Πόσο rodeo όμως;

Στις αρχές Ιούλη οι «αξιωματούχοι» στην Ουάσιγκτον προέβλεπαν ότι η Μόσχα δεν πρόκειται να καταφέρει σπουδαία πράγματα ως τον χειμώνα… επειδή έχει πολύ μεγάλες απώλειες… Τέσσερεις μήνες μετά οι ίδιοι τρέχουν και δεν προλαβαίνουν να μετράνε την ταχύτητα με την οποία ό,τι έχει απομείνει απ’ τον ουκρανικό στρατό υποχωρεί αφήνοντας στη Μόσχα οικισμούς, χωριά, κωμοπόλεις, πόλεις, οχυρώσεις… Η ερώτηση «μα τι πίνουν;» έχει χάσει πια ακόμα και την γελοιογραφική αξία της: έπεσαν «μικροί» (μετά το τέλος του 3ου – «ψυχρού» – παγκόσμιου πολέμου) στα βαρέλια, και δεν βγήκαν ποτέ από εκεί… Και συνεχίζουν τους πολέμους τους…

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.02) >> Θα το πούμε όσο πιο επιγραμματικά γίνεται, δεν είναι εδώ το μέρος για περισσότερα: τόσο επί 500 χρόνια οι «δυτικοί» όσο και επί σχεδόν 200 χρόνια το ελλαδιστάν


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης (ιμπεριαλιστικά προβλήματα…)

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (00.06) >> Δεν θα ήταν αναγκαία μια σύντομη αναφορά στο άλλο «μέτωπο» του 4ου παγκόσμιου πολέμου: ο ρωσικός στρατός προωθείται σταθερά και ο ουκρανικός υποχωρεί επίσης σταθερά αλλά, σε μερικές περιπτώσεις, τόσο αξιοθρήνητα, με τόσες απώλειες, ώστε μόνοι τους οι επιζώντες λένε όλο και πιο φωναχτά «δεν αξίζει τον κόπο». Δεν άξιζε απ’ την αρχή∙ ωστόσο αν εν γνώσει ή εν αγνοία σου είσαι «εργολάβος» για λογαριασμό άλλων, μακρινών και εξασφαλισμένων, θα υποστείς και τις απάνθρωπες συνέπειες ενός πολέμου που (πραγματικά!) δεν τον άξιζες. Εκτός απ’ τους ουκρανούς φασίστες, όσοι κι αν είναι, κανένας άλλος ουκρανός και ουκρανή δεν άξιζε μια τέτοια «μοίρα»…

Εν τω μεταξύ η επική «κατάληψη ρωσικού εδάφους» στο Kursk αποδεικνύεται αυτό που επρόκειτο να αποδειχθεί: μια αιματηρή, καταστροφική παγίδα.

Δεν θα ήταν λοιπόν αναγκαία η σημερινή αναφορά αν δεν συνέβαινε αυτή η ήττα να μην περνάει πια καθόλου «απαρατήρητη», τόσο απ’ τους δυτικούς δημαγωγούς όσο και απ’ τους «σκελετούς» των κρατών. Και κατά την ταπεινή μας άποψη αυτή η ήττα και η διαχείρισή της σχετίζεται άμεσα με το μεσανατολικό πεδίο μάχης, πέρα απ’ τις ορέξεις και τα μακάβρια συμφέροντα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος.

Ξαφνικά (ή όχι και τόσο…) στους financial times εμφανίστηκαν προχτές, σ’ ένα τέτοιο άρθρο «μνημόσυνο της ουκρανίας», κι αυτά:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης (η ευρώπη με αρβύλες…) 2

Δευτέρα 23 Σεπτέμβρη (1.59) >> Υποθέτουμε ότι οι παραπάνω εθνικοί πολεμοκάπηλοι είναι πλήρως συγχρονισμένοι με την δήλωση «είμαστε σε πόλεμο στη ρωσία και υποστηρίζουμε την ουκρανία» του προϊστάμενού τους don Rico, απ’ τις 22 Σεπτέμβρη του ’22. (Τι έχει αλλάξει άλλωστε από τότε; Μπαααα!… Τίποτα… Όλα πάνε καλά…)

Να υποθέσουμε όμως πως έχουν ξεχάσει ότι υπάρχουν μια χαρά αμερικανικοί στόχοι (για τους ρωσικούς kinzhal, sarmat, avantgard κλπ) στην επικράτεια του ελλαδιστάν; (Υπάρχουν και αγγλικοί στόχοι, ανατολικότερα, επί «εθνικά κρίσιμου εδάφους» – ε;) Μάλλον όχι. Πορεύονται με το παραμύθι ότι «ο Putin είναι όλα λόγια»….

Σε κάθε περίπτωση η θρασυδειλία είναι εθνικό σπορ. Κι όσο καλύτερα πληρώνεται τόσο αναιδέστερη γίνεται.

(Κάποιος θα θυμίσει ότι οι θρασύδειλοι είναι, μεταξύ άλλων, και φαφλατάδες. Και ότι απειλούν στα λόγια θεούς και δαίμονες μόνο για να ξεφορτωθούν από πάνω τους την ήττα ή/και την ξεφτίλα τους. Για να πουν «αν με αφήνατε θα τον είχα σκίσει!». Μπορεί να είναι κι έτσι. Όμως αυτό δεν κάνει τους πολεμοκάπηλους λιγότερο επικίνδυνους…)

Πόσο επικίνδυνοι είναι ΤΩΡΑ; Τόσο:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.37)>> Το Λονδίνο ήθελε, ήθελε πολύ. Η Ουάσιγκτον όχι και τόσο. Για την ακρίβεια: η «πολιτική» Ουάσιγκτον ήθελε επίσης∙ αλλά οι καραβανάδες της καθόλου. Πρόκειται για το πιο πρόσφατο επεισόδιο του πολέμου του νατο (ή, πιο σωστά, ενός μέρους του) κατά της Μόσχας: «να κτυπήσουμε (παριστάνοντας ότι είμαστε ουκρανοί) διάφορους στόχους μέσα στο ρωσικό έδαφος μακριά απ’ το μέτωπο, για να αναγκάσουμε αυτόν τον βρωμο-Πούτιν να απαντήσει με τρόπο που να εκτεθεί για το υπόλοιπο του αιώνα; Ή, ακόμα, να του ρίξουμε τα πυρηνικά μας να τελειώνουμε; Ή όχι;»

Σημαίνει το επίσημο «όχι» της Ουάσιγκτον κάτι στιβαρό; Επιτρέψτε μας την δυσοίωνη εκτίμηση: καθόλου!


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 2 Σεπτέμβρη >> Πόσα λάθη θα μπορούσε να κάνει ο θλιβερός γ.γ. του νατο Stoltenberg μιλώντας μέσα σε λιγότερα από 15 δευτερόλεπτα; Κανένα! Του ξέφυγαν αυτά που ισχύουν!! Kαι οι διορθώσεις του θα προκαλούσαν ειρωνικά γέλια αν το θέμα δεν ήταν τόσο σοβαρό.

Η κατάσταση στο ουκρανικό πεδίο μάχης γίνεται επικίνδυνα περίεργη και (στα δικά μας μυαλά) ιδιαίτερα ανησυχητική. Κατά κάποιους τρόπους το κλειδί αυτής της επικινδυνότητας είναι η «εισβολή στο Kursk» – και η αποτυχία της.

Πριν δυο βδομάδες μεταξύ άλλων γράφαμε σχετικά:

…Τον καιρό που το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου θεωρούσε πως έχει τον άνεμο στα πανιά του (και όλους τους δυτικούς συμμάχους του, ψυχή τε και σώματι δίπλα του), στις αρχές του καλοκαιριού του 2023, επιχείρησε κάτι ολοφάνερα παράλογο: να προελάσει μέσα απ’ τις καλοφτιαγμένες ρωσικές γραμμές άμυνας, μία, δύο, τρεις, και να φτάσει στη θάλασσα του Azof (αφού καταλάβει και την Μελιτόπολη…) αποκόβωντας ουσιαστικά την Κριμαία….

Κανείς απ’ τους αρχικαραβανάδες, ουκρανούς, αμερικάνους, άγγλους, γάλλους, γερμανούς δεν αναρωτήθηκε ακόμα κι αν πετύχαινε αυτό το sprint δεκάδων, εκατοντάδων χιλιομέτρων αν θα ήταν δυνατόν (και μάλιστα χωρίς αεροπορία) να κρατηθεί ανοικτός επ’ αόριστον ένας διάδρομος που θα κτυπιόταν απ’ όλες τις μεριές, απ’ τα δυτικά, απ’ τα ανατολικά και απ’ την θάλασσα… Τελικά δεν χρειάστηκε: ο ουκρανικός στρατός «θριάμβευσε» (σύμφωνα με την δυτική δημαγωγία) καταλαμβάνοντας μερικές δεκάδες στρεμμάτα νότια του Orikhiv, αυτοκαταστράφηκε εκεί… και από τότε ακόμα τρέχει στο Donbass, προς την αντίθεση κατεύθυνση…

Ναι! Η «μεγάλη αντεπίθεση για την κατάληψη της Κριμαίας» ήταν παρανοϊκή! Και η μιλιταριστική παράνοια δεν ήταν μόνο ουκρανική! Ήταν ολόκληρης της δύσης. Κι όμως έγινε!!!… Έγινε, κατέληξε στο αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα (όπως ήταν αναμενόμενο λογικά…) και η επόμενη θριαμβολογία ήταν «καλά… θα το ξανακάνουμε καλύτερα του χρόνου!!!»

Η εισβολή στην περιοχή του Kursk καθόλου δεν υπονοεί (κατά την ταπεινή μας γνώμη…) κάποιο λογικό σχεδιασμό!!! Είναι ένα κακέκτυπο της «μεγάλης αντεπίθεσης» του περασμένου καλοκαιριού. Και δείχνει το ακριβώς αντίθετο: το Κίεβο και οι σύμμαχοί του είναι πια τόσο στριμωγμένοι ώστε «κάνουν ό,τι μπορούν – χωρίς αύριο».

Υπάρχει ωστόσο θέμα. Το ουκρανικό πεδίο μάχης επιλέχτηκε σαν το κυριότερο (κατά της Μόσχας) απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς. Αν όμως από ουκρανική επιτυχία σε ουκρανική επιτυχία και από ουκρανικό θρίαμβο σε ουκρανικό θρίαμβο η ήττα μεγαλώνει, τι άλλο παρανοϊκό μπορούν να σκεφτούν και να δοκιμάσουν;

 

Χρειάστηκαν λιγότερες από 10 μέρες έκτοτε για να γίνει η ανοικτή παραδοχή (τίνος άλλου;) της αποτυχίας! Στις ηπα:

Αλλά και απ’ τον ίδιο τον «αρχιστράτηγο των μεγάλων επιτυχιών» (κάποια στιγμή θα μιλήσουμε γι’ αυτόν, έχει ενδιαφέρον):

Ήδη τα κομμάντα που είχαν αναλάβει να καταλάβουν τον πυρηνικό σταθμό του Kursk (όσα έχουν επιζήσει…) ανακαλούνται για να γυρίσουν πίσω και να υπερασπιστούν μια απ’ τις τελευταίες σημαντικές πόλεις που έχουν απομείνει στο Donetsk στο φασιστοΚίεβο, το Pokrovsk – υπό διαρκείς ρωσικούς βομβαρδισμούς στη μάλλον μακριά διαδρομή.

Υπάρχει όμως ένα σοβαρό πρόβλημα τώρα:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 19 Αυγούστου (00.05)>> Κυκλοφορεί (και γίνεται γενικά αποδεκτή) μια εξήγηση (βάλτε εισαγωγικά!) για την ουκρανική εισβολή στην περιοχή του Kursk, η οποία μάλιστα ενισχύεται απ’ το ίδιο το τοξικοναζί καθεστώς του Κιέβου. Ότι, δηλαδή, στόχος είναι (στην πραγματικότητα ήταν!) η κατάληψη του πυρηνικού σταθμού στο Kursk και η ομηρία του, στην προοπτική «διαπραγματεύσεων» μεταξύ Κιέβου και Μόσχας για κάποια κατάπαυση του πυρός, εκεχειρία, ή ότι… Υποτίθεται μάλιστα ότι αυτό θα γινόταν (με μια γρήγορη προέλαση του ουκρανικού στρατού και των μισθοφόρων) στις 11 Αυγούστου… Μέσα σε 6 ημέρες…

Φαίνεται ότι η προχειρότητα έχει γίνει βλακεία, ίσως ανίατη – αναφερόμαστε και σε όσους αναπαράγουν αυτό το σενάριο. Ρίξτε μια ματιά στον χάρτη:

Η προέλαση σταμάτησε λίγο βορειότερα απ’ την κωμόπολη Sudzha… Ο πυρηνικός σταθμός είναι στο σημείο του μπλε σημαδιού…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ο 21ος αιώνας απ’ την σκοπιά της Μόσχας

Πέμπτη 27 Ιούνη>> Δεν ήταν λίγοι (αντίθετα, ήταν πολλοί και «ειδικοί») εκείνοι που μετά την εισβολή του ρωσικού στρατού στην ουκρανική επικράτεια τις 24 Φλεβάρη του 2022 και για πολλούς μήνες, σχεδόν ως το καλοκαίρι του 2023, υποστήριζαν ότι η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) «έπεσε στην παγίδα που του είχαν στήσει οι δυτικοί»… Προφανώς έπαιρναν τις επιθυμίες τους για πραγματικότητα. Όσο για τους «ειδικούς»; Η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι του σκοινιού και του παλουκιού.

Υπάρχει ένα ντοκουμέντο το οποίο αγνοήθηκε τότε και αγνοείται ακόμα: η «στρατηγική εθνικής ασφάλειας» της ρωσίας, ένα 44σέλιδο έγγραφο που υπέγραψε η ανεγκέφαλη αλεπού 8 μήνες πριν την εισβολή, στις 2 Ιούλη του 2021, αναθεωρώντας ουσιαστικά το προηγούμενο αντίστοιχο σχέδιο, που ήταν το 2015. Κι εκεί περιγράφεται η ρωσική οπτική για τον κόσμο σήμερα και αύριο:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Πέμπτη 27 Ιούνη>> Συγκρατείστε τώρα απ’ το πιο πάνω σημείωμα το συμπέρασμα: … Η ηγεμονία της Δύσης υποχωρεί αλλά αυτή η υποχώρηση θα οδηγήσει σε περισσότερες συγκρούσεις ολοένα και πιο σοβαρές καθώς η Δύση θα προσπαθεί να κρατήσει τις επιρροές της…

Γράψαμε επ’ αυτού πριν 3 βδομάδες, στις 3 Ιούνη (: ουκρανικό πεδίο μάχης). Ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης όχι μόνο δεν έχει τελειώσει αλλά εκεί ακριβώς, μετά την αποτυχία όλων των δυτικών σχεδιασμών, εκτιμήσεων και ελπίδων, «εκκρεμεί» πάντα η πρωτοβουλία της κλιμάκωσης. Ενώ οι δυτικές πολιτικές βιτρίνες συνεχίζουν να επιβάλλουν «γύρους κυρώσεων» τον έναν μετά τον άλλο (η ε.ε. έχει φτάσει στον 14ο and still counting…) εν γνώσει ότι αυτές θα αποτυγχάνουν σταθερά, καταλαβαίνουν ότι το μόνο μέσο που τους έχει απομείνει είναι ο μιλιταρισμός τους. Αλλά κι εκεί τα δεδομένα είναι δύσκολα. Οι όλο και πιο αναβαθμισμένες στρατιωτικές «βοήθειες» (όπλα, οι χειριστές τους, σχεδιασμοί) προς το καθεστώς του Κιέβου αποδεικνύουν ότι με συμβατικά μέσα ΔΕΝ μπορούν να αναμετρηθούν με την Μόσχα ελπίζοντας σε νίκη. Τι απομένει; Το καταλαβαίνετε: όχι η παραδοχή της (δυτικής) αδυναμίας!!!!

Η συζήτηση περί πυρηνικών γίνεται στη δύση με τέτοιο τρόπο ώστε να παρουσιάζεται η ανεγκέφαλη αλεπού σαν ο «τρελός που θέλει να ισοπεδώσει τα πάντα». Σ’ αυτό βοηθούν διάφορες δηλώσεις «επώνυμων» ρώσων, μη εξαιρουμένου του «σκύλου-που-γαυγίζει» Medvedev. Κρύβεται έτσι το γεγονός ότι και στη δυτική δημόσια στρατόσφαιρα γίνεται από καιρό «συζήτηση» περί χρήσης τακτικών πυρηνικών (κατά της ρωσίας) ώστε να αναγκαστεί (η Μόσχα) να αποδεχθεί μια ρύθμιση του «ουκρανικού ζητήματος» … σε βάρος της. (Πίσω απ’ αυτές τις ιδέες δεν βρίσκεται μόνο η διάσωση του δυτικού ιμπεριαλιστικού κύρους, αλλά και των πολύτιμων «επενδύσεων» της Blackrock σε πολλών ειδών πρώτες ύλες της ουκρανικής επικράτειας…)

Πόσο πιθανή είναι η εφαρμογή τέτοιων «ιδεών»; Θα θέλαμε να απαντήσουμε ΚΑΘΟΛΟΥ!!! Όμως δεν έχουμε υπόψη κανένα ιστορικό προηγούμενο (ειδικά στην καπιταλιστική ιστορία του πλανήτη) όπου κάποια ηγεμονική «δύναμη» να αποφάσισε να περιορίσει ή και να χάσει την ηγεμονία της ειρηνικά και γενναιόδωρα απέναντι στον / στους διάδοχο / διαδόχους της.

Εμφανίζονται τώρα στην πρώην υπερδύναμη κάποιοι που πουλούν αυταπάτες. Ένας από δαύτους λέγεται Ben Rhodes και διετέλεσε για χρόνια σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και λογογράφος του Obama. Γνωστός καιροσκόπος (άλλοτε με το θεοναζί καθεστώς και άλλοτε εναντίον του…) σε άρθρο του στο καθεστωτικό foreign policy στις 18 Ιούνη, αφού αναγνωρίζει ότι η παλιά διεθνής τάξη δεν υπάρχει πια συμβουλεύει τον νυσταλέο Jo (αν κρατήσει την καρέκλα του στις εκλογές του Νοέμβρη) ούτε λίγο ούτε πολύ να γίνει πρόεδρος μιας καλοκάγαθης Ουάσιγκτον που (θα) συμπαθεί τους αδύνατους και δεν (θα) ανακατεύεται σε καυγάδες:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Και έτσι η ροκ έχασε ένα αστέρι!

Δευτέρα 20 Μάη (00.03)>> Το κέρδισε όμως ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός! Έλιωσε τις σόλες του (που λέει ο λόγος…) μεταξύ Καϊρου – Ντόχα – Καϊρου, προσπαθώντας να ευλογήσει μια συμφωνία / εκεχειρία στην Παλαιστίνη… Χρειαζόταν να πάρει μια ανάσα ο άνθρωπος, να ξεσκάσει λίγο. Και ποιο είναι το καλύτερο μέρος του κόσμου για να ξεσκάσει ο υπ.εξ. του νυσταλέου Jo; Το Κίεβο! Μάλιστα το Κίεβο! Ο Παρωπίδας βρέθηκε εκεί πριν λίγες μέρες (για να δώσει κουράγιο στον τοξικό κλόουν…) και επί τη ευκαιρία είπε να κάνει κι ένα livακι, σ’ ένα μπαράκι:

Δεν είναι deep fake! Ο Παρωπίδας είναι (εκτός από υπ.εξ.) και άνθρωπος, με τα χόμπυ του. Ένοιωσε ότι «ζει σ’ έναν ελεύθερο κόσμο» στο φασιστοΚίεβο, και το τραγούδησε! Αυτό λέγεται: των οικιών υμών εμπιπραμένων, ημείς άδωμεν! (που σημαίνει: ενώ τα σπίτια σας καίγονται, εμείς τραγουδάμε…) – και είναι αλήθεια ότι πολλοί στο ουκρανικό πεδίο μάχης στράβωσαν.

Ισχύει όμως και το άλλο: αν δεν μπορείς να εμποδίσεις την ήττα, τουλάχιστον διασκέδασέ την…

Η πατρίς κινδυνεύει!

Καταταχτείτε!!!

Δευτέρα 13 Μάη (00.01)>> Το «διάλειμμα ειρήνης τέλειωσε – πίσω στο χακί!» Φτιάχνοντας μόνες τους την απειλή … της ρωσικής εισβολής!!! (είναι η δουλειά τους να φτιάχνουν απειλές, έτσι δεν είναι;) η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές ολιγαρχίες που είχαν καταργήσει την υποχρεωτική στράτευση ετοιμάζονται να την επαναφέρουν. Χρειάζονται κρέας, όπως κρέας χρειάζονταν και για τα πειράματα γενετικής μηχανικής. Τώρα το θέλουν σε άλλη συσκευασία: με αρβύλες.

Το γερμανικό καθεστώς «ψάχνεται» για το πως θα ξαναεπιβάλει την υποχρεωτική θητεία. Κι ενώ οι πολιτικές του βιτρίνες (που κήρυξαν πόλεμο στη ρωσία το 2022, καθ’ ομολογία τους, περιμένοντας ότι σε δυο μήνες θα έχουν νικήσει…) εκτοξεύουν δημαγωγικά τις δηλητηριώδεις προβλέψεις τους (κι άρα όλοι εκεί έχουν καταλάβει, είτε είναι υπέρ είτε κατά…) το γκουβέρνο παριστάνει το διστακτικό. Ο υπ.αμ. Pistorius φαίνεται να υιοθετεί μια τακτική διαδοχικών βημάτων (που θα είναι μάλλον γρήγορα). Σε πρώτη φάση θα γίνει υποχρεωτική για όσους κλείνουν τα 18 (και για τους μεγαλύτερους φυσικά, που την έχουν γλυτώσει ως τώρα) η εγγραφή σε στρατολογικούς καταλόγους, μαζί με τα προσόντα τους και τα λοιπά. Χωρίς να στρατεύονται αυτόματα όλοι / όλες. Αυτή η υποχρεωτική εγγραφή θα έχει σα δικαιολογία «τις ανάγκες της πατρίδας», και το γερμανικό πεντάγωνο την προγραμματίζει μάλλον σα «δοκιμαστική», ώστε να μετρηθούν οι αντιδράσεις. Το σχέδιο είναι ότι αν αυτή η πρώτη κίνηση πάει ομαλά, σε δεύτερο χρόνο το επιτελείο θα διαλέγει απ’ αυτή τη λίστα όσους χρειάζεται.

Προς το παρόν (τον περασμένο Δεκέμβρη) οι «έρευνες κοινής γνώμης» δείχνουν ότι κάτι λιγότερο από 20% των γερμανών (και γερμανίδων) προσφέρονται για κρέας, ακόμα κι αν όντως «η πατρίς κινδυνέψει» στα σοβαρά. Δεν είναι πολλοί, είναι όμως μια μαγιά. Οι ανάγκες της bundeswehr όπως μετριούνται τώρα είναι 30 με 40.000 φρέσκο κρέας τον χρόνο: προφανώς αυτά τα νούμερα δεν είναι για (σοβαρό) πόλεμο, έναντι σοβαρού αντιπάλου. Οπότε εμφανίζονται σ’ αυτή τη φάση μάλλον σαν «τυράκι», του είδους «μην ανησυχείτε, δεν θα κάνουμε πανστρατιά!».

Το θέμα είναι να γίνει η αρχή, να αρχίσει ο πληθυσμός να συνηθίζει στο χώμα…

(Εδώ; Στα μέρη μας; Ο κόνδορας, ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας, ετοιμάζει άραγε κάτι; Καμιά λιγουλάκι αύξηση της θητείας ίσως; Δεν έχουμε κηρύξει πόλεμο στη Μόσχα, ε;;; Δεν ανήκουμε στο νατο, στη δύση, ε;;;;)