Tag: ηπα

Brics 2

Οι δύο γιγαντο-οθόνες με την ανεγκέφαλη αλεπού, είναι μόνο συμβολικές: ο Putin συμμετείχε στη σύνοδο από μακριά – από κοντά ήταν ο Lavrov.

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Όταν το 2022 τα δυτικά αφεντικά θεώρησαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να εξαπολύσουν ένα μπαράζ «οικονομικών τιμωριών» κατά της Μόσχας (κλιμακώνοντας «κυρώσεις» που είχαν αρχίσει να επιβάλουν απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα με κάθε ευκαιρία…) νόμιζαν ότι θα γονατίσουν / διαλύσουν τον έναν απ’ τους τρεις πυρηνικούς συνεταίρους των brics, ώστε να «περιποιηθούν» στη συνέχεια τον δεύτερον… Νόμιζαν…

Εκείνο που πέτυχαν ήταν το ακριβώς αντίθετο: επιτάχυναν τις φυγόκεντρες τάσεις στην «παγκόσμια τάξη» του 1990 – 2000! Το project brics αντί να αδυνατίσει έγινε ελκυστικό για όλο και μεγαλύτερο μέρος των καπιταλιστικών κρατών του πλανήτη – εκτός δύσης φυσικά – το οποίο συνυπολογίζει πως ούτε στρατιωτικά (: νατο) μπορεί να επιβληθεί πια η ηγεμονία της δύσης, βλέποντας το τι συμβαίνει (και) στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Κι έτσι, στην πρόσφατη (22 – 25 Αυγούστου) σύνοδο των βασικών μελών / κρατών στο Γιοχάνεσμπουργκ, τα 5 μέλη έγιναν 11! Με την είσοδο στον συνεταιρισμό των: αργεντινή, αίγυπτος, αιθιοπία, ιράν, σαουδική αραβία και ενωμένα αραβικά εμιράτα… Ενώ αναμένονται του χρόνου κι άλλες προσχωρήσεις: οι αιτήσεις είναι πολλές!

Δεν πρόκειται για γκαλερί δημοκρατιών, όχι! Αλλά δεν υπάρχουν πλέον δημοκρατίες, ούτε στη δύση: μόνο ολιγαρχίες, όλο και περισσότερο επιθετικές, αυταρχικές, πολεμοκάπηλες. Πρόκειται για συγκέντρωση καπιταλιστικών κρατών των οποίων τα συμφέροντα στην αφετηρία της 4ης βιομηχανικής επανάστασης ΔΕΝ εξυπηρετούνται πια από τον υπό δυτικό έλεγχο χρηματοπιστωτισμό και τα καλούδια του (την δυτική εκδοχή της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης»), αλλά με παραγωγή εμπορευμάτων, ακόμα κι αν πρόκειται για πρώτες ύλες.

Πρόκειται για σύγκρουση / αναμέτρηση δύο διαφορετικών καπιταλιστικών εκδοχών, με την μία («το χρήμα γεννάει χρήμα») σ’ όλες τις μορφές της να χάνει διαρκώς έδαφος, μεταφορικά και κυριολεκτικά, και την άλλη («η παραγωγή είναι η αξία») να κερδίζει.

Τι σημαίνουν αυτά;

Κατ’ αρχήν, για να το ξεκαθαρίσουμε: αν η λέξη «παγκοσμιοποίηση» έχει πραγματικό νόημα, τότε αυτό είναι δομικά σύμφυτο με τον καπιταλισμό σα σύστημα! Πολλοί, πάρα πολλοί, το έχουν ξεχάσει ή αδιαφορούν λόγω της γενικής αποβλάκωσης. Αλλά όταν εκείνοι οι πρώτοι σοσιαλιστές, κάπου στον 19ο αιώνα, διακήρυσσαν προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! αυτό ακριβώς ήξεραν καλά. Ότι το προλεταριάτο (που δημιουργείται απ’ τον καπιταλισμό) είναι τόσο παγκόσμιο όσο και ο «δημιουργός» του!

Εκείνο λοιπόν που βρίσκεται σε εξέλιξη, μια εντελώς συγκρουσιακή ενδοκαπιταλιστικά εξέλιξη, είναι

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Brics 4

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Έμεινε η ιδέα, η «φιλοσοφία» αν θέλετε, του bancor καταχωνιασμένη στην ιστορία; Καθόλου! Ειδικά μετά την έκρηξη της δυτικής χρηματοπιστωτικής «φούσκας» το 2007 – 2008 και τα απόνερά της ως και το 2010, καπιταλισμοί που «δεν έπαιζαν» στα μεγάλα ταμπλώ (οι διανοούμενοί τους για την ακρίβεια) είχαν όμως σημαντικό παραγωγικό δυναμικό, βρέθηκαν μπροστά στην ανάγκη αναδιάρθρωσης του ως τότε μοντέλου.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Sahel 2

Το καθένα μόνο του δεν χωνεύεται, πόσο μάλλον και τα δύο μαζί: και διαδηλώσεις υπέρ των πραξικοπηματιών, και ρωσικές σημαίες. Αλλά, απ’ την άλλη, όλοι αυτοί οι οργανωτές “χρωματιστών επαναστάσεων” εδώ και χρόνια θα έπρεπε να ξέρουν ότι το μαχαίρι είναι δίκοπο….

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Ο ανατραπείς πρόεδρος του νίγηρα Mohamed Bazoum ήταν πράγματι εκλεγμένος, αλλά όχι και τόσο φίλος-της-δημοκρατίας: είχε απαγορεύσει την αντιπολίτευση, η οποία στις 26 Ιούλη τάχθηκε στο πλευρό του (πραξικοπηματία) στρατηγού Tchiani. Λεπτομέρειες: το μεγαλύτερο προσόν του Bazoum ήταν ότι επέτρεπε στην γαλλική κρατική Orano (πρώην Areva) να λεηλατεί σταθερά το ένα απ’ τα τρία ορυχεία ουρανίου που ελέγχει (τα άλλα δύο είναι «εφεδρικά»), όπως άλλωστε κάνει εδώ και 50 χρόνια.

Και τι σημαίνει πρωτοκοσμική (γαλλική) λεηλασία μιας τόσο στρατηγικής πρώτης ύλης όπως το ουράνιο, πακέτο με την καταδίκη της κοινωνίας σε απόλυτη φτώχια και μιζέρια; Σημαίνει μεταξύ άλλων ότι η Orano έχει ξεφορτωθεί 20 εκατομμύρια τόνους (20.000.000 τόνους…) υπολειμμάτων απ’ την εξόρυξη του ουρανίου σε μια περιοχή κοντά στο ορυχείο, 20 εκατομμύρια τόνους που εκπέμπουν ραδόνιο, μολύνοντας το υπόγειο νερό και 100.000 ντόπιους που ζουν σε κοντινές κοινότητες: αυτό σημαίνει! Συνεπώς η καταδίκη είναι σε θάνατο, είτε έτσι είτε αλλιώς. Τέτοια είναι τα λιανά της πρωτοκοσμικής, δυτικής αγάπης για ελευθερία και δημοκρατία…

Δεν είναι λοιπόν παράξενο που το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Bazoum ήταν αναίμακτο, έχοντας μεγάλη πληβειακή υποστήριξη (φώτο επάνω). Ούτε είναι παράξενο που οι δυτικοί δημαγωγοί, ως το λαιμό στο αίμα των Άλλων κι αυτοί όπως και τ’ αφεντικά τους, παρέλειψαν να τονίσουν ότι ένα αναίμακτο πραξικόπημα «κάτι σοβαρό σημαίνει».

Ωστόσο το σοβαρό είναι σοβαρότερο. Και είναι γνωστό:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Στρατιωτικά προβλήματα

Δευτέρα 21 Αυγούστου>> Τα καθεστωτικά μήντια εκδηλώνουν την αγωνία τους: οι αμερικάνοι στρατολόγοι δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να μαζέψουν φρέσκο κρέας∙ και η αμερικανική κοινωνία χάνει την εμπιστοσύνη της στον στρατό της. Θα ξεμείνει η παρακμιακή υπερδύναμη από αρβύλες πριν καν κάνει έναν all out παγκόσμιο πόλεμο;

Η δραματοποίηση μπορεί να είναι δόλια.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Black Aegean (όπως λέμε Black Sea…) 1

Δευτέρα 7 Αυγούστου>> Το γράψαμε έγκαιρα. Στη βάση εργατικής κριτικής ανάλυσης – όχι … πληροφοριών!

Για παράδειγμα, ενδεικτικά, πριν σχεδόν 1,5 χρόνο, στις 13 Μάρτη του 2022:

Και ξανά λίγο αργότερα, στις 29 Μάη του 2022:

Υποθέτουμε πως τα διαφόρων ειδών «τζιμάνια» θα μας είχαν (ξανα)θεωρήσει … «ψέκα», «ψωνισμένους», κλπ… Να θυμίσουμε, έτσι, «για την ιστορία», πως όταν γράφαμε τα πιο πάνω ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο ήταν μόλις 3 εβδομάδων (στις 13/3/22) και 2 μηνών (στις 29/5/22)…

Ύστερα ήρθε αυτό:

Ήρθε κι έφυγε – το εμπόριο σκιάς και παραλίας (του Αιγαίου κατά προτίμηση, αν και όχι αποκλειστικά…) είναι πολύ πιο πιασάρικο θέμα, ακόμα και για ανήλικους. (By the way, αποφεύγοντας όπως ο διάολος το λιβάνι το ευνόητο ότι για να είναι τόσες «αρμόδιες υπηρεσίες» τόσο αδρανείς απέναντι στις μαφίες για τόσα χρόνια, κάποιοι εδώ κι εκεί χρηματίζονταν. Ή, για να πούμε πιο κομψά, «είχαν μερίδιο απ’ τα κέρδη»… Αλλά τι κρατικοποιημένο έγκλημα θα ήταν το ελλαδιστάν αν θίγονταν τέτοια θέματα;)

Είχαμε / έχουμε δίκιο για το Αιγαίο∙ και κανένα λόγο να χαρούμε. Ας δούμε που βρισκόμαστε.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Black Aegean (όπως λέμε Black Sea…) 2

Η είδηση είναι παλιότερη (6/3/2022), αλλά έχει πάντα σημασία: «Το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Harry S. Truman έχει σταθμεύσει στα βόρεια του Αιγαίου στ’ ανοικτά του ελληνικού νησιού Θάσος έτσι ώστε να μπορεί να πραγματοποιεί αεροπορικές επιχειρήσεις από εκεί αν κλιμακωθεί η ένταση στην περιοχή εξαιτίας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία…»

Υπάρχει άραγε καλύτερος τρόπος για να κλείσουν τα περισσότερα μπιτσόμπαρα και να μαζευτούν ξαπλώστρες και ομπρέλλες ώστε να απελευθερωθούν οι παραλίες από το να παρκάρουν εδώ κι εκεί, στα ανοικτά, πολεμικά «έτοιμα για όλα»;

Δευτέρα 7 Αυγούστου>> Το γεγονός ότι στην Ουάσιγκτον ξεσκονίζουν τις δυνατότητες της MDCA του 2021 δίνοντας έμφαση στα (ελληνικά) νησιά του Αιγαίου σημαίνει ότι προετοιμάζονται σ’ αυτό το δευτερεύον μέτωπο σε σχέση με την απώλεια της Μαύρης Θάλασσας και τον έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου. Όχι, δεν έχουν εγκαταλείψει οριστικά τις προσπάθειες να κρατήσουν «θέσεις» κοντά στην Κριμαία. Προσπαθούν διάφορα, έχοντας τις βάσεις τους σε ρουμανία και βουλγαρία. (Προσπαθούν διάφορα που, αργά ή γρήγορα, θα έχουν σα συνέπεια να κλείσει ο ρωσικός στρατός / στόλος εντελώς τα όποια ουκρανικά παράλια…)

Σε κάθε περίπτωση, και πέρα από «αντάρτικα» κτυπήματα, η μεσοπρόθεσμη επιτυχία του νατο σ’ αυτή τη θάλασσα εξαρτάται καθοριστικά απ’ το πόσα χρόνια θα «αντέξει» το σημερινό φασιστοκαθεστώς του Κιέβου∙ και ελπίδες μακροημέρευσης δεν υπάρχουν στον ορίζοντα. Το καταλαβαίνουν όλοι, άσχετα με το τι παραδέχονται δημόσια. Συνεπώς ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός κάνει το αναμενόμενο: υποχωρεί νοτιότερα, για να οχυρωθεί…

Η Άγκυρα δεν έχει κανένα λόγο να χαρεί για την μετατροπή του Αιγαίου (και της ανατολικής Μεσογείου) σε αμερικανική λίμνη – το αντίθετο!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Πρώτες ύλες

Δευτέρα 7 Αυγούστου>> Άλλη μια διάσταση της όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού: απ’ την 1η Αυγούστου (πριν λίγες ημέρες) το Πεκίνο έβαλε σε εφαρμογή περιορισμούς στις εξαγωγές γερμάνιου και γάλλιου… (Υπάρχει ίσως κάποιος υπαινιγμός ή μια λεπτή, αδιόρατη έκφραση κινέζικου χιούμορ στο γεγονός ότι αυτές οι δύο «σπάνιες γαίες» έχουν τα ονόματα δύο ευρωπαϊκών πρώην «μεγάλων δυνάμεων»… Το Πεκίνο θα μπορούσε να επιβάλλει περιορισμούς σε κάποιες άλλες κρίσιμες “σπάνιες γαίες” – διάλεξε όμως αυτές τις δύο… Εννοείται ότι κανείς στη δύση δεν το έχει προσέξει…)

Και τα δύο υλικά είναι απ’ τα πολύ βασικά στην ηλεκτρονική:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 31 Ιούλη>> Μπορούμε να δεχτούμε σα δεδομένο ότι σε κάθε πόλεμο (ακόμα και σε πολέμους «κατά του αόρατου εχθρού»…) η παραπληροφόρηση, η αποπληροφόρηση, η διαστρέβλωση, τα ψέματα κάθε είδους, είναι στην ημερήσια διάταξη εκείνων που κατέχουν εξουσία / εξουσίες – ειδικά όταν τα πράγματα-δεν-πάνε-καλά. Αυτή η παραδοχή μας απαλλάσσει από ηθικολογικές ενστάσεις και άχρηστη αγανάκτηση.

Όμως για να έχει κάποια αποτελεσματικότητα η «συσκότιση» απ’ την μεριά οποιουδήποτε συστήματος εξουσίας, σε οποιονδήποτε πόλεμο, θα πρέπει να είναι αδύνατη ή, έστω, εξαιρετικά δύσκολη η γνώση του τι λέει «η άλλη πλευρά», ακόμα κι αν λέει τα δικά της ψέματα. Με άλλα λόγια το κοινότοπο: η συσκότιση και η διαστρέβλωση είναι η άλλη πλευρά της λογοκρισίας∙ αν η δεύτερη δεν είναι πετυχημένη, τότε και οι πρώτες μπορεί να καταντήσουν εξουσιαστική γελοιότητα.

Με την εισβολή του ρωσικού στρατού στην ουκρανική επικράτεια πριν σχεδόν 1,5 χρόνο, ένα απ’ αυτά που έκαναν τα δυτικά αφεντικά ήταν να απαγορεύσουν την ιντερνετική πρόσβαση σε δύο ρωσικά κανάλια, το sputnik και το rt, έτσι ώστε «να μην εκτίθενται οι – παίδες – δυτικοί στην προπαγάνδα της Μόσχας». Αναμενόμενη ενέργεια λογοκρισίας… μόνο που ήταν αποτυχημένη «από κούνια». Πρώτον επειδή όποιος θέλει να έχει πρόσβαση στα «απαγορευμένα» μπορεί να το κάνει εύκολα μέσω VPN∙ και (κυρίως) δεύτερον, επειδή η «ρωσική άποψη» (με τις δικές της σκοπιμότητες) είναι διαθέσιμη διαδικτυακά από πολλές και διαφορετικές μεριές, έτσι ώστε κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να συγκρίνει, ακόμα κι αν πρέπει να συγκρίνει αντίπαλα ψέματα και αντίπαλες συσκοτίσεις.

Γίνεται γι’ αυτό όλο και πιο γελοία ή, γίνεται όλο και πιο έντονα η σημαδούρα της ως τώρα ανομολόγητης δυτικής (νατοϊκής) αποτυχίας η δυτική καθεστωτική προσπάθεια να παρουσιάζεται το άσπρο μαύρο στο ουκρανικό πεδίο μάχης: εκείνοι που αδιαφορούν (η μεγάλη μάζα των δυτικών αιχμάλωτων) δεν ασχολούνται καν και καν∙ κι όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να μάθουν, ακόμα και από «πρώτο χέρι»!

Για παράδειγμα, αυτός ο αμερικάνος βαθυκρατικός που είναι διορισμένος υπ.εξ., ο Παρωπίδας, πριν 8 μέρες, στις 23 Ιούλη, μιλώντας για την θρυλική «ουκρανική αντεπίθεση» που ξεκίνησε στις 4 Ιούνη, είχε την έμπνευση να πει ότι

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης: 4ος παγκόσμιος…

Ο Ben Wallace είναι ο πολεποκάπηλος υπ.αμ. της αυτού μεγαλειότητας στο Λονδίνο που πρόκειται σύντομα να παραιτηθεί. Να τι δήλωσε πριν λίγες μέρες: «Η Ουκρανία έχει γίνει με τραγικό τρόπο ένα εργαστήριο μελέτης της απόδοσης των όπλων μας. Εκεί έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν πραγματικά επιθετικό αντίπαλο, οπότε είναι πολύ καλύτερες οι συνθήκες για να δοκιμάσουμε την ποιότητά τους. Θα ήταν μεγάλη ανοησία να αγνοήσουμε τα μαθήματα από εκεί….»

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Τα πιο πάνω υποδεικνύουν ίσως ότι επίκειται κάποια «κλιμάκωση» απ’ τη μεριά είτε του νατο συνολικά είτε κάποιων δυτικών κρατών στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Η ταπεινή μας άποψη είναι ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι πράγματι έντονοι, όχι όμως υποχρεωτικά λόγω των δυτικών «πρωτοβουλιών». Το κυρίως μέτωπο του 4ου παγκοσμίου πολέμου για την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της είναι στον Ειρηνικό: το Πεκίνο και οι καθόλου αμελητέες επιρροές του – αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Όταν η Ουάσιγκτον ξεκίνησε τον πόλεμο κατά της Μόσχας μέσω Κιέβου, στις αρχές του 2014 (στην πραγματικότητα νωρίτερα) οι παγκόσμιοι συσχετισμοί δύναμης δεν ήταν οι σημερινοί. Δεν χρειάζεται ηλεκτρονικό μικροσκόπιο για δει κάποιος την σημερινή διάταξη: όταν για παράδειγμα το σύνολο των πάνω από 30 λατινοαμερικάνικων κρατών απορρίπτει την ευρωπαϊκή προσπάθεια να καταγγείλουν την Μόσχα (όπως έγινε σε πρόσφατη σύνοδο «οικονομικής συνεργασίας») τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα.

Σύμφωνα με το καθεστωτικό associated press πριν μια βδομάδα, στις 18 Ιούλη:

…Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λατινικής Αμερικής ολοκλήρωσαν μια σύνοδο κορυφής που υποτίθεται ότι θα ήταν έρωτας μετά από οκτώ χρόνια χωρισμού, αλλά αντίθετα τέλειωσε την Τρίτη με επιδείνωση, λόγω της αποτυχίας να υπάρξει ομόφωνη υποστήριξη έστω και μιας ήπιας δήλωσης σχετικά με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Η ένθερμη υποστήριξη της Ευρώπης στην Ουκρανία συγκρούστηκε με την αποστασιοποιημένη ή και ουδέτερη στάση που είναι διάχυτη στην Κοινότητα των κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, των 33 μελών. Εκείνο που θα έπρεπε να είναι μια απλή λεπτομέρεια σε μια διάσκεψη κορυφής ορόσημο για τους οικονομικούς δεσμούς και τις νέες επενδύσεις έγινε το κέντρο της…

Τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια (όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα δυτικά…) θέλουν να διασώσουν την ισχύ τους σ’ έναν καπιταλισμό κόσμο που αλλάζει ραγδαία, όχι μόνο την «οικονομική» αλλά και την «πολιτική», «γεωπολιτική» και «ιδεολογική», όπως έμαθαν εδώ και αιώνες∙ και δεν μπορούν πια. Όταν ξεκινάς μια proxy εκστρατεία (κατά της Μόσχας, θεωρώντας την «αδύναμο κρίκο») για να επιβεβαιώσεις την παγκόσμια ηγεμονία σου και να φοβίσεις τους «αμφισβητίες», τους «rivals» συνολικά, και το πράγμα καταλήγει ύστερα από 8 + 1,5 χρόνια σε πανηγυρική επίδειξη των αδυναμιών και της αποτυχίας σου, το να «κλιμακώσεις» είναι μεν μια πιθανή επιλογή… αλλά μια τυφλή τέτοια. Εν τω μεταξύ ο χρόνος κυλάει όλο και πιο έντονα σε βάρος σου…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε αν ο άξονας, το νατο, θα επιχειρήσει ένα είδος «φυγής προς τα εμπρός» στο ουκρανικό πεδίο μάχης ή όχι∙ κάποια σύγχιση για το «τι κάνουμε τώρα;» έχει αρχίσει να απλώνεται και στο εσωτερικό των δυτικών καθεστώτων. Μπορούμε όμως να προβλέψουμε ότι τα μέλη του ευρασιατικού project, και οπωσδήποτε Μόσχα και Πεκίνο, έχουν στη διάθεσή τους μια γκάμα κινήσεων κρατώντας πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων που έχουν ήδη κατακτήσει. Και μπορούμε να προβλέψουμε επίσης ότι αυτές οι κινήσεις θα είναι τέτοιες που δεν θα φέρουν σε δύσκολη θέση τους παλιότερους και νεώτερους «εταίρους» τους σ’ όλο τον πλανήτη.

Δύσκολοι καιροί για ξεπεσμένους πρίγκηπες…

 

Μaskirovka*

Δευτέρα 10 Ιούλη>> Αν πριν 30 ή και παραπάνω χρόνια μιλούσε κάποιος δυτικός άρχοντας για πόλεμο του νατο στη Μόσχα θα καιγόταν το πελεκούδι. (Ταυτόχρονα πολλοί θα έσκαβαν υπόγεια καταφύγια). Εδώ και πάνω από 1 χρόνο αυτός ο πόλεμος είναι σε εξέλιξη – και οι δυτικοί πρωτοκοσμικοί πληθυσμοί επιβιώνουν χαμένοι στις ψευδαισθήσεις τους.

Όπως κι αν ονομάσει κάποιος την εισβολή του ρωσικού στρατού στις 24 Φλεβάρη του 2022, αυτός ο πόλεμος, ο πόλεμος δηλαδή ανάμεσα στη Μόσχα και στο Κίεβο, κράτησε σχεδόν ένα μήνα, και τέλειωσε με την πρόταση συνθηκολόγησης του Κιέβου που αποδέχθηκε η Μόσχα, στις διαπραγματεύσεις στην τουρκία. Με την επίσημη «παρέμβαση» του τότε άγγλου πρωθ. Borduk (και την ανεπίσημη της Ουάσιγκτον) από εκείνο το χρονικό σημείο και μετά, τέλη Μάρτη του 2022, o κλόουν του Κιέβου αρνήθηκε να επικυρώσει την συμφωνία της δικής του διαπραγματευτικής ομάδας, παρέδωσε όσο πιο επίσημα γινόταν το καθεστώς του (και τις ζωές των υπηκόων του…) στους νατοϊκούς σχεδιασμούς, οπότε άρχισε ο οξυμένος πόλεμος νατο – ρωσίας… Στο ουκρανικό πεδίο μεν, με μεσολαβητές και μισθοφόρους, αλλά με νατοϊκά όπλα και καραβανάδες άμεσα ανακατεμένους σε κάθε πτυχή του.

Το να πούμε ότι η σιωπή, η ανοχή, η συγκατάνευση των πρωτοκοσμικών κοπαδιών στο νατο «τους» είναι αυτοκτονική είναι περιττό: νομίζουν ότι επειδή το Donbas ή η Χερσώνα «είναι μακριά» θα την γλυτώσουν… Αν έχουν ακόμα κάποια ελπίδα αυτή, παραδόξως, βρίσκεται στους εχθρούς τους, στη στρατηγική της Μόσχας (και του ευρασιατικού μπλοκ συνολικά)∙ όχι στους καραβανάδες τους, όχι στους τοξικούς πολιτικούς και δημαγωγούς τους, όχι στους ιδεολόγους της «λευκής ανωτερότητας».

Εξηγούμαστε:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.