Tag: ηπα

Μονομαχία στο el Paso

Δευτέρα 29 Γενάρη>> Σε μια όχι εντελώς απρόβλεπτη εξέλιξη, 25 αμερικανικές πολιτείες με ρεπουμπλικάνους κυβερνήτες και επικεφαλής το τέξας βρίσκονται στα μαχαίρια με την ομοσπονδιακή αμερικανική κυβέρνηση και τα όργανά της, δηλαδή τον νυσταλέο Jo και το γκουβέρνο του. Είναι ό,τι κοντινότερο σε εμφύλιο πόλεμο έχει εκδηλωθεί ως τώρα στην παρακμιακή άλλοτε υπερδύναμη, κι αυτό δεν μπορεί παρά να ανησυχεί την «συλλογική δύση» και να χαροποιεί τον υπόλοιπο πλανήτη!

Η αφορμή (μόνον η αφορμή!) θα μπορούσε να θεωρηθεί ως και γελοία. Περίπου 4 χιλιόμετρα στα σύνορα με το μεξικό – αλλά τίνος τα σύνορα; Των ηπα (οπότε την ευθύνη φύλαξης έχουν ομοσπονδιακές υπηρεσίες) ή του τέξας (οπότε οι φύλακες πρέπει να είναι τεξανοί rednecks της πολιτειακής αστυνομίας);

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Τα πρώτα φέρετρα

Δευτέρα 29 Γενάρη>> Οι πονοκέφαλοι της Ουάσιγκτον θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Μόλις χτες έφτασαν τα επίσημα μαντάτα για τους πρώτους 3 νεκρούς αμερικάνους πεζοναύτες, από επίθεση drone στη μίνι-βάση τους (ονόματι «Tower 22») κοντά στο τριεθνές σύνορο ιορδανίας, συρίας, ιράκ. Πάνω από 25 τραυματίστηκαν, κάποιοι σοβαρά.

Η συγκεκριμένη μίνι-βάση ανήκει σ’ ένα σύμπλεγμα αμερικανικών βάσεων που έχουν σκοπό να ελέγχουν την οδική σύνδεση μεταξύ δυτικού ιράκ και κεντρικής συρίας. Όλες οι βάσεις στην “area 55” είναι σαφής στόχος της αντικατοχικής αντίστασης…

Τι κάνεις τώρα ω νυσταλέε αρχιστράτηγε; Εδώ και μέρες οι πλέον πολεμοκάπηλοι στην Ουάσιγκτον περίμεναν τον «πρώτο νεκρό» κάπου στη συρία ή στο ιράκ, για να κηρύξουν πόλεμο … στο ιράν. Μετά από 100 τουλάχιστον επιθέσεις διάφορων αντιστασιακών οργανώσεων σε αμερικανικές βάσεις στην περιοχή προέκυψαν τρεις μαζί…

Το μοιρολόι του νυσταλέου Jo δεν παραλείπει να υποδείξει ότι πρόκειται για «ριζοσπαστικές ομάδες υποστηριζόμενες απ’ το ιράν»:

Όμως άλλο να το λες (ότι θα «εκδικηθείς» το ιράν) και άλλο να το κάνεις:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Κάποτε στη δύση

Δευτέρα 22 Γενάρη>> … Η δράση του ισραηλινού στρατού εστιάζει στην πράξη – κάθε μεμονωμένο κτύπημα και η συμβατότητά του με τις προϋποθέσεις της διεθνούς νομοθεσίας – ενώ η Ουάσιγκτον εστιάζει στα αποτελέσματα, που σημαίνει στη συνολική κατάσταση της λωρίδας της Γάζα ως αποτέλεσμα των κτυπημάτων.

Υπάρχει μια διαφορά φιλοσοφίας που βοηθάει στην κατανόηση του χαρακτήρα των επιθέσων του Ισραήλ, και της έντασης του δημόσιου διαλόγου σχετικά… Αν το Ισραήλ έκανε αδιάκριτες επιθέσεις ή είχε στόχο τους αμάχους – κάτι που δεν ισχύει – θα μπορούσε πράγματι να κατηγορηθεί για έγκλημα πολέμου… Ένας αξιωματικός του ισραηλινού στρατού που ζήτησε να τηρηθεί η ανωνυμία του μας είπε ότι ο ο αριθμός των απωλειών αμάχων είναι «ελάχιστος» με δεδομένο τον χαρακτήρα της σύγκρουσης… Ο IDF λέει ότι έχει κάνει τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο στρατό στην ιστορία για να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες αμάχων…

Ένας απόστρατος αξιωματικός των ΗΠΑ συμφωνεί. «Ο IDF έχει διαφορετική φιλοσοφία σε σχέση με τις ΗΠΑ ή το νατο, και πολεμάει με διαφορετική ένταση. Από μόνο του το γεγονός ότι οι αριθμοί είναι μεγαλύτεροι απ’ αυτούς που έχουμε συνηθίσει δεν σημαίνει ότι είναι υπερβολικοί»…

Τέτοια είναι η άποψη του αμερικανικού καθεστωτικού περιοδικού newsweek στην έκδοση της 12ης Γενάρη 2024, και μέσω αυτού η άποψη πολλών δυτικών χασάπηδων. Η Γάζα πολιορκείται όχι επί μήνες αλλά επί χρόνια και δεκαετίες. Οπότε, σύμφωνα με την αμείλικτη «λογική» των ειδικών των μαζικών δολοφονιών που διαθέτουν κάτι σαν «θεσμική μνήμη» (σα να λέμε: μια γενική ιδέα για την ιστορία και τα κατορθώματά τους), μερικές δεκάδες χιλιάδες παλαιστίνιοι δολοφονημένοι μέσα σε 107 μέρες δεν είναι δα κάτι σπουδαίο. Δεν είναι κάτι «υπερβολικό». Εν τέλει είναι θέμα στυλ: με τι ρυθμό σκοτώνει ο us army ή το νατο, με τι ρυθμό σκοτώνει ο στρατός του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος.

Μπορεί κάποιος να κάνει την φρικτή αλλά όχι ανεπίκαιρη σκέψη ότι ανάμεσα στους ναζί στα ‘40s απ’ την μια μεριά και στους τωρινούς απογόνους τους απ’ την άλλη υπάρχει μια διαφορά όχι στο στυλ αλλά στον δημαγωγικό κτηνώδη κυνισμό: ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος μπορεί να χρησιμοποιείται σαν ένα «μέτρο» απανθρωπιάς που δεν έχει ξεπεραστεί «ακόμα» – συνεπώς προς τι η ανησυχία και τα κατηγορητήρια; Τίποτα “υπερβολικό” διάολε!!!

Το ότι υπάρχουν πολιορκούμενοι, κατεχόμενοι που αρνούνται να παραδοθούν; Αυτό είναι κάτι που θα έπρεπε να αφορά εμάς – αν είμασταν σε θέση να καταλάβουμε σε ποια «μοίρα» μας μιλούν…

Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα…

Δευτέρα 22 Γενάρη>> Παρακάτω είναι τα ονόματα μερικών απ’ τα κράτη που υποστηρίζουν την προσφυγή της νότιας αφρικής κατά του ισραήλ, στο «διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης» (ICJ)*, με την κατηγορία της γενοκτονίας κατά των παλαιστίνιων:

βολιβία, μεξικό, βενεζουέλα, ναμίμπια, αφγανιστάν, αλβανία, αζερμπαϊτζάν, μπαγκλαντές, μπενίν, μπουρκίνα φάσο, αλγερία, τσαντ, ινδονησία, μαρόκο, ακτή ελεφαντοστού, γκαμπόν, γκάμπια, γουϊνέα, ιράκ, ιράν, καμερούν, κατάρ, καζακστάν, κιργιζιστάν, λίβανος, μαλαισία, μάλι, αίγυπτος, μαυριτανία, μοζαμβίκη, νίγηρας, νιγηρία, ουζμπεκιστάν, πακιστάν, σενεγάλη, σιέρα λεόνε, σουδάν, συρία, σαουδική αραβία, τατζικιστάν, τυνησία, αίγυπτος, τουρκμενιστάν, τουρκία, ουγκάντα, ομάν, ιορδανία, ινδονησία…

Αντίθετα, τα κράτη που έχουν δηλώσει ως τώρα ανοικτά συνήγοροι του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, είναι τα εξής τέσσερα: οι ηπα, η μεγάλη βρετανία, η γαλλία και η γερμανία. Με την αποικιοκρατική, ιμπεριαλιστική ιστορία τους βουτηγμένη στο αίμα «ξέρουν»: Δεν γίνεται καμία γενοκτονία στη γάζα λένε. Είναι νόμιμη αυτο-άμυνα… Είναι η «νομιμότητα» της αυτο-άμυνας του κατακτητή που καταλαβαίνει ότι έφαγε-τα-ψωμιά-του… Είναι η «νομιμότητα» της αυτο-άμυνας την οποία σκοπεύουν να επικαλεστούν τα ίδια… Είναι η «νομιμότητα» που δίνουν αυτά και μόνον αυτά στα συμφέροντά τους και στον κανιβαλισμό τους. Είναι η πιο πρόσφατη έκλαμψη δυτικής ιμπεριαλιστικής χυδαιότητας και κυνισμού… Μπροστά σ’ έναν πλανήτη που θέλει περισσότερα – και έχει βρει καινούργιους, φιλικότερους προστάτες…

Περισσότερα είναι τα πρωτοκοσμικά κράτη που (προσπαθούν να) κάνουν το κορόιδο, στηρίζοντας «σιωπηλά» τους χασάπηδες. Ενώ τα βασικά μέλη του ευρασιατικού project μουρμουρίζουν μονότονα τα περί «λύσης των δύο κρατών», περιμένοντας…

Μιλώντας ψυχρά και δυσοίωνα: τα μαχαίρια βγαίνουν απ’ τα θηκάρια, και το «διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης» είναι μόνο μια αντανάκλασή τους:

[* διάφοροι διεθνώς και στα μέρη μας, βιαστικοί, απρόσεκτοι, αδιάφοροι ή πονηρούληδες μπερδεύουν το “διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης” (ICJ) με το “διεθνές ποινικό δικαστήριο” (ICC). Και τα δύο έχουν έδρα στη Χάγη, και τα δυο είναι διεθνή. Αλλά το ένα (το ICJ) είναι πολύ παλιό, είναι ο ένας απ’ τους 6 πυλώνες του οηε, και ασχολείται ΜΟΝΟ ΜΕ ΔΙΕΝΈΞΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΚΡΑΤΩΝ. Το άλλο (το ICC) είναι ηλικίας μόλις 20+ χρόνων, ασχολείται ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΤΟΜΑ, και θεωρείται – αποδεδειγμένα – εντελώς “διεφθαρμένο”. Την ανεγκέφαλη αλεπού, για παράδειγμα, ως “άτομο”, την καταδίκασε το δεύτερο, το ICC, σε χρόνο μηδέν – είναι “εργαλείο” των δυτικών αφεντικών, αυτή είναι η πραγματικότητα. Γράψαμε πρόσφατα περισσότερα – πείτε τα και στους φίλους / φίλες σας, να μην λένε ανοησίες….]

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αραβική θάλασσα

Δευτέρα 22 Γενάρη>> Μια σημαντική εξέλιξη σ’ αυτήν την ζώνη του 4ου παγκόσμιου πολέμου διαφαίνεται στον κοντινό ορίζοντα. Αφορά το βάθος της στρατηγικής συμμαχίας Μόσχας – Τεχεράνης.

Όπως είναι γνωστό (;) το τρίγωνο Μόσχα – Τεχεράνη – Πεκίνο είναι ήδη αρκετά ισχυρό. Στην «τακτική απόγνωσή» τους τα δυτικά αφεντικά είτε παριστάνουν ότι το αγνοούν, είτε ψάχνουν τρόπους να το σπάσουν. Αλλά το αποτέλεσμα θα είναι το ανάποδο.

Στις 7 Δεκέμβρη ο ιρανός πρόεδρος Ebrahim Raisi έκανε «επίσκεψη εργασίας» στη Μόσχα και συναντήθηκε με την ανεγκέφαλη αλεπού (: Putin) ώστε να οριστικοποιηθούν οι λεπτομέρειες ενός καινούργιου συμφώνου.

Στις 15 Γενάρη, με μια λακωνική δήλωσή του το ρωσικό υπ.αμ. ανακοίνωσε ότι ο Shoigu (δεν το έχει σκοτώσει αυτόν 5 – 6 φορές η ανεγκέφαλη αλεπού;) ενημέρωσε τον ιρανό υπ.αμ. Ashtiani πως η Μόσχα είναι έτοιμη για τις υπογραφές:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ελλαδιστάν

Δευτέρα 22 Γενάρη>> Ενώ το ελληνικό κράτος βρίσκεται ακριβώς μπροστά στις συνέπειες των συμμαχικών επιλογών του στη λεγόμενη «σωστή μεριά της ιστορίας» όπως λένε οι τσατσορούφιανοί του, ο δομικός επαρχιωτισμός των δημαγωγών του έχει καταφέρει να κρατάει μεγάλο, ίσως το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σε xanax υπνοβασία. Έχουν βέβαια μεγάλη σημασία και οι «αυθόρμητες» μαζικές και ατομικές απωθήσεις: να παραστήσουμε ότι ΔΕΝ είναι σε εξέλιξη ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος και ότι τα ντόπια αφεντικά ΔΕΝ συμμετέχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο… οπότε υπάρχει άφθονος χρόνος για τα σημαντικά «θέματα της επικαιρότητας»: απ’ τον καιρό ως τα σήριαλ, και από … ως … (fill the blanks!!!)

Πώς, όμως, συμμετέχουν τα εντόπια αφεντικά; Κατ’ αρχήν επιμελητειακά: οι βάσεις κάνουν την δουλειά τους… Αλλά και «ας βγάλουμε κανά φράγκο απ’ τα πυρομαχικά»…

Δεύτερον, σε ό,τι αφορά το μεσανατολικό πεδίο μάχης, ο «εθνικά σωστός τρόπος» διαμορφώνεται υπό το πρίσμα του τι κάνει (και τι δεν κάνει) ο «αιώνιος εχθρός»…

Υπάρχει βέβαια και η «στρατηγική σχέση» με το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. Αλλά φαίνεται ότι πέρα απ’ την (μέσω us army…) πιθανή αποστολή πολεμοφοδίων, η Αθήνα είναι μάλλον αμήχανη μπροστά στην εντεινόμενη εσωτερική πόλωση στο Τελ Αβίβ ώστε να φαντάζεται οτιδήποτε πρωτοβουλιακό: εδώ ισχύει το «ό,τι πει το αφεντικό!». (Το τελευταίο γνωστό περιστατικό φραστικής κλωτσοπατινάδας εντός του πολεμικού συμβουλίου του θεοναζί καθεστώτος, ήταν οι απειλές του υπ.αμ. Galant ότι «την επόμενη φορά θα έρθω εδώ μαζί με την ταξιαρχία golani»… Ουπς;;;;;)

Το νο 1 εθνικό κεφάλαιο (οι εφοπλιστές) κερδίζουν με τις αναταραχές, ειδικά στις θάλασσες. Η «ελληνική φρεγάτα» (σε 1,5 μήνα;) είναι παροχή υπηρεσιών προς τους συμμάχους, και είναι αμφίβολο αν είναι τεχνικά σε θέση να «προστατεύει» ή αν θα χρειάζεται η ίδια προστασία. Επιπλέον πρέπει να βρεθεί και το πλήρωμα που θα αντέξει, αν χρειαστεί, τα drones και τους πυραύλους της Ansarallah… Σε κάθε περίπτωση είναι συμμετοχή στο συγκεκριμένο υπο-πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου! Μπορεί για τα πραγματικά δεδομένα να μην είναι σπουδαία∙ για τα ελληνικά κυβικά όμως αποτελεί άλλη μια επίδειξη ιμπεριαλιστικών φιλοδοξιών. Κι εφόσον επιβεβαιωθούν τα χειρότερα, ότι δηλαδή ο us army θα προσπαθήσει να εξουδετερώσει τους Houthi με μαζικούς βομβαρδισμούς, κάθε επίδειξη ιμπεριαλιστικών φιλοδοξιών στην περιοχή, μεγάλη, μεσαία ή μικρή, θα έχει την τύχη που της αξίζει.

Χαρακτηριστικό ωστόσο του ανομολόγητου ελληνικού ζορίσματος κρίνουμε το γεγονός ότι έχουν σταματήσει οι «κορώνες», οι κατάρες και οι απειλές λίγων μόνο χρόνων πριν. Για παράδειγμα οι εξελίξεις στη λιβύη και στην τουρκολιβυκή συνεργασία: που χάθηκε, τι απέγινε εκείνος ο φίλος κι αδελφός, ο τζενεράλ Haftar, τώρα που γίνονται «ανθελληνικά» σημεία-και-τέρατα εκεί απέναντι;

Μας τραβάει το ντόπιο καθεστώς, απ’ την μύτη ή και τον σβέρκο, στις κρεατομηχανές του 4ου παγκόσμιου; Ναι – αν και τώρα όχι με τον ιδιαίτερο προπαγανδιστικό ζήλο του «έχουμε πόλεμο με την ρωσία» του 2022. Ίσως οι αλλαγές στο είδος του πολέμου, έξω, πέρα και κόντρα στα νατοϊκά manual, να βάζουν και στα μέρη μας σε υψηλή προτεραιότητα την «ανασύνταξη δυνάμεων»… Φουστανέλες, τσαρούχια και εφ’ όπλου λόγχη…

Κάτι ακούγεται απο ‘δω κι απο ‘κει…

Το μέτωπο του Ειρηνικού

Δευτέρα 15 Γενάρη>> Όπως ταπεινά είχαμε εκτιμήσει πριν μια βδομάδα, οι προεδρικές + βουλευτικές εκλογές στην ταϊβάν έδωσαν μεν την προεδρική καρέκλα στον υποψήφιο του ανεξαρτησιακού / φιλοαμερικάνικου DPP Lai Ching-te, σε ότι αφορά όμως την κοινοβουλευτική σύνθεση το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικό σε βάρος του. Το ζητούμενο ήταν τουλάχιστον οι 57 καρέκλες. Το DPP έπεσε στις 51 χάνοντας 11, και μαζί όχι μόνο την πλειοψηφία αλλά ακόμα και την πρωτιά. Το εθνικιστικό / φιλοΠεκίνο KMT ήρθε πρώτο με 52 καρέκλες∙ ενώ το «κάπου στη μέση» TPP αύξησε τις δικές του από 5 σε 8. Αυτό σημαίνει ότι κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα επιτυγχάνεται μόνο με την προσθήκη των 8 βουλευτών του TPP, είτε για το DPP είτε για το KMT. Αλλά αυτό το KMT, όντας κόμμα της αντιπολίτευσης, δείχνει να έχει περισσότερες πιθανότητες (και περιθώρια) συμμαχιών με το TPP – σε σχέση με το προεδρικό DPP.

Συνολικά αυτό το αποτέλεσμα βολεύει (εκτιμάμε) περισσότερο το Πεκίνο παρά την Ουάσιγκτον. Ο πρόεδρος Lai θα είναι ξεδοντιασμένος αν προσπαθήσει να συνεχίσει την τακτική «Ουάσιγκτον – Ταϊπέι ένας πύραυλος δρόμος» των προηγούμενων 8 χρόνων. Με δεδομένο ότι άσχετα από κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον η ταϊβάν και η «αμερικανοποίησή» της με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι σταθερός στόχος του u.s. ιμπεριαλισμού εδώ και πολλά χρόνια, και με δεδομένο επίσης ότι τα χρόνια που έρχονται ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός Πεκίνου ‘n’ friends vs Ουάσιγκτον ‘n’ friends θα ενταθεί, το να περιοριστεί / αδρανοποιηθεί το αμερικανικό έρεισμα στην ταϊβάν είναι αξιοσημείωτη απώλεια στο μέτωπο του Ειρηνικού.

Θα πείτε: υπάρχουν όμως οι φιλιππίνες και η νότια κορέα. Πράγματι. Αλλά και στα δυο καθεστώτα υπάρχουν ισχυρές αντιπολιτεύσεις που δεν προσβλέπουν στην Ουάσιγκτον. Ακόμα κι αν η «εξωτερική πολιτική» είναι δευτερεύον ζήτημα για τους υπηκόους, είναι πάντα πιθανό ότι αυτό το «δευτερεύον» μπορεί να προστεθεί εύκολα σε άλλα, «πρωτεύοντα».

Κι αν ο άξονας δείχνει όλο και πιο έντονα την αδυναμία του πρώτα στο ουκρανικό πεδίο μάχης και ύστερα στο μεσανατολικό, πόσοι άραγε να συνεχίσουν να βάζουν τα αυγά τους στο καλάθι του;

Ερυθρά θάλασσα

Δευτέρα 15 Γενάρη>> Θα προτιμούσαν το θέμα να το αναλάβει κάποιος απ’ τους τοπικούς εργολάβους, είτε ο τοξικός του Ριάντ είτε ο άλλος του Αμπού Ντάμπι…. αλλά αυτοί δεν θέλουν, κι έχουν τους λόγους τους… Ύστερα θα προτιμούσαν να φοβηθεί η Ansarallah…. αλλά αυτοί οι υεμενίτες δείχνουν να διασκεδάζουν με την ιδέα της στρατιωτικής αντιπράθεσης με μία πρώην και μία νυν θαλασσοκράτειρα… Εν τέλει Ουάσιγκτον και Λονδίνο έχουν αναλάβει «αυτοπροσώπως» την «ελεύθερη ναυσιπλοϊα στην – και από την – ερυθρά θάλασσα»…

Την ποιάν; Πώς την είπατε; Αν υπάρχει ένας σίγουρος τρόπος για να διακοπεί εντελώς το θαλάσσιο πέρα δώθε στο στενό του Bab al Mandab, αυτός είναι η στρατιωτική εμπλοκή του αμερικανικού και του βρετανικού στρατού – έστω (κατ’ αρχήν) από τον αέρα!! Πως ακριβώς εννοούν την «ελευθερία» στην αγγλόσφαιρα;

Όμως το να «παγώσει» η ερυθρά θάλασσα είναι αδιάφορο οικονομικά και για το Λονδίνο και για την Ουάσιγκτον!!! Αντίθετα δυσκολεύει αισθητά τόσο τη νότια, παραΜεσόγειο ευρώπη, όσο και την Άγκυρα, το Κάιρο… Μπαίνει κάποιος στον πειρασμό να σκεφτεί ότι μια τέτοια παρενέργεια (της «προστασίας» κλπ) δεν είναι αδιάφορη για τα συγκεκριμένα δυτικά επιτελεία. Μήπως περιλαμβάνεται και στους στόχους τους; Κάτι σαν «καμμένη θάλασσα» (όπως το «καμμένη γη»);

Δεν θα το υποστηρίξουμε ακόμα. Κι αυτό για δύο λόγους. Πρώτον επειδή το να «σπάσουν» μεγάλα τμήματα των ευρωπαϊκών καπιταλισμών (πειρατικά και κανιβαλικά…) μόνο προσωρινά ευνοεί τον αμερικάνικο. Η ιδέα του “μηδενικού αθροίσματος” ήταν λάθος το 1945, είναι λάθος και τώρα: δεν είναι δα τόσο απίθανο μεγάλο μέρος των ευρωπαίων (συμπεριλαμβανόμενων και αφεντικών) να στραφούν κατά της Ουάσιγκτον. Και δεύτερον επειδή το να βομβαρδίζεις την δυτική υεμένη δεν είναι τόσο «παραγωγική» ιδέα – το έμαθαν και στο Ριάντ. Είτε από στρατιωτική άποψη, είτε από γεωπολιτική.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 8 Γενάρη>> Πριν 2 βδομάδες («ο κωδικός», 25/12) ανάμεσα στ’ άλλα γράφαμε:

…Με δυο λόγια: ενώ στο ουκρανικό πεδίο μάχης τα δυτικά αφεντικά δήλωσαν ότι κάνουν πόλεμο κατά της Μόσχας και απέτυχαν, στο ευρύτερο μεσανατολικό πεδίο μάχης δεν μπορούν καν να βρουν έναν αντίπαλο-της-προκοπής (για να συγκροτήσουν και το ανάλογο ιδεολογικό οπλοστάσιο) ή ένα κύριο μέτωπο∙ ταυτόχρονα δείχνουν υποχρεωμένα να στηρίζουν μια ανείπωτη φρίκη (που βλέπει όχι μόνο ο πλανήτης αλλά ίσως και ο γαλαξίας), με τον κανιβαλικό υπολογισμό (λέμε…) ότι η παράτασή της θα αναγκάσει κάποιο επίσημο κράτος να βγάλει μπροστά τον στρατό του… Π.χ. το ιράν…

Οι βόμβες-στο-ψαχνό στην ιρανική Kerman, στις 3 Γενάρη, στο πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο για το μνημόσυνο στον δολοφονημένο πριν 4 χρόνια Soleimani, είχαν την υπογραφή μιας τέτοιας προβοκάτσιας / πρόκλησης. Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ έτρεξαν να δηλώσουν «εμείς καμία σχέση»∙ πράγμα που σημαίνει «… θα μπορούσαμε και να έχουμε…». Την ευθύνη ανέλαβε γρήγορα ο …. isis!

Από ποια «φαρέτρα» νεκραναστήθηκε ο isis; Από ποια εφεδρεία; Για ποιούς δουλεύει;

Είναι απαντημένο. Όχι από κάποιον τυχαίο. Αλλά απ’ τον αμερικάνο αρχικαραβανά επικεφαλής του νατο (1997 – 2000) στρατηγό Wesley Clark. Να τι ξεκαθάρισε συνεντευξιαζόμενος στο cnn τον Φλεβάρη του 2015:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Και λίγη «διεθνής κοινότητα»

Δευτέρα 8 Γενάρη>> Την ερχόμενη Πέμπτη (11 Γενάρη) και Παρασκευή (12 Γενάρη) πρόκειται να γίνουν στο διεθνές δικαστήριο (Χάγη) οι δημόσιες ακροάσεις σχετικά με την προσφυγή απ’ το κράτος της νότιας αφρικής κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, με την κατηγορία της γενοκτονίας. (Υπάρχει στο youtube ένα live κανάλι του οηε, πιθανόν οι ακροάσεις να μεταδοθούν και από κει).

Περί τίνος πρόκειται; Γιατί έχει ανησυχήσει το Τελ Αβίβ;

Υπάρχουν δύο «διεθνή δικαστήρια» με έδρα την Χάγη. Το «διεθνές ποινικό δικαστήριο» (international criminal court / ICC) και το «διεθνές δικαστήριο» (international court of justice / ICJ). Το πρώτο είναι σχετικά πρόσφατη δημιουργία, του 2002, και έχει αρμοδιότητα ατομικές περιπτώσεις εγκληματιών πολέμου, εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας, εγκληματιών που διαπράττουν γενοκτονία. Το δεύτερο είναι παλιό, είχε δημιουργηθεί το 1920 επί «κοινωνίας των εθνών», και μετά την δημιουργία του οηε πέρασε στην αρμοδιότητά του, ως ένας απ’ τους έξι βασικούς πυλώνες του. Το ICJ εξετάσει προσφυγές κρατών κατά κρατών για εγκλήματα πολέμου, κατά της ανθρωπότητας, γενοκτονίες. Σ’ αυτό το δεύτερο έχει προσφύγει το κράτος της νότιας αφρικής.

Ως σκέλος του οηε το ICJ έχει 15 δικαστές εννιαετούς θητείας, που εκλέγονται απ’ τη «γενική συνέλευση» και το «συμβούλιο ασφαλείας», και τυπικά οι πέντε προέρχονται από δυτικά κράτη, τρεις από αφρικανικά, δύο από ανατολικοευρωπαϊκά, τρεις από ασιατικά και δύο από λατινοαμερικάνικα. Αλλά στη σύνθεση του 2024 δεν υπάρχει δικαστής απ’ την ρωσία, για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού – «τιμωρία» απ’ το 2023 (μετά την λήξη της θητείας του ρώσου Kiril Gevorgian), για την εισβολή στην ουκρανία… Στη σύνθεση των δικαστών του ICJ υπάρχουν κατά συνέπεια σήμερα δικαστές από σομαλία, κίνα, σλοβακία, γαλλία, μαρόκο, βραζιλία, ηπα (είναι και ο πρόεδρος…), ουγκάντα, ινδία, τζαμάικα, αυστραλία, λίβανο, ιαπωνία, γερμανία και βέλγιο. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με πλειοψηφία.

Το καινούργιο ICC θεωρείται επιεικώς αναξιόπιστο. Έχει κατηγορηθεί στο παρελθόν για μεροληψία, ακόμα και για ρατσισμό. Σ’ αυτό κατέφυγε το 2015 η «παλαιστινιακή αρχή» για να εξεταστεί η εγκληματικότητα της ισραηλινής επιχείρησης ισοπέδωσης της Γάζα το 2014 (operation protective edge) – σχεδόν 10 χρόνια μετά το ICC ακόμα ψάχνει να βρει στοιχεία…. Με εισαγγελέα τον άγγλο Karim Ahmad Khan το ICC απέρριψε το 2021 προσφυγές για εγκλήματα πολέμου απ’ τους κατοχικούς στρατούς στο αφγανιστάν, όπως επίσης προσφυγές για τις αμερικανικές / νατοϊκές «μυστικές φυλακές» και τα βασανιστήρια αιχμαλώτων του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας» στην πολωνία, στη ρουμανία και στη λιθουανία – λόγω έλλειψης χρημάτων (είπαν)… Πριν δυο μήνες η νότια αφρική, η βολιβία, το μπαγκλαντές και το τσιμπουτί προσέφυγαν στο ICC κατά του Netanyahou και του υπόλοιπου υπουργο-φασισταριού για εγκλήματα-κατά-της-ανθρωπότητας στη Γάζα. Ο Khan απάντησε «δεν προλαβαίνουμε, τώρα κάνουμε έρευνα για το 2014»…

Αντίθετα το ICJ θεωρείται σοβαρό και «επαγγελματικό» στις κρίσεις του.

Αν και κανένα απ’ τα δύο δεν έχει τρόπους να επιβάλει τις αποφάσεις του, αυτές δημιουργούν στα επιμέρους κράτη μέλη του οηε το περιθώριο (τη νομιμοποίηση…) να πάρουν μέτρα τα ίδια. Κι εδώ εδράζεται η ανησυχία του Τελ Αβίβ: αν καταδικαστεί για γενοκτονία στη Γάζα, τότε αφενός θα έχει μια «επίσημη» ρετσινιά πρώτου μεγέθους, αφετέρου θα νομιμοποιηθούν διάφορα κράτη να πάρουν μέτρα εναντίον του, οτιδήποτε κρίνουν ως αποτελεσματικό. (Αν συμβεί κάτι τέτοιο, έστω και από λίγα κράτη αρχικά, θα είναι ένα είδος εφαρμογής του BDS…) Κι αυτό επειδή οι αποφάσεις του ICJ δεν αφορούν μόνο τα κάθε φορά κατηγορούμενα κράτη, αλλά και όλα τα υπόλοιπα που καλούνται να τις λάβουν σοβαρά υπόψη τους. Αυτό θα φέρει σε δύσκολη θέση ανοικτούς υποστηρικτές της σφαγής στη Γάζα, όπως την Ουάσιγκτον, το Βερολίνο (και όχι μόνο…)

Πως αποδεικνύεται η γενοκτονία; Σύμφωνα με την διεθνή νομοθεσία οι παρακάτω 5 πράξεις συνιστούν το συγκεκριμένο έγκλημα:

1. Η δολοφονία μελών μιας εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας ανθρώπων∙

2. Η πρόκληση σοβαρών σωματικών ή ψυχολογικών βλαβών σε μέλη μιας εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας∙

3. Η ηθελημένη, υπολογισμένη διαμόρφωση συνθηκών ζωής με σκοπό την φυσική εξόντωση μια εθνοτικής ή θρησκευτικής ομάδας∙

4. Η επιβολή μέτρων που έχουν στόχο να εμποδίσουν τις γεννήσεις μέσα σε μια εθνοτική ή θρησκευτική ομάδα∙

5. Η δια της βίας μεταφορά παιδιών αυτής της ομάδας σε άλλη.

Δεν υπάρχει ούτε η ελάχιστη αμφιβολία ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς διαπράττει τα τέσσερα απ’ τα πέντε, συστηματικά και επί μήνες. Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες δολοφονίες, υπάρχουν και άφθονες δολοφονικές, ρατσιστικές, γενοκτονικές δηλώσεις «επισήμων». Ποια θα είναι η γραμμή “υπεράσπισής του”; Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά θα είναι κάπως έτσι: Μα κύριοι δικαστές, τους αφήνουμε να τρώνε λίγο ρύζι, να έχουν και λίγο νερό, άρα δεν θέλουμε να πεθάνουν… Επίσης θα είναι: Ε, λέμε και καμιά κουβέντα παραπάνω για να περάσει η ώρα, μη γινόσαστε κι εσείς τόσο σχολαστικοί… (Εννοείται ότι το θεοναζί καθεστώς δεν παρέλειψε να απειλήσει την Πραιτόρια ότι «αυτό θα το πληρώσετε ακριβά»…)

Αμφιβολία δεν υπάρχει, υπάρχει ωστόσο πάντα η χρονοτριβή – θα φανεί λοιπόν τι, πως και πότε θα αποφασιστεί. Η εκδίκαση μπορεί να τραβήξει, αν και η νότια αφρική μαζί με την προσφυγή έχει ζητήσει επείγουσα εκτίμηση της κατάστασης ώστε να εμποδιστεί τουλάχιστον, όσο είναι δυνατόν, η συνέχισή της. Αν το ICJ αποφασίσει τέτοια προσωρινά μέτρα (και το κάνει γρήγορα), δεν θα μπορεί μεν να τα εφαρμόσει∙ ωστόσο θα είναι κάτι σαν «προ-απόφαση» με ό,τι αξία θα της αποδοθεί. Θα μεταφέρει αυτήν την απόφασή του στο «συμβούλιο ασφαλείας»∙ εκεί το πιθανότερο είναι ότι η Ουάσιγκτον θα την μπλοκάρει. Σε κάθε περίπτωση είναι απίθανο ότι θα βρεθούν κράτη διατεθειμένα να επιβάλλουν δια της βίας (πως αλλιώς;) το τέλος της σφαγής, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση. Μπορούν όμως να επιβάλουν εμπάργκο, κυρώσεις, στους γενοκτόνους…

Εν τω μεταξύ τουρκία και μαλαισία έχουν δηλώσει επίσημα ότι θα υποστηρίξουν την αγωγή της νότιας αφρικής (χωρίς να ξέρουμε αν αυτό σημαίνει κάτι από πρακτική άποψη).

Ας σημειωθεί επιπρόσθετα πως στο συγκεκριμένο δικαστήριο μπορούν να καταθέσουν και θύματα, αν όχι αυτοπροσώπως σίγουρα μέσω νομικών εκπροσώπων…