Tag: ηπα

Πέμπτη 15 Ιούνη. Σ’ αυτήν την ιστορική στιγμή όπου το project europe πρέπει να αναβαθμιστεί, αν όχι σε όλες σίγουρα στις βασικές του παραμέτρους, η ευρωζώνη αποδεικνύεται de facto σαν ο «κεντρικός πυρήνας», παρόλες τις συγκρούσεις ή τις διαφορές συμφερόντων. Ένα απ’ τα βασικά στοιχεία της αναβάθμισης (σίγουρα όχι το μοναδικό) είναι τα επόμενα βήματα στη δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού – παρότι αυτή είναι μια σύνθετη και, σε γενικές γραμμές, αργή διαδικασία.

Και τώρα η ερώτηση των 300 τόσων δισεκατομυρίων ευρώ (το ελληνικό δημόσιο χρέος): πιστεύετε ότι σ’ αυτή την διαδικασία αναβάθμισης του project europe και, οπωσδήποτε, του «κεντρικού πυρήνα» του, υπάρχει περιθώριο να χωράει ένα κράτος του οποίου ο (βαθυκρατικός…) υπ.αμ. λέει και ξαναλέει «οι αμερικάνοι είναι οι φίλοι και σύμμαχοί μας και οι γερμανοί εχθροί μας»; Κάτι που, by the way, δεν λένε τόσο ωμά ούτε τα σαφώς αμερικανόφιλα καθεστώτα της πρώην ανατολικής ευρώπης τύπου πολωνία ή ουγγαρία;

Δεν είναι άποψη ενός σκέτου ψεκασμένου αυτή. Ή, έστω, κάποιας ομάδας περιθωριακών που κατά τύχη έχουν υπουργικές καρέκλες. Είναι άποψη των ισχυρότερων μερίδων του ντόπιου κεφάλαιου. Γι’ αυτό κι όταν ο ψεκασμένος υπ.αμ. βγαίνει και οριοθετεί τις συμμαχίες του ελληνικού κράτους / παρακράτους, κανείς δεν τον καταγγέλει· ούτε απ’ την φαιορόζ κυβέρνηση ούτε από οποιοδήποτε άλλο κόμμα ή απόκομμα εξουσίας. Η πεποίθηση είναι κοινή, ενιαία, «εθνική»: οι αμερικάνοι είναι οι φίλοι μας… Σ’ αυτούς δίνουμε και γη και νερό…

Ξανά, λοιπόν, η ερώτηση των 300 τόσων δισεκατομυρίων ευρώ: ποιος και γιατί απ’ όσα ευρωπαϊκά αφεντικά ανήκουν στον «κεντρικό πυρήνα» θα ήθελε να συμμετέχει σ’ αυτόν ένα κράτος δηλωμένος τσατσορούφιανος της Ουάσιγκτον (και του Τελ Αβίβ);

Τροφή για σκέψη…

Τετάρτη 14 Ιούνη. Στα ερημικά, άνυδρα υψίπεδα της κεντρικής συρίας, χωρίς πόλεις ή έστω στοιχειωδώς υπολογίσιμους οικισμούς, οι ένοπλοι του isis δεν έχουν καμία «τύχη» απέναντι στην καλά οργανωμένη και εξοπλισμένη ρωσική αεροπορία. Αυτό που συμβαίνει, λοιπόν, είναι ότι ο στρατός του Άσαντ και οι σύμμαχοί του κατεβαίνουν σταθερά νότια της επαρχίας του Aleppo, και ταυτόχρονα προωθούνται σταθερά βορειοανατολικά της Palmyra, πάντα κάτω απ’ τα ρωσικά φτερά, σε μια διπλή κίνηση που θα την λέγαμε «πένσα» αν είχε πραγματικές δυσκολίες. Η προώθηση απ’ τον βορρά είχε χτες απόσταση (απ’ τον δρόμο) περίπου 100 χιλιομέτρων απ’ την κωμόπολη As Sukhnah· αλλά δεν είναι υποχρεωτική η άσφαλτος μια εποχή που το χώμα έχει σκληρύνει απ’ την ανομβρία. Η προώθηση απ’ την Palmyra βρίσκεται πιο κοντά, περίπου 40 χιλιόμετρα – πάντα απ’ την As Sukhnah.

Μόλις οι δύο «πτέρυγες» συναντηθούν θα απέχουν περίπου 100 χιλιόμετρα (επίσης ανοικτής ερήμου) απ’ την Deir ez-Zor… Εν τω μεταξύ ο κοτζάμ Tillerson (αμερικάνος υπ.εξ.) δήλωσε στο κογκρέσσο ότι το ψόφιο κουνάβι δεν έχει καμία έγκριση να βομβαρδίζει τον συριακό στρατό ή τους ιρανούς συμμάχους του. Σωστό…

Το πεντάγωνο και το υπ.αμ. δεν έσκασαν. Κάτι, όμως, θα πρέπει να σκεφτούν – και γρήγορα. Μήπως το τελ Αβίβ δεν έχει τέτοια διαδικαστικά εμπόδια; Αλλά πάλι πως να χωθεί;

Ερωτήματα… Εν τω μεταξύ η αμερικανική συμμαχία χάνει σταθερά εκτάρια (επί του εδάφους)…

(Ο «τρελός σκύλος» υπ.αμ. Mattis έχει την «μεγάλη εικόνα» στο μυαλό του: η ρωσία και η κίνα απειλούν την αμερικανική τεχνολογική στρατιωτική υπεροχή είπε σε επιτροπή της βουλής. Τα ίδια λένε πάντα οι καραβανάδες όταν θέλουν ακόμα περισσότερα φράγκα για τον στρατό. Απλά αυτό που λέει τώρα ο «τρελός σκύλος» μπορεί να είναι και αλήθεια – ποιος ξέρει;)

Τρίτη 13 Ιούνη. Ο επικεφαλής του ρωσικού στρατού στη συρία στρατηγός Sergey Surovikin δεν μασάει τα λόγια του:

– Η υπό την ηγεσία των ηπα συμμαχία αφήνει τους ένοπλους του isis να φεύγουν απ’ την Raqqa αντί να τους σκοτώνει… Η συμμαχία αυτή έχει έρθει σε συνεννόηση με τους τοπικούς αρχηγούς του isis, που εγκαταλείπουν αμαχητί τις θέσεις τους και προωθούνται σε περιοχές όπου δρουν οι κυβερνητικές δυνάμεις… Η ρωσική δύναμη στη συρία παρατηρεί ότι στις αρχές Ιούνη οι τρομοκράτες του isis εγκατέλειψαν χωρίς αντίσταση περιοχές που κατείχαν 19 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Raqqa και προωθήθηκαν προς την μεριά της Palmyra.

– Οι αμερικάνοι χρησιμοποιούν τον isis για να μπλοκάρουν την προώθηση των κυβερνητικών δυνάμεων… Η αεροπορία αυτής της συμμαχίας εμποδίζει τον αγώνα των συριακών κυβερνητικών δυνάμεων εναντίον των τρομοκρατών… Έχουν κλείσει τον δρόμο στην προώθηση αυτών των δυνάμεων και έχουν φτιάξει εγκαταστάσεις συνοριακού ελέγχου στα σύνορα με το ιράκ, βορειοανατολικά της Al-Tanf.

Λοιπόν; Το ρωσικό επιτελείο είπε (πριν 4 ημέρες) ότι η Ουάσιγκτον έχει μια “κρυφή (;) ατζέντα”, να αξιοποιήσει τον isis και άλλους αντικαθεστωτικούς σχηματισμούς για να κατακτήσει έδαφος στην συριακή επικράτεια…

Αυτό το ξέρουν πια και οι πέτρες· όσες, τέλος πάντων, ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει στο συριακό πεδίο μάχης του 4^ου παγκόσμιου. Κι αν η Μόσχα κάνει διάφορες δηλώσεις, είτε από πολιτικά είτε από στρατιωτικά στόματα, για να «προειδοποιήσει» την Ουάσιγκτον, υπάρχει το ανάλογο και απ’ την άλλη μεριά. Μόνο που ακούγεται απ’ το Τελ Αβίβ και διάφορα φιλικά του (αμερικανικά) think tanks: «προειδοποιούν» την Μόσχα για σοβαρές συνέπειες αν εμποδίσει τις αμερικανικές προσπάθειες για έλεγχο (μέσω «φιλικών δυνάμεων») του δρόμου προς την Deir ez-Zor και, γενικά, τα συροϊρακινά σύνορα.

Επιβεβαιώνεται λοιπόν καθαρά και εκατέρωθεν ότι στο συριακό πεδίο μάχης εξελίσσεται ένα μέρος του 4^ου παγκόσμιου. Εκείνο που δεν λέει ακόμα η Μόσχα είναι το τι σκοπεύει να κάνει, εφόσον είναι ξεκαθαρισμένο πια το τι επιδιώκει και τι προωθεί η Ουάσιγκτον και οι συμμαχοί της.

Θα φανεί στην πράξη λοιπόν… Ε;

Δευτέρα 12 Ιούνη. Καθεστωτικοί αμερικάνοι ερευνητές (του ινστιτούτου Brookings) υποστηρίζουν ότι το περιβόητο deal του ψόφιου κουναβιού για τις σαουδαραβικές παραγγελίες των 110 δισεκατομυρίων δολαρίων είναι πέτσινο! Και ότι σε μεγάλο βαθμό αφορά «εκδήλωση ενδιαφέροντος» για αμερικανικά όπλα εκ μέρους της χούντας του Ριάντ, που έχει ξαναγίνει τα προηγούμενα χρόνια χωρίς να υπογραφτεί καμία τελική συμφωνία και να γίνει οποιαδήποτε πώληση. Ουσιαστικά (υποστηρίζουν) το Ριάντ παρουσίασε στον ψοφιοκούναβο μια «λίστα για ψώνια» κι αυτός την έκανε «συμφωνία», χωρίς να ισχύει πραγματικά κάτι τέτοιο. Σαν απόδειξη αναφέρουν πως οποτεδήποτε υπήρξαν πραγματικές σοβαρές παραγγελίες όπλων απ’ το Ριάντ, δεν προχώρησαν αν πριν δεν είχαν γίνει ανάλογα deal με το Τελ Αβίβ. Η απουσία ακόμα και συζήτησης σχετικά τώρα δείχνει να επιβεβαιώνει το «πολύ φασαρία για το τίποτα».

Αν απ’ αυτή τη μεριά το ψόφιο κουνάβι έκανε μια ψευτοεπίδειξη «εμπορικού ταλέντου» υπάρχει μια άλλη κάπως ανάλογη μεριά που θα ζορίσει αυτό το ταλέντο. Κι αυτή η μεριά είναι … η Τεχεράνη!!!

Ακριβώς επειδή το ιρανικό καθεστώς είναι πολύ ευφυέστερο απ’ όσο θα ήθελαν να παραδεχτούν οι άσχετοι και οι ανόητοι, «απάντησε» στις τρομοκρατικές επιθέσεις στην Τεχεράνη όχι μόνο με καταγγελίες ότι οι ηπα βρίσκονται πίσω απ’ τον isis αλλά και με την υπογραφή, το προηγούμενο Σάββατο, με την αμερικανική boeing, μιας συμφωνίας για την αγορά 30 επιβατικών αεροπλάνων αξίας 3 δισεκατομυρίων δολαρίων. Με την προαίρεση παραγγελίας άλλων 30 μελλοντικά. Αυτό επιπλέον μιας άλλης συμφωνίας με την boeing, που υπογράφτηκε τον περασμένο Δεκέμβρη, 16,6 δισεκατομυρίων.

Πως έτσι; Πολύ απλά: οι συμφωνίες αυτες απαιτούν τώρα το ο.κ. του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών, δηλαδή την έγκριση της διοίκησης του ψόφιου κουναβιού! Με άλλα λόγια η Τεχεράνη κάνει την boeing «μεσάζοντα» και εκπρόσωπό της υπέρ της υλοποίησης των υποσχέσεων του ψόφιου κουναβιού για «αύξηση των θέσεων εργασίας» στις αμερικανικές βιομηχανίες…. μόνο που θα πρέπει να παραιτηθεί απ’ την αντι-ιρανική ρητορεία και τις κυρώσεις / εμπόδια σε βάρος της Τεχεράνης!

Φυσικά η διοίκηση των συντηρητικών μπορεί να τρενάρει την όποια απόφασή της ή απλά να απαγορεύσει στην boeing να κάνει δουλειές με την Τεχεράνη. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξηγήσει γιατί «κόβει δουλειά απ’ τους αμερικάνους εργάτες»….

Ο ένας, λοιπόν, παριστάνει ότι θα παραγγείλει όπλα (αλλά έχει ήδη τόσα που…) και ο άλλος παραγγέλνει κανονικότατα και επίσημα πολιτικά αεροπλάνα – λέγοντας ένα «για να σας δούμε λοιπόν».

Όχι άσχημος ελιγμός εκ μέρους του ιράν· δεν συμφωνείτε;

Σάββατο 10 Ιούνη. Ο κ. Καμμένος, στην ομιλία του, αναφέρθηκε και στα τελευταία γεγονότα στον Κόλπο, τονίζοντας ότι τάσσεται υπέρ του χαρακτηρισμού των Αδελφών Μουσουλμάνων [!!!!] ως τρομοκρατικής οργάνωσης και πρόσθεσε πως κάθε χώρα πρέπει να διαλέξει «με ποίου το μέρος θέλει να είναι», αφήνοντας σαφείς αιχμές κατά της Τουρκίας. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας είπε ότι «η Ελλάδα είναι βέβαιο ότι θα είναι με το μέρος των ΗΠΑ», και άφησε αιχμές εναντίον της Γερμανίας λέγοντας πως «όλος ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά ότι ο μόνος πραγματικός σύμμαχος της χώρας μας ήταν οι ΗΠΑ. Οι άλλοι είναι σύμμαχοι, αλλά είναι μόνο ως πιστωτές χωρίς σεβασμό και αυτό γιατί κάποιοι από αυτούς δεν θα ξεχάσουν ποτέ ότι έχασαν τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο από αυτή τη χώρα».

Αυτά έγραψε η καθεστωτική «καθημερινή» χτες, και δεν τα έβγαλε απ’ το μυαλό της. «Είναι βέβαιο» ότι ένα καλό κομμάτι (ίσως πλειοψηφικό ίσως και χωρίς αντίπαλο) του ελληνικού κράτους / παρακράτους / κεφάλαιου είναι «με το μέρος των ΗΠΑ» εδώ και 70 χρόνια. Όπως, επίσης, είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχουν «αδελφοί μουσουλμάνοι» ούτε «αδελφές μουσουλμάνες». Υπάρχει μουσουλμανική αδελφότητα· αν κι αυτό δεν κάνει διαφορά για κανέναν φασίστα.

Είναι βέβαιο, επιπλέον, κάτι ακόμα, σοβαρότερο. Ότι ο πολεμόκαβλος ψεκασμένος υπ.αμ. είναι ατζέντης της Ουάσιγκτον, όχι τώρα αλλά απ’ τα νιάτα του. Γι’ αυτό, άλλωστε, έχει επιβιώσει πολιτικά και έφτασε να γίνει συνεταίρος των άλλων «ορφανών» του ελληνικού βαθέος κράτους, των ροζ. Το να λέει το «ποίημα της γραμμής» ένας ψεκασμένος, τον οποίο οι ροζ μπορεί να κοροϊδεύουν πίσω απ’ την πλάτη του, δεν τους ξεκαρφώνει. Υλοποιούν την «εθνική γραμμή» του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου, μαζί με όλα υπόλοιπα τα καθεστωτικά κόμματα και αποκόμματα.

Βέβαιο, εν τέλει, είναι κι αυτό: τον δικό μας λαιμό στον τάκο θέλουν όλοι αυτοί οι «πατριώτες» – συνεταράκια των αμερικάνων. Τον δικό μας και μόνο. Γιατί κατά τα άλλα, θαυμάσια ο ψεκασμένος θα μπορούσε να συμβάλει στον αμερικανικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας ρίχνοντας τον εαυτό του (χωρίς αλεξίπτωτο) από λίγες χιλιάδες πόδια – για λογαριασμό των φίλων του. Ίσως έτσι αποδεικνυόταν υπερόπλο: ο «πατέρας των βομβών»…

Όμως όχι! Άλλους θέλει να ρίξει στο λάκο. Άλλοι είναι το «κρέας»: εμείς….

Ο πρέσβης των ΗΠΑ, κ. Τζέφρι Πάιατ, μίλησε με ιδιαίτερα θερμά λόγια για τις σχέσεις της χώρας του με την Ελλάδα. Αναφέρθηκε στις αμυντικές δαπάνες ύψους 2% του ΑΕΠ στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, στην παρουσία στη δύναμη του Κοοσόβου και στις διευκολύνσεις που έχει παράσχει εσχάτως στη Συμμαχία. Αναφερόμενος στη Σούδα, ο κ. Πάιατ μίλησε για μια βάση «που μας δίνει στρατηγικό πλεονέκτημα και την δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις με ευελιξία και αποστελεσματικότητα στην ευρύτερη περιοχή». (Απ’ το ίδιο ρεπορτάζ).

Αυτά τα όμορφα…

Σάββατο 10 Ιούνη. Μ’ έναν γρήγορο ελιγμό, που οπωσδήποτε έγινε ευκολότερος λόγω της ερήμου, ο συριακός (ή φιλο-συριακός) στρατός παρέκαμψε το εμπόδιο που είχαν δημιουργήσει η Ουάσιγκτον και οι proxies της στη νότια συρία, την «deconfliction zone» στην At Tanf, και έφτασε στα σύνορα συρίας – ιράκ λίγο ανατολικότερα. Κατ’ αυτόν το τρόπο η αμερικανική “zone” έχει μετατραπεί τώρα σε έναν «θύλακα» αποκλεισμένο απ’ τον σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε, την πρόσβαση δηλαδή στην κεντρική συρία και στον οδικό άξονα Palmyra – Deir ez-Zor… Προφανώς, αν τα πράγματα μείνουν έτσι, πρόκειται για ήττα (επί του εδάφους!) των proxies της Ουάσιγκτον και, κυρίως, της ίδιας – αυτό το τελευταίο για πρώτη φορά στο συριακό πεδίο μάχης. Είναι κάτι που πρέπει να σημειωθεί.

Σε μια παράλληλη εξέλιξη ο συριακός στρατός και οι συμμαχοί του, κινούμενοι νοτιοανατολικά του Aleppo, έφτασαν στα όρια της περιοχής που ελέγχουν οι ypg και οι αμερικάνοι, έξω απ’ την Raqqa. Αν και έγιναν κάποιες αψιμαχίες με τις ypg ο συριακός στρατός δεν θα σταματήσει εκεί. Θα κινηθεί προς το νότο (κατά βάση ερημικές εκτάσεις) συγκλίνοντας προς τον άξονα Palmyra – Deir ez-Zor, με πιθανότερο σημείο συνάντησης (με εκείνους που προωθούνται απ’ την μεριά της Palmyra) την κωμόπολη As Sukhnah, στη μέση της διαδρομής ως την Deir ez-Zor.

Αν αυτό γίνει μέσα στις επόμενες ημέρες, τότε η συμμαχία Μόσχας – Τεχεράνης – Δαμασκού θα δικαιούται να βγάλει την γλώσσα (διακριτικά…) στους αντιπάλους της…

Παρασκευή 9 Ιούνη. Είναι να τρίτη φορά (μέσα σε τρεις βδομάδες) που ο αμερικανικός στρατός κτύπησε τους συμμάχους του συριακού βόρεια της At Tanf – κοντά στα νότια συρο-ιρακινά σύνορα.

Η Ουάσιγκτον δηλώνει ότι υπάρχει μια «deconfliction zone» στην περιοχή, την οποία αυθαίρετα προσδιορίζει να έχει ακτίνα 55 χιλιομέτρα γύρω απ’ την βάση της. (Η 3^η επίθεσή τους έγινε, πάντως, έξω απ’ αυτήν…). Η Μόσχα δια του υπ.εξ. της Lavrov δήλωσε προχτές ότι δεν καταλαβαίνει τι πάει να πει «deconfliction zone», ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα στη συρία, και ότι σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχουν ούτε μπορούν να υπάρξουν οποιουδήποτε είδους «ζώνες» στη συριακή επικράτεια αν δεν τις εγκρίνει η «νόμιμη κυβέρνηση». Δηλαδή ο Άσαντ. Μ’ άλλα λόγια η Μόσχα κατηγορεί τον αμερικανικό στρατό για πειρατεία. Επιπλέον, παρά τις επιθέσεις, φαίνεται ότι οι κατά κύριο λόγο ιρανοί «φρουροί της επανάστασης» κρατάνε τις θέσεις τους και προωθούνται αργά μεν αλλά σταθερά προς τα σύνορα.

Η στάση της ρωσικης αεροπορίας, ως τώρα, μένει στα λόγια. Οι πράξεις (εκ μέρους της συμμαχίας Δαμασκού – Μόσχας – Τεχεράνης) δεν είναι απαραίτητες στη συγκεκριμένη περιοχή. ΑΛΛΑ: η Ουάσιγκτον πάει γυρεύοντας... Οι πάντες έχουν καταλάβει ότι στηρίζει συγκεκριμένους proxies και με συγκεκριμένη στόχευση, κάθε άλλο παρά «αντιτρομοκρατική».

Οπότε, αν υπάρξει κατάλληλη στιγμή, μπορεί να συμβεί αυτό που τώρα φαίνεται αδύνατο: να χάσουν οι αμερικάνοι κάποιο αεροπλάνο τους, από «μυστήριους (δηλαδή high tech ρωσικούς) λόγους»… Ήδη αναφέρεται μια τουλάχιστον επίθεση στις αμερικανικές θέσεις μέσω drone…