Tag: ισραήλ

Τρίτη 1 Μάη. Την ώρα που ο Netanyahu τέλειωνε το show του, είχε ήδη αποκαλυφθεί η απάτη του! Η διεθνής υπηρεσία κατά των πυρηνικών όπλων είχε παρουσιάσει όλα αυτά τα στοιχεία σε έκθεσή της, το 2011, για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν – αυτό ακριβώς στο οποίο αναφέρθηκε, όλο καμάρι: το “πρόγραμμα Amad”… Το οποίο σταμάτησε το 2003 (και η iaea το έχει επιβεβαιώσει πάμπολλες φορές από τότε).

Μπαγιάτικη η «πετυχημένη ενέργεια των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών»; Ναι, αλλά έχει σημασία; Εδώ με στοιχείο ένα βίντεο μέσω social media 3 πρωτοκοσμικά κράτη «τιμώρησαν» τον κακούργο Άσαντ…

Το γεγονός ότι ένας πρωτοκοσμικός απατεώνας (σαν τον πρωθ. του ισραήλ) κατάφερε να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική εξουσιοδότηση να κηρύξει πόλεμο με μόνο προαπαιτούμενο την σύμφωνη γνώμη του υπ.αμ. (του φασίστα Lieberman τώρα) αντί να έχει την σύμφωνη γνώμη όλου του υπουργικού συμβουλίου, ας τοποθετηθεί στα πετυχημένα «απόνερα» των «αποκαλύψεων».

Και βλέπουμε…

Τρίτη 1 Μάη. Ο 63χρονος σήμερα Mordechai Vanunu είναι κάποιος που έχει ξεχαστεί· για πολλές / πολλούς είναι άγνωστος. Ωστόσο ο Vanunu ήταν ο ισραηλινός πυρηνικός επιστήμονας που αποκάλυψε σ’ όλον τον κόσμο το απόρρητο πυρηνικό πρόγραμμα του ισραήλ· και το πλήρωσε ακριβά.

Ο Mordechai Vanunu είναι απ’ τις σπάνιες εκείνες περιπτώσεις ανθρώπου που μπαίνει στην υπηρεσία του κράτους του όντας ακροδεξιός· κι όταν ανακαλύπτει τι κάνει αυτό το κράτος ζει την συνειδησιακή έκρηξή του, και εκτοξεύεται στην ακριβώς αντίθετη μεριά.

Ο Vanunu δούλεψε για κάμποσα χρόνια, απ’ το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’70 ως και το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’80, σαν πυρηνικός φυσικός στο «απόρρητο» ισραηλινό κέντρο πυρηνικών ερευνών στην έρημο Negev, στα νότια της κωμόπολης Dimona. Στη διάρκεια αυτής της δεκαετούς θητείας άρχισε να ριζοσπαστικοποιείται, αφενός επειδή καταλάβαινε για που προορίζονται οι ισραηλινές ατομικές βόμβες, και αφετέρου επειδή άρχισε να “αρρωσταίνει” με τις πρακτικές του στρατού στον οποίο ανήκε, πρώτα με την σφαγή στα παλαιστινιακά προσφυγικά στρατόπεδα του λιβάνου Sambra και Shatila, το 1982, και στη συνέχεια με την ρατσιστική μεταχείριση των αράβων εκτός και εντός ισραηλινών συνόρων.

Στις αρχές του 1985 έβαλε κρυφά μια φωτογραφική μηχανή μέσα στις «απόρρητες» ισραηλινές πυρηνικές εγκαταστάσεις στην Dimona, και έβγαλε 57 φωτογραφίες. Το Οκτώβρη της χρονιάς παραιτήθηκε απ’ τη δουλειά, και άρχισε ταξίδια στον κόσμο (όντας μέλος του κομμουνιστικού κόμματος ισραήλ). Στην αυστραλία τον πλεύρισε κάποιος τον οποίο εμπιστεύτηκε, για να μεσολαβήσει να δημοσιευτούν οι αποκαλύψεις του στους βρετανικούς Sunday Times. Πράγμα που έγινε· ωστόσο ο «σύνδεσμος» τον πούλησε και στην mossad. Τελικά οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες κατάφεραν να τον απαγάγουν αργότερα απ’ την Ρώμη, δικάστηκε κρυφά, και καταδικάστηκε σε 18 χρόνια κάθειρξη (για «αποκάλυψη κρατικών μυστικών»…), εκ των οποίων τα 11 ήταν σε απόλυτη απομόνωση… Μπορείτε να το φανταστείτε; Έντεκα ολόκληρα χρόνια στην απόλυτη απομόνωση…

Αποφυλακίστηκε τελικά το 2004, αλλά μόνο για να ζει σε μια ευρύτερη φυλακή: η ισραηλινή δικαιοσύνη του απαγόρευσε ταξίδια στο εξωτερικό, συνεντεύξεις και οποιαδήποτε επαφή με μη ισραηλινούς. Του απαγορεύτηκε να πλησιάσει χερσαία σύνορα ή αεροδρόμιο, και του ανακοινώθηκε ότι οι τηλεφωνικές και ιντερνετικές επικοινωνίες του θα είναι υπό διαρκή έλεγχο… Το αποτέλεσμα ήταν ότι τα τελευταία 14 χρόνια μπαινοβγαίνει στις φυλακές επειδή «παραβιάζει τους περιοριστικούς όρους»…

Στην πράξη το μιλιταριστικό, ρατσιστικό ισραηλινό καθεστώς αφενός τιμώρησε παραδειγματικά τον Vanunu (για να μην διανοηθεί και κάποιος άλλος να μιλήσει…), απ’ την άλλη μάλλον βολευόταν μετά την αμερικανική εισβολή στο ιράκ (2003…) με το να δίνει που και που κάποια συνέντευξη υπενθυμίζοντας ότι το Τελ Αβίβ έχει πυρηνικά· ενόσω το ίδιο το καθεστώς «κάνει το κουνέλι».

Παρά τις αποκαλύψεις του Vanunu που αποδείχθηκαν έγκυρες· παρά τις διεθνείς κινητοποιήσεις υπέρ του είτε όσο ήταν φυλακισμένος είτε από τότε και μετά, κανένα «ανθρωπιστικό» πρωτοκοσμικό κράτος δεν διανοήθηκε να απαιτήσει απ’ το Τελ Αβίβ (όχι να καταστρέψει τα παράνομα όπλα του, αλλά, έστω) να πειθαρχήσει στις διεθνείς συμφωνίες για τον έλεγχο τους.

Όχι! Το ισραηλικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος είναι «ευλογημένο απ’ τον θεό», ο απόλυτος τιμωρός σύμφωνα με την θέλησή Του…

Κι ίσως δώσει λίγη ευλογία και στο ελληνικό· τι σύμμαχοι είναι;

Τρίτη 1 Μάη. Μ’ αυτά τα δεδομένα (που μόνο περιληπτικά θυμίζουμε εδώ) οι καταγγελίες του Netanyahu θα προκαλούσαν καγχασμό σε οποιοδήποτε άλλο σύμπαν … εκτός απ’ το καπιταλιστικό. Όμως ακριβώς επειδή το εδώ σύμπαν είναι καπιταλιστικό, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν ιδιοκτήτες (πυρηνικών) Αρμαγεδώνων που έχουν «ελευθέρας», ειδικά εναντίον αντιπάλων που δεν έχουν τέτοιο stuff, γι’ αυτό είναι εύλογο ότι διάφορα κράτη απ’ την δεύτερη κατηγορία φτιάχνουν κι αυτά πυρηνικά όπλα, λιγότερο ή περισσότερο κρυφά. Το «για να αμυνθούμε» είναι ένα λογικό επιχείρημα, ακόμα κι αν δεν είναι πάντα τόσο ειλικρινές όσο ακούγεται. Είπαμε: ο κόσμος είναι καπιταλιστικός…

Το πακιστάν κατάφερε να φτιάξει κρυφά πυρηνικά όπλα, επειδή είχε ήδη τέτοια η αντίπαλος ινδία. Η Ουάσιγκτον δεν πήρε χαμπάρι τίποτα παρά μόνο όταν η Ισλαμαμπάντ έκανε την πρώτη πυρηνική της δοκιμή· too late… Η βόρεια κορέα έφτιαξε πυρηνικά όπλα επειδή την έχει στο μάτι η πυρηνική Ουάσιγκτον… Και το ιράν θα ήταν εύλογο να φροντίζει την πυρηνική του προίκα, αφού είναι στο μάτι τόσο της Ουάσιγκτον όσο και του Τελ Αβίβ… Που είναι το “αμαρτωλό” ή το “παράλογο”;

Πουθενά. Απλά ο κόσμος είναι καπιταλιστικός. Κι όταν οι ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις οξύνονται “όποιος φάει τον άλλον πρώτος”. Γι’ αυτό ο Netanyahu εμφανίστηκε τόσο καμαρωτός και γλαφυρός για το «κρυφό πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν». Μόνο που υπάρχει μια λογική αντίφαση στις «αποκαλύψεις» του: αν όντως η Τεχεράνη έχει έστω και μία ατομική βόμβα, θα φροντίσει να την χρησιμοποιήσει· εναντίον του Τελ Αβίβ. Αυτό σημαίνει πως αν είσαι σίγουρος ότι έχει, δεν βγαίνεις να το δηλώσεις ότι το ξέρεις… Ενώ, αν ξέρεις ότι δεν υπάρχουν πυρηνικά (και ότι τα «στοιχεία» σου είναι πάνω από 15 χρόνια παλιά…), τότε είσαι άνετος… Να προβοκάρεις…

Συνεπώς οι δήθεν «αποκαλύψεις» πρέπει να εννοηθούν όχι στο «αστυνομικό» αλλά στο γεω-πολιτικό περιβάλλον τους. Σε καμιά δεκαριά ημέρες το ψόφιο κουνάβι θα ανακοινώσει την απόφαση της μεγαλειότητάς του για την παραμονή ή μη των ηπα στη συμφωνία 5+1 για τα πυρηνικά του ιράν· όλο και περισσότεροι προεξοφλούν ότι η Ουάσιγκτον θα την απορρίψει. Θα υπάρξει μια κάποια διεθνής κατακραυγή απ’ τα υπόλοιπα 4 κράτη που την έχουν υπογράψει (γερμανία, γαλλία, αγγλία, ρωσία). Συνεπώς ο Netanyahu θέλει (με άγαρμπο τρόπο, αλλά υπάρχει τίποτα καλύτερο;) να αφοπλίσει προκαταβολικά αυτά τα 4 κράτη, με την προβοκατόρικη «αποκάλυψη» ότι η Τεχεράνη σας κοροϊδεύει… Όποιος το φάει (διάφορα ευρωπαϊκά και αμερικανικά καθεστωτικά μήντια, εξαγορασμένα, σίγουρα…)

Επιπλέον, δεν παρέλειψε να αποκαλύψει, ότι η Τεχεράνη απέκτησε πυρηνικό know how απ’ την Πγιονγκγιάνγκ… Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να μην ξεγελαστεί – τέτοιο καιρό – το ψόφιο κουνάβι απ’ το φωτοστέφανο του Kim…

Τρίτη 1 Μάη. Μένουμε για λίγο ακόμα στα ισραηλινά κατορθώματα: το Τελ Αβίβ έχει συμμαχία με την Αθήνα, και αργά ή γρήγορα αυτή η τελευταία θα κληθεί να κάνει περισσότερα απ’ το να είναι ένα φιλόξενο πεδίο άσκησης ισραηλινών πιλότων.

Την Κυριακή το βράδυ ο ισραηλινός στρατός είχε πράγματι μια επιτυχία στην συριακή επικράτεια. Είτε με ειδικούς «μικροπυραύλους», είτε με χερσαίο σαμποτάζ, είτε με άλλον τρόπο κατάφερε να κτυπήσει στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο εσωτερικό της συρίας· στην Hama και, πιθανόν, στο Aleppo. Επρόκειτο για αποθήκες πυρομαχικών· και σε μία τουλάχιστον περίπτωση η εγκατάσταση ήταν σε χρήση «ιρανών» (ή και της Χεζμπ’ αλλάχ). Αναφέρθηκαν νεκροί «ιρανοί», που θα μπορούσαν να είναι και μισθοφόροι απ’ το αφγανιστάν ή αλλού. Η Τεχεράνη αρνείται ότι υπήρξαν νεκροί «φρουροί της επανάστασης» (όμως θα είχε λόγο να το αρνηθεί ακόμα κι αν υπήρχαν: για να μην πιεστεί να απαντήσει…)

Για το τι καταστράφηκε απ’ αυτές τις επιθέσεις δεν έχουμε σχηματίσει ακόμα σχετικά ασφαλή γνώμη. Γράφονται διάφορα, αντιθετικά, από διαφορετικές μεριές. Όμως το γεγονός είναι ότι η επίθεση «διέφυγε» της προσοχής του συριακού συστήματος αεράμυνας· άγνωστο τι εντόπισαν τα ρωσικά, στις βάσεις. Αυτή η επίθεση ήταν, λοιπόν, μια πετυχημένη ρελάνς στα όσα υποστηρίζει η Μόσχα για τις αναχαιτίσεις των αμερικανικών, γαλλικών και αγγλικών πυραύλων στις 14 Απρίλη.

Το άλλο γεγονός είναι ότι το Τελ Αβίβ έχει ξεκινήσει τον πόλεμο κατά της Τεχεράνης· επί συριακού εδάφους. Κανονικά, και τον εννοεί. Το πλεονέκτημα τέτοιων επιθέσεων είναι ότι η συρία μόνο τυπικά παραμένει «ανεξάρτητο κράτος». Επι της ουσίας θεωρείται εδώ και χρόνια πολεμικό play ground, όπου όποιος θέλει και μπορεί…

Αυτό περιορίζει αισθητά τις δυνατότητες ιρανικής ανταπόδοσης – είτε απ’ το συριακό έδαφος είτε απ’ το ιρανικό. Το ισραήλ απολαμβάνει πλήρως το καθεστώς «ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους». Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κτυπάει στη συρία κατά βούληση, χωρίς να έχει κηρύξει «επίσημα» πόλεμο· όμως όποιος του αντεπιτεθεί θα είναι υπόλογος για «επιθετικότητα», «παραβίαση εθνικής κυριαρχίας», κλπ.

Είναι και αυτή η ασυμμετρία ένα απ’ τα στοιχεία του συριακού πεδίου μάχης· του 4^ου παγκόσμιου.

Δευτέρα 30 Απρίλη. Στην άλλη άκρη της γραμμής αντιπαράθεσης «Μεσόγειος – Ειρηνικός», κάπου εδώ δίπλα, ο φρεσκοδιορισμένος αμερικάνος υπ.εξ. και πρώην αρχιασφαλίτης (διευθυντής της cia) Mike Pompeo συσκεύασε το πρώτο διεθνές ταξίδι του με το νέο του αξίωμα σε ένεση τόνωσης του ηθικού – του μιλιταριστικού, απαρτχάιντ Τελ Αβίβ. Μετά από την δίωρη συνάντησή του με τον (δεν έχει πάει φυλακή ακόμα;) πρωθ. Netanyahou, ο Pompeo δήλωσε στην κοινή συνέντευξη τύπου:

Παραμένουμε βαθιά ανήσυχοι απ’ την επικίνδυνη ιρανική κλιμάκωση των απειλών κατά του Ισραήλ και της περιοχής, και την φιλοδοξία του Ιράν να ελέγξει την μέση Ανατολή. Οι ηπα είναι στο πλευρό του Ισραήλ σ’ αυτήν την μάχη…

«Σ’ αυτήν την μάχη»; Σε ποια μάχη ακριβώς κυρ Mike Πομπηία; Πείτε μας, γιατί έχουμε την ατυχία (δεν το διαλέξαμε) να υπαγόμαστε σ’ ένα κράτος που επίσης βρίσκεται στο «πλευρό του ισραήλ».

Και μάλλον δεν προλάβουμε να το ανατρέψουμε πριν αρχίσει το «πλευρό του πλευρού» να ξερνάει «καυτό μολύβι»…

(φωτογραφία: Together we stand…)

Πέμπτη 26 Απρίλη. Κάποια ταραχή διακρίνεται στο Τελ Αβίβ απ’ την προοπτική να εγκατασταθούν ρωσικοί S-300 σε διάφορες θέσεις της συριακής επικράτειας Άσαντ (εκτός, προφανώς, των ρωσικών βάσεων, όπου υπάρχουν ήδη οι S-400). Μεγάλη ταραχή. Πολύ μεγάλη. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η δήλωση του ισραηλινού υπ.αμ. Avigdor Lieberman:

…Αυτό που είναι το πιο σημαντικό για εμάς είναι ότι αυτά τα αμυντικά οπλικά συστήματα που οι ρώσοι μεταφέρουν στη συρία δεν θα χρησιμοποιηθούν εναντίον μας. Αν χρησιμοποιηθούν εναντίον μας, θα δράσουμε εναντίον τους…

Τι σημαίνει, ακριβώς, για το ταραγμένο Τελ Αβιβ η φράση “αυτά τα αμυντικά συστήματα να μην χρησιμοποιηθούν εναντίον μας”; Τα αμυντικά συστήματα χρησιμοποιούνται εναντίον επιτιθέμενων, έτσι δεν είναι; Τι υπονοεί, λοιπόν, ο ακροδεξιός Leiberman; Ότι θέλει να κάνει τις επιθέσεις του «ελεύθερα»; Και ότι αν ο αντίπαλος αμυνθεί τότε θα επιτεθεί ακόμα περισσότερο; Μεγάλη ταραχή…

Υποτίθεται πως η ταραγμένη δήλωση του ισραηλινού υπ.αμ. έγινε αφού είχε προηγηθεί μια προειδοποίηση ρώσων αξιωματούχων, ότι «αν κτυπηθούν οι S-300 (όταν και αν δωθούν στον Άσαντ…) θα υπάρξουν καταστροφικές συνέπειες. Το κρίσιμο σ’ αυτήν την «ανταλλαγή δηλώσεων» (και απειλών) είναι ότι δεν γίνεται ανάμεσα στο Τελ Αβίβ και την Δαμασκό ή την Τεχεράνη. Γίνεται ανάμεσα στο Τελ Αβίβ και την Μόσχα… Ακόμα κι αν πρόκειται μόνο για λόγια, αυτή η εξέλιξη λέγεται κλιμάκωση.