Tag: λίβανος

Abdallah

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.24) >> Ύστερα από 40 χρόνια φυλάκισης γαλλικό δικαστήριο έκανε πριν 3 ημέρες (στις 15 Νοέμβρη, την ημέρα που οι Παλαιστίνιοι έχουν ορίσει ως «επέτειο εθνικής ανεξαρτησίας»*) δεκτή την (11η…) αίτηση αποφυλάκισης του λιβανέζικης καταγωγής Georges Ibrahim Abdallah, υπό τον όρο «να φύγει απ’ την γαλλική επικράτεια και μην επιστρέψει ποτέ». Ο Abdallah, μέλος του κομμουνιστικού κόμματος του λιβάνου και του λαϊκού μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), καταδικάστηκε το 1984 σε ισόβια για συμμετοχή στη δολοφονία του αμερικάνου στρατιωτικού ακολούθου Charles Ray και του ισραηλινού διπλωμάτη Yaakov Barsimentov, στο Παρίσι, το 1982: ήταν η εποχή της κορύφωσης του αντιαποικιακού αγώνα στο λίβανο, εναντίον του ισραηλινού στρατού κατοχής και της αμερικανικής και γαλλικής στρατιωτικής υποστήριξης.

Επειδή η απόφαση έχει ισχύ απ’ τις 6 Δεκέμβρη, αφήνει περιθώριο για εισαγγελική έφεση – κάτι που έχει γίνει και στο παρελθόν, κατ’ απαίτηση της Ουάσιγκτον που έχει ρόλο «πολιτικής αγωγής». Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά δεν θα περάσει η μπογιά της, και ότι ο δεσμώτης θα γυρίσει στα μέρη του, στον Λίβανο.

Ο 73χρονος σήμερα Abdallah ανακηρύχτηκε τον Δεκέμβρη του 2013 απ’ το δημοτικό συμβούλιο του παρισινού προαστείου Bagnolet «επίτιμος δημότης», αναγνωρίζοντάς τον ως κομμουνιστή αγωνιστή, πολιτικό κρατούμενο, μέλος του λιβανέζικου αντιστασιακού κινήματος και αποφασιστικό υπερασπιστή των Παλαιστινιακών δικαίων.

*Λίγο μετά την έναρξη της 1ης intifada, ο Yasser Arafat υιοθέτησε στις 15 Νοέμβρη του 1988 απ’ το Αλγέρι την «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Παλαιστίνης» που είχε διαμορφώσει ο ποιητής Mahmoud Darwish. Με 146 κράτη / μέλη του οηε να έχουν αναγνωρίσει ως τώρα «παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967» υπάρχει ένας ωκεανός αίματος μεταξύ της Διακήρυξης του 1988 και της σημερινής κατάστασης∙ μέχρις ότου τα όπλα και όχι τα ψηφίσματα κάνουν πράξη την απελευθέρωση της Παλαιστίνης απ’ την θάλασσα ως το ποτάμι…

Παλαιστίνη, μέση Ανατολή 1

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.16) >> Γράφαμε την περασμένη βδομάδα ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ΔΕΝ επιτέθηκε (στις 26 Οκτώβρη) στο ιράν με τον «φούλ» τρόπο που θα ήθελε επειδή έχει ήδη σοβαρά προβλήματα τόσο στη Γάζα όσο και στα σύνορά του με τον λίβανο… Οπωσδήποτε αυτά τα «κακά μαντάτα» δεν πρόκειται να τα μάθετε απ’ τους επαγγελματίες δημαγωγούς / υπηρέτες των δυτικών ιμπεριαλισμών. (Άλλωστε, σύμφωνα με δαύτους, ο τοξικός κλόουν του Κιέβου μόλις πολύ πρόσφατα «άρχισε να ηττάται»!!!…)

Τα δημαγωγικά ψέμματα μπορούν ακόμα να πουληθούν διεθνώς, στους συμμάχους. Γιατί τα όσα λέγονται μέσα στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς τις τελευταίες εβδομάδες είναι αποκαλυπτικά από μόνα τους!

Στις 27 Οκτώβρη, μια μόλις μέρα μετά την επίθεση σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Τεχεράνης, ο ισραηλινός υπ.αμ. δήλωσε ανοικτά (και μέσα-απ’-τα-δόντια…) ότι «δεν πάμε καλά» ζητώντας …. αναπροσδιορισμό των στόχων της σφαγής στη Γάζα και της επίθεσης στη Hezb’ Allah:

Προσέξτε παρακαλούμε την ομοιότητα των διατυπώσεων / διαπιστώσεων, συγκρίνοντας την ομολογημένη πια ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης (η φωτο κάτω απ’ τον καθεστωτικό economist) με την ανομολόγητη (και πως-θα-την-αποφύγουμε;) ήττα στο μεσανατολικό:

«Κάτι πρέπει να αλλάξουμε… Στόχους βρε παιδί μου…»

O Gallant ήξερε: ακόμα και στη ρημαγμένη Γάζα, στη Γάζα όπου το μόνο που μπορεί να κάνει το φασισταριό του Τελ Αβίβ είναι να σκοτώνει – σκοτώνει – σκοτώνει αμάχους, η αντίσταση κρατάει γερά:

Η Jabalya, ο προσφυγικός καταυλισμός που έχει αναδειχθεί στο Στάλινγκραντ της παλαιστινιακής αντίστασης (ο θεοναζί στρατός έχει «νικήσει» εκεί – λέει – τρεις ή τέσσερεις φορές απ’ τον περασμένο Οκτώβρη∙ και ωστόσο συνεχίζει να αιμορραγεί προσπάθωντας να καταβάλει τους ξυπόλυτους, κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ εδώ και δεκαετίες παρά τις πάμπολλες προσπάθειες και τους ανελέητους βομβαρδισμούς).

H Ha’aretz στις 30 Οκτώβρη υποδεικνύει κάτι «κενά» (ή, ίσως, χάσματα…) σχετικά με την Jabalya:

Το κενό ανάμεσα στη ρητορική και στα γεγονότα επί του εδάφους

Η επιχείρηση του ισραηλινού στρατού στην Jabalya, στα βόρεια της Λωρίδας, είναι ένα καλό παράδειγμα του κενού ανάμεσα στην ανένδοτη ισραηλινή ρητορική και στα γεγονότα στο έδαφος. Ο στρατός μπήκε στον προσφυγικό καταυλισμό στις αρχές Οκτώβρη για να ξεριζώσει τις τρομοκρατικές υποδομές που είχε ξαναστήσει εκεί η Hamas, αποτελούμενες από κάμποσες εκατοντάδες τρομοκράτες. Ήταν μια προσπάθεια προώθησης της επιβολής του αυτοαποκαλούμενου «σχεδίου των στρατηγών», που επεδίωκε βαριά πίεση στον τοπικό πληθυσμό για να αναγκάσει εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιων στο βορρά της Λωρίδας να μετακινηθούν στα νότια του θύλακα. Η δημοσιοποίηση του σχεδίου, που δεν έχει υιοθετηθεί επίσημα, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στη Δύση και την απαίτηση της διοίκησης Biden για εξηγήσεις απ’ το ισραήλ.

Πρακτικά, αν και δεκάδες χιλιάδες πολιτών έχουν μετακινηθεί προσωρινά απ’ τον καταυλισμό, δεν πήγαν νότια. Σύμφωνα με τα στοιχεία του IDF, στη διάρκεια 3 ημέρων την τελευταία εβδομάδα, ένας αριθμός μεταξύ 12 και 19 ανθρώπων την ημέρα πέρασαν προς το νότο μέσω του διαδρόμου Netzarim. Και αφού το ισραήλ ηθελημένα διέκοψε την είσοδο φορτίων ανθρωπιστικής βοήθειας προς τα βόρεια της λωρίδας, αναγκάστηκε να υποχωρήσει…

Το σχέδιο για την Jabalya και όλο το βορρά της λωρίδας ήταν να αδειάσουν, και να δολοφονηθούν όσοι μείνουν – ως «τρομοκράτες». Αλλά παρά τις απειλές και τους βομβαρδισμούς οι εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι ούτε τρομοκρατούνται ούτε φεύγουν. Μόνο μετακινούνται μέσα στον βορρά, αλλάζοντας θέση μέσα στα ερείπια του θύλακα κατά ελάχιστα χιλιόμετρα: υπερασπίζονται την γη τους ακόμα και χωρίς όπλα αρνούμενοι να γίνουν για μια ακόμα φορά πιόνια στα δυτικά real estate σχέδια. Ταυτόχρονα η αντίσταση στήνει ενέδρες και κτυπάει τον κατοχικό στρατό όπου τον βρίσκει… Υπάρχει πράγματι ένα τεράστιο κενό ανάμεσα στις θεοναζί, απαρτχάιντ θριαμβολογίες περί «καταστροφής της Hamas» και στην πραγματικότητα!!!

Ένα «κενό» (!!!) μεταξύ ρητορίας και παραγματικότητας στη Γάζα, άλλο ένα βορειότερα. Πριν 2 μέρες η καθεστωτική yedioth ahronoth παραπονιόταν (ή διαπίστωνε με κάποια απελπισία) ότι μετά από ένα μήνα μαχών, και παρά την αεροπορική υποστήριξη (δηλαδή τους carpet bombings), 50.000 ισραηλινοί στρατιώτες (τριπλάσιος αριθμός σε σχέση με την εισβολή του 2006) δεν έχουν καταφέρει να καταλάβουν ούτε ένα χωριό στο νότιο λίβανο:

Παλαιστίνη, μέση Ανατολή 2

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.14) >> Ακόμα πιο παραστατικές της διαγραφόμενης (κατ’ εμάς βέβαιης!) στρατιωτικής αποτυχίας / ήττας του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και στα δύο μέτωπα, και στη Γάζα και στο νότιο Λίβανο, παρά την αιματοχυσία που συνεχίζει να προκαλεί εναντίον αμάχων, είναι οι πιο κάτω ομολογίες∙ και οι δυο πριν μια βδομάδα.

Η πρώτη είναι απ’ αυτό το κάθαρμα, που η θέση του είναι να αιωρείται τρία μέτρα πάνω απ’ την γη κάπου απέναντι απ’ το al Aqsa: ο αρχιφασίστας υπουργός Smotrich κλαίει (ή το παριστάνει…) για τις μεγάλες απώλειες που έχει ο στρατός του!

Κι αυτός είναι ο Lapid, επικεφαλής της υποτιθέμενης «αντιπολίτευσης» του φασιστοκαθεστώτος, δηλώνει έξαλλος για τον μεγάλο αριθμό απωλειών…

Ποιοί τραυματίζουν και ποιοι σκοτώνουν τους κατοχικούς στρατιώτες του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, έχοντας οδηγήσει σ’ ένα όλο και μεγαλύτερο κύμα «αρνήσεων επιστροφής» στο μέτωπο μετά τις άδειες, σ’ ένα όλο και μεγαλύτερο κύμα «μετατραυματικών σοκ» και ψυχοφαρμάκων, και στο τελευταίο που συμβαίνει πάντα στους κατοχικούς στρατούς όταν συναντούν αποφασισμένη αντίσταση, σε αυτοκτονίες; Ποιοί; Η εξαφανισμένη Παλαιστινιακή αντίσταση και η τσακισμένη Hezb’Allah;

Το προκεχωρημένο φυλάκιο των δυτικών ιμπεριαλισμών εξαντλεί σταθερά τις «δυνατότητές» του, και το μόνο που του έχει απομείνει είναι οι βόμβες που στέλνουν τα αφεντικά του για τα αεροπλάνα του…. Αλλά ο πόλεμος (που δεν είναι όπως θα τον ήθελαν όλα αυτά τα καθάρματα) είναι ακόμα στην αρχή του…

(Α ναι: απομένουν και τα πυρηνικά…)

Rodeo: η απάντηση στο ερώτημα «αν τα φοβερά σχέδιά του απέτυχαν τι θα αποκάνει το ελλαδιστάν;»

Δευτέρα 4 Νοέμβρη (00.04)>> Ο τούρκος υπ.εξ. Hakan Fidan (που δεν είναι κάποιος τυχαίος στο τουρκικό καθεστώς όπως είναι, για παράδειγμα, ένας Γεραπετρίτης στο ελληνικό…) ξεκαθάρισε έγκαιρα τα πράγματα, ήδη απ’ τα τέλη του περασμένου Ιούνη, είτε το αντέχει το στομάχι των εθνικοφρόνων της εντόπιας δεξιάς και της εντόπιας αριστεράς είτε όχι:

Ο υπ.εξ. της τουρκίας Hakan Fidan σήμανε συναγερμό σε σχέση με την κλιμάκωση στην ανατολική Μεσόγειο, τονίζοντας ιδιαίτερα τις απειλές που αναδύονται απ’ τους ελληνοκύπριους.

«Όταν θέσαμε το ζήτημα, ξαφνικά μας είπαν ότι πρόκειται για επιμελητειακή βάση. Το να στρατιωτικοποιηθεί και να χρησιμοποιείται κρυφά για επιχειρήσεις στη μέση Ανατολή δεν θα οφελήσει τους ελληνοκύπριους και την ελλάδα» δήλωσε ο Fidan σε μια αποκλειστική συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι haberturk.

«Αν γίνεις μέρος των σε εξέλιξη πολέμων στη μέση Ανατολή, αυτή η φωτιά θα έρθει και θα σε βρει. Αφού ανήκουμε στην ίδια γεωγραφική περιοχή, θα βρει κι εμάς επίσης» προειδοποίησε ο Fidan.

Ήταν ο δεύτερος στη σειρά που προειδοποιούσε τη Λευκωσία μετά τον Nasrallah της Hezb’ Allah για την απόβαση των δυτικών στρατών στο «χρυσοπράσινο φύλλο». Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης κλαψούριζε τότε «μα γιατί τα λέτε αυτά, εμείς για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους παραχωρούμε ξηρά, θάλασσα και αέρα…» και άλλα παρόμοια κωμικοτραγικά.

Κι αν ο Nasrallah είναι νεκρός, δεν είναι το καθόλου νεκρή η καθαρή και με χρονικό βάθος επίγνωση τόσο της λιβανέζικης αντιστασιακής οργάνωσης όσο και όλου του μπλοκ της αντίστασης στη μέση Ανατολή (και των μελών του ευρασιατικού project) για το τι σημαίνει η «στρατιωτικοποίηση» της (νότιας) κύπρου. Όπως, φυσικά, και το τι σημαίνουν οι βάσεις τόσο εκεί όσο και στο ελλαδιστάν:

Με μπλε οι αμερικανικές βάσεις σε νότια κύπρο (καινούργιες…) και ελλαδιστάν∙ με κόκκινο οι αγγλικές βάσεις στη νότια κύπρο∙ με πράσινο οι ρωσικές βάσεις στη συρία∙ με ανοικτό μπλέ η «σε αναμονή» βάση στον Άραξο, στην Αχαϊα∙ και με σκούρο καφέ η ισραηλινή βάση στη Σητεία…

Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις γεωγραφίας για να καταλάβει κάποιος ότι οι αμερικανο-αγγλικο-ισραηλινές βάσεις σε ελλαδιστάν και νότια κύπρο καταλαμβάνοντας την ζώνη Αιγαίο / ανατολική Μεσόγειος απ’ την μια μεριά «επιτηρούν» την ρωσική ναυτική έξοδο προς την συρία, το Σουέζ και την κεντρική Μεσόγειο, ενώ απ’ την άλλη κυκλώνουν απ’ τα δυτικά και τα νότια την τουρκική επικράτεια, με τέτοιον τρόπο ώστε να αφαιρέσουν απ’ την Άγκυρα και απ’ την Μόσχα οποιοδήποτε έλεγχο.

Η άμεσα αρμόδια να «απαντήσει» σ’ αυτήν την περικύκλωση είναι η Άγκυρα, και εκτιμάμε πως αυτό θα κάνει.

Κατ’ αρχήν μπορεί να επαναφέρει ένα παλιότερο σχέδιο (που μπήκε-στον-πάγο για να μην δημιουργηθούν προκλήσεις…) για δημιουργία αεροναυτικής βάσης στη βόρεια κύπρο. Αν συμβεί κάτι τέτοιο δεν θα αρέσει στους νοτιοκύπριους επειδή «θα υπονομεύει την λύση του κυπριακού», αλλά ποιος είναι τόσο ηλίθιος για να τα πιστεύει αυτά; Πρώτον έχουν κάνει ό,τι μπορούσαν για να μην υπάρξει ποτέ εύλογη λύση (την τελευταία φορά στο Κραν Μοντανά το καλοκαίρι του 2017, παρέα με τον «πρώτη-φορά-κάτι…» ογκόλιθο υπ.εξ.)∙ και έπειτα κάνουν ό,τι μπορούν για να γίνει η νότια κύπρος αμερικανο-θεοναζί έδαφος.

Όμως η Άγκυρα κοιτάει και προς το Αιγαίο: είναι προφανές ότι δεν έχει κανένα συμφέρον (ούτε, άλλωστε η Μόσχα) για να γίνει … «αμερικανική λίμνη»! Δεν κάνουμε προβλέψεις επ’ αυτού, αλλά αφού το ελληνικό καθεστώς ξύνεται-στη-γκλίτσα-του-τσοπάνη… (παριστάνοντας το «περιστέρι»…) Σε κάθε περίπτωση το αναντίρρητο γεγονός ότι ανατολική όχθη του Αιγαίου είναι τουρκική δίνει στην Άγκυρα δικαιώματα (ή/και διαμορφώνει τα συμφέροντά της) με τρόπο που την φέρνει σε κρίσιμη αντιπαράθεση με οποιονδήποτε θέλει να το μετατρέψει σε εμπροσθοφυλακή του άξονα κατά των ανατολικών κρατών / καπιταλισμών.

Ενδιαφέρον έχει η μελλοντική στάση της Μόσχας απέναντι στη Λευκωσία. H μεταφορά του παραδοσιακού «ξεπλύματος» απ’ τις τράπεζες του νότου σ’ εκείνες του κυπριακού βορρά θα πρέπει να είναι εύκολη δουλειά, κι ίσως έχει προχωρήσει ήδη αρκετά… Η δημιουργία μιας κάποιας ρωσικής «προξενικής αρχής» στο βορρά, κάτι που συζητιέται εδώ και κάποιους μήνες, δεν θα είναι μεν κατευθείαν αναγνώριση βορειοκυπριακού κράτους, αλλά θα είναι ό,τι πιο κοντά σ’ αυτήν. Μπορεί επίσης να κάνει το ίδιο και το Baku – και δεν είναι δύσκολο να ακολουθήσουν και άλλα κράτη…

Σε κάθε περίπτωση θα ήταν τραγική αφέλεια να ελπίζει ο οποιοσδήποτε ότι ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος στο μεσανατολικό πεδίο μάχης θα σταματήσει … στη νότια κύπρο! Το ελλαδιστάν συμμετέχει ήδη, και θα συμμετάσχει ακόμα περισσότερο (η γενική αποβλάκωση / νηπιοποίηση του μεγαλύτερου μέρους των υπηκόων βοηθάει…). Θεωρούμε ωστόσο αδύνατο πια να ανταμειφθεί με κάτι απ’ τα όνειρα της περασμένης δεκαετίας.

Ποιες υπολογίζουν τώρα τα αφεντικά ότι θα είναι οι γεωπολιτικές τους πρόσοδοι απ’ την «σωστή μεριά της ιστορίας», δηλαδή την συμμετοχή τους στον 4ο παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό το άξονα; Αποβλέπουν σε κάτι συγκεκριμένο; Ή η όποια «πίεση στις δουλειές τους» που διαφαίνεται στον ορίζοντα απ’ την μετατόπιση του καπιταλιστικού κέντρου βάρους στην ανατολή τους αφήνει σαν κύρια ελπίδα την «ανάσταση» των θαλασσοκρατιών του Λονδίνου και της Ν. Υόρκης;

Μόλις μάθετε πείτε το και σ’ εμάς…

(Καλού κακού ας το θυμάστε: οι πύραυλοι καλύπτουν μεγάλες αποστάσεις. Και πολύ πιο γρήγορα απ’ τα αεροπορικά ταξίδια… Αλλά τα αφεντικά του νο 1 εθνικού κεφάλαιου δεν μένουν εδώ. Συνεπώς δεν έχουν και καμία «ευθύνη» για την τύχη των ντόπιων υποτελών.

Το έχουν αποδείξει…)

Παλαιστίνη, μέση Ανατολή

Δευτέρα 28 Οκτώβρη (00.10) >> Οι φοβερές και τρομερές θεοναζί απειλές για μια Αποκαλυψιακού είδους επίθεση στην Τεχεράνη ήταν μόνο οι φανφάρες στριμωγμένων αποικιοκρατών;

H «απάντηση» της 26ης Οκτώβρη, με στόχους ορισμένες χερσαίες εγκαταστάσεις της ιρανικής πολεμικής βιομηχανίας (ο τονισμός στο «χερσαίες», άρα κατ’ αρχήν εκτεθειμένες, είναι απαραίτητος…) που κατά τον άξονα προκάλεσε σοβαρές καταστροφές και κατά την Τεχεράνη αμελητέες, σίγουρα δεν ήταν το «ε, ρε τι σας περιμένει!!!». Αντίθετα είναι μια «απάντηση» με προοπτική το «Χ»: η Τεχεράνη έχει το περιθώριο να δηλώσει μεν ότι «δεν μπορεί παρά να απαντήσει…» αλλά ότι αυτό «θα γίνει όπως και όποτε»… Κάποτε…

Γιατί όμως το θεοναζί αναγκάστηκε να κάνει μια επίθεση που περισσότερο παραπέμπει σε φόβο για τις αντιδράσεις της Τεχεράνης (αν η επίθεση ήταν όντως… «αποκαλυψιακή»…) και πολύ λιγότερο σε κάτι του είδους «είμαστε οι boss της μέσης Ανατολής»; Γιατί τέτοια «αυτοσυγκράτηση»;

Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι απέδωσαν οι «πιέσεις» της Ουάσιγκτον… Ποιες «πιέσεις»; Άλλοι θα πουν ότι η διαρροή των προετοιμασιών ανάγκασε το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς να αναδιπλωθεί… Όμως, θα το επαναλάβουμε, είναι απίθανο η Τεχεράνη να μην είχε έτσι κι αλλιώς πλήρη και καθαρή εικόνα αυτών των (χερσαίων…) προετοιμασιών μέσω Μόσχας όταν είναι γνωστό ότι το ρωσικό καθεστώς δίνει δορυφορικές εικόνες και πληροφορίες ακόμα και στην Ansar Allah (Houthis).

Τι απομένει σαν σοβαρή εξήγηση για το φρενάρισμα; Το ρωσικό «μην τολμήσετε να…» έχει πολύ μεγαλύτερο βάρος απ’ τις αμερικανικές «πιέσεις», ειδικά τώρα που ακόμα και επίσημα αμερικανικά καθεστωτικά think tanks ( του είδους atlantic council) αναγνωρίζουν πια με βαριά καρδιά ότι η Τεχεράνη δεν είναι μόνη της, και πως οποιαδήποτε «βαριά» επίθεση εναντίον της θα κινητοποιήσει οπωσδήποτε την Μόσχα (είναι δίπλα…) και πιθανόν και το Πεκίνο. Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί αιτία αυτοσυγκράτησης απέναντι σ’ ένα ισχυρό αντίπαλο – προς το παρόν.

Η δική μας ταπεινή γνώμη είναι χειρότερη: βρίσκεται υπό ανάδυση αυτή τη στιγμή μια βασική αδυναμία του θεοναζί καθεστώτος που δεν είναι συγκυριακή αλλά μάλλον δομική (με την εξαίρεση των πυρηνικών του…). Μια στρατιωτική αδυναμία, για την οποία γράψαμε έγκαιρα, αλλά που τώρα πια μπορεί να θεωρηθεί πρακτικά ολοφάνερη.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μέση Ανατολή 3

Δευτέρα 21 Οκτώβρη (00.11) >> Όμως εκείνο το ρωσικό «μην τολμήσετε να…» μια μέρα μετά την «αποκάλυψη» του αρχιχασάπη, στις 17 Οκτώβρη του 2024, αυτό το “μην τολμήσετε να…” που αφορά απευθείας το ιράν, είναι εντελώς διαφορετικής τάξης! Η Μόσχα δεν είπε κάτι τέτοιο για την σφαγή στη Γάζα∙ δεν είπε κάτι τέτοιο ούτε για την εξελισσόμενη σφαγή στο λίβανο… Φταίει, μήπως, ότι δεν υπάρχουν πυρηνικές εγκαταστάσεις (ειρηνικές κατ’ αρχήν αλλά όχι μόνο…) στη Γάζα και στο λίβανο; Μάλλον η ερώτηση θα έπρεπε να γίνει ανάποδα: γιατί στην ιρανική επικράτεια υπάρχουν πυρηνικές εγκαταστάσεις και, επιπλέον, ένας πλήρης και λειτουργικός πυρηνικός σταθμός παραγωγής ενέργειας στο Bushehr ρωσικής κατασκευής (και ρωσικής διαρκούς τεχνολογικής υποστήριξης);

Ή γιατί το «μην τολμήσετε να…» δεν αφορούσε μόνο αυτόν τον πυρηνικό σταθμό αλλά το σύνολο των πυρηνικών εγκαταστάσεων του ιράν;

(Η ψοφοδεής δημαγωγική σοφία υποστηρίζει ότι η Μόσχα είναι αντίθετη με το να αποκτήσει η Τεχεράνη πυρηνικά όπλα… Μιλώντας γενικά ναι: δεν είναι καθόλου καλό να πολλαπλασιάζονται τα όπλα μαζικής καταστροφής… Όμως η Μόσχα δεν έχει κανένα πρόβλημα να συνάψει στρατηγική συμμαχική συμφωνία με έναν άλλο «παρία», έναν άλλο παράνομο κάτοχο πυρηνικών, με την Πγιονγκγιάνγκ…)

Δεν υπάρχουν ηλίθιοι στη Μόσχα. Υπάρχουν hard core ρεαλιστές: η Τεχεράνη ΔΕΝ θα χρειαζόταν πυρηνικά αν η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο και το Βερολίνο, σε κάθε περίπτωση το σύνολο των δυτικών ιμπεριαλισμών, δεν υποστήριζε το γενοκτονικό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» στη Μέση Ανατολή – περιοχή κρίσιμου ενδιαφέροντος για το ευρασιατικό project… Και οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί υποστηρίζουν με χέρια και πόδια αυτό το γενοκτονικό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» επειδή από το 2015 και μετά χάνουν σταθερά, ηττώνται σταθερά, όχι μόνο στρατιωτικά αλλά και «πολιτικά», στο μεσανατολικό πεδίο μάχης: το έχουμε ξαναγράψει: οι (ιρανοί) φρουροί της επανάστασης βρίσκονται πλέον στα σύνορα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος… Και δεν πρόκειται να φύγουν από ‘κει…

Δια γυμνού οφθαλμού φαίνεται λοιπόν ότι η “αποτροπή” απ’ την μεριά της Τεχεράνης, που πιθανόν να ανάγκαζε τόσο τον θεοναζί χωροφύλακα όσο και τους δυτικούς συμμάχους του σε κάποιου είδους συμβιβαστική “εξημέρωση”, δεν μπορεί να είναι εγγυημένη χωρίς πυρηνικά. Δεν είναι το καλύτερο για την Μόσχα, αλλά δεν μπορεί και να κλείσει τα μάτια στην πραγματικότητα…

Μέση Ανατολή

Δευτέρα 14 Οκτώβρη (00.51) >> Αν αποτυγχάνεις κατά εκείνου που έχεις δηλώσει αντίπαλό σου, ψάχνεις κάποιον «μικρό» για να τον κλωτσήσεις, και να φτιαχτεί (;) το ηθικό σου. Ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός προσπαθεί να εισβάλει στο νότιο λίβανο (και να κρατήσει τις θέσεις του…) αλλά δεν μπορεί: η αντίσταση της Hezb’ Allah είναι πετυχημένη, σε βαθμό που οι (γνωστοί) «διεθνείς παρατηρητές» (του καναπέ) να έχουν εκπλαγεί. Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δολοφόνησε τον γ.γ. του κόμματος (Nasrallah) και τον διάδοχό του∙ δολοφόνησε διάφορους ανώτερους αξιωματικούς∙ ουσιαστικά «έκαψε» τις πληροφορίες που είχαν οι υπηρεσίες του, ελπίζοντας στην αποδιοργάνωση της λιβανέζικης αντίστασης∙ βομβαρδίζει όπως γουστάρει αμάχους∙ και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει οποιοδήποτε καθαρό μυαλό (και το ότι το υποδείξαμε έγκαιρα μόνο σοφία δεν ήταν εκ μέρους μας!): όπως κάθε άλλο μαζικό αντιστασιακό κίνημα έτσι και η Hezb’ Allah δεν υστερεί σε ικανούς διαδόχους των δολοφονημένων. Κυρίως ΔΕΝ έχει την οργάνωση που θα βόλευε τους θεοναζί και τους διεθνείς συμμάχους του να έχει.

Τα πιο σύγχρονα manual των δυτικών επιτελείων μπορεί να καμαρώνουν ότι έχουν διανοηθεί ένα είδος πολέμου που διεξάγεται από «μικρές ομάδες επίλεκτων», που δρουν ημι-ανεξάρτητα, με τα δικά τους πολεμοφόδια και την δική τους εκτίμηση του πεδίου. Αυτό οι δυτικοί το θεωρούν «μεγάλο διανοητικό / οργανωτικό κατόρθωμα» για πάρτη τους… Κι ωστόσο αυτός είναι ο τρόπος που εδώ και δεκαετίες δρουν τα μαζικά αντάρτικα: πάνω σ’ ένα σαφές σχέδιο, χωρίς να είναι αναγκαία η «κορυφή της πυραμίδας» που δίνει τις εντολές, με «οριζόντιες» επικοινωνίες μεταξύ τους ακόμα και (ή κυρίως!) ανορθόδοξες, ώστε να μην κινδυνεύουν απ’ τα σαμποτάζ του εχθρού.

Ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός (και μαζί του οι σύμμαχοί του) ανακαλύπτουν επώδυνα στο νότιο λίβανο … την «αμερική» του καλοσχεδιασμένου «ανορθόδοξου» αντάρτικου πολέμου! Αυτήν που νομίζουν ότι είναι δική τους εφεύρεση και αποκλειστική ιδιοκτησία, χωρίς πάντως να μπορούν να την πραγματοποιήσουν όπως φαντάζονται… Μα αυτοί οι «μαυριδεροί» εδώ κι εκεί στη μέση Ανατολή, στο νότιο λίβανο, στην Παλαιστίνη, και αλλού, είναι τόσο έξυπνοι και τόσο ικανοί; Δεν είναι «ζώα» όπως βολεύει την «λευκή ανωτερότητα»; Στήνουν και ξαναστήνουν πετυχημένες ενέδρες;

Η απάντηση είναι σαφής: ο «ένας απ’ τους καλύτερους στρατούς στον κόσμο» αποτυγχάνοντας εναντίον των ενόπλων της λιβανέζικης αντίστασης πυροβολεί κυανόκρανους, που δεν μπορούν καν και καν να ανταποδώσουν τα πυρά χωρίς την έγκριση (και την πρακτική υποστήριξη) του «συμβουλίου ασφαλείας του οηε», δηλαδή των επιτιθέμενων στο νότιο λίβανο… Ο «ένας απ’ τους καλύτερους…» ξέρει ότι δεν κινδυνεύει απ’ τους λευκούς – τον υποστηρίζουν… Και θέλει οι κυανόκρανοι να του-αδειάσουν-την-γωνιά μπας και καταφέρει να εισβάλει στο νότιο λίβανο απ’ τις δικές τους θέσεις…

Πίσω όμως απ’ τους κυανόκρανους περιμένουν οι «μαυριδεροί»!

Για πολλά μπορεί να κατηγορήσει κανείς την «λευκή ανωτερότητα» στη θεοναζί, απαρτχάιντ εκδοχή της, όχι όμως και για το ότι ψωνισμένη καθώς είναι τα καταφέρνει όταν ηττάται…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μαγικές εικόνες…

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.26) >> Ούτε πρωτάρης gamer δεν θα καταδεχόταν να υποστηρίξει ότι «έριξε τους πυραύλους»!! Ούτε πιτσιρικάς που χαζεύει τ’ άστρα το καλοκαίρι δεν θα μπερδευόταν με το τι πέφτει απ’ τον ουρανό και τι μένει στη θέση του! Η καθεστωτική «καθημερινή», με την πρωτοσέλιδη φωτογραφία και την λεζάντα της, ξέρει όμως (στις 2 Οκτώβρη): Ο Σιδερένιος Θόλος, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ, αναχαιτίζει ιρακινούς βαλλιστικούς πυραύλους πάνω από την Ασκελόν. Πράγμα που αλλιώς λέγεται: το αφεντικό βρίσκεται «στη σωστή μεριά της ιστορίας»!

Δυο λεπτά όμως! Μήπως εκείνοι που αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα τόσο χυδαία ξέρουν κάτι, όχι μόνο για την πραγματικότητα και την αντιστροφή της αλλά και για το κοινό τους;

Ναι – ξέρουν!

Ξέρουν, για παράδειγμα, ότι η μεγάλη μάζα των υποτελών χάνει ραγδαία την δυνατότητα να ξέρει και την βεβαιότητα πως ένα κι ένα κάνουν δύο! Ισοπεδωμένη (με την θέλησή της) αυτή η μεγάλη μάζα απ’ το carpet bombing της συστηματικής υπερ-πληροφοριοποίησης, πνιγμένη (και πάλι με την θέλησή της) μέσα σε θύελλες καθημερινών «μηνυμάτων», χωρίς συνοχή και συχνά χωρίς καν τυπική λογική, παραδέρνει ψυχοσυναισθηματικά και υποχωρεί στο να «πιστεύει» μόνο τα ένστικτα και τις προκαταλήψεις της.

Ιράν; «Δέρνουν τις γυναίκες»!!! (Παρεπιπτόντως, στις πρωτοκοσμικές γαλλία και γερμανία, οι δολοφονίες γυναικών – αναλογικά με τον πληθυσμό – είναι περισσότερες απ’ ότι στο ιράν… Αλλά κανείς δεν διανοείται καν να ψιθυρίσει: στη γαλλία, στη γερμανία, στην ελλάδα, σκοτώνουν τις γυναίκες – άρα βομβαρδίστε τις πόλεις τους…!)

Η κοινωνία του ιράν είναι, λοιπόν, απολίτιστη – δεν χρειάζονται αποδείξεις, απλά το είπαν ξανά και ξανά οι δημαγωγοί και οι ειδικοί. “Αυτοί ξέρουν”…. Αντίθετα η θεοναζί, απαρτχάιντ κοινωνία είναι πολιτισμένη: «πήγε μια φίλη μου στο Τελ Αβίβ πέρυσι, για το πανεπιστήμιο, και…». Κατά συνέπεια (κι αυτό είναι πραγματική συνέπεια της καθολικής αντιστροφής της πραγματικότητας) αποκλείεται αυτό που δείχνει η φωτογραφία να είναι ιρανικοί πύραυλοι που πέφτουν σαν χαλάζι! Αποκλείεται!!! Είναι, αντίθετα, αντιαεροπορικοί ισραηλινοί πύραυλοι που ανεβαίνουν για αναχαίτιση!!!

Καθώς οι μαζικές, οργανωμένες, βιομηχανικά κατασκευασμένες ψευδαισθήσεις επελαύνουν (: «εικονική πραγματικότητα»!!!!) το κοινό προετοιμάζεται: να μην μπορεί καν να διακρίνει, απλά να υπακούει…

(Κατά τα υπόλοιπα: Ωραίο φαίνεται αυτό το iron dome… ΡημαδοΓουαϊδοΝικόλα υπ.αμ. παρήγγειλε δυο τρία κομμάτια να τα έχετε!!! Και να σου τυλίξουν δώρο και δυο τενεκέδες γράσο. Θα το χρειαστείτε…)

Mέση Ανατολή: παλιοί χειμώνες…

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.15) >> Μπορεί την δεκαετία του ’80 να απέτυχαν, αλλά ποτέ δεν ξέχασαν! Τι; Ότι η ισλαμική επανάσταση στο ιράν κρατικοποίησε το 1979 τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στερώντας τα απ’ την agglo-persian oil company, που συστάθηκε το 1909 για να εκμεταλλεύεται αυτά ακριβώς τα κοιτάσματα: μετά αυτήν την τεράστια απώλεια η εταιρεία ονομάστηκε «british petroleum» – BP…

Όταν, για παράδειγμα, το 2001 η Ουάσιγκτον ξεκίνησε τον «μακρύ, προληπτικό, αντιτρομοκρατικό πόλεμο», η Τεχεράνη ήταν στη λίστα των 7 κρατών που ο us army σκόπευε να «καθαρίσει». Αμέσως μετά την αμερικανική εισβολή στο ιράκ (άλλο μέλος της λίστας…) η Ουάσιγκτον ετοιμαζόταν για την συρία, τον λίβανο και το ιράν:

Κάποιοι θα πρέπει να τον θυμούνται τον αμερικάνο στρατηγό Wesley Clark: ήταν ο ανώτατος διοικητής του νατο στα τέλη της δεκαετίας του ’90… Αυτός ο τύπος λοιπόν, στην αποστρατεία πια, διηγείται (η συνέντευξη είναι το 2007) πως ανακάλυψε τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη του 2001 ότι ο us army επρόκειτο να “τακτοποιήσει” 7 (ολογράφως: επτά) κράτη, μέσα σε 5 χρόνια: ιράκ, συρία, λίβανο, λιβύη, σομαλία, σουδάν∙ and last but not least ιράν…

Παρά τις θριαμβευτικές δηλώσεις η κατοχή του ιράκ δεν πήγε καθόλου καλά για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς, σχεδόν εξ’ αρχής. Η «τακτοποίηση» της Τεχεράνης και της Δαμασκού αναβλήθηκε, αλλά δεν εγκαταλείφθηκε! Με τις «δυσκολίες» της κατοχής του ιράκ (αλλά και του αφγανιστάν) να οξύνονται, η Ουάσιγκτον έπρεπε να βρει έναν «εργολάβο», να κάνει τη βρώμικη δουλειά της “δημιουργίας της νέας μέσης Ανατολής”… Ένας που δημιουργήθηκε ήταν ο isis, αλλά από καθαρά στρατιωτική άποψη είχε περιορισμένα μέσα. Ένας πληρέστερος και καλύτερος ήταν επίσης εύκολος: το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ήταν πρόθυμο και διατεθειμένο – πάντα για λόγους «αυτοάμυνας». To 2005:

Αλλά ακόμα και το 2019:

το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μπορούσε να ποντάρει στο ιμπεριαλιστικό βαθύ κράτος των ηπα (και το ανάποδο) αν θεωρούσε/σαν ότι υπάρχει μια «ευκαιρία». Υπάρχει;

Ένα γαλλικό φασιστόμουτρο «νέος φιλόσοφος» κάποτε, θεωρεί πως «ναι»:

Το ισραήλ δεν έχει εισβάλει στον λίβανο – τον απελευθερώνει…

Ένα αμερικανικό φασιστόμουτρο, «πολιτικός σχολιαστής», θεωρεί το ίδιο:

Και ένα γνωστό παράσιτο, ο βασιλικός σώγαμπρος (του ψόφιου κουναβιού) Kushner, που ονειρεύεται μια άδεια Γάζα ώστε να φτιάξει εκεί ακριβές τουριστικές βίλες με θέα στη θάλασσα, θέλει κι αυτός «να τελειώνει η δουλειά» (και με το ιράν…)

Αυτοί βέβαια είναι μεμονωμένα πρόσωπα μέσα σε πολλά άλλα μεμονωμένα πρόσωπα του ίδιου φυράματος (και του ίδιου πελατολογίου…) Οι μηχανισμοί, οι κρατικοί / παρακρατικοί μηχανισμοί, ειδικά στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο, θεωρούν ότι η βροχή-από-ιρανικούς-πυραύλους στις 1 Οκτώβρη είναι μια «ευκαιρία»;

Ή μήπως οι πνιγμένοι (του ουκρανικού πεδίου μάχης) προσπαθούν να πιαστούν απ’ τα μαλλιά τους; Μήπως νομίζουν ότι βρήκαν το λίγο «Περλ Χάρμπορ» που τους βολεύει, χωρίς νεκρούς μεν, αλλά…;

Mέση Ανατολή: νέοι χειμώνες;

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.00) >>

Ο φασίστας αρχιχασάπης επιδεικνύει στο άδειο αμφιθέατρο του ΟΗΕ στη Ν. Υόρκη, στις 27 Σεπτέμβρη 2024, την «κακή» και την «καλή» μέση Ανατολή. Είναι εικονογράφηση της απελπισίας: ούτε ο τοξικός του Ριάντ, ούτε ο χασάπης του Καϊρου, ούτε στο σουδάν ενδιαφέρονται για τέτοιες (εντελώς μπαγιάτικες) «προσφορές». Ωστόσο, «μπαγιάτικες» ή «φρέσκιες», οι ιδέες του αρχιχασάπη ίσως εκφράζουν συμφέροντα (και ελπίδες) πέρα απ’ αυτά του δικού του χασάπικου…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.