Tag: ρωσία

Το τελευταίο λάθος

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Στο συριακό πεδίο μάχης υπήρχαν μισθοφόροι της wagner, σε μια περίπτωση μάλιστα βομβαρδίστηκαν απ’ την αμερικανική αεροπορία δήθεν «κατά λάθος» (σκοτώθηκαν περίπου 60…) Υπήρχε Prigozin; Υπήρχε, αλλά τον ήξεραν ελάχιστοι… Στο λιβυκό πεδίο μάχης υπήρχαν μισθοφόροι της wagner, στην πλευρά του τζενεράλ Haftar. Υπήρχε Prigozin; Υπήρχε, αλλά ποτέ δεν βγήκε στο γυαλί για οτιδήποτε σχετικό.

Πότε ο Prigozin άρχισε να γίνεται «ντίβα»; Τι είναι η εταιρεία wagner; Τι είναι (ήταν) ο Prigozin; Και γιατί βγήκε απ’ την μέση;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Sahel 1

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Όπως είναι παγκόσμια γνωστό η φιλάνθρωπη, χριστιανική και, κυρίως, πολιτισμένη Δύση (τα δυτικά αφεντικά αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των υποτελών τους) έχει μεγάλο πάθος με την ελευθερία και την δημοκρατία. Μην ακούσουν όλοι αυτοί, άρχοντες και αρχόμενοι, ότι έγινε κάπου πραξικόπημα: αμέσως θρηνούν (πρώτα) και γίνονται σωτήρες (ύστερα) της χαμένης δημοκρατίας.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χούντα του Καϊρου. Με πάνω από 50.000 πολιτικούς κρατούμενους και εκατοντάδες «εξαφανισμένους» είναι ίσως ό,τι πιο βάρβαρο είναι διεθνώς γνωστό. Έχετε δει τι τραβάει απ’ τους δυτικούς εραστές της δημοκρατίας; Τίποτα! Μια χαρά έχουν σχέσεις μαζί της. Τόσο «μια χαρά» ώστε η μπατσαρία της χούντας μπορεί να σκοτώνει μετά από βασανιστήρια ακόμα και λευκούς αντιχουντικούς, όπως έγινε με την δολοφονία του ιταλού φοιτητή Giulio Regeni, στο Κάιρο, τον Γενάρη του 2016. Έχουν περάσει από τότε πάνω από 7 χρόνια, κι ούτε κατά διάνοια η «φιλελεύθερη και δημοκρατική» δύση δεν τόλμησε να «υψώσει την φωνή» της κατά του χασάπη του Καϊρου. Ούτε κατά διάνοια δεν τόλμησε να τον κατηγορήσει για αυτήν, έστω αυτήν, την δολοφονία…

Το δυτικό πάθος για ελευθερία και δημοκρατία στον πλανήτη είναι λοιπόν πασίγνωστο. Συνεπώς η αντίδραση για το πρόσφατο πραξικόπημα στο νίγηρα ήταν αναμενόμενη. Σωστά; Σωστά – αλλά για τους ακριβώς αντίθετους λόγους απ’ την …. αγάπη για ελευθερία.

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν (ακαριαία) οι δυτικοί, τόσο στο Παρίσι όσο και στην Ουάσιγκτον, θα πρέπει να ήταν ότι αυτοί οι παλιάνθρωποι οι  πραξικοπηματίες χρειάζονται μια operation enduring freedom, όπως εκείνη που έκαναν (ως νατο…) στο αφγανιστάν το 2001… Ύστερα θυμήθηκαν ότι στο αφγανιστάν ηττήθηκαν, οπότε θα ήταν καλύτερα την επιχείρηση να την αναλάβουν τίποτα αφρικάνοι, που είναι «πολύ φτηνότεροι». Και πάλι: οι υποψήφιοι (το γειτονικό κράτος της νιγηρίας) απέρριψαν (ως τώρα) την ιδέα μιας τέτοιας εργολαβίας, ειδικά όταν μια σειρά άλλων αφρικανικών κράτων με σημαντικότερο στρατιωτικά εκείνο της αλγερίας, δήλωσαν ότι βρίσκονται στο πλευρό των πραξικοπηματιών της Niamey… Κι ακόμα χειρότερα εφόσον η προοπτική στρατιωτικής εισβολής της νιγηρίας στο νίγηρα θα προκαλούσε εσωτερική κρίση στην πρώτη: οι διαφωνούντες είναι πολλοί και όχι ασήμαντοι.

Τι απέμεινε σ’ αυτή τη φάση; Οι κυρώσεις! Μα βέβαια: οι πλούσιοι πρέπει να τιμωρούν τους φτωχούς όταν γίνονται ανυπάκουοι. Όχι απλά να τους τιμωρούν∙ να τους λιώνουν!!

Η κυρία Emanuela Claudia Del Re είναι «ειδική αποσταλμένη της ε.ε. για το Sahel» – και κοινωνιολόγος. Δεν ξέρουμε αν η υποσαχάρια αφρική διαθέτει κάποιον «ειδικό αποσταλμένο για τα ευρωπαϊκά προβλήματα», μάλλον όχι. Η κυρία Claudia σαν αποικιοκράτης (εκπρόσωπος) είναι σκληρή: αφού δεν θέλουν εμάς και προτιμούν τους ρώσους και τους κινέζους, θα φροντίσουμε να πεθάνουν από πείνα!

Σε όχι και τόσο ανύποπτο χρόνο, το 2019, το αμερικανικό καθεστωτικό ίδρυμα Rand Corporation είχε παρομοιάσει τις κυρώσεις με carpet bombing:

Πιθανόν τα στελέχη του Rand να ήλπιζαν ότι έτσι θα ισοπεδωθεί το ιράν ή και, γιατί όχι, η ρωσία. Αλλά όχι: αυτή η γενοκτονική ισοπέδωση απειλεί τους πιο παρίες του πλανήτη, τους πιο «εύκολους στόχους» του δυτικού έρωτα για την ελευθερία και την δημοκρατία.

Ο νίγηρας είναι κατ’ αρχήν τέτοια περίπτωση:

Προσέξτε την τελευταία φράση στο κάτω μέρος της φωτογραφίας:

Παρότι είναι ο 7ος μεγαλύτερος προμηθευτής ουρανίου στον κόσμο, ο Νίγηρας είναι επίσης 7ος μεταξύ των φτωχότερων χωρών του κόσμου.

Ένας στρατηγικός «προμηθευτής» ουρανίου είναι, σαν κοινωνία, στον πάτο του βαρελιού; Χμμμ… To 75% των εξαγωγών του νίγηρα είναι το ουράνιο, και ο κύριος εισαγωγέας του είναι ο γαλλικός πυρηνικός καπιταλισμός.

Εδώ τα δυτικά αισθήματα γίνονται λιανά. Πολύ λιανά. Κι εκεί αρχίζουν τα δύσκολα…

Sahel 2

Το καθένα μόνο του δεν χωνεύεται, πόσο μάλλον και τα δύο μαζί: και διαδηλώσεις υπέρ των πραξικοπηματιών, και ρωσικές σημαίες. Αλλά, απ’ την άλλη, όλοι αυτοί οι οργανωτές “χρωματιστών επαναστάσεων” εδώ και χρόνια θα έπρεπε να ξέρουν ότι το μαχαίρι είναι δίκοπο….

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Ο ανατραπείς πρόεδρος του νίγηρα Mohamed Bazoum ήταν πράγματι εκλεγμένος, αλλά όχι και τόσο φίλος-της-δημοκρατίας: είχε απαγορεύσει την αντιπολίτευση, η οποία στις 26 Ιούλη τάχθηκε στο πλευρό του (πραξικοπηματία) στρατηγού Tchiani. Λεπτομέρειες: το μεγαλύτερο προσόν του Bazoum ήταν ότι επέτρεπε στην γαλλική κρατική Orano (πρώην Areva) να λεηλατεί σταθερά το ένα απ’ τα τρία ορυχεία ουρανίου που ελέγχει (τα άλλα δύο είναι «εφεδρικά»), όπως άλλωστε κάνει εδώ και 50 χρόνια.

Και τι σημαίνει πρωτοκοσμική (γαλλική) λεηλασία μιας τόσο στρατηγικής πρώτης ύλης όπως το ουράνιο, πακέτο με την καταδίκη της κοινωνίας σε απόλυτη φτώχια και μιζέρια; Σημαίνει μεταξύ άλλων ότι η Orano έχει ξεφορτωθεί 20 εκατομμύρια τόνους (20.000.000 τόνους…) υπολειμμάτων απ’ την εξόρυξη του ουρανίου σε μια περιοχή κοντά στο ορυχείο, 20 εκατομμύρια τόνους που εκπέμπουν ραδόνιο, μολύνοντας το υπόγειο νερό και 100.000 ντόπιους που ζουν σε κοντινές κοινότητες: αυτό σημαίνει! Συνεπώς η καταδίκη είναι σε θάνατο, είτε έτσι είτε αλλιώς. Τέτοια είναι τα λιανά της πρωτοκοσμικής, δυτικής αγάπης για ελευθερία και δημοκρατία…

Δεν είναι λοιπόν παράξενο που το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Bazoum ήταν αναίμακτο, έχοντας μεγάλη πληβειακή υποστήριξη (φώτο επάνω). Ούτε είναι παράξενο που οι δυτικοί δημαγωγοί, ως το λαιμό στο αίμα των Άλλων κι αυτοί όπως και τ’ αφεντικά τους, παρέλειψαν να τονίσουν ότι ένα αναίμακτο πραξικόπημα «κάτι σοβαρό σημαίνει».

Ωστόσο το σοβαρό είναι σοβαρότερο. Και είναι γνωστό:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Κι έτσι (όχι τόσο ξαφνικά!!) κεραυνός φαίνεται ότι κτύπησε ένα ισπανικό καθεστωτικό μήντιο, απ’ τους cheerleader εδώ και 1,5 χρόνο υπέρ του νατο στην ουκρανία, την El Pais:

Τίτλος: Υπερασπίζοντας τους Ουκρανούς μέχρις θανάτου … των Ουκρανών

Υπότιτλος: O πόλεμος είναι μια σύγκρουση δι’ αντιπροσώπων μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας που έχει ρίζες που προηγούνται της εισβολής, και του οποίου οι άμεσες συνέπειες είναι η υπαγωγή του project της Ε.Ε. στη στρατιωτική συμμαχία του ΝΑΤΟ

Τι είναι; Ένα απλό «άρθρο γνώμης» που κάπως ξέφυγε; Όχι δα!!!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Black Aegean (όπως λέμε Black Sea…) 1

Δευτέρα 7 Αυγούστου>> Το γράψαμε έγκαιρα. Στη βάση εργατικής κριτικής ανάλυσης – όχι … πληροφοριών!

Για παράδειγμα, ενδεικτικά, πριν σχεδόν 1,5 χρόνο, στις 13 Μάρτη του 2022:

Και ξανά λίγο αργότερα, στις 29 Μάη του 2022:

Υποθέτουμε πως τα διαφόρων ειδών «τζιμάνια» θα μας είχαν (ξανα)θεωρήσει … «ψέκα», «ψωνισμένους», κλπ… Να θυμίσουμε, έτσι, «για την ιστορία», πως όταν γράφαμε τα πιο πάνω ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο ήταν μόλις 3 εβδομάδων (στις 13/3/22) και 2 μηνών (στις 29/5/22)…

Ύστερα ήρθε αυτό:

Ήρθε κι έφυγε – το εμπόριο σκιάς και παραλίας (του Αιγαίου κατά προτίμηση, αν και όχι αποκλειστικά…) είναι πολύ πιο πιασάρικο θέμα, ακόμα και για ανήλικους. (By the way, αποφεύγοντας όπως ο διάολος το λιβάνι το ευνόητο ότι για να είναι τόσες «αρμόδιες υπηρεσίες» τόσο αδρανείς απέναντι στις μαφίες για τόσα χρόνια, κάποιοι εδώ κι εκεί χρηματίζονταν. Ή, για να πούμε πιο κομψά, «είχαν μερίδιο απ’ τα κέρδη»… Αλλά τι κρατικοποιημένο έγκλημα θα ήταν το ελλαδιστάν αν θίγονταν τέτοια θέματα;)

Είχαμε / έχουμε δίκιο για το Αιγαίο∙ και κανένα λόγο να χαρούμε. Ας δούμε που βρισκόμαστε.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Black Aegean (όπως λέμε Black Sea…) 2

Η είδηση είναι παλιότερη (6/3/2022), αλλά έχει πάντα σημασία: «Το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Harry S. Truman έχει σταθμεύσει στα βόρεια του Αιγαίου στ’ ανοικτά του ελληνικού νησιού Θάσος έτσι ώστε να μπορεί να πραγματοποιεί αεροπορικές επιχειρήσεις από εκεί αν κλιμακωθεί η ένταση στην περιοχή εξαιτίας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία…»

Υπάρχει άραγε καλύτερος τρόπος για να κλείσουν τα περισσότερα μπιτσόμπαρα και να μαζευτούν ξαπλώστρες και ομπρέλλες ώστε να απελευθερωθούν οι παραλίες από το να παρκάρουν εδώ κι εκεί, στα ανοικτά, πολεμικά «έτοιμα για όλα»;

Δευτέρα 7 Αυγούστου>> Το γεγονός ότι στην Ουάσιγκτον ξεσκονίζουν τις δυνατότητες της MDCA του 2021 δίνοντας έμφαση στα (ελληνικά) νησιά του Αιγαίου σημαίνει ότι προετοιμάζονται σ’ αυτό το δευτερεύον μέτωπο σε σχέση με την απώλεια της Μαύρης Θάλασσας και τον έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου. Όχι, δεν έχουν εγκαταλείψει οριστικά τις προσπάθειες να κρατήσουν «θέσεις» κοντά στην Κριμαία. Προσπαθούν διάφορα, έχοντας τις βάσεις τους σε ρουμανία και βουλγαρία. (Προσπαθούν διάφορα που, αργά ή γρήγορα, θα έχουν σα συνέπεια να κλείσει ο ρωσικός στρατός / στόλος εντελώς τα όποια ουκρανικά παράλια…)

Σε κάθε περίπτωση, και πέρα από «αντάρτικα» κτυπήματα, η μεσοπρόθεσμη επιτυχία του νατο σ’ αυτή τη θάλασσα εξαρτάται καθοριστικά απ’ το πόσα χρόνια θα «αντέξει» το σημερινό φασιστοκαθεστώς του Κιέβου∙ και ελπίδες μακροημέρευσης δεν υπάρχουν στον ορίζοντα. Το καταλαβαίνουν όλοι, άσχετα με το τι παραδέχονται δημόσια. Συνεπώς ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός κάνει το αναμενόμενο: υποχωρεί νοτιότερα, για να οχυρωθεί…

Η Άγκυρα δεν έχει κανένα λόγο να χαρεί για την μετατροπή του Αιγαίου (και της ανατολικής Μεσογείου) σε αμερικανική λίμνη – το αντίθετο!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 31 Ιούλη>> Μπορούμε να δεχτούμε σα δεδομένο ότι σε κάθε πόλεμο (ακόμα και σε πολέμους «κατά του αόρατου εχθρού»…) η παραπληροφόρηση, η αποπληροφόρηση, η διαστρέβλωση, τα ψέματα κάθε είδους, είναι στην ημερήσια διάταξη εκείνων που κατέχουν εξουσία / εξουσίες – ειδικά όταν τα πράγματα-δεν-πάνε-καλά. Αυτή η παραδοχή μας απαλλάσσει από ηθικολογικές ενστάσεις και άχρηστη αγανάκτηση.

Όμως για να έχει κάποια αποτελεσματικότητα η «συσκότιση» απ’ την μεριά οποιουδήποτε συστήματος εξουσίας, σε οποιονδήποτε πόλεμο, θα πρέπει να είναι αδύνατη ή, έστω, εξαιρετικά δύσκολη η γνώση του τι λέει «η άλλη πλευρά», ακόμα κι αν λέει τα δικά της ψέματα. Με άλλα λόγια το κοινότοπο: η συσκότιση και η διαστρέβλωση είναι η άλλη πλευρά της λογοκρισίας∙ αν η δεύτερη δεν είναι πετυχημένη, τότε και οι πρώτες μπορεί να καταντήσουν εξουσιαστική γελοιότητα.

Με την εισβολή του ρωσικού στρατού στην ουκρανική επικράτεια πριν σχεδόν 1,5 χρόνο, ένα απ’ αυτά που έκαναν τα δυτικά αφεντικά ήταν να απαγορεύσουν την ιντερνετική πρόσβαση σε δύο ρωσικά κανάλια, το sputnik και το rt, έτσι ώστε «να μην εκτίθενται οι – παίδες – δυτικοί στην προπαγάνδα της Μόσχας». Αναμενόμενη ενέργεια λογοκρισίας… μόνο που ήταν αποτυχημένη «από κούνια». Πρώτον επειδή όποιος θέλει να έχει πρόσβαση στα «απαγορευμένα» μπορεί να το κάνει εύκολα μέσω VPN∙ και (κυρίως) δεύτερον, επειδή η «ρωσική άποψη» (με τις δικές της σκοπιμότητες) είναι διαθέσιμη διαδικτυακά από πολλές και διαφορετικές μεριές, έτσι ώστε κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να συγκρίνει, ακόμα κι αν πρέπει να συγκρίνει αντίπαλα ψέματα και αντίπαλες συσκοτίσεις.

Γίνεται γι’ αυτό όλο και πιο γελοία ή, γίνεται όλο και πιο έντονα η σημαδούρα της ως τώρα ανομολόγητης δυτικής (νατοϊκής) αποτυχίας η δυτική καθεστωτική προσπάθεια να παρουσιάζεται το άσπρο μαύρο στο ουκρανικό πεδίο μάχης: εκείνοι που αδιαφορούν (η μεγάλη μάζα των δυτικών αιχμάλωτων) δεν ασχολούνται καν και καν∙ κι όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να μάθουν, ακόμα και από «πρώτο χέρι»!

Για παράδειγμα, αυτός ο αμερικάνος βαθυκρατικός που είναι διορισμένος υπ.εξ., ο Παρωπίδας, πριν 8 μέρες, στις 23 Ιούλη, μιλώντας για την θρυλική «ουκρανική αντεπίθεση» που ξεκίνησε στις 4 Ιούνη, είχε την έμπνευση να πει ότι

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης: η Γαλικία της ανατολής…

H αγγλόφωνη έκδοση της φιλοδυτικής καθεστωτικής KievPost που εκδίδεται στο Κίεβο αναγνωρίζει πριν 2 μέρες ότι τα ποτάμια αίματος των στρατιωτών για (αβέβαιες και προσωρινές) μικροπροωθήσεις έχουν τσακίσει το ηθικό του ουκρανικού στρατού. Αλλά «… πρέπει – πρέπει – πρέπει να συνεχίσετε – να συνεχίσετε – να συνεχίσετε…» λένε οι γνωστοί φίλοι όλων αυτών… Οπότε: τι να τους κάνεις τους εχθρούς αν έχεις τέτοιους φίλους;

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Το διαβάσατε εδώ (αν το διαβάσατε… όσοι το διαβάσατε…) πριν μια βδομάδα, στις 17 Ιούλη… Ήρθε τέσσερεις μέρες μετά, την Παρασκευή 21 Ιούλη, η ανεγκέφαλη αλεπού να το επιβεβαιώσει∙ χωρίς να διαβάζει ασταμάτητη μηχανή (… Επίσης δεν έχουμε πράκτορες στο Κρεμλίνο!)

Έχει ενδιαφέρον ωστόσο το πως παρουσίασε ένα τέτοιο ενδεχόμενο (ή κάτι παραπάνω από ενδεχόμενο;;;) ή, αν θέλετε, το πως το επίσημο καθεστωτικό πρακτορείο tass μετέφερε τα συγκεκριμένα λεγόμενα της ανεγκέφαλης αλεπούς. Έχει ενδιαφέρον επειδή κανονικά οι συνεδριάσεις του ρωσικού συμβουλίου ασφαλείας είναι απόρρητες∙ οπότε τα παρακάτω προφανώς «διέρρευσαν» σκόπιμα, προς «εξαγωγή»…

Μεταφράζουμε λοιπόν το σχετικό ρεπορτάζ, για να σχολιάσουμε στη συνέχεια:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης: Μαύρη Θάλασσα…

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Το ζήτημα της «εξαγωγής δημητριακών» (αλλά μόνο των ουκρανικών…) απ’ την Μαύρη Θάλασσα μπορεί να δείχνει γραφικό, αλλά δεν είναι. Συνδέεται (και συνδέει μεταξύ τους) δύο διαφορετικά επίδικα: την λεγόμενη «διατροφική κρίση» (που επεξεργάζονται τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος), και τον στρατηγικό έλεγχο της ναυσιπλοϊας στη Μαύρη Θάλασσα, «μπροστά στη μύτη» του ευρασιατικού project.

Η συμφωνία που υπογράφτηκε τον Ιούλη του 2022 με την μεσολάβηση της Άγκυρας και την εγγύηση του οηε, προέβλεπε ταυτόχρονη «απελευθέρωση» των φορτίων, ουκρανικών και ρωσικών. Αλλά ως προς το δεύτερο σκέλος δεν εφαρμόστηκε – σ’ αυτό έχει δίκιο η Μόσχα: λόγω κυρώσεων έπρεπε να αρθούν διάφορες «απαγορεύσεις», «τιμωρίες» κλπ σε πλοία χύδην φορτίου που θα μετέφεραν τα ρωσικά δημητριακά αλλά και ρωσικά λιπάσματα, καθώς και στην αγροτική τράπεζα που χρηματοδοτεί τις εξαγωγές (Rosselkhozbank). Πράγμα που δεν έγινε ή μισοέγινε με τρόπο προσχηματικό αλλά άχρηστο. Επιπλέον, βασικός στόχος εκείνης της συμφωνίας ήταν η τροφοδοσία του λεγόμενου «τρίτου κόσμου»∙ αλλά ο «πρώτος» (κυρίως η ευρώπη…), με την μεγάλη ιστορία πειρατείας, δεν είχε κανένα πρόβλημα να φροντίσει πρώτα και κύρια τις δικές του ανάγκες.

Εδώ αρχίσει το Θέαμα. Η Μόσχα εξήγαγε τα δικά της δημητριακά είτε μέσω ιράν, είτε με τον «τρόπο Β»: τα φορτηγά πλοία άδειαζαν σε τουρκικά λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας (11,3 εκατομμύρια τόνους) σε ιδιαίτερα φιλική τιμή, οι τουρκικοί μύλοι (καλά οργανωμένοι και μεγάλοι) έκαναν τους σπόρους αλεύρι, και το αλεύρι έπαιρνε τον δρόμο του από τουρκικό έδαφος… (Η τουρκία έγινε έτσι στη διάρκεια της συμφωνίας ο τρίτος παγκόσμια εξαγωγέας δημητριακών με 3,2 εκατομμύρια τόνους – έναντι 8 της κίνας και 6 της ισπανίας). Η μη τήρηση των συμφωνημένων απ’ τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη ήταν πράγματι σε βάρος των ρωσικών εξαγωγών με την ευρεία έννοια∙ δεν τις εμπόδισαν όμως… Τις έκαναν λιγότερο κερδοφόρες (τα μειωμένα κέρδη υπολογίζονται σε κάμποσες εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια: το ρωσικό στάρι πουλιόνταν 10 με 20 δολάρια ο τόνος χαμηλότερα απ’ την διεθνή τιμή). Συνολικά όμως οι ρωσικές εξαγωγές το διάστημα της συμφωνίας ήταν 60 εκατομμύρια τόνοι δημητριακών, απ’ τα οποία τα 47 εκατομμύρια ήταν στάρι∙ πρόκειται για ρεκόρ! Μόνο που πρόκειται για «αόρατο» ρεκόρ: δεν καταγράφεται στις επίσημες διεθνείς μετρήσεις. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτές οι εξαγωγές έγιναν κάτω απ’ τα ραντάρ…

Το γεγονός ότι ένα χρόνο μετά την συμφωνία η Μόσχα αποσύρθηκε πρόσφατα απ’ αυτήν (δεν την ανανέωσε) είναι ευκαιρία για τους σπεκουλαδόρους στα χρηματιστήρια πρώτων υλών και την κατασκευή του θεάματος της «διατροφικής κρίσης», αλλά πρακτικά δεν αλλάζει ιδιαίτερα τις «ροές σπόρων» αυτές καθ’ αυτές, αν αυτό είναι το θέμα. Το φασιστοΚίεβο και οι νατοϊκοί συμμαχοί του συζητούν ήδη «εναλλακτική διαδρομή», που φαίνεται στην εικόνα πιο κάτω: τα φορτηγά θα πλέουν «παραλία – παραλία», μέσα στα χωρικά ύδατα ρουμανίας και βουλγαρίας (κράτη μέλη του νατο…) – μπλε γραμμή – αντί να διασχίζουν την Μαύρη Θάλασσα απ’ την Οδησσό ως τον Βόσπορο κι ανάποδα – κόκκινη γραμμή. Περισσότερα μίλια μεν, αλλά εν πάσει περιπτώσει εφικτό… Όσο για τα ρωσικά δημητριακά; Ό,τι γινόταν και πέρυσι.

Μόνο που το θέμα δεν είναι οι «ροές σπόρων»!!! Αυτές είναι μόνο ένα πρόσχημα. Και πως θα μπορούσε να ισχύει κάτι άλλο όταν στην ιστορία θέλει να ανακατευτεί το νατο;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης: 4ος παγκόσμιος…

Ο Ben Wallace είναι ο πολεποκάπηλος υπ.αμ. της αυτού μεγαλειότητας στο Λονδίνο που πρόκειται σύντομα να παραιτηθεί. Να τι δήλωσε πριν λίγες μέρες: «Η Ουκρανία έχει γίνει με τραγικό τρόπο ένα εργαστήριο μελέτης της απόδοσης των όπλων μας. Εκεί έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν πραγματικά επιθετικό αντίπαλο, οπότε είναι πολύ καλύτερες οι συνθήκες για να δοκιμάσουμε την ποιότητά τους. Θα ήταν μεγάλη ανοησία να αγνοήσουμε τα μαθήματα από εκεί….»

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Τα πιο πάνω υποδεικνύουν ίσως ότι επίκειται κάποια «κλιμάκωση» απ’ τη μεριά είτε του νατο συνολικά είτε κάποιων δυτικών κρατών στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Η ταπεινή μας άποψη είναι ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι πράγματι έντονοι, όχι όμως υποχρεωτικά λόγω των δυτικών «πρωτοβουλιών». Το κυρίως μέτωπο του 4ου παγκοσμίου πολέμου για την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της είναι στον Ειρηνικό: το Πεκίνο και οι καθόλου αμελητέες επιρροές του – αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Όταν η Ουάσιγκτον ξεκίνησε τον πόλεμο κατά της Μόσχας μέσω Κιέβου, στις αρχές του 2014 (στην πραγματικότητα νωρίτερα) οι παγκόσμιοι συσχετισμοί δύναμης δεν ήταν οι σημερινοί. Δεν χρειάζεται ηλεκτρονικό μικροσκόπιο για δει κάποιος την σημερινή διάταξη: όταν για παράδειγμα το σύνολο των πάνω από 30 λατινοαμερικάνικων κρατών απορρίπτει την ευρωπαϊκή προσπάθεια να καταγγείλουν την Μόσχα (όπως έγινε σε πρόσφατη σύνοδο «οικονομικής συνεργασίας») τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα.

Σύμφωνα με το καθεστωτικό associated press πριν μια βδομάδα, στις 18 Ιούλη:

…Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λατινικής Αμερικής ολοκλήρωσαν μια σύνοδο κορυφής που υποτίθεται ότι θα ήταν έρωτας μετά από οκτώ χρόνια χωρισμού, αλλά αντίθετα τέλειωσε την Τρίτη με επιδείνωση, λόγω της αποτυχίας να υπάρξει ομόφωνη υποστήριξη έστω και μιας ήπιας δήλωσης σχετικά με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Η ένθερμη υποστήριξη της Ευρώπης στην Ουκρανία συγκρούστηκε με την αποστασιοποιημένη ή και ουδέτερη στάση που είναι διάχυτη στην Κοινότητα των κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, των 33 μελών. Εκείνο που θα έπρεπε να είναι μια απλή λεπτομέρεια σε μια διάσκεψη κορυφής ορόσημο για τους οικονομικούς δεσμούς και τις νέες επενδύσεις έγινε το κέντρο της…

Τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια (όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα δυτικά…) θέλουν να διασώσουν την ισχύ τους σ’ έναν καπιταλισμό κόσμο που αλλάζει ραγδαία, όχι μόνο την «οικονομική» αλλά και την «πολιτική», «γεωπολιτική» και «ιδεολογική», όπως έμαθαν εδώ και αιώνες∙ και δεν μπορούν πια. Όταν ξεκινάς μια proxy εκστρατεία (κατά της Μόσχας, θεωρώντας την «αδύναμο κρίκο») για να επιβεβαιώσεις την παγκόσμια ηγεμονία σου και να φοβίσεις τους «αμφισβητίες», τους «rivals» συνολικά, και το πράγμα καταλήγει ύστερα από 8 + 1,5 χρόνια σε πανηγυρική επίδειξη των αδυναμιών και της αποτυχίας σου, το να «κλιμακώσεις» είναι μεν μια πιθανή επιλογή… αλλά μια τυφλή τέτοια. Εν τω μεταξύ ο χρόνος κυλάει όλο και πιο έντονα σε βάρος σου…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε αν ο άξονας, το νατο, θα επιχειρήσει ένα είδος «φυγής προς τα εμπρός» στο ουκρανικό πεδίο μάχης ή όχι∙ κάποια σύγχιση για το «τι κάνουμε τώρα;» έχει αρχίσει να απλώνεται και στο εσωτερικό των δυτικών καθεστώτων. Μπορούμε όμως να προβλέψουμε ότι τα μέλη του ευρασιατικού project, και οπωσδήποτε Μόσχα και Πεκίνο, έχουν στη διάθεσή τους μια γκάμα κινήσεων κρατώντας πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων που έχουν ήδη κατακτήσει. Και μπορούμε να προβλέψουμε επίσης ότι αυτές οι κινήσεις θα είναι τέτοιες που δεν θα φέρουν σε δύσκολη θέση τους παλιότερους και νεώτερους «εταίρους» τους σ’ όλο τον πλανήτη.

Δύσκολοι καιροί για ξεπεσμένους πρίγκηπες…