Tag: ισπανία

Βγάλτε τον σκασμό! (Υγιεινιστική δικτατορία σημαίνει σιωπή)

Τετάρτη 11 Νοέμβρη. Αν νομίζετε ότι τα έχετε δει και τα έχετε ακούσει όλα για την “υγιεινιστική” βία, κάνετε λάθος. Στην Καταναλωνία, που τόσο αγαπήσαμε κάποτε απ’ την ιστορία της αναρχίας και του πολέμου κατά του Φράνκο, στην Καταλωνία για την οποία το “Πεθαίνοντας στην Καταλωνία” του George Orwell ήταν χαρακιά αιώνια στον μέσα κόσμο μας· και ακόμα πιο συγκεκριμένα στην Βαρκελώνη, στην Βαρκελώνη που άλλοτε (πολύ άλλοτε…) ήταν τόπος προσκυνήματος, στην Βαρκελώνη της αναρχίας, των καταλήψεων (και πολλών άλλων όχι και τόσο ευχάριστων…) αλλά και των εργατικών / πληβειακών αγώνων κατά της gentrification, εκεί λοιπόν, το «είμαστε διαφορετικοί απ’ την υπόλοιπη ισπανία» έχει καταντήσει βαριά αρρώστια! Πολιτική και ιδεολογική…

Στην κάποτε ελευθεριακή Καταλωνία ο covid ανέδειξε ένα φρικτό πρόσωπο: για να κάνει αντιπολίτευση η ντόπια κυβέρνηση (αλλά και η «αριστερά», άρα το μεγαλύτερο μέρος της ντόπιας κοινωνίας) στην κεντρική κυβέρνηση ζητάει ακόμα περισσότερες απαγορεύσεις, ακόμα περισσότερα μέτρα! Μ’ άλλα λόγια «την βγαίνει απ’ τα δεξιά». Όπως, άλλωστε, κάνουν και στα μέρη μας οι «επαναστάτες» caradinieri.

Κι όχι μόνο στα λόγια. Το τελευταίο καταλανικό κατόρθωμα «προστασίας της υγείας του λαού» είναι η απαγόρευση ομιλίας στα μαζικά μέσα μεταφοράς! Ναι! Αν είσαι «κοινωνικά υπεύθυνος», παρότι φοράς μάσκα (οι πάντες φορούν μάσκα…) πρέπει να βγάλεις τον σκασμό! Γιατί «τα σταγονίδια, που καταφέρνουν τα μπαμπέσικα να περνάνε απ’ την μάσκα», και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά…

Ταξίδεψε σιωπηλά, ταξίδεψε ήσυχα.

Αν αποφεύγουμε την ομιλία στα μέσα μαζικής μεταφοράς και μειώνουμε την κοινωνική αλληλεπίδραση, ελαχιστοποιούμε ακόμη περισσότερο τον κίνδυνο μόλυνσης.

Σ’ ευχαριστούμε που είσαι συνυπεύθυνος.

Αυτά είναι πειθαρχικά / κατασταλτικά “μέτρα” εντελώς άσχετα με οποιαδήποτε έννοια δημόσιας υγείας! No problem!!! Δεν είναι πια πειρασμός κακοπιστίας απ’ την μεριά μας αλλά εύλογο συμπέρασμα: εδώ, εκεί, παραπέρα, γίνεται ένα κτηνώδες πείραμα απ’ την μεριά των αφεντικών και των λακέδων τους: πόσο μπορούμε να σφίξουμε την βίδα πάνω τους χωρίς να αντιδράσουν; Φαίνεται ότι μπορούν να την σφίξουν πολύ! Πάρα πολύ!

Θα πείτε: ευτυχώς που αυτά δεν γίνονται εδώ… Καλύτερα να μην το πείτε! Επειδή έχουν γίνει ήδη πολλά, και μπροστά σε κάθε επόμενη πραξικοπηματική έμπνευση το συμβιβασμένο μυαλό δεν θυμώνει αλλά σκέφτεται «εντάξει, δεν είναι τα χειρότερα». Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτονται κι εκεί, στην Καταλωνία, στην Βαρκελώνη…. και βήμα βήμα τρώνε το σφίξιμο της βίδας / βίας….

video: Με τα σπαστά καταλανικά σας μπορείτε να καταλάβετε: Per prevencio eviteu parlar al transport public I us obligatori de mascareta.

 

Ζήτω και η 4η βιομηχανική επανάσταση!

Σάββατο 31 Οκτώβρη. Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε διορατικότητα στα ευρωπαϊκά κράτη; Έτσι φαίνεται: την κήρυξη παράλληλων και ταυτόχρονων «lockdown» (lockout και lockin δηλαδή…) τέλη Οκτώβρη – Νοέμβρη, πριν τα χριστούγεννα, την κουβέντιαζαν «ανεπίσημα» τον περασμένο Σεπτέμβρη… Υπήρχε μάλιστα μια αντίθεση (τότε) απ’ το Λονδίνο, που προτιμούσε ο αποκλεισμός να γίνει στα χριστούγεννα… Έβλεπαν μακριά, δεν συμφωνείτε; Ήξεραν έγκαιρα, απ’ τα μέσα του Σεπτέμβρη, ότι ο καταραμένος covid τον Οκτώβρη θα έχει πολλά «κρούσματα» – δηλαδή θάνατος – θάνατος – θάνατος!!! Κοίτα να δεις κάτι πράματα!!…

Επειδή υπάρχει τόση διορατικότητα στα ανώτατα κλιμάκια των ευρωπαϊκών κρατών, έχουν αρχίσει ήδη οι «σπόντες» … για το «τρίτο κύμα» του φονιά… Και φυσικά για το «τρίτο κύμα» των πραξικοπημάτων, των απαγορεύσεων, κλπ. Τοποθετούνται αυτά κάπου στον Γενάρη / Φλεβάρη…. Βέβαια, την περασμένη άνοιξη, που έπρεπε να flatten the curve, δεν λεγόταν τίποτα για «δεύτερο κύμα». Όπως και τώρα δεν λέγεται ανοικτά τίποτα για «τρίτο κύμα». Αλλά έτσι συμβαίνει με τις κυματικές θεωρίες για όλο το λαό: πάντα υπάρχει μια έκπληξη. Το επόμενο κύμα…

Μπορεί κανείς να το δει αλλιώς (ακατάλληλο για caradinieri!). Την περασμένη άνοιξη οι πολύ αισιόδοξοι εκπρόσωποι των φαρμακοβιομηχανιών (και οι λακέδες τους στις ιερές συνόδους) υπόσχονταν ότι το εμβόλιο θα είναι έτοιμο τον Οκτώβρη. Συνεπώς ένα κύμα, μια curve και καλή, ήταν ό,τι χρειαζόταν για να πεταχτούμε στα βράχια των φαρμακοβιομηχανιών. Το καλοκαίρι έγινε σαφές ότι ο Οκτώβρης δεν παίζει, είναι όμως πιθανός ο Δεκέμβρης, άντε αρχές Γενάρη. Πώς, όμως, θα πήγαιναν οι πληθυσμοί πάνω στα βράχια των εμβολίων χωρίς ένα δεύτερο κύμα φόβου; Έπρεπε να φτιαχτεί· και φτιάχτηκε. Τώρα, πάλι, η πρεμιέρα των εμβολίων έχει μετατεθεί για κάπου ανάμεσα στον Μάρτη και τον Απρίλη… Να η αναγκαιότητα ενός «τρίτου κύματος» λοιπόν… Πάρτε τις σανίδες σας και μπρος: η αναδιάρθρωση έχει πολύ αέρα!

Εν τω μεταξύ η φιλομαθής ασταμάτητη μηχανή παρατήρησε κάτι περίεργο στη σύγκριση μεταξύ «δεύτερου» και «πρώτου» κύματος. Δείτε:

– στην γαλλία, που τόσο υποφέρει, ανάμεσα στις 25 Μάρτη και στις 31 Μάη δηλώθηκαν 27.446 νεκροί. Ήταν το «πρώτο» κύμα. Ανάμεσα στις 1 Ιούνη και στις 29 Οκτώβρη (2,5 φορές περισσότερος καιρός…) έχουν δηλωθεί 7.212. Αυτό είναι το «δεύτερο»… Η σχέση, το κλάσμα, ο λόγος «δεύτερου» προς «πρώτο» είναι 0,26.

– στην ισπανία, που επίσης υποφέρει, ανάμεσα 25 Μάρτη και 31 Μάη είχαν δηλωθεί 24.383 νεκροί. Ανάμεσα 1 Ιούνη και 29 Οκτώβρη 7.581. Η σχέση «δεύτερου» κύματος προς «πρώτο» στην ισπανία είναι 0,31.

– στην ιταλία, άλλη παλιά ευρωπαϊκή βιομηχανική δύναμη που προσπαθεί να αναδιαρθρώσει τις συνήθειες των υπηκόων της μπας και κρατήσει καλή θέση στην 4η βιομηχανική επανάσταση, ανάμεσα στις 25 Μάρτη και στις 31 Μάη δηλώθηκαν 25.981 νεκροί. Ανάμεσα 1 Ιούνη και 29 Οκτώβρη 4.554. Σχέση «δεύτερου» κύματος προς «πρώτο» 0,17.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι το χρονικό διάστημα του (ως τώρα) «δεύτερου» κύματος είναι 2,5 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του «πρώτου», θα έλεγε κανείς ότι το να επαναλαμβάνονται οι ίδιες εκφοβιστικές μαλακίες είναι, απλά, απόδειξη της έλλειψης «όπλων» απ’ τους δημαγωγούς / τρομοκράτες. Όμως επειδή έχουν την εξουσία δεν τους νοιάζει να πείσουν. Διατάζουν, και αυτό είναι όλο…

Μέσα σ’ αυτήν την συγχρονισμένη «κυματική θεωρία θανάτου» υπάρχει όμως ένα λαμπρό φως που ξεχωρίζει. Το ελλαδιστάν! Ανάμεσα 25 Μάρτη και 31 Μάη η ελληνική «κοινή δεξαμενή» χώρεσε 153 νεκρούς. Όμως ανάμεσα στις 1 Ιούνη και 29 Οκτώβρη δηλώθηκαν 436!!! Το «δεύτερο» κύμα στο ελλαδιστάν είναι πολύ ψηλότερο απ’ το «πρώτο». Η σχέση μεταξύ τους είναι 2,85! Καμμία σχέση με τους παλιοευρωπαίους!!! Τι να φταίει για αυτό το τόσο μεγάλο «δεύτερο» κύμα; Τα μποφόρια του Αιγαίου; Ή η ελληνική δημιουργική λογιστική θανάτου είναι προσαρμοσμένη στη “βαριά βιομηχανία” του τόπου;

Έχουμε, λοιπόν, μια μοναδική ευκαιρία σαν αιχμάλωτοι του ελληνικού κράτους. Μπορούμε βάσιμα να υποστηρίξουμε πως πριν το καλοκαίρι, παρότι είχε ανοίξει η «κοινή δεξαμενή» (το παραδέχτηκε και ο αρχι-ιερέας άλλωστε), υπήρχε αυτοσυγκράτηση. Για να κρατηθεί ένα κάποιο «υγιεινό προφίλ», μπας και σκάσει κανάς τουρίστας. Διαφημίστηκε δεόντως, μέχρι και διακρατικές συμφωνίες (με το Τελ Αβίβ) για 1 εκατομύριο ισραηλινούς τουρίστες εμφάνισαν οι δημαγωγοί. Απ’ την στιγμή που δεν έσκασαν και πολλοί, και έφυγε απ’ την μέση η σαιζόν, το γέμισμα της «κοινής δεξαμενής» απογειώθηκε!!!

Εύγε!!! Σας ευχαριστούμε κύριοι – των – κρατικών – και – παρακρατικών – δυνάμεων γι’ αυτήν την παράσταση stand up tragedy…

Spanish σημαίνει: εις πανικό…

Δευτέρα 26 Οκτώβρη. Τι ζόρια τραβάει το ισπανικό κράτος με τον covid και κήρυξε πανισπανικό lockdown ψευτοlight; Όπως συνέβει με το πρώτο κύμα υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας έτσι και με το δεύτερο, οι σοσιαλδημοκράτες plus podemos κυβερνήτες της Μαδρίτης αναμετριούνται με τους δαίμονές τους: τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις αυτο-διοίκητες περιφέρειες. Αναμετριούνται επίσης με την παράνοια του υγιεινισμού που τραβάει τις πρωτοκοσμικές κοινωνίες όλο και πιο βαθιά στη διανοητική και ηθική παράλυση.

Οι πιο κάτω πίνακες δείχνουν την πραγματική κατάσταση.

Με όλο και περισσότερες εξετάσεις (με τα εξαιρετικά αμφισβητούμενα τεστ) και περισσότερες positive περιπτώσεις αλλά με ελάχιστους νεκρούς, δεν θα έπρεπε να υπάρχει πρόβλημα. Ειδικά όταν έχει εξαφανιστεί κάθε απώλεια ζωής από γρίπη, κι όταν σαν μεγάλη φιλόξενη αγκαλιά η «κοινή δεξαμενή» α λα ισπανικά καραδοκεί για να καταπιεί οτιδήποτε μπορεί.

Αλλά υπάρχει! ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχει! Προσπαθώντας να πειθαρχήσουν τους υποτελείς τους με μέτρο τον «κινέζικο τρόπο», έτσι ώστε να τους κάνουν πολύ πιο παραγωγικούς και ελεγχόμενους ακόμα και στην κατανάλωσή τους, τα ευρωπαϊκά κράτη προχωρούν στον μονόδρομο που χάραξαν, υπό την ανοικτή διεύθυνση του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Η βία είναι η μαμή της ιστορίας είπε κάποτε ο κυρ Κάρολος· και δεν εννοούσε ότι τα κράτη και τα αφεντικά είναι φιλάνθρωπα…

Madrid calling 1

Πέμπτη 15 Οκτώβρη. H κατανάλωση των δημαγωγικών σκουπιδιών είναι από μόνη της καταστροφική για την (διανοητική) υγεία. Αλλά μπορεί να συμβαίνει και το ανάποδο: τα κατεστραμμένα εγκεφαλικά κύτταρα να έλκονται απ’ τα σκουπίδια, αν αυτά επιβεβαιώνουν ότι … είναι ζωντανά!

«Είδες; Οι σοσιαλιστές στην ισπανία επέβαλαν λοκντάουν, αλλά το δικαστήριο το ακύρωσε. Και οι ακροδεξιοί βγήκαν στο δρόμο εναντίον του». Άρα; Άρα όσοι βάζουν τις απαγορεύσεις είναι αριστεροί και καλοί άνθρωποι, ενώ όσοι είναι ενάντια στις απαγορεύσεις είναι ακροδεξιοί – όπερ έδει δείξαι!!! Τι συμβαίνει όμως πραγματικά στη Μαδρίτη; Μερικά πράγματα ίσως βοηθήσουν όσους / όσες θέλουν να ξέρουν την πραγματικότητα.

Οι τοπικές αρχές της Μαδρίτης (που έχει ένα διοικητικό καθεστώς ημι-αυτόνομης επαρχίας όπως η βασκία, η καταλωνία, και οι υπόλοιπες ισπανικές επαρχίες) είναι καραδεξιές απ’ την εποχή του θανάτου του Φράνκο (από το 1982 πιο συγκεκριμένα, όταν και δημιουργήθηκε με βάση το καινούργιο τότε σύνταγμα). Το ύψιστο αξιώμα είναι αυτό του «προέδρου της κοινότητας της Μαδρίτης» (που δεν ταυτίζεται με τον «δήμαρχο», υπάρχει και τέτοιο αξίωμα). Αφού η Μαδρίτη ελέγχεται απ’ την δεξιά («λαϊκό κόμμα», PP) η τωρινή πρόεδρος Isabel Diaz Ayuso είναι επίσης τυπική ισπανίδα δεξιά – προς ακροδεξιά.

Παίζοντας το ίδιο τρομοκρατικό κόλπο με την «μισο-θανατοποίηση» των «κρουσμάτων», η κοινότητα της Μαδρίτης άρχισε να μετράει «δεύτερο κύμα» απ’ τον Αύγουστο και μετά. Τί φταίει; αναρωτήθηκε το γκουβέρνο της Μαδρίτης… Οι νότιες και οι υπόλοιπες περιμετρικές συνοικίες της πόλης αποφάνθηκε… Οπότε η Ayuso αποφάσισε lockdown σ’ αυτές τις πηγές μόλυνσης…

Ήταν ένα απόλυτα δικαιολογημένο από «ιατρική άποψη» συμπέρασμα (ειρωνευόμαστε). Στις νότιες και σε άλλες γειτονιές της Μαδρίτης μένει, όπως το φαντάζεσθε, η εργατική τάξη της πόλης. Μετανάστες αλλά και ντόπιοι «φτωχοί». Όμως αυτή η εργατική τάξη δουλεύει στην υπόλοιπη, την κυριλέ Μαδρίτη. Συνεπώς η απαγόρευση κυκλοφορίας των εργατών ήταν προσαρμοσμένη: επιτρεπόταν μεν να βγουν απ’ τα σπίτια τους για να πάνε να δουλέψουν, αλλά απαγορεύονταν οι υπόλοιπες «όχι απαραίτητες μετακινήσεις». Η υπόλοιπη, «λευκή» Μαδρίτη ήταν ελεύθερη να κυκλοφορεί όπου ήθελε – και οι δεξιοί / καραδεξιοί κάτοικοί της ήταν ευχαριστημένοι, αφού το κακό εντοπίστηκε και περιορίστηκε εκεί που έπρεπε.

Στις 24 Σεπτέμβρη έγινε μια μεγάλη διαδήλωση αυτής της απαγορευμένης εργατικής τάξης· ενάντια στο lockdown. (Οι ντόπιοι φίλοι της καραντίνας μπορεί να φρίξουν που οι πληβείοι της πόλης έπεσαν τόσο χαμηλά ώστε να ενταχτούν στους «ψεκασμένους» – ε; Και φυσικά δεν ξέρουν τίποτα γι’ αυτά – μόνο αυτά που λέει το κράτος ξέρουν…).

Οι κάτω φωτογραφίες (ευχαριστούμε την Α. για όλα…) είναι από εκείνη την διαδήλωση – και την καταστολή της.

Το πανώ γράφει τα εξής σαφέστατα εργατικά…

“Θέλεις να με κλείσεις μέσα όταν γυρνάω στο σπίτι μου, αφού έχω διασχίσει όλη τη Μαδρίτη σε ένα μετρό φίσκα για να καθαρίσω τους δρόμους σου, για να φροντίσω τον άρρωστο πατέρα σου, για να σου σερβίρω φαγητό, για να σου αφήσω το πακετάκι της Amazon στο πατάκι.

ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ “

Madrid calling 2

Πέμπτη 15 Οκτώβρη. Όταν το κρουσματόμετρο άρχισε να ανεβαίνει και στην λευκή, κυριλέ Μαδρίτη οι κυβερνήτες άλλων ημιαυτόνομων επαρχιών άρχισαν να διαμαρτύρονται για την”ασυδοσία” της Μαδρίτης!!! Όπως συνέβη και στην πρώτη φάση, έτσι και τον Σεπτέμβρη το ζήτημα covid-19 έγινε κατευθείαν αιτία πολιτικής / σεχταριστικής αντιπαράθεσης μεταξύ των επαρχιών: ποιός «μολύνει» ποιόν, ποιός «απειλεί» ποιόν…

Η κεντρική σοσιαλιστική (+ podemos) κυβέρνηση του Sanchez, που έχει έδρα την Μαδρίτη βέβαια, άρχισε να “πιέζει” την Ayuso να επεκτείνει τις απαγορεύσεις στο σύνολο της πόλης. Πολύ περισσότερο από «θέμα δημόσιας υγείας» το πράγμα αφορούσε τις ισορροπίες μεταξύ των ισπανικών επαρχιών. Φυσικά η Ayuso, υπηρετώντας τους δεξιούς ψηφοφόρους της, αρνούνταν να τους στερήσει τις ελευθερίες τους· τι αξία έχει η ελευθερία των αφεντικών αν δεν την απολαμβάνουν;

Ξεκίνησε μια σύγκρουση (και debates…) μεταξύ Ayuso και Sanchez για το μέλλον της λευκής, κυριλέ, δεξιάς Μαδρίτης. Η Ayuso επέμενε μόνο στο (αντι-εργατικό) lockdown· ο Sanchez πιεζόταν από άλλες επαρχίες αλλά και απ’ το κόμμα του και το “διαταξικό” σοσιαλιστικό του προφίλ· κήρυξε lockdown σε όλη την Μαδρίτη σαν κεντρική κυβέρνηση· η Αyuso κατέφυγε στο ανώτατο δικαστήριο που αποφάσισε ότι οι κυβερνητικές απαγορεύσεις ήταν υπερβολικές αν δεν υπάρχει έκτακτη ανάγκη· ο Sanchez τηλεφώνησε στην Ayuso μετά την απόφαση για να της πει πως αν δεν πάρει αυστηρότερα μέτρα ή αν δεν ζητήσει απ’ την κεντρική κυβέρνηση να κηρυχτεί «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» θα το κάνει μόνος του· η Ayuso αρνήθηκε· οπότε το κεντρικό ισπανικό κράτος κήρυξε την Μαδρίτη σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» την περασμένη Παρασκευή – για δύο εβδομάδες. Η Ayuso αναγκάστηκε να πειθαρχήσει (: 7.000 μπάτσοι θα αναλάβουν την τήρηση της τάξης), επιφυλασσόμενη για νέες μηνύσεις στην κεντρική κυβέρνηση.

Αν αυτή η περιληπτική εξιστόρηση φαίνεται κουραστική, την κάνουμε για έναν λόγο: δείχνει (για όποιον θέλει να καταλάβει) τι σχέση έχει η δημόσια υγεία με τις εξουσίες. Ο covid ήταν μόνο η τυπική αιτία της σύγκρουσης ανάμεσα στην ισπανική δεξιά και στους κυβερνο-σοσιαλδημοκράτες. Το επίδικο ήταν το «ποιος κάνει κουμάντο». Κι αυτό είναι το ίδιο μοτίβο που έχει παίξει και παίζει είτε στις ηπα, είτε στην αγγλία, είτε στην ιταλία, είτε στην ισπανία – με τις αναμενόμενες παραλλαγές.

Παρότι τα κράτη και οι φίλοι της καραντίνας παρουσίασαν, την περασμένη άνοιξη, τον «κίνδυνο» και την «αντιμετώπισή» του σαν πανανθρώπινο ζήτημα, υπεράνω τάξεων και ταξικών συμφερόντων, πολύ γρήγορα αυτή η εμπειρία εξόπλισε τα βασικότερα αφεντικά εκτός βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, ειδικά απ’ την στιγμή που μπόρεσαν να στήσουν όχι την γενική και αδιαφοροποίητη «ατομική ευθύνη» αλλά έναν «tribal» χάρτη των «ανεύθυνων». Προφανώς αυτοί είναι οι (κοινωνικά) περιθωριακοί, οι sociopaths, αυτοί που στην καθημερινή τους ζωή έτσι κι αλλιώς ήταν “βρώμικοι”, οι φύσει ή θέσει έκνομοι, οι «ηλίθιοι» (δηλαδή διανοητικά παρακμιακοί), οι “αμόρφωτοι”… Παρότι γενικά δεν λέγεται ακόμα καθαρά, τα προφίλ υποδεικνύουν ήδη κατευθύνσεις επικίνδυνων υποκειμένων: είτε η «νεολαία» γενικά κι αόριστα (ηλικιακός ρατσισμός), είτε τα πιο προλεταριακά τμήματα της σύγχρονης διαστρωμάτωσης της εργατικής τάξης (π.χ. οι μετανάστες ή και «φτωχοί» ντόπιοι).

Αυτά κάτι δείχνουν για την σοβαρότητα της «υγιειονομικής απειλής» – έτσι δεν είναι;

Χάσαμε την ιταλία, stop!

Σάββατο 3 – Κυριακή 4 Οκτώβρη. Ήταν η σημαία του θανάτου, αυτή που κρατούσαν όλοι οι πειθαρχημένοι στρατιώτες του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού: η ιταλία και τα φέρετρα. Δεν ήταν βέβαια η ιταλία στην πραγματικότητα· ήταν το Bergamo, το νοσοκομείο του οποίου είχε παλιά, κακή ιστορία απ’ την άποψη της υποστελέχωσης και των θανάτων (συνήθως ηλικιωμένων) από παρενέργειες της γρίπης. Τι σημασία είχαν όμως αυτές οι λεπτομέρειες; Το «μήνυμα πέρασε»…

Τι γίνεται πια με την ιταλία; Η ιταλία έχει απλά ξεχαστεί… Αναφέρονται (απ’ τα τέλη Ιούνη) ελάχιστοι θάνατοι, κι αν δουλεύει κι εκεί η «κοινή δεξαμενή» τότε για τους τρεις τελευταίους μήνες μπορεί να πει κάποιος ότι πρακτικά το θανατικό λόγω covid έχει μηδενιστεί. Φυσικά έχουν πολλαπλασιαστεί οι έλεγχοι / τεστ, και μαζί τους τα «κρούσματα», αυτοί κι αυτές που φέρονται να κουβαλάνε τον ιό ή κάποια απομεινάρια του. Ωστόσο η ιταλία δεν βολεύει αυτή την εποχή την εντόπια τρομοκρατία part 2.

Ούτε η αποτυχημένη σουηδία βολεύει – εννοείται. Το σουηδικό κράτος απέτυχε στο να προστατέψει τους ηλικιωμένους με σοβαρά προβλήματα υγείας· δεν απέτυχε όμως καθόλου στη «λογική» της επιδίωξης γενικής ανοσίας πληθυσμού. Και στη σουηδία γίνονται περισσότερα τεστ, και ανιχνεύονται αρκετές cases, αν και αισθητά λιγότερες απ’ τον περασμένο Μάη ή Ιούνη. Ωστόσο, απ’ τις 26 Σεπτέμβρη ως χτες έχει καταχωρηθεί 1 (ένας) νεκρός λόγω covid 19…

Δεν βολεύει ούτε η γερμανία. Απ’ τον Ιούνιο και ως τώρα η κατάσταση είναι σταθερή, και είναι η στατιστική εμμονή που καταγράφει ακόμα «νεκρούς του covid» – από 1 (έναν) ως 15 (δεκαπέντε) καθημερινά…

Η ισπανία; Η ισπανία είναι το αντιπαράδειγμα για όλα τα θεωρήματα των φίλων της καραντίνας και των επικεφαλής τους, ο αντίποδας της σουηδίας. Το ισπανικό κράτος εφάρμοσε τις πιο σκληρές απαγορεύσεις στην ευρώπη και για μεγάλο διάστημα: ακόμα και τα παιδιά έμειναν κλεισμένα στα σπίτια για 2 ολόκληρους μήνες! Απαγορευόταν ακόμα και η ελάχιστη βόλτα!! Εννοείται ότι επρόκειτο για την απόλυτη μπατσοκρατία στους δημόσιους χώρους…

Αν τέτοιου είδους φυλακίσεις αντιμετώπιζαν πράγματι την διάδοση του τσαχπίνη, τότε η ισπανία (και όχι η σουηδία, η κούβα ή η νικαράγουα) θα έπρεπε να έχει νικήσει οριστικά. Δεν συμβαίνει έτσι όμως, δυστυχώς για τους ισπανούς. Από την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου και μετά υπάρχουν μέρες με πάνω από 150 νεκρούς χρεωμένους στον covid-19.

Δεν είναι της αρμοδιότητάς μας να δώσουμε κάποια συμπαγή εξήγηση. Θυμόμαστε όμως τους αιρετικούς ειδικούς που έλεγαν απ’ την αρχή ότι αν εμποδιστεί η φυσιολογική εξάπλωση του τσαχπίνη στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού που δεν πρόκειται να αρρωστήσει καν και καν (ή θα αρρωστήσει ελαφριά), αυτό δηλαδή που με καμάρι ονομάστηκε “ισοπέδωση της καμπύλης”, τότε απλά δεν θα επιτευχθεί η απαραίτητη φυσική γενική ανοσία του πληθυσμού, και – αντίθετα – θα επιμηκυνθεί η νοσηρή (έως και φονική) επίδρασή του στους ευάλωτους.

Πληρώνει ένα μέρος της ισπανικής κοινωνίας την σκληρότητα του κράτους της την περασμένη άνοιξη; Πληρώνει ένα μέρος της ισπανικής κοινωνίας την σχεδιασμένη μεθόδευση για παράταση του φόβου (μέχρις ότου οι big pharma ετοιμάσουν τα high tech καλούδια τους) που στα μέρη τους εφαρμόστηκε με τρόπο αντάξιο του Φράνκο;

Σε ότι αφορά το ελλαδιστάν: πριν το καλοκαίρι γίνονταν από 600 ως 800 τεστ κάθε μέρα. Απ’ το καλοκαίρι και μετά γίνονται από 12.000 έως 18.000. Συνεπώς η τρομοεκστρατεία με τα «κρούσματα» είναι η απόλυτη απάτη: τα 20 φορές παραπάνω τεστ δεν βγάζουν σε καμμία περίπτωση 20 φορές περισσότερα «κρούσματα» σε σχέση με την περασμένη άνοιξη! (Σε ότι αφορά τους νεκρούς που χρεώνονται στον τσαχπίνη θεωρήστε εξαιρετικά πιθανό να εφαρμόζεται η ίδια «γενναιόδωρη» τακτική όπως την περασμένη άνοιξη: της «κοινής δεξαμενής»)

Ας πούμε λοιπόν ότι γίνονται κατά μέσο όρο 15.000 τεστ και ότι βρίσκονται κατά μέσο όρο 500 positive κάθε μέρα (γίναμε κι εμείς γενναιόδωροι). Πρόκειται για μόλις το 3,3% όσων ελέγχονται – και, εννοείται, δεν είναι άρρωστοι / ες, όσο κι αν η εντολή προς τους πάντες του ρημαδοΚούλη και της ιεράς συνόδου εξ αρχής («δεν είστε υγιείς… θα συμπεριφέρεστε σαν άρρωστοι») τηρείται πιστά απ’ τους δημαγωγούς που συνεχίζουν να στήσουν την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια επάνω…

Τώρα φαίνεται ότι ετοιμάζονται για την «διδημία»! Ξέρετε τι είναι η «διδημία»; Όχι μόνο μια καινούργια λέξη που μπορεί να γίνει carpet bombing. (Έχουμε προειδοποιήσει: 24 Αυγούστου, the next option…)

(φωτογραφία: Καλοκαιρινή Ρώμη…)

Ένα εμβόλιο ενάντια στον φόβο;

Σάββατο 22 Αυγούστου. Ένα ισπανικό κανάλι (το TVE1), το μεγάλο κρατικό κανάλι αν δεν κάνουμε λάθος, αποφασίζει να συνεντευξιαστεί πριν 3 ημέρες με έναν ακόμα γιατρό… που ασφαλώς πρόκειται να επιβεβαιώσει την απειλή, το κρουσματόμετρο, τον επερχόμενο Όλεθρο, τον πανικό στα νοσοκομεία… όλα όσα, τέλος πάντως, πρέπει να φοβάται κάθε καθώς πρέπει και υπεύθυνος πολίτης και στην ιβηρική…

Οι συστάσεις όμως δεν ήταν σωστές. Κάποιο δαιμόνιοι πρέπει να δρουν υπόγεια στη radiotelevison espanola 1… Η γεμάτη βεβαιότητες (δηλαδή: κρατικές και φαρμακευτικές κατευθύνσεις) δημαγωγία πέφτει πάνω στον εντατικολόγο Luis de Benito, του γενικού νοσοκομείου Escorial της Μαδρίτης. Που δεν χαρίζει κάστανα!

Το να πει ένας ουδέτερος παρατηρητής ότι το γήπεδο έγερνε θα ήταν άδικο. Μάλλον ήταν κατακόρυφο, και οι δημαγωγοί δεν είχαν καταλάβει ότι είναι στον πάτο του! Τελικό σκορ: επαγγελματική δημαγωγία υπέρ της τρομοεκστρατείας – έντιμη ιατρική: 0 – 9! Δεν ήταν απλή συντριβή εντός έδρας… Ήταν «σφύρα το να κρυφτούμε!»

Απολαύστε (με αγγλικούς υπότιτλους, απλά λόγια) σε 7+ λεπτά πλούσιας δράσης το τι έγινε στην αρένα, και γιατί το ματς τέλειωσε πριν την ώρα του!!! Κατάλληλο για ανηλίκους, δηλαδή για όλη την οικογένεια – καιροί που είναι!!! (Ευχαριστούμε την Ε. για την αποστολή).

Και ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 ας φροντίσει να μην συμβούν ποτέ τέτοια λάθη στα μέρη μας!!!

(Στην ισπανία, αν καταλάβαμε καλά, η «γραμμή» είναι το mRNA εμβόλιο της Pfizer; Έχει κλείσει η δουλειά; Θα περάσουν καλά…)

Το αφεντικό κράτος

Σάββατο 18 Ιούλη. Οι συντριπτικές συνέπειες της πραξικοπηματικής, τρομοκρατικής διαχείρισης του covid-19 για εκατοντάδες εκατομύρια πληβείους στον κόσμο (και πιο συγκεκριμένα στον «πρώτο» κόσμο) είναι υποθέτουμε γνωστές. Δεν επηρεάζουν φυσικά την πάντα ακμαία πόρωση της ένωσης των φίλων της καραντίνας, αλλά οποιοσδήποτε άλλος θα καταλάβαινε πως πέρα απ’ τα άλλα, τα λεγόμενα «lockdown» ήταν (και συνεχίζουν να είναι) lock out του «γενικού καπιταλισμού» κατά της σύγχρονης εργατικής τάξης.

Η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου (με την συμφωνία της δεξιάς τους…) λέει ότι έχει την λύση. Στην ισπανία, όπου οι σοσιαλδημοκράτες συγκυβερνούν με τους θρυλικούς podemos ετοιμάζονται να την βάλουν σε εφαρμογή. Λέγεται ingreso minimo vital – στα ελληνικά «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα».

Σαν εργατική αυτονομία υποδείξαμε έγκαιρα, δημόσια, τίμια (και μάταια ως τώρα…) δυο φορές το πόσο παγίδα είναι αυτή η ιστορία, και πόσο αντεργατική (“συμβούλιο για την εργατική αυτονομία”: “βασικό εγγυημένο εισόδημα” vs μείωση του βασικού χρόνου εργασίας: μπορεί η σύγχρονη εργατική τάξη να αντιμετωπίσει τους σωτήρες της; Αθήνα, ΕΜΠ, 21 Μάρτη 2018 / “εφτάψυχοι”: Μισθός ή εισόδημα; Η άρνηση της μισθωτής εργασίας απ’ τα δεξιά Αθήνα, ΕΜΠ, 13 Ιούνη 2018…). Αλλά στους καιρούς μας αυτά ξεχνιούνται εύκολα. Όχι μετά από δυο χρόνια· μετά από δυο ώρες… Απ’ την άλλη μεριά η βία της «διαχείρισης του covid-19» και οι χωρίς αντιρρήσεις, πειθαρχημένη αποδοχή αυτού του κτηνώδους κρατικο-καπιταλιστικού κόλπου, κάνει την αναδιάρθρωση – σε ότι αφορά την σύγχρονη εργατική τάξη και την μισθωτή εργασία – ένα βουνό «τετελεσμένων». Που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στο πόδι…

Στην «σοσιαλιστική» ισπανία λοιπόν, όπου ο υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Pablo Iglesias πανηγυρίζει για την «γέννηση ενός καινούργιου κοινωνικού νόμου», το επιδοτούμενο απ’ το κράτος «όριο επιβίωσης» (θα) είναι 462 ευρώ τον μήνα για ένα άτομο, και θα φτάνει τα 1015 ευρώ τον μήνα για μια οικογένεια 5 ατόμων… Υπάρχουν, φυσικά, και όροι. Οι ηλικίες επιδότησης της γυμνής ζωής (που τόσο καλά επιβλήθηκε στην διάρκεια των καθολικών απαγορεύσεων…) θα είναι από 23 έως 65 χρόνια· οι «επωφελούμενοι» θα πρέπει να ζουν νόμιμα στην ισπανία για τουλάχιστον ένα χρόνο· θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι ψάχνουν ειλικρινά για μια δουλειά (ε, τι θέλετε τώρα; τεμπέληδες;), ή θα πρέπει να συμμετέχουν σε κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης· κι αν είναι τοξικοεξαρτημένοι θα πρέπει να συμμετέχουν σε κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης….

Με δυο λόγια η αλληλουχία των γεγονότων έχει ως εξής: εμφανίζεται ένας καινούργιος ιός, τον οποίο διάφοροι πανούργοι και με εξουσίες τρέχουν να αγκαλιάσουν χαρακτηρίζοντας τον σαν τον δολοφόνο της ανθρωπότητας… Για να αντιμετωπιστεί αυτός ο (δήθεν) killer τα κράτη (παραμένοντας καπιταλιστικά πάντα, και στο μεταίχμιο μιας μετάβασης…) και συγκεκριμένες κατηγορίες αφεντικών πίσω τους αρπάζουν την ευκαιρία και εξαπολύουν έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, που κατ’ όνομα μεν είναι εναντίον “αόρατου εχθρού”, ουσιαστικά όμως είναι εναντίον του ορατού απ’ την Παρισινή Κομμούνα και μετά…. Η εργασιακή αναδιάρθρωση εμφανίζεται σαν “παράπλευρη απώλεια”, και αυτό γίνεται πιστευτό απ’ τους υποτελείς, που έχουν εγκαταλείψει την αντικαπιταλιστική κριτική και τον σχετικό πόλεμο εδώ και κάτι δεκαετίες, οπότε δεν μπορούν να διακρίνουν τι είναι τι…

Καθόλου παράξενο όμως, τα “θεραπευτικά μέτρα” που προωθούνται για να μην πεθαίνει ο κόσμος από πείνα (αφού δεν τα κατάφερε να πεθάνει απ’ τον covid-19…) είναι γνωστά και προωθούνται εδώ και χρόνια (αλλιώς πώς θα καλούσαμε σε πολιτική / ανταγωνιστική εργατική ετοιμότητα το 2018;). Μια καλή ευκαιρία έψαχναν τα αφεντικά για να τα γενικεύσουν «όμορφα κι ωραία»… Θα έλεγε κανείς ότι τα αφεντικά και κράτη τους «έβλεπαν μακριά» ενόσω οι υπήκοοι δεν έβλεπαν πέρα απ’ τη μύτη τους… Δυστυχώς…

Είναι εύκολα τα παρεπόμενα. Οι πραγματικοί δημιουργοί του πλούτου μετατρέπονται μαζικά σε ζητιάνους της «κρατικής πρόνοιας» και η κάθε είδους αριστερά χειροκροτεί· φυσικά πρέπει να είναι υπάκουοι και διατεθειμένοι να αφήσουν τις πολλές πολλές «ελευθερίες» προκειμένου να ξεπεράσουν απλά το όριο επιβίωσης… (Ή να περάσουν στο οργανωμένο έγκλημα…) Οι διάφοροι «αντιπολιτευόμενοι», εκεί που οι κυβερνήσεις είναι δεξιές, θα βρουν πεδίο αγωνιστικότητας λαμπρό, ζητώντας κάτι τις παραπάνω σαν «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα / επίδομα» – ένας παλιός και γνωστός οικονομισμός του κώλου (με το συμπάθειο).

Και η μορφή-κράτος γίνεται βασικός παράγοντας στη (αντεργατική…) ρύθμιση της «αγοράς εργασίας»… Κάτι σχετικό θα πρέπει να έχετε διαβάσει ήδη στην ασταμάτητη μηχανή – ή κάνουμε λάθος; Δηλαδή, υποστηρίζουμε ότι η καπιταλιστική «διαχείριση της υγείας» έχει γίνει ο παράξενος ελκυστής (: «θεωρία του χάους»….) της καπιταλιστικής «διαχείρισης της εργασίας»; Τέτοια «παλαβά» πράγματα λέμε, αντί να κάτσουμε ήσυχα ήσυχα και να πετάμε καμμιά μαλακία να περάσει ο καιρός όπως κάνει όλος ο κόσμος, ε;

(φωτογραφία: Ουρά αναμονής έξω από «τράπεζα τροφίμων» σε γειτονιά της Μαδρίτης, στις 16 του περασμένου Μάη… Ποιός φίλος της καραντίνας δεν χαίρεται;)

Παλιός γνώριμος;

Σάββατο 27 Ιούνη. Αυτό έλειπε τώρα! Να αποδειχθεί πως αυτός ο παλιοχαρακτήρας ο covid-19 κυκλοφορούσε «αόρατος» στην ευρώπη απ’ την εποχή … του Καρλομάγνου!

Μια ερευνητική ομάδα απ’ το πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, απ’ αυτές που κάνουν αναλύσεις στα αστικά λύματα (και βρίσκουν διάφορα ενδιαφέροντα εκεί…) εντόπισαν τον τσαχπίνη σε δείγματα που είχαν ληφθεί στις 15 Γενάρη του 2020 – ενάμισυ μήνα πριν το πρώτο επίσημα διαπιστωμένο «κρούσμα» στην ισπανία.

Προβληματισμένοι που ο μπαγάσας είχε αρχίσει να «παλιώνει» όταν τον πήραν χαμπάρι είπαν να ψάξουν παλιότερα δείγματα, πηγαίνοντας προ τα πίσω μέχρι και τις αρχές του 2018. Και τι ανακάλυψαν; Covid-19 στις 12 Μάρτη του 2019!!! Σε μικρή συγκέντρωση βέβαια, αλλά σαφέστατα παρόντα!!

Και πως τέτοιος φονιάς δεν προκάλεσε συναγερμό τότε!!! Αααααα! Κυρίες και κύριοι ήρθε η ώρα της πικρής αλήθειας!! Ο κύριος Albert Bosch, όχι κανάς τυχαίος αλλά συντονιστής της έρευνας του πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και πρόεδρος της ισπανικής ένωσης ιολόγων, το εξήγησε ως εξής (παρακαλούμε τυχόντα μέλη της ένωσης φίλων της καραντίνας που διαβάζουν αυτές τις γραμμές να κάτσουν σε γερή καρέκλα):

… Είναι πιθανό ότι αντίστοιχη κατάσταση [: δηλαδή να γυρνάει ο covid-19 όπου γουστάρει…] συνέβη και σε άλλα μέρη του κόσμου, κι αφού οι περισσότερες περιπτώσεις μόλυνσης απ’ τον covid-19 έχουν την ίδια συμπτωματολογία με την γρίπη, όλες αυτές οι περιπτώσεις θεωρούνταν γρίπη…

Ώπα! Ώπα κυρ Albert! Δηλαδή μας λες ότι ανετότατα δεν θα είχε δοθεί καμμία σημασία στην περίπτωση covid-19, και ότι ανετότατα επί ένα χρόνο δεν έτρεχε και τίποτα σπουδαίο με την πάρτη του, κι όλα ξεκίνησαν επειδή εντοπίστηκε στην κίνα, στην Wuhan, σαν “όχι ιός γρίπης”; Αυτό;….

Είναι τρομακτικό! Είναι τρομακτικό όχι επειδή διάφοροι “αιρετικοί” (πλην διάσημοι, της δουλειάς…) απ’ την “ιατρική κοινότητα” το είχαν πει αυτό απ’ την αρχή… Αλλά, επειδή, προκύπτει πως όλη αυτή η παράσταση, όλα τα θανατόμετρα, όλες οι κοινές δεξαμενές, όλα τα μέσα της τρομοκρατίας, όλες οι απαγορεύσεις, έγιναν όχι για “ψύλλου πήδημα”, αλλά επειδή έπρεπε να αξιοποιηθεί ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός (κατά της κίνας εν προκειμένω) έτσι ώστε τα δυναμικά αφεντικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης να σπάσουν όσα το δυνατόν περισσότερα “δημοκρατικά ταμπού” στη δύση, για να αρχίσει να πλησιάζει αυτή η “δύση” το δυναμικό κινέζικο μοντέλο μαζικών ψηφιακών μεσολαβήσεων και ελέγχου επί της κοινωνίας!!!

Μερικοί, πολλοί, θα νοιώσουν “τρελαμένοι”! Δεν έχουν καταλάβει το πως η γενικευμένη μηντιακή μεσολάβηση μπορεί να παρουσιάσει σαν “αδιάσειστο γεγονός” οτιδήποτε – και μετά το αντίθετό του! Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι θα είχε γίνει η φετεινή γρίπη ΤΟ θέαμα του θανάτου αν βόλευε να κατασκευαστεί πάνω της ο τρόμος των κοινωνικών σχέσεων που είναι μολυσματικές· αλλά δεν βόλευε… Δεν έχουν καταλάβει ότι ο covid-19 υπήρχε και υπάρχει· αλλά δεν είναι ο serial killer που σκόπιμα λένε γι’ αυτόν!!!

Ανακεφαλαίωση: μια γενικά ήπια κορονοΐωση, που όντως (θα) δημιουργούσε φονικές επιπλοκές σε ορισμένες κατηγορίες ασθενών (όπως συμβαίνει κάθε χρόνο με τις γρίπες) φωταγωγήθηκε με τέτοιον τρόπο ώστε:

Α) Να σκοτωθούν (έως δολοφονηθούν…) πολύ περισσότεροι εξαιτίας του δημαγωγικού πανικού, των λάθος θεραπειών, των τυχοδιωκτικών πειραμάτων με διάφορα κοκτέιλ φαρμάκων·

B) Να δολοφονηθούν ακόμα περισσότεροι (άγνωστο πόσοι) στον δυτικό κόσμο εξαιτίας της εκκένωσης των δημόσιων συστημάτων υγείας·

Γ) Να καταδικαστεί ο μισός τουλάχιστον πληθυσμός του πλανήτη σε κατ’ οίκον φυλάκιση με τρομακτικές συνέπειες πολλών ειδών·

Δ) Να δικαιολογηθούν κάθε είδους πραξικοπήματα, απαγορεύσεις, τιμωρίες, πρόστιμα· να ταυτιστεί η δημόσια υγεία με την δημόσια τάξη·

Ε) Να κατασκευαστεί ένας συνεχιζόμενος φόβος μέχρις ότου κάποιες φαρμακοβιομανίες βρουν να πουλήσουν «κάτι» που θα το ονομάσουν «σωτηρία»…

ΣΤ) Να βρίσκεται σε εξέλιξη το μεγαλύτερο πείραμα μαζικής αλλαγής συμπεριφορών ever…

Δεν είναι φιάσκο αυτό κυρ Ιωαννίδη! ‘Όχι, δεν είναι φιάσκο… Είναι ένα κτηνώδες πολεμικό ρεσάλτο επιχειρηματικών / καπιταλιστικών / κρατικών συμφερόντων! Είναι αυτό που πάντα λεγόταν «παγκόσμιος πόλεμος» – με μόνη διαφορά ότι τώρα έχει ξεκινήσει χωρίς σφαίρες!

Στο σωστό δρόμο


Παρασκευή 26 Ιούνη. Δεν βάζουμε το 1,5 λεπτού video για να δείτε τα 4 εκτός έδρας γκολ της Barcelona κατά της Mallorca πριν σχεδόν 2 βδομάδες (13/6). Αλλά για να δείτε, επιτέλους, ένα γεμάτο γήπεδο! Μάλιστα όλα τα γήπεδα της ισπανικής λίγκας είναι το ίδιο γεμάτα, πράγμα που προφανώς αποδεικνύει ότι το κακό με τον covid-19 πάει, πέρασε….

Όχι ακριβώς. Οι φίλαθλοι είναι εικονικοί. Θα πείτε «καλά, το ίδιο γίνεται και στο Καραϊσκάκη». Στην ισπανία (ίσως λόγω γούστου αλλά και λόγω θέσης του ισπανικού ποδοσφαίρου στον διεθνή καταμερισμό…) δεν θα καταδέχονταν να σκεπάσουν ένα μέρος των κερκίδων με ζωγραφισμένες λινάτσες. Έκαναν κάτι καλύτερο – το μόνο διαθέσιμο προς το παρόν – που δείχνει όμως τον δρόμο. Όλο το πρωτάθλημα (η αντίστοιχη ισπανική «επαε») έκλεισε συνεργασία με την νορβηγική τεχνολογική Vizrt. Η Vizrt ειδικεύεται στην παραγωγή ψηφιακών αναπαραστάσεων ή/και επεξεργασιών εικόνων σχετικών με το ποδόσφαιρο. Ειδικεύεται στο πάντρεμα ποδοσφαιρικού video game και κανονικού ματς.

Η δουλειά του να φτιάξει εικονικούς φιλάθλους και εν πάσει περιπτώσει να «γεμίσει τις κερκίδες» θα πρέπει να ήταν η πρώτη τέτοιου είδους για την Vizrt. Σε αντίθεση με την ιδέα που ίσως σχηματίσετε, ότι «κάτι έχει απλωθεί στις κερκίδες», όλη η επεξεργασία των γραφικών γίνεται μέσω υπολογιστών πάνω στην εικόνα που τραβάνε οι κάμερες, πριν αυτή η εικόνα περάσει στη μετάδοση.

Στην συγκεκριμένη ιστορική στιγμή η Vizrt έφτιαξε και εγκατέστησε το συγκεκριμένο λογισμικό μόνο στη λήψη της κεντρικής κάμερας του γηπέδου (εκείνης που βρίσκεται πάνω απ’ τα «επίσημα»). Για αυτό είτε στην αρχή αρχή, είτε στο 0.21, που οι λήψεις είναι από διαφορετικές κάμερες, οι κερκίδες φαίνονται όπως είναι: άδειες. Η εικόνα τους “γεμάτες” είναι flat και ακίνητη, αλλά καλά προσαρμοσμένη στις κινήσεις της κάμερας… Επιπλέον προστίθεται ήχος, βασικά μια οχλαγωγία πλήθους, που γίνεται πανηγύρια όταν μπαίνουν γκολ. Αυτό είναι δουλειά μιας άλλης εταιρείας, καθαρόαιμα gaming, της ΕΑ Sports Fifa, που έχει καλό αρχείο πραγματικών γηπεδικών ήχων…

Μπορείτε να θεωρήσετε το αποτέλεσμα πρωτόλειο – είναι! Αλλά βρίσκεται στο σωστό δρόμο: μέσω high tech graphics. Ούτε λινάτσες, ούτε χαρτόνια, ούτε κούκλες! Με τα οποία γραφικά, φυσικά, μόνο ένα πράγμα μπορεί να συμβεί: να εξελιχθούν, να γίνουν πιο σύνθετα, πειστικότερα.

Οι φανατικοί των κερκίδων αντέδρασαν στην ισπανία με τον τρόπο που νομίζετε: κοροϊδεύοντας (στα αντιsocial media…). Απόλυτα κατανοητό – τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει μια ζωντανή κερκίδα. Μέχρις στιγμής δηλαδή…. Αλλά για ποιούς; Η Liga απολογήθηκε λέγοντας ότι δεν θέλει να κοροϊδέψει κανέναν, αλλά σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς θέλει να προσφέρει μια εμπειρία κοινού στο γήπεδο, για χάρη των τηλεθεατών.

Ακριβώς. Για χάρη των τηλεθεατών. Μετά την ξινή απαγόρευση της υγιεινιστικής τρομοκρατίας, οι οπαδοί των ομάδων και οι φίλαθλοι τσεκάρονται τώρα για το αν συμβιβάζονται να βλέπουν τις ομάδες τους αποκλειστικά μέσω οθόνης, από απόσταση. Η απάντηση είναι ένα ξερό και αντιηρωϊκό «ναι». Μπορείτε να το εκλάβετε και σαν εκβιασμό· αλλά το θέαμα και ο καπιταλισμός δεν είναι φιλόπτωχα ταμεία, αν το έχετε υπόψη… Αν το στοίχημα κερδηθεί (και όλα τα στοιχεία δείχνουν ό,τι κερδίζεται) θα ανοίξει ένας δρόμος επαυξημένης πραγματικότητας και για το ποδόσφαιρο.

Άλλωστε τα ισπανικά κανάλια προσφέρουν στους θεατές τους την επιλογή: μπορούν να δουν τα ματς με τα γήπεδα «γυμνά», αν αυτό το αντέχουν· ή με τις ηλεκτρονικές πατέντες της Vizrt. (Θα γίνει κι εκεί μια καταμέτρηση…)

Οι οπαδοί, τόσο με τα διαρκείας όσο και οι ευκαιριακοί των κερκίδων, θα διανοούνταν να κάνουν αυστηρή, πειθαρχημένη απεργία τηλεθέασης διαρκείας, να γυρίσουν την πλάτη στην τηλεοπτική μετάδοση, προκειμένου να απορρίψουν την εικονικότητα της αναπαράστασής τους και να διεκδικήσουν την αποκλειστικότητα της ζωντανής παρουσίας στα γήπεδα;

Μάλλον δεν τον έχουν σκεφτεί… Είναι τόσο έντονος ο αιφνιδιασμός και τόσο καινούργια αυτά τα κόλπα…

(Βρε τον παλιο covid-19! Τι σκαρώνει ο μπαγάσας…Ε;)