Παντού αλλού παίζουν χοντρά φράγκα. Μόνο εδώ δεν παίζουν – ε;

Κυριακή 13 Γενάρη. Τον Ιούνη του 2015, ένας απ’ τους διανοούμενους ηγέτες των εβραϊκών οργανώσεων ανέβηκε στη σκηνή μπροστά σε εκατοντάδες αμερικανοεβραίους ηγέτες και κάλεσε την κοινότητα να κάνει πικετοφορία έξω απ’ το σπίτι ενός νεαρού φοιτητή.

Ήταν μια κομβική ομιλία στο ετήσιο συνέδριο της αμερικανοεβραϊκής επιτροπής, στη χρονιά που οι αμερικανοεβραϊκές οργανώσεις βρίσκονταν στην κορύφωση εκείνου που ένοιωθαν σαν σπάσιμο των νεύρων τους.

Οι ηπα ήταν έτοιμες να υπογράψουν μια συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν, παρά την καθολική αντίθεση των εβραϊκών οργανώσεων. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός ταξίδεψε ως την Ουάσιγκτον για να επιτεθεί στον αμερικάνο πρόεδρο μιλώντας στην βουλή των αντιπροσώπων. Και στα παρασκήνια, διάφοροι μεγαλοχρηματοδότες έκαναν ελιγμούς για να ελέγξουν αυτές τις οργανώσεις…

Έτσι ξεκινάει ένα άρθρο της η αμερικανοεβραϊκή εφημερίδα The Forward – στις 31 Δεκέμβρη 2018. Για να προχωρήσει σε μια ακόμα τεκμηριωμένη αποκάλυψη των υπόγειων μηχανισμών επίθεσης / προβοκατσιών εναντίον της φοιτητικής οργάνωσης “φοιτητές για την δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη” (SJP). Οι συγκεκριμένες δημόσιες επιθέσεις / προβοκάστιες γίνονταν ανώνυμα (περίεργο, ε;) μέσα απ’ τα social media, κάτω απ’ την μυστηριώδη ταμπέλα «SJP Uncovered».

Ευτυχώς εκτός ελλάδας δεν υπάρχει αυτό το είδος των χρήσιμων ηλιθιων που πιστεύει ότι τέτοιες δυσφημιστικές / παραπλανητικές / προβοκατόρικες εκστρατείες υπέρ του ισραηλινού κράτους γίνονται από αγνούς εθελοντές… Δεν υπάρχουν αυτοί οι χρησιμοι ηλίθιοι που όταν βλέπουν τις προβοκάτσιες νομίζουν ότι “α, είναι κάποιοι που σκέφτονται αλλιώς”… Εκτός ελλάδας καταλαβαίνουν. Και ψάχνουν τους χρηματοδότες αυτών των εκστρατειών.

Μέχρι την δημοσίευση του άρθρου του The Forward οι χρηματοδότες του « SJP Uncovered» ήταν άγνωστοι. Αλλά το επιτελείο της εφημερίδας τους βρήκε. Είναι μια νόμιμη (και στα λόγια πολύ «κυριλέ» και πολύ «δημοκρατική») οργάνωση με τίτλο «Israel on Campus Coalition» (ICC), έδρα την Ουάσιγκτον, και τρανούς επίσημους χρηματοδότες. Η The Forward εντόπισε χρηματοδότηση πάνω από 1 μύριο δολάρια του ICC προς το «SJP Uncovered», το οικονομικό έτος 2016/2017. Τι έξοδα είχε αυτό το υπόγειο και ανώνυμο project; Εκτός απ’ τις πληρωμές των ανώνυμων προβοκατόρων των social media, ήταν και οι πληρωμές σε πολιτικές συμβουλευτικές εταιρείες, που έστελναν «πράκτορές» τους στα πανεπιστήμια, για να παρακολουθούν τους «στόχους», τα μέλη του SJP.

Έχουν ενδιαφέρον μερικές επιπλέον λεπτομέρειες. Ως και το 2014 το ICC ήταν μια τυπική φιλο-ισραηλινή οργάνωση με «λευκή» δράση. Η αλλαγή στην τακτική και η υιοθέτηση υπόγειων, βρώμικων τακτικών έγινε το 2015· την χρονιά που το ισραηλινό κράτος θεώρησε ότι χάνει (εξαιτίας της διοίκησης Obama) την στρατηγική εύνοια της Ουάσιγκτον. Είχε προηγηθεί, το καλοκαίρι του 2014, η ισραηλινή σφαγή στη Γάζα. Καθώς το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς ξανα-αποκαλυπτόταν σαν αυτό που πράγματι είναι, και καθώς έχανε την θηριώδη κάλυψη που είχε μάθει να απολαμβάνει απ’ τις ηπα, ανέλαβε δράση. Ένας πρώην επαγγελματίας της «φιλίας με το ισραήλ» στα πανεπιστήμια έδωσε την εξήγηση γι’ αυτήν την στροφή στην επιθετικότητα και στις προβοκάτσιες:

Είχε γίνει καθαρό ότι ο παλιός τρόπος να κάνουμε την δουλειά … δεν απέδιδε, δεν ήταν αποτελεσματικός, και ότι χρειαζόταν μια καινούργια επιθετική προσέγγιση στα πράγματα… Το γενικό πλαίσιο όταν … ότι η φιλοϊσραηλινή κοινότητα δεν θα καθόταν απαθής, ότι θα περνούσε στην επίθεση… Ήταν ξεκάθαρο απ’ την αρχή ότι το περνάμε στην επίθεση σήμαινε να βάλουμε στο στόχαστρο τους φοιτητές / στελέχη που ενίσχυαν το BDS….

Το ρεπερτόριο αυτής της επιθετικότητας – με – κουκούλες δεν ήταν σπουδαίο. Οι υποστηρικτές της παλαιστινιακής αντίστασης άρχισαν να χαρακτηρίζονται “τρομοκράτες”. Ακόμα και όμοιοι με τους ρατσιστές της ku klux klan – λόγω (αντεστραμμένου) αντισημιτισμού φυσικά…

Το ρεπορτάζ του The Forward έχει πολλές λεπτομέρειες. Ονόματα, ημερομηνίες, συναντήσεις κλπ. Σημειώνει επίσης ότι η “αλλαγή τακτικής” δεν έγινε δεκτή απ’ όλους αμερικανοεβραίους φοιτητές μέλη του ICC, για ευνόητους λόγους. Δεν έχει σημασία. Μερικοί “προδότες” λιγότεροι ή περισσότεροι δεν κάνει διαφορά…

Όχι βέβαια! Το μόνο μέρος του πλανήτη που οι πάντες είναι “αγνοί ιδεολόγοι” και “αλτρουϊστές” είναι το ελλαδιστάν!

Κυριακή 13 Γενάρη. Ακόμα κι αν αυτοί οι “αγνοί ιδεολόγοι” κλπ χρησιμοποιούν ακριβώς τις ίδιες τακτικές με τους χρηματοδοτούμενους όμοιούς τους σε άλλα μέρη του κόσμου… Ακόμα κι αν δρουν ανώνυμα ή με πλαστά ονόματα, με πλαστούς “λογαριασμούς” στο διαδίκτυο… Ακόμα κι αν χρησιμοποιούν ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα… Ακόμα κι αν υπηρετούν τον ίδιο σκοπό…Ακόμα κι αν ο σκοπός είναι διπλός: το δεύτερο συστατικό του η υποστήριξη του ελληνικού ιμπεριαλισμού…

Τι να πει και η ασταμάτητη μηχανή; Αν είναι έτσι… πως θα προκόψει αυτός ο τόπος αν είναι η όαση της δωρεάν προβοκάτσιας, της δωρεάν πλαστογραφίας, των δωρεάν υπονόμων, του δωρεάν φιλορατσισμού και φιλοϊμπεριαλισμού; O.K. Είναι βρώμικες δουλειές όλα αυτά… Αλλά δεν πρέπει να πληρώνονται και στο ελλαδιστάν όπως παντού αλλού; Τι «ντάμπινγκ» είναι αυτό; Τι παρακρατικός εθελοντισμός; Ε;

Όχι στις δωρεάν (βρωμο)δουλειές!!! Δεν είναι χόμπι – είναι επάγγελμα, είναι τρόπος να βγαίνει το ψωμί!!!

Μέση Ανατολή 1

Σάββατο 12 Γενάρη. Προχτές ο “σωματοφύλακας” Pompeo, αμερικάνος υπ.εξ., ήταν στο Κάιρο – σε μια ακόμα τουρνέ ενθάρρυνσης διαφόρων αιμοβόρων αραβικών καθεστώτων. Έκανε μια ομιλία στο αμερικανικό πανεπιστήμιο της πόλης (εκεί είχε κάνει μια βαρυσήμαντη ομιλία και ο Obama, το 2009) – για να δώσει συμβολικό βάρος στην (όχι και τόσο) καινούργια αμερικανική γραμμή γι’ αυτό το δευτερεύον πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου πολέμου:

…Ας το ξεκαθαρίσω: η αμερική δεν πρόκειται να υποχωρήσει πριν τελειώσει ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας. […] Αλλά, όπως είπε ο πρόεδρος Trump, επιδιώκουμε οι εταίροι μας να κάνουν περισσότερα, και σ’ αυτήν την προσπάθεια θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να προχωρήσουμε μαζί.

Απ’ την μεριά μας οι αεροπορικές επιθέσεις στην περιοχή θα συνεχιστούν εφόσον υπάρχουν στόχοι.[…]

Και όσο θα συνεχίζεται ο πόλεμος, θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε τους εταίρους μας στις προσπάθειές τους να διαφυλάξουν σύνορα, να συλλάβουν τρομοκράτες, να ελέγχουν ταξιδιώτες, να στηρίζουν πρόσφυγες, και άλλα. Αλλά η «υποστήριξη» είναι η λέξη κλειδί…

Αν αυτή είναι η γραμμή που εκφράζει το ψόφιο κουνάβι (και έχει μια λογική να είναι αυτή), η Ουάσιγκτον ψάχνει για άραβες πεζικάριους για να σκοτώνονται – εναντίον της Τεχεράνης προφανώς – ενόσω αυτή (και το Τελ Αβίβ) θα υποστηρίζουν από ψηλά… Πρόκειται, βέβαια, για την βολική ιδέα του «αραβικού νατο»…

Και η Angela (εννοείται…)

Παρασκευή 11 Γενάρη. Το ρατσιστικό, απαρτχάιντ ισραηλινό κράτος αποφάσισε ότι η Angela Davis έχει πέσει βαθιά στο αμάρτημα του (αντεστραμμένου) αντισημιτισμού – επειδή υποστηρίζει την παλαιστινιακή αντίσταση. Ως εδώ τίποτα παράξενο: οι φασίστες του Τελ Αβίβ, οι οπαδοί και οι σύμμαχοί τους, είναι αδίστακτοι: όταν σκοτώνεις κατά βούληση και ανεμπόδιστα διαδηλωτές επί μήνες μπορείς να κάνεις οτιδήποτε.

Ένα «ινστιτούτο πολιτικών δικαιωμάτων» (στο Birmingham της Alabama, όπου έχει γεννηθεί και μένει η Davis) την βράβευσε τον περασμένο Οκτώβρη, αναγνωρίζοντάς την σαν μια απ’ τις πιο αναγνωρισμένες παγκόσμια προσωπικότητες στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που δίνει φωνή σ’ αυτούς που δεν έχουν δύναμη να μιλήσουν.

Λάθος, μεγάλο λάθος κυρ ινστιτούτο! Ρώτησες το Τελ Αβίβ; Ρώτησες τους οπαδούς και τους τσατσορουφιανούς του; Πήρες άδεια; Όχι. Συνεπώς το κυρ ινστιτούτο, αφού του τράβηξαν οι αρμόδιοι και τα δύο αυτιά, στις αρχές Γενάρη εξέδωσε μια νέα ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία «…Εξέτασε από πιο κοντά τις δηλώσεις και την δημόσια παρουσία της κυρίας Davis, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν πληροί όλα τα κριτήρια για την βράβευσή της…». Ήταν, μάλιστα, τόσο «γενναίο» και «σίγουρο» το κυρ ινστιτούτο για την αναθεώρηση της άποψής του για την Davis ώστε ΔΕΝ της είπε (παρά τα αίτηματά της) ποια ήταν τα «ψεγάδια» της. Ξεφτιλίστηκε το κυρ ινστιτούτο!!.. Λιβανιστήρι του Netanyahou έγινε το κυρ ινστιτούτο… Η Davis (και όχι μόνον αυτή) έμαθε, τελικά, τα κουσούρια της “ανεπίσημα”: δικαιοσύνη και δικαιώματα στην Παλαιστίνη γιοκ!

Σε ότι αφορά τους φασίστες του Τελ Αβίβ τα δεδομένα είναι γνωστά. Προσέξτε όμως πόσο εύκολα αυτά τα “δεδομένα” φτάνουν ακόμα και να γελοιοποιούν (με την συναίνεσή τους) ανθρώπους που, υποθέτουμε, θα ήταν αξιοσέβαστοι – μέχρις ότου “συλληφθούν επ’ αυτοφώρω” απ’ την αστυνομία σκέψης για (αντεστραμμένο) αντισημιτισμό από σπόντα. Αναφερόμαστε στα στελέχη του κυρ ινστιτούτου (διάφοροι απο ‘κει, που πέρα απ’ τις απόψεις τους έπρεπε να διαφυλάξουν πια και την αξιοπρέπειά τους, παραιτήθηκαν και τα βρόντηξαν…) Άντε, τώρα, να τους ξαναδώσει κανείς σημασία (εκτός απ’ τους εγκάθετους) για “προστάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”…

Δείτε το ζήτημα στο ευρύτερο πεδίο του: οι φασίστες Α ή οι φασίστες Β, ανάλογα με τους στόχους τους, καταφέρνουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (έχουν γίνει γνωστοί απ’ τα ντοκυμαντέρ the lobby, τόσο για την αγγλία όσο και για τις ηπα) να επιβάλλονται.

Κι έτσι πράγματι η Παλαιστίνη έχει ξαναγίνει ένα απ’ τα βασικά σημεία «περιστροφής» του πλανήτη, στον 21ο αιώνα…

(φωτογραφία πάνω: η Angela Davis, καταζητούμενη απ’ το fbi ως Μαύρη Πάνθηρας και κομμουνίστρια, το 1970. Την έδεσαν τον Οκτώβρη εκείνης της χρονιάς.

Κάτω: Δυο χρόνια, μετά την απελευθέρωσή της. Τώρα την κυνηγάει μια άλλη αστυνομία των λευκών ρατσιστών… Είναι μια ανάμεσα σε άλλες: οι εμπροσθοφυλακές…)

Ανεπιθύμητος

Παρασκευή 11 Γενάρη. Ο έλληνας πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος νο 3 εξακολουθεί να είναι κόκκινο πανί – για τους άραβες (παλαιστίνιους) χριστιανούς. Τον περίμεναν με μπινελίκια πάλι στη Βηθλεέμ – για τους γνωστούς λόγους: πουλάει την “εκκλησιαστική περιουσία” (“του”…) σε ισραηλινούς. Ειδικά (αν και όχι μόνο) στην ανατολική Ιερουσαλήμ (αναλυτικότερα στο Sarajevo 123a, Δεκέμβρης ’17).

Οι άραβες χριστιανοί εξακολουθούν να ζητούν απ’ τον Θεόφιλο νο 3 και όλους τους έλληνες «αγιοαταφίτες» να ξεκουμπιστούν. Και να αναλάβουν το πατριαρχείο άραβες / παλαιστίνιοι παπάδες. Δεν μπορούν να το επιβάλλουν· αλλά, το έχουμε πει, το θέμα ενδιαφέρει έντονα την Μόσχα, πολιτική και εκκλησιαστική.

Τώρα, μάλιστα, που το αρχιτραγάτο της Istanbul ευλόγησε την δημιουργία εθνικιστικού ουκρανικού τραγάτου, έχουν ένα λόγο παραπάνω εκεί, στο «ξανθό γένος»…

Πίσω απ’ τα διπλά και τριπλά τείχη

Δευτέρα 7 Γενάρη. Καταλαβαίνουμε ότι κινδυνεύουμε να ξαναπέσουμε στο θανάσιμο αμάρτημα του (αντεστραμμένου) “αντισημιτισμού” – αλλά αν υπάρχει θεός, όπως υποστηρίζουν οι κατασκευαστές και οι υποστηρικτές αυτού του εγκληματικού κρατικού, ρατσιστικού δόγματος, ίσως μας καταδικάσει με ελαφρυντικά.

Την ίδια ώρα που τα τείχη είναι ο διεθνής mainstream αντιπερισπασμός, το ισραηλινό φασιστικό κράτος αποφασίζει ότι τέλειωσε το πάρτη στις φυλακές του. Όπου υπάρχουν 4.500 παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι, εκ των οποίων πάνω από 300 χωρίς συγκεκριμένο κατηγορητήριο, και χωρίς δικαίωμα να δικαστούν… Είναι, προφανώς, τα καλύτερα μαθήματα απ’ το νοτιοαφρικάνικο απαρτχάιντ που εμπνέουν την αυτοχαρακτηριζόμενη «μόνη δημοκρατία στη μέση Ανατολή» – με την άδεια και την έγκριση, φυσικά, όλων των υπόλοιπων αυτοχαρακτηριζόμενων δημοκρατιών του καπιταλιστικού πλανήτη.

«Το πάρτυ τέλειωσε» λοιπόν για τους αιχμάλωτους της παλαιστινιακής αντίστασης. Τέρμα τα κοκτέιλ, τέρμα η μουσική στο διαπασών μέχρι το πρωΐ, τέρμα οι διαγωνισμού χορού, τέρμα το ρεμπελιό στις εύφορες και σκιερές κοιλάδες των ισραηλινών κάτεργων… Ή όχι;

«θα τους κάνουμε την ζωή χειρότερη…» ανήγγειλε ο Gilad Erdan, ισραηλινός υπουργός στρατηγικών υποθέσεων και κρατικής ασφάλειας. Που σημαίνει ότι:

– Θα απαγορευτεί στους πολιτικούς κρατούμενους να μαγειρεύουν το φαγητό τους, όπως τώρα. «Αυτό είναι άδικο» είπε ο φασίστας υπουργός «γιατί τρώνε φαγητό καλύτερης ποιότητας απ’ ότι οι ποινικοί κρατούμενοι». Τα ίδια σκατά για όλους – να κάτι αληθινά δημοκρατικό!

– Θα περιοριστούν σημαντικά τα κουπόνια σίτισης που λαμβάνουν οι πολιτικοί κρατούμενοι από διάφορες διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (για να ψωνίζουν απ’ τις καντίνες των φυλακών). Το πλαστικό χρήμα απαγορεύεται στις ισραηλινές φυλακές!

– Θα περιοριστεί σημαντικά η παροχή νερού στις πτερυγές τους. Θα περιοριστεί επίσης σημαντικά η πρόσβασή τους στα λουτρά. Οι ντουζέριες θα απομακρυνθούν απ’ τις πτέρυγες (ίσως μεταφερθούν σε ζωολογικούς κήπους…) «Αφήνουν επίτηδες συνέχεια ανοικτό το νερό στις βρύσες σαν μορφή διαμαρτυρίας» – επιτέλους, λίγη οικολογική συνείδηση δεν θα έβλαπτε ω παλιοτρομοκράτες!

– Θα τους απαγορευτεί να βλέπουν στην τηλεόραση διεθνή ποδοσφαιρικά παιχνίδια. Έλεος! Το ποδοσφαιρικό θέαμα διαφθείρει! Απο ‘δω και πέρα μόνο παιδαγωγικά ισραηλινά μιλιταριστικά κόμικς.

– Θα περιοριστούν τα επισκεπτήρια. Οι επισκέψεις αράβων βουλευτών του ισραηλινού κοινοβουλίου θα απαγορευτούν εντελώς. (Όχι να κάνουμε και παράπονα για τις συνθήκες κράτησης, ε;)

– Θα καταργηθεί η κατανομή της κράτησης των πολιτικών κρατουμένων σε διαφορετικές πτέρυγες με βάση την πολιτική τους ένταξη. Απο ‘δω και στο εξής οι αιχμάλωτοι της Hamas και της Fatah θα είναι φυλακισμένοι μαζί – με την ελπίδα ότι θα σκοτωθούν μεταξύ τους (ναι, αυτό ακριβώς υπονοήθηκε!).

Δεν είμαστε προφήτες, αλλά κάτι μας λέει ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι της Hamas και της Fatah θα προτιμήσουν να μην σκοτωθούν, παρά τις όποιες διαφωνίες τους. Μπορεί, μάλιστα, να προκύψουν και βήματα προσέγγισης που δεν θα αρέσουν καθόλου στο φασιστικό ισραηλινό καθεστώς. Ωστόσο δεν πρέπει να το αδικήσουμε. Όταν το «συλλογικό εγώ» σου είναι ένα σφυρί κι όταν θέλεις όλα τα «προβλήματα» να είναι πρόκες, ένα μόνο μπορείς να κάνεις. Να καρφώνεις και να βαράς ξανά και ξανά. Ακόμα και στον αέρα.

Δεν περιμένουμε απ’ τα ντόπια καλόπαιδα / τσατσορούφιανους του ισραηλινού απαρτχάιντ να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτήν την κρατική βία, από «αντιφασιστικές» θέσεις. Έτσι κι αλλιώς ο «αντιφασισμός» τους είναι μια απάτη που έχει αποκαλυφθεί πλέον. Πέφτει στην ευθύνη όλων των υπόλοιπων να προσθέσουν την κατάσταση των πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές στο λογαριασμό της έχθρας τους τόσο σ’ αυτό το ρατσιστικό καθεστώς όσο και στην ελληνο-ισραηλινή φιλία και συμμαχία.

Το γρηγορότερο. Πριν ξεμείνουμε από «αριστερούς» καραγκιόζηδες στο γκουβέρνο.

Negative attitude forbidden…

Δευτέρα 7 Γενάρη. Την ίδια ώρα που στο ψοφιοκουναβιστάν υπάρχει μια κάποια αμφιθυμία σε σχέση με την κατασκευή ενός «ισραηλινού τύπου» τείχους στα σύνορα με το μεξικό (το ψόφιο κουνάβι ίσως κάνει μια μικρή υποχώρηση, και αντί για μπετόν βολευτεί με συρματόπλεγμα, με φράχτη δηλαδή – αλλά με όλα τα υπόλοιπα γκάτζετ στη θέση τους), το αμερικανικό νομοθετικό ετοιμάζεται να ψηφίσει διακομματικά (αν και όχι με εντυπωσιακή πλειοψηφία) ένα νόμο που θα επιτρέπει στην αμερικανική κυβέρνηση να κόβει τις σχέσεις της (οικονομικές προφανώς) με όποια εταιρεία συμμετέχει στο μπουκοτάζ κατά του απαρτχάιντ ισραηλινού καθεστώτος. Φαίνεται πως από πολλές απόψεις αυτό θεωρείται σημαντικότερο απ’ την μερική παράλυση των δημόσιων υπηρεσιών στις ηπα – κι έτσι οι «συμμαχία των προθύμων» σπεύδει ώστε αυτός να είναι ο πρώτος act του 2019.

Κάποιος θα έλεγε “και τι μας νοιάζει τι κάνουν και τι παθαίνουν οι αμερικανικές επιχειρήσεις;” Αστείο! Τίποτα δεν θα πάθουν!!! Προφανώς το ζήτημα αφορά πολύ περισσότερα απ’ τις επιχειρήσεις! Αφορά πανεπιστήμια, αφορά δήμους… Αφορά τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό – για όποιον δεν το κατάλαβε! Αν ο νόμος περάσει (όλα δείχνουν ότι έτσι θα συμβεί) θα είναι κάτι σαν την «μητέρα όλων των απαγορεύσεων» κατά του κινήματος BDS. Φυσικά υπάρχουν μαχητικοί αντίπαλοι μιας τέτοιας νομοθεσίας και εκτός BDS. «Επώνυνοι» και «ανώνυμοι» – και όχι λίγοι. Οπότε η υπεράσπιση ενός εξώφθαλμα ρατσιστικού καθεστώτος σαν το ισραηλινό, γίνεται ήδη κεντρικό σημείο αναφοράς· αναφοράς και «σχάσης» στο εσωτερικό της αμερικανικής κοινωνίας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στο usa. Φαίνεται όμως ότι τώρα, σε μια κλυδωνιζόμενη και με όλο και λιγότερη «αυτοπεποίθηση» πρώην μόνη υπερδύναμη, η ίδια η απαγόρευση της έμπρακτης κριτικής σ’ ένα φασιστικό καθεστώς (αντίθετη με την συνταγματική ιστορία των ηπα, με την οποία οι αμερικάνοι έχουν κόλλημα…) θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα απ’ ότι επιδιώκει. Θα συμβάλει, δηλαδή, στην αντι-ιμπεριαλιστική ριζοσπαστικοποίηση ενός τμήματος των αμερικάνων· που ως τώρα ήταν απλά «ανθρωπιστές» σε ότι αφορά τους παλαιστίνιους.

Κάποιοι μιλάνε για «νέο μακαρθισμό». Υπάρχουν τέτοια στοιχεία, αλλά είναι σ’ ένα διαφορετικό ιστορικό περιβάλλον…

Μία η Παλαιστίνη – παντού

Παρασκευή 4 Γενάρη.

Παλαιστίνιοι διαδηλωτές στην πρώτη γραμμή στη λωρίδα της Γάζα, στις 14 Δεκέμβρη. Η Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής συνεχίζεται – σε λίγο θα κλείσει ένας χρόνος διαδηλώσεων, δολοφονιών, αδιαπραγμάτευτης αντίστασης…

 

Το σπίτι μιας χήρας στον προσφυγικό καταυλισμό al- Amari κοντά στη Ramallah, κατεστραμμένο απ’ τον ισραηλινό στρατό, στις 15 Δεκέμβρη. Ο γυιός της πέταξε ένα μάρμαρο από μια ταράτσα και σκότωσε έναν ισραηλινό στρατιώτη, στη διάρκεια συγκρούσεων μετά από εισβολή του στρατού στον καταυλισμό. Αυτό λέγεται «ισραηλινή δικαιοσύνη» – όχι ναζισμός.

 

Διαδήλωση / κηδεία του 18χρονου Ayman Shubeir στην Deir al-Balah, στη λωρίδα της Γάζα, στις 22 Δεκέμβρη. Είναι ένας απ’ τους 295 παλαιστίνιους διαδηλωτές που δολοφόνησε ο ισραηλινός στρατός μέσα στο 2018 στη λωρίδα της Γάζα (κυρίως) και στη δυτική Όχθη. Οι τραυματισμένοι είναι πάνω από 29.000, εκ των οποίων οι 6.000 από κανονικά πυρά στη λωρίδα της Γάζα.

Αλλά οι δολοφονίες σχεδόν 300 διαδηλωτών στην «εγγύς ανατολή», στην Παλαιστίνη, ειδικά όταν γίνονται από ένα τόσο και τέτοιο πρωτοκοσμικό κράτος, δεν έχουν αξία μπροστά σε, ας πούμε, ένα μικροαστικό show τύπου «κίτρινα γιλέκα». Μιλώντας πιο γενικά: η ρητή ή άρρητη γνώμη της συντριπτικής πλειοψηφίας των πρωτοκοσμικών (των ελλήνων συμπεριλαμβανόμενων) είναι: καλύτερα να δολοφονούνται ΕΚΕΙ παρά να δραπετεύουν, να διαφεύγουν, και να έρχονται ΕΔΩ.

Καλύτερα να τους σκοτώνουν οι φασίστες εκεί παρά να πέσει το βάρος των δολοφονιών τους στους φασίστες εδώ.

Επίσης, σε ότι αφορά ειδικά το ελληνικό κράτος / παρακράτος: «τι ωραία που έχουμε συμμάχους αληθινούς χασάπηδες, αυτούς στο Τελ Αβίβ και τους άλλους στο Κάιρο! Πόσα μαθαίνουμε απ’ αυτούς τους έμπειρους!..»

Το χρυσό (;) δωμάτιο με τους καθρέφτες…

Πέμπτη 3 Γενάρη. Δεν είναι, λοιπόν, μόνο το Εβραϊκό Μουσείο του Βερολίνου αντισημιτικό… Είναι κι άλλοι…

Με βάση τον κρατικίστικο, ρατσιστικό και αντεστραμμένο ορισμό περί «αντισημιτισμού» που λανσάρει το Τελ Αβίβ και οι σύμμαχοί του, η unesco είναι «αντισημιτικός οργανισμός». Οπότε το 2017 δήλωσε την αποχώρησή του απ’ αυτόν – που έγινε οριστικά, σύμφωνα με το καταστατικό του οργανισμού, στο τέλος του 2018. Μαζί αποχώρησε και η Ουάσιγκτον. Πριν, απ’ το 2011 (με κυβέρνηση Obama) ηπα και ισραήλ είχαν πάψει να πληρώνουν τις εισφορές τους στην unesco… Επειδή δέχτηκε την «παλαιστίνη» (την ποιά;) σαν «πλήρες μέλος».

Οι αφορμές έχουν αξία μόνο σαν επιβεβαίωση μιας ιδεολογικής παράνοιας, αναμενόμενης από καθεστώτα ρατσιστικά, μιλιταριστικά – που χάνουν το «πάνω χέρι» όπως είχαν μάθει. Ο Netanyahou για παράδειγμα, απέρριψε τον περασμένο Σεπτέμβρη την πρόσκληση της unesco να πάρει μέρος σ’ ένα συνέδριο για τον αντισημιτισμό, επειδή – προφανώς – θα αφορούσε τον πραγματικό αντισημιτισμό, κι όχι την ισραηλινή θηριώδη αντιστροφή της έννοιας και της ιστορίας.

Το πιο ενδιαφέρον πάντως είναι ότι η σταδιακή διάλυση όλο και περισσότερων πολυμερών οργανισμών και συμφωνιών, που μορφοποιούσαν (μερικές φορές ουσιαστικά, άλλες φορές συμβολικά) την «παγκόσμια τάξη» μετά το τέλος του Β παγκόσμιου, γίνεται από θέσεις αδυναμίας. Παρότι τα «αναθεωρητικά» κράτη (πρώτα και κύρια οι ηπα και μετά το ισραήλ) παριστάνουν ότι νοιώθουν τόσο δυνατά ώστε να «ξεπερνούν» δεσμεύσεις και συμφωνίες που, έτσι λένε, τα φρενάρουν στις επιδιώξεις τους (πάντα για το καλό της ανθρωπότητας)…

Αυτή καθεαυτή η «παγκόσμια τάξη», όποια μορφή κι αν έχει, είναι – μάρτυρας η ιστορία – μια ενδιάμεση κατάσταση. Έχουν υπάρξει διάφορες τέτοιες περίοδοι, στην καπιταλιστική ιστορία, απ’ τον 19ο αιώνα και μετά. Πάντα μεσολαβούσαν ανάμεσα στην οριστικοποίηση κάποιων συσχετισμών δύναμης και την ανάδυση νέων και ρευστών τέτοιων· αμφισβητήσεων, προκλήσεων – τελικά πολέμων. Για να λυθούν οι λογαριασμοί του ποιος είναι ποιος….

Γιατί, όμως, δεν είναι οι «νέοι αμφισβητίες» της προηγούμενης «παγκόσμιας τάξης» (π.χ. το Πεκίνο) που την προβοκάρουν με καταγγελίες και αποχωρήσεις και είναι οι παλιοί ωφελημένοι; Ειδικά το Τελ Αβίβ θα έπρεπε να εκδηλώνει απεριόριστη ευγνωμοσύνη για τον οηε και όλες τις υπηρεσίες του: μπορεί, μεν, να βγάζουν κατά καιρούς ανακοινώσεις και ψηφίσματα που στρέφονται κατά του ρατσισμού του, αλλά αυτά είναι σκέτα χαρτιά. Ένας σωρός άχρηστων «αποφάσεων». Ποτέ ο οηε δεν διανοήθηκε να επιβάλλει στο Τελ Αβίβ ούτε ένα ψήφισμά του… Όπως ποτέ δεν διανοήθηκε η υπηρεσία ατομικής ενέργειας (του οηε κι αυτή) να απαιτήσει την επιθεώρηση των «κρυφών» (ο κόσμος τόχει τούμπανο…) ισραηλινών πυρηνικών εγκαταστάσεων, επιβάλλοντας αυστηρές κυρώσεις σε αντίθετη περίπτωση. Το εποικιστικό αποικιοκρατικό ισραηλινό κράτος χρωστάει τα πάντα στον οηε και στη χρήσιμη «κομψή αδράνεια» των μελών του, που του έχει εξασφαλίσει ένα καθεστώς «εξαίρεσης» για 7 δεκαετίες… Γιατί, λοιπόν, τσινάει τώρα, παρέα με την Ουάσιγκτον, και δεν βρίσκει αυτήν την μακρόχρονη οηέδικη προσφορά του γούστου του;

Ίσως επειδή αυτοί είναι που βιάζονται (καθώς η καπιταλιστική κρίση / αναδιάρθρωση τους αφήνει μικρά περιθώρια), πριν παλιώσουν και ξεπεραστούν ακόμα περισσότερο, να «λύσουν τους λογαριασμούς» τους (τους ιμπεριαλιστικούς τέτοιους) βγάζοντας τα γάντια της διπλωματίας και φορώντας τα γάντια με τις σιδερογροθιές.

Καίνε τις παλιές γέφυρες για να φτιάξουν (ελπίζουν) δικές τους, αποκλειστικά στα μέτρα τους. Έχουν όμως, πλέον, υπολογίσιμους αντιπάλους…

Βραζιλιάνικη πανούκλα

Δευτέρα 31 Δεκέμβρη. Και γιατί, δηλαδή, ο δηλωμένα φασίστας Bolsonaro, νέος πρόεδρος της βραζιλίας, να μην μεταφέρει την πρεσβεία του στην Ιερουσαλήμ / al Quds αναγνωρίζοντάς την σαν πρωτεύουσα του ισραήλ; Αν δεν ένοιωθε αγάπη και στοργή για ρατσιστικά καθεστώτα για ποιον θα ένοιωθε;

Συμφωνούν και οι γυιοί του.

(φωτογραφία: Το τίνος σύμβολο είναι το ισραηλινό κράτος το ξέρουν όλο και περισσότεροι…)