Tag: ηπα

Ένας μαύρος πάνθηρας είναι πάντα μαύρος πάνθηρας

Δευτέρα 22 Ιούνη. Ο Aaron Dixon ήταν απ’ τους συνιδρυτές του κόμματος των Μαύρων Πανθήρων στο Seattle, το 1968 – ήταν 19 χρονών τότε.

Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του (δημοσιεύτηκε στο counterpunch), παραμένοντας ριζοσπάστης, θυμάται περιστατικά απ’ το παρελθόν, και ελπίζει για το παρόν και το μέλλον του κινήματος στις ηπα.

Για την ασταμάτητη μηχανή κρατήσαμε την τελευταία ερώτηση / απάντηση:

Ερώτηση: Πες μερικές απ’ τις παγκόσμιες συγκρούσεις που σε αφορούν.

Απάντηση: Νομίζω ότι η σύγκρουση μεταξύ των σιωνιστών και των παλαιστίνιων είναι ένας κρίσιμος αντιαποικιακός αγώνας, το αποτέλεσμα του οποίου θα επηρεάσει τον κόσμο. Πρέπει να συνδέσουμε αυτά που συμβαίνουν εδώ με αυτά που συμβαίνουν στο Ισραήλ/Παλαιστίνη και σε άλλα αποικιακά σχέδια των λευκών ρατσιστών. Καθένας που πληρώνει φόρους εδώ πρέπει να αναρωτηθεί για το πως μπορούμε να επιτρέπουμε την συνέχιση της γενοκτονίας και του απαρτχάιντ κατά των παλαιστινίων. Αυτή είναι η καρδιά, το κέντρο της σύγκρουσης σ’ όλο τον κόσμο. Πρέπει να τελειώσουμε την κατοχή της Παλαιστίνης και την εκμετάλλευση των μαύρων και όλων των άλλων υποτελών απ’ τις καπιταλιστικές δυνάμεις σ’ όλο τον κόσμο.

(Το video είναι trailer για την έκδοση του βιβλίου του Dixon, My People Are Rising, το 2012.).

Billion euros

Δευτέρα 22 Ιούνη. Το διαμάντι στο στέμμα και η ελπίδα του Βερολίνου για ένα καλό πλασσάρισμα στον παγκόσμιο βιο-τεχνολογικό ανταγωνισμό, για το «σωτήριο εμβόλιο» έναντι του covid-19 και όχι μόνο, είναι η γερμανική βιο-φαρμακευτική Curevac. Η εταιρεία είναι εξειδικευμένη και αποκλειστικά προσανατολισμένη στην mRNA τεχνολογία… Δημιουργημένη το 2000 η Curevac έχει καλές δημόσιες σχέσεις αν κρίνουμε με ποιούς έχει κλείσει τι deal την τελευταία δεκαετία. Εμβόλιο δοκιμασμένο και αποδεδειγμένα ασφαλές με mRNA τεχνολογία ΔΕΝ έχει φτιάξει, πάντως, ως τώρα… Το (με εργοστασιακό όνομα…) CVnCoV, το αντι covid που “ψήνει”, θα είναι το πρώτο…

Κι αυτό είναι το πρόβλημα. Όχι της επιχείρησης – το δικό μας, με την ευρεία έννοια. Το γερμανικό κράτος ρίχνει λεφτά με φορτηγό στην Curevac. Αγόρασε πρόσφατα το 23% των μετοχών της επιχείρησης έναντι 300 εκατομμυρίων ευρώ, όχι μόνο για την ενισχύσει, αλλά και για εμποδίσει την εξαγορά της από ανταγωνιστές· αμερικανικές παρόμοιες εν προκειμένω. Συνεπώς η Curevac αργά ή γρήγορα θα καταλήξει σε κάτι που θα εμφανιστεί σαν δοκιμασμένο και ασφαλές εμβόλιο υψηλής τεχνολογίας… Μπορεί να προλάβει τους (κατά κύριο λόγο αμερικανο/άγγλους ανταγωνιστές της), ή μπορεί κάποιος από δαύτους να κόψει πρώτος το νήμα. Αλλά χρειάζεται ένα ΤΕΤΟΙΟ εμβόλιο, που στην πραγματικότητα κάνει γενετική μετάλλαξη σε κύτταρα των οργανισμών που θα εμβολιαστούν; (Περισσότερα στο τρέχον cyborg νο 18).

Ενώ το μέτρημα των πραγματικών ή φανταστικών νεκρών εξαιτίας του covid-19 κοπάζει στον πρώτο κόσμο (ευρώπη και βόρεια αμερική) ένα απ’ τα βασικά αίτια των τρομοεκστρατειών και των πραξικοπημάτων όχι απλά αποκαλύπτεται. Αλλά φουντώνει – χυδαία: ο ενδοκαπιταλιστικός τεχνολογικός ανταγωνισμός, εν προκειμένω των «βιομηχάνων φροντίδας υγείας».

Όλα τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, άσχετα από εθνικότητα, δεν έχουν κανένα εμβόλιο στα χέρια τους· κι ακόμα λιγότερο έχουν οποιαδήποτε σοβαρή απόδειξη της ασφάλειας εκείνων που σχεδιάζουν. Έχουν όμως μπροστά τους τα 6 ή 7 ή 8 ή 10 δισεκατομμύρια δόσεων που θα χρειαστούν για να σωθεί η ανθρωπότητα – λένε!!! Η μπίζνα είναι τρομακτικά μεγάλη! Είναι τόσο τρομακτικά μεγάλη ώστε γίνονται ήδη τρομακτικά πράγματα. Για παράδειγμα, οι φάσεις ελέγχου της αξιοπιστίας και της ασφάλειας των «υποψήφιων σωτήρων» (: εμβολίων), που κανονικά είναι διαδοχικές και, άρα, απαιτούν πολλούς μήνες για να ολοκληρωθούν, γίνονται τώρα ταυτόχρονα και παράλληλα! Το CVnCoV ανήκει σ’ αυτήν την «καινοτομία»!… Για να «εξοικονομηθεί χρόνος» λένε, χύμα και τσουβαλάτα. Βιάζονται οι λεβέντες…

Δεν είναι όμως μόνο τα δισεκατομύρια δόσεων που έχουν «σπάσει τις μύτες» όλων αυτών των ιδιοκτητών που επιτέλους μπορούν να μυρίσουν τρελά κέρδη. Είναι επιπλέον η ίδια η «νέα τεχνολογία» που θα πουλήσουν / επιβάλλουν για πρώτη φορά! Με τις συνέπειες των γενετικών μεταλλάξεων να είναι δυνατόν να εκδηλωθούν και αρκετό καιρό μετά (άγνωστο πόσο μετά – η επιστήμη που δεν έχει γίνει σφουγγοκωλάριος του κεφάλαιου δεν έχει ιδέα «πόσο μετά» μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο…) η mRNA τεχνολογία θα ανακηρυχτεί «πετυχημένη και ασφαλής» πριν καν χρησιμοποιηθεί! Και με τους δημαγωγικούς μηχανισμούς κι όλη την τεχνολογία μαζικού υπνωτισμού και εξαπάτησης να είναι στην απόλυτη διάθεση του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, ακόμα κι αν εμφανιστούν «ανεπιθύμητες παρενέργειες», το πράγμα θα κουκουκουλωθεί όσο περισσότερο γίνεται. Για να το πούμε απλά: αν αυτό το βιοτεχνολογικό κόλπο ξεκινήσει να «δουλεύει» τίποτα δεν πρόκειται να το σταματήσει!

Ξανά η ερώτηση: χρειάζεται ένα ΤΕΤΟΙΟ εμβόλιο; Χρειάζεται να γίνουν χιλιάδες, εκατομμύρια επιβάτες αυτού του πλανήτη πειραματόζωα; Η τρομοεκστρατεία έχει κάνει κοιλιά· και είναι αλήθεια ότι μεγάλα ποσοστά των πρωτοκοσμικών πληθυσμών θα αρνηθούν μια τέτοια αχρείαστη και επικίνδυνη «σωτηρία». Όμως, όπως οι αμερικανικές big pharma έτσι και οι ευρωπαϊκές – σίγουρα η Curevac – κοιτάνε και αλλού: στην αφρική. Θα σώσουν τους αφρικάνους λένε – ένα φονικό «ιεραποστολικό έργο», το «βαρύ φορτίο του λευκού άνδρα», που επαναλαμβάνεται με διάφορες παραλλαγές εδώ και πεντακόσια χρόνια.

Εδώ μπαίνει στη σκηνή το Πεκίνο, δίνοντας μια εκρηκτική διάσταση στον παγκόσμιο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό. Παρότι και τα κινέζικα βιοτεχνολογικά εργαστήρια κάνουν προχωρημένες έρευνες πάνω στην mRNA τεχνολογία, φαίνεται πως το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο έχει μια πολιτική συναίσθηση που οι λυσσασμένοι πρωτοκοσμικοί δεν έχουν: με δεδομένο ότι η mRNA τεχνολογία είναι άγνωστης ασφάλειας, οποιοσδήποτε πρόβλημα με κινέζικο mRNA εμβόλιο, οπουδήποτε στον πλανήτη, θα χρησιμοποιηθεί απ’ τους δυτικούς σαν «όπλο μαζικής καταστροφής» εναντίον του Πεκίνου. Για να αποφύγει τέτοια δυσφήμιση, ο κινέζικος καπιταλισμός προωθεί δοκιμασμένα εμβόλια «κλασσικού είδους», με εξασθενημένους ιούς…

Και το «προωθεί» είναι κυριολεκτικό. Παρότι και αυτών οι δοκιμές είναι πίσω χρονικά, το Πεκίνο σκοπεύει απ’ τις αρχές του φθινοπώρου να εμβολιάζει μ’ αυτά κατ’ αρχήν όλους τους κινέζους που δρουν οικονομικά στους δρόμους του μεταξιού. Στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου δηλαδή. Θεωρούμε ότι θα τα προωθήσει και σε καλούς «φίλους και συμμάχους»: πολλοί απ’ αυτούς βρίσκονται στην αφρική…

Είναι έτσι πιθανό ότι η αχρείαστη και επικίνδυνη mRNA τεχνολογία είτε είναι αμερικανικής είτε γερμανικής είτε οποιασδήποτε άλλης προέλευσης θα βρει εμπόδια και κλειστές πόρτες προς την αφρική. Αν συμβεί έτσι το τι θα ακολουθήσει δεν το ξέρουμε.

Αυτό που ξέρουμε είναι μετά τα ιδεολογικά σκουπίδια της τρομοεκστρατείας μας περιμένουν τα βιοτεχνολογικά σκουπίδια της τρομοσωτηρίας…. (Ας το επαναλάβουμε: το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα δεν θέλει να σώσει κανέναν! Τις δουλειές του θέλει να κάνει…)

Γνήσιος πατριωτισμός

Σάββατο 20 – Κυριακή 21 Ιούνη. Επί 4 δεκαετίες το δόγμα του ελληνικού εθνικισμού, κατ’ αρχήν της αριστεράς του που εύκολα υιοθετούσε και η δεξιά του, ήταν πως η Άγκυρα είναι τσιράκι των ηπα, και ότι την χρησιμοποιεί (την τουρκία) ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός εναντίον του φτωχού και τίμιου ελλαδιστάν. Ήταν μια εξαιρετική μίξη αντιαμερικανισμού και εθνικισμού, που μπορεί (σαν «τύπο» σύνθεσης) να την συναντήσει κανείς στις καλύτερες συνωμοσιολογίες – ωστόσο ποτέ δεν καταγγέλθηκε από κανέναν σαν τέτοια….

Πέρασε ο καιρός και τα πράγματα άλλαξαν. Τώρα καταγγέλλεται το ψόφιο κουνάβι (πρόεδρος των ηπα ως τώρα) σαν τσιράκι του μοχθηρού Erdogan! Εξαιρετική ανατροπή, ούτε στα καλύτερα αστυνομικά δεν την συναντάς! Φυσικά το θύμα είναι πάντα το ίδιο: το φτωχό και τίμιο ελλαδιστάν, που όλοι το επιβουλεύονται, κλπ.

Σημαντική συνεισφορά σ’ αυτήν την τελευταία εθνικιστική mainstream ελληνική εκδοχή συνωμοσίας δίνει (άθελά του προφανώς…) ο πρώην σύμβουλος του ψόφιου κουναβιού Bolton και το βιβλίο του. Που θα κυκλοφορήσει επίσημα για το κοινό σε λίγες ημέρες, αλλά έχει ήδη κυκλοφορήσει για τους ειδικούς, ώστε να διαφημιστεί. Ο Bolton είναι τυπικό στέλεχος του αμερικανικού βαθέος κράτους. Το ότι βγάζει στη σέντρα το ψόφιο κουνάβι (σαν ενεργούμενο των στενών προσωπικών του συμφερόντων…) ενισχύει την άποψη που είχαμε διατυπώσει εδώ απ’ τα τέλη του 2019. Ότι η «γραμμή» της ανάσχεσης των εχθρών / αντιπάλων των ηπα (Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Βερολίνο) μέσω οικονομικών κυρώσεων, απαγορεύσεων κλπ, την οποία εξέφραζε το ψόφιο κουνάβι, έχει αποτύχει προ πολλού. Συνεπώς (λέγαμε) είναι ανώφελο για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό να «σπρώξει» για άλλη μια 4ετία το ψόφιο κουνάβι στο άσπρο σπίτι. Φαίνεται πως και οι εκπρόσωποι του νο 1 ελληνικού εθνικού κεφάλαιου (των εφοπλιστών) περιμένουν κάτι καλύτερο απ’ τον διάδοχό του. Κατ’ αρχήν, «συμβολικά», να μην είναι τσιράκι του Erdogan….

Ποιό είναι όμως το «καλύτερο» για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό; Και συμπίπτει αυτό το «καλύτερο» με τα συμφέροντα του ηττημένου σ’ αυτή τη φάση ελληνικού; Είναι ο «δημοκρατικός» Biden , που θα είναι 78 χρονών τον ερχόμενο Νοέμβρη, η κατάλληλη βιτρίνα για την «λύση 2» για την όποια διάσωση, για το όποιο φρενάρισμα της αμερικανικής παρακμής την τετραετία 2021 – 2024; Είναι αυτός o κατάλληλος να ηγηθεί σε μια ακόμα πιο μιλιταριστική αμερικανική «αντίδραση» απέναντι στο ευρασιατικό project και τις ραγδαίες αλλαγές στους παγκόσμιους συσχετισμούς;

Η ασταμάτητη μηχανή τολμάει να συνεχίσει να υποστηρίζει αυτό που έλεγε πριν 6 μήνες: ο κατάλληλος, εκτός εισαγωγικών, είναι ο νυν αντιπρόεδρος Pence. Είναι η επιτομή του χριστιανού ακροδεξιού, πολύ χειρότερος απ’ το ψόφιο κουνάβι, αλλά επίσης πολύ πιο «μετρημένος». Ο Pence θα μπορούσε να συμμαζέψει ακαριαία την εκλογική βάση των αμερικάνων συντηρητικών (όπως ο BorDuk – Boris Johnson – συμμάζεψε την εκλογική βάση των άγγλων συντηρητικών)· υποστηρίζεται (καθόλου παράδοξο) και απ’ την δεξιά των δημοκρατικών· είναι μόλις 61 χρονών· και έχει τα εχέγγυα της βιτρίνας για την έσχατη προσπάθεια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Για να εμφανιστεί, όμως, ο Pence στη σκηνή τώρα, λίγο πριν τις εκλογές, σαν ο επίσημος υποψήφιος των αμερικάνων συντηρητικών, πρέπει να συμβεί εκείνο που υποθέταμε όταν το ψόφιο κουνάβι ήταν κατηγορούμενο για το «kiev-gate», στα τέλη του 2019: να το «φάει» (το ψόφιο κουνάβι) το ίδιο του το κόμμα, γρήγορα. Δεν ήταν δύσκολο τότε – δεν έγινε. Δεν είναι δύσκολο ούτε τώρα, και πιθανόν να έχει αρχίσει το πριόνισμα. Ένα δίδυμο Mike Pence (υποψήφιος για πρόεδρος) και Nikki Haley, κανονική ύαινα, πρώην εκπρόσωπος των ηπα στον οηε (υποψήφια για αντιπρόεδρος), θα φούντωνε την «υπερηφάνεια» της αμερικανικής δεξιάς / ακροδεξιάς. Και πιθανότατα να αποδεικνυόταν, με την «λαϊκή έγκριση» πάντα, ικανότερο για αυτούς τους ζόρικους καιρούς που έρχονται σαν «επικεφαλής» μιας αμερικανικής αντεπίθεσης στον πλανήτη, σε σχέση με τον όντως «κοιμισμένο» Joseph (Joe) Biden και τους εσωτερικά πολωμένους “δημοκρατικούς”. Αλλά, επίσης, αποτελεσματικότερο για μια αυταρχική ρελάνς απέναντι στη διάλυση / πόλωση της αμερικανικής κοινωνίας συνολικά : κάποιου είδους εθνική επιστράτευση είναι παλιά συνταγή…

Καταλαβαίνουμε ότι «η υπόθεση Pence» είναι ριψοκίνδυνη εκ μέρους της ασταμάτητης μηχανής. Αλλά το ερώτημα αν ένα ψόφιο κουνάβι που το κυνηγούν συνέχεια οι σωματοφύλακες για να μην “ακολουθήσει το ένστικτό του” μπορεί να είναι όχι απλά ξανά πρόεδρος αλλά έστω και υποψήφιος (υπό τις τωρινές συνθήκες όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού) είναι σοβαρό. Αν ένα μέρος των πολεμοκάπηλων στελεχών των αμερικάνων συντηρητικών έχει αρχίσει να εξεγείρεται κατά του ψόφιου κουναβιού, δεν είναι για “προσωπικούς” λόγους!

Το ελλαδιστάν, ή πιο σωστά τα συμφέροντα των νο 1 αφεντικών, οφελούνται απ’ την όξυνση – υπό την προϋπόθεση ότι κρίσιμος παράγοντάς της είναι η Ουάσιγκτον. Ξέρουμε πια ότι «δεν ψηφίζουν Trump». Θα μάθουμε σύντομα τι ψηφίζουν…

Βασικά στοιχεία νεκροπολιτικής 1 (ύλη Α εξαμήνου)

Σάββατο 20 – Κυριακή 21 Ιούνη. Όταν το δημαγωγικό carpet bombing προβάλει διαρκώς δεκάδες, εκατοντάδες, χιλιάδες νεκρούς (από έναν ιό…) είναι πιθανό ότι τα μυαλά – στόχοι θα υιοθετήσουν τις υποδείξεις περί θανάτου. Λέμε «είναι πιθανό» αν και, για τους ψυχο-κοινωνιολόγους του συστήματος «είναι βέβαιο». Ακόμα κι αν αποδειχθεί – όπως συμβαίνει ήδη και όχι μόνο στο ελλαδιστάν – ότι η «λογιστική του θανάτου» ήταν εξαιρετικά «δημιουργική» για πολλά μέρη του κόσμου, και ότι φτιάχτηκαν «κοινές δεξαμενές» στις οποίες οι αρμόδιοι (ξεκινώντας απ’ τις κορυφές των υπουργείων, και φτάνοντας ως την βάση, στα πιστοποιητικά θανάτου των νοσοκομείων) πετούσαν όλους τους νεκρούς τους χρεώνοντάς τους (κατά παράβαση όρκων, ηθικής, λογικής) στον covid-19, ακόμα και τότε λοιπόν, η ιδέα ότι ο covid-19 σκοτώνει μαζικά παραμένει σφηνωμένη στα μυαλά. Αυτό λέγεται ιδεολογική επιτυχία μεγάλου μεγέθους. Και, για όσους έχουν «πεθάνει διανοητικά» απ’ το δημαγωγικό / μηντιακό carpet bombing, ενώ είναι απλά μια «μεγάλη ιδεολογική επιτυχία του συστήματος», θεωρείται πια αναμφισβήτητο γεγονός. Θέλει μεγάλη προσπάθεια, απ’ τους ίδιους, για να ξεριζώσουν, να απομυθοποιήσουν αυτό το πλαστογραφημένο «γεγονός» απ’ το μυαλό τους.

Και να τώρα τμήματα της πραγματικότητας που απορρίπτεται σαν ανύπαρκτη. Υπάρχει ένα νησί που λέγεται Bali. Ανήκει στην ινδονησία, ένα κράτος που δεν περιλαμβάνεται στην «πρώτη γραμμή» ως προς τις υπηρεσίες και την αποτελεσματικότητα του δημόσιου συστήματος υγείας. Όλο το ινδονησιακό κράτος / κοινωνία (πληθυσμός 268.000.000…) έχει δείξει μια “αριθμητική covid-19” εντελώς άβολη για την δυτική νεκροπολιτική, χωρίς να έχει να επιδείξει οποιοδήποτε προσόν, εκτός απ’ το ότι πρόκειται για ένα κράτος / κοινωνία νησιωτικό. Ωστόσο το ότι έχει ως τώρα “μόνο” 2.373 νεκρούς (με 43.803 διαπιστωμένα κρούσματα) χαλάει πάρα πολύ την κυρίως δυτική “δημιουργική λογιστική” θανάτου.

Το Bali, γνωστός παγκόσμια τουριστικός προορισμός, κάνει αυτή τη δημιουργική λογιστική να σκυλιάζει κυριολεκτικά. “Κανονικά”, με πληθυσμό 4,3 εκατομμύρια και με τόσους τουρίστες μακράς παραμονής να πηγαινοέρχονται διακρώς (πριν επιβληθούν απαγορεύσεις στις μετακινήσεις), το Bali θα έπρεπε να είναι ο ορισμός της πύλης προς την κόλαση!!! Κι όμως, ως χτες είχε μόνο 6 (ολογράφως: έξι) νεκρούς!…. Και 895 διαπιστωμένα κρούσματα.

Το πρώτο μάθημα της νεκροπολιτικής (ύλη Α εξαμήνου) είναι, υπό τις οδηγίες του διανοητικού / δημαγωγικού carpet bombing, ότι αυτές οι “περιπτώσεις” (η κόστα ρίκα, η βενεζουέλα, η ουρουγουάη, η κούβα, το μπαλί…) πρέπει να αγνοούνται. Να αποσιωπούνται. Να μην αναφέρονται ποτέ και πουθενά, γιατί μπορεί να δημιουργήσουν ριζικές αμφιβολίες και ερωτηματικά…

Το δεύτερο μάθημα, αν παρ’ ελπίδι αυτές οι περιπτώσεις “ακουστούν”, είναι να θεωρηθούν εξαίρεση… “Περίεργες”…. “Ανεξήγητες”…. Ο “κανόνας”, έτσι όπως μαστορεύτηκε κυρίως στα δυτικά εργαστήρια μαζικής πειθάρχησης, πρέπει να διατηρηθεί ισχυρός πάσει θυσία!!! Οι “εξαιρέσεις” είναι …. εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα!

Γιατί, όμως, να μην είναι ο “κανόνας” η εξαίρεση;;;; Γιατί ο “κανόνας” σχετικά με τον covid-19 και την φονικότητά του πρέπει να είναι δυτικής κατασκευής;

(φωτογραφία: Οι αμερικάνοι “ειδικοί”, του σκοινιού και του παλουκιού, σκοπεύουν να ερευνήσουν την “μυστηριώδη επιτυχία” του Bali κατά του covid-19….)

Ο αντιρατσισμός σαν γεωπολιτική

Παρασκευή 19 Ιούνη. Η ασταμάτητη μηχανή σας είχε ενημερώσει έγκαιρα (Δευτέρα 15/6, η αφρική – πεδίο μάχης): καθώς αρκετά αφρικανικά καθεστώτα αποκτούν μια «νέα αυτοπεποίθηση» εξαιτίας της κινεζικής (κατά κύριο λόγο), και επιπλέον της ρωσικής και της τουρκικής soft ιμπεριαλιστικής επέκτασης στην ήπειρο, το ψοφιοκουναβιστάν βρίσκεται υπόλογο για τον ενδημικό θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό του όχι μόνο απ’ το κίνημα ή τους διάφορους (που δεν θα έπρεπε…) καθεστωτικούς πρωτοκοσμικούς υποστηρικτές του εντός και εκτός ηπα, αλλά κι απ’ τις κυβερνήσεις της ηπείρου που αντιλαμβάνονται και υιοθετούν το black life matters με τον δικό τους τρόπο.

Πενήντα πέντε κράτη, το σύνολο των αφρικανικών, ζήτησαν (και πέτυχαν, δύσκολο δεν ήταν) απ’ το συμβούλιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων του οηε να γίνει συζήτηση για τον ρατσισμό και την αστυνομική βία (στις ηπα…), σαν μια πρώτη κίνηση αλληλεγγύης του προς τους αφροαμερικάνους. Πρωτότυπο ίσως από πρώτη ματιά, αλλά εντελώς συμβατό με τους εξελισσόμενους παγκόσμιους συσχετισμούς: ένα απ’ τα βασικά θέματα που θέτουν αυτά τα κράτη είναι το κατά πόσον οι ηπα μπορούν να λαμβάνονται στα σοβαρά όταν δηλώνουν υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων απανταχού της γης όταν οι αμερικάνοι μπάτσοι σκοτώνουν αφροαμερικάνους με πλήρη δικαστική ασυλία…. Είναι ένα ερώτημα εύλογο. Είναι ένα ερώτημα που άνετα θα μπορούσε κανείς να διαβάσει στους κινεζικούς καθεστωτικούς global times…

Φυσικά η police brutality όχι με ρατσιστικά κίνητρα είναι μόνιμο χαρακτηριστικό των περισσότερων απ’ αυτά τα καθεστώτα. Συνεπώς – θα έλεγε κανείς – ότι ανοίγοντας τέτοια ζητήματα κατά των ηπα διακινδυνεύουν να εισπράξουν τις συνέπειες στο εσωτερικό τους. Και έτσι θα έπρεπε να συμβεί. Αλλά – θα μπορούσαν να απαντήσουν – ότι αφού αυτή η police brutality δεν είναι ρατσιστική, βρίσκεται εκτός συζήτησης…

Θα ήταν ενδιαφέρον, τελικά, να επιβληθούν κυρώσεις κατά των ηπα απ’ αυτά τα κράτη… Όχι;

(φωτογραφία: πρόσφατη αντιμπάτσικη διαδήλωση στο Ναϊρόμπι…)

Οι σύμμαχοι

Πέμπτη 18 Ιούνη. Ανθρώπινο που μετά από τόση κλεισούρα στον περιορισμένο εθνικό χώρο το γκουβέρνο θέλει να βγει, να περάσει τα σύνορα, να δει αγαπημένα πρόσωπα. Και τι πιο αγαπημένο απ’ τον Sisi (ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας θα τα πει σήμερα με τον σφάχτη του Καΐρου) ή τον Ασύλληπτο; Υπάρχουν άλλωστε τόσα κοινά… (Ή όχι πια;)

Ο ρημαδοΚούλης πήγε στο Τελ Αβίβ για να τονώσει τον Netanyahu ενόψει της προσάρτησης της δυτικής Όχθης… Υποθέτουμε ότι θα τον ρώτησε αν χρειάζεται καμμιά βοήθεια. Υποθέτουμε επίσης ότι ο Ασύλληπτος θα ζήτησε, σαν χάρη, κανά ελληνικό veto αν η τρισκατάρατη ε.ε. πάει να τον καταγγείλει. Η αλήθεια είναι πως έχει κι άλλους φίλους εκεί – τα φασισταριά δεν λείπουν.

Απ’ την άλλη ο ρημαδοΚούλης, πέρα απ’ τις ισραηλινές επενδύσεις που θα ζήτησε (θα κοπάσει το real estate / ξέπλυμα; Μάλλον απίθανο, όταν υπάρχει αυτό το δώρο της «χρυσής βίζας»….) ασφαλώς θα παρακάλεσε και για τουρίστες. Αλλά υπάρχουν προβληματάκια.

Το ελλαδιστάν ανήκει στη ζώνη Σέγκεν, και δεσμεύεται απ’ τους περιορισμούς που ισχύουν λόγω covid-19. Με τα τωρινά δεδομένα η ζώνη «θα ανοίξει» σε μη ευρωπαϊκά διαβατήρια την 1 Αυγούστου – μάλλον αργά για διακοπές στο ελλαδιστάν, αν υπάρχουν διαθέσιμοι άλλοι προορισμοί, νωρίτερα. Η ισλανδία είναι ήδη προσιτή, και τα τεστ covid-19 θα είναι δωρεάν για όλους στο αεροδρόμιο ως το τέλος Ιούνη. (Μετά θα τα πληρώνουν οι τουρίστες, προς 110 δολάρια το ένα). Και το ψοφιοκουναβιστάν είναι διαθέσιμο (για όσους ισραηλινούς έχουν αμερικανικά διαβατήρια, δηλαδή για αρκετούς) αν και η «ασφάλεια υγείας» για ταξίδια εκεί έχει ακριβύνει. Επιπλέον υπάρχει γενικά μια αβεβαιότητα για τις πτήσεις: πολλές αεροπορικές έχουν γίνει σαν επαρχιακά κτελ, που περιμένουν να γεμίσουν για να ξεκινήσουν…

Πριν κανά μήνα οι φήμες ήθελαν στην αρχή 300.000, μετά 700.000 και στην κορύφωσή τους 1.000.000 ισραηλινούς τουρίστες να είναι έτοιμοι να ορμήξουν στο ελλαδιστάν… Και 50.000 να έρθουν τελικά η Αθήνα θα πρέπει να ανάψει καπνογόνα.

Αλλά αυτά είναι τα πιο “ψιλά”. Η μεγάλη αγωνία είναι η θεαματική ενίσχυση της Άγκυρας, μετά τις στρατιωτικές επιτυχίες στην δυτική λιβύη. Είναι κοινή αυτή η αγωνία; Όχι ακριβώς. Το Τελ Αβίβ θα προτιμούσε να έχει προκόψει (σαν ηγέτης των σουνιτών) ο τοξικός του Ριάντ, στον οποίο άλλωστε είχε επενδύσει πολλά. Αλλά αντίθετα με τον ελληνικό εθνικισμό / ιμπεριαλισμό, ο ιμπεριαλισμός του ρατσιστικού ισραηλινού κράτους είναι πολύ πιο “ρεαλιστικός”. Η συμμετοχή του στο project αντιτουρκικής «ενεργειακής περικύκλωσης της ανατολικής Μεσογείου» δεν ήταν ποτέ του είδους «ή αυτό ή καταστραφήκαμε». Γι’ αυτό, παρότι οι σκληρές εκατέρωθεν εχθρικές δηλώσεις μεταξύ Άγκυρας και Τελ Αβίβ δεν είναι ασυνήθιστες, δεν είναι και το ψωμοτύρι της εσωτερικής κατανάλωσης στην απαρτχάιντ κοινωνία.

Αυτό σημαίνει ότι την μεγάλη αγωνία και το σοβαρό πρόβλημα το έχει το ελλαδιστάν – σε βαθμό που το Τελ Αβίβ μπορεί να δείξει απλά την κατανόησή του, άντε να υπογράψει μια ακόμα δήλωση για τις αοζ – κι ως εκεί. Είναι γνωστό, άλλωστε, εδώ και κάτι χρόνια. Ενώ για το ελλαδιστάν η συμμαχία με τον ισραηλινό φασισμό είναι ζωτικής σημασίας (σε διάφορα επίπεδα, συμπεριλαμβανόμενης της ισχύος του ισραηλινού λόμπυ στις ηπα), για το Τελ Αβίβ ήταν και παραμένει υποκατάστατο των διαλυμένων σχέσεών του με το τουρκικό καθεστώς. Αυτό ήταν η πρώτη «συμμαχική» επιλογή. Και υπάρχουν μερικοί που υποστηρίζουν ότι ακόμα έτσι βλέπει το Τελ Αβίβ τους συσχετισμούς στην ανατολική Μεσόγειο…

Τελικά δεν ακούστηκαν μεγάλα πανηγύρια για την πρώτη μεταcovid-19 “διεθνή έξοδο” του ρημαδοΚούλη· ίσως ούτε καν πανηγύρια. Μπίζνες που δεν λέγονται ασφαλώς θα κλείστηκαν· αλλά για το πόπολο δεν υπήρξε τροφή. Ας μην ξεχνάμε: μόλις στις αρχές του 2020, πριν έξι μήνες δηλαδή, στις 2 του Γενάρη, είχε υπογραφτεί πανηγυρικά στην Αθήνα (ιδέα του Ασύλληπτου ήταν…) μια «συμφωνία για τον east med». Τότε το σανό μοιράστηκε απλόχερα.

Τώρα; Μετά από 6 μήνες; Τίποτα;

(φωτογραφίες: Θα πρέπει να είναι καινούργιο έθιμο. Όποιος κάνει επίσκεψη στον Ασύλληπτο πρέπει να φοράει μάσκα με κάποια «σύνθεση» με την ισραηλινή σημαία. Γελοίο, εκδήλωση μιας αρρωστημένης κολακείας…)

Κορέες

Τετάρτη 17 Ιούνη. Αν υπάρχει ανησυχία για «όξυνση» των σχέσεων ανάμεσα στα δύο κορεατικά κράτη, προτείνουμε ψύχραιμη πρόσληψη των γεγονότων.

Η Πγιονγκγιάνγκ ανατίναξε χτες ένα κτίριο στην ενδιάμεση συνοριακή ζώνη, που είχε χρησιμοποιηθεί για επαφές και συζητήσεις αξιωματούχων των δύο κρατών· αλλά αυτό έχει σταματήσει εδώ και πολλούς μήνες. Συμβολική πράξη, χωρίς δεύτερη κουβέντα… Αιτία γι’ αυτήν την ενέργεια είναι το ότι κάποιοι (λίγοι) βορειοκορεάτες που έχουν διαφύγει στο νότο αφήνουν προπαγανδιστικά μπαλόνια εναντίον του καθεστώτος στα σύνορα· κάτι που παραβιάζει μια συμφωνία που είχε γίνει το 2018 (την χρονιά του μέλιτος…) μεταξύ του Kim Jong-un και του Moon. Ο Moon και η κυβέρνησή του δεν εγκρίνουν αυτήν την πρακτική· αλλά δεν υπήρξαν αποτελεσματικοί στο να την σταματήσουν, αν και η Πγιονγκγιάνγκ είχε διαμαρτυρηθεί έντονα.

Μιας και οι πόλεις δεν διαμαρτύρονται, έχει ενδιαφέρον ποιο ήταν το πρόσωπο που όχι μόνο «έβαλε τις φωνές», αλλά είχε προειδοποιήσει από μέρες ότι αν δεν σταματήσουν τα μπαλόνια θα προχωρήσει σε «κάτι μεγάλο». Ήταν ο little rocket man Kim Jong-un; Όχι! Ήταν η ντίβα αδελφή του, η Kim Yo-jong, που έγινε παγκόσμια διάσημη (παραμένοντας «μυστηριώδης») εφόσον ήταν αυτή που ανέλαβε την πρώτη φάση της επίθεσης γοητείας των δύο κορεών προς τις ηπα, στη διάρκεια των χειμερινών ολυμπιακών στη Σεούλ, το 2018.

Είναι λοιπόν Η Kim και όχι Ο Kim που εμφανίζεται όλο και πιο συχνά στο προσκήνιο τελευταία, έχοντας εν τω μεταξύ γίνει νο 2 στο βορειοκορεατικό κόμμα. Ο Kim έχει αραιώσει πολύ τις εμφανίσεις του· στην πραγματικότητα ένα video που τον εμφάνισε να επισκέπτεται πρόσφατα ένα εργοστάσιο (εναντίον των φημών ότι είναι σοβαρά άρρωστος) μπορεί να ήταν πιο παλιό.

Αν Η Kim είναι όχι απλά η μελλοντική διάδοχος TOY Kim αλλά πρόκειται σύντομα να γίνει τέτοια επίσημα, τότε μπορεί να εξηγηθεί η συμβολική ενέργεια της ανατίναξης του «γραφείου συνεννόησης». Ένα βήμα πίσω («σκλήρυνση» της στάσης απέναντι στη Σεούλ) που σημαίνει «εδραίωση» της Kim Yo-jong στην κορυφή του βορειοκορεατικού καθεστώτος, προκειμένου σε κατάλληλη στιγμή να γίνουν δύο μπροστά – να προχωρήσουν οι σχέσεις με το νότο.

Κατά την περιθωριακή άποψη της ασταμάτητης μηχανής οι επόμενοι μήνες είναι κατάλληλοι για το δεύτερο. Ο Moon νίκησε πανηγυρικά στις πρόσφατες εκλογές, και δεν έχει κανένα σοβαρό πρόβλημα με την δεξιά, φιλοαμερικάνικη αντιπολίτευση. Η («οικονομική»…) σύγκρουση της Σεούλ με το Τόκιο δεν έχει οξυνθεί αλλά ούτε έχει αμβλυνθεί. Στο ψοφιοκουναβιστάν θα ζήσουν ως το Νοέμβρη τα θαύματα και τα τραύματα αυτής της παρακμιακής προεκλογικής περιόδου που έχει ξεκινήσει. Το Πεκίνο και η Μόσχα (οι υπόλοιποι του «μπλοκ του Βλαδιβοστόκ») θέλουν πάντα ηρεμία διαρκείας στην κορεατική χερσόνησο, για να απονομιμοποιηθεί η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στο νότο.

Θα φανεί αν οι εκτιμήσεις μας στέκουν. Ωστόσο η Kim έκανε έναν ιδιαίτερα κορεάτικο συμβολισμό: διέταξε την ανατίναξη μια μέρα μετά την 20η επέτειο της υπογραφής της «κοινής δήλωσης» μεταξύ βορρά και νότου. Μεταξύ του Kim Jong-il (πατέρα της Kim και του Kim, τότε αφεντικού στην Πγιονγκγιάνγκ) και του νοτιοκορεάτη προέδρου Kim Dae-jung, πολιτικού μέντορα του τωρινού Moon, και φανατικού θιασώτη της sunrise policy – της επαναπροσέγγισης των δύο κορεών.

Ήθελε να πει κάτι η Kim;

Υγιεινιστικός μιλιταρισμός

Δευτέρα 15 Ιούνη. Στις 21 του περασμένου Απρίλη το (αμερικανικό) ίδρυμα Rockefeller παρουσίασε μια 30σέλιδη έκθεση / πρόταση με τον δηλωτικό τίτλο National Covid-19 Testing Action Plan και υπότιτλο «τα ρεαλιστικά βήματα για να ξανα-ανοίξουν οι δουλειές μας και οι κοινότητές μας». Όποιος ξέρει, ενδιαφέρεται ή ψάξει τι είναι το «ίδρυμα Rockefeller» στο πλέγμα των κυκλωμάτων του αμερικανικού κράτους / κεφάλαιου θα καταλάβει το γιατί η «πρότασή» του δεν είναι λόγια του αέρα. Πολύ περισσότερο που στην σύνταξη αυτής της πρότασης συνεργάστηκαν ακαδημαϊκοί απ’ τον στάβλο του ιδρύματος, από πρωτοκλασσάτα πανεπιστήμια: το Harvard, το Yale, αλλά και το Johns Hopkins, που το βρίσκει κανείς κάτω από κάθε πέτρα – σχετικά με την «αντιμετώπιση του covid-19»…

Τι είναι που προτείνει αυτό το εαυγές ίδρυμα και οι καλοί συνεργάτες του; Πρώτον, την δημιουργία ενός «επιτελείου ελέγχου της πανδημίας», με συμμετοχή επιχειρηματιών, κυβερνητικών αξιωματούχων και ακαδημαϊκών (κάτι σαν το πάνελ του Event 201 ίσως;;;), το οποίο θα έχει αρμοδιότητες στρατηγείου: θα λαμβάνει αποφάσεις για τα πάντα σχετικά με την «αντιμετώπιση της πανδημίας», κάτι ανάλογο των εξουσιών που έχει ένας αμερικάνος πρόεδρος σε καιρό πολέμου.

Με βάση το σχέδιο του ιδρύματος, το «επιτελείο» θα διατάξει άμεσα το τσεκάρισμα 3 εκατομυρίων υπηκόων των ηπα την εβδομάδα, και μέσα σε 6 μήνες θα πρέπει να έχει φροντίσει να γίνονται 30 εκατομύρια τεστ την εβδομάδα. Με τελικό στόχο, μέσα σ’ ένα χρόνο, να γίνονται 30 εκατομύρια τεστ την ημέρα. (Με πληθυσμό 330 εκατομύρια, και ρυθμό 30 εκατομύρια «υγιεινιστικούς ελέγχους» την ημέρα, το όνειρο του ιδρύματος είναι να τσεκάρονται οι πάντες στις ηπα 3 φορές τον μήνα… Μπορείτε τώρα να φανταστείτε τι ποινές θα περιμένουν όσους προσπαθήσουν να αποφύγουν τα τεστ, αλλά καταχωρημένοι σαν «αγνοούμενοι» πέσουν κάποια στιγμή σε υγιεινιστικό μπλόκο!) Το ίδρυμα θεωρεί «δίκαιη τιμή» τα 100 δολάρια για κάθε τεστ και τα πέριξ του· και με βάση αυτήν την «δίκαιη τιμή» έχει την ευθύνη να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με αμερικάνους κατασκευαστές (: φαρμακοβιομηχανίες) ώστε να αρχίσει η εντατική παραγωγή τους. (Τρία δισεκατομύρια την ημέρα όταν το πράγμα θα είναι σε πλήρη ανάπτυξη δεν είναι άσχημος τζίρος – ε;)

Δεύτερον, αυτό το «επιτελείο» θα δημιουργήσει έναν «στρατό αντιμετώπισης της πανδημίας», ένα ειδικό σώμα με 100 έως 300 χιλιάδες μέλη. Αυτοί θα στρατολογηθούν / προσληφθούν από «έμπιστους εθελοντές» που στέλνονται για ανθρωπιστική βοήθεια σε διάφορα μέρη του κόσμου, και μέλη της εθνοφρουράς. Ο μισός ετήσιος μισθός τους θα είναι 40.000 δολάρια. (Δεν αναφέρεται αν αυτά τα corps θα είναι ένοπλα ή θα υπάρχουν κάποιες μονάδες «κομμάντο», αλλά αυτά είναι προφανώς λεπτομέρειες…)

Τρίτον, το «επιτελείο» θα αναλάβει την ευθύνη δημιουργίας μιας κεντρικής ψηφιακής βάσης δεδομένων για την υγεία των πάντων, με data που θα προέρχονται από συστήματα ψηφιακής ιχνηλάτησης και ταυτοποίησης που θα εγκατασταθούν παντού: στις δουλειές, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, στις περιοχές κατοικίας, σε όλους τους δημόσιους χώρους και στα μέσα μετακίνησης. Το ψηφιακό πανοπτικό!! Σύμφωνα με τις ιδέες του «επιτελείου» (δηλαδή του ιδρύματος Rockefeller και όσων εκπροσωπεί) αυτά τα προσωπικά δεδομένα θα είναι «εμπιστευτικά» αν κάτι τέτοιο είναι δυνατό… Αυτή η κεντρική δομή φακελώματος θα είναι σδιτ, θα ελέγχεται δηλαδή από κρατικούς αξιωματούχους και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Με βάση την επεξεργασία των δεδομένων της θα αποφασίζεται σε ποια περιοχή θα διατάσσεται καθολικός αποκλεισμός και για πόσο καιρό…

Ο πυρήνας της “λογικής” του ιδρύματος Rockefeller είναι σαφής: να γίνουμε κίνα και ακόμα καλύτεροι (ή χειρότεροι…) το συντομότερο δυνατόν! (Περισσότερα και αναλυτικότερα γι’ αυτόν τον σχεδιασμό καθώς και για παλιότερη έκθεση του ιδρύματος Rockefeller στο υπό έκδοση cyborg 18). Το «κίνα» δεν αφορά φυσικά ούτε την γλώσσα ούτε την κουλτούρα. Αφορά τον καθολικό έλεγχο του κοινωνικού εργοστάσιου. Στο όνομα της «δημόσιας υγείας» πάντα… Και δεν πρόκειται καθόλου για «συνωμοσία»: τα αφεντικά νοιώθουν πια τόσο ισχυρά ώστε περιγράφουν τις επιθυμίες και τις κινήσεις τους δημόσια, έξω απ’ τα δόντια.

Όσοι αγάπησαν την καραντίνα και τα πραξικοπήματα και τα υπερασπίζονται ακόμα από αγνό ενδιαφέρον – για – τον – άνθρωπο θα απογειωθούν κανονικά με την εξέλιξή της σε μόνιμη τεχνολογική δικτατορία!!! Το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα έχει πια τους «δικούς του ανθρώπους» παντού….

Τελικά δεν είναι δύσκολο να περάσει κανείς απέναντι, στη μεριά των ταξικών εχθρών. Αρκεί να έχει χαθεί μέσα στη μακριά νύχτα των αποτυχιών, των συμβιβασμών και του ψωνίσματος που κατάγονται απ’ τον 20ο αιώνα…

Kill ‘em (με το κεφάλι)!

Σάββατο 13 Ιούνη. Έγινε διάσημο (στο παγκόσμιο φαντασιακό) παρότι ελάχιστοι ξέρουν το όνομά του. Πρόκειται για το νοσοκομείο Elmhurst, στο Queens της Ν. Υόρκης. Χαρακτηρίστηκε το «επίκεντρο του επίκεντρου» της φονικότητας του covid-19 στις ηπα και ειδικά στη Ν. Υόρκη· κάτι σαν το Bergamo του ψοφιοκουναβιστάν. Και, φυσικά, οι θάνατοι εκεί επιστρατεύτηκαν σαν μια ακόμα απόδειξη της επικινδυνότητας του covid-19…

Η Erin Marie Olszewski, εκπαιδευμένη σαν στρατιωτική νοσοκόμα, που υπηρέτησε σε νοσοκομεία στην κατεχόμενη Βαγδάτη, αποστρατεύτηκε πριν χρόνια, και έγινε civil νοσηλεύτρια, σε κανονικό νοσοκομείο. Βρέθηκε να δουλεύει εκεί σαν “έκτακτη”. Στο «επίκεντρο του επίκεντρου». Αηδιασμένη απ’ αυτά που έβλεπε αποφάσισε να γίνει «κατάσκοπος»: βιντεοσκόπησε και μαγνηφώνησε κρυφά διάφορες στιγμές, διαλόγους και καταστάσεις. Και παρουσίασε κάποιο απ’ αυτό το υλικό, μαζί με την εμπειρία της, σε μια συνέντευξη στον John Kirby, έναν ανεξάρτητο αμερικάνο ντοκυμαντερίστα.

Τι λέει η Olszewski; Ότι το νοσοκομείο (με πελάτες κατοίκους υποβαθμισμένων γειτονιών της Ν. Υόρκης, ασιάτες, λατίνους και αφροαμερικάνους) τους αντιμετώπιζε σαν αναλώσιμους… Ενώ ήταν αρνητικοί στα τεστ τους «βάφτιζε» θετικούς και τους έκανε «εισαγωγή» – με αποτέλεσμα άγνωστος αριθμός απ’ αυτούς να μολυνθούν μέσα στο νοσοκομείο και να πεθαίνουν τελικά, ενώ ήταν υγιείς όταν περνούσαν την πόρτα του νοσοκομείου. Αναφέρεται ειδικά στην περίπτωση ενός 37χρονου που πήγε εκεί απλά αγχωμένος μήπως είχε κολλήσει· και βγήκε νεκρός.

Γιατί αυτή η μεταχείριση; Για τα λεφτά, την χρηματοδότηση του νοσοκομείου: ο κρατικός προϋπολογισμός του ψοφιοκουναβιστάν δίνει 29.000 δολάρια για κάθε νοσηλευόμενο covid-19… Τόσο απλά: τα υποχρηματοδοτημένα δημόσια νοσοκομεία ενός κράτους σαν τις ηπα βρήκαν την ευκαιρία να ρεφάρουν – σκοτώνοντας συνειδητά υπό το πέπλο του «φονικού ιού»…

Είναι η ίδια η Olszewski που μιλάει για φόνο… Μιλάει και για άλλα: για τους θανάτους που προκλήθηκαν εξαιτίας των αναπνευστήρων που τοποθετούνταν σε ανθρώπους που δεν τους χρειάζονταν: «έσκαγαν» τα πνευμόνια τους… Οπότε πήγαιναν κι αυτοί στην «κοινή δεξαμενή»… Μιλάει για κοκτέιλ φαρμάκων με άγνωστες παρενέργειες, που επίσης σκότωναν… Μιλάει για γιατρούς που ήταν άσχετες ειδικότητες (π.χ. οδοντογιατροί…)…

Έχω δουλέψει σε νοσοκομείο στο ιράκ λέει σε κάποιο σημείο. Ήταν καλύτερα τα πράγματα εκεί απ’ ότι εδώ!…

Οι στοιχειοθετημένες καταγγελίες της Olszewski είναι απλά οι ίδιες με τις καταγγελίες που έχουν κάνει γιατροί και νοσοκόμοι τόσο απ’ τις ηπα όσο και από διάφορα ευρωπαϊκά κράτη. Εννοείται ότι “πνίγονται”, γιατί χαλάνε το θέαμα του θανάτου. Θέαμα και όργιο μαζί: υπό τον covid-19 και δήθεν «εξαιτίας» του, η βιομηχανία της φροντίδας υγείας ξεδίπλωσε το τερατώδες δυναμικό της, την εκβιασμένη τεχνητή αύξηση της «ζήτησης»…

Είναι παράξενο αλλά και χαρακτηριστικό. Πολλά γίνονται, και σωστά, μετά την δολοφονία του G. Floyd. Αλλά υπό το ψευδώνυμο «φονική πανδημία» έγιναν μαζικές δολοφονίες, τόσο μέσα όσο και έξω απ’ τα συστήματα υγείας. Κι ωστόσο ο φόβος εξακολουθεί να συντηρεί την μυθολογία και άρα να παραγράφει αυτά τα εγκλήματα. Είναι σα να κρατάει ακόμα γερά μια γενικευμένη παραίσθηση… Και τα θανατόμετρα εξακολουθούν να δουλεύουν με τον τρόπο που βολεύει τα αφεντικά…

Seattle

Σάββατο 13 Ιούνη.

Δεν είναι η αμερικανική εκδοχή ούτε της πλατείας Maidan ούτε της πλατείας Tahrir. H «αυτόνομη ζώνη» του Seattle (CHAZ: Capitol Hill Autonomous Zone), μια πολύ μικρή περιοχή της πόλης, μπορεί να σκανδαλίζει το ψόφιο κουνάβι αλλά είναι απλά μια έκφραση της συμβολικής εδαφοκυριαρχίας που χαρακτηρίζει ορισμένες κοινωνικές διαμαρτυρίες – όταν πια δεν υπάρχει έδαφος με την παλιά, μοντέρνα έννοια! Ή όταν το «φυσικό έδαφος» απαλλοτριώνεται απ’ τα ψηφιακά mapping, tracking, κλπ…

Όντως. Η “φυσική” συνάφεια του κόσμου, απαλλοτριωμένη προ πολλού απ’ το εμπόρευμα και την κατανάλωση, αντικαθίσταται συστηματικά απ’ το “ψηφιακά συνέρχεσθαι”. Τα πραξικοπήματα, οι καθολικές απαγορεύσεις και οι μαζικές καταδίκες σε κατ’ οίκον κράτηση in the name of health, έγιναν εφικτά χάρη σ’ αυτήν την αντικατάσταση. Ωστόσο, στη διάρκεια της «Αλλαγής Παραδείγματος», το είδος μας διαθέτει ακόμα αν όχι την κοινωνικότητα με την παλιά έννοια (την κοινωνικότητα της αγέλης…) οπωσδήποτε τη νοσταλγία της.

Η αποχώρηση της αστυνομίας απ’ το τοπικό αστυνομικό τμήμα (: έδωσε το έναυσμα για την δημιουργία της CHAZ) είναι κι αυτή συμβολική: η διευθύντρια τη αστυνομίας της πόλης, που έδωσε την σχετική διαταγή εκκένωσης, είναι η αφροαμερικάνα Carmen Best· μια υποσημείωση στις φυλετικές αντιφάσεις της αμερικανικής κοινωνίας. Η μικρή αυτή περιοχή που αποτελεί την απελευθερωμένη αυτόνομη ζώνη, η East Precinct, είναι ένα είδος «down town» υπό gentrification, με μπαρ και λοιπά μαγαζιά διασκέδασης.

Το Seattle, μια πρώην βιομηχανική και νυν new economy πόλη, έχει την δική του ιστορία / παράδοση σα νεορομαντική «αναρχούπολη». Η πιο πρόσφατη γνωστή έκφρασή της είναι απ’ τα ‘90s μέσω μουσικής: grunge. Δίκαια εκείνο το μουσικό ρεύμα είχε ονομαστεί «σκηνή του Seattle». Τόσο η δήμαρχος της πόλης όσο και ο κυβερνήτης αυτής της βορειοδυτικής πολιτείας τοποθετούνται στα “αριστερά” των δημοκρατικών. ‘Ηταν απ’ τις πρώτες πολιτείες που αποφάσισαν και καθιέρωσαν σαν ελάχιστο ωρομίσθιο για τους “ανειδίκευτους” τα 15 δολάρια, στη διάρκεια της ανάπτυξης του κινήματος fight for 15.

Σ’ έναν καπιταλιστικό κόσμο που αλλάζει με βία και με δρασκελιές, η CHAZ είναι (ή θα ήθελε να είναι) μια βόλτα πιασμένοι χέρι χέρι… Υπάρχουν όμως οάσεις;