Tag: ισραήλ

Καμπάνια Μ15 + / Τα σκυλιά με τα σκυλιά

Παρασκευή 22 Ιούνη. Η ισραηλινή οργάνωση προστασίας δικαιωμάτων B’Tselem κατήγγειλε ότι στις 7 Μάη μια διμοιρία ισραηλινών στρατιωτών επιτέθηκε σε δύο σπίτια παλαιστινίων στον προσφυγικό καταυλισμό της Jenin, στη δυτική Όχθη… στις 4 το πρωί. Χρησιμοποιώντας δύο στρατιωτικά εκπαιδευμένα σκυλιά. Έσπασαν τις εξώπορτες, έκαναν ό,τι ζημιές μπορούσαν μέσα (σε στύλ «ακίνητοι / έρευνα!!!»), τα σκυλιά έκαναν κι αυτά τη δουλειά τους (που δεν ήταν απλά να γαυγίζουν…), έκαναν δυο συλλήψεις, και έφυγαν.

Τόσο στη δυτική πρωτοκοσμική νομοθεσία (το ισραήλ είναι πρωτοκοσμικό αποικιακό / μιλιταριστικό φυλάκιο, το θυμίζουμε…) όσο και στην μουσουλμανική πααραδοσιακή κουλτούρα, το σπίτι είναι άσυλο. Ακόμα περισσότερο τη νύχτα. Οι ισραηλινές έφοδοι μέσα στη νύχτα, όπως ακριβώς συνέβαινε με τις αμερικανικές κατοχικές παρόμοιες εφόδους στο ιράκ, δεν οφείλονται στο ότι “κάποιος ύποπτος κακούργος μπορεί να διαφύγει!”. Καθόλου. Είναι μέτρο της τακτικής εσείς δεν είστε άνθρωποι, και δεν έχετε κανένα δικαίωμα…. Και στον ύπνο σας ακόμα, σας έχουμε για τα αρχίδια μας…

Λεπτομέρεια, αν συνυπολογίσει κανείς τις δολοφονίες των τελευταίων μηνών, και την συνεχιζόμενη εθνοκάθαρση εδώ και 70 χρόνια. Χαρακτηριστική λεπτομέρεια ωστόσο μιας τακτικής βίας και εκφοβισμού, που γίνεται σε «μικροκλίμακα» (επί 10 και επί 100, ξανά και ξανά) τόσο στη δυτική Όχθη όσο και στην ανατολική Ιερουσαλήμ, και γι’ αυτό συνήθως περνάει απαρατήρητη.

Φυσικά ξέρουμε και ξέρετε πως τίποτα απ’ αυτά δεν συμβαίνει, ότι τα σκηνοθετούν μόνοι τους οι παλαιστίνιοι, ότι η B’ Tselem είναι κατά βάθος “αντισημίτες” (όπως, ως γνωστόν, και η εργατική αυτονομία· όχι οι πλαστογραφήσεις της, αυτές έχουν πάρει το ο.κ…) και πως ακόμα κι αν συμβαίνουν είναι σωστά και δικαιολογημένα, επειδή φταίει η … Hamas.

Στη δυτική Όχθη; Μα οι δυνάμεις της Hamas είναι στη Γάζα… Δεν έχει σημασία. Το ιερό κράτος έχει πάντα δίκιο!!! (Ρωτείστε τους ατζέντηδές του…) Και, εννοείται, όλα τα σκυλιά του, δίποδα ή τετράποδα, είναι «οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου»…

(φωτογραφίες: Ισραηλινά σκυλιά εν δράσει, κατά παλαιστινίων…)

Καμπάνια Μ15 + / Παρηγοριά

Παρασκευή 22 Ιούνη. Πως κρίνεται ένας αληθινός σύμμαχος; Όταν υιοθετεί τις πιο παρανοϊκές εμπνεύσεις σου, επειδή – φυσικά – τον βολεύουν!

Είναι αυτό μια παρηγοριά για την θεία Λίτσα; Θα έπρεπε… Εκείνο το η μακεδονία είναι 3.000 χρόνια γη ελληνική το θυμάστε; Μεσουράνησε στην πρώτη εθνικιστική περίοδο, 1992 – 1995, όταν πήγαινε πακέτο με το «η λύση είναι μία, σύνορα με τη σερβία»…

Χτες ο ισραηλινός «υπουργός Ιερουσαλήμ» Zeev Elkin θύμωσε πολύ που ο άγγλος βασιλοπρίγκηπας και δούκας του Cambridge William, ανακοινώνοντας ένα τριήμερο ταξίδι του 25 με 27 Ιούνη σε ιορδανία, ισραήλ και κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, συμπεριέλαβε ρητά σ’ αυτά τα τελευταία και την ανατολική Ιερουσαλήμ (μαζί με την παλιά πόλη).

Όχι!!! τιτίβισε ο Elkin. Η ενιαία Ιερουσαλήμ είναι πρωτεύουσα του ισραήλ εδώ και 3.000 χρόνια! (Δεν υπάρχει κατοχή εκεί· ή, θα το πουν κι αυτό, την κατοχή την κάνουν οι παλαιστίνιοι άραβες…)

«Πρωτεύουσα του ισραήλ εδώ και 3.000 χρόνια;» Πέρα απ’ τα υπόλοιπα το ισραηλινό ρατσιστικό κράτος είναι ένα πρωτοκοσμικό δημιούργημα, σαν προκεχωρημένο φυλάκιο, ηλικίας μόλις 70 χρόνων…

Δεν έχει σημασία. Με την “ελληνική μακεδονία” ήταν συμμαθητές, στο νηπιαγωγείο… Εξάλλου, όταν τα «δικαιώματα» κάποιου που έχει στρατιωτική ισχύ και μιλιταριστική «δεοντολογία» επεκτείνονται τόσο εύκολα στο παρελθόν και είναι “προαιώνια”, είναι επειδή προεκτείνονται στο μέλλον…

Ανθρώπινη σάρκα μυρίζει πάντα…

Συρία

Πέμπτη 21 Ιούνη. Η συγκέντρωση συριακού στρατού ‘n’ friends στη νοτιοδυτική συρία, γύρω απ’ τις ανταρτοκρατούμενες περιοχές της Dara’a, δείχνει ότι ξεκινάει η επίθεση εκεί· δεν είναι πάντως σαφές (σ’ εμάς) τι θα ακολουθήσει.

Ας επαναλάβουμε / θυμίσουμε: στην περιοχή οι ένοπλοι στηρίζονται άμεσα απ’ το Τελ Αβίβ, επειδή έχουν φτιάξει μια buffer zone που «προστατεύει» τα κατεχόμενα απ’ τον ισραηλινό στρατό υψώματα του Golan. Από πρώτη ματιά, αν οι αντικαθεστωτικοί στην Dara’a ηττηθούν (κι έτσι θα συμβεί αν δεν ανακατευτούν «ανώτερες δυνάμεις») τότε ο ήδη αξιόμαχος συριακός στρατός ‘n’ friends θα φτάσει σε απόσταση βολής με σφεντόνα απ’ τις ισραηλινές θέσεις στο Golan.

Η Ουάσιγκτον απ’ την μεριά της έχει απειλήσει ότι θα βομβαρδίσει «οποιονδήποτε παραβιάσει την εκεχειρία στην Dara’a» – δηλαδή τον συριακό στρατό ‘n’ friends. Είναι έτσι;

Θα μπορούσε… Δίνουμε όμως μερικούς σοβαρούς πόντους να μην είναι. Αν, για παράδειγμα, η Μόσχα ξεκαθαρίσει ότι στην επίθεση στην Dara’a θα πάρουν μέρος τα βομβαρδιστικά της (όπως ήδη συμβαίνει, στους «προπαρασκευαστικούς βομβαρδισμούς»), τι θα κάνει η ισραηλινή και η αμερικανική αεροπορία; Θα κτυπήσει τα Su- ; Όχι δα!!!

Αντίθετα, θα μπορούσε να έχει διαμορφωθεί μια υπόγεια συμφωνία με το Τελ Αβίβ (ως άμεσα ενδιαφερόμενο) και, στη συνέχεια με την Ουάσιγκτον: το ισραηλινό καθεστώς κρατάει τα υψώματα του Golan (με «ρωσική εγγύηση», δηλαδή με την σιωπηλή αποδοχή της Δαμασκού…) αλλά δεν ανακατεύεται πέρα απ’ αυτά. Αν η Μόσχα εγγυάται ότι η Δαμασκός δεν θα προσπαθήσει να ανακαταλάβει το Golan (που είναι πάντα συριακό έδαφος), ούτε τώρα ούτε σε δέκα ή σε είκοσι χρόνια, τότε η ισραηλινή αεροπορία δεν θα χρειαστεί να αναμετρηθεί με την ρωσική – και με τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα. Καλό για όλους…

Προς το παρόν (δηλαδή μέχρι σήμερα…) και παρά την συγκέντρωση επίλεκτου συριακού στρατού, η τακτική της Δαμασκού (και των ρώσων συμβούλων της) είναι να «γονατίσουν» οι αντικαθεστωτικοί (με κόψιμο δρόμων ανεφοδιασμού και παραδειγματικούς βομβαρδισμούς) και να συμφωνήσουν σε μια «έντιμη παράδοση των όπλων» όπως προηγούμενοι, αλλού (αλλά και στην περιοχή) – παρά να γίνει κόλαση. Είναι λογικό αυτό απ’ την μεριά του μπλοκ της Astana: και την εμπειρία έχει ( ‘σου έχω μια πρόταση που δεν μπορείς να αρνηθείς’ διαπραγματεύσεων) και μόνο όφελος θα έχει όσο πιο αναίμακτα ξεμπερδέψει. Το πρόβλημα είναι, βέβαια, το από που παίρνουν διαταγές οι αντικαθεστωτικοί στην Dara’a. Αυτό είναι γνωστό: από το Τελ Αβίβ και το Ριάντ…

Όμως, σε άλλα μέτωπα (στην Deir ez-zor και πιο νότια αλλά και στην Raqqa και σε άλλες ypgκρατούμενες περιοχές της συριακής επικράτειας) οι “τριβές” εντείνονται…

Ανθρώπινα δικαίωματα; Ελάτε τώρα – ας σοβαρευτούμε!

Πέμπτη 21 Ιούνη. Η Ουάσιγκτον αποχώρησε (και) απ΄το συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων του οηε, κατηγορώντας το για «αντι-ισραήλ» προκατάληψη…. Για «αντισημιτισμό» όχι ακόμα – προσεχώς…

Αυτά τα διεθνή σώματα σαν τον οηε και τα πέριξ έχουν τελειώσει εδώ και πάνω από 2 δεκατίες: φτιάχτηκαν σαν θεσμοί «ισορροπίας» στη διάρκεια του 3ου παγκόσμιου («ψυχρού πολέμου») αλλά μετά, ειδικά από τότε που έπαψαν (λόγω συσχετισμών) να είναι ο φερετζές της «μόνης υπερδύναμης», είχαν ξεπεραστεί ιστορικά. Ως τώρα δεν το έλεγε κανείς επίσημα, έχει αρχίσει πια να το λέει η Ουάσιγκτον. Σε δόσεις.

Έχει το ενδιαφέρον της όμως η δήλωση του ρώσου εκπροσώπου στο οηεδικο συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, Gennady Gatilov:

Δεν θα έλεγα ότι το συμβούλιο έχασε κάτι λόγω της αμερικανικής αποχώρησης. Αντίθετα πιστεύω ότι αφού έφυγαν οι ηπα θα έχουμε λιγότερη πολιτικοποίηση, διπλά στάνταρ και συγκρούσεις [εννοεί: εντός συμβουλίου].

Αυτό το συμβούλιο είναι σχετικά καινούργιο: φτιάχτηκε το 2006. Η συντηρητική διοίκηση του Μπους του Β δεν το γούσταρε, και ήταν μόλις επί προεδρίας Obama που η Ουάσιγκτον δήλωσε ενδιαφέρον για τον θεσμό. Σύντομη σχέση, και ταραγμένη εδώ και 1,5 χρόνο, εφόσον αυτοί οι γραφειοκράτες ανθρωπιστές επιμένουν ότι το Τελ Αβίβ καταπιέζει τους παλαιστίνιους… Α χα! Ρώτησαν τους έλληνες υπερασπιστές του να τους εξηγήσουν ότι το ιερό κράτος (το οποίο εσχάτως αποφάσισαν να «μην πιάνουν στο στόμα τους» καν, αλλά να μιλάνε για οποιαδήποτε άλλη μαλακία τους κατέβει…) απλά αμύνεται, και ότι οι παλαιστίνιοι πάσχουν από σύνδρομα ομαδικής αυτοκτονίας τα οποία εκμεταλλεύεται η Χαμάς; Τα ίδια, βέβαια, λέει και η κυρα Nikki (Haley, η ύαινα πρέσβειρα των ηπα στον οηε), οπότε μάλλον είναι διεθνώς γνωστά…

Περιμέναμε τους ντόπιους εγκάθετους «αντι- όλα τα σφάζω κι όλα τα μαχαιρώνω» να καταγγείλουν το συμμαχικό ψοφιοκουναβιστάν που κάνει παιδομάζωμα για να τιμωρήσει τους «παράνομους» μετανάστες…. Σιγά! Εδώ έκαναν τουμπεκί με την επί μήνες μεταχείριση των αφρικάνων μεταναστών απ’ το φασιστικό, μιλιταριστικό ισραηλινό καθεστώς· με τους λατινοαμερικάνους θα ασχολούνταν; Να κατηγορήσουν, δηλαδή, έναν βασικό σύμμαχο του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου, για κρατικό / θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό; Α πα πα!

(Τώρα πια δεν χρειάζεται. Τελικά το ψόφιο κουνάβι λέει ότι θα αλλάξει τακτική – με τον χωρισμό των παιδιών των μεταναστών απ’ τους γονείς τους – γιατί η Ivanka και η Melania δεν εγκρίνουν…)

Περιμέναμε, επίσης, όλους αυτούς τους ψευτο-«ανθέλληνες», να καταγγείλουν το ελληνικό κράτος που εκπαιδεύει τον ισραηλινό στρατό για να βομβαρδίσει την γάζα, τον λίβανο, την συρία, το ιράν, κι ό,τι άλλο γουστάρει… Να οργανώσουν φλογερές (όσο η παπαρολογία τους) διαδηλώσεις, προπαγάνδα… Αλλά ο σικέ «ανθελληνισμός», που ένα στόχο είχε μόνο εξ αρχής, να αποικίσει / διαβρώσει / αποπροσανατολίσει το όποιο ντόπιο κίνημα (που δεν είναι και στα καλύτερά του, άρα θεωρείται μπόσικο απ’ τις υπηρεσίες), αυτό το παραμυθάκι λοιπόν βούλιαξε και πνίγηκε στην ελληνο-ισραηλινή συμμαχία. Επ’ αυτής ο σικέ «ανθελληνισμός» έχει βγάλει τον σκασμό – όπως άλλωστε όφειλε απέναντι στ’ αφεντικά του. Σκασμός και “πετάμε την μπάλα έξω”…

Από τότε κυκλοφορούν εδώ κι εκεί διάφορες βρωμερές, θορυβώδεις, έως δηλητηριώδεις μπουρμπουλήθρες…

(Όμως όλα μέσα στη ζωή είναι…)

Καμπάνια Μ15 + / Μα αφού δεν είναι ούτε ο αδελφός σου ούτε ο φίλος σου! Γιατί να μην τον φας;

Τρίτη 19 Ιούνη. Γιατί να μην λες τις ανθρωποφάγες παπαριές σου φανερέ ή κρυφέ ατζέντη του ισραηλινού φασισταριού και της αιμοβόρας ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας; Ε; Γιατί να μην κάνεις το κουνέλι φλυαρώντας για οποιαδήποτε άλλη μαλακία; Πες τα λοιπόν! Ξέρνα την μαυρίλα του μυαλού και της ψυχής σου! Εμπρός, μίλα! Αυτός εκεί δεν θα σ’ ακούσει…

Ο 22χρονος παλαιστίνιος Sari al-Shubaki μ’ έναν τρόπο μόνο επικοινωνεί πια με τον κόσμο: ανοίγοντας και κλείνοντας τα μάτια του. Ένας ισραηλινός ελεύθερος σκοπευτής τον πυροβόλησε στον σβέρκο στη διάρκεια διαδήλωσης, στην πνιγμένη στο αίμα 14η Μάη. Ο δολοφόνος γύρισε σπίτι του, έκανε το μπάνιο του, χαμουρεύτηκε και παρήγγειλε κάτι απ’ έξω, ή έφαγε το φαγητό που του μαγείρεψε η μάνα του, άραξε, κοιμήθηκε χωρίς εφιάλτες· σίγουρα θα πήρε και τα συγχαρητήρια του διοικητή της μονάδας.

Ο Sari έμεινε παράλυτος συνολικά. Οι γιατροί του νοσοκομείου της Γάζας, με τον όποιο εξοπλισμό διαθέτουν, δεν έχουν καταφέρει καν να βγάλουν όλα τα θραύσματα της σφαίρας· κάποια είναι εκεί. Ανάμεσα στον ώμο και τον σβέρκο του. Γιατί, όλα κι όλα, ο ισραηλινός στρατός επιδιώκει είτε να σκοτώνει είτε να σακατεύει. Δεν κάνει μισοδουλειές: επαγγελματισμός δολοφόνων. Και χρησιμοποιεί τα κατάλληλα πυρομαχικά: σφαίρες ντουμ ντουμ, ή σφαίρες διασποράς.

Ο Sari βρίσκεται από εκείνη την ημέρα στην εντατική του νοσοκομείου al-Shifa· αλλά, “προς θεού”, δεν είναι φίλος μας, δεν είναι συγγενής μας, δεν μας είναι τίποτα. Θεωρητικά θα είχε δύο δυνατότητες. Είτε να μεταφερθεί σε ισραηλινό νοσοκομείο, είτε σε αιγυπτιακό. Θεωρητικά. Το κατοχικό, απαρτχάιντ ισραηλινό καθεστώς απλά δεν δίνει την “άδεια”. Το παλληκάρι που νοσηλευόταν στο διπλανό κρεβάτι της εντατικής πέθανε τελικά – «δεν πήρε άδεια». (Και, προς θεού: Δεν είναι οι δικοί σας, ντάξει; Μην ανησυχείτε, δεν θα σας λείψει κανείς. Ούτε θα τρέχετε σε κηδείες…)

Τα ίδια κάνει, με τον δικό της τρόπο, η χούντα του Καΐρου. Υποσχέθηκε να στείλει ασθενοφόρο για να παραλάβει τον Sari…Όσο το είδατε εσείς (που σας είναι αδιάφορο) άλλο τόσο το είδαν και οι γονείς του. Που και που, είναι αλήθεια, κάποιοι καταφέρνουν να μεταφερθούν σε αιγυπτιακά νοσοκομεία. Ποιος ξέρει; Ίσως να είναι λοταρία…

Για το ισραήλ (και μην τολμήσετε να μουρουρμουρίσετε τίποτα!!! θα σας κάψει η φωτιά των υπηρεσιών σαν «αντισημίτες»!) το πράγμα είναι σαφές. «Υπάρχει απόφαση ότι κάθε αίτηση για είσοδο στο ισραήλ με σκοπό την ιατρική φροντίδα που γίνεται από ενεργούς τρομοκράτες ή διαδηλωτές που συμμετείχαν σε βίαιες πράξεις κοντά στον φράκτη, θα απορρίπτονται αμέσως» απάντησε ο εκπρόσωπος της cogat, του γραφείου τύπου του κατοχικού ισραηλινού στρατού, σε σχετικό ρώτημα του al-Jazzera.

Ο εντελώς παράλυτος 22χρονος Sari al-Shubaki, σε βάρος του οποίου ξέρουμε πολλούς ντόπιους που διαθέτουν τόσους τόνους κυνισμού, αναισθησίας, υποκρισίας και ελάχιστα κρυμμένου κανιβαλισμού ώστε ακόμα κι αν ήταν 200.000 στη θέση του πάλι τα ίδια κακουργηματικά θα έλεγαν για να τους θάψουν όλους ζωντανούς, αυτό ο νεαρός παλαιστίνιος λοιπόν, αύριο ή μεθαύριο μπορεί να πεθάνει. (Αλλά και πώς να ζήσει;)

Τουλάχιστον, όμως, θα έχει πετύχει μια αναγνώριση, που ασφαλώς την προσπεράσατε στην πιο πάνω κατοχική ανακοίνωση, αν και δεν θα έπρεπε: εκτός απ’ τους «τρομοκράτες» παλαιστίνιους, καταδικασμένοι σε εκτέλεση απ’ τους αγαπημένους ισραηλινούς στρατόμπατσους είναι και «διαδηλωτές που συμμετέχουν σε βίαιες πράξεις»…

Καταλαβαίνει κανείς;

Καμπάνια Μ15 + / Μέση Ανατολή

Τρίτη 19 Ιούνη. Στην προσπάθεια να συγκρατηθεί το ιορδανικό βασίλειο στην τροχιά της «τελικής λύσης» για τους παλαιστίνιους, όπως την μεθοδεύουν Ουάσιγκτον, Τελ Αβίβ, και Ριάντ, ο (θα έπρεπε με σιδερένια μπάλα στο πόδι) ισραηλινός πρωθ. Netanyahu πέταξε χτες ως το Αμμάν. Για ποιον λόγο; Για να «διαβεβαιώσει» τον Abdullah τον B ότι «το ισραήλ θα σεβαστεί το καθεστώς των ιερών τόπων στην Ιερουσαλήμ» – δηλαδή του al-Aqsa….

Παρακολουθούμε το ζήτημα… Αλλά θα δίναμε λιγότερο από 1% πιθανότητες ο εκπρόσωπος του φασιστικού, απαρτχάιντ ισραηλινού καθεστώτος να «υποσχέθηκε» ή να «εγγυήθηκε» οτιδήποτε σε ένα αδύναμο (οικονομικά και στρατιωτικά) καθεστώς σαν το ιορδανικό. Το «απείλησε» ταιριάζει πολύ περισσότερο στις περιστάσεις.

Καμπάνια Μ15 + / Η αναγνώριση του απαρτχάιντ

Δευτέρα 18 Ιούνη. Με τις δάφνες του (προσωρινού…) «ειρηνοποιού» στην κορεατική χερσόνησο, το ψόφιο κουνάβι (οι σωματοφύλακες πίσω του) προωθεί το σχέδιο για «την λύση του παλαιστινιακού προβλήματος». Παρότι το σχέδιο δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα, τα βασικά του είναι γνωστά, αφού έχει κάνει μια γύρα στη μέση Ανατολή για να βρει «υποστηρικτές». Να ποια είναι:

Α) Περίπου η μισή απ’ την κατεχόμενη δυτική Όχθη θα αναγνωριστεί σαν «ισραηλινό έδαφος». Πρόκειται για σχεδόν όλες τις περιοχές όπου έχουν κτιστεί οικισμοί εποίκων, δηλαδή για την πιο εύφορη γη…

Β) Θα «αναγνωριστεί» σαν «επικράτεια του παλαιστινιακού κράτους» το υπόλοιπο, το πιο άγονο τμήμα της δυτικής Όχθης – το 11% εκείνου που ήταν η παλαιστίνη πριν δημιουργηθεί το ισραηλινό κράτος…

Γ) Αυτό το «κράτος» δεν θα έχει στρατό, και θα είναι ο ισραηλινός στρατός που θα ελέγχει τα όποια σύνορά του· και, φυσικά, τον αέρα του…

Δ) Οι αιχμάλωτοι της λωρίδας της Γάζας θα «σπρωχτούν» προς την χερσόνησο (εν πολλοίς έρημο) του Σινά. Αυτό απαιτεί την συγκατάθεση της χούντας του Καΐρου, που ως τώρα δυσανασχετεί έντονα. Γίνεται προσπάθεια να «πεισθεί» με υποσχέσεις για «μεγάλα έργα» στο Σινά, στα οποία περιλαμβάνονται η δημιουργία μιας βιομηχανικής ζώνης, ένα εργοστάσιο αφαλάτωσης, και ένας σταθμός παραγωγής ρεύματος. Σ’ αυτά τα «έργα» θα δουλέψουν (φτηνά…) οι παλαιστίνιοι εργάτες. Η ιδέα είναι ότι σιγά σιγά θα μετακομίσουν απ’ τη λωρίδα της Γάζας προς τα εκεί που θα βρίσκουν μεροκάματο. Και, σε κάθε περίπτωση, η «διαχείριση» της μεγαλύτερης ανοικτής φυλακής του κόσμου θα παραχωρηθεί σε μεγάλο βαθμό στην αιγυπτιακή χούντα…

Ε) Η Ιερουσαλήμ θα μείνει για αποκλειστική ισραηλινή χρήση (σαν πρωτεύουσα). Ήδη το ισραηλινό καθεστώς κινείται για τα «τετελεσμένα». Ένας νόμος (ο «νόμος της ευρύτερης Ιερουσαλήμ») πρόκειται να εντάξει περίπου 150.000 (παράνομους) εποίκους της δυτικής Όχθης, σε συγκροτήματα που βρίσκονται κοντά στην πόλη, στη διοικητική ευθύνη της “πρωτεύουσας”. Ένας άλλος νόμος θα αφαιρέσει την άδεια παραμονής στην Ιερουσαλήμ από 100.000 παλαιστίνιους· θα απαραγορευτεί η κατοίκησή τους εκεί. Αυτά θα συμπληρώνονται απ’ αυτά που συμβαίνουν ήδη στην Ιερουσαλήμ: νυκτερινές επιθέσεις της ισραηλινής αστυνομίας σε σπίτια παλαιστινίων, συλλήψεις, κατεδαφίσεις, δημιουργία «εθνικών πάρκων» πάνω σε παλαιστινιακές γειτονιές και νεκροταφεία, κλπ…

ΣΤ) Σε αντάλλαγμα για την οριστική κατάληψη του συνόλου της Ιερουσαλήμ θα προταθεί στους παλαιστίνιους να φτιάξουν άλλη «πρωτεύουσα» (που θα μπορούν να την ονομάσουν «al Quds» ή «νέα al Quds», ή όπως αλλιώς γουστάρουν) σε μια κωμόπολη, ονόματι Abu Dis, μερικά χιλιόμετρα ανατολικά της Ιερουσαλήμ. Η Abu Dis είναι εδώ και μια δεκαετία αποκλεισμένη απ’ την Ιερουσαλήμ με τείχος· ενώ το σχέδιο για την μετατροπή της σε «παλαιστινιακή πρωτεύουσα» είναι παλιό, απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’90…

Ζ) Τα κατεχόμενα από το 1967 «υψώματα του Golan», που είναι διεθνώς αναγνωρισμένη συριακή επικράτεια, επίσης θα γίνουν ισραηλινό έδαφος…

Η) Απομένει μια «λεπτομέρεια»: το τζαμί al-Aqsa, στην Ιερουσαλήμ. Όπως είναι γνωστό το Τελ Αβίβ σκοπεύει να το ισοπεδώσει / εξαφανίσει, και στη θέση του να κτίσει τον «3ο ναό». Μέχρι να γίνει αυτό, θα «προσφέρει» στους παλαιστίνιους μουσουλμάνους (αλλά και στους παλαιστίνιους χριστιανούς, για την εκκλησία της ανάστασης) ένα στενό, τσιμεντένιο διάδρομο, επιτηρούμενο απ’ τον ισραηλινό στρατό…

Ποιος θα μπορούσε να δεχτεί την πιο ελεεινή επικύρωση μιας πρωτοκοσμικής φασιστικής, ρατσιστικής επιδρομής στην παλαιστίνη, που κρατάει ήδη 70 χρόνια; Η Ουάσιγκτον, το Τελ Αβίβ, και το Ριάντ (υποθέτουμε σιωπηλά και η Αθήνα..). Αναζητούνται κι άλλοι, ειδικά απ’ τα αραβικά καθεστώτα.

(φωτογραφία: ο ακροδεξιός αμερικάνος πρεσβευτής στο ισραήλ David Friedman φωτογραφήθηκε πρόσφατα με ισραηλινούς ακροδεξιούς, και μια photoshop αεροφωγραφία του κέντρου της Ιερουσαλήμ, όπου το al-Aqsa έχει κατεδαφιστεί και στη θέση του έχει κτιστεί ο «3ος ναός».

Μετά την διεθνή κατακραυγή τραύλισε κάτι δικαιολογίες του είδους «α, δεν ήξερα», «α, δεν το πρόσεξα»… Οι πάντες όμως ξέρουν τα ισραηλινά σχέδια…)

Καμπάνια Μ15 + / Αμμάν

Δευτέρα 18 Ιούνη. Στην αναζήτηση των επιπλέον υποστηρικτών αρχίζουν οι επιπλοκές. Όπως η ευθύνη του χριστιανικού πατριαρχείου των Ιεροσολύμων δόθηκε κάποτε στο αμελητέο ελληνικό κράτος (γιατί, αλλιώς, θα πήγαινε στη Μόσχα…) έτσι και η ευθύνη των μουσουλμανικών ιερών τόπων της Ιερουσαλήμ (και το al-Aqsa είναι το βασικότερο αν και όχι το μοναδικό) έχει δοθεί στο βασίλειο της ιορδανίας. Το οποίο έχει ιστορικές σχέσεις με την παλαιστίνη (: υπεριορδανία…)

Ο βασιλικός οίκος του Αμμάν είναι παραδοσιακά «φιλοδυτικός». Επειδή η ιορδανία δεν έχει πετρέλαια ή φυσικά αέρια θεωρείται γενικά φτωχό κράτος. Και στηρίζεται εδώ και πολλά χρόνια στην πάνω ή κάτω απ’ το τραπέζι χρηματοδότηση του παλατιού απ’ την Ουάσιγκτον και το Ριάντ: η πιο καθαρή μορφή γεωπολιτικών προσόδων.

Όμως η ευθύνη για το al-Aqsa είναι η μοναδική νομιμοποίηση του ιορδανικού παλατιού, όχι μόνο απέναντι στους άραβες γενικά αλλά απέναντι και στους δικούς του υπηκόους. Αυτό έχει σα συνέπεια (ως τώρα) ότι ο βασιλιάς της ιορδανίας Abdullah ο Β απορρίπτει το αμερικανο-ισραηλινο-σαουδαραβικό σχέδιο.

Για να τον εκβιάσουν, Ουάσιγκτον και Ριάντ έκοψαν την χρηματοδότηση. Αναγκαστικά ο βασιλιάς κατέφυγε σε δάνειο απ’ το δντ (700 εκατομυρίων δολαρίων…) το οποίο του δόθηκε πακέτο μ’ ένα «πρόγραμμα δομικής προσαρμογής»: αύξηση των έμμεσων και άμεσων φόρων, κατάργηση διάφορων επιδοτήσεων… τα γνωστά. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την πρόσφατη εξέγερση μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Ο βασιλιάς αναγκάστηκε να ανακαλέσει τα πιο κραυγαλέα μέτρα και να «παραιτήσει» τον πρωθυπουργό του.

Λίγο νωρίτερα, στις 19 Μάη, ευρισκόμενος στην Istanbul για την «ισλαμική διάσκεψη» που κάλεσε έκτακτα ο Erdogan λόγω της σφαγής των διαδηλωτών στη Γάζα, ο Abdullah o B έκανε κάτι που προκάλεσε εγκεφαλικό τόσο στο Ριάντ όσο και στο Τελ Αβίβ: συναντήθηκε και είχε μια σύντομη κουβέντα με τον ιρανό πρόεδρο Rouhani. Ήταν η πρώτη φορά που γινόταν τέτοια “επαφή” εδώ και 15 χρόνια… Κάποιοι λένε (ίσως όχι συνωμοσιολογικά) ότι στην πρόσφατη ιορδανική εξέγερση κάποιες υπηρεσίες εκτός συνόρων έβαλαν το χεράκι τους, για να προειδοποιήσουν τον ιορδανικό βασιλικό οίκο επί των διεθνών σχέσεών του…

Το Amman είναι «δεμένο» τόσο με τις ηπα όσο και με το σχέδιο του 2011 για την διάλυση της συρίας: στο ιορδανικό έδαφος, κοντά στα σύνορα με την συρία, υπάρχει αμερικανική βάση, και η ιορδανική επικράτεια υπήρξε όλα αυτά τα χρόνια έδαφος εκπαίδευσης, επιμελητείας και εξορμήσεων για αντικαθεστωτικούς ενόπλους στον συριακό νότο.

Τώρα το ιορδανικό βασίλειο βρίσκεται οριστικά μπροστά σε σταυροδρόμι. Το σχέδιο της διάλυσης της συρίας απέτυχε, οι νικητές είναι με το μπλοκ της Αστάνα, και ο Abdullah πρέπει να διαλέξει είτε να ηττηθεί εντελώς (εγκαταλείποντας το al-Aqsa) είτε να αλλάξει στρατόπεδο. Στην δεύτερη περίπτωση υπάρχει μια καλή ανταμοιβή: η Ντόχα μπορεί να προσφέρει τα 1 ή 2 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο που έκοψαν η Ουάσιγκτον και το Ριάντ…

Αν το αποφασίσει, δεν μπορεί να κάνει ο Abdullah o B μια τέτοια στροφή 180 μοιρών μέσα σε μια βδομάδα ή ένα μήνα. Όμως υπάρχουν διάφοροι που διαβλέπουν ότι ξεκίνησε να την κάνει.

Θα φανεί.

(φωτογραφία: Αριστέρα ο Rouhani, δεξιά ο Abdullah… Στην Άγκυρα, πριν ένα μήνα…)

Καμπάνια Μ15 + / Τεχεράνη – al Quds

Δευτέρα 18 Ιούνη. Το «σχέδιο του αιώνα» που έχει φτιάξει ο σώγαμπρος του ψόφιου κουναβιού και οι φίλοι του θα απορριφθεί (όταν και όποτε δημοσιοποιηθεί), αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα ούτε την Ουάσιγκτον ούτε το Τελ Αβίβ. Θα προχωρήσουν στην εφαρμογή του δια της βίας, όπως κάνουν ήδη.

Εκείνο που τους ανησυχεί έντονα είναι ότι οι στρατιωτικοί τους αντίπαλοι σ’ αυτόν τον σχεδιασμό δεν είναι αμελητέοι. Τεχεράνη, Βαγδάτη, Δαμασκός, Βηρυττός – και στο βάθος Άγκυρα. Κάπου ακόμα πιο πίσω Μόσχα και Πεκίνο…

Γι’ αυτό το μιλιταριστικό καθεστώς του ισραήλ θέλει, οπωσδήποτε, να «τσακίσει» τόσο το ιράν όσο και την Χεζμπ’ αλλάχ. Γι’ αυτό κάνει αεροπορικές ασκήσεις πολλαπλών στόχων, σε «κοντινές» και «μακρινές» αποστάσεις, στο ελλαδιστάν. Γι’ αυτό κάνει εδώ ασκήσεις carpet bombing με στόχο τη Γάζα και το νότιο Λίβανο.

Σ’ αυτό είναι που ο έλληνας σύμμαχος προσφέρει κάθε βοήθεια στο Τελ Αβίβ. Γι’ αυτό ο άξονας Ουάσιγκτον – Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ είναι τυπική εγκληματική οργάνωση. Δεν είναι η Τεχεράνη ή η Χεζμπ’ αλλάχ που «τρώγονται» για καυγά! Το ανάποδο ισχύει: προκειμένου να επιταχύνει και να εξασφαλίσει την ιμπεριαλιστική του επέκταση στη μέση Ανατολή, το ισραηλινό απαρτχάιντ είναι υποχρεωμένο να κλιμακώσει «άγρια» τις πολεμικές του επιχειρήσεις…

Και το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο έχει αποφασίσει: βοηθάει όσο μπορεί…

Καμπάνια Μ15 + / Οι ειρηνιστές απ’ την Ουάσιγκτον

Κυριακή 17 Ιούνη. Κανείς δεν περιμένει την επίσημη ανακοίνωση του (θρυλούμενου) «αμερικανικού σχεδίου για την επίλυση του παλαιστινιακού προβληματος», επειδή όλοι το ξέρουν: έχει καταστρωθεί στο Τελ Αβίβ, κι αν περιέχει κάτι «ψιλά» που θα μπορούσαν να το δυσαρεστούν, είναι μόνο για το ξεκάρφωμα.

Δεν υπάρχει κάτι να περιμένει κανείς. Η Ουάσιγκτον απλά θα επικυρώσει τις απαρτχάιντ ισραηλινές κατακτήσεις στη δυτική Όχθη. Και, επιτέλους, «για να τελειώνουμε μ’ αυτές τις αντι-σημιτικές κατηγορίες περί ρατσιστικού καθεστώτος», αυτές οι κτήσεις θα εκκενωθούν απ’ τους παλαιστίνιους / άραβες. Κι «ας πάνε όπου θέλουν» όπως έλεγε κάποτε (το 1993 δηλαδή) ο τότε αμερικάνος υπ.εξ., Lawrence Eagleburger για την εξελισσόμενη ήδη τότε εθνοκάθαρση / σφαγή στη βοσνία.

Εντός ισραήλ «κουβεντιάζονται» (ή, απλά ανακοινώνονται, προς τέρψη του κοινού) εφιαλτικά πράγματα σε βάρος των παλαιστίνιων. Εκτός… όλα πάνε καλά…

Και το συμμαχικό ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο, δεν έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα: «νίκη στον ισραηλινό στρατό!» – σα να το έχουμε καταλάβει. Από διάφορες μεριές….

Τα καθάρματα νοιώθουν ότι έχουν τον κόσμο κάτω απ’ τις αρβύλες τους. Πότε, άραγε, όχι μόνο θα τους ξεγυμνώσουμε, αλλά θα τους αναγκάσουμε να τρέχουν ξυπόλητοι; Πότε;