Tag: κίνα

Καπιταλισμός, κράτος και επιδημίες (8): ζητήματα γεωπολιτικής εξουσίας τέλος (προς το παρόν)

Δευτέρα 30 Μάρτη. Υπήρχε άφθονη γεωπολιτική βεβαιότητα στα θεμέλια του Event 201. Αόρατη, επειδή θεωρείται αυτονόητη… Κι ακριβώς πάνω της στηνόταν ένα είδος υγιεινιστικού globalism (την ώρα που οι γενικές καπιταλιστικές τάσεις είναι αντίθετες….) Με «παγκόσμιο κέντρο διαχείρισης κρίσεων» στα μέτρα της δυτικής ιατρικής, των δυτικών φαρμακοβιομηχανιών, των δυτικών μεταφορικών πολυεθνικών, κλπ κλπ. Οι υπόλοιποι; Θα «επιστρατεύονταν» – για το καλό της ανθρωπότητας (και της δυτικής υπεροχής).

Όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν εντελώς αντίθετα. Πριν το κινέζικο κεφάλαιο / κράτος «κάνει εντελώς την δουλειά του», έχοντας όμως διαμορφώσει ένα μοντέλο δράσης (που έφτασε στη δύση λειψό…), αυτό που στο δυτικό ημισφαίριο είχε εικονογραφηθεί ήδη σαν «φονική / καταστροφική επιδημία – η τιμωρία των θεών της δύσης στην καπιταλιστική αναίδεια της κίνας» – άρχισε να φτάνει σ’ αυτό ακριβώς το υπερφίαλο μέρος του κόσμου. Την δύση. Τι να κάνουν οι δυτικοί δημαγωγικοί μηχανισμοί; Να το «γυρίσουν» λέγοντας εντάξει ρε παιδιά, δεν είναι κάτι σπουδαίο; Πρακτικά δεν προλάβαιναν καν. Τα πρώτα κρούσματα εντοπίστηκαν στη γαλλία στις 24 Γενάρη, στη γερμανία στις 27, στην αγγλία, στην ιταλία και στην ισπανία στις 31… Ο πρώτος νεκρός που χρεώθηκε στον covid-19 ανακοινώθηκε στη γαλλία στις 14 Φλεβάρη και στην ιταλία στις 21 του μήνα – όλα στην κορύφωση της αντισινικής δημαγωγίας για φονιά ιό (που θα τσακίσει τον αυτοκρατόρα Xi!)

Χωρίς το φροντιστήριο στην κίνα τα υπεροπτικά δυτικά συστήματα παρέλειψαν ίσως το σημαντικότερο μέτρο αρχικής ανάσχεσης της εξάπλωσης: την προστασία των γιατρών και των νοσοκόμων! Οι κινέζοι γιατροί (αλλά και οι λοιποί αξιωματούχοι) τραβούσαν τα μαλλιά τους φωνάζοντας ξανά και ξανά “μα τι κάνετε;” Σιγά… Διάφορα δυτικά νοσοκομεία έγιναν έτσι βασικός (αν και όχι ο μοναδικός) ιμάντας μετάδοσης του covid-19… Και, επιπλέον, προκλήθηκαν προβλήματα στη λειτουργία τους· αυτό ενόσω οι δημαγωγοί παιάνιζαν αλύπητα το εμβατήριο “θάνατος – θάνατος!”, επιβαρύνοντας με περιττές επισκέψεις “φορέων” αυτά ακριβώς τα νοσοκομεία… Φουσκώνοντας τεχνητά την ζήτηση ιατρικής φροντίδας μέσω της τρομοεκστρατείας που συνέχιζε (και συνεχίζει …) απτόητη, και χωρίς να μπορούν να αυξήσουν ανάλογα την προσφορά (να εισάγουν μερικές χιλιάδες κινέζους στρατιωτικούς γιατρούς; α πα πα!) τα δυτικά κράτη κατέστρεψαν μόνα τους το ιερό δισκοπότηρο της “ισορροπίας της αγοράς”!!! Δεν θα ήταν αναγκαία, κατά συνέπεια, η επιθετική / απαγορευτική επανεμφάνιση της μορφής – κράτος;

Εν τω μεταξύ αυτά τα δυτικά κράτη (των οποίων επιχειρηματικά μεγαλοστελέχη “έπαιξαν τους σωτήρες” στο Event 201) άρχισαν να αποδεικνύονται ανίκανα αν όχι να «κάνουν τη δουλειά» τους», σίγουρα να βοηθήσουν οποιονδήποτε άλλον!! Και τότε, εν μέσω της «καταστροφής του κόσμου» λόγω covid-19, η αποκάλυψη των πραγματικών συσχετισμών άρχισε να κορυφώνεται. Το Πεκίνο, έχοντας το πλεονέκτημα ότι ήταν το «πρώτο κύμα» του οποίου ο καπιταλισμός μόνο εν μέρει κτυπήθηκε και άρχισε ύστερα την ανάρρωση· η Μόσχα, που πήρε πολύ νωρίς συμβουλευτικά και οργανωτικά μέτρα, με αποτέλεσμα να έχει σ’ αυτή τη φάση κάποιο «περίσσευμα πόρων» (γιατρών και υλικών)· και η μικροσκοπική Αβάνα με τον παγκόσμια γνωστό δυναμισμό της σε ιατρική εκπαίδευση και ιατρική τεχνογνωσία, έγιναν οι καλοί Σαμαρείτες του πλανήτη!! Ποιός ζητάει βοήθεια; Η ιταλία; Το ιράν; Κράτη της υποσαχάριας αφρικής; Η ισπανία; Ποιό «παγκόσμιο κέντρο διαχείρισης υγιεινιστικών κρίσεων» και φούμαρα; Ποιές φαντασιώσεις του Event 201; Η κίνα, η ρωσία και η κούβα ήταν που βρέθηκαν σε κατάσταση emergency help! Shit!!!

Στη δυτική ιμπεριαλιστική ορολογία αυτό έχει όνομα, και κάποτε (;) ήταν το δυτικό υπερ-ατού κυριαρχίας. Λέγεται soft power… Τώρα τόσο εντός ε.ε. όσο και στις ηπα κυριαρχεί πανικός απ’ την επίδειξη της κινεζικής (κυρίως) και της ρωσικής (δευτερευόντως) soft power! Είναι το ευρασιατικό μπλοκ διάβολε! Ο ισπανός Josep Borrell, “υπ.εξ. της ε.ε.”, δεν θα μπορούσε να δείξει πιο καθαρά το ότι υπάρχουν πια πολύ σοβαρότερα ζητήματα σε σχέση με την εξουσία στον πλανήτη απ’ την ανάσχεση ενός τσαχπίνη κορονοϊού. Μόλις προχθές δήλωσε:

… Βρίσκεται σε εξέλιξη μια παγκόσμια μάχη πρωτοβουλιών, στις οποίες ο χρόνος είναι κρίσιμος παράγοντας… Η κίνα επιθετικά προωθεί το μήνυμα ότι αντίθετα με τις ηπα, είναι υπεύθυνος και αξιόπιστος εταίρος…. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κινεζική «πολιτική της γενναιοδωρίας», γιατί απαξιώνει την ε.ε. σαν τέτοια και στιγματίζει όλους τους ευρωπαίους σα να είναι όλοι φορείς του ιού…

Κι άλλη “μάχη”; Κι άλλος “πόλεμος”; Παγκόσμιος;

Πώς, όμως, είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί αυτή η «δόλια» πολιτική της γενναιοδωρίας όταν με ένα απλό τηλεφώνημα στον Xi Jinping ο ισπανός πρωθυπουργός Pedro Sanchez «έκλεισε» στις 25 Μάρτη (κάλλιο αργά παρά ποτέ;) 550 εκατομμύρια μάσκες, 5,5 εκατομύρια γρήγορα τεστ, 950 αναπνευστήρες και 11 μύρια ζευγάρια γάντια; Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί αυτή η soft power όταν μ’ ένα απλό τηλεφώνημα του ιταλού πρωθ. Conte στο Πεκίνο σκάνε στην ιταλία 10.000 μηχανήματα αναπνευστικής υποστήριξης για εντατικές, 2 μύρια μάσκες προσώπου, 20.000 στολές προστασίας και μερικές δεκάδες κινέζοι γιατροί / ειδικοί, βετεράνοι πια της «μάχης στη Wuhan»; Πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί καν και καν η ρωσική soft power όταν αυτή τη στιγμή την ιατρική δράση στο «κέντρο του ιταλικού κυκλώνα», στο Bergamo, την έχουν αναλάβει όχι αμερικάνοι, όχι γάλλοι, όχι γερμανοί, όχι άγγλοι αλλά ρώσοι στρατιωτικοί γιατροί; Πώς να αντιμετωπιστεί η «καλωσύνη» του καπιταλισμού; Να πεις: «καλύτερα ο θάνατος παρά οι κινεζικοί αναπνευστήρες»; Ούτε οι αμερικάνοι κοκκινόσβερκοι δεν θα το έλεγαν…

Πολύ δύσκολο. Το εύκολο είναι να κατηγορούνται (το Πεκίνο και η Μόσχα) για …παραπληροφόρηση… (Τι έχεις Γιάννη; Ό,τι είχα πάντα!)

Ααα: η κυρία Ursula von der Leyen, αφού ευχαρίστησε προχτές το Πεκίνο για την βοήθεια που προσφέρει σε ευρωπαϊκά κράτη, ιδιαίτερα στην ιταλία και την ισπανία (οι καλοί τρόποι πάνω απ’ όλα!), ανακοίνωσε ότι θα δημιουργήσει μια ευρωπαϊκή «γεωπολιτική επιτροπή» για τον covid-19… και γενικά. Κάπως μπαγιάτικη ιδέα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις: ας πάρει την σύνθεση του Event 201, ας διώξει τους αμερικάνους μάνατζερ αντικαθιστώντας τους με ευρωπαίους, και θα έχει μία. Που καλό θα ήταν να μην σπάσει το κεφάλι της για ένα «νέο σχέδιο Marshall» όπως κάποιοι απ’ το Event 201. Υπάρχει τέτοιο σχέδιο πολλές φορές μεγαλύτερο απ’ το αμερικανικό μετά τον Β παγκόσμιο, στα αγγλικά επίσημα λέγεται «belt ‘n’ road initiative» (κοινώς «δρόμοι του μεταξιού») και έχει αρχίσει να αποκτάει και έναν κλάδο δημόσιας υγείας…

Παλιοκατάσταση… (Ακόμα και ο Bill Gates, σε προχθεσινή του συνέντευξη απ’ τον κατ’ οίκον περιορισμό του σε κάποια απ’ τις πολυτελείς βίλες του, σε κάθε δεύτερη πρότασή του (τρόπος του λέγειν) ήταν αναγκασμένος να αναφέρει «την πείρα της κίνας». Ο.Κ. Αλλά το «made in china 2025» επιταχύνεται. Και δεν θα σκοντάψει πάνω στην microsoft…)

(πάνω: Ο βρετανός David Bowie διηγείται σε γαλλικό κοινό πως έμαθε απ’ την china girl το μάθημα: Σσσσσσσσσστ!)

Πολιτική ανυπακοή (3)

Σάββατο 28 Μάρτη. Ο μαζικός κατ’ οίκον εγκλεισμός, η απαγόρευση της κυκλοφορίας και των συναθροίσεων (δημόσιων κατ’ αρχήν) είναι εξαιρετικά βίαιες κρατικές ενέργειες, που νομιμοποιούνται χάρη στη μαζική ενσωμάτωση του (χοντροκομμένα κατασκευασμένου…) Μεγάλου Φόβου του Θανάτου. Είναι ενέργειες που ακυρώνουν για ένα διάστημα και ουσιαστικά αμφισβητούν την ιδεολογική και νομική προτεραιότητα της αγοράς με την παλιά, φυσική της έννοια (οι δημόσιοι χώροι, οι δρόμοι, οι πλατείες,…). Η μόνη «λογική» που υπάρχει εδώ είναι η λογική «διαχείρισης πλήθους» των αφεντικών, για λογαριασμό της αναδιάρθρωσης. Αλλά αυτή δεν έχει ξεδιπλωθεί ολόκληρη ακόμα.

Πρακτικά αυτές οι μαζικές, καθολικές απαγορεύσεις είναι η αρχή μιας συγκεκριμένης καπιταλιστικής διαδρομής· όχι ο «γενικός τύπος» της. Εκείνο που όντως είναι αυτός ο «γενικός τύπος» εκφράζεται στη φράση (ίσως την έχετε ακούσει) «δεν έχουμε ακριβή δεδομένα για την υγεία καθενός ξεχωριστά…» (οπότε «αναγκαζόμαστε σε απαγορεύσεις στο σωρό»…). Ο «γενικός τύπος» της διαδρομής (που λέγεται «4η βιομηχανική επανάσταση») είναι τα ακριβή δεδομένα υγείας του καθενός και της καθεμιάς, σε διαρκή ροή, εφ’ όρου ζωής!

Το κινεζικό κράτος έκανε αρκετά μέτρα σ’ αυτήν την διαδρομή. Χρησιμοποίησε με ενιαίο τρόπο (σε μια κοινή ψηφιακή πλατφόρμα) τις χιλιάδες κάμερες επιτήρησης στις πόλεις με τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου (το ίδιο κάνει και το ρωσικό…), drones, εφαρμογές κινητών τηλεφώνων (για παράδειγμα μία ονόματι «ελεγκτής άμεσης επαφής», που προειδοποιεί τους χρήστες για την εγγύτητά τους με άτομο μολυσμένο ή ύποπτο μόλυνσης από τον covid 19…), τεχνητή νοημοσύνη (για τον εντοπισμό ατόμων με μεγαλύτερη απ’ την κανονική θερμοκρασία από απόσταση, μέσω θερμικών καμερών)· πιθανόν και άλλα, που δεν έχουν γίνει γνωστά. Όλα στο όνομα του περιορισμού της επιδημίας. Αλλά υπάρχουν στα σκαριά ακόμα περισσότερες τεχνικές ελέγχου – της υγείας βρε αδελφέ!

Ο Μεγάλος Φόβος «έπιασε», και οι μαζικές απαγορεύσεις είναι μόνο η μαζική εκβιασμένη είσοδος στο βασίλειο των τηλε- σχέσεων (δηλαδή των σχέσεων που μπορούν να επιτηρούνται μαζικά αλλά ταυτόχρονα και μοριακά, είτε σε πραγματικό χρόνο είτε αναδρομικά). Η «αγορά» θα ανασυσταθεί σαν κυρίως ψηφιακή / ηλεκτρονική. Ο τωρινός φυσικός εγκλεισμός αυτός καθαυτός είναι «παλαιού τύπου», αλλά γίνεται εφικτός επειδή υπάρχουν οι τεχνολογικές δυνατότητες των τηλε- σχέσεων· και της επιτήρησης μέσω αυτών.

Αυτή την στιγμή, στην αγγλία, η τρίτη πιο δημοφιλής εφαρμογή στο μαγαζί της apple και η δεύτερη στο μαγαζί της google είναι ο covid symptom tracker – που φτιάχτηκε μέσα σε 3 ημέρες από ερευνητές δύο νοσοκομείων και ενός πανεπιστημίου. Χρησιμοποιώντας αυτήν την εφαρμογή οι χρήστες αυτοεπιτηρούνται για «ύποπτα συμπτώματα», και τα (προσωπικά…) δεδομένα τους τα αναφέρουν σε μια νοσοκομειακή βάση «ελέγχου και αξιολόγησης»…

Ο σύγχρονος «ευέλικτος» βιοπληροφορικός εγκλεισμός έχει αρχίσει – και θεωρείται «λυτρωτικός»…

Δεν βρίσκεται πως ο τωρινός Μεγάλος Φόβος «αξίζει τον κόπο» και δεν (θα) πάει χαμένος;

(φωτογραφίες. Πάνω, το μακρινό χτες: αποσπάσματα απ’ την καταγραφή του Ντάνιελ Ντεφόου «Η Πανούκλα στο Λονδίνο» – στα ελληνικά απ’ τις εκδόσεις Κριτική.

Κάτω: το σήμερα / αύριο σε μια πρώτη εκδοχή του…)

Η ΤΙΝΑ υγειαίνει αλλάζοντας πρόσωπο

Παρασκευή 20 Μάρτη. Με λίγη τύχη και αρκετή προσοχή κάποιος θα μπορούσε να συγκρατήσει απ’ την καθεστωτική «καθημερινή» της Τετάρτης 18 Μάρτη, από ένα μικρό ρεπορτάζ (μετάφραση απ’ το αμερικανικό bloomberg) και τίτλο «γιατροί της Γουχάν δείχνουν τα λάθη» (σελίδα 11) την εξής φράση:

… Στο μεταξύ σε ασθενείς με ήπια συμπτώματα αποδείχθηκε πως είχε ικανοποιητικά αποτελέσματα η παραδοσιακή κινεζική ιατρική, η οποία διαφέρει ωστόσο σημαντικά από τη δυτική ιατρική…

Η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει καμμία ροπή προς την παραδοσιακή (και μυθική) Ανατολή. Ούτε προωθεί «εναλλακτικές θεραπείες» τις οποίες άλλωστε αγνοεί. Ωστόσο η πιο πάνω φράση θα άξιζε προσοχής, κατ’ αρχήν επειδή έχει δύο διαδοχικά και αντιθετικά μεταξύ τους νοήματα: η παραδοσιακή κινεζική ιατρική είχε ικανοποιητικά θεραπευτικά αποτελέσματα για ασθενείς με ήπια συμπτώματα του covid 19· ΑΛΛΑ εμείς σαν δυτική ιατρική, δεν θα πάρουμε (ούτε την παραδοσιακή ιατρική σας ούτε τα ικανοποιητικά θεραπευτικά της αποτελέσματα). Αναμενόμενο (θα έλεγε κανείς) αν πρόκειται για ζουμί νυχτερίδας ηλικίας 3 ημερών ανακατεμένο με σκόνη από φολίδες πανγκολίνου… Μπλιάχ!!!

Θα άξιζε της προσοχής όμως και για έναν ακόμα λόγο αυτή η φράση. Αν η απαίσια «παραδοσιακή κινεζική ιατρική» έχει αξιόλογα θεραπευτικά αποτελέσματα (τόσο ώστε τα νέα τους να φτάνουν στο ελλαδιστάν μέσω bloomberg) μήπως υπάρχει και κάποια «παραδοσιακή μεσογειακή ιατρική» ή μια «παραδοσιακή γοτθική ιατρική» ή μια «παραδοσιακή κέλτικη ιατρική» ή μια «παραδοσιακή ιατρική των βεδουΐνων» με παρόμοιες ικανότητες; Για να το πούμε απερίφραστα: αν απέναντι στον «άγνωστο φονιά» covid 19 έχουν αποτέλεσμα παλιά, γνωστά, «παραδοσιακά» μέσα, γιατί αυτό να είναι καμάρι μόνο της απαίσιας ανατολικής ασίας;

Μια λίγο προσεκτική ιντερνετική έρευνα έδειξε ότι η αρχική φάση δεν ήταν τυπογραφικό λάθος. Υπάρχει πράγματι ένα παλιό καταπότι (μπορεί και 2.000 χρόνων), που το κινέζικο όνομά του σημαίνει «σούπα που καθαρίζει τα πνευμόνια και αποτοξινώνει», και είναι πρακτικά ένα σιρόπι από καμμιά 20αριά βότανα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται εφέδρα, φλούδα κανέλας και γλυκόριζα… – αναφέρουμε τα γνωστά και στα μέρη μας. Τυπικό ματζούνι για τον Οβελίξ, που φυσιολογικά θα ανατρίχιαζε κάθε σπουδαγμένο δυτικό γιατρό και (ίσως) φαρμακοποιό – άρα ασύμβατο με την δυτική ιατρική. Ασύμβατο τόσο πολύ μ’ αυτήν όσο οι παραδοσιακές γνώσεις διάφορων 80βάλε παπούδων και γιαγιάδων με αγροτική καταγωγή για την επιβίωση των οποίων ανησυχεί τόσος κόσμος, συμπεριλαμβανόμενης φυσικά της δυτικής ιατρικής.

Ως εδώ θα είχαμε ένα περαστικό μάλλον ασήμαντο: κάτι γιαγιάδες στην μακρινή Wuhan έφτιαχναν ένα τσάι με βότανα, που έφερνε αποτελέσματα… κλπ κλπ. Καλάααα… Μάλλον η ιδέα τους θα ήταν: δεν έχει βρεθεί το φάρμακο για τον covid 19! Ας αφήσουμε τους βιοτεχνολόγους να κάνουν την δουλειά τους επιτέλους!!!

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Η κινεζική εκστρατεία περιορισμού και καταστολής του αλήτη covid 19, εκτός από στρατό, αστυνομία, drones, αποκλεισμό της Wuhan, tracking των επαφών μέσω προσωπικών δεδομένων (τα σήματα των κινητών) και κατασκευή νοσοκομείων σε χρόνο dt, περιελάμβανε και την μαζική θεραπευτική χρήση της παραδοσιακής «σούπας», σε συνδυασμό με κλασσικά αντιβιοτικά στις πιο σοβαρές περιπτώσεις επιπλοκών που όμως δεν ήταν τόσο ακραίες ώστε να χρειάζονται εντατικές· δεν εμφάνιζαν δηλαδή βαριά πνευμονία. Μία φήμη λέει ότι πάνω απ’ το 90% των ήπιων (:«δεν χρειάζεται οξυγόνο») κρουσμάτων αντιμετωπίστηκε μ’ αυτόν τον τρόπο· ως και κάμποσα νοσοκομεία αποκλειστικά για την χρήση της «παραδοσιακής κινεζικής ιατρικής» στήθηκαν, προκειμένου να εφαρμόζεται η παραδοσιακή φόρμουλα, ή το μίγμα της με την σύγχρονη όπου χρειαζόταν. Η πανάρχαια «σούπα» δούλευε πάντα (και πριν 1000, και πριν 1500 χρόνια) σαν τονωτικό του οργανισμού και ενίσχυση του ανοσοποιητικού· αντιπυρετικό και αντι-ιικό…. Φαίνεται πως το ίδιο έκανε και το 2020. (Η δύση ξέρει πόσο ψεύτες είναι οι κινέζοι αξιωματούχοι, αλλά τόσο πολύ είναι αδιανόητο! Για να καταλάβετε, απ’ τα μέσα Φλεβάρη ήδη η «εθνική διοίκηση για την παραδοσιακή κινεζική ιατρική» απ’ το Πεκίνο έδινε στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της μεθόδου. Και πριν 3 ημέρες είχε το θράσος, άκουσον άκουσον, να δηλώσει ότι το 91,05% των ήπιων κρουσμάτων εντός της επαρχίας Hubei και το 96,37% εκτός θεραπεύτηκαν με το παραδοσιακό σιρόπι! Αν είναι δυνατόν! Σε λίγο θα μας πουν ότι «τα ιπτάμενα στιλέτα» είναι υπερόπλο και η Zhang Ziyi ντίβα!!!)

Οι δυτικοί δεν ασχολούνται με γιατροσόφια. Ασχολούνται όμως οι αφρικάνοι. Καθώς ο covid 19 έχει δηλώσει παρών (μάλλον δειλά, αλλά ως γνωστόν είναι αλιτήριος) σε αφρικανικά κράτη, κι αφού εμβόλιο δεν υπάρχει, μια σειρά απ’ αυτά υπέγραψαν συμφωνίες με το Πεκίνο για την χρήση του «μαγικού κινεζικού φίλτρου».

Καταλαβαίνουμε ότι η δυτική ιατρική δεν θα μπορούσε να ξεπέσει τόσο ώστε να συμβουλεύει τους δυτικούς πληθυσμούς να φτιάχνουν βραστάρια με θάμνους προκειμένου να αντιμετωπίσουν την απειλή του φονιά. Για την ακρίβεια η δυτική ιατρική, και οι επιχειρήσεις που την στηρίζουν, μ’ έναν μόνο τρόπο θα μπορούσαν να ασχοληθούν μ’ αυτούς τους «πρωτογονισμούς», όπως κάνουν πολλά χρόνια τώρα: μέσω κατασκόπων (που θα κλέψουν δείγματα αν δεν υπάρχουν στην ευρώπη τα φυτά), να αναλύσουν χημικά αυτούς τους θάμνους, να απομονώσουν τις θεραπευτικές τους ουσίες, να τις αναπαράξουν ακόμα και με καθαρά χημικό τρόπο, να προσθέσουν έκδοχα, να τις συσκευάσουν σε χάπια, και να τις πουλήσουν (κατά προτίμηση κάποια «επώνυμη» φίρμα) σαν το ελιξήριο της κατατρόπωσης του covid 19 σε μια “φιλική” (αλλά όχι χαμηλή) τιμή… Καθότι τα έξοδα έρευνας, η πατέντα, κλπ κλπ…

Ίσως πολύ περισσότερο από άλλους τομείς υπάρχει μια ισχυρή Τ.Ι.Ν.Α. για την δυτική ιατρική: αν δεν αναλυθεί το RNA, αν δεν βρεθούν οι ακολουθίες του, αν δεν βομβαρδιστούν σε τριβλία με διάφορες ουσίες, αν δεν εμβαπτιστούν σε ειδικά σωληνάρια, αν δεν ξαναπαρακολουθηθεί η πορεία των βιοχημικών αντιδράσεων σε υπερμικροσκόπια, εμβόλιο δεν υπάρχει. Κι αν δεν υπάρχει εμβόλιο υπάρχει “κατάσταση εξαίρεσης”…

Αν δεν υπήρχε μια τέτοια Τ.Ι.Ν.Α. απ’ την μεριά των “ειδικών”, ειδικά λόγω της σοβαρότητας των περιστάσεων, τότε θα μπορούσαν να έχουν συμβεί διάφορα τρομακτικά πράγματα, που καλύτερα να μην τα ζήσει άνθρωπος ποτέ!! Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να έχουν καθησυχαστεί οι πληθυσμοί αντί να τρομοκρατηθούν· θα μπορούσε να έχει ενισχυθεί αν όχι η “γενική ανοσία” τους σίγουρα η “γενική αντοχή” τους στην μόλυνση του “φονιά” όχι με κινεζικά αλλά άλλων τόπων “παραδοσιακά” και γνωστής αποτελεσματικότητας μέσα, τουλάχιστον μέχρι να βρεθεί ένα αποτελεσματικό, ελεγμένο και ακίνδυνο εμβόλιο· θα μπορούσε να έχει περιοριστεί η διασπορά του φονιά μέσα απ’ αυτήν την γενική ανοσο-ενίσχυση· θα μπορούσε να έχει δοθεί έμφαση στις καλύτερες δυνατές κοινωνικές και ιατρικές πρακτικές προστασίας και φροντίδας των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και προσώπων, χωρίς απαγορεύσεις, μπάτσους, στρατούς και παρελάσεις φερέτρων· και φυσικά διάφοροι αρμόδιοι για την δυτικοί δημαγωγία υπέρ της υγείας του πλήθους θα είχαν ασχοληθεί με άλλα, πάντα το ίδιο ωφέλιμα έργα…

Προκύπτει όμως ότι απ’ το “κινεζικό παράδειγμα” ο δυτικός καπιταλισμός ήθελε να εισάγει μόνο τον τρόμο και τον κρατισμό. Τίποτ’ άλλο. Λογικό απ’ την εξής άποψη: τα δομικά του προβλήματα που σκοπεύει να λύσει μ’ αυτήν την μέθοδο (“το κράτος σώζει το κεφάλαιο”) όντως δεν γιατρεύονται με ματζούνια. Όσο για την υγεία των υπηκόων; Ε (για να μην αρχίσουμε εδώ τον τεράστιο κατάλογο…) θα την αναλάβουν τελικά εταιρείες τύπου Johnson & Johnson… που προσθέτουν νανοσωματίδια οξειδίων του τιτανίου σε πούδρες και αντι-ηλιακά… προκαλώντας καρκίνους…

Η νομιμοφροσύνη τώρα – και γρήγορα!

Δευτέρα 16 Μάρτη. Η κίνα έχει σύνορα με την ισπανία, και κατ’ ουσίαν βρίσκεται στον θαυμασμό (και στην καρδιά) των μετασχηματιζόμενων δυτικών δημοκρατιών. Η κίνα είναι το παράδειγμα που αναφύεται παντού όπου ο καπιταλιστικός σα σύστημα ψάχνει το άλμα του!

Ορισμένες πλευρές, είτε οι πιο τεχνικές είτε οι πιο διοικητικές / αστυνομικές, μπορούν να αντιγραφτούν εύκολα και γρήγορα. Το πράγμα έχει φύγει πολύ μακριά απ’ την προστασία της δημόσιας υγείας (αν ήταν ποτέ στ’ αλήθεια εκεί). Η διακύβευση είναι η προστασία της κρατικής εξουσίας! Το κράτος και οι ειδικοί του (πάντα υπάρχουν πρόθυμοι ειδικοί στην υπηρεσία οποιουδήποτε κράτους πληρώνει) διέταξαν· κι απαγορεύονται οι αμφιβολίες, οι αμφισβητήσεις, οι κριτικές. Η αδιαφορία στις κρατικές προσταγές απαγορεύεται: τώρα θα μάθετε θλιβεροί υπήκοοι τι πάει να πει «κοινωνική ευθύνη», και τι στολή φορούν εκείνοι που την «προστατεύουν». Κλειστείτε στα σπίτια σας διάολε! Απαγορεύεται η κυκλοφορία και οι συγκεντρώσεις πάνω του μισού ατόμου!!! Αν επιμείνετε θα φάτε πρόστιμο – και εξάρθρωση του ώμου…

Πρώτα απ’ την «μαμά» και αληθινά πρωτοπόρο κίνα:

Και ύστερα απ’ την ισπανία (δείτε ως το λεπτό 1.40 – μετά το video είναι αδιάφορο…)

Η συνωμοσιολογία σαν θεραπευτική μέθοδος

Σάββατο 14 Μάρτη. Αν και οι θεωρίες περί κινεζικού «βιολογικού όπλου» (που «ξέφυγε» από σχετικό εργαστήριο) συνόδευαν την εμφάνιση του covid-19 απ’ την στιγμή που άρχισε να απλώνεται στη Wuhan, το κινεζικό καθεστώς δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Η «θεωρία» προφανώς ήταν φτηνή φαντασίωση – αρκεί να μελετήσει κανείς την φονικότητα γνωστών βιολογικών όπλων, όπως ο άνθρακας… Στο κάτω κάτω το Πεκίνο είχε πολύ σοβαρότερες έγνοιες απ’ το να ασχολείται με τον (σχετικά) ανεπίσημο αντισινισμό: έπρεπε να διαχειριστεί την επιδημία με τέτοιον τρόπο ώστε να πείσει όχι μόνο τους υπηκόους του αλλά ολόκληρο τον πλανήτη ότι είναι αποτελεσματικό σαν καθεστώς ακόμα και σε τέτοιες αντίξοες συνθήκες.

Ο καιρός πέρασε, το κινεζικό σκέλος της βιοπολιτικής διαχείρισης μιας επιδημίας (ακόμα κι αν αυτή είναι light) αποδείχθηκε κάτι παραπάνω από πετυχημένο· εν τω μεταξύ ο covid-19 μετακόμισε σε άλλες παραλίες. Τώρα είναι η σειρά των ευρωπαϊκών κρατών αλλά και του αμερικανικού να δείξουν αν και πως μπορούν να μπουν στην 4η βιομηχανική επανάσταση όχι απλά μέσω τεχνολογικών εμπορικών επιτευγμάτων αλλά σαν αναδιοργάνωση του κοινωνικού εργοστάσιου. Μ’ άλλα λόγια πρέπει να μονομαχήσουν με το ίδιο “τέρας” (τον covid-19…) μέσω του ελέγχου της καθημερινής ζωής των υπηκόων τους.

Οι ως τώρα εξελίξεις (και το ιταλικό κράτος είναι το πιο κραυγαλέο αλλά όχι το μοναδικό παράδειγμα) δείχνουν ότι οι άλλοτε «νεοφιλελεύθερες δημοκρατίες της δύσης» προσπαθούν να αντιγράψουν το κινεζικό παράδειγμα. Αλλά, ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες (σε σχέση με το Πεκίνο) σε ότι αφορά τόσο την οργάνωση της μορφής – κράτος όσο και τις ρουτίνες στις κοινωνικές σχέσεις· έχοντας επιπλέον την πίεση του κινεζικού παραδείγματος που λειτουργεί αναγκαστικά σαν μέτρο, δυσκολεύονται.

Σ’ αυτήν την αναμέτρηση, που τυπικά μεν αφορά την δημόσια υγεία, ουσιαστικά δε αφορά την επικύρωση του μοντέλου βιοπολιτικού ελέγχου που ταιριάζει με τις καπιταλιστικες απαιτήσεις της 4η βιομηχανικής επανάστασης, το ψοφιοκουναβιστάν δεν νοιώθει καλά. Μπορεί να διαθέτει εθνοφρουρά, αλλά το άμεσο και κλασσικό στρατιωτικό σκέλος της διαχείρισης είναι ένα μονάχα μέρος της· και σε ορισμένες φάσεις της όχι το σημαντικότερο.

Βοηθάει σ’ αυτήν την αμερικανική κατάσταση το να κατηγορείται, επίσημα πια, το Πεκίνο για τον covid-19; Ο Robert O’Brien, σύμβουλος εθνικής ασφαλείας της Ουάσιγκτον, φαίνεται να το πιστεύει. Γι’ αυτό και προχτές κατηγόρησε την κίνα σαν «πηγή του κακού». …Δυστυχώς, αντί να χρησιμοποιήσει τις βέλτιστες πρακτικές, αυτό το ξέσπασμα στο Wuhan κουκουλώθηκε… δήλωσε μιλώντας σ’ ένα γνωστό αμερικανικό think tank. Εννοώντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η κίνα φταίει για την διασπορά του covid-19 στον κόσμο· και ειδικά στις ηπα…

Περσινά ξινά σταφύλια οι αμερικανικές κατηγορίες. Που, όμως, διατυπώθηκαν σε μια φάση που το Πεκίνο μπορεί πια να ασχοληθεί και μ’ αυτές. Δεν πέρασε μια μέρα και χτες το κινεζικό υπ.εξ. κατηγόρησε τον αμερικανικό στρατό ότι αυτός κατασκεύασε και μετέφερε στην Wuhan τον covid-19… (Δεν ήταν, λοιπόν, μια λάθος μαγειρεμένη νυχτερίδα η πηγή;)

Ομορφιές… Για να θυμίζουν ότι ένας ιός είναι απλά μια αφορμή…

Ο στρατός σαν θεραπευτήριο

Σάββατο 14 Μάρτη. Σίγουρα ο αμερικανικός στρατός δεν μασκαρεύτηκε σε νυχτερίδα. Τα βιοτεχνολογικά τμήματα της διαβόητης DARPA εμφανίζονται όμως σαν το «βαρύ πυροβολικό» του ψοφιοκουναβιστάν στην αντιμετώπιση του τρισκατάρατου covid-19.

Δεν είναι έκπληξη ότι η DARPA διαθέτει ειδικούς (και κάνει έρευνες) βιολογικού πολέμου· τόσο επίθεσης όσο και άμυνας. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν τώρα είναι να χαρτογραφήσουν τα ειδικά μονοκλωνικά αντισώματα που παράγουν τα β λεμφοκύτταρα σαν άμυνα στον covid-19. Προς στιγμήν μελετούν τα β λεμφοκύτταρα ενός αμερικάνου που αρρώστησε απ’ τον covid-19 και έγινε καλά, για να βρουν την χημεία της αντίδρασης του οργανισμού του.

Δεν είναι εύκολη δουλειά. Κανονικά πρέπει να γίνουν οι ίδιες αναλύσεις από πολλούς ασθενείς που ανένηψαν – τουλάχιστον 10 – με δεδομένο ότι μπορεί να υπάρχει γκάμα στα συγκεκριμένα μονοκλωνικά αντισώματα. Ο στόχος είναι να φτιαχτεί όχι ένα αντιcovid-19 εμβόλιο, αλλά ένα εμβόλιο “ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος”. Δεν θα είναι το ελιξήριο της αθανασίας· απλά μια πολιτική χρήση μιλιταριστικών ερευνών…

Στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτή η στρατιωτική έρευνα θα χρειαστεί άλλους 3 μήνες για να φτάσει σε σημείο αξιοποίησης. Άλλο ένα πρόβλημα: οι αντίστοιχες κινεζικές δομές έχουν ξεκινήσει μια παρόμοια έρευνα πριν 2 μήνες. Αν το Πεκίνο καταφέρει να βρει πρώτο αυτό που ψάχνει η DARPA (κάτι που δεν θα πρέπει να αποκλειστεί καθόλου…) θα είναι, τηρουμένων των αναλογιών, σαν την πρώτη εκτόξευση ανθρώπου – Gagarin – στο διάστημα (απ’ την τότε σοβιετική ένωση) την άνοιξη του 1961…

Είναι καιρός για τέτοια; Είναι καιρός εκτός απ’ τον «πόλεμο» για τις επικοινωνίες 5G (αλλά και τις κβαντικές τέτοιες…) να αναγκαστεί το ψοφιοκουναβιστάν να παραδεχτεί ότι χάνει και τον «πόλεμο» στις βιοτεχνολογίες;

(Επ’ ευκαιρία: μέσα στην μεγα-φιλολογία του θανάτου το γεγονός ότι ένα ποσοστό μεγαλύτερο απ’ το 70% όσων «κολλάνε» τον covid-19 είτε δεν αρρωσταίνουν καθόλου («ασυμπτωματικοί») είτε αρρωσταίνουν τόσο ελαφρά ώστε σχεδόν δεν το προσέχουν, θεωρείται αδιάφορο… Το γεγονός (μέρος της «πραγματικής» πραγματικότητας!) είναι ότι ο ανθρώπινος οργανισμός παράγει αντισώματα ικανά να «καταστείλουν» τον «Ιό τον Αναμενόμενο», και το κάνει εύκολα, και χωρίς την ενίσχυση εμβολίου – για τα ¾ των μολύνσεων σίγουρα. Το άλλο ¼ ασφαλώς και θα χρειαζόταν ένα εμβόλιο…

Ναι, αυτό είναι κάτι αδιάφορο για την καθεστωτική οργάνωση της κοινωνικής παράνοιας. Θα αποκτήσει ενδιαφέρον και θα ανακοινωθεί με τις δέουσες τυμπανοκρουσίες ΜΟΝΟ όταν θα σερβιριστεί σαν «η σωτήρια ανακάλυψη» κάποιου εργαστηρίου βιολογικού πολέμου….)

Virus economy 2

Πέμπτη 12 Μάρτη. Αφήνοντας προς το παρόν στην άκρη το (πολύ σημαντικό για εμάς) ζήτημα του πως η ιδεολογία και το Θέαμα είναι ικανά να παράγουν ακόμα και διαλυτικές – σε πρώτη φάση – μαζικές συμπεριφορές, πρέπει να τονίσουμε αυτό: η περατζάδα του covid-19 οδηγεί στα όριά τους (και μπορεί να οδηγήσει και σε κατάρρευση) τα συστήματα υγείας· τις δομές που, με διαδοχικές εξελίξεις, έχουν ιστορία όσο και εκείνη του φορντικού κράτους. Η σοβαρή πίεση που δέχονται τα συστήματα υγείας (δημόσια ή ιδιωτικά δεν κάνει διαφορά) είναι διπλή. Απ’ έξω και από μέσα. Απ’ την μεριά της «ζήτησης υπηρεσιών υγείας» (και μάλιστα για βαριές περιπτώσεις) αλλά και απ’ την μεριά της «προσφοράς» (του προσωπικού, κλινικών και εργαστηριακών γιατρών, νοσοκόμων, υλικών, κλπ). Σε μια, ας την πούμε έτσι, «επιπλέον καινούργια γρίπη» (ακόμα και μικρής φονικότητας) τα νέα κρούσματα με επιπλοκές προστίθενται στην ενδεχομένως βεβαρυμένη ρουτίνα των νοσοκομείων· την ίδια στιγμή που γιατροί ή και νοσοκόμοι αρρωσταίνουν και οι ίδιοι, κι άρα μειώνονται ποιοτικά και ποσοτικά εκείνοι/ες που πρέπει να κάνουν την περίθαλψη.

Το «κινεζικό παράδειγμα» το έδειξε καθαρά αυτό, λαμβάνοντας ακόμα και βίαια μέτρα σε πρώτο χρόνο. Σε ένα κράτος με πληθυσμό σχεδόν 1,4 δισεκατομμύρια ψυχές και με αναπτυγμένο δημόσιο σύστημα υγείας, από ένα σημείο εξάπλωσης του covid-19 και μετά η ισορροπία ανάμεσα στη «ζήτηση υπηρεσιών υγείας» και στην «προσφορά» θα μπορούσε να έρθει σε τέτοιο σημείο ώστε να είναι, απλά, αδύνατο να υπάρχει αποτελεσματικό έργο στη δεύτερη. Όταν έχουν αρρωστήσει βαριά τόσοι πολλοί απ’ την μια μεριά και οι διαθέσιμοι για περίθαλψη είναι λιγότεροι απ’ όσους χρειάζονται (ή έχουν γίνει ακόμα λιγότεροι επειδή αρκετοί είναι οι ίδιοι άρρωστοι) το σύστημα καταρρέει.

Γι’ αυτό το κινεζικό καθεστώς επιχείρησε (και πέτυχε) ακόμα και με βίαιες απαγορεύσεις αρχικά τον περιορισμό της ζώνης «κίνησης» του covid-19· έτσι ώστε να μπορεί να ρίχνει σ’ αυτήν την ζώνη, κατά κύματα και για όσο χρειαζόταν, «φρέσκιες υγειονομικές δυνάμεις» (υποδομές, γιατρούς, νοσοκόμους, υλικά, κλπ) απ’ την υπόλοιπη επικράτεια, έχοντας εξασφαλίσει ότι είναι υγιείς και φροντίζοντας να μην αρρωστήσουν στη διάρκεια της «θητείας» τους στην Wuhan.

Στην κλίμακα της ε.ε., με πληθυσμό το ¼ του κινεζικού, η εμφάνιση και ο αρχικός πολλαπλασιασμός των κρουσμάτων στην βόρεια ιταλία δεν θα έπρεπε να είναι ιταλικό ζήτημα! Αν το μάθημα της κίνας είχε περάσει έγκαιρα στην ευρωπαϊκή ήπειρο, το τελευταίο που θα χρειαζόταν – in case of emergency – θα ήταν η ανεξαρτησία των εθνοκρατικών συστημάτων υγείας. Αν αντί να λοιδωρηθεί είχε προσεχτεί το κινεζικό παράδειγμα θα είχε γίνει σαφές πως οπουδήποτε (στην ευρωπαϊκή ήπειρο και, οπωσδήποτε, στη ζώνη Σέγκεν) εμφανιστεί ένας αρχικά γρήγορος πολλαπλασιασμός των κρουσμάτων (της τάξης μερικών δεκάδων) θα ακολουθήσει, πιθανότατα, μια κρίση πόρων και χειρισμών αντιμετώπισης της διασποράς. Ο πρώτος στόχος του Πεκίνου δεν ήταν ο περιορισμός του απόλυτου αριθμού κρουσμάτων, αλλά ο δραστικός περιορισμός του ρυθμού αναπαραγωγής των κρουσμάτων. Τα κατάφερε κρατώντας αυτόν τον ρυθμό κάτω απ’ τις δυνατότητες του ρυθμού περίθαλψης που μπορούσε να πετύχει το επιστρατευμένο σύστημα υγείας όχι της επαρχίας Wuhan, αλλά με ενισχύσεις απ’ έξω.

Σε μια τέτοια κρίση αποδεικνύεται μοιραίο το να περιμένει κανείς το αν οι «τοπικές δυνάμεις» θα «αντέξουν». Μπορεί ναι· όμως αν όχι το πράγμα θα αρχίσει να ξεφεύγει πολύ γρηγορότερα απ’ όσο θα είναι δυνατόν να ελεγχθεί. Όταν ο Κόντε έβαλε σε καραντίνα τον ιταλικό βορρά, οι βόρειοι μπήκαν στα αμάξια τους και κατέβηκαν προς το νότο – πράγμα που σήμαινε ότι αυτό το δεύτερο ή τρίτο κύμα διασποράς του covid-19 απειλούσε πια να γονατίσει όλο το ιταλικό σύστημα υγείας. Όπως περίπου έχει συμβεί.

Αποδεικνύεται πως κανένα ευρωπαϊκό κράτος και, κυρίως, κανένας θεσμός σε κλίμακα ε.ε. δεν είχε προετοιμαστεί να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε ευρωπαϊκή περιφέρεια σαν την ευρωπαϊκή Wuhan. Προφανώς τα απαγορευτικά μέτρα δεν θα μπορούσαν να είναι (σίγουρα όχι ακαριαία) «κινεζικού τύπου». Ωστόσο είναι βέβαιο ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο μεταφοράς πόρων (ανθρώπων και υλικών) από το ένα κράτος στο άλλο – για να ενισχυθεί η «αντίδραση» του θιγόμενου συστήματος υγείας όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά θα ήταν δυνατόν.

Δεν λέμε τίποτα καινούργιο. Η «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», για τις πυρκαγιές (ή για τους σεισμούς) υπάρχει μεν αλλά στη βάση διακρατικών αιτημάτων και διακανονισμών – και τέτοιου είδους φυσικές καταστροφές δεν είναι καν και καν μεταδοτικές με τον τρόπο που είναι μια επιδημία. Απ’ την άλλη η «μεγα-απειλή των επιδημιών», που επανέρχεται τακτικά εδώ και πολλά χρόνια, δεν προκάλεσε την δημιουργία, τον σχεδιασμό και την δράση ευρωπαϊκών υπερεθνικών μηχανισμών έκτακτης ανάγκης. Κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα υπάρχει – κεντρικός σχεδιασμός και διαχείριση έκτακτων υγιειονομικών καταστάσεων (και, το είπαμε, αφήνουμε στην άκρη την σοβαρότητα ή την μυθοποίησή τους) όχι. Εν τέλει, κάποια φορά, μπορεί ένας ιός να είναι και γρήγορος και killer – ραντεβού για μονομαχία πάντως δεν θα δώσει. Αυτά που με καμάρι λέγονται «σύνορα» είναι για να κρατούν έξω απ’ το κάστρο τους φυγάδες των πολέμων που (και) το κάστρο κάνει αλλού· οι μικροοργανισμοί δεν χαμπαριάζουν από τέτοια!

Ο εθνικισμός στην ευρώπη κρατάει καλά – ακόμα κι αν παραλύει με τέτοιον τρόπο όπως ο τωρινός…

(φωτογραφία: τα περισσότερα απ’ τα νοσοκομεία έκτακτης ανάγκης που δημιουργήθηκαν σε χρόνο dt στο Wuhan έχουν αδειάσει. Θα λυθούν και θα αποθηκευτούν – για όποτε ξαναχρειαστούν…)

Το «νέο κράτος πρόνοιας»

Τετάρτη 11 Μάρτη. Αντιγράφουμε απ’ την εντόπια δημοσιογραφία, κάτω απ’ τον τίτλο «η στρατηγική των κινέζων αποδίδει καρπούς»:

…Την επιτυχία της στρατηγικής της Κίνας στο χειρισμό της επιδημίας του κορωνοϊού υπογράμμισε εξάλλου και ο ΠΟΥ το Σαββατοκύριακο. «Κατάφεραν να αλλάξουν την πορεία μιας επιδημίας χωρίς εμβόλιο, πράγμα εξαιρετικό», τόνισε ο δρ Μπρους Έιλγουορντ, σύμβουλος του ΓΓ του ΠΟΥ, κατά την επιστροφή του από την Κίνα. Παρά την έκταση της κρίσης και την υψηλή μεταδοτικότητα του κορωνοϊού οι Κινέζοι εμπόδισαν τη διάδοσή του εφαρμόζοντας μια στρατηγική τοποθέτησης σε καραντίνα μερικών μεγάλων πόλεων και επιστρέφοντας σε βασικές πολιτικές δημόσιας υγείας. «Είναι το μήνυμα που είδαμε στην Κίνα – και μια από τις μεγάλες εκπλήξεις», επεσήμανε ο δρ Έιλγουορντ. Αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής; Η αποθεραπεία άνω του 70% όσων είχαν νοσήσει, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε χθες ο ΠΟΥ.

Την επιτυχία των μέτρων που ελήφθησαν στην Κίνα υπογραμμίζει και η λοιμωξιολόγος και διευθύντρια του ερευνητικού κέντρου Inserm στη Γαλλία, Μαρί Πωλ- Κιενί: «Είναι λίαν θετικά τα νέα. [Οι Κινέζοι] συνεχίζουν να ταυτοποιούν όλα τα κρούσματα, να ιχνηλατούν τις επαφές τους. Οι αριθμοί αυτοί είναι το αποτέλεσμα αυτή της πολιτικής και της απομόνωσης των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε αφελώς ότι όλα έχουν τελειώσει. Πρέπει να περιμένουμε να επιβεβαιωθεί αυτή τη τάση [υποχώρησης των κρουσμάτων], λέει το πρώην μέλος του ΠΟΥ, σημειώνοντας ότι οι ενίοτε ακραίες μέθοδοι που εφήρμοσαν οι κινεζικές Αρχές δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε δυτικές χώρες…

Το τι μπορεί και το τι δεν μπορεί (και με ποια αποτελεσματικότητα) να αντιγραφτεί στη δύση απ’ το «κινεζικό παράδειγμα» είναι (λέμε) ένα κρίσιμο – μπορεί και το κρισιμότερο – ζήτημα που αναδεικνύεται πίσω απ’ την σε εξέλιξη «κρίση υγείας». Ενόσω η δυτική δημαγωγία ασκούσε τον αντισινισμό της όσο καιρό ο covid-19 μπορούσε να θεωρείται μια εξωτική τραγωδία, το Πεκίνο διαμόρφωσε ένα μοντέλο υγειονομικής διαχείρισης, με το οποίο συγκρίνονται πια υποχρεωτικά οι δυτικές κρατικές πράξεις. Πρόκειται για εκείνο που ήθελε να αντιμετωπίσει τόσο το pivot της Ουάσιγκτον επί Ομπάμα, όσο και οι τιμωρίες και ο εμπορικός πόλεμος του αμερικανικού καπιταλισμού κατά του κινέζικου επί ψόφιου κουναβιού: το να ορίσει το Πεκίνο τα στάνταρ του πλανήτη σε διάφορους τομείς.

Αλλά τα ορίζει, και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά: είναι ο καπιταλισμός idiots! Τώρα όμως, σ’ αυτόν τον βασικό και κρίσιμο ορίζοντα των παγκόσμιων συσχετισμών δύναμης, ο πλανήτης μπαίνει σε μια καινούργια περίοδο, που θα είναι σύντομη αλλά θα την διαδεχτεί μια άλλη μεγαλύτερης διάρκειας.

Αν τα πράγματα συνεχίσουν όπως δείχνουν τώρα, ο μεν κινεζικός καπιταλισμός μπαίνει σε μια φάση ανάρρωσης («επιστροφή στην κανονικότητα») την ώρα που ο δυτικός (ευρωπαϊκός και βορειοαμερικανικός) έχει αρχίσει να σκαρφαλώνει προς την κορύφωση του covid-19 δράματος, με όλες τις οικονομικές συνέπειες. Μάλιστα, ενώ ο κινεζικός κύκλος θα έχει κρατήσει (μετρώντας απ’ τις αρχές Γενάρη) χοντρικά 2,5 μήνες, ο αντίστοιχος δυτικός κύκλος (που ας θεωρήσουμε ότι άρχισε στα μέσα Φλεβάρη) το πιθανότερο είναι να κρατήσει περισσότερο… Κι αυτό επειδή «οι ακραίες μέθοδοι που εφήρμοσαν οι κινεζικές αρχές δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε δυτικές χώρες» – δυστυχώς και προς το παρόν! (που θα έλεγαν τα δυτικά αφεντικά…). Σ’ αυτό το διάστημα η κινεζική επικράτεια (και κάποιες ακόμα ασιατικές, όπως αυτή της νότιας κορέας) μπορεί να μπει υποχρεωτικά σε μια επιφυλακή ελέγχου των αφίξεων απ’ την δύση αλλά και των μετακινήσεων προς αυτήν· για να μην «ξανακυλήσει» ο covid-19. Σε μια αντίστροφη ημι-καραντίνα.

Στην «κανονική» εκδοχή των πραγμάτων, όταν τα δυτικά κράτη / καπιταλιστικοί σχηματισμοί θα αρχίσουν να ξαναμπαίνουν σιγά σιγά σε «ήρεμα νερά» από την άποψη της επιδημίας, ο κινεζικός θα είναι full stream – έτοιμος να καταπιεί τα πάντα. Ας τοποθετήσουμε αυτήν την ιστορική φάση χοντρικά στις αρχές του ερχόμενου φθινόπωρου. Παρόλο που αυτό που περιγράφουμε είναι ένα γενικόλογο σχήμα, αντιστοιχεί στη διαφορά φάσης στην παγκόσμια εκδήλωση της covid-19 επιδημίας / τρομοκρατίας. Η οποία διαφορά φάσης φαίνεται τώρα καθαρά ότι θα λειτουργήσει υπέρ του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου.

Στράφι πήγαν οι κατηγορίες, οι κοροϊδίες και οι θεωρίες συνωμοσίας σε βάρος του…

Τομές στο κοινωνικό έδαφος

Τετάρτη 11 Μάρτη. Να πλένετε καλά τα χέρια σας – να μην τα βάζετε στο στόμα, στη μύτη ή στα μάτια – να μην φταρνίζεσθε στα μούτρα των άλλων – να μην κάνετε χειραψίες – φιλιά στο στόμα ή στα μάγουλα τέλος – μην φτύνεστε μεταξύ σας – να κάθεστε σε απόσταση τουλάχιστον ενός μέτρου ο ένας απ’ τον άλλον – αν νοιώθετε αδιαθεσία τύπου κρυολογήματος μην βγαίνετε απ’ το σπίτι…

Αυτός ο ενδεικτικός κατάλογος (που περιλαμβάνει από παλιές συμβουλές καλών τρόπων μέχρι καινοφανείς απαγορεύσεις) συνιστά τις ατομικές υποχρεώσεις των υπηκόων ενόψει της καταραμένης λαίλαπας. Είναι ο ατομικός οπλισμός τους σ’ αυτήν την «μάχη»…

Απ’ την μεριά τους τα κράτη επεμβαίνουν στη μεγάλη κλίμακα, που αυτή τη φορά δεν είναι αποκλειστικά η οργάνωση των νοσοκομείων και των συστημάτων υγείας, η διανομή εμβολίων ή η ειδική φροντίδα των «ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων». Αυτή τη φορά το βασικό κρατικό μενού είναι η χωροταξία και ο έλεγχος της κυκλοφορίας. Ο καπιταλισμός, για τον οποίο διάφοροι ανόητοι έγραψαν (και πολλοί περισσότεροι πίστεψαν) ότι έχει εξαϋλωθεί και «απεδαφικοποιηθεί» εντελώς και για πάντα επιστρέφει στο έδαφος. Κι όχι απλά επιστρέφει· το καταλαμβάνει δια της βίας (των νόμων και της τάξης) και διακηρύσσει για μια ακόμα φορά (η προηγούμενη ήταν η «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας») – κι αυτή τη φορά πολύ πιο κατηγορηματικά – ότι α) δεν υπάρχει ούτε ένα μέτρο εδάφους που είναι αδιάφορο για τον έλεγχο (για το καλό της δημόσιας υγείας…) και β) ότι αυτό που προς το παρόν μοιάζει σαν «κατάσταση εξαίρεσης» είναι η επερχόμενη κανονικότητα. «Για το καλό όλων».

Η διαφορά ανάμεσα στην μικροκλίμακα του «ατομικού οπλισμού», της θωράκισης των μοριακών Εγώ, και στην μεγακλίμακα του χωροτακτικού κρατικού ελέγχου έχει προκαλέσει ένα υπόγειο, ανομολόγητο και με γκέλες εκφραζόμενο σοκ τους πρωτοκοσμικούς πληθυσμούς. Γι’ αυτούς τους πληθυσμούς επί τουλάχιστον 2 γενιές ο δημόσιος χώρος / χρόνος ήταν το κατεξοχήν πεδίο ελεύθερης κίνησης των μικροκλιμάκων, των ατομικών Εγώ, των εγωϊσμών, των κατά βούληση υλικών και συμβολικών συναλλαγών / ανταλλαγών. Εν τέλει όλων των παραλλαγών του Και Ως Εμπόρευμα Έσεσθαι: η αγορά σαν καθημερινό βίωμα… Τι πάει να πει «κλειστείτε σπίτι σας;» Τι πάει να πει να κάθεστε στα καφέ μπαρ σε απόσταση ενός μέτρου ο ένας απ’ τον άλλον; Τι πάει να πει απαγορεύονται οι χειραψίες;

Ένας καλός σύντροφος παρατήρησε ότι για πρώτη φορά στην ιστορία σχεδόν δύο αιώνων κρατικής διαχείρισης της υγείας η καραντίνα (η απαγόρευση κίνησης, ο εγκλεισμός), που είναι παλιά ιστορία, δεν αφορά τους «ασθενείς» – αφορά τους πάντες! Το «εν δυνάμει φορέας» και το «εν δυνάμει άρρωστος» εξαφανίζει το “υγιής”· και η κρατική διαχείριση γεφυρώνει την ψυχροπολεμική ταμπέλα του πολιτικού «συνοδοιπόρου» (στα μέρη μας· αλλού είχε άλλο όνομα) άρα εν δυνάμει ανατροπέα, και την «επιτυχία» της HIV εποχής, όπου ο positive δεν ήταν πια ο ασθενής με την παλιά έννοια των κλινικών συμπτωμάτων αλλά ο «εν δυνάμει…» άρρωστος. Αν υπάρχει νομιμοποίηση στην επιστροφή της γενικής βιοπολιτικής χωρο-ταξίας του κεφάλαιου στον 21ο αιώνα, είναι επειδή όλοι είμαστε “εν δυνάμει επικίνδυνοι για την δημόσια υγεία”….

Ο αδιαφοροποίητος χαρακτήρας της ανοικτής και ακαριαίας «ανακατάληψης του εδάφους» και η επιβολή των υγιεινιστά σωστών συμπεριφορών, δηλαδή το δίπολο μεγακλίμακας – μικροκλίμακας με όρους υγιεινιστικής τάξης, δεν πέφτει απ’ τον ουρανό. Λίγο πριν πέσει, τα φορετά γκάτζετ που μετράνε την θερμοκρασία, τους σφιγμούς, τα βήματα ή το άγχος όποιου τα φοράει, είχαν γίνει ήδη αποδεκτά σε μεγάλη έκταση (πρόκειται για εμπορεύματα εταιρειών)· όσο το ότι κάθε σωστός εργαζόμενος πρέπει να φοράει ένα τέτοιο που του δίνει το αφεντικό – για το καλό το δικό του και το καλό της επιχείρησης.

Για να το πούμε διαφορετικά, μέσα «σ’ ένα σύννεφο καπνού»: το πως τα ατομικά, ιδιωτικά Εγώ – γεννήτριες δεδομένων και τα big data ενώνονται «σε σάρκα μία» (μια υλικότατη υπερκωδικοποίηση…), υπό κρατική διεύθυνση (που το κινέζικο παράδειγμα επιβεβαίωσε ότι είναι αποτελεσματικότερη απ’ τις διάχυτες εταιρικές), είναι η διακύβευση που θα αφήσει πίσω του στον «δυτικό κόσμο» αυτός ο τσαχπινογαργαλιάρης covid-19, όταν θα έχει περάσει κι αυτός στην ιστορία.

Η επέλαση… της επέλασης!

Σάββατο 7 Μάρτη. Τώρα που η υπόθεση (ή το θέαμα) του covid-19 έχει γίνει παγκόσμιο show, μοιάζει να ξεκαθαρίσουν ορισμένα στοιχεία της (δυτικής) σκηνοθεσίας του. Που γύρισε μπούμερανγκ.

Στην πρώτη φάση της εμφάνισης του λεγάμενου, στην κινεζική Wuhan, προέκυψε ότι οι τοπικές αρχές μάλλον αδιαφόρησαν για την περίπτωση. Αυτή η αδιαφορία κράτησε για μερικές ημέρες. Ωστόσο τα νέα (της εμφάνισης του covid-19) μαθεύτηκαν γρήγορα διεθνώς, από τον κινέζο οφθαλμίατρο Li Wenliang, που εντόπισε στις 30 του περασμένου Δεκέμβρη «περιπτώσεις τύπου SARS» στο νοσοκομείο που δούλευε στην Wuhan· και “ανέβασε” την σχετική διάγνωση σε μια ομάδα συζήτησης στο WeChat.

Αυτή η “διαρροή”, πριν γίνουν γνωστά τα στοιχεία “γενετικής ταυτότητας” του “νέου κορονοϊού”, και οπωσδήποτε η θνησιμότητά του, επέτρεψε στα δυτικά μήντια να συσκευάσουν την είδηση περί “κορονοϊού” με κάθε διαθέσιμη δόση αντισινισμού. Υπήρχε ένα προηγούμενο: στην περίπτωση του SARS, που είχε ξεκινήσει επίσης μια κινεζική επαρχία (την Foshan) στα τέλη του 2002, το κινεζικό καθεστώς είχε κρύψει την επιδημία για σχεδόν μισό χρόνο· και ο ιός τότε ήταν επίσης «κορονοϊός». Τότε όμως το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο θεωρούνταν απ’ την δύση απλά το «εργοστάσιο των φτηνών ειδών». Οπότε η απόκρυψη καταγγέλθηκε μεν, αλλά ο αντισινισμός δεν ήταν βασικό στοιχείο της ειδησειογραφίας.

Στις αρχές του 2020 τα (παγκόσμια) δεδομένα ήταν διαφορετικά. Στα τέλη του Γενάρη η μόλυνση είχε εξαπλωθεί, και το κινεζικό καθεστώς είχε αρχίσει να παίρνει δραστικά μέτρα. Αλλά το θέμα παρέμενε ακόμα (από μηντιακή άποψη) κινεζική υπόθεση. Και παρότι σήμερα πια, με δεδομένο το τι συμβαίνει σε άλλα μέρη του κόσμου, όλο και περισσότεροι «ειδικοί» αναγνωρίζουν ότι το Πεκίνο αντέδρασε υποδειγματικά (και αποτελεσματικά), για μερικές εβδομάδες όπου ο covid-19 παρέμενε αποκλειστικά (ή κυρίως) κινεζική υπόθεση, ο αντισινισμός «διασκέδαζε» με την διασπορά (στα δυτικά μήντια και παραμήντια) διάφορων θεωριών συνωμοσίας – μαζί με την καθημερινή επίδειξη του αυξανόμενου αριθμού κρουσμάτων και θυμάτων (στην κίνα).

Υπήρξε μια σαδιστική διόγκωση του «κακού – που – είχε – βρει – την – αυταρχική – κίνα» (ακόμα και στο μεγαλύτερο μέρος του Φλεβάρη, όταν είχαν αρχίσει να υπάρχουν δεκάδες κρούσματα εκτός κίνας…) άλλοτε μέσα απ’ τις φήμες ότι ο covid-19 είναι ιός βιολογικού πολέμου του κινεζικού στρατού που διέφυγε κατά λάθος από ειδικό εργαστήριο, και άλλοτε μέσα απ’ τις φήμες ότι οι νεκροί είναι δεκαπλάσιοι, εκατονταπλάσιοι, και ότι το καθεστώς τους κρύβει.

Παρότι ο covid-19 ήταν ακόμα «μακρινός» (απ’ τον «πολιτισμένο κόσμο» της δύσης…), και εξαιτίας ακριβώς του γεγονότος ότι ήταν μακρινός αλλά και σ’ ένα μέρος που πρέπει να θεωρείται εχθρικό (στην κίνα…), η κατασκευή του φόβου στη δύση (αυτό που λέγεται «τρομοκρατία») προχώρησε εύκολα και «κανονικά». Το γεγονός ότι ο covid-19, παρά την σχετικά εύκολη μεταδοτικότητά του (επιπέδου γρίπης) ήταν ελάχιστα φονικός απαλείφθηκε απ’ την τρομοκρατική δημαγωγία: αν ήταν δυνατόν να σκοτώσει εκατομμύρια κινέζους και να γονατίσει τον κινέζικο καπιταλισμό (ακόμα καλύτερα: να προκαλέσει εξέγερση κατά του καθεστώτος!) θα ήταν τέλειος!