Νοτιοανατολική Ασία

Κυριακή 16 Φλεβάρη. Σε κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί «αναγγελμένο διαζύγιο» ο δηλωμένα αντιαμερικάνος δικτάτορας των φιλιππίνων Duterte, εκλεγμένος πρόεδρος απ’ το 2016, ανακοίνωσε ότι τελειώνει με την συμφωνία «επισκέπτη» που υπήρχε για λογαριασμό του αμερικανικού ναυτικού. Η συμφωνία θα καταργηθεί εντελώς σε 6 μήνες, αλλά είναι σαφές ότι το αμερικανικό ναυτικό δεν θα έχει από αύριο τις εξυπηρετήσεις που είχε στα λιμάνια των φιλιππίνων.

Το ψόφιο κουνάβι (που συνεχίζει να μην σκαμπάζει γρι από στρατιωτική «γεωπολιτική») δήλωσε ευχαριστημένο. Καλύτερα είπε. Θα γλυτώσουμε και λεφτά! Ο σωματοφύλακας Mark Esper, σαν υπουργός πολέμου, είχε βέβαια διαφορετική άποψη. Λάθος μήνυμα προς την κίνα θεώρησε την απόφαση της Μανίλα· ενώ βέβαια πρόκειται για ολόσωστο μήνυμα – προς την κίνα! Παρότι ο us army δεν είχε μόνιμες βάσεις στις φιλιππίνες, το «γιοκ» του Duterte ανοίγει μια κάποια «τρύπα» στο κέντρο της μιλιταριστικής «ανάσχεσης» του Πεκίνου. Ακόμα χειρότερα αν με οποιονδήποτε τρόπο Πεκίνο και Μανίλα συνεργαστούν στρατιωτικά.

Εν τω μεταξύ το διώξιμο (περί αυτού πρόκειται) του αμερικανικού στρατού απ’ τις φιλιππίνες μπορεί να λειτουργήσει σαν ενθάρρυνση και για άλλα κράτη που θα ήθελαν το ίδιο· παρότι κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Απλά, ακόμα και πριν 10 χρόνια, κανείς δεν διανοούνταν ότι μπορεί να πάει κόντρα στις αμερικανικές στρατιωτικές απαιτήσεις, ειδικά αν η ικανοποίησή τους έχει παρελθόν.

Τώρα το διανοούνται· και έχουν αρχίσει να το κάνουν. Όπως θα έλεγε και κάποιος στην απελπισία του (περισσότερα στη συνέχεια) «μη δίνετε σημασία, νικάμε!!!»

Τρομοκρατία

Κυριακή 16 Φλεβάρη. Οι 50 και βάλε νεκροί στο ελλαδιστάν απ’ τις επιπλοκές της εποχικής γρίπης (: πνευμονία) είναι απλά ένα νούμερο, που αναφέρεται αδιάφορα, βαριεστημένα, λίγο πριν τον καιρό ή τα αθλητικά. Ώχουουου! Πέθαναν άλλοι 15 την τελευταία εβδομάδα…. σιγά τ’ αυγά… Το σκάνδαλο, η έγνοια, η μεγάλη λαχτάρα των δημαγωγών είναι που στην ελλάδα δεν έχει υπάρξει ακόμα ούτε ένα κρούσμα του (επιτέλους τον βάφτισαν με όνομα που να ταιριάζει στις λατινογενείς γλώσσες!) covid-19! Ούτε ένα κρούσμα γαμώτο! Με τι θα δουλέψει η τρομοκρατική δημαγωγία; Με τους νεκρούς απ’ την γριπούλα; Σιγά!

Θα έχετε προσέξει την απόλαυση με την οποία ξεστομίζεται η φράση «ο πρώτος νεκρός απ’ τον covid-19 στην ευρώπη»!!! Έχει το νόημα «επιτέλους πέθανε κάποιος εδώ κοντά!!» Δεν υπάρχει ούτε θεός ούτε διάολος: ώσπου να δείξουν την απόλαυσή τους για την φονικότητα της φρέσκιας απειλής έχουν πεθάνει μερικές δεκάδες (στην ευρώπη) με διάφορους τρόπους… αλλά όχι! ΑΥΤΟΣ, ΑΥΤΟΣ Ο «ΠΡΩΤΟΣ ΝΕΚΡΟΣ» είναι όλα τα λεφτά!!!

Άιντε! Λίγο υπομονή! Πέθανε κάποιος από πνευμονία στη γαλλία – ο πρώτος στην ευρώπη μετά από βδομάδες ζόφου και Αποκάλυψης!… Δεν μπορεί, δεν γίνεται: όπου νάναι θα υπάρξει ένα κρούσμα, έστω ένα τόσο δα κρουσματάκι και στο ελλαδιστάν! Πριν κοπάσει η επιδημία – please!!!

Κάπως πρέπει να την βγάλουν οι έμποροι καινούργιων φόβων!!! Τα σκουλήκια στο πτώμα…

Η δύση και οι δίπλες

Κυριακή 16 Φλεβάρη. Η εξουσία θρέφει: το δείχνουν οι δίπλες λίπους στο σβέρκο του Πομπηία, που ξεχυλίζουν ατίθασα απ’ τον καλοσιδερωμένο γιακά. Ο αμερικάνος υπ.εξ. δηλώνει αισιόδοξος. Σ’ ένα συνέδριο διεθνούς ασφαλείας (στο Μόναχο) του οποίου ο φετεινός τίτλος σήμαινε, σε ελεύθερη απόδοση, «η παρακμή της Δύσης», ο σωματοφύλακας του ψόφιου κουναβιού δήλωσε κάτι του είδους «μην σας παίρνει αποκάτω· η Δύση νικάει». Κι όχι απλά «νικάει» – είπε ο Πομπήιας. Νικάει την ρωσία και την κίνα.

Κάποιος έπρεπε να τους το πει – επιτέλους! Για να το μάθουν, και να οπισθοχωρήσουν. O Πομπηίας ήταν πολύ στακάτος επ’ αυτού. «Είμαι εδώ σήμερα για να σας πω πως έχουν τα πράγματα» είπε ξεκινώντας την ομιλία του, απευθυνόμενος σε γάλλους, γερμανούς, άγγλους, ισπανούς, πορτογάλους και λοιπούς απαισιόδοξους και χαμένους στο διάστημα. Που φαίνεται δεν καταλαβαίνουν τη νίκη της Δύσης… Αλλά και σε ρώσους, κινέζους και λοιπούς ηττημένους.

Και να πως έχουν τα πράγματα – κατά τον κυρ Πομπηία (αλλά και τον άλλο σωματοφύλακα, τον υπ.αμ. Esper): Α) μην αγοράζετε κινεζική 5G, θα σας τυλίξει η Huawei σ’ ένα καρούλι καλώδια… Β) να ξεμπερδεύουμε με κάτι ιράν και κάτι κούβες… Γ) θα επενδύσουμε 1 δις δολάρια σε ενεργειακά project στη Βαλτική, στην ανατολική Ευρώπη και στα βαλκάνια, για να μην πέσουν στα νύχια της ρωσικής αρκούδας… Και φυσικά (αυτό δεν χρειαζόταν να το πει, το έχουν μάθει όλοι) εξοπλίζουμε τα υποβρύχιά μας με «μικρές» πυρηνικές κεφαλές («τακτικά» πυρηνικά λέγονται κατ’ ευφημισμόν…) για να μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε πιο εύκολα…

Αυτό το τελευταίο χρειάζεται έμφαση, επειδή δείχνει τι ακριβώς σημαίνει στα αμερικανικά το «η Δύση νικάει». Πολλοί νομίζουν ότι το ψοφιοκουναβιστάν σκοπεύει να χρησιμοποιήσει αυτά τα πυρηνικά κατά της ρωσίας… Τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί από μια παρακμάζουσα πρώην υπερδύναμη, αλλά οι πιθανότητες να δεχτεί η ρωσία (ή η κίνα) τέτοια επίθεση και να απαντήσει «σεμνά» θα πρέπει να θεωρούνται κάτω απ’ το μηδέν…

Γιατί, λοιπόν, να αποκλειστεί ότι το ψοφιοκουναβιστάν σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τέτοια όπλα εναντίον ενός αντιπάλου που δεν έχει πυρηνικά, οπότε δεν μπορεί να απαντήσει ανάλογα; Κάποιος που σκοτώνει πισώπλατα έναν ιρανό και έναν ιρακινό αρχικαραβανά, ύστερα υφίσταται πυραυλική επίθεση στην οποία έχει απώλειες (που προσπαθεί να κρύψει) και δεν «ανεβάζει» τις στροφές επειδή δεν είναι ακόμα έτοιμος, χάνει και έναν αρχιcia (επίσης ανομολόγητα…), γιατί να μην γυρίσει στον τόπο εγκλήματος φορτωμένος με «μικρές» πυρηνικές κεφαλές και να παίξει τα ρέστα του; Αν υπάρχει ένα μέρος του κόσμου στο οποίο η Ουάσιγκτον κάνει αυτή τη στιγμή επίσημα και κανονικά πόλεμο, αυτό είναι η μέση Ανατολή (τον κάνει μαζί με το Τελ Αβίβ και το Ριάντ…). Οπότε;

Μια δυσοίωνη ερώτηση κάνουμε – τίποτα παραπάνω… Απλά επειδή τα φορτωμένα υποβρύχια κάνουν στάσεις και στα μέρη μας…

(Όχι, δεν είναι η ασταμάτητη μηχανή που σας κάνει την καρδιά περιβόλι…)

Σοκ και δέος – σαν τακτική

Δευτέρα 10 Φλεβάρη. Οπωσδήποτε πρέπει να φοβάστε!! Κατ’ αρχήν επειδή κάθε «υγιεινομική βόμβα» (οι ειδικοί φροντίζουν να υπάρχει τακτικά μια τέτοια στον πληροφοριοποιημένο ορίζοντά σας) μπορεί να σκάσει στα μούτρα σας. Είναι ζήτημα κλίμακας: οι ιοί είναι αόρατοι, ταξιδεύουν με όλα τα μέσα μεταφοράς, μπορεί και να διακτινίζονται. Και σκάνε οπουδήποτε και ξαφνικά.

Επιπλέον επειδή ο «κορονο-κάτι» είναι σχιστομάτης· δηλαδή ιδιαίτερα ύποπτος σε μια εποχή που ο κινεζικός καπιταλισμός έχει ανακηρυχθεί επίσημα σαν εχθρός του αμερικανικού. Αυτό επιτρέπει να θεωρείται ύποπτο κάθε πρόσωπο με ασιατικά χαρακτηριστικά· μια καλή προπόνηση στον ρατσιστικό φυσιογνωμισμό.

Ο από κάτω (σοβαρός) πίνακας είναι δύο ή τριών ημερών, και δεν είναι ενημερωμένος για τις πιο πρόσφατες περιπτώσεις (και τους θανάτους) απ’ τον κινεζικό κορονοϊό. Ουσιαστικά όμως δεν έχει αλλάξει η φονικότητά του εντός κίνας· εκτός κίνας είναι στα όρια του «άγριου κρυολογήματος»! Τα στοιχεία για τις υπόλοιπες επιδημίες είναι οριστικά. Μπορείτε να βγάλετε κάποιο συμπέρασμα για την επικινδυνότητα του πράγματος;

Πράγματι ο κορονοϊός μεταδίδεται πολύ ευκολότερα απ’ τον sars – γιατί, όμως, διεθνώς χρησιμοποιείται ο sars σαν «μέτρο σύγκρισης» και όχι η κοινή εποχιακή γκρίπη ή ο Η1Ν1; Όταν την άνοιξη του 2009 ξέσπασε η επιδημία γρίπης Η1Ν1 (ονομάστηκε «γρίπη των χοίρων» ή «βορειοαμερικανική γρίπη», ξεκίνησε τον Μάρτη του 2009 απ’ το μεξικό, αλλά τον Απρίλη είχε ήδη απλωθεί στις ηπα) ο ιός μεταδιδόταν πολύ γρηγορότερα απ’ τον «κορονο-κάτι»· και, ασυνήθιστο για τις γρίπες, κτυπούσε με φονική πνευμονία όχι τους άνω των 60 που θεωρούνται ομάδα υψηλού κινδύνου για τις γρίπες, αλλά πολύ νεαρότερους /ες, συνήθως χωρίς άλλα προβλήματα υγείας. Ωστόσο κανείς δεν διανοήθηκε να διαδόσει ότι πρόκειται για τεχνικά μεταλλαγμένο ιό / όπλο, που διέφυγε από κάποιο αμερικανικό εργαστήριο· όπως συμβαίνει τώρα με τον κινέζικο κορονοϊό. Επιπλέον είναι εντελώς άγνωστο πόσοι προσβλήθηκαν σ’ εκείνη την πανδημία (κράτησε επίσημα ένα χρόνο) σ’ όλο τον κόσμο· αρκεί να πούμε ότι οι εκτιμήσεις κινούνται μεταξύ των 10 και των 200 εκατομμυρίων (!). Οι δε νεκροί απ’ τις επιπλοκές (κυρίως πνευμονίες) από 105 ως 400 χιλιάδες… (Τα σχετικά στοιχεία στον πιο πάνω πίνακα είναι τα πιο επίσημα· αλλά όχι τα πιο σίγουρα…) Αυτό δεν θεωρήθηκε λόγος να κατηγορηθεί κάποια κυβέρνηση ότι «μαγειρεύει τα στοιχεία», όπως γίνεται κατά του κινεζικού καθεστώτος.

Η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει κανένα λόγο να υπερασπίζεται οποιοδήποτε κράτος. Όμως (το έχουμε τονίσει ήδη) η τωρινή υγειονομική Αποκάλυψη, η μηντιακή εκστρατεία φόβου ενόψει ενός αόριστου θανάτου, έχει επιπλέον χαρακτηριστικά απ’ τις ανάλογες των τελευταίων χρόνων. Είναι γεωπολιτικά κουρντισμένη και συγχρονισμένη. Αν ο κορονοιός είχε ξεκινήσει απ’ την ιρανική επικράτεια, με το ζόρι θα συγκρατούνταν οι φύλακες της παγκόσμιας υγείας απ’ το να μην εξομολογηθούν την σκέψη μήπως χρειάζεται ένα πυρηνικό carpet bombing για να σωθεί ο πλανήτης. Τώρα, παρότι το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο έχει επιδείξει μια εντυπωσιακή ικανότητα μαζικής κινητοποίησης (εναντίον του κορονοϊού), με την κατασκευή όχι ενός αλλά δυο νοσοκομείων μέσα σε 10 ημέρες να είναι απλά μια απ’ τις ενδείξεις του κρατικο-καπιταλιστικού δυναμισμού του, η δυτική δημαγωγία επιμένει να αφήνει υπονοούμενα. Για έναν εχθρό κινεζικής προέλευσης που … θα εξολοθρεύσει τον πλανήτη… Και ο οποίος (γιατί όχι;) θα μπορεί να σκοτώνει ακόμα και μέσω των 5G δικτύων και τηλεφώνων της Huawei…

Αν ως πρόστατα η μαζική παραγωγή υγιεινιστικών φοβιών εξυπηρετούσε τις φαρμακοβιομηχανίες, φαίνεται ότι τώρα, ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να εξυπηρετεί πολύ περισσότερες εταιρείες και υπηρεσίες… Υπερκωδικοποίηση – πάντα για λόγους “εθνικής ασφάλειας”…

Αντισινισμού συνέχεια

Πέμπτη 6 Φλεβάρη. Με τον «κορονωϊό» να είναι στις προπαγανδιστικές δόξες του (που να ήξερε ο καϋμένος τι σημαίνει «κοινωνία του Θεάματος»!) καθώς έχει εντοπιστεί τουλάχιστον μια περίπτωση σε 28 (απ’ τα σχεδόν 200) κράτη του πλανήτη, οι αντι-σινικές θεωρείες συνωμοσίας οργιάζουν. Συγκλίνοντας στο ότι το Πεκίνο «λέει ψέμματα», «κρύβει τα πραγματικά στοιχεία» (που, προφανώς, δείχνουν ότι ο 2019-nCoV είναι σκέτο δρεπανηφόρο) κλπ κλπ.

Το ενδιαφέρον του πως κατασκευάζονται αυτές οι ενέσεις αποβλάκωσης για μαζική χρήση δεν είναι μόνο στο τι υποστηρίζουν αλλά και στο τι κρύβουν. Όντως, είναι πολύ δύσκολο να υποστηρίξει κάποιος ότι «αποκλείεται, το κινεζικό κράτος είναι τιμιότατο»! Συνεπώς είναι δύσκολο να αμφισβητηθούν κατευθείαν οι ισχυρισμοί των συνωμοσιολόγων / αντι-σινιστών.

Υπάρχει όμως κάτι που κρύβουν, κάτι που πετάνε έξω απ’ τον ορίζοντα των θεωρημάτων τους, κι ωστόσο είναι πασίγνωστο. Στα 27 κράτη (το 28ο είναι το κινεζικό) έχουν ως τώρα εντοπιστεί 259 περιπτώσεις «κρουσμάτων» μόλυνσης απ’ τον «ιό τον Αναμενόμενο» – και συνολικά 2 θάνατοι. Ένας στις φιλιππίνες και ένας στο χονγκ κονγκ.

Με 2 νεκρούς σε 274 διαπιστωμένα κρούσματα, το ποσοστό θνησιμότητας είναι 0,77%. Ένα μέγεθος εντυπωσιακά μικρότερο απ’ την κινεζική θνησιμότητα 2% στη βάση των επίσημων στοιχείων του κινεζικού κράτους.

Όταν, λοιπόν, το εκτός κίνας διεθνές ποσοστό θνησιμότητας απ’ τον τρομοκράτη κορονωϊό είναι 0,77% και εντός κίνας είναι 2% τί μπορεί να κρύβει το Πεκίνο; Μήπως το ότι εντός κίνας η θνησιμότητα είναι 5%, 15% ή 25% (ενώ διεθνώς μόνο 0,77% – συγγνώμη για την κουραστική επανάληψη…) δηλαδή ότι όλος ο πλανήτης είναι βιολογικά πανίσχυρος ενώ οι κινέζοι υπήκοοι είναι ευάλωτοι σαν μύγες; Αυτό υποστηρίζουν οι συνωμοσιολόγοι ότι αποκρύβεται;

Δεν βγαίνει άκρη με την βλακεία…

Αντισινισμός

Σάββατο 1 Φλεβάρη. Με ένα ποσοστό θνησιμότητας (από πνευμονία) σαφώς κάτω απ’ το μέσο ποσοστό θνησιμότητας της γρίπης (και πάλι από πνευμονία) ο «κορονοϊός» δεν προσφέρεται για την Αποκάλυψη, τον Αντίχριστο, το «Τέλος των Ημερών» και όλα όσα ταΐζουν την βλακεία και την δουλοπρέπεια…

Φαίνεται όμως ότι προσφέρεται για κάτι άλλο: την δαιμονοποίηση του κινεζικού καθεστώτος. Έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν, με κάθε «σοβαρότητα», διάφορες «απόψεις» – που πιάνουν εύκολα τους δυτικούς πληθυσμούς, ειδικά όταν πρόκειται για «απειλές κατά της υγείας τους».

Μία «άποψη»: το Πεκίνο κρύβει τον «πραγματικό αριθμό» των κρουσμάτων, κι ακόμα περισσότερο τον «πραγματικό αριθμό των νεκρών»… (Γιατί άραγε να το κάνει αυτό; Οι διασπορείς αυτής της φήμης δεν δίνουν καμμία λογική εξήγηση, επειδή η δουλειά τους είναι το υπονοούμενο: αυτοί οι κινέζοι είναι δόλιοι και ψεύτες…)

Άλλη «άποψη»: ο κορονοϊός δεν μεταδόθηκε από νυχτερίδα, αλλά διέφυγε από ένα εργαστήριο βιολογικού πολέμου, είναι μεταλλαγμένος σαν όπλο μαζικής καταστροφής, και η βιολογική του δομή έχει κάποιες ομοιότητες με τον HIV… Είναι, φυσικά, παρανοϊκό να υποστηρίζει κανείς ότι απ’ όλες τις πιθανές άγνωστες βιολογικές καταστροφές που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τα όποια βιολογικά όπλα, οι κινέζοι «βιοπολεμιστές» σκέφτηκαν να βάλουν λίγο HIV (πασίγνωστο, εύκολα αναγνωρίσιμο και σαφώς διαχειρίσμο πλέον…) για να οπλοποιήσουν έναν κορονοϊό… Δεν έχει σημασία: αρκεί και πάλι το συμπέρασμα ότι το Πεκίνο είναι έτοιμο να κηρύξει βιολογικό πόλεμο στη δύση…

Στην ίδια διαδικασία ψυχολογικού πολέμου, ο κορονοϊός έχει αρχίσει να ονομάζεται από διάφορους δημαγωγούς διεθνώς «κινέζικος ιός»… Βολικό και εύκολο, αλλά βρώμικο. Μήπως η γρίπη των χοίρων είχε ονομαστεί «μεξικάνικος ιός»; Όχι.

Η ασταμάτητη μηχανή έχει υποστηρίξει πριν καιρό ότι καθώς οξύνεται ο ενδοκαπιταλιστικός διακρατικός ανταγωνισμός θα παραχθεί υποχρεωτικά η δαιμονοποίηση του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου, επειδή η ιδεολογία και η κατασκευή εσωτερικών μπλοκ ιδεολογικής συναίνεσης είναι βασική προϋπόθεση των πρωτοκοσμικών ιμπεριαλισμών. Το ότι η Huawei και η 5G τεχνολογία της «μπορεί να κάνει υποκλοπές» δεν βοηθάει σε μια τέτοια δαιμονοποίηση, για διάφορους λόγους.

Η υγεία όμως; Ο υγιεινισμός μπορεί να οπλοποιηθεί – δεν το είχατε σκεφτεί;

Τεχνολογικός πόλεμος ηπα – κίνα: σημειώσατε 2

Δευτέρα 27 Γενάρη. Είναι μια μάλλον απροσδόκητη, όχι και ανεξήγητη όμως, εξέλιξη: το αμερικανικό υπουργείο εμπορίου εγκατέλειψε κατά τα φαινόμενα μια πρόταση νόμου που είχε έτοιμη για σκλήρυνση των ελέγχων (δηλαδή των απαγορεύσεων) σε αμερικανικές εταιρείες να πωλούν ανταλλακτικά στην κινεζική Huawei, ακόμα και απ’ τις εκτός ηπα θυγατρικές τους. Επιπλέον, παρά τις ως την τελευταία στιγμή απειλές στον Borduk, πρωθυπουργό της αυτού μεγαλειότητας στο Λονδίνο, να μην τολμήσει να επιτρέψει στην Huawei να πάρει μέρος της δουλειάς του στησίματος των 5G δικτύων στην επικράτεια (της αυτού μεγαλειότητας πάντα…) και την άρνηση του Borduk / Johnson να υποκύψει, ο αμερικάνος υπ.οικ. Mnuchin δήλωσε προχτές κάτι του είδους «καλά, εντάξει, μια κουβέντα είπαμε, εξαρτάται για ποιες πλευρές του δικτύου μιλάμε…» Καλωσήρθες Huawei στην αγγλία λοιπόν – και στη γερμανία επίσης…

Εκείνο που είχε προηγηθεί ήταν ότι παρά τους περιορισμούς στις αμερικανικές εξαγωγές προς την Huawei του περασμένου Μάη, και την εκστρατεία της Ουάσιγκτον προς τα συμμαχικά της κράτη να απαγορεύσουν κι αυτά την εταιρεία, η Huawei αύξησε τις παγκόσμιες πωλήσεις της το 2019 κατά 20%. Ως γνωστόν αυξημένα έσοδα σημαίνουν αυξημένη χρηματοδότηση για έρευνα, που με την σειρά της σημαίνει επιθετικότερη ανάπτυξη / τεχολογική εξέλιξη. Μπροστά σ’ αυτήν την αποτυχία το αμερικανικό υπουργείο εμπορίου λύσσαξε, και ετοίμαζε ακόμα χειρότερες απαγορεύσεις. Αλλά τότε ήρθε το φρένο…

Ποιός είναι ο λόγος αυτής της αμερικανικής υποχώρησης, που το πιθανότερο είναι να αποδειχθεί άτακτη; Απλός: ο φόβος. Παρά τις απειλές και τις απαγορεύσεις ο κινεζικός καπιταλισμός ξεπέρασε τα εμπόδια (μάλλον γρήγορα) και έχει αρχίσει να πλημμυρίζει τις ασιατικές αγορές και με τα είδη στα οποία υστερούσε. Τσιπς, ας πούμε. Οι αμερικάνοι κατασκευαστές τσιπς πουλάνε το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής τους στην ασία. Και φοβούνται πως αν η Ουάσιγκτον σφίξει κι άλλο τη θηλειά γύρω απ’ την Huawei και άλλους κινέζους κατασκευαστές, τότε αυτοί θα ανταποδώσουν πετώντας τους έξω απ’ την ασιατική αγορά.

Παράδοξο ή όχι τον κίνδυνο τον κατάλαβε όχι το υπουργείο εμπορίου αλλά το αρχηγείο πολέμου. Το αμερικανικό πεντάγωνο: …Αν οι εταιρείες μας χάσουν την αγορά της Huawei λόγω απαγορεύσεων, θα χάσουν και την ασιατική αγορά. Κι αν την χάσουν δεν θα έχουν τα έσοδα που θα τους επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουν την έρευνα για να καλύψουν το χαμένο έδαφος – έτσι μας λένε τα στελέχη… Κάπως έτσι πήγε ο συλλογισμός που οδήγησε το αμερικανικό πεντάγωνο στο «Κράτει! Όχι άλλο κάρβουνο!!!»

Αλλά αυτό δείχνει ότι στην παρούσα τουλάχιστον φάση στον τομέα των 5G επικοινωνιών ο αμερικανικός καπιταλισμός είναι «μονά ζυγά χαμένος». Πήγε να κόψει τα πόδια της Huawei στερώντας τις τα αμερικανικά τσιπ, και η κινεζική εταρεία (προφανώς προετοιμασμένη…) απάντησε με αυξημένη παραγωγή των πιο εξελιγμένων μικροκυκλωμάτων, δικού της σχεδιασμού· με σκοπό όχι μόνο τις δικές της ανάγκες αλλά και άλλων ασιατών κατασκευαστών. Και έχει αναγγείλει ήδη ότι προχωράει τις έρευνες για τις 6G επικοινωνίες… Μπορεί να υποθέσει κανείς βάσιμα πως μόλις ολοκληρώσει την παγκόσμια εγκατάσταση των 5G κεραιών και των λογισμικών της, σε δύο ή τρία (;) χρόνια, θα βγάλει σα λαγό απ’ το καπέλο τα 6G «καλούδια»…

Κάποιος θα παρατηρούσε σκωπτικά: καλά, τι άλλο περίμεναν οι αμερικάνοι από ένα αντίπαλο κράτος / κεφάλαιο που στήνει κανονικό νοσοκομείο 1000 κλινών μέσα σε 10 ημέρες;

Coronavirus…

Κυριακή 26 Γενάρη. Ως χτες αργά το βράδυ το κινεζικό κράτος είχε ανακοινώσει 1.287 περιπτώσεις πνευμονίας οφειλόμενης στην καινούργια «παγκόσμια απειλή», και 41 θανάτους. Πρόκειται για κατάντια εκ μέρους του λεγάμενου 2019-nCoV (που κάποιοι σκέφτηκαν να βαφτίσουν WARS, κάτι που σίγουρα λέγεται ευκολότερα…). Με θνησιμότητα (σαν ποσοστό επί των βαριών περιστατικών) που δεν ξεπερνάει αυτήν της κοινής γρίπης, δεν πρόκειται αυτός ο WARS να κάνει σπουδαία καριέρα. Άλλωστε (όπως παραδέχονται ψιθυριστά όλο και πιο πολλοί «ειδικοί») οι περισσότεροι / ες που μολύνονται απ’ τον λεγάμενο (στην κίνα κατ’ αρχήν) την βγάζουν στο πόδι, με συμπτώματα κοινού κρυολογήματος… Γι’ αυτό και δεν καταγράφονται καν σαν περιστατικά. Αν μπορούσαν να συμπεριληφθούν κι αυτοί στην καταμέτρηση, τότε η θνησιμότητα του WARS – με τα τωρινά δεδομένα – θα ήταν από στατιστική άποψη αστεία.

Ο παγκόσμιος πανικός δικαιολογείται με το επιχείρημα ότι παρ’ όλα αυτά ο WARS θα μπορούσε να είναι πιο φονικός… Θα μπορούσε; Τον έχουν ρωτήσει και είπε «ναι»; Όπως έχει γίνει κατά κόρο σ’ όλους τους προηγούμενους παγκόσμιους υγιεινιστικούς πανικούς, ορισμένες στατιστικές προβολές (ενισχυμένες με ηλεκτρονική εικονογράφηση) που κατασκευάζονται σαν worst case scenario πουλιούνται μαζικά στους υποτελείς σαν το πιθανότερο να συμβεί. Συνήθως πρόκειται για την εμπροσθοφυλακή μιας ή περισσότερων φαρμακοβιομηχανιών, που θα εμφανιστούν στη σκηνή την κατάλληλη στιγμή, κραδαίνοντας το σωτηρίο εμβόλιο.

Πριν μια δεκαετία, στα μέσα του 2009, ο πλανήτης δονήθηκε απ’ την απειλή μιας επερχόμενης φονικής γρίπης των χοίρων. Με προέλευση το μεξικό. Παρότι στην αρχική φάση της «παγκόσμιας απειλής» η συμπεριφορά του «Ιού του Αναμενόμενου» (μια κάπως μεταλλαγμένη εκδοχή του κοινότοπου Η1Ν1) υπολειπόταν κατά πολύ της φήμης του, «επιστήμονες» και μήντια κράτησαν την ένταση του φόβου όσο πιο ψηλά γινόταν προβλέποντας (; ή υποσχόμενοι;) hard core μεταλλάξεις του ιού. Ήταν ένας κανονικός Αρμαγεδώνας· που έκανε τα στελέχη όλων των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών του πλανήτη να αγοράζουν τις κόκες τους με φορτηγά. Όντως, οι παραγγελίες των κρατών (με σκοπό τον μαζικό προληπτικό εμβολιασμό μεγάλου μέρους των υπηκόων τους) έφτασαν σε αστρονομικές ποσότητες και αστρονομικά ποσά. Υπήρχε, βέβαια, ένα προβληματάκι: καθώς το στέλεχος του τρομοκράτη H1Ν1 ήταν καινούργιο, ήταν αδύνατο να ετοιμαστούν και να δοκιμαστούν (για το αν είναι αποτελεσματικές) χημικές ουσίες εναντίον του μέσα σε λίγους μήνες. Αλλά αυτή η λεπτομέρεια σπρώχτηκε στην άκρη. Έτσι όλος ο πλανήτης έμαθε το tamiflu και το relenza (χωρίς να είναι καν βέβαιο ότι ο H1N1 δεν θα μπορούσε να τα υπερκεράσει).

Τελικά η πανδημία κράτησε μερικούς μήνες στο βόρειο ημισφαίρο, και τέλειωσε την άνοιξη του 2010. Το μεγαλύτερο μέρος των παραγγελιών έμεινε άχρηστο, είτε επειδή παράχθηκε αργά είτε επειδή δεν χρειαζόταν. (Μη διασταυρωμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι το ελλαδιστάν ξεφορτώθηκε το δικό του μεγάλο φορτίο από ληγμένα tamiflu κάνοντάς το «δώρο», σαν «ανθρωπιστική βοήθεια», κάπου στην αφρική…)

Ο Η1Ν1 αποδείχθηκε πολύ λίγοτερο καταστροφικός για την παγκόσμια υγεία απ’ τις προβλέψεις· αλλά τέλειος για τις φαρμακευτικές. Το «σκάνδαλο» ήταν προφανές από νωρίς… Μια έρευνα του γνωστού british medical journal έδειξε με στοιχεία στα μέσα του 2010 ότι οι ειδικοί του παγκόσμιου οργανισμού υγείας (π.ο.υ.) που δούλευαν σε θέσεις κλειδιά για την διαχείριση της υπόθεσης H1N1 δούλευαν ταυτόχρονα σε φαρμακευτικές εταιρείες, που ουσιαστικά υπαγόρευαν τις ανακοινώσεις του υποτίθεται «ουδέτερου» και «υπεράνω» π.ο.υ… Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο π.ο.υ. δούλευε σαν ατζέντης των φαρμακοβιομηχανιών· το ίδιο είχε κάνει όταν δειλά δειλά τα πρώτα ασιατικά και αφρικανικά κράτη άρχισαν να παράγουν και να χρησιμοποιούν γενόσημα για να προσφέρουν φάρμακα στους υπηκόους τους αποφεύγοντας το θηριώδες χαράτσι των τιμών των φαρμακοβιομηχανιών…

Δεν λέμε ότι το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και τώρα – αν και η προπαγανδιστική μηχανή δουλεύει με τον ίδιο τρόπο. Όπως τότε. Οι συμβουλές, πάντως, για την αντιμετώπιση και του τωρινού «κακού» είναι απλές:

Α) Πλένουμε καλά τα χέρια μας· και

Β) Βράζουμε καλά τις νυχτερίδες, πριν τις φάμε. (Διότι απ’ αυτές προέρχεται ο WARS). Αυτά τα « θέλω τη νυχτερίδα μου saignant» ξεχάστε τα· (άντε, που γίνατε όλοι γκουρμέδες!…)

(φωτογραφία κάτω: Παρεπιπτόντως το κινεζικό κράτος έχει ξεκινήσει από προχτές την κατασκευή ενός καινούργιου νοσοκομείου 1000 κλινών στην πόλη Wuhan, απ’ όπου άρχισε η επιδημία. Εκτιμώμενος χρόνος κατασκευής: 10 ημέρες… Ναι, ακριβώς, 10 (ολογράφως δέκα) ημέρες!! Οι 7 είναι για τα κτίρια και οι 3 για τον εξοπλισμό του!… Και δεν πρόκειται καν για ρεκόρ…. Το ρεκόρ είναι σε προηγούμενη έκτακτη ανάγκη η κατασκευή και ο εξοπλισμός ενός νοσοκομείου σε 7 ημέρες

Καπιταλισμός με το «Κ» κεφαλαίο – ή κάνουμε λάθος; Σε περίπτωση ανάγκης τι άλλο μπορούν, άραγε, να φτιάξουν εκεί σε, π.χ., μία, δύο ή τρεις βδομάδες;)

Ιράκ

Σάββατο 25 Γενάρη. Από πολιτική άποψη (πάντα με την έννοια των τεχνικών της εξουσίας) η τεράστια αντιαμερικανική / αντικατοχική συγκέντρωση / διαδήλωση χτες στη Βαγδάτη, ήταν ένα είδος ρελάνς στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που έχουν ξεκινήσει στο ιράκ απ’ τον περασμένο Οκτώβρη. Άλλοι μιλάνε για 2,5 εκατομμύρια συγκεντρωμένους, άλλοι για 4· το βέβαιο είναι ότι ήταν μια πειστική απάντηση του Muqtada al-Sadr στην τρέχουσα εσωτερική «κρίση διεύθυνσης» του ιράκ. Ο Sadr έχει ξανακαλέσει με επιτυχία τέτοιου όγκου διαδήλωση (στα τέλη Φλεβάρη του 2016, εναντίον της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος) ενώ, αν και δεν έχει ο ίδιος κάποιο πολιτικό αξίωμα, το κόμμα του είναι συγκριτικά το μεγαλύτερο στο ιρακινό κοινοβούλιο.

Την ίδια μέρα έγινε κι άλλη συγκέντρωση. Όχι το ίδιο μεγάλη, καθόλου αμελητέο ωστόσο το γεγονός ότι κλήθηκε χτες. Στην πλατεία Tahrir της Βαγδάτης, όπου υπάρχει μόνιμος καταυλισμός αντικυβερνητικών διαδηλωτών. Το σχήμα της πλατείας Tahrir είναι μάλλον το πιο μετριοπαθές, δημιουργικό, «μητροπολιτικό» (και κατά τα φαινόμενα αυθεντικό, δηλαδή μη ελεγχόμενο από πράκτορες και φύλαρχους…) τμήμα αυτών των κινητοποιήσεων των τελευταίων μηνών· αφού δεν έχει σχέση με τις επιθέσεις (μερικές φορές «μυστηριωδώς» ένοπλες…) εναντίον σιιτικών στόχων, κυρίως στη Najaf.

Η ανθρωπογεωγραφία των δύο χθεσινών συγκεντρώσεων / διαδηλώσεων στη Βαγδάτη δείχνει και την κατάσταση στο ιράκ. Ούτε το ένα, το διώξιμο του αμερικανικού κατοχικού στρατού, ούτε το άλλο, η δημιουργία ενός πολιτικού συστήματος διεύθυνσης που να ξεπερνάει τον όποιον θρησκευτικό σεχταρισμό, είναι εύκολα θέματα· ή ζητήματα στα οποία θα μπορούσε να περιμένει κανείς γρήγορα αποτελέσματα. Επιπλέον, μετά από 16 χρόνια αμερικανικής κατοχής και ημικατοχής και μερικά χρόνια isis project, η Ουάσιγκτον έχει αποκτήσει εκείνες τις “διασυνδέσεις” μέσα στο ιράκ που της επιτρέπουν να τορπιλίσει και τα δύο: και τον αντισεχταριστικό και τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα. Αγοράζοντας σουνίτες πολέμαρχους (πρώην isis…) Υποθέτουμε πως αυτό θα επιχειρήσει να κάνει· και δεν χρειάζεται καν να αναλάβει ευθύνη το ψόφιο κουνάβι ή οι σωματοφύλακές του.

Στο παρελθόν ο Sadr είχε δείξει έναν (ως ένα σημείο πετυχημένο) οππορτουνισμό, που του επέτρεπε να έχει συμμαχικές σχέσεις και με σουνιτικά clan· κάτι που είναι βασικό τώρα για να αντιμετωπιστεί ένας καινούργιος γύρος προβοκατόρικου (και πληρωμένου απ’ τον τοξικό…) εμφύλιου στο ιράκ. Όμως η ασταμάτητη μηχανή εικάζει ότι με την όξυνση του 4ου παγκόσμιου πολέμου μετά την δολοφονία του Soleimani και του Abu Mahdi al-Muhandis, και το επείγον της παραμονής των αμερικανικών βάσεων στο ιράκ “με κάθε μέσο”, το να υπάρξει ένα σχετικά σταθερό ενιαίο εσωτερικό μέτωπο τόσο υπέρ των μεταρρυθμίσεων στο σύστημα διεύθυνσης όσο και εναντίον της αμερικανικής ημικατοχής, δεν είναι κάτι που μπορεί να το πετύχει η (σιιτική) Τεχεράνη· ούτε η (σουνιτική) Άγκυρα.

Μάλλον θα χρειάζονταν ανώτερες δυνάμεις: η Μόσχα και το Πεκίνο. Το δεύτερο κινείται ήδη μέσω “επενδυτικών συμφωνιών” με πολλά μηδενικά, κυρίως στον πετρελαϊκό τομέα και στις υποδομές του ιράκ – βρίσκονται και αυτές στο αμερικανικό στόχαστρο. Η πρώτη θα μπορούσε να κινηθεί; Κι αν ναι, πως;

Τα επιμέρους μέτωπα στο συριακό και στο ιρακινό πεδίο μάχης δεν είναι λίγα. Και το σαουδαραβικό καθεστώς παραμένει πάντα ένα λειτουργικό “καρκίνωμα” υπέρ της πρόκλησης καταστροφών… (Ούτε καν απ’ την υεμένη δεν έχει απαγκιστρωθεί). Χωρίς τον τοξικό και τα δολάριά του, ο άλλος τοξικός (του Abu Dahbi) θα είχε βγάλει τον σκασμό· και πολλά πράγματα, τόσο στη συρία όσο και στο ιράκ θα ήταν απλούστερα και λογικότερα.

Υπάρχει ακόμα όμως…

(Εν τω μεταξύ, παρά τις δηλώσεις περί “μηδέν απωλειών”, μετά από τόσες ημέρες ο αμερικανικός στρατός παραδέχεται πως 34 πεζοναύτες του έπαθαν “σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις” απ’ τις ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις σε αμερικανικές βάσεις στις 8 Γενάρη. Το ψόφιο κουνάβι επιμένει βέβαια ότι απλά μερικοί έπαθαν πονοκέφαλο· αλλά δεν λέει “πήραν ένα ντεπόν και όλα καλά…”

Η πρώτη σκέψη: και να σκεφτείς ότι το ψοφιοκουναβιστάν είχε προειδοποιηθεί ώρες πριν για τις επιθέσεις. Η δεύτερη: μα καλά, πως κτύπησαν όλοι στο κεφάλι; Βαράγανε κουτουλιές στα ντουβάρια των μπούνκερ, ή μεταξύ τους; Περίεργο είδος ο τρομοκρατημένος πεζοναύτης Α κλάσης…)

Οι βασιλιάδες ιοί

Πέμπτη 23 Γενάρη. Πολύ περισσότερο από «ιατρικό φαινόμενο» δεν θα έπρεπε να θεωρηθεί, άραγε, ένα κατεξοχήν postmodern κοινωνικό φαινόμενο; Απ’ όλα όσα θα μπορούσαν να συμβούν σε απόσταση χιλιάδων και εκατοντάδων χιλιάδων χιλιομέτρων (η σε ευθεία απόσταση Αθήνας – Πεκίνου είναι 7.612 χιλιόμετρα…), δηλαδή σεισμούς, φωτιές, λιμούς, επαναστάσεις, δήθεν επαναστάσεις, δολοφονίες, εμπορικούς πολέμους, κανονικούς πολέμους, εκείνο που διαδίδεται ακαριαία σαν απειλή (εντός ή εκτός εισαγωγικών), σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός, είναι η εμφάνιση κάποιου εν δυνάμει φονικού ιού.

Η διάδοση, ο συναγερμός, η συλλογική και ατομική ενσωμάτωση τόσο της απειλής όσο και του συναγερμού, γίνονται εντελώς μαλλιοκούβαρα. Αυτός ο 2019-nCoV κορωνοϊός (θα πρέπει να του δοθεί ένα όνομα πολύ πιο απλό / εμπορικό και ταιριαστό με τις φωνητικές δυνατότητες των απλών πρωτοκοσμικών…) έχει προκαλέσει ως τώρα τον θάνατο 9 ατόμων στην κίνα· αλλά έχει προσβάλει εκατοντάδες. Θα έλεγε κάποιος: εκατοντάδες μείον εννέα ίσον εκατοντάδες που έζησαν….

Δεν πιάνει! Το κύμα του φόβου, κατάλληλα (και εύκολα) υψωμένο, είναι πολύ πιο δυνατό από τη λογική. Αν αύριο κάποιος ζητήσει την απαγόρευση κάθε εισαγωγής κινέζικου εμπορεύματος (επειδή μπορεί να μεταφέρει τον «φονιά» δυοχιλιαδεςδεκαεννιά παύλα ενκοβ) θα θεωρηθεί σωστό μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας. Ακόμα και μερικές ατομικές βόμβες (αμερικανικές κατά προτίμηση) στην κινεζική επαρχία Wuhan (απ’ όπου ξεκίνησε ο αλιτάμπουρας ιός) θα μπορούσαν να θεωρηθούν μέθοδος πρόληψης (και σωτηρίας του πλανήτη). Όλα αυτά ενόσω ισχύει εκατοντάδες κρούσματα μείον εννιά θανάτους ίσον εκατοντάδες προσβεβλημένοι που δεν πέθαναν απ’ τον «φονιά»…

Το πρώτο και ευκολότερο συμπέρασμα είναι ότι ο υγιεινισμός (και όλες οι συναφείς φοβίες) είναι το κατεξοχήν πεδίο κρατικών και καπιταλιστικών ηγεμονιών. Αν οι ίδιοι υπήκοοι, που δεν φοβούνται και δεν νοιάζονται για τίποτα εκτός αν μπει στη μύτη τους, τρομοκρατούνται (ή, έστω, παριστάνουν ότι έχουν τρομοκρατηθεί) από έναν ιό ολοφάνερα αποτυχημένης φονικότητας που «κτύπησε» στην άλλη άκρη του κόσμου, σημαίνει ότι μετασχηματίζουν διανοητικά / ιδεολογικά τον χώρο και τον χρόνο μέσα σ’ ένα απίστευτο και ανεξέλεγκτο δίπολο εννοήσεων του τι είναι «κοντά» και του τι είναι «μακριά».

Ακόμα πιο εφιαλτικά: για τους σύγχρονους υπηκόους τα πάντα είναι «κοντο-μακρυά» (τα νέα media, παρέα με τα παλιά, το έχουν εξασφαλίσει αυτό…), οπότε δεν χωρίζονται στα όντως κοντινά και στα όντως μακρινά, στα όντως απειλητικά, προσβλητικά λόγω αμεσότητας και στα υπόλοιπα. Χωρίζονται σ’ αυτά που-μπορούν-να-απωθηθούν λόγω κλίμακας, λόγω μεγέθους (είναι μεγαλύτερα από έναν πόντο), και σ’ εκείνα που είναι τόσο μικροσκοπικά ώστε ξεφεύγουν από κάθε μηχανισμό απώθησης, και – άρα – μπορούν να τρυπώσουν παντού. Οι περισσότερες μορφές του «κακού» έχουν μια κάποια κλίμακα: βομβαρδισμοί; πείνα; σεισμοί; Αυτά μπορεί ο καθένας να τα «σπρώξει» (νοερά…) μακριά του. Αλλά το «κακό» που είναι τόσο μικροσκοπικό ώστε να είναι αόρατο; Αυτό, αντίστροφα, βρίσκεται εν δυνάμει εδώ δίπλα – και «επειδή δεν το βλέπουμε δεν μπορούμε να το απωθήσουμε».

Πολύ πιο πέρα απ’ την τυπική (ιατρική ή/και φαρμακολογική) διαχείριση / αντιμετώπιση των ιών, αυτοί οι μικρο-οργανισμοί έχουν αποκτήσει μια μεταφυσικά γιγάντια υπόσταση. Όχι επειδή μεταλλάσσονται (συμβαίνει κι αυτό, πάντα συνέβαινε…). Αλλά επειδή στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο του 21ου αιώνα, κάθε τι που είναι ορατό (και σχεδόν τα πάντα είναι τέτοια…) θεωρείται εύκολα αντιμετωπίσιμο / απωθήσιμο. Τα μικροσκοπικά και αόρατα είναι που προκαλούν τεράστιο δέος: όχι επειδή σκοτώνουν, αλλά επειδή υπονομεύουν την τάξη της παντοδύναμης ορατότητας. Κι αφού υπονομεύουν αυτήν την τάξη είναι καταστροφικά. Είναι φονικά…

Αν υπήρχε η «φύση» σαν υποκείμενο, θα γέλαγε μέχρι δακρύων: το παντοδύναμο ανθρώπινο είδος «τα κάνει επάνω του» μόνο με το άκουσμα ότι κάπου ένας ιός μιας γρίπης (ας πούμε…) προκάλεσε τον θάνατο περισσότερων «απ’ ότι συνήθως»…

Αλλά δεν είναι και απ’ τον φόβο που βγαίνουν πολλά λεφτά; Δεν είναι αυτοί οι φόβοι «παραγωγικοί»;

Ο καπιταλισμός δεν «κολάει» μέσω ιών… κι αυτό δεν τον κάνει ακίνδυνο (idiot!)