Post – κάτι… (3)

23/2/2017. Η πρόσφατη “μόδα” της προσθήκης του “μετά-” πριν διάφορες λέξεις δείχνει απλά την ένταση της διανοητικής, ηθικής και αισθητικής παρακμής εκείνων που εφευρίσκουν αυτά τα “νοήματα”. Μετα-αλήθεια; Τα γνωστά ψέμματα! Μετα-πραγματικότητα; Οι γνωστές φαντασιώσεις! Μετα-δύση; Ρωτήστε τον κύριο Λαβρώφ…
Μετα-λιτότητα; Αυτή ήταν η χθεσινή συνεισφορά του αντιπροέδρου της φαιορόζ κυβέρνησης στην λεξιπλαστική δημαγωγία. Προφανώς ξέχασε (οι άνθρωποι της εξουσίας, ακόμα και οι βιτρίνες τους, ξεχνούν ό,τι δεν τους είναι βολικό) ότι πριν ένα μόλις χρόνο, τέτοια εποχή, ο εξοχότατος πρωθυπουργός δεν υποσχόταν (για μετά – το – Πάσχα· του 2016) κάποια μυστηριώδη “μετα-λιτότητα”, αλλά την εκτόξευση του συμπιεσμένου ελατηρίου του ελληνικού καπιταλισμού και ένα άλμα “ανάπτυξης” που θα άφηνε άφωνο τον πλανήτη!…
“Μετα-λιτότητα” λοιπόν… Μήπως αυτή η έμπνευση λέγεται φτηνή και απελπισμένη εξαπάτηση;