Tag: ρωσία

Σάββατο 15 Σεπτέμβρη. Το βιολί με την δηλητήριαση (;) των Skripal προχωράει αγριεύοντας. Το ψοφιοκουναβιστάν ετοιμάζεται για έναν ακόμα γύρο «σκληρών» κυρώσεων κατά της Μόσχας, με την κατηγορία ότι συνεχίζει να παράγει χημικά όπλα… Το βαρύ χέρι των αμερικανικών κυρώσεων προγραμματίζεται να πέσει προς τα τέλη Νοέμβρη, μετά τις ενδιάμεσες εκλογές στις ηπα (στις 6 του μήνα). Αυτή τη φορά στο στόχαστρο δεν θα είναι μόνο άτομα ή θεσμοί σχετικοί με την υποτιθέμενη ρωσική παραγωγή χημικών όπλων, αλλά και τράπεζες, «οντότητες» σχετικές με την ρωσική βιομηχανία όπλων γενικά, κλπ. Ελάχιστα απέχει η Ουάσιγκτον απ’ το να κατηγορήσει την Μόσχα ότι «αυτή είναι που ρίχνει χημικά σκοτώνοντας παιδιά – στη συρία»!…

Εκείνο το κατηγορητήριο του 2003 κατά του ιρακινού δικτάτορα, ότι έχει χημικά και βιολογικά όπλα, μοιάζει αρχαιολογία… Να, όμως, που το αμερικανικό ιμπεριαλιστικό ρεπερτόριο είναι φτωχό, και γυρνάει ξανά και ξανά στα ίδια παλιά κόλπα…

(Για να μην γίνονται παρεξηγήσεις: η ασταμάτητη μηχανή ΔΕΝ υποστηρίζει την ρωσική ολιγαρχία ούτε κάποια άλλη παραλλαγή του ρωσικού καθεστώτος. Σημειώνει όμως, γιατί αυτό είναι το καθήκον της, αυτά που έχουν σχέση με τους ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο και τους συμμάχους τους. Αν αλλάξουν οι συμμαχίες η ασταμάτητη μηχανή θα αλλάξει την στόχευσή της, όπως οφείλει να κάνει…)

Παρασκευή 14 Σεπτέμβρη. Στέλνει η Άγκυρα όπλα και εξοπλισμό στο Idlib; Ναι, στέλνει. Όμως ο προορισμός τους είναι αντίθετος απ’ αυτόν που προπαγανδίζουν διάφοροι δημαγωγοί στη δύση (ό,τι, δηλαδή, αυτά προορίζονται να χρησιμοποιηθούν απ’ τους αντικαθεστωτικούς εναντίον του συριακού στρατού…). Δεν θα ήταν δύσκολο να μάθουν τι γίνεται – αλλά θα χάλαγε η psyop περί «επερχόμενης στρατιωτικής αναμέτρησης τουρκίας – συρίας» στο Idlib.

Η Άγκυρα έχει ζητήσει απ’ την Δαμασκό (μέσω Μόσχας) περισσότερο χρόνο. Ο οποίος έχει δoθεί, αν κρίνουμε απ’ τον περιορισμό των βορβαδισμών στο νότο τα τελευταία δύο 24ωρα. Η παράταση (στην καθυστέρηση της συριακής ‘n friends εισβολής) χρειάζεται στην Άγκυρα για να αναγκάσει τους proxies του Ριάντ, της Ουάσιγκτον κλπ, να «παραδοθούν». Τα όπλα και ο εξοπλισμός πηγαίνουν στους δικούς της proxies, που για χάρη συνεννόησης ας τους ονομάζουμε f.s.a. Σύμφωνα με τον τουρκικό σχεδιασμό, αν οι της h.t.s. δεν αποχωρήσουν απ’ τις περιοχές όπου υπάρχει f.s.a., τότε οι ένοπλοι του τελευταίου θα τους επιτεθούν στρατιωτικά. Είναι στη βάση αυτού του σχεδιασμού που η Άγκυρα έχει ζητήσει χρόνο. Ωστόσο δεν είναι ακόμα γνωστό που θα πρέπει να μαζευτούν οι της h.t.s. μέσα στον θύλακα…

Μοιάζει με άσκηση ισορροπίας σε τεντωμένο σκοινί, αν και αυτός ο σχεδιασμός είναι λογικός. Το να εμφανιστεί, ξανά, ένας «εμφύλιος» μέσα στον θύλακα του Idlib βραχυκυκλώνει τις αμερικανικές απειλές. Όμως μόνοι τους οι fsa είναι πιθανό να μην τα καταφέρουν. Θα χρειαστεί, πολύ πιθανόν, να εισβάλει «αόρατα» και ο τουρκικός στρατός. Από βορρά και δύση.

Ήδη εντοπίζονται τέτοιες κινήσεις εισβολής: τουρκικός στρατός βρίσκεται από χτες στη συνοριακή συριακή πόλη Bab al-Hawa, που ελέγχεται απ’ τους f.s.a… (Εκεί που είναι το μπλε σημάδι)

Πέμπτη 13 Σεπτέμβρη. Ωραία, πολύ ωραία το παίζει ο Erdogan (στα διαλείματα των συζητήσεων του μπλοκ της Αστάνα) για φύλακας των αντικαθεστωτικών ενόπλων (αν και όχι όλων) στο Idlib. Με τα σχόλια και τις εκκλήσεις του στην «παγκόσμια κοινότητα» να «αποτρέψει την σφαγή» έχει γίνει πιστευτός· κι αυτή είναι η δουλειά που του αναλογεί στο θέμα “Idlib”. Άλλωστε κανείς δεν θέλει «σφαγή», για λόγους πολύ σοβαρότερους απ’ τον «ανθρωπισμό».

Να τώρα η πραγματική βάση, η καλοκουρδισμένη συνεννόηση του μπλοκ της Αστάνα. Πριν δύο μέρες συναντήθηκαν στη Γενεύη αντιπροσωπείες των «3 εγγυητριών δυνάμεων» στη συρία (φαίνεται πως άτυπα το μπλοκ της Αστάνα έχει αναγνωριστεί…) με εκπροσώπους του οηε. Με θέμα: την δημιουργία μιας κοινά αποδεκτής λίστας των εκπροσώπων της συριακής αντιπολίτευσης που θα συμμετάσχουν (μαζί με τον Άσαντ) στη διαμόρφωση του καινούργιου συριακού συντάγματος.

Τέτοια προσπάθεια είχε γίνει και στην αρχή της χρονιάς, στην Αστάνα. «Κόλλησε» στο θέμα της αντιπροσώπευσης των κούρδων: ενώ η Άγκυρα και η Τεχεράνη απέρριπταν μετά βδελυγμίας τις ypg/pkk, η Μόσχα ήταν πιο διαλλακτική, ελπίζοντας να τους ρυμουλκήσει μακρυά απ’ την Ουάσιγκτον…

Το γεγονός ότι μετά την συνάντηση της 11^ης Σεπτέμβρη του 2018 ανακοινώθηκε η καταρχήν συμφωνία για τα «χαρακτηριστικά των υποψηφίων» σημαίνει ότι το ζήτημα με τις ypg/pkk έχει λήξει – σίγουρα σ’ αυτή τη φάση. (Και τι άλλο θα μπορούσε να γίνει; Κάθε βδομάδα γίνονται ακόμα πιο proxies της Ουάσιγκτον). Επιβεβαιώνει επιπλέον ότι με την τύχη του θύλακα του Idlib να είναι πάνω στον πάγκο, το μπλοκ της Αστάνα παραμένει πάντα συμπαγές· όσο θέατρο «αντιθέσεων» στο εσωτερικό του κι αν χρειάζεται, πότε εδώ και πότε εκεί.

Τρίτη 11 Σεπτέμβρη. Ωστόσο «δεν κάθονται όλα» στους συμμάχους της Αθήνας – όπως, άλλωστε, ούτε στην ίδια… Ο Richard Clark, αμερικάνος γερουσιαστής απ’ την Βιρτζίνια, ρεπουμπλικάνος μάλιστα, που φαίνεται απ’ τις επισκέψεις του στη Δαμασκό ότι είναι «φίλος του Άσαντ», βγήκε και είπε χτες, συνεντευξιαζόμενος στην Washington Post, ότι:

«… Η αγγλική M16 ετοίμαζε μια fake χημική επίθεση στο Idlib, όχι κανονική, αλλά μια κατά την οποία όντως θα μετακινούνταν άνθρωποι από μια περιοχή, και είχε εκπαιδεύσει αυτούς τους ανθρώπους να παριστάνουν τα θύματα χημικής επίθεσης…. Το σχέδιο προέβλεπε να χρησιμοποιηθούν τα ‘άσπρα κράνη’ που μόνιμα εμπλέκονται σε τέτοιες βρώμικες ιστορίες, για να προβάλλουν την επίθεση…»

Δεν τα λέει η ρωσική fsb αυτά, ούτε ο ρωσικός στρατός. Τα λέει ένας αμερικάνος ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής. Μπορείς να τον πεις «πράκτορα»; Μπορείς – αλλά έτσι μεγαλώνεις το πρόβλημα…

Αυτός ο Clark δίνει βέβαια τους άγγλους, όχι τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Η καταγγελία του κατά συνέπεια μαζεύει πολλά “like” απ’ την Μόσχα, που θα έχει ένα επιπλέον επιχείρημα να φωνάζει ότι και η περιβόητη «δηλητηρίαση των Skripal» δουλειά των ίδιων (αγγλικών) υπηρεσιών ήταν.

Απ’ την άλλη όμως δεν δημιουργείται, έτσι, μια κάποια «κρίση εμπιστοσύνης» στις γραμμές των πιστών συμμάχων, όπως είναι οι έλληνες; Όχι επειδή το Λονδίνο και η Ουάσιγκτον κάνουν προβοκάτσιες – αλλοίμονο, αυτή είναι η δουλειά κάθε κράτους που σέβεται τον εαυτό του. Όμως ούτε μια σφικτή «εθνική ενότητα» βρε αδερφέ, τέτοια που να εμποδίζει τις διαρροές και τα from inside «καρφώματα»; Ούτε μια απαγόρευση για λόγους εθνικής ασφάλειας; Που πάμε έτσι;

Ώρα είναι τώρα να παραδειγματιστούν κι εδώ τίποτα αλαφροΐσκιωτοι, και να βγει κανάς βουλευτής του συ.ριζ.α. με αποκαλύψεις για τα εθνικά κομπρεμί με το Τελ Αβίβ – (λέμε, για παράδειγμα…)

Σάββατο 8 Σεπτέμβρη. Σε μια μη αναμενόμενη (από εμάς…) εξέλιξη, οι κεφαλές του μπλοκ της Αστάνα αποφάσισαν χτες στην Τεχεράνη να απευθυνθούν στη λογική των τρομοκρατών (του Idlib) καλώντας τους να καταθέσουν τα όπλα τους… Χωρίς εισβολή στο θύλακα (έστω προς το παρόν)… Που οφείλεται αυτό το “give peace a chance»;

Δεν υπάρχει επίσημη (ή «επίσημη») εξήγηση, εκτός απ’ το ότι ο Erdogan επέμεινε ότι μια δυναμική εισβολή θα προκαλέσει την προσφυγιά αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων προς την τουρκική επικράτεια. Πέρα απ’ τους αριθμούς είναι σαφές ότι η Άγκυρα δεν θα ήθελε καθόλου να φιλοξενήσει τις οικογένειες και τους συγγενείς των proxies του Ριάντ, που κουβαλάνε την ίδια ιδεολογία. Όμως είναι αυτή η αιτία της αναβολής; Γιατί αν η απάντηση είναι «ναι», τότε το μπλοκ της Αστάνα διακινδυνεύει την ενίσχυση της «αυτοπεποίθησης» των αντιπάλων του στο Idlib. Με ότι αυτό θα μπορούσε να σημαίνει.

Σύμφωνα με όχι διαστραυρωμένη (απ’ την ασταμάτητη μηχανή) πληροφορία ο Erdogan πρότεινε σε Putin και Rouhani ένα σχέδιο έξι σημείων. Ένα απ’ αυτά προβλέπει την δημιουργία «ασφαλούς περιοχής» μέσα στον θύλακα για εκείνους τους αντικαθεστωτικούς που δέχονται μια «πολιτική λύση» αφήνοντας τα όπλα. Με τα τωρινά δεδομένα ωστόσο, και με βάση το γεγονός ότι οι της HTS συλλαμβάνουν ή/και εκτελούν όσους εκδηλώνονται υπέρ της ειρήνης, για να μετακινηθούν σ’ αυτόν τον θύλακα κάμποσες χιλιάδες άνθρωποι χρειάζονται την προστασία στρατού. Μόνο ο τουρκικός θα μπορούσε να αναλάβει τέτοια δύσκολη δουλειά – είναι κάτι τέτοιο στις «σημειώσεις» της χθεσινής απόφασης;

Δύο άλλα σημεία του ίδιου σχεδίου προτείνουν τον βίαιο αφοπλισμό των μελών της Hayat Tahrir al-Sham και άλλων 12 ένοπλων οργανώσεων. Ακόμα κι αν γίνει εφικτό να «διαχωριστούν» χωροτακτικά οι «καλοί» απ’ τους «κακούς» αντικαθεστωτικούς στο Idlib (δύσκολο) θα απομείνουν αρκετές χιλιάδες ντουφέκια προς αφοπλισμό… Εννοείται μαζί και μέσα σε πολύ περισσότερους αμάχους. Συνεπώς;

Πιθανόν ένας παράγοντας αναβολής (και όχι ακύρωσης) της εκκαθάρισης του θύλακα, με ή χωρίς το ένα ή το άλλο τουρκικό σχέδιο, είναι η ανακατωσούρα στο γκουβέρνο στην Ουάσιγκτον. Μετά από μερικές ημέρες όπου οι αμερικανικές απειλές (κατά του συριακού στρατού) είχαν αφήσει στην άκρη την “χρήση χημικών όπλων” σαν επιχείρημα, ο Bolton και η ύαινα Nikki Haley επανήλθαν χτες, στη συζήτηση με θέμα «συρία» που έγινε στον οηε.

«Απειλές as usual» θα έλεγε κανείς. Όμως ένα ψόφιο κουνάβι στριμωγμένο από «αντιστασιακούς» μέσα στα πόδια του και βιβλία αποκαλύψεων απέναντί του, θα μπορούσε πράγματι να διατάξει κάτι πολύ χειρότερο από μια συμβολική πυραυλική επίθεση, αξιοποιώντας μια fake (ή μυστηριώδη) «επίθεση με χημικά».

Σάββατο 8 Σεπτέμβρη. Σύμφωνα με χθεσινό άρθρο στο αγγλόφωνο site του γερμανικού καθεστωτικού spiegel:

… Το Κρεμλίνο μπορεί να ενδιαφέρεται να αποδεχθεί μια μοιρασιά του Idlib. Σ’ αυτό το σενάριο, η τουρκία θα ελέγχει ένα μέρος της περιοχής που θα την προσθέσει στο προτεκτοράτο που έχει ήδη δημιουργήσει βόρεια του Aleppo. Μερικοί αντάρτες θα μπορέσουν να βρουν άσυλο εκεί. Σε διακριτικές διαπραγματεύσεις που έχουν γίνει στην πρωτεύουσα του καζακστάν Αστάνα, η ρωσία, το ιράν και η τουρκία έχουν συζητήσει αυτό το κομμάτιασμα πολλές φορές. Σε μια τέτοια συμφωνία ο Άσσαντ θα ανακαταλάβει το δυτικό τμήμα της επαρχίας – συμπεριλαμβανομένης οπωσδήποτε μιας μικρής, στρατηγικής σημασάις πόλης, της Jisr al-Shughur. Η κωμόπολη βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Ansarieh, κοντά στην περιοχή που κατοικείται κυρίως απ’ την μειονότητα των Αλεβιτών, στην οποία ανήκει ο Άσαντ.

Οι τούρκοι θα δώσουν εγγυήσεις στους ρώσους ότι οι αντάρτες που θα απομείνουν στο Idlib δεν θα ξαναεπιτεθούν στην κοντινή αεροπορική βάση του Hmeimin. Είναι υπό διαμόρφωση επίσης μια συμφωνία για τον σημαντικό εμπορικό δρόμο που συνδέει το τουρκικό Gaziantep μέσω του Aleppo με το νότο. Οι τούρκοι θα αναλάβουν την προστασία του βόρειου μέρους, οι ρώσοι του μεσαίου και ο στρατός του Άσαντ του νότιου….

Μπορείτε να γυρίσετε μερικές ημέρες πίσω, την περασμένη Δευτέρα (συρία 2) για να κάνετε μια σύγκριση των πιο πάνω με την εικασία μας.

Ωστόσο η «κάμψη» (για να το πούμε κομψά) της σαουντ-κινούμενης Hayat Tahrir al-Sham χωρίς να γίνει γενική σφαγή (ή/και γενική έξοδος) των αμάχων είναι Ο κρίσιμος παράγοντας. Το σίγουρο είναι ότι το μπλοκ της Αστάνα δεν βιάζεται· που σημαίνει ότι μπορεί να δοκιμάσει διάφορα. (Μπορεί, για παράδειγμα, η εισβολή να γίνει σε «αργή κίνηση»…)

Εν τω μεταξύ από χτες ως και τις 20 Σεπτέμβρη βρίσκεται σε εξελιξη στην ανατολική Μεσόγειο μια αεροναυτική άσκηση. Απ’ τον αμερικανικό στρατό ‘n’ friends…