Tag: κίνα

Βορειοδυτικό Πέρασμα

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.41) >> … Πρέπει να ανακαλύψουμε και να ανοίξουμε το «Βορειοδυτικό Πέρασμα» προς μια νέα επανάσταση που δεν μπορεί να ανεχτεί μάζες οπαδών, μια επανάσταση που πρέπει να ξεσπάσει σ’ αυτό το κεντρικό πεδίο που ως τώρα ήταν προστατευμένο από επαναστατικές ανατροπές: την κατάκτηση της καθημερινότητας. Θα οργανώσουμε μόνο την πυροδότηση: η ελεύθερη έκρηξη πρέπει να ξεφύγει από εμάς και από κάθε άλλο έλεγχο για πάντα..…

Αυτές οι φράσεις περιλαμβάνονταν σ’ ένα κείμενο της Καταστασιακής Διεθνούς, το 1963, με αφορμή την καταγγελία κατά ενός πρώην μέλους της (του Jorgen Nash).

To Βορειοδυτικό Πέρασμα έγινε σύμβολο επαναστατικού προσανατολισμού για την Καταστασιακή Διεθνή. Αλλά πριν ήταν ένα γεωγραφικός (και εμπορικός / οικονομικός) θρύλος: σα δυνατότητα θαλάσσιας σύνδεσης μεταξύ Ειρηνικού και Ατλαντικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1850 (σε αντίθεση με την πλεύσιμη αλλά και ιδιαίτερα δύσκολη νότια παράκαμψη της Γης του Πυρός, που ανακαλύφθηκε σχεδόν 3,5 αιώνες νωρίτερα) απ’ τον ιρλανδό εξερευνητή Robert McClure, του οποίου η αποστολή κινήθηκε όμως με έλκηθρα. Η πρώτη θαλάσσια πλεύση έγινε από νορβηγούς το 1903. Αλλά οι πάγοι έκαναν αδύνατη την θαλάσσια διέλευση για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Μέχρι που οι αλλαγές στην θερμοκρασία και η βελτίωση της ναυπήγησης ημι-παγοθραυστικών εμπορικών πλοίων έδωσαν νέες προοπτικές στο Βορειοδυτικό Πέρασμα απ’ το 2010 και μετά.

Το Βορειοδυτικό Πέρασμα στο βαθμό που είναι πλωτό το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου ή και τους 12 μήνες είναι ευθέως ανταγωνιστικό με / συμπληρωματικό στην Διώρυγα του Παναμά, σίγουρα για τις εμπορικές μεταφορές στο βόρειο ημισφαίριο μεταξύ λιμανιών του Ατλαντικού και του Ειρηνικού. (Στην είσοδο / έξοδο απ’ την Θάλασσα του Bering περνάει απ’ τα θαλάσσια σύνορα ρωσίας / ηπα…)

Αν, τώρα, περάσει απ’ το μυαλό σας ότι η ταυτόχρονη «διεκδίκηση» της Γροιλανδίας, του καναδά και της διώρυγας του Παναμά απ’ το ψοφιοκουναβιστάν είναι (πέρα απ’ τα υπόλοιπα) αξίωση για τον έλεγχο των συντομότερων θαλάσσιων δρόμων μεταξύ ανατολικής Ασίας και δυτικής Ευρώπης, ε… μπορεί και να χαρακτηριστείτε «ψεκασμένοι»!!!

Κατά τα άλλα τί θα έλεγε η Καταστασιακή Διεθνής για την σημερινή καθημερινότητα; Ίσως ότι γέμισε παγόβουνα. Τεχνητά μεν, αλλά παγόβουνα. Που δεν κατέβηκαν απ’ τον βορρά…

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 1

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.37) >> Η μανία είναι τώρα στην Ουάσιγκτον∙ και η κατάθλιψη πλανιέται πάνω απ’ την ευρώπη… Ζήτημα ιδιοσυγκρασίας θα πείτε. Ίσως. Αλλά το πιο ακλόνητο ανάμεσα στα γεγονότα είναι η βιασύνη. Η βιασύνη του ψοφιοκουναβιστάν: δεν υπάρχει χρόνος!

Πράγματι. Δεν περνάει εβδομάδα χωρίς το Πεκίνο

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 3

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.28) >> Μ’ αυτά τα δεδομένα τι προσπαθεί να κάνει το ψοφιοκουναβιστάν ως η πολιτική βιτρίνα της «κύριας δύναμης» των δυτικών ιμπεριαλισμών αλλά και οι πάμπολοι (λίγο ή πολύ) όμοιοί του στην ευρώπη; Μπροστά στην όλο και πιο ισχυρή «πίεση» του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, και χωρίς πια ελπίδα αξιοποίησης της άλλοτε «soft power» αναδιπλώνονται ιδεολογικά προσπαθώντας να ανασυγκροτήσουν ψυχο-πολιτικά τις αντίστοιχες κοινωνίες γύρω από ένα δόγμα «άμυνας» – στη θέση της άλλοτε θριαμβευτικής διάχυσης / ηγεμονίας! Ένα δόγμα ιμπεριαλιστικής άμυνας, φυσικά, όπως ιμπεριαλιστική ήταν και η (νεο)φιλελεύθερη διάχυση / ηγεμονία∙ αλλά τώρα με όλο και πιο ορατούς τους αντιπάλους.

Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν τα ιδεολογικά κέντρα των δυτικών κρατών;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 4

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.20) >> Δώσαμε μια κάποια έμφαση στην ιδεολογική διάσταση των εξελίξεων επειδή τραβάει περισσότερο την προσοχή. Οι τρέχουσες καταγγελίες-του-φασισμού (με ως τώρα κορύφωση τον ναζιστικό χαιρετισμό του Elon του Μπροστινού…) είναι μάλλον συμβολικές εφόσον περιστρέφονται γύρω απ’ τον ιστορικό αντιφασισμό συνηγορώντας θέλοντας και μη, ομολογημένα ή μη, στα κλισέ του νεοφιλελευθερισμού.

Αλλά ο πυρήνας παραμένει η καπιταλιστική πολιτική οικονομία, και η διαχείρισή της: είναι σε θέση η παρακμιακή πρώην υπερδύναμη και οι υπόλοιποι εξίσου παρακμιακοί δυτικοί σύμμαχοί της να ισορροπήσουν, με οποιονδήποτε τρόπο, στον εντεινόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό; Ή, ειπωμένο αλλιώς: μπορούν να σταματήσουν την έφοδο, την επέκταση και τελικά την οριστική ηγεμονία του ευρασιατικού καπιταλισμού;

Οι ολιγαρχικοί του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος άλλαξαν πλευρό, όχι μόνο επειδή τους είναι πανεύκολο (σιγά!) όσο κυρίως επειδή βλέπουν κι αυτοί την «καυτή ανάσα του δράκου» να τους προσπερνάει. Απ’ τις 14 εφαρμόσιμες και εμπορικά αξιοποιήσιμες τεχνολογίες αιχμής, μέσω των οποίων τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος υπολόγιζαν να κυριαρχήσουν πλανητικά στην 4η βιομηχανική επανάσταση, δεν υπάρχει πια ούτε μία στην οποία κινεζικές εταιρείες και κινεζικά πανεπιστήμια / ερευνητικά κέντρα να μην έχουν φτάσει (και συχνά ήδη ξεπεράσει) την δύση.

Κι ενώ ισχύει ότι το κεφάλαιο (ως σχέση…) δεν έχει πατρίδα,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι μπροστινοί (της ιστορίας)

Δευτέρα 13 Γενάρη (00.07) >> Η περίπτωση του Έλον (από εδώ και στο εξής: Έλον ο Μπροστινός) είναι ελαφρά διαφορετική: πλασσάρει ένα είδος ιδιωτικοποίησης της «εξωτερικής πολιτικής» – της παρακμιακής πρώην υπερδύναμης μεν, αλλά γιατί να μην θεωρηθεί «παράδειγμα»;

Πριν όμως καταλήξετε σε οριστικό συμπέρασμα για την περίπτωσή του, θα έπρεπε να αναρωτηθείτε: είναι πράγματι επιχειρηματίας με την έννοια που συνήθως αποδίδεται στη λέξη;

Ο Musk «έσκασε απ’ το πουθενά» ως αυτοκινητοβιομήχανος το 2016… Και χωρίς να έχει φτιάξει ή πουλήσει έστω ένα αυτοκίνητο, η tesla εκτοξεύτηκε χρηματιστηριακά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι «κάποιοι» με πολύ χοντρά πορτοφόλια αγόραζαν μετοχές – αέρα∙ ή, για να το πούμε πιο καχύποπτα: ξέπλεναν.

Μα (θα πείτε): τι «συνωμοσιολογίες» είναι αυτές; Η tesla είναι επιτέλους μια παγκόσμια καθιερωμένη επιχείρηση… Σωστά. Δείτε όμως τι εξακολουθεί να συμβαίνει μ’ αυτήν την «παγκόσμια καθιερωμένη» (στην οποία ο Musk κατέχει μόλις το 13% των μετοχών).

Στα μέσα Δεκέμβρη του 2024 η tesla είχε «χρηματιστηριακή αξία» όση το σύνολο των επόμενων 29 αυτοκινητοβιομηχανιών του πλανήτη:

Εντυπωσιακό, έτσι δεν είναι; ο Έλον ο Μπροστινός θα πρέπει να θεωρείται ο «απόλυτος επιχειρηματίας» από καταβολής καπιταλισμού!

Όμως δείτε κι αυτόν τον πίνακα: είναι η σύγκριση των πωλήσεων της tesla με τις πωλήσεις μιας μόνο απ’ τις 29 «δυστυχισμένες» χρηματιστηριακά αυτοκινητοβιομηχανίες, της κινεζικής byd – το «χρηματιστηριακό κουτάκι» της είναι κάπου αριστερά επάνω στον πιο πάνω πίνακα:

Και οι στραβοί θα έβλεπαν (πόσο μάλλον οι «ανοικτομάτηδες» των δυτικών χρηματιστηρίων…) ότι η tesla χάνει απ’ την byd (που είναι μια μονάχα απ’ τις 29 «δυστυχισμένες») ήδη απ’ το δεύτερο τρίμηνο του 2022! Και το 2024 έχασε-κατά-κράτος∙ έχασε συντριπτικά, στην ίδια κατηγορία: ηλεκτρικά αυτοκίνητα! Είναι μάλιστα τόσο μεγάλη και διαρκής η διαφορά και τόσο καθηλωμένο αριθμητικά το πελατολόγιο της tesla ώστε είναι σαφές ότι ακόμα κι αν η αμερικανική εταιρεία πρωτοπόρησε τώρα πλέον η κινεζική δημιουργεί και ταυτόχρονα κατακτά την σχετική αγορά.

Πώς, άραγε, εξηγείται αυτό το «μυστήριο»; Πως εξηγείται, δηλαδή, η τεράστια «χρηματιστηριακή αξία» μιας αμερικανικής εταιρείας που τρώει την σκόνη της byd αλλά και άλλων αυτοκινητοβιομηχανιών, όπως π.χ. η ιαπωνική τoyota (πουλάει 5 ως 6 φορές περισσότερα «κομμάτια» απ’ την tesla); Η απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το χρηματιστηριακό ψέμα: είναι οι μέτοχοι της tesla και όχι η ίδια η εταιρεία που «κρατάνε ψηλά» την μετοχή της και άρα την «αξία» (και την φήμη της)… με διάφορα κόλπα.

Έτσι όμως το «επιχειρηματικό προφίλ» του Έλον του Μπροστινού ζαρώνει, και ζαρώνει πολύ. Η πετυχημένη περσόνα του (λέμε) είναι μάλλον οι PR εκείνων-που-βρίσκονται-από-πίσω. Οι οποίοι, μεταξύ άλλων, προσπαθούν να «φρενάρουν» και την byd και τις υπόλοιπες κινέζικες electro-auto-βιομηχανίες συντηρώντας την δική τους φούσκα.

Τι σημαίνει λοιπόν ότι οι «φούσκες» έχουν αναλάβει τμήμα της αμερικανικής (ή και όχι μόνο…) «εξωτερικής πολιτικής»; Σημαίνει ότι αυτές οι «φούσκες» (πίσω, επίσης, απ’ το ψόφιο κουνάβι) θέλουν να ξεφορτωθούν αυτό το χτικιάρικο «μόρφωμα» που κατάντησε η ε.ε., κάνοντας εκείνο που απέτυχαν να κάνουν με την διάλυση της ρωσίας: μικρά και ασήμαντα «έθνη/κράτη».

Φυτοφάγα…

Το νατο πάει πόλεμο (αργότερα…)

Δευτέρα 23 Δεκέμβρη (00.35) >> Οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί «τρώγονται». Θέλουν πόλεμο, και το φωνάζουν:

– Ο γ.γ. του νατο (και πρώην πρωθ. της ολλανδίας) Mark Rutte δήλωσε πρόσφατα ότι «οι ευρωπαίοι πρέπει να μπουν σε «πολεμική νοοτροπία» και ότι τα λεφτά των κρατικών προϋπολογισμών πρέπει να πάνε σε εξοπλισμούς κι ας γίνουν περικοπές σε άλλα «πράγματα» όπως η δημόσια υγεία…

– Ο επίσης ολλανδός επικεφαλής της «στρατιωτικής επιτροπής του νατο» (αναπαυτικές καρέκλες για «μπαρουτοκαπνισμένους», ε;) Rob Bauer είναι κι αυτός της γνώμης ότι οι ευρωπαίοι πρέπει να «στερηθούν τις πολυτέλειές» τους όχι μόνο για να συνεχίσουν να στηρίζουν το καθεστώς του φασιστοΚιέβου, αλλά και γενικά, «υπέρ αμύνης» κατά των μοχθηρών-της-ζούγκλας. (Ζούγκλα είναι όλος ο πλανήτης εκτός του «πρωτοκοσμικού κήπου» όπως ξεκαθάρισε πριν 2 χρόνια εκείνος ο καραγκιόζης eu αξιωματούχος ονόματι Borrel)

Κανονικά δεν επιτρέπεται να θεωρεί κανείς γελοία υποκείμενα τους εκπροσώπους των ιμπεριαλισμών, ειδικά των δυτικών με την τεράστια αιματηρή ιστορία. Όμως τώρα, στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, το έχουν καταφέρει και αυτό! Να είναι γελοίοι και να καμαρώνουν!!! Ο Rutte (και όχι μόνον αυτός!!!) «προβλέπει» πως ο πόλεμος που εύχεται (κατά της ρωσίας, της κίνας, της βόρειας κορέας και του ιράν…) θα γίνει σε 4 με 5 χρόνια! Οπότε πρέπει να αρχίσουν από τώρα οι «θυσίες» ώστε σε 4 με 5 χρόνια να … τους κατατροπώσουμε!

Έτσι λοιπόν αντιλαμβάνονται τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο αυτοί οι σπουδαίοι στρατηλάτες; Με ραντεβού; Μωρέ θα ‘ρθω σε 5 χρόνια και θα δεις τι θα πάθεις; Αν είναι τόσο επικίνδυνοι όλοι αυτοί οι rivals γιατί να μην επιτεθούν τώρα, ή σε ένα μήνα, ή σε ένα χρόνο, που το νατο θα λούζεται και θα κτενίζεται για να είναι έτοιμο να στραβήξει αργότερα τα σπαθιά του;

Η πραγματική ατζέντα είναι βέβαια ελαφρά διαφορετική: στρατιωτικοποίηση των δυτικών δήθεν «φιλελεύθερων» κοινωνιών και ειδικά των εργατικών τάξεών τους από τώρα και επ’ αόριστον – όχι μόνο για να γίνουν κρέας-για-drones μελλοντικά, αλλά μπας και ξεπεραστεί το όλο και χειρότερο πρωτοκοσμικό καπιταλιστικό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, από μεθαύριο αν είναι δυνατόν!

Σκάστε και δουλεύετε – το παλάτι έχει έξοδα!!! Τι έξοδα; Ε, για την «άμυνα»…

Μόνο που αυτά δεν είναι τόσο μακρινά όσο η απώθηση θέλει. Τα ίδια ακριβώς λέει και ο εντόπιος κόνδορας, ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας. Θέλει κι αυτός όπλα, πολλά όπλα:

«Αν δεν έχεις όπλα θα σου φάνε το βούτυρο…» είπε το σοφό αρπακτικό, και με σεμνότητα παρέλειψε την υπόλοιπη φράση: «… ενώ αν έχεις όπλα δεν χρειάζεσαι βούτυρο, θα φας σφαίρες!».

Θέλει όπλα, πολλά όπλα ο κόνδορας, και έχει σπουδαία σχέδια. Θέλει να αγοράσει απ’ τους φίλους κι αδελφούς θεοναζί έναν iron dome, που είναι (λέει) η τέλεια ομπρέλλα…

Εμείς πάλι, περιθωριακοί μεν αλλά αδιαπραγμάτευτα αντεθνικιστές και αντιμιλιταριστές, υποψιαζόμαστε ότι το βασικό σχέδιο (και) των εντόπιων πολιτικών βιτρινών / αφεντικών είναι εκείνο που λένε εις τα ευρώπας: να την βγάζουμε τρώγοντας όχι βέβαια βούτυρο, αλλά στραγάλια, ώστε να «βάλουμε πλάτη» στο σχέδιο Draghi…! Στραγάλια, ναι, που μετριούνται εύκολα και μπορούν να μοιράζονται με δελτίο.

Γιατί – κι εδώ απλά αντι-πληροφορούμε το γενικό επιτελείο! χα! – αυτός ο θρυλικός iron dome είναι κάπως έτσι:

Εκείνο που προλάβατε να δείτε να διασχίζει σαν βολίδα τον ουρανό και να σκάει κάτω είναι ο πιο πρόσφατος υπερηχητικός πύραυλος της Ansar Allah (Houthis), που αφού διέτρεξε 2.000+ χιλιόμετρα απ’ την υεμένη έσκασε προχτές στο κέντρο του Τελ Αβίβ – και οι πύραυλοι του iron dome που βγήκαν να τον σταματήσουν κυνηγούσαν νυχτοπούλια στα πέριξ…

Πράγμα που σημαίνει πως με δεδομένο ότι οι πύραυλοι πλέον θα είναι όλο και περισσότερο υπερηχητικοί, ένας iron dome δεν φτάνει! Ίσως χρειάζονται δύο, όπως έγινε με τις μάσκες στην τρομοεκστρατεία!! Ή μπορεί και τρεις, ο ένας πάνω στον άλλο…

Έξοδα, πολλά έξοδα – φυσικά. Ποιο «βούτυρο»; Αυτό το τρώνε τ’ αφεντικά. Μια χούφτα ξηροκάρπια και πολύ νερό για εμάς – κι ευχαριστημένοι να είμαστε… Ε;

Συριακό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 16 Δεκέμβρη (00.34) >> Με την βοήθεια των δυτικών συμμάχων του το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς βρήκε μια καλή ευκαιρία εδαφικής επέκτασης – σε βάρος της τυπικά συριακής επικράτειας. Απ’ την μεριά της η καινούργια (ουαχαβίτικη) διοίκηση, και πάλι με την δυτική βοήθεια, δηλώνει ότι δεν πρόκειται να μπλέξει σε πόλεμο κατά των θεοναζί… Πράγμα που σημαίνει «μπάτε σκύλοι αλέστε». Θα τολμούσε κάποιος να πει ότι η εδαφική διαφορά μεγέθους ανάμεσα στον θύλακα του Idlib και στην τυπική συριακή επικράτεια είναι τέτοια που η καινούργια διοίκηση, «εκ του Idlib ορμώμενη», μπορεί να «χαρίσει» και μερικές χιλιάδες στρέμματα – με αντάλλαγμα την «αναγνώρισή» της.

Να θεωρηθούν αυτά οριστικές εδαφικές διευθετήσεις; Επιτρέψτε μας: όχι! Είναι μάλλον υλικό για έναν καινούργιο γύρο αντάρτικου (ακόμα και μετά από καιρό), πατριωτικού ως προς τον ιδεολογικό προσανατολισμό του. Τα υποκείμενα για ένα τέτοιο αντάρτικο υπάρχουν. Θα χρειαστεί να οργανωθούν…

Σ’ αυτήν την (θεωρητική προς το παρόν) περίπτωση πού θα βρουν στήριγμα οι «αντιπολιτευόμενοι» του μέλλοντος; Ίσως σε κάποιους απ’ αυτούς που τώρα ορκίζονται στην εδαφική ακεραιότητα της συρίας…. Σε κάποιους… Το Τελ Αβίβ, στη θεοναζί παράνοιά του, θεωρεί ότι έχει βρει την ευκαιρία να «μεγαλώσει». Προς το παρόν είναι έτσι, πράγματι. Αλλά αυτό το «προς το παρόν» δεν θα κρατήσει επ’ άπειρον (όπως δηλώνει ο αρχιχασάπης). Ίσως μάλιστα κρατήσει λιγότερο, πολύ λιγότερο απ’ όσο φαίνεται τώρα. (Αυτό που έχει ονομαστεί «εικονική πραγματικότητα» – εμείς το λέμε οργανωμένες παραισθήσεις – έχει γίνει ιδιαίτερα αγαπητό…)

Μπορεί ο Soleimani να έχει δολοφονηθεί, αλλά το σχέδιο που υπηρετούσε όχι. Κι αυτό δεν είναι μεταφυσική απώθηση της πραγματικότητας του είδους «πάλι με χρόνια και καιρούς…»

Για να το πούμε διαφορετικά, χωρίς εξηγήσεις: ποιος στο Πεκίνο θα ήθελε οι ουϊγούροι «αυτονομιστές» να έχουν μια φιλική έδρα στο συριακό έδαφος – στο όνομα της «συμπερίληψης»;

Το κουνάβι που οπλίζει (το πεδίο μάχης του Ειρηνικού)

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη (00.02) >> Επειδή (ως «άγγελοι» κακών ειδήσεων…) επιμένουμε ότι πρέπει να ξέρετε τι θα ξημερώσει (όχι αύριο ή μεθαύριο αλλά…) και επειδή το ειρηνόφιλο (το ποιό;) ψόφιο κουνάβι είναι «ιδιαίτερα ευαίσθητο» στο θέμα κίνα, κρατείστε κάπου κι αυτό: ο πρόεδρος-της-ταϊβάν Lai Ching-te ξεκίνησε προχτές μια επίσκεψη δύο ημερών σε αμερικανικά εδάφη, προς το παρόν όχι στις mainland ηπα αλλά στις «κτήσεις» τους στον Ειρηνικό, πρώτα στη Χαβάη και μετά στο Γκουάμ (με την τεράστια στρατιωτική βάση). Δεν τον υποδέχονται ακόμα επίσημα ανώτεροι αμερικάνοι αξιωματούχοι, αλλά αυτό μπορεί να οφείλεται στη σεμνότητα των τωρινών που σχολάνε, και στην μη επίσημη ανάληψη καθηκόντων εκείνων που έρχονται…

Τι ενέργειες, ε; Τι ομορφιές;

 

«Κάντο όπως η κίνα!»

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.20) >> Πολλοί σπάνε το κεφάλι τους και κάνουν προβλέψεις για το τι «εξωτερική πολιτική» θα ακολουθήσει το ψοφιοκουναβιστάν – λες και μπορεί να κάνει «ό,τι γουστάρει»!…

Όχι για να βοηθήσουμε αλλά για να μπλέξουμε ακόμα περισσότερο τους προφήτες (εν μέσω των «σπρωξιμάτων» που έχουν αρχίσει ήδη στην Ουάσιγκτον…), βρήκαμε ένα απόσπασμα ομιλίας του αντιπροέδρου πλέον J.D. Vance – κι ας έχετε υπόψη ότι ο συγκεκριμένος θα μπορούσε να θεωρηθεί «διανοούμενος» με βάση τα αμερικανικά «πολιτικά» στάνταρς, συντηρητικός φυσικά αλλά με παρελθόν «δημοκρατικού»∙ ότι τον στηρίζει ισχυρά ως τώρα ο Peter Thiel (της palantir…), αν και έχει (ο Vance) την φήμη ότι «κανείς δεν μπορεί να τον κάνει καλά»∙ και ότι έχει όλα τα προσόντα να γίνει πρόεδρος στο κοντινό μέλλον, αν φυσικά οι ηπα συνεχίσουν να υπάρχουν.

Το απόσπασμα είναι απ’ τις 19 Απρίλη του 2023 όταν ο (τότε) γερουσιαστής του Ohio πήρε θέση εναντίον της έγκρισης της Stephanie S. Sullivan (πρόταση του γκουβέρνου του νυσταλέου Jo) ως πρέσβειρας των ηπα στην «αφρικανική ένωση»:

Έχουμε διαμορφώσει μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στο νταηλίκι, στην ηθικολογία και στο να κάνουμε διαλέξεις σε άλλες χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με όλα αυτά. Οι κινέζοι έχουν μια εξωτερική πολιτική του να φτιάχνουν δρόμους, και γέφυρες, και να ταϊζουν τους φτωχούς. Και νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσουμε μια εξωτερική πολιτική, μια διπλωματία σεβασμού, και μια εξωτερική πολιτική που δεν στηρίζεται στην ηθικοποίηση και θα έχει βάση τα διεθνή συμφέροντα αυτής της χώρας…

Φαίνεται να αναγνωρίζει ότι το νεοφιλελεύθερο ιδεολογικό overdose (ένα απ’ τα βασικά εξαγώγιμα είδη όχι μόνο των ηπα αλλά των δυτικών ιμπεριαλισμών συνολικά) και η ηθικολογική ανωτερότητα του λευκού, πρωτοκοσμικού όντος άσχετα απ’ τα βίτσια του (άλλο ένα βασικό εξαγώγιμο είδος) έγινε εμπόδιο κυριαρχίας απ’ την στιγμή που εμφανίστηκε στον πλανήτη μια ασιατική «μεγάλη δύναμη» πραγματίστρια και χωρίς ιδεολογικές συσκευασίες και ανασφάλειες. Ένα άλλο, διαφορετικό (και πιο ελκυστικό…) καπιταλιστικό Παράδειγμα.

Το γεγονός είναι ότι ο Vance λέει απερίφραστα και επιθετικά προς το αμερικανικό παρελθόν εκείνο που το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo προσπάθησε να μισοπαραδεχτεί πρακτικά τα προηγούμενα χρόνια. Αναγγέλλοντας ένα πελώριο (οικονομικά) «πρόγραμμα επενδύσεων στην αφρική» (που δεν προχώρησε ελλείψει ενδιαφέροντος απ’ τις αμερικανικές εταιρείες…) και έναν «δρόμο αντίθετο» με τα κινεζικά σχέδια one belt one road (σχέδια τα οποία η Ουάσιγκτον τα έχει καταλάβει απλά ως «μεταφορές / μετακομίσεις» ενώ είναι πολύ περισσότερα!) μέσω σαουδικής αραβίας / ιορδανίας / ισραήλ… Φυσικά η βασική ιμπεριαλιστική στρατηγική των ηπα παρέμεινε «ηθικολογία και διαλέξεις» + (κυρίως) νταηλίκια!

Εδώ ο αντιπρόεδρος J.D. Vance πέφτει πάνω στο τείχος της πραγματικότητας. Γιατί τα διεθνή ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ηπα σκέτα, άνευ ηθικολογιών, διαλέξεων και αρώματος μέντας, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς … νταηλίκια! Μ’ άλλα λόγια η ιδέα (ή η «ελπίδα»…) ότι το νο 2 γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα κάνει business και όχι πολέμους υπονοεί ότι το δεύτερο, οι πόλεμοι, είναι (για τον ιμπεριαλισμό) αχρείαστο στοιχείο του πρώτου, των business – και μπορεί να παραληφθεί!!

Κυκλοφορεί σχετικά ένας παρηγορητικός μύθος ότι «ο Trump δεν ξεκίνησε κανέναν πόλεμο» στην προηγούμενη θητεία του… Ψέμα!!! Ξεκίνησε έναν δολοφονώντας τον Soleimani και τον al Muhandis (διοικητή των ιρακινών Popular Mobilization Forces) στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης στις 3 Γενάρη του 2020. Να ένα απόσπασμα των σχετικών πολεμοκάπηλων δηλώσεων του ψόφιου κουναβιού:

Πρόκειται για ακριβώς το ίδιο (και η ίδια ρητορική) με τις επιλεκτικές δολοφονίες που κάνει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς… Τις οποίες κανείς δεν τολμάει να χαρακτηρίσει … «μη πόλεμο»!!! Το γεγονός ότι τον Γενάρη του 2020 η Τεχεράνη απάντησε στη δολοφονία του διοικητή των «φρουρών της επανάστασης» (και πολλά άλλα) όχι απλά συγκρατημένα αλλά αφού πριν είχε προειδοποιήσει τι ακριβώς θα κάνει ώστε να μην υπάρχουν νεκροί αμερικάνοι πεζοναύτες∙ το γεγονός δηλαδή ότι η Τεχεράνη δεν ισοπέδωσε όλες τις αμερικανικές βάσεις στη μέση Ανατολή, δεν οφείλεται βέβαια στον …. «ειρηνισμό» του ψόφιου κουναβιού!! Αλλά στους υπολογισμούς (και τις δυνατότητες την συγκεκριμένη στιγμή) του ιρανικού καθεστώτος.

Συμπέρασμα: ό,τι κι αν φαντάζεται για τον εαυτό της οποιαδήποτε πολιτική βιτρίνα, υπάρχουν ζητήματα στρατηγικής σημασίας όπου αυτές οι βιτρίνες είναι μόνο ενεργούμενα της Ιστορίας. Οι ηπα δοκίμασαν την «παγκόσμια κυριαρχία μέσω οικονομίας» την δεκαετία του 1990, επί διοίκησης Clinton. Και πριν καν αυτή η δεκαετία τελειώσει, ακριβώς επειδή η «κυριαρχία μέσω οικονομίας» ούτε ασφαλής ήταν ούτε, κυρίως, θα μπορούσε να κρατήσει … έναν αιώνα (!), ξεκίνησαν τις πολεμικές τους προετοιμασίες και ενέργειες, τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, με τον «προληπτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας»… Με ρητό και διακηρυγμένο στόχο να προλάβουν / εμποδίσουν την εμφάνιση οποιουδήποτε σοβαρού ανταγωνιστή!

Απέτυχαν… Ηττήθηκαν… Η αναβίωση της ιδέας ότι «ο οικονομικός πόλεμος» («κυρώσεις», τιμωρίες, δασμοί…) και οι businesses θα είναι σαν τέτοια αρκετά για να αποκαταστήσουν την παγκόσμια κυριαρχία των ηπα χρεωκόπησε ήδη απ’ την πρώτη θητεία του ψόφιου κουναβιού…

Η υπερσυγκέντρωση κεφαλαίου υποδεικνύει με ακρίβεια την Ιστορική κίνηση. O Λένιν (Ιμπεριαλισμός, το πιο πρόσφατο στάδιο του καπιταλισμού) κατέγραψε αυτήν την Ιστορική κίνηση, το 1916, δίνοντας έμφαση στο ρόλο του χρηματοπιστωτισμού, κι ενώ ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος είχε κορυφωθεί ήδη. Δεκατέσσερα χρόνια νωρίτερα, το 1902, ο άγγλος οικονομολόγος J. A. Hobson, στο Imperialism: a study, είχε αναλύσει τεκμηριωμένα την «οικονομική ρίζα του ιμπεριαλισμού», ως υπερβολικό κεφάλαιο σε αναζήτηση κερδοφόρων επενδύσεων∙ συγκεντρωμένο σε λίγα χέρια εξαιτίας της άνισης κατανομής του πλούτου. Αποδεικνύοντας (πάντα το 1902, σε «ειρηνικές» εποχές…) πως άσχετα από πολιτικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές δικαιολογίες («ηθικολογίες και διαλέξεις»…) ο πραγματικός κινητήρας της καπιταλιστικής Ιστορίας είναι η ατέλειωτη «δίψα» των αφεντικών για φτηνές πρώτες ύλες, συμφέρουσες αγορές, αποδοτικές επενδύσεις και νέα πεδία εκμετάλλευσης της εργασίας και των φυσικών πόρων∙ τέτοια που αναπόφευκτα τα φέρνει περιοδικά σε οριακές συγκρούσεις μεταξύ τους – με όπλο τους πληθυσμούς τους.

Υπερβολική συγκέντρωση κεφαλαίου σε λίγα χέρια; Εξαιρετικά άνιση κατανομή του πλούτου; Λυσσασμένη αναζήτηση πρώτων υλών (: «σπάνιες γαίες»); Νέα πεδία εκμετάλλευσης της εργασίας και των φυσικών πόρων (: digitalization, engineering of everything); Μα αυτά δεν είναι «παλιά», (μόνο) του 1902!

Είναι και του τώρα!!!

Χαλάστε την κίνα! (Η παγίδα του Θουκυδίδη…)

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.08) >> Η «γραμμή» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είναι πως ο νο 1 αντίπαλος / εχθρός είναι το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο. Αυτό είναι πασίγνωστο. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του γκουβέρνου του νυσταλέου Jo το 2023 επρόκειτο να είναι η χρονιά που θα άρχιζε να «ανεβαίνει η πίεση» προς το Πεκίνο, οικονομικά, στρατιωτικά, πολιτικά με στόχο να αναγκαστεί σε συμβιβασμούς αξιοποιήσιμους από το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο.

Ξέρουμε τι έγινε. Αν και η Ουάσιγκτον δεν έμεινε εντελώς αδρανής στο πεδίο μάχης του Ειρηνικού, πόνταρε πολλά το 2022 στο ουκρανικό πεδίο μάχης ελπίζοντας σε μια γρήγορη και εντυπωσιακή νίκη κατά της Μόσχας – πριν στραφεί σύμφωνα με τον σχεδιασμό κατά του Πεκίνου. Επρόκειτο για την «σωστή πλευρά της ιστορίας» (της ιστορίας που κανονικά έπρεπε να έχει τελειώσει απ’ τα ‘90s….) Το αποτέλεσμα ήταν πανηγυρική, αδιαμφισβήτητη ήττα (με το παράπλευρο όφελος του κατ’ αρχήν οικονομικού κανιβαλισμού της ε.ε….).

Τον Οκτώβρη του 2023 προέκυψε και το μεσανατολικό πεδίο μάχης, κάτι που ήταν εντελώς εκτός αμερικανικού / δυτικού σχεδιασμού! Υιοθετήθηκε ωστόσο σαν αντίβαρο της αποτυχίας / ήττας στο ουκρανικό πεδίο μάχης, και επειδή η ευρύτερη μέση Ανατολή και τα πέριξ (ανατολική Μεσόγειος, αραβική θάλασσα, ανατολική Αφρική) είναι βασικά συστατικά του one belt one road και του ευρασιατικού project συνολικά. Τώρα δεν ήταν σημαία «η σωστή πλευρά της ιστορίας»∙ ήταν το «δικαίωμα αυτοάμυνας» – της δύσης…

Ωστόσο στο μεσανατολικό πεδίο μάχης (με την στρατιωτική ήττα να διαγράφεται στον ορίζοντα) οι ηπα και η δύση γενικά έχασαν οριστικά το «κεφάλαιο soft power» (την ιδεολογία δηλαδή) που σκόπευαν να στρέψουν κατά του Πεκίνου («ανθρώπινα δικαίωμα», «διεθνής νομιμότητα» σε σχέση με την ταϊβάν και την θάλασσα της κίνας, κλπ). Τους έχουν απομείνει μόνο τα νταηλίκια.

Με αυτά τα δεδομένα ήδη το 2024 τα αφεντικά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού (και του αγγλικού, του γερμανικού, του γαλλικού) βρέθηκαν μπροστά σ’ ένα σκληρό δίλημμα: είτε να κλιμακώσουν σε ένα απ’ τα δύο (ή και στα δύο) πεδία μάχης ρισκάροντας την όξυνση του 4ου παγκόσμιου πολέμου σε «λάθος σημείο» (δηλαδή: όχι στον Ειρηνικό), είτε να αναδιπλωθούν και να απαλλαγούν απ’ αυτά τα βάρη που εκτρέπουν απ’ τον βασικό προσανατολισμό (κατά του Πεκίνου), αλλά με τρόπους που δεν θα «μυρίζουν» αναπόφευκτα την ήττα. Αυτές οι δύο «γραμμές» εκδηλώθηκαν στο εσωτερικό των κρατών, αναμετρήθηκαν υπόγεια, χωρίς οριστική κατάληξη. Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα, «κληρονομιά» στα καινούργια γκουβέρνα, όχι μόνο στην Ουάσιγκτον αλλά και στο Λονδίνο (σύντομα και στο Βερολίνο…). Εν τω μεταξύ η διεθνής «γοητεία» και η «ελκυστικότητα» των BRICS+ δεν κρύβεται, πράγμα ιδιαίτερα ενοχλητικό για την δύση…

Μέσα σ’ αυτήν την δυτική δίνη πριν 2 ημέρες, στις 16 Νοέμβρη, ο αυτοκράτορας Xi συνάντησε τον νυσταλέο Jo στη Lima του περού – για την 31η σύνοδο της «οικονομικής συνεργασίας Ασίας Ειρηνικού / APEC».

Ωστόσο ο Xi δεν πήγε στο περού μόνο για την APEC. Επιπλέον, ίσως πρακτικά το σημαντικότερο, πήγε για τα εγκαίνια του κινεζικής εργολαβίας λιμανιού «βαθιάς θάλασσας» (δηλαδή για μεγάλα φορτηγά, κοντεϊνεράδικα, κλπ) στο Chancay: είναι η πύλη του κινεζικού κεφάλαιου στη λατινική Αμερική (την άλλοτε «πίσω αυλή» της Ουάσιγκτον…), 78 χιλιόμετρα βόρεια της Lima – project κλειδί για το one belt one road: θα μειώσει τον χρόνο μεταφοράς μεταξύ Σαγκάης και δυτικής ακτής της λατινικής Αμερικής σχεδόν στο μισό, θα μειώσει τα έξοδα μεταφοράς κατά 20%, και στην πλήρη λειτουργία του θα συμβάλει με 1,8% στο αεπ του περού, διπλασιάζοντας τον «ρυθμό ανάπτυξης» της χώρας: το λιμάνι συνδέεται μέσω τούνελ με τον Pan-American Highway∙ συνεπώς τα κοντέινερ θα πηγαινοέρχονται επίσης σε χιλή, ισημερινό, κολομβία, βραζιλία και παραγουάη… (Σχεδόν όλη η δυτική λατινική Αμερική έχει υπογράψει συμφωνίες συμμετοχής στο one belt one road!)

Με τόσες δουλειές τι θα τον έκανε ο αυτοκράτορας Xi τον συνταξιούχο νυσταλέο Jo στη Lima; Θα έπαιζαν ξερή; Όχι… Του βρήκε δουλειά: ταχυδρόμος!!! Έστειλε ένα ενδιαφέρον αυστηρό τελεσίγραφο στην Ουάσιγκτον (και όχι μόνο), φροντίζοντας να δημοσιοποιηθεί διεθνώς! Παραλήπτης, φυσικά, το καινούργιο ψοφιοκουναβικό γκουβέρνο.

Ο τίτλος του τελεσίγραφου; Θα μπορούσε να είναι «η άμμος στην κλεψύδρα τελειώνει»… Ή: επτά μαθήματα απ’ τα τελευταία τέσσερα χρόνια που δεν πρέπει να ξεχαστούν:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.