Καμπάνια Μ15 + / Pinkwash

Κυριακή 17 Ιούνη. Είναι γνωστό ότι το ισραηλινό ρατσιστικό, απαρτχάιντ κράτος, προσπαθεί να αξιοποιήσει υπέρ του οτιδήποτε. Μέσα στα «οτιδήποτε» είναι η ανοχή του απέναντι στις lgbtq κοινότητες. Όχι μόνο εντός αλλά και εκτός συνόρων. Ο μεταμοντέρνος ισραηλινός φασισμός είναι απόλυτα πρωτοκοσμικός: απ’ την μια παίζει με τα «δικαίωματα στη διαφορά» των εξασφαλισμένων, και απ’ την άλλη εξοντώνει τους Άλλους.

Διεθνώς αυτό λέγεται “pinkwash”. Ροζ πλυντήριο. Και, εννοείται, δεν έχει διαφύγει της προσοχής των σοβαρών ατόμων σε διάφορες lgbtq κοινότητες στον πρώτο κόσμο.

Έτσι, με διαδοχικές απορρίψεις, πάνω από μια δεκάδα κινηματογραφιστών έχουν ακυρώσει ως τώρα την συμμετοχή τους στο διεθνές κινηματογραφικό lgbt φεστιβάλ στο Τελ Αβίβ. Ο καναδός Marc-Antoine Lemire και ο γάλλος Antoine Heraly είναι οι πιο πρόσφατες περιπτώσεις. Καταγγέλουν τις προσπάθειες του ισραηλινού μιλιταρισμού να «ξεπλυθεί» μέσω τέτοιων δήθεν «κοινωνικών ευαισθησιών».

Υπάρχει πολύ δουλειά να γίνει ακόμα σε σχέση με το pinkwash. Όχι στα μέρη μας, αλλοίμονο! Εδώ η «εθνική γραμμή» είναι πάνω απ’ όλα – ή κάνουμε λάθος; Κι άλλωστε «αυτοί εκεί δέρνουν τις γυναίκες»…

(φωτογραφία: η Razan al-Najjar όταν ζούσε…)

Καμπάνια Μ15 + / Των συμμάχων οι αιχμές

Πέμπτη 13 Ιούνη. Οι επαφές του καθαρμαΚούλη (της αντιπολίτευσης) στο ισραήλ πριν 3 μέρες (την Δευτέρα 11 Ιούνη) δεν ήταν διακοσμητικό συμπλήρωμα της επίσημης και διακομματικής, «εθνικής» συμμαχίας Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ, όπως την υλοποιούν οι καθαρμαφαιορόζ, σαν τμήμα του μεγαλύτερου άξονα, που αρχίζει απ’ την Ουάσιγκτον. Ήταν απόδειξη αυτής της ολοκληρωμένης πρόσφυσης του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου με τα αντίστοιχα ισραηλινά.

Το ρεπορτάζ της καθεστωτικής (και αρκετά φιλοΚουλικής) «καθημερινής» δεν σηκώνει παρερμηνείες (ο τονισμός δικός μας):

Η στρατηγική σχέση Ελλάδας – Ισραήλ (και το τριμερές σχήμα συνεργασίας με την Κύπρο), καθώς και ο προβληματισμός και η ανησυχία για τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, κυριάρχησε στη χθεσινή, διαρκείας άνω της μίας ώρας, συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ, με φόντο την ελληνοτουρκική ένταση στο Αιγαίο και τις ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή….

… Ο πρόεδρος της Ν.Δ. με τη χθεσινή ολιγόωρη επίσκεψή του στην Ιερουσαλήμ έστρεψε το βλέμμα του στην Ανατολική Μεσόγειο για να συζητήσει με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό την ενίσχυση της ελληνοϊσραηλινής συνεργασίας σε μια σειρά από τομείς, με κυρίαρχο αυτόν της ενέργειας, καθώς αμφότεροι υπογράμμισαν το αμοιβαίο ενδιαφέρον που υπάρχει για την κατασκευή του αγωγού EastMed. Αλλά και για να ανταλλάξει απόψεις με τον κ. Νετανιάχου για μια σειρά περιφρερειακών ζητημάτων που αφορούν και τις δύο χώρες.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πηγές της Πειραιώς, ιδιαίτερη συζήτηση έγινε για τις εξελίξεις που αφορούν το Ιράν και την πορεία της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης ύστερα και από την απόφαση των ΗΠΑ να αποσυρθούν από αυτήν. Σημειώνεται ότι αυτό αποτελεί ζήτημα αιχμής για τους Ισραηλινούς.

Σε ζήτημα αιχμής, εξάλλου, εξελίσσεται και η Τουρκία, καθώς, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι κ. Μητσοτάκης και Νετανιάχου επισήμαναν τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, ενώ υπήρξε αναφορά και στους κινδύνους που απορρέουν από την άνοδο του ισλαμικού εξτρεμισμού.

Σε χωριστό σχόλιο, στην ίδια καθεστωτική εφημερίδα, γράφονταν κι αυτά:

… Μαθαίνω ότι μεγάλο μέρος της συζήτησης που είχε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ στράφηκε γύρω απ’ την Τουρκία. Το ενδιαφέρον του Μητσοτάκη για την Τουρκία είναι δεδομένο. Αυτό που έκανε εντύπωση σε κατάσκοπό μου είναι, όπως πληροφορούμαι, ότι ήταν παραπάνω από προφανές ότι ο Νετανιάχου ήθελε να κρατήσει – όπως και έκανε – για ώρα τη συζήτηση στην Τουρκία. Ενδεικτικό του πόσο προβληματίζει τους Ισραηλινούς ο ρόλος της, αλλά και το πως θα κινηθεί ο απρόβλεπτος Ερντογάν από εδώ και στο εξής, όπως άφησε να εννοηθεί ο «Μπίμπι»…

Καμπάνια Μ15 + / Η εθνική γραμμή

Πέμπτη 13 Ιούνη. Θα προτείναμε να ξαναδείτε τα σχόλια της ασταμάτης μηχανής πριν δύο μέρες. Επειδή, όταν η «εθνική γραμμή» είναι συμπαγής και χωρίς κορδελάκια για εσωτερική κατανάλωση (κι αυτό αφορά 110% την ελληνο-ισραηλινή συμμαχία), ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι κάτι παραπάνω από ένας εσωτερικός παράγοντας: γίνεται άτυπος υπ.εξ. στις διεθνείς επαφές. Για τα δικά του νταραβέρια μπορούν να ειπωθούν εκείνα που απαγορεύονται να λέγονται για τα «επίσημα» νταραβέρια.

Όταν, λοιπόν, ο καθαρμαΚούλης κουβεντιάζει με τον φασίστα Νετανιάχου α) για το «μέλλον του ιράν» και, β) για το «μέλλον της τουρκίας», δεν το κάνει σαν ένας I gonna be! Δεν θα είχε αξία κάτι τέτοιο. Το κάνει σαν εκπρόσωπος, ένας ανάμεσα σε άλλους, του ελληνικού βαθέος κράτους, κουβεντιάζοντας μ’ έναν «στρατηγικό σύμμαχο» μεσομακροπρόθεσμα.

Ο ένας (το φασιστικό, μιλιταριστικό, ρατσιστικό, απαρτχάιντ κράτος του ισραήλ) έχει «στόχο» το ιράν, τον λίβανο, τους παλαιστίνιους. Ο άλλος (το ελληνικό γεωπροσοδικό, μιλιταριστικό, φασιστο-«δημοκρατικό» προς το παρόν ελληνικό κράτος) έχει «στόχο» την τουρκία. Τι πιο φυσιολογικό μεταξύ συμμάχων να κουβεντιάζουν για τους εχθρούς τους… και πως θα τους «τακτοποιήσουν»;

Εννοείται πως όχι μόνο τα δεδομένα είναι εξαιρετικά ζόρικα αλλά ούτε ο ένας ούτε ο άλλος μπορούν να κρατάνε τέτοιου είδους «ανοικτούς λογαριασμούς» χωρίς την ομπρέλλα του «θείου απ’ την αμερική»!

Καμπάνια Μ15 + / Η ελληνική εθνική γραμμή σκοτώνει – και είναι αποφασισμένη γι’ αυτό!

Πέμπτη 13 Ιούνη. Την ίδια μέρα που ο καθαρμαΚούλης επιβεβαίωνε, απ’ το πόστο του, το βάθος και το «μπετόν» της ελληνικής εθνικής ιμπεριαλιστικής γραμμής μέσα απ’ την συμμαχία της με το πολεμοκάπηλο, απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ, μια δεξιά ισραηλινή εφημερίδα, γνωστοποιούσε στους αναγνώστες της πως «όλα πάνε καλά» σ’ αυτήν την συμμαχία.

Οι Times of Israel, στις 11 Ιούνη, κάτω απ’ τον τίτλο: χωρίς προσγειώσεις, τα ισραηλινά πολεμικά εκπαιδεύονται στην ελλάδα για αποστολές μεγάλων αποστάσεων και υπότιτλο 40 αεροπλάνα της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας πήραν μέρος σε άσκηση με την ελληνική πολεμική αεροπορία, κάνοντας άσκηση στον εναέριο ανεφοδιασμό, το ισραηλινό φασιστο-κοινό μπορούσε να διαβάσει τα εξής (ο τονισμός δικός μας):

Σαράντα αεροσκάφη της Ισραηλινής αεροπορίας συμμετείχαν σε άσκηση στους Ελληνικούς ουρανούς την περασμένη εβδομάδα, ασκούμενα σε πολεμικές επιχειρήσεις μεγάλων αποστάσεων και αποστολές σε άγνωστα εδάφη ανακοίνωσε ο στρατός την Δευτέρα.


Η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία ξεκίνησε την άσκηση μεγάλης κλίμακας την περασμένη Κυριακή, σκοπός της οποίας ήταν η προσομοίωση πολέμου σε πολλαπλά μέτωπα, συμπεριλαμβανομένης μιας σημαντικής εκστρατείας βομβαρδισμού ενάντια σε στόχους στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο ισραηλινός στρατός είπε ότι μια κεντρική πτυχή της άσκησης ήταν να δοκιμάσει την ικανότητα της αεροπορικής δύναμής του να δρα σε πολλαπλά μέτωπα ταυτόχρονα. Συνολικά, εκατοντάδες μαχητικά αεροσκάφη, ελικόπτερα, μεταγωγικά και άλλα αεροσκάφη εφοδιασμού συμμετείχαν στην πολυήμερη άσκηση, η οποία περιελάμβανε και νυχτερινές αποστολές.

Στο πλαίσιο της άσκησης, οι αεροπορικές δυνάμεις προσομοίωσαν μια σύγκρουση μεγάλης κλίμακας στη Λωρίδα της Γάζας, καθώς και στο βόρειο μέτωπο, στο Λίβανο και στη Συρία, είπε ο στρατός:  “Σαν τμήμα του νότιου τμήματος της άσκησης, δεκάδες μαχητικά αεροσκάφη προσομοίωσαν επιθέσεις σε εκατοντάδες στόχους στη Λωρίδα της Γάζας σε σύντομο χρονικό διάστημα”, ανέφεραν οι στρατιωτικοί σε δήλωση τους.

Η άσκηση περιλάμβανε επίσης πραγματικές εξόδους των πολεμικών αεροπλάνων πάνω απ’ την λωρίδα της Γάζας, με τα ισραηλινά αεροπλάνα να βιντεοσκοπούν την περιοχή. Η ισραηλινή πολεμική αεροπορία είπε ότι έκανε άσκηση για την υποστήριξη μιας χερσαίας εισβολής στη λωρίδα της Γάζας.

Κατ’ αρχήν μην αναρωτηθείτε γιατί “αυτό δεν έγινε θέμα στα μήντια, παλιά και νέα”!!! Έξυπνοι / έξυπνες είστε, ελπίζουμε… Για την περίπτωση που δεν το καταλάβατε, να το πούμε σε απλά ελληνικά: το Σάββατο 9 και την Κυριακή 10 Ιούνη το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο υποστήριξε με τον στρατό του το ισραηλινό για να εκπαιδευτεί για επίθεση κατά του ιράν, με ταυτόχρονη επίθεση στη λωρίδα της Γάζας, στο νότιο λίβανο και στη συρία… Μια επίθεση ισοπέδωσης…

Κι αν ακόμα δυσκολεύεστε να το πιστέψετε: ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ / ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ / ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΜΜΑΧΙΚΟΥ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. Για να “καεί” όλη η μέση Ανατολή – όταν συμφωνήσει και εγκρίνει κι η Ουάσιγκτον… Μπορεί να γίνει αργά, μπορεί να γίνει γρήγορα… Αλλά ας μην ελπίζουμε στον “θείο απ’ την αμερική”!!!!

Προφανώς η Αθήνα συγχαίρει “σιωπηλά” το Τελ Αβίβ και για τις διαρκείς δολοφονίες παλαιστίνιων διαδηλωτών – δεν γίνεται αλλιώς. Είναι η “προκαταβολή θανάτου”, μέρος του ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού που έχει κάνει ήδη…

Καμπάνια Μ15 + / Υπάρχει αντίπαλος της προκοπής;

Πέμπτη 13 Ιούνη. Από τα τέλη της περσινής χρονιάς, τόσο η ασταμάτητη μηχανή όσο και το project «αυτόνομοι» (όλα είναι διαθέσιμα ηλεκτρονικά, για να επιβεβαιώσετε τις χρονολογίες) στέλνουν όσο πιο έντονα μπορούν τα προμηνύματα του κινδύνου. «Κολλήματα» είπαν πολλοί… – (πάντα έτσι…)

Απ’ τις αρχές Απρίλη το «συμβούλιο για την εργατική αυτονομία» μπήκε αποφασισμένα στην υπόθεση, με αφορμή την «μεγάλη πορεία της επιστροφής» στη Γάζα και την εξελισσόμενη σφαγή εκεί. Άλλοι σύντοφοι απ’ την αυτονομία ακολούθησαν· και επίσης αναρχικοί, διάφορες μαχητικές πρωτοβουλίες, και άλλοι, είναι ήδη (σε κάποιες περιπτώσεις εδώ και πολύ καιρό) σ’ αυτό το διπλό μέτωπο. Αφενός, μεν, της υπεράσπισης της παλαιστινιακής αντίστασης· αφετέρου του πολέμου κατά των ιμπεριαλιστικών επιλογών του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου, στη μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο. (Εννοείται ότι πάντα καιροφυλακτούν διάφοροι και διαφόρων ειδών κομματικοί για να βγάλουν την «πολιτική υπεραξία» τους……).

Κι ωστόσο, αν απ’ την μια μεριά μπεί η όλο και πιο «χοντρή» στρατιωτική συνεργασία Αθήνας – Τελ Αβίβ (μέσα στην όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού τόσο γενικά όσο και στην ευρύτερη περιοχή) κι απ’ την άλλη η κινηματική απάντηση, χρειάζονται ακόμα πολλά. Πάρα πολλά. Πολλά, μαζικά και αντικαθεστωτικά· όχι μικροαστικοί τυχοδιωκτισμοί! Δεν είναι «εργολαβία», του είδους «ε, εμείς κάναμε αυτό, τι άλλο να κάνουμε;». Μπροστά, πίσω, πάνω και κάτω απ’ αυτήν την διακρατική, ιμπεριαλιστική συμμαχία έχουν κτιστεί πολλά, φανερά και «αόρατα», τόσο στο εσωτερικό καπιταλιστικό μέτωπο, όσο και εκτός συνόρων. Οι δολοφόνοι των παλαιστίνιων (και οι κάθε είδους υποστηρικτές τους), που είναι οι «διορθωτές» της ήττας τους στη μέση Ανατολή, ετοιμάζονται πλέον (πολύ φοβόμαστε, απ’ ότι μαθαίνουμε…) για το χοντρό κόλπο! Εντός ισραήλ οι πιο φασίστες δεν διστάζουν να το πουν με το όνομά του: Η Τελική Λύση….

Χρειάζεται, οπωσδήποτε, οι ντόπιοι «θεατές» αυτής της ιστορίας να πετάξουν στα σκουπίδια την τεμπελιά, την βαρεμάρα, την βολή, την αδράνειά τους.

Σαν οργανωμένοι αυτόνομοι εργάτες δεν ζητάμε τίποτα για εμάς! Ζητάμε τα πάντα γι’ αυτήν την υπόθεση που έχει ήδη τόσο αίμα και θάνατο (παλαιστινίων, αράβων, μουσουλμάνων) που δεν θα έπρεπε κανένας να περιμένει «κάτι ακόμα». Η κόλαση είναι αχόρταγη, και ταυτόχρονα είναι τρυφερή απέναντι στους μοιρολάτρες…

Επιτέλους: ΠΡΑΞΤΕ ΤΟ ΣΩΣΤΟ, ΜΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ, ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΗ! Και κάντε το με όποιον κινηματικό, μαζικό τρόπο σας ταιριάζει. Θα χρειαστεί καιρός, θα χρειαστούν μήνες και μήνες, μέχρις ότου εκείνο το τμήμα της τάξης μας (άντε, και ευρύτερα της «κοινωνίας») που μπορεί, που έχει λόγους να χαμπαριάσει, συνειδητοποιήσει ότι εδώ δεν χωράνε ούτε μικροαστικά παπατζιλίκια, ούτε άλλοθι, ούτε παραμυθάκια για κατανάλωση στις παρέες.

Θα έχουμε απέναντί μας σκληρούς και αποφασισμένους εχθρούς, ντόπιους και μη. Δεν είναι, και δεν θα είναι παιχνίδι…

Είναι το πρελούδιο του πολέμου που ξέραμε ότι θα έρθει· και ποτέ δεν θέλαμε…

Καμπάνια Μ15 + / Ούτε οι νεκροί

Τρίτη 12 Ιούνη. O (γερμανο-εβραίος) δάσκαλος Walter Benjamin (“πάνω στην έννοια της ιστορίας / θέσεις για τη φιλοσοφία της ιστορίας”) μας διδάσκει: …Το χάρισμα να αναζωπυρώνει τη σπίθα της ελπίδας στο παρελθόν έχει εκείνος μόvο ο ιστορικός που είναι απόλυτα πεισμένος ότι ούτε ακόμη και οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς από τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει. Και ο εχθρός αυτός δεν έχει πάψει να νικά.

Ναι. Οι νεκροί μας (όπου το “μας” αγκαλιάζει όλον τον πλανήτη…) δεν είναι ασφαλείς απ’ τον εχθρό, με καμμία έννοια…

Δίπλα στο τζαμί του al-Aqsa υπάρχει ένα μουσουλμανικό νεκροταφείο. Το Bal al-Rahma. Είναι ιστορικό νεκροταφείο, χρησιμοποείται για πάνω από 1000 χρόνια.

Αλλά το ρατσιστικό, απαρτχάιντ κράτος του Τελ Αβίβ αποφάσισε ότι εκεί πρέπει να γίνει πάρκο. Το 40% του νεκροταφείου πρέπει (λένε οι ισραηλινοί φασίστες) να τα μαζέψει και να φύγει. Ούτε οι νεκροί δεν είναι ασφαλείς – όταν ο εχθρός νικάει… Παρότι υπάρχουν δικαστικές εκκρεμότητες μετά από παλαιστινιακές προσφυγές στον ισραηλινό νόμο, never mind the bollocks (που λέει ο λόγος, if και εάν υπάρχει mind…): οι μπλουντόζες έπιασαν δουλειά, και το νεκροταφείο θα γίνει ισραηλινό πάρκο. Για ποδήλατα, τουρίστες και βόλτες σκύλων.

Εντελώς συμπτωματικά (πουτάνα σύμπτωση!) το νεκροταφείο θεωρείται ένα απ’ τα πιο ιερά για το ισλάμ. Περιλαμβάνει σύμφωνα με τις παραδόσεις τους τάφους του Ybada ibn as-Samit και του Shadad ibn Aus, συντρόφων του Μωχάμεντ. Όμως ούτε οι νεκροί δεν…

Γιατί θέλει να κάνει πάρκο το νεκροταφείο το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς; Δεν είναι μια τυχαία gentrification… (Περισσότερα θα μάθετε σύντομα…)

(φωτογραφία: η εξαφάνιση του νεκροταφείου, κάτω απ’ τα τείχη της παλιάς πόλης, δίπλα στην «χρυσή πύλη», είναι μέρος του αμερικανο-ισραηλινού σχεδίου για την πλήρη κατάκτηση της Ιερουσαλήμ…. Τα ίδια έκαναν και οι ναζί με τους ντόπιους οπαδούς τους πριν κάτι δεκαετίες: εξαφάνιζαν τα εβραϊκά νεκροταφεία… Έπρεπε να εξαφανιστεί όχι μόνο η ζωή αλλά και ο θάνατος των Άλλων. Τότε των εβραίων.

Ο δάσκαλος το είπε, και ισχύει το ίδιο σήμερα όπως τότε: ούτε ακόμη οι νεκροί δεν θα ‘ναι ασφαλείς απ’ τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει.

Όποια μουτσούνα κι αν αλλάξει ο εχθρός, για να μας κοροϊδέψει και να προσπαθεί να μας εξουδετερώσει… )

Καμπάνια Μ15 + / Μόνο τα ζωντανά καθάρματα

Τρίτη 12 Ιούνη. Χτες ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης (και I gonna be…) Κούλης Μητσοτάκης έσφιξε, όπως όφειλε, το χέρι του ισραηλινού δολοφόνου Netanyahou. Τίποτα προσωπικό – απλά δουλειές.

Η ελληνο – ισραηλινή φιλία δεν είναι καπρίτσιο του ψόφιου κοριού, του ογκόλιθου, του ψεκασμένου, ή μιας κοινοβουλευτικής παρέας αδίστακτων φαιορόζ. Είναι διακομματική συμφωνία (άρρητη αλλά ισχυρή), είναι επιλογή του ελληνικού βαθέος κράτους / κεφάλαιου. Έτσι συμβαίνει: με έναν καλό μισθό, κοινοβουλευτικά και μη κοινοβουλευτικά καθάρματα στέκονται σούζα και υπηρετούν τα συμφέροντα των ντόπιων αφεντικών. Κι εδώ που τα λέμε τι άλλο θα έκαναν; Υπάρχει άνθρωπος με στοιχειώδη εντιμότητα που να γουστάρει να κυβερνάει την γαλέρα; Όλοι οι άτιμοι, λοιπόν, παραμυθιασμένοι ή μη, είτε το ήξεραν είτε το έμαθαν, κάθονται «προσοχή» στα συμφέροντα των αφεντικών, στο κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο, στις μυστικές υπηρεσίες, σ’ ότι τέλος πάντων συνιστά εκπρόσωπο του «εθνικού συμφέροντος»… Σκουλήκια πολυτελείας…

Αυτό που οι μοιρολάτρες και ψευτομπαγαπόντηδες υπήκοοι αρνούνται να καταλάβουν (ούτε καν να ασχοληθούν με δαύτο) είναι ότι στην εξωτερική πολιτική είναι που φαίνεται καθαρά η ενιαία συγκρότηση του βαθέος κράτους / κεφάλαιου… Που μπορεί μεν να τους ξεσκίζει στο εσωτερικό, αλλά ταυτόχρονα τους πουλάει ένα θέαμα ποικιλίας και «διαφορών», να έχουν να διαλέγουν τους χασάπηδές τους, απ’ τα βοθρολύματα μέχρι… Στο εσωτερικό οι στημένοι καυγάδες σκηνοθετούν το «δράμα της πολιτικής εκπροσώπησης». Και οι καμμένοι έχουν να ασχολούνται.

Ενώ εκτός συνόρων τα πράγματα ξεκαθαρίζουν. Η «εθνική γραμμή» είναι υποχρεωμένη να εκφράζεται σαν αυτό που είναι: ενιαία, πειθαρχημένη, «χωρίς συναισθηματισμούς». Και χωρίς περιττές έριδες. Εκεί ο καπιταλισμός, με τις εθνικές ή πολυεθνικές / συμμαχικές στολές του, δείχνει την βία του χωρίς προσχήματα, χωρίς αιδώ, χωρίς αναστολές. (Στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’90, η ελληνοσερβική φιλία σαν “εξωτερική πολιτική” αποδείκνυε ολοκληρωμένα και ολοκληρωτικά εκείνο που στο εσωτερικό μπορούσε να παρερμηνευτεί…)

Ο Κούλης είναι λοιπόν η πίσω όψη του ψόφιου κοριού, και το ανάποδο. Ελπίζει (σαν I gonna be) σε «ακόμα μεγαλύτερη εμβάθυνση» της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας…. Μόνο για να (μας) θυμίσει ότι οι φαιορόζ, ενιαία, χωρίς γκρίνιες και χωρίς διαφωνίες, έχουν κάνει ήδη μεγάλη εμβάθυνση. Ως τα 3.000 μέτρα βάθος: τόσο είναι ο βυθός νότια της Κρήτης όπου (πουλάνε το παραμύθι) θα περάσει ο east med, o θρυλικός αγωγός για το ισραηλινό φυσικό αέριο…

Οκτώ χουντοκαραβάδες

Τρίτη 12 Ιούνη. Το ότι ο καθαρματοΚούλης πήγε να επιβεβαιώσει την συνέχεια της δουλειάς του καθαρματοΑλέξη (να «φιλήσει χεράκι» και στο Τελ Αβίβ, για να πάρει το ο.κ. δηλαδή…) την ώρα που οι ισραηλινές μπουλντόζες ξεκινούσαν να εξαφανίσουν το μισό μουσουλμανικό νεκροταφείο στην παλιά Ιερουσαλήμ και ο ισραηλινός στρατός σκοτώνει ότι και όπως γουστάρει στη Γάζα, δεν είναι τόσο σύμπτωση όσο φαίνεται. Με την έννοια πως όταν η ιστορία πυκνώνει (λόγω της έντασης της καπιταλιστικής κρίσης / αναδιάρθρωσης) πράξεις και λόγια πέφτουν έτσι κι αλλιώς το ένα πάνω στο άλλο.

Η ελληνοϊσραηλινή φιλία, λοιπόν, δυναμώνει, την ίδια περίοδο που η Αθήνα σηκώνει την πιο μεγάλη πέτρα που θα μπορούσε: οριστικά και αμετάκλητα έκρινε τους 8 τούρκους χουντοκαραβανάδες σχεδόν «αγωνιστές της ελευθερίας»· και, για χάρη τους (όχι για χάρη κανενός άλλου…) έχει κινητοποιήσει τον στρατό της. Να τους φυλάει, σαν το «άγιο φως». Σαν πολύτιμα asset. “Με τιμές αρχηγών κράτους”…

Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι πρόκειται για μια παρορμητική επιλογή του ελληνικού αντιτουρκικού ταμπεραμέντου!!! Καμμία σχέση!!! Έχουν περάσει σχεδόν 2 χρόνια από τότε που οι 8 χουντικοί καραβανάδες την έκαναν, αργά το βράδυ του πραξικομήματος της 15ης Ιούλη ή νωρίς το επόμενο πρωΐ, όταν χαμπάριασαν ότι έχουν ηττηθεί. Αρκετό διάστημα, δηλαδή, για να μελετήσει το ελληνικό βαθύ κράτος τα «υπέρ» και τα «κατά» της πολιτικής και ποινικής αθώωσης των χουντοκαραβανάδων.

Το κάνει συνειδητά το ελληνικό βαθύ κράτος!!! Συνειδητά επιλέγει να φτύσει στα μούτρα του Erdogan (τον οποίο προσπάθησαν να δολοφονήσουν κάποιοι απ’ τους «8»…) και στα μούτρα των εκλεγμένων και ξαναεκλεγμένων ισλαμοδημοκρατών στην τουρκία. Συνειδητά επιλέγει να δηλώσει «ναι, εμείς είμαστε με το πραξικόπημα του ’16, και με κάθε άλλο που θα καταφέρει να ανατρέψει τον Erdogan»… Αλλά, αυτό, δεν είναι μια διένεξη μεταξύ των δύο κρατών, του είδους «υφαλοκρηπίδα» ή «κυπριακό»… Όχι!!! Αν το ελλαδιστάν ήταν μόνο του απέναντι στην Άγκυρα θα έκανε εκείνο που υποσχέθηκε ο ψόφιος κοριός στον Erdogan στην αρχή: θα στους παραδώσω σύντομα. Δεν θα μπορούσε κάτι άλλο…

Όχι λοιπόν. Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο από μόνο του δεν έχει τα «κυβικά» να αθωώνει τούρκους χουντοκαραβανάδες! Έχει σημασία: δεν επεδίωξε καν να εξασφαλίσει εσωτερική (κοινωνική) συναίνεση γι’ αυτήν την αθώωση, πράγμα που σημαίνει ότι το ελληνικό βαθύ κράτος δεν θεώρησε το ζήτημα “υπόθεση εσωτερικής ιδεολογικής θέρμανσης”! Απλά τα πρακτόρικα μήντια (και οι λοιποί «συνεργάτες») ψιλοέκαναν μια εκστρατεία υπέρ τους. Συλλαλητήρια, διαδηλώσεις, ενέργειες «υπέρ των 8», δημοσιογραφικά αφιερώματα για το πόσο δίκιο είχαν, απειλές του είδους “αν τους δώσετε είστε προδότες” δεν έγιναν. Η θεία Λίτσα αγνοεί (σχεδόν) την περίπτωσή τους. Σαμπουάν και κωλόχαρτα για τους “αγωνιστές” δεν συγκεντρώθηκαν. Ούτε ο sky.fm ούτε ο real.fm, ούτε το “κόκκινο” έκαναν εκστρατεία για τα “δίκαια των χουντικών”, σε στυλ “όλοι μαζί μπορούμε” ή “coup pride”….

Είναι εύλογο το γιατί. Το ελλαδιστάν πουλάει άγριο τσαμπουκά απέναντι (ακόμα και στην ψόφια «αριστερή» ηθική, κυρίως όμως) στο τουρκικό καθεστώς, όχι επειδή βασίζεται στους εσωτερικούς συσχετισμούς… Αλλά επειδή έχει συνεννοηθεί επ’ αυτού με τους συμμάχους. Του άξονα Ουάσιγκτον – Αθήνα – Λευκωσία – Τελ Αβίβ – Ριάντ. Η μάζα των προβάτων απλά μένει στο μαντρί της – αυτά τα ζητήματα, που είναι για το καλό της, είναι δουλειά των ειδικών…

Χωρίς την συγκατάθεση, το ο.κ., της Ουάσιγκτον και του Τελ Αβίβ, η Αθήνα δεν θα τολμούσε να κάνει κάτι τόσο άθλια προκλητικό – όσο κι αν το ήθελε….

(φωτογραφία: Μια χαρά φαίνονται. Σχεδόν stars! Μπορεί να διαλέξει ο καθένας ποιούς αγαπημένους του χουντικούς θα ήθελε να είναι τόσο σένιοι…)

Η «εθνική γραμμή» σε τραβάει απ’ το μανίκι – φουκαρά!…

Τρίτη 12 Ιούνη. Η περίπτωση των 8 διαφέρει από κάθε άλλη ατόμων που, ευρισκόμενοι εκτός τουρκικής επικράτειας (σε πρεσβείες, σε διπλωματικές αποστολές, σε πόστα του νατο, κλπ) κατηγορήθηκαν απ’ την Άγκυρα σαν «γκιουλενιστές», και ζητήθηκε η έκδοσή τους. Οι 8 χουντοκαραβανάδες είναι οι μόνοι που αποδεδειγμένα συμμετείχαν άμεσα, υλικά, πρακτικά στο πραξικόπημα! Δεν είναι «συμπαθούντες» ή «ίσως συμπαθούντες»… Είναι «αυτουργοί»!

Πάτησαν σκανδάλη, πως να το πούμε; Γι’ αυτό και δεν μπορεί να υπάρξει καμία σύγκριση με άλλες περιπτώσεις όπου διάφορα ευρωπαϊκά κράτη αρνήθηκαν την έκδοση (των κατηγορούμενων σαν «γκιουλενιστών»). Στην ελληνική επικράτεια ήρθαν «καραμπίνα» χουντικοί, άμεσα χωμένοι στο πραξικόπημα – και ήρθαν «καπάκι», τα χαράματα εκείνης της νύχτας, μόνο για να σώσουν τα τομάρια τους. Καραβανάδες που σκότωσαν – και ευτυχώς ηττήθηκαν – αλλά, φυσικά, το κεφάλι τους το ήθελαν…. Καραβανάδες που πρόδοσαν τους όρκους και στράφηκαν κατά της (τουρκικής) δημοκρατίας…

Γι’ αυτό και η άγρια προβοκάτσια της αθώωσης των 8 μπορεί να εννοηθεί μόνο μ’ έναν τρόπο: σαν μια ακόμα ελληνική συμβολή στον πολεμικό άξονα της Ουάσιγκτον και σία, σαν ένας κρίκος της αλυσίδας της ελληνο-αμερικανο-ισραηλινής φιλίας και συμμαχίας! Μόνο έτσι η ελληνική προβοκάτσια μπόρεσε να διαπραχθεί και να έχει ένα νόημα: να «σπρώξει» το τουρκικό καθεστώς σε πράξεις αντιποίνων τέτοιες που, στη συνέχεια, θα αξιοποιηθούν όχι μόνο (ή όχι τόσο) απ’ το ελλαδιστάν αλλά και απ’ το ψοφιοκουναβιστάν ή/και το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς. Ή, σε μια άλλη εκδοχή, για να νομιμοποιήσει προκαταβολικά τους πιθανούς επόμενους πραξικοπηματίες. (Τα αντίποινα δεν θα δουλέψουν όπως θα βόλευε, αλλά αυτό είναι η επόμενη ιστορία…)

Το ίδιο το (αποτυχημένο) πραξικόπημα του Ιούλη του 2016 ήταν άμεσα εγγεγραμμένο στην αμερικανο-ισραηλινή στρατηγική για τη μέση Ανατολή. Απ’ την στιγμή που οι ισλαμοδημοκράτες της Άγκυρας άλλαξαν συμμαχία, εγκατέλειψαν το αμερικανο-ισραηλινό σχέδιο για την συρία και την μέση Ανατολή και προσχώρησαν το ρωσο-ιρανικό, «έπρεπε να πεθάνουν». (Τα ίδια συμβαίνουν τώρα και στην ιορδανία, θα τα πούμε σύντομα). Υπήρχαν κάποια εσωτερικά ερείσματα υπέρ της κατεδάφισης των ισλαμοδημοκρατών, αλλά αποδείχθηκαν εξαιρετικά αδύναμα τις πρώτες ώρες: είναι του είδους που χειροκροτούν μια χούντα αφού πρώτα νικήσει και εδραιωθεί. Δεν ματώνουν για πάρτη της…

Το πραξικόπημα, είτε επειδή δεν ήταν καλά σχεδιασμένο, είτε επειδή η Μόσχα πρόλαβε να ειδοποιήσει έγκαιρα τον Erdogan, είτε (κατά την γνώμη μας: κυρίως!) επειδή το μεγαλύτερο μέρος της τουρκικής κοινωνίας, ακόμα και ένα μέρος εκείνων που είναι αντίπαλοι του Erdogan, δεν ανέχεται πλέον, ξανά, στρατιωτική εξουσία, απέτυχε. Δεν βγαίνει έτσι ο κόσμος στους δρόμους, απέναντι στα τανκς και στα πολυβόλα, αν δεν έχει να υπερασπιστεί κάτι ανώτερο!!! Και στην τουρκία τον Ιούλη του ‘16, δεξιοί κι αριστεροί, εργάτες και αστοί, τούρκοι, κούρδοι, σύριοι πρόσφυγες, αιγύπτιοι φυγάδες, είχαν να υπερασπιστούν απέναντι στα τανκς κάτι πολύ ανώτερο. (Αντίθετα, η δήθεν «ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη», το μόνο που υπερασπίζεται είναι τους μισθούς των εγκάθετων, των κυκλωμάτων, των μηχανισμών… – και τα τουρκικά τανκς!!!)

Η αποτυχία του πραξικοπήματος και πάλι εγγράφεται στις εξελίξεις (στα σχέδια και στα αντι-σχέδια) για την μέση Ανατολή. Οι 8 κοπανατζήδες αυτού του πραξικοπήματος πως θα έπρεπε να θεωρηθούν; Σαν οι φουκαράδες μετανάστες που ψάχνουν μια καλύτερη ζωή; Όχι βέβαια!!! Είναι τα υλικά αποτυπώματα, άμεσα, μιλιταριστικά, κατηγορηματικά αποτυπώματα, αυτού του πραξικοπήματος· και της ήττας του. Συνεπώς η αθώωσή τους (και η περιφρούρηση της καλής τους «τύχης» απ’ τον ελληνικό στρατό) δεν είναι η πάγια τακτική του ελληνικού κράτους απέναντι στους μετανάστες / πρόσφυγες που φτάνουν σε ελληνικό έδαφος με ελικόπτερα – ή, άντε, με πλαστικές βάρκες!!!

Όχι!!! Είναι μέρος της ειδικής τακτικής του άξονα Ουάσιγκτον – Ριάντ απέναντι στο μπλοκ της Αστάνα… Είναι η ειδική μεταχείριση που επιφυλάσσεται στους πράκτορες, στους αρτζέντηδες, στους “ανθρώπους μας”! Όπου, ούτε οι ντόπιες ιδεολογίες (σκατά στην αριστεροσύνη τους!!) ούτε οι ηθικές («μα είναι φονιάδες»!!!) παίζουν ρόλο. Δουλειά έχουν τα εθνικά συμφέροντα και τα καθαρόαιμα καθάρματα!!!

Μόνο που την τεράστια πέτρα που σήκωσε το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο με την μορφή της αθώωσης των «8» δεν μπορεί να την κρατήσει. Θα πέσει απ’ τα χέρια του, αν όχι για άλλους λόγους γι’ αυτόν: επειδή οι συμμαχίες σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο είναι αρκούντως κυνικές, κι «αν έχεις εσωτερικά προβλήματα φιλαράκο, λύστα μόνος σου, δεν μπορούμε να ασχοληθούμε, έχουμε αλλού μέτωπα»… . Και δεν θα πέσει η τεράστια πέτρα ούτε επάνω στον ψόφιο κοριό, ούτε πάνω στον ψεκασμένο, ούτε πάνω στον ογκόλιθο, ούτε πάνω στα ντόπια και διεθνή αφεντικά τους. Αυτοί θα την έχουν κάνει έγκαιρα…

Θα πέσει πάνω μας. Το ξέρουμε πως είναι εύκολο να απωθήσετε αυτήν την αλήθεια. Όταν, όμως, την δείτε με τρόμο, μην πείτε «δίκιο είχατε».

Θα είναι αργά…

Καμπάνια Μ15 + / Τα όπλα των αδυνάτων!

Κυριακή 10 Ιούνη. Η εφευρετικότητά τους είναι απίστευτη!! Οι αιχμάλωτοι παλαιστίνιοι της Γάζας έχουν μετατρέψει τους χαρταετούς σε εργαλεία αντίστασης. Άλλοτε σαν ιπτάμενες μολότοφ, για να φτάνουν στις γραμμές του ισραηλινού στρατού, ενώ οι ίδιοι βρίσκονται υποχρεωτικά σε πολύ μεγάλη απόσταση, λόγω των ελεύθερων σκοπευτών…

Αλλά και σαν τρόπο να «κατεβάζουν» τα drone του ισραηλινού στρατού! Οι επίτηδες μακριές «τρίχες» του χαρταετού (ή και τα “δίχτυα” ψηλά στον σπάγκο) μπλέκονται στους έλικες, και… Το video στη συνέχεια μάρτυρας…

Γι’ αυτό δεν πρόκειται να ηττηθούν ΠΟΤΕ: γιατί έχουν ψυχή!!!