Tag: ιράν

«Και επί γης ειρήνη»; 2

Δευτέρα 11 Νοέμβρη (00.06) >> Το μεσανατολικό πεδίο μάχης είναι γεγονός πως δεν ήταν αρχικά επιλογή των δυτικών ιμπεριαλισμών. Ήταν επιλογή του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος για-τον-εαυτό-του. Υιοθετήθηκε όμως γρήγορα, με την ελπίδα νίκης των θεοναζί (ακόμα και με εκατό χιλιάδες δολοφονημένους αμάχους…), σαν αντίβαρο της δυτικής αποτυχίας / ήττας στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Όμως οι θεοναζί ΔΕΝ μπορούν να νικήσουν, μ’ όλες τις βοήθειες και τις ενισχύσεις κάθε είδους που παίρνουν! Ούτε στη Γάζα, ούτε στο νότιο λίβανο, ούτε πουθενά. Κι αν δεν μπορούν να νικήσουν οι θεοναζί, πώς θα νικήσει η δύση;

Σε αντίθεση με το ουκρανικό πεδίο μάχης,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη, μέση Ανατολή

Δευτέρα 28 Οκτώβρη (00.10) >> Οι φοβερές και τρομερές θεοναζί απειλές για μια Αποκαλυψιακού είδους επίθεση στην Τεχεράνη ήταν μόνο οι φανφάρες στριμωγμένων αποικιοκρατών;

H «απάντηση» της 26ης Οκτώβρη, με στόχους ορισμένες χερσαίες εγκαταστάσεις της ιρανικής πολεμικής βιομηχανίας (ο τονισμός στο «χερσαίες», άρα κατ’ αρχήν εκτεθειμένες, είναι απαραίτητος…) που κατά τον άξονα προκάλεσε σοβαρές καταστροφές και κατά την Τεχεράνη αμελητέες, σίγουρα δεν ήταν το «ε, ρε τι σας περιμένει!!!». Αντίθετα είναι μια «απάντηση» με προοπτική το «Χ»: η Τεχεράνη έχει το περιθώριο να δηλώσει μεν ότι «δεν μπορεί παρά να απαντήσει…» αλλά ότι αυτό «θα γίνει όπως και όποτε»… Κάποτε…

Γιατί όμως το θεοναζί αναγκάστηκε να κάνει μια επίθεση που περισσότερο παραπέμπει σε φόβο για τις αντιδράσεις της Τεχεράνης (αν η επίθεση ήταν όντως… «αποκαλυψιακή»…) και πολύ λιγότερο σε κάτι του είδους «είμαστε οι boss της μέσης Ανατολής»; Γιατί τέτοια «αυτοσυγκράτηση»;

Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι απέδωσαν οι «πιέσεις» της Ουάσιγκτον… Ποιες «πιέσεις»; Άλλοι θα πουν ότι η διαρροή των προετοιμασιών ανάγκασε το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς να αναδιπλωθεί… Όμως, θα το επαναλάβουμε, είναι απίθανο η Τεχεράνη να μην είχε έτσι κι αλλιώς πλήρη και καθαρή εικόνα αυτών των (χερσαίων…) προετοιμασιών μέσω Μόσχας όταν είναι γνωστό ότι το ρωσικό καθεστώς δίνει δορυφορικές εικόνες και πληροφορίες ακόμα και στην Ansar Allah (Houthis).

Τι απομένει σαν σοβαρή εξήγηση για το φρενάρισμα; Το ρωσικό «μην τολμήσετε να…» έχει πολύ μεγαλύτερο βάρος απ’ τις αμερικανικές «πιέσεις», ειδικά τώρα που ακόμα και επίσημα αμερικανικά καθεστωτικά think tanks ( του είδους atlantic council) αναγνωρίζουν πια με βαριά καρδιά ότι η Τεχεράνη δεν είναι μόνη της, και πως οποιαδήποτε «βαριά» επίθεση εναντίον της θα κινητοποιήσει οπωσδήποτε την Μόσχα (είναι δίπλα…) και πιθανόν και το Πεκίνο. Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί αιτία αυτοσυγκράτησης απέναντι σ’ ένα ισχυρό αντίπαλο – προς το παρόν.

Η δική μας ταπεινή γνώμη είναι χειρότερη: βρίσκεται υπό ανάδυση αυτή τη στιγμή μια βασική αδυναμία του θεοναζί καθεστώτος που δεν είναι συγκυριακή αλλά μάλλον δομική (με την εξαίρεση των πυρηνικών του…). Μια στρατιωτική αδυναμία, για την οποία γράψαμε έγκαιρα, αλλά που τώρα πια μπορεί να θεωρηθεί πρακτικά ολοφάνερη.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

BRICS+

Δευτέρα 28 Οκτώβρη  (00.08) >> «Ο Πούτιν δεν είναι απομονωμένος!»… Δεν είναι αποσυνάγωγος, δεν είναι απόβλητος… (αλλά πότε ήταν;): αυτό είναι όλο κι όλο που πρέπει να κρατήσουν οι δυτικοί υποτελείς απ’ την πρόσφατη μάλλον πανηγυρική (και σίγουρα καλά προβεβλημένη οπουδήποτε αλλού εκτός απ’ την δυτική δημαγωγία) 16η σύνοδο της brics+ στο ρωσικό Kazan. Ένα αμφίβολης αποτελεσματικότητας καταπραϋντικό για ένα δυσοίωνο (για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς) μέλλον που πλησιάζει με δρασκελιές – ακόμα κι όταν αυτές μοιάζουν αόρατες.

Έγιναν λοιπόν συνταρακτικές, κοσμοϊστορικές ανακοινώσεις στο Kazan; Όχι… Θα λέγαμε μάλιστα ότι η φαντασμαγορία της συνόδου έκρυβε μια εσκεμμένη προσπάθεια να είναι εφικτή η υποτίμησή της από κάθε «πληγωμένο». Το πολυσέλιδο ανακοινωθέν της συνόδου είχε από μια παράγραφο-για-τα-πάντα, χωρίς χρονοδιαγράμματα και πρακτικά βήματα: έμοιαζε περισσότερο με γενική διακήρυξη υπέρ της ειρήνης και της ευημερίας της ανθρωπότητας, με ορατές παντού τις «σπόντες» για την υπάρχουσα (θεωρητικά…) τωρινή «τάξη πραγμάτων» – και ως εκεί. Η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) το διασκέδασε παίζοντας με τους συμβολισμούς: 24 Οκτώβρη ήταν τότε (όπως και τώρα…), το 1945, στο Σαν Φραντσίσκο όμως, που ανακοινώθηκε η ίδρυση του οηε, από 50 κράτη…

Ρωσικό χιούμορ… Στα σοβαρά φαίνεται ωστόσο

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μέση Ανατολή 3

Δευτέρα 21 Οκτώβρη (00.11) >> Όμως εκείνο το ρωσικό «μην τολμήσετε να…» μια μέρα μετά την «αποκάλυψη» του αρχιχασάπη, στις 17 Οκτώβρη του 2024, αυτό το “μην τολμήσετε να…” που αφορά απευθείας το ιράν, είναι εντελώς διαφορετικής τάξης! Η Μόσχα δεν είπε κάτι τέτοιο για την σφαγή στη Γάζα∙ δεν είπε κάτι τέτοιο ούτε για την εξελισσόμενη σφαγή στο λίβανο… Φταίει, μήπως, ότι δεν υπάρχουν πυρηνικές εγκαταστάσεις (ειρηνικές κατ’ αρχήν αλλά όχι μόνο…) στη Γάζα και στο λίβανο; Μάλλον η ερώτηση θα έπρεπε να γίνει ανάποδα: γιατί στην ιρανική επικράτεια υπάρχουν πυρηνικές εγκαταστάσεις και, επιπλέον, ένας πλήρης και λειτουργικός πυρηνικός σταθμός παραγωγής ενέργειας στο Bushehr ρωσικής κατασκευής (και ρωσικής διαρκούς τεχνολογικής υποστήριξης);

Ή γιατί το «μην τολμήσετε να…» δεν αφορούσε μόνο αυτόν τον πυρηνικό σταθμό αλλά το σύνολο των πυρηνικών εγκαταστάσεων του ιράν;

(Η ψοφοδεής δημαγωγική σοφία υποστηρίζει ότι η Μόσχα είναι αντίθετη με το να αποκτήσει η Τεχεράνη πυρηνικά όπλα… Μιλώντας γενικά ναι: δεν είναι καθόλου καλό να πολλαπλασιάζονται τα όπλα μαζικής καταστροφής… Όμως η Μόσχα δεν έχει κανένα πρόβλημα να συνάψει στρατηγική συμμαχική συμφωνία με έναν άλλο «παρία», έναν άλλο παράνομο κάτοχο πυρηνικών, με την Πγιονγκγιάνγκ…)

Δεν υπάρχουν ηλίθιοι στη Μόσχα. Υπάρχουν hard core ρεαλιστές: η Τεχεράνη ΔΕΝ θα χρειαζόταν πυρηνικά αν η Ουάσιγκτον και το Λονδίνο και το Βερολίνο, σε κάθε περίπτωση το σύνολο των δυτικών ιμπεριαλισμών, δεν υποστήριζε το γενοκτονικό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» στη Μέση Ανατολή – περιοχή κρίσιμου ενδιαφέροντος για το ευρασιατικό project… Και οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί υποστηρίζουν με χέρια και πόδια αυτό το γενοκτονικό «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» επειδή από το 2015 και μετά χάνουν σταθερά, ηττώνται σταθερά, όχι μόνο στρατιωτικά αλλά και «πολιτικά», στο μεσανατολικό πεδίο μάχης: το έχουμε ξαναγράψει: οι (ιρανοί) φρουροί της επανάστασης βρίσκονται πλέον στα σύνορα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος… Και δεν πρόκειται να φύγουν από ‘κει…

Δια γυμνού οφθαλμού φαίνεται λοιπόν ότι η “αποτροπή” απ’ την μεριά της Τεχεράνης, που πιθανόν να ανάγκαζε τόσο τον θεοναζί χωροφύλακα όσο και τους δυτικούς συμμάχους του σε κάποιου είδους συμβιβαστική “εξημέρωση”, δεν μπορεί να είναι εγγυημένη χωρίς πυρηνικά. Δεν είναι το καλύτερο για την Μόσχα, αλλά δεν μπορεί και να κλείσει τα μάτια στην πραγματικότητα…

Μέση Ανατολή 4

Δευτέρα 21 Οκτώβρη (00.08) >> Κατά την ταπεινή μας άποψη η διάταξη των αρμοδιοτήτων στη μέση Ανατολή απ’ την μεριά του ευρασιατικού project είναι σε αδρές γραμμές η εξής:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μέση Ανατολή 5: το ελλαδιστάν

Δευτέρα 21 Οκτώβρη (00.04) >> Στα περιεχόμενα του ενός απ’ τα δύο top-secret εγγράφων των οποίων η διαρροή ανακοινώθηκε πριν 2 ημέρες είναι και οι θεοναζί στρατιωτικές ασκήσεις ενάριου ανεφοδιασμού των f-35: το πήγαινε-έλα προς την ιρανική επικράτεια είναι μακρύ, και με ένα ντεπόζιτο δεν βγαίνει.

Χμμμ… Επ’ αυτού το ελλαδιστάν (σύμμαχος των θεοναζί…) έχει κάτι να επιδείξει: συνέργεια, συνενοχή…

Αυτό στη συνέχεια αναφέρεται σε θεοναζί, απαρτχάιντ άσκηση εναέριου ανεφοδιασμού με την φιλική βοήθεια της νότιας κύπρου. Το 2022:

Κι αυτό αναφέρεται σε ίδια άσκηση, αυτή τη φορά με την φιλική συμμετοχή του ελλαδιστάν. Το 2023:

Χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι;

 

Έχει η Τεχεράνη πυρηνικά όπλα;

Οι σεισμοί στο ιράν τις τελευταίες 15 μέρες. Ο “ύποπτος” είναι αυτός στα ανατολικά της Τεχεράνης.

Δευτέρα 14 Οκτώβρη (00.44) >> Ένας σεισμός μέτριας έντασης (4,5 ρίχτερ) με επίκεντρο στην έρημο, σαράντα χιλιόμετρα νότια της ιρανικής πόλης Semnan (στα ανατολικά της Τεχεράνης), προκάλεσε στις 5 Οκτώβρη «κύματα» εκτιμήσεων, φημών και αντι-φημών: ήταν, άραγε, πυρηνική δοκιμή του ιρανικού καθεστώτος; Ή όχι;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μαγικές εικόνες…

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.26) >> Ούτε πρωτάρης gamer δεν θα καταδεχόταν να υποστηρίξει ότι «έριξε τους πυραύλους»!! Ούτε πιτσιρικάς που χαζεύει τ’ άστρα το καλοκαίρι δεν θα μπερδευόταν με το τι πέφτει απ’ τον ουρανό και τι μένει στη θέση του! Η καθεστωτική «καθημερινή», με την πρωτοσέλιδη φωτογραφία και την λεζάντα της, ξέρει όμως (στις 2 Οκτώβρη): Ο Σιδερένιος Θόλος, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ, αναχαιτίζει ιρακινούς βαλλιστικούς πυραύλους πάνω από την Ασκελόν. Πράγμα που αλλιώς λέγεται: το αφεντικό βρίσκεται «στη σωστή μεριά της ιστορίας»!

Δυο λεπτά όμως! Μήπως εκείνοι που αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα τόσο χυδαία ξέρουν κάτι, όχι μόνο για την πραγματικότητα και την αντιστροφή της αλλά και για το κοινό τους;

Ναι – ξέρουν!

Ξέρουν, για παράδειγμα, ότι η μεγάλη μάζα των υποτελών χάνει ραγδαία την δυνατότητα να ξέρει και την βεβαιότητα πως ένα κι ένα κάνουν δύο! Ισοπεδωμένη (με την θέλησή της) αυτή η μεγάλη μάζα απ’ το carpet bombing της συστηματικής υπερ-πληροφοριοποίησης, πνιγμένη (και πάλι με την θέλησή της) μέσα σε θύελλες καθημερινών «μηνυμάτων», χωρίς συνοχή και συχνά χωρίς καν τυπική λογική, παραδέρνει ψυχοσυναισθηματικά και υποχωρεί στο να «πιστεύει» μόνο τα ένστικτα και τις προκαταλήψεις της.

Ιράν; «Δέρνουν τις γυναίκες»!!! (Παρεπιπτόντως, στις πρωτοκοσμικές γαλλία και γερμανία, οι δολοφονίες γυναικών – αναλογικά με τον πληθυσμό – είναι περισσότερες απ’ ότι στο ιράν… Αλλά κανείς δεν διανοείται καν να ψιθυρίσει: στη γαλλία, στη γερμανία, στην ελλάδα, σκοτώνουν τις γυναίκες – άρα βομβαρδίστε τις πόλεις τους…!)

Η κοινωνία του ιράν είναι, λοιπόν, απολίτιστη – δεν χρειάζονται αποδείξεις, απλά το είπαν ξανά και ξανά οι δημαγωγοί και οι ειδικοί. “Αυτοί ξέρουν”…. Αντίθετα η θεοναζί, απαρτχάιντ κοινωνία είναι πολιτισμένη: «πήγε μια φίλη μου στο Τελ Αβίβ πέρυσι, για το πανεπιστήμιο, και…». Κατά συνέπεια (κι αυτό είναι πραγματική συνέπεια της καθολικής αντιστροφής της πραγματικότητας) αποκλείεται αυτό που δείχνει η φωτογραφία να είναι ιρανικοί πύραυλοι που πέφτουν σαν χαλάζι! Αποκλείεται!!! Είναι, αντίθετα, αντιαεροπορικοί ισραηλινοί πύραυλοι που ανεβαίνουν για αναχαίτιση!!!

Καθώς οι μαζικές, οργανωμένες, βιομηχανικά κατασκευασμένες ψευδαισθήσεις επελαύνουν (: «εικονική πραγματικότητα»!!!!) το κοινό προετοιμάζεται: να μην μπορεί καν να διακρίνει, απλά να υπακούει…

(Κατά τα υπόλοιπα: Ωραίο φαίνεται αυτό το iron dome… ΡημαδοΓουαϊδοΝικόλα υπ.αμ. παρήγγειλε δυο τρία κομμάτια να τα έχετε!!! Και να σου τυλίξουν δώρο και δυο τενεκέδες γράσο. Θα το χρειαστείτε…)

Mέση Ανατολή: φθινόπωρο…

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.18) >> Η βροχή πυραύλων που αφού διέσχισαν έως και σχεδόν 2 χιλιάδες χιλιόμετρα κτύπησαν δύο (ή, κατ’ άλλους, τρεις) αεροπορικές βάσεις του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και μερικές δεκάδες μέτρα μακριά απ’ τα «κεντρικά» της mossad, ενθουσίασε εκατομμύρια αιχμαλώτους σε μεγάλο μέρος του κόσμου, αποστόμωσε πολλούς που είχαν διαγνώσει «δειλία» του ιρανικού καθεστώτος∙ και έχει ωθήσει τον άξονα Ουάσιγκτον / Λονδίνο / (Αθήνα) / Τελ Αβίβ όχι απλά να οργανώσει μια κάποια «απάντηση» αλλά μάλλον να «αρπάξει την ευκαιρία» – μια «ευκαιρία» που πριν ακριβώς ένα χρόνο και μια μέρα δεν υπήρχε στον ορίζοντα.

Πριν, όμως, απ’ το «τώρα» πρέπει να θυμίσουμε μια «ιστορική λεπτομέρεια» (;;;) για όσους (που δεν είναι λίγοι) επιμένουν να υποτιμούν την Τεχεράνη, εκδηλώνοντας (τι άλλο;) τον οριενταλισμό / πρωτοκοσμικό ρατσισμό τους.

Από τον Σεπτέμβρη του 1980 ως τον Αύγουστο του 1988 έγινε ο πόλεμος ανάμεσα στο ιράκ (του Σαντάμ Χουσεϊν…) και το ιράν (όπου μόλις πριν 1,5 χρόνο είχε ανατραπεί ο σάχης, και βρισκόταν στην πρώτη μετεπαναστατική «χαοτική» φάση του). Η Βαγδάτη επεδίωκε να καταλάβει εδάφη του ιράν, και ο πόλεμος ξεκίνησε με εισβολή του ιρακινού στρατού. Στο πλευρό του Σαντάμ Χουσεϊν σ’ εκείνο τον πόλεμο προμηθεύοντάς τον με κάθε είδους όπλα συμπεριλαμβανομένων χημικών (: απαγορευμένα «όπλα μαζικής καταστροφής» που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον – προμηθευτής ήταν οι ηπα…) βρίσκονταν (προσέξτε): οι ηπα, η αγγλία, η σοβιετική ένωση, η γαλλία, η ιταλία, η (ενιαία ακόμα) γιουγκοσλαβία, και σχεδόν το σύνολο των αραβικών πετροδικτατοριών. Βοήθεια στην Τεχεράνη προσέφεραν η συρία, η λιβύη, η (τότε…) κίνα και η (τότε..) βόρεια κορέα. Παρά το γεγονός ότι υπήρχε τέτοια τεράστια διαφορά (υπέρ της Βαγδάτης) στη διεθνή υποστήριξη∙ παρά το γεγονός ότι η συστηματική χρήση χημικών αερίων (με την έγκριση της «δύσης» και της τότε σοβιετικής ένωσης) απ’ τον στρατό του Χουσεϊν είχε σαν αποτέλεσμα διπλάσιες απώλειες του ιρανικού στρατού (τόσο σε νεκρούς όσο και σε τραυματίες) σε σχέση με εκείνον του ιράκ∙ παρά το γεγονός ότι ο ιρακινός στρατός (χάρη στη συστηματική βοήθεια από τις μείζονες βιομηχανικές «μεγάλες δυνάμεις» του πλανήτη…) είχε φτάσει στο τέλος του 1987 να έχει εξαπλάσιο αριθμό τανκς και δεκαπλάσιο αριθμό αεροπλάνων σε σχέση με τον ιρανικό, παρ’ όλα αυτά η Τεχεράνη δεν ηττήθηκε! Αντίθετα προσπάθησε πάνω από μια φορά (με προσωρινή επιτυχία) να καταλάβει ιρακινά εδάφη, κυρίως την Βασόρα.

Η διαφαινόμενη και πιθανή ήττα του (τότε) προστατευόμενού τους, ανάγκασε τις «μεγάλες δυνάμεις» να προωθήσουν μια απόφαση του «συμβουλίου ασφαλείας» του οηε για τερματισμό του πολέμου, που έγινε δεκτή και απ’ τις δύο πλευρές, το καλοκαίρι του 1988. Στην πράξη τα 4 απ’ τα 5 μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας ήταν με την μεριά του Χουσεϊν, οπότε…

Ας το επαναλάβουμε: απ’ το 1980 ως το 1988 το (προφανώς ανοργάνωτο ακόμα) νέο ιρανικό καθεστώς πολεμούσε εναντίον του ιρακινού και, έμμεσα αλλά καθαρά, εναντίον των ηπα, της αγγλίας, της γαλλίας, της ιταλίας, της σοβιετικής ένωσης και των θησαυροφυλακίων των πετροδικτατοριών… Όμως όλοι αυτοί μαζί, με «εργολάβο» το μεγάλο στρατό του Σαντάμ Χουσεϊν, ΔΕΝ κατάφεραν να το καταβάλλουν! (Αντίθετα διάφοροι παρατηρητές εκείνου του πολέμου εντυπωσιάστηκαν απ’ την ταχύτητα με την οποία το καινούργιο ιρανικό καθεστώς κατάφερνε να διασταυρώνει την φαντασία με την μηχανική, φτάνοντας να γίνει σχεδόν αυτάρκες σε πολλά είδη χερσαίων και θαλάσσιων όπλων, φτιάχνοντας ως και τα πρώτα drones…)

Αυτά έγιναν τότε… Ποιοι είναι οι πολεμοκάπηλοι «εγκέφαλοι» που διανοούνται ότι τώρα θα πετύχουν εκείνο που τότε στάθηκε αδύνατο για την αφρόκρεμα του βιομηχανικού καπιταλισμού;

Κι όμως υπάρχουν τέτοιοι!!

Mέση Ανατολή: παλιοί χειμώνες…

Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.15) >> Μπορεί την δεκαετία του ’80 να απέτυχαν, αλλά ποτέ δεν ξέχασαν! Τι; Ότι η ισλαμική επανάσταση στο ιράν κρατικοποίησε το 1979 τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στερώντας τα απ’ την agglo-persian oil company, που συστάθηκε το 1909 για να εκμεταλλεύεται αυτά ακριβώς τα κοιτάσματα: μετά αυτήν την τεράστια απώλεια η εταιρεία ονομάστηκε «british petroleum» – BP…

Όταν, για παράδειγμα, το 2001 η Ουάσιγκτον ξεκίνησε τον «μακρύ, προληπτικό, αντιτρομοκρατικό πόλεμο», η Τεχεράνη ήταν στη λίστα των 7 κρατών που ο us army σκόπευε να «καθαρίσει». Αμέσως μετά την αμερικανική εισβολή στο ιράκ (άλλο μέλος της λίστας…) η Ουάσιγκτον ετοιμαζόταν για την συρία, τον λίβανο και το ιράν:

Κάποιοι θα πρέπει να τον θυμούνται τον αμερικάνο στρατηγό Wesley Clark: ήταν ο ανώτατος διοικητής του νατο στα τέλη της δεκαετίας του ’90… Αυτός ο τύπος λοιπόν, στην αποστρατεία πια, διηγείται (η συνέντευξη είναι το 2007) πως ανακάλυψε τον Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη του 2001 ότι ο us army επρόκειτο να “τακτοποιήσει” 7 (ολογράφως: επτά) κράτη, μέσα σε 5 χρόνια: ιράκ, συρία, λίβανο, λιβύη, σομαλία, σουδάν∙ and last but not least ιράν…

Παρά τις θριαμβευτικές δηλώσεις η κατοχή του ιράκ δεν πήγε καθόλου καλά για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς, σχεδόν εξ’ αρχής. Η «τακτοποίηση» της Τεχεράνης και της Δαμασκού αναβλήθηκε, αλλά δεν εγκαταλείφθηκε! Με τις «δυσκολίες» της κατοχής του ιράκ (αλλά και του αφγανιστάν) να οξύνονται, η Ουάσιγκτον έπρεπε να βρει έναν «εργολάβο», να κάνει τη βρώμικη δουλειά της “δημιουργίας της νέας μέσης Ανατολής”… Ένας που δημιουργήθηκε ήταν ο isis, αλλά από καθαρά στρατιωτική άποψη είχε περιορισμένα μέσα. Ένας πληρέστερος και καλύτερος ήταν επίσης εύκολος: το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ήταν πρόθυμο και διατεθειμένο – πάντα για λόγους «αυτοάμυνας». To 2005:

Αλλά ακόμα και το 2019:

το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μπορούσε να ποντάρει στο ιμπεριαλιστικό βαθύ κράτος των ηπα (και το ανάποδο) αν θεωρούσε/σαν ότι υπάρχει μια «ευκαιρία». Υπάρχει;

Ένα γαλλικό φασιστόμουτρο «νέος φιλόσοφος» κάποτε, θεωρεί πως «ναι»:

Το ισραήλ δεν έχει εισβάλει στον λίβανο – τον απελευθερώνει…

Ένα αμερικανικό φασιστόμουτρο, «πολιτικός σχολιαστής», θεωρεί το ίδιο:

Και ένα γνωστό παράσιτο, ο βασιλικός σώγαμπρος (του ψόφιου κουναβιού) Kushner, που ονειρεύεται μια άδεια Γάζα ώστε να φτιάξει εκεί ακριβές τουριστικές βίλες με θέα στη θάλασσα, θέλει κι αυτός «να τελειώνει η δουλειά» (και με το ιράν…)

Αυτοί βέβαια είναι μεμονωμένα πρόσωπα μέσα σε πολλά άλλα μεμονωμένα πρόσωπα του ίδιου φυράματος (και του ίδιου πελατολογίου…) Οι μηχανισμοί, οι κρατικοί / παρακρατικοί μηχανισμοί, ειδικά στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο, θεωρούν ότι η βροχή-από-ιρανικούς-πυραύλους στις 1 Οκτώβρη είναι μια «ευκαιρία»;

Ή μήπως οι πνιγμένοι (του ουκρανικού πεδίου μάχης) προσπαθούν να πιαστούν απ’ τα μαλλιά τους; Μήπως νομίζουν ότι βρήκαν το λίγο «Περλ Χάρμπορ» που τους βολεύει, χωρίς νεκρούς μεν, αλλά…;