθεση, πρώτα με το κόσοβο και μετά με το κράτος της μακεδονίας. Τι ακριβώς πήγε να κουβεντιάσει μαζί τους ο κυρ Αλέξης; Επειδή δεν θα μάθουμε, έχουμε κάθε δικαίωμα να εκτιμάμε ότι δεν πήγε να κανονίζει επενδύσεις του ελληνικού κεφάλαιου στη σερβία· αυτές παίζουν χρόνια, αμοιβαία, κυρίως στη μαύρη σφαίρα του καπιταλισμού (διάφορα λαθρεμπόρια, ξεπλύματα, κλπ), και δεν χρειάζονται πρωθυπουργικές σφραγίδες.
Και το Κίεβο; Το (όψιμο) ενδιαφέρον για τους ελληνικής καταγωγής ουκρανούς ούτε σαν παγωμένο ανέκδοτο δεν θα έπρεπε να σερβίρεται (και, για να είμαστε δίκαιοι, περνάει ντούκου, σαν ένα ακόμα non paper). Τι πήγε να κάνει στη φωλιά των ουκρανών φασιστών ο ετοιμόρροπος έλληνας πρωθυπουργός; Να εξισορροπήσει τα υποτιθέμενα νταραβέρια με τον οίκο των Rothschild, για να μην θυμώσει ο ψεκασμένος; (Η αλήθεια είναι ότι η παρουσία του ακροδεξιού πατριώτη Τέρενς στις πρωθυπουργικές αποσκευές προς Κίεβο δείχνει μια μέριμνα…)
Δεν θα το χοντρύνουμε – ακόμα… Μόνο αυτό: αν το ελληνικό βαθύ κράτος μέσω των τωρινών πολιτικών βιτρινών του μιμείται κάποια «ανεξάρτητη και πολυδιάσταση» εξωτερική πολιτική, να το πει καθαρά στους υπηκόους. Να δαγκώσουν τις ταυτότητές τους, για να αναγνωριστούν οι σωροί τους μετά.