Αποχαρχούδωση τώρα!

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Ακούστηκε στο μεϊντάνι ότι ο Χαρχούδας Αθηνών απέτυχε στο άλμα του στο μέλλον, ότι έμεινε έξω απ’ το σκάμμα. Ίσως φταίει που καθόταν άκρη άκρη στη «σωστή πλευρά της ιστορίας», οπότε δεν πήρε την σωστή φόρα, παραπάτησε… Καταλαβαίνετε: συμβαίνουν κι αυτά.  Ευτυχώς είναι μια χαρά ο άνθρωπος. Δήλωσε μάλιστα ότι έπεσε «με το κεφάλι ψηλά», πράγμα που ίσως εξηγεί το γιατί δεν κτύπησε. Κακό για την φαμίλια – αλλά κάτι θα βρει για να απασχολείται ο Χαρχούδας, μην πάει χαμένος.

Ίσως γίνει υπουργός του κλόουν – “μάθε τέχνη κι άστηνε…” Δημοκρατία στην Αθήνα, δημοκρατία στο Κίεβο, ε….

Δυστυχώς η ασταμάτητη μηχανή τέτοιο καιρό δεν έχει όρεξη για πανηγύρια. Μόνο μια μικρή, τελευταία αφιέρωση:

Η Γαλικία της δύσης

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Αν και την ώρα που γράφονται οι παρακάτω γραμμές τα αποτελέσματα των ισπανικών εκλογών δεν έχουν οριστικοποιηθεί, ο don Rico & Co θα έχει πιθανότατα σήμερα την χαρά να συγχαρεί το δεξιό PP (partido popular) για τη νίκη του. (Το αν θα φτιάξει κυβέρνηση συμμαχώντας με τους φασίστες του vox είναι επίσης ζητούμενο*).

Τι σπουδαίο κόμμα οι δεξιοί διάδοχοι του Φράνκο! Και τι σπουδαίος ο επικεφαλής τους: Alberto Núñez Feijóo, πρώην κυβερνήτης της Galicia στη βορειοδυτική άκρη της ισπανικής επικράτειας∙ και πολλά νυν…

Προικισμένη με την θέση της στον Ατλαντικό, πάμπολλους κρυφούς κολπίσκους και απομονωμένες παραλίες, η Galicia έχει για δεκαετίες κεντρική θέση στο λαθρεμπόριο προς την ευρώπη. Ήταν κάτι σαν «παράδοση», που στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και στις αρχές εκείνης του ’70 έγινε βασική οικονομική δραστηριότητα: το λαθρεμπόριο αμερικανικών τσιγάρων. Ένας καλός αριθμός από τοπικούς ψαράδες κατάλαβαν ότι μπορούν να αξιοποιήσουν τα αλιευτικά τους και την γνώση τους απ’ τις χιλιάδες μικρές παραθαλάσσιες σπηλιές, για να γεμίσουν σημαντικά τις τσέπες του. Δεν άργησαν να καταλάβουν ότι αν αντί για τσιγάρα μεταφέρουν drugs θα έχουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Εν τέλει απέκτησαν τόσο καλή φήμη σαν επαγγελματίες λαθρέμποροι ώστε κατάφεραν να συνεννοούνται απευθείας με τις κολομβιανές μαφίες: κόκα.

Ο Feijóo, με σπουδές νομικής, ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα λίγο πριν τα μέσα της δεκαετίας του ’90 όταν διορίστηκε νο 2 (αντιπρόεδρος) του υπουργείου υγείας της Galicia. Ήταν ίσως η σημαντικότερη στιγμή σ’ αυτήν την καριέρα: γνωρίστηκε και απέκτησε στενή φιλία με τον Marcial Dorado: capo του λαθρεμπορίου drugs της Galicia. O Dorado διέθετε ήδη μεγάλη αλυσίδα πρατηρίων καυσίμων, για τα ναρκο-αλιευτικά αλλά και για ξέπλυμα των κερδών. Ο Feijóo υπέγραψε με τον Dorado συμβόλαιο για την προμήθεια ντήζελ για τα νοσοκομεία και βενζίνης για τα ασθενοφόρα, βοηθώντας (με το αζημίωτο υποθέτουμε…) στο ξέπλυμα. Τον Feijoo έφερε σε «επαφή» με τον Dorado κάποιος ονόματι Manuel Cruz, δεξί χέρι και σωματοφύλακας του υπουργού υγείας της Galicia Manuel Romay Beccaria και «μπροστινός» του στις βρωμοδουλειές του υπουργείου με τις φαρμακομαφίες. Ο Cruz ήταν γνωστός φασίστας στη Galicia, μέλος «ομάδας κρούσης» που στη δεκαετία του ’70 και του ’80 έδερνε αριστερούς και συνδικαλιστές με όπλο αλυσίδες ποδηλάτων.

Εντυπωσιακή δικτύωση για τον φιλόδοξο Feijóo, με το καλημέρα! Φασίστες, μαφιόζοι, ό,τι χρειαζόταν τέλος πάντων για να προκόψει.  Και πρόκοψε: το 2005 έγινε κυβερνήτης της Galicia.

Το 2013 η καθεστωτική el pais αποφάσισε να τον «δώσει». Δημοσίευσε φωτογραφίες από τις καλοκαιρινές διακοπές του στο γιωτ του Dorado το 1995:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει

Δευτέρα 22 Μάη>> Έτσι πάει μια παλιά παροιμία: οι μαγιάτικες βροχές  χαλάνε τα στάρια και τις ελιές. (Μετά έρχεται «ακρίβεια», «κρίση τροφίμων», κλπ…)

Αντίθετα οι φάρμες troll δεν ενοχλούνται. Είναι all weather. Το τρολάρισμα έχει βέβαια μικρή διατροφική αξία. Αλλά είναι φτηνό, προσιτό στον καθένα: δεν χρειάζεται να έχεις επιχειρήματα, αρκεί να κοροϊδεύεις τα επιχειρήματα του άλλου. Και χορταίνει το Εγώ σου.

Κάπως έτσι το τρολάρισμα έγινε τρόπος ζωής, καθημερινής συμπεριφοράς∙ πέρα κι απ’ τα antisocial media. (Αν αυτό λέγεται ζωή).

Συνεπώς η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορεί παρά να υποκλιθεί στο μεγαλείο του λαού και να συμβάλει με την δική της ασήμαντη τρολιά.

Ερώτηση: Ποιος ήταν λοιπόν ο πραγματικός, μεγάλος ηττημένος της χθεσινής ετυμηγορίας;

Απάντηση: Ο σουλτάνος! 0% πήρε ο Erdogan! Ούτε την δική του ψήφο δεν βρήκε! Ούτε μαντήλι για να κλάψει δεν υπήρχε! Πράγμα που σημαίνει το γνωστό: η τουρκία διαλύεται, καταρρέει, καταστρέφεται…

(Άι γειά σας… Σε κανά δυο χρόνια θα κοιτάτε πίσω και θα σπάτε το κεφάλι σας για το «πως φτάσαμε εδώ»… Πόσοι «πολιτικοί ρεαλισμοί» χρειάστηκαν… )