Tag: ηπα

Στη Βαλτική πυρπόλησαν το γκάζι…

Αυτό είναι επίσης μια τρομακτική ευκαιρία. Είναι μια τρομακτική ευκαιρία να τελειώνουμε μια για πάντα με την εξάρτηση απ’ την ρωσική ενέργεια και έτσι να στερήσουμε απ’ τον Putin την οπλοποίηση της ενέργειας σα μέσου να προχωρήσει στα ιμπεριαλιστικά του σχέδια. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Και προσφέρει τρομακτικές στρατηγικές ευκαιρίες για τα επόμενα χρόνια… Αλλά εν τω μεταξύ είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε οτιδήποτε πιθανόν μπορούμε για να εξασφαλίσουμε ότι οι συνέπειες από όλο αυτό δεν θα φορτωθούν στους πολίτες των χωρών μας ή, γι’ αυτό το λόγο, στον υπόλοιπο κόσμο».

Antony Blinken, υπ.εξ. των ηπα, στις 30 Σεπτέμβρη, στη συνέντευξη τύπου μετά την συνάντησή του με την καναδή υπ.εξ. Melanie Joly. Όσοι δεν πιστεύουν στ’ αυτιά τους αλλά μπορούν να πιστέψουν στα μάτια τους (και διαβάζουν αγγλικά), ολόκληρη η συνέντευξη τύπου κατευθείαν απ’ το αμερικανικό υπ.εξ. εδώ.

Δευτέρα 3 Οκτώβρη>> Αυτό το πιο πάνω λέγεται ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ! Και πάντα έτσι λεγόταν!!! Οι κρατικοί υπεύθυνοι της συγκεκριμένης τρομοκρατικής ενέργειας δεν αφήνουν τις πράξεις τους ορφανές!

Επειδή διαπιστώνουμε στο πόπολο μια καλπάζουσα ακηδία, την διαρκώς αυξανόμενη εξαφάνιση της συναίσθησης της σοβαρότητας (ή, σε άλλες περιπτώσεις της γελοιότητας) των περιστάσεων, το σταθερό βούλιαγμα των πρωτοκοσμικών υπηκόων στη σύγχυση και στις απωθήσεις, να φωνάξουμε όσο μπορούμε (ενώ δεν θα έπρεπε να χρειάζεται) ότι: πρόκειται για υποδομές ΑΜΙΓΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ, χωρίς την ελάχιστη στρατιωτική αξία, των οποίων η καταστροφή έχει σκοπό να επιδεινωθεί έως καταστραφεί η καθημερινότητα εκατομμυρίων κρατούμενων με παραπάνω από έναν τρόπους. Ο χαρακτηρισμός «κρατική τρομοκρατία» είναι ακριβής αλλά και επιεικής.

Αν ό,τι έχει συμβεί ως τώρα σας φαινόταν συζητήσιμο απ’ την άποψη που η ασταμάτητη μηχανή υποστηρίζει εδώ και χρόνια, ότι ζούμε στον σε εξέλιξη 4ο παγκόσμιο πόλεμο, δεν μπορείτε να κλείσετε άλλο τα μάτια. Πρώτον επειδή ο αμερικάνος υπ.εξ. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΩΓΩΝ κατέθεσε και το γενικότερο «πλαίσιο» της ιμπεριαλιστικής δράσης του «άξονα», που αυτονομιμοποιεί οτιδήποτε «στερεί από τον Putin» (κι όχι μόνον αυτόν μελλοντικά) από πόρους∙ πράγμα που σημαίνει επιθέσεις και καταστροφές και αλλού στον πλανήτη. Οπουδήποτε κρίνει η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και οι σύμμαχοί τους. Και δεύτερον επειδή σ’ αυτό που είναι ξεκάθαρα και δηλωμένα η αρχή της κορύφωσης του 4ου παγκόσμιου οι «συμμαχικοί πληθυσμοί» καλό θα είναι να βολευτούν με ελεημοσύνες – και να βγάλουν τον σκασμό. (Για τους «εχθρικούς» δεν υπάρχει θέμα…)

Θυμηθείτε: οι αμερικανικές βάσεις / νόμιμοι στόχοι (από ‘δω και στο εξής) είναι διάσπαρτες στο ελλαδιστάν… και θα αυξηθούν…

Θυμηθείτε: η υποτιθέμενη ειρήνη στις καθημερινές ζωές μας είναι δανεική, με ημερομηνία λήξης. Αργά ή γρήγορα, σε δυο μήνες ή σε δυο χρόνια, θα έρθει ο λογαριασμός του ελληνικού ιμπεριαλισμού στην πόρτα του καθενός – αν δεν σηκώσουμε το μπόι της ζωής.

Ο βυθός των ημερών (2)

Η χαριτωμένη ανοησία της εποχής: η νεαρή γερμανίδα Luisa Neubauer, «πράσινη» ακτιβίστρια για την σωτηρία του κλίματος και του πλανήτη (του ρεύματος Greta Thunberg και με αντίστοιχη σχολική δράση στο πρόσφατο παρελθόν της) μιλώντας απ’ την Κοπεγχάγη στα μέσα του περασμένου Ιούνη δήλωσε αστειευόμενη (;) «σχεδιάζουμε να ανατινάξουμε έναν αγωγό». Επειδή η κυρία Neubauer θέλει να σώσει ειδικά τους «τριτοκοσμικούς», ο αγωγός πετρελαίου που σημαδεύει είναι υπό κατασκευή ανάμεσα στην ουγκάντα και στην τανζανία (east african crude oil pipeline / EACOP). Συνεπώς απαλλάσσεται για τους nord stream… (Ωραίο χιούμορ όμως, τέτοιους καιρούς).

Δευτέρα 3 Οκτώβρη>> Η ανατίναξη των αγωγών ήταν πολεμική ενέργεια του άξονα και των συμμάχων του σαφώς έξω απ’ το τυπικό πεδίο μάχης (την ουκρανική επικράτεια), που αποκάλυψε σ’ όσες / όσους έχουν ακόμα μυαλό στο κεφάλι τους ποιο είναι το πραγματικό πεδίο μάχης. Ο κύριος στόχος του ήταν το Βερολίνο∙ η Μόσχα μόνο δευτερευόντως. Κι αυτό επίσης αποκαλύπτει το εύρος των πραγματικών στόχων του άξονα. Μόνο που τώρα πια αναγκαστικά το “πραγματικό” υπέρκειται του “τυπικού”, πράγμα που σημαίνει ότι το Βερολίνο έχει συρθεί στον πόλεμο….

Μόνο το Βερολίνο; Καλή ερώτηση.

Τέσσερεις ημέρες πριν την ανατίναξη των nord stream 1 και 2, στις 22 Σεπτέμβρη, η FSB (οι ρωσικές υπηρεσίες…) ανακοίνωσε ότι χάλασε ένα ουκρανικό σχέδιο για επίθεση στον turk stream (χωρίς διευκρίνιση αν στόχος ήταν ο turk stream 1 που τροφοδοτεί την τουρκία ή ο turk stream 2 που κατευθύνεται μέσω τουρκίας προς βουλγαρία, ουγγαρία, σερβία…) Στη σχετική ανακοίνωση αναφερόταν και η σύλληψη ενός ρώσου, που είχε στρατολογηθεί απ’ τις ουκρανικές υπηρεσίες.

Η καταγγελία δεν τράβηξε ιδιαίτερη προσοχή απ’ τους δυτικούς δημαγωγούς, ούτε πριν τις 26 Σεπτέμβρη ούτε μετά – γιατί άλλωστε; Έχει ωστόσο το ενδιαφέρον της.

Πρώτον, οι δύο turk stream ακουμπούν στον βυθό της Μαύρης Θάλασσας σε μεγάλα βάθη (έως και 3.000 μέτρα), σε αντίθεση με τους nord stream στον βυθό της Βαλτικής (έως 100 μέτρα). Στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι αδύνατο να προσεγγιστούν από βατραχανθρώπους. Επιπλέον στη Μαύρη Θάλασσα δεν υπάρχουν νατοϊκά ή αμερικανικά πλοία για τεχνική και στρατιωτική υποστήριξη τέτοιας ενέργειας. Τα μόνα που είναι κάπως ευκολότερα προσιτά (αν και φυλασσόμενα) είναι τα σημεία εισόδου και εξόδου των αγωγών απ’ την θάλασσα, στη ρωσική και στην τουρκική ακτή. Το γρήγορο, αμέσως μετά την ανατίναξη στη Βαλτική, τηλεφώνημα της ανεγκέφαλης αλεπούς (aka Putin) στον Erdogan πιθανότατα σχετίζεται και μ’ έναν τέτοιο κίνδυνο και την ανάγκη αυξημένης φύλαξης.

Δεύτερον:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Νεώτερα απ’ το δυτικό μέτωπο (1)

Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη>> … Ο Putin αρκετά συγκροτημένα και με τετράγωνη λογική συμπέρανε ότι ο πόλεμος δεν είναι πια (αν ήταν ποτέ) ένα ζήτημα ανάμεσα σ’ αυτόν και τον ουκρανό πρόεδρο Zelensky σχετικά με την Ουκρανία και την Ρωσία, αλλά μάλλον ένα ζήτημα ανάμεσα στη Ρωσία και την Δύση – με την Αμερική επικεφαλής.

Ο Putin έκανε τόσο καθαρό όσο το χιόνι του χειμώνα ότι ξέρει πως η Δύση – και πρώτες απ’ όλους οι ΗΠΑ – δεν θέλει μια στρατηγική διευθέτηση αλλά μάλλον την διάλυση και την καταστροφή της Ρωσίας.

Κατά συνέπεια ο Putin δεν πρόκειται να συνεχίσει έναν περιορισμένο πόλεμο, κι αυτό που πρέπει να περιμένει κανείς ότι θα αξιοποιήσει το σύνολο των δυνατοτήτων του για να νικήσει σ’ αυτόν τον πόλεμο. Η τελευταία φράση του διαγγέλματός του ήταν ξεκάθαρη: τώρα αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα στην ιστορική γραμμή των Ρώσων ηγετών που έσωσαν την χώρα απ’ την καταστροφή:

«Είναι η ιστορική μας παράδοση και η μοίρα του έθνους μας να σταματάμε εκείνους που θέλουν την παγκόσμια ηγεμονία και απειλούν να κομματιάσουν και να σκλαβώσουν την χώρα μας. Ας είναι σίγουροι ότι θα τους σταματήσουμε κι αυτή τη φορά» είπε.

Πρόκειται για μια ιστορική στιγμή πολύ πιο επικίνδυνη απ’ την κρίση των πυραύλων στην Κούβα. Κι αυτό επειδή ο Putin δείχνει την ψυχρή αποφασιστικότητά του να νικήσει, και επειδή ο πρόεδρος των ΗΠΑ και οι σύμβουλοί του είναι αποδεδειγμένα ανίκανοι να διαμορφώσουν ή έστω να αναζητήσουν μια διπλωματική λύση.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Νεώτερα απ’ το δυτικό μέτωπο (2)

Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη>> Η δυτική δημαγωγία κράτησε παραμορφώνοντάς τα όσα τα αφεντικά της θεωρούν πως τους συμφέρουν απ’ το 14λεπτο διάγγελμα της ανεγκέφαλης αλεπούς (aka Putin) στις 21 Σεπτέμβρη: μας απειλεί με πυρηνικά… Το ρωσικό καθεστώς φυσικά δεν μίλησε για πρώτο πλήγμα. Αντίθετα το αναθεωρημένο αμερικανικό αμυντικό δόγμα αυτό ακριβώς προβλέπει: επίθεση με πυρηνικά όχι σαν απάντηση αλλά σαν «πρώτο κτύπημα». Ακόμα και η κυρία Όνομα-και-Πράγμα το έχει πει, καμαρώνοντας: «θα το πατήσω πρώτη το κουμπί αν χρειάζεται». Έχουν τα αφεντικά του «άξονα» το ακαταλόγιστο; Πείτε μας ω δυτικοί δημαγωγοί, για να ξέρουμε.

Σημασία έχει τελικά το τι συμβαίνει πραγματικά στη συγκεκριμένη φάση του πολέμου στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Το πράγμα είναι απλό από πρώτη ματιά: η Μόσχα ενσωματώνει (προσαρτά είναι πιο σωστή λέξη) όλα τα ουκρανικά εδάφη που έχει υπό τον έλεγχό της ως τώρα και κατ’ αυτόν τον τρόπο, γινόμενα τμήμα της επικράτειας της ρωσίας, θα υπόκεινται στην πλήρη κάλυψη του ρωσικού στρατού. Πρόκειται για μια πολιτική παρά στρατιωτική κίνηση – με πολλές, άλλες φανερές κι άλλες λιγότερο φανερές συνέπειες.

Από την μιλιταριστική άποψη η επιστράτευση των 300.000 εφέδρων δεν ήταν απαραίτητη (κατά την ταπεινή μας άποψη), παρότι ο αριθμός αυτός αφορά κυλιόμενες «υπηρεσίες». Σε κάθε περίπτωση η Μόσχα διαθέτει αρκετό τακτικό στρατό για να αναλάβει την φύλαξη των καινούργιων «συνόρων» της που εν μέρει αντικαθιστούν τα παλιότερά της με το Κίεβο, και δεν φαίνεται να έχει σ’ άλλη συνοριακή γραμμή, αλλού, κάποιο επείγον πρόβλημα. Το επιχείρημα ότι «πρόκειται για 1.000 χιλιόμετρα γραμμής μετώπου» είναι προσχηματικό: η ρωσία έχει επιπλέον αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα σύνορα με την ουκρανία στα βόρεια του Χαρκόβου, και πολλές εκατοντάδες χιλιόμετρα είναι επίσης τα σύνορα της λευκορωσίας με την ουκρανία∙ απ’ αυτές τις μεριές εισέβαλε επίσης ο ρωσικός στρατός στα τέλη Φλεβάρη.

Πρακτικά πάνω από 2.000 χιλιόμετρα συνόρων έγιναν εμπόλεμη ζώνη τότε∙ και δεν χρειάστηκε επιστράτευση εφέδρων. Υποθέτουμε ότι η τωρινή επιστράτευση στοχεύει (πέρα απ’ την δημιουργία εντυπώσεων στη δύση) κυρίως στο εσωτερικό, στη ρωσική κοινωνία, πέρα από εκείνους που υπηρετούν αυτή τη στιγμή την θητεία τους: να την κάνει πρακτικά συμμέτοχη στον «εθνικό αγώνα» ακόμα και με φέρετρα και ηρωϊκές κηδείες, αφού ως τώρα με τον τρόπο που γινόταν η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση», αυτή η ευρεία κοινωνική συμμετοχή στον πόλεμο ήταν ουσιαστικά ασήμαντη.

Η συγκεκριμένη κίνηση της Μόσχας (που ούτε παράλογη ούτε απρόβλεπτη μπορεί να θεωρηθεί…) αλλάζει πράγματι τα δεδομένα στο ουκρανικό πεδίο μάχης (έχοντας πολλές συγγένειες με τις κινήσεις του Πεκίνου στο άλλο πεδίο μάχης, εκείνο της ταϊβάν).

Θεωρούμε ότι είναι πολύ πιθανότερο να οδηγήσει στη μείωση, ακόμα και στο (προσωρινό;) τέλος της πολεμικής έντασης όπως εκδηλώνεται τώρα, παρά στον αναμενόμενο all out 4ο παγκόσμιο πόλεμο…

Όχι ότι το δεύτερο μπορεί (ή πρέπει) να αποκλειστεί – μιλώντας γενικά. Ωστόσο δεν θα εξαρτηθεί απ’ την Μόσχα.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Νεώτερα απ’ το δυτικό μέτωπο (3)

Για λόγους που η τρέχουσα δυτική σοφία δεν μπορεί να εξηγήσει, συμβαίνουν ταυτόχρονα αυτά: πάνω μεγαλομπακάλικο στη Μόσχα, κάτω στο Λονδίνο∙ στο “σοβιετικό” Λονδίνο σύμφωνα με το ευφάνταστο ελληνικό ρεπορτάζ… (και οι δύο φωτογραφίες στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού). Λοιπόν; Υπάρχει περίπτωση η Ιστορία εκτός απ’ το να έχει “σωστή” και “λάθος” πλευρά να έχει και ειρωνεία;

Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη>> Η δυτική δημαγωγία μπορεί να εκτονώνεται με κατάρες και καταγγελίες, αλλά το γεγονός είναι αυτό: με μοναδικό κόστος τις όποιες εσωτερικές αντιδράσεις για την επιστράτευση των 300.000 εφέδρων, η Μόσχα, μ’ αυτό το «proxy πόλεμος τέλος!» φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τόσο την Ουάσιγκτον και τους στενούς συμμάχους της (Λονδίνο, Αθήνα…) όσο και το Βερολίνο, το Παρίσι, και τις υπόλοιπες πρωτεύουσες τόσο της «παλιάς» όσο και της «νέας» ευρώπης (κατά τον γνωστό αφορισμό του φασίστα Rumsfeld το 2003…)

Το δυτικό σχέδιο προέβλεπε ότι το ρωσικό κράτος / κεφάλαιο θα είχε κλυδωνιστεί ήδη (αν όχι καταρρεύσει) εξαιτίας των οικονομικών «τιμωριών» – ενόσω ο ουκρανικός στρατός θα κατάφερνε να μην χάσει σημαντικά εδάφη και οπωσδήποτε θα πετύχαινε να εμποδίσει την Μόσχα να εμφανίσει οτιδήποτε σα νίκη-επί-του-εδάφους. Η εξέλιξη είναι ως τώρα η ανάποδη: η Μόσχα δικαιούται να εμφανίσει σα νίκη την προσάρτηση μεγάλου μέρους της νοτιοανατολικής ουκρανίας, ίσως την μεγαλύτερη προσάρτηση εδάφους απ’ το τέλος του Β παγκόσμιου και μετά, εδάφους σημαντικού και για τους φυσικούς πόρους του (οι παραγωγικές του δυνατότητες αντιστοιχούν σε πάνω απ’ τα 2/3 του αεπ της άλλοτε ουκρανίας…) και για τον έλεγχο της Μαύρης θάλασσας∙ ενόσω η «ενεργειακή κρίση» κτυπάει τα ευρωπαϊκά καθεστώτα (άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο), των οποίων η συμμαχία, δηλαδή η αμερικανική «απαλλοτρίωση», είναι ο άλλος στόχος του αμερικανικού ιμπεριαλισμού.

Αλλά και η Ουάσιγκτον δεν είναι σε θέση «να το τραβήξει ως το τέλος»: οι συντηρητικοί (οπαδοί του ψόφιου κουναβιού και όχι μόνο) θεωρούν την ως τώρα «βοήθεια» προς το Κίεβο υπερβολική και σπάταλη – κι ούτε λόγος να εμπλακεί άμεσα ο us army σ’ αυτήν την ιστορία. Με τις ενδιάμεσες εκλογές σε λιγότερο από δύο μήνες και την ισχυρή πιθανότητα οι πολεμοκάπηλοι «δημοκρατικοί» να χάσουν (απ’ τους συντηρητικούς) την πλειοψηφία στο ένα ή και στα δυο νομοθετικά σώματα του κογκρέσου, ούτε πριν αλλά ούτε μετά την 8η Νοέμβρη υπάρχουν περιθώρια στο πολιτικό τμήμα του αμερικανικού καθεστώτος «να το τραβήξει πολύ».

Μήπως, τουλάχιστον, να το τραβήξει «λίγο»; «Λιγουλάκι»;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Νεώτερα απ’ το δυτικό μέτωπο (4)

Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη>> Οι εντόπιες πολιτικές ρημαδοβιτρίνες εκδηλώνονται όλο και πιο πολεμοκάπηλα, κι αυτό θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Σωστά θα υποστηρίξει κάποιος ότι ο ρημαδοΚούλης δεν επανέλαβε την μιλιτέρ επιλογή του σαν εκπρόσωπος μόνο του ελλαδιστάν. Μιλάει σαν εκπρόσωπος της ε.ε.: οι πληθυντικοί του εν προκειμένω δεν είναι της μεγαλοπρέπειας αλλά των διεθνών φιλοδοξιών του για ένα καλό πόστο. Είτε έτσι είτε αλλιώς η μικρότητά του νοιώθει large.

Οπότε το «είμαστε σε πόλεμο με τη ρωσία» είναι ακόμα χειρότερο. “Έκανε κι η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο” που έλεγαν κάποτε… Απόλυτα συστοιχισμένο με τον «άξονα» και οπωσδήποτε με τα ζόμπι στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο, δεν έχει ειπωθεί έτσι ωμά ούτε απ’ τον θλιβερό γερμανό πρωθυπουργό, ούτε απ’ τον Μικρό Δούκα του Λίγηρα (aka Macron) – για να αναφερθούμε σε δύο μόνο απ’ τις ευρωπαϊκές εξοχότητες. Άρα;

Στη Μόσχα (και όχι μόνο) κάνουν συλλογή αυτής της δυτικής πολεμοκαπηλείας, και τύποι με υπερβάλλοντα ζήλο σαν τον ρημαδοΚούλη σίγουρα κορνιζάρονται. Αν ξέρουμε σωστά, η ρωσία δεν έχει επιτεθεί στο ελλαδιστάν, ούτε του έχει κηρύξει κάποιο πόλεμο… Να προσθέσουμε «όχι ακόμα»; Να το προσθέσουμε. Η εθνική ενότητα θα πουλήσει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σε αμερικανικά μαγαζιά∙ αυτά θα σκάψουν τον βυθό όσο χρειάζεται για να παρκάρει εκεί ο 6ος στόλος∙ και κάποια μέρα ή νύχτα, ένας ή περισσότεροι Kh-47M2 Kinzhal θα αφήσουν σε θάλασσα και ξηρά τα διαπιστευτήριά τους σφυρίζοντας αδιάφορα.

Αλλά τότε ο «στρατηγός» ρημαδοΚούλης θα έχει φροντίσει να βρίσκεται κάπου αλλού. Στην καβάτζα του.

Αλλοίμονο στους εύπιστους, στους ignorants, στους μοιρολάτρες… Και στους δεν-κρύβονται θρασύδειλους φίλους του νατο.

«Βρίσκονται σε πόλεμο»….

Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη>> Αν τους ψάχνετε… βάζουν τ’ άρβυλά τους… Η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, μιλώντας πρόσφατα εκ μέρους του ελληνικού καθεστώτος, «βρίσκεται σε πόλεμο». Με την ρωσία. Σοβαρή κουβέντα, που προσπαθεί να την κουκουλώσει με την προσθήκη «όπως όλη η ευρώπη»…. Πολεμάει όλη η ευρώπη κατά της ρωσίας (στο ουκρανικό πεδίο μάχης); Η ιρλανδία; Η πορτογαλία μήπως; Η μάλτα; Η νότια κύπρος;

Το ελλαδιστάν όντως έχει κηρύξει έναν τέτοιο πόλεμο! Αλλά η συμμετοχή αυτή δεν εξαντλείται στην αποστολή όπλων και πυρομαχικών στους τοξικούς του Κιέβου – καθόλου! Υπάρχουν πολύ σημαντικότερες πλευρές: οι διαδοχικές πολιτικές βιτρίνες (το αργότερο απ’ το 2015 και μετά…) μας έχουν σύρει στη δίνη του 4ου παγκόσμιου πολέμου και απλά «μας κάνουν την χάρη» να μην το λένε ανοικτά.

Ή το λένε; Να ένα καλό απόσπασμα από ένα θριαμβολογικό άρθρο χτες, στην καθεστωτική «καθημερινή», από το γραφείο τύπου του εντόπιου μιλιταρισμού / ιμπεριαλισμού, με τίτλο: «Σούδα 2» με νέα επέκταση.

Στην πορεία μετατροπής του σε «δεύτερη Σούδα» βρίσκεται το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, το οποίο αποκτά στους υπολογισμούς και στις εκτιμήσεις των αμερικανικών ένοπλων δυνάμεων στρατηγικό χαρακτήρα. Τους τελευταίους σχεδόν επτά μήνες από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η παρακαμπτήρια οδός της Αλεξανδρούπολης αποδείχθηκε αξιόπιστη εναλλακτική λύση για τα κλειστά Στενά του Βοσπόρου, γεγονός το οποίο πιστοποιείται από τις χιλιάδες στρατιωτών, αρμάτων μάχης, ελικοπτέρων και λοιπών εξοπλισμών των ΗΠΑ και άλλων νατοϊκών κρατών που μεταφέρθηκαν ταχέως και αποτελεσματικά στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ – από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία μέχρι την Πολωνία – μέσα από ένα μέχρις πρότινος άγνωστο σημείο για την συντριπτική πλειονότητα των συμμάχων.

Στο πλαίσιο αναβάθμισης των δυνατοτήτων της Αλεξανδρούπολης, οι Αμερικανοί έχουν ήδη προτείνει στην Αθήνα, μέσα από διάφορους διαύλους, κυρίως όμως ανώτατους στρατιωτικούς, την περαιτέρω εκβάθυνση του λιμανιού και την επέκταση, ενδεχομένως και τη δημιουργία νέου προβλήτα. Σκοπός – όπως αποκαλύπτει σήμερα η «Κ» – είναι σε αρχικό στάδιο να μπορούν να ελλιμενισθούν και να εξυπηρετηθούν από το λιμάνι αντιτορπιλικά του μεγέθους και των δυνατοτήτων της κλάσης “Arleigh Burke” του αμερικανικού ναυτικού. Τα συγκεκριμένα αντιτορπιλικά αποτελούν την αιχμή του ναυτικού αμερικανικού δόρατος, καθώς μεταφέρουν κατευθυνόμενα βλήματα και έχουν ιδιαίτερα αυξημένες δυνατότητες ηλεκτρονικού πολέμου (και ως εκ τούτου παρεμβολών).

Αντιτορπιλικά αυτού του μεγέθους εξυπηρετούνται, βεβαίως, ήδη στη Σούδα, ωστόσο οι συζητήσεις για επέκταση και εκβάθυνση του λιμένα της Αλεξανδρούπολης, στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, πέρα από τον αμιγώς επιχειρησιακό χαρακτήρα τους, δηλαδή τη δημιουργία υποδομών σε μια περιοχή που βρίσκεται πολύ κοντά στη Μαύρη Θάλασσα και στην ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, υποδηλώνει την αμερικανική βούληση για δημιουργία ενός βαλκανικού δικτύου υποδομών, το οποίο θα ξεκινάει από το Αιγαίο και θα φτάνει έως τη Ρουμανία και από εκεί στην Ουγγαρία και στην Πολωνία…

Αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το πιο πάνω απόσπασμα προσεκτικά, με γνώση της γεωγραφίας αλλά και της πολιτικής ιστορίας της περιοχής, θα καταλάβετε ότι υπάρχουν «αόρατες» αντιφάσεις, και ότι τα ελληνικά πανηγύρια για την στρατιωτικοποίηση της Θράκης απ’ την Ουάσιγκτον κρύβουν περισσότερα απ’ όσα λένε:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κάνουν δουλειές…

Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη>> Μπορεί ο πληθυσμός των κρατών που αντιπροσωπεύουν αυτές οι πολιτικές βιτρίνες να είναι ο μισός του πλανήτη. Μπορεί επίσης, μαζί με μεγάλο μέρος των αφρικανικών κρατών, να είναι το πιο γρήγορα αναπτυσσόμενο καπιταλιστικά μέρος του πλανήτη. Μπορεί να έχουν διάφορα προβλήματα, όχι όμως στην καπιταλιστική καρδιά τους, όχι με την ενέργεια. Τι σημασία όμως έχουν αυτά; Η 22η σύνοδος των κρατών μελών του «Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης / Σύμφωνο της Σαγκάης (SCO) είναι κάτι που ενδιαφέρει τους αξιωματούχους (όσους, τέλος πάντων, δεν είναι τοξικοεξαρτημένοι) και σίγουρα όχι τον «απλό κόσμο». Ειδικά στο ελλαδιστάν: ήταν καλεσμένος στην ιστορική Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν κι αυτός ο παλιοχαρακτήρας, ο Erdogan (δεν έπρεπε νάναι στην απομόνωση αυτός;)

Διάλειμμα στη σύνοδο του SCO και ώρα για ανέκδοτα: ήταν μια φορά ένας αμερικάνος, ένας άγγλος κι ένας γερμανός… κρύωναν, και είχαν μόνο ένα ζευγάρι γάντια… που ήταν του μποξ… Λέει λοιπόν ο αμερικάνος: δώστε μου εμένα τα γάντια και σας υπόσχομαι ότι θα σας ρίχνω όσα μπουνίδια χρειάζεται για να μείνετε ζεστοί… Λέει μετά ο άγγλος: όχι, θέλω κι εγώ ένα γάντι, θα ρίχνω λιγότερα, αλλά εσύ γερμανέ θα τρως κι απο μένα και δεν θα κρυώσεις… Λέει και ο γερμανός: πάρτε ρε σεις τα γάντια να ζεσταθείτε μόνοι σας, δεν τα χρειάζομαι, θα πάω να κάνω έναν περίπατο στο Παρίσι…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ο προβοκάτορας που παριστάνει το θύμα

Δευτέρα 12 Σεπτέμβρη>> … Αλλά με το να μην κάνουμε κάτι έγκαιρα ή με το να υποτιμάμε την σοβαρότητα του θέματος, κινδυνεύουμε να γίνουμε μάρτυρες μιας κατάστασης παρόμοιας μ’ αυτήν που ξεδιπλώνεται τώρα σε κάποιο άλλο μέρος της ηπείρου μας…. Ποιος;;; Τι;;;; Γιατί;;;;

Το παραπάνω μελοδραματικό είναι απόσπασμα από επιστολή πριν 3 ημέρες προς το νατο, την ε.ε. και τον οηε, με την υπογραφή ενός σπουδαίου κωμικοτραγικού: του αγαπημένου μας ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα, του υπουργού εξωτερικών των μεγάλων γνωριμιών και επιτυχιών (απ’ τον «πρόεδρο Γουαϊδό» ως τον τζενεράλ Χαφτάρ, όλοι οι χρεωκοπημένοι υπήρξαν εικονίσματά του – δικά του αλλά και του συνόλου των πολιτικών βιτρινών, συμπολιτευόμενων και αντιπολιτευόμενων…).

Τι εννοεί ο ποιητής με το «κάποιο άλλο μέρος της ηπείρου μας»; Κάποια asshole; Όχι!! Τον πόλεμο ρωσίας – ουκρανίας (+ νατο) εννοεί!!! Μέσα στη δηλητηριώδη, φονική φάρσα του ελληνικού εθνικισμού / ιμπεριαλισμού, έχουμε επιτέλους μια εν ψυχρώ, καθαρή, δήθεν «γλώττα λανθάνουσα…», από καραμπόλα, κλαψιάρικη, «με τον σουγιά στο κόκκαλο και το λουρί στο σβέρκο» αναγνώριση απ’ την μεριά του ελληνικού καθεστώτος ότι η αντιπαλότητά του με το τουρκικό υπάγεται πλέον οργανικά στο ευρύτερο «πλαίσιο» του 2ου μετώπου του 4ου παγκόσμιου πολέμου!   

Θα πείτε: και γιατί δεν λέει στα ίσια ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας (και το ρημαδογκουβέρνο συνολικά) ότι η τουρκία-είναι-σαν-τη-ρωσία, και το ελλαδιστάν-σαν-την-ουκρανία; Το λέει όσο πιο καθαρά γίνεται: με υπονοούμενα μεν, τι-κάνει-νιάου-νιάου-στα-κεραμίδια δε!

(Και ποιος, για να ‘χουμε καλό ρώτημα, είναι ο κλόουν της ελληνικής περίπτωσης; Ωωωωω! Είναι δύσκολο να βρεθεί κάποια εντόπια πολιτική βιτρίνα πρώτης ή δεύτερης κατηγορίας που δεν θα έπαιρνε τον ρόλο του στρατηγού Λάμαχου στους Αχαρνείς του Αριστοφάνη!)

Σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η δεύτερη και οριστική επίσημη παραδοχή του προβοκατόρικου ιμπεριαλιστικού ρόλου που έχει αναλάβει το ελλαδιστάν, για λογαριασμό των δικών του «ολιγαρχών» αλλά και των συμμάχων του, στον εντεινόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό: η Μόσχα (συγγνώμη: η Άγκυρα!) είναι προκλητική επειδή το Κίεβο (και πάλι συγγνώμη: η Αθήνα!) έχει πάρει εργολαβικά την δουλειά του «δυτικού μεσαίου δάκτυλου»! Αυτό είπε με κάθε επισημότητα, απευθυνόμενος στους διεθνείς συμμάχους (;;) ο τυπικά αρμόδιος πριν λίγες μέρες. (Όσο για «azof» και «right sector»; Έχουμε, έχουμε!)

Κάθε εντόπιος εθνικόφρων, δεξιός ή αριστερός, θα βγει απ’ τα ρούχα του. Είναι, λοιπόν, το ελλαδιστάν ένας μικρομεσαίος προβοκάτορας στην ανατολική Μεσόγειο; Δεν είναι μια φτωχή πλην τίμια χώρα που την απειλούν οι παλιάνθρωποι; Δεν έχει στρογγυλοκαθίσει στη σωστή μεριά της βάρκας της Ιστορίας;

Έτσι ακριβώς. Άλλωστε αυτόν τον συσχετισμό («ελλαδιστάν όπως ουκρανία»…) τον είχε κάνει πάλι με τα ίδια υπονοούμενα ο κοτζάμ ρημαδοΚούλης στο κοτζάμ ρημαδοΚογκρέσσο, στις 24 του περασμένου Μάη! Το ότι μετά από σχεδόν 4 μήνες επαναλαμβάνεται απ’ τον ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα, προς διεθνές ακροατήριο ξανά, σημαίνει ότι δεν ήταν (τότε) ένα «σχήμα λόγου» του πρωθ., ένα γλύστρημα της γλώσσας βρε αδερφέ, αλλά ότι πρόκειται για την επίσημη και τρανή πραγματική ελληνική ιμπεριαλιστική πολιτική, την επιλογή απόσπασης γεωπολιτικών προσόδων με μαφιόζικες προεκτάσεις, την επιλογή της «αιχμής του δόρατος» του νατο, δηλαδή κυρίως του «άξονα».

Κι έτσι όποιος δεν αποστρέφει το βλέμμα (και την κριτική του ικανότητα) απ’ την πραγματικότητα, μπορεί να δει στην ουκρανία, live και σε μεγέθυνση, το μέλλον που του / μας επιφυλάσσουν τα ντόπια αφεντικά…

Μ’ αυτά τα δεδομένα η ασταμάτητη μηχανή αναλαμβάνει το καθήκον να κάνει το σχετικό στριπτίζ ακόμα στριπτιζότερο, παρουσιάζοντας ορισμένα βασικά τεκμήρια της αλήθειας που ξεστόμισε ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας.

(Το συντομότερο δυνατόν…)  

Πόσος καιρός χρειάζεται για να φτιαχτεί μια «ενεργειακή κρίση»; (1)

Δευτέρα 12 Σεπτέμβρη>> Όχι, πάντως, έξι ή εφτά μήνες – απ’ τα τέλη Φλεβάρη και μετά!! Ειδικά σε ότι αφορά την ε.ε., τα πρώτα βήματα ξεκίνησαν πριν πάνω από μια 10ετία. Το αν τα όσα συμβαίνουν τώρα ήταν εξ’ αρχής ο στόχος ή αν είναι η φυσιολογική συνέπεια της συστηματικής μετατροπής της «αγοράς ενέργειας» σε πεδίο χρηματοπιστωτικού / χρηματιστηριακού τζόγου, αυτό θα το δούμε στην ώρα του. προς το τέλος.

Ας δούμε λοιπόν την αλληλουχία των βασικών εξελίξεων.

Γύρω στο 2010, και ενώ η «χρηματοπιστωτική κρίση» (ξεκινώντας, κατ’ αρχήν, απ’ τον τζόγο πάνω στα στεγαστικά δάνεια τόσο στις ηπα όσο και σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη) είχε ξεσπάσει για τα καλά απειλώντας αλυσιδωτά με κατάρρευση τράπεζες και επιχειρήσεις, στην ε.ε. άρχισε «η κουβέντα» για την απορρύθμιση της αγοράς του φυσικού αερίου. Από μόνο του αυτό το γεγονός θα έπρεπε να είναι εξαιρετικά ύποπτο για τους στόχους του: το φυσικό αέριο ήταν ήδη βασική ενεργειακή πρώτη ύλη για την ε.ε., όχι μόνο για τους υπηκόους αλλά και για τις βιομηχανίες της∙ προαναγγελλόταν σαν η «ενεργειακή γέφυρα» προς την πλήρη κατάργηση τόσο του πετρελαίου όσο και του λιθάνθρακα για τις επόμενες δεκαετίες∙ μεγάλο μέρος της παροχής φυσικού αερίου (αλλά όχι όλο!) ήταν ρωσικής προέλευσης, με αγωγούς, μακρόχρονα συμβόλαια και σταθερές τιμές… Μ’ άλλα λόγια η «ρυθμισμένη» και ομαλή αγορά φυσικού αερίου ήταν βασικός πυλώνας της σταθερής και ομαλής ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρισμού∙ και, κατά συνέπεια, της ομαλής εξέλιξης των ευρωπαϊκών καπιταλισμών. Αντίστροφα, η απορρύθμιση και η μετατροπή του φυσικού αερίου σε στόχο χρηματοπιστωτικού τζογαρίσματος, θα έφερνε μεν άγρια κέρδη σε συγκεκριμένους «παίκτες», καταστροφές δε για όλους τους υπόλοιπους: αυτό δεν ήταν καθόλου δύσκολο να γίνει ξεκάθαρο την δεκαετία του 2010, όταν οι τζογαδόροι έκαναν επιθέσεις κατά κύματα ακόμα και στα ως τότε «ιερά» κρατικά ομόλογα / δάνεια, φέρνοντας στα όρια της χρεωκοπίας όχι μόνο το ελλαδιστάν, αλλά και κράτη / καπιταλισμούς σαν τον ιταλικό ή τον ισπανικό! Για αγέλες από ύαινες είχαν μιλήσει τότε κάποιοι, κι αυτοί οι «κάποιοι» δεν ήταν ούτε αναρχικοί ούτε κομμουνιστές! Ήταν ανώτατοι αξιωματούχοι της ε.ε….

Ποιους θα εξυπηρετούσε, λοιπόν, η απορρύθμιση μιας ομαλής και αποδοτικής αγοράς ενεργειακής πρώτης ύλης όπως το φυσικό αέριο, και πως θα ήταν δυνατόν να γίνει αυτή η «αλλαγή»;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.