Απ’ το Κεμπέκ στη Σιγκαπούρη, μ’ ένα μαχαίρι στην πλάτη

Δευτέρα 11 Ιούνη. Άλλοι θα το έλεγαν “ραντεβού με την ιστορία”!!… Τέλος πάντων… Έχοντας μπροστά του το σύμπαν (με την μορφή του little rocket man… θυμηθείτε: το ψόφιο κουνάβι εκτός απ’ τα υπόλοιπα υποφέρει και απ’ την μανία καταδίωξης «εγώ, ο potus, θα κάνω κάθε τι που δεν έκαναν οι προηγούμενοι αμερικάνοι πρόεδροι»…) είμαστε σίγουροι ότι ο “potus” βαριόταν θανάσιμα στη σύνοδο των g7. Τι να λέει τώρα; Για γιαούρτια και καρμπυλατέρ; Εδώ τον περιμένει η αιωνιότητα – και μάλιστα σαν αφροδισιακό!!!

Ούτε στις καλύτερες ευχές της όμως η ασταμάτητη μηχανή δεν θα πόνταρε στο ότι θα ήταν το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού (αναμφίβολα του ίδιου υψηλού IQ με δαύτον) που θα προσέφερε στον Kim (και σ’ όλο το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ) τα τελευταία φυσεκλίκια (ή ηρεμιστικά, ανάλογα, ό,τι χρειαστεί) πριν την αυριανή συνάντηση των γιγάντων.

Αυτός, λοιπόν, ο «σύμβουλος επί των οικονομικών» του ψόφιου κουναβιού, ο Larry Kudlow, τέρας πολιτικής ευφυίας αναμφίβολα, σε χθεσινή του συνέντευξη στο cnn, δεν μίλησε μόνο για την «προδοσία» του Trudeau (μόλις το ψόφιο κουνάβι έφυγε). Είπε και τα επόμενα, εξόχως σημαντικά (μεταφράζουμε κατευθείαν απ’ το ρεπορτάζ του καθεστωτικού αγγλικού guardian):

… Ο Kudlow προσέθεσε ότι ο Trump πήρε την απόφαση να αποσυρθεί απ’ την συμφωνία σε μια προσπάθεια να σώσει το κύρος του ενόψει της ιστορικής συνάντησης με τον ΒορειοΚορεάτη ηγέτη Kim Jong-un, στη Σιγκαπούρη.

«Ο Potus [ο πρόεδρος των ηπα] δεν πρόκειται να αφήσει έναν καναδό πρωθυπουργό να τον σέρνει, να τον πηγαίνει από ‘δω κι απο ‘κει, εν όψει αυτού του γεγονότος» είπε ο Kudlow. «Δεν πρόκειται να επιτρέψει οποιοδήποτε σημάδι αδυναμίας καθώς ταξιδεύει για να διαπραγματευεί με την Βόρεια Κορέα. Κι ούτε θα έπρεπε να το επιτρέψει».

Ο σύμβουλος εμπορίου του ψόφιου κουναβιού Peter Navarro ήταν πιο συγκεκριμένος στο fox news:

Υπάρχει το κατάλληλο μέρος στην κόλαση για κάθε ξένο ηγέτη που τολμάει να κάνει κακόπιστη διπλωματία με τον Πρόεδρο Donald J Trump και μετά προσπαθεί να τον μαχαιρώσει στην πλάτη την ώρα που φεύγει, κι αυτό ήταν που έκανε ο κακόπιστος Justin Trudeau με αυτά που είπε στη συνέντευξη τύπου…

Ο μεν Trudeau δεν είπε και τίποτα σπουδαίο· αλλά εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Για να κάνει εντύπωση στον Kim το ψόφιο κουνάβι, ότι είναι «στοιβαρός» και «εγώ δεν σηκώνω αστεία», σαν τζιτζιφιόγκος κορτάκιας δηλαδή, έκανε «προπόνηση» στους g7… Αφού τα μπουρδέλιασε εκεί (όπως ήταν αναμενόμενο) μετά το έπαιξε «καλός», σε στυλ, ντάξει μωρέ, να υπογράψω υπέρ μιας κοινωνίας με ελευθερία και δικαιοσύνη, και κάτω όλοι οι στρατοί, πατρίδα μας είναι μόνο η γη, χωρίς δασμούς, διόδια και φράχτες… Αλλά μετά, θεώρησε ότι αμφισβητήθηκε το κύρος και το μεγαλείο του, όποτε πετώντας προς Σιγκαπούρη (αφού, πριν, ΔΕΝ καταδέχτηκε να ξαλαφρώσει σ’ ελληνικό έδαφος, μαλακία του, ένα καλό κατούρημα στα αγριόχορτα της ελληνικής γης πάντα ηρεμεί τον άνθρωπο…) είπε «α, έτσι είσαι παλιοκαναδέ; τώρα θα δεις τι θα κάνω!…». Και του έκανε τα μούτρα κρέας, όπως όλοι κατάλαβαν…

Λοιπόν, να το ξέρετε. Ο Kim δεν είναι παλιάνθρωπος σαν τον Trudeau να μαχαιρώνει ανυπεράσπιστα ψόφια κουνάβια πισώπλατα! Έχουμε την εκτίμηση ότι προς το παρόν θα αφήσει τον “potus” να γλυστρήσει γλυκά και αθόρυβα στην παγίδα του· χωρίς αίματα, χωρίς δράματα, χωρίς εντυπώσεις.

Εκτός κι αν το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ εκτιμάει ότι ένας αμερικάνος πρόεδρος που βγήκε απ’ τα χέρια του butcher στις «συμμορίες της Ν. Υόρκης» είναι ο.κ….

(φωτογραφία: Ένας ιρλανδός χασάπης στους “5 δρόμους” υπενθυμίζει ότι οι πισώπλατες μαχαιριές αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με πισώπλατες μπαλταδιές…)

SCO

Σάββατο 9 Ιούνη. Η γαλλική total φεύγει, η κινεζική cnpc έρχεται (για την εξόρυξη και την εκμετάλλευση των μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου kars 1) – και από χτες ο ιρανός πρόεδρος Rouhani βρίσκεται στην κίνα, ενόψει και της διήμερης (σήμερα / αύριο) συνόδου του «συμφώνου της Σαγκάης». Σύμφωνα με το κινεζικό κρατικό ειδησειογραφικό πρακτορείο global times, η στρατηγική σχέση κίνας – ιράν πρόκειται να αναβαθμιστεί σε καινούργια επίπεδα.

Το Πεκίνο θέλει οπωσδήποτε το ιρανικό πετρέλαιο (11 δις δολάρια η αξία των ετήσιων πετρο-εξαγωγών της Τεχεράνης προς το Πεκίνο) και την αξιοποίηση της ιρανικής επικράτειας (χερσαίας και θαλάσσιας) για τους «δρόμους του μεταξιού». Η Τεχεράνη, απ’ την μεριά της, θέλει να καλυφθεί το κενό των «ευρωπαϊκών επενδύσεων» που θα ανασταλούν εξαιτίας των αμερικανικών απειλών.

Το πρόβλημα δεν το έχει, βέβαια, η Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ. Το έχουν τα γαλλικά, αμερικανικά, και λοιπά ευρωπαϊκά αφεντικά. Το καπιταλιστικό δυναμικό του ιράν δεν θα χαθεί· ο δικός τους κύκλος εργασιών όμως;

Κορέες

Σάββατο 9 Ιούνη. Η σύνοδος του «συμφώνου της Σαγκάης» γίνεται δυο μέρες πριν την συνάντηση του ψόφιου κουναβιού με τον little rocket man στη Σιγκαπούρη. Αλλά μην ξεγελαστεί κανείς: ενώ κάτι πρέπει να (φανεί ότι) κάνει η Ουάσιγκτον, οι πιο ουσιαστικές εξελίξεις προχωρούν ερήμην της.

Πριν 2 ημέρες (στις 7 Ιούνη) σε μια άλλη σύνοδο (απ’ αυτές που είναι αδιάφορες για τον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο), στη συνάντηση του «οργανισμού σιδηροδρομικής συνεργασίας» στο κιργιζιστάν, η Σεούλ έγινε επίσημα δεκτή σαν 29ο μέλος. Στα υπόλοιπα 28 περιλαμβάνονται η ρωσία, η κίνα και η βόρεια κορέα, ενώ ο οργανισμός αφορά τις (κατ’ αρχήν) σιδηροδρομικές μεταφορές στην ευρασία.

Αλλά οι σιδηρόδρομοι δεν πάνε μόνοι τους. Η Σεούλ ενδιαφέρεται για τους ρωσικούς αγωγούς φυσικού αερίου που θα διατρέξουν παράλληλα με τις γραμμές των τραίνων την κορεατική χερσόνησο: η ενεργειακή σχέση και των δύο κορεών με την Μόσχα είναι ένα απ’ τα βασικά θέματα «οικονομικού ενδιαφέροντος» για το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ.

Ευκαιρίας δοθείσης λοιπόν, στην ίδια συνάντηση και την ίδια ημέρα (7 Ιούνη), αντιπροσωπείες της Σεούλ και της Μόσχας συζήτησαν τα σχέδια για τις «9 γέφυρες» (πέρυσι το φθινόπωρο, στο Βλαδιβοστόκ, η πρόταση του νοτιοκορεάτη Moon για την ειρήνευση στην κορεατική χερσόνησο ήταν για «7 γέφυρες»…). Σχέδια, δηλαδή, πέρα από το γκάζι και τα τραίνα: για τα λιμάνια, τον ηλεκτρισμό, τις μεταφορές μέσω αρκτικής (τις οποίες η Μόσχα θέλει να ελέγχει απόλυτα), τα ναυπηγεία, την γεωργία και την αλιεία.

Μπορεί το ψόφιο κουνάβι (και αυτά που εκπροσωπεί) να μοστράρεται για «γαμπρός» στην ανατολική ασία, αλλά είναι μόνο ένας δευτερεύων καλεσμένος σε γάμους – που θα προτιμούσε να μην γίνουν…

Αφγανιστάν

Σάββατο 9 Ιούνη. Αυτοί στη φωτογραφία είναι ταλιμπάν. Οι «ειδικές δυνάμεις» τους συγκεκριμένα. Τέρμα τα οριεντάλ ντυσίματα, τα μαντήλια στο κεφάλι και οι φανερές γενειάδες… Τέρμα τα λιανοντούφεκα. Στολές, εξοπλισμός (και προφανώς: εκπαίδευση και δράση) απ’ τα καλύτερα πρωτοκοσμικά “σχολεία”! Ποια; Μαντέψτε!!!

Κάποιος θα χαιρέτιζε αυτήν την σημαντική καπιταλιστική εξέλιξη· έστω κι αν γίνεται μέσω στρατού και πολέμου (έτσι, όμως, δεν έχει γίνει ως τώρα στον «δυτικό κόσμο»;). Όχι η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της πάντως: οι ταλιμπάν, στην φετεινή εαρινή εκστρατεία τους, καταλαμβάνουν συνεχώς εδάφη. Κι αν συνεχίσουν έτσι, εκτός απ’ τις περιοχές που ήδη ελέγχουν στο κεντρικό και στο ανατολικό αφγανιστάν, θα καταφέρουν να ελέγχουν όλο το δυτικό τμήμα του.

Σχεδόν την μισή αφγανική επικράτεια.

Ινδο – Ειρηνικός

Πέμπτη 7 Ιούνη. Ο αμερικάνος ναύαρχος Davidson (πιο πάνω) μίλησε το κογκρέσσο επ’ ευκαιρία της ορκομωσίας του σαν «αρχηγού του αμερικανικού στόλου» όχι στον Ειρηνικό, αλλά (πλέον) στον Ινδο-Ειρηνικό. Η Ουάσιγκτον (αυτό περιγράφεται άλλωστε και στο νέο «δόγμα εθνικής ασφάλειας» της) προσπαθεί να επεκτείνει (ακόμα και τυπικά, μέσω ονοματοδοσιών) την γραμμή αντιπαράθεσης· και φαίνεται πως θεωρεί το Νέο Δελχί στρατηγικό σύμμαχο σ’ αυτήν την επέκταση. Είναι, όμως, έτσι;

Μιλώντας πριν 5 ημέρες σ’ ένα απ’ τα πολλά και διάφορα διεθνή φόρουμ ασφάλειας, τον διάλογο Shangri-La, στη Σιγκαπούρη, ο ινδός πρωθ. Narendra Modi περιέγραψε μια διαφορετική, και πάντως όχι συγκρουσιακή αντίληψη για την «στρατηγική ασφάλειας» στον ινδικό – ειρηνικό· σε σχέση με εκείνη του «τρελού σκύλου» Mattis, στην δική του ομιλία.

Πριν 20 ή ακόμα και 15 χρόνια, ο ινδικός και ο κινεζικός καπιταλισμός θεωρούνταν ότι βρίσκονται περίπου στο ίδιο επίπεδο «ανάπτυξης». Και ότι θα κινούνταν με περίπου παρόμοια ταχύτητα. Εν έτει 2018 η σύγκριση είναι συντριπτική – σε βάρος του ινδικού καπιταλισμού. Παρότι έχει κάνει κι αυτός βήματα «ανάπτυξης» τα κινεζικά άλματα τον έχουν αφήσει πολύ πίσω. Οι αιτίες γι’ αυτό το «άνοιγμα της ψαλίδας» είναι ενδιαφέρουσες, αλλά δεν θα τις αναφέρουμε αυτή τη στιγμή.

Η σημαντική (και αυξανόμενη) υστέρηση έναντι του Πεκίνου είναι ένα δεδομένο που το ινδικό καθεστώς είναι αναγκασμένο να παίρνει πολύ σοβαρά υπόψη του, παρότι υπάρχουν και συνοριακές και ιστορικές διαφορές / αντιπαλότητες με το κινεζικό. Απ’ την άλλη μεριά, για τις ινδικές ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες, το να γίνει το Νέο Δελχί εξάρτημα της Ουάσιγκτον δεν είναι η λύση… Συνεπώς ο Modi, παρότι κατηγόρησε «κάπως» το Πεκίνο για τις επιχειρήσεις του στη νότια θάλασσα της κίνας, εξέθεσε μια «αρχιτεκτονική ασφάλειας» με όλους μέσα: και το Νέο Δελχί, και την Ουάσιγκτον, και το Πεκίνο και την Μόσχα. Με διάφορους τρόπους ο Modi επιβεβαίωσε την «στρατηγική ανεξαρτησία» του ινδικού καπιταλισμού και την παράδοση της «ανεξάρτητης πολιτικής» του. Όπως ήταν αναμενόμενο αυτά δεν ήταν όσα θα ήθελε να ακούσει ο Mattis…

Επιπλέον το Νέο Δελχί συμμετέχει στο «σύμφωνο της Σαγκάης»… Ακόμα κι αν δεν μπορεί να θεωρηθεί μια «συμπαγής στρατιωτική συμμαχία», ούτε το νατο είναι πλέον κάτι τέτοιο…

Ευρασία

Πέμπτη 7 Ιούνη. Το πλήθος και η ένταση των πολιτικών, στρατιωτικών, οικονομικών και πολιτιστικών κρατικών καπιταλιστικών σχέσεων, συμφωνιών, σχεδιασμών που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ασία (ως τις όχθες της στην ανατολική Μεσόγειο – να το θυμάστε πάντα αυτό!) με την οργανική συμμετοχή και της «ευρασιατικής» ρωσίας είναι τόσο μεγάλα που θα χρειαστεί μελλοντικά μια αναλυτική αναφορά, πέρα απ’ την ασταμάτητη μηχανή.

Οι αλλαγές στους συσχετισμούς δύναμης βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη· ακόμα κι αν γίνονται μέσα στην ομίχλη της (πρωτοκοσμικής) ιδεολογίας και της (εξίσου πρωτοκοσμικής) νοσταλγίας της ηγεμονίας της. Που, στο τέλος, κομματιάζεται, σπάει σε «ψιλά», γίνεται εθνικιστική (φασιστική) νοσταλγία «μεγαλείου».

Σ’ ένα πρόσφατο 100σέλιδο βιβλίο του με τον προκλητικό τίτλο «Έχασε η Δύση;» ο Kishore Mahbubani, πρώην πρεσβευτής της σιγκαπούρης στον οηε και νυν καθηγητής πανεπιστημίου, συμπυκνώνει τις παρατηρήσεις του:

«…Κοιτώντας τους τελευταίους 18 αιώνες της ανθρώπινης ιστορίας, η πρόσφατη σχετική υπεροχή του δυτικού πολιτισμού απέναντι σ’ όλους τους άλλους είναι μια σημαντική ιστορική παρέκκλιση. Όλες οι παρεκκλίσεις τέτοιου είδους κάποτε τελειώνουν, κι αυτό είναι που συμβαίνει τώρα…»

Παρότι υπάρχουν αξιοσημείωτες πολιτιστικές διαφορές, δεν πρόκειται για «σύγκρουση πολιτισμών»! Η χριστιανική δύση, και ειδικά η προτεσταντική φράξια του χριστιανισμού, έκανε ένα «δηλητηριώδες δώρο» σ’ όλον τον πλανήτη· κι αυτό το «δώρο» εξαπλώθηκε και εγκαταστάθηκε παντού: τον καπιταλισμό. Μετά απ’ αυτό, δεν πρόκειται για ζητήματα πολιτιστικής υπεροχής· αλλά για ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς κσι συγκρούσεις.

Ένας άλλος πανεπιστημιακός, διευθυντής κινεζικού ινστιτούτου που ασχολείται με τους «δρόμους του μεταξιού», ο Xiang Lanxin, το είχε πει σαφώς πιο πολιτικά μιλώντας στον διάλογο Shangri-La πριν 2 χρόνια: δημιουργείται ένας μετα-Βεστφαλιανός κόσμος…

(Για την θεία Λίτσα μην ανησυχεί κανείς: είναι προ-Βεστφαλιανά σκαρφαλωμένη πάντα στην “χρυσή βίδα / κέντρο του κόσμου” και ασχολείται με τα γνωστά, καμαρωτά καμαρωτά…)

Μπλοκ του Βλαδιβοστόκ 1

Τρίτη 5 Ιούνη. Όσο (θα) πλησιάζει η 12 Ιούνη, και υπό την προϋπόθεση ότι οι σωματοφύλακες του ψόφιου κουναβιού δεν θα ξαναλλάξουν γραμμή, η συνάντηση Trump – Kim θα πλησιάζει στο «κέντρο της διεθνούς δημαγωγίας», με τον εξής απλό τρόπο: λιγότερο ή περισσότερο θα περιγράφεται η υποχώρηση του βορειοκορεατικού καθεστώτος (ενώ, ίσως, θα μνημονεύονται και κάποιοι που συνεχίζουν να ανησυχούν μην τυχόν το ψόφιο κουνάβι μπουρδουκλωθεί στην ματαιοδοξία του).

Αλλά η επίσκεψη του ρώσου υπ.εξ. Lavrov στην Πγιονγκγιάνγκ δεν έχει παλιώσει τόσο. Μόλις στις 31 Μάη έγινε. Συνεπώς τι σημασία θα δινόταν στην πιο κάτω δήλωση του Kim, παρόντος του Lavrov και ενώπιον δημοσιγράφων, μικροφώνων, καμερών κλπ; Πείτε γνώμη:

… Εκτιμάω ιδιαίτερα ότι η κυβερνηση Πούτιν είναι έντονα αντίθετη στην ηγεμονία των ηπα. Είστε σταθερά αντίθετοι, κι εμείς είμαστε πάντα έτοιμοι να διαπραγματευτουμε μαζί σας και να ανταλλάξουμε απόψεις με την ρωσική πλευρά επ’ αυτού του θέματος…

Είναι, προφανώς, τέτοιες δηλώσεις που στεναχώρησαν το ψόφιο κουνάβι…

Μπλοκ του Βλαδιβοστόκ 2

Τρίτη 5 Ιούνη. Υπάρχουν, πάντως, και χειρότερα, που χωρίς να βγάλουν «πρωτοσέλιδα» πιστοποιούν πολλά. Όπως, για παράδειγμα, το ενδεχόμενο να γίνει συνάντηση του Kim με τον Putin πριν απ’ το ραντεβού του δεύτερου με το ψόφιου κουνάβι· ίσως (λένε κάποιοι) στην σύνοδο του SCO στο Qingdao της κίνας, στις 9 και 10 Ιούνη. Σε μια τέτοια περίπτωση αυτή η σύνοδος του «οργανισμού της Σαγκάης» θα κρατήσει μια θέση στην ιστορία…

Ωστόσο, και χωρίς αυτό το ενδεχόμενο, οι τεκτονικές πλάκες στον δυτικό ειρηνικό κινούνται σταθερά. Δύο μέρες πριν συνοδεύσει τον Lavrov στην Πγιονγκγιάνγκ, στις 29 Μάη, ο ρώσος υφ.υπ.εξ. Igor Morgulov πήγε στο Πεκίνο. Και απο εκεί έκανε κάποιες δηλώσεις που έδωσαν το περίγραμμα της δουλειάς στην Πγιονγκγιάνγκ· και προφανώς θύμωσαν ακόμα περισσότερο την Ουάσιγκτον:

…Θέλω να πω…. για την ιδέα της ζώνης του Ινδο-Ειρηνικού, που προωθούν οι ηπα και η ιαπωνία. Στην πράξη είναι σχεδιασμένη για να μοιράσει τις χώρες της περιοχής σε φίλους και εχθρούς… Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα έχουν την ακριβώς αντίθετη άποψη. Είναι αντίθετες στην δημιουργία μπλοκ και πιστεύουν ότι μια αποτελεσματική και εκτεταμένη απάντηση στις απειλές ασφάλειας στον ασιατικό Ειρηνικό πρέπει να περιλαμβάνει μια αποτελεσματική στρατιωτική και πολιτική αποτροπή, και ενιαίους κανόνες του παιχνιδιού… Αυτή η αρχιτεκτονική πρέπει να βασίζεται στις παγκόσμιες αρχές της αδιαίρετης ασφάλειας και της υπεροχής της διεθνούς νομοθεσίας, καθώς και στην μη χρήση ή την απειλή βίας…

Όχι πως είχαμε αμφιβολίες. Όμως έχει την αξία του το γεγονός ότι αυτά λέγονται ανοικτά: Μόσχα, Πεκίνο, Σεούλ και Πγιονγκγιάνγκ (κατ’ αρχήν) δεν πάνε στη Σιγκαπούρη απλά για να ταΐσουν την ματαιοδοξία μιας πολιτικής βιτρίνας που εκπροσωπεί το σχέδιο «έχω ένα σφυρί οπότε όλα τα θέματα είναι πρόκες».

Τα γεγονότα έχουν ήδη μια πυκνότητα, ειδικά εφόσον μιλάμε για το κυρίως μέτωπο του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Η μέχρι τώρα, και για σχεδόν ένα 6μηνο, βραχυκύκλωση του αμερικανικού μιλιταριστικού σχεδιασμού με κέντρο την κορεατική χερσόνησο και τα πέριξ, είναι πετυχημένη. Αλλά δεν είναι αυτό το «τέλος του έργου». Το αμερικανικό πεντάγωνο προσπαθεί να κρατήσει «ψηλά την ένταση» στη νότια θάλασσα της κίνας. Για να το πούμε διαφορετικά: το «θαλάσσιο μέτωπο» έχει μεγάλο εύρος, αν και όχι παντού τις ίδιες ευκολίες για τις ηπα.

Γι’ αυτό ο Mοrgulov θέωρησε σωστό να θυμηθεί το αμερικανικό σχέδιο “ινδο-ειρηνικός”…

Τα άλλα hub…

Δευτέρα 4 Ιούνη. Αφού το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο «φτιάχνεται» με το να πιστεύει ότι θα γίνει (φιλοαμερικανικό) «πέρασμα» αγωγών φυσικού αερίου (ο θρυλικός east med, ισραήλ – ελλάδα κλπ, εδώ είστε και εδώ είμαστε, θα αποδειχθεί ένας ακόμα “Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη”!) είναι λογικό ότι τα κακά νέα εξαφανίζονται με (δημαγωγική) χάρη. Δηλαδή: χωρίς ίχνη…

Η Σόφια συμφώνησε με την Μόσχα (σε πανηγυρικές δηλώσεις του βούλγαρου πρωθ. Boyko Borissov και του Putin στις 30 Μάη) για την κατασκευή ενός δεύτερου σκέλους του turkstream, που θα περνάει απ’ την τουρκία στη βουλγαρία, και από εκεί θα συνεχίζει σε διάφορα κράτη νότια του Δούναβη· έως και την κεντρικη Ευρώπη. Σύμφωνα με τον Putin το πρώτο σκέλος του turkstream, που θα αφορά την τουρκική αγορά, είναι έτοιμο· και ο turkstream2 είναι μισοέτοιμος. Έτοιμες είναι και οι βουλγαρικές εγκαταστάσεις διανομής στη Βάρνα.

Την κατασκευή αυτού του turkstream2 την εγκρίνει και η ε.ε. – άλλωστε ο Borissov, ως τα τέλη Ιούνη, εκτελεί χρέη “προέδρου” της. Την εγκρίνει επίσης και ο Erdogan – γιατί όχι;

Το ελλαδιστάν έχει αποφασίσει με ποιους θα πάει (και σ’ αυτό το θέμα) – αλλά το ζήτημα (που είναι βασικό στοιχείο του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου πολέμου) χοντραίνει. Όχι μόνο επειδή η ευρωπαϊκή απάντηση στις αμερικανικές απειλές για τον southstream2 (ρωσία – γερμανία μέσω Βαλτικής) είναι ένας ακόμα αγωγός ρωσικού φυσικού αερίου. Αλλά επειδή επιπλέον, ένα μέρος των υποδομών (τα «χωματουργικά έργα» συγκεκριμένα) της διαδρομής του turkstream2 μπορεί μελλοντικά να εξυπηρετήσει την κατασκευή ενός ακόμα αγωγού, αυτή τη φορά με το ιρανικό ή/και το καταριανό αέριο.

Προφανώς η κατασκευή αυτού του αγωγού είναι ακόμα στα χαρτιά… Ωστόσο, το ότι το βουλγαρικό κράτος, ύστερα από αμφιταλαντεύσεις, φαίνεται αποφασισμένο να γίνει «δρόμος για απαγορευμένα (απ’ τις ηπα) γκάζια», σε συνέχεια του τουρκικού σκέλους, δεν θα πρέπει να αρέσει καθόλου στους έλληνες πατριώτες…

Ε; Τι λένε οι εθνικές ύαινες;

Τώρα δεν μ’ αρέσει!

Κυριακή 3 Ιούνη. Είπε κι άλλα στην ίδια συνέντευξη τύπου, μετά την συνάντησή του με τον Kim Yong-chol. Στοιβαρό ηγέτη δεν τον λες, όμως απ’ την άλλη τι έχουν στο μυαλό τους οι σωματοφύλακες πίσω απ’ την πλάτη του παλιάτσου;

Ιδού, πάντως, το μεγαλείο του ανδρός (σύμμαχου εκλεκτού της Αθήνας, για να μην ξεχνιόμαστε):

…Δεν μου αρέσει η ρωσική συνάντηση χθες, τι σκοπό είχε; [Αναφέρεται στην επίσκεψη του Lavrov στην Πγιονγκγιάνγκ…] Αλλά μπορεί να ήταν μια θετική συνάντηση. Αν ήταν θετική συνάντηση την αγαπώ [ακριβής έκφραση: I love it]. Αν ήταν μια αρνητική συνάντηση, δεν χαίρομαι. Και θα μπορούσε να είναι πολύ καλά μια θετική συνάντηση…

Για προπονητής στην ελληνική τρίτη κατηγορία θα ήταν προβληματικός ο ψοφιοκούναβος. Αλλά για πρόεδρος των ηπα μια χαρά είναι: εκεί, οι του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ, φαίνεται ότι γουστάρουν.

(Υψηλόβαθμες αντιπροσωπείες των δύο κορεών συναντήθηκαν ξανά προχθές, στις 1 Ιούνη. Αλλά αυτό έχει γίνει ρουτίνα πια. Είναι το γνωστό θέμα που απασχολεί: το χρώμα για τα καλτσάκια των αθλητριών για τους χειμερινούς ολυμπιακούς – που έγιναν… Ή, ίσως το χρώμα για τα καλτσάκια του Kim στη συνάντησή του με το ψόφιο κουνάβι… )

(φωτογραφία: Έχουν, όμως, ένα ύφος…)