Tag: ρωσία

Συριακό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 9 Δεκέμβρη (00.27) >> Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι ουαχαβίτες του Idlib έχουν υπάρξει για χρόνια ενεργούμενα του άξονα της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου και του Τελ Αβίβ. Οι ίδιοι δεν χάνουν την ευκαιρία να το δηλώσουν∙ η σχέση τους, άλλωστε, με τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς είναι πολύχρονη:

(Ωστόσο, ας το θίξουμε βιαστικά, είναι άλλο πράγμα άτακτοι που «χατζηλικώνονται» και την βγάζουν με λαθρεμπόριο ανθρωπιστικής βοήθειας, και άλλο ένα καθεστώς με τους δικούς του πόρους, τα δικά του χρέη και, υποχρεωτικά, με διαφορετικές ευθύνες. Αυτό ισχύει γενικά, ισχύει και ειδικά για ουαχαβίτες, ακόμα κι αν τρόχισαν-τις-γωνίες τους. Άλλο πράγμα η διαχείριση «έξωθεν βοήθειας» και τα νταραβέρια και άλλο η διαχείριση κρατικού προϋπολογισμού, τραπεζών και διεθνών σχέσεων. Άλλο πράγμα να υπόσχεσαι «συμπερίληψη» και άλλο να βρεις λεφτά για να αποκαταστήσεις χιλιάδες πρόσφυγες αν επιστρέψουν ή να ελέγξεις την ανεργία. Άλλο πράγμα να παίρνεις έτοιμα τα ντουφέκια του επίσημου συριακού στρατού και να πυροβολείς στον αέρα, και άλλο το να βρεις ανταλλακτικά για τα βαριά όπλα που κληρονόμησες…)

Είναι επίσης σίγουρο πως ουσιαστικά το μπλοκ της Αστάνα αυτή τη φορά άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν-από-μόνα-τους∙ με τον Erdogan να βγαίνει και να το φωνάζει (!!!)

Για να συμπληρώσει ακριβώς μετά το αντίθετο, ότι «ανησυχεί για τους τρομοκράτες που συμμετέχουν σ’ αυτήν την ‘κάθοδο-προς-την-Δασμασκό’!!!» Πάντως δεν κήρυξε πόλεμο στη Μόσχα και στην Τεχεράνη!!! Μια μέρα μετά στη Doha:

Κι εδώ είναι (δεν κάνουμε λάθος!) που …το συριακό πεδίο μάχης εισάγεται «επίσημα» απ’ τον άξονα Ουάσιγκτον – Λονδίνου – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ στον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο, σαν ο «κρίκος» που ενώνει το μέχρι τώρα μεσανατολικό πεδίο μάχης (Παλαιστίνη / λίβανος) με το ουκρανικό πεδίο μάχης! Ακόμα κι αν ο Άσσαντ αποδείχθηκε ο τελευταίος που θα άξιζε να έχει εξουσία σ’ έναν βασικό παράγοντα του «μπλοκ της αντίστασης» (στη συριακή επικράτεια), τα συμφέροντα όλων των μελών αυτού του μπλοκ, κρατικών και μη, παραμένουν απόλυτα αντίθετα με εκείνα του άξονα! Δεν υπάρχει «σύμπτωση», ούτε στιγμιαία. Ο άξονας προωθεί σε παραλλαγή το σχέδιό του (σχέδιο που είχε ηττηθεί επί μια δεκαετία…) για τη «νέα μέση ανατολή», και οι rebranded ουαχαβίτες είναι η βελτιωμένη εκδοχή του project isis. Οι δυτικοί δημαγωγοί έχουν ξελιγωθεί με την «γοητεία» του αφεντικού της HTS Jolani, και δεν κρύβουν πόσο «γλυκούλης» είναι (με βάση τα δυτικά κριτήρια και για τα δυτικά συμφέροντα πάντα…). Έχει γίνει πια και «συμπεριληπτικός» (!!! αυτά τα είδαμε και αλλού στη συρία, σε τσιράκια της δύσης φυσικά: εκστρατείες PR με τα βασικά «συγκινητικά» στερεότυπα των δυτικών αιχμαλώτων):

Επικηρυγμένος (απ’ την Ουάσιγκτον) με 10 εκατομμύρια δολάρια, ένας «αναγνωρισμένος» (άμεσα ή έμμεσα…) Jolani θα κάνει οικονομία στον αμερικανικό προϋπολογισμό… Χαρά για το ψόφιο κουνάβι!!!

Για το μπλοκ της Αστάνα όμως; Για το ευρασιατικό project; Ακόμα κι αν υπάρχουν εγγυήσεις ότι οι ρωσικές βάσεις στη συρία δεν θα θιχτούν,

σε ποιο βαθμό η Τεχεράνη (και η Hezb’ Allah, και έμμεσα η παλαιστινιακή αντίσταση) είναι δυνατόν να κρατήσουν από εδώ και στο εξής την Δαμασκό αν όχι μέσα στο «μπλοκ της αντίστασης» τουλάχιστον όχι εναντίον του; Άνθρωποι που δηλώνουν φανατικά αντι-σιίτες αλλά δεν κούνησαν ούτε το μικρό τους δάκτυλο προς υπεράσπιση των σουνιτών παλαιστινίων είναι προφανώς επικίνδυνα καιροσκόποι∙ άρα ιδανικά διαθέσιμοι για οποιαδήποτε καλή προσφορά / εξαγορά. Οι αμερικανικές βάσεις στην ανατολική συρία και οι βάσαλοι ypg δεν φαίνονται να έχουν ενοχληθεί απ’ τις εξελίξεις – τι σημαίνει όμως η επαναλαμβανόμενη ως χτες και επίμονη δήλωση περί «ακεραιότητας της συριακής επικράτειας» από την Άγκυρα, την Τεχεράνη και την Μόσχα σχετικά με δαύτους; Ειδικά η Άγκυρα περιμένει απ’ τα νέα αφεντικά στη Δαμασκό να επανακατακτήσουν την επικράτεια στα ανατολικά του Ευφράτη; Και ύστερα, για καθαρά «πατριωτικούς» λόγους θα ανακτήσουν τα υψώματα του Γκολάν και την επιπλέον «buffer zone» πολεμώντας και νικώντας τον θεοναζί στρατό; (Όχι βέβαια!!!) Οι πετροχούντες της αραβικής χερσονήσου και ο «αραβικός σύνδεσμος» σα σύνολο, κράτη που είχαν αποκαταστήσει τις σχέσεις τους με το καθεστώς Άσσαντ, νοιώθουν ασφαλή και δικαιωμένα ή όχι;

Αφού “κατέρρευσε η συνοριακή συμφωνία με τη συρία” τι να κάνουν και οι θεοναζί; Θα απλωθούν…

Α, ναι: πετάχτηκε και η ….

Δεν μπορούμε να απαντήσουμε τώρα σ’ αυτές και πολλές παρόμοιες ερωτήσεις. Θεωρούμε για παράδειγμα αρκετά πιθανό ότι κάποια ροή όπλων και πυρομαχικών προς τον λίβανο θα συνεχίσει, σε μικρότερη κλίμακα και με όρους λαθρεμπορίου. Αλλά οι «φρουροί της επανάστασης» δεν θα είναι στο συριακό έδαφος: επειδή είναι σιίτες…

Θεωρούμε επίσης ότι η πτώση του καθεστώτος Άσσαντ δεν έχει δείξει ακόμα τις πιο σοβαρές συνέπειές της – υπάρχουν σημαντικά ζητήματα ανοικτά, που φτάνουν μακριά, πολύ μακριά. Με τα πραγματικές σύγχρονες καπιταλιστικές συνθήκες η (τωρινή) συριακή επικράτεια, μετά την καθεστωτική αλλαγή, έχει πολλές πιθανότητες να παραμείνει ένα failed σύστημα, και κατά συνέπεια «πεδίο βολής». Ειδικά ο ουαχαβίτικος συντηρητισμός / μεγαλοϊδεατισμός είναι εγγύηση για κάτι τέτοιο…

Κι ενώ τα φανερά δεδομένα δείχνουν ότι αυτή η κατάρρευση προκαλεί σοβαρή ζημιά στο «μπλοκ της Αστάνα» και στους μεσοπρόθεσμους στόχους του, μας είναι αδύνατο να συμπεράνουμε ότι η Τεχεράνη ή η Μόσχα αποφάσισαν να «αυτοκτονήσουν» ήρεμα αφήνοντας απλά τον Άσσαντ-στην-τύχη-του, προσφέροντας μια κρίσιμη νίκη-περίπατο στην Ουάσιγκτον, στο Τελ Αβίβ, και στους συμμάχους τους… χωρίς εναλλακτικό σχεδιασμό. (Χρησιμοποιούμε την λέξη «αποφάσισαν» επειδή αποκλείουμε το ενδεχόμενο να αιφνιδιάστηκαν..)

Κι ούτε λόγος ότι ηττήθηκαν στρατιωτικά!! (Ωστόσο υπάρχουν ήττες που δεν είναι στρατιωτικές. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου η φαινομενική αρχική ήττα αποδεικνύεται στην εξέλιξη των πραγμάτων τακτική αναδίπλωση…)

Κατά τον Lavrov (Σάββατο 7 Δεκέμβρη, απ’ την Doha) το συριακό πεδίο μάχης είναι ένα τμήμα της γενικής σύγκρουσης κατά του δυτικού ηγεμονισμού… Πράγμα που θα μπορούσε να σημαίνει: «οι τίτλοι τέλους αργούν ακόμα»…

Στις δύο άκρες της Μαύρης Θάλασσας

Δευτέρα 9 Δεκέμβρη (00.11) >> Ακόμα κι αν κάποιος χαρακτηρίσει την κατάσταση “panic” δεν παύει να είναι εξαιρετικά δηλωτική…

Στο Βουκουρέστι το δικαστήριο ακύρωσε τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών (!!!!), στον οποίο ο «τύπου Orban» υποψήφιος Calin Georgescu, παρότι τα γκάλοπ τον έδειχναν outsider, ήρθε πρώτος με 22%. Η κατηγορία (εναντίον του) είναι ότι έκανε προεκλογική εκστρατεία (σχεδόν αποκλειστικά) μέσω tik tok «με έντονη ομοιότητα με ρωσικές παρεμβάσεις σε εκλογές». Όχι για καλπονοθεία, αλλά για tik tok – εδώ έχουμε μια έκρηξη εξουσιαστικής βλακείας! Το πραγματικό ενοχοποιητικό στοιχείο μ’ αυτόν τον Georgescu (γιατί υπάρχει τέτοιο!!) είναι ότι θέλει να κλείσει τις νατοϊκές βάσεις στο ρουμανικό έδαφος – και φαίνεται ότι «κάποιοι» στο Βουκουρέστι δεν είχαν ελπίδες για τον δεύτερο γύρο, οπότε προτίμησαν το «πάμε απ’ την αρχή»… Δεν ξέρουμε τι θα κάνουν οι ρουμάνοι ψηφοφόροι, όμως κάποτε κάτι παρόμοιο έγινε στο Αλγέρι, όπου το εκεί καθεστώς απαγόρευσε (με τις δυτικές ευλογίες…) εντελώς τις εκλογές επειδή στον πρώτο γύρο προηγούνταν οι ισλαμοδημοκράτες. Ακολούθησε εμφύλιος…

Mπορεί να μην είναι η μεγαλύτερη στην ευρώπη, αλλά η αεροναυτική U.S. βάση στην Κοστάντζα, απέναντι στην Κριμαία, είναι «πρώτης γραμμής»…

Στην απέναντι μεριά της Μαύρης Θάλασσας, στην Τυφλίδα, το κόμμα «γεωργιανό όνειρο» κέρδισε στις 26 Οκτώβρη το 53,93% των ψήφων και μια ισχυρή πλειοψηφία 89 εδρών στο με 150 καρέκλες κοινοβούλιο. Το «γεωργιανό όνειρο» έχει νικήσει σε διαδοχικές εκλογές απ’ το 2012, αλλά έγινε ιδιαίτερα «προβληματικό» για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς. Ενώ ξεκίνησε ως «φιλοδυτικό» σταδιακά, και ειδικά μετά την έναρξη του πολέμου μεταξύ ρωσίας και ουκρανίας / νατο το 2022, άρχισε να γίνεται όλο και πιο επιφυλακτικό απέναντι στην δύση∙ και να στρέφεται προς την Μόσχα.

Θανάσιμο αμάρτημα! Θανάσιμο επειδή η γεωργιανή επικράτεια ήταν το αγαπημένο playground της Ουάσιγκτον, για διάφορους «καλούς σκοπούς» μεταξύ των οποίων και οι «έρευνες» βιολογικού πολέμου. Απ’ τις αρχές των ’10 το αμερικανικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, υπό την αιγίδα του πενταγώνου και του αμερικανικού στρατού, άνοιξε στα περίχωρα της Τυφλίδας το Nunn-Lugar Bio-Threat laboratory, η μεγαλύτερη αμερικανική (ερευνητική) «βάση» βιολογικού πολέμου εκτός επικράτειας ηπα.

Στο cyborg νο 24 (Ιούνης 2022), κάτω απ’ τον τίτλο Πανδημίες και βιολογικός πόλεμος: η Σκύλλα και η Χάρυβδη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, ο Hurry Tuttle μεταξύ άλλων σημαντικών έγραφε κι αυτά:

… Το μεγαλύτερο αμερικανικό εργαστήριο βιοπολέμου στο εξωτερικό είναι το Lugar Center στη Γεωργία. Το Κέντρο άρχισε να κατασκευάζεται το 2004, ξεκίνησε να λειτουργεί το 2011 κι από το 2013 είναι πλήρως επιχειρησιακό. Βρίσκεται μόλις 17 χιλιόμετρα από τη στρατιωτική αεροπορική βάση Vaziani των ΗΠΑ στην πρωτεύουσα Τιφλίδα. Επιφορτισμένοι με το στρατιωτικό πρόγραμμα είναι βιολόγοι από τη Μονάδα Ιατρικών Ερευνών του Στρατού των ΗΠΑ-Γεωργία (USAMRU–G) μαζί με ιδιώτες εργολάβους. Το εργαστήριο βιοασφάλειας επιπέδου 3 είναι προσβάσιμο μόνο σε αμερικανούς με εξουσιοδότηση ασφαλείας, ενώ τους παρέχεται διπλωματική ασυλία βάσει της συμφωνίας ΗΠΑ-Γεωργίας του 2002 για την αμυντική συνεργασία. Το τοπικό προσωπικό δεν έχει δικαίωμα ενημέρωσης από τα αμερικανικά έγγραφα και δεν έχει πρόσβαση στα κλειστά τμήματα των εργαστηρίων. Διευθυντής του εργαστηρίου διορίζεται ένα άτομο από τις στρατιωτικές υπηρεσίες ή τις υπηρεσίες πληροφοριών. Η μεταφορά οποιουδήποτε βιολογικού υλικού από και προς τα εργαστήρια πραγματοποιείται χωρίς καμία δήλωση και έλεγχο από τις τοπικές αρχές. Αυτό το μοντέλο λειτουργίας και σχέσεων με τις τοπικές αρχές, που πρωτο-εφαρμόστηκε στη Γεωργία, στη συνέχεια καθιερώθηκε ως μοντέλο σε όλα τα βιολογικά εργαστήρια που ελέγχουν οι ΗΠΑ στο εξωτερικό.

Στοιχεία που έχουν αντληθεί από το αμερικάνικό δημόσιο μητρώο ομοσπονδιακών συμβάσεων ρίχνουν φως σε ορισμένες στρατιωτικές δραστηριότητες στο Κέντρο Lugar – μεταξύ των οποίων η έρευνα για βιολογικούς παράγοντες και ιογενείς ασθένειες (άνθρακας, τουλαραιμία, βρουκέλλωση, λεϊσμανίαση, αιμορραγικός πυρετός Κριμαίας-Κονγκό), καθώς και η συλλογή βιολογικών δειγμάτων για μελλοντικά πειράματα. Παράδειγμα από την σύμβαση W81XWH-14-X-9999 του 2014, όπως δημοσιεύτηκε από το αμερικανικό υπουργείο άμυνας:

Το 2018, μετά από μια κυβερνοεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα να διαρρεύσουν έγγραφα του Lugar Center, ο πρώην υπουργός ασφαλείας της Γεωργίας Igor Giorgadze προχώρησε σε δημόσιες καταγγελίες για πειράματα σε ανθρώπους και δεκάδες θανάτους. Σύμφωνα με τα έγγραφα τον Δεκέμβριο του 2015 πέθαναν 30 άτομα που έλαβαν θεραπεία στο κέντρο για ηπατίτιδα C. Οι 24 ασθενείς πέθαναν μέσα σε μία ημέρα, ενώ μυστική έρευνα που διεξάγονταν με ένα άγνωστο φάρμακο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο περισσότερων από 160 ανθρώπων.
«Ζητάω από την αμερικανική κυβέρνηση και τον πρόεδρο Τραμπ προσωπικά να διατάξουν έρευνα. Ο λαός της Γεωργίας θα είναι ευγνώμων εάν η χώρα απελευθερωθεί από αυτά τα πειράματα. Τυπικές απολογίες και αποζημιώσεις προς τις οικογένειες των θυμάτων των πειραμάτων δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεπληρώσουν τις ζωές που χάθηκαν». Σύμφωνα με τον Giorgadze, στο Lugar Center διεξάχθηκε ένα μεγάλο εύρος πειραμάτων με την συμμετοχή γεωργιανών πολιτών και τα αποτελέσματα ήταν θανάσιμα. Προς επιβεβαίωση παρουσίασε λίστα 30 ανθρώπων που υποβλήθηκαν σε θεραπείες για την ηπατίτιδα C στο Κέντρο και πέθαναν όλοι. Τα στοιχεία για τα περιστατικά αυτά αφορούσαν μόλις ένα μήνα, τον Δεκέμβριο του 2015. «Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι τα έγγραφα δείχνουν πως από την ομάδα των 30, οι 24 πέθαναν όλοι την ίδια μέρα… Τα data για το 2016 δείχνουν 30 θανάτους τον Απρίλιο και άλλους 13 τον Αύγουστο. Το πιο εξωφρενικό σημείο είναι ο χαρακτηρισμός ‘απροσδιόριστη’ ως αιτία θανάτου σε όλες τις περιπτώσεις. Δεν έγινε απολύτως καμία έρευνα σχετικά με τις αιτίες που οδήγησαν στο θάνατο αυτούς τους ανθρώπους».

Οι θάνατοι αυτοί σημειώθηκαν την ίδια εποχή που η Γεωργία αντιμετώπιζε μια ανεξήγητη επιδημία ηπατίτιδας C. Ανάλογο φαινόμενο έχει παρατηρηθεί και στην Ουκρανία όπου λειτουργούν τουλάχιστον 11 αμερικανικά βιολογικά εργαστήρια, τα περισσότερα στην νοτιοανατολική περιοχή της χώρας. Με την έναρξη λειτουργίας αυτών των εργαστηρίων, η Ουκρανία άρχισε να αντιμετωπίζει κρούσματα ασθενειών που θεωρούνταν ήδη νικημένες. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΟΥ, το 2018 η Ουκρανία κατέκτησε την πρωτιά στην Ευρώπη όσον αφορά τη συχνότητα εμφάνισης της ιλαράς. Τέτοια κρούσματα παρατηρήθηκαν και στη Γεωργία…

Κάθε νοήμων άνθρωπος καταλαβαίνει πόσο θανάσιμο, πόσο ασυγχώρητο είναι για την Τυφλίδα να «εγκαταλείψει» τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς, τόσο τον αμερικανικό όσο και τους ευρωπαϊκούς! Ειδικά η Ουάσιγκτον, έχοντας χάσει κάμποσα απ’ τα ουκρανικά αντίστοιχα «εργαστήριά» της (με διάφορα ντοκουμέντα απ’ αυτά να έχουν περιέλθει στην κατοχή της Μόσχας) ήδη απ’ την πρώτη φάση της εισβολής το 2022, είχε εναποθέσει στο Lugar πολλές «ελπίδες»: για συγκέντρωση και συνέχιση των πειραμάτων με φονικούς ιούς, σε βάρος (φυσικά) των γεωργιανών. Παρότι (αυτό είναι σαφές από την πιο πάνω περιγραφή του πως δούλευε ή δουλεύει ακόμα το Lugar) ο αμερικανικός στρατός έχει προσπαθήσει να περιφρουρήσει καλά αυτές τις δουλειές του, o αναπροσανατολισμός της Τυφλίδας προς την Μόσχα, θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφικός. Είτε επειδή το εργαστήριο θα κλείσει (μαζί με την κοντινή αμερικανική βάση!) είτε επειδή κάποια «μυστικά» του θα (βρουν τρόπο να) διαρρεύσουν. Ίσως έχουν ήδη βρει τον δρόμο τους προς Μόσχα μεριά.

Ποια πρέπει να είναι η τιμωρία αυτής της αναιδούς κυβέρνησης; Μια «maidan» αλλά Κίεβο 2014! Πράγματι, το κόλπο έχει ξεκινήσει, με (δήθεν) αφορμή ότι η Τυφλίδα ανακοίνωσε ότι θα «παγώσει» τις συζητήσεις για τις σχέσεις με την ε.ε. ως το 2018… Θυμίζει απελπιστικά το «σενάριο» της ουκρανίας στα τέλη του 2013 και στις αρχές του 2014! H μόνη διαφορά είναι ότι τώρα δεν είναι επί σκηνής η «fuck eu» Nuland και ο us ambassador Pyatt (για να μοιράσουν κόκα κόλες και λεφτά κρατώντας δυνατή τη φωτιά…) αλλά eu βουλευτές:

O γερμανός Michael Roth, βουλευτής του SPD, «ενθαρρύνει» τους διαδηλωτές έξω απ’ τη βουλή της γεωργίας – κατά της γεωργιανής κυβέρνησης… Αν πάει γεωργιανός βουλευτής να κάνει παρόμοια δουλειά έξω απ’ bundestag θα συλληφθεί αμέσως με την κατηγορία της «απαράδεκτης παρέμβασης στα εσωτερικά άλλης χώρας». Αλλά δεν είναι όλα τα καπιταλιστικά κράτη ίδια, έτσι δεν είναι;

Είναι τόσο μεγάλη η ομοιότητα, που απ’ την μια μεριά φαίνεται πως τα δυτικά επιτελεία δεν έχουν καμία φαντασία, ενώ απ’ την άλλη στην Τυφλίδα (και στη Μόσχα…) ξέρουν καλά τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουν.

Δύο συμπεράσματα, καθόλου ευχάριστα. Πρώτον, οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί, με επικεφαλής τον αμερικανικό, προσπαθούν να γατζωθούν στη Μαύρη Θάλασσα με νύχια και με δόντια – προφανώς για να έχουν Μόσχα και Άγκυρα μέσα στο βεληνεκές των πυραύλων τους. Δυσκολεύονται… Δεύτερον, καθώς στριμώχνονται όλο και περισσότερο, είτε βάζουν φωτιά όπου μπορούν, είτε καταφεύγουν σε οποιοδήποτε είδος πραξικοπήματος τους φαίνεται βολικό. Με λογοκρισίες, απαγορεύσεις (και όλα όσα τόσοι χειροκρότησαν στη διάρκεια της πρόσφατης τρομοεκστρατείας), ακόμα και με θεσμική παράνοια.

Εφόσον δεν βρίσκουν σοβαρά και χειραφετικά εμπόδια, θα συνεχίσουν έτσι, πάντα προς το χειρότερο.

Αλλά μην απογοητεύεσθε! Το μέλλον σας γελάει!!! (Με μια έντονη διάθεση να σας δαγκώσει…)

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη >> Λόγω της σοβαρότητας όσων γίνονται (και όσων σχεδιάζονται…) όχι μόνο στο ουκρανικό πεδίο μάχης αλλά και σε σχέση με την απόπειρα για μια «γεωργιανή maidan», η έλλειψη χώρου μας αναγκάζει να μετακομίσουμε τις αναφορές μας για την επόμενη Δευτέρα.

(Απολογούμαστε, αλλά η έκταση και η όξυνση των γεγονότων του 4ου παγκόσμιου πολέμου θα απαιτήσει ίσως την αναδιοργάνωσή μας. Θα δούμε τι μπορούμε – κι αν υπάρχει ενδιαφέρον…)

 

Ψόφια «ειρήνη»… (3)

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη (00.13) >> Στη διάρκεια αυτών των 59 ημερών Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ σε συνεργασία «δούλεψαν» αυτό το σχέδιο: αντί να προσπαθούμε να κτυπήσουμε την Hezb’ Allah στην έδρα της θα κτυπάμε στον εφοδιασμό της σε όπλα και πυρομαχικά στο συριακό! Το σχέδιο το ίδιο δεν είναι καθόλου καινούργιο. Για χρόνια το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς βομβαρδίσει «στόχους» στα δυτικά της συριακής επικράτειας, ακόμα και στη Δαμασκού – έτσι σκότωσε για παράδειγμα τον Mohammad Reza Zahedi, στρατηγό των ιρανών «φρουρών της επανάστασης», στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό.

Αλλά η πρόσφατη συνεννόηση οργάνωσε μια proxy αναβάθμιση που φάνηκε πολύ γρήγορα.  Μερικές ώρες μετά την ανακοίνωση της «εκεχειρίας» (κι αφού προηγήθηκαν απειλές του αρχιχασάπη προς τον Άσσαντ για τις σχέσεις του με την Τεχεράνη…), κάμποσα χιλιόμετρα βορειότερα, οι ουαχαβίτες ένοπλοι που είναι παρκαρισμένοι μόνιμα στο Idlib στη βόρεια συρία (μαζί με μερικές εκατοντάδες βασάλων των ypg…) κινήθηκαν οργανωμένα και αποτελεσματικά προς το υπό συριακό έλεγχο Aleppo, αιφνιδιάζοντας εντελώς ό,τι ονομάζεται «συριακός στρατός»! Την ανακατάληψη του Aleppo σχεδόν δια περιπάτου από τους πράκτορες των αμερικανικών και ισραηλινών υπηρεσιών (η πόλη είχε ανακαταληφθεί το καλοκαίρι 2016 με την συνεργασία της Μόσχας, της Τεχεράνης, της Δαμασκού και της Hezb’ Allah) θα την ονομάσουμε (χωρίς παρεξήγηση…) «μεσανατολική επιχείρηση Kursk»! Έχει παρόμοια χαρακτηριστικά, παρόμοια επιμελητειακή υποστήριξη «από ψηλά», την ίδια «υποδομή psyop» – αλλά ακόμα χειρότερα εγείρει ορισμένες αμφιβολίες για την «πιστότητα» κάποιων τμημάτων (αξιωματικών δηλαδή) του συριακού στρατού. Σε κάθε περίπτωση είναι δυνατό κτύπημα όχι απλά κατά του καθεστώτος Assad αλλά κατά του «μπλοκ της Αστάνα» συνολικά! Και κατά της Μόσχας, και κατά της Τεχεράνης, και κατά της Άγκυρας (περισσότερα ειδικά γι’ αυτό στη συνέχεια…). Κάποιος θα έλεγε μ’ έναν σμπάρο πολλά τρυγόνια! (Το γεγονός ότι οι ουαχαβίτες επιτέθηκαν και στο ιρανικό προξενείο στο Aleppo προφανώς έχει την σημασία του… Όπως επίσης ότι «ξαφνικά αφυπνίστηκαν» ανάλογοι ένοπλοι στη Daraa, δίπλα στα κατεχόμενα απ’ τους θεοναζί υψώματα του Γκολάν, ενόσω η θεοναζί αεροπορία βομβάρδιζε συριακές θέσεις λίγο βορειότερα…)

Αυτήν την φορά το συριακό πεδίο μάχης εισάγεται «επίσημα» απ’ τον άξονα Ουάσιγκτον – Λονδίνου – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ στον εξελισσόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο, σαν ο «κρίκος» που ενώνει το μέχρι τώρα μεσανατολικό πεδίο μάχης (Παλαιστίνη / λίβανος) με το ουκρανικό πεδίο μάχης!

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε την απάντηση του «μπλοκ της Αστάνα»∙ μην έχετε όμως καμία αμφιβολία πως όχι μόνο θα υπάρξει αλλά ενδεχομένως να είναι και ιδιαίτερα σκληρή. Ήδη Μόσχα, Τεχεράνη και Άγκυρα συζητούν επ’ αυτού – σήμερα για παράδειγμα ο ιρανός υπ.εξ. θα βρίσκεται στην τουρκική πρωτεύουσα. Χτες ήταν στη Δαμασκό. Ο τούρκος υπ.εξ δήλωσε ότι δεν θα επιτρέψουμε σε τρομοκράτες να φτιάξουν δικό τους κράτος στην επικράτεια της συρίας – αλλά αυτό πιθανότατα δεν θα το μάθετε απ’ τους δημαγωγούς.

Κάποιοι βιάστηκαν να υποστηρίξουν ότι αυτή η επίθεση των ουαχαβιτών υποστηρίζεται απ’ το τουρκικό καθεστώς. Πολύ βολικό, πολύ μηντιακό, και εξαιρετικά ρηχό! Οι «εξηγήσεις» που δίνονται για το συμφέρον του τουρκικού καθεστώτος σ’ αυτήν την εξέλιξη δεν θα άντεχαν ούτε σε νηπιαγωγείο. Και θυμίζουν αρκετές άλλες «πληροφορικές επιχειρήσεις» σχετικά με την μέση Ανατολή και όχι μόνο.

Το ενοχοποιητικό στοιχείο κατά της Άγκυρας είναι η επιρροή που έχει σε κάποια ή κάποιες απ’ τις φράξιες των ουαχαβιτών του Idlib… Αυτό είναι εν μέρει σωστό∙ όμως η Άγκυρα θα ήταν ενθουσιασμένη αν ήταν η μοναδική με επιρροή επάνω τους!! Έχει κάνει σοβαρές συμφωνίες με την Μόσχα (με την Μόσχα… όχι με κανά πιτσιρίκι…) για τον έλεγχό τους ως το σημείο να συνδυαλλαγούν με το καθεστώς Άσσαντ –  και έχει αποτύχει. Η αιτία της αποτυχίας δεν είναι μυστηριώδης. Κάτω απ’ το τραπέζι ή και κάτω απ’ το πάτωμα υπάρχουν κι άλλοι που «πληρώνουν» στο Idlib, με διαφορετικούς σχεδιασμούς. Σε ότι αφορά δε αυτό που η δυτική δημαγωγία ονομάζει «συριακή αντιπολίτευση» είναι αποδεδειγμένο ξανά και ξανά ότι πρόκειται για μισθοφόρους από πολλά μέρη της ασίας που διαλέγουν τους εργοδότες που πληρώνουν καλύτερα! Θυμάται κανείς τα «άσπρα κράνη», την δήθεν «ανθρωπιστική οργάνωση» αυτής της «αντιπολίτευσης»; Μάλλον όχι.

Με δυο κουβέντες: οι στρατηγικοί εργοδότες στο σχέδιο «χαλιφάτο isis στη συρία και στο ιράκ» και στα απόνερά του ήταν και είναι αυτοί: Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Τελ Αβίβ. (Το Ριάντ κι ως ένα σημείο η Ντόχα έβαζαν την ιδεολογία και λεφτά…)

Το πιο πρόσφατο, με θεοναζί / αμερικανική / αγγλική προέλευση (και σατανικό!) «επιχείρημα» του γιατί είναι η Άγκυρα πίσω απ’ την «μεσανατολική επιχείρηση Kursk», είναι ότι το τουρκικό καθεστώς θέλει (λέει) να δημιουργήσει μια buffer zone κατά μήκος του συνόλου των συροτουρκικών συνόρων, απ’ την Μεσόγειο ως το ιράκ!!! Οπότε; Θα εισβάλει στη συρία από παντού ή κούτσα κούτσα την buffer zone θα την φτιάξουν οι “προστατευόμενοί” του; Αυτό το «επιχείρημα» το υποστηρίζουν σοβαρά σοβαρά ακόμα και οι «ειδικοί» του γνωστού aljazeera (!!!)

Λοιπόν. Πρώτον, το μήκος των συροτουρκικών συνόρων είναι 909 χιλιόμετρα, κυρίως σε ορεινό έδαφος. Δεύτερον, είναι αποδεδειγμένο (λόγω της μορφολογίας) ότι είναι δύσκολο να ελεγχθούν στρατιωτικά ακόμα και 100 χιλιόμετρα αυτής της συνοριακής γραμμής – όχι 900… Τρίτο και σημαντικό: buffer zone 900 χιλιόμετρα με ένα καθεστώς (το συριακό) που με αυτήν την ιδέα της buffer zone στο έδαφός του το κάνεις εχθρικό προς εσένα; Άστο καλύτερα!!!

Προφανώς έχει ξεχαστεί αλλά ο Ερντογάν είχε πολύ καλές σχέσεις με τον Άσσαντ, έως και οικογενειακές. Οι σχέσεις χάλασαν το 2011, με την εξέγερση στη συρία, όταν ο Ερντογάν μαζί με την Μόσχα, την Τεχεράνη και της Hezb’ Allah «έκαναν χρυσό» τον Άσσαντ να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, αλλά αυτός προτίμησε να στείλει κατά των διαδηλωτών την προεδρική φρουρά που είχε επικεφαλής τον χασάπη αδελφό του – και απ’ τις σφαγές της προεδρικής φρουράς ξεκίνησαν όλα. Βουτήχτηκε στο αίμα δίνοντας την ευκαιρία στον άξονα (με την σημαντική συμμετοχή τότε του τοξικού του ριάντ) να τον πνίξουν στη Μεσόγειο. Ήρθε η Μόσχα, η Τεχεράνη και η Hezb’ Allah και τον έσωσαν κυριολεκτικά!

Εξαιτίας αυτής της εγκληματικής πολιτικής του συριακού καθεστώτος το 2011, και το 2012 και το 2013, η Άγκυρα απέκτησε ένα πρόβλημα που δεν είχε: τους κούρδους της συρίας, που με την χρηματοδότηση, την εκπαίδευση και την προστασία της μοσάντ και του u.s. army έχουν γίνει «κράτος» καταλαμβάνοντας συριακό έδαφος, όλη τη συρία ανατολικά του ευφράτη. Σχεδόν το 1/3 της επικράτειας. Φυσικά (η Άγκυρα) προσπάθησε να ελέγξει τους ουαχαβίτες που απερίσκεπτα συγκέντρωσε το καθεστώς Άσσαντ στο Idlib, κι αυτό επειδή δεν έχει ξεχάσει ότι αυτοί ακριβώς οι ουαχαβίτες ήταν το «εργαλείο» για την διάλυση και της τουρκίας (όχι μόνο της συρίας και του ιράκ: η αμερικανο-αγγλικο-ισραηλινή «νέα μέση ανατολή»!) Τους έλεγξε ως το σημείο να μην δρουν στην τουρκική επικράτεια – το υπόλοιπο ήταν και είναι αρμοδιότητα εκείνων που τους συγκέντρωσαν εκεί, δηλαδή της Δαμασκού (αλλά και της Μόσχας…)

Η ιδέα περί “buffer zone” είναι μια ιδέα που βολεύει όσους θέλουν να είναι μόνιμα στη φωτιά η μέση Ανατολή! Η ιδέα περί «τουρκικής καθοδήγησης» των ουαχαβιτών βολεύει αυτούς που φοβούνται την κρατική ισλαμική διεθνή. Στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν έχει κανένα όφελος η Άγκυρα απ’ αυτήν την εξέλιξη, αλλά αντίθετα έχει κόστος: εμποδίζει την δημόσια ανακοίνωση της αποκατάστασης των σχέσεών της με την Δαμασκό (σχέσεις που σε επίπεδο υπηρεσιών ποτέ δεν σταμάτησαν!!!). Πρόκειται για μια δημόσια αποκατάσταση σχέσεων που μεθοδεύεται εδώ και πολύ καιρό, κάτω απ’ τον στρατηγικό στόχο (απ’ το σύνολο των μελών του «μπλοκ της Αστάνα») της αντιμετώπισης των βασάλων ypg του αμερικανικού κατοχικού στρατού στην ανατολική συρία, και τελικά την εκδίωξη του u.s. army τόσο απ’ την συρία όσο και απ’ το ιράκ! (Αυτός δεν είναι στρατηγικός στόχος που εγκαταλείπεται έτσι, για μερικά hired arms!)

Επιπλέον αυτή η επίθεση, οργανωμένη ακριβώς για τις ανάγκες της «διευκόλυνσης» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και των συμμάχων του, επιβεβαιώνει την τουρκική εκτίμηση ότι και η τουρκική επικράτεια είναι στόχος του Τελ Αβίβ!!! (Όντως: η Άγκυρα πρέπει να τιμωρηθεί για την ρητορική της σχετικά με την Παλαιστίνη!!)

Να πως παρουσίαζε το θέμα η τουρκική καθεστωτική yenisafak το περασμένο Σάββατο:

Επειδή πρόκειται για το (θεωρούμενο) πιο φιλοAKP μήντιο στην τουρκία, μοιάζει αυτή η παρουσίαση να υπονοεί «α, τι ωραία που τα κατάφεραν οι δικοί μας!»; Ή ίσως το αντίθετο, ότι δηλαδή θα χρειαστεί να δράσει και ο τουρκικός στρατός κατά των ενόπλων που έχουν ως τώρα στριμώξει τον συριακό στρατό;

Ουκρανικό πεδίο μάχης 1

Δευτέρα 25 Νοέμβρη (00.13) >> Ως τώρα (και αυτό το «ως τώρα» πρέπει να το τονίσουμε!) η Μόσχα φαίνεται να επιδίδεται σε μια τακτική PMR: public military relations. Εκτοξεύοντας έναν (σχετικά) καινούργιο πύραυλο μέσου βεληνεκούς πολλαπλών κεφαλών (με δυνατότητα να είναι πυρηνικές) χωρίς εκρηκτικά σε στρατιωτικό εργοστάσιο στο Dnipro (υπάρχουν ακόμα τέτοια ατσαλάκωτα, ε;) έκανε επίδειξη τεχνολογικής δύναμης… Απευθυνόμενη σε ποιους; Αφενός στους δυτικούς καραβανάδες. Αφ’ ετέρου στους δυτικούς πληθυσμούς (: «ο πυρηνικός Αρμαγεδώνας προ των πυλών∙ ο Putin τρελάθηκε!») Υποτίθεται πως η τεχνολογική (πυραυλική) ανωτερότητα της Μόσχας θα συνετίσει πρώτα τους καραβανάδες και μετά τις πολιτικές βιτρίνες στις ηπα (και στην πολεμόκαβλη δύση), τουλάχιστον ως τις 21 Γενάρη του 2025.

Είναι βάσιμος ένας τέτοιος υπολογισμός; Επιτρέψτε στην περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή: έτσι κι έτσι!… Μόλις στις αρχές της εισβολής στην ουκρανία, στις 18 Μάρτη του 2022, ο ρωσικός στρατός εμφάνισε σε παγκόσμια πρεμιέρα εν χρήσει έναν υπερηχητικό πύραυλο μικρού βεληνεκούς, τελικής ταχύτητας 10 mach, «φόβο και τρόμο» για τα δυτικά αντιπυραυλικά συστήματα: μη ανιχνεύσιμος ο kinzhal χρησιμοποιήθηκε ξανά και ξανά (ένα χρόνο μετά κατέστρεψε ένα βαριά οχυρωμένο υπόγειο bunker, σε βάθος μεγαλύτερο από 100 μέτρα, στο Lviv, σκοτώνοντας άγνωστο αριθμό καραβανάδων που συνεδρίαζαν εκεί, μεταξύ των οποίων και αρκετοί νατοϊκοί…) Ήταν / είναι μια διαρκής επίδειξη τεχνολογικής / πυραυλικής ανωτερότητας της Μόσχας – αλλά το δυτικό σοκ κράτησε πολύ λίγο. Κανείς δεν συνετίστηκε – αν δεν κάνουμε λάθος…

Τον περασμένο Σεπτέμβρη ο νυσταλέος Jo υπέκυψε στις σοβαρές αντιρρήσεις των καραβανάδων του (: «δεν πρόκειται να μπλέξουμε σε πυρηνικό πόλεμο») και δεν έδωσε διαταγή για χρήση των αμερικανικών πυραύλων (στην παραλλαγή του) μικρού βεληνεκούς ATACMS για επιθέσεις στην κυρίως ρωσία, παρότι ήταν έτοιμος για κάτι τέτοιο∙ κάνοντας τα μούτρα κρέας του συμμάχου του Starmer που πετούσε από Λονδίνο προς Ουάσιγκτον όλο χαρά ότι θα ανακοινωθεί … η «πτώση της Μόσχας κάτω απ’ τα πυραυλικά κτυπήματα σε μεγάλο βάθος…» Αυτά έγιναν τον Σεπτέμβρη του 2024: το αμερικανικό πεντάγωνο έλαβε σοβαρά υπόψη του τα πιθανά αντίποινα της Μόσχας και είπε «όχι»!

Δυο μήνες μετά,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 25 Νοέμβρη >> Υπάρχει ωστόσο και μια άλλη διάσταση, εντελώς διαφορετική: οι ηττημένοι «δημοκρατικοί» (και οι πρωτοκοσμικοί σύμμαχοί τους) φοβούμενοι ότι το γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα επιδιώξει μια ριζική εσωτερική αναδιάρθρωση σε κρατικούς μηχανισμούς που δρουν εδώ και χρόνια ως δολαριοφάγοι προβοκάτορες, έχουν επιλέξει να «εισάγουν» το ουκρανικό πεδίο μάχης στη σκληρή (όπως όλοι καταλαβαίνουν) εσωτερική σύγκρουση: αφού το ψόφιο κουνάβι θέλει να ξεφορτωθεί το ηττημένο Κίεβο∙ το Κίεβο πάνω στο οποίο (σύμφωνα με την «fuck eu» Nuland…) έχουν επενδυθεί δισεκατομμύρια δολάρια∙ το φασιστοΚίεβο το οποίο (σύμφωνα με άλλους…) έχει «προίκα» πρώτες ύλες τρισεκατομμυρίων δολαρίων∙ αφού λοιπόν το ψόφιο κουνάβι μπορεί και να είναι μπόσικο (για το μεσοπρόθεσμο καλό του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, αλλά «μεσοπρόθεσμα είμαστε όλοι νεκροί» που είπε κάποιος…), αυτοί επιδιώκουν την όξυνση της σύγκρουσης με την Μόσχα με αμερικανικές διαταγές έτσι το νέο γκουβέρνο να έχει να αναμετρηθεί και με αυτές.

Ως λίγες μέρες πριν αυτές οι ίδιες αμερικανικές (και αγγλικές, και γαλλικές) διαταγές στους χειριστές διάφορων οπλικών συστημάτων που έχουν παραχωρηθεί στο φασιστοΚίεβο απαγόρευαν την χρήση τους έξω απ’ την ζώνη του ουκρανικού νότου όπου γίνεται πόλεμος. Οι ATACMS ήταν ωστόσο εκεί. Αφού τα δυτικά κράτη απαγόρευαν στους (δικούς τους) χειριστές να δράσουν αλλού, η Μόσχα το είχε αποδεχθεί ως μέρος της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης»: όπου βρουν τον στρατό μου ακάλυπτο θα τον κτυπήσουν, όπου τους βρω τους κτυπάω.

Αυτό ήταν η αλλαγή των διαταγών: τώρα κτυπάμε ρωσία… Με αυτή την σημαντική αλλαγή οι «δημοκρατικοί» επιδιώκουν έναν «πολεμάκο» (αν μπορεί να υπάρχει τέτοιο πράγμα…) ή έστω σκηνοθετούν το ενδεχόμενό του με αξιώσεις, έναν «πολεμάκο» που δημιουργώντας «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» θα εμποδίσει, θα φρενάρει, θα καθυστερήσει, θα «κλαδέψει» αυτήν την όποια εσωτερική αναδιάρθρωση / εκκαθάριση. (Η οποία, ας το θυμίσουμε, περιλαμβάνει πολλές «απολύσεις» στα υψηλά κλιμάκια του αμερικανικού στρατού…)

Έτσι εξηγούν διάφοροι το timing της διαταγής του παλατιού του νυσταλέου Jo για επιθέσεις κατά της κυρίως ρωσίας: «ΟΧΙ» τον περασμένο προεκλογικό Σεπτέμβρη, «ΝΑΙ» τον μετεκλογικό Νοέμβρη…

Μ’ αυτόν τον τρόπο ένα βασικό πεδίο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού (το ουκρανικό έδαφος και το μέλλον του) «επιστρέφει» στο εσωτερικό της μητρόπολης αντεστραμμένο (όχι, για παράδειγμα, εξαιτίας ενός μεγάλου αντι-ιμπεριαλιστικού κινήματος εντός ηπα)∙ και ταυτόχρονα δίνονται στη Μόσχα περισσότερα «χαρτιά» μέσα στην απόπειρα της όποιας εσωτερικής αμερικανικής αναδιάρθρωσης: είναι αρκετό να συντηρηθεί ως απειλή ο «πυρηνικός αρμαγεδώνας» για τους επόμενους 2 μήνες (δηλαδή: είναι αρκετό να συνεχίσει η Μόσχα την ελεγχόμενη «αυτοσυγκράτησή» της, αλλά ταυτόχρονα να βρυχάται για τα χειρότερα…) για να γίνει το ψόφιο κουνάβι όχι απλά ο «σωτήρας της αμερικής» αλλά ο «σωτήρας της ανθρωπότητας» – όταν έρθει εν τη βασιλεία του!!! Και μ’ αυτό το «φωτοστέφανο» να κερδίσει χρήσιμο χρόνο και υποστήριξη για την «αποστράγγιση του βάλτου» – ή ακόμα ισχυρότερη εσωτερική αντίδραση!

Το περασμένο (προεκλογικό) καλοκαίρι το ψόφιο κουνάβι διατύπωνε ως εξής τον στόχο του «ειρήνη στην ουκρανία / πόλεμος στην Ουάσιγκτον!» (πατάτε cc για υπότιτλους):

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Κάντο όπως η κίνα!»

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.20) >> Πολλοί σπάνε το κεφάλι τους και κάνουν προβλέψεις για το τι «εξωτερική πολιτική» θα ακολουθήσει το ψοφιοκουναβιστάν – λες και μπορεί να κάνει «ό,τι γουστάρει»!…

Όχι για να βοηθήσουμε αλλά για να μπλέξουμε ακόμα περισσότερο τους προφήτες (εν μέσω των «σπρωξιμάτων» που έχουν αρχίσει ήδη στην Ουάσιγκτον…), βρήκαμε ένα απόσπασμα ομιλίας του αντιπροέδρου πλέον J.D. Vance – κι ας έχετε υπόψη ότι ο συγκεκριμένος θα μπορούσε να θεωρηθεί «διανοούμενος» με βάση τα αμερικανικά «πολιτικά» στάνταρς, συντηρητικός φυσικά αλλά με παρελθόν «δημοκρατικού»∙ ότι τον στηρίζει ισχυρά ως τώρα ο Peter Thiel (της palantir…), αν και έχει (ο Vance) την φήμη ότι «κανείς δεν μπορεί να τον κάνει καλά»∙ και ότι έχει όλα τα προσόντα να γίνει πρόεδρος στο κοντινό μέλλον, αν φυσικά οι ηπα συνεχίσουν να υπάρχουν.

Το απόσπασμα είναι απ’ τις 19 Απρίλη του 2023 όταν ο (τότε) γερουσιαστής του Ohio πήρε θέση εναντίον της έγκρισης της Stephanie S. Sullivan (πρόταση του γκουβέρνου του νυσταλέου Jo) ως πρέσβειρας των ηπα στην «αφρικανική ένωση»:

Έχουμε διαμορφώσει μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στο νταηλίκι, στην ηθικολογία και στο να κάνουμε διαλέξεις σε άλλες χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με όλα αυτά. Οι κινέζοι έχουν μια εξωτερική πολιτική του να φτιάχνουν δρόμους, και γέφυρες, και να ταϊζουν τους φτωχούς. Και νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσουμε μια εξωτερική πολιτική, μια διπλωματία σεβασμού, και μια εξωτερική πολιτική που δεν στηρίζεται στην ηθικοποίηση και θα έχει βάση τα διεθνή συμφέροντα αυτής της χώρας…

Φαίνεται να αναγνωρίζει ότι το νεοφιλελεύθερο ιδεολογικό overdose (ένα απ’ τα βασικά εξαγώγιμα είδη όχι μόνο των ηπα αλλά των δυτικών ιμπεριαλισμών συνολικά) και η ηθικολογική ανωτερότητα του λευκού, πρωτοκοσμικού όντος άσχετα απ’ τα βίτσια του (άλλο ένα βασικό εξαγώγιμο είδος) έγινε εμπόδιο κυριαρχίας απ’ την στιγμή που εμφανίστηκε στον πλανήτη μια ασιατική «μεγάλη δύναμη» πραγματίστρια και χωρίς ιδεολογικές συσκευασίες και ανασφάλειες. Ένα άλλο, διαφορετικό (και πιο ελκυστικό…) καπιταλιστικό Παράδειγμα.

Το γεγονός είναι ότι ο Vance λέει απερίφραστα και επιθετικά προς το αμερικανικό παρελθόν εκείνο που το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo προσπάθησε να μισοπαραδεχτεί πρακτικά τα προηγούμενα χρόνια. Αναγγέλλοντας ένα πελώριο (οικονομικά) «πρόγραμμα επενδύσεων στην αφρική» (που δεν προχώρησε ελλείψει ενδιαφέροντος απ’ τις αμερικανικές εταιρείες…) και έναν «δρόμο αντίθετο» με τα κινεζικά σχέδια one belt one road (σχέδια τα οποία η Ουάσιγκτον τα έχει καταλάβει απλά ως «μεταφορές / μετακομίσεις» ενώ είναι πολύ περισσότερα!) μέσω σαουδικής αραβίας / ιορδανίας / ισραήλ… Φυσικά η βασική ιμπεριαλιστική στρατηγική των ηπα παρέμεινε «ηθικολογία και διαλέξεις» + (κυρίως) νταηλίκια!

Εδώ ο αντιπρόεδρος J.D. Vance πέφτει πάνω στο τείχος της πραγματικότητας. Γιατί τα διεθνή ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ηπα σκέτα, άνευ ηθικολογιών, διαλέξεων και αρώματος μέντας, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς … νταηλίκια! Μ’ άλλα λόγια η ιδέα (ή η «ελπίδα»…) ότι το νο 2 γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα κάνει business και όχι πολέμους υπονοεί ότι το δεύτερο, οι πόλεμοι, είναι (για τον ιμπεριαλισμό) αχρείαστο στοιχείο του πρώτου, των business – και μπορεί να παραληφθεί!!

Κυκλοφορεί σχετικά ένας παρηγορητικός μύθος ότι «ο Trump δεν ξεκίνησε κανέναν πόλεμο» στην προηγούμενη θητεία του… Ψέμα!!! Ξεκίνησε έναν δολοφονώντας τον Soleimani και τον al Muhandis (διοικητή των ιρακινών Popular Mobilization Forces) στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης στις 3 Γενάρη του 2020. Να ένα απόσπασμα των σχετικών πολεμοκάπηλων δηλώσεων του ψόφιου κουναβιού:

Πρόκειται για ακριβώς το ίδιο (και η ίδια ρητορική) με τις επιλεκτικές δολοφονίες που κάνει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς… Τις οποίες κανείς δεν τολμάει να χαρακτηρίσει … «μη πόλεμο»!!! Το γεγονός ότι τον Γενάρη του 2020 η Τεχεράνη απάντησε στη δολοφονία του διοικητή των «φρουρών της επανάστασης» (και πολλά άλλα) όχι απλά συγκρατημένα αλλά αφού πριν είχε προειδοποιήσει τι ακριβώς θα κάνει ώστε να μην υπάρχουν νεκροί αμερικάνοι πεζοναύτες∙ το γεγονός δηλαδή ότι η Τεχεράνη δεν ισοπέδωσε όλες τις αμερικανικές βάσεις στη μέση Ανατολή, δεν οφείλεται βέβαια στον …. «ειρηνισμό» του ψόφιου κουναβιού!! Αλλά στους υπολογισμούς (και τις δυνατότητες την συγκεκριμένη στιγμή) του ιρανικού καθεστώτος.

Συμπέρασμα: ό,τι κι αν φαντάζεται για τον εαυτό της οποιαδήποτε πολιτική βιτρίνα, υπάρχουν ζητήματα στρατηγικής σημασίας όπου αυτές οι βιτρίνες είναι μόνο ενεργούμενα της Ιστορίας. Οι ηπα δοκίμασαν την «παγκόσμια κυριαρχία μέσω οικονομίας» την δεκαετία του 1990, επί διοίκησης Clinton. Και πριν καν αυτή η δεκαετία τελειώσει, ακριβώς επειδή η «κυριαρχία μέσω οικονομίας» ούτε ασφαλής ήταν ούτε, κυρίως, θα μπορούσε να κρατήσει … έναν αιώνα (!), ξεκίνησαν τις πολεμικές τους προετοιμασίες και ενέργειες, τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, με τον «προληπτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας»… Με ρητό και διακηρυγμένο στόχο να προλάβουν / εμποδίσουν την εμφάνιση οποιουδήποτε σοβαρού ανταγωνιστή!

Απέτυχαν… Ηττήθηκαν… Η αναβίωση της ιδέας ότι «ο οικονομικός πόλεμος» («κυρώσεις», τιμωρίες, δασμοί…) και οι businesses θα είναι σαν τέτοια αρκετά για να αποκαταστήσουν την παγκόσμια κυριαρχία των ηπα χρεωκόπησε ήδη απ’ την πρώτη θητεία του ψόφιου κουναβιού…

Η υπερσυγκέντρωση κεφαλαίου υποδεικνύει με ακρίβεια την Ιστορική κίνηση. O Λένιν (Ιμπεριαλισμός, το πιο πρόσφατο στάδιο του καπιταλισμού) κατέγραψε αυτήν την Ιστορική κίνηση, το 1916, δίνοντας έμφαση στο ρόλο του χρηματοπιστωτισμού, κι ενώ ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος είχε κορυφωθεί ήδη. Δεκατέσσερα χρόνια νωρίτερα, το 1902, ο άγγλος οικονομολόγος J. A. Hobson, στο Imperialism: a study, είχε αναλύσει τεκμηριωμένα την «οικονομική ρίζα του ιμπεριαλισμού», ως υπερβολικό κεφάλαιο σε αναζήτηση κερδοφόρων επενδύσεων∙ συγκεντρωμένο σε λίγα χέρια εξαιτίας της άνισης κατανομής του πλούτου. Αποδεικνύοντας (πάντα το 1902, σε «ειρηνικές» εποχές…) πως άσχετα από πολιτικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές δικαιολογίες («ηθικολογίες και διαλέξεις»…) ο πραγματικός κινητήρας της καπιταλιστικής Ιστορίας είναι η ατέλειωτη «δίψα» των αφεντικών για φτηνές πρώτες ύλες, συμφέρουσες αγορές, αποδοτικές επενδύσεις και νέα πεδία εκμετάλλευσης της εργασίας και των φυσικών πόρων∙ τέτοια που αναπόφευκτα τα φέρνει περιοδικά σε οριακές συγκρούσεις μεταξύ τους – με όπλο τους πληθυσμούς τους.

Υπερβολική συγκέντρωση κεφαλαίου σε λίγα χέρια; Εξαιρετικά άνιση κατανομή του πλούτου; Λυσσασμένη αναζήτηση πρώτων υλών (: «σπάνιες γαίες»); Νέα πεδία εκμετάλλευσης της εργασίας και των φυσικών πόρων (: digitalization, engineering of everything); Μα αυτά δεν είναι «παλιά», (μόνο) του 1902!

Είναι και του τώρα!!!

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.16) >> Με το ένα πόδι στη σύνταξη (και το άλλο στον τάφο) ο νυσταλέος Jo και οπωσδήποτε το βαθύ κράτος πίσω του (με ισχυρές διαφωνίες στο εσωτερικό του λένε οι φήμες…), ζηλεύοντας την δόξα του Ηρόστρατου, αποφάσισαν τελικά ότι αυτό το μεσοδιάστημα μεταξύ εκλογών και επίσημης ανάληψης εξουσίας απ’ το ψόφιο κουνάβι (20 Γενάρη) είναι η κατάλληλη στιγμή για έναν «πολεμάκο» με την Μόσχα – που φυσικά θα τον κληρονομήσει ο επόμενος. Αποφάσισαν αργά χτες ότι θα στείλουν επίσημα αμερικάνους καραβανάδες για να δουλεύουν τους πυραύλους ATACMS σε κτυπήματα «βαθιά μέσα στη ρωσία»….

Σαν επίσημη «δικαιολογία» έγινε επίκληση του γεγονότος ότι βορειοκορεατικός στρατός εκπαιδεύεται συμμετέχοντας σε βοηθητικό ρόλο στην ανακατάληψη των συνοριακών εδαφών στο Kursk. (Ωστόσο, ως αυτή τη στιγμή, η Ουάσιγκτον δεν έχει κηρύξει πόλεμο και κατά της Πγιονγκγιάγκ…)

Η ανεγκέφαλη αλεπού το ξεκαθάρισε πριν 2 μήνες: αν συμβεί αυτό, θα σημαίνει ότι το νατο συμμετέχει επίσημα σε πόλεμο κατά της ρωσίας∙ πράγμα που θα αλλάξει ριζικά (είπε) τις ενέργειες της ρωσίας. Ήταν ακριβής: το φασιστοΚίεβο διαθέτει drones με μεγαλύτερη εμβέλεια απ’ τους αμερικανικούς πυραύλους και τα χρησιμοποιεί. Άρα δεν τους χρειαζόταν. Ούτε θα αλλάξουν έστω και στο ελάχιστο την κατάσταση στο έδαφος. Εκείνο όμως που δείχνει να χρειάζεται το πιο πολεμοκάπηλο τμήμα των δυτικών αφεντικών και των βιτρινών τους είναι να πει αυτοπροσώπως «παρών» στο ουκρανικό πεδίο μάχης – άγνωστο αν το κάνουν επειδή εξοφλούν λογαριασμούς ή επειδή η κόκα μπροστά τους είναι βουνό…

Κάνουμε την υπόθεση (μόνο υπόθεση καθώς η εξέλιξη είναι πολύ φρέσκια – και μάλιστα αισιόδοξη υπόθεση!) ότι καταρχήν θα αυξηθούν τα φέρετρα που θα επιστρέφουν στο αμερικανικό έδαφος – πράγμα όχι τόσο δύσκολο όταν μιλάμε για εκτοξευτές πυραύλων, με δεδομένο πως οι πύραυλοι δεν είναι φωτοβολίδες που τις βγάζεις απ’ την τσέπη σου, και έχουν πολλές δεκάδες χειριστές… Είναι αναμενόμενο επίσης ότι η ρωσική αεροπορία θα βομβαρδίσει όποια κρίσιμη υποδομή δεν έχει κτυπήσει ακόμα στο ουκρανικό έδαφος, και ίσως ακόμα περισσότερα. Στην ίδια υπόθεση, καταλαβαίνοντας την προβοκάτσια (αυτό είναι ακόμα ευκολότερο!) ίσως η Μόσχα θέλει να δώσει χρόνο ως την στέψη του ψόφιου κουναβιού αποφεύγοντας να απαντήσει αναλογικά από τώρα στον επίσημο πόλεμο-του-νατο – και η «αναλογικότητα» στην προκειμένη περίπτωση θα αφορούσε ρωσικές-επιθέσεις-με-ταυτότητα κατά αμερικανικών στόχων σε μετόπισθεν του ουκρανικού πεδίου μάχης.

Αλλά μ’ αυτήν την έννοια, και επειδή η αυτοσυγκράτηση λογίζεται ως αδυναμία απ’ τους κοκάκηδες της δύσης, διάφορα μπορεί να συμβούν∙ και θα συμβούν. Για παράδειγμα αν κάποια μεγάλη φωτιά ξεσπάσει κάπου στον πλανήτη εκτός ουκρανικού πεδίου μάχης σε αμερικανική στρατιωτική θέση (αποθήκη πυραύλων, εργοστάσιο συναρμολόγησης, κλπ) θα πρέπει να θεωρηθεί «θεού θέλημα» – όχι κάτι άλλο. Και πιο γενικά μιλώντας υπάρχουν τόσοι πολλοί αμερικανικοί στόχοι και τόσοι πολλοί «μη κρατικοί παράγοντες» σ’ αυτόν τον πλανήτη, ώστε το να κλωτσάς την κυψέλη με τις μέλισσες δεν είναι κάτι που θα σου βγει σε καλό: θα εξαγριώσει ακόμα και τα διπλανά μελίσσια. (Τι θα λέγατε αν κάποιο «άγνωστης ταυτότητας φαινόμενο» βύθιζε αμερικανικό πολεμικό πλοίο κάπου στην ανατολική Μεσόγειο;)

Σε κάθε περίπτωση, το έχουμε υποστηρίξει τον τελευταίο χρόνο δυο φορές και θα το επαναλάβουμε: το αν ο σε εξέλιξη 4ος παγκόσμιος πόλεμος θα κορυφωθεί πως και πότε εξαρτιέται εντελώς απ’ τα νεύρα και τους σχεδιασμούς της Μόσχας και του Πεκίνου – όχι απ’ τους δυτικούς καθεστωτικούς προβοκάτορες που κατά τον Σοφοκλή (απ’ την Αντιγόνη) «το κακόν δοκείν ποτ’ εσθλόν τωδ’ έμμεν’ ότω φρένας θεός άγει προς άταν» (που σημαίνει: «το κακό φαίνεται για καλό σε αυτόν του οποίου το μυαλό ο θεός οδηγεί προς την καταστροφή / συμφορά») κάνουν ό,τι χειρότερο ξέρουν και μπορούν.

Όξυνση

Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.10) >> Η δυτικόφρονη δημαγωγία επιμένει να «φωτίζει» την Ουάσιγκτον ως να είναι ο πρωταγωνιστής του καπιταλιστικού πλανήτη. Δεν είναι πια (αλλά οι συνήθειες ενός αιώνα εξασφαλίζουν την χρήσιμη διανοητική αδράνεια…) Συνεπώς δεν υπάρχει καμία απορία για το τι (θα) κάνουν οι rivals.

Να στη συνέχεια η γνώμη ενός ευυπόληπτου (αλλά σκόπιμα «άγνωστου» στη δύση…) ρώσου πολιτικού / οικονομολόγου: του Sergey (Yurievich) Glazyev. Ο 63χρονος Glazyev έχει περάσει από διάφορα κρατικά πόστα στη Μόσχα τα τελευταία 30 χρόνια, τα περισσότερα στρατηγικού σχεδιασμού. Το τελευταίο (από το 2021) είναι επικεφαλής μακροοικονομικών στην Ευρασιατική Οικονομική Επιτροπή, που είναι το εκτελεστικό σώμα της Ευρασιατικής Οικονομικής Ένωσης. Στα βασικά του καθήκοντα είναι ο σχεδιασμός των διεθνών συναλλαγών εκτός δολαρίου – αν αυτό σας λέει κάτι… (Από κάποιες απόψεις ο Glazyev μπορεί να θεωρηθεί νεο-κεϋνσιανός).

Ιδού λοιπόν το σχόλιό του αμέσως μετά την επανεκλογή του ψόφιου κουναβιού (σχόλιο που προφανώς δεν απευθυνόταν σε δυτικούς). Προσοχή: δεν είναι κυβερνητικός εκπρόσωπος, δεν είναι ένας Peskov ή μια Zaharova που πρέπει να μετράνε τα λόγια τους. Είναι ένας απ’ αυτούς που δουλεύουν για τα βασικά, τα δομικά, που ετοιμάζουν οι rivals:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Και επί γης ειρήνη»; 1

Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.08) >> Υπάρχουν διάφοροι (όχι λίγοι) που έχουν στολίσει ήδη το ψόφιο κουνάβι με τις δάφνες του «ειρηνοποιού»: θα σταματήσει (λέει – και τον πιστεύουν) τον πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα έχει καταλάβει κανείς τους πόσο σοβαρό «πεδίο επένδυσης» έχει υπάρξει για τα δυτικά αφεντικά η ουκρανική επικράτεια; Ξέρουν την άποψη της blackrock, της bayer/monsanto, της goldman sachs και της χειμαζόμενης γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας γι’ αυτήν την «επένδυση»;

Να και το Βερολίνο!!! Ο κύριος στην οθόνη με τα γένια και τα μαλλιά είναι αντιπρόεδρος της γερμανικής βουλής, λέγεται Anton “Toni” Hofreiter, και είναι… «πράσινος»! Του κόμματος της αγαπημένης Annalena  και του hardcore Habeck! Καταλάβατε; «Επειδή είμαστε πράσινοι και εχθροί των υδρογονανθράκων, θέλουμε το λίθιο της ουκρανίας!… Και επειδή το θέλουμε για πάρτη μας γεμίζουμε με πτώματα το χώμα και ‘κάτω ο Putin’»!!!

Δεν θα κάνουμε προβλέψεις για το ουκρανικό πεδίο μάχης… Πρέπει να θυμίσουμε όμως

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.