Ταξίδι για δουλειές

21/2/2017. Εν τω μεταξύ έλαχε στον “κόκκινο Κατρού”, σαν υψυπουργό εξωτερικών, να βγει στη γύρα μπας και ψήσει κανάν “ξένο επενδυτή”. Και ο δρόμος του τον έφερε στην πρωτεύουσα του θρυλικού σεϊχάτου, όπου τα ντάλαρς τρέχουν απ’ τις χρυσές βρύσες, και όπου βασιλιάδες είναι κάτι καλωσυνάτοι άνθρωποι, ανοικτόμυαλοι κι ωραίοι: στο Ριάντ.
Ίσως δεν είναι και η καλύτερη εποχή για δουλειές με τέτοιους τύπους. Επειδή η αυλή του Ριάντ ασχολείται φανατικά με το διεθνές εμπόριο ουαχαβιτών, φτιάχνοντας αυτήν την «ωραία ατμόσφαιρα» (γεμάτη αίμα και ουρλιαχτά) που εξυπηρετεί τους αντιτρομοκράτες φίλους τους. Και, ταυτόχρονα, επιμένει ότι το ιράν είναι ο κυριότερος βασικός υποστηρικτής της τρομοκρατίας στον κόσμο…
Απ’ την άλλη μεριά βέβαια, όταν έχεις κάνει φίλους σου τους «δημοκράτες» του Καΐρου, του Τελ Αβίβ (και του Κιέβου, ε;) δεν κρατάς την μύτη σου στο Ριάντ, έτσι δεν είναι;
It is a dirty job, but someone has to do it!

(στη φωτογραφία: διαλεχτοί φίλοι, αδελφοί – και επενδυτές!)

Φρικτή συμφωνία

20/2/2017. …Ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός συμφώνησαν στην ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι απειλές που προκαλούνται απ’ το Ιράν και τους proxies του… έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια πιο ασφαλής Μέση Ανατολή προς όφελος όλων των χωρών. Οι δύο ηγέτες συμφώνησαν ότι το η συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν είναι μια φρικτή συμφωνία για τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, και τον κόσμο. Ο πρόεδρος διαβεβαίωσε τον πρωθυπουργό ότι το Ιράν δεν πρέπει, και δεν πρόκειται να αποκτήσει πυρηνικά όπλα…
Αυτό είναι απόσπασμα του κοινού ανακοινωθέντος (με την ευθύνη της Ουάσιγκτον) μετά την συνάντηση Νετανιάχου και Τραμπ στις ηπα – την περασμένη Τετάρτη. Τι καταλαβαίνετε;
Κάποιοι ειδικοί στην διπλωματική αργκώ σημειώνουν ότι η ανακοίνωση δεν αναφέρει τίποτα για νέες αμερικανικές κυρώσεις κατά της Τεχεράνης· κι αυτό το θεωρούν κάπως παρήγορο. Υπάρχει ένας τουλάχιστον σοβαρός λόγος για να μην γίνεται σχετική μνεία, αλλά δεν είναι απαραίτητα καλός: η ε.ε., η Μόσχα και η Κίνα δεν πρόκειται να ακολουθήσουν τους αμερικάνους σε τέτοιο δρόμο, αφού θεωρούν ότι η διεθνής συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν είναι επαρκής και τηρείται απ’ την Τεχεράνη (όχι, όμως, απ’ την Ουάσιγκτον). Αυτό σημαίνει ότι τα αμερικανικά περιθώρια σ’ αυτήν την τακτική έχουν εξαντληθεί, λίγο πολύ.
Όμως η διάγνωση για «φρικτή συμφωνία» και για «απειλές που προέρχονται απ’ το ιράν και τους proxies του» υπογράφεται και απ’ τον επικεφαλής του πλέον μιλιταριστικού και πολεμοκάπηλου κράτους της μέσης ανατολής. Η οποία θα πρέπει «να γίνει πιο ασφαλής» – λέει ο Νετανιάχου, και εννοεί «πιο ασφαλής για το ισραήλ – τελεία και παύλα». Σαν «βάση» αυτό το «πόρισμα» είναι μια χαρά για το Τελ Αβίβ, που δεν κάνει «εξωτερική πολιτική» με «οικονομικές κυρώσεις» αλλά με βόμβες. Εξ ου και η αναφορά σε “proxies”: πρόκειται για την λιβανέζικη Χεζμπ’ Αλλάχ, αν δεν το καταλάβατε…
Που θα κτυπήσει το Τελ Αβίβ; Στο λίβανο; Στο ιράν; Και στα δύο; Είμαστε ενστικτώδικα σίγουροι ότι θα κτυπήσει, αν και δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε ακόμα πότε θα το κάνει. Με τις πλάτες της Ουάσιγκτον, και την υποστήριξη του Ριάντ – θα (ξανα)επιχειρήσει να σπείρει «ασφάλεια»… Και, φοβούμαστε, ότι έχει λόγους να διαλέξει το ιράν σαν κύριο στόχο. Αν συμβεί αυτό, η επίθεση δεν θα έχει σχέση με άλλες προηγούμενες ιμπεριαλιστικές ενέργειες του ισραηλινού κράτους.
Θα είναι πολύ πιο φρικτή.