Tag: μετανάστες

Κοινοτοπίες

Δευτέρα 25 Ιούνη. Το να χρησιμοποιήσουμε σαν τεκμήριο την άποψη του εχθρού θέλει προσοχή. Ωστόσο αυτός ο εχθρός μπορεί απλά να επισημαίνει κοινότοπα πράγματα που φωτίζουν καλύτερα τι ακριβώς κάνουν άλλες φράξιες του στρατοπέδου του.

Ο καθεστωτικός economist εκφράζει τις απόψεις ενός τμήματος (και πάντως όχι του συνόλου) των αγγλικών αφεντικών. Ενδεχομένως θυμήθηκε τον παλιό φιλελευθερισμό, του 19ου αιώνα, όπου η ελευθερία της κίνησης των εμπορευμάτων και του χρήματος συμπληρωνόταν υποχρεωτικά απ’ την ελευθερία της κίνησης των εργατών / εργατριών: σε άρθρο με τίτλο «ένας κόσμος ελεύθερων μετακινήσεων θα είναι κατά 78 τρισεκατομμύρια δολάρια πλουσιότερος» γράφει μεταξύ άλλων κι αυτά:

Ένα εκατοδόλαρο είναι πεσμένο στο πεζοδρόμιο. Ένας οικονομολόγος περπατάει και το προσπερνάει. Ένας φίλος του τον ρωτάει: «Δεν είδες τα λεφτά;» Ο οικονομολόγος απαντάει: «Μου φάνηκε ότι κάτι είδα, αλλά μάλλον το φαντάστηκα. Αν ήταν ένα εκατοδόλαρο στο πεζοδρόμιο κάποιος θα το είχε μαζέψει».

Δεν ισχύει πάντα το «πολύ καλό για να είναι αληθινό». Μερικές φορές, όμως, ισχύει. Ο Michael Clemens, ένας οικονομολόγος απ’ το Κέντρο για την Παγκόσμια Ανάπτυξη, ένα think tank κατά της φτώχιας, με έδρα την Ουάσιγκτον, υποστηρίζει ότι υπάρχουν «τρισεκατομύρια στο δρόμο». Η πιο εύλογη πολιτική για να γίνει ο κόσμος δυο φορές πιο πλούσιος απ’ ότι είναι είναι αυτή: ανοικτά σύνορα.

…

Αν όλα τα σύνορα άνοιγαν, πόσοι άνθρωποι θα μετακινούνταν; Η γνωστή εταιρεία μετρήσεων και δημοσκοπήσεων Gallup, έκανε την εκτίμηση το 2013 ότι 630 εκατομμύρια άνθρωποι συνολικά (περίπου το 13% του παγκόσμιου πληθυσμού) θα μετανάστευαν μόνιμα αν μπορούσαν, και ακόμα περισσότεροι θα μετανάστευαν προσωρινά. … Αλλά αυτά τα νούμερα μπορεί να είναι υπερκτιμημένα: οι άνθρωποι δεν κάνουν πάντα αυτό που λένε ότι θέλουν. Το να φεύγεις απ’ το σπίτι σου χρειάζεται κουράγιο. Οι μετανάστες πρέπει να αποχαιρετήσουν αγαπημένα πρόσωπα, τις συνήθειές τους, ακόμα και το γνώριμο φαγητό του τόπου τους. Πολλοί, τελικά, δεν θα έκαναν αυτές τις θυσίες, ακόμα κι αν είχαν μεγαλύτερες χρηματικές απολαβές.

Οι μισθοί είναι διπλάσιοι στη Γερμανία απ’ ότι στη Ελλάδα, και εντός ε.ε. οι έλληνες είναι ελεύθεροι να μεταναστεύσουν στη Γερμανία. Όμως απ’ την αρχή της οικονομικής κρίσης το 2010 μόνο 150.000 έλληνες πήγαν στη Γερμανία…. Απ’ το 1986 οι πολίτες της Μικρονησίας επιτρέπεται να ζήσουν και να δουλέψουν στις ΗΠΑ χωρίς visa, και εκεί (στις ηπα) το κατά κεφαλήν εισόδημα είναι 20 φορές υψηλότερο απ’ ότι στη Μικρονησία. Κι όμως: τα δύο τρίτα των μικρονήσιων έχουν μείνει στα μέρη τους.

…

Μετανάστευση

Δευτέρα 25 Ιούνη. Τα πιο πάνω («λόγια του εχθρού», το επαναλαμβάνουμε) έχουν μια ιδιαίτερη χρησιμότητα στο όλο και πιο φασιστικό καθεστώς που προωθούν τα πρωτοκοσμικά αφεντικά (και οι κοινωνικοί λακέδες τους), σε ότι αφορά τους μετανάστες / μετανάστριες· και όχι μόνο.

Η ασταμάτητη μηχανή έχει τη γνώμη ότι η απαίτηση του ανοίγματος των συνόρων, χωρίς όρους, προϋποθέσεις και αστερίσκους, για το παγκόσμιο προλεταριάτο, μια απαίτηση απόλυτα σωστή και δίκαιη, βραχυκυκλώθηκε απ’ την ρητορική των αφεντικών ότι «έτσι θα πλημμυρίσει ο πρώτος κόσμος απ’ τον τρίτο». Πάντα οι φασίστες φούσκωναν και φουσκώνουν τον αριθμό των (χωρίς χαρτιά) μεταναστών (και ποτέ, για κακό, των τουριστών…) για να σκηνοθετήσουν το θέαμα της «εισβολής των βαρβάρων». Το θέαμα αυτής της «εισβολής» εκατομυρίων πάνω σε εκατομμύρια είναι βασικό στοιχείο της ρατσιστικής ρητορικής και εκστρατείας – που έχει στόχο είτε το να μετατρέπονται νομικά σε «υπανθρώπους» οι «παράνομοι» μετανάστες εντός του κάστρου, είτε να γίνονται «υπάνθρωποι» στα ίδια τους τα σπίτια, για χάρη της πρωτοκοσμικής καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Όμως η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική, και τα «λόγια του εχθρού» (του economist) απλά το υπενθυμίζουν, δείχνοντας πόσο λάθος η σιωπηλή έστω αποδοχή του θεάματος της “μαζικής μετακόμισης / εισβολής”. Όχι, το «φρούριο ευρώπη ούτε κινδύνεψε ούτε κινδυνεύει ούτε θα κινδύνευε» ποτέ απ’ την μαζική άφιξη εργατών και εργατριών απ’ την αφρική (για παράδειγμα) εάν η μετανάστευση ήταν τόσο απλή όσο ένα αεροπορικό ταξίδι… Αν υπάρχουν οικονομικοί, υλικοί λόγοι για να μεταναστεύσει κάποιος (και υπάρχουν) είναι άλλοι τόσοι οι συναισθηματικοί και όχι μόνο λόγοι για να μην το κάνει. Όπως στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν η μετανάστευση προς τις ηπα ήταν εντελώς free (αρκεί να πλήρωνε ο καθένας το εισιτήριο του πλοίου), δεν άδειασε ούτε η ευρώπη ούτε επιμέρους περιοχές της από πληθυσμούς, έτσι δεν θα άδειαζε ούτε η Αφρική ούτε η μέση Ανατολή αν η διαδρομή προς την Ευρώπη ήταν ελεύθερη, χωρίς στρατούς, σκυλιά και κυκλώματα.

Μάλλον θα συνέβαινε κάτι αντίθετο: πολλοί μετανάστες, που τώρα είναι παγιδευμένοι στο ευρωπαϊκό κάστρο (επειδή, σαν παράνομοι, δεν μπορούν να βγουν και να ξαναμπούν) θα έφευγαν πολύ ευκολότερα για να επαναπατριστούν, αν ήξεραν ότι σε περίπτωση ανάγκης μπορούν να γυρίσουν πάλι στα «ιερά» του ευρωπαϊκού καπιταλισμού.

Τα ανοικτά σύνορα είναι, λοιπόν, όχι μόνο ένα ηθικά δίκαιο αλλά και ένα απόλυτα λογικό αίτημα, και μάλιστα σε συνθήκες καπιταλισμού· κι όχι σε κάποια ουτοπική, μελλοντική, αταξική κοινωνία. Αν είναι η ανάγκη που καθοδηγεί τις επιλογές των ανθρώπων, τότε εκείνοι / εκείνες που είναι αποφασισμένοι (ή απλά αναγκασμένοι) να ακολουθήσουν τις παράνομες, γεμάτες κινδύνους και ταπεινώσεις διαδρομές προς τον ευρωπαϊκό παράδεισο, δεν είναι πολύ λιγότεροι απ’ αυτούς κι αυτές που θα έκαναν το ίδιο σε συνθήκες ανοικτών συνόρων. Για να το θέσουμε διαφορετικά: εκείνοι και εκείνες που είναι αναγκαίο να βάλουν στην άκρη τους συναισθηματικούς δεσμούς τους και της καθημερινότητα με τους οικείους τους για να μεταναστεύσουν, δεν είναι πολύ περισσότεροι απ’ αυτούς κι αυτές που ήδη το κάνουν! Την απόδειξη την ζούμε: οι μισθοί όχι μόνο στη γερμανία αλλά σ’ όλη την κεντρική και βόρεια ευρώπη είναι πολύ υψηλότεροι απ’ ότι στα μέρη μας· αλλά δεν άδειασε το ελλαδιστάν από ντόπιους μισθωτούς!!! Ακόμα και η χωρίς εμπόδια μετανάστευση φοβίζει…

Καθώς τα αφεντικά κλιμακώνουν την «στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης» της μετανάστευσης της εργασίας (θα επανέλθουμε) η «βαρεμάρα» και η «κούραση» της «ενασχόλησης με τους μετανάστες» είναι ολέθριες καταστάσεις· συμπτώματα αποστράγγισης του ρηχού «ανθρωπισμού» που ηγεμόνευε τα προηγούμενα χρόνια.

Δεν ξέρουμε αν είναι ήδη αργά, αλλά τα ανοικτά σύνορα είναι η μόνη συνεπής και λογική εργατική στάση.

Ασυνόδευτα; (1)

Παρασκευή 22 Ιούνη. Μπορεί το νεοφασιστικό αμερικανικό καθεστώς να έκανε πίσω στο ζήτημα της απαγωγής των παιδιών των μεταναστών όταν αυτοί δένονται στα μεξικανο-αμερικανικά σύνορα, αλλά δεν πρόκειται για μοναδικό φαινόμενο στον πόλεμο κατά της παγκόσμιας εργατικής τάξης. Η ευρώπη, επιφανειακά πιο «ανθρωπιστική» ως τώρα, έχει τον δικό της κατάλογο τέτοιου είδους εγκλημάτων.

Στο ελλαδιστάν (που πληρώνεται και γουστάρει για να παίζει τον ρόλο συνοριακού φυλάκιου / κάτεργου) πολλοί ανήλικοι / ες χωρίζονται από συγγενείς ή οικείους που τους συνοδεύουν, και απομονώνονται σε εγκαταστάσεις «ασυνόδευτων ανηλίκων». Τι συμβαίνει;

Πολλές οικογένειες προσφύγων πολέμου (τέτοιες είναι, κυρίως, που προσπαθούν να διαφύγουν οικογενειακά), που έχουν μείνει για καιρό στην τουρκική επικράτεια, προσπαθούν να περάσουν στο ελλαδιστάν και από εκεί προς την κεντρική ευρώπη σε «δόσεις». Γνωρίζοντας τους κινδύνους, την αβεβαιότητα (και τα κόστη) ενός τέτοιου περάσματος, ακολουθούν μια διαφορική τακτική. Στο πρώτο κύμα είναι είτε ο πατέρας με ένα ή δύο παιδιά, είτε πατέρας και μάνα μαζί, με τα πιο μικρά παιδιά (συχνά, ανάμεσά τους, και μωρά). Αν υπάρχουν λίγο μεγαλύτερα παιδιά τα αφήνουν πίσω, στην φροντίδα συγγενών, οικείων, γειτόνων, στους οποίους έχουν εμπιστοσύνη (αφού στο δρόμο της εξορίας έχουν πορευτεί μαζί για χρόνια). Αυτοί θα είναι το δεύτερο κύμα, που θα προχωρήσει όταν το πρώτο έχει φτάσει σε στέρεο προορισμό, και θα αξιοποιήσουν τη νομοθεσία της «οικογενειακής επανένωσης».

Η ευρωπαϊκή ηθική, προκειμένου (όπως υποστηρίζει) να εμποδίσει το «εμπόριο παιδιών», αν οι ανήλικοι του δεύτερου κύματος δεν συνοδεύονται από συγγενείς πρώτου βαθμού εξ αίματος, τους «χωρίζει». Υποτίθεται για να τους προστατέψει. Παρότι από πρώτη ματιά ο σκοπός μοιάζει αγαθός (να εμποδιστεί η σωματεμπορία ανηλίκων προσφύγων / μεταναστών), το όλο σχέδιο αγνοεί βασικά στοιχεία της κοινωνικότητας των μη πρωτοκοσμικών, όχι ιδιωτικοποιημένων κοινωνιών. Όπου οι σχέσεις οικειότητας και εμπιστοσύνης δεν περιορίζονται στο πρωτοκοσμικό ευρωπαϊκό νομικό σύστημα της στενής οικογένειας «μπαμπάς / μαμά / παιδιά» αλλά επεκτείνεται είτε στους γείτονες είτε στο ευρύτερο κλαν. Αγνοεί, άρα, ότι όταν οι γονείς φεύγουν με το πρώτο κύμα, δεν παρατάνε τα παιδιά τους στον πρώτο σωματέμπορα που θα συναντήσουν.

Νομίζοντας η στενή, πυρηνική οικογενειακή ευρωπαϊκή νομοθεσία ότι προστατεύει τους ανήλικους απ’ την εκμετάλλευσή τους, (ή παριστάνοντας ότι αυτό κάνει) τους βαφτίζει «ασυνόδευτους», τους διαχωρίζει, τους απομονώνει απ’ τα οικεία τους πρόσωπα και απ’ το πραγματικό πλέγμα των κοινωνικών τους σχέσεων· μ’ άλλα λόγια τους φυλακίζει. Υποτίθεται για το «καλό» τους. Πρόκειται για απαγωγές λίγο πιο light απ’ τις αμερικανικές. Αλλά δεν παύουν να είναι βασανιστικές για παιδιά που έχουν περάσει πολλά, έχουν σχέσεις εμπιστοσύνης και συναισθηματικής εξισορρόπησης με τους οικείους τους, και ξαφνικά βρίσκονται σε «πολιτισμένη απομόνωση», μαζί με άλλα παιδιά, άγνωστα, διάφορων ηλικιών· και σαν «μεγάλους» έχουν μόνο τους κακοπληρωμένους (και συχνά άσχετους, ανεκπαίδευτους και ασυνείδητους) υπαλλήλους κάποιας υπηρεσίας, κρατικής ή μκο, που δεν ξέρουν καν την γλώσσα τους (των ανηλίκων). Ούτε και τίποτα άλλο…

Ασυνόδευτα; (2)

Παρασκευή 22 Ιούνη. Αφού ο πρωτοκοσμικός ανθρωπισμός ισχυρίζεται ότι «αυτά γίνονται για το καλό τους», υπάρχει τουλάχιστον αποτέλεσμα με βάση αυτόν τον ισχυρισμό; Κάθε άλλο. Αν οι ευρωπαϊκές υπηρεσίες ισχυρίζονται ότι «έχουν χάσει 10.000 παιδιά» τα τελευταία χρόνια, αυτό σημαίνει ότι οι «αγαθές» μεν αλλά και πολιτισμικά ιμπεριαλιστικές προθέσεις τους δεν δουλεύουν. Ή, μάλλον, δουλεύουν για το αντίθετο απ’ ότι ισχυρίζονται.

Προφανώς δεν έχουν καταλήξει και τα 10.000 παιδιά στα νύχια κυκλωμάτων παράνομων υιοθεσιών ή σωματεμπορίας. Ίσως τα περισσότερα να δραπέτευσαν απ’ τα ελληνικά ή τα ιταλικά «κρατηρήρια ανηλίκων» και να συνέχισαν την εκτός νόμου διαδρομή τους με παλιούς ή καινούργιους γνωστούς ενήλικες, μέχρι να φτάσουν στις οικογένειές τους. Όμως άγνωστος αριθμός άλλων μπορεί, δυστυχώς, να πέφτουν στα νύχια τέτοιων κυκλωμάτων. Πράγμα που σημαίνει: εκείνο που υποτίθεται ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία και οι αντίστοιχοι θεσμοί ήθελαν να εμποδίσουν απάγοντας τους ανηλίκους / τις ανήλικες απ’ τους φυσικούς / κοινωνικούς συνοδούς τους, το πετυχαίνουν! Μπορεί και με το παραπάνω…

Είναι κάτι σαν αστοχία; Δυστυχώς όχι! Η δυτική, πρωτοκοσμική ανθρωπολογία έχει πλούσιο υλικό «ερευνών» και «συμπερασμάτων», εδώ και αιώνες, απ’ την εποχή της αποικιοκρατίας, της δουλείας, για τις κοινωνίες των Άλλων… Στα επιτελεία των ειδικών ξέρουν ότι αν αποκόψεις ένα άτομο (όχι ανήλικο αλλά ακόμα και ενήλικο) απ’ την κοινότητά του, στο βαθμό που ανήκει σε τέτοια, απ’ την βιωμένη κοινωνικότητά του δηλαδή, το κάνεις πολύ ευάλωτο· δεν το προστατεύεις!!! Συνεπώς, αν το ενδιαφέρον ήταν να μην πέσουν οι ανήλικοι (χωρίς συνοδούς γονείς) πρόσφυγες / μετανάστες θύματα εκμετάλλευσης, υπάρχει άφθονη βιβλιογραφία που υποδεικνύει ότι το μόνο που ΔΕΝ πρέπει να γίνει είναι να αποκοπούν απ’ το κοινωνικό τους περιβάλλον!!! Κι αν υπάρχουν αμφιβολίες γι’ αυτό το κοινωνικό περιβάλλον, τότε απλά αυτό πρέπει να ενισχυθεί, με την σταθερή παρουσία μέσα στην κοινότητα κάποιου «πρωτοκοσμικού ευαίσθητου» (ή, πιο σωστά, κατάλληλα εκπαιδευμένου) που θα έχει το νου του – χωρίς να προσβάλλει την κοινότητα, θεωρώντας την δεδομένα εγκληματική…

Μπορείτε να φανταστείτε ότι η φροντίδα των παιδιών σε διάφορες ζώνες πολέμου ή λιμών ανά τον κόσμο θα γινόταν μέσω της απαγωγής τους από πρωτοκοσμικούς σωτήρες, και την μεταφορά τους σε «ειδικά κέντρα περιποίησης»; Όχι δα!!! Η όποια φροντίδα και μέριμνα (απ’ την σίτιση και το νερό μέχρι τα εμβόλια και την εκπαίδευση) γίνονται μέσα στην κοινότητα… Στοιχειώδες: όταν κόβεις κάποιον απ’ το περιβάλλον του, ανήλικο ή ενήλικο, παρά τη θέλησή του, τον απαγάγεις. Τον κλέβεις. Κι αυτό θεωρείται έγκλημα. (Εκτός αν γίνεται απ’ τα κράτη…)

Γιατί, λοιπόν οι πρωτοκοσμικοί εφαρμόζουν αυτήν την βίαιη τακτική απέναντι στους ανήλικους / ανήλικες πρόσφυγες / μετανάστες; Η απάντηση είναι απλή: επειδή θέλουν να ενισχύσουν τα κυκλώματα διαφόρων ειδών σωματεμπορίας· όχι επειδή θέλουν να τα εμποδίσουν! Όπως η γενική απαγόρευση απέναντι στους «ξένους» λειτουργεί υπέρ της βίαιης υποτίμησής τους, έτσι και η ειδική μεταχείριση είτε των ανηλίκων είτε των γυναικών, αποτελούν κεφάλαια της βίαιης, πρωτοκοσμικής, ιμπεριαλιστικής «βιοπολιτικής» – σε βάρος τους. Φυσικά η ρητορική είναι πάντα η ίδια, απ’ την εποχή της πρώτης αποικιοκρατίας: «για το καλό τους το κάνουμε»…

Θα τα ξαναπούμε για όλα αυτά· αν και το να λέει αυτό ή εκείνο η ασταμάτητη μηχανή, είναι το λιγότερο…

Είναι το αφεντικό;

Παρασκευή 22 Ιούνη. Ως τώρα ο ρόλος αποδιδόταν στον Putin: ότι το καθεστώς του συνεργάζεται με το ευρωφασισταριό, για να υπονομεύσει την ε.ε. (Πράγματι, σχεδόν όλοι οι ευρωπαίοι φασίστες είναι θαυμαστές του Putin… Γουστάρουν “ηγέτη”, και οπωσδήποτε γουστάρουν μυστικές υπηρεσίες, βαθύ κράτος, κλπ). Φαίνεται όμως ότι υπάρχει κι άλλος ενδιαφερόμενος για την ηγεσία του ευρωφασισταριού, που δεν κρύβεται: η Ουάσιγκτον και το ψόφιο κουνάβι της.

Όντως το αμερικανικό φασισταριό θέλει να κάνει εξαγωγή όχι την ιδεολογία του (δεν χρειάζεται) αλλά την πολιτική του ηγεμονία στους ομοϊδεάτες του στην ευρώπη. Αυτό έχει αποδειχθεί ρητά (και «περήφανα») στην υπόθεση brexit. Αλλά δεν είναι αρκετό.

Με κάθε ευκαιρία το ψόφιο κουνάβι τιτιβίζει και προβοκάρει πότε τον έναν και πότε τον άλλο απ’ τις ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες: όταν δεν είναι για το εμπορικό πλεόνασμα ή τα γερμανικά αυτοκίνητα, είναι για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Ιδιαίτερη προτίμηση έχει στο να στοχοποιεί το Βερολίνο· κλείνοντας το μάτι, εννοείται, στους φασίστες, τόσο στη γερμανία όσο και στην υπόλοιπη κεντρική και βόρεια ευρώπη.

Εκτιμάμε ότι δεν πρόκειται για ατομικό ψοφιοκουναβικό βίτσιο· είναι απίθανο να έχει ασχοληθεί από μόνος του με το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες η ε.ε. ξαναοργανώνει το κάστρο της απέναντι στους μετανάστες… Αυτά είναι δουλειές των συμβούλων του: να του τραβήξουν την προσοχή στο Α ή στο Β.

Το ηλεκτρονικό χέσιμο, μέσω τιτιβισμάτων, αυτό ναι: μπορεί να το κάνει και μόνος του.

Ο αιώνιος εχθρός 1

Παρασκευή 8 Ιούνη. Η Άγκυρα «πάγωσε» την διμερή συμφωνία ελλάδας – τουρκίας για την «επανεισδοχή παράνομων μεταναστών» (σαν αντίποινα για την οριστική απελευθέρωση, μετά τιμών και ασύλου, των 8 χουντοκαραβανάδων). Και η Αθήνα κάνει το κουνέλι! «Σιγά μωρέ, το θέμα» λέει το φαιορόζ γκουβέρνο. «Η συμφωνία έχει παγώσει απ’ το 2016» λέει…

Είναι γνωστά καθάρματα – συνεπώς το να πούμε άλλη μια φορά ότι κοροϊδεύουν δεν προσθέτει κάτι. Χρωστάμε στο εγχείρημα «γιατί φοράς κλουβί;» της Πάτρας που μας άνοιξε τα μάτια, τα όσα ξέρουμε (και ψάξαμε) γι’ αυτήν την «διμερή συμφωνία» Αθήνας – Άγκυρας. Το ότι δεν καταφέραμε ως τώρα να κάνουμε την αναλυτική παρουσίαση που οφείλαμε το χρεωνόμαστε – αλλά…

Να, ενδεικτικά, ένα απ’ τα αναμφισβήτητα στοιχεία, που αποδεικνύουν τα καθεστωτικά ψέματα. Είναι απόσπασμα από συνέντευξη του (τότε) τούρκου πρεσβευτή Κερίμ Ουράς, στην καθεστωτική «καθημερινή» στις 14 Αυγούστου του 2016 (μέσα στα «μπάνια του λαού» τέτοιου είδους υλικό περνάει σίγουρα ντούκου!):

Ερώτηση: Ανεξαρτήτως των πιθανών εξελίξεων μεταξύ Ε.Ε. – Τουρκίας, θα λειτουργήσει η συμφωνία για τους πρόσφυγες σε διμερές επίπεδο με την Ελλάδα;

Απάντηση: Έχουμε ήδη ένα διμερές πρωτόκολλο που υπεγράφη μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας, το 2001, πολύ πριν από την οριστικοποίηση της συμφωνίας επανεισδοχής μεταξύ της Τουρκίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το οποίο λειτουργεί καλά. Ισως δεν είναι τόσο ορατό στη σκιά της τρέχουσας έμφασης που δίνεται στα νησιά, αλλά σύμφωνα με αυτό, από τις αρχές του 2016, 1.098 παράνομοι μετανάστες έχουν ήδη επανεισαχθεί στην Τουρκία από τα σύνορα στους Κήπους. Αυτό σημαίνει ότι στην πράξη το διμερές πρωτόκολλο Τουρκίας – Ελλάδας λειτουργεί καλύτερα απ’ ό,τι εκείνο της Τουρκίας – Ε.Ε. Είμαστε φυσικά σε στενή επαφή με τις ελληνικές αρχές σε όλα τα επίπεδα και το διμερές πρωτόκολλο εφαρμογής της συμφωνίας Τουρκίας – Ε.Ε. επανεισδοχής είναι επίσης σε εξέλιξη μεταξύ των δύο χωρών μας.

Τον Αύγουστο του 2016, λοιπόν, που κατά τα κυβερνοκαθάρματα «η συμφωνία είχε παγώσει», το ελλαδιστάν είχε στείλει «δεμένους» πίσω στην τουρκία 1.100 «παράνομους μετανάστες». Ως το τέλος της χρονιάς; Την επόμενη; Την μεθεπόμενη ως τώρα;

Το γεγονός είναι ότι οι φαιορόζ, παριστάνοντας τους ανθρωπιστές, κάνουν ότι και οι προηγούμενοι. Χρησιμοποιούν την «διμερή συμφωνία» κατά κύριο λόγο, και όχι την συμφωνία «ε.ε. – τουρκίας», για να απελαύνουν τους «παράνομους», για τους εξής λόγους:

Α) Οι «επαναπροωθήσεις» μ’ αυτό το deal είναι αόρατες. Κανείς δεν ασχολείται μαζί τους.

Β) Η συμφωνία ε.ε. – τουρκίας, όταν ο λόγος πάει στα νούμερα, φαίνεται κολοβή και αχαμνή. Αυτό επιτρέπει στην Αθήνα να ρίχνει στην ε.ε. το φταίξιμο (για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης) και να ζητάει διάφορα ανταλλάγματα.

Γ) Το δήθεν «ανθρωπιστικό προφίλ» (του στυλ «εμείς δεν κυνηγάμε τους μετανάστες») μένει ατσαλάκωτο. Ως γνωστό οι ίδιοι οι μετανάστες απαγορεύεται να έχουν φωνή στα μέρη μας.

Για έναν (όχι και τόσο…) περίεργο λόγο, αυτή η συμφωνία (που αποτελεί, ας το επαναλάβουμε, την βασιλική οδό των απελάσεων) «διέφυγε της προσοχής» διάφορων που δηλώνουν «φίλοι των μεταναστών». Οι οποίοι, υπηρετώντας την φτηνή πολιτική τους ατζέντα, ήθελαν οπωσδήποτε να υπάρχει ε.ε. μέσα στις απελάσεις· και δεν ήθελαν με τίποτα (γιατί άραγε;) να υπάρχει σκέτο ελληνικό κράτος… Που κάνει την δουλειά…

Δεν είναι ηλίθιοι στην Άγκυρα να σταματήσουν μια συμφωνία που δεν παίζει εδώ και 2 χρόνια!!! Σταματάνε κάτι που ισχύει!!! Όσο για τον φαιορόζ ρατσισμό; Μια χαρά την έχει βγάλει!!! Αφού τράβηξαν (τυχαία; εσκεμμένα;) όλη την «προσοχή» του ντόποιου αντιφασισμού οι μ.κ.ο. (καθόλου άμοιρες ευθυνών!) και όχι το ελληνικό κράτος και παρακράτος, δηλαδή το «επιτελείο», τι μπορεί να πει η ασταμάτητη μηχανή;

Μίλησε όταν έπρεπε. Φώναξε…. Μάταια.

Λευτερία στους χουντοκαραβανάδες!

Τρίτη 5 Ιούνη. Δεν μας κάνει καμία εντύπωση που (μπορεί και με «σφιγμένη καρδιά»… αλλά, ξέρετε τώρα, «η εξωτερική πολιτική είναι δύσκολο πράγμα»… ελεείστε, λοιπόν, τους εθνικόφρονες!) το ελλαδιστάν έκανε ό,τι περισσότερο μπορούσε για να δείξει σ΄ όλο τον γαλαξία ότι όταν κάποιος κάνει πραξικόπημα σε «αιώνιο εχθρό» (ή σκέτο εχθρό) μπορεί να υπολογίζει βάσιμα στην ελληνική υποστήριξη. Ούτε ότι τους 8 «αγωνιστές της χούντας» τούρκους καραβανάδες θα τους προστατεύουν οι ειδικές δυνάμεις της στρατοαστυνομίας μέχρι να φύγουν (αν φύγουν) μας κάνει εντύπωση. Το έχουμε γράψει άλλωστε: «έδωσαν» οι τύποι ό,τι ήξεραν για τον τουρκικό στρατό, και για αντάλλαγμα πήραν την «φιλία» του ελληνικού καθεστώτος. It’s a deal…

Εκείνο που μας κάνει εντύπωση είναι ότι το τουρκικό καθεστώς πίστεψε, έστω και προς στιγμήν, ότι ο ψόφιος κοριός (ή οποιοσδήποτε άλλος απ’ την ελληνική καθεστωτική πολιτική σκηνή) έχει «λόγο τιμής»!!! Μην κουβεντιάσουμε καν γι’ αυτόν τον βροντόσαυρο που λέγεται «δημοκρατική συνείδηση» – αυτό το είδος εξαφανίστηκε προ πολλού ρεεεεεεε!

Σιγά!!!

(Φωτογραφία: Μαλακία τους που παραδόθηκαν! Αν δοκίμαζαν να έρθουν στο ελλαδιστάν, μα 100 θα ήταν; μα 1000; τώρα θα είχαν καβατζωθεί σαν ήρωες….

Για να το πούμε όπως ακριβώς το νοιώθει η ελληνική εθνική ψυχή αλλά ντρέπεται να το φωνάξει: Ερντογάν, δώσε μας όλους τους χουντικούς σου και πάρε πίσω τους πρόσφυγες και τους μετανάστες!!!)

Spider ma(lia)n

Τρίτη 29 Μάη. O «ψευτο»Ναπολέοντας Macron είχε την ευαρέσκεια να τιμήσει τον χωρίς χαρτιά μετανάστη απ’ το μάλι Mamoudou Gassama (που έσωσε ένα πιτσιρίκι σκαρφαλώνοντας 4 ορόφους μιας πολυκατοικίας από μπαλκόνι σε μπαλκόνι με απίστευτη ευελιξία και σταθερότητα) με την γαλλική υπηκοότητα, ένα μετάλλιο και πρόσληψη στην πυροσβεστική (υπηρεσία όπου ασφαλώς θα χρειάζεται για καλούς σκοπούς το θάρρος, η γενναιότητα και οι ικανότητες του Mamoudou).

Ο χωρίς χαρτιά μετανάστης απ’ το μάλι Mamoudou Gassama όταν είδε το πιτσιρίκι να κρέμεται στον αέρα απ’ το μπαλκόνι δεν σκέφτηκε τίποτα άλλο απ’ τον κίνδυνό του. Ο δικός του κίνδυνος ούτε που τον ένοιαξε. Άρχισε να σκαραφαλώνει με την ακρίβεια ενός ακροβάτη που κοιτάει μόνο τον στόχο του. Το πιτσιρίκι. Πάτησε και ξαναπάτησε στην άκρη των κάγκελων· άρπαξε το τσιμέντο του από πάνω ορόφου. Κρεμάστηκε και πέρασε το άλλο χέρι του στην κουπαστή. Αναρριχήθηκε μόνο για να σταθεί όρθιος πάνω στην κουπαστή στο επόμενο δευτερόλεπτο. Δεν υπήρχε χρόνος γι’ αυτόν· μόνο να προλάβει.

Αυτό που έκανε ο χωρίς χαρτιά μετανάστης απ’ το μάλι Mamoudou Gassama λέγεται “υπέρβαση των ορίων για χάρη του είδους” – του είδους άνθρωπος: ενός είδους που έχει αρχίσει να σπανίζει και πάλι στον αναπτυγμένο καπιταλιστικά κόσμο. Αυτό που έκανε ο πρόεδρος της γαλλίας λέγεται φτηνές δημόσιες σχέσεις και πολιτική κεφαλαιοποίηση των συναισθηματικών και όχι μόνο (κυρίως, όμως, αυτών!!!) ικανοτήτων κάποιου που, υπό οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες, θα αντιμετωπιζόταν σαν ενοχλητικό (ή και επικίνδυνο) «κρέας».

Εκείνο που έκανε ο χωρίς χαρτιά μετανάστης απ’ το μάλι Mamoudou Gassama, σε ξένο τόπο, κυνηγημένος ουσιαστικά απ’ αυτόν τον “ξένο τόπο”, ήταν να αναδείξει, με “εντελώς δικά του έξοδα”, τι είναι ο άνθρωπος στα καλύτερά του. (Το ζευγάρι των γάλλων πρωτοκοσμικών ακριβώς δίπλα απ’ το πιστιρίκι είχε απλά χεστεί και δεν ήξερε τι να κάνει· όπως θα περίμενε κανείς απ’ τον “ανώτερο” και οριστικά ασώματο πλέον πολιτισμό τους… Μήπως να έβγαζαν μια φωτογραφία; Μήπως να καλούσαν την πυροσβεστική; Μήπως να έβαζαν τα κλάματα; Μήπως να έκαναν την προσευχή τους;).

Εκείνο που δεν θα κάνει ο Macron (αφού, άλλωστε, κανείς δεν το απαιτεί) είναι να πάρει τον στρατό του απ’ το μάλι, επιβεβαιώνοντας έτσι τι είναι τα καθάρματα της εξουσίας αλλά και οι οπαδοί τους. Δεν πρόκειται να αποσύρει τον στρατό κατοχής που προστατεύει την γαλλική εκμετάλλευση των μαλινέζικων ορυχείων ουρανίου από οποιαδήποτε αμφισβήτηση· προκαλώντας μαζική φτώχια στους μαλινέζους για χάρη της γαλλικής παραγωγής ηλεκτρισμού μέσω πυρηνικής ενέργειας. Μ’ άλλα λόγια: για να έχουν ρεύμα οι γάλλοι, πρέπει οι Mamoudou Gassama να θαλασσοπνίγονται… Σαν υπηρέτη αντέμειψε τον χωρίς χαρτιά μετανάστη απ’ το μάλι το γαλλικό πολιτικό αφεντικό! Του “έδωσε την ελευθερία του” όπως έκαναν πάντα οι πονόψυχοι αυτοκράτορες στους άξιους δούλους…

Χιλιάδες μαλινέζοι και άλλοι απ’ την υποσαχάρια Αφρική έχουν περάσει και θα συνεχίσουν να περνάνε, με όλους τους κινδύνους για τις ζωές τους, την Μεσόγειο… Χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες έχουν τέτοιο θάρρος που είναι ικανοί να κάνουν πράγματα που οι πρωτοκοσμικοί ούτε καλύτερα όνειρά τους δεν θα έβλεπαν… Κι όμως: δεν θεωρούνται ανώτεροι. Το αντίθετο… Θεωρούνται «κατώτεροι» – πριν ελάχιστων και «τιμητικών» εξαιρέσεων… Δηλαδή: όταν διακινδυνεύουν την ζωή τους για να σώσουν κάτι “λευκό”…

(Εκείνο το παλληκάρι που πούλαγε χαρτομάντηλα πως το λένε; Αντετοκούμπο;)

Πρόσφυγες 2

Παρασκευή 4 Μάη. Κρυμμένος πίσω απ’ τις «δημοκρατικές» διμοιρίες του, ο ψόφιος κοριός μπορεί να παριστάνει κάτι σαν τον … Αλιέντε του ανθρωπισμού! Το ότι μπορεί να το κάνει (θρέφοντας, ταυτόχρονα, τον κοινωνικό φασισμό…) οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα τραγικά λάθη που έκαναν οι διάφοροι αντιρατσιστές (εντός ή εκτός εισαγωγικών) όταν, τα προηγούμενα χρόνια, είχαν βάλει στο εύκολο και βολικό στόχαστρό τους τις μ.κ.ο…. Και όχι το ελληνικό υπουργείο άμυνας και το ελληνικό κράτος, που ήταν και είναι οι πραγματικοί δεσμοφύλακες, ό,τι κι αν μπορούσε να χρεώσει κανείς, σε δεύτερη μοίρα ωστόσο, πολλές μ.κ.ο. – κυρίως τις διοικήσεις και τους ιδιοκτήτες τους.

Έτσι, μόλις το προηγούμενο ανθρωπιστικό κάθαρμα (ο Μουζάλας) ξεφορτώθηκε τις μ.κ.ο., δεν εξέθεσε την βρώμικη και βαθιά ευθύνη του ελληνικού κράτους / παρακράτους! Πέτυχε το αντίθετο, για το οποίο ήταν σίγουρος: ξεδόντιασε τις όποιες κριτικές για την μεταχείριση των προσφύγων!!! Αφού, όσοι είχαν πεισθεί (με ποιον τρόπο άραγε; άγνωστο…) ότι «η πηγή του κακού» ήταν οι μ.κ.ο., μόλις βγήκαν αυτές απ’ την μέση έχασαν τον εύκολο και ανώδυνο στόχο – και την μπάλα…

Η κινηματική απαίτηση για παροχή, σε πρώτο βαθμό, πολιτικού ή ανθρωπιστικού ασύλου στην ελλάδα θα έπρεπε να είναι η βάση για την αναγνώριση, γρήγορα, του ποιος είναι ο χασάπης. Όχι στα λόγια – αυτά είναι εύκολα! Στην πράξη, μέσα από κινηματικές δράσεις. Κι εφόσον οι μικροαστοί (νεοναζί ή σχεδόν) εκδηλώνονταν με τους γνωστούς τρόπους τους, και πάλι αυτή η κινηματική απαίτηση θα αναδείκνυε το πραγματικό ποιόν τους. Όχι στα λόγια.

Αφού αυτό δεν έγινε, ο ψόφιος κοριός μέχρι και «αντιφασισμό» μπορεί να πουλάει απ’ την Μυτιλήνη – κατάλληλα οχυρωμένος. Αλλά αυτό ένα μόνο αποτέλεσμα μπορεί να έχει, και έτσι συμβαίνει: να κάνει τους φασίστες να εμφανίζονται ακόμα και σαν «αντισυστημικοί»…

(φωτογραφία: Πως το είχε πει το προηγούμενο κάθαρμα, ο Μουζάλας; Ε, θα έχουμε κι άλλους νεκρούς φέτος τον χειμώνα… Τον χρέωσε κανείς, κι αυτόν κι όλο το υπουργικό του συμβούλιο, όπως έπρεπε, για το «δελτίο αναγγελίας δολοφονιών»;

Ξανακάνουμε την ερώτηση: τον /τους χρέωσε κανείς; Αφού η απάντηση είναι «όχι» γιατί να μην κάνουν αυτά που κάνουν;

Έχει δηλώσει κι άλλα το συγκεκριμένο κάθαρμα…. Έχει δηλώσει πράγματα που αν το ένα εκατομυριοστό έλεγε κάποιος άλλος, θα γινόταν δημόσια αποδιοπομπαίος από παντού, με αφίσες, προκηρύξεις, ακόμα και χειροδικίες… Αλλά φευ, όταν μιλάει και δρα το κράτος, ο χρεωκοπημένος αντικρατισμός κοιτάει αλλού…)

Πρόσφυγες 3

Παρασκευή 4 Μάη. Συνεντευξιαζόμενο χτες (στον καθεστωτικό ρ/σ “sky”, στην πρωϊνή ζώνη) το καινούργιο υπεύθυνο «ανθρωπιστικό» κάθαρμα, ο πρώην υφ.υπ.αμ. Βίτσας, αναγνώρισε με την ελαφρότητα ανθρώπου που ετοιμάζεται για τον μεσημεριανό καφέ του, ίσως με τάβλι, ότι (μέρος του προβλήματος του στοιβάγματος των προσφύγων / μεταναστών) είναι ότι «δεν έχουμε αρκετούς μεταφραστές»! Α χα!!! Ώστε «δεν έχουν αρκετούς μεταφραστές», ε; Και πως έγινε αυτό το κακό; Πως τους διέφυγε εδώ και τρία χρόνια ότι αρκετοί πρόσφυγες απ’ την συρία ή το ιράκ ξέρουν αγγλικά ή/και γαλλικά και, κατά συνέπεια, θα μπορούσαν να προσλαμβάνονται οι ίδιοι (με ανθρώπινους μισθούς) έστω για τρίμηνα – με rotation – ώστε να δουλεύουν σαν de facto μεταφραστές απέναντι στους ομοεθνείς τους· υπό την προϋπόθεση ότι οι έλληνες «υπάλληλοι» θα επιλέγονταν ώστε να ξέρουν τουλάχιστον την μία απ’ τις δύο αυτές διεθνείς, ευρωπαϊκές γλώσσες; Πώς τους διέφυγε αυτό;

Δεν τους διέφυγε!!! Σκόπιμα, μεθοδικά, σχεδιασμένα, με όλη την απανθρωπιά που μπορεί τηρουμένων των αναλογιών να συναντήσει κανείς στον τρόπο που το ισραηλινό κράτος αντιμετωπίζει τους παλαιστίνιους (η ελληνο-ισραηλινή συμμαχία μόνο τυχαία δεν είναι, κι ούτε θα μπορούσε!), το ελληνικό κράτος / παρακράτος και το πολιτικό του προσωπικό παριστάνει ….το «ανήμπορο»! Μέχρι εξόντωσης των Άλλων…

Υποθέτουμε ότι δεν θα ήταν δύσκολο να υπάρχουν αναλυτικά πληροφοριακά 16σέλιδα (ή όσο) φυλλάδια, στις γλώσσες των προσφύγων / μεταναστών, που να τους ενημερώνουν για κάθε τι που τους αφορά πρακτικά… Υποθέτουμε ότι η μεταφραστική υπηρεσία του υπ.εξ. θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να έχει προετοιμάσει τέτοια φυλλάδια εδώ και χρόνια· και να κάνει τις απαραίτητες ανανεώσεις και συμπληρώσεις τακτικά… Επιπλέον, έχοντας διαβάσει και δει τι κάνουν διάφοροι διεθνείς οργανισμοί για τους πρόσφυγες πολέμου σ’ όλον τον πλανήτη, υποθέτουμε ότι η μόνη δυσκολία στα ελληνικά στρατόπεδα συγκέντρωσης ήταν το να μην γίνουν αυτά!

(H μεθοδολογία της φροντίδας, της περίθαλψης και της αποκατάστασης χιλιάδων προσφύγων / μεταναστών είναι γνωστή διεθνώς εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα. Αρκεί να θυμήσουμε ότι και τους πρόσφυγες απ’ την «μικρασιατική καταστροφή» διεθνείς οργανισμοί τους περιέθαλψαν στα μέρη μας, ειδικά στα βόρεια, με σχέδιο, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα μοναδική· μόνο για να αντιμετωπίσουν, τότε, την μήνι του «εθνικού κορμού», επειδή δεν έδιναν τις δουλειές στους τότε «εθνικούς εργολάβους»…)

Θα μπορούσαμε να πούμε πολύ περισσότερα, εξίσου φρικτά. Αλλά δεν έχει νόημα ο κατάλογος της βαρβαρότητας. Νόημα έχει ότι οι συντάκτες του κατάλογου κι εκείνοι που έχουν αναλάβει (διοικητικά) την εφαρμογή του, αντιμετωπίζουν ουσιαστικά εχθρότητα απ’ τα δεξιά, απ’ το φασισταριό. Και μόνο από εκεί. Σε στυλ: κάντε ακόμα χειρότερα σε βάρος τους! Με απλά λόγια: ΣΙΚΕ, ΣΤΗΜΕΝΟ!!!

Όμως αυτό δεν ήταν / είναι αναπόφευκτο…

(φωτογραφία πάνω: Όχι, δεν είναι απ’ το woodstock… Όχι, δεν είναι «φασούλα». Φόβος και τρόμος είναι…)