Tag: κίνα

America first

Σάββατο 6 Μάη. Πολλοί και διάφοροι “είδαν” στην εκλογή του ψόφιου κουναβιού μια “στροφή” της αμερικανικής πολιτικής, ένα είδος αλλαγής έμφασης: απ’ τις διεθνείς στρατιωτικές εκστρατείες (που εκπροσωπούσε, κατ’ αυτούς, μόνο η Κλίντον…) σε κάποιο είδος “εσωστρέφειας” και “ανασυγκρότησης”.

Οποιαδήποτε κριτική ανάλυση και επισκόπηση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού θα έδειχνε ότι τέτοιου είδους “αναχωρητισμός” είναι, απλά, αδύνατος. Τα έχουμε πει. Να όμως που τα λέει ωμά κάποιος “από μέσα”. Ο Lawrence Wilkerson, επιτελάρχης του αμερικάνου στρατηγού και στη συνέχεια υπ.εξ. (2001 – 2005, στην πρώτη θητεία του Μπους του Β) Colin Powell, έδωσε μια συνέντευξη στο ανεξάρτητο ιντερνετικό κανάλι real news (καμμία σχέση με το ελληνικό καθεστωτικό συγκρότημα!). Τα λεγόμενά του είναι πολύ πιο πέρα από «απλή προσωπική γνώμη».

Ερώτηση (του δημοσιογράφου Aaron Mate): Ακούμε τώρα ότι ο πρόεδρος Trump θα στείλει περισσότερο στρατό στο Αφγανιστάν, ύστερα από αίτημα των στρατηγών του. Αυτό που με εντυπωσιάζει σ’ αυτή τη συζήτηση είναι ότι όχι και πολύ παλιά, μόλις το 2011, στην κορύφωση της εκστρατείας επί προεδρίας Obama, υπήρχαν 100.000 αμερικάνοι στρατιώτες εκεί. Δεν κατάφεραν να νικήσουν τους Ταλιμπάν. Οπότε τώρα, που υπάρχουν 9.000, γίνεται κουβέντα να πάνε μερικές χιλιάδες ακόμα, λες και πρόκειται να κάνουν την διαφορά. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτόν τον πόλεμο των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, που δεν δείχνει να τελειώνει μετά από 16 ολόκληρα χρόνια;

Απάντηση (Wilkerson): … Η στρατηγική λογική έχει αλλάξει, και νομίζω ότι θα μείνουμε στο Αφγανιστάν για τα επόμενα 50 χρόνια. Επειδή το Αφγανιστάν είναι για εμάς η μόνη δυνατότητα, η μόνη χερσαία δυνατότητα, το μόνο έδαφος όπου μπορούμε να έχουμε αμερικανικές δυνάμεις έτσι ώστε οποιαδήποτε στιγμή το θελήσουμε, οποιαδήποτε στιγμή διατάξει ο πρόεδρος, να εμπλακούμε ή να προκαλέσουμε προβλήματα στους Κινέζους, μ’ αυτήν την θεωρία τους “one belt one road”, που σημαίνει ότι θέλουν να φτιάξουν έναν καινούργιο δρόμο του μεταξιού απ’ την επαρχία Xinjiang ως την Ευρώπη.

… Διαπιστώσαμε ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο ή και σχεδόν αδύνατο να μπλοκάρουμε αυτήν την ιστορία στην ανατολική Μεσόγειο με ναυτικές και αεροπορικές δυνάμεις. Γι’ αυτό και δεν νομίζω ότι θα φύγουμε απ’ το Αφγανιστάν…

Τρομοκρατία;

Σάββατο 6 Μάη. Ερώτηση: Δεν νομίζω να έχει δοθεί ποτέ επίσημα αυτή η εξήγηση για την αιτία που ο αμερικανικός στρατός βρίσκεται στο Αφγανιστάν. Αντίθετα μας έχουν πει για τους Ταλιμπάν, την αλ-Κάιντα, και τώρα και για τον Isis…

Απάντηση: Ναι, αυτά είναι σοβαρά ζητήματα. Αλλά είναι ζητήματα τακτικής σημασίας. Φυσικά, αν δεν είχαμε εισβάλει στο Ιράκ το 2003 όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι σε αρκετά χαμηλότερο επίπεδο απ’ ότι σήμερα…. Αλλά σίγουρα είναι θέματα τακτικής. Άσχημα θέματα, αλλά τακτικής. Το στρατηγικό ζήτημα, το ζήτημα των τρισεκατομυρίων δολαρίων, είναι η σύγκρουση δύο οικονομιών, το ζήτημα της αναμέτρησης δύο παγκόσμιων γιγάντων, των ΗΠΑ και της Κίνας, που «ακουμπάνε» μεταξύ τους στο Αφγανιστάν. Και στο Πακιστάν, που φαίνεται ότι είναι περισσότερο σύμμαχος της Κίνας απ’ότι των ΗΠΑ.

… Ύστερα είναι και όλοι αυτοί οι αγωγοί, βόρεια, νότια, ανατολικά, δυτικά… Δισεκατομύρια επί δισεκατομυρίων για επενδύσεις ή πιθανές επενδύσεις, και φυσικά κέρδη… Και όλοι αυτοί που ασχολούνται με το θέμα κοίταξαν τον χάρτη και είπαν «Voila! Κοίτα τι έχουμε εδώ! Υπάρχει ένα μέρος που μπορούμε να στείλουμε τον στρατό μας και να είναι μέσ’ τη μέση όλων αυτών των ενεργειακών σχεδίων»….

Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε!

Σάββατο 6 Μάη. Λέει κι άλλα ενδιαφέροντα το πρώην στέλεχος του αμερικανικού υπ.εξ., που δεν χωράνε εδώ. Και τα λέει με την ωμότητα κάποιου που δεν δεσμεύεται πια από “επισημότητες”. Για παράδειγμα δεν ξέρει αν οι ρώσοι εξοπλίζουν τους Ταλιμπάν… “αλλά αν ήμουνα ρώσος αυτό ακριβώς θα έκανα. Θα εξόπλιζα τους Ταλιμπάν. Θα το έκανα για πολύ ξεκάθαρους, στρατηγικούς λόγους: επειδή οι αμερικάνοι είναι πολύ κοντά στα σύνορά μου κι αυτό δεν μου αρέσει καθόλου…”

Το επιμύθιό του; …Έτσι είναι η ιστορία. Έτσι συμβαίνει. Είναι τα πραγματικά συμφέροντα, τα οικονομικά συμφέροντα. Κι έτσι θα συνεχίσει. Χρησιμοποιήσαμε την τρομοκρατία σαν δικαιολογία για να πάμε σε διάφορα μέρη και να κάνουμε διάφορα πράγματα, τα οποία στην πραγματικότητα είχαν ελάχιστη σχέση με την τρομοκρατία και πολύ μεγάλη σχέση με τις μεγάλες δυνάμεις, την οικονομία και τον χρηματοπιστωτισμό….

Δεν είναι και τόσο άσχημα

Παρασκευή 5 Μάη. Τον Αύγουστο του 2016 η εταιρεία Fininvest, του γνωστού Μπερλουσκόνι, υπέγραψε ένα προσύμφωνο πώλησης της Μίλαν στην κινεζική «επενδυτική» εταιρεία Sino-Europe Sports Investment Management Changxing Co., Ltd. Οι τελικές υπογραφές έπεσαν στα μέσα του περασμένου Απρίλη. Η Milan έγινε κινεζική (ιδιοκτησιακά) έναντι 740 εκατομυρίων ευρώ – η ένδοξη εποχή Μπερλουσκόνι τέλειωσε… . Είναι το δεύτερο «μεγάλο όνομα» της ιταλικής Serie A που περνάει σε κινεζικά χέρια. Είχε προηγηθεί η Inter, που έχει αγοραστεί από μια μεγάλη κινεζική αλυσίδα ποκαταστημάτων, την Suning Commerce Group. Επιπλέον κινεζική είναι και η εταιρεία εκμετάλλευσης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων της Serie A.

Εν τω μεταξύ στην αγγλία, όπου επίσης κινεζικές επιχειρήσεις έχουν αγοράσει ομάδες της Premier League, κάποιοι φιλύποπτοι ψάχνουν μήπως αυτές που εμφανίζονται σαν «ιδιωτικές» κινεζικές επιχειρήσεις είναι τελικά, κρατικές… Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο…. Μα τι καχυποψία είναι αυτή στην άλλοτε παγκόσμιας εμβέλειας «σπορ σημαία» της αυτού μεγαλειότητας; Ακόμα κι αν όλοι οι ιδιοκτήτες είναι ένας, ας πούμε το «κομμουνιστικό κόμμα κίνας», δεν θα επηρεαστεί η θεατρικότητα του ποδοσφαιρικού ανταγωνισμού. Δεν είναι ανόητα τα κινεζικά αφεντικά να θέλουν να χάσει το «προϊόν την αξία» του. Κια να γίνονται και τίποτα στησίματα, ε, θα γίνονται με χάρη και κομψότητα.

Εδώ; Δεν ενδιαφέρεται κανένας επενδυτής απ’ την Ασία να αγοράσει ελληνικό ποδόσφαιρο; Μα γιατί; Είναι τόσο ωραίο!

Της κορέας 2…

Πέμπτη 27 Απρίλη. Η Ουάσιγκτον και η Σεούλ επιταχύνουν την εγκατάσταση του αντιπυραυλικού συστήματος THAAD (Termonal High Altitude Area Defence), ισραηλινής κατασκευής, στη νότια κορέα. Υποτίθεται ότι το σύστημα είναι ανάλογο των patriot, και ότι μπορεί να αναχαιτίσει πυραύλους μέσου βεληνεκούς (από 880 μέχρι 5.500 χιλιόμετρα). Αν είναι λίγοι…

Και ιδού ένας λόγος που το Πεκίνο ίσως θυμώνει με την Πγιονγκγιάνγκ. Επιδεικνύει έναν στρατιωτικό τσαμπουκά που δεν μπορεί να οδηγήσει με επιτυχία ως το τέλος του μόνη της, χωρίς κινεζική βοήθεια· και απ’ την άλλη νομιμοποιεί την εντατικοποίηση της αμερικανικής παρουσίας στη νότια κορέα, κάτι που το Πεκίνο θεωρεί εχθρικό. Μ’ άλλα λόγια: το βορειοκορεατικό καθεστώς αντικειμενικά δουλεύει υπέρ των αμερικανικών (και ιαπωνικών) συμφερόντων, και εναντίον των κινεζικών.

Εκτός εάν το Πεκίνο εφαρμόζει την συμβουλή: έχε τους φίλους κοντά και τους εχθρούς κοντύτερα.

(φωτογραφία: τα συστατικά του THAAD δεν γίνονται απ’ όλους δεκτά στη νότια κορέα… Εδώ δεν φαίνονται οι διαδηλωτές, μόνο ένα πανό: το πλάνο είναι γεμάτο μπάτσους…)

Της κορέας 3…

Πέμπτη 27 Απρίλη. Σε άρθρο των global times, που θεωρούνται ότι εκφράζουν την κεντρική επιτροπή του κομμουνιστικού κόμματος της κίνας, αφήνεται η υπόνοια ότι το Πεκίνο θα μπορούσε, ίσως (…) να ανεχτεί μια περιορισμένης έκτασης «χειρουργική» αεροπορική επίθεση των ηπα στη βόρεια κορέα… Σε καμία περίπτωση όμως εισβολή του στρατού της νότιας στο βορειοκορεατικό έδαφος.

Είναι αυτό μια σταθερή θέση; Ή μια τελευταία προειδοποίηση προς την Πγιονγκγιάνγκ ότι δεν μπορεί να κάνει μαγκιές με ξένα (δηλαδή κινεζικά) κόλλυβα;

Δεν βάζουμε στοίχημα. Ειδικά για τις ιμπεριαλιστικές τακτικές «μεγάλων δυνάμεων» στην ασία. Όμως υπάρχουν (ή έτσι τα βλέπουμε) κάποια «δευτερεύοντα» σημάδια που δείχνουν ότι η Ουάσιγκτον μπορεί να είναι ευχαριστημένη προς το παρόν με την αυξημένη στρατιωτική παρουσία της στην ευρύτερη περιοχή της κορεατικής χερσονήσου· με την προϋπόθεση ότι το καθεστώς της βόρειας κορέας δεν θα κάνει κάποια καινούργια «απαγορευμένη δοκιμή».

Εξάλλου δεν είναι ακόμα βέβαιο (και πως θα μπορούσε;) ότι η νότια κορέα (κατά κύριο λόγο) θα ήταν διατεθεμένη να υποστεί τα αντίποινα μιας αμερικανικής επίθεσης αν δεν πρόκειται να δοκιμάσει να καταλάβει εδάφη της βόρειας κορέας – κάτι που το Πεκίνο θεωρεί casus belli.

Οι επόμενες ημέρες και νύχτες θα δείξουν τι είναι που εγκυμονείται…

Της κορέας…

Τετάρτη 26 Απρίλη. Η συγκέντρωση στρατών γύρω απ’ την κορεατική χερσόνησο και η φιλοπόλεμη ρητορική της Ουάσιγκτον πολλαπλασιάζουν τις πιθανότητες ανάφλεξης στο κυρίως μέτωπο του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Φαίνεται πως ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός προσπαθεί να κερδίσει το έδαφος που έχει χάσει στην ανατολική ασία στη διάρκεια της φιλόδοξης μεν αλλά όχι ιδιαίτερα πετυχημένης εκστρατείας “Asian pivot” της προηγούμενης διοίκησης (Ομπάμα). Μια ακόμα απόδειξη της συνέχειας στην αμερικανική «εξωτερική πολιτική».

Κάνουμε ωστόσο την σκέψη ότι ο αποφασιστικός παράγοντας για το τι θα γίνει τις επόμενες ημέρες και βδομάδες εκεί ΔΕΝ είναι ο διακηρυγμένος αμερικανικός τσαμπουκάς αλλά οι αδήλωτες προθέσεις του Πεκίνου. Κάνει μεγάλη διαφορά αν το κινεζικό καθεστώς ξεκαθαρίσει στην Ουάσιγκτον ότι οποιαδήποτε επίθεση κατά της Πγιονγκ Γιανγκ θα θεωρηθεί επίθεση και κατά του Πεκίνου, ή όχι.

Το είδος των όπλων που μαζεύει η Ουάσιγκτον στην κορεατική χερσόνησο κάνει για αεροπορικές επιδρομές κατά της βόρειας κορέας, και ως εκεί. Παρότι το βορειοκορεατικό καθεστώς διαθέτει 1200 (ρωσικής κατασκευής) αεροπλάνα, τόσο αυτά όσο και το σύστημα αεράμυνάς του θεωρείται «παλιομοδίτικο» και όχι ιδιαίτερα αποτελεσματικό· πράγμα που θα έκανε ευκολότερη την δουλειά της αμερικανικής αεροπορίας και των συμμάχων της. Το είδος της απάντησης που το βορειοκορεατικό καθεστώς έχει «δουλέψει» επί χρόνια είναι πυραυλική. Με ή χωρίς πυρηνικά. Αρχίζοντας με το ευκολότερο, επειδή είναι κοντά: με στόχους στη νότια κορέα ή/και στην ιαπωνία. Και οι δύο έχουν εξοπλιστεί με (αμερικανικά) αντιπυραυλικά συστήματα, που σημαίνει ότι το βορεοκορεατικό καθεστώς θα έχει ελπίδες «να βρει στόχο» όσο περισσότερους πυραύλους εκτοξεύσει μαζί και ταυτόχρονα.

Η Ουάσιγκτον δεν θα χαλιόταν ιδιαίτερα αν υπήρχαν σοβαρές απώλειες στους δύο «συμμάχους» της, τη νότια κορέα ή/και την ιαπωνία – μάλλον θα χαιρόταν (κρυφά) επειδή έτσι θα αναγκάζονταν να δεθούν ακόμα περισσότερο στο δικό της άρμα. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι από οικονομική άποψη ο ιαπωνικός καπιταλισμός είναι σταθερά ανταγωνιστικός του αμερικανικού…

Όμως η άμεση στρατιωτική εμπλοκή του κινεζικού στρατού στην υπόθεση (για να μην μιλήσουμε για τον ρωσικό…) είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Γιατί σε αντίθεση με το καθεστώς της Πγιονγκ Γιανγκ το Πεκίνο έχει την δυνατότητα να κτυπήσει τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα· αποφεύγοντας το έδαφος της νότιας κορέας ή/και της ιαπωνίας. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ άσχημο «νέο» για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, που θα έπρεπε υποχρεωτικά να κλιμακώσει τον πόλεμο, με εξαιρετικά αβέβαια αποτελέσματα. Σε κάθε περίπτωση το να χάσουν έστω και ένα αεροπλανοφόρο θα ήταν για τους αμερικάνους το τέλος της ηγεμονίας τους στις θάλασσες του πλανήτη.

Κρίνουμε, λοιπόν, ότι το «κλειδί» βρίσκεται στο Πεκίνο. Αν, δηλαδή, έχει τους δικούς του (όχι γνωστούς…) λόγους να «αφήσει» την Πγιονγκ Γιανγκ για «λίγο στην τύχη» της, δηλαδή σε μια ορισμένη ήττα. Μια «ελεγχόμενη» ήττα που θα συνοδευτεί από σοβαρές ζημιές (σε καπιταλιστικές υποδομές) τόσο της νότιας κορέας όσο και της ιαπωνίας, εξαιτίας της όποιας βορειοκορεατικής «άμυνας». Αν δεν έχει τέτοιους λόγους, κι αν δεν θέλει επ’ ουδενί να έχει η Ουάσιγκτον μια στρατιωτική επιτυχία κάτω απ’ την μύτη του, τότε εικάζουμε ότι η Ουάσιγκτον με το μέγεθος των «αρμάδων» που έχει μεταφέρει στην περιοχή, θα περιοριστεί σε μια παρέλαση… Ενόσω το βορειοκορεατικό καθεστώς θα εμφανίσει κάποια στοιχεία «υποχώρησης» και «διάθεσης για διάλογο». (Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι τέτοιος είναι ο βασικός στόχος της Ουάσιγκτον προς το παρόν: με μια καλή ένοπλη παρέλαση να αναγκάσει το Πεκίνο να «μαζέψει» την Πγιονγκ Γιανγκ…).

Σε κάθε περίπτωση ακούγεται μακιαβελικό το ότι οι συγκρούσεις ενός παγκόσμιου πολέμου δεν είναι υποχρεωτικά «ευθύγραμμες». Πρέπει να σημειώσουμε πάντως ότι αυτή τη στιγμή ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός έχει αρχίσει να αποκτάει πρόβλημα και στο αφγανικό πεδίο μάχης… Που σημαίνει (κατ’ εμάς) ότι επείγεται, προς το παρόν, για «εύκολες νίκες» και όχι για έναν full παγκόσμιο πόλεμο.

Ακούγεται αισιόδοξο; Ίσως. «Προς το παρόν».

Τα μεταξωτά βρακιά

Σάββατο 22 Απρίλη. Καταλαβαίνουμε ότι μερικών μερικών ο εθνικός εγωϊσμός πληγώθηκε που υψηλόβαθμο στέλεχος του κινεζικού καθεστώτος έκανε επίσκεψη στην Άγκυρα και κουβέντιασε με τον Ερντογάν την επόμενη του δημοψηφίσματος… (Ενώ, σύμφωνα με τις ελληνικές υπηρεσίες και τους οπαδούς τους, θα έπρεπε το Πεκίνο να φτιάξει καινούργιο μεγάλο τείχος στα ανατολικά του για να μην το πάρουν τα κομμάτια απ’ την επερχόμενη διάλυση της τουρκίας…)

Δεν είναι, όμως, όλα μαύρα. Το Πεκίνο νοιάζεται και για το ελλαδιστάν. Και υπολογίζει σ’ αυτό για τον «δρόμο του μεταξιού». Δεν έχει πόδι στον Πειραιά; Έχει.

Να λοιπόν τα ευχάριστα. Ο κοτζάμ πρόεδρος της δημοκρατίας συναντήθηκε με κάθε τιμή με τον κύριο αριστερά (πάνω φωτογραφία). Ο οποίος είναι (κινέζος φυσικά, λέγεται Cai Mingzhao… ) … πρόεδρος του ειδησειογραφικού πρακτορείου Xinhua…. Και κουβέντιασαν και για τον «δρόμο του μεταξιού». Όπου ο αληθινό περισκόπιο πρόεδρος (ο έλληνας) δήλωσε ότι το μαγιάτικο φόρουμ στο Πεκίνο για την πρωτοβουλία «Ζώνη και Δρόμοι» είναι παγκόσμιας σημασίας. Είναι καλεσμένος; Θα φανεί.

Η σοβαρότητα του θέματος αυτής της συνάντησης αποδεικνύεται και απ’ την επόμενη φωτογραφία. Όπου ο γνωστός «αντ’ αυτού», φωτογραφίζεται (στη μέση) κατά την υπογραφή μιας συμφωνίας μείζονος σημασίας, που ξανατοποθετεί το ελλαδιστάν στο κέντρο του παγκόσμιου γίγνεσθαι: για την συνεργασία μεταξύ του πρακτορείου Xinhua (αριστέρα) με το «αθηναϊκό πρακτορείο ειδήσεων» (δεξιά). Χμμμμ… Τα ελληνικά (καθεστωτικά) νέα θα κατακλύσουν την ασία!

Τρέμε σύμπαν!!!

Ασία

Παρασκευή 21 Απρίλη. Στις ίδιες δηλώσεις του ο Tillerson έβαλε στη θέση του και το βορειοκορεατικό καθεστώς: σκοπεύουμε να το ξαναβάλουμε στη λίστα των κρατών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία… με σκοπό να αναγκάσουμε την Pyongyang να συμβιβαστεί μαζί μας… Οι απειλές του αμερικάνου υπ.εξ. συμπλήρωσαν εκείνες του αντιπροέδρου Pence (ο «τρελός σκύλος» ήταν απασχολημένος αλλού…) που πήγε να ευλογήσει την αμερικανική βάση στην ιαπωνική Yokosuka, και το αεροπλανοφόρο Roland Reagan…

Αυτά, την ώρα που η θρυλική «αρμάδα» (με επικεφαλής ένα ακόμα αεροπλανοφόρο, το Carl Vinson) βρίσκει τον δρόμο της, τελικά, προς τη βόρεια κορέα… Την ώρα, επίσης, που Πεκίνο (κυρίως) και Μόσχα (σε προς το παρόν μικρότερο βαθμό απ’ ότι το Πεκίνο) συγκεντρώνουν στρατό με όλα τα απαραίτητα στα σύνορά τους με την βόρεια κορέα.

Οι αμερικανικές απειλές και η συγκέντρωση στρατών δεν σημαίνουν υποχρεωτικά έναν πόλεμο αύριο. Δεν γίνεται απ’ την άλλη να σημαίνουν … «ειρήνη»!

Μόνο που μας δημιουργείται ένα (τολμηρό…) ερώτημα, που προς το παρόν δεν έχουμε στοιχεία ούτε να το απαντήσουμε ούτε να το απορρίψουμε. Θα ήταν δυνατόν Ουάσιγκτον και Πεκίνο, αφήνοντας προς στιγμή στην άκρη την στρατηγική αντιπαλότητά τους, να συμφωνήσουν μυστικά, μαζί με την Σεούλ φυσικά (και την ανοχή της Μόσχας) την μοιρασιά της βόρειας κορέας μεταξύ νότιας (κατά κύριο λόγο) και κίνας;

Η τακτική της «διάλυσης» δεν έχει χρησιμοποιηθεί ακόμα στην ανατολική ασία. Το βορειοκορεατικό καθεστώς απ’ την άλλη μεριά, εσωτερικά τυρρανικό απέναντι στον ίδιο του τον πληθυσμό, δεν είναι απαραίτητο σε κανέναν, εκτός απ’ τον εαυτό του.

Θα φανεί…

Ο κόσμος είναι λίγο μεγαλύτερος…

Πέμπτη 20 Απρίλη. Το κουρασμένο ύφος του (δεξιά) εξηγείται: είναι μόλις δυο μέρες μετά το δημοψήφισμα, προχτές Τρίτη δηλαδή. Η κυρία αριστέρα είναι η Liu Yandong, υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ της κίνας. Το ταξίδι της στην Άγκυρα είχε να κάνει με την προετοιμασία της διεθνούς συνάντησης “belt and road forum”, για τους «δρόμους του μεταξιού», που θα γίνει τον ερχόμενο Μάη στο Πεκίνο. Ο Ερντογάν θα είναι εκεί φυσικά, μιας και η τουρκική επικράτεια είναι μέσα στον οδικό και σιδηροδρομικό σχεδιασμό αυτού του giga project.

Εν τω μεταξύ κάθε γνήσιος έλλην πατριώτης έχει αποκλειστικές πληροφορίες ότι ως τον Μάη η τουρκία θα έχει διαλυθεί. Πράγμα που σημαίνει ότι το κινεζικό καθεστώς δεν ξέρει τι του γίνεται (σε αντίθεση με τους γνήσιους έλληνες πατριώτες – και τους καθοδηγητές τους απ’ την ευπ…).

Μέχρι τον Μάη λοιπόν είναι τα ψωμιά του “αιώνιου εχθρού”… Του 2017; Του 3017; Κάπου εκεί τέλος πάντων!!!!