Η δικαιοσύνη στη χρήσιμη τύφλα της

Σάββατο 24 Ιούνη. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία. Προσπαθείστε απλά να το σκεφτείτε: δέστε πίσω από ένα γρήγορο αυτοκίνητο ένα καρότσι του σούπερ μάρκετ. Ρόδες έχει και το αμάξι, ρόδες έχει και το καροτσάκι. Ο οδηγός πατάει γκάζι και «απογειώνεται». Τι θα γίνει με το καρότσι; Θα παίρνει συνέχεια τούμπες καθώς θα σέρνεται, μέχρι να διαλυθεί εντελώς. Αυτό ακριβώς έγινε εκείνη την μέρα με την φουσκωτή βάρκα των προσφύγων: οι συγκεκριμένοι φονιάδες του λιμενικού την έδεσαν πίσω απ’ το σκάφος τους, δήθεν για να την «ρυμουλκήσουν», έδωσαν «δύναμη» στις διπλές 500άρες μηχανές τους, και διασκέδαζαν με τον θάνατο των άλλων. Αυτό έγινε εκείνη την ημέρα. Και όχι μόνο εκείνην. Ούτε χρησιμοποιούσαν μόνο αυτό το «κόλπο». Έγιναν πολλά, πολλές φορές… Με την εντολή, την άδεια και την κάλυψη των «υψηλών κλιμακίων» του ελληνικού κράτους / παρακράτους. Η συγκεκριμένη «πρακτική» είναι γνωστή διεθνώς: την χρησιμοποιούσαν και οι ιταλοί λιμενόμπατσοι…

Ο νεαρός σύρος που επέζησε, διαλεγμένος στην «τύχη», δεν «επωμίστηκε» τίποτα – όπως θέλει το κρυφορατσιστικό («παίζω με τις λέξεις») ρεπορτάζ. Χρεώθηκε τις δολοφονίες απ’ τους ίδιους τους λιμενόμπατσους και τους συνεργάτες τους δικαστές. Γιατί έτσι θα «καθάριζαν» οι πραγματικοί εγκληματίες.

Έχει, οπωσδήποτε, κάθε δίκιο να χαίρεται που θα ξαναδεί τον κόσμο έξω απ’ τα κάγκελα. Αλλά οι δολοφόνοι έχουν καθαρίσει οριστικά· και άρα η ελληνική δικαιοσύνη μπορεί να δείξει πια την μεγαλοθυμία της. Εκτός αν ο / η εισαγγελέας που αναγνώρισε τους «λανθασμένους χειρισμούς της ελληνικής ακτοφυλακής» σκοπεύει να μάθει ότι οι χειρισμοί ήταν απόλυτα σωστοί – για να πνίξεις κόσμο…

Η δικαστική μεγαλοθυμία είναι το ίδιο διορατική όσο και η ελληνική δικαιοσύνη γενικά. Γιατί δεν αθώωθηκε ο νεαρός πρόσφυγας; Για να μην ζητήσει αποζημίωση για την φυλάκισή του. Γιατί καταδικάστηκε σε φυλάκιση 29 χρόνων; Επειδή είναι εμφανώς λιγότερα απ’ τα αρχικά 145, και με τα 2/5 συν τίποτα μεροκάματα, θα βγει όπου νάναι – κι ευχαριστημένος νάναι! Και τα 14.000; Θα τα πληρώσουν οι συμπαραστάτες. Για ποιο ακριβώς «αδίκημα» όλα αυτά; Της «απλής μεταφοράς» είπε το δικαστήριο. Δηλαδή; Τι πάει να πει «απλή μεταφορά» σε ένα φουσκωτό που το βούλιαξε το λιμενικό;

Τι πάει να πει «επήλθε θάνατος»; Έπνιξαν όσους / όσες μπορούσαν, γυναίκες, άντες και παιδιά. Το είχαν ξανακάνει πολλές φορές. Ή πήγαιναν και τους έπαιρναν τις μηχανές μαχαιρώνοντας τις φουσκωτές βάρκες. Ή έκαναν κύκλους με μεγάλη ταχύτητα γύρω απ’ τα φουσκωτά για να αναποδογυρίζουν απ’ τα κύματα που σήκωναν…

Αυτά όλα είναι εγκληματική μικρογραφία αλλά και ανατομία ενός κράτους / παρακράτους βαθιά και οριστικά μεγα-εγκληματικού. Είναι αυτά που κάνουν τον Μουζάλα , τον ψεκασμένο, και την φαιορόζ «απώθηση των προσφύγων / μεταναστών» να μοιάζουν με ανθρωπισμό· ενώ είναι βλαστάρια του ίδιου δέντρου. Με τους ίδιους φονικούς σκοπούς και καρπούς.

Πρόβλεψη;…

Τρίτη 13 Ιούνη.Γιατί αν, για παράδειγμα, γινόταν ένας σεισμός στη Χίο ή στη Λέσβο ή οπουδήποτε αλλού, και καταστρέφονταν σπίτια, το ελληνικό κράτος δεν θα «παρακαλούσε» τους ξενοδόχους να ανοίξουν τα γερά δωμάτιά τους στους ντόπιους άστεγους. Θα προχωρούσε στην επίταξή τους…

Αυτό γράφαμε μεταξύ άλλων πριν μόλις 2 ημέρες (Κυριακή 11 Ιούνη: ελληνική φιλοξενία). Ο.Κ…. Αλλά επειδή γκουχ… γκουχ… δεσμευόμαστε …. γκουχ… γκουχ… να μην αποκαλύψουμε τις πηγές των πληροφοριών μας (χμμμμ….) ας πούμε ότι δεν κάναμε πρόβλεψη. Ας πούμε ότι πρόκειται για σύμπτωση…

Εννοείται: την συμπάθειά μας στα θύματα. Και την βεβαιότητά μας: δεν θα αντιμετωπιστούν απ’ το ελληνικό κράτος σαν πρόσφυγες πολέμου στα ανατολικά, δηλαδή σαν 8ης κατηγορίας άνθρωποι… Ακόμα κι αν μείνουν σε σκηνές (πράγμα που θα γίνει προς το παρόν και για ψυχολογικούς λόγους…). Σίγουρα δεν θα τύχουν της ειδικής μεταχείρισης “να τους βγάλουμε την ψυχή για να παραδειγματιστούν”!…

Άνθρωποι στη θάλασσα

Σάββατο 3 Ιούνη. Η θάλασσα είναι η Μεσόγειος. Το πλοίο στο βάθος είναι διάσωσης.

Ο κόσμος είναι επίπεδος και ρηχός. Flat. Ο θάνατος έξω απ’ το κάστρο όχι.

(Υπάρχουν και χειρότερες “αποθανατίσεις”. Δεν θα τις βάλουμε…)

Καταραμένοι ευρωπαίοι (έξω απ’ την ε.ε. τώρα!!!)

Τρίτη 28 Μάρτη. Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη για τον ανθελληνισμό της ευρωπαϊκής ένωσης απ’ αυτήν; Υπάρχει πιο τρανταχτή απόδειξη ότι αυτοί εκεί μεθοδεύουν των αφανισμό των ελλήνων; Υπάρχει καλύτερη επιχείρημα για το γιατί ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ Ε.Ε.; Ω θεέ, όχι! Δείτε (την αναπαραγωγή της είδησης):

Στην αίθουσα του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εδώ στο Στρασβούργο, πρόκειται την ερχόμενη Πέμπτη να… ξαναζωντανέψουν οι σκηνές «Άγριας Δύσης», που εκτυλίχτηκαν στις 18 Απριλίου 2013 στη Μανωλάδα της Ηλείας, όταν οπλισμένοι με καραμπίνες επιστάτες φραουλοπαραγωγών άρχισαν να πυροβολούν αδιακρίτως κατά αλλοδαπών εργατών γης που διεκδικούσαν τα πενιχρά δεδουλευμένα τους.

Στην προσφυγή τους αναφέρονται στα βίαια επεισόδια που έγιναν στις 17 Απριλίου 2013, όπου ένοπλοι φρουροί άνοιξαν πυρ εναντίον τους, όταν συγκεντρώθηκαν διαμαρτυρόμενοι, αλλά αποκαλύπτουν και τη δικαστική εξέλιξη που είχε αυτή η υπόθεση στην Ελλάδα, όπου οι αλλοδαποί εργάτες γης εξάντλησαν όλα τα ένδικα μέσα για να βρουν το δίκιο τους!

Κατ’ αρχάς, αναφέρουν, οι δύο εργοδότες τους και οι φρουροί που είχαν ανοίξει πυρ εναντίον τους δικάστηκαν για απόπειρα φόνου και στη συνέχεια η κατηγορία άλλαξε σε «πρόκληση σωματικών βλαβών» και «παράνομη εμπορία ανθρώπων».

Από τους φερόμενους ως υπευθύνους για τα άγρια επεισόδια στη Μανωλάδα καταδικάστηκαν μόνον ένας από τους εργοδότες κι ένας από τους φρουρούς για βαριά σωματική βλάβη, παράνομη χρήση πυροβόλων όπλων και για εμπορία ανθρώπων.

Με απόφαση του Κακουργιοδικείου, στις 30 Ιουλίου 2014, οι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν από την κατηγορία για εμπορία ανθρώπων, οι ποινές φυλάκισής τους μετατράπηκαν σε χρηματικές ποινές και υποχρεώθηκαν να δώσουν ως αποζημίωση στα 35 θύματα αυτής της ένοπλης βίας από… 43 ευρώ στον καθένα!

Οι δύο καταδικασθέντες άσκησαν έφεση κατά της αποφάσεως αυτής, η οποία και σέρνεται ακόμη στα ελληνικά δικαστήρια, ενώ έχει και ανασταλτικό χαρακτήρα.

Στις 21 Οκτωβρίου 2014, οι εκπρόσωποι των εργαζομένων ζήτησαν από τον εισαγγελέα στο Ακυρωτικό Δικαστήριο να ασκήσει έφεση στην απόφαση του Κακουργιοδικείου, υποστηρίζοντας ότι δεν είχε εξετασθεί σωστά και αντικειμενικά το βάσιμο της κατηγορίας για «εμπορία ανθρώπων».

Το αίτημα απορρίφθηκε και οι 42 υπήκοοι Μπανγκλαντές, έχοντας εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα στην Ελλάδα, για να βρουν το δίκιο τους χωρίς αποτέλεσμα, κατέφυγαν στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που την ερχόμενη Πέμπτη θα εξετάσει το κατά πόσον στην περίπτωσή τους η Ελλάδα θεωρείται υπεύθυνη για το καθεστώς καταναγκαστικής εργασίας που υπέστησαν καθώς και το κατά πόσο η εκμετάλλευσή τους εμπίπτει σε άρθρα της Σύμβασης Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που απαγορεύουν την εμπορία ανθρώπων για εργασιακή εκμετάλλευση.

Ώρα ειναι να βγάλουν οι παλιάνθρωποι ανθέλληνες καμιά καταδικαστική απόφαση.. Ώρα είναι!!!

Ενώ; Ενώ, αν επιτέλους οι έλληνες απελευθερωθούν εθνικά απ’ αυτήν την ευρωτυραννία, τα αφεντικά, οι μπράβοι και τα δικαστήριά τους θα έχουν την πρώτη και την τελευταία κουβέντα! Και να πάνε να ψοφήσουν όσοι πηγαίνουν κόντρα. Μετανάστες εργάτες; Αρνητές στράτευσης; Γυναίκες; Ομοφυλόφιλοι; Οικολόγοι; Φυλακισμένοι; Άτομα με ειδικές ανάγκες; Α χα! Λίγο ακόμα και θα έχετε να κάνετε μόνο με τους έλληνες ρεεεε!!!

Έτσι δεν είναι το εθνικά σωστό;

Πρόσφυγες και μπίζνες

Δευτέρα 13 Μάρτη. To άρθρο με τίτλο «η κακοδιαχείριση έφερε το χάος και τη σύγχυση» στην χθεσινή έκδοση της καθεστωτικής «καθημερινής» μπορεί να προσπεραστεί (κι έτσι θα συμβεί)· ακόμα ακόμα και σαν έκφραση του «ανθελληνισμού» διάφορων «ξένων». Έτσι κι αλλιώς η κάτι σαν «μη κυβερνητική δημοσιογραφική οργάνωση» Refugees Deeply που το υπογράφει κάποιο δόλιο σκοπό θα υπηρετεί (λέει η εθνικόφρων ψυχή). Όμως πρόκειται ένα μόνο από μια μεγάλη σειρά άρθρων και ρεπορτάζ για την κατάσταση και την μεταχείριση των αιχμάλωτων προσφύγων και μεταναστών στην ελλάδα· όλα, τι παράξενο, από ξένους δημοσιογράφους.

Όπως ίσως είναι γνωστό (;) το ελληνικό κράτος απαγορεύει στους δημοσιογράφους να μπαίνουν στα στρατόπεδα / κάτεργα – και οι προηγούμενες αλλά και η φαιορόζ κυβέρνηση, προς τιμήν της «δημοκρατικότητας» και του «ανθρωπισμού» της. «Συσκότιση» σχεδιασμένη, για προφανείς λόγους. Οι ντόπιοι αλήτες – ρουφιάνοι τηρούν την επιθυμία του ελληνικού κράτους / παρακράτους, όχι επειδή υπάρχουν κορδόνια μπάτσων που τους εμποδίζουν, αλλά επειδή είναι «εθνικά υπεύθυνοι» – δηλαδή συνεργοί στο έγκλημα. Οι ξένοι, απ’ την άλλη, δεν δεσμεύονται απ’ τα ελληνικά λευκά και μαύρα συμφέροντα. Είτε καταφέρνουν να μπουν σ’ αυτά τα κάτεργα, είτε παίρνουν συνεντεύξεις από πρόσφυγες έξω απ’ αυτά. Να γιατί, λοιπόν, η μία πηγή γνώσης για το τι συμβαίνει με την ελληνική (και «αριστερή» εδώ και δύο χρόνια) «φιλοξενία» είναι ξένοι δημοσιογράφοι…

Η δεύτερη πηγή (τουλάχιστον για εμάς) είναι είτε κάποιοι συμπαραστάτες με αξιοπρέπεια και μαχητικότητα, είτε εργαζόμενοι / ες στις «δομές φιλοξενίας» – συνήθως από μκο. Αυτοί μαθαίνουν, ξέρουν, πολύ περισσότερα. Απ’ αυτά τα «μικρά» που είναι τεράστια όταν πρόκειται για τις ζωές ανθρώπων που βρίσκονται σε απαγόρευση.

Όταν, λοιπόν, το πιο πάνω άρθρο της R.D. λέει ότι «κατασπαταλήθηκαν τα 70 από κάθε 100 δολάρια» που ήρθαν στην ελλάδα από διάφορους διεθνείς οργανισμούς για την υποστήριξη των προφύγων, ξέρουμε καλά πως και γιατί έγινε αυτό! Όπως ξέρουμε και πως κουκουλώνεται για να συνεχίζει να συμβαίνει: κάθε φορά που κάποιο κυβερνητικό κάθαρμα, απ’ τον πρωθυπουργό μέχρι οποιονδήποτε κατώτερο (όλοι τους καλοπληρωμένοι φυσικά…), ανοίγει το στόμα του για να πει «εεε, δεν μας δίνουν και λεφτά, τι να κάνουμε;» (οι ευρωπαίοι, ο οηε, κλπ) βάζει την υπογραφή του σ’ αυτήν την λοβιτούρα. Απ’ την σκοπιά των ελληνικών προσοδικών ηθών, είναι μια λοβιτούρα ανάμεσα σε πολλές άλλες. Απ’ την σκοπιά, όμως, της απάνθρωπης αντιμετώπισης των προσφύγων είναι σχεδιασμένο έγκλημα. Που έχει και νεκρούς / δολοφονημένους, και συναισθηματικά τσακισμένους, και, και, και….

Λεφτά, λεφτά, λεφτά: «να βγάλουμε λεφτά». Αυτό είναι το δόγμα, μαζί μ’ αυτό που παραδέχεται ο αρθρογράφος: …Άλλωστε, όσο πιο χαοτική είναι η κατάσταση στην Ελλάδα, τόσο πιο ισχυρό το αποτρεπτικό μήνυμα προς μέλλοντες αιτούντες άσυλο…. Αντικαταστείστε στο «χαοτική» με το «φονική», και έχετε τον πυρήνα της «ελληνικής φιλοξενίας». Σε τελευταία ανάλυση: και των εκδουλεύσεων που προσφέρει στους ευρωπαίους φασίστες, κυβερνητικούς και μη.

Τα κάτεργα

Δευτέρα 13 Μάρτη. ΔΥΣΤΥΧΩΣ οι πραγματικοί υπεύθυνοι της φυσικής, ηθικής και συναισθηματικής καταστροφής χιλιάδων ανθρώπων, προσφύγων και μεταναστών, που έχουν «παγιδευτεί» στην ελλάδα (όχι περισσότεροι από 50.000…) έχουν καταφέρει να κρύβονται απ’ τους υποτιθέμενους «φίλους των προσφύγων». Και υποψιαζόμαστε ότι δεν προσπάθησαν ιδιαίτερα… Ποιος ξέρει ποιες υπόγειες και βρώμικες σχέσεις ορίζουν την «φιλομεταναστευτική» στόχευση της μιας ή της άλλης γκρούπας;

Ποια είναι, λοιπόν, η αλυσίδα της ευθύνης; Ξεκινώντας απ’ την κορυφή, η ευθύνη ανήκει στο σύνολο της ελληνικής φαιορόζ κυβέρνησης και στο σύνολο των βουλευτών της. Εδώ δεν πρόκειται για «ανικανότητα», αλλά για σχέδιο· το ίδιο σχέδιο που εφάρμοζε και η προηγούμενη κυβέρνηση, με πιο ανθρωπιστική μάσκα τώρα. Ποιος, για παράδειγμα, ανέθεσε στο υπουργείο στρατού την διαχείριση των προσφύγων στα «στρατόπεδα φιλοξενίας»; Με ποια ιδιότητα και με πιο know how ανατέθηκε σ’ έναν φασίστα υπουργό και τους καραβανομηχανισμούς αυτή η δουλειά που αφορά πολιτικές και όχι στρατοαστυνομικές δομές;

Αμέσως από κάτω στην αλυσίδα της ευθύνης είναι ο υπουργός στρατού και όλοι οι παρατρεχάμενοί του…. Αξίζει όμως ιδιαίτερης αναφοράς αυτό το υποκείμενο που το παίζει «ανθρωπιστής». Ο «υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής» μια δουλειά κάνει μόνο: τον εκπρόσωπο τύπου του υπουργείου στρατού, για να μπορούν οι μιλιταριστικοί μηχανισμοί να κάνουν απερίσπαστοι την δουλειά τους σε βάρος των αιχμάλωτων. Φτηνή και ξετσίπωτη βιτρίνα.

Τρίτα στη σειρά ευθύνης είναι τα ακροδεξιά κατακάθια των «τοπικών κοινωνιών». Δεν χρειάζονται περισσότερα.

Τέταρτες, τελευταίες και καταϊδρωμένες στην αλυσίδα των ευθυνών είναι διάφορες μ.κ.ο. Κυρίως οι ιδιοκτήτες τους, και πιθανόν και ένα μέρος των «απασχολούμενων» σ’ αυτές. Είναι σαφές ότι (σίγουρα…) οι ελληνικές μ.κ.ο. ανήκουν στο δόγμα λεφτά, λεφτά, λεφτά. Ωστόσο εκεί μέσα δουλεύουν και άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο υπέρ των αιχμάλωτων, συχνά ξεπερνώντας τους εαυτούς τους και τις αντοχές τους.

Ενάντια στο δόλιο αναποδογύρισμα της αλυσίδας, που βολεύεται να κάνει νούμερο 1 στόχο της μ.κ.ο. παραγράφοντας τις πολύ χειρότερες ευθύνες των προηγούμενων κρίκων, για να αποδίδονται «τα του καίσαρος τω καίσαρι», οφείλουμε να θυμίσουμε τα γνωστά:

– καμία μκο δεν αποφάσισε να γίνουν τα νησιά «ανοικτές» ή κλειστές φυλακές, και καμία μκο δεν αναπαρήγαγε την κατασταλτική ιστορική εμπειρία των νησιωτικών εξοριών και των «νέων Παρθενώνων»…

– καμία μκο δεν προκήρυξε στημένους διαγωνισμούς, είτε για τα κοντέινερ, είτε για την σίτιση των προσφύγων, είτε για οτιδήποτε άλλο, για να φάνε τα λεφτά οι «ημέτεροι»…

– καμία μκο δεν ανέθεσε στο στρατό την ευθύνη «φιλοξενίας»…

– καμία μκο δεν έφτιαξε «κέντρα φιλοξενίας» στην ανεμοδαρμένη Μαλακάσα ή σε ανήλιαγα παρατημένα εργοστάσια…

– καμία μκο δεν έγδαρε (και γδέρνει) τα πορτοφόλια των προσφύγων πολλαπλασιάζοντας κατά βούληση τις τιμές στα πάντα που τους λείπουν…

– καμία μκο δεν απέριψε τις προτάσεις δημάρχων για εγκαταστάσεις ανθρώπινης φιλοξενίας προκειμένου να πετάξει τους πρόσφυγες σε εγκατελειμένα στρατιωτικά αεροδρόμια…

– καμία μκο δεν απαγόρευσε οποιαδήποτε έρευνα για την κατάσταση αυτών των χιλιάδων ανδρών και γυναικών, ενήλικων και ανήλικων… ούτε εξαγόρασε την «εθνικά υπεύθυνη» σιωπή των δημαγωγών, «δεξιών» κι «αριστερών»…

– καμία μκο δεν επεξεργάστηκε και δεν εφαρμόζει αυτήν την συγκεκριμένη φασιστική «μεταναστευτική πολιτική», σε οποιαδήποτε παραλλαγή της…

– καμία μκο δεν άφησε τους αιχμάλωτους να κοκκαλιάζουν στο κρύο, κάτω από χιόνια, και να πεθαίνουν προσπαθώντας να ζεσταθούν… ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΖΕΣΤΑΘΟΥΝ!!!

Οι ευθύνες των ιδιοκτητών και των στελεχών των μκο, όπου υπάρχουν τέτοιες, έρχονται βέβαια χάρη σ’ αυτά, αλλά έρχονται μετά απ’ αυτά. Κι όποιος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει είναι συνεργός και συνένοχος σ’ όλα τα «αυτά», ό,τι και να λέει.

Σκοτώνοντας με κάθε τρόπο.

Μόρια μετανάστες

Κυριακή 26 Φλεβάρη.Το περιοδικό Spiegel δημοσιεύει επίσης ένα μακροσκελές ρεπορτάζ από τη Λέσβο και τον καταυλισμό προσφύγων στη Μόρια και γράφει: «Πριν από ένα χρόνο δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα hotspot για τους πρόσφυγες. Σε νησιά σαν την Λέσβο, οι καταυλισμοί μοιάζουν σα φυλακές. Από τότε που πέθαναν τρεις μετανάστες τον περασμένο Ιανουάριο η ατμόσφαιρα έχει χειροτερεύσει». Στο γερμανικό περιοδικό μιλάνε πρόσφυγες και μεταφέρουν την εμπειρία τους: «Μερικοί αποκαλούν τη Μόρια καταυλισμό του τρόμου. ’Ναι αυτό ακριβώς είναι για εμάς, ένας καταυλισμός του τρόμου’ λέει η Αμάνι ‘είναι ένας καταυλισμός όπου χάθηκαν οι ελπίδες μας’»

Και ο Μαχμούτ μεταφέρει μια ακόμα πιο σκληρή εικόνα: «Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, τίποτα να κερδίσουμε. Οι άνθρωποι εδώ παίρνουν ναρκωτικά. Υπάρχουν όλων των ειδών τα ναρκωτικά. Υπάρχουν πακέτα με μαριχουάνα τόσο μεγάλα όσο είναι το μαξιλάρι ενός καναπέ. Χάπια, ηρωίνη, κοκαΐνη, βότκα, ουίσκι, και δεν είναι ακριβά. Ένα μπουκάλι Jack Daniel´s κοστίζει δέκα ευρώ’. Μιλάει ακόμα για την πορνεία που υπάρχει στο δυτικό τμήμα του καταυλισμού, λίγο πιο πάνω από ένα ρυάκι, στο ύπαιθρο, πίσω από έναν προστατευτικό τοίχο, πάνω σε μια κουβέρτα – και είναι κυρίως Αφρικανές που δουλεύουν για πέντε και δέκα ευρώ». (Από την Deutsche Welle).

Ποιοί είναι που έχουν φτιάξει αυτά τα κολαστήρια; Και ποιοί είναι εκείνοι που ξεπλένουν τους αληθινούς ενόχους του εγκλήματος (την ελληνική κυβέρνηση και διοίκηση, το ελληνικό βαθύ κράτος, το ελληνικό υπουργείο άμυνας…) υποδεικνύοντας τρίτης και τέταρτης σειράς «κακούς»;

Ψάχνοντας το δίκιο του

10/2/2017. Το ψόφιο κουνάβι (δηλαδή αυτοί που στέκονται πίσω του) έχει μπλέξει. Διαδοχικές αποφάσεις δικαστηρίων ακυρώνουν την απαγόρευση εισόδου σε υπήκοους επτά μουσουλμανικών κράτων· και είναι σα να του πατάνε τον κάλο. Περισσότερες ευνοϊκές δικαστικές αποφάσεις θα είχε πετύχει σαν επιχειρηματίας παρά σαν πρόεδρος – ως τώρα.
Αλλά… Την ώρα που το ψόφιο κουνάβι τρώει το μαλλί του (γιατί το έχει πάρει προσωπικά το θέμα), οι σύμβουλοί του δουλεύουν στα ουσιαστικά θέματα. Για παράδειγμα: την αντιμετώπιση του ιράν.
Εκεί ούτε υπάρχουν ούτε χρειάζονται δικαστές.

Μήπως έχει ελληνικές ρίζες;

5/2/2017. Πάνω στα νεύρα του (ασφαλώς) το ψόφιο κουνάβι ξεστόμισε κάτι που είναι εξαιρετικά ελληνικό, αν και δυστυχώς δεν έχει πατενταριστεί. Αποκάλεσε τον ομοπονδιακό δικαστή απ’ το Σιάτλ που ακύρωσε την ταξιδιωτική απαγόρευση …this so-called judge… “Αυτός ο δήθεν δικαστής”. Ψευτο-δικαστής δηλαδή.
Αλλά είναι ελληνική ιδέα να αποκαλείται ότι δεν βολεύει τα εθνικά συμφέροντα “ψευτο-“… Οπότε; Έχουμε εδώ μια ισχυρή ένδειξη ότι είναι αυθεντικός έλλην! (Ίσως κάποιος πρόγονός του λεγόταν Τραμπάκουλας. Και το συντόμεψε επί το αμερικανικότερο…)

Καθαρές κουβέντες

3/2/2017. Όλες οι χώρες που περιλαμβάνονται στη λίστα [σ.σ.: της απαγόρευσης εισόδου στις ηπα] είναι σημεία κρίσης στην περιοχή τους και αντιμετωπίζουν συστηματικές σφαγές και βία, καθώς και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχει μόνο μια λέξη για να χαρακτηρίσει τις χώρες που κλείνουν τις πόρτες τους σε αυτούς τους ανθρώπους, ακόμα και σε κατόχους πράσινης κάρτας, που διαφεύγουν από τέτοια μέρη και ψάχνουν καταφύγιο. Αυτή η λέξη είναι: ρατσιστές! Πρόκειται για μεγάλη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αυτή είναι η χθεσινή ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών, δια χειρός Νίκου Κοτζιά…. Εεεεε, όχι. Λάθος. Είναι ανακοίνωση του γραμματέα της κ.ε. του συ.ριζ.α….. Έεεε, όχι…
Είναι χθεσινές κουβέντες του Yasin Aktay, γραμματέα του τουρκικού (και “απολίτιστου”) AKP – του κυβερνώντος κόμματος των ισλαμοδημοκρατών. Φυσικά (παιδιά δεν είμαστε) είναι μια κατ’ εξοχήν πολιτική (με όρους εξουσίας) δήλωση, που υπηρετεί τις ιδεολογικές επιλογές του τουρκικού καθεστώτος και όχι μόνον αυτές. Συμπτωματικά βρισκόταν και η Μέρκελ στα πέριξ, αλλά και να μην βρισκόταν δεν θα έκανε διαφορά. Αυτά, πάντως, δεν κάνουν τις κουβέντες του Aktay ανακριβείς. Το καθεστώς του ψόφιου κουναβιού είναι ρατσιστο/φασιστικό! Είτε το λένε τούρκοι κυβερνητικοί είτε το λένε Ινουί ψαράδες.
Δεν το λένε, ωστόσο, έλληνες καθεστωτικοί / κυβερνητικοί· παρότι έχουν μιλήσει εναντίον της απαγόρευσης σχεδόν όλοι οι «εταίροι» τους στην ευρώπη, και παρότι έγιναν και γίνονται μεγάλες διαδηλώσεις σ’ όλο τον κόσμο που, αντικειμενικά, τοποθετούνται στην liberal αριστερά. Ξαφνικά (ε; λέμε τώρα…) αυτοί που όργωναν όλο τον κόσμο και είχαν τον «διεθνισμό» στο τσεπάκι τους (αρκεί να ήταν, ή να νόμιζαν πως είναι, υπέρ του ελληνικού κρατικο/καπιταλιστικού συμφέροντος), αυτοί που δεν άφησαν podemos για podemos ορκιζόμενοι στα «δίκια των λαών», αυτοί που είχαν τα μούτρα να μοστράρουν για επίδοξοι πρόεδροι της «ευρωπαϊκής αριστεράς» μέσα από εκλογικές λίστες με το ονοματάκι τους, αυτοί λοιπόν δεν πήραν χαμπάρι τι κάνει η νέα αμερικανική κυβέρνηση. Τους διέφυγε. Ήταν απασχολημένοι. Διάβαζαν…
Γιατί έπαθαν τέτοιο κακό; Επειδή «οι αμερικάνοι είναι φίλοι» τους. Το πόπολο στο ελλαδιστάν δεν τα καταλαβαίνει αυτά (καταλαβαίνει μόνο ό,τι ταΐζει τον εθνορατσιστικό μικροαστισμό του), ή και τα γουστάρει. Ας μη νομίζει όμως κανείς ότι δεν τα καταλαβαίνουν εκτός συνόρων… Ας μη νομίζει κανείς ότι δεν τα καταλαβαίνουν στην ευρώπη…
Ε;