Tag: ηπα

Το μεσανατολικό μέτωπο (: συρία)

Παρέλαση κάπου κοντά στην Hasakah…

Δευτέρα 27 Μάρτη>> Πριν σχεδόν 3 μήνες, στις 2 Γενάρη 2023 («Μέση Ανατολή: το μπλοκ της Αστάνα κινείται») ανάμεσα σ’ άλλα γράφαμε:

…

Με το φτωχό της μυαλό η ασταμάτητη μηχανή εικάζει ότι: η άσκηση όλο και πιο έντονης στρατιωτικής «πίεσης» σε βάρος της Ουάσιγκτον και των βασσάλων της στη συρία (: ypg αλλά και κάποια τμήματα των ενόπλων στο Idlib) είτε απ’ την μεριά της Άγκυρας (: ypg) είτε απ’ τη μεριά της Μόσχας και της Δαμασκού (: Idlib)∙ η άσκηση όλο και εντονότερης «πίεσης» σε βάρος των αμερικανικών βάσεων στη συρία απ’ την Τεχεράνη (από τους «φρουρούς της επανάστασης» και τους σύριους πολιτοφύλακές τους)∙ σε συνδυασμό με τον έλεγχο της αμερικανικής βουλής απ’ τους ρεπουμπλικάνους απ’ την αρχή του 2023 θα μπορούσε να έχει σαν αποτέλεσμα την ενίσχυση (στην Ουάσιγκτον) του ρεύματος που εκπροσωπούσε το ψόφιο κουνάβι: πάμε να φύγουμε από ‘κει, τι δουλειά έχουμε πια στη συρία; Η αμερικανική εξήγηση «φυλάμε τους ypg για να κλέβουν το συριακό πετρέλαιο, να κάνουν λαθρεμπόριο, να πληρώνουν μισθούς στους πολλές δεκάδες χιλιάδες ‘δημόσιους υπαλλήλους’ τους και να είναι μαζί μας, οπότε μας έρχεται πολύ φθηνότερα απ’ το να τους πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι» μπορεί να περνάει απαρατήρητη όσο η δημαγωγική προσοχή είναι στραμμένη στην ήττα της ρωσίας. Αν, όμως, εμφανιστούν κάποια εύστοχα drones;

…

Και πριν δυο βδομάδες (13 Μάρτη, «Οι ανοικτές φλέβες της μέσης Ανατολής 3»):

…

Το μπλοκ κινείται στον δύσκολο δρόμο της απώθησης του αμερικανικού στρατού απ’ το 1/3 της συριακής επικράτειας (και, στη συνέχεια, της επιστροφής του ρεαλισμού στους βασάλους της Ουάσιγκτον, τους ypg…):

Η Ουάσιγκτον νοιώθει την «πίεση»: οι επιθέσεις με ρουκέτες κατά των αμερικανικών βάσεων στα ανατολικά του Ευφράτη πληθαίνουν. Σε μια κίνηση «συμβολικής επίδειξης» έστειλε (προφανώς απροειδοποίητα…) στις 4 Μάρτη σ’ αυτό το κατεχόμενο τμήμα της συρίας τον κοτζάμ αρχιστράτηγο Mark Milley, επικεφαλής του αμερικανικού γενικού επιτελείου… Για να δηλώσει «δεν πρόκειται να φύγουμε από δω».

Την Δευτέρα 6 Μάρτη το τουρκικό υπ.εξ. κάλεσε τον πρεσβευτή των ηπα στην Άγκυρα Jeff Flake για να του επιδώσει την «δυσφορία και διαφωνία» του μ’ αυτήν την επίσκεψη, θεωρώντας την κάλυψη των «τρομοκρατών» ypg (κάτι που ισχύει…). Και στις 10 Μάρτη το κινεζικό υπ.εξ. κατήγγειλε την Ουάσιγκτον για «την ωμή παραβίαση της κυριότητας και της εδαφικής ακεραιότητας της συρίας», ζητώντας «τον άμεσο τερματισμό της κατοχής, της υποστηρίξης σε αποσχιστικές ένοπλες ομάδες και της λεηλασίας του πλούτου της συρίας».

…

Αυτό που εκτιμούσαμε ως αναμενόμενο, «τα εύστοχα drones», εμφανίστηκε στις 23 Μάρτη: ένα τέτοιο ξέφυγε απ’ τα αμερικανικά ραντάρ και κτύπησε την βάση του u.s. army στην πόλη Hasakah, στα βορειοανατολικά της συρίας, κοντά στα σύνορα με το ιράκ, σκοτώνοντας (βεβαιωμένα) έναν αμερικάνο πεζοναύτη και τραυματίζοντας άλλους έξι, συμπεριλαμβανόμενου ενός μισθοφόρου.

Η Ουάσιγκτον εκτίμησε (μάλλον σωστά) ότι το drone ήταν ιρανικό. Απάντησε την ίδια μέρα με πυραύλους στην πόλη Deir Ez Zor, στη δυτική όχθη του Ευφράτη, σε θέσεις είτε των ιρανών φρουρών της επανάστασης είτε εντόπιων αράβων συμμάχων τους – σκοτώνοντας 11. Την επόμενη μέρα, στις 24 Μάρτη, 10 ρουκέτες κτύπησαν στην απέναντι όχθη τα «κεντρικά» της αμερικανικής κατοχής της ανατολικής συρίας και μια εγκατάσταση εξόρυξης φυσικού αερίου που βρίσκεται μέσα στη βάση, τραυματίζοντας τουλάχιστον έναν πεζοναύτη. Οι ένοπλοι στη συρία που «πιέζουν» τους κατοχικούς ανακοίνωσαν ότι «θα απαντάμε στις επιθέσεις εναντίον μας»∙ ο νυσταλέος Jo απ’ την Οττάβα δήλωσε «δεν θέλουμε σύγκρουση με το ιράν, αλλά προστατεύουμε τους ανθρώπους μας».

Όλοι σε άμυνα λοιπόν, και η αναμέτρηση τελείωσε… Ή μήπως όχι;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι ανοικτές φλέβες της μέσης Ανατολής (2)

Δευτέρα 13 Μάρτη>> Η αλλαγή γραμμής του τοξικού εντοπίζεται ήδη (διακριτικά και αβέβαια…) στα τέλη του 2019. Η πρώτη «προσπάθεια» του άξονα να εμποδίσει τις υπόγειες και έμμεσες σχετικές διαπραγματεύσεις ήταν η δολοφονία στις 3 Γενάρη του 2020 στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης του Qasem Soleimani (επικεφαλής των ιρανικών «φρουρών της επανάστασης») και του Abu Mahdi al-Muhandis (επικεφαλής των ιρακινών «λαϊκών δυνάμεων δράσης» / PMF). O Soleimani μετέφερε την απάντηση της Τεχεράνης (έχοντας ενδιάμεσο σταθμό την Βηρυτό για διαβουλεύσεις με την ισχυρή σιιτική Χεζμπ’ αλλάχ, εφόσον ο λίβανος είναι σημαντικό πεδίο σύγκρουσης μεταξύ Ριάντ και Τεχεράνης) στην «κρούση» που είχε κάνει η Βαγδάτη εκ μέρους του Ριάντ υπέρ της εξομάλυνσης των σχέσεων σαουδικής αραβίας και ιράν. Ο Soleimani ήταν ένας εξαιρετικά υψηλόβαθμος και εξαιρετικά ικανός σχεδιαστής / συντονιστής των μεσανατολικών δράσεων για λογαριασμό της ειρήνης και του ευρασιατικού project, ένας «ταχυδρόμος της μεσανατολικής συνεννόησης», και το επιτελείο του ψόφιου κουναβιού στην Ουάσιγκτον κατάλαβε τον θανάσιμο κίνδυνο…

Στις 6 Γενάρη του 2020, 3 μέρες μετά τις δολοφονίες στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης, γράφαμε μεταξύ άλλων:

… Η Τεχεράνη έχει πάψει προ πολλού να είναι μόνη της – και το εννοεί. Η δουλειά του Soleimani και του επιτελείου του ήταν «να καθαρίσει» τον χερσαίο δρόμο ως την Μεσόγειο (δηλαδή να διώξει τους αμερικάνους και τους κάθε είδους λακέδες τους) όχι μόνο για λογαριασμό του ιρανικού καπιταλισμού αλλά και του κινέζικου, και του ρώσικου. (Ως γνωστόν στο τέλος αυτής της χερσαίας διαδρομής υπάρχουν δύο ρωσικές βάσεις, που περιμένουν. Απο κει και μετά υπάρχουν θαλάσσιες διαδρομές, στη Μεσόγειο. Αφού το ελλαδιστάν αποφάσισε ότι τα συμφέροντα του νο 1 εθνικού του κεφάλαιου είναι με την Ουάσιγκτον, το ξεκαθάρισμα στο ανατολικό τμήμα της Μεσογείου το ανέλαβε η Άγκυρα…)

Το θέμα είναι ότι για την Ουάσιγκτον ο μιλιταρισμός δεν είναι μία ανάμεσα σε άλλες επιλογές. Είναι η μοναδική της επιλογή. Έτσι έγινε «υπερδύναμη», έτσι υπερεπεκτάθηκε, έτσι συγκρότησε τις «εθνικές σχολές σκέψης» και τα διάφορα think tank της. Ακόμα και την παγκόσμια κυκλοφορία του δολαρίου με τα όπλα την επέβαλε και την υποστηρίξε.

Τώρα λοιπόν, σκότωσε αυτούς που σκότωσε, ελπίζοντας πως χάρη στο μιλιταρισμό της θα κάνει σκόνη το ιράν. Είναι πέρα από κάθε αμφιβολία ότι πλησιάζει εκείνη η στιγμή που θα πρέπει να αναθέσει σ’ αυτόν τον μιλιταρισμό να κάνει σκόνη τους πραγματικούς αμφισβητίες· αν μπορεί. Το ενοποιημένο (πια) πεδίο μάχης «ανατολική Μεσόγειος – Ινδοκούς» έχει γίνει ναρκοπέδιο όμως· με ή χωρίς Soleimani…

Η διακύβευση ήταν πολύ σοβαρή για να σταματήσει απ’ τους κρατικούς τρομοκράτες του άξονα. Οι διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν λιγότερο ή περισσότερο υπόγεια το 2021 στη Βαγδάτη∙ και απ’ το 2022 την ευθύνη τους ανέλαβε το Πεκίνο με την σύμφωνη γνώμη της Μόσχας.

Κι έτσι στις 10 Μάρτη του 2023 εκδηλώθηκαν δημόσια δύο γεγονότα στη συσκευασία του ενός, το καθένα με διαφορετική παγκόσμια επιρροή:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι ανοικτές φλέβες της μέσης Ανατολής (3)

Δευτέρα 13 Μάρτη>> Δεν είναι όμως η «συμφωνία του Πεκίνου» η μοναδική αξιοσημείωτη εξέλιξη σε σχέση με την μέση Ανατολή. Το μπλοκ της Αστάνα ετοιμάζεται να κάνει δημόσια εμφάνιση με πλήρη σύνθεση: Cavusoglu και Lavrov ασχολήθηκαν οι δυο τους μ’ αυτό το θέμα στην πρόσφατη σύνοδο των g20 στο Ν. Δελχί∙ ο Assad το κουβέντιασε στη Δαμασκό με τον ιρανο υπ.εξ. Hussein Amir Abdollahia στις 9 Μάρτη∙ και οι υφ.υπ.εξ. των 4 κρατών του μπλοκ πρόκειται να συναντηθούν στη Μόσχα αυτή τη βδομάδα με θέμα την διαμόρφωση της «ισορροπίας» που θα κάνει εφικτή σύντομα, ίσως ως τις αρχές Μάη (και πάντως πριν τις τουρκικές εκλογές) την «συνάντηση κορυφής» του μπλοκ της Αστάνα. Πιθανόν να προηγηθεί τις επόμενες εβδομάδες επίσκεψη του Assad στη Μόσχα.

Η βασική δυσκολία έγκειται στο ότι ο Assad ζητάει (καθόλου παράλογο!) κάποιου είδους «μερική αποχώρηση» του τουρκικού στρατού απ’ το Idlib, ώστε να μην θεωρηθεί προδότης. Απ’ την μεριά του το τουρκικό καθεστώς δεν δείχνει να έχει πρόβλημα μ’ αυτό, αρκεί να κρατήσει τον έλεγχο που έχει αποκτήσει σε ένα μέρος των εκεί ένοπλων…

Κι ωστόσο, αφήνοντας προς το παρόν στην άκρη τέτοιους αναγκαίους και αναπόφευκτους συμβολισμούς, το μπλοκ κινείται στον δύσκολο δρόμο της απώθησης του αμερικανικού στρατού απ’ το 1/3 της συριακής επικράτειας (και, στη συνέχεια, της επιστροφής του ρεαλισμού στους βασάλους της Ουάσιγκτον, τους ypg…):

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ανατολική (και κεντρική) Μεσόγειος

Αυτά συμβαίνουν… αν κάθονται πολλοί (και φαρδύκωλοι…) μαζεμένοι στη «σωστή μεριά»….

Δευτέρα 13 Μάρτη>> Όπως είναι γνωστό το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο έχει ονομάσει τις ιμπεριαλιστικές επιλογές του «σωστή πλευρά της ιστορίας»… Χαϊδευτικά «άξονας». Και οπωσδήποτε: us army… Είναι λοιπόν εύλογο ότι οι εξελίξεις που περιγράφουμε πιο πάνω προκαλούν (ανομολόγητο) εκνευρισμό στην Αθήνα∙ ίσως και κάτι ακόμα πιο έντονο. Αν οι «δυνάμεις του φωτός» δεν νικούν στο ουκρανικό πεδίο μάχης και, ακόμα χειρότερα, υποχωρούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο απ’ την μέση Ανατολή, τότε η «σωστή πλευρά της ιστορίας» μπάζει νερά και βουλιάζει.

Αλλά σύντομα τα πράγματα θα γίνουν κάπως χειρότερα με φανερό τρόπο – στη θάλασσα, την οποία ο ελληνικός ιμπεριαλισμός (και το νο 1 εθνικό κεφάλαιο: οι εφοπλιστές) θεωρούν προνομιακό τους χώρο έως «ιδιοκτησία» τους. Το τουρκικό καθεστώς θα βγάλει σε επίσημη κοινή θέα το μίνι αεροπλανοφόρο Anadolu, με όλα του τα σέα (είχαμε προειδοποιήσει πριν 3 μήνες). Υποθέτουμε πως αυτό θα γίνει τους επόμενους 2 μήνες, και οπωσδήποτε πριν τις τουρκικές εκλογές του Μάη.

Περι τίνος πρόκειται; Το Anadolu (ναυπηγήθηκε σε τουρκικό ναυπηγείο, με σχεδιασμό και επίβλεψη από ισπανούς μηχανικούς των ναυπηγείων Navantia) είναι ένα αεροπλανοφόρο 231 μέτρων και θεωρείται «ελαφρύ», προσανατολισμένο σε αμφίβια δράση. Στον αρχικό σχεδιασμό του προβλεπόταν να κουβαλάει δέκα F-35 κάθετης απογείωσης – πέρα απ’ τα υπόλοιπα. Ως γνωστόν τα F-35 οποιασδήποτε απογείωσης απαγορεύονται απ’ την Ουάσιγκτον για την Άγκυρα, κι αυτό (όσο νάναι…) είναι μια ανακούφιση για τον ελληνικό μιλιταρισμό, που έσπευσε να χαρακτηρίσει (ανεπίσημα βέβαια…) το Anadolu «άδειο ντενεκέ»…

Αλλά τα πράγματα δείχνουν χειρότερα:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το κυρίως μέτωπο (του 4ου παγκόσμιου πολέμου) 1

Δευτέρα 6 Μάρτη>> Είναι και φαίνεται: το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo, με διακομματική υποστήριξη, δείχνει ότι έχει ξεκινήσει να «ζεσταίνει» προπαγανδιστικά το κυρίως μέτωπο του πολέμου, αυτό κατά του Πεκίνου. Κάτι τα «κατασκοπευτικά μπαλόνια», κάτι το «μην τολμήσετε να δώσετε όπλα στη Μόσχα», και ενδιάμεσα η ημιεπίσημη νεκρανάσταση της εκδοχής περί διαφυγής του τσαχπίνη απ’ το εργαστήριο της Wuhan.

Πριν συνεχίσουμε, χρειάζεται οπωσδήποτε εδώ μια υπενθύμιση. Αυτή η ιδέα (της διαφυγής…) είχε φανατικό υποστηρικτή το ψόφιο κουνάβι (κατά κόσμον Trump). Το πράγμα θα πήγαινε στο ξεδίπλωμά του ως εξής: ο ιός διέφυγε απ’ την Wuhan > συνεπώς το κινεζικό καθεστώς είναι υπεύθυνο > δεν μας ειδοποίησε καν έγκαιρα > άρα δικαιολογείται κάθε αίτημα αποζημίωσης από παθόντες (άτομα) και το αμερικανικό κράτος > η σχετική δίκη θα γίνει σε αμερικανικό δικαστήριο και η απόφαση (θα) είναι προφανής: αποζημίωση πολλών τρισεκατομυρίων δολαρίων (όσα λείπουν απ’ τον αμερικανικό προϋπολογισμό…) > το Πεκίνο φυσικά θα αρνηθεί και την διαφυγή, και την ευθύνη του και την τιμωρία του > κανένα πρόβλημα, εδώ υπάρχει καταδικαστική απόφαση που πρέπει να εφαρμοστεί > αρχίζουμε από τις κατασχέσεις οποιουδήποτε κινεζικού περιουσιακού στοιχείου όπου μπορούμε> και μπορεί να φτάσουμε ως την απειλή πολέμου, ή και πόλεμο, για τις «αποζημιώσεις» > εννοείται ότι αυτή η διαχείριση χωράει κι όλους τους συμμάχους μας….

Αν αυτή η ιδέα δεν προχώρησε τότε ήταν για έναν και μόνον έναν λόγο: οι gain-of-function βιοτεχνολογικές «έρευνες», η οπλοποίηση δηλαδή ιών μέσω κατάλληλων μεταλλάξεων, γίνονταν απ’ όσο μπορούμε να ξέρουμε και στο κινεζικό εργαστήριο της Wuhan, αλλά με αμερικανικό σχεδιασμό και χρηματοδότηση. Οι κινέζοι γενετιστές ήταν, στην καλύτερη γι’ αυτούς περίπτωση, υπεργολάβοι της DARPA. (Μην ρωτήσετε «γιατί;»!!! Πρέπει να δώσετε μόνοι σας την όχι συνωμοσιολογική απάντηση…). Ήταν λοιπόν ο «πάπας» Fauci και η συμμορία του, χωμένοι ως τις ρίζες των μαλλιών τους σ’ αυτές τις gain-of-function μεταλλάξεις κωρονοϊών, που έκοψαν κάθε τέτοια ιδέα περί «διαφυγής» κλπ, ενόσω η φοβερή και τρομερή (δημαγωγικά) «πανδημία» βρισκόταν σε εξέλιξη και ο «πάπας» ήταν κεντρικό πρόσωπο στη διαχείρισή της.

Τώρα η «πανδημία» έχει προς το παρόν ξεχαστεί, και ο «πάπας» έχει βγει στη σύνταξη. Απ’ την άλλη ο διακομματικός αμερικανικός αντι-σινισμός χρειάζεται επειγόντως πυρομαχικά που να συγκινούν τον μέσο αμερικάνο∙ ούτε οι Ουιγούροι και η Xinjiang ούτε η Ταϊβάν προσφέρουν συγκινήσεις. Να γιατί το φρεσκάρισμα της  «κινεζικής ενοχής για το θανατικό», σερβιρισμένο δημαγωγικά / carpet bombing με τέτοιο τρόπο ώστε να αφήνει κάπως στη σκιά τον αμερικανικό ρόλο στις έρευνες βιολογικού πολέμου, είναι μια “option” (που λένε…) πάνω στον πάγκο του χασάπη∙ και δεν πρέπει να υποτιμηθεί. (Γι’ αυτό επιπλέον η Μόσχα έχει αναδείξει έγκαιρα και διεθνώς τα αμερικανικά πειράματα βιολογικού πολέμου στο ουκρανικό έδαφος…)

Προς το παρόν πάντως, καθώς βρίσκεται στη φάση των προετοιμασιών και δεν έχει ξεμπλέξει καθόλου με το ουκρανικό πεδίο μάχης, η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί την Ταϊβάν.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το κυρίως μέτωπο (του 4ου παγκόσμιου πολέμου) 2

Δευτέρα 6 Μάρτη>> Αυτά δεν είναι μυστικά κι απόρρητα. Έτσι η Ουάσιγκτον ενώ «προετοιμάζεται στρατιωτικά διαφημίζοντας την κινεζική επιθετικότητα»

προσπαθεί (ακόμα…) αφενός να προκαλέσει σοβαρή οικονομική ζημιά στον κινεζικό καπιταλισμό, και αφετέρου να σύρει / δέσει πάνω της (και με οικονομικό όφελος…) όσα περισσότερα κράτη του πλανήτη μπορεί, και οπωσδήποτε τα ευρωπαϊκά. Πρόκειται για την τακτική των «κυρώσεων» και των «τιμωριών», που δεν απέδωσε στο πρώτο σκέλος της κατά της Μόσχας, φαίνεται όμως ως τώρα να αποδίδει στο δεύτερο, ειδικά σε ότι αφορά το Βερολίνο.

Ο θλιβερός γερμανός πρωθυπουργός δικαιούται το (εκ μέρους μας) παρατσούκλι «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό!» Με την έννοια ότι ξεκινάει λέγοντας «όχι» (σε κάθε κύμα πώλησης όπλων στο φασιστοκαθεστώς του Κιέβου…) και τελειώνει λέγοντας «ναι». Αν και δεν είναι το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο ο βασικός έμπορος όπλων προς τον κλόουν, έχει κάνει μια καλή διαδρομή αντιρωσικού (και αντι – ευρασιατικό project) μιλιταρισμού, ακόμα κι αν η αγαπημένη Annalena και το υπόλοιπο πολεμοκάπηλο «πράσινο» σκυλολόι δεν είναι ευχαριστημένοι θέλοντας πολύ περισσότερα.

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο αγοράζει και ρωσικό φυσικό αέριο και ρωσικό πετρέλαιο… Το πρώτο υγροποιημένο (άρα πολύ ακριβότερα απ’ το τρεχούμενο των αγωγών…), το δεύτερο «ανακατεμένο» με δυο σταγόνες ινδικό ανά βαρέλι ή και με καθόλου σταγόνες λιθουανικό. (Διότι ναι: η ε.ε. έχει αποφασίσει ότι αν το ρωσικό πετρέλαιο ανακατευτεί με άλλης προέλευσης παραγράφονται οι αμαρτίες του∙ ή, ακόμα, αν το βαρέλι γράφει “made in οτιδήποτε άλλο εκτός από ρωσία” (η λιθουανία δεν έχει πετρέλαιο…) Είναι η παλιά παράδοση των συγχωροχαρτιών…)

Το αντάλλαγμα γι’ αυτές τις political correct επιλογές του Βερολίνου είναι γνωστό: η κήρυξη πολέμου απ’ την Ουάσιγκτον, απ’ την μια μεριά με την ανατίναξη των nord stream και απ’ την άλλη με την έλξη προς την γερμανική βιομηχανία να μετακομίσει στις ηπα με δώρο επιδοτήσεις, κλπ.

Θα ανταποκριθούν λοιπόν οι πολιτικές βιτρίνες του γερμανικού κεφάλαιου το ίδιο «καλά» στον αντι-σινισμό του άξονα; Κι αν έχουν διαφωνίες ή ενστάσεις ή διαφορετικά συμφέροντα διάολε, τι θα (τους) ανατιναχτεί αυτή τη φορά; Η πύλη του Βραδεμβούργου; Το ράιχσταγκ;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Καθόλου λεπτομέρειες

Πάνω: επίδειξη «κινητικότητας φιλικής προς το περιβάλλον» απ’ την Rheinmetall στα μέρη μας….

Κάτω: επιχειρηματικές συνεργασίες…

Δευτέρα 6 Μάρτη>> Μήπως θα πρέπει να ξέρουμε περισσότερα για αυτούς τους «κάποιους» που εκπροσωπούν οι τωρινές πολιτικές βιτρίνες στο Βερολίνο; Ναι. Να ένα παράδειγμα που μπορεί να μην είναι εξαίρεση ή κάτι περιθωριακό.

Η εταιρεία φέρεται ως γερμανική και λέγεται Rheinmetall. Έκανε καλές δουλειές τόσο στη διάρκεια του 1ου όσο και του 2ου παγκόσμιου πολέμου, με τον γερμανικό στρατό. Στη διάρκεια του 3ου δούλεψε για τον αμερικανικό στρατό στην κορέα. Σήμερα φτιάχνει τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού, αντιαεροπορικά συστήματα και drones, εξοπλισμό για υποβρύχια, συστήματα προώθησης για διάφορα οπλικά συστήματα, βλήματα για τα Leopard. Φτιάχνει επίσης το δικό της τανκ, το “panther” – για όσους είναι λάτρεις της φύσης και της περιπέτειας.

Όχι, δεν αστειευόμαστε. Στο site της η Rheinmetall δεν συστήνεται σαν πολεμική βιομηχανία. Αλλά ως «ένας όμιλος αναβαθμισμένης τεχνολογίας για κινητικότητα φιλική προς το περιβάλλον»(!!!!) Που «αναπτύσσει καινοτόμες λύσεις για ένα ασφαλές και βιώσιμο μέλλον» (!!!) Και που ως το 2035 θα έχει «ουδέτερο αποτύπωμα CO2» (!!!!) Δεν είναι, λοιπόν, αξιολάτρευτη από κάθε γερμανό και όχι μόνο, καθεστωτικό «πράσινο»;

Οι «φιλικές στο περιβάλλον, με ουδέτερο αποτύπωμα», οι οικολογικές με δυο λόγια πολεμικές βιομηχανίες, που φροντίζουν για την «κινητικότητα» των τανκς και των πυραύλων τους προς ένα βιώσιμο μέλλον, είναι το μέλλον του (αξιαγάπητου) καπιταλισμού∙ υποθέτουμε ότι συμφωνεί κάθε Γκρέτα. Κι αυτό αποδεικνύεται περίτρανα στην περίπτωση της Rheinmetall και των μετόχων της. Αντιγράφουμε μεταφράζοντας από ένα κατατοπιστικό άρθρο του Werner Rugemer στο site strategic culture (στις 5 Μάρτη):

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κάτι νεώτερο απ’ το ουκρανικό πεδίο μάχης; (1)

Διαδηλώσεις χτες στη Γένοβα και στο Μιλάνο, κατά του νατο και υπέρ της ειρήνης. Είχαν προηγηθεί την Παρασκευή στο Βερολίνο αλλά και στην Ουάσιγκτον.

Δευτέρα 27 Φλεβάρη>> Δεν ήταν τις προάλλες η πρώτη επέτειος του πολέμου στην ουκρανία∙ είναι η ένατη. Στις 22 Φλεβάρη του 2014 ολοκληρώθηκε το φασιστικό πραξικόπημα στο Κίεβο, με την καθοδήγηση και την χρηματοδότηση της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της στον άξονα: τότε ξεκίνησε ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Τι ένας χρόνος πολέμου, τι εννιά; Μήπως υπηρετούμε κάποια ιστορική σχολαστικότητα; Ή μήπως είμαστε «πουτινόφιλοι»; Πολλά έχουμε ακούσει για τις θέσεις μας, και θα ακούσουμε ακόμα περισσότερα. Το σίγουρο είναι ότι ένας πόλεμος που στο συγκεκριμένο πεδίο μάχης μετράει 9 χρόνια κουβαλάει και εκδηλώνει πολύ περισσότερες και πολύ συστηματικότερες μεθοδεύσεις από έναν πόλεμο που ξεκίνησε με την ρωσική εισβολή πριν ένα χρόνο. Ο ιστορικός διαλεκτικός υλισμός δεν ξεγελιέται: αυτά τα 9 χρόνια έγιναν πολλά, πολλά βρίσκονται πάντα σε εξέλιξη, όχι μόνο στο ουκρανικό πεδίο μάχης αλλά και στο μεσανατολικό, στο πεδίο του Ειρηνικού… Κανένα απ’ αυτά δεν είναι χωρισμένο απ’ τα υπόλοιπα∙ η γεωγραφία δεν είναι αρκετή για να κρύψει την πραγματικότητα του παγκόσμιου πολέμου. Ούτε την πραγματικότητα, ούτε τις αιτίες, ούτε τους συσχετισμούς δύναμης.

Γιατί αυτές οι κοινοτοπίες απ’ την μεριά μας; Γιατί επιμένουμε να θυμίζουμε ότι ο πόλεμος που ξεκίνησε στις αρχές του 2014 στην ουκρανία σχετίζεται άμεσα με τον πόλεμο στη συρία που άλλαξε κατεύθυνση μετά την «απόβαση» της Μόσχας εκεί το φθινόπωρο του 2015, με το πραξικόπημα στην τουρκία το 2016, με την δαιμονοποίηση της Μόσχας μέσω της δήθεν εμπλοκής της στις αμερικανικές εκλογές το 2015, με τα κύματα «κυρώσεων» του ψόφιου κουναβιού κατά του Πεκίνου απ’ το 2016 και μετά, με τον εξοπλισμό της Ταϊβάν, με τον «ακήρυχτο πόλεμο» και ισραηλινές επιθέσεις στο συριακό έδαφος τα τελευταία χρόνια, την βιαστική αποχώρηση του νατο απ’ το αφγανιστάν, την συνεχιζόμενη κατοχή του 1/3 της συριακής επικράτειας απ’ την Ουάσιγκτον και τους υπεργολάβους της, και πολλά άλλα; Για έναν απλό και δυσοίωνο λόγο: η έκβαση στο ουκρανικό πεδίο δεν μπορεί να απομονωθεί απ’ τις εξελίξεις στα υπόλοιπα πεδία∙ οι ίδιες «μεγάλες δυνάμεις» και οι σύμμαχοί τους αναμετριούνται παντού.

Κι αυτό σημαίνει (κατά την εκτίμησή μας) ότι ο άξονας δεν έχει καθόλου (ή έχει ελάχιστα) περιθώρια υποχώρησης ή ελιγμών. Στο εσωτερικό του, κυρίως αλλά όχι μόνο στην Ουάσιγκτον, εμφανίζονται εδώ και μήνες διαφωνίες για την συνέχεια, που όταν δημοσιοποιούνται αποπνεύουν την ψευδαίσθηση ότι στο ουκρανικό πεδίο μάχης γίνεται ένας πόλεμος εδώ και μια μόλις χρονιά, διαχωρισμένος μεν αλλά όχι εντελώς:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κάτι νεώτερο απ’ το ουκρανικό πεδίο μάχης; (2)

Δευτέρα 27 Φλεβάρη>> Είναι σ’ αυτή την ιδιαίτερη ιστορική συγκυρία που το κινεζικό καθεστώς μπήκε στην «ουκρανική σκηνή» ως ο αυθεντικός ειρηνοποιός! H «κινεζική θέση για την πολιτική επίλυση της ουκρανικής κρίσης» που κοινοποιήθηκε πριν λίγες μέρες δεν είναι βέβαια «σχέδιο ειρήνευσης»!!! Ειδικά στα 2 πρώτα άρθρα του (και συνολικά σχεδόν στα μισά) δεν ασχολείται καν με το ουκρανικό πεδίο μάχης… Πρόκειται μάλλον για μια κατάθεση γενικών αρχών για την παγκόσμια (καπιταλιστική) ειρήνη και αρμονία που θα ταίριαζε στον οηε, αν υπήρχε τέτοιος (υπάρχει μόνο σαν φάντασμα των ισορροπιών μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο…)

Τι επιδιώκει το Πεκίνο μ’ αυτό το, ας το πούμε έτσι, μανιφέστο επ’ αφορμή της «ουκρανικής κρίσης»;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Γίνε το είδωλό σου! (η ελκυστική δικτατορία των ψευδαισθήσεων)

Δευτέρα 20 Φλεβάρη>> Ο Adam Silver, επίτροπος του NBA (το αμερικανικό επαγγελματικό μπάσκετ) παρουσιάζει μια εφαρμογή (app) που προσφέρει νέες εμπειρίες στους τηλε-θεατές: κάρφωσε κι εσύ, μπορείς! Για την ακρίβεια: δες το είδωλό σου να καρφώνει!

Δείτε πρώτα αυτό, κι ύστερα δυο κουβέντες:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.