Tag: ρωσία

Πριν οι ευρωπαίοι αρχίσουν να καίνε τις πόρτες τους…

Δευτέρα 25 Ιούλη>> Η έκταση και η ένταση της τρομοκρατικής / πειθαρχικής (κατασκευής και της) αξιοποίησης της «ενεργειακής κρίσης» στην ευρώπη (για την οποία φταίει, ποιος άλλος;, ο μοχθηρός Putin…) συναγωνίζεται ήδη την έκταση και την ένταση των αρχικών φάσεων της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Σε αντίθεση όμως με την δεύτερη, που κρύφτηκε πίσω από δήθεν «επιστημοσύνη» για να γίνει εντελώς ψυχο-μεταφυσική και ανεξέλεγκτη, η πρώτη δεν μπορεί να κρυφτεί έτσι. Η «ενεργειακή κρίση» και η τρομοκρατία / πειθάρχηση που επεξεργάζονται τα ευρωπαϊκά αφεντικά είναι εντελώς γυμνή από «επιστημονικά» και «ιατρικά» φτιασίδια. Είναι εντελώς ωμή. Απ’ αυτή την άποψη μπορεί να θεωρηθεί ένα-βήμα-μπροστά για τ’αφεντικά, στο βαθμό που πετύχει∙ ή ένα βήμα προς τον γκρεμό αν αποτύχει. (Και θα πρέπει να αποτύχει!)

Στις 11 Οκτώβρη του 2021, μια δεκάδα ευρωπαϊκών πολιτικών βιτρινών οικονομικών και ενέργειας (γαλλίας, πολωνίας, βουλγαρίας, κροατίας, ουγγαρίας, ρουμανίας, σλοβακίας, σλοβενίας, τσεχίας και φινλανδίας) υπέγραψαν μανιφέστο σύμφωνα με το οποίο «… χρειαζόμαστε την πυρηνική ενέργεια προκειμένου να κερδίσουμε την μάχη της κλιματικής αλλαγής…. Αποτελεί για όλους μας ένα σημαντικό και αξιόπιστο κεφάλαιο για ένα μέλλον με χαμηλές εκπομπές άνθρακα…» Προσέξτε: στα μέσα Οκτώβρη του 2021 ΔΕΝ υπήρχε ρωσική εισβολή στην ουκρανία… Και φυσικά οι 10 ευρωπαίοι «ιππότες των πράσινων πυρηνικών» ΔΕΝ χρησιμοποιούν τον Οκτώβρη του 2021 αυτήν σαν δικαιολογία∙ μιλούν κατευθείαν για την «κλιματική αλλαγή»….

Ποια είναι λοιπόν η σχέση αιτίου – αποτελέσματος ανάμεσα σε ρωσική εισβολή, ενεργειακή κρίση, και πυρηνική σωτηρία;

– Είναι άραγε ο πόλεμος στην Ουκρανία η «αιτία του προβλήματος», και τα πυρηνικά η αναγκαστική («επιστημονική» και «κοινωνικά υπεύθυνη», για να μην ξεχνάμε την ορολογία των 2,5 τελευταίων χρόνων) λύση,

Ή

– Η παλινόρθωση της δυτικής πυρηνικής βιομηχανίας (μέσα στις νόρμες, τις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις της 4ης βιομηχανικής επανάστασης) ήταν εξαρχής η κρυφή αιτία, και η «ενεργειακή κρίση» είναι η κατασκευασμένη (από τμήματα των δυτικών αφεντικών…) ενεργειακή τρομοκρατία για να επιβληθεί / νομιμοποιηθεί αυτή η παλινόρθωση;

Όποιος είναι δοκιμασμένα και αποδεδειγμένα λογικός ξέρει την απάντηση. Μπορεί επίσης να βρει τις εξόφθαλμες αναλογίες ανάμεσα στην υγιεινιστική τρομοκρατία, την ενεργειακή τρομοκρατία και (αργά ή γρήγορα…) την διατροφική τρομοκρατία!

Πριν οι ευρωπαίοι αρχίσουν να αγοράζουν παλτά…

Δευτέρα 25 Ιούλη>> Πώς έχει η ευρωπαϊκή ενεργειακή πραγματικότητα σε ότι αφορά την προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου; Αρχίζουμε απ’ τα βασικά.

Λόγω γεωγραφικής / εδαφικής συνέχειας ένας μεγάλος αριθμός κρατών της ε.ε. προμηθευόταν φυσικό αέριο μέσω αγωγών (της gazprom, με ή χωρίς συνεταίρους). Αυτού του είδους η προμήθεια διαρκούς ροής γίνεται στη βάση μακρόχρονων συμβολαίων και τιμών είτε εντελώς σταθερών σ’ όλη τη διάρκειά τους, είτε τροποποιήσιμων με συγκεκριμένους όρους και διαδικασίες, και νέες συμφωνίες μεταξύ πωλητών / αγοραστών. Συμβόλαια μακρόχρονα μπορούν θεωρητικά να γίνουν και στο εμπόριο υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Αλλά εκεί υπεισέρχεται και το κόστος μεταφοράς («γκαζάδικα»), η διαθεσιμότητα τέτοιων πλοίων, οι προορισμοί τους (ασία ή ευρώπη;), η ύπαρξη ή όχι χώρων αποθήκευσης και εξαέρωσης – είναι, τελικά, μια εκδοχή έντονα ακριβότερη και ρευστή. Εν τέλει στη διακίνηση LNG χρησιμοποιείται η τακτική παραγγελίας συγκεκριμένων φορτίων κάθε φορά∙ και πάνω σ’ αυτό το «κάθε φορά» στήνεται ο χρηματιστηριακός τζόγος σε σχέση με τις «τιμές spot» του φυσικού αερίου… Οι οποίες (όπως συμβαίνει γενικά στα χρηματιστήρια και τον σχετικό τζόγο…) αλλάζουν συνέχεια ακόμα και μέσα στην ίδια ημέρα… Και είναι «ελεύθερες» να ανεβαίνουν όσο γουστάρουν οι τζογαδόροι.

Οι βασικοί αγωγοί ρωσικού φυσικού αερίου (της Gazprom) σε ευρωπαϊκά κράτη, είναι οι εξής:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αχαριστία!

Δευτέρα 25 Ιούλη>> Εν τω μεταξύ προέκυψε ένας κάποιος θόρυβος «παλαιού τύπου», που κουκουλώθηκε γρήγορα, αλλά αξίζει την προσοχή μας. Αφορά τον πόλεμο στην ουκρανία, την ενέργεια… και το νο 1 εθνικό κεφάλαιο:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μπρρρρ…

Δευτέρα 11 Ιούλη>> Χρειάζονται, άραγε, προσόντα ντετέκτιβ για να εντοπίσει κανείς την τρέχουσα σκηνοθεσία της «ενεργειακής κρίσης στην ευρώπη» που οφείλεται, που αλλού;, στον μοχθηρό της Μόσχας;

Οι διακοπές παροχής αερίου μέσω αγωγών για λόγους συντήρησης και επισκευών είναι χρόνια πρακτική. Γίνονται καλοκαίρι, οι πελάτες έχουν γεμίσει τα καζάνια τους, διαρκούν λίγο, κι έτσι κανείς δεν καταλαβαίνει έλλειψη.

Όχι πια! Το γεγονός ότι από αύριο και για δέκα μέρες θα διακοπεί η παροχή γκαζιού απ’ τον nord stream 1 έχει μετατραπεί στο Θέαμα του Επερχόμενου Θανάτου από Κρύο σε κράτη και κοινωνίες που θέλουν να θεωρούνται πολιτισμένες. Γερμανοί και γάλλοι αξιωματούχοι διαγωνίζονται σε προειδοποιήσεις ότι οι (μοχθηροί) ρώσοι μπορεί να μην ξανασυνδέσουν την παροχή όταν τελειώσει η συντήρηση∙ ή μπορεί να προφασιστούν έλλειψη ανταλλακτικών (λόγω των κυρώσεων) για να την παρατείνουν. Επ’ αόριστον.

Το ενδιαφέρον είναι ότι σ’ αυτές τις «ώριμες» (μέχρι σαπίλας) καπιταλιστικές κοινωνίες, με την αφθονία media, κανείς δεν ρωτάει την gazprom «πως βλέπει την φετεινή συντήρηση», αν έχει τα ανταλλακτικά που χρειάζεται, αν προβλέπει προβλήματα λόγω κυρώσεων!!! Όχι μόνο οι «μοχθηροί» είναι ανύπαρκτοι, αλλά επιπλέον η ανυπαρξία τους, το γεγονός ότι δεν τους ρωτάνε για τίποτα, είναι η βάση για να τρομοκρατεί ο καθένας κατά βούληση.

Έτσι η 22η Ιούλη έχει ήδη ανακηρυχτεί, περίπου, σαν η μέρα-που-όλα-θα-κριθούν! Είναι η ημέρα κατά την οποία, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, θα γίνει η πρώτη δοκιμή λειτουργίας του nord stream 1 μετά την συντήρηση.

Τρέμετε! Μπορεί να γίνει, μπορεί να μην γίνει – ζήτω η μεταφυσική!!!!

(φωτογραφία: ο γάλλος υπουργός οικονομικών Bruno Le Maire δεν έχει το πόστο για να φροντίσει να τρέχει κανονικά το γκάζι, ούτε καν για να συνεννοηθεί έγκαιρα με τους τεχνικούς της gazprom για το αν υπάρχει μηχανικό πρόβλημα, λόγοι καθυστέρησης, κλπ.

Είναι υπουργός για να μαδάει μαργαρίτες και να κάνει προφητείες…. Ακόμα καλύτερα: για να τρομοκρατεί.)

 

Ο αδυσώπητος νόμος της βαρύτητας

Δευτέρα 11 Ιούλη>> Το ποιες πολιτικές βιτρίνες «απολύονται» ή χάνουν τις κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που απολάμβαναν είναι ένα ζήτημα κατάλληλο για την φλυαρία των δημαγωγών. Η πραγματική κατάστασή τους στη δύση, μ’ άλλα λόγια η καπιταλιστική ισχύς που εκπροσωπούν και, κατά συνέπεια, το ειδικό «βάρος» τους στους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης, αποδεικνύεται αλλού – εκεί που οι δημαγωγοί φροντίζουν να μην κοιτάμε και να μην καταλαβαίνουμε.

Στις 15 του περασμένου Ιούνη, 3 τέτοιες ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες «βαρέων βαρών» υποτίθεται, ο γάλλος πρόεδρος και οι πρωθυπουργοί γερμανίας και ιταλίας, πήραν τα αεροπλάνα τους και πέταξαν ως την Βαρσοβία. Εκεί προστέθηκε στην παρέα και ο πρόεδρος της ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις. Από κει πήραν το κατάλληλα φρουρούμενο (με στρατό) τραίνο (αεροπλάνα δεν πετούν προς ουκρανία), γραμμή για το Κίεβο. Για να αγκαλιαστούν με τον κλόουν Ζελένσκι.

Γιατί τέτοια μεγαλεία; Γιατί έπρεπε να πάνε και οι 3 + 1 μαζί; Για να του υποσχεθούν ότι θα γίνει δεκτή η αίτησή του για ένταξη της ουκρανίας (όσης μείνει τέλος πάντων…) στην ε.ε. (!!!!) – πράγμα που σημαίνει κάποιες χρηματοδοτήσεις «προσαρμογής». Λεφτά δηλαδή. Και να του ζητήσουν σαν αντάλλαγμα να διαπραγματευτεί κάπως με την Μόσχα.

Το τελευταίο θα μπορούσε να είναι απλά μια φήμη αν, την επόμενη μέρα, στις 16 Ιούνη, δεν έσκαγε απροειδοποίητα (με τον ίδιο τρόπο, με τραίνο) στο Κίεβο ο εκ Λονδίνου ορμώμενος βιαστικά Borduk… Για να πει τι στον κλόουν; Είμαστε σχεδόν βέβαιοι: ότι αυτοί της ε.ε. είναι ψιλομαλάκες, ότι είναι όλο λόγια, ότι «εμείς φύγαμε τρέχοντας απ’ την ε.ε. και βρήκαμε την υγειά μας!», ότι αν είναι για τα φράγκα άντε, αλλά «μην σταματήσεις τον πόλεμο μέχρι ο στρατός σου να μπει στη Μόσχα… κι εμείς είμαστε εδώ»!!!

Παρότι η ουσία αυτών των «επαφών» έχει μια κάποια σημασία, η ασταμάτητη μηχανή θα μείνει στο τυπικό. Τρεις πολιτικές βιτρίνες ευρωπαϊκών κρατών που παριστάνουν ότι είναι «μεγάλες δυνάμεις» (και μέλη της G7…), οι Μακρόν, Σολτς και Ντράγκι, συν άλλη μία αντίπαλος πολιτική βιτρίνα, ο Τζόνσον, έπρεπε να πάνε αυτοπροσώπως στο Κίεβο για να γλύψουν τα genitals ενός κωμικού που παριστάνει τον πρόεδρο και αρχιστράτηγο ενός μαφιόζικου κράτους / κεφάλαιου… Πώς σας φαίνεται το ζύγι; Ένας ουκρανός καραγκιόζης στη μια μεριά, 3 + 1 ευρωπαίοι στην άλλη (τον ρουμάνο πρόεδρο δεν τον υπολογίζουμε, παρότι η παρουσία του υποδείκνυε την με-αιτία-απουσία του αντίστοιχου πολωνού…) – είναι ο.κ.;

Δεν είναι!!!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το ουκρανικό μέτωπο

Δευτέρα 11 Ιούλη>> Ένα απ’ αξιομνημόνευτα που πρόλαβε να δηλώσει ο Borduk στο σύντομο, διορθωτικό πέρασμά του απ’ το Κίεβο στις 16 Ιούνη ήταν ότι «φοβάται ότι ο κόσμος (οι δυτικοί υπήκοοι δηλαδή) θα αρχίσει να ξεχνάει την ουκρανία»… Αλλά, προσέθεσε, «θα κάνει τα πάντα για να μην συμβεί κάτι τέτοιο».

Ένα μήνα μετά είναι σαφές ότι ο Borduk δεν μπορεί να κάνει τίποτα, εκτός αν πείσει τον Bono να κάνει μια μεγάλη συναυλία στο Γουέμπλεϊ. Κατά τα υπόλοιπα ο «κόσμος» (οι δυτικές κοινωνίες δηλαδή) θυμάται και ξεχνάει ότι του υποδεικνύουν να θυμάται και να ξεχνάει. Κι εκεί είναι το θέμα. Οι δημαγωγοί έχουν σταματήσει τις πολλές προφητείες για την ρωσική συντριβή στο ουκρανικό πεδίο μάχης, όχι επειδή ξέμειναν από αντιπουτινισμό / αντιρωσισμό, αλλά επειδή εκείνος που ηττάται σταθερά και υποχωρεί (πότε οργανωμένα, πότε άτακτα) είναι ο στρατός του Κιέβου.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Crisis 3

Πέμπτη 7 Ιούλη>> Θα είναι άραγε πρωτοτυπία αν θυμίσουμε ότι αυτή η «ενεργειακή κρίση» που αποδίδεται παραπλανητικά στη Μόσχα και θα οδηγήσει τους γερμανούς υπηκόους και όχι μόνο σε «δελτίο ρεύματος» αφορά σχεδόν αποκλειστικά τον δυτικό καπιταλισμό – όπως ακριβώς συμβαίνει με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία;

Γιατί εδώ; Επειδή εδώ η καπιταλιστική αναδιάθρωση σ’ όλο το εύρος της είναι πολύ πιο επείγουσα από οπουδήποτε αλλού – εξαιτίας και του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού μεταξύ κρατών. Οι κινέζοι ή οι ινδοί υπήκοοι (για παράδειγμα) δεν φαίνεται να απειλούνται με διπλά και τριπλά παλτά φέτος τον χειμώνα – όσο για το νότιο ημισφαίριο, έχει καλοκαίρι όταν το βόρειο κρυώνει…

Υπάρχει όμως (σίγουρα για την ασταμάτητη μηχανή) ένα επιπλέον ζήτημα. Η «ενεργειακή κρίση» κατασκευάζεται δόλια και σκόπιμα, σε βάρος των υπηκόων, είτε με την μορφή του ακριβού ρεύματος και φυσικού αερίου είτε με την μορφή των πειθαρχικών μέτρων («δελτίο», έλεγχος κατανάλωσης, διάφορες απαγορεύσεις) – ως εδώ κατανοητή η καπιταλιστική μηχανική. Τι είναι όμως εκείνο που κάνει τις δήθεν «πράσινες» πηγές ενέργειας, φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες, απλά ένα μεταβατικό άλλοθι; Γιατί τα αφεντικά της ενεργειακής αναδιάρθρωσης προσβλέπουν στα πυρηνικά (είτε τις τρέχουσες τεχνολογίας σχάσης, είτε στην ερευνώμενη και πολλά υποσχόμενη τεχνολογία σύντηξης) κι όχι σε «ανεμογεννήτριες παντού»;

Η πρώτη δόση απάντησης οφείλεται στα μειονεκτήματα των (καθόλου!) «πράσινων» πηγών ενέργειας. Ανάμεσα στα υπόλοιπα είναι η αστάθεια στην παραγωγή (: χρειάζεται άνεμος ή ήλιος κι αυτά δεν είναι πάντα δεδομένα) και το μεγάλο κόστος της αποθήκευσης (: μπαταρίες). Παρότι ένα μέρος της ηλεκτροπαραγωγής στα καπιταλιστικά κράτη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης θα μπορούσε να μείνει «εναλλακτικό» (κυρίως για ιδεολογικούς λόγους), οι διαδικασίες σταθερής ροής είναι περισσότερο απαραίτητες και αξιόπιστες αν μιλάμε για το σύνολο των αναγκών ενός καπιταλιστικού σχηματισμού.

Η δεύτερη δόση απάντησης βρίσκεται στις προβλέψεις για την αύξηση των αναγκών σε ηλεκτρικό ρεύμα τις επόμενες δεκαετίες – οπωσδήποτε και στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες. Αυτές οι προβολές μιλούν για μια αύξηση της ζήτησης από 8% έως 12% τα επόμενα χρόνια εξαιτίας της γενίκευσης της χρήσης ηλεκτρικών αυτοκινήτων, και γύρω στο 3% εξαιτίας του πολλαπλασιασμού των ενεργοβόρων data centers. (Αυτοί οι υπολογισμοί μπορεί να αποδειχθούν μετριοπαθείς).

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Προσωρινή ανακεφαλαίωση: αμάρτησα για το παιδί μου!

Πέμπτη 7 Ιούλη>> Ήδη απ’ την εποχή της «λευκής βίβλου», στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο ευρωπαϊκός (κυρίως ο γερμανο-γαλλικός) καπιταλισμός προσδιόρισε την «οικολογία» σαν στοιχείο εμπορικού προστατευτισμού έναντι των ανταγωνιστών του, που τότε ήταν κυρίως ο αμερικανικός.

Συν τω χρόνω το «φαινόμενο του θερμοκηπίου» που κάποια στιγμή άλλαξε όνομα και έγινε «κλιματική αλλαγή» για να συμπεριλάβει οποιαδήποτε «διαταραχή» του κλίματος, είτε προς το θερμότερο είτε προς το ψυχρότερο, έγινε ταυτόχρονα εμπορικό όπλο (πλέον και εναντίον της κίνας) και σχέδιο αναδιάρθρωσης της οργάνωσης της εργασίας στις μητροπόλεις. Με δυο λόγια: η «ενεργειακή κρίση» ποτέ δεν ήταν το μεταφυσικό φαινόμενο που πουλάνε με τον τόνο οι δημαγωγοί. Πάντα ήταν ένα απ’ τα ψευδώνυμα μιας ενδοκαπιταλιστικά ανταγωνιστικής παραγωγικής / καταναλωτικής αναδιάρθρωσης.

Κι ενώ η «κλιματική αλλαγή» έπλεε μόνη της, εμπνέοντας μεγάλα, φιλόδοξα σχέδια εμπορικού πολέμου με σημαία το «κλίμα» αλλά και ελάχιστο ενδιαφέρον ή/και πειθαρχία στους υποτελείς, τα δυτικά αφεντικά (στα οποία περιλαμβάνεται πλέον και τμήμα του αμερικανικού κεφάλαιου) αποφάσισαν να αξιοποιήσουν την ρωσική εισβολή στην ουκρανία, για να σκηνοθετήσουν μια κατάσταση «έκτακτης ενεργειακής ανάγκης». Μ’ άλλα λόγια στον κλιματικό Αρμαγεδώνα και τις όποιες μεταφυσικές προδιαγραφές του προστέθηκε ένα ζήτημα πεζής γεωπολιτικής αντιπαλότητας.

Το πράγμα περιπλέκεται. Το προσόν της «ρωσικής κακίας» (δηλαδή των εμπορικών τιμωριών κατά της Μόσχας…) είναι ότι μπορεί να νομιμοποιήσει άμεσα πειθαρχικά, περιοριστικά μέτρα∙ μια ασκητική προτεσταντική στάση “νηστείας, μετάνοιας και προσευχής” των υποτελών, την οποία έχουν ανάγκη τα αφεντικά. Το μειονέκτημα όμως είναι ίσως ακόμα μεγαλύτερο: πρόκειται για ένα επιχείρημα (η «ρωσική κακία»…) που μπορεί να ελεγχθεί, χειροπιαστά, άμεσα, σε αντίθεση με την μεταφυσική της «κλιματικής αλλαγής». Με άλλα λόγια κρίνουμε ότι η συμπαράθεση ενός μεταφυσικού σετ απειλών και ενός ιστορικογεωπολιτικού μάλλον προκαλεί σύγχυση παρά οτιδήποτε άλλο: κι αν σε δυο, τρεις, τέσσερεις μήνες τελειώσει ο πόλεμος στην ουκρανία;

Ενώ η μεταφυσική του κλίματος έμοιαζε να πλέει απρόσκοπτα προς τον παράδεισο των «ανανεώσιμων πηγών» (αφήνοντας τη νομιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας σε κάποιο ασαφές τρικ στο μέλλον), η γεωπολιτική της «εξάρτησης απ’ τις ενεργειακές πηγές των εχθρών» βοηθάει μεν την «ηθική της περήφανης – ενεργειακής – φτώχιας» για τους πρωτοκοσμικούς, ξαναβάζει όμως στον ντορβά όλες τις καταραμένες, καταστροφικές, «μολυσματικές» πρώτες ύλες. Απ’ το πετρέλαιο και το (υγροποιημένο) φυσικό αέριο κι-ας-είναι-από-όπου-νάναι, κι-ας-κάνει-όσο-κάνει, μέχρι τους λιγνίτες. Ας μας επιτραπεί: πρέπει να είναι κάποιος οικολόγος με τον κώλο μπροστά για να φάει το ότι ο ευρωπαϊκός (και γενικότερα ο δυτικός) ιμπεριαλιστικός σχεδιασμός στην ουκρανία δικαιολογεί περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα!!!! Αν είναι έτσι, τότε πριν ασχοληθεί κάποιος με την «κλιματική κρίση» ας φάει την ζωή του υπέρ της «παγκόσμιας ειρήνης και του αφοπλισμού»!

Δύο βήματα πίσω για να γίνει ένα άλμα μπροστά λοιπόν; Κάπως έτσι φαίνεται να το σκέφτονται τα δυτικά αφεντικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, θεωρώντας ότι οι υπήκοοι είναι οριστικά βλαμμένοι, και δεν καταλαβαίνουν. Είναι; Είναι όλοι;

Η ασταμάτητη μηχανή δεν ξέρει ακόμα την απάντηση. Αλλά θα ήθελε να είναι ΌΧΙ!

«Κασσανδρισμός»;

Δευτέρα 30 Μάη>> Βρίσκετε σωστή την άποψη της παραπάνω αφίσας; Με τα μικρά λευκά γράμματα γράφει:

Ο αμερικανικός μιλιταρισμός / ιμπεριαλισμός, έχοντας ηττηθεί στη Συρία και στο Ιράκ, προσπαθεί να στριμώξει τους αντιπάλους του στα σύνορά τους: την Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα, και την Κίνα στη Νότια Θάλασσα. Για να πετύχει το πρώτο σπρώχνει το γασιστικό ουκρανικό καθεστώς να δημιουργήσει μια πολεμική «κρίση» σε βάρος του αυτονομημένου νοτιοανατολικού θύλακα στο Donbass, έτσι ώστε ο u.s. army να γίνει μόνιμος στην ευρύτερη περιοχή. Το ελληνικό κράτος υποστηρίζει το αμερικανικό κατ’ αρχήν επιμελητειακά: με βάσεις, λιμάνια, αεροδρόμια για drones και κατασκοπεία… (Υπάρχουν επιπλέον φήμες για συμμετοχή ελλήνων μισθοφόρων στη μεριά του Κιέβου…)

(Οι φίλοι του νατο έχουν ασφαλώς εντελώς αντίθετη άποψη!) Να την τυπώσουμε / τοιχοκολλήσουμε, λοιπόν, μια τέτοια αφίσα;

Μην απαντήσετε. Το κάναμε ήδη. Αυτή η αφίσα κυκλοφόρησε / τοιχοκολλήθηκε τον Απρίλη του 2021, πριν πάνω από ένα χρόνο… (Υπάρχει η χρονολογία κάτω δεξιά, και μπορείτε να την επιβεβαιώσετε αν μπείτε στον τομέα «αυτονομία» του site, και στη συνέχεια στον τομέα «αυτόνομοι»…) Επιμονή: προσπαθούμε, σαν αυτόνομοι εργάτες, εντελώς μειοψηφικά και αντιηρωϊκά, να κερδίσουμε πολιτικό χρόνο αναλύοντας και διαβλέποντας έγκαιρα την εξέλιξη των πραγμάτων στην καπιταλιστική κρίση / αναδιάρθρωση και στον οξυνόμενο 4ο παγκόσμιο πόλεμο που είναι υποχρεωτικά βασικό στοιχείο της… Προσπαθούμε να «προσφέρουμε» πολιτικό χρόνο προετοιμασίας, οργάνωσης και ετοιμότητας, είτε πρόκειται για την γενετική μηχανοποίηση της ζωής, είτε πρόκειται για την ενδοκαπιταλιστική σύγκρουση, είτε πρόκειται για την μόνιμη «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», είτε πρόκειται για…

Μάταια… Η «μόδα» είναι το χάσιμο χρόνου, η θυματοποίηση, η «έκπληξη» για – το – πως – τα – πράγματα – γίνονται – έτσι, η νηπιακότητα των αντιδράσεων, η ατομικίστικη απώθηση, οι μικροπολιτικές αρπαχτές και το μεροδούλι μεροφάι∙ συχνά και η συνηγορία στις μεθοδεύσεις των αφεντικών.

Θεωρήστε το παρ’ όλα αυτά βέβαιο: τα εντόπια πολιτικά αφεντικά σαν εκπρόσωποι των συμφερόντων του νο 1 «εθνικού κεφάλαιου» (των εφοπλιστών) και των συμμάχων τους, μας έχουν βάλει ήδη στο ένα απ’ τα δύο (γεωγραφικά) κέντρα του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Με την βαθιά αδράνεια (εξαιρουμένου του κκε το οποίο όμως παραμένει ριζικά «πατριωτικό / αντιτουρκικό»…) των υποτελών να είναι, ίσως, το χρησιμότερο «όπλο» τους – εναντίον μας.

Και πουλάνε τρέλα:

Όταν λέμε ότι οι άσπρες σκόνες καθορίζουν την «υψηλή πολιτική» στην παρακμιακή δύση, μπορεί να μας θεωρείτε υπερβολικούς. Ιδού λοιπόν η καινούργια «γραμμή» της αγαπημένης μας Ursula, η οποία – παρεπιπτόντως – υπήρξε κεντρική στον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό, και θα συνεχίσει με το μαφιόζικο παρεάκι της…

«Για να σώσουμε την Ευρώπη απ’ τον Putin πρέπει να συνεχίσουμε να αγοράζουμε ρωσικό πετρέλαιο. Γιατί αν δεν το αγοράσουμε, ο Putin θα το πουλήσει αλλού σε υψηλότερες τιμές, οπότε καλύτερα να το αγοράζουμε εμείς το ρωσικό πετρέλαιο, και να μην τον αφήνουμε να κερδίζει»

Ουάου!!! «Νέα Ενεργειακή Πολιτική» στην ε.ε.!! ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ! ΟΥΤΕ ΣΤΑΓΟΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΠΗΓΑΔΙΑ! ΖΗΤΩ Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ – ΚΑΤΩ Ο PUTIN!!!

(Τί πίνουν; Τσαγάκι με μια σταγόνα γάλα;)

4ος παγκόσμιος

Δευτέρα 30 Μάη>> Το ότι τότε, το 2015, το ψοφιοκουναβιστάν ΔΕΝ δέχτηκε την ελληνική προσφορά δεν σημαίνει ότι δεν θα το ξανασκεφτεί. Όπως μπορεί να ξανασκεφτεί το Joνυσταλεάν ή η όποια επόμενη αμερικανική διοίκηση την άλλη ελληνική προσφορά, απ’ το ρημαδογκουβέρνο αυτή τη φορά, για αεροπορική βάση στη Σκύρο. Εν τω μεταξύ έχει «εμπλουτίσει» (ο us army) την διάταξή του σε ελληνικό έδαφος με τρόπο που σαφώς κοιτάει και προς το Αιγαίο.

Τι είναι εκείνο που μπορεί να οδηγήσει σε αναθεώρηση τα σχέδια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού (προς χαρά του ελληνικού) σε σχέση με τις προηγούμενες προσφορές; Η τελική έκβαση του πολέμου στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Έχουμε υποστηρίξει πως επί χρόνια, ειδικά μετά το πραξικόπημα στις αρχές του 2014, ήταν τέτοιο το στρατηγικό βάρος που είχε ρίξει η Ουάσιγκτον στο φασιστοκίεβο ώστε αν το χάσει θα της απομείνει μόνο το Αιγαίο για να αντιμετωπίσει την κάθοδο των ρωσικών πολεμικών πλοίων στην (ανατολική) Μεσόγειο και ό,τι αυτό σημαίνει για την ευρύτερη μέση Ανατολή / βόρεια Αφρική. Η ουκρανική επικράτεια δεν είναι σημαντική μόνο για την χερσαία έκτασή της∙ αλλά και (κυρίως) για τον έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας, και την «πίεση» κατά της Μόσχας έξω, ουσιαστικά, απ’ την βάση στη Σεβαστούπολη.

Αυτή τη στιγμή η Ουάσιγκτον έχει σχεδόν χάσει την Μαύρη Θάλασσα:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.