Tag: κίνα

Τρίτη 28 Φλεβάρη. Σχετικό με την αξία των όπλων και της “δημιουργικής καταστροφικότητάς” τους, σχετικό επίσης με την συνέχεια πολιτικής μεταξύ της προηγούμενης και της τωρινής αμερικανικής διοίκησης: η εγκατάσταση του αμερικανικού αντιπυραυλικού συστήματος THAAD στη νότια κορέα. Πρόκειται για σύστημα ραντάρ και πυραύλων που «κτυπάνε» άλλους πυραύλους, χωρίς να έχουν οι ίδιοι εκρηκτική (ή πυρηνική) κεφαλή, για να μην πυροδοτηθεί (κατά τους κατασκευαστές του THAAD) η πυρηνική κεφαλή που ίσως κουβαλάει ο εχθρικός πύραυλος. Η κατάρριψη γίνεται μέσω κινητικής ενέργειας. Κατά τους αμερικάνους το σύστημα έχει περάσει με επιτυχία κάμποσα τεστ – εναντίον δικών τους πυραύλων, προφανώς…

Πρόκειται για μια ιστορία που έχει ξεκινήσει απ’ το 2014 με συμφωνίες μεταξύ Σεούλ και Ουάσιγκτον, και τώρα μπαίνει στην τελική φάση της. Υποτίθεται ότι η νότια κορέα είναι καλό οικόπεδο για τους THADD (με τωρινό βεληνεκές 200 χιλ.) εναντίον των βαλιστικών πυραύλων της βόρειας. Αλλά το Πεκίνο έχει διαφορετική γνώμη· και όχι άδικα. Θεωρεί ότι το σύστημα στρέφεται εναντίον των δικών της πυραύλων.

Το ίδιο σύστημα ήθελε και το Τόκιο. Αλλά τελικά προτίμησε να φτιάξει ένα δικό του ανάλογο, μάλλον επειδή δεν θέλει να ανακατευτούν ακόμα περισσότερο οι αμερικάνοι στα ιμπεριαλιστικά πόδια του.

Οι βαλιστικοί πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς ήταν ένας απ’ τους βασικούς λόγους που δεν έγινε «θερμός» ο 3^ος παγκόσμιος πόλεμος, ο επονομαζόμενος «ψυχρός»: ξεπερνούσαν το γεωγραφικό πλεονέκτημα που έχουν οι ηπα, τους δύο μεγάλους ωκεανούς που χωρίζουν την ενδοχώρα τους από οποιονδήποτε αντίπαλο. Γι’ αυτό και από νωρίς, απ’ τα 70ς αν δεν κάνουμε λάθος, «φαγώθηκαν» να φτιάξουν ένα αποτελεσματικό αντιπυραυλικό σύστημα. Γι’ αυτό και φυτεύουν τέτοια (ή σχεδόν τέτοια) συστήματα όσο κοντύτερα μπορούν στα σύνορα αντιπάλων τους (ρωσία, κίνα).

Είναι πράγματι αποτελεσματικά; Υποθέτουμε πως το αμερικανικό πεντάγωνο θα ήθελε να είναι απόλυτα σίγουρο (για να ρίξει το σύνθημα «τώρα τους έχουμε!») αλλά δεν είναι. Ίσως όχι ακόμα. Γιατί δεν ξέρει (;) τι «αντίμετρα» (για να μην είναι εύκολοι στόχοι οι πύραυλοί τους) έχουν στην κατοχή τους η Μόσχα και το Πεκίνο – προφανώς δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια.

Δεν βλέπουμε όμως σε τέτοιους ανταγωνισμούς κάποια ευκαιρία καθησυχασμού. Η Ουάσιγκτον έχει καταφέρει, με το ένα ή το άλλο πρόσχημα, να σπείρει τους «αντιπυραύλους» της στην ανατολική ευρώπη, κοιτώντας προ ρωσία μεριά. Παλεύει το ίδιο και προς κίνα μεριά. Το τι είναι όντως αποτελεσματικό θα φανεί μόνο στην πράξη. Που θα την πληρώσουμε, όπως και νάχει, εμείς· και πολλοί σαν εμάς.

Κυριακή 26 Φλεβάρη. Εκτός απ’ τον “φιλειρηνισμό” του ψόφιου κουναβιού υπάρχουν κι άλλα παραμύθια, μερικά απ’ τα οποία έχουν οπαδούς και στα μέρη μας… Όμως η μαύρη αλήθεια είναι αυτή: στο συριακό πεδίο μάχης έχουν συγκεντρωθεί, όχι σε μεγάλες ποσότητες αλλά με “όλα τα απαραίτητα”, στρατοί από μισή ντουζίνα καπιταλιστικά κράτη: ρωσία, τουρκία, ηπα, ιράν, αίγυπτο, ισραήλ – χώρια οι “εκπρόσωποι”.

Έχει γίνει επίσημη και οριστική μοιρασιά της συριακής επικράτειας; Με δεδομένο ότι πρόκειται για δευτερεύον μέτωπο του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου πολέμου, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι δεν είναι αδύνατο “κάπως να τα βρουν”. Όμως ακριβώς επειδή είναι δευτερεύον το μέτωπο οποιαδήποτε “συμφωνία” , ακόμα κι αν έχει υπάρξει, μόνο σαν προσωρινή θα μπορούσε να θεωρηθεί. Ειδικά αν υπολογίσει κανείς ότι τουλάχιστον απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον, που είχε την πρωτοβουλία για την “δημιουργική αστάθεια” στην ευρύτερη περιοχή (πλην ισραήλ…), οι διακυβεύσεις στη μέση Ανατολή (όπως και στην Αφρική) σχετίζονται άμεσα με τα δύο κύρια μέτωπά της: την ανατολική ασία (κίνα) και την ευρώπη.

22/2/2017. Παρότι ο σχηματισμός αυτής της (αβέβαιης ως προς την τελική σύνθεσή της αλλά σαφέστατης ως προς τους σκοπούς της) “περιφερειακής συμμαχίας” / δεκανίκι του αμερικανικού και του ισραηλινού ιμπεριαλισμού στη μέση Ανατολή δεν είναι πρωτότυπη ιδέα, η συγκυρία του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού και η εξέλιξη της παγκόσμιας κρίσης / αναδιάρθρωσης την διαφοροποιούν από παρόμοια μπλοκ του παρελθόντος. Η Τεχεράνη “θυμίζει” την συμμαχία της με την Μόσχα· και η Μόσχα ανταποδίδει. Υπάρχει και ένας τρίτος στην “τριπλή συνεννόηση”: η Άγκυρα. Η συριακή, η ιρακινή και πιθανόν και η λιβανέζικη επικράτεια είναι στον πάγκο του χασάπη. Το Πεκίνο έχει στρατηγικά συμφέροντα επενδυμένα στην ευρύτερη μέση Ανατολή: ο ένας απ’ τους δύο κλάδους του χερσαίου “δρόμου του μεταξιού” και ο μοναδικός θαλάσσιος σχετίζονται άμεσα με την περιοχή.
Αν το Τελ Αβίβ, με τις πλάτες της Ουάσιγκτον και του Ριάντ, αποφασίσει να επιτεθεί στην Τεχεράνη (λέμε: “αν”) αυτός ο πόλεμος θα περιοριστεί σαν “περιφερειακός”;
Δύσκολο… Όχι αδύνατο, αλλά οπωσδήποτε δύσκολο…

19/2/2017. Διάφοροι “ειδικοί” (αναλυτές / δημαγωγοί) επιμένουν: η παραίτηση του Flynn είναι μόνο η αρχή· η καρέκλα του ψόφιου κουναβιού τρίζει… Με κύρια (υποτιθέμενη) «πέτρα του σκανδάλου» τις «σχέσεις του με την Μόσχα»…
Η προσωποκεντρική αντίληψη για τη εξουσία είναι τέλεια για να πουλάει μελοδράματα και κατορθώματα για την ευχαρίστηση του πόπολου· αλλά τα καπιταλιστικά κράτη έχουν πάψει (εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα) να κρέμονται απ’ τα γεννητικά όργανα οποιουδήποτε άρχοντα. Δεν υπάρχει βασιλιάς για να του κόψουν το κεφάλι· και το ψόφιο κουνάβι δεν είναι εξαίρεση.
Είναι βέβαιο (και από πολλές απόψεις λογικό) ότι η ιδέα ενός συμβιβασμού με την Μόσχα, με σκοπό να απομονωθεί το Πεκίνο, είναι εξαιρετικά προβληματική απ’ την σκοπιά του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Εκφράζει, εκπροσωπεί το ψόφιο κουνάβι μια τέτοια προσέγγιση; Δεν βάζουμε καθόλου το χέρι μας στη φωτιά.
Όμως και η αντίθετη ιδέα, της «κατά μέτωπο» αντιμετώπισης της συμμαχίας Μόσχας – Πεκίνου (plus Τεχεράνη, plus διάφοροι ακόμα), είναι εξίσου προβληματική αν δεν πρόκειται να ξεκινήσει άμεσα η Ουάσιγκτον έναν κανονικό παγκόσμιο πόλεμο, ούσα σίγουρη ότι έχει τέτοια στρατιωτική υπεροπλία ώστε να τον κερδίσει.
Αυτό σημαίνει ότι με ψόφιο κουνάβι στην προεδρική καρέκλα ή χωρίς, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός βρίσκεται σε ιστορικό σταυροδρόμι, όπου κανένας δρόμος δεν είναι «εύκολος» ή «σίγουρος». Αν αυτό είναι το θέμα, τότε η θεατρική αναπαράστασή του είναι, απλά, βαρετά έως επικίνδυνα αποπροσανατολιστική.

17/2/2017. Τι είναι αυτό; Όχι κάδος σκουπιδιών με ρόδες! Είναι ένα ρομπότ, φωτογραφημένο σε σιδηροδρομικό σταθμό της Zhengzhou, στην κεντρική κίνα. Το ρομπότ κάνει «περιπολίες» ελέγχοντας την ποιότητα του αέρα, την θερμοκρασία και την υγρασία του σταθμού, και επιπλέον μπορεί να ανιχνεύσει φωτιά. Το βράδυ, που ο σταθμός κλείνει, ασχολείται με την καθαριότητα.
Το καλό είναι ότι δεν κινδυνεύουμε, στα μέρη μας, να πέσουμε πάνω σε τέτοια «άγνωστης ταυτότητας» (και, κυρίως, δυνατοτήτων) όντα. Υπάρχουν ελάχιστοι σιδηροδρομικοί σταθμοί: το τραίνο το πάτησε το καρτέλ των κτελ…

1/2/2017. Επί της ουσίας δεν είναι απρόβλεπτο. Έχει, όμως, ενδιαφέρον το timing· δείγμα σοβαρού σφιξίματος. «Με το καλημέρα» το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού συμπλήρωσε το μικρό αλλά περιεκτικό κάδρο των εχθρών του αμερικανικού καπιταλισμού: μαζί με το γουάν το ευρώ. «Χονδροειδώς υποτιμημένο» το χαρακτηρίσε ένας κάποιος Peter Navarro (ε, όχι και «κάποιος»! Επικεφαλής του «εθνικού συμβουλίου εμπορίου» διορισμένος απ’ το ψόφιο κουνάβι είναι ο άνθρωπος!) τραβώντας το όπλο του: η γερμανία είπε χρησιμοποιεί αυτό το grossly undervalued ευρώ, για να έχει πλεονεκτήματα σε βάρος των ηπα, αλλά προσέθεσε και των εταίρων της στην ε.ε.
Άρα; Θα πρέπει να διαλυθεί το ευρώ (η ευρωζώνη), η γερμανία, ή και τα δύο· για να ξαναγίνει μεγάλη η αμερική… Μαζί, φυσικά, με την κίνα: κι αυτή θα πρέπει να διαλυθεί. Σε γενικές γραμμές και για να το πούμε απλά, όποιος πηγαίνει κόντρα στις ηπα (από καπιταλιστική άποψη), πρέπει να διαλυθεί. Αυτό εννοούσε ο κυρ Navarro. Απομένει να δούμε με ποιον ακριβώς τρόπο θα τα καταφέρει το ψοφιοκουναβιστάν να διαλύσει τους αντιπάλους του. Θα χρησιμοποιήσει πυρηνικά; Ή θα τα καταφέρει με “συμβατικά”; Ή δεν θα τα καταφέρει καθόλου; (Ωραία ερώτηση, αρκεί να βρίσκεται κανείς στο Δ του Κενταύρου!).
Η αλήθεια είναι πάντως ότι το ευρώ δεν είναι «χονδροειδώς υποτιμημένο». Σε κάθε περίπτωση η ε.κ.τ., με την «ποσοτική χαλάρωση» (βασικό εργαλείο ελεγχόμενης υποτίμησης) δεν έκανε τίποτα άλλο, και μάλιστα με μερικά χρόνια καθυστέρηση, απ’ αυτό που ξεκίνησε απ’ το 2010 η αμερικανική fed. Εννοείται πως παρόμοια κάνουν όλες οι κεντρικές τράπεζες όταν τα νομίσματά τους ανατιμώνται· ή όταν θέλουν να τα υποτιμήσουν.
Εξίσου αλήθεια είναι ότι δεν ωφελήθηκαν μόνο οι γερμανικές εξαγωγές (εκτός ευρωζώνης) απ’ την ισοτιμία περίπου 1:1 δολαρίου – ευρώ. Οφελήθηκαν οι πάντες. Γάλλοι, πορτογάλλοι, ισπανοί, ιταλοί , ολλανδοί, όλοι. Ακόμα και οι έλληνες (λέμε τώρα, γιατί δεν έχουν πολλά ποιοτικά να εξάγουν…)
Εν τέλει το γελοίο αυτής της αγχωμένης αντίδρασης είναι η αντινομία της υπονοούμενης «πρότασης» που κουβαλάει. Τι λέει ο εμπορικός boss των ηπα στα ευρωπαϊκά κράτη; Βρε χαζά! Σας εκμεταλλεύεται η παλιογερμανία ρεεε, με το «χοντροειδώς υποτιμημένο» ευρώ… Ενώ αν γυρίσετε στα εθνικά σας νομίσματα; Ε, αυτά θα είναι λεπτεπίλεπτα υποτιμημένα – οπότε πάλι θα έχετε εμπορικά πλεονάσματα απέναντι στις ηπα.
Εκεί πάει ο «ιδιοφυής» συλλογισμός του ανδρός. Οπότε, κάθε εθνικιστικός αμερικάνος σκύλος θα πρέπει να δαγκώσει τον εμπορικό boss στο αυτί, και να του ψιθυρίσει: ρε Navarro, είπαμε να ανατιμηθούν τα νομίσματά τους για να πουλάμε φτηνότερα εμείς με το δολάριο. Τι μαλακίες είναι τώρα αυτές που λες;
Επίσης (θα έλεγε αυτό το σκυλί) μην λες για το ευρώ πράγματα που δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε με το γουάν. Ποια ένωση θα διαλύσουμε εκεί ρε μπάρμπα;

(φωτογραφία: δεν είναι του γούστου μας οι πρώτες 100 μέρες των αμερικάνων προέδρων. Αλλά δεν θα πρέπει να έχει υπάρξει άλλος εδώ και πολλά χρόνια που να έχει φωτογραφηθεί και προβληθεί τόσο υπογράφοντας διαταγές με το που έστρωσε τον κώλο του στην προεδρική καρέκλα. Κόμπλεξ; Ανασφάλεια; Σύνδρομο αυτοκρατορικού μεγαλείου; Δεν ξέρουμε.
Πάντως ο δεξιά είναι ο «fuck euro» Navarro. Ευελπιστούμε ότι οι έλληνες σύμμαχοι και ομοϊδεάτες του – you know who – θα μπουν στα έξοδα να του στείλουν μια ανθοδέσμη).