Tag: ιταλία

Η διακήρυξη της Ρώμης (2)

Τρίτη 19 Οκτώβρη>> Είναι ξεκάθαρο τι λένε χιλιάδες γιατροί (είναι αμφίβολο αν υπάρχουν έλληνες ανάμεσά τους και πόσοι είναι). Στην ιταλία, περισσότεροι από 6.000 κλινικοί γιατροί, δημιούργησαν από πέρυσι ένα λογαριασμό (σε anti-social μήντιο – μερικές φορές μπορούν να αξιοποιηθούν για καλό σκοπό!) για την φροντίδα στο σπίτι όσων έχουν ήπια ή μέτρια συμπτώματα μόλυνσης απ’ τον τσαχπίνη, με ιατρικές φυσικά οδηγίες… Η λογική του εγχειρήματος ήταν διπλή: απ’ την μια μεριά να πάψει να φοβάται και να τρέμει ο κόσμος, πράγμα που επιδεινώνει όποια ασθένεια∙ και απ’ την άλλη να σταματήσουν οι εισαγωγές στα νοσοκομεία και οι διασωληνώσεις που σκοτώνουν από μόνες τους. Στο βάθος του το εγχείρημα λέει καθαρά: δεν χρειάζονται πλατφορμιασμοί γενετικής μηχανικής! Το ζητούμενο αυτής της δράσης ήταν και είναι διπλό: σπάσιμο της υγιεινιστικής τρομοκρατίας και των φονικών συνεπειών της, αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων με ήπια, πλατιά διαθέσιμα και αποτελεσματικά μέσα / φάρμακα. Ταυτόχρονα οι ίδιοι γιατροί έκαναν μηνύσεις στο ιταλικό κράτος κατηγορώντας το ότι τα «πρωτόκολλα» που επέβαλε στα νοσοκομεία ήταν συνταγές θανάτου. Κατηγορούν την πολιτική εξουσία του ιταλικού κράτους / κεφάλαιου για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας… Νομικά μπορεί να μην πετύχουν. Από πολιτική άποψη όμως και αυτή η πλευρά της δράσης τους έχει σημασία.

Αντίστοιχες πρωτοβουλίες / δράσεις δημιουργήθηκαν απ’ τα κάτω σε πολλά κράτη του κόσμου. Απ’ τις ηπα μέχρι την ασία και την αφρική (όχι, πάντως, στο ελλαδιστάν!!). Όπου εντοπιστούν λοιδωρούνται, ποινικοποιούνται, εμποδίζονται με κάθε τρόπο… Ήταν και είναι η γενναία απάντηση της έντιμης ιατρικής απέναντι στα αφεντικά της καταστροφής / αναδιάρθρωσής της, απέναντι στην «βιοτεχνολογικοποίηση», στην «μηχανοποίηση» και στην «datoποίηση» που προωθεί βίαια και τρομοκρατικά για δικό της όφελος η επελαύνουσα βιομηχανία της υγείας.

Η πιο πάνω διακήρυξη είναι η ως τώρα κορύφωση αυτής της λίγο πολύ υπόγειας διεργασίας. Και όποιος καταλαβαίνει βρίσκει σ’ αυτήν δυο τουλάχιστον στοιχεία που κατάγονται κατευθείαν απ’ την κινηματική, ανταγωνιστική κριτική των ‘60s και των ‘70s, απέναντι στην τότε «μαζική, φορντική» ιατρική. Πρώτο, την αξία της αμεσότητας, της φυσικής σχέσης ανάμεσα σε θεράποντα και θεραπευόμενο. Και, δεύτερο, ακόμα σημαντικότερο, το ότι ασθενής δεν είναι «ουδέτερος», δεν είναι ένα «πράγμα» πάνω στο οποίο ασκείται βία, μονοπώλιο γνώσης, εξουσία∙ αλλά είναι το ζωντανό στοιχείο της θεραπείας, πρωταγωνιστής της, συν-εταίρος της διαδικασίας.

Στο ελληνικό σύστημα υγείας, είτε δημόσιο είτε ιδιωτικό, αυτά είχαν χαθεί προ πολλού (ή, για να μην είμαστε άδικοι και ισοπεδωτικοί, υπάρχουν μόνο σαν εξαιρέσεις) θαμμένα πίσω από ψευδεπίγραφο «ενδιαφέρον του γιατρού» που στην ουσία μετράει πελάτες και φράγκα. Είναι ίσως αυτή η εξαφάνιση που έκανε εύκολα εφικτό για το μεγαλύτερο μέρος των εντόπιων γιατρών το να ταχθούν με τις φαρμακομαφίες, συστήνοντας στους «πελάτες τους» (άσχετα με την ειδικότητά τους και την πλήρη άγνοιά τους για τις εξελίξεις στη γενετική μηχανική) να κάνουν το «εμβόλιο» – χωρίς, φυσικά, να αναλαμβάνουν οποιαδήποτε απτή, συγκεκριμένη ευθύνη για τις συνέπειες! Είναι αυτή η εξαφάνιση που πιθανότατα δεν είναι τόσο μεγάλη σε άλλες καπιταλιστικές κοινωνίες, εξαφάνιση του πραγματικού, αληθινού, έντιμου ενδιαφέροντος του θεράποντα για τον θεραπευόμενο, που έχει οδηγήσει τους εντόπιους γιατρούς να αρνούνται την σχέση της γενετικής μηχανικής με σοβαρές βλάβες ή και θανάτους.

Αυτήν την διακήρυξη την κρατάμε σε θέση καλή. Δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, ξέρουμε όμως τι πολεμάμε.

Ο νέος ολοκληρωτισμός σαν φάρσα· και σαν ευγονισμός

Δευτέρα 5 Απρίλη>> …Την αρχή έκανε η ιταλική κυβέρνηση επιχειρώντας να βάλει ένα δυναμικό φρένο στη διασπορά του SARS-CoV-2 στα νοσοκομεία της χώρας (ιδιωτικά και δημόσια), επιβάλλοντας ως υποχρεωτικό τον εμβολιασμό τους έναντι της λοίμωξης Covid-19, με τη σχετική απόφαση να συμπεριλαμβάνει και τους φαρμακοποιούς…

Μ’ αυτό τον διθυραμβικό τόνο (όπου λέξεις του είδους “δυναμικό φρένο” ενισχύουν τον έπαινο…) ένα απ’ τα εντόπια καθεστωτικά δημαγωγικά μήντια πριν 2 ημέρες ξεκίνησε τον εντόπιο χορό των κανιβάλων. Για την ακρίβεια ανέλαβε την ενίσχυση της προπαγάνδας του, αφού είχε προηγηθεί το “εργαστήριο μελέτης ιατρικού δικαίου και βιοηθικής της νομικής σχολής του ΑΠΘ” που γνωμάτευσε ότι ο καταναγκαστικός πλατφορμιασμός κάθε γιατρού και νοσοκόμου είναι υπέρτερη “αξία”! Ζηλεύουν οι νομικοί την δόξα των ναζί; Γιατί όχι;

Φώναξε κανένας στις 7 Οκτώβρη του 2020 ότι “η δημοκρατία νίκησε τον φασισμό”; Ξέρετε κανέναν τέτοιον; (Ναι οι αφελείς είναι πολλοί…) Τραγικό λάθος κυρίες και κύριοι: ο φασισμός είναι παντρεμένος εδώ και χρόνια με αυτό που εμφανιζόταν ως πρόπερσι (και όχι μόνο στα μέρη μας) σαν δημοκρατία ενώ ουσιαστικά ήταν ολιγαρχία· και τώρα, χάρη στους “βιοηθικούς”, τους “μπηχεβιοριστές”, τους δημαγωγούς, τους γενετιστές, τις big tech κι όλο το σκυλολόι των κοκα-λωμένων γιάπηδων της αναδιάρθρωσης, του “big reset” και του “new normal”, προσπαθεί να φτάσει στο καπιταλιστικό ιδεώδες: την απολυταρχία.

Υποτίθεται πως η “άρνηση” εκατοντάδων γιατρών και νοσοκόμων να πλατφορμιαστούν με επικίνδυνες πλατφόρμες γενετικής μηχανικής είναι πρόκληση … στη δημόσια τάξη! Το “ψεκά” είναι ξεπερασμένος χαρακτηρισμός σε βάρος τους· τώρα υπονοείται ζήτημα “εγκληματικότητας”. Στα σαπισμένα μυαλά τόσο της εξουσίας όσο και των followers της δεν υπάρχει χώρος ούτε καν γι’ αυτό το απλό ερώτημα: μα καλά πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι (που είχαν αναγορευτεί σε «ήρωες» – τι έγιναν εκείνα τα απογευματικά παλαμάκια;) έκαναν την δουλειά τους τόσους μήνες ΧΩΡΙΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ ΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ; Ήταν δημόσιος κίνδυνος, «υγιειονομικές βόμβες», κατέστρεφαν τον κοσμάκη και δεν είχε πει κανένας τίποτα;

Όχι βέβαια! Μια χαρά έκαναν αυτό που μπορούσαν (ή τους είχαν επιβάλει να κάνουν)…. ΧΩΡΙΣ!!! Και γιατί, λοιπόν, δεν μπορούν να συνεχίσουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, ΧΩΡΙΣ; Γιατί δεν μπορούν να συνεχίσουν να δουλεύουν όπως δούλευαν τον περασμένο Νοέμβρη, Δεκέμβρη;;;;;

Δεν υπάρχει απάντηση· ή, πιο σωστά, οι «απαντήσεις» ανήκουν στην τακτική θα κάνουμε τα μυαλά σας νιανιά… «Τότε δεν υπήρχαν εμβόλια» θα πουν οι ηλίθιοι – ε, και λοιπόν; Ούτε τα τωρινά είναι εμβόλια!!!

Το πραγματικό πρόβλημα των αφεντικών του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος ΔΕΝ είναι (και ποτέ δεν ήταν) ο πραγματικός κίνδυνος απ’ τον τσαχπίνη· γι’ αυτό, άλλωστε, φρόντισαν να τον φουσκώσουν σε βαθμό κακουργήματος. Το πραγματικό πρόβλημά τους είναι πως όταν «επαγγελματίες της υγείας», εργαζόμενοι στην βιομηχανία «τους», απορρίπτουν έμπρακτα την θεραπευτική αξία των δηλητηρίων «τους», είναι από δύσκολο έως απίθανο να πείσουν όλους τους υπόλοιπους… Γι’ αυτό και εκδηλώνουν ένα σαδιστικό μίσος προς εκείνους κι εκείνες που (στο Θέαμα του Θανάτου) εξυμνούσαν μέχρι προχτές. Η τελευταία «υπηρεσία» που απαιτούν απ’ αυτούς της «πρώτης γραμμής του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού» είναι να γίνουν όλοι διαφημιστές της γενετικής μηχανικής! Ίσως, μάλιστα, οι πλατφορμιασμένοι να υποχρεωθούν να φοράνε ιατρικές μπλούζες με τα logo των φαρμακομαφιών, δαφνοστεφανωμένα, και μ’ ένα “η πίστη σώζει!” γύρω γύρω…

Αυτή είναι άλλωστε η σχέση που έχει παγιωθεί εδώ και χρόνια ανάμεσα στις φαρμακομαφίες και κάμποσες ιατρικές ειδικότητες: οι πρώτες δωροδοκούν και τα μέλη των δεύτερων γίνονται πλασιέ… Πώς, λοιπόν, να ανεχτούν τώρα τα αφεντικά αυτήν την υποδειγματική ανταρσία, την απόρριψη της δηλητηριασμένης «σωτηρίας»;

Οι βιοηθικοί (και όχι μόνο οι ντόπιοι) κάτι τραυλίζουν περί «ισορροπίας ανάμεσα στα ατομικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες απ’ την μια μεριά και στην κρατική φροντίδα απ’ την άλλη»…. Απευθύνονται σε ηλίθιους ή/και προσπαθούν να εξαθλιώσουν διανοητικά όσους περισσότερους μπορούν: όπου και όποτε θεσπίστηκαν, αναγνωρίστηκαν ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες ήταν ΠΑΝΤΑ εναντίον της όποιας κρατικής εξουσίας· όχι σαν περίσσευμα από δαύτην!!! Αναγνωρίστηκαν για να περιορίσουν την άσκησή της· όχι για να διαπραγματεύονται μαζί της, και μάλιστα από θέση αδυναμίας!!! Όχι για να “ζυγίζονται” απ’ τον κάθε τσατσορούφιανο και να βγαίνουν “ελαφριά”!!!

Συνεπώς και μόνο η κατασκευή μιας «ζυγαριάς» σημαίνει, ωμά και ύπουλα, το τέλος τους!

(Τι να πούμε για τα “συνδικαλιστικά όργανα” των νοσοκομειακών; Οι ψευτοτρίπλες τους είναι αντικειμενικά συνεταίρος του συμπλέγματος…)

Τα αφεντικά της δύσης θυμούνται…

Δευτέρα 22 Μάρτη.>> Μπορεί οι υπήκοοι να είναι βραχυκυκλωμένοι έως βουλιαγμένοι στις συλλογικές τιμωρίες τους, αλλά οι πολιτικές βιτρίνες βρήκαν λίγο χρόνο να ορμηνέψουν τις «επί των εξωτερικών υποθέσεων» γραφειοκρατίες τους να στείλουν μια ανθοδέσμη κι ένα μπιλιετάκι στο… μπλοκ της Αστάνα! Με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης στη συρία πριν 10 χρόνια.

Είναι, βέβαια, η μόνη τέτοια εξέγερση που θυμήθηκαν οι υπ.εξ. του Joνυσταλεάν, του Λονδίνου, του Βερολίνου, του Παρισιού και της Ρώμης – απ’ όλο το εξεγερσιακό / επαναστατικό κύμα που σάρωσε όλον τον αραβικό κόσμο στα τέλη του 2010 και το 2011. Την εξέγερση / επανάσταση στην αίγυπτο την ξέχασαν (ρε γαμώτο…). Όπως και την εξέγερση στο μπαχρέιν που πνίγηκε στο αίμα των τανκς των δύο τοξικών (έστειλαν στρατιωτική βοήθεια) – αλλά συνεχίζεται ακόμα σποραδικά. Όπως και την εξέγερση στις ανατολικές περιοχές της σαουδαραβικής επικράτειας, απ’ τους σιιτικούς πληθυσμούς που βρίσκονται κάτω από μόνιμη μπότα…

Η επιλεκτικότητα της μνήμης των δυτικών αφεντικών δείχνει την ύπουλη γελοιότητά τους – σε μια εποχή που οι υπήκοοι των υπόλοιπων περιοχών του πλανήτη καταλαβαίνουν την δυτική παρακμή όλο και περισσότερο, έστω ενστικτώδικα.

Τι έγραψαν λοιπόν στην κοινή του δήλωση ο εξ Ουάσιγκτον Παρωπίδας, ο εκ Παρισίων Jean-Yves Le Drian, ο γερμανός Heiko Mass, ο ιταλός Luigi Di Maio και ο βρετανός Dominic Raab;

Πρώτον, ότι «δέκα χρόνια μετά τις ειρηνικές διαδηλώσεις του συριακού λαού υπέρ μεταρρυθμίσεων η συρία έχει βουλιάξει στο χάος και στην καταστροφή». Με ευθύνη, τίνος άλλου, του Άσαντ… Δεύτερον ότι «δεν θα εγκαταλείψουν τον συριακό λαό», πως «απαιτούν απ’ το καθεστώς να εμπλακεί σοβαρά στην πολιτική διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων» και ότι οι αναγγελμένες προεδρικές εκλογές μέσα στους επόμενους μήνες δεν θα είναι ούτε ελεύθερες ούτε τίμιες.

Φταίει ο Άσαντ και το καθεστώς του για την έναρξη του πολέμου (και την ευόδωση των σχεδίων του άξονα) στην συρία; Το «φταίει» είναι λίγο! Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε τις σφαγές άοπλων διαδηλωτών και τους βομβαρισμούς πόλεων που έκανε η «προεδρική φρουρά» του, διοικούμενη απ’ τον αδελφό του – ενόσω μεγάλο μέρος των απλών φαντάρων αλλά και των αξιωματικών του στρατού του είχε στασιάσει (εξαιτίας, ακριβώς, αυτών των σφαγών…). Όχι: τους πρώτους μήνες των διαδηλώσεων και τις σφαγές του Άσαντ η ασταμάτητη μηχανή δεν τους ξεχνάει! (Εκείνοι που τον τοποθετούν στον «άξονα της αντίστασης»; Θυμούνται άραγε;). Δεν ξεχνάει κι αυτό: πώς όλα αυτά τα έκανε παρότι οι τότε συμμαχοί του, η Άγκυρα (ναι, ήταν σύμμαχός του..), η Μόσχα πολύ έντονα, η Τεχεράνη διακριτικά και η Χεζμπ’ αλλάχ σθεναρά, τον συμβούλευαν ξανά και ξανά να μην καταφύγει σε τέτοια καταστολή αλλά να κάνει μεταρρυθμίσεις και να αναγνωρίσει, μέσα σ’ ένα συμφωνημένο πλαίσιο, τμήματα τουλάχιστον της αντιπολίτευσης.

Ο Άσαντ, λοιπόν, είναι όντως εγκληματίας· ένα κάθαρμα της εξουσίας. Οι υπόλοιποι, οι «δυτικοί» είναι όμως πολύ χειρότεροι. Κι αυτό επειδή τα πραξικοπήματα, άλλα πετυχημένα και άλλα όχι, υποκινούμενα απ’ την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και το Παρίσι, είναι η ρουτίνα της πολιτικής ιστορίας της συρίας, απ’ το 1947 κιόλας. Πάντα ο στόχος ήταν ο ίδιος: να μην περιέλθει η Δαμασκός στην «επιρροή» της σοβιετικής ένωσης. Το σοσιαλιστικό αντιαποικιακό κόμμα Ba’ath, πoυ δημιουργήθηκε σαν ενιαίο στη συρία και στο ιράκ, πήρε με στρατιωτικό πραξικόπημα την εξουσία στην Δαμασκό το 1963 (την ίδια χρονιά και με τον ίδιο τρόπο πήρε την εξουσία και στη Βαγδάτη), έβαλε τέλος σ’ αυτήν την μεθοδολογία – και οι «φόβοι» των δυτικών ιμπεριαλισμών πήραν έκτοτε συγκεκριμένη μορφή. Δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι το 2003, όταν ο αμερικανικός στρατός και οι φίλοι του εισέβαλαν στο ιράκ για να το αποικοποιήσουν, η επιχείρηση εκείνη είχε σχεδιαστεί σαν «πρώτη φάση». Στην δεύτερη θα εισέβαλε στη συρία και στην τρίτη στο ιράν…

Αυτά ήταν σχέδια 8 χρόνια πριν την εξέγερση στη συρία… Χωρίς σοβιετική ένωση πια, στις αρχές του 21ου αιώνα η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και το Παρίσι θεώρησαν ότι μπορούν να ξαναμοιράσουν μεταξύ τους την μέση Ανατολή. Η εγκληματικότητα του καθεστώτος Άσαντ τους διευκόλυνε απίστευτα, αφού «άνοιξε» την πόρτα για να εφαρμοστεί το σχέδιο εμφυλίου πολέμου (το οποίο στα χαρτιά υπήρχε πολλά χρόνια πριν!) και μάλιστα με χαρακτηριστικά θρησκόληπτου υπερσυντηρητισμού (ουαχαβιτισμός, isis) και την χρηματοδότηση των πετροχουντών της αραβικής χερσονήσου (που μόλις είχαν καταστείλει την εξέγερση στο μπαχρέιν…), της Ντόχα, και την επιμελητειακή υποστηρίξη της Άγκυρας, που θεώρησε ότι ο Άσαντ είναι πια χαμένη υπόθεση…

… αλλά έχουν ηττηθεί

Δευτέρα 22 Μάρτη.>> Το πώς ανατράπηκε ο σχεδιασμός της διοίκησης Οbama και των συμμάχων της για διάλυση τόσο του ιράκ όσο και της συρίας και την δημιουργία ενός ουαχαβίτικου “τρομοκρατικού” κράτους isis απ’ το φθινόπωρο του 2015 και μετά υποθέτουμε ότι το ξέρετε. Η Άγκυρα ξαναγύρισε στην θέση που είχε πριν το 2011, η Ντόχα επίσης διαβλέποντας την αλλαγή στη ροή του πολέμου πέρασε στη μεριά του μπλοκ της Αστάνα – και η Ουάσιγκτον, ελλείψει isis συμμάχησε ανοικτά με τους ένοπλους των ypg (που με χαρά κατέφυγαν κάτω απ’ τις αμερικανικές φτερούγες για να συνεχίσουν τα λαθρεμπόριά τους) έχοντας καταλάβει ουσιαστικά στο 1/3 της συριακής επικράτειας και το 70% των πρώτων υλών της σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Είναι τόσο μεγάλη η έγνοια του δυτικού ιμπεριαλισμού για τον «συριακό λαό» ώστε επικροτεί την (ή συμμετέχει στην) πειρατεία ίσως του πιο βασικού απ’ τα (κρατικά) έσοδα της Δαμασκού· αλλά βέβαια φταίει ο Άσαντ…

Σε καθε περίπτωση εκείνο που έχει ξεκινήσει (ή κλιμακώνεται) τους τελευταίους μήνες στο συριακό έδαφος είναι ένας έμμεσος και διαφορικός πόλεμος του μπλοκ της Αστάνα κατά της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας (με την Τεχεράνη να συμμετέχει πιο διακριτικά) με στόχο τους proxies: τους ουαχαβίτες που έχουν απομείνει στον θύλακα του Ιdlib, και τους ypg στην βορειοανατολική και ανατολική συρία.

Για την πρώτη περίπτωση έχουμε γράψει ήδη. Η ρωσική (κατά κύριο λόγο) και η συριακή αεροπορία βομβαρδίζουν συστηματικά τις υποδομές (τις αποθήκες, τα στρατόπεδα) της ουχαβίτικης HTS, αναγκάζοντάς την να επιδιώξει την προστασία της Άγκυρας· κάτι που ήταν το ζητούμενο του μπλοκ της Αστάνα εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο. Φαίνεται ωστόσο ότι αυτή η «παράδοση» είτε δεν έχει ολοκληρωθεί είτε παραμένει αμφίβολη· συνεπώς στον θύλακα του Ιdlib συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί.

Έχουν σημασία τα κτυπήματα κατά των ypg. Οι βομβαρδισμοί των βυτιοφόρων και των αυτοσχέδιων διυλιστηρίων μέσω των οποίων γίνεται η εξαγωγή (απ’ τους proxies της Ουάσιγκτον) των πετρελαίων που κλέβουν είναι τακτικοί (έχουμε γράψει για τον πρώτο). Αυτούς τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς τους κάνουν η Μόσχα και η Δαμασκός. Η Άγκυρα επιτίθεται με πυροβολικό τις τελευταίες ημέρες στην Αyn ‘Isa, βόρεια της Raqqah – αραβική περιοχή που έχουν καταλάβει οι ypg.… Κι αυτοί, σαν αντίποινα, κατέστρεψαν χτες με ρουκέτες όλες τις βάρκες και τα πλοιάρια στην Deir Ez Zor, στη δυτική όχθη του Ευφράτη, που χρησιμοποιούν οι ντόπιοι για να αγοράζουν και να μεταφέρουν είδη πρώτης ανάγκης απ’ την αριστερή όχθη, δηλαδή … απ’ τους ypg… Στράφηκαν οι κούρδοι proxies κατά του καθεστώτος Άσαντ, επιβεβαιώνοντας το είδος του πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη. Να θυμίσουμε ότι σ’ αυτήν την δυτική όχθη, σε διάφορα σημεία, υπάρχουν σύριοι πολιτοφύλακες εκπαιδευμένοι απ’ την Τεχεράνη, και κάποιοι αξιωματικοί των “φρουρών της επανάστασης”.

Είναι δύσκολο να προβλέψουμε αυτή τη στιγμή αν μια τέτοια τακτική απ’ την μεριά του μπλοκ της Αστάνα θα στριμώξει αποτελεσματικά την Ουάσιγκτον στο συριακό (αλλά και στο ιρακινό, είναι αλληλένδετα) πεδίο μάχης. Είναι ευκολότερο να εκτιμήσουμε ότι η προεδρία των «δημοκρατικών» στην Ουάσιγκτον, με ή χωρίς νυσταλέο Jo, σημαίνει όξυνση των «περιφερειακών» συγκρούσεων μεταξύ του άξονα και του ευρασιατικού project. Η μέση Ανατολή δεν είναι η μόνη τέτοια. Το ουκρανικό πεδίο μάχης είναι επίσης μια ζώνη που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Ουάσιγκτον.

Μ’ αυτά τα δεδομένα η «κοινή δήλωση» των 5 δυτικών πολιτικών βιτρινών και το ενδιαφέρον τους για την συρία θα μπορούσε να μπει στον κατάλογο με τις διεθνείς φάρσες – αν δεν υπήρχε ο κίνδυνος κάποιοι από δαύτους να ονειρεύονται να αντιστρέψουν την ήττα τους…

Να τους περιποιηθούμε μαζί!

Σάββατο 20 Φλεβάρη. Στην πρώτη διεθνή του εμφάνιση ο νυσταλέος Jo μίλησε χτες (τηλε-) με τους υπόλοιπους g6. Για ποιο πράγμα; Για την απο κοινού, συμμαχική, αντιμετώπιση της Μόσχας και του Πεκίνου. Εμπορικά, οικονομικά, τεχνολογικά βέβαια· δεν μίλησε για πόλεμο. Αλλάζοντας τακτική (σε σχέση με το ψόφιο κουνάβι) ο νυσταλέος καλοπιάνει τα 4 ευρωπαϊκά κράτη και το Τόκιο – την Οττάβα την θεωρεί δεδομένη.

Δεν είναι όλα στην ίδια φάση της κρίσης / αναδιάρθρωσης. Το Λονδίνο για παράδειγμα, ονειρεύεται να ξαναγίνει παγκόσμια δύναμη· κι αυτό το όνειρο δεν είναι παρενέργεια της γενετικής μηχανικής!… Η Ρώμη (που είναι κατ’ όνομα “g”) και το Βερολίνο (που είναι “g” με τα όλα του) για διαφορετικούς λόγους βλέπουν με κάποια οικονομική συμπάθεια το ευρασιατικό project. Η μεν Ρώμη επειδή ελπίζει ότι μέσω αυτού θα ξανασταθεί στα πόδια της (αυξάνοντας την επιρροή της στα πέριξ – προς μεγάλο εκνευρισμό του ελλαδιστάν)· το δε δεύτερο για προφανείς λόγους. Όσο για τον βασιλιά Μacron; Αφού νομοθέτησε υπέρ του ανύπαρκτου «σωστού ισλάμ» ετοιμάζεται να κουβαλήσει με τα χεράκια του κασόνια με πλατφόρμες στη ζώνη του Sahel. (Δεν είναι σίγουρο ότι τις έχουν ζητήσει, αλλά θα τις πάρουν, θέλουν δεν θέλουν…) Ήταν επίμονος χτες:

… Πρέπει να δώσουμε στην αφρική 13 εκατομύρια εμβόλια για να καλυφθούν όσοι δουλεύουν στα συστήματα υγείας… είπε, κι ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό του. …Αν είναι να ανακοινώσουμε σήμερα ότι θα δώσουμε μερικά δισεκατομύρια για να τους πάμε εμβόλια σε έξι μήνες, σε οκτώ μήνες, σ’ ένα χρόνο, οι φίλοι μας στην αφρική, κάτω απ’ την δικαιολογημένη πίεση των λαών τους, θα αγοράσουν δόσεις απ’ τους κινέζους και τους ρώσους… Και τότε η δύναμη της δύσης θα είναι απλά μια ιδέα, όχι η πραγματικότητα…

Κρίμα…

Μπορεί να υπάρξει αναβίωση του ιστορικού «ατλαντισμού»; Κι αν ναι με τι όρους και σε ποιον βαθμό; Καθαρά απ’ τον β παγκόσμιο ως και το τελευταίο ξέσπασμα της κρίσης / αναδιάρθρωσης, το 2009, η Ουάσιγκτον μπορούσε να εμφανίζεται (και στο μεγαλύτερο διάστημα να είναι) ο «ηγεμόνας». Αλλά οι σοβαρές ρωγμές εκδηλώθηκαν υποδειγματικά ήδη το 2003, όταν Παρίσι και Βερολίνο αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην εισβολή και στην κατοχή του ιράκ, για να βαφτιστούν από έναν άλλο γιγαντιαίο Donald, τον υπ.αμ. του Μπους του Β, τον Rumsfeld, «παλιά ευρώπη» (παλιοευρώπη δηλαδή…). Ήταν από τότε ξεκάθαρο πως οι ιμπεριαλιστικοί προσανατολισμοί τόσο του Παρισιού όσο και του Βερολίνου δεν συνέπιπταν με τον αμερικανικό (και θα μπορούσαν να είναι ακόμα και αντίπαλοί του).

Δεν έχουν έρθει κοντύτερα από τότε· το αντίθετο. Το ψόφιο κουνάβι και όσοι εκπροσωπεί κινήθηκαν ενεργητικά πάνω στην γραμμή του παθητικού παράπονου του Obama, ότι δηλαδή Λονδίνο και Παρίσι χρησιμοποίησαν τον αμερικανικό στρατό κατά της λιβύης για να εξυπηρετήσουν αποκλειστικά τα δικά τους συμφέροντα. Με δυο λόγια είπε σχεδόν ανοικτά (το ψόφιο κουνάβι προς τους ευρωπαίους) ότι «αν θέλετε να μας χρησιμοποιείτε σαν στρατιωτική υπερδύναμη θα μας πληρώνετε – αγοράζοντας τα όπλα μας». Και, επίσης, «θα βάζουμε περιορισμούς στις εξαγωγές σας στις ηπα για να πουλάνε οι δικές μας εταιρείες».

Ήταν ζήτημα στυλ αυτή η στάση ώστε να αλλάξει απ’ τον νυσταλέο; Ή ανάγκη; Το δεύτερο… Όμως μετά την αποτυχία της ανάσχεσης του Πεκίνου και της καταστροφής της Τεχεράνης (με οικονομικά μέσα) η Ουάσιγκτον έχει μεγαλύτερη ανάγκη παρά ποτέ κάποιους συμμάχους· κι αυτοί το ξέρουν. Ή, για να το πούμε πιο σωστά: έχει ανάγκη λιγότερους εχθρούς, επειδή έχει ήδη αρκετούς και αρκετά ισχυρούς. Όμως σ’ αυτόν τον μάταιο αλλά καπιταλιστικό κόσμο εξακολουθεί να ισχύει ότι «δεν υπάρχουν ‘φιλοι’ κι ‘εχθροί’, υπάρχουν μόνο συμφέροντα». Αν τέτοιοι είναι οι καινούργιοι κανόνες του παιχνιδιού, κι αν (αρέσει δεν αρέσει στην Ουάσιγκτον) ο πλανήτης είναι περισσότερο «πολυπολικός» από ποτέ τα τελευταία 70 χρόνια, το Joνυσταλεάν θα πρέπει να πληρώνει αντί να το πληρώνουν για να κρατήσει μια κάποια συμβατική σχέση με κράτη / μείζονες ιμπεριαλισμούς της δυτικής ευρώπης.

Μπορεί; Έχει το περιθώριο; Το αντέχει; Κι αν η απάντηση αποδειχθεί «ναι», νομίζουν εκεί στην Ουάσιγκτον ότι οι rivals θα φοβηθούν;

Τα αναδρομικά…

Πέμπτη 18 Φλεβάρη. Ο ιός κυκλοφορούσε πλατιά στην Wuhan τον Δεκέμβριο [του 2019] κάτι που είναι καινούργιο εύρημα – δήλωσε ο Peter Ben Embarek, επικεφαλής του team του Π.Ο.Υ. που έκανε πρόσφατα επίσκεψη και έρευνες στην Wuhan, αναζητώντας την προέλευση του τσαχπίνη…

«Καινούργιο εύρημα»; Συγγνώμη κυρ Peter, αλλά γίνεσθε αστείος. Και, επίσης, αποδεικνύετε τον οριενταλισμό των δυτικών. Αναγκάζοντας την ταπεινή ασταμάτητη μηχανή να ανασύρει απ’ το ταπεινό της αρχείο κάποιο στοιχείο (απ’ αυτά που της επέτρεψαν να έχει έγκαιρα μια γνώμη για το θέμα, πριν καταταχτούν στον «πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού» οι αγουροξυπνημένοι caradinieri…)

Δείτε κύρ Peter, και όποιος άλλος ενδιαφέρεται. Το παρακάτω είναι δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης της south china morning post, της μεγαλύτερης σε κυκλοφορία εφημερίδας του Χονγκ Κονγκ… Ιδιοκτησίας του alibaba group – δεν την λες αντι-καθεστωτική, έτσι δεν είναι; Μάλλον “εντός γραμμής” είναι..

Ημερομηνία: 13 Μάρτη 2020. Τίτλος: Αποκλειστικό: κορονοϊός: το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα covid-19 στην κίνα ιχνηλατήθηκε πίσω στις 17 Νοέμβρη. Αναφορά στο ρεπορτάζ: Το πρώτο κρούσμα κάποιου με covid-19, η ασθένεια που προκαλεί ο νέος κορονοϊός, μπορεί να ιχνηλατηθεί πίσω στις 17 Νοέμβρη, σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία… Οι κινεζικές αρχές ταυτοποίησαν τουλάχιστον 266 άτομα που είχαν κολλήσει πέρυσι, το σύνολο των οποίων βρέθηκαν υπό ιατρική παρακολούθηση κάποια στιγμή…

Αν οι δυτικοί έδιναν προσοχή στο τι γινόταν (και τι λεγόταν) στην κίνα, ας πούμε στις 13 Μάρτη του 2020, θα λάμβαναν υπόψη τους το σοβαρό ενδεχόμενο ο τσαχπίνης να είναι αισθητά παλιότερος απ’ την επίσημη ανακάλυψή του!!!

Ας δούμε όμως λίγο ακόμα τι παλιά κουλούρια (όχι κουλουράκια!) πουλάει ΤΩΡΑ για καινούργια ο Π.Ο.Υ.:

… Κάναμε διάφορα μοντέλα… Στο σύνολο των ατόμων που έχουν μολυνθεί γύρω στο 15% έχουν σοβαρά συμπτώματα, οι υπόλοιποι έχουν ελαφριά… λέει ο Embarek. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχαν το λιγότερο 1.100 κρούσματα covid-19 στην Wuhan τον Δεκέμβρη του 2019…. Οι ερευνητές του Π.Ο.Υ. ταυτοποίησαν επίσης 13 διαφορετικές γενετικές ακολουθίες του ιού από εκείνο τον μήνα… κάτι που είναι συνηθισμένο καθώς συμβαίνουν μεταλλάξεις κατά την εξάπλωση και την αναπαραγωγή κάθε ιού. Αλλά η ανακάλυψη τόσων πολλών γενετικών ακολουθιών του ιού από τον Δεκέμβρη του 2019 μπορεί να σημαίνει ότι κυκλοφορούσε ακόμα νωρίτερα απ’ ότι νομίζουμε…. Μια μελέτη απ’ το εθνικό αντικαρκινικό ινστιτούτο του ΜΙλάνου υποστηρίζει οτι κρούσματα του covid-19 έχουν εντοπιστεί στην ιταλία τον Οκτώβρη του 2019…

Α χα! Έτσι ε; Γιατί δεν κάνουν μια βόλτα απ’ την καταλωνία οι ντετέκτιβ του Π.Ο.Υ.; Το πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης ανακάλυψε το RNA του τσαχπίνη, ψάχνοντας αναδρομικά τα διατηρημένα δείγματα απ’ τα λύματα της πόλης, στις 12 Μάρτη του 2019! Λοιπόν; Είτε ο τσαχπίνης έκανε τον γύρο του κόσμου με οτοστόπ το αργότερο απ’ τις αρχές του 2019 (ένα προσκύνημα στην Καταλωνία είναι απαραίτητο για original ταραχοποιά στοιχεία!) είτε ξεκίνησε το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς με site seeing στην Wuhan, υπάρχει ένα σοβαρό ιατρικο-πολιτικό ζήτημα: πριν αναγγελθεί σαν καινούργιος κορονοιός / φονιάς ο τσαχπίνης ΔΕΝ υπήρχε στη λίστα των εγκληματιών του πλανήτη! Είτε γυρνόφερνε 2 μήνες, είτε 3, είτε 9, κανείς δεν είχε προσέξει κλινικά κάτι ιδιαίτερο, κάτι ανησυχητικό, κάτι ιδιαίτερα φονικό…

Πιο συγκεκριμένα: στις αρχές του Γενάρη του 2020 το κινέζικο κράτος ανακοίνωσε επίσημα ότι οι βιοτεχνολόγοι του ταυτοποίησαν έναν καινούργιο κορονοϊό, του οποίου το RNA έμοιαζε κατά 80%+ με εκείνο του SARS, αλλά επίσης κατά 80%+ με άλλους κορονοιούς κοινού κρυολογήματος… Στις 4 Γενάρη ο Π.Ο.Υ. ανακοίνωσε ότι υπάρχει μια κάποια συγκέντρωση περιστατικών πνευμονίας στην Wuhan χωρίς θανάτους… Αυτό σημαίνει ότι: τον Δεκέμβρη του 2019 στη Wuhan· ή/και τον Οκτώβρη του 2019 στην ιταλία· ή/και τον Μάρτη του 2019 στην Βαρκελώνη, ο τσαχπίνης δεν ήταν ο εξολοθρευτής του κόσμου! Γιατί αν ήταν θα το είχαν πάρει χαμπάρι διάολε!! Ενδεχομένως να είχε μια κάποια συμβολή σε πνευμονικές επιπλοκές και, άρα, θανάτους· όμως τόση όση να περνάει απαρατήρητη, να αποδίδεται στις συνέπειες κάποιας συνηθισμένης γρίπης· ή να αποδίδεται στα υποκείμενα νοσήματα…

Και μετά; Μετά «ανακαλύφθηκε»… Και απ’ την στιγμή που «ανακαλύφθηκε» άρχισε να χρεώνεται!!… Σα να βρέθηκε ο παπάς για να θαφτούν πεντέ-έξι… Κοινή δεξαμενή το ονόμασε αυτό ο κυρ Σωτήρης, ο ντόπιος αρχι-ιερέας της προσευχής των 6…

Πώς γίνεται όταν αγνοείται η ύπαρξη ενός ιού να μην υπάρχει «μακελιό»· αλλά αυτό να γίνεται κοινοτοπία μόλις γίνει γνωστός και αρχίσει να χρεώνεται την καταστροφή του σύμπαντος; Πώς γίνεται όταν αρχίσει αυτη η χρέωση να εξαφανιστεί η γρίπη; Να σας πούμε: γίνεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που οι μεταλλάξεις του είναι αδιάφορες επί ένα τουλάχιστον χρόνο, μέχρι να χρειαστεί να επιστρατευτούν για λογαριασμό ενός νέου κύματος τρομοεκστρατείας, στις αρχές του 2021.

Έτσι γίνεται! Όλα είναι θέμα προπαγάνδας ή, για να το πούμε πιο χαριτωμένα, public relations!! Που επειδή δεν μπορεί να τις κάνει κανένας ιός, τις κάνουν …. οι «κυνηγοί» του!…

Ξέρετε ποιοί.

Φαρμακομαφίες και μαφιόζικος νεοκρατισμός

Τετάρτη 6 Γενάρη. Αν πετύχαμε να εξηγήσουμε τι υπάρχει πίσω απ’ το νεολογισμό «φαρμακοεπαγρύπνηση» (ελπίζουμε «ναι»…), ας πάμε στο «υγιειονομικό διαβατήριο».

Έχει ξεκινήσει διεθνώς η τρομοκρατική προπαγάνδα για την επιβολή του πλατφορμιασμού· υποθέτουμε ότι μια  σχετική απόφαση του βραζιλιάνικου ανώτατου δικαστήριου θα χαροποίησε όλους τους ντόπιους caradinieri. Απ’ την άλλη μεριά ο ρημαδοΚούλης έχει δηλώσει εγώ δεν θα κυνηγάω να κάνω εμβόλιο σε όσους δεν θέλουν… Θα το κάνει η αγορά… Εννοώντας ότι αυτός δεν θα βάψει τα χέρια του με πραξικοπηματικό, φασιστικό χρώμα, αλλά τα αφεντικά θα φροντίσουν να επιβάλουν το ψηφιακό φακέλωμα, τόσο στους μισθωτούς τους όσο και στους πελάτες του. Η αυστραλιανή Qantas χρησιμοποιείται κατά κόρον. Ό,τι ήταν το Bergamo για το στήσιμο της τρομοεκστρατείας την περασμένη άνοιξη, είναι η Qantas για την επιβολή του ψηφιακού φακελώματος!

Αλλά τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Τουλάχιστον στον «δυτικό» κόσμο καμμία επιχείρηση και κανένα αφεντικό δεν μπορεί να επιβάλει «δικές του» υγιειονομικές απαιτήσεις, αποδείξεις, νόρμες και «πιστοποιητικά», αν αυτό δεν προβλέπεται απ’ την κρατική νομοθεσία! Ο κάθε Κρέτσος μπορεί να είναι ηλίθιος ή όχι, αλλά καμμία «εμπορική πολιτική» ΜΟΝΗ ΤΗΣ δεν μπορεί να απαιτεί «πιστοποιητικά υγείας» κατά βούληση! Είναι η κρατική νομοθεσία (ακόμα και κατά κλάδους επιχειρηματικών δραστηριοτήτων…) που ρυθμίζει τι επιτρέπεται και τι επιβάλλεται απ’ αυτήν την άποψη (π.χ.: εστίαση). Διαφορετικά, αν κάθε αφεντικό μπορούσε να ζητάει ό,τι θέλει, θα μπορούσε, π.χ., να ζητήσει «πιστοποιητικό ψυχικής υγείας» ή «πιστοποιητικό σεξουαλικής υγείας» – και πάει λέγοντας. Όμως υποτίθεται ακόμα ότι η υγεία και η φροντίδα της είναι «δημόσιο αγαθό» και υπηρετείται από γενικούς και απρόσωπους κανόνες…

Τα κράτη, λοιπόν, και τα νομοθετικά τους συστήματα δεν μπορούν να αποφύγουν την ευθύνη για μια ακόμα παραβίαση των συνταγμάτων τους, νομοθετώντας που και πως θα είναι απαιτητό το «υγιεινομικό διαβατήριο»! Η Qantas σκοπεύει να το απαιτήσει για τις πτήσεις προς και από την αυστραλία – αλλά θα μπορέσει να το κάνει μόνο αν το αυστραλέζικο κράτος κάνει το ψηφιακό φακέλωμα υγείας απαραίτητη προϋπόθεση για όσους μπαίνουν στην επικρατειά του (κάτι που θα βοηθήσει εξαιρετικά την «απώθηση» των ασιατών μεταναστών, όπως πάντα δια της βίας…) Οπότε η ερώτηση: γιατί τα κράτη δεν λένε ανοικτά ότι αυτό ακριβώς σκοπεύουν να κάνουν και προσπαθούν να πετάξουν την μπάλα «στην αγορά» και στις «εμπορικές πολιτικές»;

Ο λόγος είναι (θεωρούμε) απλός. Την περασμένη άνοιξη τα δυτικά «φιλελεύθερα» κράτη της δύσης έκαναν τα συντάγματά τους χαρτί τουαλέτας – αλλά δεν είχαν αντίπαλο! Εκείνη η αρχική, εξτρεμιστική, τρομοκρατική φάση του blitzwar σμπαράλιασε σε πρώτο χρόνο τις όποιες τεκμηριωμένες αντιδράσεις θα μπορούσαν να προκύψουν από κάτω· ενώ στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι “ειδικοί”, οι “συνταγματολόγοι”, απέδειξαν πόσο λακέδες είναι (το ελλαδιστάν είναι κορυφαίο παράδειγμα…).

Αυτά ίσχυαν τότε. Όχι τώρα! Τώρα υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό των πληθυσμών (στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πλειοψηφικό) που απορρίπτει ή δεν εμπιστεύεται τις fast track πλατφόρμες… Αν, με τέτοιους εις βάρος τους συσχετισμούς, τα κράτη προχωρήσουν σε μια ακόμα πραξικοπηματική ενέργεια, την κατάργηση δηλαδή του συνταγματικά κατοχυρωμένου ατομικού δικαιώματος και της ελευθερίας απόφασης για τα εμβόλια (εντός ή εκτός εισαγωγικών) τότε απλά θα δώσουν ακόμα περισσότερα επιχειρήματα στους αντιπάλους τους· και θα ξεβρακωθούν! Συνεπώς προς το παρόν πετάνε την μπάλα … στην αγορά! Γι’ αυτό και η Qantas έχει γίνει σημαία!!! Είναι η σ.δ.ι.τ.-οποίηση της τρομοεκστρατείας!

Ξέρουν βέβαια οι νομικοί σύμβουλοι των πολιτικών βιτρινών ότι οποιαδήποτε «εμπορική πολιτική» που θα επιβάλει μόνη της τον πλατφορμιαμό θα καταλήξει στα δικαστήρια πληρώνοντας σοβαρές αποζημιώσεις· εφόσον, βέβαια, βρεθούν δικηγόροι που δεν είναι εξαγορασμένοι ή είναι, απλά, φιλόδοξοι. Οπότε τι; Οπότε θέλουν να δημιουργήσουν μια ομιχλώδη «γκρίζα ζώνη», ανάμεσα στις αναπόδραστες κρατικές αποφάσεις και στις αδύνατες επιχειρηματικές, που να λειτουργήσει τρομοκρατικά στους υποτελείς – οι οποίοι δεν «πιάνουν» (επειδή δεν θέλουν ή επειδή βαριούνται…) αυτές τις λεπτές τακτικές των psyops! Θέλουν, δηλαδή, να αρχίσει ο καθένας που δεν έχει πειστεί για τον πλατφοριασμό να σκέφεται κάπως έτσι: «…ρε γαμώτο, δεν θα μπορώ να ταξιδέψω, δεν θα μπορώ να κάνω το ένα ή το άλλο, ε, δεν γαμιέται, ας μπω κι εγώ στο σωρό…» Αυτό χωρίς να υπάρξει νομοθεσία σε πρώτο χρόνο, και για όσο καιρό οι συσχετισμοί είναι σαν τους σημερινούς.

Αυτό είναι το νόημα της αινιγματικής έκφρασης του Κρέτσου «…δεν υπάρχει τέτοια κρατική πολιτική … αυτή την στιγμή»…. Αν μ’ αυτόν τον βρώμιμο ψυχο-τρομοκρατικό τρόπο τα κράτη καταφέρουν να αλλάξουν τους συσχετισμούς, να πάνε κάποια στιγμή τους επόμενους μήνες απ’ το 50-50 (και ούτε) σε ένα 70-30 υπέρ των πλατφορμιασμών, τότε θα εξαπολύσουν αυτήν την επιπλέον πραξικοπηματική τους ενέργεια, την οποία άλλωστε επιδεικνύουν! Τότε πράγματι θα προχωρήσουν στη νομοθέτηση του εξαναγκασμού, επιβάλλοντας το υγιειονομικό απαρτχάιντ (που έχει σχεδιάσει το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα) το οποίο γρήγορα θα γίνει γενετικό απαρτχάιντ!

Σ’ αυτήν την διαχείριση είναι βασικό οι υπήκοοι να νομίζουν ότι το «ψηφιακό πιστοποιητικό» είναι κάτι σαν το χάρτινο, αλλά (εεεε, έλα μωρέ…) πιο «μοντέρνο»! ΔΕΝ θα πρέπει να τους περάσει απ’ το μυαλό ότι πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό, ότι πρόκειται για προσωπικά δεδομένα, ατομικά data που αποθηκεύονται, γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας και διάφορων χρήσεων… – και ότι μαζί με το “πιστοποιητικό” υπάρχει κάπου μια βάση δεδομένων, κάποιοι αλγόριθμοι και κάποιοι χειριστές τους (: εταιρείες…), πάνω στα οποία (οι υπήκοοι) δεν έχουν ούτε λόγο ούτε – κυρίως – πρακτικό, αποτελεσματικό έλεγχο!!! Είναι βασικό εργαλείο της παγίδευσης το να πέρασει σαν “φυσικό πράγμα” το “ψηφιακό πιστοποιητικό που ανοίγει πόρτες”, σουσάμι άνοιξε ένα πράμα – ενώ είναι κάτι για το οποίο άλλες εποχές όχι πολύ παλιές (σαν αυτές που θυμίσαμε χτες) θα έπεφταν κορμιά! Από συνειδητούς πολιτικούς αντιπάλους του συστήματος, και όσους θα χαμπάριαζαν εξαιτίας της δουλειάς αυτών των αντικρατιστών / αντικαπιταλιστών αντιπάλων…

Είναι μαφιόζικη αυτή η πρακτική; Ή είναι απλά μια ακόμα μορφή κρατικής χειραγώγησης; Είναι και τα δύο, κυρίως επειδή τα αφεντικά μεθοδεύουν την ριζική αποσάρθρωση του “τυπικού συντάγματος” με σκοπό να την κάνουν υπερ-όπλο αναδιάρθρωσης του πραγματικού συντάγματος των ταξικών σχέσεων! Όταν (και αν) καταφέρουν να κάνουν “υποχρέωση έναντι ποινών για τους παραβάτες” το προσκύνημα σ’ αυτήν την πρώτη νόρμα / διαταγή του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, θα έχουν πετύχει πολύ περισσότερα!

Φυσικά ο εργατικός / κοινωνικός ανταγωνισμός δεν θα εξαφανιστεί απ’ το προσκήνιο της Ιστορίας… Αλλά κάποτε στο μέλλον, τα καινούργια ανταγωνιστικά υποκείμενα, σε άλλες συνθήκες και με διαφορετικά χαρακτηριστικά, θα ρίξουν μια ματιά στη δεκαετία του ’20, και θα σκεφτούν: πόσο δειλοί, πόσο συμβιβασμένοι, πόσο ανόητοι ήταν οι πρόγονοί μας εκείνη την εποχή!!…

(φωτογραφίες από κάτω προς τα πάνω: Ποιός θα ήταν ο πιο αρμόδιος να βγει μπροστά στο υγιειονομικό απαρτχάιντ αν όχι ο ειδικός στο θέμα, το ρατσιστικό καθεστώς του Τελ Αβίβ;… Αλλά, χάρη στην καπιταλιστική εξέλιξη, το παράδειγμά του δεν θα μείνει μόνο του. Οι πρώην «φιλελευθέρες δημοκρατίες» της δύσης ακονίζουν τα μαχαίρια τους, προς το παρόν απειλώντας. Αν δεν πάρουν την απάντηση που πρέπει, κάποια στιγμή όχι αργά θα αρχίσουν να κόβουν φέτες…)

Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (3)

Παρασκευή 25 Δεκέμβρη. Μια μέρα πριν, στις 9 Μάρτη 2020, ο ιταλός πρωθυπουργός Conte επέβαλε καθολική απαγόρευση κινήσεων στο σύνολο της ιταλικής επικράτειας. Η στρατοαστυνομική πλευρά του «κινέζικου μοντέλου» είχε (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!) εισαχθεί και σε ευρωπαϊκό έδαφος, και μάλιστα σε βάρος ενός πληθυσμού όχι ιδιαίτερα φημισμένου για την πειθαρχία του σε απαγορεύσεις. Η ιταλία ήταν η πρώτη περίπτωση εφαρμογής του τρόπου Β στον δυτικό κόσμο, η πρώτη δοκιμή της βίαιης αναδιάρθρωσης των κοινωνικών σχέσεων στο σύνολό τους…

Όμως ανάμεσα στα τέλη Γενάρη και στις αρχές Μάρτη ο χρόνος ήταν υπεραρκετός για να μάθουν οι πολιτικές βιτρίνες (και οι ειδικοί τους) στην ιταλία και παντού στη δύση, έστω, το γιατί το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο έφτιαχνε ένα – ενάμισυ μήνα πριν νοσοκομεία εκστρατείας / ανάρρωσης για τις ήπιες περιπτώσεις· δεν χρειαζόταν κατασκοπεία! Μπορούσαν δηλαδή να έχουν μάθει αυτήν την «λεπτομέρεια» για τον «έλεγχο της εξάπλωσης» απ’ τον τρόπο Α. Μπορούσαν, άρα, να έχουν κάνει την προεργασία για κάτι ανάλογο, in case of emergency… Προτίμησαν, όμως, να την δουν αλλιώς. Προτίμησαν να κάνουν τα αντίθετα: «ώθησαν» έμμεσα αλλά καθαρά («με πράξεις και παραλείψεις» θα έλεγε το σχετικό κατηγορητήριο…) τους πανικόβλητους υπηκόους τους στα νοσοκομεία (μερικά απ’ τα οποία ήταν έτσι κι αλλιώς σε άθλια κατάσταση και γνωστή αδυναμία, όπως αυτά του Bergamo…) εξασφαλίζοντας 3 πράγματα (τα δυο πρώτα έκαναν τους κινέζους ειδικούς που πήγαν στην ιταλία κυριολεκτικά έξαλλους και το δήλωσαν με κάθε τρόπο – πλην μάταια…):

Α) Την γρήγορη διασπορά του covid στον γενικό πληθυσμό και, κυρίως, στους πλέον ευάλωτους, ηλικιωμένους, κλπ·

Β) Την γρήγορη διασπορά του covid στο ίδιο το προσωπικό των νοσοκομείων· καθώς οι «θετικοί» νοσοκομειακοί έβγαιναν υποχρεωτικά σε αναρρωτικές άδειες λιγόστευαν εκείνοι κι εκείνες που θα έπρεπε να φροντίσουν πολύ περισσότερους (και συχνά σε κατάσταση πανικού) στα «επείγοντα»·

Γ) Φωτογραφίες, video και διηγήσεις για την Αποκαλυψιακή Φονικότητα του τσαχπίνη.

Το τελευταίο, τα «τεκμήρια του θανάτου», ήταν κρίσιμο για τον τρόπο Β! Οι υποτελείς, βέβαια, (και όχι μόνο στην ιταλία, σ’ όλη την δύση) θα μπορούσαν να έχουν μάθει με δικά τους μέσα τα βασικά στοιχεία του τρόπου Α όπως αυτός συγκροτούνταν στην μακρινή κίνα, αφού αυτά ήταν διαθέσιμα (στα αγγλικά) στον κυβερνοχώρο, σχεδόν σε πραγματικό χρόνο. Θα μπορούσαν… Η ασταμάτητη μηχανή το έκανε έγκαιρα… θύμα, προφανώς, αυτής της αχόρταγης εργατικής περιέργειάς της που έχει εκνευρίσει τόσους και τόσους… Θα μπορούσαν λοιπόν – αλλά δεν ήθελαν. Προτίμησαν να πιστέψουν τους «δικούς τους» ειδικούς, ιερείς της υγείας και πολιτικούς αφέντες, ακόμα κι αν δεν τους άρεσαν οι αποφάσεις τους.

Άγνοια του τρόπου Α, έστω αυτής της «μικρής λεπτομέρειας» του, είναι αδιανόητη – απ’ την μεριά τόσο των δυτικών πολιτικών βιτρινών όσο και των ειδικών τους. Έπαρση; Αλαζονεία; Φανερός ή κρυμμένος αντι-σινισμός; Ρατσισμός με όλη του την κρέμα; Ναι, απ’ αυτά υπήρχαν και υπάρχουν άφθονα – και ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός επιπλέον, κλιμακούμενος, του οποίου οι διευθυντές δεν κολώνουν σε τίποτα.

Συνεπώς μπορούμε να μιλάμε (κι αυτό έχουμε κάνει άλλωστε εδώ και μήνες!) για δόλο! Και για προσχεδιασμό! Εκείνοι, βέβαια, που ήταν και παραμένουν τόσο ευφυείς ώστε να ανακαλύψουν, σχεδόν απ’ την αρχή, στα πραξικοπήματα και στην δυτική τρομοεκστρατεία την επίθεση των δυτικών κρατών στα δυτικά αφεντικά (!!!) εκστασιάστηκαν. (Επρόκειτο και συνεχίζει για ενδοκαπιταλιστικό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών», σε κάθε κρατική επικράτεια αλλά και διεθνικά, όπως συμβαίνει πάντα σε περιόδους μεταβατικές και πολεμικές – αλλά τρέχα γύρευε τώρα να αμφισβητήσει κανείς τόση και τέτοια caradinieri σοφία…)

Κουίζ 1

Κυριακή 20 Δεκέμβρη. Ξέρετε το όνομα ενός κράτους που έχει δηλωμένους περισσότερους νεκρούς εξαιτίας του τσαχπίνη απ’ ότι μαζί η ιαπωνία (2.828), η ταϊβάν (7), η νότια κορέα (659), η γκάνα (331) και η σενεγάλη (361), παρότι έχει μόνο το 1/25 του (συνολικού) πληθυσμού τους;

Ξέρετε το όνομα ενός κράτους που έχει δηλωμένους ελαφρά λιγότερους νεκρούς εξαιτίας του τσαχπίνη (με ισχυρή «τάση» να τους ξεπεράσει…) απ’ την κίνα (4.634) παρότι έχει το 1/140 του πληθυσμού της;

Ξέρετε το όνομα ενός αναπτυγμένου κράτους (μέλους των καλύτερων κλαμπ του δυτικού καπιταλισμού, της ε.ε. και του νατο…) που έχει δηλωμένους περισσότερο από 10 φορές παραπάνω νεκρούς και 2,5 φορές παραπάνω «κρούσματα» του τσαχπίνη σε σχέση μ’ ένα φτωχό, τριτοκοσμικό κράτος της δυτικής αφρικής, όπως η γκάνα, που έχει όμως τριπλάσιο πληθυσμό;

Ξέρετε το όνομα ενός κράτους που η αναλογία των επίσημα δηλωμένων νεκρών του τσαχπίνη επί των επίσημα δηλωμένων positive (του ιδίου) είναι μεγαλύτερο απ’ το «αποτυχημένο πείραμα της σουηδίας» (2,17%), της «η πρωθυπουργός είναι συνέχεια τρομαγμένη γερμανίας» (1,76%) ή της «είμαστε cool γαλλίας» (2,45%);

Το ξέρετε οπωσδήποτε: ελλαδιστάν λέγεται!! Το ελλαδιστάν δηλώνει ως τώρα 4.102 «θύματα του covid», με πληθυσμό 10,4 εκατομύρια· το άθροισμα των δηλωμένων θανάτων απ’ την ίδια αιτία σε ιαπωνία, ταϊβάν, νότια κορέα, γκάνα και σενεγάλη μαζί είναι 3.986 (με σύνολο πληθυσμού 245 εκατομύρια). Το ελλαδιστάν επίσης έχει αναλογία «επίσημων θυμάτων προς επίσημα κρούσματα» (οι ίδιοι είναι που τα μετράνε και τα μεν και τα δε!) 3,14%… Σας φαίνεται εντάξει;

Οι αριθμοί είναι εκνευριστικοί ειδικά όταν κάνει κάποιος συγκρίσεις. Οι πιο σκληροπυρηνικοί caradinieri, οι οπαδοί του «απόλυτου lockdown μέχρι τελευταίας ρανίδας» θα υποστηρίξουν, φυσικά, ότι οι πιο πάνω συγκρίσεις αποδεικνύουν το πόσο επικίνδυνο είναι το ρημαδογκουβέρνο (δεν θα στραφούν ωστόσο εναντίον των απείθαρχων ιθαγενών…). Και ελάχιστοι (πόσοι άραγε;) θα θυμηθούν ότι η «δημιουργική λογιστική» ίσως γεννήθηκε σ’ αυτόν εδώ τον τόπο εδώ και αιώνες· κι ότι για να μάθει η ελ.στατ. να μετράει σωστά έπεσε πολύ ξύλο απ’ τους τρισκατάρατους «κατακτητές» της περασμένης δεκαετίας. Το ότι έμαθε η ελ.στατ. δεν σημαίνει ότι έμαθαν οι πάντες!!!

Ο Κ. Γουργουλιάνης, ένας (μάλλον μοναχικός) «αιρετικός – της – πρώτης – γραμμής», καθηγητής πνευμονολογίας και επικεφαλής της αντίστοιχης κλινικής στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Λάρισας, κατήγγειλε προχτές την δημιουργική λογιστική θανάτου (που είναι και «κρουσματο-πολιτική»…): ο μεν εοδυ ανακοίνωσε στις 16 Δεκέμβρη 79 «κρούσματα» στο νομό Μαγνησίας, ενώ τα εργαστήρια του νοσοκομείου έδιναν μόνο 3. Το νούμερο «3» απ’ το νούμερο «79» έχει μεγάλη διαφορά· δεν πρόκειται για λάθος από αμέλεια…. Τι κακό έγινε στην πρόσθεση; Δεν θα μάθουμε: τέτοιες σοβαρές καταγγελίες περιχαρακώνονται σαν «τοπικά νέα», δηλαδή κουκουλώνονται. Ποιός ξέρει τι κάνουν αλλού στην επικράτεια τα θανατόμετρα / κρουσματόμετρα αλλά δεν γίνονται (ή πνίγονται εν τη προθέσει τους) οι ανάλογες καταγγελίες;

Φαίνεται ότι δεν γίνεται παντού «μαγείρεμα»· και το ελλαδιστάν είναι ένας απ’ τους αρχισέφ του πλανήτη! «Κοινές δεξαμενές» θανάτου έχουν ανοίξει πολλά κράτη· όχι όλα όμως· και απ’ τα επίσημα στοιχεία προκύπτει πως πολλά απ’ αυτά που δεν το έχουν κάνει βρίσκονται στην ανατολική ασία… Η ελληνική «κοινή δεξαμενή» εν τω μεταξύ έχει κτιστεί όπως όλα στην επικράτεια, με αντιπαροχή και «κατά παρέκκλιση»…

Οι ντόπιοι caradinieri, είτε οι σκληροπυρηνικοί είτε οι σχετικά λιγότερο φανατίλες, απέναντι σ’ αυτές τις «παραξενιές» ή, εν πάσει περιπτώσει απέναντι σ’ αυτές τις «ασυνέχειες» της φοβερής και τρομερής φονικότητας, έχουν έτοιμη τακτική και έτοιμες απαντήσεις. Πρώτον, αν δεν υπάρχει περιθώριο θανατολαγνείας δεν ασχολούνται. Και δεύτερον, φταίει το ρημαδογκουβέρνο για το ελληνικό μεγαλείο και τις ανομολόγητες μεν αλλά ολοφάνερες πρωτιές του. Δεν έκλεισε ασφυκτικά τις πόρτες και τα παράθυρα· δεν τα έκλεισε έγκαιρα· δεν άνοιξε πολλές εντατικές· κάνει τα στραβά μάτια στο παπαδαριό· δεν παρήγγειλε μάσκες σωστού μεγέθους για τα παιδιά· κι επιπλέον ο αρχιερέας και τα εξαπτέρυγα έχουν γίνει βαρετά… Στο «χωριό» πάντα φταίει το γκουβέρνο: «την λύση να δώσει ο πρωθυπουργός», να ένα παλιό και βαθιά ριζωμένο σύνθημα απ’ τα επικά ‘80s…

Οι πιο φανατικοί caradinieri θα πουν (θα τραυλίσουν μάλλον) ότι τα κράτη της ανατολικής ασίας «τα έχουν πάει καλά» επειδή επέβαλαν «ολικά lockdown», και επειδή είναι και high tech, οπότε δεν αφήνουν καρφίτσα να περάσει απαρατήρητη. Ο τεχνο-ολοκληρωτισμός είναι θεραπεία για όλα – λένε έμμεσα αλλά καθαρά… (Έχουν ένα δίκιο, αλλά απ’ την ανάποδη – λέμε πιο κάτω). Τι θα πουν όμως για την σενεγάλη; Είναι κι αυτή master στο high technology tracking; Η κοινωνική αποξένωση έγινε η κυρίαρχη κουλτούρα στη δυτική αφρική; Έχει πρωτοκλασσάτες εντατικές το Dakar; Και τότε γιατί μεταναστεύουν οι σενεγαλέζοι προς τα βόρεια και πρωτοκοσμικά και δεν συμβαίνει το ανάποδο;

Δύσκολοι καιροί για τους ντόπιους ιππότες της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας – και της γενετικής μηχανικής…

Όμως θα πρέπει να υπάρχει και κάποια εξήγηση που δεν περνάει ούτε απ’ την Ηρώδου του Αττικού ούτε απ’ τις υπεραπλουστεύσεις του διανοητικού επαρχιωτισμού! Γιατί αυτή η θρυλική «καταστροφική πανδημία» έχει εξελιχθεί σε τόσο σοβαρό πρόβλημα για ένα μόνο κομμάτι του πλανήτη και, μάλιστα, μέσα σ’ αυτό περιλαμβάνεται ο άλλοτε κραταιός αλλά επιταχυνόμενα «αγχωμένος» δυτικός καπιταλισμός; Γιατί ακόμα και στο εσωτερικό αυτού του δυτικού καπιταλισμού δεν είναι όλοι ενθουσιασμένοι με τα κατορθώματα της (αμερικανικής κατά κύριο λόγο) φαρμακο-μαφίας που «θα σώσουν την ανθρωπότητα»; Γιατί ο βασιλιάς Macron έχει την άνεση να “προβληματίζεται” για τις mRNA πλατφόρμες; Γιατί οι τόσο πονόψυχοι αφεντάδες των δυτικών καπιταλιστικών κρατών, των οποίων οι πληθυσμοί αιωρούνται τόσο κοντά στον θάνατο, δεν «αγκάλιασαν» με ευγνωμοσύνη τα παραδοσιακής τεχνολογίας κινέζικα εμβόλια;

Υπάρχουν κι άλλα τέτοια «γιατί;» Αλλά θα πρέπει να υπάρχει και κάποια εξήγηση…

Κουίζ 2

Κυριακή 20 Δεκέμβρη. Λίγο ακόμα σπάσιμο νεύρων με αριθμούς – τους έχουμε για χρήσιμους πάντως. Υπάρχουν 3 ευρωπαϊκά κράτη που θεωρούνται «πρώτης γραμμής» από καπιταλιστική άποψη: το ιταλικό, το γερμανικό και το γαλλικό.

Κατά σειρά πληθυσμού κατατάσσονται ως εξής: γερμανία 83,8 εκατομύρια, γαλλία 65,3 εκατομύρια, ιταλία 60,4 εκατομμύρια. Είναι βέβαιο ότι εφαρμόζουν (ή έχουν τα περιθώρια να εφαρμόσουν…) και τα τρία την ίδια δημιουργική λογιστική θανάτου, σίγουρα αυτήν που ευλόγησε ο π.ο.υ., σύμφωνα με την οποία «όποιος / α βρεθεί positive ή μοιάζει για τέτοιος και πεθάνει τις επόμενες 4 εβδομάδες / 28 ημέρες αναγνωρίζεται σαν ‘θύμα του covid’ όπως και νάχει…». Χρησιμοποιούν επίσης και τα τρία τα ίδια άθλια, αναξιόπιστα και προβοκατόρικα PCR τεστ για να εντοπίζουν ανθρώπους που θα πρέπει να βασανιστούν σαν «υγιεινομικές βόμβες». Ωστόσο, με κριτήριο την επίσημη καταμέτρηση των θυμάτων των «κοινών δεξαμενών» τους η κατάταξη είναι αντίστροφη από εκείνη των πληθυσμών τους. Πρώτο είναι το ιταλικό κράτος με 68.447, δεύτερο το γαλλικό με 60.418 και μακράν τρίτο το γερμανικό με 26.402. Ειδικά αυτή η «φτωχή επίδοση» του Βερολίνου θα μπορούσε να θεωρηθεί ύποπτη («μήπως κρύβουν τους νεκρούς σε τίποτα κοντέινερ;»).

Οι θανατολάγνοι θα πουν: το γερμανικό κράτος έχει καλύτερο σύστημα υγείας! Και το ιταλικό το χειρότερο… Πιθανόν – αλλά τότε γιατί η πρωθυπουργός του πρώτου βγήκε νωρίς νωρίς την περασμένη άνοιξη και ανακοίνωσε ότι «αν δεν θα σας κλείσουμε στα σπίτια σας θα έχουμε 5.000.000 νεκρούς» λες και ήταν μετεμψύχωση του ελεεινού Ferguson; Και γιατί τώρα επιβάλει «γενική κλεισούρα» στους υπηκόους της;

Αν το κριτήριο είναι οι positive, και πάλι η κατάταξη αλλάζει. Στα «κρούσματα» το Παρίσι είναι μακράν πρώτο (2.460.555 ως χτες), η Ρώμη δεύτερη (1.938.083) και το Βερολίνο τρίτο αλλά όχι τόσο καταϊδρωμένο όπως στους θανάτους (1.493.669). Μήπως οι γερμανοί εκτός από καλύτερο σύστημα υγείας έχουν και καλύτερη κράση, παρότι στο βορρά έχει περισσότερο κρύο που ευνοεί τον κάθε τσαχπίνη; (Ή μήπως περνάνε πιο συχνά τα συνηθισμένα κρυωματάκια που προκαλούν φυσική ανοσία και στον covid;).

Μοιάζει σπαζοκεφαλιά… Που γίνεται χειρότερη αν υπολογιστεί ότι η «κοινή δεξαμενή» στην ιταλική περίπτωση δεν ήταν ομοιόμορφη σε όλη την επικράτεια αλλά βρισκόταν κυρίως τον βιομηχανικό (και σχετικά πλουσιότερο) βορρά. Ας αφήσουμε το γεγονός ότι παραλίγο να μαθευτεί πως το μακελιό στο Bergamo (που τόσο φαγώθηκε αμάσητο…) δεν είχε αιτία τον covid αλλά το εγκαταλειμένο δημόσιο σύστημα υγείας στην περιοχή – ευτυχώς το ιταλικό γκουβέρνο συνεννοήθηκε αρμοδίως με τον π.ο.υ. και η σχετική έρευνα που είχε τα στοιχεία και τις αποδείξεις “εξαφανίστηκε”…

Παρότι οι λεπτολόγοι της επιδημιολογίας μπορεί κάποτε να ψάξουν και να βρουν κάθε πιθανή και απίθανη εξήγηση του γιατί η γκάνα τα έχει πάει πολύ καλύτερα απ’ την γαλλία και γιατί η ιαπωνία πολύ καλύτερα απ’ τις ηπα (αφήνουμε την κίνα απέξω από κάθε σύγκριση! απολαμβάνει τα χάλια των δυτικών ανταγωνιστών της απ’ το ύψος της!), θα άξιζε τον κόπο να εισάγουμε ένα κριτήριο διαφοροποίησης που είναι πιθανό ότι δεν θα το πετύχετε πουθενά αλλού. Το κριτήριο της θέσης στον τεχνολογικο-καπιταλιστικό «συσχετισμό δύναμης» στο κατώφλι της 4ης βιομηχανικής επανάστασης.

Σίγουρα είναι πρόταση που απευθύνεται σε τολμηρά πνεύματα. Και εντελώς ακατάλληλη για τους συντηρητικούς κάθε είδους και απόχρωσης.