Tag: πόλεμος

Αστάνα 1

Τρίτη 11 Γενάρη>> Λένε ότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά. Σίγουρα δεν υπάρχει φωτιά χωρίς καύσιμα υλικά. Είναι εύλογο να εκτιμήσει κάποιος ότι στην πρόσφατη έκρηξη / εξέγερση στο καζακστάν κάποιες δυτικές υπηρεσίες είχαν βάλει βαθιά τα χέρια τους∙ ειδικά αφού η αμερικανική πρεσβεία στο καζακστάν «προειδοποιούσε» απ’ τις 16 του περασμένου Δεκέμβρη για «μαζικές διαμαρτυρίες»… Πριν ανακοινωθεί ο διπλασιασμός της τιμής του υγροποιημένου φυσικού αερίου… Όμως οι υπηρεσίες, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν κατασκευάζουν ούτε τις αφορμές ούτε την μαζική διάθεση. Και, συνήθως, μετά τις «color revolutions», πετυχημένες ή όχι, αποκαλύπτεται η δομική αστάθεια του καθεστώτος που έγινε στόχος τους.

Η αφορμή θα μπορούσε να θυμίζει τα κίτρινα γιλέκα. Ο διπλασιασμός της τιμής του γκαζιού θα εκνεύριζε (αναπόφευκτα) τον πληθυσμό: στο καζακστάν όλοι έχουν αυτοκίνητα, κι όλα τα αυτοκίνητα κινούνται με liquid gaz, αφού πρόκειται για «εθνικό» προϊόν. Ωστόσο η ταχύτητα (δύο ή τρεις ημέρες) μετατροπής των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας σε ένοπλη εξέγερση ξεπερνάει κατά πολύ την συγκεκριμένη αφορμή. Κι αν δεν είναι απαραίτητο να έχει υπάρξει πολύμηνη προετοιμασία (που υπήρξε…), είναι σίγουρα απαραίτητο να μείνουν αφύλακτες αποθήκες όπλων, και άλλα συμβολικά σημαντικά σημεία των πόλεων.

Με τα τώρα δεδομένα προκύπτει ότι τμήματα κάποιων κρατικών μηχανισμών του καζακστάν είχαν άμεση ή έμμεση εμπλοκή στην εξέλιξη των γεγονότων. Το γεγονός ότι το πρώτο κεφάλι που πήρε ο νυν πρόεδρος Τοκάγιεφ ήταν του επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του καζακστάν Καρίμ Μασίμοφ είναι χαρακτηριστικό.

Δεν ήταν η τυπική «χρωματιστή επανάσταση». Δεν ήταν επίσης η τυπική απόπειρα πραξικοπήματος. Είναι κάτι ανάμεσα, ένας συνδυασμός.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αστάνα 2

Τρίτη 11 Γενάρη>> Υπάρχει κάτι ακόμα, ενδιαφέρον έτσι κι αλλιώς αλλά ιδιαίτερα επίκαιρο σ’ αυτούς τους καιρούς: το αμερικάνικο βιοτεχνολογικό (παρα)κράτος έχει εγκαταστήσει στο κοζάκινο έδαφος απ’ το 2013 τρία εργαστήρια ερευνών βιολογικού πολέμου. Το κεντρικό λέγεται Central Reference Laboratory, είναι στην Almaty (δίπλα στα σύνορα με το κιργιζιστάν και κοντά στα σύνορα με την κίνα), ενώ υπάρχουν άλλα δύο, στην Otrar, μια επαρχιακή πόλη στα νότια κοντά στα σύνορα με το ουζμπεκιστάν, και στην Zhambyl, μια ορεινή επαρχιακή περιοχή «κολλητά» στα σύνορα με την ρωσία στον βορρά. Χρηματοδοτούμενα απ’ τις ηπα (γιατί όχι απ’ τον κύριο Fauci;) είναι κρίκοι της αλυσίδας «βιολογικών εργαστηρίων» που η Ουάσιγκτον έχει απλώσει κοντά στα ρωσικά και κινεζικά σύνορα, με πιο γνωστό το διαβόητο Lugar Center στη γεωργία.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πού πας ρε Καραμήτρο;

Δευτέρα 1 Νοέμβρη>> Το video που ακολουθεί δείχνει τα αισθήματα των μαλινέζων για τον γαλλικό στρατό «αντιτρομοκρατικής» κατοχής. Στο Sahel (το έμαθαν και στα μέρη μας, για λίγο…)  Κάπου θα δείτε βιαστικά φωτογραφίες απ’ τα έργα γαλλικού στρατού… Επίσης φευγαλέα, πάνω από ένα χαρτόνι που γράφει «γαλλία δίνε του» θα διακρίνετε μια ρωσική σημαία… Κάτι τέτοια είναι που εκνευρίζουν τον βασιλιά Μακρόν, που πρέπει να διαχειριστεί το δικό του «αφγανιστάν». (Ευχαριστούμε τον Σ. για το υλικό).

Γιατί όμως οι μαλινέζοι (ή, σίγουρα, ένα καλό μέρος τους) είναι τόσο αγενείς και αχάριστοι απέναντι στον «μετα»αποικιακό ιμπεριαλισμό του βασιλιά Μακρόν; Μα επειδή δεν έχει στείλει ακόμα το ελλαδιστάν τις ενισχύσεις που πρέπει!

Μόλις φτάσει ο Καραμήτρος σε ικανή ποσότητα θα δείτε που όλα αυτά τα κοπούν…

Μέση Ανατολή (2)

Δευτέρα 1 Νοέμβρη>> Εν τω μεταξύ ο πόλεμος που έχει κηρύξει το απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς κατά της Τεχεράνης συνεχίζεται, με μόνη ορατή προοπτική το να χοντρύνει. Ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός ερμηνεύει τις βασικά φραστικές και ρητορικές αντιδράσεις της Τεχεράνης σαν απόδειξη αδυναμίας∙ και οξύνει απροκάλυπτα τις επιθέσεις του. Για παράδειγμα, τον περασμένο Ιούνη, έστειλε drones κατά των εγκαταστάσεων της TESA, μιας εταιρείας φυγοκεντρητών στην πόλη Karaj, βορειοδυτικά της Τεχεράνης. Το ότι δεν αναλαμβάνει (το Τελ Αβίβ) επίσημα την ευθύνη για τα σαμποτάζ, τις δολοφονίες και τις προβοκάτσιες μέσα στην ιρανική επικράτεια δεν έχει σημασία∙ οι πάντες καταλαβαίνουν τι συμβαίνει.

Στην πιο πρόσφατη εξέλιξη εγκρίθηκε μια έξτρα δαπάνη στον στρατιωτικό προϋπολογισμό του Τελ Αβίβ ύψους 1,5 δις δολαρίων, με δηλωμένο σκοπό «την προετοιμασία πολέμου κατά του ιράν». Θα έλεγε κανείς ότι οι στρατόκαβλοι οπουδήποτε στον πλανήτη πάντα ζητάνε λεφτά εναντίον κάποιου εχθρού, αλλά ότι αυτό δεν σημαίνει υποχρεωτικά ανοικτό πόλεμο. Η διαφορά με το Τελ Αβίβ είναι ότι αυτόν τον πόλεμο τον έχουν ξεκινήσει κανονικά εδώ και καιρό.

Προς το παρόν το ιρανικό καθεστώς επιχειρεί να δυναμώσει τις στρατιωτικές σχέσεις του με την Μόσχα (μετά την 25ετή πολιτικο/οικονομικο/στρατιωτική συμφωνία με το Πεκίνο). Στις αρχές του 2022 θα εγκατασταθεί στην Τεχεράνη μια ρωσο-ιρανική στρατιωτική / τεχνική επιτροπή για να μελετήσει τα οπλικά μειονεκτήματα του ιρανικού στρατού. Το ιρανικό καθεστώς θέλει να αγοράσει ρωσικά πολεμικά αεροπλάνα και ελικόπτερα, αλλά θα χρειαστούν κάποια (λίγα) χρόνια μέχρι να τα παραλάβει και να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά. Προφανώς το Τελ Αβίβ θέλει να κτυπήσει νωρίτερα – αλλά αυτό είναι πολύ πιθανό να καταστρέψει την διακριτική ανοχή που δείχνει η Μόσχα για τις επιθέσεις του στη συρία…

Μαύρη Θάλασσα

Δευτέρα 25 Οκτώβρη>> Η αναγκαστική αναδίπλωση του us army απ’ το Ινδοκούς έχει οδηγήσει (αναπόφευκτα δυστυχώς…) στην ακόμα πιο έντονη δραστηριοποίηση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στα δυτικά ρωσικά σύνορα, δηλαδή στον Καύκασο και στη Μαύρη Θάλασσα. Ο αμερικάνος υπ.αμ. Lloyd Austin έκανε μια μίνι περιοδεία στην περιοχή, με πρώτο σταθμό το Tbilisi (Τυφλίδα) και δεύτερο το Κίεβο.

Στην γεωργία, στις 18 Οκτώβρη, ο Austin υπέγραψε «μνημόνιο συναντίληψης για την άμυνα της χώρας» – όπου η Ουάσιγκτον έχει ήδη εγκαταστήσει «εκπαιδευτές» του γεωργιανού στρατού. Αλλά η γεωργία είναι ασήμαντη στρατιωτικά, έχει ηττηθεί ήδη μια φορά απ’ τον ρωσικό στρατό σε χρόνο dt, και δεν απασχολεί την Μόσχα.

Η επίσκεψη στο Κίεβο, στις 19 Οκτώβρη, είχε διαφορετικό βάρος. … Ας το ξεκαθαρίσουμε, η Ρωσία ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο και είναι εμπόδιο σε μια ειρηνική λύση… καλούμε ξανά την Ρωσία να τερματίσει την κατάληψη της Κριμαίας, να σταματήσει να ενισχύει τον πόλεμο στην ανατολική Ουκρανία, να σταματήσει τις αποσταθεροποιητικές της ενέργειες στη Μαύρη Θάλασσα και στα σύνορα της Ουκρανίας, και να σταματήσει τις διαρκείς κυβερνοεπιθέσεις και τις υπόλοιπες κακόβουλες ενέργειές της κατά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους… Αυτά δήλωσε ο Austin στη συνέντευξη τύπου μετά την συνάντησή του με τον ουκρανό υπ.αμ. (υπάρχει και τέτοιος εκεί…) Andriy Taran.

Η Ουάσιγκτον υποτίθεται ότι προωθεί την ένταξη του Κιέβου στο νατο, αλλά αυτό είναι μόνο ένα κακοφτιαγμένο προπέτασμα καπνού. Το ουκρανικό φασιστοκαθεστώς δεν μπορεί να μπει στο νατο πρώτον επειδή Παρίσι και Βερολίνο βάζουν βέτο, και δεύτερον επειδή απαγορεύεται να γίνει μέλος ένα κράτος με ανοικτά συνοριακά ζητήματα. Ουσιαστικά, κάτω απ’ το πέπλο της νατοϊκής ένταξης, η Ουάσιγκτον προωθεί την δική της «στρατιωτική συνεργασία» με το ουκρανικό φασιστοκαθεστώς, σε διμερή βάση. Και αυτό είναι που εκνευρίζει (όχι άδικα) την Μόσχα.

Έχει ενδιαφέρον κατά συνέπεια η αντίδραση της «ανεγκέφαλης» αλεπούς (aka: Putin):

…Η στρατιωτική ανάπτυξη [των ηπα] στην περιοχή της Ουκρανίας είναι ήδη σε εξέλιξη, κι αυτό αποτελεί μια αληθινή απειλή για την Ρωσία. Έχουμε το νου μας. Ας περιμένουμε να δούμε τι θα συμβεί στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Ουκρανίας στο εγγύς μέλλον.

Απαγορεύεται στον Ουκρανικό λαό να έχει κυβερνητικά σώματα που θα υπηρετούν άμεσα τα συμφέροντά του… Η Ουκρανία πρακτικά ελέγχεται από μια μικρή ομάδα ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι νίκησαν στον αγώνα για ανεξαρτησία και έχουν εξτρεμιστικές πολιτικές απόψεις, αδιάφορο ποιος είναι κατ’ όνομα ο επικεφαλής του κράτους… Η σιωπηλή πλειοψηφία ψηφίζει [αυτούς τους κατ’ όνομα…] με την ελπίδα ότι θα εκπληρώσουν τις εκλογικές τους υποσχέσεις, αλλά η όχι και τόσο σιωπηλή, καταπιεστική εθνικιστική μειοψηφία τους κλέβει την ελευθερία να παίρνουν τις αποφάσεις που περιμένει ο Ουκρανικός πληθυσμός. Αυτοί είναι που στην πραγματικότητα κυβερνούν… Αυτή η κατάσταση είναι αδιέξοδη.

Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες (προηγήθηκε ο Medvedev, δες προηγούμενη Δευτέρα Black sea) που το ρωσικό καθεστώς αναφέρεται σε αναμενόμενη «εσωτερική αλλαγή» στο Κίεβο – και δεν υπάρχουν εκλογές στον ορίζοντα (οι βουλευτικές είναι το 2023 και οι προεδρικές το 2024). Επιπλέον ο Putin μοιάζει να αθωώνει τον τωρινό ουκρανό πρόεδρο (και πρώην επαγγελματία κωμικό…) Zelensky, που θεωρούνταν φιλορώσος πριν εκλεγεί, για να γίνει στη συνέχεια υποχείριο των φασιστών της ουκρανίας.

Φλυαρεί λοιπόν αυτοσχεδιάζοντας η Μόσχα; Ή πράγματι «κάτι» περιμένει (και όχι απλά «περιμένει»);

Θα δούμε… (Εν τω μεταξύ οι τυπικές «διπλωματικές» σχέσεις μεταξύ Μόσχας και νατο έχουν γίνει παγόβουνο, πράγμα που σημαίνει ότι το θρυλικό «φαινόμενο του θερμοκηπίου» δεν έχει καμμία ισχύ σ’ αυτή την πλευρά του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Αλλά για την Μόσχα, το έχουμε υποστηρίξει ήδη, δεν χρειάζεται κάποιου είδους «θερμός πόλεμος» σε ευρωπαϊκό έδαφος. Αρκεί το Κίεβο να γλυστρίσει απ’ τα αμερικανικά χέρια… Τα υπόλοιπα θα γίνουν ασήμαντα και συμβολικά…)

Ούτε τα γαλόνια…

Δευτέρα 6 Σεπτέμβρη>> Η είδηση ότι το επιτελείο του νυσταλέου Jo ανακοίνωσε τον (καταναγκαστικό φυσικά) πλατφορμιασμό του στρατεύματος καθησύχασε τους phizerοι. Ο καταναγκασμός «αυτονομιμοποιήθηκε» με βάση την πλαστή (και υποτιθέμενη) οριστική έγκριση της πλατφόρμας της φαρμακομαφίας phizer – γράψαμε ήδη επ’ αυτού. Οι καθεστωτικές πλαστογραφήσεις τείνουν να μοιάζουν λεπτομέρειες σ’ ένα κόσμο όπου «το αληθινό είναι μια στιγμή του ψεύτικου»…

Ωστόσο τα πραγματικά νέα δεν είναι τόσο καθησυχαστικά. Πολλές χιλιάδες πεζοναύτες και αξιωματικοί του τιμημένου αμερικανικού στρατού υπέγραψαν μέσω εκπροσώπων τους νομική προσφυγή κατά του καταναγκαστικού πλατφορμιασμού τους – επειδή «κόλλησαν» κάποια στιγμή τον τσαχπίνη και (υποστηρίζουν) έχουν ήδη φυσική ανοσία.

Αλλά δεν περιορίζεται εκεί η αγωγή. Επί τη ευκαιρία θυμίζει ότι οι πλατφόρμες είναι σε πειραματική χρήση, την «φάση 3» συγκεκριμένα, που για την phizer τελειώνει το 2023… Μ’ άλλα λόγια δεν τρώνε (οι αμερικάνοι καραβανάδες) το περί «οριστικής έγκρισης». Επιπλέον επιμένουν ότι η φυσική ανοσία είναι ανώτερη της τεχνητής… Τι να πει κανείς; «Είναι γιατροί» και υποστηρίζουν τέτοια πράγματα;

Γιατροί μπορεί να μην είναι. Αλλά… Η βάση του αμερικανικού μιλιταριστικού βραχίονα ίσως διαθέτει κάτι του είδους «συλλογική μνήμη υποχρεωτικών εμβολιασμών». Τι μπορεί να θυμούνται; Ας πούμε: το «πειραματικό» εμβόλιο κατά του άνθρακα που έκαναν υποχρεωτικά σχεδόν 700.000 πεζοναύτες που συμμετείχαν στην «καταιγίδα της ερήμου», την επίθεση στο ιράκ το 1991 – επειδή, υποτίθεται, υπήρχαν «βιολογικά όπλα» στο βασίλειο του Χουσεϊν… Τέτοια δεν υπήρχαν ή δεν χρησιμοποιήθηκαν, όμως 250.000 απ’ αυτούς αρρώστησαν από κάτι «μυστηριώδες» που ονομάστηκε σύνδρομο του πολέμου στον κόλπο… Υπάρχει η όχι αυθαίρετη εκτίμηση ότι σχεδόν 35.000 πέθαναν απ’αυτό το «σύνδρομο» – αλλά, όπως συνηθίζεται, το αφεντικό δεν αναγνωρίζει τέτοια πράγματα.

Αυτό το κομψό όνομα “σύνδρομο…” παραπέμπει σκόπιμα σε κάτι «ανεξήγητο»… Το αμερικανικό κράτος απέδωσε τις χρόνιες σοβαρές βλάβες στην υγεία των στρατιωτών σε άγνωστους «τοξικούς παράγοντες», υπονοώντας ότι οι φωτιές στις πετρελαιοπηγές και η άμμος ήταν η αιτία. Πρόσφατες έρευνες όμως απέδειξαν ότι συγκεκριμένα χημικά συστατικά του εμβολίου ανιχνεύονται ακόμα και τώρα, 20 χρόνια μετά, στο αίμα και στα όργανα όσων υποφέρουν απ’ το «σύνδρομο»…

Κάνουν τα καπιταλιστικά κράτη ακόμα και τους στρατούς τους πειραματόζωα; Ντροπή!!! Τι είναι αυτές οι σκέψεις; Το καλό τους θέλουν, όπως και το καλό των κοινωνιών που ελέγχουν! Όλα για το καλό γίνονται!

Εκτός… Εκτός αν υπάρχει αυτό το σπάνιο πια είδος που λέγεται μνήμη μαζί με το δίδυμό του, εξίσου σπάνιο είδος, που λέγεται κριτική σκέψη….

Made in china

Δευτέρα 30 Αυγούστου>> Με την κίνα ασχολούνται μόνο οι (νέοι) κινεζόφιλοι, με τον τρόπο που θα περίμενε κανείς: σαν μαγεμένοι θαυμαστές. Οι υπόλοιποι αδιαφορούν.

Κι όμως. Η κίνα δεν είναι απλά το εργοστάσιο του παγκόσμιου καπιταλιστικού μέλλοντος. Είναι, συχνά, «σχολείο». Το Πεκίνο, ελέγχοντας το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού, δείχνει σοβαρές πλευρές της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, που ενώ στη δύση διεξάγεται με τον τρόμο (των δυτικών αφεντικών) ότι χάνουν την παγκόσμια ηγεμονία τους (και την χάνουν οριστικά), εκεί, στην κίνα, γίνεται με την ακρίβεια και την αποτελεσματικότητα του «σοσιαλισμού με κινεζικά χαρακτηριστικά».

Πριν μια εβδομάδα ανακοινώθηκε επίσημα ότι το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο «αντιμετώπισε» (δηλαδή: εξαφάνισε) την θρυλική μετάλλαξη Δ μέσα σε 35 ημέρες!!! Τι σημαίνει αυτό; Ότι εξαφανίστηκαν τα κρούσματα….

Πρέπει να το δεχτούμε; Δεν έχει σημασία (προφανώς «όχι» θα λέγαμε, αλλά σίγουρα: δεν έχει σημασία…) Σημασία έχει τι κάνει το κινεζικό καθεστώς πλέον, και (κυρίως) γιατί.

Λοιπόν. Όταν στις 12 Αυγούστου εντοπίστηκε 1 (ένα) «κρούσμα» Δ, χωρίς συμπτώματα, μεταξύ των λιμενεργατών του Ningbo, το κινεζικό κράτος έκλεισε για μια βδομάδα το λιμάνι! Πρόκειται για το 3ο σε μέγεθος λιμάνι της κίνας, με 100.000 λιμενεργάτες. Ε, αυτό «κατέβασε ρολά» για 1 (ένα) «κρούσμα», και μάλιστα χωρίς συμπτώματα!…

Οι εξωκοινοβουλευτικοί caradinieri ασφαλώς θα ενθουσιαστούν: ιδού (θα πουν) η «κομμουνιστική» στιβαρότητα, που όλα τα κακά σκορπάει…. Υπάρχει όμως μια λεπτομέρεια: το κινεζικό καθεστώς ξέρει το συμπέρασμα των δικών του ειδικών, απ’ την γίγα-έρευνα στη Wuhan πέρυσι, ότι δηλαδή οι «ασυμπτωματικοί» ελάχιστα μεταδίδουν τον τσαχπίνη… Ξέρει επίσης αυτό που ξέρουν παντού: ότι η μετάλλαξη Δ είναι εξαιρετικά ήπια στα συμπτώματά της… Ποιός είναι λοιπόν ο λόγος που 1 (ένα) «κρούσμα» χωρίς συμπτώματα οδηγεί στο κλείσιμο, έστω για μια βδομάδα, του 3ου σε μέγεθος λιμανιού, με όλες τις οικονομικές επιπτώσεις; Και τι ακριβώς σημαίνει το καμάρι «σε 35 μέρες εξαφανίσαμε την Δ»;

Το πρόστυχο μυαλό της ασταμάτητης μηχανής βάζει κάτω το πως «εξαφανίστηκε» η Δ από έναν πληθυσμό 1,4 δισεκατομυρίων ψυχών – ενώ η αρχική version του τσαχπίνη δεν εξαφανίστηκε ποτέ εκεί, κι ούτε καμάρωσε κανείς για τέτοιο λόγο…. Οπουδήποτε εμφανιζόταν έστω και 1 (ένα) «κρούσμα» Δ γινόταν μαζικό τεστάρισμα. Της τάξης: 10.000.000 τεστ σε δύο ή το πολύ τρεις ημέρες. Γινόταν, φυσικά, άμεση «ιχνηλάτηση» των «επαφών» των όποιων (ασυμπτωματικών…) «κρουσμάτων». Και ένα μικρής διάρκειας «τοπικό» lockdown, μέχρι να καταγραφούν όλοι οι «φορείς»…

Η ταχύτητα και η αποτελεσματικότητα τέτοιων λίγο πολύ αιφνιδιαστικών ελέγχων τόσο μεγάλης κλίμακας σημαίνουν δύο τουλάχιστον πολύ σημαντικά πράγματα για ένα καπιταλιστικό κράτος πρώτης γραμμής. Πρώτον, άψογη πειθαρχία των υποτελών στις «αιτήσεις» (και στις απαιτήσεις…) του κράτους τους. Δεύτερον, καλά οργανωμένη επιμελητεία κλίμακας: σημεία για τεστ σε προκαθορισμένες θέσεις μέσα στην κάθε πόλη, οι υπήκοοι να ξέρουν ο καθένας σε ποιο σημείο θα πάει, εργαστήρια μαζικής παραγωγής αποτελεσμάτων, κλπ κλπ.

Τα πιο πάνω όμως είναι χρήσιμα γενικά! Σε περίπτωση, ας πούμε, βιολογικού πολέμου…. Ή και κανονικού πολέμου… Και οι κυβερνητικοί στο Πεκίνο το έχουν αφήσει να εννοηθεί (με λόγια…) απ’ την «επιχείρηση Wuhan»: η εμπλοκή του στρατού ήδη από τότε είχε το νόημα «άσκησης βιοασφάλειας».

Με δυο λόγια (αυτή είναι η εκτίμηση μας – σινόφιλοι βαστάτε τ’ άρματα!!) το «σε 35 μέρες εξαφανίσαμε την μετάλλαξη Δ» είναι πολύ λιγότερο υγιειονομικό κατόρθωμα (εναντίον ενός ασήμαντου αντιπάλου) και πολύ περισσότερο πολιτικο-στρατιωτικο-κοινωνικό κατόρθωμα… Ενός καθεστώτος που μπορεί να «κινητοποιεί» τους υπηκόους του συντεταγμένα, μεθοδικά, αιφνιδιαστικά – κάνοντας ασκήσεις… Για λογαριασμό τέτοιων ασκήσεων και λιμάνια κλείνει (ένα τέτοιο κράτος), και αεροδρόμια, και ό,τι γουστάρει… Γιατί όχι; Πώς αλλιώς μπορούν να γίνουν στα σοβαρά τέτοιου είδους ασκήσεις;

Ζηλεύετε;

Δεν σας το προτείνουμε…

Ινδοκούς: the chessboard 1

Πέμπτη 19 Αυγούστου>> Οι πρωτοκοσμικοί (οι ντόπιοι πρώτοι και καλύτεροι) νοσταλγοί της παγκόσμιας ηγεμονίας της δύσης ξερνάνε. Η ανωτερότητα του λευκού χριστιανού είναι τόσο χωνεμένη στις ιδεολογίες τους ώστε τώρα που η δυτική παρακμή είναι πολύπλευρη και ολοφάνερη το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να ξερνάνε χολή. Κατά την ρατσιστική / ιμπεριαλιστική γνώμη τους το αφγανιστάν ΔΕΝ ήταν υπό στρατιωτική κατοχή εδώ και μια 20ετία· το νατο (συμπεριλαμβανομένου και του ελλαδιστάν) ΔΕΝ ήταν κατοχική δύναμη αλλά «το φως ενάντια στο σκοτάδι»· οι αφγανοί μια μόνο επιλογή είχαν, να γλύφουν τις αρβύλες των πρωτοκοσμικών (και να θάβουν σιωπηλά τις χιλιάδες των δολοφονημένων απ’ τα drones ανδρών, γυναικών και παιδιών…)· και, φυσικά, οι ταλιμπάν ΔΕΝ ήταν / είναι η ένοπλη αντικατοχική αντίσταση που κατάφερε, χωρίς σπουδαία μέσα (αλλά με καλούς συμμάχους) να νικήσει

Τα πιο πάνω χθεσινά στιγμιότυπα (φωτογραφίες) απ’ το «συριζαϊκό» γραφείο τύπου του ελληνικού υπ.εξ. και της ελληνικής «εθνικής γραμμής» είναι χαρακτηριστικά. Κάμποσοι «γεωπολιτικοί αναλυτές», προφέσορες ή πράκτορες, παρήλασαν και παρελαύνουν απ’ τους δημαγωγικούς μηχανισμούς, για να προβλέψουν (με ολοφάνερη λαχτάρα) ότι «στο αφγανιστάν θα πέσει μαχαίρι» (απ’ τους ταλιμπάν). Θέλουν αίμα των Άλλων, μ’ αυτό ζουν!! Και, φυσικά, η «απειλή»: τα «κύματα των αφγανών προσφύγων» που, αυτοί ξέρουν, «θα εργαλειοποιήσει ο Ερντογάν»…. (Πάνω απ’ όλα οι «επιστήμονες» και οι «ειδικοί», ντάξει;;;;)

Ποιός ενδιαφέρεται για τέτοιες φοβερές απόψεις και προβλέψεις; Οι συνηθισμένοι πελάτες, οι ενσωματωμένοι στην εθνική ιδεολογία… Κατά τα υπόλοιπα η παγκόσμια καπιταλιστική ιστορία τους έχει γραμμένους όλους αυτούς. Κινούνται ολοταχώς στο περιθώριο, και το μόνο που έχουν (και θα χρησιμοποιήσουν…) είναι αυτό που είχαν πάντα και τους περισσεύει: η βία.

Αν υπάρχουν αναγνώστριες / αναγνώστες που ενδιαφέρονται για τον καπιταλιστικό πλανήτη όπως είναι πραγματικά, ας δώσουν βάση στη συνέχεια.

Ένα ερώτημα κομβικό από πολλές απόψεις που γυροφέρνει διεθνώς (προκαλώντας, στην συντριπτική πλειονότητα, τραυλίσματα που παριστάνουν τις απαντήσεις) είναι το γιατί η Ουάσιγκτον αποφάσισε να αποσύρει (όσο…) τον στρατό της απ’ το αφγανιστάν; Δεν πήγε εκεί για να εγκατασταθεί στο «μαλακό υπογάστριο» της κίνας και της ρωσίας (ναι, γι’ αυτό πήγε!!) Πώς είναι δυνατόν να αποχωρεί τώρα που αυτοί οι rivals εμφανίζονται όλο και πιο ενισχυμένοι και φιλόδοξοι;

Ο χάρτης, δηλαδή η γεωγραφία, έχει τα βασικά της απάντησης. Όταν το γκουβέρνο του Bush του Β αποφάσισε να κηρύξει «τον μακρύ πόλεμο στην τρομοκρατία» ξεκινώντας με την εισβολή στο αφγανιστάν, στα τέλη του 2001, χρειαζόταν οπωσδήποτε βάσεις στην ευρύτερη περιοχή – βάσεις που του «προσφέρθηκαν» για κάμποσο καιρό απ’ τα –σταν βόρεια του αφγανιστάν, καθώς ο Putin και οι «πατριώτες της kgb» είχαν μόλις εγκατασταθεί στη Μόσχα. Χρειαζόταν όμως και κάτι ακόμα, σημαντικότερο: την συμμετοχή / συνεργασία του πακιστανικού καθεστώτος. Πρώτον, επειδή οι μυστικές υπηρεσίες της Ισλαμαμπάντ είχαν οργανική σχέση με τους ταλιμπάν που είχαν ανακηρυχτεί «τρομοκράτες». Και δεύτερον, επειδή το πακιστανικό έδαφος και ο αέρας ήταν (και παραμένει) κρίσιμος παράγοντας για την τροφοδοσία του κατοχικού στρατού στο αφγανιστάν.

Απόδειξη όχι μόνο της σημασίας του πακιστάν αλλά και της «έκτακτης ανάγκης» που είχε η Ουάσιγκτον απ’ την συμμετοχή και υποστηρίξη της Ισλαμαμπάντ, ήταν εκείνο που είχε απειλήσει τηλεφωνικά ο τότε αμερικάνος υφυπουργός εξωτερικών Richard Armitage τον τότε πρόεδρο του πακιστάν στρατηγό Mysharraf, λίγο πριν την εισβολή, στα τέλη του 2001: Αν δεν συνεργαστείτε να είστε έτοιμοι να σας βομβαρδίσουμε… Θα σας γυρίσουμε στη λίθινη εποχή!! (Μια ακόμα απόδειξη είναι ότι το ελλαδιστάν, γνήσιος σύμμαχος της Ουάσιγκτον, κήρυξε απ’ το 2002 και μετά τους ως τότε φιλήσυχους μετανάστες εργάτες απ’ το πακιστάν σε υποψήφιους τρομοκράτες. Αργότερα τους ανέθεσε στα βοθρολύματα…)

Οποία κομψότης αλαζόνα αμερικάνου πολεμόκαβλου κοκάκια! “Στη λίθινη εποχή”!!! Η εξουσία στο Ισλαμαμπάντ δεν θα θυσίαζε τους ταλιμπάν αν είχε περιθώριο επιλογής. Αλλά σ’ εκείνη τη δεδομένη στιγμή δεν είχε. Και δέχτηκε τον εκβιασμό· για την ακρίβεια τον μισο-δέχτηκε. Ποτέ δεν έπαψε να έχει σχέσεις με τους ταλιμπάν αυτά τα 20 χρόνια, και ποτέ δεν είδε με «καλό μάτι» τους διάφορους προέδρους / ανδρείκελα που εγκαθιστούσαν οι κατοχικοί στην Καμπούλ ή την προοπτική μόνιμων αμερικανικών βάσεων εκεί…

Συνεπώς η σχέση Ισλαμαμπάντ – Ουάσιγκτον δεν ήταν ποτέ ειδυλλιακή αυτά τα 20 χρόνια της νατοϊκής κατοχής του αφγανιστάν. Πότε πότε “ισλαμιστές αντάρτες” έκαναν επιθέσεις στα βυτιοφόρα και τα φορτηγά που μετέφεραν, μέσω πακιστανικού εδάφους, καύσιμα και άλλα είδη τον κατοχικό στρατό· προκαλώντας μικρότερες ή μεγαλύτερες “κρίσεις επιμελητείας”.

Εν τω μεταξύ η Ισλαμαμπάντ βελτίωνε διαρκώς τις σχέσεις της με το Πεκίνο. Όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά και για γεωπολιτικούς: έχοντας μόνιμο «εθνικό εχθρό» το Ν. Δελχί (και το αντίστροφο…) μια κάποια συμμαχία με το Πεκίνο (που δεν έχει τις καλύτερες σχέσεις με το ινδικό καθεστώς, και το αντίστροφο…) ήταν αυτονόητη.

Ινδοκούς: the chessboard 3

Πέμπτη 19 Αυγούστου>> Η σημασία που έχει η Ισλαμαμπάντ για το μέλλον του (υπό τον έλεγχο των ταλιμπάν) αφγανιστάν αποδεικνύεται ξανά τώρα – μόνο οι άφθονοι ηλίθιοι του πρωτοκοσμικού ρατσισμού, της δημαγωγίας και του εντόπιου εθνικισμού, προφέσορες ή μη, δεν χαμπαριάζουν. Αλλά δεν πειράζει: ας συνεχίσουν έτσι!

Την περασμένη Κυριακή, πρώτη ημέρα της απελευθέρωσης της Καμπούλ, μια γκάμα αντιταλιμπάν αφγανών πολέμαρχων, απ’ αυτούς που είχαν συγκροτήσει την «βόρεια συμμαχία» το 2001 και είχαν βοηθήσει τον αμερικανικό/νατοϊκό στρατό στην εισβολή, πήραν τον δρόμο για την Ισλαμαμπάντ. Εκλεκτοί «κύριοι»: τρεις κορυφαίοι πολέμαρχοι απ’ την κοιλάδα του Panjshir (την μόνη περιοχή που δεν έχουν ανακαταλάβει οι ταλιμπάν), βετεράνοι Hazara, εκπρόσωποι της Jamiat-e Islami, o μεγαλύτερος γυιός και διάδοχος του πολέμαρχου της Mazar-i-Sharif Atta Noor, και διάφοροι μεσαίοι «φεουδάρχες» απ’ το αφγανικό κοινοβούλιο. Θέμα συζήτησης με το πακιστανικό καθεστώς; Η διευθέτηση (και ο εξορθολογισμός…) των απαιτήσεών τους για μια ειρηνική συνέχεια στην πολιτική και κοινωνική ζωή του αφγανιστάν…. Δεν θα σας φανεί παράξενο: μόλις τελείωσε η συζήτηση (ή αυτός ο γύρος της) η Ισλαμαμπάντ ενημέρωσε το Πεκίνο και την Μόσχα…

Τα φιλόδοξα «εγώ» όλων αυτών των τύπων είναι γνωστά για την καταστροφικότητά τους, δεν υπάρχει αμφιβολία. Μόνο που τώρα είναι περικυκλωμένοι: Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Ισλαμαμπάντ, και (όχι τόσο μακριά) Άγκυρα. Δεν είναι στρατιωτικό το ζήτημα παρά μόνο σε τελευταία ανάλυση, αν επιμείνουν. Αυτό που τους κυκλώνει τώρα είναι ένα σετ «εγγυητριών δυνάμεων» πρώτης γραμμής για την ένταξη και του αφγανιστάν στο ευρασιατικό project. “Καπιταλιστική ανάπτυξη” λέγεται αυτό και δεν ξέρουμε κανέναν μαφιόζο, οπουδήποτε στον πλανήτη, να την αρνήθηκε ποτέ!!

Τα λεφτά είναι πολλά, αλλά δεν πρέπει να έχουν παράλογες απαιτήσεις. Όμως γι’ αυτά θα πούμε περισσότερα στο κοντινό μέλλον.

Η Ουάσιγκτον, σαν αρχιστράτηγος του δυτικού ιμπεριαλισμού (που δεν είναι, πάντως, ενιαίος) ηττήθηκε; Ναι, αλλά όχι με την έννοια ότι άφησε ένα «τετραγωνάκι», κι αυτό είναι όλο.

Και πάλι όμως θα πρέπει να κάνουμε προσεχώς μια ευρύτερη ανασκόπηση της θέσης που έχει αυτή η ήττα…

(φωτογραφία πάνω: Σκληρή εικόνα, εντελώς ακατάλληλη για πολιτικά ανήλικους. Ταλιμπάν με προβιές, επικεφαλής του σκληρού πυρήνα της οργάνωσης (Haqqani) συζητούν με τον πρώην πρόεδρο (μαριονέτα με άκρες εντός της επικράτειας) του αφγανιστάν Hamid Karzai (διακρίνεται στο βάθος αριστερά, χωρίς προβιά) περί σχηματισμού μιας κυβέρνησης ενότητας… Το κάνουν, φυσικά, για να εξαπατήσουν τους πρωτοκοσμικούς «αντιιμπεριαλιστές»…

Χτες αυτά…)

Ινδοκούς: the graveyard

Δευτέρα 16 Αυγούστου>> Τελικά οι ταλιμπάν άκουσαν την κινέζικη συμβουλή με τον δικό τους τρόπο: προχώρησαν τόσο γρήγορα (ή ειπωμένο διαφορετικά: ο επίσημος αφγανικός στρατός παραδόθηκε / προσχώρησε στην τελευταία πράξη της αντικατοχικής εκστρατείας τόσο γρήγορα) ώστε η Καμπούλ (και ό,τι αυτή συμβολίζει πολιτικά και οικονομικά αυτά τα 20 χρόνια της κατοχής) να παραδοθεί ειρηνικά. Ο πρόεδρος / ανδρείκελο Ashraf Ghani την έκανε αεροπλανικά μαζί με την αυλή του, και η μάχη δρόμο δρόμο που Τεχεράνη, Ισλαμαμπάντ, Πεκίνο και Μόσχα δεν ήθελαν με τίποτα, τελικά δεν έγινε. Δεν την ήθελαν ούτε οι αφγανοί.

Η εικονογραφία της άρον άρον αποχώρησης των τελευταίων νατοϊκών κατοχικών θυμίζει έντονα μια άλλη ήττα. Στο βιετνάμ, το 1975. Υπάρχουν ομοιότητες αλλά και σοβαρές διαφορές. Οι ταλιμπάν δεν είναι κομμουνιστές, είναι συντηρητικοί ισλαμιστές (αλλά όχι ουαχαβίτες τύπου isis, το αντίθετο!). Η αποχώρηση του κατοχικού στρατού (δηλαδή η ήττα του) δεν προκλήθηκε (και) από ένα ρωμαλέο αντιπολεμικό κίνημα στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο – το αντίθετο. Οι δυτικοί «ειρηνιστές / αντιμιλιταριστές» (αν υπάρχουν ακόμα τέτοιοι) είναι στη μεγάλη πλειοψηφία τους απασχολημένοι με τα «δικά» τους, και ποτέ δεν είδαν στην κατοχή και στα εγκλήματα πολέμου στο αφγανιστάν τίποτα άλλο απ’ την κυρίαρχη άποψη: την ιεραποστολική προσπάθεια του λευκού ανθρώπου να εκπολιτίσει πρωτόγονους πληθυσμούς και κοινωνίες. Με δυο λόγια η χθεσινή ημέρα δεν σφραγίζει μόνο την ήττα του δυτικού / αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στο ινδοκούς· σφραγίζει επίσης και τον αλαζονικό πρωτοκοσμικό (πολιτιστικό) ναρκισσισμό. Η «αυτοδιάθεση του αφγανικού λαού», κατακτημένη με τα όπλα μετά από 20 χρόνια αντίστασης, δεν εορτάζεται πουθενά στη δύση. Αλλά αυτό είναι πρόβλημα (ένα απ’ τα πολλά) των δυτικών κοινωνιών, κανενός άλλου!

(φωτογραφίες από πάνω προς τα κάτω:

Saigon 1975: κόσμος (όχι μόνο διπλωματικοί υπάλληλοι αλλά και νοτιο-βιετναμέζοι συνεργάτες των κατοχικών) συνωστίζεται για να ανέβει στα ελικόπτερα που προσγειώνονται στην ταράτσα της αμερικανικής πρεσβείας. Οι βιετκόνγκ έχουν εισβάλει ήδη στην πρωτεύουσα.

Kabul 2021: ένα απ’ τα αμερικανικά Σινούκ πετάει απ’ την ταράτσα της αμερικανικής πρεσβείας προς το αεροδρόμιο που οι ταλιμπάν έχουν αφήσει ανοικτό για να διευκολυνθεί η φυγή των τελευταίων αμερικάνων / νατοϊκών. Όσο για τους συνεργάτες της κατοχής; Όλοι οι νατοϊκοί (συμπεριλαμβανομένων και των ελλήνων που είχαν 80 ντόπιους συνεργάτες) τους υποσχέθηκαν πολλά, αλλά οι πραγματικότητα είναι ότι ελάχιστοι είναι πολύτιμοι. Όπως συμβαίνει παντού και πάντα η μεγάλη πλειοψηφία των «συνεργατών» είναι αναλώσιμοι. Αυτοί λοιπόν θα πρέπει τώρα να διαπραγματευτούν το μέλλον τους με τους απελευθερωτές ταλιμπάν…)