Tag: ηπα

Και ψάχνονται…

Πέμπτη 23 Απρίλη. Μπορεί να φαίνεται εντελώς γκροτέσκο όλο αυτό· όμως πρέπει να θυμάστε ότι «αυτά που ξέραμε δεν ισχύουν»! Δύο γερά δικηγορικά γραφεία της Φλόριντα, ένα που έχει σχέση με τους «δημοκρατικούς» (: Berman Law Group) και ένα με τους «συντηρητικούς» (: Lucas-Compton) κατέθεσαν σε δικαστήριο της πολιτείας την αγωγή, ζητώντας αποζημίωση απ’ το Πεκίνο ύψους 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (εντελώς συμπτωματικά είναι η ονομαστική αξία των ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου που έχει στα θησαυροφυλάκιά της η κεντρική τράπεζα της κίνας…). Ένα άλλο δικηγορικό γραφείο, στο Τέξας αυτό, μαξιμάρισε: ζητάει αποζημίωση για τους πελάτες του 20 τρισεκατομύρια δολάρια…

Υπάρχει ένα «νωπό προηγούμενο». Η περίπτωση του Otto Warmbier. Ο Warmbier, αμερικάνος φοιτητής, δέθηκε στην Πγιονγκγιάνγκ το 2016 με την κατηγορία της καταστροφής μιας αφίσας και της εισόδου σε απαγορευμένη περιοχή της πόλης. Πρακτικά για κατασκοπεία. Την επόμενη χρονιά το βορειοκορεατικό καθεστώς τον επέστρεψε στις ηπα σε κωματώδη κατάσταση. Το καθεστώς του Kim υποστήριξε ότι ήταν βαριά άρρωστος και δεν μπορούσε να τον κάνει καλά. Η οικογένεια του Warmbier υποστήριξε ότι είχε υποστεί φρικτά βασανιστήρια. Έκαναν μήνυση στην Πγιονγκγιάνγκ απαιτώντας 1,05 δισεκατομμύρια δολάρια για τον γυιό τους και 46 εκατομμύρια για την δική τους ψυχική οδύνη. Παρότι κανένας (αμερικάνος) ιατροδικαστής απ’ τους πολλούς που εξέτασαν τον Otto δεν βρήκε σημάδια ή αποδείξεις βασανισμού του, το πολιτειακό δικαστήριο της Ουάσιγκτον επιδίκασε στους Warmbier τον Οκτώβρη του 2018 αποζημίωση 500 εκατομυρίων δολαρίων. Ο Kim φυσικά αρνήθηκε να πληρώσει. Και τότε το 2019 το αμερικανικό πολεμικό ναυτικό έκανε πειρατεία στο βορειοκορεατικό εμπορικό “wise honest”, ένα απ’ τα μεγαλύτερα του κρατικού εμπορικού στόλου της βόρειας κορέας. Το πλοίο πουλήθηκε στις ηπα, το κράτος κράτησε τα «έξοδά» του (για την πειρατεία) και έδωσε τα υπόλοιπα στους Warmbier, επιφυλασσόμενο για επόμενες «μπάζες»…

Υπάρχει ένα πρόβλημα, που όμως μπορεί να αποδειχθεί τυπικό. Σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία το κινεζικό κράτος (όπως και κάθε άλλο) έχει ασυλία απέναντι σε κατηγορίες που θα κριθούν σε αμερικανικά δικαστήρια… Εκτός εάν… Εκτός εάν πρόκειται για υποθέσεις σοβαρής βλάβης στη ζωή υπηκόων. Είναι, ακριβώς, η περίπτωση του κατηγορητηρίου για τον Otto Warmbier….

Θα βρεθούν;

Πέμπτη 23 Απρίλη. Καθώς το κύμα αντισινισμού φουσκώνει έντεχνα στο ψοφιοκουναβιστάν από πάνω και από κάτω (ο Πομπηίας δίνει ρέστα, και δεν είναι ο μόνος) ωρίμασε η ανάγκη για μια επιπλέον πολιτική πρωτοβουλία που να «απελευθερώσει πλέρια τις δυνάμεις τιμωρίας» της ένοχης κίνας. Ο νεαρός συντηρητικός γερουσιαστής του Missouri Joshua David Ηawley, γυιός τραπεζίτη, δικηγόρος και για ένα διάστημα δικαστής της πολιτείας, βρήκε μπροστά. Κατέθεσε πριν δέκα μέρες πρόταση νόμου με τίτλο “Νόμος για την Δικαιοσύνη για τα θύματα του covid-19”. Αν περάσει, θα καθαρίσει και τα τελευταία νομικά εμπόδια της ασυλίας του Πεκίνου. Το σκεπτικό του είναι σαφές, και έχει προοπτικές:

…Το κομμουνιστικό κόμα της κίνας εξαπέλυσε αυτήν την επιδημία. Πρέπει να δώσει λογαριασμό στα θύματά του. Υπάρχουν αρκετές αποδειξεις ότι το κομμουνιστικό κόμμα κίνας ψεύδεται, και ότι λόγω  δολιότητας και ανικανότητας επέτρεψε στον covid-19 να μετατραπεί από μια τοπική αρρώστια σε παγκόσμια επιδημία… Απαιτούμε διεθνή έρευνα για να μάθουμε όλη την έκταση της ζημιάς που προκάλεσε το κ.κ.κ. σ’ όλο τον κόσμο και, στη συνέχεια, να ενισχύσουμε τους αμερικάνους και άλλα θύματα σ’ όλο τον κόσμο για να διεκδικήσουν αποζημιώσεις…

Ο Jeremy Alters, υπεύθυνος στρατηγικής του δικηγορικού οίκου Berman Law Group (που έχει κάνει ήδη την μηνυσάρα…) συμπληρώνει ενθουσιασμένος:

…Η κίνα πρέπει να πληρώσει. Στο κάτω είναι μια παγκόσμια υπερδύναμη. Είχαν τη δυνατότητα να το σταματήσουν και να το ελέγξουν αυτό, αν όχι εντελώς σίγουρα σε μεγάλο μέρος του. Απέτυχαν να το κάνουν, απέτυχαν να μας πουν τα σχετικά, και τώρα εμείς υποφέρουμε τις συνέπειες…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε την εξέλιξη, που είναι πάντως ιδιαίτερα δελεαστική για ικανό μέρος του παρακμιακού αμερικανικού καπιταλισμού. Όμως σημειώστε το (και μακάρι να βγούμε λάθος): αυτός ο covid-19 πρώτα αστυνομοποιήθηκε για εσωτερική χρήση των καπιταλιστικών κρατών. Και τώρα υπάρχουν κάμποσοι διατεθειμένοι να τον στρατιωτικοποιήσουν – για «εξωτερική χρήση»…

Τι άλλο πια μ’ αυτόν τον ιό; Και στον «υβριδικό πόλεμο» πήγε και κατατάχτηκε; Σαν κομμουνιστής; Α πα πα πα!!!
(Δεν είναι πια η Huawei… Είναι… τα πάντα…)

Δημιουργική λογιστική – θανάτου

Τετάρτη 22 Απρίλη. Λέει ο Ιωαννίδης (22.10):

…Πρέπει να περιμένουμε το πως τα στοιχεία απ’ τη Ν. Υόρκη θα καταλήξουν, γιατί ξεκάθαρα υπάρχει μια διαφορά σ’ αυτά σε σύγκριση με οποιοδήποτε άλλο μέρος στη χώρα, ακόμα και σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μέρος στον κόσμο. Είναι ξεκάθαρο ότι έχουμε έναν μεγάλο αριθμό θανάτων στη Ν. Υόρκη. Υπάρχει ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα σε σχέση με το ποιοί πραγματικά θα πρέπει να προσμετρούνται σαν θύματα του covid-19. Για παράδειγμα τις τελευταίες ημέρες έχουμε δει έναν μεγάλο αριθμό από θανάτους που πιθανά να οφείλονται στον covid-19 να προστίθεται στα νούμερα. Πρόκειται για θανάτους για τους οποίους δεν έχουμε τεκμηριωμένα, μέσω εργαστηριακών αναλύσεων, την παρουσία του ιού.

Είναι πολύ υποθετικό το αν αυτοί οι θάνατοι προκλήθηκαν απ’ τον covid-19, αν ο covid-19 ήταν απλά παρόν αλλά όχι η βασική αιτία θανάτου. Οπότε νομίζω ότι πρέπει να περιμένουμε για να δούμε κάποια ώριμα δεδομένα για το ποιά ακριβώς ήταν η συμβολή του ιού σε διαφορετικούς θανάτους. Στην ιταλία, όπου έχουμε πιο ώριμα στοιχεία, ξέρουμε ότι σχεδόν το 99% των θυμάτων είχε υποκείμενα νοσήματα, πρακτικά, στις περισσότερες περιπτώσεις, πολλαπλά υποκείμενα νοσήματα, και υποκείμενες αιτίες που επίσης θα μπορούσαν να τους έχουν οδηγήσει στον θάνατο…

Κομψά ο καθηγητής επιβεβαιώνει αυτό που είναι γνωστό: το φούσκωμα των αριθμών των νεκρών με κεντρική διαταγή, σε όλα τα κράτη. Μήπως ήταν / είναι αναπόφευκτο, πάνω στη βιασύνη; Όχι!. Διαφορετικό το να ανακοινώνουν τα γεμάτα πτώματα στόματα των θανατόμετρων (οι Τσιόρδες του πολιτισμένου κόσμου) ότι «σήμερα είχαμε 300 νεκρούς», και διαφορετικό το «σήμερα είχαμε 100 νεκρούς βεβαιωμένα από επιπλοκές του covid-19 και άλλους 200 κάποιοι απ’ τους οποίους πιθανόν να ανήκουν στην ίδια κατηγορία αλλά δεν ξέρουμε».

Η «δημιουργική ασάφεια» μέσα απ’ το τσουβάλιασμα όλων των θανάτων, αυτή η «γυμναστική θανάτου» στην οποία το μικροσκοπικό βέλγιο έσπασε κάθε ρεκόρ, ήταν και είναι εντελώς σκόπιμη: τρομοεκστρατεία, θανατολαγνεία…

Εναντίον του Gates

Τετάρτη 22 Απρίλη. Ή, σωστότερα, εναντίον όσων εκπροσωπεί το αφεντικό της microsoft. Αμέσως μετά συνεχίζεται η συνέντευξη:

Ερώτηση: Χαίρομαι πολύ που το ακούω αυτό, επειδή ξέρετε, απ’ την μια μεριά έχουμε το ίδρυμα του Bill Gates που λέει ότι πρόκειται να φτιάξουν 7 δισεκατομμύρια εμβόλια για τον sars-cov-2, και μερικοί μέσα στον who, το cdc [σ.σ.: τα αρχικά του αμερικανικού “στρατηγείου” κατά των μεταδοτικών ασθενειών…] και το ίδρυμα Gates λένε ότι δεν θα την βγάλουμε καθαρή, ούτε πρόκειται να επιστρέψουμε στην κανονική ζωή, μέχρις ότου βρεθεί ένα εμβόλιο. Οπότε εσείς λέτε ότι αυτό δεν είναι κάτι που έχει λήξει.

Απάντηση: Θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι θα μπορέσουμε να ξαναβρούμε το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς μας πριν φτιαχτεί ένα εμβόλιο. Αν (βέβαια) φτιαχτεί ποτέ ένα εμβόλιο, γιατί τώρα που μιλάμε υπάρχουν όλοι αυτοί οι περιορισμοί της δυνατότητας να φτιαχτεί ένα εμβόλιο, και να βγει σε μαζική παραγωγή.

Είμαι μεγάλος υποστηρικτής των εμβολίων. Σ’ όλη μου την επαγγελματική διαδρομή προσπαθώ να μεταφέρω το μήνυμα ότι τα εμβόλια είναι μια απ’ τις μεγαλύτερες συμβολές της επιστήμης στην ανθρωπότητα, και ότι είναι μια σπουδαία επιτυχία. Έχουμε διάφορα εμβόλια που είναι σπουδαία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πετύχουμε ένα εμβόλιο για τον covid-19. Έχουμε κάποια εμπειρία απ’ το παρελθόν, από προσπάθειες να φτιαχτούν εμβόλια για άλλους κορονοϊούς που μας ανησυχούσαν, και δεν ήταν ιδιαίτερα πετυχημένες.

Μια ανησυχητική παρατήρηση σχετικά είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις τα εμβόλια που είχαν αναπτυχθεί και δοκιμάστηκαν σε ζώα με κορονοϊούς (έχουμε κορονοϊούς που μολύνουν γάτες και άλλα ζώα) προκάλεσαν μεγαλύτερο κακό απ’ ότι αν δεν γινόταν ο εμβολιασμός. Γιατί προκάλεσαν μια υπερευαίσθητη αντίδραση του οργανισμού, μια υπεραντίδραση, οπότε όταν το ζώο εκτέθηκε στον ιό ο οργανισμός του υπεραντέδρασε σ’ αυτόν, κι αυτό πρακτικά μπορεί να προκαλέσει ακόμα και θάνατο ή χειρότερο αποτέλεσμα απ’ το να μην έχει εμβολιαστεί. Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ποιός είναι ο ακριβής μηχανισμός που προκαλεί σοβαρά προβλήματα και θάνατο στους ανθρώπους, και είναι απαραίτητο να καταλάβουμε αν ευθύνεται ο ιός αυτός καθαυτός ή η αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος στον ιό προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά σε διάφορες περιπτώσεις. Αν φταίει ο ιός, και το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ικανοποιητική ανοσοποιητική αντίδραση ενός οργανισμού, τότε χρειαζόμαστε το εμβόλιο. Αν όμως το πρόβλημα οφείλεται στην υπεραντίδραση του ανοσοποιητικού μας συστήματος, αν αυτό οδηγεί ατυχώς στην καταστροφή των κυττάρων μας, όπως τα πνευμονικά κύτταρα, τότε το εμβόλιο θα είναι πρακτικά κακή ιδέα.

Το όριο είναι το εξής. Ένα εμβόλιο πρέπει να είναι σχολαστικά ελεγμένο. Πρέπει να έχουμε συμπαγείς αποδείξεις ότι δουλεύει, συμπαγείς αποδείξεις ότι βελτιώνει την κατάσταση, συμπαγείς αποδείξεις ότι θα σώσει ζωές. Κι αυτό δεν γίνεται απ’ τη μια μέρα στην άλλη. Εύχομαι να το κάνουμε πολύ γρήγορα και θέλω να δω ότι έγιναν αυτές οι μελέτες που χρειάζονται. Ξέρω ότι πολλοί λαμπροί επιστήμονες δουλεύουν σ’ αυτό το μέτωπο και θέλω να μείνω αισιόδοξος. Όμως είναι απίθανο ότι θα μπορέσουμε να περιμένουμε για 12 ή για 18 ή για 24 μήνες για να φτιαχτεί ένα εμβόλιο μέσα σε τέτοιες αβεβαιότητες. Δε νομίζω ότι μπορούμε να μείνουμε σε συνθήκες αποκλεισμού τόσο καιρό, γιατί αυτό σημαίνει ότι θα καταστραφούμε, θα καταστρέψουμε τις κοινότητες και τις κοινωνίες μας, θα προκαλέσουμε τεράστια προβλήματα υγείας, ανεργίας, καταστάσεις που είναι πολύ χειρότερες ακόμα κι απ’ το χειρότερο και πιο απαισιόδοξο σενάριο για το τι μπορεί να κάνει ο κορονοϊός…

Με το γάντι ο Ιωαννίδης απαντάει εδώ στον εκβιασμό «ή καραντίνες ή εμβόλιο», που είναι όλο και πιο σαφές ότι προέρχεται απ’ το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα διεθνώς. Το γεγονός, ωστόσο, ότι τα επιχειρήματά του δεν είναι πολιτικά αλλά ιατρικά βοηθάει. Για παράδειγμα το ζήτημα της «υπεραντίδρασης» του ανοσοποιητικού συστήματος έχει προκύψει σαν ερώτημα στις ελάχιστες περιπτώσεις που τα θύματα του covid-19 ήταν άνθρωποι μικρότεροι απ’ τα 60 – 65 και χωρίς άλλες γνωστές υποκείμενες αρρώστιες. Δεν υπάρχει οριστική απάντηση, αλλά σε συνδυασμό με την χαμηλή έως ανύπαρκτη παραγωγή αντισωμάτων σε, κατά τα άλλα, πετυχημένα απέναντι στον covid-19 ανοσοποιητικά συστήματα πολλών που «κόλλησαν», βάζει ως αυτή την στιγμή το ζήτημα του εμβολίου (αν και όποτε βρεθεί) στη σωστή θέση του: όχι στο κέντρο του πεδίου της γενικής ανοσίας του πληθυσμού, αλλά σε μιαν άκρη.

Η τρομοκρατία του θανατόμετρου

Τετάρτη 22 Απρίλη. Στο 43.30 η συζήτηση φτάνει στο ζήτημα της τρομοεκστρατείας. Και πάλι ο Ιωαννίδης είναι «διπλωματικός» αλλά προσεκτικά δεικτικός:

Ερώτηση: Θα ήθελα να ρωτήσω τι γνώμη έχετε για την τεράστια απόκλιση ανάμεσα στις αρχικές προβλέψεις κι αυτό που συμβαίνει τώρα. Έχω στο μυαλό μου ιδιαίτερα το imperial college του Λονδίνου, την μελέτη του Neil Ferguson, η οποία έκανε πρόβλεψη για 500.000 θανάτους στην αγγλία. Κι όταν λίγο μετά το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ασχολήθηκε μ’ αυτήν την έρευνα, άλλαξε την πρόβλεψή του, σε 20.000 ή και πιο κάτω, αλλά είπε ότι αυτή η αλλαγή οφειλόταν στην μόλις μία μέρα εφαρμογής των μέτρων social distancing. Βγήκε και είπε ότι η αλλαγή στην πρόβλεψή του οφειλόταν στα μέτρα αυτά. Πώς τον εκλαμβάνετε αυτόν τον ισχυρισμό, και πώς κρίνετε γενικά αυτήν την τεράστια απόκλιση ανάμεσα στις αρχικές προβλέψεις και αυτό που βλέπουμε πραγματικά;

Απάντηση: Το πρόβλημα με την μελέτη του imperial college και άλλες παρόμοιες που προσπάθησαν να προβλέψουν τον αριθμό των νεκρών νωρίς νωρίς είναι ότι χρησιμοποίησαν πολύ ανακριβή στοιχεία σαν inputs στα μοντέλα τους. Οι επιστήμονες που έκαναν αυτούς τους υπολογισμούς έχουν γνώσεις, αλλά ακόμα και ο καλύτερος επιστήμονας στον κόσμο, αν του δώσεις εκτιμήσεις παραμέτρων που σ’ αυτήν την περίπτωση ήταν αστρονομικά εκτός πραγματικότητας, θα σου βγάλει αστρονομικά λανθασμένα αποτελέσματα. Νομίζω ότι αυτό είναι που συνέβη. Και δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν, είναι αξιοθαύματο ότι ξανακοίταξαν τη μελέτη τους γρήγορα, αλλά το input που οδήγησε στο αποτέλεσμα των υπολογισμών τους ήταν εντελώς λανθασμένο, όπως βλέπουμε τώρα.

Στις μεταγενέστερες έρευνές τους προσπάθησαν να κατεβάσουν αυτές τις αρχικές εκτιμήσεις τους προς μεγέθη που να έχουν περισσότερο νόημα, οπότε το ερώτημα είναι το κατά πόσον αυτές οι μαζικές προσαρμογές σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις οφείλονται στην εφαρμογή των μέτρων ή στην διόρθωση κάποιων απ’ τις λανθασμένες εκτιμήσεις που είχαν χρησιμοποιηθεί αρχικά. Είναι ξεκάθαρο ότι τα αρχικά λάθη είναι βασικό στοιχείο της διόρθωσης, αφού για παράδειγμα άλλαξαν το ποσοστό θνησιμότητας που έβαζαν στους υπολογισμούς τους, κι αυτό αμέσως έριξε δραματικά την πρόβλεψη για τους θανάτους.

Πόσο σημαντική είναι η συμβολή των μέτρων social distancing; Αυτό θεωρώ ότι είναι ένα ανοικτό ερώτημα και πρέπει να συγκεντρώσουμε την πληρη εικόνα του τι συνέβει σε διαφορετικά κράτη πριν καταλήξουμε στο συμπέρασμα τι έκανε το social distancing υπέρ μας και, κυρίως, το τι πέτυχαν διαφορετικές μορφές social distancing. Γιατί μέσα σ’ αυτό το σακούλι υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός διαφορετικών μέτρων…. Κάθε ένα απ’ αυτά έχει διαφορετική δράση και διαφορετικά αποτελέσματα. Πρέπει κανείς να τα εξετάσει ένα ένα. Διαφορετικά το να λες απλά “τα μέτρα δούλεψαν” είναι ανόητο, είναι μια υπεργενίκευση. Ενώ πρέπει να δούμε ποια μέτρα δούλεψαν και πως, ποια μέτρα δεν δούλεψαν, και ποια έκαναν ζημιά…

Η ασταμάτητη μηχανή περιγέλασε, όσο ήταν δυνατόν, τα ευρήματα του κυρίου Neil Ferguson και του imperial college του (πρόκειται για τον επίσημο σύμβουλο της αγγλικής κυβέρνησης για ζητήματα υγείας…) δυο μέρες μετά την δημοσιοποίησή τους (Σάββατο 28 Μάρτη, οι τρομοκράτες!) Αλλά το κρίσιμο γεγονός είναι ότι απ’ το εν λόγω ίδρυμα «παίρνει γραμμή» και ο έλληνας αρχιερέας της «προσευχής των 6.00». (Πιθανόν και άλλοι παρόμοιοι στην ευρώπη). Επιπλέον, ενώ η τρομοκρατία του Ferguson κυκλοφόρησε ακαριαία παντού, τις «διορθώσεις» του κάποιο θηρίο της κατάπιε: το θηρίο της εντεταλμένης δημαγωγίας.

Για το ποιόν του Ferguson θα μιλήσουμε άλλη φορά. Ο Ιωαννίδης δεν μιλάει για σκοπιμότητα στη χρήση «αστρονομικά λανθασμένων εκτιμήσεων» τόσο απ’ το imperial college όσο και από άλλους. Εκεί έγκειται η «διπλωματία» της απάντησής του. Απ’ την άλλη αφήνει ανοικτό το δεδομένο ότι τις αστρονομικά λανθασμένες εκτιμήσεις (συμπεριλαμβανομένου του ποσοστού θνησιμότητας) κάποιοι τις έφτιαξαν και τις έδωσαν στους κομπιουτεράδες… Δεν έπεσαν απ’ τον ουρανό, ούτε τις έδωσε ο covid-19 ο ίδιος σε μια κρίση ειλικρίνειας! Κι ενώ υπήρχε ήδη το προηγούμενο της κίνας, όπου μπορούσε κανείς να δει καθαρά πόσο μικρή φονικότητα είχε ο covid-19 στα διαπιστωμένα κρούσματα, ο αντισινισμός του «η κίνα λέει ψέμματα και κρύβει τους πεθαμένους» έκανε «φυσιολογική» κάθε πρόστυχη πρωτοκοσμική τερατολογία!

Δεν αναφέρει καν και καν ο Ιωαννίδης, αν και το ξέρει πολύ καλά, ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό: σ’ όλες τις προηγούμενες τρομοεκστρατείες με γρίπες τα ίδια ακριβώς είχαν ειπωθεί. Ο ίδιος αυτός ο Neil Ferguson έχει σπουδαίες επιδόσεις σε τέτοιου είδους προβοκάτσιες. Το 2002 για παράδειγμα είχε «υπολογίσει» ότι «η ασθένεια των τρελλών αγελάδων» θα σκοτώσει 50.000 άγγλους, κι άλλους 150.000 μόλις μεταδοθεί στα πρόβατα. Τα τελικά θύματα ήταν 177… Το 2005 προέβλεψε ότι η «γρίπη των πτηνών» θα σκοτώσει 65.000 άγγλους. Πέθαναν 457…. Το βέβαιο γεγονός είναι ωστόσο ότι οι «αστρονομικά γελοίες» προβλέψεις του imperial college επέβαλαν τον στρατιωτικό νόμο και στην αγγλία – ενδεχομένως ενίσχυσαν τις παρόμοιες «θέσεις» του ινστιτούτου Koch στη γερμανία, που φαίνεται πως παίζει το ίδιο βιολί… Συνεπώς, όταν έγινε η «διόρθωση», οι τερατολογίες είχαν πετύχει ήδη τον σκοπό τους.

Στα καθ’ ημάς (όπως και παντού αλλού) αυτές οι τερατώδεις «επιστημονικές» προβλέψεις για την επερχόμενη Αποκάλυψη θα χρησιμοποιηθούν· χρησιμοποιούνται ήδη. Το επιχείρημα των αρχιερέων των πραξικοπημάτων είναι ότι «έτσι σας σώσαμε, γιατί αλλιώς θα πεθαίνατε σαν τις μύγες, όπως έλεγαν τα μοντέλα».

Τα μοντέλα των «επιστημονικών» μπουρδέλων τύπου imperial college θα ανακαλούνται στο κοντινό μέλλον σαν «η Αποκάλυψη που γλυτώσαμε» – με την «ισοπέδωση της καμπύλης»!!!!

Η άλλη αρένα – ιράκ

Τρίτη 21 Απρίλη. Αν το θυμάται κανείς (το θυμάται;) το 2020 ξεκίνησε με την δολοφονία του ιρανού Qassem Soleimani και του ιρακινού Abu Mahdi al-Muhandis, μαζί με άλλα οκτώ καραβανάδες, μέλη των ιρακινών pmu. Στις 3 Γενάρη. Υποτίθεται πως οι δολοφονίες έγιναν σαν αντίποινα για μια διαδήλωση (: διαδήλωση!) εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας στη Βαγδάτη. Και επειδή (είπαν οι αποτυχημένοι ακόμα και σαν ψεύτες της Ουάσιγκτον) ο Soleimani σχεδίαζε επιθέσεις κατά αμερικανικών βάσεων στο ιράκ… Ακολούθησαν, σαν αντίποινα, ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις σε δύο τέτοιες, αμερικανικές βάσεις στο ιράκ δηλαδή, και ο τραυματισμός τουλάχιστον 100 αμερικάνων πεζοναυτών… Αλλά αυτό το τελευταίο θεωρήθηκε απ’ την Ουάσιγκτον «λογική απάντηση»…. Και το θέμα θεωρήθηκε ότι έληξε εκεί.

Μόνο που δεν έληξε, κι ούτε θα ήταν δυνατόν…. Από τότε και ύστερα διάφορες αμερικανικές βάσεις στο ιράκ έχουν αρχίσει να «βρέχονται» από ρουκέτες. Παρότι το ψοφιοκουναβιστάν σήκωνε τα βομβαρδιστικά του και κτυπούσε θέσεις των pmu, το «κακό» όχι μόνο δεν σταματούσε, αλλά εντεινόταν. Άρχισαν να υπάρχουν και νεκροί αμερικάνοι πεζοναύτες.

Και τότε (απ’ τα μέσα Μάρτη) ξεκίνησε αυτό που στην αμερικανική στρατιωτική αργκώ ονομάστηκε «αναδίπλωση». Προς μεγάλη τους χαρά οι πεζοναύτες άρχισαν να αδειάζουν την μία βάση τους μετά την άλλη, και να συγκεντρώνονται σε θέσεις κάπου στο κέντρο της ιρανικής επικράτειας. Μπας και έχει καλύτερο κλίμα εκεί… Εγκαταλείφθηκαν έτσι (: επίσημα «παραδόθηκαν στον ιρακινό στρατό, που έχει αποδείξει ότι μπορεί να τα καταφέρει κατά του isis»…) 4 τέτοιες βάσεις (στο Krikuk, στην al Qayyarah, στην al-Taqaddum και στην Qaim), και αναμένεται η εγκατάλειψη κι άλλων.

Ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται για την βάση στην Qaim. Βρισκόταν στα ιρακινο-συριακά σύνορα, σχεδόν πάνω στο δρόμο – τον μοναδικό ανοιγμένο με αίμα δρόμο – που συνδέει την Βαγδάτη με την Δαμασκό, δίπλα στον Ευφράτη· διαδρομή που χρησιμοποιείται για την χερσαία μεταφορά όπλων κάθε είδους όχι μόνο προς τον Άσσαντ αλλά και προς την λιβανέζικη Hezb’ Allah. Ήταν μια στρατηγικής σημασίας βάση για τον άξονα· και γι’ αυτό ήταν εκείνη με το μεγαλύτερο μερίδιο “κακοκαιρίας” από ρουκέτες των pmu. Τόσο η αμερικανική όσο και η ισραηλινή αεροπορία βομβάρδισαν και ξαναβομβάρισαν στα πέριξ, μπας και βελτιωθεί το κλίμα… Μπα… Παρότι το ψοφιοκουναβιστάν (και, κατά συνέπεια, το Τελ Αβίβ) εξακολουθεί να έχει τον έλεγχο από αέρα, η εγκατάλειψη του εδάφους δεν μπορεί παρά να λογαριαστεί σαν ήττα.

Μαζί με την αμερικανική «αναδίπλωση», το Παρίσι, το Λονδίνο και η Πράγα απέσυραν τους καραβανάδες που είχαν στο ιράκ – λόγω covid-19. Αυτό θα πρέπει να γιορτάστηκε στο μισοκατεχόμενο ιράκ· κι ακόμα περισσότερο στην Τεχεράνη….

Λέτε, τελικά, να τον έφτιαξαν τον τσαχπίνη οι κινέζοι παρέα με τους ρώσους για να αδειάσουν τον πλανήτη από αμερικανικές βάσεις και τις θάλασσες από αμερικανικά αεροπλανοφόρα;

(φωτογραφία: Τα λερωμένα τ’ άπλυτα – τα παραπεταμένα – μάστα και φύγε φίλε μου – δεν κάνεις πια για μένα…. Κοντά σε μένα έβγαλες – τα μπατιρήματά σου – θα φύγεις τώρα και θα ιδώ – τ’ αποτελέσματά σου…)

Η άλλη αρένα – κορεατική χερσόνησος

Τρίτη 21 Απρίλη. Ούτε στη νοτιοανατολική ασία, ειδικά στην κορεατική χερσόνησο, τα νέα είναι ευχάριστα για την παρακμάζουσα αμερικανική ηγεμονία. Ο νοτιοκορεάτης σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος Moon Jae-in, δηλωμένος και αποφασισμένος υπέρμαχος της αποκατάστασης των σχέσεων με το βορειοκορεατικό καθεστώς, προκάλεσε μεγάλους μπελάδες στην Ουάσιγκτον το 2018, όταν σαν αιχμή του «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ» έκανε ό,τι μπορούσε για να σύρει το ψόφιο κουνάβι σε μια συμφωνία ειρήνης με την Πγιονγκγιάνγκ.

Εκείνη η «εκστρατεία γοητείας» πέτυχε μόνο εν μέρει, και σίγουρα όχι με οριστικό τρόπο: οι σωματοφύλακες του ψόφιου κουναβιού, κάτι Πομπηίας και λοιποί, κατάφεραν να φρενάρουν την τελευταία στιγμή τον «φιλειρηνικό ναρκισσισμό» του αμερικάνου προέδρου. Αλλά ο Moon δεν ήταν πια σε καμμία περίπτωση ο «άνθρωπός» τους, ειδικά όταν στη νοτιοκορεάτικη πολιτική σκηνή υπάρχει μια δεξιά / ακροδεξιά και φιλοαμερικάνικη αντιπολίτευση.

Η αποτυχία του Moon να εξασφαλίσει την μόνιμη ειρήνη και συνεργασία ανάμεσα στις δύο κορέες που ήταν ο κύριος στόχος του το 2018 και το 2019, και τα προβλήματα των global νοτιοκορεατικών εταιρειών λόγω του παγκόσμιου ανταγωνισμού, προανήγγειλαν ως τις αρχές του 2020 ότι στις επόμενες εκλογές ο Moon θα έχανε το πόστο του· και η Ουάσιγκτον, μαζί με το Τόκιο, θα κέρδιζαν τον ύπνο που είχαν χάσει εξαιτίας του.

Και μετά ήρθε …. ο covid-19! Η πετυχημένη αντίδραση της κυβέρνησης του Moon έγινε το διαβατήριο για θρίαμβο στις εκλογές στις 15 Απρίλη, που πραγματοποιήθηκαν με αυξημένη συμμετοχή παρά τον όποιον … «συνωστισμό». Το «δημοκρατικό κόμμα» του Moon όχι απλά νίκησε· σάρωσε: κέρδισε 163 έδρες στο 300 εδρών κοινοβούλιο, πετυχαίνοντας την μεγαλύτερη κίνη για οποιοδήποτε κόμμα εδώ και 6 δεκαετίες. Το «θυγατρικό» του κόμμα «together citizen’s party» έβγαλε άλλους 17 βουλευτές. Έτσι ο Moon, με 57 παραπάνω βουλευτές απ’ ότι στις προηγούμενες εκλογές, διαθέτει όχι μόνο την απόλυτη πλειοψηφία των 180 εδρών (συν άλλους 3 απ’ το καινούργιο κεντροαριστερό «κόμμα της ανοικτής δημοκρατίας»), αλλά και την υπερπλειοψηφία των 3/5 που χρειάζεται για fast-track διαδικασίες. Αντίθετα οι φιλοαμερικάνοι και αντι-ειρηνιστές του συντηρητικού κόμματος, μαζί με το θυγατρικό τους “future korea party» είχαν την χειρότερη επίδοση ever. Πάτωσαν με μόλις 103 βουλευτές.

Στην πάνω μεριά της κορεατικής χερσονήσου ο “little rocket man” Kim δείχνει να επωφελείται απ’ τους συνεχόμενους μπελάδες της Ουάσιγκτον. Έχει βγει απ’ το κάδρο μετά το 2019… και κάνει τις πυραυλικές του δοκιμές, προσεκτικά μεν αλλά τις κάνει. Αν ελέγξει την όποια επιδημία covid-19 προκύψει στην επικράτειά του με «κινέζικες μεθόδους plus», έχοντας έναν ανανεωμένο και ισχυρότερο από ποτέ Moon κάτω απ’ την γραμμή, δεν έχει παρά να περιμένει.

Το «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ» έχει, αναπάντεχα ίσως, μια καινούργια καλή ευκαιρία στην περιοχή…

(φωτογραφία: Ο Moon υποδέχεται με εγκαρδιότητα την ντίβα Kim Yo-jong στη Σεούλ, στις 9 Φλεβάρη του 2018, πριν την έναρξη των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων. Το ότι η Kim Yo-jong είναι αδελφή του Kim-αφεντικού της βόρειας κορέας ήταν το μικρότερο κακό για την αμερικανική επιρροή στην κορεατική χερσόνησο εκείνες τις ημέρες, και τις επόμενες εβδομάδες. Το μεγαλύτερο κακό ήταν ότι τα δυτικά μήντια δεν ήξεραν τίποτα γι’ αυτήν… Και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για ένα μήντιο, και μάλιστα καθεστωτικό, από το να μην μπορεί να αρθρώσει λέξη για ένα απ’ τα πρόσωπα του εχθρού – οπότε απλά να το χαζεύει…)

Η πολιτική οικονομία της αναδιάρθρωσης (των “υπηρεσιών υγείας”) 4: το κόκκαλο

Δευτέρα 20 Απρίλη. Είπαμε ήδη (πριν δυο μέρες, Σάββατο 18 Απρίλη) το τι είναι οι μεθ, και το πως, απ’ την λειτουργική θέση τους την ίδια στην «γραμμή παραγωγής υγείας» είναι ο πιο αντιεμπορικός κρίκος· στην ιστορική φάση που τα συστήματα υγείας διεθνώς βρίσκονται υπό αναδιάρθωση (: 4η βιομηχανική επανάσταση). Αναζητούμε, σα συνέπεια, την απάντηση στο ερώτημα γιατί οι μεθ βρέθηκαν (είτε σαν το λίγο-πριν των φερέτρων είτε σαν η «αιτία ισοπέδωσης της καμπύλης») στο κέντρο των ιδεολογικών χειρισμών της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας.

Απο εδώ και πέρα όμως τα πράγματα ζορίζουν. Έχουμε κάνει αρκετά μέτρα κόντρα στο ρεύμα του χειμάρρου φόβου, αλλά τώρα φτάνουμε σ’ έναν απ’ τους καταρράκτες του. Εδώ έχει σκαρφάλωμα, σε δύσβατο τερραίν. Εδώ δεν πιάνουν ούτε οι εξυπνάδες ούτε οι πόζες! Όσοι / όσες δεν έχουν σοβαρούς λόγους να συνεχίσουν ας μην πιάσουν καν τα σκοινιά που κρέμονται στην άκρη… (Να ξεκαθαρίσουμε πως η απόδειξη ότι μεθοδικά και συστηματικά οι εντατικές παρουσιάστηκαν σαν «το λίγο-πριν των φερέτρων», βρίσκεται στο ότι τα κοντέρ του θανάτου μετρούσαν και συνεχίζουν να μετράνε, προβάλλοντάς τους διαρκώς, τους αριθμούς των νεκρών. Θα ήταν εντελώς διαφορετική η μεταχείριση των εντατικών αν, αντί για τους θανάτους, προβαλλόταν συστηματικά, μεθοδικά και επίπονα, ο αριθμός όσων βγαίνουν ζωντανοί απ’ αυτές…)

Αν ως εδώ έχουμε πει δυο πράγματα για τις εντατικές μέσα απ’ το «στενό πρίσμα» της λειτουργικότητας, της αναγκαιότητας αλλά και του (αναπόφευκτου) συμβολισμού τους μέσα στην ιστορική φορντική / ταιηλορική γραμμική (πολυγραμμική) «παραγωγή υγείας», θα πρέπει τώρα να αλλάξουμε οπτική. Και να προσπαθήσουμε να συλλάβουμε την αναδιάρθρωση των υπηρεσιών υγείας στο σύνολό τους· έτσι ώστε, τελικά, να δούμε τι έχει κρύψει και τι έχει αποπροσανατολίσει η ιδεολογική χρησιμοποίηση των εντατικών, που λειτουργεί σαν «παράξενος ελκυστής» στο οργανωμένο «χάος» της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας.

Μια πρώτη ιδέα για το ευρύτερο φάσμα της υγιεινιστικής αναδιάρθρωσης μας προσφέρει ένα γνωστό αλλά ξεχασμένο (;) γεγονός: η ελπίδα (πιο σωστά ο στόχος) του ψόφιου κουναβιού, εννοημένου σαν εκπροσώπου των αμερικανικών συμφερόντων, να «βάλει χέρι» στο αγγλικό δημόσιο σύστημα υγείας (NHS) μέσω της «γενικής εμπορικής συμφωνίας» Ουάσιγκτον – Λονδίνου, όταν ολοκληρωθεί το θρυλικό brexit. Τί είναι που ενδιαφέρει τον αμερικανικό καπιταλισμό υγείας απ’ το NHS; Οι εντατικές του; Όχι βέβαια!! Τα πιο κάτω αποσπάσματα από ρεπορτάζ του cnbc στις 11 του περασμένου Δεκέμβρη, παραμονές των εκλογών στην αγγλία, δείχνει αυτό που κατ’ αρχήν υποψιάζεσθε:

Με την συντηρητική κυβέρνηση να έχει πολλές πιθανότητες να κερδίσει τις προώρες εκλογές και, έτσι, να περάσει μια συμφωνία για το brexit, θα ακολουθήσει ύστερα η στροφή στη διαπραγμάτευση μιας εμπορικής συμφωνίας με τις ηπα.

Έτσι, όταν υπάρχουν ερωτήματα για το κατά πόσο το NHS είναι μέρος του deal – και κατά πόσον αυτό θα οδηγήσει σε πλήρη πρόσβαση των αμερικανικών φαρμακευτικών εταιρειών στην αγγλική αγορά υπηρεσιών υγείας – το ζήτημα τραβάει ιδιαίτερη προσοχή…. Στην πραγματικότητα το NHS είναι το πιο σοβαρό ζήτημα για τους ψηφοφόρους, ακόμα πιο σημαντικό και απ’ το brexit, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση του Ipsos Mori.

… Βετεράνοι πολιτικοί του ηνωμένου βασιλείου υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να αποδεχθεί ότι θα βρίσκεται σε πιο αδύναμη θέση στη διαπραγμάτευση με τις ηπα όταν θα βρίσκεται εκτός ε.ε., και είναι πιθανό ότι το η.β. θα πρέπει να αποδεχτεί μεγαλύτερη αμερικανική πρόσβαση στο σύστημα υγείας του, σαν μέρος μιας πιθανής συμφωνίας.

… Αυτό δεν θα σημαίνει ιδιωτικοποίηση με την έννοια της αγοράς όλων των περιουσιακών στοιχείων του NHS, αλλά πράγματα όπως ότι το καθεστώς τιμολόγησης των φαρμάκων θα πρέπει να εξασθενίσει – λένε.

… Το πρώτο άρθρο του καταστατικού του NHS δηλώνει ότι «το NHS ανήκει στον λαό», και πολλοί βρετανοί νοιώθουν προστατευμένοι για υπηρεσίες που θα τις χρειαστούν τουλάχιστον μια φορά στη ζωή τους. Αυτές οι υπηρεσίες βρίσκονται ήδη κάτω από ισχυρή πίεση, τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας έλλειψης χρηματοδότησης, αυξανόμενης ζήτησης για υπηρεσίες υγείας και έλλειψης προσωπικού – που θα ενταθούν εξαιτίας του brexit. Αυτός είναι ο λόγος που η προοπτική να αποκτήσουν οι αμερικανικές φαρμακευτικές εταιρείες μεγαλύτερη εμπορική πρόσβαση στο NHS είναι κάτι που δεν τρώγεται για πολλούς ανάμεσα στους βρετανούς πολίτες και πολιτικούς – ακόμα κι αν ήδη οι αμερικανικές εταιρείες μπορούν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς για συμβόλαια με το NHS.

… “Μια πιθανή εξέλιξη είναι ότι αυτή η εμπορική συμφωνία θα επιτρέπει σε αμερικανικές εταιρείες να παρέχουν κλινικές υπηρεσίες, πληρωμένες απ’ το NHS, συναγωνιζόμενες έτσι τις υπηρεσίες του ίδιου του NHS” λέει ο Mark Dayan, πολιτικός αναλυτής. «Ο Trump και η κυβέρνησή του έχουν διαμαρτυρηθεί πολλές φορές ότι οι ηπα πληρώνουν πολλά σε φάρμακα εν μέρει επειδή οι ευρωπαϊκές χώρες πληρώνουν λιγότερα» συμπληρώνει, υπονοώντας ότι οι ηπα πιθανότατα να πιέσουν το ηνωμένο βασίλειο να πληρώνει περισσότερα για τα φάρμακα….

Τιμολόγηση φαρμάκων αλλά και αποκλειστικότητα όπου αυτό είναι εφικτό· πώληση «ιατρικών υπηρεσιών· διαγνωστικά τεστ και μηχανές: αυτά μεταξύ άλλων φαίνεται να είναι οι «περιοχές ιατρικής κερδοφορίας» που έχουν βάλει στο μάτι απ’ το αγγλικό NHS τα αμερικανικά αφεντικά. (Και θα ήθελαν πολύ περισσότερα, σίγουρα και σε άλλα ευρωπαΊκά κράτη). Φυσικά με όρους «4ης βιομηχανικής επανάστασης» και βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Γιατί, όμως, να κάνουν την δουλειά αμερικανικές και όχι αγγλικές επιχειρήσεις; (Να ένα ερώτημα ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού!)

Επιπλέον: ποιοί είναι αυτοί οι όροι;

Κι ύστερα η “γενική οικονομία” και η “γεωπολιτική” της αναδιάρθρωσης…

Δευτέρα 20 Απρίλη. Θεωρούμε ότι παρά τις αντικειμενικές και σε ορισμένες περιπτώσεις τις σκληρές δυσκολίες, η κριτική ανάλυση από εργατικές θέσεις (όπως την υπηρετεί η ασταμάτητη μηχανή) όχι μόνο άντεξε στην covid-19 τρομοπλημμύρα και στην παρανοϊκή “there is no alternative” εκστρατεία, αλλά έχει υποδείξει και κάποιες κατευθύνσεις (ακόμα και «μονοπάτια») ξεπεράσματος της κρατικής τρομοκρατίας και της εθελοδουλείας σ’ αυτήν. Οπωσδήποτε σε συγκεκριμένα βασικά ζητήματα.

Όμως αυτό (εκτιμάμε ότι) είναι μόνο ένα μέρος της δουλειάς. Η επιτάχυνση της βιο-πολιτικής βίας «παράγει» διαρκώς γεγονότα – και τα όπλα της κριτικής πρέπει να είναι εύστοχα σ’ έναν ορίζοντα 360 μοιρών. Πράγμα που σημαίνει ότι στο επόμενο διάστημα θα πρέπει να κοιτάμε και προς άλλες μεριές, είτε συνδέονται άμεσα είτε έμμεσα με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία…

Ένα μικρό πανόραμα…

Κυριακή 19 Απρίλη. Η μνήμη έχει γίνει αδύνατη. Πολύ αδύνατη. Προσηλωμένο το μυαλό στην οχύρωσή του απέναντι στον καθημερινό πληροφοριακό βομβαρδισμό (τρομοκρατικό όπως τώρα ή απλά αποπροσανατολιστικό πάντα) αναλώνεται εύκολα στο σήμερα. Και, κατά κάποιον τρόπο, χάνει την αίσθηση του γενικού, του διευρυμένου.

Το team του offGuardian ή κάποιοι συνεργάτες του μάζεψαν πριν λίγες ημέρες τις 50 πιο χαρακτηριστικές ανακοινώσεις, απειλές, «ειδήσεις», δηλώσεις σχετικά με την διαχείριση του covid-19 σε διάφορα πολιτισμένα και δημοκρατικά μέρη του κόσμου. Απ’ αυτές η ασταμάτητη μηχανή διάλεξε τις 32 και σας τις παρουσιάζει σε χρονολογική σειρά.

Δείτε τις. Κι αν βελτιώνουν την υγεία σας, πείτε στους φίλους σας ότι χρειάζεσθε οπωσδήποτε την βοήθειά τους. (Άλλων την υγεία είναι σίγουρο ότι την εκφράζουν όλα αυτά).

Οι τίτλοι κάτω απ’ τα αποσπάσματα, χωρίς τις ημερομηνίες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αναζήτηση των πρωτότυπων σε οποιοδήποτε ψαχτήρι…