Tag: νατο

Σάββατο 13 Γενάρη. Η εξέγερση των παλαιστινίων κατά της ισραηλινής κατοχής μπήκε στον δεύτερο μήνα της. Η ελληνική συνενοχή είναι ολοφάνερη, για όποιαν / όποιον θέλει να καταλάβει: η εξέγερση αυτή, απλά, “δεν υπάρχει”. Όπως δεν υπάρχουν οι 175 (ως τώρα) τραυματισμένοι διαδηλωτές από σφαίρες του ισραηλινού στρατού. Ούτε οι 17 δολοφονημένοι. Απλά για το ελληνικό καθεστώς, τα τσιράκια του κάθε είδους, μεγέθους και αρμοδιότητας, “δεν συμβαίνει” τίποτα στην Παλαιστίνη.

Προχτές (την Πέμπτη) δολοφονήθηκαν απ’ τον στρατό κατοχής δύο έφηβοι. Ο 16χρονος Amir Abdelhamid Abu Mousaed στη λωρίδα της Γάζας. Και ο 17χρονος Ali Omar Nimr Qino, στη δυτική Όχθη, βοιρειοδυτικά της Nablus.

Δεν υπάρχει ισραηλινή κατοχή, δεν υπάρχει ισραηλινός μιλιταρισμός, ρατσισμός, απαρτχάιντ, δεν υπάρχει παλαιστινιακή αντίσταση. Αντίθετα, εκείνο που υπάρχει (για τα καλά) για το ελληνικό κράτος και παρακράτος σαν ενιαίο σύμπλεγμα, είναι η βοήθεια προς την ισραηλινή κατοχή, τον μιλιταρισμό, τον ρατσισμό, το απαρτχάιντ του Τελ Αβίβ. Για παράδειγμα, στην καθεστωτική «καθημερινή» της περασμένης Πέμπτης, την ώρα που ο ισραηλινός σκότωνε στην Παλαιστίνη, κάτω απ’ τον τίτλο «στο επίκεντρο η εμβάθυνση συνεργασίας νατο – ισραήλ» μπορούσε ο καθένας να μάθει ότι:

Συζητήσεις με τους πρέσβεις των χωρών του νατο στο ισραήλ, υπό την προεδρία του έλληνα πρέσβη Κωνσταντίνου Μπίκα, είχε ο πρωθυπουργός της χώρας Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ. Αν και το περιεχόμενο των συνομιλιών που ακολούθησαν το γεύμα δεν έγινε γνωστό, ο κ. Νετανιάχου και ο κ. Μπίκας στάθηκαν ιδιαιτέρως στην υφιστάμενη συνεργασία ισραήλ – νατο, αλλά και την εμβάθυνσή της.

Σημειώνεται ότι η ελληνική πρεσβεία στο Τελ Αβίβ είναι ο σύνδεσμος μεταξύ ισραήλ και βορειοατλαντικής συμμαχίας. Και υπενθυμίζεται ότι η ελλάδα, όπως έχει φανεί και από τοποθετήσεις του υπουργού εξωτερικών Νίκου Κοτζιά σε υπουργικές συνόδους του νατο (τελευταία πέρυσι τον Μάρτιο), είναι υπέρ της περαιτέρω εμβάθυνσης της συνεργασίας με το Ισραήλ.

…

Ο κ. Μπίκας αναφέρθηκε και σε κάτι αμιγώς ελληνικού ενδιαφέροντος, γνωστοποιώντας τη συμμετοχή και εκπαίδευση ισραηλινών αξιωματικών στο «κέντρο εκπαίδευσης και ναυτικής αποτροπής» (κεναπ – nmiotc), το οποίο βρίσκεται στην Κρήτη, από τον Μάιο του 2018.

Υπάρχει κανένας που ψάχνει ακόμα να βρει τα τωρινά (και αυριανά) ματωμένα χέρια του ελληνικού ιμπεριαλισμού;

(φωτογραφίες. Πάνω, διαδήλωση στο Βερολίνο. Κάτω, κάπου στη δυτική Όχθη…)

Σάββατο 27 Μάη. Μήπως τον έχουμε παρεξηγήσει; Μήπως είναι ο Ένας ο Αναμενόμενος; Μήπως είναι αυτός που περίμενε (μάταια) η παγκόσμια αριστέρα τα χρόνια του «ψυχρού πολέμου»;

Έκανε καλή περφόμανς το ψόφιο κουνάβι στη σύνοδο του νατο στις Βρυξέλες. ‘Επεισε άνετα ότι μπορεί να το διαλύσει· αν και από κάποιες απόψεις η διαλυτική δουλειά γίνεται εδώ και χρόνια. Έστω: προσπάθησε να βάλει ένα ακόμα καρφί στη συμμαχία… Έβγαλε (στα 23 απ’ τα 28 κράτη / μέλη) τον λογαριασμό. Ότι χρωστάνε πολλά, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση. (Και κατ’ ιδίαν σιχτίρισε άλλη μια φορά τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες…)

Είναι η στιγμή που θα πρέπει να μπει στη σκηνή, με δυναμισμό, το ελλαδιστάν. Πρώτον σαν «καλός μαθητής» (του νατο) και δεύτερον σαν «ειδικός στις διαπραγματεύσεις για το χρέος»…

Θα πάει μετά απ’ αυτά το νατο, σα νατο, να καλύψει την Ουάσιγκτον και τους τοπικούς συμμάχους της στη συρία και στο ιράκ; Περίπου. Τελικά (κατά τον γραμματέα της συμμαχίας Jens Stoltenberg) «θα εκπαιδεύει τοπικές δυνάμεις αντιτρομοκρατικά». Θα δώσει και τα «ιπτάμενα ραντάρ» του…

(Εν τω μεταξύ το Βερολίνο, φτιάχνει μεθοδικά και αθόρυβα κάτι που δεν είναι ακόμα «ευρωπαϊκός στρατός», είναι όμως μια σταθερή «πολυεθνική» ευρωπαϊκή δύναμη. Τάγματα της ρουμανίας, της τσεχίας και της ολλανδίας εντάσσονται οργανικά στον γερμανικό στρατό.

Δεν είναι κάτι σπουδαίο. Ακόμα. Αναμένεται η γαλλία…)

(φωτογραφία: φυσιογνωμιστές δεν είμαστε… αλλά κι αυτοί δεν δείχνουν να πεθαίνουν από κέφι…)

Παρασκευή 26 Μάη. Λένε ότι το ψόφιο κουνάβι έχει το «πλούσιο λεξιλόγιο» του twitter. «Εντυπωσιακό», «φοβερό», «αίσχος» και καμιά δεκαριά λέξεις ακόμα.

Ε, το ότι ο εξοχότατος καμαρώνει που το (αληθινό;) ψόφιο κουνάβι του πέταξε τις «καλές» θα πρέπει να οδηγήσει την κυβέρνησή του να καθιερώσει την 25^η Μάη σαν εθνική επέτειο. Αν όχι για άλλο λόγο, τουλάχιστον γι’ αυτόν: ποιος ξέρει σε ένα χρόνο που θα βρίσκεται ο καθένας τους;

(Τα ίδια επίθετα χρησιμοποιεί το ψόφιο κουνάβι για όλους που τους έχει, ας πούμε, «για τα μπάζα». Δεν πειράζει. «Οι αμερικάνοι είναι φίλοι μας». Ρωτήστε τους ψεκασμένους υπ.αμ. και υπ.εξ. Ρωτήστε κι οποιονδήποτε άλλο εξοπλίζεται by united states army, everywhere in this world…)

Πέμπτη 25 Μάη. Το Παρίσι και το Βερολίνο θεωρούν την απόφαση «συμβολική». Αλλά μπορεί να μην είναι. Σήμερα θα ανακοινωθεί στις Βρυξέλες η «επίσημη συμμετοχή του νατο στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας στη συρία και στο ιράκ» – στο πλευρό της «διεθνούς συμμαχίας υπό την αρχηγία της Ουάσιγκτον», που περιλαμβάνει, ως γνωστόν, διάφορες αραβικές χούντες. Και δεν περιλαμβάνει την Μόσχα, την Τεχεράνη και την Χεζμπ’ αλλάχ.

Όλα τα κράτη μέλη του νατο (συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού) συμμετέχουν ήδη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, στις σχετικές επιχειρήσεις. Όμως τουλάχιστον ένα, το τουρκικό, έχει την δική του ατζέντα και τις δικές του συμμαχίες – κατέχει επίσης, “απελευθερωτικά”, ένα μέρος της συριακής επικράτειας. Ακόμα κι αν αυτό ήταν το μόνο «εξωνατοϊκό» δεδομένο, θα ήταν αρκετό για να τεθεί το ερώτημα: Το νατο; Ποιο νατο;

Η απόφαση είναι αποτέλεσμα αμερικανικών «πιέσεων», που έχουν δύο στόχους. Πρώτον, μεγαλύτερη οικονομική συνεισφορά των κρατών / μελών στις υπό την «νατοϊκή σφραγίδα» επιχειρήσεις. Και δεύτερον, μια επισημότερη «διεθνή» κάλυψη…. Εναντίον τίνος όμως; Εναντίον του isis; Ή εναντίον της Μόσχας, της Τεχεράνης (ακόμα και της Δαμασκού) που δρουν ήδη «αντιτρομοκρατικά», με επιτυχία, στο συριακό πεδίο μάχης;

Το δεύτερο είναι αμφίβολο αν θα το πετύχει η Ουάσιγκτον. Θεωρούμε ότι είναι αδύνατον να «παρασύρει» σε οποιαδήποτε στρατιωτική αντιπαράθεση με την Μόσχα και την Τεχεράνη, έστω και έμμεση, έστω και συμβολική, στρατούς κρατών μελών του «ευρωπαϊκού πυρήνα». Και υπάρχει παρελθόν σ’ αυτό: τα δανέζικα βομβαρδιστικά που συμμετείχαν στο υπό αμερικανική ηγεσία βομβαρδισμό του συριακού στρατού στην Deir ez-Zor πριν κάτι μήνες, σηκώθηκαν και έφυγαν μετά· και το δανέζικο πεντάγωνο κατηγόρησε το αμερικανικό ότι το εξαπάτησε.

Το ίδιο απίθανο θα ήταν να πάρουν μέρος όπλα του «ευρωπαϊκού πυρήνα» στις «εκρήξεις θυμού» του ψόφιου κουναβιού, όπως, π.χ., ρίχνουμε πυραύλους κρουζ στον Άσαντ επειδή σκοτώνει παιδιά με χημικά.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, ακόμα και σαν «συμβολική κίνηση», πρόκειται για ένα είδος κλιμάκωσης. Υποθέτουμε ότι κανείς απ’ τους νατοϊκούς δεν θα χαρεί αν το «σύμφωνο της Σαγκάης» πάρει μια παρόμοια απόφαση… «συμβολική» ξε-συμβολική…

Δευτέρα 10 Απρίλη. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι «πολυμερείς διακρατικοί θεσμοί», του είδους οηε ή νατο, που πριν κάποιες δεκαετίες έμοιαζαν, λόγω συνθετότητας και αντιβάρων, να λειτουργούν εξισορροπιστικά στις ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις, δεν κρεμάνε υποχρεωτικά μια ωραία ημέρα στην πόρτα τους μια ταμπέλα του είδους «end». Είναι συνηθισμένο, κι έχει γίνει κι άλλες φορές στον προηγούμενο (τον 20^ο) αιώνα, «απλά να ξεπερνιούνται» στην πράξη.

Όπως συμβαίνει στον ταξικό ανταγωνισμό έτσι και στον ενδοκαπιταλιστικό, το πραγματικό σύνταγμα (δηλαδή οι πραγματικοί συσχετισμοί δύναμης με την δυναμική τους) και το τυπικό σύνταγμα (οι παγιωμένες μέσω θεσμίσεων ισορροπίες δύναμης) αποκλίνουν συστηματικά μεταξύ τους, χωρίς να είναι υποχρεωτικό ότι το «πραγματικό» καταργεί με ταρατατζούμ το «τυπικό». Απλά το προσπερνάει, το αχρηστεύει, το κάνει λείψανο άλλης εποχής…

Για παράδειγμα η «κοινωνία των εθνών», που δημιουργήθηκε μετά τον Α παγκόσμιο «για να μην ξαναγίνει τέτοιο κακό», δεν διαλύθηκε τυπικά με το ξεκίνημα του Β. «Κάπου υπήρχε» στη διάρκειά του, μέχρι που απλά ξεχάστηκε…

Η απόκλιση που μνημονεύουμε έχει ξεκινήσει εδώ και σχεδόν 3 δεκατίες· και το χάσμα μεγαλώνει. Με πισωγυρίσματα ίσως, αλλά με ξεκάθαρη τάση. Και, κυρίως, ξεκάθαρη σκοπιμότητα…

(φωτογραφία: χθεσινή διαδήλωση κατά της αμερικανικής επίθεσης στη συρία – Νέα Υόρκη).

Κυριακή 2 Απρίλη. Ο Tax Tillerson κούνησε το δάκτυλο: … Ως τις 25 Μάη θέλω όλα τα κράτη / μέλη του νατο να (μου) φέρουν το σχέδιό τους για το πως θα αυξήσουν τις «αμυντικές δαπάνες» τους (δηλαδή την συμμετοχή τους στα έξοδα του νατο) στο 2% του αεπ τους ως το 2024…

Ήταν η πρώτη εμφάνιση του νέου υπ.εξ. της ψοφιοκουναβικής διοίκησης, στη σύνοδο των υπ.εξ. του νατο στα «κεντρικά», στις Βρυξέλες, προχτές. Οπωσδήποτε εντυπωσιακή πρεμιέρα. Δεν είπε τι θα πάθει όποιος δεν είναι επιμελής. Το Βερολίνο, πάντως, έδωσε την απάντησή του: δεν πρόκειται να αυξήσουμε τόσο τα στρατιωτικά έξοδά μας. Όσο για σχέδιο, έχουμε: λέγεται τακτικός προϋπολογισμός του κράτους!

Χμμμμ… Δεν θα την περάσουν την τάξη αυτοί οι παλιογερμανοί! Αντίθετα ένας σπασίκλας, απ’ τους πέντε όλους κι όλους, γνωστός, θα πρέπει να κορδώθηκε. Εγώ, εγώ κύριε να πάρω το απουσιολόγιο!

Ο ψεκασμένος (τον πήρε το ντουμάνι που πήγαινε για τον φίλο του, τον υπ.αμ.) Nick the greek πέρασε ωραία τις προάλλες. Δεν τον φώναξε ο «κύριος» στο γραφείο για να τον συγχαρεί – αλλά ένιωσε, επιτέλους, πρώτο θρανίο πίστα.

Χαρτζιλίκι, πάντως, δεν θα πάρει.

Δευτέρα 20 Μάρτη. Το ψόφιο κουνάβι δεν παρέλειψε να το τονίσει δημόσια, παρούσης της Μέρκελ, στη διάρκεια της συνάντησής τους στην Ουάσιγκτον: η γερμανία χρωστάει έναν περίδρομο λεφτά στο νατο (δηλαδή στις ηπα) για τις “υπηρεσίες ασφάλειας” που η δεύτερη προσφέρει στην πρώτη… Στο “επιχειρηματικό στυλ” που η καινούργια αμερικανική διοίκηση των συντηρητικών αντιμετωπίζει τις συμμαχίες της, το νατο περνάει σε μια διαφορετική κατηγορία απ’ αυτήν της κατοχής: στην κατηγορία νταβατζιλίκι.

Κι ενώ η Μέρκελ είπε απ’ την Ουάσιγκτον ότι ως το 2024 το γερμανκό κράτος θα φτάσει τις “αμυντικές δαπάνες” του στο 2% του αεπ του (αυτό ζητούν οι αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες ελπίζοντας ότι θα αυξήσουν τις πωλήσεις τους…) η γερμανίδα υπ.αμ. Ursula von der Leyen δήλωσε χτες ότι «δεν υπάρχουν πουθενά καταγραμμένα χρέη του Βερολίνου προς το νατο». Για να συμπληρώσει το μάλλον απογοητευτικό για την Ουάσιγκτον ότι η μελλοντική αύξηση των στρατιωτικών εξόδων δεν θα πάει (μόνο) στο νατο, αλλά και στις «ειρηνευτικές αποστολές της ε.ε.».

Το καλό που του θέλουμε του κυρ ψόφιου κουναβιού: αφού αυτοί οι παλιογερμανοί είναι μπαταχτσήδες και δεν πλερώνουν, ας πάρει τον στρατό του από εκεί. Δόξα τω military spending υπάρχουν άλλα κράτη / μέλη της συμμορίας (συγγνώμη: της συμμαχίας…) που είναι large στις αγορές και τις πληρωμές τους. Π.χ. το ελληνικό.

Γιάνκηδες ελάτε! (Αυτό δεν προσπάθησε τις προάλλες να πουλήσει ο υπ.εξ. Nick the greek, για μια ακόμα φορά, με χάρτες και πιόνια, στη νέα διοίκηση; Δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς… ε;)