Mission imposible!

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Τι κακό κι αυτό! Γίνεται χαμός – κι αυτός, σαν υπουργός εξωτερικών, δεν μπορεί να βρει μια θέση στο κάδρο… Το σκέφτηκε από ‘δω, το σκέφτηκε από ‘κει, και το αποφάσισε: θα ηγηθεί ανθρωπιστικής αποστολής στη Μαριούπολη! Ναι λοιπόν: ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας, άνθρωπος τολμηρός και επικίνδυνων αποστολών (τι Γουαϊδό, τι general Haftar, τι αρμενία, τι τοξικός των εμιράτων… τί να πρωτοθυμηθούμε;) είναι ιδανικός για ταινία των Monty Python – και είναι κρίμα που το ανίερο, σουρεαλιστικό χιούμορ εκείνης της ομάδας σταμάτησε πριν ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας ανέβει στη σκηνή ξεδιπλώνοντας το ταλέντο του… Σίγουρα αυτός ο κλόουν του Κιέβου, που έγινε πανευρωπαϊκός σταρ σαν τρίτης διαλογής ρολίστας (… απ’ την πολωνία όπου εκτιμάμε ότι βρίσκεται σχεδόν απ’ την αρχή της εισβολής) θα έσκιζε την καφέ φανέλα του μπροστά στις περφόρμανς του ρημαδο-υπ.εξ… Ααααχ, κοινωνία άδικη, κοινωνία ψεύτρα!

Πράγματι, λοιπόν, πρέπει ένας τόσο γενναίος άνδρας να τρέξει να βοηθήσει τους έλληνες (με τυπικά ουκρανική υπηκοότητα και πιθανότατα με ρωσικό διαβατήριο) της Μαριούπολης. Θα πρέπει, όμως, να είναι πολύ καλά εξοπλισμένος, και να έχει μαζί του τους πιο επίλεκτους των επίλεκτων ω επίλεκτοι κομάντο του ελλαδιστάν. Γιατί ο «πρόεδρος της συντονιστικής επιτροπής των επαναπατριζόμενων ελλήνων ποντίων» (χριστιανοπατριωτική οργάνωση…) κύριος Αλέξανδρος Ιωσηφίδης λέει μερικά πολύ δυσάρεστα πράγματα (το ρεπορτάζ είναι από εφημερίδα της αυστραλίας):

…Οι ένοπλοι των ταγμάτων Aidar και Azov έχουν μπει μέσα στα σπίτια των πολιτών, κάνοντας αδύνατη κάθε προσπάθεια απόδρασης των ανθρώπων. Οι συμπατριώτες μας ζουν είτε στα υπόγεια είτε στους ορόφους των σπιτιών τους, αναγκασμένοι να βρίσκουν νερό απ’ τα καλοριφέρ… Όσοι καταφέρνουν να φορτίσουν τα κινητά τους απ’ τα αυτοκίνητα μου λένε ότι ζουν σε απόλυτο τρόμο. Οι νεοναζί τρώνε και πίνουν, κλέβουν τους ανθρώπους και τους απειλούν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια…

Λέει και κάτι ακόμα ο κυρ Ιωσηφίδης:

… Ο δήμαρχος της Μαριούπολης, του οποίου οι δηλώσεις προβάλλονται απ’ όλα τα δυτικά και ελληνικά μήντια … είναι εκλεκτός του Zelensky και δεν είναι καν απ’ τη Μαριούπολη…

Χμμμ… Λοιπόν: αυτός ο γενναίος «ηγέτης της ανθρωπιστικής βοήθειας στη Μαριούπολη» πρέπει να κάνει κάτι απλό αν και δύσκολο – αλλά για τέτοια είναι γεννημένος. Να πάρει ένα οπλοπολυβόλο απ’ αυτά τα αμερικανικών ταινιών, που δεν ξεμένουν ποτέ από σφαίρες, να φορέσει κι αυτό το ύφος ξενυχτισμένου γύπα που κάνει όποιον τον αντικρύσει να τρέμει, και να ξεκινήσει με τα πόδια (απ’ την Σεβαστούπολη ας πούμε) για Μαριούπολη μεριά γαζώνοντας όποιον βρει στο δρόμο του να έχει ναζιστικό ή φασιστικό σήμα πάνω του (όπως αυτοί της πάνω φωτογραφίας). Τίποτα άλλο: καυτό μολύβι και αίμα…

Τι νομίζει δηλαδή; Ότι επειδή πήγε κάποτε τους φακέλους των εντόπιων βοθρολυμάτων στον εισαγγελέα είναι παντού το ίδιο εύκολα τα πράγματα;

Ή μήπως δεν υπάρχουν (χιλιάδες) φασίστες στη Μαριούπολη και οπουδήποτε αλλού στην ουκρανία;

Αν δεν έχει ακούσει τίποτα ο έρμος ο υπ.εξ. ας ρίξει μια ματιά στο πιο κάτω video: είναι γυρισμένο απ’ τον guardian (όχι απ’ το κρεμλίνο!), το μακρινό καλοκαίρι του 2017: έτσι ανανεώνονταν γενιά τη γενιά οι φασίστες στην ουκρανία, με επίσημη, κρατική κάλυψη…

Sputnik moment alive!

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Πόσο εύκολο είναι να κρυφτούν απ’ το φιλοθεάμον και ignorant κοινό τα κρίσιμα στοιχεία ενός πολέμου; Πανεύκολο! Σχεδόν με την συμπλήρωση ενός μήνα εισβολής / πολέμου στην ουκρανία, κι αφού το Joνυσταλεάν και οι ευρωπαίοι σύμμαχοί του έχουν σχεδόν εξαντλήσει τόσο τις στρατιωτικές απειλές τους όσο και τις οικονομικές επιθέσεις τους, η Μόσχα εξαπέλυσε δύο στρατηγικής σημασίας “golden bullets” – το “bullets” είναι βέβαια ευφημισμός. Η πρώτη ήταν το Σάββατο 19 Μάρτη, όταν ανακοίνωσε ότι χρησιμοποίησε τον πύραυλο kinzhal. Περί τίνος πρόκειται, και γιατί αυτή η επίδειξη πολεμικής τεχνολογίας εκ μέρους του ρωσικού καθεστώτος «πνίγηκε» απ’ την δυτική δημαγωγία;

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: τα όπλα στον καπιταλιστικό κόσμο γίνονται όλο και περισσότερο πολύπλοκες μηχανές. Μηχανές καταστροφής και θανάτου, μηχανές παραγωγής καταστροφής και θανάτου. Οι πολεμικές μηχανές δεν είναι εντελώς καινούργια ιδέα: οι καταπέλτες, οι πολιορκητικοί κριοί, οι αποβατικοί πύργοι (σε πολύ μακρινές εποχές) ήταν επίσης μηχανές∙ ενώ τα τόξα, τα σπαθιά ή οι ασπίδες (σύμφωνα με την εξαιρετική διάκριση του Μαρξ για τον «ειρηνικό» καπιταλισμό, στα Grundrisse) ήταν εργαλεία.

Όπως συμβαίνει στον «ειρηνικό» καπιταλισμό έτσι και στον πολεμικό η παραγωγή καταστροφής και θανάτου μηχανοποιείται όλο και περισσότερο, γίνεται όλο και πιο σύνθετη τεχνολογικά∙ και «τηλε». Η αποδοτικότητα αυτής της μηχανικής παραγωγής εξαρτιέται όλο και λιγότερο απ’ τα υποκειμενικά χαρακτηριστικά εκείνων που «πατούν-τα-κουμπιά» (δεν τίθεται καν ζήτημα γενναιότητας, εντιμότητας ή ελέους εκ μέρους τους…) και όλο και περισσότερο απ’ τα τεχνικά χαρακτηριστικά της μηχανής, του παγίου κεφαλαίου, στο οποίο φυσικά έχουν ενσωματωθεί ανθρώπινες γνώσεις, σε μια μακρινή στο χώρο και στο χρόνο συνθήκη.

Ακριβώς γι’ αυτό οι μηχανές-πυρηνικά είναι ο ως τώρα απόλυτος τρόμος σε ότι αφορά την «παραγωγή καταστροφής και θανάτου». Αλλά ακόμα κι αυτά έχουν ξεπεραστεί: υπάρχουν άλλες μηχανές καταστροφής που είναι ακόμα περισσότερο «αποδοτικές» σε ότι αφορά την ένταση και την έκταση της καταστροφής που μπορούν να προκαλέσουν ανά μονάδα μηχανής. (Οι βόμβες ηλεκτρομαγνητισμού είναι ένα τέτοιο παράδειγμα).

Μ’ αυτά τα δεδομένα η γνώση και η σύγκριση της «φονικής / καταστροφικής παραγωγικότητας» των σύγχρονων οπλοστασίων δεν είναι άσκηση μιλιταρισμού απ’ την μεριά μας! Είναι, μάλλον, αναζήτηση των ισορροπιών ή των ανισορροπιών μεταξύ αντίπαλων κρατών / κεφαλαίων, έτσι ώστε να είναι δυνατόν να εκτιμηθεί από καθαρά τεχνική άποψη (δεν είναι όμως η μοναδική!) το πόσο πιθανός είναι ένας all out παγκόσμιος πόλεμος, και ποια πλευρά έχει την τεχνική / μηχανική υπεροχή ή αδυναμία στον κάθε επιμέρους τομέα παραγωγής καταστροφής.

Τέλος παρένθεσης.

Τον Μάρτη του 2018, στην ομιλία της «προς το έθνος» (και τον πλανήτη…), σκηνοθετημένη όσο πιο πανηγυρικά γινόταν, η ανεγκέφαλη αλεπού παρουσίασε 5 + 1 όπλα / τεχνολογίες τα οποία ούτε τότε ούτε σήμερα μπορούν να αντιμετωπίσουν οι «αναπτυγμένοι» στρατοί της δύσης (αρχίζοντας απ’ τον αμερικανικό). Παρουσιάζοντάς τα τότε η ανεγκέφαλη αλεπού είχε δηλώσει ανάμεσα στα άλλα (αναφερόμενος στη «γενική δύση»): Τους ζητάμε εδώ και χρόνια να μας ακούσουν και να μας πάρουν σοβαρά… και αρνούνται. Τώρα θα το κάνουν…

Το ένα απ’ τα όπλα που επέδειξε τότε η ανεγκέφαλη αλεπού ήταν αυτός ο βαλλιστικός πύραυλος kinzhal (“dagger” τον έχουν βαφτίσει οι δυτικοί). Με βεληνεκές από 1.500 έως 2.000 χιλιόμετρα αυτός ο μικρός σε μέγεθος πύραυλος μπορεί, αν εκτοξευτεί απ’ το Μινσκ της λευκορωσίας, να κτυπήσει το Λονδίνο. Δεν είναι όμως αυτό το προσόν του∙ όλοι οι μεγάλου βεληνεκούς πύραυλοι θα μπορούσαν. Το ζήτημα είναι ότι μπορεί να φτάσει απ’ το Μινσκ στο Λονδίνο μέσα σε 10 – 12 λεπτά! Ο kinzhal είναι υπερηχητικός, με ταχύτητα από 4 mach (4.900 χιλ/ώρα) έως 10 mach (12.350 χιλ/ώρα) και δεν υπάρχει αντιπυραυλικό σύστημα να τον προλάβει και να τον αναχαιτίσει∙ ούτε καν να τον «δει». Επιπλέον κάνει ελιγμούς (ειδικά όταν εντοπίζει ακτινοβολία ραντάρ) πετώντας χαμηλά, δεν κινείται σε ομαλή τροχιά, συνεπώς ακόμα κι αν βρεθεί στιγμιαία το στίγμα του δεν μπορεί καν και καν να προβλεφτεί η θέση του μετά από λίγο…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Gazorubles

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Σα να μην έφτανε η επίδειξη ακαταμάχητης πολεμικής τεχνολογίας, λίγες μέρες μετά, στις 23 Μάρτη η Μόσχα εκτόξευσε άλλη μια “golden bullet”, διαφορετικού είδους: απαίτησε (απ’ τις «μη φιλικές χώρες»…) να πληρώνουν το ρωσικό γκάζι σε ρούβλια. Ούτε σε ευρώ, ούτε σε δολάρια∙ σε ταπεινά ρούβλια. Αυτή η ενέργεια αφορά την οικονομική διάσταση του 4ου παγκόσμιου πολέμου (και όχι απλά και μόνο το ουκρανικό πεδίο) και γίνεται ελάχιστα αντιληπτή και κατανοητή, εκτός αν μνημονεύεται στρεβλωμένα για να κουκουλωθεί ο χρηματιστηριακός τζόγος στη δύση: δεν έχει ερείπια, δεν έχει παιδιά και μανάδες, δεν κουρντίζει τον φτηνό και επιλεκτικό δυτικό ανθρωπισμό.

Γι’ αυτόν τον οικονομικό πόλεμο η ασταμάτητη μηχανή γράφει σταθερά, αναλυτικά και κριτικά εδώ και αρκετό καιρό. Η πιο πρόσφατη φορά ήταν πριν λίγες ημέρες, την Παρασκευή 18 Μάρτη (swift 1, 2 και 3). Αντιλαμβανόμαστε την ρωσική απαίτηση για πληρωμή σε ρούβλια σα στοιχείο αυτής της γενικότερης νομισματικής αναδιάρθρωσης, που έχει ξεκινήσει με αργούς ρυθμούς εδώ και λίγα χρόνια και τώρα επιταχύνεται: της αποδολαριοποίησης ικανού τμήματος του διεθνούς εμπορίου. Ή, με διαφορετικά λόγια, του (σημαντικού) περιορισμού του διεθνούς κύκλου «αξιοποίησης του δολαρίου» έτσι ώστε να αποσταθεροποιηθεί απ’ τα θεμέλιά της η αμερικανική ηγεμονία (ή το αμερικανικό ιμπεριαλιστικό θράσος).

Πού, λοιπόν, σημαδεύει συγκεκριμένα αυτή η “golden bullet”; Ως τώρα όποιος ήθελε να αγοράσει ρωσικό φυσικό αέριο (είτε μέσω αγωγών είτε υγροποιημένο) πλήρωνε είτε με δολάρια είτε με ευρώ. Τα συμβόλαια ήταν συνήθως μακρόχρονα (ειδικά μέσω αγωγών) και οι τιμές σταθερές. Μέσα στη θύελλα «κυρώσεων» που επέβαλε η ε.ε. σε βάρος του ρωσικού καπιταλισμού, ακριβώς επειδή τα κράτη / μέλη / πελάτες χρειάζονται το φτηνότερο, διαρκούς ροής μέσω αγωγών ρωσικό αέριο (και δεν το αγοράζουν από πονοψυχιά ή επειδή αγνοούν το υγροποιημένο / LNG οποιασδήποτε προέλευσης…) φρόντισαν να αφήσουν την gazprom, την τράπεζά της (gazprombank) και την κρατική sbermank (την μεγαλύτερη στην κεντρική και ανατολική ευρώπη, τρίτη σε μέγεθος σ’ όλη την ευρώπη…) εκτός αποκλεισμού απ’ το σύστημα διατραπεζικών συναλλαγών swift. Διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να πληρώνουν άρα να αγοράζουν το πολύτιμο φυσικό αέριο.

Το 2020 μερικές απ’ τις «μη φιλικές χώρες» της ευρώπης αγόραζαν ρωσικό φυσικό αέριο στα εξής ποσοστά σε σχέση με τις συνολικές ανάγκες τους: φινλανδία 94% – λετονία 93% – εσθονία 79% – αυστρία 64% – ελλάδα 51% – γερμανία 52% – ιταλία 48% – λιθουανία 46% – πολωνία 40%. Επειδή καινούργιοι αγωγοί (για τροφοδοσία εκτός ρωσίας) δεν φτιάχνονται απ’ τον ένα μήνα στον άλλο, και επειδή το LNG είναι σαφέστερα ακριβότερο (απ’ όπου κι αν έρχεται) και, επιπλέον, απαιτεί ακριβές εγκαταστάσεις εξαέρωσης, φαίνεται ότι τα πιο πάνω κράτη προτίμησαν τώρα να μην «απεξαρτηθούν» απότομα απ’ ρωσικό γκάζι. (Τι βρώμικη ορολογία ε; Αυτό το περί «εξάρτησης»…)


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Απ’ την «εξάρτηση» στη … σχάση!

Δευτέρα 28 Μάρτη>> Είναι ένα deal απ’ το οποίο δεν θα μπορούσε να λείπει η κυρία Ursula: η αμερικανική σχιστολιθική εξαγωγή αερίου θα εκτοξευτεί για να πουληθούν στην ε.ε. επιπλέον 15 δις κυβικά υγροποιημένου γκαζιού ως το τέλος του 2022… κι έτσι η ευρωπαϊκή δύση θα «απεξαρτηθεί» λίγο απ’ τις κακές παρέες της με το ρωσικό…

Μικρή αλλά αναγκαία παρένθεση εδώ: Εκτός απ’ τους αμερικάνους εξαγωγείς εκείνοι που έχουν κατενθουσιαστεί με αυτήν την απόφαση είναι οι έλληνες εφοπλιστές (το νο 1 εθνικό κεφάλαιο που με χέρι σταθερό μας έχει βουτήσει απ’ τον σβέρκο και μας σέρνει στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, για τα δικά του συμφέροντα φυσικά): έχοντας στην ιδιοκτησία τους κάτι λιγότερο απ’ το ¼ (22,3% για την ακρίβεια) των γκαζάδικων παγκόσμια τρίβουν όχι μόνο τα χέρια τους… Συγκρατείστε παρακαλούμε μερικά ονόματα, για να έχετε υπόψη σας ποιοι είναι εκείνοι που, σαν “αφεντικά κορυφής” (εκείνο που παλιά λεγόταν “αστική τάξη”, τώρα όμως δεν είναι υποχρεωτικό να έχουν αστική κουλτούρα), διαμορφώνουν την πολιτική του ελληνικού ιμπεριαλισμού βάζοντάς μας να σκάψουμε, με δικά μας έξοδα, τους λάκους μας, έχοντας οι ίδιοι μεγάλους στόλους γκαζάδικων και ακόμα μεγαλύτερους τραπεζικούς λογαριασμούς: όμιλοι Αγγελικούση, Προκοπίου, Λιβανού, Χανδρή, Τσάκου, Οικονόμου, Μαρτίνου, Λάτση, and… last but not least, Μαρινάκη. Ο οποίος, φυσικά, είναι ένας απλός κληρονόμος που παίρνει το μερδικό του απ’ τις μπίζνες που διαχειρίζονται άλλοι∙ ένα μερδικό ικανό πάντως για να κάνει «εθνική δουλειά» μέσω των μήντια που ελέγχει. Και, μαζί με τον άλλον εφοπλιστή / μηντιάρχη (ξέρετε ποιον…), να εκλαϊκεύει και να διασπείρει την «εθνική γραμμή».

Πίσω στην «αμερικανική βοήθεια». Το υγροποιημένο αέριο είναι αρκετά ακριβότερο απ’ ότι το αέριο μέσω αγωγών, πέρα απ’ την τιμή της πρώτης ύλης αυτής καθαυτής. Ενώ οι αγωγοί έχουν ένα αρχικό κόστος κατασκευής που θα αποσβεστεί σε βάθος χρόνου, το LNG εκτός απ’ το κόστος των εγκαταστάσεων υγροποίησης και εξαέρωσης έχει και τα διαρκή μεταφορικά (την χαρά των γκαζάδων εφοπλιστών). Τα οποία μεταφορικά, επειδή δεν είναι διαρκούς ροής όπως στους σωλήνες, ανεβαίνουν κατά βούληση όταν η ζήτηση (LNG) είναι μεγαλύτερη, πιο επείγουσα ή και τα δύο σε σχέση με την προσφορά μεταφορικών μέσων (γκαζάδικων). Απλό: αν υπάρχει αυξημένη ζήτηση LNG αλλά περιορισμένος αριθμός πλοίων, οι  ιδιοκτήτες των τελευταίων κάνουν πλειστηριασμό για ποιο ναύλο θα μπουν… (Το ίδιο ακριβώς γινόταν τους περασμένους μήνες με τα κοντεϊνεράδικα…) Συνεπώς στην τιμή του LNG υπεισέρχεται ένας έξτρα παράγοντας, εκτός του αερίου του ίδιου και των απαιτήσεών του. (Να ο λόγος που τα ευρωπαϊκά κράτη / αφεντικά έχουν προτιμήσει επί δεκαετίες την τροφοδοσία τους μέσω αγωγών…).

Αυτά ισχύουν για την «στεγνή οικονομία», των λογιστηρίων. Όχι για την καπιταλιστική πολιτική οικονομία. Εκεί μπορούν να γίνουν μαγείες. Και γίνονται.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

To panic or not?

Δευτέρα 21 Μάρτη>> Για αρχή, σήμερα, κάτι ενδιαφέρον αλλά και παράξενο.

Στις 18 Μάρτη του 2019 (μισό και ένα μήνα πριν τους δύο γύρους των προεδρικών εκλογών στην Ουκρανία, εκείνων που έκαναν «πρόεδρο» τον κλόουν Zelensky) ένα φασιστόμουτρο ονόματι Oleksiy Arestovych, που εκείνη την εποχή υπηρετούσε σαν διοικητής στην πολιορκία του Donbass (και αργότερα, τον Δεκέμβρη του 2020, πήρε πόστο στρατηγικού συμβούλου στο γραφείο της ουκρανικής προεδρίας – στον Zelensky δηλαδή…) συνεντευξιαζόμενος στο CNN (που προφανώς είχε εκτιμήσει τα προσόντα του…) στο Κίεβο, είπε τα εξής καταπληκτικά (ο «πόλεμος στα ανατολικά» που αναφέρεται στην πρώτη ερώτηση ήταν ο πόλεμος ΠΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ 2019, αλλά δεν είχε ρωσική εισβολή, οπότε ήταν μια χαρά…).Μετά το video παραθέτουμε την μετάφραση των αγγλικών υπότιτλων:

Ερ.: Αν η Ουκρανία δεχτεί μια ασαφή πρόσκληση για το νατο τότε σ’ αυτήν την περίπτωση… μπορούμε να μιλήσουμε για κάποιες ημερομηνίες τερματισμού του πολέμου στα ανατολικά..

Απ.: Όχι, δεν θα μπορούμε να μιλήσουμε για οποιεσδήποτε ημερομηνίες τερματισμού του πολέμου. Το εντελώς αντίθετο, είναι πιο πιθανό [μια τέτοια πρόσκληση] να σπρώξει την Ρωσία να εξαπολύσει μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση κατά της Ουκρανίας. Επειδή θα πρέπει να μας υποβαθμίσουν απ’ την άποψη των υποδομών και να κάνουν τα πάντα εδωπέρα μια αποσταθεροποιημένη περιοχή έτσι ώστε το νατο να διστάσει να μας δεχτεί.

Ερ.: Εννοείτε ότι η Ρωσία θα τολμήσει να συγκρουστεί κατευθείαν με το νατο;

Απ.: Φυσικά, η Ρωσία… όχι, όχι με το νατο. Αυτό θα το κάνουν πριν ενταχθούμε στο νατο έτσι ώστε να μας κάνουν αδιάφορους για το νατο. Έτσι ώστε να είμαστε αδιάφοροι σαν μια αποσταθεροποιημένη περιοχή. [Αυτό] είναι πιθανό κατά 99,9%. Το τίμημα για την ένταξή μας στο νατο θα είναι ένας μεγάλος πόλεμος με την Ρωσία. Κι αν δεν ενταχτούμε στο νατο [θα γίνει] η απορρόφησή μας απ’ την Ρωσία μέσα σε 10 με 12 χρόνια. Αυτή είναι η κλειστή στροφή που αντιμετωπίζουμε τώρα.

Ερ.: Αλλά… δυο λεπτά… αν τα συγκρίνουμε αυτά τα δύο, τι είναι το καλύτερο σ’ αυτήν την περίπτωση;

Απ.: Φυσικά ένας μεγάλης κλίμακας πόλεμος με τη Ρωσία και η ένταξη στο νατο σαν αποτέλεσμα της ήττας της Ρωσίας. [Αυτό είναι] το πιο cool.

Ερ.: Και πως θα είναι ένας «μεγάλης κλίμακας πόλεμος» με τη Ρωσία;

Απ.: Λοιπόν θα είναι αεροπορική επίθεση, εισβολή των 4 ρωσικών στρατιών που έχουν δημιουργήσει στα σύνορά μας, πολιορκία του Κιέβου, προσπάθεια να περικυκλωθεί ο στρατός που βρίσκεται στη «ζώνη επαφής» [ο «αντιτρομοκρατικός» στρατός που πολιορκεί το Donbass], διέλευση του Ισθμού του Perekop στην Κριμαία και προέλαση προς την λίμνη της Kakhovka ώστε να υδροδοτηθεί η Κριμαία. Επίθεση απ’ την μεριά της Λευκορωσίας, δημιουργία νέων λαϊκών δημοκρατιών, ενέργειες σαμποτάζ, επιθέσεις σε κρίσιμες υποδομές, τέτοια. Εισβολή από τον αέρα. Αυτό είναι ένας πλήρης πόλεμος. Και η πιθανότητά του είναι 99%.

Ερ.: Πότε;

Απ.: Το 2020… μετά το ’20… Το 2021-2022 είναι η πιο κρίσιμη περίοδος, το διάστημα 2020-2022 είναι το πιο κρίσιμο.

Να θαυμάσει κάποιος την διορατικότητα και τις προφητικές ικανότητες του φασιστόμουτρου; Όχι. Να υποθέσει ότι είχε κάποιου είδους «εσωτερική πληροφόρηση»; Πιο λογικό ακούγεται, ειδικά εφόσον προσδιόρισε και το timing της ρωσικής εισβολής… Αν ναι, τότε από μια μεριά είχε τόσο συγκεκριμένες πληροφορίες; Απ’ την Ουάσιγκτον; Το Κίεβο; Ή (μην το αποκλείσεται καθόλου!) απ’ την Μόσχα;

Ο Arestovych εξακολουθεί να είναι «σύμβουλος στρατηγικής» του κλόουν Zelensky!.. Πολύ πρόσφατα δήλωσε (εκτίμησε) με κάθε σοβαρότητα ότι η συμφωνία Μόσχας – Κιέβου είναι ζήτημα μίας ή δύο εβδομάδων∙ χωρίς να διευκρινίσει αν πρόκειται για παραδοχή της Μόσχας ότι ηττήθηκε οπότε ανοίγει η λεωφόρος ένταξης του Κιέβου στο νατο (όπως ο ίδιος προέβλεπε στις αρχές του 2019…) ή το αντίθετο. Το οποίο άραγε είναι cool; Ή όχι;

Σκόρπια «παράξενα» δεδομένα (σαν το πιο πάνω) δείχνουν πως είναι πιθανό να υπάρχει μια ουσιαστική πραγματικότητα κάτω και πέρα απ’ τις δηλώσεις του κλόουν, που για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς είναι (αυτές οι δηλώσεις και ανακοινώσεις) το επίσημο manual της θηριώδους παραπληροφόρησης… Με δυο λόγια: θα ήταν πιθανό ο πληθωρικός στις δημόσιες σχέσεις του, διεθνείς πλέον, κλόουν πρόεδρος άλλο να λέει κι εντελώς άλλο να τον ενδιαφέρει; Παρακινδυνευμένη υπόθεση εργασίας, αλλά «ποτέ μην πείτε ποτέ»…

Να ένα άλλο παράδειγμα:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Stand up tragedy

Δευτέρα 21 Μάρτη>> Να τώρα δυο καλά στιγμιότυπα από τον πιο διάσημο κωμικό (αυτόν τον καιρό…) στον πλανήτη.

Το πρώτο είναι απ’ την εποχή που ήταν διασκεδαστής. Προσέξτε την ημερομηνία: 11 Οκτώβρη 2014: το πραξικόπημα στη Maidan έχει γίνει, πρόεδρος είναι ο αγαπημένος της Ουάσιγκτον φασίστας Poroshenko, αλλά το καθεστώς δεν έχει «ωριμάσει» ακόμα. Έχει «κενά»:

Το χιούμορ του Zelensky είναι συζητήσιμο… Ωστόσο είχε οπωσδήποτε μια γενική επίγνωση του τι συνέβαινε ήδη τότε στην ουκρανία. «Γενική»…

Το δεύτερο είναι απ’ την επίσημη ορκωμοσία του στην ουκρανική βουλή, μετά την συντριπτική νίκη του επί του Poroshenko την άνοιξη του 2019:

Πολλά φαινόταν διατεθειμένος να θυσιάσει τότε ο κωμικός, για την ειρήνη στο Donbass – που σήμαινε εφαρμογή των συμφωνιών του Minsk, τις οποίες είχε κληρονομήσει. Όχι όμως την περιουσία του… και σε καμία περίπτωση την ζωή του! Μήπως ήταν εκεί που αποφάσισε να συνθηκολογήσει;

Ή μήπως αποφάσισε να ελιχθεί; Ξέρουμε ότι ήταν «φιλορώσος» (τέτοιος χαρακτηριζόταν πριν τις εκλογές του 2019 με βάση τις δουλειές και τις σχέσεις του στη ρωσία). Ξέρουμε ότι μεταστράφηκε στο αντίθετο, μετά από αποτυχημένες απόπειρες να πείσει τον στρατό «του» να απομακρυνθεί απ’ την «ζώνη επαφής» στο Donbass∙ αλλά και απειλές όχι μόνο απ’ το εντόπιο φασισταριό αλλά και απ’ την Ουάσιγκτον. Δεν είναι ωστόσο γνωστό πόσο «αντιρώσος» έγινε. 100%; 50%; 45%;

Συμβαίνει καμιά φορά: κάποιος που δεν μπορεί να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα να φέρει τα πράγματα σ’ εκείνο το «σημείο βρασμού» που θα το βγάλουν άλλοι.

Ποιος ξέρει;

Stay in front 1

Δευτέρα 21 Μάρτη>> Θα πρέπει κάποιος που ενδιαφέρεται να ανατρέξει στο 2017 ή και ακόμα νωρίτερα (στο υλικό του Sarajevo / ασταμάτητη μηχανή) για να δει την απαρχή της εκτίμησής μας για την μετεξέλιξη της (στη διάρκεια του 3ου παγκόσμιου πολέμου) νατοϊκής επιχείρησης «stay behind» σε «stay in front» – για τις αμερικανικές ιμπεριαλιστικές ανάγκες του 4ου παγκόσμιου. Εννοείται ότι περιθωριακοί είμαστε και είναι εύκολο να παρακάμπτονται οι εκτιμήσεις μας. Αν, όμως, επαληθεύονται;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Stay in front 2

Δευτέρα 21 Μάρτη>> Αφού αυτά δεν τα υποστηρίζει κάποιος απ’ τους καλοπληρωμένους «ειδικούς», πανεπιστημιακούς, φουλ-διδακτορικούς και λοιπούς του συστήματος, πάει να πει ότι έχουμε «ψεκασμένες» ιδέες, έτσι δεν είναι; Δεν ιδρώνει τ’ αυτί μας – συνεχίζουμε: στην ουκρανία η επιχείρηση «stay in front» με την υποστήριξη όχι μόνο των ουκρανών ναζί, φασιστών, παρακρατικών αλλά και κάθε παρόμοιου πρωτοκοσμικού γίνεται στο φως της ημέρας∙ ταυτόχρονα όμως μοιάζει να αποκρύβεται απ’ τους δημαγωγούς, είτε σαν ανύπαρκτο είτε σαν ασήμαντο στοιχείο, που δεν έχει κεντρική θέση και σημασία για την αμερικανική ιμπεριαλιστική τακτική και την ουκρανική μαφία.

Πόσοι είναι όμως αυτοί οι ένοπλοι φασιστοναζί στην ουκρανία;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Stay in front 3

Δευτέρα 21 Μάρτη>> Υπάρχει τώρα κάτι σαν ανησυχία έως εκτίμηση για την πιθανότητα η Ουάσιγκτον να χρησιμοποιήσει πιο διευρυμένα τέτοιου είδους «τάγματα θανάτου» σαν αποσταθεροποιητικούς μηχανισμούς στην ευρώπη – ένα «stay in front» σε μεγάλο μέρος του 2ου μετώπου. Το έχει κάνει στη λατινική αμερική, γιατί όχι (λοιπόν) και στην ευρωπαϊκή ήπειρο αν τα πράγματα ξεφύγουν απ’ τα χέρια της; Υπάρχουν κράτη υψηλής γεωπολιτικής σημασίας με μεγάλες συγκεντρώσεις φασιστών διαφόρων ειδών: πολωνία, ουγγαρία, λετονία, εσθονία, λιθουανία. Όμως (τα αφεντικά αυτών των κρατών) θα έπρεπε είτε να αλλάξουν είτε να επιχειρήσουν να αλλάξουν κατεύθυνση έτσι ώστε να κινητοποιηθούν οι παρακρατικοί – κάτι που δεν φαίνεται στον ορίζοντα.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Swift 2

Παρασκευή 18 Μάρτη>> Αν έχουμε εξηγήσει σε αδρές γραμμές την σχέση ανάμεσα στη χρήση διεθνών νομισμάτων και στον μηχανισμό διευκόλυνσης των διεθνών διατραπεζικών συναλλαγών, αν δηλαδή έχει γίνει κατ’ αρχήν διαισθητικά κατανοητό πως το swift απ’ την μια μεριά και η ηγεμονία του δολαρίου (και, σε δεύτερη θέση του ευρώ∙ εδώ πρέπει να θυμίσουμε επιγραμματικά ότι υπάρχει σοβαρός ανταγωνισμός και μεταξύ δολαρίου – ευρώ, δηλαδή των καπιταλισμών που “εκπροσωπούν”…) έχουν υπάρξει οι δύο όψεις της δυτικής ηγεμονίας (με τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς πάντα, που δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε εδώ…), θα πρέπει να αναρωτηθείτε: και γιατί αφού το «μεγάλο φράγμα» πληρώνει ενοίκιο (προσόδους) σε συγκεκριμένους νταβάδες (οι ηπα και οι σύμμαχοί τους) έρχονται μετά και λένε «αυτοί θα διψάσουν, εκείνοι θα διψάσουν…»; Δεν υπονομεύουν, άραγε, τόσο την υπόληψη (και την λειτουργία) του «φράγματος» όσο και την αξιοπιστία του «ρευστού» (δηλαδή των νομισμάτων των κεντρικών τραπεζών τους);

Ακριβώς!!! Το ερώτημα τώρα δεν θα έπρεπε να είναι ΑΝ την υπονομεύουν∙ αλλά ποιοι είναι οι λόγοι που το κάνουν! Οι χρονολογίες (όχι μόνες τους!) δίνουν την εξήγηση.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’00, ύστερα από 5 χρόνια «αντιτρομοκρατικής» κατοχής του αφγανιστάν και τουλάχιστον 2 χρόνια «αντιτρομοκρατικής» κατοχής του ιράκ ήταν σαφές (σίγουρα σε κάποια αμερικανικά επιτελεία, ανομολόγητα αλλά με απτό τρόπο) ότι το «σχέδιο για έναν αμερικανικό 21ο αιώνα», που προέβλεπε την βίαιη ανατροπή όχι-φιλικών-προς-τις-ηπα καθεστώτων σε 6 ή 7 κράτη, δεν προχωρούσε! Ο «προληπτικός αντιτρομοκρατικός πόλεμος διαρκείας», που ήταν το ψευδώνυμο της κατάληψης εκείνων των εδαφών που θα μπορούσαν να ελεγχθούν κάποια στιγμή στο μέλλον από rivals, είχε κολλήσει. Θα χρειάζονταν έξτρα όπλα, πέρα απ’ τα βομβαρδιστικά και τις αρβύλες. Ποια θα μπορούσαν να είναι;

Στη διαλεκτική ανάμεσα στην «πολιτική/οικονομική» και στην «πολιτική/στρατιωτική» διάσταση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, η ανεπάρκεια της δεύτερης έδωσε προτεραιότητα στην πρώτη. Ίσως ήταν αναπόφευκτο: πέρα απ’ το να εκμεταλλεύεται το χρηματο/οικονομικό φράγμα σαν πηγή έξτρα προσόδων, η Ουάσιγκτον αποφάσισε ότι θα έπρεπε να το χρησιμοποιήσει για να «στεγνώσει» (δηλαδή να καταστρέψει με μη στρατιωτικά μέσα) τους αντιπάλους της.

Η αρχή έγινε με το ιράν. Η «λογική» έμοιαζε να έχει μια κάποια βάση: κόβοντας τους πόρους απ’ το διεθνές εμπόριο (πετρελαίου και όχι μόνο) απ’ το ιρανικό καθεστώς η Ουάσιγκτον ήλπιζε σε κτύπημα («πτώχευση») των μεσοστρωμάτων, έντονη εσωτερική κρίση, και τελικά ανατροπή του καθεστώτος (προς «φιλοδυτική» κατεύθυνση…) – χωρίς να χρειαστεί να ρίξει ούτε μια σφαίρα…  Το μοντέλο των «χρωματιστών επαναστάσεων», ο συνδυασμός «οικονομικής πίεσης» προερχόμενης απ’ έξω με την χρηματοδότηση της μεσοαστικής δυσθυμίας, αναστάτωσης, οργής, ήταν φτηνό (για την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της) και «political correct» κόλπο. Στην «επανάσταση των ρόδων» στη γεωργία το 2003 – 2004, στην «πορτοκαλί επανάσταση» στην ουκρανία στο τέλος του 2004, και στην «επανάσταση της τουλίπας» στο κιργιζιστάν στις αρχές του 2005, το πράγμα έδειχνε να δουλεύει. Αλλά στην περίπτωση του ιράν (και μελλοντικά άλλων rivals) θα χρειαζόταν μια πιο ασφυκτική πίεση (οικονομική) απ’ έξω, δεδομένου του εσωτερικού ελέγχου επί της κοινωνίας απ’ τις δομές εξουσίας. Και, κατά συνέπεια, η απαγόρευση διεθνών συναλλαγών, μέσα απ’ τον έλεγχο τόσο των κινήσεων του διεθνώς αποδεκτού «ρευστού» όσο και του «φράγματος», ήταν απαραίτητη.

Η «πράσινη επανάσταση» έγινε τελικά στο ιράν, το καλοκαίρι του 2009 – αλλά πνίγηκε στο αίμα… Το καθεστώς δεν αποσταθεροποιήθηκε. Συνεπώς θα χρειαζόταν ακόμα περισσότερο απ’ το ίδιο: περισσότερες απαγορεύσεις χρήσης του «φράγματος» και του «ρευστού»…

Πολλά ειπώθηκαν (πάντα από δυτικούς, λευκούς σχολιαστές) για τις 3 πρώτες «χρωματιστές επαναστάσεις» και την τελική αποτυχία τους, κοιτώντας το ζήτημα «εσωτερικά»: η δύσκολη μετάβαση απ’ το σοβιετικό παρελθόν στη «δημοκρατία», οι δυνατότητες και οι αδυναμίες, κλπ. Η «εξωτερική» προσέγγιση όμως έδειχνε κάτι που δεν έπρεπε να περάσει απαρατήρητο: η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στην ευρώπη επιχείρησαν «αθώες» και «ειρηνικές» εξαγωγές δημοκρατίας μόνο όταν διαπίστωσαν ότι αυτήν (την «δημοκρατία») δεν θα μπορούσαν να την επιβάλλουν με πεζοναύτες, που ήταν η πρώτη επιλογή!! Κατά συνέπεια άρχιζαν να μετατρέπουν το «φράγμα» και το «ρευστό», καπιταλιστικές λειτουργίες δηλαδή που ως τότε ήταν «σημαίες της ειρηνικής συνύπαρξης» στον καπιταλιστικό πλανήτη, ειδικά μετά το «τέλος της ιστορίας» στις αρχές των ‘90s, σε όπλα.

Σε αντίθεση με τα ευγενή ιδανικά της δημοκρατίας και της ελευθερίας των οποίων οι εχθροί δεν μπορεί παρά να είναι αυταρχικοί, σατράπηδες, τύραννοι (άρα «ηθικά έκπτωτοι» με βάση τον δυτικό κώδικα), η οπλοποίηση τόσο των διεθνούς χρήσης νομισμάτων (: οπωσδήποτε του δολαρίου) όσο και των ουδέτερων μηχανισμών διευκόλυνσης των διεθνώς συναλλαγών (: swift) δεν προσάπτει ηθική απαξίωση στην αντίπαλη πλευρά: πρόκειται για καπιταλιστικά συμφέροντα που θίγονται, όχι για «τρελούς» και μανιακούς! Η Μόσχα, το Πεκίνο, αλλά και μια σειρά άλλων κρατών του πλανήτη διάβασαν σωστά το νόημα των «κυρώσεων» απ’ την αρχή: τα ίδια κράτη που είχαν πρωτοστατήσει στην «παγκοσμιοποίηση» όταν θεωρούσαν ότι έχουν το πάνω χέρι οικονομικής κυριαρχίας μέσω του εμπορίου και της τεχνολογικής υπεροχής τους, οι ηπα και η αγγλία κατ’ αρχήν, όντας στριμωγμένα ως προς τις ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες τους, μετέτρεπαν τα μέσα της υπεροχής τους σε ποινολόγια!

Χρειάζεται ένας κάποιος τονισμός εδώ.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.