Tag: ρωσία

Τετάρτη 21 Μάρτη. Θα προτιμούσαμε να πρόκειται για υπερβολές· ποιος δεν θα το προτιμούσε; Όμως μια σειρά “κεφάλια” του ρωσικού καθεστώτος επιμένουν εδώ και μέρες, καταγγέλοντας ξανά και ξανά ότι η Ουάσιγκτον και οι σύμαμχοί της (με το Παρίσι μέσα…) προετοιμάζουν προβοκάτσια στη συρία για να την χρησιμοποιήσουν σα δικαιολογία για να βομβαρδίσουν την Δαμασκό.

Δυστυχώς δεν μπορούμε να βρούμε μια λογική εξήγηση στο γιατί ρώσοι καθεστωτικοί σαν τον υπ.εξ. Lavrov και τους αρχιστράτηγους Gerasimov και Rudskoy θα «έκαιγαν» το κύρος τους μιλώντας για κάτι που … το είδαν στον ύπνο τους. Άρα προσπαθούν «κάτι» να εμποδίσουν «προβλέποντάς» το δημόσια. Κι αυτό το «κάτι» δεν μπορεί να είναι …. μια «καταδίκη στον οηε»! Είναι μια αμερικανική (και όχι μόνο…) επίθεση. Στη συρία ή και στη συρία…

Για την αμερικανική πλευρά δεν θα μας έκανε εντύπωση κάτι τέτοιο· επειδή θεωρούμε ότι στριμώχνεται όλο και περισσότερο, σ’ όλη τη γραμμή αντιπαράθεσης. Υπάρχουν πληροφορίες για μετακίνηση αρκετών αμερικανικών αεροπλάνων απ’ την νατοϊκή βάση στο τουρκικό Incilik στην αμερικανική βάση al-Azrak, στην ιορδανία· μην ρωτήσετε «γιατί»: η Άγκυρα δεν είναι και τόσο σύμμαχος… Υπάρχουν επίσης καταγγελίες (απ’ τον Lavrov): οι κινήσεις των αμερικανικών πολεμικών των ηπα και των συμμάχων τους στη Μεσόγειο δείχνει συμβατή με την στρατηγική της χρήσης μιας ‘χημικής επίθεσης’ για να δικαιολογηθεί μια επίθεση στον συριακό στρατό και στις κυβερνητικές εγκαταστάσεις. (Και η Μόσχα έχει ενισχύσει την τελευταία εβδομάδα το ναυτικό της στην ανατολική Μεσόγειο και στην ερυθρά θάλασσα με 2 + 1 φρεγάτες…)

Απ’ την μεριά της Μόσχας το θέμα είναι ζόρικο. Στη ρητορική των καταγγελιών της δεν αναφέρεται πουθενά κάτι σαν «θα υπερασπιστούμε τον σύμμαχό μας αν δεχτεί επίθεση»… Αντίθετα αναφέρεται το «υπάρχουν ρώσοι, στρατιωτικό και μη στρατιωτικό προσωπικό, σε διάφορα σημεία στη συρία· αν κτυπηθούν θα απαντήσουμε…». Στην ουσία η Μόσχα προσπαθεί να αποτρέψει αυτό που θεωρεί ότι προετοιμάζεται τοποθετώντας τους ρώσους σε μια θέση (πραγματική ή όχι δεν έχει σημασία αυτή τη στιγμή) «ανθρώπινης ασπίδας»: αν κτυπηθούν δικοί μας τότε θα… Αν, όμως, δεν κτυπηθούν; Η επιθετική ενέργεια και τα αποτελέσματά της θα είναι “αδιάφορα”; Δε νομίζουμε…

Η όξυνση της στρατιωτικής έντασης είναι ένα χαρτί που η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της μπορούν πράγματι να δοκιμάσουν να παίξουν: σε σχέση με την συγκέντρωση αμερικανικών όπλων στη μέση Ανατολή η αντίστοιχη ρωσική είναι πολύ μικρότερη, και συνεπώς, απ’ την άποψη των «βαριών όπλων» η Μόσχα δεν θα επέλεγε να κάνει αυτό που απειλεί «αν κτυπηθούν δικοί μας…», δηλαδή να σημαδέψει αμερικανικά πλοία ή αεροπλάνα, προκαλώντας μια ευρύτερη «τοπική» σύρραξη.

Μένει μόνο μια εκδοχή, που ορισμένοι θεωρούν πραγματική (κι εμείς, σαν άσχετοι, ενδιαφέρουσα)· και κάποιοι απ’ αυτούς τους «ορισμένους» υποστηρίζουν ότι χρησιμοποιήθηκε ήδη μια φορά απ’ τον ρωσικό στρατό στη συρία, πριν σχεδόν ένα χρόνο, στις 7 Απρίλη του 2017. Τότε οι αμερικάνοι εκτόξευσαν 59 πυραύλους tomahawk κατά συριακών θέσεων (κυρίως ενός στρατιωτικού αεροδρομίου στα βόρεια της Δαμασκού, και πάλι με την πρόφαση «χημικής επίθεσης» που έκανε, υποτίθεται, ο στρατός του Άσαντ)· αλλά (σύμφωνα με το ρωσικό υπ.αμ.) έφτασαν στο στόχο τους μόνο 23· οι υπόλοιποι 36 «χάθηκαν»… Σύμφωνα, λοιπόν, μ’ αυτήν την εκδοχή, το ρωσικό οπλοστάσιο στη συρία διαθέτει μέσα ηλεκτρονικού jamming, που εκτρέπει απ’ την τροχιά τους τους πυραύλους· του είδους που θα γίνει, υποτίθεται, η επίθεση στη Δαμασκό· αν γίνει…

Προφανώς δεν είμαστε ειδικοί. Μια δυνατότητα σαν την πιο πάνω, και μια «τεχνολογική» ακύρωση, είτε ολική είτε σε μεγάλο βαθμό μιας πυραυλικής επίθεσης απ’ την μεριά του ψοφιοκουναβιστάν, θα ήταν μια πετυχημένη αποτροπή εκ μέρους της Μόσχας· και μια καραμπινάτη αποτυχία της Ουάσιγκτον. Χωρίς αίμα…

Θα προτιμούσαμε πάντως να… (Και ποιος μας ρώτησε;)

Τρίτη 20 Μάρτη. Μετά την Afrin λοιπόν (εκτιμάμε…) έρχονται τα «μεγάλα λόγια» απ’ την Άγκυρα! Υπάρχει ένα σχέδιο απαγκίστρωσης των αμερικάνων απ’ την Manbij, ένα είδος δημιουργίας μιας «γκρίζας ζώνης», το οποίο ήταν υπό διαπραγμάτευση με το αμερικανικό υπ.εξ. υπό τον Tillerson· τώρα αυτός σχόλασε… Ωστόσο στην Άγκυρα ήξεραν καλά και απ’ τα πριν ότι τα λεγόμενα του (πρώην πια) αμερικάνου υπ.εξ. δεν ήταν σίγουρο ότι θα γίνουν πράξη, αφού η γραμμή του αμερικανικού πενταγώνου ήταν διαφορετική. Τώρα η Άγκυρα περιμένει να δει τι θα κάνει ο διάδοχος στο υπ.εξ. , ο πρώην διευθυντής της cia Pompeo, σε σχέση μ’ αυτό το σχέδιο (ήταν να υπογραφτεί χτες, αλλά μετά την απόλυση του Tillerson, το πράγμα αναβλήθηκε…)

Οι όποιες πραγματικές εξελίξεις θα υπάρξουν (και δεν θα τις μάθουμε) πρώτα στις συναντήσεις των υπ.εξ. και ύστερα στις συναντήσεις κορυφής του “μπλοκ της Αστάνα”, που έχουν προγραμματιστεί για τον επόμενο 1 με 1,5 μήνα. Ο σχεδιασμός των επόμενων κινήσεων του “μπλοκ” (στο οποίο πάντα να θυμάστε ότι ανήκει και η Δαμασκός και – πάντα διακριτικά – το Πεκίνο) δεν είναι απλός: οι αμερικάνοι δεν θα φύγουν απ’ το συριακό πεδίο μάχης (επειδή “έπεσε η Afrin”!!)· ίσως, μάλιστα, κάνουν το αντίθετο: επιτεθούν για να βελτιώσουν τις θέσεις του και, κυρίως, για να κόψουν την οδική / χερσαία επικοινωνία Βαγδάτης / Δαμασκού. Ούτε, όμως, και για την Ουάσιγκτον τα πράγματα είναι απλά και εύκολα στο συριακό πεδίο μάχης.

Για να προεκτείνουμε τις δηλώσεις του Lavrov (δείτε πριν 2 ημέρες): σ’ έναν πόλεμο που δεν είναι πια proxy δεν είναι εύκολη υπόθεση μια ελεγχόμενη «κατευθείαν αναμέτρηση»…

Εν τω μεταξύ οι «πολιτικές διαδικασίες» για το συριακό μέλλον, που προωθούσε το «μπλοκ της Αστάνα», έχουν παγώσει εδώ και καιρό. Ένας απ’ τους λόγους είναι ότι φάνηκε απαραίτητο ένα ακόμα μεγαλύτερο ξεκαθάρισμα επί του εδάφους….

(Η φωτογραφία είναι 4 μηνών: στις 22 Νοέμβρη του 2017, στο ρωσικό Sochi. Όταν βγει η επόμενη θα σας ενημερώσουμε. Μέχρι τότε ευχηθείτε να μην είναι ντυμένοι και οι τρεις στο χακί…)

Κυριακή 18 Μάρτη.…Υπάρχουν ειδικές δυνάμεις των ηπα στο έδαφος της συρίας – δεν το αρνούνται πλέον – αλλά και από την αγγλία, την γαλλία και έναν αριθμό άλλων κρατών… Δεν είναι πια και τόσο «πόλεμος δι’ αντιπροσώπων», αλλά μάλλον μια κανονική εμπλοκή στον πόλεμο… Η παρουσία τους είναι παράνομη, αλλά είμαστε ρεαλιστές και καταλαβαίνουμε ότι δεν θα έπρεπε να πολεμήσουμε εναντίον τους. Έτσι συντονίζουμε τις δράσεις μας ώστε τουλάχιστον να αποφύγουμε κάποια ανεπιθύμητη σύγκρουση…

Αυτά είπε ο ρώσος υπ.εξ. Lavrov χτες σε κρατικό κανάλι του καζακστάν. Είναι γνωστό πως αγγλικές «ειδικές δυνάμεις» έχουν στρατόπεδο στα βορειοανατολικά της συρίας, στην άκρη της ypgκρατούμενης ζώνης, προς τα σύνορα με το ιράκ· οι γάλλοι (και οι άλλοι) που κρύβονται όμως; Νομίζουν ότι με βρώμικα κόλπα θα ξαναποκτήσουν κάτι απ’ την παλιά (και χαμένη) επιρροή τους στη συρία;

Η Μόσχα επιμένει: αμερικάνοι, άγγλοι και γάλλοι ετοιμάζουν πυραυλική επίθεση κατά του στρατού του Άσαντ (‘n’ friends) με πρόσχημα μια προβοκατόρικη επίθεση με χλώριο, την οποία επίσης σχεδιάζουν. Αρχικά αυτές οι καταγγελίες αφορούσαν την ανατολική Ghouta. Εκεί, όμως, με την μεσολάβηση της Άγκυρας, κάποιες ομάδες ενόπλων παραδόθηκαν στον συριακό στρατό (με εγγυήσεις) κι αυτό διευκόλυνε την εκεχειρία και την οργάνωση της φυγής χιλιάδων αμάχων. Αν υπήρχε κάποιο σχέδιο «χημικής προβοκάτσιας» στα περίχωρα της Δαμασκού, στην ανατολική Ghouta, οι εξελίξεις το ακύρωσαν (προφανώς δεν θα ήταν δυνατόν να κατηγορηθεί ο Άσαντ ότι ρίχνει χημικά σε αμάχους την ώρα που έχει γίνει συμφωνία να αποχωρήσουν ειρηνικά…).

Τώρα η Μόσχα λέει ότι η προβοκάτσια θα γίνει νοτιότερα, στην Dara’a. Λέει, επίσης, ότι παρατηρεί συγκέντρωση πολεμικών πλοίων φορτωμένων με κρουζ στην ανατολική Μεσόγειο, στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Περσικό… Ακόμα κι αν είναι υπερβολικοί οι ρωσικοί ισχυρισμοί, το γεγονός είναι ότι η Ουάσιγκτον δεν έχει λύσει τίποτα οριστικά υπέρ της στο συριακό πεδίο μάχης. Και τρώγεται· η Haley (πρέσβειρα των ηπα στον οηε) δεν μιλάει τσάμπα…

Η σχετική ευκολία με την οποία έγινε η κατάληψη του θύλακα της Afrin μάλλον είναι σε βάρος της αμερικανο-κουρδικής συνεργασίας παρά υπέρ της. Γιατί ναι μεν η Ουάσιγκτον το είχε ξεκαθαρίσει έγκαιρα ότι δεν πρόκειται να κάνει τίποτα για την Afrin, ωστόσο “η ελπίδα πεθαίνει τελευταία”. Και πεθαίνει ανέξοδα: καθώς ο τουρκικός στρατός και το f.s.a. πεζικό του, μετά από 56 ημέρες εισβολής, βρίσκονται πια στα περίχωρα της Afrin έχοντας αφήσει ανοικτό μόνο έναν διάδρομο στα νότια, οι ένοπλοι υπερασπιστές της πόλης την εγκαταλείπουν μαζί με τις χιλιάδες των προσφύγων…

Ίσως κάποιοι κούρδοι, εκτός ή ακόμα και εντός pkk, να κάνουν πια δεύτερες σκέψεις για την συμμαχία τους με τον αμερικανικό στρατό. (Θα έπρεπε). Ενώ σε μια σειρά μικρότερες ή μεγαλύτερες ypgκρατούμενες πόλεις έχει αρχίσει να οργανώνεται αραβικό αντάρτικο εναντίον της κουρδικής και αμερικανικής κατοχής..

Είναι ακόμα στα πρώτα του βήματα. Αλλά…

(φωτογραφία: χιλιάδες κούρδοι κάτοικοι της Afrin έχουν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς, καταφεύγοντας σε περιοχές που ελέγχονται απ’ τον συριακό στρατό. Η Άγκυρα είναι αναμφίβολα ο φυσικός αυτουργός αυτού του εγκλήματος· υπάρχει όμως, κι αυτό είναι ακόμα χειρότερο, και «πολιτικός» αυτουργός: εκείνοι οι «σοφοί ηγέτες» που πουλήθηκαν στην Ουάσιγκτον, στο Τελ Αβίβ και στο Ριάντ…)

Κυριακή 18 Μάρτη. Την ίδια στιγμή ωστόσο ο στρατός του Votel συμμετείχε σε δύο ασκήσεις παρέα με τον ισραηλινό (Juniter Cobra και Home Front Command) στα βασικά σενάρια των οποίων περιλαμβανόταν και το ενδεχόμενο ενός πολέμου (του Τελ Αβίβ) εναντίον της Χεζμπ’ αλλάχ, ο οποίος «επεκτείνεται» και στη συρία με την (αντίπαλη) εμπλοκή και του ρωσικού στρατού… Στο σενάριο αυτό η άσκηση ήταν «επιτελική», δεν περιελάμβανε δηλαδή συμμετοχή στρατιωτών. Ίσως γι’ αυτό ανακοινώθηκε: «σαν προειδοποίηση ότι η σχέση μας με τις ηπα δεν είναι απλά στρατηγική, αλλά επιχειρησιακή ανά πάσα στιγμή» – όπως δήλωσε το ισραηλινό πεντάγωνο.

Ούτε το Τελ Αβίβ ούτε η Ουάσιγκτον θεωρούν υπαρκτό κίνδυνο οποιαδήποτε επίθεση της Χεζμπ’ αλλάχ στο ισραήλ!!! Αν κάνουν ασκήσεις για έναν «περιορισμένο» ή «όχι περιορισμένο» πόλεμο στο λίβανο είναι επειδή το Τελ Αβίβ θέλει να επιτεθεί… Επειδή, δε, η Χεζμπ’ αλλάχ δεν θα ηττηθεί ούτε σε μία μέρα, ούτε σε μία βδομάδα, ούτε σε ένα μήνα, η επέκταση του πολέμου στη συρία θα είναι ισραηλινή «πρωτοβουλία»· στην πράξη, άλλωστε, ήδη τον κάνει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είτε άμεσα με αεροπορικούς βομβαρδισμούς (αν και η κατάρριψη του f-16 έχει αναστείλει τις σχετικές ενέργειες) είτε έμμεσα μέσω «εργολάβων» επί του εδάφους.

Και φυσικά στα «ενδεχόμενα» μιας τέτοιας πολεμικής αλληλουχίας δεν είναι μόνο η εμπλοκή της Μόσχας… Αν ο Lavrov προειδοποιεί την Ουάσιγκτον ότι οποιαδήποτε επίθεση στη συρία θα έχει «σοβαρές συνέεπιες», το να λέει ο Ερντογάν (με το δικό του στυλ) θα γίνει 3^ος παγκόσμιος (με αφορμή το συριακό πεδίο μάχης) είναι πολύ διαφορετικό μέσα, έστω, στην υπερβολή του;

Παρασκευή 16 Μάρτη. Οι «νευροτοξίνες», του είδους που κτύπησε τον πρώην «διπλό πράκτορα» Sergei Skripal και την κόρη του Yulia στο Salisbury – υπόθεση που κοντεύει να γίνει «οι πύραυλοι στην Κούβα» σε postmodern παραλλαγή, για όσους θυμούνται ή ξέρουν… – είναι όπλα υψηλής τεχνολογίας. Στις πιο πρόσφατες «συσκευασίες» τους πρόκειται για μόρια διαφορετικών και διαχωρισμένων μεταξύ τους χημικών ουσιών που δρουν σε συνεργασία, αρκεί να διασπαρούν στον αέρα μαζί. Κάτι που, σύμφωνα με τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες, έγινε στην περίπτωση των Skripal μέσα στο αυτοκίνητό τους, απ’ το σύστημα εξαερισμού: η τοξική οργανοφωσφάτη είχε τοποθετηθεί μέσα στο αμάξι με τέτοιο τρόπο ώστε να γεμίζουν τα βερντιλατέρ όλο το «σαλόνι»… Υψηλή ποιότητα υλικού, εντελώς επαγγελματική δουλειά!

Εντάξει. Αν υπάρχουν τέτοια όπλα (μερικοί ειδικοί, της «δουλειάς», αμφιβάλλουν…) η Μόσχα παλεύει για το «χρυσό» μετάλλιο της υπόθεσης· αλλά γιατί να της το δώσουν πρώτα το Λονδίνο και μετά (θέλοντας και μη) οι υπόλοιποι; Ειπωμένο διαφορετικά: γιατί οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες να θέλουν να καθαρίσουν με τέτοιον φανταιζί (και οπωσδήποτε ακριβό) τρόπο έναν πρώην πρακτοράκο που ήταν τόσο ασήμαντος ώστε όταν τον είχε δέσει η Μόσχα να τον καταδικάσει σε μόλις 13 χρόνια φυλακή; (Και μετά να τον απελευθερώσει σε μια ανταλλαγή κατασκόπων με τις ηπα…).

Το ερώτημα έχει σημασία, για να μην κυλίσει ο καθένας στον τεχνοφουτουρισμό των όπλων όπου η υψηλή τεχνολογία είναι ταυτόχρονα το μέσο αλλά και η επαρκής (και μαγική) απόδειξη της ταυτότητας του killer. Το φάγαμε αυτό με την “επίθεση με άνθρακα” στις ηπα, λίγο μετά την θρυλική 11η Σεπτέμβρη του 2001, που ήταν υποτίθεται δουλειά των “τρομοκρατών”· μέχρι να αποδειχθεί ότι ήταν inside job, και να θαφτεί…

Να κάτι χαμηλής τεχνολογίας, σαν μέτρο: μαχαίρια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε φόνους υπάρχουν παντού. Όταν, όμως, βρεθεί κάποιος μαχαιρωμένος στο σαλόνι, δεν αρκεί σαν επιχείρημα ενοχής του συγκατοίκου του το ότι «μπορούσε εύκολα να πάρει το κουζινομάχαιρο απ’ το συρτάρι». Πρέπει να βρεθεί, ή έστω να εκτιμηθεί βάσιμα, το κίνητρο.

Το ίδιο ισχύει πάντα. Ποιο ήταν, λοιπόν, το ρωσικό κίνητρο στη συγκεκριμένη περίπτωση;

Παρασκευή 16 Μάρτη. Εδώ αρχίζει …. ο Μεσαίωνας και τα μάγια! Το πιο «προχωρημένο» θεώρημα που εντοπίσαμε είναι ότι ναι μεν ο Skripal ήταν αδιάφορος εδώ και χρόνια για τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά μέσα απ’ την δολοφονία του μ’ ένα απ’ τα πιο advanced χημικά όπλα ήθελαν (οι ρωσικές υπηρεσίες) να προειδοποιήσουν άλλους διπλούς πράκτορες για το τι τους περιμένει…

Χα!!! Ως εάν αυτοί οι τύποι (αδιάφορη η εθνικότητά τους) να μην ξέρουν τι τους περιμένει αν αποκαλυφθούν! Και ως εάν να φρικάρουν με την πιθανότητα να πεθάνουν από «novichok» αλλά όχι από «τροχαίο» ή, απλά, σφαίρες!!! Βλακεία η επίδειξη του άγνωστου (αλλά κρίσιμου) κινήτρου; Βλακεία ολκής… Πριν μερικούς μήνες οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες «καθάρισαν» μια σειρά πρωτοκλασσάτα στελέχη του κράτους τους (κυρίως πρεσβευτές ή στελέχη πρεσβειών, αλλά και τον εκπροσωπό τους στον οηε Vitaly Churkin)· για κάποιους η επίσημη διάγνωση των αντίστοιχων κρατών ήταν «συγκοπή»· άλλοι είχαν φάει (μυστηριωδώς…) σφαίρα… Ούτε «νευροτοξίνες» ούτε άλλα εντυπωσιακά… Κι ενώ ήταν σαφές απ’ την συχνότητα και την αλληλουχία των «συγκοπών» ότι επρόκειτο για κάποιο είδος εκκαθάρισης («διαφωνούντων»; «διπλών πρακτόρων»; – άγνωστο…) εκ μέρους των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, κανείς δεν κατηγόρησε τη Μόσχα! Ίσως επειδή παρόμοιες εκκαθαρίσεις έχουν κάνει (και μάλιστα σχετικά πρόσφατα) και οι άλλοι…

Αλλά τότε τι θέση παίρνει η επίθεση κατά του Skripal μέσα σ’ έναν κόσμο όπου σπάνια οι «προδότες» πεθαίνουν στο κρεβάτι τους από γεράματα; Η Μόσχα έχει καλύτερο θεώρημα για την περίπτωση, όχι απλά για να ξεφορτωθεί την ενοχή, αλλά για να την επιστρέψει στους κατήγορούς της (που επίσης διαθέτουν την σχετική τεχνολογία χημικού πολέμου). Φωνάζοντας ότι χρησιμοποιούμε χημικά όπλα για να σκοτώνουμε πράκτορες λέει η Μόσχα θέλουν να μας συσχετίσουν σαν «ανήθικους» με τις κατηγορίες κατά του Άσαντ, ότι χρησιμοποιεί χημικά όπλα (: χλωρίνη) στην ανατολική Ghouta· ώστε να ακυρώσουν τις αμφισβητήσεις μας στους ισχυρισμούς τους – εν όψει της σχεδιαζόμενης επίθεσης στον συριακό στρατό.

Αυτό μάλιστα! Αρέσει ή δεν αρέσει, ακούγεται πιο «τετράγωνο», πιο λογικό: η advanced χημικο-νευρική επίθεση στον Skripal σαν προβοκάτσια… Στο κάτω κάτω δεν ήταν αδιάφορος μόνο για τις ρωσικές υπηρεσίες. Ήταν άχρηστος προ πολλού και για τις αγγλικές. Τέλειος στόχος – και απ’ την αγγλική (ή την αμερικανική…) πλευρά τέλειος στόχος με αιτία…

Θα αναρωτηθεί κάποιος, και όχι αβάσιμα κατ’ αρχήν: έχει κάποιο νόημα να ψάχνουμε τέτοια πράγματα όταν οξύνεται ο παγκόσμιος ενδο-καπιταλιστικός ανταγωνισμός;

Χμμμμμ…. Απαντάμε «ναι, έχει σημασία να εντοπίζουμε τις προβοκάτσιες». Έχει σημασία να τις εντοπίζουμε, ας πούμε, όταν ένα τουρκικό πολεμικό («ανεξήγητα» υποτίθεται…) διεμβολίζει ένα ελληνικό λιμενικό (που έχει ρίξει βατραχανθρώπους προς τα Ίμια…). Ή όταν ένα γεωτρύπανο της ΕΝΙ εμποδίζεται να πάει στον προορισμό του…

Διότι με την ίδια μαζική και μαγική βλακεία που πολλοί τρώνε τα εντελώς λαθεμένα σημάδια της ρωσικής επιθετικότητας (νομιμοποιώντας την δική τους εθνική παρόμοια), με την ίδια ακριβώς μαζική και μαγική βλακεία εδώ έχουν φάει πάρα πολλοί τα υποτιθέμενα τεκμήρια της τουρκικής επιθετικότητας. Αυτή υπάρχει. Αλλά όχι εκεί που υποδεικνύεται, όχι με τον τρόπο που επιδεικνύεται· και, κυρίως, όχι χωρίς σοβαρούς, σοβαρότατους λόγους ελληνικής ιμπεριαλιστικής προέλευσης και ευθύνης…

(Για την ιστορία: μέσα σε λίγους μήνες απ’ τα μέσα του 2016 ως τις αρχές του 2017, εγκατέλειψαν τον μάταιο τούτο κόσμο οι εξής:

Ο ρώσος πρεσβευτής στο σουδάν Mirgayas Shirinsky, μέσα σε πισίνα, από «φυσικά αίτια»….

Ο πρώην αρχηγός της kgb Oleg Erovinkin, μέσα στο αυτοκίνητό του, από συγκοπή….

Ο ρώσος διπλωμάτης Sergei Krivov, στο ρωσικό προξενείο στη Νέα Υόρκη, την ημέρα των αμερικανικών εκλογών. Κατά πάσα πιθανότητα είχε ειδικά καθήκοντα αντικατασκοπείας. Η επίσημη εξήγηση ήταν «συγκοπή»…

Ο ρώσος πρόξενος στην Αθήνα Andrei Malanin, στο διαμέρισμά του, στις 9 Γενάρη 2017. Από «άγνωστους λόγους»….

Ο ρώσος πρέσβης στο Νέο Δελχί Alexander Kadakin, στις 27 Γενάρη 2017, «μετά από σύντομη ασθένεια»….

Ο Vitaly Churkin, πρεσβευτής της Μόσχας στον οηε. Από «καρδιακή προσβολή»….

Ο Peter Polshikov, διπλωμάτης του τμήματος λατινικής αμερικής του ρωσικού υπ.εξ., με σφαίρα στο κεφάλι, στο διαμέρισμά του στη Μόσχα….

Και ο Andrei Karlov, ρώσος πρεσβευτής στην Άγκυρα, που δολοφονήθηκε από έναν τούρκο αστυνομικό στις 19 Δεκέμβρη του 2016…

Κανονική επιδημία των διπλωματών, ε; Αλλά δεν κατηγόρησε κανείς την Μόσχα… ε;

Φωτογραφία: Έργο τέχνης; Είσοδος σε λάθος γήπεδο; Άγκυρα 19/12/2016…)