Tag: κίνα

Το μέτωπο του Ειρηνικού

Δευτέρα 8 Γενάρη>> Το ερχόμενο Σάββατο 13 Γενάρη γίνονται στην ταϊβάν προεδρικές και κοινοβουλευτικές εκλογές. Με βάση τις υποψηφιότητες το αποτέλεσμά τους θα είναι κρίσιμο για την εξέλιξη του 4ου παγκόσμιου πολέμου σ’ αυτό που θεωρούμε το κυρίως μέτωπό του, οπωσδήποτε για τις ηπα.

Τρεις είναι οι φιλόδοξοι για την προεδρία της ταϊβάν. Ο Lai Ching-te, του κυβερνώντος τις δύο τελευταίες τετραετίες ανεξαρτησιακού / φιλοαμερικανικού DPP («δημοκρατικό προοδευτικό κόμμα»)∙ ο Hou Yu-ih του ιστορικού εθνικιστικού και φιλοκινεζικού KMT («Kuomintang»)∙ και ο Ko Wen-je, του καινούργιου και κάπως «ενδιάμεσου» TPP («λαϊκό κόμμα της ταϊβάν»). Οι Hou και Ko είχαν προσπαθήσει να κατεβάσουν κοινή υποψηφιότητα (κάτι που θα τους έδινε βέβαιη νίκη), αλλά διαφώνησαν για το ποιος θα ήταν αυτός ο κοινός υποψήφιος… Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν ένα προβάδισμα στο 36% +/- στον Lai, δεύτερο σε κοντινή απόσταση τον Hou με 31% +/-, και τρίτον τον Ko με 24% +/-. (Ο Ko δείχνει να έχει ιδιαίτερη επιρροή στους νεώτερους ψηφοφόρους: μιας το κόμμα του δεν έχει κυβερνήσει, η ρητορική του για τους χαμηλούς μισθούς και τις αβέβαιες προοπτικές των νέων εκλαμβάνεται τοις μετρητοίς…)

Θεωρούμε εύλογο ότι η μεν Ουάσιγκτον έχει κάνει «ότι χρειάζεται» υπέρ του Lai, το δε Πεκίνο αντίστοιχα υπέρ του Hou. Οπότε δεν διακυνδυνεύουμε πρόβλεψη για την προεδρική καρέκλα… Το ενδιαφέρον είναι ωστόσο ότι με βάση τα δημοσκοπικά στοιχεία η σύνθεση του κοινοβουλίου μπορεί να μην είναι «φιλική» προς τον Lai, ακόμα κι αν αυτός έρθει πρώτος.

Η ταϊβανέζικη βουλή έχει 113 καρέκλες∙ η πλειοψηφία χρειάζεται τουλάχιστον τις 57. Στις προηγούμενες εκλογές, το 2020, η «σκληροπυρηνική» usa-we-love-you Tsai Ing-wen του DPP είχε κερδίσει το 57,13% (στις προεδρικές), και το κόμμα της 45,1% και 61 έδρες στο κοινοβούλιο (7 λιγότερες απ’ ότι στις εκλογές του 2016), διατηρώντας ωστόσο την πλειοψηφία. Στην τωρινή συγκυρία, με τρεις υποψήφιους όπου ο τρίτος (ο Ko) θα έχει διψήφιο ποσοστό (πιθανότατα και πάνω από 20%) είναι απίθανο μια προεδρική πρωτιά του Lai και του DPP να σημαίνει και κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Απ’ την άλλη μεριά αν το φιλοκινεζικό KMT (ως δεύτερο) και το «ενδιάμεσο» TPP (ως τρίτο) καταφέρουν να συνεννοούνται πιο πετυχημένα απ’ ότι στην κοινή τους προεδρική κάθοδο, θα έχουν τακτικά την πλειοψηφία∙ ειδικά για ζητήματα «εξωτερικής πολιτικής».

Ενώ λοιπόν δεν μπορούμε να προβλέψουμε κάτι για την ταϊβανέζικη προεδρία, είναι ευκολότερο να εκτιμήσουμε ότι για τα επόμενα 4 χρόνια η Ουάσιγκτον ΔΕΝ θα έχει την «άνεση» των 8 προηγούμενων για την αντι-Πεκίνο χρήση της Ταϊπέι. Κι αν χάσει αυτή την άνεση δεν θα βρει εύκολα εναλλακτική.

Σε μια βδομάδα θα είμαστε σοφότεροι…

Εν τω μεταξύ μετρήστε: 2024… 2025… 2026… 2027… Πώς θα είναι ο κόσμος τότε; Τι θα έχει γίνει ως τότε;

Οι φύλακες του «διεθνούς δικαίου» (2)

Η τουρκική διαδήλωση «κομβόι για την Παλαιστίνη» επιτέθηκε στη νατοϊκή / αμερικανική βάση στο Incirlik. Ήταν φυσικά μια συμβολική επίθεση, άοπλη. Ωστόσο παρακαλούνται οι εντόπιοι αντι-ιμπεριαλιστές τουρκοφάγοι της αριστεράς-με-την-ευρεία έννοια, α) να τους μιμηθούν επειγόντως και, κυρίως β) να πετάξουν στα σκουπίδια τα εθνικιστικά στερεότυπά τους, πριν αυτά (τα στερεότυπα) κάνουν οριστικά το ανάποδο.

Δεν τους φταίνε οι ισλαμοδημοκράτες της Άγκυρας που δεν μπορούν να πάρουν χαμπάρι απ’ το τι γίνεται δίπλα τους εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια…

 

Δευτέρα 6 Νοέμβρη>> Τα πιο πάνω, και πολλά άλλα παρόμοια διεθνώς, θα μπορούσαν να θεωρηθούν μοιρολόγια: αν κανείς δεν μπορεί να σταματήσει το κτήνος, αυτό απλά θα συνεχίσει αυτό που ξέρει να κάνει.

«Κανείς δεν μπορεί»; Όχι! Δεν θέλει.

Το θεοναζί απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ και οι γνωστοί σύμμαχοί τους το έχουν αποδείξει: η μόνη «αποδεκτή λύση του παλαιστινιακού ‘προβλήματος’» είναι ο θάνατος, η εξόντωση, ο πόλεμος. Το αποδείκνυαν επί 7,5 δεκαετίες, το ξανα-αποδεικνύουν σε παροξυσμό τώρα.

Εδώ αναδεικνύεται η σημερινή κυνική τακτική όχι των δυτικών ιμπεριαλισμών αλλά των αντιπάλων τους. Του ευρασιατικού project. Σύμφωνα με την Μόσχα και τους συμμάχους της η δολοφονία 14.000 αμάχων στο Donbass απ’ το 2014 ως τα τέλη του 2021 όχι απλά δικαιολογούσε αλλά έκανε υποχρεωτική από ηθική άποψη την στρατιωτική εισβολή του Φλεβάρη του 2022. Σύμφωνα με την Μόσχα οι ουκρανοί νεοναζί (και οι σύμμαχοί τους επί του ουκρανικού εδάφους…) μόνο με σφαίρες και βόμβες μπορούν / πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Αν είναι έτσι, τότε τι είναι ηθικά υποχρεωτικό μετά την δολοφονία 10.000 Παλαιστινίων μέσα σε μόλις 3 βδομάδες; Τι είναι ηθικά υποχρεωτικό μετά τις μαζικές δολοφονίες, καταστροφές, εξοντώσεις, εδώ και 75 χρόνια; Ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση των ισραηλινών θεοναζί; Μήπως η … καταγγελία; Μήπως η τήρηση “ίσων αποστάσεων” και “ισορροπιών” μεταξύ Τελ Αβίβ και παλαιστινιακής αντίστασης;

Διπλά στάνταρ και απ’ αυτήν την μεριά:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πόλεμο θέλει η δύση; Πόλεμο θα λάβει! (2)

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Οι ρωσικές βάσεις στην Tartus και στην Khmeimin της συρίας βρίσκονται σε υψηλή ετοιμότητα, καθώς πλησιάζει ο 6ος στόλος. Σκληραγωγημένοι αντάρτες απ’ την υεμενίτικη al Asnar (Houthis) και απ’ της ιρακινές Kata’ib Hezbollah, Asa’ib Ahl ap-Haq και Harakat al-Nujaba είναι σε ετοιμότητα ή μπορεί καθ’ οδόν προς το παλαιστινιακό μέτωπο. Ο Soleimani, ίσως από κάπου στον ουρανό, διορθώνει τις τελευταίες λεπτομέρειες… Και Άγκυρα, Ισλαμαμπάντ, Μόσχα, Κάιρο, και Πεκίνο, παρακολουθούν κλείνοντας το μάτι: δεν είναι πια για την Παλαιστίνη μόνο! Είναι ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος! (Αν θέλετε το καταλαβαίνετε. Αν όχι… λυπούμαστε).

Το απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ παίζει, όχι μόνο για λογαριασμό του αλλά και για λογαριασμό των δυτικών ιμπεριαλισμών που τόσο πιστά υπηρέτησε εδώ και σχεδόν 80 χρόνια, το τελευταίο χαρτί της εμπροσθοφυλακής… (Το ίδιο που έπαιξε και το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου… και έχασε).

Κι εδώ είναι το πρόβλημα. Σύμφωνα με τον αξιόπιστο Scott Ritter στις αρχές της χρονιάς (2023) το ισραηλινό επιτελείο έκανε μια άσκηση-επί-χάρτου για το ενδεχόμενο ταυτόχρονης «προσβολής» από 3 ή και 4 (: + αίγυπτος…) μεριές. Το συμπέρασμα ήταν: θα ηττηθούμε… Το ισραηλινό πεντάγωνο μπορεί να μην περίμενε να ανάψουν το φυτίλι οι ξυπόλητοι της Γάζα, καταλαβαίνει όμως καλά την συγκυρία και τις αντιπαλότητες στις οποίες συμμετέχει ή και προκαλεί ή και οξύνει.

Τώρα πρέπει να αποφύγει ένα τέτοιο ενδεχόμενο αυτοπεριοριζόμενο στην «τιμωρία της Γάζα»; Αυτό του λένε οι δυτικοί φίλοι του: μην σκοτώσεις πολλές χιλιάδες, σκότωσε μόνο 10, 15 άντε 20 χιλιάδες κι εμείς θα πούμε ότι είναι λίγοι, μόνο 2.000, ότι οι άλλοι πέθαναν λόγω covid… γιατί μπορεί να μπουκάρουν οι ιρανοί και δικοί τους, και τότε θα έρθουμε σε δύσκολη θέση… Όμως απ’ την άλλη μεριά, ακόμα κι αν τώρα αποφύγει τα χειρότερα, θα υπάρξει επόμενη φορά – και το ξέρει. Ο χρόνος δεν είναι υπέρ του. Συνεπώς αυτό το ανθρωποφάγο δυτικογενές αποικιοκρατικό καθεστώς πλησιάζει ίσως (ίσως λέμε…) τα δάκτυλά του στο έσχατο σημείο του: στο σημείο Dimona. (Δεν θα πούμε περισσότερα, και ευχόμαστε να μην χρειαστεί. Απλά κρατείστε το σε κάποια άκρη…)

Κατά τα άλλα είναι γνωστό: παρά την φήμη του ο IDF ένα μόνο όπλο διαθέτει, κι αυτό είναι που χρησιμοποιεί (όταν δεν έχει τους ανάλογους αντιπάλους..): την αεροπορία του. Το πεζικό του; Οπουδήποτε μπλέχτηκε τα τελευταία 20 χρόνια, απ’ το νότιο λίβανο το 2006 ως το προσφυγικό στρατόπεδο της Jenin το περασμένο καλοκαίρι (και λίγες φορές μέσα στη Γάζα), ηττήθηκε. Μάχες πόλεων, μάχες ανάμεσα σε ερείπια στη Γάζα; Αν χρησιμοποιηθούν τεθωρακισμένα, θα είναι στο έλεος των αντιαρματικών. Αν δεν χρησιμοποιηθούν, το «σκέτο» πεζικό θα υποφέρει από τους ελεύθερους σκοπευτές. Εν τέλει πάνω απ’ τις άγνωστης έκτασης κατακόμβες κανείς σώφρων δεν θα πλησίαζε!!! Κάποιος το παρατήρησε: κάνοντας την Γάζα μπάζα απλά κάνουν αδύνατο να κρατήσουν οι αρβύλες τους εκεί… Κι αν δεν τις κρατήσουν πως θα πουν ότι νίκησαν-το-κακό; Πως θα τρομοκρατήσουν όσους τους αμφισβητούν πλέον πρακτικά και απειλητικά αλλά και τους πολύ περισσότερους σ’ όλο τον πλανήτη που χειροκροτούν τους αμφισβητίες;

Όλοι οι ξαφνιασμένοι (και οι πάντες είναι τέτοιοι, ποιος ασχολείται εδώ και μήνες με τη Μέση Ανατολή και μάλιστα από εργατικές, ανταγωνιστικές θέσεις;) δεν έχουν καταλάβει όχι τι έγινε στις 7 Οκτώβρη, αλλά το τι επιταχύνθηκε εκείνη την ημέρα!! Ούτε οι απωθήσεις ούτε η άγνοια είναι καλοί σύμβουλοι∙ ούτε όμως η ασταμάτητη μηχανή έχει προφητικό «χάρισμα».

Πόλεμο θέλει η δύση; Πόλεμο θα λάβει! (3)

Οδομαχίες βρίσκονται καθημερινά σε εξέλιξη σε διάφορες πόλεις της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης… αλλά οι Παλαιστίνιοι χρησιμοποιούν ακόμα πέτρες. ‘Ενοπλες παλαιστινιακές ομάδες προς το παρόν δρουν μόνο στην Jenin, κρατώντας του ισραηλινούς μακριά απ’ τον προσφυγικό καταυλισμό. Ο στρατός, φυσικά, έχει κλειδώσει τα δεκάδες «μπαντουστάν» και σκοτώνει όπου μπορεί: τουλάχιστον 55 διαδηλωτές ως το περασμένο Σάββατο, 7/10… (Αλλά αυτά είναι ασήμαντα νούμερα δολοφονιών, έτσι δεν είναι;)

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Ας το επαναλάβουμε (και που ξέρεις; η επανάληψη λένε ότι είναι η μητέρα της μάθησης!): δεν πρόκειται πια μόνο για την Παλαιστίνη – ακόμα κι αν οι δυτικοί προσπαθούν να περιορίσουν την σύγκρουση εκεί, ακόμα κι αν τα λόγια είναι παλιά και τετριμμένα, του είδους «η λύση των δύο κρατών»… Την Παλαιστίνη την είχαν «διαγράψει» απ’ τα κατάστιχά τους οι δυτικοί (πρώην ηγεμόνες), την θυμόνταν μόνο οι άραβες ή/και οι μουσουλμάνοι χωρίς όμως ορατούς συσχετισμούς δύναμης υπέρ τους. Εκείνο που έκανε η Παλαιστινιακή αντίσταση στις 7 Οκτώβρη το πρωί αντήχησε σε όλο τον πλανήτη! Ήταν μια εκκωφαντική έκρηξη: κατέρρευσαν σε λίγες ώρες, σαν χάρτινος πύργος, δυτικά μιλιταριστικά «έργα και ημέρες» δεκαετιών! «Έγραψε» παντού, σε φίλους και εχθρούς – πως να το πούμε; Συνεπώς το παρακμιακό δυτικό χωροφυλακείο στη μέση Ανατολή δεν μπορεί να «ισοφαρίσει» ισοπεδώνοντας και σκοτώνοντας απλά στη Γάζα, όπως συνήθως, όταν οι Παλαιστίνιοι θεωρούνταν απλά «πρόβλημα δημόσιας τάξης» του Τελ Αβίβ. Δεν είναι η «παλιά και τετριμμένη» παλαιστινιακή αντίδραση∙ είναι κάτι καινούργιο, διαφορετικό, σαφώς μεγαλύτερο. Αρκεί να διαβάσει κανείς προσεκτικά την ανακοίνωση του κινέζου υπ.εξ. Wang Yi μετά την συνάντησή του με τον ανεκδιήγητο κηπουρό Borrel που πληρώνεται για να παριστάνει τον υπ.εξ. της ε.ε., ειδικά το πρώτο μισό της – για να καταλάβει.

Αν το ισραηλινό καθεστώς προκαλέσει την «μοίρα του» κι υποχρεωθεί σ’ έναν πόλεμο φθοράς γύρω γύρω στα σύνορά του, δεν έχει καμία ελπίδα. Ούτε «ηθικής ανωτερότητας», ούτε καν οικονομικής και κοινωνικής επιβίωσης. Κι αφού όλοι καταλαβαίνουν την διακύβευση∙ αφού οι δυτικές ολιγαρχίες και μεγάλο μέρος των πληθυσμών τους έχουν εγκαταλείψει προ πολλού (όπως έχουν δείξει καθαρά στην ουκρανία) οποιαδήποτε έκκληση, έστω και προσχηματική, για «ειρήνη»∙ αφού στρέφονται όλο και πιο καθαρά στο πόλεμος – πόλεμος – πόλεμος (με έξοδα άλλων ει δυνατόν παρακαλούμε!) νοιώθοντας ότι το έδαφος του πλανήτη γη φεύγει κάτω απ’ τα πόδια τους∙ αφού η καπιταλιστική αναδιάρθρωση πλησιάζει με δρασκελιές στην γεωπολιτική της έκρηξη∙ αφού – αφού – αφού, η εργατική ανάλυσή μας δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα πια. Δυστυχώς.

Θα πει κάποιος: ο ισραηλινός φασισμός μπορεί να εκκενώσει την λωρίδα της Γάζα και χωρίς … (: η λέξη από «π», απαγορευμένη προς το παρόν!)  – το έχει ξεκινήσει ήδη. Λάθος! Δεν μπορεί, παρότι στις αρχές του 2023 ο φασιστοNetanyahou το είχε ανακοινώσει σαν πρόθεση, με τη φράση οι Εβραίοι έχουν αποκλειστικό και αναφαίρετο δικαίωμα σε όλες τις περιοχές της Γης του Ισραήλ.

Οι πρόσφυγες άμαχοι που τώρα φεύγουν, θα σταθούν στη νότια Γάζα ή στα αιγυπτιακά σύνορα δίπλα∙ αλλά η χούντα του Sisi δεν θέλει με τίποτα παλαιστίνιους πρόσφυγες. Συνεπώς θα κάνει τα πάντα για να τους εμποδίσει να φύγουν, ή να τους ξανασπρώξει πίσω αν περάσουν τα σύνορα. Κυρίως όμως: πως ο ισραηλινός στρατός θα διώξει τους ένοπλους απ’ τα άγνωστης έκτασης υπόγεια τούνελ; Με χημικά αέρια; Απαγορεύονται διεθνώς (υποτίθεται)…

Και πάλι: η λωρίδα της Γάζας, η Παλαιστίνη, οι Παλαιστίνιες και οι Παλαιστίνιοι, δεν είναι πια το μόνο «πρόβλημα» για τον χωροφύλακα και τους δυτικούς συμμάχους του. Το πρόβλημά του, σαν καθεστώς και σαν κοινωνία στη συντριπτική της πλειοψηφία, είναι ότι έχει επιλέξει να συνεχίσει και να οξύνει το νταβατζιλίκι στη μέση Ανατολή για λογαριασμό δικό του και των παρακμιακών ιμπεριαλιστών / μαφιόζων∙ ενόσω οι συσχετισμοί δύναμης έχουν αλλάξει, και οι καινούργιες «μεγάλες δυνάμεις» δεν χρειάζονται ούτε τις υπηρεσίες του, ούτε τα προβλήματα που δημιουργεί…

Όσο μπακάλικο στα μέτρα σου κι αν θεωρείς την Ιστορία, έρχεται η στιγμή που θα σε δαγκώσει…

Ha noi…

Οι Vietcong βρίσκονται στο κέντρο της Sai gon (από τότε και μετά: Ho Chi Minh City) έξω απ’ το παλάτι. Το ημερολόγιο δείχνει 30 Απρίλη 1975. Την ίδια ακριβώς μέρα και ώρα

ο αμερικανικός στρατός εκκενώνει την πρεσβεία του στην ίδια πόλη. Μερικά χρόνια αργότερα η Ουάσιγκτον κατεδάφισε το κτίριο: δεν ήθελε να υπάρχει ένα τέτοιο μνημείο της συντριβής της!

Δευτέρα 4 Σεπτέμβρη>> Η Ουάσιγκτον (και το Παρίσι) «φλερτάρουν» επιθετικά το βιετναμέζικο καθεστώς. Πρόκειται για τους δύο ιμπεριαλισμούς που έκαναν ότι μπορούσαν για να καταστρέψουν τους βιετναμέζους και τις βιετναμέζες: ο γαλλικός έχοντας σαν αποικία με όλη την βαρβαρότητα που μπορείτε να φανταστείτε την ευρύτερη περιοχή (που ονόμαζε «ινδοκίνα») επί δεκαετίες (ως τα μέσα της δεκαετίας του ’50, όταν ηττήθηκε / ταπεινώθηκε στρατιωτικά απ’ το επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα του βιετνάμ)∙ ο αμερικανικός μεταξύ 1965 και 1975, όταν έκαιγε, σκότωνε και κατέστρεφε ό,τι μπορούσε, και πάλι εναντίον του κομμουνιστικού κόμματος, για να «ανασχέσει την επιρροή» της σοβιετικής ένωσης και της κίνας. Όπως είναι γνωστό ηττήθηκε / ταπεινώθηκε στρατιωτικά…

Οι βιετναμέζοι είναι ο ορισμός του cool πληθυσμού. Στα πάντα της καθημερινής τους ζωής. Αξίζει να σκεφτεί όμως ο καθένας ότι ο συγκεκριμένος πληθυσμός κουβαλάει μια απίστευτη ιστορία. Ανάμεσα στο 1935 και στο 1975, επί 4 δεκαετίες,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Brics 4

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Έμεινε η ιδέα, η «φιλοσοφία» αν θέλετε, του bancor καταχωνιασμένη στην ιστορία; Καθόλου! Ειδικά μετά την έκρηξη της δυτικής χρηματοπιστωτικής «φούσκας» το 2007 – 2008 και τα απόνερά της ως και το 2010, καπιταλισμοί που «δεν έπαιζαν» στα μεγάλα ταμπλώ (οι διανοούμενοί τους για την ακρίβεια) είχαν όμως σημαντικό παραγωγικό δυναμικό, βρέθηκαν μπροστά στην ανάγκη αναδιάρθρωσης του ως τότε μοντέλου.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πρώτες ύλες

Δευτέρα 7 Αυγούστου>> Άλλη μια διάσταση της όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού: απ’ την 1η Αυγούστου (πριν λίγες ημέρες) το Πεκίνο έβαλε σε εφαρμογή περιορισμούς στις εξαγωγές γερμάνιου και γάλλιου… (Υπάρχει ίσως κάποιος υπαινιγμός ή μια λεπτή, αδιόρατη έκφραση κινέζικου χιούμορ στο γεγονός ότι αυτές οι δύο «σπάνιες γαίες» έχουν τα ονόματα δύο ευρωπαϊκών πρώην «μεγάλων δυνάμεων»… Το Πεκίνο θα μπορούσε να επιβάλλει περιορισμούς σε κάποιες άλλες κρίσιμες “σπάνιες γαίες” – διάλεξε όμως αυτές τις δύο… Εννοείται ότι κανείς στη δύση δεν το έχει προσέξει…)

Και τα δύο υλικά είναι απ’ τα πολύ βασικά στην ηλεκτρονική:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παρατηρήσεις για την υπνοβασία

Ξεκίνησε την παγκόσμια τουρνέ του εδώ και δυό βδομάδες, και δείχνει να μην θέλει να γυρίσει πίσω στο γραφείο του… Ποιος ξέρει γιατί; Φοβάται μην και τον χρεώσουν; Ξέχασε πάντως τα γυαλιά του, κι ο ήλιος της Jeddah τον πειράζει. Τουλάχιστον υπάρχει κάτι καλό: δεν τα βλέπει όλα μαύρα, όπως οι τύποι που τον κοιτάνε από πίσω…

Δευτέρα 22 Μάη>> Ενώ ο λαός ψέκασε δεξιά κι αριστερά (εκλογικά πάντα) για να διώξει το κακό (και ίσως ο αγέρας φέρει ανάποδα το ψέκασμα…), η τύχη του δουλεύει. Βρίσκεται σε πόλεμο κατά της ρωσίας (κοτζάμ στρατηγός ρημαδοΚούλης τον έχει κηρύξει και, γιατί όχι; θα συνεχίσει!), ποιος ξέρει εναντίον και ποιών ακόμα, το έχει ξεχάσει (εφόσον, όπως θάλεγε μια ψυχή, «δεν πέφτουν βόμβες στο Σύνταγμα») αλλά ο πόλεμος («της πολιτισμένης και δημοκρατικής δύσης κατά της ευρασιατικής βαρβαρότητας»…) συνεχίζεται. Κι ίσως να έχει μπει σε κρίσιμη διασταύρωση. Ίσως.

Μετά από πολύμηνη όχι μάχη αλλά σφαγή, το Bakhmut έπεσε στους μισθοφόρους της Wagner. Ο αρχιστράτηγος τοξικός κλόουν του Κιέβου είχε δώσει σ’ αυτό το μη υπερασπίσιμο σημείο του μετώπου μυθική αξία παρουσιάζοντας την πόλη σαν απόρθητο φρούριο, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες ουκρανοί (πολλοί επιστρατευμένοι με το ζόρι…) να σκοτωθούν μέσα στις λάσπες των χαρακωμάτων και τα μπάζα των βομβαρδισμένων κτιρίων. Ο αρχιστράτηγος και το επιτελείο του έχουν όλο το αίμα στα χέρια τους για το Bakhmut, αλλά δεν είναι σίγουρο ακόμα ότι φτάνει στο λαιμό τους, όπως πρέπει…

Η κατεστραμμένη πόλη θα λέγεται από ‘δω και στο εξής με το σοβιετικό όνομά της, Artyomovsk∙ ωστόσο δεν είναι αυτή η εξέλιξη που θα μπορούσε να ενδιαφέρει ιδιαίτερα το εμπόλεμο ελλαδιστάν. Ούτε το γεγονός ότι ο ουκρανός αρχιστράτηγος Zaluzhnyi κατά πάσα πιθανότητα χαροπαλεύει σε νοσοκομείο του Κιέβου εδώ και 2 βδομάδες, κτυπημένος από ρωσικό πύραυλο στο Dnipropetrovsk (άλλοι υψηλόβαθμοι καραβανάδες σκοτώθηκαν) –  φίλος μας είναι;

Ρωσικά drones κτύπησαν αποθήκες πυρομαχικών στο Khmelnytski πριν καμιά βδομάδα∙ μόνο που δεν ήταν οποιαδήποτε πυρομαχικά. Εκεί ήταν αποθηκευμένες πολλές εκατοντάδες οβίδες με κεφαλή απεμπλουτισμένου ουρανίου που το γενναιόδωρο Λονδίνο παραχώρησε στον τοξικό κλόουν. Η Μόσχα είχε προειδοποιήσει: «μην το κάνετε, θα τις τινάξουμε!» Αυτοί το έκαναν, οι άλλοι τις τίναξαν, και το “μανιτάρι” που άρχισε να ανεβαίνει στον ουρανό του Khmelnytski δεν ήταν συμπτωματικό…

Ήταν ραδιενεργό. Ελαφρότερα από έκρηξη ατομικής βόμβας, αλλά πάντως ραδιενεργό. Και με μεσοπρόθεσμα καταστροφικές συνέπειες. Το σύννεφο που δημιουργήθηκε παρασέρνεται απ’ τους ανατολικούς ανέμους και έχει φτάσει στα σύνορα ουκρανίας – πολωνίας αν δεν τα έχει περάσει ήδη. Οι αιχμάλωτοι του πολωνικού καθεστώτος δεν χαίρονται καθόλου (και δεν μπορούν να κατηγορήσουν την Μόσχα, ο στόχος ήταν νόμιμος…  – οι ένοχοι βρίσκονται στο Λονδίνο και στο Κίεβο)∙ οι δυτικοί «φίλοι του περιβάλλοντος» με ή χωρίς στολή το έχουν βουλώσει πανηγυρικά… Παρ’ όλα αυτά ούτε αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε να αγγίξει την μακαριότητα ή την ανία του εμπόλεμου ελλαδιστάν. «Είμαστε μακριά» από το ραδιενεργό σύννεφο…

Εκείνο που είναι βέβαιο ότι έχει προκαλέσει ανατριχίλα και στην Αθήνα και σ’ όλα τα νατοϊκά επιτελεία είναι άλλο:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παρατηρήσεις (σκέτες)

Δευτέρα 22 Μάη>> Για όσο καιρό ο us army (και το νατο συνολικά) βομβάρδιζε γάμους και βαφτίσια στα υψίπεδα του Ινδοκούς, όλα τα όπλα του ήταν φοβερά και τρομερά. Το ίδιο έγινε όταν εισέβαλε στο ιράκ, το 2003 – και στην κατοχή έκτοτε. Ήταν «πόλεμοι εκ του ασφαλούς» (μόνο 4,5 εκατομμύρια νεκροί ως τώρα…), με την έννοια ότι οι αντίπαλοι δεν είχαν (ταλιμπάν) ή είχαν παλιάς τεχνολογίας (ιράκ) όπλα-στον-αέρα. Έχοντας εκεί το μονοπώλιο, ο us army και οι κατά καιρούς «πρόθυμοι» σύμμαχοί του μπορούσαν να παριστάνουν τους παντοδύναμους. Η ας την πούμε έτσι «ώρα της κρίσης» θα ερχόταν όταν και αν έπρεπε να αντιμετωπίσουν έναν αντίπαλο επιπέδου ανάλογου με το δικό τους.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η σωστή μεριά της ιστορίας…

Και στο κατάστρωμα ήταν μια χαρά, και στα αμπάρια πάλι εντάξει. Αρκεί να έλειπε εκείνο το παλιοπαγόβουνο…

Δευτέρα 22 Μάη>> Μεγάλη και βαριά κουβέντα το να προδικάζει κάποιος το «ιστορικά σωστό»! Ή καθαρή αλαζονεία: υποθέτουμε ότι το «σωστό» το ανεμίζει ο κάθε φορά νικητής. Πράγμα που σημαίνει, για παράδειγμα, ότι η σφαγή των δεκάδων χιλιάδων αμάχων στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι ήταν «σωστή». Και πολλές ακόμα σφαγές ήταν «σωστές»: αυτή η δυτική ιστορική ορθότητα και δικαίωση είναι αιμοσταγής εδώ και 5 αιώνες.

Το ελλαδιστάν έχει ταχθεί «ολόψυχα» στο πλευρό του άξονα∙ όχι επειδή είναι μέλος του νατο! Μέλος του νατο είναι και η Άγκυρα (γράφτηκε μαζί με την Αθήνα, το 1952) ή η Βουδαπέστη (από το 1999). Μέλος του νατο ήταν η Αθήνα και το 1978 όταν ο δεξιός Καραμανλής, ο «εθνάρχης», ξεκινούσε μια αντιτουρκική ost politik ανοίγοντας παρτίδες με τον κομμουνιστή Todor Zhivkov, πρόεδρο της βουλγαρίας, κράτους μέλους του (αντίπαλου!) συμφώνου της Βαρσοβίας. Συνεπώς όποιος αποδίδει τις επιλογές των εκπροσώπων του ελληνικού ιμπεριαλισμού στις πάγιες «συμμαχικές δεσμεύσεις» τους απλά κοροϊδεύει. Και απαλλάσσει το «νο 1 εθνικό κεφάλαιο» απ’ τις δικές τους πολεμοκάπηλες μεθοδεύσεις.

Το πόπολο (κι αυτό δεν πρέπει να είναι ελληνική ιδιαιτερότητα) αντιλαμβάνεται τους παγκόσμιους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους με μεταφυσικό τρόπο – όσο γίνονται «μακρυά». Και με λιγότερη ή περισσότερη «πατριωτική» μοιρολατρεία όταν σκάνε πάνω του. Αυτά που συμβαίνουν όχι μόνο στο ουκρανικό πεδίο μάχης αλλά, με διάφορες μορφές, σε μεγάλο μέρος του πλανήτη, είναι «μακρυά». Οπότε δεν υπάρχει λόγος να ζητήσει (το πόπολο) λογαριασμό απ’ τις πολιτικές του βιτρίνες που μας σέρνετε κύριοι; Ούτε υπάρχει λόγος να βάλει αυτό το πολεμικό σούρσιμο στην πρώτη θέση των κριτηρίων του για το τι πρόκειται να του συμβεί κοντοπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα. Σαν τους στραβούς στον άδη…

Υπάρχουν σοβαροί, πολύ σοβαροί λόγοι (καπιταλιστικότατοι) που το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, είτε μιλάμε για κράτη, είτε για αφεντικά, είτε για πληθυσμούς και κοινωνίες, θέλει να ξεφορτωθεί τα 500 χρόνια δυτικής ηγεμονίας – και εκτιμάει ότι τώρα μπορεί να το κάνει. Όπως στο ουκρανικό πεδίο μάχης υπάρχουν, αναμετριούνται, δύο εντελώς διαφορετικά σχέδια, δύο εντελώς διαφορετικές μεθοδολογίες εκμετάλλευσης και ελέγχου, έτσι και στην παγκόσμια κλίμακα συγκρούονται δύο διαφορετικά «είδη» καπιταλισμού. Δύο διαφορετικά Παραδείγματα,  δύο διαφορετικά Μοντέλα. Δεν είναι το ένα «δημοκρατικό» και το άλλο «αυταρχικό» – όπως διαδίδουν οι δυτικοί! Αυτά είναι επιφαινόμενα, που αλλάζουν προς το χειρότερο (ειδικά στις δυτικές «δημοκρατίες»…) μέσα σε ελάχιστο ιστορικό χρόνο. Το ένα είναι χρηματοπιστωτικό∙ το άλλο είναι παραγωγικό – αν μπορούμε να συνοψίσουμε μονολεκτικά τα χαρακτηριστικά τους.

Οι υποτελείς της καθεστωτικής «σωστής μεριάς» αγνοούν καν και καν το βάθος αυτής της σύγκρουσης! Αλλά ακόμα κι αν το καταλάβαιναν, το πιθανότερο είναι ότι θα έμπαιναν στον πειρασμό να διαλέξουν μοντέλο – παραμένοντας πάντα υποτελείς! Το ζητούμενο για εμάς εδώ τους περιθωριακούς, ζητούμενο επίμονο και αδιαπραγμάτευτο μεν απ’ τη μεριά μας, αλλά «μάταιο και φαντασιακό» όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία 12 χρόνια (απ’ την στιγμή που το χρηματοπιστωτικό μοντέλο στο οποίο ανήκει σε μεγάλο βαθμό και το ελλαδιστάν, άρχισε να «σκάει»…) είναι το κατά πόσον η οργανωμένη και συνειδητή εργατική τάξη (η ποιά;) μπορεί να αξιοποιήσει τα κενά που σημαδεύουν αναπόφευκτα αυτή τη σύγκρουση επιβάλλοντας τους όρους της! Εν γνώσει και των 2 μοντέλων εκμετάλλευσης και ελέγχου, και εναντίον τους…

Το 2010 είπαμε ότι ο δυτικός καπιταλισμός μας δείχνει επιτέλους τα βρώμικα σωθικά του! Είπαμε ότι για μια σύντομη χρονική διάρκεια δεν μπορεί να κρύψει το τι είναι πραγματικά μέσα από «ψίχουλα και θεάματα» – αρκεί να μην αποστρέψουμε το βλέμμα!… Το ξανάπαμε, το δείξαμε, μερικές φορές ακόμα έκτοτε. Είναι αλήθεια ότι ζούμε την Ιστορία-καθώς-γίνεται με εντελώς μειοψηφικά μυαλά. Αλλά έχουμε δίκιο! Τα τελευταία 13 χρόνια (μετράμε απ’ τις αρχές του 2010) υπήρξαν τουλάχιστον 4 ή 5 σημαντικές εκφάνσεις της δομικής κρίσης / αναδιάρθρωσης των δυτικών καπιταλισμών σε διάφορα επίπεδα (απ’ την χρηματοπιστωτική «κρίση» του 2008 – 2010 ως τις εξεγέρσεις των αράβων και τις σφαγές των Παλαιστίνιων στη Γάζα, και απ’ την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ως την πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης) που απαιτούσαν, «βοούσαν» θα λέγαμε, για την επικαιρότητα και την ανάγκη της σύγχρονης θεωρητικής και πρακτικής εργατικής κριτικής και δράσης. Σ’ όλο το δυτικό στρατόπεδο γενικά και στο ελληνικό τμήμα του ειδικά. Ούρλιαζε η Ιστορία… εν τη ερήμω! Για την ακρίβεια: έχει ιδιωτικοποιηθεί / tribalοποιηθεί πια ακόμα και η ιστορία σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι λέξεις “εργατική τάξη” σε διάφορα φιλολογήματα να ακούγεται σαν βαρετό “αλληλούια” της μιας ή της άλλης σέχτας.

Εκείνοι που έχουν στοιχεία λένε ότι οι πρωτοκοσμικές κοινωνίες έχουν γίνει πια «κοινωνίες Xanax». Κοινωνίες υπό χημική καταστολή. Λέμε ότι οι μεταφυσικές των εξουσιών ποτίζουν όλο και πιο βαθιά σώματα και μυαλά. Αυτό μόνο καταστροφή και αυτο-καταστροφή μπορεί να φέρνει.

Κι αν λοιπόν η αναμονή μιας κάποιας «σωτηρίας» είναι το μόνο που έχει απομείνει, τότε όχι. Δεν είναι η περίπτωσή μας.