Tag: πόλεμος

Σκάψιμο στα βαθιά…

Δευτέρα 3 Φλεβάρη (02.01) >> Γράψαμε για την θριαμβευτική εμφάνιση των «σύνθετων αλγόριθμων με κινεζικά χαρακτηριστικά» (!!!), για την deepseek συγκεκριμένα, την περασμένη Δεύτερα, κάμποσες ώρες πριν ανοίξει το χρηματιστήριο στη Ν. Υόρκη και αρχίσει η κατρακύλα των μετοχών διάφορων «μαμούθ», πράγμα που έκανε την deepseek παγκόσμια γνωστή – η τέλεια διαφήμιση!! (Μπορείτε να ελέγξετε την ώρα της ανάρτησης μας, λίγο μετά τα μεσάνυχτα Κυριακής 26 προς Δευτέρα 27 Γενάρη…)

Ωστόσο όπως σχεδόν τα πάντα στον σύγχρονο κόσμο έτσι και η σύγκρουση / αναμέτρηση μεταξύ του αμερικανικού και του κινέζικου καπιταλισμού διαστρεβλώνεται και φετιχοποιείται συνειδητά – κυρίως μέσω της δυτικής δημαγωγίας. Η κατάρρευση ή μη των μετοχών στα δυτικά χρηματιστήρια μικρή ή και καθόλου σχέση έχει συχνά με την εμπορευματική πραγματικότητα. Απόδειξη το γεγονός ότι οι μετοχές της tesla (του Elton του μπροστινού) δεν έχουν κατρακυλήσει, παρότι η συγκεκριμένη αυτοκινητοβιομηχανία χάνει εδώ και πολύ καιρό κατά κράτος απ’ την κινεζική byd. (Περισσότερα στο οι μπροστινοί (της ιστορίας), Δευτέρα 13 Γενάρη).

Θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος ότι ο δυτικός «χρηματοπιστωτισμός», με την μορφή του χρηματιστηριακού τζόγου και όχι μόνο, προσπαθεί να κρατάει αποστάσεις απ’ την πραγματική εμπορευματική καπιταλιστική πραγματικότητα (και «αξία») παρότι υποτίθεται πως είναι αντανάκλασή της. Και προσπαθεί να εμφανίζεται ως πειστική «αναπαράσταση του πλούτου» (και της «αξίας») ακόμα κι αν είναι αέρας κοπανιστός. Αυτό είναι το δυτικό σωσίβιο στην φουρτούνα του εντεινόμενου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού: να φαίνεται ότι….

Τι έφταιξε λοιπόν στην περίπτωση της λεγόμενης «τεχνητής νοημοσύνης» των δυτικών αφεντικών με αφορμή την εμφάνιση ενός υπολογίσιμου ανταγωνιστή απ’ την κινέζικη ανατολή;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Απ’ τις maquiladoras ως το έξαλλο ψόφιο κουνάβι

Δευτέρα 3 Φλεβάρη (01.55) >> Για τους κατά 25% δασμούς που επέβαλε από προχτές το γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού στις εισαγωγές απ’ το μεξικό (και τον καναδά…), με προοπτική κλιμάκωσης αν οι θιγόμενοι αντιδράσουν (αυτό θα κάνουν!), κάτι θα έχετε ακούσει / διαβάσει: στην εξελισσόμενη δυτική παρακμή φαίνεται πως η τελευταία «συνταγή» αντιμετώπισης των εμπορικών ελλειμμάτων (για όσα κράτη έχουν τέτοια) προέρχεται κατευθείαν απ’ τους σερίφηδες του αμερικανικού let’s go west. Τι πιο λογικό να παίρνει την σχετική (παραδειγματική) πρωτοβουλία ο «φυσικός» κληρονόμος τους;

Λιγότερο θορυβώδης είναι η δομική αντινομία αυτής της τακτικής, όταν εφαρμόζεται όχι μεταξύ γρήγορων πιστολιών στο Τέξας αλλά μεταξύ κρατικών / καπιταλιστικών λογιστηρίων. Οι  δασμοί στις εισαγωγές είναι ουσιαστικά φόροι κατανάλωσης για τα κράτη που τους επιβάλλουν! Με λίγα λόγια οι πρώτοι που θα θιγούν άμεσα απ’ τις δασμολογικές ομοβροντίες του ψοφιοκουναβιστάν είναι οι ίδιοι οι αμερικάνοι καταναλωτές (και φυσικά οι αμερικάνοι εισαγωγείς, έμποροι κλπ). Στη θεωρία αυτή η βλάβη θεωρείται προσωρινή: τα ακριβά εισαγόμενα θα αντικατασταθούν από αντίστοιχα φτηνά εντόπιας παραγωγής, κι έτσι (τελικά) το μεν κράτος θα χάσει την έκτακτη φορολογία των δασμών αλλά η εσωτερική (καπιταλιστική) παραγωγή θα ενισχυθεί, και μια κάποια ισορροπία εισαγωγών / εξαγωγών θα αποκατασταθεί. Σωστά… Αρκεί να είναι διαθέσιμη η εσωτερικής παραγωγής αντικατάσταση… και να είναι εξίσου φτηνή με τα εισαγόμενα, ακόμα και μετά το «καπέλο» των δασμών… (Είναι; Θα είναι σύντομα; Αμφίβολο…)

Υπάρχει όμως ένα σημαντικότερο χαρακτηριστικό των εμπορικών / οικονομικών / καπιταλιστικών σχέσεων μεταξύ του μεξικό και των ηπα που συνιστά την ανομολόγητη νοσταλγία του ψοφιοκουναβιστάν: οι maquiladoras! Περί τίνος πρόκειται;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη 1: η «σωστή» (και η … λάθος…) μεριά της ιστορίας

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.53) >> Δείτε παρακαλούμε πρώτα αυτό το video: ένα απ’ τα θεοναζί καθάρματα, ο ραβίνος Avraham Zerbiv, ύστερα από πλήρη υπηρεσία στη γενοκτονία στη Γάζα σε κάποιο λόχο μηχανικού, καμαρώνει με τα κατορθώματά του στο Channel 14:

Δείτε ύστερα αυτό το σύντομο: οι οργανωμένοι οπαδοί της Paris Saint Germain, πριν ξεκινήσει το ματς του champions league με την Manchester City (πριν 5 μέρες) φωνάζουν “Nous sommes tous les enfants de Gaza!” που σημαίνει: είμαστε όλοι τα παιδιά της Γάζα!

Αργούν ακόμα να πολιορκήσουν το Ελιζέ, αλλά πρέπει να το σκεφτούν σύντομα…

Παλαιστίνη 2: η «σωστή» (και η … λάθος…) μεριά της ιστορίας

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.48) >> Αν είστε δύσπιστοι / ες αλλά, ωστόσο, κυλάει ακόμα αίμα και όχι δηλητήριο (όπως είναι η διαταγή…) στις φλέβες σας, δείτε κι αυτό (κι αν το έχετε ήδη δει, ξαναδείτε το): είναι η απελευθέρωση το περασμένο Σάββατο 4 απ’ τους αιχμαλώτους της Παλαιστινιακής αντίστασης:

Ναι, ξέρουμε:

– Όλα αυτά είναι «σκηνοθετημένα»… (Όλα; Αν ναι τότε η παλαιστινιακή αντίσταση είναι… χουλιγουντιανών προδιαγραφών και δυνατοτήτων! Ακόμα και μετά από 15 μήνες … «συντριβής» της!!!…).

– Είναι PR… (Πράγματι! Αλλά γιατί όχι; Υπάρχει κάποιο μονοπώλιο;)

– Οι αιχμάλωτες που χαιρετούν εγκάρδια το πλήθος των Παλαιστίνιων-που-επέζησαν ως τώρα απ’ την γενοκτονία πάσχουν απ’ το «σύνδρομο της Στοκχόλμης»… (Ίσως).

Αλλά αναρωτηθείτε: οι Άρχοντες του Θεάματος, στο απαρτχάιντ θεοναζί καθεστώς, οργάνωσαν μήπως μια παρόμοια «τελετή παράδοσης» υπέρ τους; Ή μήπως το αφεντικό τους, η δυτική μητρόπολη και κληρονόμος του κανιβαλισμού, η Ουάσιγκτον, έκανε κάτι παρόμοιο για τους ελάχιστους που απελευθερώνει κατά καιρούς απ’ το κάτεργο του Guantanamo, έτσι, για να δείξει τον «ανθρωπισμό» της;

Όχι βέβαια!

Να λοιπόν: αυτοί οι (δήθεν) «τρομοκράτες», αυτοί οι ξυπόλυτοι, αυτοί που πολέμησαν στα ίσια επί 15 μήνες τον στρατό του Avraham Zerbiv και όχι τους άμαχους πίσω του, αυτοί που ζούσαν στα λαγούμια, είχαν τον χρόνο, την όρεξη και τον τρόπο να προσφέρουν αναμνηστικά στους αιχμαλώτους που απελευθερώνουν!! Είχαν τον χρόνο, την όρεξη και τον τρόπο να οργανώσουν «τελετές παράδοσης» αντάξιες όχι του φρικαλέου καθεστωτικού εχθρού τους αλλά της δικής τους αξιοπρέπειας.

Να λοιπόν: αυτοί οι κατεχόμενοι, που «κανονικά» (σύμφωνα με τις δυτικές «κανονικότητες»…) θα έπρεπε να έχουν προσκυνήσει εδώ και κάμποσες γενιές, «ξεχασμένοι» ως τις 7 Οκτώβρη του 2023 απ’ το πρωτοκοσμικό φιλοθέαμον «ανθρωπιστικό» κοινό, αυτοί κι αυτές λοιπόν, όχι μόνο δεν έχουν ηττηθεί μετά από 75 χρόνια, αλλά δεν πρόκειται να ηττηθούν ούτε μετά από 750! Κι αν ο δικός μας μικρόψυχος και μικρονοϊκός πρωτοκοσμικός δεν θέλει να καταλάβει την αξία του παραδείγματός τους∙ αν δεν μπορούμε να καταλάβουμε το μα πως είναι δυνατόν να μην είναι φουκαράδες;∙ αν δεν μπορούμε να νοιώσουμε πια ούτε στο ελάχιστο ότι η μεγαλοσύνη μετριέται με της καρδιάς το πύρωμα και με αίμα, τόσο το χειρότερο για εμάς. Τόσο το χειρότερο… Τόσο το χειρότερο σαν πληβείοι, τόσο το χειρότερο σαν εργατική τάξη.

Εκεί, σ’ αυτή την κατεστραμμένη αλλά ζωντανή λωρίδα γης, νικούν – χωρίς την άδειά μας!

Palestine: The victory of the oppressed people vs the nazi zionism.

Το πάθος τους αγιάζει: al Aqsa flood: a revolution against the zionist injustice and criminality.

 

Δυτική Όχθη

Δευτέρα 27 Γενάρη >> Όπως το είπαμε πριν 2 βδομάδες (δεν ήταν σοφία): το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, έχοντας ηττηθεί στη Γάζα, τοκίζει την βαρβαρότητά του στη δυτική Όχθη – με τις ευλογίες των συμμάχων του και οπωσδήποτε του «φιλειρηνικού» ψοφιοκουναβιστάν: προς το παρόν στην Jenin, αλλά δεν βρίσκονται μόνο εκεί οι πυρήνες της ένοπλης αντίστασης.

Μπορεί αυτοί οι πυρήνες να μην έχουν την ακτινοβολία της αντίστασης στη Γάζα, όμως έχουν την δική τους μακριά ιστορία. Στην τωρινή συγκυρία εκτός απ’ τις δικές τους δυνατότητες έχουν πια στο πλευρό της και την εμψύχωση της νίκης στη Γάζα.

Να θυμίσουμε (αν χρειάζεται…) πως εδώ δεν υπάρχει καν και καν το παραμύθι των «βιασμών» και των «αποκεφαλισμένων μωρών» της 7ης Οκτώβρη∙ δεν υπάρχει καν και καν το «δικαίωμα του ισραήλ στην αυτοάμυνα»!! Εδώ υπάρχει μόνο απ’ την μια μεριά η προσπάθεια του θεοναζί  καθεστώτος να αποτρέψει μια βέβαιη 3η intifada∙ και απ’ την άλλη η βιασύνη του να εντατικοποιήσει τον εποικισμό και το απαρτχάιντ, ως την ολοκληρωτική «απαλλοτρίωση» της δυτικής Όχθης.

Κάτω απ’ την πίεση της αποτυχίας / ήττας στη Γάζα ο «σιδερένιος τοίχος» (το όνομα της θεοναζί εκστρατείας στη δυτική Όχθη) είναι τόσο «βαρύς» ώστε απαιτεί αναγκαστικά απ’ την Κουίσλιγκ «παλαιστινιακή αρχή» και την μαφία της Ramallah να παραταχτούν ανοικτά και καθαρά στο πλευρό των αφεντικών τους! Επειδή έχουν ειδικό και επείγον συμφέρον: μια ακόμα intifada στη δυτική Όχθη θα «σκουπίσει» οριστικά τα όποια προδοτικά απομεινάρια!

Η «παλαιστινιακή αρχή» υποτίθεται πως νομιμοποιείται σαν «αρωγός» των αιχμάλωτων στα μπαντουστάν της δυτικής Όχθης. Ξέρουμε πια οριστικά πως κάνει το αντίθετο: σ’ ένα διάλειμμα των θεοναζί επιθέσεων στη Jenin ανέλαβε πρόσφατα να «καθαρίσει αυτή». Απέτυχε∙ κι έτσι, τώρα, παραμένοντας στην περίμετρο του προσφυγικού καταυλισμού «κρατάει το φανάρι» στον θεοναζί, απαρτχάιντ στρατό – και στους εποίκους…

Κι έτσι συμβαίνει αυτό: η αντίσταση στη Γάζα απειλούσε (και συνεχίζει να απειλεί) την «ευστάθεια» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος∙ και η αντίσταση στη δυτική Όχθη απειλεί, ακόμα πιο έντονα, την ύπαρξη αυτού του σημαντικού στηρίγματος / συμμάχου των θεοναζί, της «παλαιστινιακής αρχής»!!!

Ο απελευθερωτικός, αντιαπαρτχάιντ αγώνας των Παλαιστινίων χρειάζεται τώρα ένα είδος Revolução dos Cravos (:”Επανάσταση των Γαρυφάλλων”) για να αποκτήσει την συνοχή και την εμβέλεια που θα τον φέρει σ’ ένα «ανώτερο επίπεδο» – όχι στρατιωτικά αλλά πολιτικά…

Βορειοδυτικό Πέρασμα

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.41) >> … Πρέπει να ανακαλύψουμε και να ανοίξουμε το «Βορειοδυτικό Πέρασμα» προς μια νέα επανάσταση που δεν μπορεί να ανεχτεί μάζες οπαδών, μια επανάσταση που πρέπει να ξεσπάσει σ’ αυτό το κεντρικό πεδίο που ως τώρα ήταν προστατευμένο από επαναστατικές ανατροπές: την κατάκτηση της καθημερινότητας. Θα οργανώσουμε μόνο την πυροδότηση: η ελεύθερη έκρηξη πρέπει να ξεφύγει από εμάς και από κάθε άλλο έλεγχο για πάντα..…

Αυτές οι φράσεις περιλαμβάνονταν σ’ ένα κείμενο της Καταστασιακής Διεθνούς, το 1963, με αφορμή την καταγγελία κατά ενός πρώην μέλους της (του Jorgen Nash).

To Βορειοδυτικό Πέρασμα έγινε σύμβολο επαναστατικού προσανατολισμού για την Καταστασιακή Διεθνή. Αλλά πριν ήταν ένα γεωγραφικός (και εμπορικός / οικονομικός) θρύλος: σα δυνατότητα θαλάσσιας σύνδεσης μεταξύ Ειρηνικού και Ατλαντικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1850 (σε αντίθεση με την πλεύσιμη αλλά και ιδιαίτερα δύσκολη νότια παράκαμψη της Γης του Πυρός, που ανακαλύφθηκε σχεδόν 3,5 αιώνες νωρίτερα) απ’ τον ιρλανδό εξερευνητή Robert McClure, του οποίου η αποστολή κινήθηκε όμως με έλκηθρα. Η πρώτη θαλάσσια πλεύση έγινε από νορβηγούς το 1903. Αλλά οι πάγοι έκαναν αδύνατη την θαλάσσια διέλευση για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Μέχρι που οι αλλαγές στην θερμοκρασία και η βελτίωση της ναυπήγησης ημι-παγοθραυστικών εμπορικών πλοίων έδωσαν νέες προοπτικές στο Βορειοδυτικό Πέρασμα απ’ το 2010 και μετά.

Το Βορειοδυτικό Πέρασμα στο βαθμό που είναι πλωτό το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου ή και τους 12 μήνες είναι ευθέως ανταγωνιστικό με / συμπληρωματικό στην Διώρυγα του Παναμά, σίγουρα για τις εμπορικές μεταφορές στο βόρειο ημισφαίριο μεταξύ λιμανιών του Ατλαντικού και του Ειρηνικού. (Στην είσοδο / έξοδο απ’ την Θάλασσα του Bering περνάει απ’ τα θαλάσσια σύνορα ρωσίας / ηπα…)

Αν, τώρα, περάσει απ’ το μυαλό σας ότι η ταυτόχρονη «διεκδίκηση» της Γροιλανδίας, του καναδά και της διώρυγας του Παναμά απ’ το ψοφιοκουναβιστάν είναι (πέρα απ’ τα υπόλοιπα) αξίωση για τον έλεγχο των συντομότερων θαλάσσιων δρόμων μεταξύ ανατολικής Ασίας και δυτικής Ευρώπης, ε… μπορεί και να χαρακτηριστείτε «ψεκασμένοι»!!!

Κατά τα άλλα τί θα έλεγε η Καταστασιακή Διεθνής για την σημερινή καθημερινότητα; Ίσως ότι γέμισε παγόβουνα. Τεχνητά μεν, αλλά παγόβουνα. Που δεν κατέβηκαν απ’ τον βορρά…

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 1

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.37) >> Η μανία είναι τώρα στην Ουάσιγκτον∙ και η κατάθλιψη πλανιέται πάνω απ’ την ευρώπη… Ζήτημα ιδιοσυγκρασίας θα πείτε. Ίσως. Αλλά το πιο ακλόνητο ανάμεσα στα γεγονότα είναι η βιασύνη. Η βιασύνη του ψοφιοκουναβιστάν: δεν υπάρχει χρόνος!

Πράγματι. Δεν περνάει εβδομάδα χωρίς το Πεκίνο

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 2

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.32) >> Είναι το ψόφιο κουνάβι φασιστόμουτρο; Η καταρχήν απάντηση είναι «ναι», μόνο που αμέσως μετά αυτό το ξερό «ναι» αποδεικνύεται κενό νοήματος. Έχει γίνει τόσο μεγάλη κατάχρηση των όρων «φασισμός» και «φασίστας» εδώ και δεκαετίες ώστε έχουν καταντήσει σχεδόν αδιάφοροι. Αντί για προσπάθειες «αφύπνισης» αντανακλαστικών με προέλευση την δεκαετία του 1930 θα ήταν σκόπιμο να ερευνηθεί η τωρινή ιδεολογική συνθήκη των δυτικών καπιταλισμών.

Κάπως βιαστικά. Όποιος / α έκανε τον κόπο να διαβάσει προσεκτικά την περιβόητη «Λευκή Βίβλο για την ε.ε.» του 1992 («πόρισμα» και εργαλείο της «συνθήκης του Μάαστριχτ») θα είχε προσέξει ότι ο όρος «οικολογία» και τα παράγωγά του είχαν μόνιμη αναφορά σ’ εκείνο το σχέδιο για την global επέκταση των ευρωπαϊκών καπιταλισμών. Μπορεί να έχουν περάσει 33 χρόνια από τότε και να έχει-έρθει-ο-κόσμος-ανάποδα∙ όμως οι αρχές της δεκαετίας του ’90 ήταν ιδανικές για έναν τέτοιο ευρω-σχεδιασμό, λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι η επανένωση της γερμανίας και η «απελευθέρωση» (προς ανακατάληψη) των κρατών/μελών του άλλοτε «ανατολικού μπλοκ» έμοιαζε να προικοδοτεί τους δυτικοευρωπαϊκούς καπιταλισμούς με χωρίς προηγούμενο ευκαιρίες. Τόσο σε (φτηνή ειδικευμένη) εργασία όσο και σε φυσικούς πόρους. Μέσα σ’ εκείνο το σχέδιο λοιπόν ο … «πράσινος» καπιταλισμός είχε περίοπτη θέση.

Ποιο ήταν το νόημα; Το άδολο ενδιαφέρον για τον πλανήτη; Όχι βέβαια!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 4

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.20) >> Δώσαμε μια κάποια έμφαση στην ιδεολογική διάσταση των εξελίξεων επειδή τραβάει περισσότερο την προσοχή. Οι τρέχουσες καταγγελίες-του-φασισμού (με ως τώρα κορύφωση τον ναζιστικό χαιρετισμό του Elon του Μπροστινού…) είναι μάλλον συμβολικές εφόσον περιστρέφονται γύρω απ’ τον ιστορικό αντιφασισμό συνηγορώντας θέλοντας και μη, ομολογημένα ή μη, στα κλισέ του νεοφιλελευθερισμού.

Αλλά ο πυρήνας παραμένει η καπιταλιστική πολιτική οικονομία, και η διαχείρισή της: είναι σε θέση η παρακμιακή πρώην υπερδύναμη και οι υπόλοιποι εξίσου παρακμιακοί δυτικοί σύμμαχοί της να ισορροπήσουν, με οποιονδήποτε τρόπο, στον εντεινόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό; Ή, ειπωμένο αλλιώς: μπορούν να σταματήσουν την έφοδο, την επέκταση και τελικά την οριστική ηγεμονία του ευρασιατικού καπιταλισμού;

Οι ολιγαρχικοί του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος άλλαξαν πλευρό, όχι μόνο επειδή τους είναι πανεύκολο (σιγά!) όσο κυρίως επειδή βλέπουν κι αυτοί την «καυτή ανάσα του δράκου» να τους προσπερνάει. Απ’ τις 14 εφαρμόσιμες και εμπορικά αξιοποιήσιμες τεχνολογίες αιχμής, μέσω των οποίων τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος υπολόγιζαν να κυριαρχήσουν πλανητικά στην 4η βιομηχανική επανάσταση, δεν υπάρχει πια ούτε μία στην οποία κινεζικές εταιρείες και κινεζικά πανεπιστήμια / ερευνητικά κέντρα να μην έχουν φτάσει (και συχνά ήδη ξεπεράσει) την δύση.

Κι ενώ ισχύει ότι το κεφάλαιο (ως σχέση…) δεν έχει πατρίδα,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη πάντα

Δευτέρα 20 Γενάρη (00.39) >>

Με καταδίκασαν σε 20 χρόνια ανίας, επειδή προσπάθησα να αλλάξω το σύστημα από μέσα.

Έρχομαι τώρα, έρχομαι για να τους ανταμείψω: Πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν, ύστερα θα πάρουμε το Βερολίνο.

Με οδηγεί ένα σήμα στον ουρανό, με οδηγεί ένα γενέθλιο σημάδι στο δέρμα μου.

Με οδηγεί η ομορφιά των όπλων μας. Πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν, ύστερα θα πάρουμε το Βερολίνο.

Μ’ αρέσει στ’ αλήθεια μωρό μου να ζω μαζί σου. Αγαπώ το κορμί σου και το μυαλό σου και τα ρούχα σου.

Βλέπεις όμως αυτό το τραίνο που περνάει απ’ τον σταθμό; Στο είπα, στο είπα, ήμουν ένας απ’ αυτούς.

Ω, με αγαπούσες σαν ηττημένο, αλλά τώρα ανησυχείς μήπως νικήσω.

Ξέρεις πως να με σταματήσεις, αλλά δεν έχεις την πειθαρχία να το κάνεις.

Πόσες νύχτες προσευχήθηκα γι’ αυτό, για να αρχίσω το έργο μου. Πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν, ύστερα θα πάρουμε το Βερολίνο.

Δεν μ’ αρέσουν οι μόδες σου κύριε. Κι ούτε μ’ αρέσουν αυτές οι ντρόγκες που εξασφαλίζουν την αδυναμία.

Δεν μου αρέσει αυτό που έπαθε η αδελφή μου. Πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν, ύστερα θα πάρουμε το Βερολίνο.

…