Tag: ισραήλ

Τα ομώνυμα έλκονται

Κυριακή 3 Ιούνη. Υπάρχουν τα οικονομικά συμφέροντα. Υπάρχουν οι μπίζνες με γκάζι ή χωρίς. Υπάρχει η γεωπολιτική. Υπάρχει η κοινή στράτευση στην αμερικανική ποδιά. Υπάρχει και ένας κοινός αντιμουσουλμανικός ρατσισμός.

Με τόσα κοινά ανάμεσα στο ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / βαθύ κράτος και το ισραηλινό, δεν θα έπρεπε να ψάχνει κανείς κι άλλες αιτίες έλξης μεταξύ τους. Κι όμως: δεν το ψάχναμε, τυχαία το βρήκαμε, και ένα φως άναψε στο σκοτάδι!

Τι δουλειά, λέτε, έκανε ο ισραηλινός υπ.αμ. Avigdor Lieberman πριν αρχίσει να ανεβαίνει με δρασκελιές την πολιτική ιεραρχία στο Τελ Αβίβ; Μπράβος ήταν! Πόρτα σε club! (Το αναφέρει και η wikipedia, πράγμα που σημαίνει ότι…)

Κράτα κυρ Αχιλλέα (Μπέο…): η δημαρχία είναι μόνο η αρχή!! Ο ψεκασμένος (που, σαν λούμπεν, μιμείται το μπραβιλίκι αλλά δεν το έχει δουλέψει…) είναι μόνο μια μεταβατική περσόνα! Αφού πέθανε ο «αγαπούλας», κυρ Αχιλλέα είσαι μια διεθνώς εγκεκριμένη ελπίδα του έθνους!!!

Καμπάνια Μ15 +

> Στο ελλαδιστάν η υποστηρίξη στην παλαιστινιακή αντίσταση θεωρείται, ακόμα, κάτι «εκκεντρικό» (ενδεχομένως και «ύποπτο»…) – καθόλου τυχαία! Αλλού είναι στοιχειώδες πολιτικό καθήκον.

Στο Μπέλφαστ υπάρχει μια μακριά παράδοση πολιτικής τοιχογραφίας – δεν το λέμε graffiti, γιατί μάλλον δεν ανήκει σ’ αυτήν την urban τέχνη. Είναι (πέρα απ’ τα άλλα) και πολύ παλιότερη η πολιτική τοιχογραφία.

Εκεί, τον 30χρονο παλαιστίνιο Fadi Hassan Abu Sallah, που σακατεύτηκε απ’ τις ισραηλινές βόμβες στη διάρκεια της “επιχείρησης καυτό μολύβι” στα τέλη του 2008 και στις αρχές του 2009 αλλά έμεινε όρθιος στον αγώνα, και τελικά εκτελέστηκε από ελεύθερο σκοπευτή στη διάρκεια των πρόσφατων διαδηλώσεων στη Γάζα, θέλουν να τον θυμούνται…

> Το διεθνές κίνημα BDS (boycott, divestment, sanctions) είναι μια κινηματική εκστρατεία πολλών χιλιάδων ανθρώπων, σε δεκάδες κράτη του πλανήτη, σε δύση και ανατολή, βορρά και νότο, που ξεκίνησε το 2005 και συνεχίζεται όλο και πιο μαζικά, εναντίον του μιλιταριστικού, απαρτχάιντ ισραηλινού καθεστώτος, απαιτώντας: την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού απ’ όλες τις κατεχόμενες παλαιστινιακές περιοχές, την κατάργηση των «τειχών» στη δυτική Όχθη και γύρω απ’ τη λωρίδα της Γάζας, πλήρη ισότητα για τους άραβες υπηκόους του ισραηλινού κράτους και την αναγνώριση της επιστροφής στα σπίτια τους για τους εκατοντάδες χιλιάδες παλαιστίνιους πρόσφυγες.

Τίποτα «επαναστατικό», άρα και τίποτα που θα μπορούσε να ενδιαφέρει τους πάμπολλους «απο κούνια επαναστάτες και ανατροπείς» στα μέρη μας…. Ως γνωστόν κάθε έλληνας μικροαστός επαναστάτης συχαίνεται οτιδήποτε «ρεφορμιστικό» – (στις διακηρύξεις του…)

Ωστόσο αυτό το κίνημα, το BDS, που ογκώνεται διαρκώς, είναι πράγματι εξαιρετικά επικίνδυνο για τον ισραηλινό μιλιταρισμό και ρατσισμό, επειδή τον υποδεικνύει σαν αυτό που πραγματικά είναι: μια «βελτιωμένη» και ακόμα πιο αιμοβόρα εκδοχή του νοτιοαφρικανικού απαρτχάιντ. Την διεθνή αντιμετώπιση του BDS έχει αναλάβει σαν βασική του δραστηριότητα το ισραηλινό υπουργείο στρατηγικών υποθέσεων, το οποίο συντονίζει τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες και διάφορα ενεργούμενά τους διεθνώς.

Η μέθοδος που χρησιμοποιεί το ισραηλινό υπουργείο στρατηγικών υποθέσεων (και οι υπηρεσίες) είναι η συλλογική ή/και ατομική δυσφήμιση / συκοφάντηση / προβοκάτσια. Το βασικό εργαλείο είναι η κατηγορία (και προς το κίνημα BDS αλλά και προς άτομα ή οργανώσεις που στρέφονται κατά του ισραηλινού φασισμού) του αντι-σημιτισμού: οι ισραηλινές υπηρεσίες αλλά και οι συνεργαζόμενες παρόμοιες διαφόρων κρατών, κυρίως μέσω των media (παραδοσιακών ή social, κυβερνοχώρο κλπ) προσπαθούν να ταυτίσουν τους υποστηρικτές της παλαιστινιακής αντίστασης με τους … ναζί. Παράδοξο ή όχι ΔΕΝ κατηγορούνται οι ίδιοι οι παλαιστίνιοι για «αντισημιτισμό» (!!!). Κατηγορούνται οι συμπαραστάτες τους, κυρίως στον πρώτο κόσμο. Η τακτική αυτή (εύκολα μπορεί να βρει κανείς παρόμοιες psyops, «επιχειρήσεις» αντιπερισπασμού, στα manual κάθε σοβαρής μυστικής υπηρεσίας και κάθε στρατού…) έχει στόχο να προκαλέσει μαζική σύγχιση και, τελικά, αποστροφή απέναντι στην παλαιστινιακή αντίσταση, ειδικά στις ρηχές από πολιτική άποψη postmodern πρωτοκοσμικές κοινωνίες.

Εννοείται ότι σαν «υποκείμενο» τέτοιου είδους «καταγγελιών» (για «αντισημιτισμό») δεν εμφανίζεται ούτε το ισραηλινό κράτος, ούτε κάποιο ισραηλινό υπουργείο, ούτε οι κατά τόπους πρεσβείες, ούτε οτιδήποτε άλλο «επίσημο». Οι «φορείς» αυτών των «καταγγελιών» είναι διάφορες ομάδες, οργανώσεις, δημοσιογράφοι, δημαγωγοί, ακόμα και bots, που εμφανίζονται σαν «ανεξάρτητοι» και άσχετοι με το ισραηλινό κράτος, αν και ελέγχονται με διάφορους τρόπους απ’ αυτό.

Είναι η κεντροαριστερή ισραηλινή εφημερίδα Haaretz που κατά καιρούς αποκαλύπτει «απ’ τα μέσα» τις διεθνείς προβοκατόρικες τακτικές του Τελ Αβίβ. Σε ένα τέτοιο πρόσφατο ρεπορτάζ η Haaretz αποκάλυψε ότι προκειμένου να «μην πολυφαίνεται» το ισραηλινό υπουργείο στρατηγικών υποθέσεων στην διεθνή προβοκατόρικη δράση (και μέσω των κατά τόπους πρεσβειών) δημιούργησε μια «ιδιωτική εταιρεία» την Kella Shlomo. Για την δημιουργία της (πάντα κατά την Haaretz) και την δράση της, το ισραηλινό υπουργείο εκταμίευσε τα τρία τελευταία χρόνια 36 εκατομμύρια δολάρια. Ενώ βασικοί «μέτοχοί» της είναι στελέχη του υπουργείου και του ισραηλινού κράτους: ο Yossi Kyperwasser (πρώην διευθυντής του υπουργείου στρατηγικών υποθέσεων), ο Dore Gold (πρώην πρεσβευτής του Τελ Αβίβ στον οηε και πρώην σύμβουλος του Natanyahu) και ο Ron Prosor (πρώην πρεσβευτής στον οηε και αυτός). Εννοείται ότι στα βασικά πόστα είναι «πρώην» στελέχη της mossad…

Η δημιουργία μίας (ή και περισσότερων) “ιδιωτικών εταιρειών” πέρα απ’ τα υπόλοιπα επιτρέπει στο Τελ Αβίβ κι αυτό: επειδή μέρος της δουλειάς γίνεται μέσω social media ακόμα και με «υποκλοπές» ή ψευδείς λογαριασμούς (λογικό…), αν κάποτε γίνει κάποια αποκάλυψη, δεν θα βρεθεί το κράτος χρεωμένο σαν τέτοιο… Για παράδειγμα (αποκαλύπτει η Haaretz) η Kella Shlomo έφτιαξε μια «θυγατρική», την “israel cyber shield” η οποία είναι κατηγορούμενη επειδή εντοπίστηκε να έχει στήσει μια εκστρατεία συκοφάντησης της αμερικανίδας Linda Sarsour (και της οικογένειάς της) που μετέχει σε μια αμερικανική οργάνωση του BDS.

> Αν και δεν μας φαίνεται καθόλου παράλογο ένα κράτος (οποιοδήποτε τέτοιο) να απλώνει τα δίκτυά του και τις διάφορες βρώμικες μεθόδους του προκειμένου να υποστηρίξει τα συμφέροντά του (κι όποιος λέει ότι το ισραήλ είναι «ιερό κράτος» και προορισμένο απ’ τον … θεό σε μόνιμη «αθωώτητα» είναι απλά φανατικός τσατσορούφιανός του…) έχει σημασία το γεγονός ότι αυτή η ισραηλινή κρατική φανερή ή/και «συγκεκαλυμένη» δράση ΔΕΝ απασχολεί στα μέρη μας. Κι όταν λέμε ΔΕΝ απασχολεί δεν αναφερόμαστε, βέβαια, σε ντετεκτιβίστικες έρευνες, αλλά στην κατανόηση της δομής και της πραγματικότητας της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας.

Αυτή η συμμαχία εδράζεται σε πολύ συγκεκριμένα καπιταλιστικά συμφέροντα και απ’ τις δύο μεριές (οικονομικά, στρατιωτικά, γεωπολιτικά) και σε μια συγκεκριμένη ιδεολογία (τον «αντιτουρκισμό») που είναι έντονη κυρίως στην ελληνική πλευρά. Είναι, επίσης (ο άξονας Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ) τμήμα του ευρύτερου άξονα, στη μία άκρη του οποίου είναι η Ουάσιγκτον και στην άλλη το Ριάντ.

Για τα ελληνικά πολιτικά ιστορικά δεδομένα αυτή η συμμαχία (και, κυρίως, η ευρύτερη νομιμοποίησή της) είναι σχετικά πρόσφατο γεγονός (ας πούμε: χοντρικά μιας δεκαετίας). Το σημαντικό είναι ότι έκατσε πάνω σε μια παλιότερη (και πιο μακρυά) υποστηρικτική προς την Παλαιστίνη στάση, όχι μόνο του επίσημου κράτους αλλά και της πολιτικής (και κοινωνικής) αριστέρας.

Θα άφηνε, λοιπόν, το Τελ Αβίβ τη νομιμοποίηση αυτής της συμμαχίας (και άρα την δική του νομιμοποίηση στο ελλαδιστάν…) στην «τύχη», ενώ ξέρει ότι έχει προϋπάρξει ένα πολιτικό και ιδεολογικό περιβάλλον αντίθετο; Δεν θα φρόντιζε να δημιουργήσει σταθερούς μηχανισμούς «αντιμετώπισης» οποιασδήποτε κριτικής ή και εναντίωσης σε βάρος του; Δεν θα είχε σε «ετοιμότητα» την γενικής χρήσης κατηγορία του «αντισημιτισμού», για οποιονδήποτε «τολμούσε», στα «νέα δεδομένα» (της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας) να στηρίξει την παλαιστινιακή αντίσταση;

Ας μην παριστάνει κανένας ότι «πέφτει απ’ τα σύννεφα»: τα πιο πάνω συμβαίνουν και παρασυμβαίνουν, γιατί (πολύ απλά) τέτοια είναι η δράση των κρατών και των μηχανισμών τους!!! Κι αν η ρηχή, επιφανειακή, μικροαστική «πολιτικοποίηση» γίνεται παιχνίδι στα χέρια τέτοιων μηχανισμών (που, αν μη τι άλλο, διαθέτουν έμπειρους «ειδικούς»…) και πάλι δεν υπάρχει τίποτα παράξενο. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι είχαν πάντα μια θέση στην ιστορία! Αν και καθόλου τιμητική για τους ίδιους…

Συρία 2

Τετάρτη 30 Μάη. Προκύπτει μεν «ειδησειογραφικά» μένει ωστόσο να αποδειχθεί κάτι που είχε υπαινιχτεί η ασταμάτητη μηχανή: ότι το Τελ Αβίβ έχει αναγκαστεί (απ’ την Μόσχα) να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα χάσει τα προγεφυρώματά του (στους αντικαθεστωτικούς εκεί δηλαδή) δίπλα απ’ τα υψώματα του Γκολάν, στην Dara’a. Και ότι ο συριακός στρατός «έχει δικαίωμα» να ανακαταλάβει κι αυτήν την ζώνη.

Αλλά η Ουάσιγκτον δεν δεσμεύεται απ’ αυτό deal. Συνεπώς ο “συμβιβασμός” του Τελ Αβίβ είναι τρικ. Η στάση της Ουάσιγκτον (για λογαριασμό του Τελ Αβίβ) είναι άλλος λογαριασμός.

Όσο για τον ιρανικό στρατό ή τους υποστηριζόμενους απ’ την Τεχεράνη μισθοφόρους στη συρία, αυτοί δεν έχουν λόγο (προς το παρόν) να φτάσουν φανερά σε απόσταση βολής απ’ τα κατεχόμενα παράνομα απ’ το ισραήλ συριακά υψώματα. Δεν είναι αυτός ο κύριος στόχος της Τεχεράνης. Ο κύριος στόχος της είναι η άμεση συνάφεια με τον λίβανο (και την Χεζμπ’ αλλάχ). Κι αυτό είναι αδύνατο να το εμποδίσει το μιλιταριστικό Τελ Αβίβ, χωρίς έναν all out πόλεμο (που οι πιο φασίστες ισραηλινοί θα εύχονταν) – με εξαιρετικά αμφίβολα αποτελέσματα.

Γκάζι για όλους!!!

Τετάρτη 30 Μάη. Χαρές και πανηγύρια!!! Στο Τελ Αβίβ, στην Λευκωσία, στην Αθήνα! πανηγυρίζουν!! Πώς;;;; Δεν ακούσατε τίποτα; Χμμμμ… Για δυναμώστε λίγο την ακοή σας: κάπου ακούγεται οχλαγοή… (Ή σκέτα γοερά κλάματα).

Μέχρι πρόφατα (ας πούμε πριν 3 μήνες) η κυβέρνηση του λιβάνου είχε θεωρητικά θαλάσσια οικόπεδα προς γκαζο-εξερεύνηση. Όχι πια. Αυτοί οι άθλιοι ανθέλληνες (και θα σας θυμίσουμε αμέσως μετά τι και πως), η ιταλική ENI, η γαλλική Total και η ρωσική Novatek (αυτοί οι δύο είναι κι αλλού συνεταιράκια – δες χθεσινό σχόλιο μπίζνες και συμμαχίες) έκλεισαν συμφωνία για ερευνητικές γεωτρήσεις στα λιβανέζικα οικόπεδα 4 και 9. Ήταν ανάγκη;;; Ήταν ανάγκη λέμε;

Μια ματιά στην εισήγηση της 9ης Μάη ή στο 15λεπτο video της ίδιας εκδήλωσης δείχνει ότι το οικόπεδο 9 είναι πάνω στην ζώνη που θέλει να καταλάβει το Τελ Αβιβ (σε συνεργασία με την Λευκωσία), σε βάρος της Βηρυτού.

Η Total και η Eni λοιπόν, που είναι (και καλά!) η ελληνοκυπριακή και ελληνική ελπίδα να φυτέψουν τρυπάνια στα οικόπεδα που το νοτιοκυπριακό κράτος θεωρεί δικά του, έτσι ώστε να ελπίζει ότι την αμφισβητούμενη ιδιοκτησία του θα την στηρίξουν η Ρώμη και το Παρίσι, αυτές οι ίδιες εταιρείες λοιπόν, κάνουν δουλειές σε αμφισβητούμενα λιβανέζικα οικόπεδα! Εναντίον του συμμάχου ισραήλ!!! Άρα, κατά συνέπεια, εναντίον των gas συμφερόντων του άξονα Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ…

Γαμημένε καπιταλισμέ!! Τόμπολα! Αν η Λευκωσία συνεχίσει να κάνει πλάτες στις παράνομες διεκδικήσεις του ισραήλ στην λιβανέζικη αοζ, πού θα βρει επιχειρήματα εναντίον της (νόμιμης ή παράνομης, δεν έχει σημασία γι’ αυτό εδώ το σχόλιο) τουρκικής διεκδίκησης στα υποτιθέμενα νοτιοκυπριακά «οικόπεδα»; Αν, πάλι, πάρει το μέρος της Βηρυτού, τι περιμένει να κάνει ο σύμμαχος Τελ Αβίβ;

Είναι γνωστό τι θα ήθελε να κάνει ο σύμμαχος Τελ Αβίβ (άλλο αν μπορεί πια). Ο ισραηλινός «τρελός σκύλος» Avigdor Lieberman, φίλος κι αδελφός των ελλήνων, έχει απειλήσει την Βηρυτό ότι “θα πληρώσει ακριβά” έτσι και τολμήσει να ρουφήξει γκάζι που το θεωρεί δικό του.

Εντάξει. Ένα είναι γαυγίζει ένας σκύλος, άλλο είναι να τον δαγκώσουν…

Θεία Λίτσα πότε θα γκαζώσεις;

Τετάρτη 30 Μάη. Δυστυχώς η βαθιά ελληνική ψυχή στο προπαγανδιστικό σκέλος της (η ακόμα εξαφανισμένη και αγνοούμενη θεία Λίτσα έχει πολλά σκέλη… Είναι σαρανταποδαρούσα!) κοιτάει ακόμα βόρεια.

Αλλά το «δώσε πόνο» δεν είναι στο «όνομά της..» Αυτό το θέμα έχει λήξει, και απλά η Αθήνα να συνεχίσει να έχει μεγάλα αυτιά και μουστάκια, δηλαδή να παριστάνει τον κούνελο. Εκεί που στ’ αλήθεια πονάει η πατρίς είναι στα «οικόπεδα» της ανατολικής Μεσογείου.

Όλο το σχέδιο, συμπεριλαμβανομένης της μεγαλοφυούς «περικύκλωσης της Μεσογείου» είχε σαν προϋπόθεση εκτός από ένα – δύο – τρία αμερικανικά αεροπλανοφόρα (άντε και ένα αγγλικό) στην περιοχή, και το εξής: ποτέ να μην ανοίξουν παραγωγικές γεωτρήσεις στα λιβανέζικα και στα συριακά θαλάσσια οικόπεδα, τα οποία (λένε οι ειδικοί) υπόσχονται πολλά σε φσσσσςςςςςςςς! Γκάζι δηλαδή, να σνιφάρεις, να γουστάρεις!!!

Αν αρχίσει τέτοιο αντι-αμερικάνιο φσσσσσςςςςς, θα μπλέξουν οι σωλήνες! Πιο σωστά, το πράγμα έχει ήδη μπλέξει σε σχέση με τότε που αυτά τα όνειρα είχαν την μορφή χαρτών στις μασχάλες του ογκόλιθου έλληνα υπ.εξ. Nick the greek, που έτρεχε στην φρεσκο-ψοφιοκουναβική Ουάσιγκτον να πείσει για την «ελληνική στρατηγική» όποιον δεχόταν να αφιερώσει κανά μισάωρο… Έχει μπλέξει το πράγμα σε σχέση με τις φαντασιώσεις των αρχών του 2017.

Σημάδι σοβαρό του μπλεξίματος είναι ότι το ρωσικό πολεμικό ναυτικό (κοίτα κάτι πράγματα!) ανακοίνωσε πρόσφατα μόνιμες περιπολίες, 24/7, στα ανοικτά των συριακών ακτών (γιατί διάολε;). Και η Άγκυρα ετοιμάζεται να εδραιωθεί σ’ αυτό που θεωρεί (και δικαιούται) σαν δική της αοζ στην ανατολική Μεσόγειο· κάτι που παρά τις ελληνικές φαντασιώσεις δεν θα της το αμφισβητήσει κανένα αεροπλανοφόρο.

Όχι, δεν έχει βουλιάζει το ελληνικό κεφάλαιο!!! Μάλλον το αντίθετο: οι έλληνες γκαζάδες εφοπλιστές έχουν κάνει τα deal τους, πίσω απ’ τα εθνικά παραμύθια για μαζική κατανάλωση, με “σκλαβωμένα οικόπεδα” και “εθνικούς σωλήνες”. Εκείνο που θα βουλιάξει αργά ή γρήγορα είναι η «υλική βάση» της ελληνική κρατικής / παρακρατικής εθνική ρητορικής – δικαιολόγησης του άξονα Αθήνα – Λευκωσία – Τελ Αβίβ, ο θρυλικός «αγωγός» δηλαδή. Και δεν θα βουλιάξει στη θέση του· θα βουλιάξει σαν ιδέα.

Επειδή όμως εκτός από μια χούφτα αυτόνομους εργάτες και μια μικρή αριστερίστικη ομάδα κανείς άλλος δεν ασχολείται με το θέμα, ακόμα και χωρίς σωλήνα το παραμύθι θα συνεχίσει· χωρίς υλική βάση. Σιγά τώρα!!!

Πως θα ήταν η «κόκκινη μηλιά» αν ήταν «μπλε γκαζιά»;

Όπλα, μπίζνες και συμμαχίες

Τρίτη 29 Μάη. Αντέχει η αμερικανική lockheed martin να μην πουλήσει τα 100 f-35 που έχει παραγγείλει η Άγκυρα; Αντέχει να της προτείνει να τα αγοράσει «λειψά», όπως (λέγεται ότι) απαιτεί το Τελ Αβίβ; Εντέλει η ψοφιοκουναβική ρητορική για «περισσότερες δουλειές» αντέχει να διώξει έναν καλό πελάτη (και συμπαραγωγό του όπλου, για να μην ξεχνιόμαστε), ε;

Δεν το ξέρουμε… Τα ρωσικά Su-57, που πιθανόν να αποδειχθούν ανώτερα των αμερικανικών f-35 (στη μισή τιμή!) θα χρειαστούν κάποιο χρόνο για να μπουν σε «γραμμή παραγωγής» για εξαγωγές· δεν είναι εναλλακτική για την Άγκυρα στο κοντινό μέλλον. Τα Su-35, ωστόσο, είναι: δοκιμασμένα, ήδη σε μαζική παραγωγή και σε εξαγωγές, και όχι de facto υποδεέστερα των f-35 σε αερομαχίες. Για την ακρίβεια οι “ειδικοί” υποστηρίζουν ότι αν πρόκειται να εμπλακούν σε αερομαχία τα δύο μοντέλα, το μόνο που μπορούν να κάνουν τα f-35 είναι να τα μαζέψουν και να εξαφανιστούν απ’ τον ορίζοντα…

Εν τέλει η εμπειρία και οι ικανότητες των χειριστών / πιλότων παίζουν (όπως σε οποιαδήποτε μηχανή, πολεμική ή όχι) σημαντικό ρόλο. Και τα f-35 μπορεί να είναι μια ακριβή πολυτέλεια για τον τουρκικό μιλιταρισμό, ενόσω έχει καλύτερες, φτηνότερες και πιο αξιόπιστες επιλογές.

Ωστόσο η οικονομική διάσταση της αγοράς (ή της ακύρωσής της), σημαντική από μόνη της, προστίθεται στην γεωπολιτική. Αν «μέλη του νατο» αρχίσουν να αγοράζουν όπλα που παράγονται εκτός νατο (και η Άγκυρα έχει κάνει ήδη το πρώτο βήμα με τους S-400) και, επιπλέον, έχουν την δική τους ιμπεριαλιστική ατζέντα που ταιριάζει μ’ εκείνην “αντιπάλων”, τότε τι σόι συμμαχία είναι αυτή τόσο από «στρατιωτική» όσο και από «πολιτική» άποψη;

Έλα ντε…

MC Gaza

https://www.youtube.com/watch?v=maxYQn011i4

Δίπλα απ’ τους μαύρους καπνούς των λάστιχων για να μην βλέπουν οι ελεύθεροι σκοπευτές… Κάτω απ’ τις εμπρηστικές βόμβες φωσφόρου… Κι άλλοι δολοφονούνται. Επειδή, όταν δεν βρίσκουν στόχο τα αυτόματα βρίσκουν τα τανκς…

Αλλά δεν μπορούν να βρουν στόχο!! Εβδομήντα χρόνια τώρα, από γενιά σε γενιά, από μανάδες σε γυιούς και από αδελφές σε αδελφούς, από θείους σε ανήψια και από νεκρούς σε ζωντανούς, ο παλαιστίνιος Δαβίδ συνεχίζει να στέκεται όρθιος. Πώς είπατε; Οι άραβες είναι “δουλοπρεπείς”; Αυτό είπατε; Χα! Μακάρι να είχατε το ένα δέκατο της αντοχής, της αξιοπρέπειας και του πείσματος των παλαιστίνιων.. Μακάρι!

Τι άλλο παράδειγμα ζωής κι αντίστασης θα προσπερνούσε η πρωτοκοσμική εθελοδουλεία;

Καμπάνια Μ15 +

Είναι μόνο μία απ’ τις απαρτχάιντ τακτικές του ισραηλινού φασιστικού κράτους. Όπως συμβαίνει με όλες έχει συγκεκριμένο στόχο. Εν προκειμένω να αδειάσει την κατεχόμενη ανατολική Ιερουσαλήμ απ’ τους άραβες / παλαιστίνιους κατοίκους της.

Το ισραηλινό κοινοβούλιο έφτιαξε νόμο που δίνει στο κράτος το δικαίωμα να αφαιρεί την «άδεια παραμονής» (ή και την αστ. ταυτότητα) σε όσους δεν είναι «πιστοί στο κράτος»…. Το τι σημαίνει «πίστη στο κράτος» ερμηνεύεται … απ’ το ίδιο το κράτος. Αλλά ο καθένας καταλαβαίνει…

Αυτή η διαδικασία εξανδραποδισμού δεν έχει πάρει ακόμα μαζικό χαρακτήρα. Ο νόμος στην πιο σκληρή του εκδοχή είναι σχετικά πρόσφατος, και το ρατσιστικό Τελ Αβίβ δοκιμάζει την εφαρμογή του. Για παράδειγμα εξόριζει (κάπου στην επίσης κατεχόμενη δυτική Όχθη) έναν απ’ τους γονείς μιας οικογένειας, ελπίζοντας ότι τελικά θα αναγκαστούν όλοι να εγκαταλείψουν την πόλη. “Μ’ έναν φασιστικό σμπάρο πολλά τρυγόνια” – ελπίζει.

Ούτε λόγος ότι αυτές οι τακτικές είναι παράνομες με βάση την διεθνή νομοθεσία. Σύμφωνα μ’ αυτήν το ισραήλ θεωρείται «κατοχική δύναμη» στην δυτική Όχθη (και στην ανατολική Ιερουσαλήμ) και δεν επιτρέπεται να ζητάει «πίστη» απ’ τον κατεχόμενο πληθυσμό. Επιπλέον απαγορεύονται οι «μετακινήσεις πληθυσμών» από κατοχικούς στρατούς. Αλλά αυτή η διεθνής νομοθεσία είναι κενό γράμμα αφού δεν υπάρχει κανένας για να την επιβάλει. Ούτε υπάρχουν διαθέσιμοι γι’ αυτή τη δουλειά. Συνεπώς, ο ισραηλινός ρατσισμός συνεχίζει την ιμπεριαλιστική δουλειά του απρόσκοπτα…

Έχοντας θορυβηθεί απ’ το γεγονός ότι φωτογραφίες ή και video απ’ την δράση του ισραηλινού στρατού αποδεικνύουν το τι συμβαίνει στο ισραηλινό κατοχικό απαρτχάιντ, το φασιστικό κοινοβούλιο ετοιμάζει νόμο που θα απαγορεύει και θα τιμωρεί αυστηρά όποιον φωτογραφίζει ή βιντεοσκοπεί τον «πιο ηθικό στρατό του κόσμου» εν δράσει. Ο νόμος θα απαγορεύει επίσης την διακίνηση τέτοιων φωτογραφιών με οποιονδήποτε τρόπο.

Η ελάχιστη ποινή για τους «παραβάτες» θα είναι 5 χρόνια φυλακή… Αν, όμως, «αποδειχθεί» ότι σκοπός της καταγραφής ή/και της διακίνησης τέτοιου υλικού είναι η «αποσταθεροποίηση του κράτους» η ποινή θα πηγαίνει στα 10 χρόνια. Ε, δεν θα είναι σύσκολο να “αποδειχθούν” οι φθονερές προθέσεις! Εδώ στα μέρη μας και τα τσιράκια κεντάνε· θα δυσκολευτούν οι καθοδηγητές τους στην πρωτεύουσα;

Αλλά δεν είναι μόνο οι φωτογραφίες επικίνδυνες. Είναι και η άμεση εμπειρία τρίτων. Γι’ αυτό το μιλιταριστικό Τελ Αβίβ ανακοίνωσε μια λίστα 20 ευρωπαϊκών, αμερικανικών, αφρικανικών και λατινοαμερικανικών οργανώσεων εναντίον του απαρτχάιντ, των οποίων τα μέλη απαγορεύεται να μπουν, με οποιαδήποτε ιδιότητα, στις «περιοχές υπό ισραηλινό έλεγχο»…

Λογική ερώτηση: καλά, τις οργανώσεις τις ξέρει το Τελ Αβίβ· αυτό είναι απλό, δεν είναι κρυφές. Τα μέλη τους όμως; Που τα ξέρει ένα προς ένα; Λογική απάντηση: Α χα!!! Τι νομίζετε ότι κάνει η mossad και οι συνεργασίες της με τις αντίστοιχες υπηρεσίες ανά τον κόσμο; Κάστανα πουλάνε; Όχι βέβαια. Έχουν τους σπιούνους και τους πληροφοριοδότες τους… Αυτούς που φαίνονται κι αυτούς που δεν φαίνονται. Ο σωστός καταμερισμός πάνω απ’ όλα!

Αν απ’ τα μέρη μας έχετε κάποια διάθεση ταξιδιού στο Τελ Αβίβ, καλού κακού, φροντίστε να πάρετε απ’ τους αρμόδιους μια (σφραγισμένη) βεβαίωση ότι είστε “free από αντισημιτισμό» όπως τον ορίζουν οι ισραηλινές υπηρεσίες…. Διαφορετικά μόλις κατεβείτε απ’ το αεροπλάνο, θα περάσετε μερικές ώρες ανακρίσεων και μετά θα σας γυρίσουν πίσω με την επόμενη πτήση… Σιγά μην σας αφήσει το φασιστικό κράτος του ισραήλ να το υπονομεύσετε!!!

Εν τω μεταξύ, η απαγόρευση αποδείξεων για την δράση του ισραηλινού στρατού, θα διευκολύνει τα μέγιστα τους διάφορους ανά τον κόσμο υποστηρικτές του. Τώρα θα λένε ότι όποιος κατηγορεί το εγκληματικό καθεστώς του Τελ Αβίβ «χωρίς αποδείξεις» είναι και “αντισημίτης” και διασπορέας «ψευδών ειδήσεων»! Όσο για τις φωτογραφίες των θυμάτων του διαρκούς εγκλήματος; Γι αυτές θα διαδίδουν ό,τι και τώρα: ότι είναι ψεύτικες, σκηνοθετημένες, γυρισμένες στα «υπόγεια στούντιο της Χαμάς»…

Η «μόνη δημοκρατία στη μέση Ανατολή» δείχνει να πορεύεται με ακρίβεια προς το σημείο της κατάρρευσής της! Ωστόσο θα χύσει πολύ αίμα ακόμα προσπαθώντας να σταθεί όρθια. Απεριορίστα πολύ αίμα: θα σκοτώνει, θα σκοτώνει, θα σκοτώνει…

Κι όπως οι “σέρβοι αδελφοί” στη βοσνία, στα ’90s (των οποίων σύμμαχος ήταν και η mossad – πως έχει διαφύγει αυτό;) θα ρωτάνε την κόλασή τους: χόρτασες αίμα; Κι αυτή θα απαντάει: όχι ακόμα…

Συρία 1

Κυριακή 27 Μάη. Και να ήθελε κάποιος να αμφισβητήσει το «τέλος του πολέμου δι’ αντιπροσώπων» και την άμεση εμπλοκή των αφεντικών των αντικαθεστωτικών στη συρία, αυτά τα αφεντικά δεν τον αφήνουν ν’ αγιάσει. Εντάξει, λοιπόν. Ο τοπικός χωροφύλακας (το ισραηλινό κράτος) μπορεί να έχει «δεσμευτεί» (κατά κάποια έννοια) να μην υποστηρίξει τους υπαλλήλους του στην Dara’a απέναντι στον συριακό στρατό ‘n’ friends. Αλλά το μεγάλο αφεντικό, στην Ουάσιγκτον, δεν δεσμεύεται – έτσι δεν είναι;

Έτσι είναι! Συνεπώς το αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών (αποικιών κλπ) εξέδωσε ανακοίνωση όπου δηλώνει έτοιμο για αντίποινα αν «το καθεστώς Άσαντ παραβιάσει την εκεχειρία» στην Dara’a, για την οποία η Ουάσιγκτον νοιώθει όλο το βάρος των ευθυνών της σαν μια απ’ τις δυνάμεις που υπέγραψαν (μαζί με την ρωσία και την ιορδανία) για την δημιουργία της.

Για το πάθος του αμερικανικού βαθέος κράτους να τιμάει την υπογραφή των πολιτικών βιτρινών του όλα είναι γνωστά. Π.χ. η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν: τελευταίες θα αποχωρήσουν απ’ αυτήν οι ηπα!!! Τουλάχιστον, όμως, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός μας ενημέρωσε ότι προκειμένου για τα συμφέροντα του ισραηλινού σύμμαχού του δεν θα επιστρατεύσει κάτι αποτυχημένους επαγγελματίες προβοκάτορες σαν τα «άσπρα κράνη» και τις περιορισμένες σκηνοθετικές δυνατότητές τους σε μια ακόμη «απόδειξη» χρήσης χημικών απ’ το καθεστώς Άσαντ. Έχουν χαθεί πια τόσα και τόσα με όλους αυτούς τους ερασιτέχνες! Οπότε τους αντικαθεστωτικούς στη Dara’a (όσους, τέλος πάντων, δεν παραδοθούν και προτιμήσουν να βγάλουν μερικά ακόμα “τίμια λεφτά” απ’ τους ως τώρα εργοδότες τους) η αμερικανική (και, υποθέτουμε, όχι μόνο) αεροπορία θα τους υπερασπιστεί αυτοπροσώπως απ’ το πρώτο δευτερόλεπτο!

Βλέπετε υπάρχει διακύβευση: η οδική σύνδεση συρίας – ιορδανίας…