Tag: ρωσία

Θανατοθέατρο

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Δεν είναι συνηθισμένο ένας στρατός να αναδιπλώνεται από μια πόλη αφήνωντας πίσω του, στους δρόμους, πτώματα αμάχων – για να τα φωτογραφίσουν οι αντίπαλοι… με την ησυχία τους… μετά από μέρες… και να τα δείξουν τα δυτικά media, να φρίξει η ανθρωπότητα… Έτσι δεν είναι;

Φυσικά μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι ο στρατός της Μόσχας είναι πρωτόγονος, και δεν έχει ιδέα από δημόσιες σχέσεις. Μπορεί ακόμα να πει πως και το ρωσικό καθεστώς (συνολικά) είναι πρωτόγονο, και δεν ξέρει τι είναι οι φωτογραφήσεις και οι βιντεοσκοπήσεις.

Απ’ την άλλη βέβαια μπορεί να ισχύει πως όταν ένα χοντρό παραμύθι αποκαλύπτεται σαν τέτοιο, χρειάζεται ένα ακόμα χοντρύτερο. Τι το ήθελε η έγκυος ουκρανή blogger Marianna Vyshemirskaya να βγει να πει ότι το ουκρανικό φασισταριό χρησιμοποιούσε το μαιευτήριο στη Μαριούπολη σα βάση του με «ανθρώπινες ασπίδες» τις εγκύους και τους συγγενείς του; Να τώρα: δείτε πόσοι άνθρωποι «δολοφονήθηκαν απ’ τον ρωσικό στρατό» στη Bucha…

Εκείνο με τους ιρακινούς στρατιώτες που πέταγαν στο πάτωμα και τσαλαπατούσαν τα μωρά σ’ ένα μαιευτήριο του κουβέιτ το 1991 το ξέρετε; Τι να κάνει εκείνη η αυτόπτης μάρτυρας / νοσοκόμα που τελικά ήταν η κόρη του πρεσβευτή του κουβέιτ στην Ουάσιγκτον;

Gazorubles reloaded: θερμοσίφωνας εναντίον καταψύκτη

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Έγινε όπως αναμενόταν. Για την ακρίβεια επιταχύνθηκε: όποιος χάνει την ιστορική διάρκεια για χάρη των εντυπώσεων της στιγμής δεν καταλαβαίνει. Για λογαριασμό της συνέχειας της εργατικής κριτικής / αντιπληροφόρησης ας θυμίσουμε εισαγωγικά ότι πριν μια βδομάδα (Δευτέρα 28 Μάρτη, gazorubles) γράφαμε μεταξύ άλλων:

… Μετά την οργάνωση της απαίτησης πληρωμής σε ρούβλια (σε καμμιά βδομάδα), οι ευρωπαίοι, «μη φιλικοί» αγοραστές θα πρέπει να ανοίξουν λογαριασμούς σε ρωσικές τράπεζες (σε μία απ’ αυτές τις δύο όχι-τιμωρημένες), να καταθέσουν σ’ αυτές γενναίες ποσότητες ευρώ που θα μετατρέπονται σε ρούβλια, και να πληρώνουν μέσω αυτών των λογαριασμών το γκάζι. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο έλεγχος των πληρωμών θα βρίσκεται σε ρωσικές και όχι σε ευρωπαϊκές τράπεζες – για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος «παγώματος» των σχετικών ποσών. Εκτός απ’ τον έλεγχο μεγαλώνει αισθητά και η (διεθνής) ζήτηση σε ρούβλια∙ πράγμα που είχε ήδη σα συνέπεια, και μόνο με την αναγγελία της ανεγκέφαλης αλεπούς, την ανατίμηση της διεθνούς ισοτιμίας του ρουβλιού. Κι αυτό είχε / έχει αλυσιδωτά αποτελέσματα στις τιμές των εισαγόμενων στη ρωσική επικράτεια (και τιμολογημένων σε δολάριο ή ευρώ) ευρείας χρήσης εμπορευμάτων, που πληρώνονται απ’ τους ντόπιους σε ρούβλια: έπεσαν (οι τιμές), με αποτέλεσμα οι συνέπειες των «κυρώσεων» για τον ρωσικό πληθυσμό να είναι πια ιδιαίτερα περιορισμένες. (Δεν εννοούμε τα είδη πολυτελείας…)

Πρόκειται για μίνι διεθνοποίηση του ρωσικού νομίσματος. Που βέβαια απέχει πολύ, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή, απ’ το να το καθιερώσει σαν ένα ισχυρό διεθνές νόμισμα. Αν, λοιπόν, μείνει κάποιος εκεί θα συμπεράνει ότι δεν πρόκειται για κάτι που να αξίζει τον χαρακτηρισμό “golden bullet”. Λάθος!…

Τώρα έχει αρχίσει ο ντόρος. Και οι απειλές διάφορων δυτικών πολιτικών βιτρινών ή/και δημαγωγών ότι «εξαιτίας των απαιτήσεων αυτών των άθλιων στη Μόσχα» θα παγώσουμε… «Να φοράτε κανά πουλόβερ παραπάνω» συνέστησε ένας γερμανός υπουργός του υποτελείς του, και πρέπει να αναρωτηθούμε αν το άλλοτε διάσημο ανταγωνιστικό πνεύμα ενός καλού τμήματος της γερμανικής κοινωνίας φοράει πλέον διπλές και τριπλές παντόφλες ώστε να αντέχει τέτοιες προσβλητικές συμβουλές…

Αυτό που επιβάλει η Μόσχα είναι απλό και παραδειγματικό: αντί οι σε ευρώ πληρωμές (κατ’ αρχήν για το γκάζι) να γίνονται στα γερμανικά, ιταλικά, αυστριακά παραρτήματα της gazprombank, κινδυνεύοντας ανά πάσα στιγμή από «πάγωμα», θα γίνονται στη ρωσική έδρα της. Αντί να «τραβάει» η gazprom τις πληρωμές απ’ το ευρωπαϊκό έδαφος διακινδυνεύοντας να μην μπορεί να το κάνει, οι πελάτες της θα στέλνουν τα ευρώ τους (ή τα δολάριά τους) σε ρωσικό έδαφος, σε δικούς τους λογαριασμούς στα κεντρικά της gazprombank. Την οποία θα έχουν εξουσιοδοτήσει να τα μετατρέπει σε ρούβλια στο χρηματιστήριο της Μόσχας (στην τρέχουσα κάθε φορά ισοτιμία), ώστε να πληρωθεί (πάντα επί ρωσικού εδάφους) η μητρική gazprom. Εδώ το νόμισμα, μέσω μιας αλληγορίας για το έδαφος, είναι η σημαία του κράτους.

Γιατί διάφορες πολιτικές βιτρίνες, ο έρμος γερμανός καγκελάριος, ο βασιλιάς Μακρόν, ο τραπεζίτης Ντράγκι, πετάχτηκαν αγανακτισμένοι να δηλώσουν «όχι, ποτέ σε ρούβλια!»; Κανείς τους δεν αγοράζει ρωσικό γκάζι, άλλη είναι η δουλειά τους. Κανείς τους δεν θα στερηθεί την θαλπωρή απ’ το πιθανό “δελτίο” στο ρεύμα ή στη θέρμανση. Το αέριο το αγοράζουν εταιρείες, εταιρείες ιδιωτικές, κρατικές ή σ.δ.ι.τ. Και το καταναλώνουν οι υπήκοοι (που μπορεί να φορέσουν διπλά και τριπλά πουλόβερ, έχοντας μια τρύπα στο μπράτσο για να κάνουν τριπλά και τετραπλά «τσιμπήματα» γενετικής μηχανικής…) αλλά επίσης και οι βιομηχανίες. Υποτίθεται ότι οι πολιτικές βιτρίνες στον καπιταλιστικό κόσμο είναι οι εκπρόσωποι αυτών των βιομηχανιών. Τι γνώμη έχουν τα αφεντικά των βιομηχανιών (για παράδειγμα των γερμανικών) για την «προτάσσω το στήθος μου στο εχθρό» στάση των τωρινών πολιτικών τους εκπροσώπων;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Τεχνικές της εξουσίας: συντριπτικές;

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Υπάρχει όμως κάτι πίσω και πέρα απ’ αυτά, κάτι που θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικό (σαν περιθωριακοί με ιδιαίτερους κοινωνικούς προσανατολισμούς…), κάτι που σχεδόν αποκλείεται να δείτε εντοπισμένο αλλού στην στρατόσφαιρα της δημαγωγίας. Το βασικό μοτίβο της δημιουργίας και της διαχείρισης στον δυτικό καπιταλισμό είτε της «κρίσης ενέργειας» είτε της «κρίσης τροφίμων» (είτε και των δύο μαζί) είναι ακριβώς το ίδιο με το μοτίβο δημιουργίας και διαχείρισης της «υγιειονομικής κρίσης». A ka: «ο κορωνοιός επιτίθεται».

Που βρίσκονται οι ομοιότητες; Κατ’ αρχήν στον ρυθμό (του carpet bombing). Κάθε καινούργια (εντός ή εκτός εισαγωγικών) «κακιά είδηση» σπρώχνει τις προηγούμενες στο βάθος της συλλογικής αμνησίας (;), συσκοτίζοντας την ιστορική αλληλουχία των γεγονότων και την γενεαλογία του (κάθε φορά) «τώρα». Αυτό το (κάθε φορά) «τώρα» ερμηνεύεται απ’ τους κυρίαρχους στη βάση ενός μανιχαϊστικού, κατάλληλα καλλιεργημένου, αφαιρετικού και συμβολικού διπόλου «καλό – κακό», χωρίς να μνημονεύεται ιδιαίτερα η σχέση του με το προηγούμενο και το παραπροηγούμενο «τώρα». Είναι ένα είδος ιδεολογικής / διανοητικής επίθεσης-κατά-κύματα, όπου κάθε κύμα (κάθε «κακιά είδηση») αξιώνει μια αυτοτέλεια ερμηνείας, η οποία ερμηνεία όμως είναι η κατατονική επανάληψη του ίδιου: «το καλό ενάντια το κακό».

Παίρνουμε σαν παράδειγμα το γερμανικό κράτος/κεφάλαιο. Ποια είναι η «τωρινή απειλή»; Ότι αυτός ο πάνκακος ο Putin θα μας αφήσει να παγώσουμε∙ μπορεί να κλείσει και τα εργοστάσιά μας… Τι σχέση έχει αυτή η «τωρινή απειλή» με την προηγούμενη στο ουκρανικό πεδίο μάχης («παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας / εισβολή») και με την πιο προηγούμενη κατάσταση (8 χρόνια πόλεμος στο Donbass); Καμία! Μην σκέφτεσθε έτσι, γιατί θα κατηγορηθείτε για «φιλοπουτινισμό»!

Κι ωστόσο το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο έχει αφήσει πολλά αποτυπώματα στο ουκρανικό πεδίο μάχης αυτά τα 8 χρόνια, τόσα ώστε δεν δικαιούται (στα μάτια των όποιων ανταγωνιστικών υποκειμένων στη γερμανία, αν υπάρχουν ακόμα τέτοια…) να παραγράφει την ιστορία:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

SOS: Παρίσι και Βερολίνο καλούν Πεκίνο!

Δευτέρα 4 Απρίλη>> Πριν σχεδόν ένα μήνα, για την ακρίβεια στις 8 Μάρτη, σχεδόν δυο βδομάδες μετά την ρωσική εισβολή στην ουκρανία, έγινε κάτι που καταχωνιάστηκε στη δυτική πολεμοκάπηλη δημαγωγία. Ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron και ο γερμανός πρωθ. Soltz μίλησαν «τριγωνικά» με τον κινέζο αυτοκράτορα Xi ζητώντας του, ούτε λίγο ούτε πολύ, να «μαζέψει» την ανεγκέφαλη αλεπού…

Και που είναι το παράξενο; ίσως αναρωτηθείτε… Σ’ αυτό: είναι η πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία του είδους μας όπου δύο ευρωπαϊκά κράτη (πρώην «μεγάλες δυνάμεις»…) ζητούν από ένα ασιατικό κράτος να παρέμβει σε ένα πρόβλημα αμιγώς ευρωπαϊκό, σε μια πολεμική σύγκρουση που συμβαίνει σε εντελώς ευρωπαϊκό έδαφος (και για την οποία θα έλεγε κάποιος ότι αποτελεί «ευρωπαϊκή υπόθεση»)!

Ήταν, άραγε, εκείνη η τριγωνική video επικοινωνία η δύσθυμη δυτική αναγνώριση ότι το κέντρο του καπιταλιστικού πλανήτη βρίσκεται μακριά απ’ την ιστορική του θέση, στην μακρινή ασία; Ασφαλώς ναι!!! Όμως δεν είναι μια έντιμη αναγνώριση (και γιατί να ήταν τέτοια;)

Σχεδόν ένα μήνα αργότερα, στις 1 Απρίλη ήταν κανονισμένη μια σύνοδος μεταξύ ε.ε. και Πεκίνου, για τα ζητήματα των οικονομικών (και όχι μόνο) σχέσεων μεταξύ τους. Δεν ήταν πρωταπριλιάτικο αστείο το ότι σ’ αυτήν την εικονική (μέσω video) διάσκεψη η παρακμιακή ε.ε. ζήτησε ξανά απ’ το Πεκίνο να «συνετίσει» την ανεγκέφαλη αλεπού!

Αυτός ο αμίμητος που πληρώνεται σαν «πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου» ονόματι Charles Michel το δήλωσε (μετά το τέλος του ραντεβού) όλο καμάρι: Καλέσαμε την κίνα να σταματήσει τον πόλεμο στην ουκρανία είπε (!!!), προφανώς χωρίς να έχει επίγνωση του τι λέει. Η κυρία Ursula το εξήγησε:

Η κίνα έχει επιρροή στη ρωσία, οπότε περιμένουμε απ’ την κίνα να αναλάβει τις ευθύνες της για τον τερματισμό του πολέμου… (!!!)

Πίσω απ’ αυτές τις όλο αγάπη-για-την-ειρήνη «εκκλήσεις» στο Πεκίνο να λύσει ένα σοβαρό ευρωπαϊκό πρόβλημα του οποίου την διαχείριση οι ίδιες οι ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες είχαν παραδώσει επί χρόνια στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο, κρύβεται η ευρύτερη δυτική ψευδαίσθηση ότι ο δυτικός καπιταλισμός και τα κράτη του μπορούν ακόμα να ελέγξουν το ευρασιατικό project και, κυρίως, το Πεκίνο – απειλώντας το (όπως συνήθως) η μεν Ουάσιγκτον με «κυρώσεις» / τιμωρίες, η δε ε.ε. με «σου κρατάω μούτρα». Το επίδικο είναι γνωστό: να μην βοηθήσει ο κινεζικός καπιταλισμός τον ρωσικό εναντίον των δυτικών «κυρώσεων», αγοράζοντας για παράδειγμα το πλεόνασμα της ρωσικής παραγωγής υδρογονανθράκων, ή διευκολύνοντας τις διεθνείς συναλλαγές της Μόσχας με την κινεζική εναλλακτική του swift.

Κατά συνέπεια τα επίσημα ανακοινωθέντα της ε.ε. μετά την συνάντηση ήταν γεμάτα ουκρανία και τις κινεζικές ευθύνες… Τα ανακοινωθέντα του Πεκίνου όμως ήταν the other way. Ελάχιστη αναφορά στον πόλεμο. Σύμφωνα μ’ αυτά ο αυτοκράτορας Xi συμβούλεψε τις ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες να διαχωρίσουν τον δρόμο τους απ’ τον αμερικανικό!… Προσθέτοντας πως αν το κάνουν μέλλον λαμπρό περιμένει την συνεργασία του καπιταλισμού ε.ε. με τον κινεζικό.

(φωτογραφία: Και για να μην ξεχνάμε ποια είναι η κυρίως δουλειά της κυρά Ursula αυτή την εποχή. Ακόμα και μετά την συνάντηση με τον αυτοκράτορα δεν ξέχασε πως όλος ο πλανήτης πρέπει να περάσει απ’ τον πάγκο των mRNA πλατφορμών…)

Mission imposible!

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Τι κακό κι αυτό! Γίνεται χαμός – κι αυτός, σαν υπουργός εξωτερικών, δεν μπορεί να βρει μια θέση στο κάδρο… Το σκέφτηκε από ‘δω, το σκέφτηκε από ‘κει, και το αποφάσισε: θα ηγηθεί ανθρωπιστικής αποστολής στη Μαριούπολη! Ναι λοιπόν: ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας, άνθρωπος τολμηρός και επικίνδυνων αποστολών (τι Γουαϊδό, τι general Haftar, τι αρμενία, τι τοξικός των εμιράτων… τί να πρωτοθυμηθούμε;) είναι ιδανικός για ταινία των Monty Python – και είναι κρίμα που το ανίερο, σουρεαλιστικό χιούμορ εκείνης της ομάδας σταμάτησε πριν ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας ανέβει στη σκηνή ξεδιπλώνοντας το ταλέντο του… Σίγουρα αυτός ο κλόουν του Κιέβου, που έγινε πανευρωπαϊκός σταρ σαν τρίτης διαλογής ρολίστας (… απ’ την πολωνία όπου εκτιμάμε ότι βρίσκεται σχεδόν απ’ την αρχή της εισβολής) θα έσκιζε την καφέ φανέλα του μπροστά στις περφόρμανς του ρημαδο-υπ.εξ… Ααααχ, κοινωνία άδικη, κοινωνία ψεύτρα!

Πράγματι, λοιπόν, πρέπει ένας τόσο γενναίος άνδρας να τρέξει να βοηθήσει τους έλληνες (με τυπικά ουκρανική υπηκοότητα και πιθανότατα με ρωσικό διαβατήριο) της Μαριούπολης. Θα πρέπει, όμως, να είναι πολύ καλά εξοπλισμένος, και να έχει μαζί του τους πιο επίλεκτους των επίλεκτων ω επίλεκτοι κομάντο του ελλαδιστάν. Γιατί ο «πρόεδρος της συντονιστικής επιτροπής των επαναπατριζόμενων ελλήνων ποντίων» (χριστιανοπατριωτική οργάνωση…) κύριος Αλέξανδρος Ιωσηφίδης λέει μερικά πολύ δυσάρεστα πράγματα (το ρεπορτάζ είναι από εφημερίδα της αυστραλίας):

…Οι ένοπλοι των ταγμάτων Aidar και Azov έχουν μπει μέσα στα σπίτια των πολιτών, κάνοντας αδύνατη κάθε προσπάθεια απόδρασης των ανθρώπων. Οι συμπατριώτες μας ζουν είτε στα υπόγεια είτε στους ορόφους των σπιτιών τους, αναγκασμένοι να βρίσκουν νερό απ’ τα καλοριφέρ… Όσοι καταφέρνουν να φορτίσουν τα κινητά τους απ’ τα αυτοκίνητα μου λένε ότι ζουν σε απόλυτο τρόμο. Οι νεοναζί τρώνε και πίνουν, κλέβουν τους ανθρώπους και τους απειλούν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια…

Λέει και κάτι ακόμα ο κυρ Ιωσηφίδης:

… Ο δήμαρχος της Μαριούπολης, του οποίου οι δηλώσεις προβάλλονται απ’ όλα τα δυτικά και ελληνικά μήντια … είναι εκλεκτός του Zelensky και δεν είναι καν απ’ τη Μαριούπολη…

Χμμμ… Λοιπόν: αυτός ο γενναίος «ηγέτης της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Μαριούπολη» πρέπει να κάνει κάτι απλό αν και δύσκολο – αλλά για τέτοια είναι γεννημένος. Να πάρει ένα οπλοπολυβόλο απ’ αυτά τα αμερικανικών ταινιών, που δεν ξεμένουν ποτέ από σφαίρες, να φορέσει κι αυτό το ύφος ξενυχτισμένου γύπα που κάνει όποιον τον αντικρύσει να τρέμει, και να ξεκινήσει με τα πόδια (απ’ την Σεβαστούπολη ας πούμε) για Μαριούπολη μεριά γαζώνοντας όποιον βρει στο δρόμο του να έχει ναζιστικό ή φασιστικό σήμα πάνω του (όπως αυτοί της πάνω φωτογραφίας). Τίποτα άλλο: καυτό μολύβι και αίμα…

Τι νομίζει δηλαδή; Ότι επειδή πήγε κάποτε τους φακέλους των εντόπιων βοθρολυμάτων στον εισαγγελέα είναι παντού το ίδιο εύκολα τα πράγματα;

Ή μήπως δεν υπάρχουν (χιλιάδες) φασίστες στη Μαριούπολη και οπουδήποτε αλλού στην ουκρανία;

Αν δεν έχει ακούσει τίποτα ο έρμος ο υπ.εξ. ας ρίξει μια ματιά στο πιο κάτω video: είναι γυρισμένο απ’ τον guardian (όχι απ’ το κρεμλίνο!), το μακρινό καλοκαίρι του 2017: έτσι ανανεώνονταν γενιά τη γενιά οι φασίστες στην ουκρανία, με επίσημη, κρατική κάλυψη…

Sputnik moment alive!

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Πόσο εύκολο είναι να κρυφτούν απ’ το φιλοθεάμον και ignorant κοινό τα κρίσιμα στοιχεία ενός πολέμου; Πανεύκολο! Σχεδόν με την συμπλήρωση ενός μήνα εισβολής / πολέμου στην ουκρανία, κι αφού το Joνυσταλεάν και οι ευρωπαίοι σύμμαχοί του έχουν σχεδόν εξαντλήσει τόσο τις στρατιωτικές απειλές τους όσο και τις οικονομικές επιθέσεις τους, η Μόσχα εξαπέλυσε δύο στρατηγικής σημασίας “golden bullets” – το “bullets” είναι βέβαια ευφημισμός. Η πρώτη ήταν το Σάββατο 19 Μάρτη, όταν ανακοίνωσε ότι χρησιμοποίησε τον πύραυλο kinzhal. Περί τίνος πρόκειται, και γιατί αυτή η επίδειξη πολεμικής τεχνολογίας εκ μέρους του ρωσικού καθεστώτος «πνίγηκε» απ’ την δυτική δημαγωγία;

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: τα όπλα στον καπιταλιστικό κόσμο γίνονται όλο και περισσότερο πολύπλοκες μηχανές. Μηχανές καταστροφής και θανάτου, μηχανές παραγωγής καταστροφής και θανάτου. Οι πολεμικές μηχανές δεν είναι εντελώς καινούργια ιδέα: οι καταπέλτες, οι πολιορκητικοί κριοί, οι αποβατικοί πύργοι (σε πολύ μακρινές εποχές) ήταν επίσης μηχανές∙ ενώ τα τόξα, τα σπαθιά ή οι ασπίδες (σύμφωνα με την εξαιρετική διάκριση του Μαρξ για τον «ειρηνικό» καπιταλισμό, στα Grundrisse) ήταν εργαλεία.

Όπως συμβαίνει στον «ειρηνικό» καπιταλισμό έτσι και στον πολεμικό η παραγωγή καταστροφής και θανάτου μηχανοποιείται όλο και περισσότερο, γίνεται όλο και πιο σύνθετη τεχνολογικά∙ και «τηλε». Η αποδοτικότητα αυτής της μηχανικής παραγωγής εξαρτιέται όλο και λιγότερο απ’ τα υποκειμενικά χαρακτηριστικά εκείνων που «πατούν-τα-κουμπιά» (δεν τίθεται καν ζήτημα γενναιότητας, εντιμότητας ή ελέους εκ μέρους τους…) και όλο και περισσότερο απ’ τα τεχνικά χαρακτηριστικά της μηχανής, του παγίου κεφαλαίου, στο οποίο φυσικά έχουν ενσωματωθεί ανθρώπινες γνώσεις, σε μια μακρινή στο χώρο και στο χρόνο συνθήκη.

Ακριβώς γι’ αυτό οι μηχανές-πυρηνικά είναι ο ως τώρα απόλυτος τρόμος σε ότι αφορά την «παραγωγή καταστροφής και θανάτου». Αλλά ακόμα κι αυτά έχουν ξεπεραστεί: υπάρχουν άλλες μηχανές καταστροφής που είναι ακόμα περισσότερο «αποδοτικές» σε ότι αφορά την ένταση και την έκταση της καταστροφής που μπορούν να προκαλέσουν ανά μονάδα μηχανής. (Οι βόμβες ηλεκτρομαγνητισμού είναι ένα τέτοιο παράδειγμα).

Μ’ αυτά τα δεδομένα η γνώση και η σύγκριση της «φονικής / καταστροφικής παραγωγικότητας» των σύγχρονων οπλοστασίων δεν είναι άσκηση μιλιταρισμού απ’ την μεριά μας! Είναι, μάλλον, αναζήτηση των ισορροπιών ή των ανισορροπιών μεταξύ αντίπαλων κρατών / κεφαλαίων, έτσι ώστε να είναι δυνατόν να εκτιμηθεί από καθαρά τεχνική άποψη (δεν είναι όμως η μοναδική!) το πόσο πιθανός είναι ένας all out παγκόσμιος πόλεμος, και ποια πλευρά έχει την τεχνική / μηχανική υπεροχή ή αδυναμία στον κάθε επιμέρους τομέα παραγωγής καταστροφής.

Τέλος παρένθεσης.

Τον Μάρτη του 2018, στην ομιλία της «προς το έθνος» (και τον πλανήτη…), σκηνοθετημένη όσο πιο πανηγυρικά γινόταν, η ανεγκέφαλη αλεπού παρουσίασε 5 + 1 όπλα / τεχνολογίες τα οποία ούτε τότε ούτε σήμερα μπορούν να αντιμετωπίσουν οι «αναπτυγμένοι» στρατοί της δύσης (αρχίζοντας απ’ τον αμερικανικό). Παρουσιάζοντάς τα τότε η ανεγκέφαλη αλεπού είχε δηλώσει ανάμεσα στα άλλα (αναφερόμενος στη «γενική δύση»): Τους ζητάμε εδώ και χρόνια να μας ακούσουν και να μας πάρουν σοβαρά… και αρνούνται. Τώρα θα το κάνουν…

Το ένα απ’ τα όπλα που επέδειξε τότε η ανεγκέφαλη αλεπού ήταν αυτός ο βαλλιστικός πύραυλος kinzhal (“dagger” τον έχουν βαφτίσει οι δυτικοί). Με βεληνεκές από 1.500 έως 2.000 χιλιόμετρα αυτός ο μικρός σε μέγεθος πύραυλος μπορεί, αν εκτοξευτεί απ’ το Μινσκ της λευκορωσίας, να κτυπήσει το Λονδίνο. Δεν είναι όμως αυτό το προσόν του∙ όλοι οι μεγάλου βεληνεκούς πύραυλοι θα μπορούσαν. Το ζήτημα είναι ότι μπορεί να φτάσει απ’ το Μινσκ στο Λονδίνο μέσα σε 10 – 12 λεπτά! Ο kinzhal είναι υπερηχητικός, με ταχύτητα από 4 mach (4.900 χιλ/ώρα) έως 10 mach (12.350 χιλ/ώρα) και δεν υπάρχει αντιπυραυλικό σύστημα να τον προλάβει και να τον αναχαιτίσει∙ ούτε καν να τον «δει». Επιπλέον κάνει ελιγμούς (ειδικά όταν εντοπίζει ακτινοβολία ραντάρ) πετώντας χαμηλά, δεν κινείται σε ομαλή τροχιά, συνεπώς ακόμα κι αν βρεθεί στιγμιαία το στίγμα του δεν μπορεί καν και καν να προβλεφτεί η θέση του μετά από λίγο…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Gazorubles

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Σα να μην έφτανε η επίδειξη ακαταμάχητης πολεμικής τεχνολογίας, λίγες μέρες μετά, στις 23 Μάρτη η Μόσχα εκτόξευσε άλλη μια “golden bullet”, διαφορετικού είδους: απαίτησε (απ’ τις «μη φιλικές χώρες»…) να πληρώνουν το ρωσικό γκάζι σε ρούβλια. Ούτε σε ευρώ, ούτε σε δολάρια∙ σε ταπεινά ρούβλια. Αυτή η ενέργεια αφορά την οικονομική διάσταση του 4ου παγκόσμιου πολέμου (και όχι απλά και μόνο το ουκρανικό πεδίο) και γίνεται ελάχιστα αντιληπτή και κατανοητή, εκτός αν μνημονεύεται στρεβλωμένα για να κουκουλωθεί ο χρηματιστηριακός τζόγος στη δύση: δεν έχει ερείπια, δεν έχει παιδιά και μανάδες, δεν κουρντίζει τον φτηνό και επιλεκτικό δυτικό ανθρωπισμό.

Γι’ αυτόν τον οικονομικό πόλεμο η ασταμάτητη μηχανή γράφει σταθερά, αναλυτικά και κριτικά εδώ και αρκετό καιρό. Η πιο πρόσφατη φορά ήταν πριν λίγες ημέρες, την Παρασκευή 18 Μάρτη (swift 1, 2 και 3). Αντιλαμβανόμαστε την ρωσική απαίτηση για πληρωμή σε ρούβλια σα στοιχείο αυτής της γενικότερης νομισματικής αναδιάρθρωσης, που έχει ξεκινήσει με αργούς ρυθμούς εδώ και λίγα χρόνια και τώρα επιταχύνεται: της αποδολαριοποίησης ικανού τμήματος του διεθνούς εμπορίου. Ή, με διαφορετικά λόγια, του (σημαντικού) περιορισμού του διεθνούς κύκλου «αξιοποίησης του δολαρίου» έτσι ώστε να αποσταθεροποιηθεί απ’ τα θεμέλιά της η αμερικανική ηγεμονία (ή το αμερικανικό ιμπεριαλιστικό θράσος).

Πού, λοιπόν, σημαδεύει συγκεκριμένα αυτή η “golden bullet”; Ως τώρα όποιος ήθελε να αγοράσει ρωσικό φυσικό αέριο (είτε μέσω αγωγών είτε υγροποιημένο) πλήρωνε είτε με δολάρια είτε με ευρώ. Τα συμβόλαια ήταν συνήθως μακρόχρονα (ειδικά μέσω αγωγών) και οι τιμές σταθερές. Μέσα στη θύελλα «κυρώσεων» που επέβαλε η ε.ε. σε βάρος του ρωσικού καπιταλισμού, ακριβώς επειδή τα κράτη / μέλη / πελάτες χρειάζονται το φτηνότερο, διαρκούς ροής μέσω αγωγών ρωσικό αέριο (και δεν το αγοράζουν από πονοψυχιά ή επειδή αγνοούν το υγροποιημένο / LNG οποιασδήποτε προέλευσης…) φρόντισαν να αφήσουν την gazprom, την τράπεζά της (gazprombank) και την κρατική sbermank (την μεγαλύτερη στην κεντρική και ανατολική ευρώπη, τρίτη σε μέγεθος σ’ όλη την ευρώπη…) εκτός αποκλεισμού απ’ το σύστημα διατραπεζικών συναλλαγών swift. Διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να πληρώνουν άρα να αγοράζουν το πολύτιμο φυσικό αέριο.

Το 2020 μερικές απ’ τις «μη φιλικές χώρες» της ευρώπης αγόραζαν ρωσικό φυσικό αέριο στα εξής ποσοστά σε σχέση με τις συνολικές ανάγκες τους: φινλανδία 94% – λετονία 93% – εσθονία 79% – αυστρία 64% – ελλάδα 51% – γερμανία 52% – ιταλία 48% – λιθουανία 46% – πολωνία 40%. Επειδή καινούργιοι αγωγοί (για τροφοδοσία εκτός ρωσίας) δεν φτιάχνονται απ’ τον ένα μήνα στον άλλο, και επειδή το LNG είναι σαφέστερα ακριβότερο (απ’ όπου κι αν έρχεται) και, επιπλέον, απαιτεί ακριβές εγκαταστάσεις εξαέρωσης, φαίνεται ότι τα πιο πάνω κράτη προτίμησαν τώρα να μην «απεξαρτηθούν» απότομα απ’ ρωσικό γκάζι. (Τι βρώμικη ορολογία ε; Αυτό το περί «εξάρτησης»…)

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Απ’ την «εξάρτηση» στη … σχάση!

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Είναι ένα deal απ’ το οποίο δεν θα μπορούσε να λείπει η κυρία Ursula: η αμερικανική σχιστολιθική εξαγωγή αερίου θα εκτοξευτεί για να πουληθούν στην ε.ε. επιπλέον 15 δις κυβικά υγροποιημένου γκαζιού ως το τέλος του 2022… κι έτσι η ευρωπαϊκή δύση θα «απεξαρτηθεί» λίγο απ’ τις κακές παρέες της με το ρωσικό…

Μικρή αλλά αναγκαία παρένθεση εδώ: Εκτός απ’ τους αμερικάνους εξαγωγείς εκείνοι που έχουν κατενθουσιαστεί με αυτήν την απόφαση είναι οι έλληνες εφοπλιστές (το νο 1 εθνικό κεφάλαιο που με χέρι σταθερό μας έχει βουτήσει απ’ τον σβέρκο και μας σέρνει στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, για τα δικά του συμφέροντα φυσικά): έχοντας στην ιδιοκτησία τους κάτι λιγότερο απ’ το ¼ (22,3% για την ακρίβεια) των γκαζάδικων παγκόσμια τρίβουν όχι μόνο τα χέρια τους… Συγκρατείστε παρακαλούμε μερικά ονόματα, για να έχετε υπόψη σας ποιοι είναι εκείνοι που, σαν “αφεντικά κορυφής” (εκείνο που παλιά λεγόταν “αστική τάξη”, τώρα όμως δεν είναι υποχρεωτικό να έχουν αστική κουλτούρα), διαμορφώνουν την πολιτική του ελληνικού ιμπεριαλισμού βάζοντάς μας να σκάψουμε, με δικά μας έξοδα, τους λάκους μας, έχοντας οι ίδιοι μεγάλους στόλους γκαζάδικων και ακόμα μεγαλύτερους τραπεζικούς λογαριασμούς: όμιλοι Αγγελικούση, Προκοπίου, Λιβανού, Χανδρή, Τσάκου, Οικονόμου, Μαρτίνου, Λάτση, and… last but not least, Μαρινάκη. Ο οποίος, φυσικά, είναι ένας απλός κληρονόμος που παίρνει το μερδικό του απ’ τις μπίζνες που διαχειρίζονται άλλοι∙ ένα μερδικό ικανό πάντως για να κάνει «εθνική δουλειά» μέσω των μήντια που ελέγχει. Και, μαζί με τον άλλον εφοπλιστή / μηντιάρχη (ξέρετε ποιον…), να εκλαϊκεύει και να διασπείρει την «εθνική γραμμή».

Πίσω στην «αμερικανική βοήθεια». Το υγροποιημένο αέριο είναι αρκετά ακριβότερο απ’ ότι το αέριο μέσω αγωγών, πέρα απ’ την τιμή της πρώτης ύλης αυτής καθαυτής. Ενώ οι αγωγοί έχουν ένα αρχικό κόστος κατασκευής που θα αποσβεστεί σε βάθος χρόνου, το LNG εκτός απ’ το κόστος των εγκαταστάσεων υγροποίησης και εξαέρωσης έχει και τα διαρκή μεταφορικά (την χαρά των γκαζάδων εφοπλιστών). Τα οποία μεταφορικά, επειδή δεν είναι διαρκούς ροής όπως στους σωλήνες, ανεβαίνουν κατά βούληση όταν η ζήτηση (LNG) είναι μεγαλύτερη, πιο επείγουσα ή και τα δύο σε σχέση με την προσφορά μεταφορικών μέσων (γκαζάδικων). Απλό: αν υπάρχει αυξημένη ζήτηση LNG αλλά περιορισμένος αριθμός πλοίων, οι  ιδιοκτήτες των τελευταίων κάνουν πλειστηριασμό για ποιο ναύλο θα μπουν… (Το ίδιο ακριβώς γινόταν τους περασμένους μήνες με τα κοντεϊνεράδικα…) Συνεπώς στην τιμή του LNG υπεισέρχεται ένας έξτρα παράγοντας, εκτός του αερίου του ίδιου και των απαιτήσεών του. (Να ο λόγος που τα ευρωπαϊκά κράτη / αφεντικά έχουν προτιμήσει επί δεκαετίες την τροφοδοσία τους μέσω αγωγών…).

Αυτά ισχύουν για την «στεγνή οικονομία», των λογιστηρίων. Όχι για την καπιταλιστική πολιτική οικονομία. Εκεί μπορούν να γίνουν μαγείες. Και γίνονται.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

To panic or not?

Δευτέρα 21 Μάρτη>> Για αρχή, σήμερα, κάτι ενδιαφέρον αλλά και παράξενο.

Στις 18 Μάρτη του 2019 (μισό και ένα μήνα πριν τους δύο γύρους των προεδρικών εκλογών στην Ουκρανία, εκείνων που έκαναν «πρόεδρο» τον κλόουν Zelensky) ένα φασιστόμουτρο ονόματι Oleksiy Arestovych, που εκείνη την εποχή υπηρετούσε σαν διοικητής στην πολιορκία του Donbass (και αργότερα, τον Δεκέμβρη του 2020, πήρε πόστο στρατηγικού συμβούλου στο γραφείο της ουκρανικής προεδρίας – στον Zelensky δηλαδή…) συνεντευξιαζόμενος στο CNN (που προφανώς είχε εκτιμήσει τα προσόντα του…) στο Κίεβο, είπε τα εξής καταπληκτικά (ο «πόλεμος στα ανατολικά» που αναφέρεται στην πρώτη ερώτηση ήταν ο πόλεμος ΠΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ 2019, αλλά δεν είχε ρωσική εισβολή, οπότε ήταν μια χαρά…).Μετά το video παραθέτουμε την μετάφραση των αγγλικών υπότιτλων:

Ερ.: Αν η Ουκρανία δεχτεί μια ασαφή πρόσκληση για το νατο τότε σ’ αυτήν την περίπτωση… μπορούμε να μιλήσουμε για κάποιες ημερομηνίες τερματισμού του πολέμου στα ανατολικά..

Απ.: Όχι, δεν θα μπορούμε να μιλήσουμε για οποιεσδήποτε ημερομηνίες τερματισμού του πολέμου. Το εντελώς αντίθετο, είναι πιο πιθανό [μια τέτοια πρόσκληση] να σπρώξει την Ρωσία να εξαπολύσει μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση κατά της Ουκρανίας. Επειδή θα πρέπει να μας υποβαθμίσουν απ’ την άποψη των υποδομών και να κάνουν τα πάντα εδωπέρα μια αποσταθεροποιημένη περιοχή έτσι ώστε το νατο να διστάσει να μας δεχτεί.

Ερ.: Εννοείτε ότι η Ρωσία θα τολμήσει να συγκρουστεί κατευθείαν με το νατο;

Απ.: Φυσικά, η Ρωσία… όχι, όχι με το νατο. Αυτό θα το κάνουν πριν ενταχθούμε στο νατο έτσι ώστε να μας κάνουν αδιάφορους για το νατο. Έτσι ώστε να είμαστε αδιάφοροι σαν μια αποσταθεροποιημένη περιοχή. [Αυτό] είναι πιθανό κατά 99,9%. Το τίμημα για την ένταξή μας στο νατο θα είναι ένας μεγάλος πόλεμος με την Ρωσία. Κι αν δεν ενταχτούμε στο νατο [θα γίνει] η απορρόφησή μας απ’ την Ρωσία μέσα σε 10 με 12 χρόνια. Αυτή είναι η κλειστή στροφή που αντιμετωπίζουμε τώρα.

Ερ.: Αλλά… δυο λεπτά… αν τα συγκρίνουμε αυτά τα δύο, τι είναι το καλύτερο σ’ αυτήν την περίπτωση;

Απ.: Φυσικά ένας μεγάλης κλίμακας πόλεμος με τη Ρωσία και η ένταξη στο νατο σαν αποτέλεσμα της ήττας της Ρωσίας. [Αυτό είναι] το πιο cool.

Ερ.: Και πως θα είναι ένας «μεγάλης κλίμακας πόλεμος» με τη Ρωσία;

Απ.: Λοιπόν θα είναι αεροπορική επίθεση, εισβολή των 4 ρωσικών στρατιών που έχουν δημιουργήσει στα σύνορά μας, πολιορκία του Κιέβου, προσπάθεια να περικυκλωθεί ο στρατός που βρίσκεται στη «ζώνη επαφής» [ο «αντιτρομοκρατικός» στρατός που πολιορκεί το Donbass], διέλευση του Ισθμού του Perekop στην Κριμαία και προέλαση προς την λίμνη της Kakhovka ώστε να υδροδοτηθεί η Κριμαία. Επίθεση απ’ την μεριά της Λευκορωσίας, δημιουργία νέων λαϊκών δημοκρατιών, ενέργειες σαμποτάζ, επιθέσεις σε κρίσιμες υποδομές, τέτοια. Εισβολή από τον αέρα. Αυτό είναι ένας πλήρης πόλεμος. Και η πιθανότητά του είναι 99%.

Ερ.: Πότε;

Απ.: Το 2020… μετά το ’20… Το 2021-2022 είναι η πιο κρίσιμη περίοδος, το διάστημα 2020-2022 είναι το πιο κρίσιμο.

Να θαυμάσει κάποιος την διορατικότητα και τις προφητικές ικανότητες του φασιστόμουτρου; Όχι. Να υποθέσει ότι είχε κάποιου είδους «εσωτερική πληροφόρηση»; Πιο λογικό ακούγεται, ειδικά εφόσον προσδιόρισε και το timing της ρωσικής εισβολής… Αν ναι, τότε από μια μεριά είχε τόσο συγκεκριμένες πληροφορίες; Απ’ την Ουάσιγκτον; Το Κίεβο; Ή (μην το αποκλείσεται καθόλου!) απ’ την Μόσχα;

Ο Arestovych εξακολουθεί να είναι «σύμβουλος στρατηγικής» του κλόουν Zelensky!.. Πολύ πρόσφατα δήλωσε (εκτίμησε) με κάθε σοβαρότητα ότι η συμφωνία Μόσχας – Κιέβου είναι ζήτημα μίας ή δύο εβδομάδων∙ χωρίς να διευκρινίσει αν πρόκειται για παραδοχή της Μόσχας ότι ηττήθηκε οπότε ανοίγει η λεωφόρος ένταξης του Κιέβου στο νατο (όπως ο ίδιος προέβλεπε στις αρχές του 2019…) ή το αντίθετο. Το οποίο άραγε είναι cool; Ή όχι;

Σκόρπια «παράξενα» δεδομένα (σαν το πιο πάνω) δείχνουν πως είναι πιθανό να υπάρχει μια ουσιαστική πραγματικότητα κάτω και πέρα απ’ τις δηλώσεις του κλόουν, που για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς είναι (αυτές οι δηλώσεις και ανακοινώσεις) το επίσημο manual της θηριώδους παραπληροφόρησης… Με δυο λόγια: θα ήταν πιθανό ο πληθωρικός στις δημόσιες σχέσεις του, διεθνείς πλέον, κλόουν πρόεδρος άλλο να λέει κι εντελώς άλλο να τον ενδιαφέρει; Παρακινδυνευμένη υπόθεση εργασίας, αλλά «ποτέ μην πείτε ποτέ»…

Να ένα άλλο παράδειγμα:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.