Tag: σαουδική αραβία

Αν τα φοβερά σχέδιά του απέτυχαν τι θα αποκάνει το ελλαδιστάν; (4)

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.10) >> (Δεύτερο μέρος)

Wellcome 2021… (Με τις mRNA πλατφόρμες σου, τις μεγάλες κατ’ οίκον κρατήσεις, και τα λοιπά…)

Τον Φλεβάρη του 2021 ο don Rico στα πόδια του θεοναζί…

Τον Απρίλη του 2021 ο κόνδορας ‘n’ friends σε νέες πρωτοβουλίες…

Τον ίδιο μήνα ο γενναιόδωρος κόνδορας προσφέρει (με το αζημίωτο…) μια πυροβολαρχία Patriot και 100 χειριστές της στον τοξικό του Ριάντ … για να αντιμετωπίσει τους Houthis (λέτε να το θυμούνται ακόμα τώρα;)…

Γρήγορος σαν τον άνεμο τον Ιούνιο του 2021 ο κόνδορας μπετονάρει την «περιφερειακή σταθερότητα» παρέα με τα εμιράτα (που, κατά την γνώμη του, βρέχονται απ’ την Μεσόγειο…) – μην του πάρει κάνας άλλος την δουλειά…

Αλλά και ο don Rico δεν κάθεται απαθής. Πάλι τον Ιούνιο του 2021 ρίχνει θεμέλια με τον καραβανοχασάπη…

… που τον Οκτώβρη του 2021 έχουν στεγνώσει, ξεκαλουπώνονται, και στέκονται εμπόδιο στον «αποσταθεροποιητικό ρόλο» (σιγά! τι άλλο θα ήταν;) ξέρετε τίνος…

Άλλες εποχές θα πάντρευαν τα παιδιά τους ο ένας οίκος με τον άλλο και θα ήταν ήσυχοι! Τώρα; Ταξίδια, συζητήσεις, ξανά ταξίδια, ξανά συζητήσεις, χαμόγελα, χειραψίες, υποσχέσεις, δεσμεύσεις, δηλώσεις, υπηρεσίες, μπίζνες…  

Το 2022 ήταν μια διαφορετική χρονιά: το ελλαδιστάν (μαζί όλη την μιλιταριστική δύση) κήρυξε τον πόλεμο στη Μόσχα… Δεν είναι δύσκολο να ανακαλύψει κανείς και εδώ τα συμφέροντα του νο 1 εθνικού κεφάλαιου, των εφοπλιστών. Οι απαγορεύσεις στη διακίνηση ρωσικών πετρελαίων ήταν η πρώτης τάξης ευκαιρία για τρελά κέρδη μέσω της κατεξοχήν «επιχειρηματικής δραστηριότητας» στις θάλασσες: του λαθρεμπορίου…

Αλλά προς το τέλος της χρονιάς σα να άρχισαν να εμφανίζονται κάποια συννεφάκια στον ορίζοντα της κυριαρχίας στην ανατολική Μεσόγειο: ο φίλος κι αδελφός αρχιχασάπης του Καϊρου, τόσο χρήσιμος στην αντιτουρκική συμμαχία, άρχισε να βλέπει με διαφορετικό μάτι τους τούρκους ισλαμοδημοκράτε… Προδοσία!!!:

Λίγο μετά, την ίδια χρονιά, συνέβη και το «ατυχές περιστατικό»… στην Τρίπολη της λιβύης. Ο κόνδορας πήγε για να το παίξει «και στα δύο ταμπλώ» εκεί, βάζοντας μάλιστα όρους (;;;) για το με ποιόν θα μιλήσει και ποιόν όχι! Η ομόβαθμή του υπ.εξ. της αναγνωρισμένης κυβέρνησης της λιβύης Najla Mangoush δεν του έκανε – είναι βαρύμαγκας. Μόλις βγήκε στην πόρτα του αεροπλάνου στο αεροδρόμιο της Τρίπολη και την είδε να περιμένει να τον υποδεχθεί, έκανε μεταβολή, ξαναμπήκε μέσα, και διέταξε «πάμε Βεγγάζη»… Αρτίστας!!! Performer!!!

Τι και πως θα επηρέαζε το ουκρανικό πεδίο μάχης τα ελληνικά ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ανατολική Μεσόγειο; Στο δεύτερο μισό του 2023, όταν έγινε σαφές ότι ο πόλεμος με τη Μόσχα θα χαθεί, η πυξίδα ξαναγύρισε νοτιοανατολικά:

Με τον αρχιχασάπη του Καϊρου τον Αύγουστο του 2023∙ με τον θεοναζί αρχιχασάπη τον Σεπτέμβρη του 2023∙ και ο κόνδορας στο Ριάντ το Νοέμβρη του 2023…

Αλλά η πιο χαρακτηριστική ήταν η πτήση του don Rico στο Τελ Αβίβ τον Οκτώβρη του 2023, λίγες μέρες μετά την «εισβολή του al Aqsa» και την έναρξη της σφαγής στη Γάζα…

Για να υποστηρίξει το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» ενός κατοχικού καθεστώτος που ακριβώς επειδή είναι τέτοιο ΔΕΝ έχει κανένα «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» σύμφωνα με την διεθνή νομοθεσία… (Εκτός αν είχε τέτοιος και ο γερμανικός στρατός στη διάρκεια της κατοχής «δικαίωμα στην αυτοάμυνα»… Γιατί η Γάζα είναι χίλιες φορές η Κάνδανος και τα Καλάβρυτα – όχι;)

Όλες οι «προσωπικότητες» του πρωτοκοσμικού ρατσισμού / ιμπεριαλισμού έτρεξαν να αγκαλιάσουν τον αναξιοπαθούντα αρχιχασάπη: η Ursula, ο νυσταλέος Jo, ο αμερικάνος υπ.αμ. Austin, ο άγγλος πρωθ. Sunak, ο «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό» θλιβερός Scholz, η φασιστοΜελόνι, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα, ο ολλανδός Rutte, o ισπανός Sanchez, εννοείται ο φασίστας της αργεντινής μανιακός-με-το-αλυσοπρίονο φασίστας Milei… και ο don Rico – απ’ τους πρώτους.

Παλαιστίνη, Μέση Ανατολή 1

Δευτέρα 5 Αυγούστου (1.07)>> Ύστερα από δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες Παλαιστίνιων, το να απομονωθεί η δολοφονία του Haniyeh σαν τέτοια θα ήταν προσβλητικό. Όλα τα μέλη όλων των οργανώσεων της παλαιστινιακής αντίστασης, απ’ τους απλούς «στρατιώτες» ως τους αξιωματούχους, ξέρουν καλά ότι είναι νεκροί-με-αναστολή. Επιπλέον ο Haniyeh, ζώντας μακριά απ’ την κατεχόμενη Παλαιστίνη, ειδικά απ’ την 7η Οκτώβρη και μετά, δεν είχε καθοριστική αρμοδιότητα στην εξέλιξη αυτού του πολέμου. Εν τέλει δεν πρέπει κανείς να ξεχνάει ότι δεν είναι μόνη της η Hamas στην ένοπλη αντίσταση στη γάζα: οι 4 (τουλάχιστον) οργανώσεις εκεί έχουν δημιουργήσει κοινό στρατηγείο, και σε καμία περίπτωση δεν ήταν ο Haniyeh μέσα σ’ αυτό.

Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δεν ήθελε το «κεφάλι του Haniyeh». Εκείνο που θέλει είναι αφενός οι προβοκάτσιες (που υποτίθεται επιδεικνύουν μια ισχύ που δεν έχει πια…) και αφετέρου ένας πόλεμος-όπως-τον-φαντάζεται… Όχι άμεσα κατά της Τεχεράνης (υποστηρίζουμε). Αλλά κατά της Χεζμπ’ Αλλάχ.

Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 11 Δεκέμβρη>> Οι πετροδικτατορίες του κόλπου είναι σε μια περίοδο που σηκώνουν το μεσαίο τους δάκτυλο προς την μεριά της δύσης. Και το κάνουν λίγο πολύ χυδαία, χωρίς να τηρούν προσχήματα.

Ο γερμανός πρόεδρος Steinmeier πέταξε ως την Doha στις 29 Νοέμβρη (2023). Και έμεινε στο αεροπλάνο κανά μισάωρο μέχρι να έρθει κάποιος καταριανός αξιωματούχος, να τον υποδεχθεί. Αυτό λέγεται «φτύσιμο»… (O Steinmeier θα συνέχιζε μετά στο Τελ Αβίβ…)

Αντίθετα η ανεγκέφαλη αλεπού (: Putin) πήγε στις 6 και στις 7 Δεκέμβρη στο Ντουμπάι και στο Ριάντ, συνοδεία τεσσάρων Su-35. H υποδοχή στα εμιράτα ήταν χοντροκομμένα «αυτοκρατορική»: κανονιοβολισμοί, πτήσεις αεροπλάνων να «ζωγραφίζουν» την ρωσική σημαία, ιππικό ως συνοδεία, κλπ κλπ.

Θεωρείται ο νικητής στο ουκρανικό πεδίο μάχης και, κυρίως, σ’ όλες τις προεκτάσεις αυτής της αναμέτρησης μεταξύ νατο και ρωσίας + friends. Αλλά οι πετροχούντες της αραβικής χερσονήσου θεωρούνταν «παραδοσιακά» ότι ανήκουν στην δυτική ζώνη επιρροής / παγκόσμιας ηγεμονίας – πράγμα που κάνει το σήκωμα του μεσαίου δακτύλου πιο απειλητικό απ’ τις διπλωματικές φανφάρες: εμιράτα και Ριάντ θα ενταχθούν επίσημα σε 3 βδομάδες, την 1η Γενάρη του 2024, στους brics+.

Διότι αν, για παράδειγμα, η «χρυσή εποχή» των πετροδολαρίων (απ’ το 1973 και μετά…) τελειώνει, η πτώση θα παρασύρει πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορεί να φανταστεί ο μέσος δυτικός υπήκοος…

Μεσανατολικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 11 Δεκέμβρη>> Οι εντόπιοι εθνικόφρονες όλων των ειδών, με επικεφαλής τους προφεσόρους «ειδικούς» ψάχνονται. Γιατί ο τρισκατάρατος Erdogan ήταν τόσο cool στο σύντομο πέρασμά του απ’ την Αθήνα στις 7 Δεκέμβρη; Μήπως ήταν παγίδα η ηρεμία του;

«Όχι!» απαντούν με όλη την σοφία τους οι πανεπιστημιακοί των υπηρεσιών. «Μας έχει ανάγκη! Θέλει να κάνει τον καλό στη δύση!!».

Μάλιστααα… Ο ίδιος Erdogan που στο Βερολίνο, στις 17 Νοέμβρη, ουσιαστικά κατήγγειλε ανοικτά τον «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό» θλιβερό κύριο Scholz για την υποστήριξή του στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ, ήρθε στην Αθήνα … για να καλοπιάσει την δύση!!! (Είναι ο γνωστός εθνικός παρανοϊκός μικρομεγαλισμός, ο ίδιος κλασσικός μεγαλοϊδεατισμός: «είμαστε Η δύση!!»)

Οι λόγοι της πρόσφατης ηρεμίας του τρισκατάρτου «αιώνιου εχθρού» βρίσκονται εκεί που η εντόπια εθνική, ιμπεριαλιστική ενότητα «ειδικών» και μη δεν τολμάει να κοιτάξει. Το ελλαδιστάν, που ως γνωστόν κήρυξε πόλεμο στη ρωσία, βρίσκεται στη μεριά των ηττημένων του ουκρανικού πεδίου μάχης… Βρίσκεται επίσης (σταθερά, εδώ και χρόνια) στη μεριά των ηττημένων του μεσανατολικού πεδίου μάχης… Γιατί θα έπρεπε, ύστερα από τέτοιες εξελίξεις, ο Erdogan να «έχει νεύρα» στην Αθήνα στις 7 Δεκέμβρη του 2023;

Μια μέρα νωρίτερα (όταν ο Putin γινόταν δεκτός σαν «ήρωας» στο Αμπού Ντάμπι…) ο Erdogan βρισκόταν εκεί που η δεύτερη ήττα της Αθήνας, η μεσανατολική, έγινε πανηγυρική: στη συνεδρίαση του «συμβουλίου συνεργασίας του κόλπου» (Gulf Cooperation Council / GCC) με θέμα την κατάσταση στην Παλαιστίνη.

Δείτε την παρακάτω φωτογραφία:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Εκεχειρία; Μόνο εκεχειρία; (Όχι άλλος ανθρωπισμός!!!)

Τι πολυτέλεια! Τι λούσο! Κάτω απ’ τους κρυστάλλινους πολυέλαιους (μα είναι παλάτι! όχι ερείπια βομβαρδισμών…) συγκεντρώθηκαν το περασμένο Σάββατο στο Ριάντ του τοξικού πετροχουντικού οι κεντρικές πολιτικές βιτρίνες των κρατών / μελών του «αραβικού συνδέσμου» και του «οργανισμού ισλαμικής συνεργασίας» (57 κράτη συνολικά κυρίως από την αφρική και την ασία, συμπεριλαμβανόμενων εκείνων της τουρκίας και του ιράν – ένα σημαντικό τμήμα του θρυλικού και αναθεωρητικού «παγκόσμιου Νότου»…) για να δουν-τι-θα-κάνουν με την Παλαιστίνη. Κατήγγειλαν την κατοχή και τα εγκλήματα των θεοναζί με τις πιο σκληρές διατυπώσεις… εξέφρασαν την υποστήριξή τους στους αιχμάλωτους Παλαιστίνιους με τον πιο θερμό τρόπο… κατήγγειλαν την «αδιαφορία» και την «υποκρισία» της δύσης… ζήτησαν (από ποιόν; απ’ την «διεθνή κοινότητα», στην καλύτερη περίπτωση τον οηε…) να σταματήσει την σφαγή και να τιμωρήσει τους δολοφόνους… φωτογραφήθηκαν… και έφυγαν…

(Τους έκαναν τα μούτρα κρέας – του χωροφύλακα και των υποστηρικτών του. Δεν τόλμησαν καν και καν να υπαινιχτούν κάτι που θα πονούσε: εμπάργκο πωλήσεων πετρελαίου στην συμμορία των δυτικών κρατών… Kάτι που είχαν κάνει άλλοτε, το 1973 και το 1978…)

Δευτέρα 13 Νοέμβρη>> Είναι λίγο πολύ γνωστό στις δυτικές ολιγαρχίες. Αν ο «κόσμος ζητάει 100» θα προκύψει (αν προκύψει) ένας κάποιος συμβιβασμός, γύρω στο 50, στο 40 ή στο 60. Κάτι σαν παζάρι.

Σε πολλών το στόμα, αρχόντων και αρχόμενων, το «ζητούμενο» εκεχειρίας στη σφαγή στην Παλαιστίνη (κυρίως στη Γάζα) δείχνει να μορφοποιεί το μέγιστο που θα μπορούσε να ζητάει κάποιος ευαίσθητος απ’ το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ. Το μέγιστο που θα έδειχνε ότι το κτήνος της ανατολικής Μεσογείου έχει κάποια λουριά: την διεθνή κοινή γνώμη… Και τι απαντούν οι θεοναζί; Α, θέλετε εκεχειρία; Καλά λοιπόν, θα σταματήσουμε να σκοτώνουμε για 4 ή 2 ώρες την ημέρα, αλλά θα αποφασίζουμε εμείς που και πότε θα κάνουμε διάλειμμα… Είμαστε οι κυρίαρχοι όχι μόνο του χώρου αλλά και του χρόνου!…

Από πού προέκυψε το «εκεχειρία» ως maximum ζητούμενο των μαζικών διαδηλώσεων; Από πού προέκυψε η προβολή (και η υιοθέτηση…) αυτού του φρικτού «ρεαλισμού»; Ποιο είναι το «κέντρο» που παράγει τέτοιους πολιτικούς στόχους για ευρεία κατανάλωση;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παρατηρήσεις (σκέτες)

Δευτέρα 22 Μάη>> Για όσο καιρό ο us army (και το νατο συνολικά) βομβάρδιζε γάμους και βαφτίσια στα υψίπεδα του Ινδοκούς, όλα τα όπλα του ήταν φοβερά και τρομερά. Το ίδιο έγινε όταν εισέβαλε στο ιράκ, το 2003 – και στην κατοχή έκτοτε. Ήταν «πόλεμοι εκ του ασφαλούς» (μόνο 4,5 εκατομμύρια νεκροί ως τώρα…), με την έννοια ότι οι αντίπαλοι δεν είχαν (ταλιμπάν) ή είχαν παλιάς τεχνολογίας (ιράκ) όπλα-στον-αέρα. Έχοντας εκεί το μονοπώλιο, ο us army και οι κατά καιρούς «πρόθυμοι» σύμμαχοί του μπορούσαν να παριστάνουν τους παντοδύναμους. Η ας την πούμε έτσι «ώρα της κρίσης» θα ερχόταν όταν και αν έπρεπε να αντιμετωπίσουν έναν αντίπαλο επιπέδου ανάλογου με το δικό τους.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ποιες εκλογές; (3)

Δευτέρα 15 Μάη>> Εν τω μεταξύ, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη ενδο-μπλοκ (της Αστάνα) συζητήσεις για την επίσημη αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού (και, κυρίως, για την κοινή στόχευση κατά της αμερικανικής κατοχής στην ανατολική συρία…) στην Ουάσιγκτον προωθείται σχέδιο νόμου με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Assad Anti-Normalisation Act”! Ένας απ’ τους εισηγητές του νόμου, ο ρεπουμπλικάνος πρόεδρος της «επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων» Michael McCaul, δήλωσε απερίφραστα:

Ο Assad και οι ρώσοι και ιρανοί υποστηρικτές του συνεχίζουν να κάνουν τρομακτικές πράξεις κατά του συριακού λαού… Πρέπει να δώσουν λογαριασμό γι’ αυτά τα εγκλήματα… και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνατότητες για να σταματήσουμε την ομαλοποίηση των σχέσεων με τον Assad…

Το νομοσχέδιο προβλέπει κυρώσεις εναντίον οποιουδήποτε κάνει οποιαδήποτε επένδυση στην ελεγχόμενη απ’ την Δαμασκό συριακή επικράτεια. Αυτό δείχνει (προφανώς!!!) όχι μόνο την Άγκυρα ή την Μόσχα ή την Τεχεράνη αλλά και το σύνολο σχεδόν των αραβικών πετροδικτατοριών που επίσημα αποφάσισαν πρόσφατα να ξαναδεχτούν το συριακό καθεστώς στον «αραβικό σύνδεσμο»∙ άρα να αρχίσουν τις μπίζνες με τον συριακό καπιταλισμό.

Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι η Ουάσιγκτον σπρώχνεται όλο και περισσότερο στα σκοινιά, καταφεύγοντας σε σπασμωδικές επαναλήψεις του κόλπου των «οικονομικών τιμωριών» που έχει αποτύχει πανηγυρικά. Θα ιδρώσει κάποιου τ’ αυτί επειδή η Ουάσιγκτον θέλει να δείρει όλο και μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη; Όχι!

Υπάρχει όμως πάντα ο κίνδυνος των βρώμικων κτυπημάτων. Τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Λονδίνο (για να μην μιλήσουμε για το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ) έχουν την σχετική τεχνογνωσία. Κι όσο περισσότερο στριμώχνονται τόσο περισσότερο θα προσπαθούν να καταφεύγουν σε τέτοια. Όσο μπορούν.

Αλλοίμονο σ’ όσους συνεχίσουν να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει (και πως γίνεται ο) 4ος παγκόσμιος πόλεμος…

Η μεγάλη δουλειά απ’ τα μέσα! (1)

Δευτέρα 24 Απρίλη>> Τι είχαμε ακούσει όταν υποστηρίξαμε ότι η θρυλική «11η Σεπτέμβρη 2001» ήταν «το Ράιχσταγκ στις φλόγες» για τον 21ο αιώνα, δηλαδή δουλειά από μέσα… Ήταν 25 Σεπτέμβρη του 2001, μόλις δυο βδομάδες μετά-το-κακό, ήταν το περιθωριακό περιοδικό τρίτη γενιά νο 40, και ΟΧΙ, ΔΕΝ ήταν ντετεκτιβίστικη δουλειά! Ήταν μια τίμια πολιτική εργατική ταξική ανάλυση που τέλειωνε (στις 25 Σεπτέμβρη του 2001…) ως εξής (ολόκληρη την ανάλυση μπορεί να την βρουν οι ενδιαφερόμενοι, οι περίεργοι και οι αρχαιολόγοι στο τετράδιο για εργατική χρήση νο 1 – σε χαρτί φυσικά):

… Είναι δύσκολο να φανταστούμε πως κράτη σαν το ρωσικό ή το κινεζικό θα δεχτούν επ’ αόριστον την ηγεμονία ενός τουλάχιστον τμήματος της πάλαι ποτέ «δύσης». Απ’ την άλλη μας είναι σχεδόν αδύνατο να «πιστέψουμε» πως κρατάει την ισχύ της η συμμαχία του νατο. Αυτό που βλέπουμε είναι η διαμόρφωση ενός αγγλοσαξονικού μπλοκ, που περιλαμβάνει οπωσδήποτε τα κράτη των ηπα, του καναδά, της αγγλίας, του ισραήλ, της ινδίας, της νέας ζηλανδίας και της αυστραλίας, με επικεφαλής τις ηπα. Απ’ την άλλη βρίσκεται ήδη υπό διαμόρφωση ένα ασιατικό «τετράγωνο» από τα κράτη της ρωσίας, της κίνας, της βόρειας κορέας και του ιράν…

Ξανά: 25 Σεπτέμβρη του 2001… Τι «διαβολική σύμπτωση», ε; Έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά μάταιη στα μέρη μας η σοβαρή και έντιμη ενασχόληση με το εργατικό καθήκον να κερδίζεται, μέσω της ανάλυσης και της έγκαιρης διαπίστωσης των καπιταλιστικών τάσεων, πολύτιμος χρόνος για οργάνωση και ετοιμότητα. Σ’ αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε τρώνε βρώμικο ψωμί…

Έτσι συμβαίνει, αλλά δεν κλαίμε. Πάμε παρακάτω.

Ενόσω η «επιτροπή για την αλήθεια για την 11η/9ου» (ae911truth.org) έχει πάρει σχεδόν κινηματικές διαστάσεις στις ηπα, με ακλόνητες τεχνολογικές αποδείξεις ότι οι 3 (και όχι 2) ουρανοξύστες στο World Trade Center ΔΕΝ έπεσαν απ’ τα 2 (!!!) αεροπλάνα αλλά κατεδαφίστηκαν με εκρηκτικά που είχαν τοποθετηθεί καιρό πριν στους ατσάλινους σκελετούς τους (άρα ήταν inside job, «δουλειά απ’ τα μέσα» του αμερικανικού κράτους / παρακράτους) είχε μείνει ως πρόσφατα στο σκοτάδι το τι σόι ήταν οι αεροπειρατές, αν όντως ήταν ενεργούμενα του Laden ή όχι∙ εν τέλει τι ρόλο είχαν παίξει (σ’ εκείνο το ουσιαστικά αναγγελμένο απ’ τους αμερικάνους νεοσυντηρητικούς Perl Harbor 2.0) κλιμάκια των μυστικών υπηρεσιών των ηπα, της σαουδικής αραβίας (και προσθέτουμε extra: του ισραήλ…).

Όχι πια!!! Όχι πια εδώ και 2 χρόνια – όμως τώρα «διέρρευσε» το υλικό…

Ο Don Canestraro, για δυο δεκαετίες ως το 2012 ειδικό στέλεχος της αμερικανικής DEA και απ’ το 2016 επιθεωρητής / ερευνητής στον Military Commissions Defense Organization που έχει αναλάβει για λογαριασμό του αμερικανικού υπ.αμ. την επαλήθευση ή την διάψευση των κατηγοριών κατά των αιχμάλωτων στο Guantanamo, κατέθεσε ενόρκως σε αμερικανικό δικαστήριο στις 20 Ιούλη του 2021 ένα έγγραφο πόρισμα των ερευνών του που αποδεικνύει πως δύο (τουλάχιστον 2 λέμε…) απ’ τους «τρομοκράτες αεροπειρατές» της 11ης/9ου ήταν ενεργούμενα της συνεργασίας ανάμεσα σε cia και σαουδαραβικές μυστικές υπηρεσίες!! Πιο σωστά: αυτή η συνεργασία έκανε ό,τι μπορούσε για να τους προστατέψει, να τους συμβουλέψει και να τους διευκολύνει μέχρι να μπουν στα αεροπλάνα…

Ας δούμε τι αποκαλύπτεται σύντομα και με χρονική σειρά – προσθέτοντας εισαγωγικά ορισμένα ιστορικά στοιχεία σύμφωνα με την δική μας έρευνα / γνώση.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η μεγάλη δουλειά απ’ τα μέσα! (2)

Ο ουρανοξύστης νο 7 καταρρέει … με “ελεύθερη πτώση”… μόνος του … ώρες μετά τους άλλους δύο… Το σκέφτηκε, το ξανασκέφτηκε, και κατέληξε: «γιατί οι άλλοι κι όχι εγώ;»

Δευτέρα 24 Απρίλη>> Πράγματι δεν αρέσουν αυτά, όχι μόνο σ’ όσους θυμώνουν τρώγοντας τα καθεστωτικά, κρατικά παραμύθια, αλλά και σ’ εκείνους που χειροκροτούν – στην περίπτωση της 11ης/9ου ήταν αρκετοί και οι δεύτεροι. (Για τον τσαχπίνη τί να πούμε;) Το ότι ο bin Laden δήλωσε σχεδόν αμέσως ότι δεν έχει καμία σχέση με τις επιθέσεις και ότι η ιδεολογία του δεν του επιτρέπει να σκοτώνει αμάχους δεν το έλαβε κανείς υπόψη του∙ λες και μπροστά στο απόλυτα εχθρικό επί χρόνια αμερικανικό / δυτικό κατηγορητήριο θα ήταν δυνατόν ένα «δεν το κάναμε εμείς» του κατηγορούμενου να έχει αξία (και άρα σκοπιμότητα) ξεκαρφώματος. Το ότι οι ταλιμπάν (τότε εξουσία στο αφγανιστάν) δεσμεύτηκαν να παραδώσουν τον bin Laden (ζωντανό…) στην Ουάσιγκτον, για να δικαστεί, αρκεί το αμερικανικό καθεστώς να δημοσιοποιήσει τις αποδείξεις της ενοχής του, επίσης δεν το έλαβε κανείς υπόψη του∙ σιγά μην αναγνωριστούν νομικές αξιώσεις σε απολίτιστους και υπανάπτυκτους!

Δεν έλαβε κανείς υπόψη του ούτε καν το γεγονός ότι ο πύργος νο 7, ο τρίτος στη σειρά, κατέρρευσε ώρες μετά τους άλλους δύο, χωρίς να τον έχει αγγίξει κανένα αεροπλάνο: επρόκειτο για ένα είδος σαδιστικής «υπογραφής» σε δημόσια θέα, εκ μέρους των πραγματικών (αν και αόρατων) δραστών. Κι όμως, το εκστασιασμένο (είτε υπέρ είτε κατά) κοινό είχε χάσει ήδη όχι μόνο το μυαλό του και την στοιχειώδη ικανότητα σκέψης, αλλά ακόμα και τα μάτια του, την όρασή του…. (Πράγμα που αποδείκνυε, για όσους είχαν αμφιβολία, ότι για την μαζική χειραγώγηση ακόμα και των αισθήσεων των πρωτοκοσμικών στις ώριμες κοινωνίες του θεάματος, εκείνο που χρειάζεται είναι μόνο μια ισχυρή δόση έντονων εντυπώσεων…)

Αυτά έγιναν παλιά, πολύ παλιά, μόλις πριν 22,5 χρόνια… Ήταν η αρχή του «προληπτικού πολέμου κατά της τρομοκρατίας», η αρχή της προληπτικής εκστρατείας για την εξασφάλιση ενός ακόμα αιώνα αμερικανικής κυριαρχίας, του 21ου… Για όσους κρατούσαν ακόμα την παλιά, καλή δυνατότητα της κριτικής ανάλυσης των καπιταλιστικών διαδικασιών, ήταν επίσης (κόντρα στα σχέδια και στις διακηρύξεις) η αρχή του τέλους της αμερικανικής, πλανητικής κυριαρχίας. Η υπεράσπιση της οποίας, όσο περνάει ο καιρός, γίνεται ακόμα πιο βίαιη, ακόμα πιο επιθετική, ακόμα πιο απεγνωσμένη, ακόμα πιο επικίνδυνη.

Όμως εν τω μεταξύ όχι μόνο χάθηκαν 22,5 ολόκληρα χρόνια για την εργατική κατανόηση του τι (και γιατί) συμβαίνει, αλλά η υποδούλωση έγινε ακόμα πιο βαριά… Σαν τους στραβούς στον Άδη που λέει μια κουβέντα.

Στην Ιστορία δεν υπάρχουν κενά. Ούτε διαλείμματα…

 

Άνοιξη…Ωραίος καιρός για ψηφοφόρους!

Ο δρόμος για την κόλαση (του “εθνικού συμφέροντος”…) είναι ο ίδιος… Αλλά ποιος είναι ο ομορφότερος για οδηγός; Ε; Ο λαός ας αποφασίσει!

Δευτέρα 10 Απρίλη>> Το ελλαδιστάν βρίσκεται ως γνωστόν (διακομματικά…) στη «σωστή πλευρά της ιστορίας»: στον Ατλαντικό, κάπου ανάμεσα στις βρετανικές και στις αμερικανικές ακτές… Ο υπολογισμός του νο 1 εθνικού κεφάλαιου, των εφοπλιστών, που καθορίζουν τις βασικές γραμμές της «εξωτερικής πολιτικής» της Αθήνας, είναι γνωστός: με τον θαλασσοκράτορα στόλο, τελεία και παύλα.

Ως τώρα η «ισχύς» του αμερικανικού ναυτικού δεν αμφισβητείται άμεσα∙ κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο μ’ έναν all out πόλεμο. Αμφισβητείται όμως άμεσα, πρακτικά και αποτελεσματικά η αποτελεσματικότητα αυτής της ισχύος στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή: απ’ τον Ινδικό ως την Μαύρη Θάλασσα.

Το πρώτο και κύριο μέτωπο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είναι ο Ειρηνικός και η ανατολική Aσία (η ζώνη επιρροής του Πεκίνου…) Αλλά οι εξελίξεις στην εδώ «γειτονιά», στο δεύτερο μέτωπο του 4ου παγκόσμιου, δεν είναι καθόλου αδιάφορες τόσο για την Ουάσιγκτον όσο και για τον άξονα συνολικά: έχουν επενδυθεί για πάνω από 30 χρόνια πάρα πολλά στο μαζικό έγκλημα και στην καταστροφή για να ανασχεθεί το ευρασιατικό project στο άπλωμά του τόσο προς την ευρώπη όσο και προς την αφρική ώστε ο άξονας να μείνει τώρα πια αδρανής απέναντι στις όλο και πιο συστηματικές απώλειές του∙ απώλειες όχι (ακόμα…) σε στρατό ή σε όπλα αλλά σε όλα τα υπόλοιπα.

Το ελλαδιστάν «πουλάει Αιγαίο» στον άξονα (στο ναυτικό και αεροπορικό σκέλος του) σαν τμήμα της ανάσχεσης. Έχει κάνει τα πάντα (διακομματικά) για να στήσει τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του στην περιοχή σαν αντίγραφο και υποσύνολο του αμερικανικού, του αγγλικού και του γαλλικού ιμπεριαλισμού (στον βαθμό που αυτοί δεν συγκρούονται μεταξύ τους): απ’ τις αγκαλιές και τα φιλιά με τον χασάπη του Καϊρου και το ισραηλινό φασισταριό ως την αντι-ιρανική «προστασία» στον τοξικό του Ριάντ (θυμάστε την συστοιχία patriot;) και τις αγκαλιές με τον «τζενεράλ Χαφτάρ» της Βεγγάζης και τον άλλο τοξικό, των εμιράτων… Όλα αυτά, φυσικά, υπό την προϋπόθεση της «προστασίας του εθνικού συμφέροντος» που με λίγες λέξεις λέγεται «ο αιώνιος εχθρός πρέπει να διαλυθεί»!

Όμως η λεγόμενη «σωστή πλευρά της ιστορίας» δεν έχει μόνο επιφάνεια και ελαφρύ κυματισμό. Έχει και δυνατά μπουρίνια, έχει και βυθό. Η πολεμική, μιλιταριστική, φονική «σταθερότητα στην ανατολική Μεσόγειο» την οποία καμάρωνε ότι υπηρετεί το ελλαδιστάν εδώ και χρόνια αντικαθίσταται γρήγορα από μια άλλη, που είναι ιμπεριαλιστική βέβαια, αλλά με «ανθρώπινο πρόσωπο», μέσα ή έξω από εισαγωγικά. Το βέβαιο είναι πως όλες οι πολεμοκάπηλες λιτανείες στην περιοχή (στο όνομα της «ειρήνης» φυσικά!!!) χάνουν γρήγορα την αίγλη και την επιρροή τους απ’ την στιγμή που μια αναδυόμενη «μεγάλη δύναμη» (η κίνα και οι δικοί της σύμμαχοι) έχει να προτείνει κάτι αισθητά καλύτερο, και έχει τα μέσα να το κάνει ρεαλιστικό.

Σε τέτοιες περιπτώσεις δύο και μόνο δύο είναι τα ενδεχόμενα. Είτε βία, ακόμα περισσότερη βία και καταστροφή απ’ την μεριά των παλιών αφεντικών για να σώσουν ό,τι μπορούν∙ είτε αναγνώριση της καινούργιας πραγματικότητας, των καινούργιων συσχετισμών, και προσαρμογή στα δεδομένα τους.

Για την Ουάσιγκτον ξέρουμε τι θα προσπαθήσει να κάνει… αν προλάβει. Όσο για το ελλαδιστάν; Εδώ έχουμε άνοιξη… και κυβερνο-καλλιστεία…