Tag: ε.ε.

Όχι δάκρυα για την Παλαιστίνη!

Δευτέρα 23 Οκτώβρη>> Ένα ερώτημα πλανιέται πάνω απ’ την φιλάνθρωπη, πολιτισμένη, δύση: ποιος άραγε σκότωσε / τραυμάτισε εκατοντάδες γυναίκες και παιδιά με ένα κτύπημα στο al Ahli, κεντρικό νοσοκομείο της πόλης της Γάζα; Πυκνό μυστηρίο, ε; Το Τελ Αβίβ αρνείται την δολοφονία∙ είναι τόσο πειστικό όσο οι νεοναζί που αρνούνται την ύπαρξη των στρατοπέδων συγκέντρωσης…

Υποθέτουμε πως ξέρετε ποιος σκοτώνει (και) στη Γάζα, (και) στη δυτική Όχθη… Για χάρη της απιστίας σας, ιδού μερικά (λίγα) στοιχεία – του – εγκλήματος:

α) Η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης. Μιλάει ο πρόεδρος του απαρτχάιντ καθεστώτος του Τελ Αβίβ Isaac Herzog, από συνέντευξή του στις 15 Οκτώβρη του 2023.

Μεταφράζουμε την δεύτερη παράγραφο:

«Είναι ένα ολόκληρο έθνος εκεί έξω που είναι υπεύθυνο» είπε ο Herzog σε μια συνέντευξη τύπου την Παρασκευή [15 Οκτώβρη 2023]. «Δεν είναι αλήθεια αυτή η ρητορική για τους πολίτες ότι δεν ευθύνονται, δεν εμπλέκονται. Αυτό είναι εντελώς μη αλήθεια. Θα μπορούσαν να έχουν ξεσηκωθεί. Θα μπορούσαν να έχουν πολεμήσει εναντίον του διαβολικού καθεστώτος που πήρε την Γάζα με πραξικόπημα».

Σαφές; Σαφέστατο. «Δεν υπάρχουν αθώοι» στη Γάζα. Οπότε όλοι είναι καταδικασμένοι σε θάνατο.

Νομίζετε ότι είναι λόγια;

Ο ισραηλινός στρατός θεωρεί τους αμάχους που δεν εγκαταλείπουν τα σπίτια τους στη βόρεια Γάζα «συνεργάτες τρομοκρατών»… Άρα είναι καταδικασμένοι σε θάνατο, ακόμα κι αν σηκώσουν ψηλά τα χέρια τους… Δεν είναι η far west, είναι η near east του δυτικού ιμπεριαλισμού.

β) Η ανάληψη της επιχειρησιακής ευθύνης. Μιλάει ο Hananya Naftali:

Μεταφράζουμε το who is who:

Ο Hananya Naftali είναι κορυφαίος Ισραηλινός εβραίος influencer και ακτιβιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στον αγώνα κατά του αντισημιτισμού, του αντισιωνισμού και του κινήματος BDS.

Ο Naftali δουλεύει για τον πρώην [προφανώς αυτή η παρουσίαση έγινε το πρόσφατο μικρό διάστημα που ο Netanyahu δεν ήταν πρωθυπουργός] πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu, σαν μέλος της ψηφιακής του ομάδας τα τελευταία 3 χρόνια.

Ο Naftali υπηρέτησε στον IDF και πολέμησε τους τρομοκράτες της Hamas στη διάρκεια της Operation Protective Edge (2014), και περιέθαλψε τραυματισμένους Σύριους πολίτες ως στρατιωτικός υγιειονομικός. [Αυτοί οι «σύριοι πολίτες» είναι ο isis στην συριακή Dar’a, στο νότο, για χάρη του οποίου το απαρτχάιντ καθεστώς είχε φτιάξει στρατιωτικό νοσοκομείο στα κατεχόμενα Υψώματα του Γκολάν…]

Ο Naftali ήταν απ’ τους πρώτους που έτρεξε να πανηγυρίσει, στα anti-social media, στις 20.23 το βράδυ, μόλις 24 λεπτά μετά τον βομβαρδισμό – έχοντας βρει και φωτογραφία της στιγμής:

Είδηση της τελευταίας στιγμής: Η Ισραηλινή αεροπορία κτύπησε μια τρομοκρατική βάση της Hamas μέσα σ’ ένα νοσοκομείο στη Γάζα. Ένας μεγάλος αριθμός τρομοκρατών είναι νεκροί. Είναι τρομερό που η Hamas εκτοξεύει ρουκέτες από νοσοκομεία, τζαμιά, σχολεία και χρησιμοποιεί πολίτες σαν ανθρώπινες ασπίδες.

Πράγματι. Επιβεβαιώνεται ο πρόεδρος Herzog ότι «δεν υπάρχουν αθώοι εκεί», και ως εκ τούτου ο «αριθμός των τρομοκρατών» που προσπαθούσαν να βρουν καταφύγιο στο νοσοκομείο και σκοτώθηκαν απ’ τον βομβαρδισμό του al Ahri ήταν όντως «μεγάλος». Αλλά επειδή ο υπόλοιπος πλανήτης είναι ακόμα ανώριμος να καταλάβει, μόλις διαπιστώθηκε ότι οι «τρομοκράτες» είναι γυναίκες και παιδιά, ο Naftali έτρεψε να διαγράψει τον πανηγυρισμό του. Πλην όμως κάποιοι συλλέκτες τον είχαν προλάβει: δεν έπρεπε να κρυφτεί. Έπρεπε να συνεχίσει να υπερασπίζεται ανοικτά τις μαζικές δολοφονίες: αυτό είναι το σχέδιο του απαρτχάιντ κράτους που υπηρετεί.

Μερικοί καλοθελητές (όχι αναγκαστικά βαμπίρ αλλά με μεγάλη ιδέα για τα δόντια τους…) αναρωτιούνται: «σε τι θα συνέφερε το Τελ Αβίβ να σκοτώσει έτσι κι εκεί τόσο κόσμο;» Προσπαθούν, μέσα από μια ανιστόρητη «εις άτοπον απαγωγή», να αθωώσουν τους δολοφόνους. Αγνοούν (ή παριστάνουν ότι αγνοούν) κρίσιμα χαρακτηριστικά αυτού του καθεστώτος. Αγνοούν (ή παριστάνουν ότι αγνοούν) το «Σοκ και Δέος» σαν τακτική κυριαρχίας, ειδικά όταν τα καθάρματα αδιαφορούν για το αν θα τους «καταγγείλουν» ή όχι∙ και οι φασίστες του ισραήλ έχουν αποδείξει εδώ και δεκαετίες ότι αδιαφορούν απόλυτα! Εν τέλει, η χρήση ενός χυδαίου, διεστραμμένου qui bono? αγνοεί ότι αν ένα δολοφονικό καθεστώς στριμωχτεί στα σοβαρά μπορεί να «αντιδράσει» αναβαθμίζοντας την φονικότητά του, αφήνοντας την διαχείριση των ανεπιθύμητων συνεπειών «για αργότερα».

Κυρίως όμως: οι δολοφονίες αμάχων, ακόμα και οι μαζικές τέτοιες, είναι μέρος του «αντι-αντάρτικου» (ποιος θυμάται τι έκαναν οι γάλλοι στο επαναστατημένο Αλγέρι, ή τι έκαναν οι ναζί και οι ντόπιοι συνεργάτες τους στα μέρη μας, και στις δύο περιπτώσεις ως «κατοχικές δυνάμεις»;)∙ κι επίσης είναι μέρος του ισραηλινού «στρατιωτικού δόγματος» γενικά.

Στις 16 Μάρτη του 1968 ο αμερικανικός στρατός έσφαξε τουλάχιστον 500 άοπλους χωρικούς στο My Lai του νότιου βιετνάμ… «Σε τι συνέφερε την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της να σκοτώσει έτσι κι εκεί τόσο κόσμο»;

Στα στρατόπεδα παλαιστινίων προσφύγων της Sabra και της Shatila, στο νότιο λίβανο, οι σύμμαχοι και εργολάβοι του ισραηλινού στρατού (κατοχής και τότε) χριστιανοί «φαλαγγίτες» (φασισταριό ολκής) έσφαξαν απ’ τις 6 το απόγευμα της 16ης Σεπτέμβρη του 1982 ως τις 8 το πρωί της επόμενης μέρας 3.500 χιλιάδες άοπλους ηλικιωμένους, γυναίκες και παιδιά. Ο ισραηλινός στρατός είχε κυκλώσει τα στρατόπεδα για να μην διαφύγει κανείς, και είχε ανάψει δυνατούς προβολείς για να βλέπουν οι φασίστες χριστιανοί εργολάβοι του μέσα στη νύχτα. «Σε τι συνέφερε το Τελ Αβίβ να σκοτώσει έτσι κι εκεί τόσο κόσμο»;

Στη Srebrenica της βοσνίας, μέσα σε ελάχιστες μέρες και νύχτες του Ιούλη του 1995, οι σερβοφασίστες (και οι σύμμαχοί τους) έσφαξαν πάνω από 8.000 άνδρες αιχμαλώτους, μουσουλμάνους, με κάθε διαθέσιμο τρόπο. «Σε τι συνέφερε το Βελιγράδι να σκοτώσει έτσι κι εκεί τόσο κόσμο»;

Τον Νοέμβρη του 2004, τον δεύτερο χρόνο της κατοχής του ιράκ, ο αμερικανικός στρατός «έκαψε» με βόμβες φωσφόρου και κατεδάφισε κυριολεκτικά βομβαρδίζοντάς την την πόλη Fallujah, σαν «τιμωρία» επειδή κάτοικοί της λίντσαραν και σκότωσαν 4 μισθοφόρους της blackwater. Τουλάχιστον 2.000 άμαχοι δολοφονήθηκαν. «Σε τι συνέφερε την Ουάσιγκτον να σκοτώσει έτσι κι εκεί τόσο κόσμο»;

Στις 3 Οκτώβρη του 2015 ένα αμερικανικό βομβαρδιστικό «κτύπησε» επί τούτου (κατόπιν συγκεκριμένης διαταγής) ένα νοσοκομείο στην Kunduz, στο αφγανιστάν – νοσοκομείο που λειτουργούσαν οι γιατροί χωρίς σύνορα. Δολοφονήθηκαν 42 άνθρωποι, άλλοι 30 τραυματίστηκαν. «Σε τι συνέφερε την Ουάσιγκτον να σκοτώσει έτσι και εκεί τόσο κόσμο»;

Η απάντηση δεν είναι δύσκολη. Ο Yoav Gallant, υπ.αμ. του Τελ Αβίβ (με αξιομνημόνευτες «επιδόσεις» σε διαπιστωμένο έγκλημα-κατά-της-ανθρωπότητας στη διάρκεια της Επιχείρησης Καυτό Μολύβι στη Γάζα το 2009…), την έδωσε πριν λίγες ημέρες ακριβώς όπως την σκέφτονται όλοι οι φασίστες σε όλες τις περιπτώσεις:

Υπάρχει πάντα ένα συμφέρον επίδειξης ανελέητης δύναμης, εξουσίας, κυριαρχίας. Καθόλου δευτερεύον – για όποιον μπορεί να σκοτώνει ατιμώρητα.

Δυο μέρες μετά το νοσοκομείο:

Δεν ήταν υστερόγραφο. Ήταν απλά business as usual…

Προς πάντων οικονομία!

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> … Φυσικά το να υποστηρίζουμε την Ουκρανία είναι ένας πολύ φτηνός τρόπος να σιγουρέψουμε ότι η Ρωσία υπ’ αυτό το καθεστώς δεν είναι απειλή για τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Και είναι ζωτικής σημασίας να συνεχίσουμε αυτήν την υποστήριξη. Είναι προς το συμφέρον μας να υποστηρίζουμε την Ουκρανία, αφού αυτοί είναι που πολεμούν σ’ αυτόν τον πόλεμο, όχι εμείς…

Τάδε έφη η κυρία Kajsa Ollongen, υπ.αμ. της ολλανδίας, μιλώντας στο «φόρουμ ασφαλείας της Βαρσοβίας στις 3 Οκτώβρη του 2023 – πριν την “έκρηξη” στη Μέση Ανατολή. Και εξέφρασε με τον τρόπο της αυτό το κράμα ιμπεριαλισμού και ρατσισμού που είναι σύμφυτο με την πρωτοκοσμική, δυτική «ανωτερότητα» επί αιώνες.

Θα θυμάστε πως όταν οι πρώτες χιλιάδες προσφύγων απ’ την ουκρανία, μετά την ρωσική εισβολή στις 24 Φλεβάρη του 2022, άρχισαν να φτάνουν σε «ευρωπαϊκό έδαφος» (και το ουκρανικό ευρωπαϊκό είναι) η φιλάνθρωπη αντίδραση των δημαγωγών ήταν: Ωωωω! Αυτοί είναι λευκοί, ξανθοί, με γαλάζια μάτια, όπως εμείς! Δεν είναι σαν τους άλλους τους μαυριδερούς… Πράγμα που σήμαινε ότι «ανοίγουμε την αγκαλιά μας σ’ αυτούς που είναι σαν εμάς, λευκοί, ξανθοί, με γαλάζια μάτια, και δεν τους ρίχνουμε κλωτσιές όπως στους άλλους, τους μαυριδερούς…»

Αυτή ήταν η μία όψη της «δυτικής ανώτερης φιλοξενίας». Η άλλη, η κυρίως όψη, είναι εκείνη που εξέφρασε η κυρία Ollongen (και πολλοί άλλοι, έμμεσα ή και λιγότερο έμμεσα): ό,τι χρώμα και να είστε, το βασικό είναι πως είστε πολύ φτηνοί, μας στοιχίζεται ελάχιστα, για να φτιάξουμε «αναχώματα» με τα κορμιά / πτώματά σας, ώστε να μην απειλεί η ρωσία… Κι ας αφήσουμε προς στιγμή στην άκρη πόσο «απειλητική» ήταν η Μόσχα για το νατο τον Φλεβάρη του 2014, όταν και πάλι οι ουκρανοί ήταν «πολύ φτηνοί» ώστε να τους καθορίζουν οι πληρωμένοι απ’ τις ηπα και τους συμμάχους τους ελεύθεροι σκοπευτές, για να ολοκληρωθεί το φασιστικό πραξικόπημα της Maidan στο Κίεβο… Ή, πάλι, το πόσο «απειλητική» ήταν τον Δεκέμβρη του 2019…

Το ερώτημα είναι πόσες φορές πρέπει να ακούσουν οι ουκρανοί και οι ουκρανές τις έγνοιες της κάθε κυρίας Ollongen, του κάθε Borrel, της κάθε αγαπημένης Annalena, του κάθε Παρωπίδα και του κάθε don Rico, για να αποφασίσουν ότι αφού πρώτα ξεφορτωθούν τα φασιστοκαθάρματα που τους κυβερνούν σκοτώνοντάς τους και τους σκοτώνουν κυβερνώντας τους, θα πρέπει να ανοίξουν τους λογαριασμούς μ’ όλους αυτούς που τους θεωρούν «έναν πολύ φτηνό τρόπο»… Για οτιδήποτε.

Υπόγειες κινήσεις υπάρχουν… Αλλά ως τώρα παραμένουν υπόγειες. Εν τω μεταξύ ο «πολύ φτηνός θάνατος» προελαύνει…

Ο αιώνιος εχθρός

Δευτέρα 2 Οκτώβρη>> Το γεγονός ότι οι ισλαμοδημοκράτες στην Άγκυρα, απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα, δήλωναν τον προσανατολισμό τους στην ένταξη στην ε.ε. ποτέ δεν ήταν κυριολεκτικό. Το τουρκικό κράτος / κεφάλαιο περισσότερα θα είχε να χάσει παρά να ωφεληθεί αν έπρεπε να υπακούει, για παράδειγμα, στην κυρία Ursula. Για τους ισλαμοδημοκράτες η «προοπτική ένταξης» είχε ένα κοντοπρόθεσμο και έναν μεσοπρόθεσμο στόχο. Να στηριχτούν οι (αντιχουντικές) μεταρρυθμίσεις που προώθησαν (αυτός ήταν ο πιο κοντινός) και να αποκτήσει το τουρκικό κεφάλαιο προνομιακές σχέσεις με τα ευρωπαϊκά (ο μεσοπρόθεσμος).

Τα χρόνια πέρασαν. Το πρώτο (ο εκσυγχρονισμός, οι μεταρρυθμίσεις) ολοκληρώθηκε, αν και μετά το πραξικόπημα του 2016, αποτυχημένο μεν αλλά πραξικόπημα, μια κάποια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» επιβλέπει τους θεσμούς – ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Το δεύτερο έχει προχωρήσει σε πολύ ευρύτερο ορίζοντα. Αφενός η επιλογή υποτίμησης της λίρας (άρα και της σχετικής υποτίμησης της εργασίας) έχει κάνει τον τουρκικό καπιταλισμό μια «μικρή κίνα». Αφετέρου οι σχέσεις της Άγκυρας με το ευρασιατικό project, οικονομικές και όχι μόνο, έχουν ανοίξει νέους ορίζοντες, ορίζοντες που δεν υπήρχαν το 2002, το 2005 ή το 2010.

Συνεπώς οι χθεσινές δηλώσεις του Erdogan στο κοινοβούλιο όχι μόνο δεν είναι περίεργες, αλλά μάλλον πρέπει να εννοηθούν μέσα στους καινούργιους υπό διαμόρφωση παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ένας κάποιος πόλεμος 1

Δευτέρα 25 Σεπτέμβρη>> Είναι ο πιο τηλε-οπτικοποιημένος πόλεμος στην ιστορία του είδους μας. Ανά πάσα στιγμή όποιος ενδιαφέρεται μπορεί όχι απλά να μάθει αλλά να δει πλάνα απ’ τις πιο πρόσφατες μάχες. Πλάνα από drones∙ πλάνα απ’ τα κινητά στρατιωτών∙ πλάνα από βομβαρδιστικά ελικόπτερα∙ πλάνα με αιχμαλώτους∙ πλάνα με πτώματα∙ ανατινάξεις τανκς, κτιρίων, πλοίων∙ live χάρτες… Είναι ο πόλεμος που γέννησε ένα καινούργιο είδος καταναλωτών θανάτου: τους στρατηγούς του πληκτρολογίου, που ξέρουν τι θα γίνει, γιατί δεν έγινε εκείνο που δεν έγινε, πως πρέπει να κινηθούν οι μεν και πως οι δε… (Μέχρι να πέσουν βόμβες δίπλα στο σχολείο των παιδιών ή στην κοντινή γωνία ο πόλεμος εννοείται σαν video game…)

Είναι ένας πόλεμος που στην αρχή του και επί μήνες χαιρετίστηκε με πάθος απ’ τους δυτικούς αιχμάλωτους υπηκόους (την μεγάλη πλειοψηφία τους): έφτασαν να ζητούν ακόμα και την κατάργηση του γράμματος Ζ απ’ τα αλφάβητά τους… Αλλά είναι επίσης ένας πόλεμος που βρίσκεται μόνο στην αρχή του∙ κι αν η ως τώρα «μη προβλεπόμενη» εξέλιξή του επηρεάζει ήδη λιγότερο ή περισσότερο τις ζωές των μαζών (των παθητικών μαζών…) στην ευρώπη, δεν έχουν (δεν έχουμε) δει τίποτα ακόμα.

… Θα είμαι πολύ ξεκάθαρος, είναι η Ρωσία που θα υποφέρει, όχι η Ευρώπη. Η Ευρώπη μπορεί πρακτικά να έχει λίγο παραπάνω πληθωρισμό, ίσως επειδή οι τιμές του φυσικού αερίου θα αυξηθούν λίγο, αλλά είναι η Ρωσία που θα υποφέρει, είναι η ρωσική οικονομία που θα υποφέρει. Και είναι το ρωσικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που θα καταρρεύσει μπροστά στα μάτια μας. Η Ευρώπη, την μόνη συνέπεια που θα έχει τις ερχόμενες εβδομάδες, είναι μια μικρή άνοδος των τιμών, εξαρτώμενη απ’ την αύξηση των τιμών στην ενέργεια…

… Ναι, οι κυρώσεις είναι αποτελεσματικές. Οι οικονομικές και χρηματοπιστωτικές κυρώσεις είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές. Και δεν θέλω να υπάρχει καμία αμφιθυμία σχετικά με την ευρωπαϊκή αποφασιστικότητα σ’ αυτό το θέμα. Θα κάνουνε έναν ολοκληρωτικό οικονομικό και χρηματοπιστωτικό πόλεμο κατά της Ρωσίας. Η οικονομική και χρηματοπιστωτική ισορροπία δυνάμεων είναι απόλυτα υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει μπει στη διαδικασία να ανακαλύψει την οικονομική της δύναμη…

… Θα έχουμε μια συνάντηση των G7 το απόγευμα, και έχω καλέσει μια συνάντηση των ευρωπαίων υπουργών οικονομικών αύριο, για να εξασφαλίσουμε την σωστή εφαρμογή των κυρώσεων. Πρέπει οι κυρώσεις να κτυπήσουν γρήγορα, πρέπει να κτυπήσουν σκληρά, και όπως είπες ήδη, μπορούμε να δούμε τα αποτελέσματα. Το ρούβλι έχει καταρρεύσει κατά 30%. Τα συναλλαγματικά αποθέματα της Ρωσίας λιώνουν σα χιόνι κάτω απ’ τον ήλιο, και το διάσημο πολεμικό σεντούκι του Vladimir Putin έχει ήδη πιάσει πάτο. Βλέπουμε κατάρρευση της αγοράς, βλέπουμε επίσης αύξηση του πληθωρισμού. Θα δούμε ουρές Ρώσων να προσπαθούν να βγάλουν ρευστό απ’ τις τράπεζες. Κι ύστερα η κεντρική τράπεζα δεν θα έχει άλλη επιλογή απ’ το να αυξήσει τα επιτόκια από το 10 στο 20%, που σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις δεν θα μπορούν να δανειστούν παρά μόνο με πολύ υψηλά επιτόκια, δεν θα μπορούν να επενδύσουν, δεν θα μπορούν να αναπτύξουν την οικονομία. Έτσι θα προκαλέσουμε την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας. Πρέπει να κτυπήσουμε σκληρά…

Αυτά έλεγε μεταξύ άλλων ο Bruno Le Maire, ο γάλλος υπουργός οικονομικών και ανάκαμψης, σε συνέντευξή του στο info στις 1 Μάρτη 2022.

Είναι εύκολο να διαπιστώσει ο καθένας την λύσσα («θα κάνουμε ολοκληρωτικό οικονομικό και χρηματοπιστωτικό πόλεμο»), τις βεβαιότητες περί γρήγορης νίκης («θα κτυπήσουμε μέσω των κυρώσεων γρήγορα και σκληρά»)∙ εν πάσει περιπτώσει την γαλλική (και γενικά δυτική) θριαμβολογία μια μόλις βδομάδα μετά την ρωσική εισβολή στην ουκρανία. Ήταν 1 Μάρτη του 2022…

Αυτό ήταν το δυτικό σχέδιο:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Brics 1

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο μπορεί να παριστάνει το αδιάφορο… αλλά οι βασικοί σύμμαχοί του ανησυχούν όλο και περισσότερο. Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο μπορεί επίσης να ονομάζει «υβριδικό πόλεμο» δασικές φωτιές που δεν μπορεί να σβήσει… αλλά η πολιτική / γεωπολιτική / γεωοικονομική διάσταση του 4ου παγκόσμιου πολέμου (διάσταση που φωτίζει με διαφορετικό τρόπο την γελοιότητα της τρυφερότητας με το φασιστικό καθεστώς του Κιέβου…), «υβριδική» ή όχι, γίνεται όλο και πιο απειλητική – για τα δυτικά αφεντικά, τα κράτη τους, τους καπιταλισμούς τους.

Πρώτα απ’ όλα μια εξήγηση για τους αρχάριους. BRICS είναι τα λατινικά αρχικά των καπιταλιστικών κρατών βραζιλία, ρωσία, ινδία, κίνα και νότια αφρική. Μετά από προπαρασκευαστικές κινήσεις, οι πρωτοκλασσάτες πολιτικές βιτρίνες των 4 πρώτων εγκαινίασαν τον Ιούνη του 2009 ένα είδος (πολιτικο)οικονομικού συνεταιρισμού / κοινοπραξίας για τον συντονισμό των οικονομικών σχέσεων μεταξύ τους και, επιπλέον, για την διαμόρφωση ενός καινούργιου «κέντρου» θεσμών και ενεργειών με παγκόσμια ακτινοβολία και (ενδιάμενο στόχο) την παράκαμψη της δολαριοκρατούμενους παγκόσμιας «οικονομίας». Στα τέλη του 2010 εντάχτηκε και η νότια αφρική, οπότε το ως τότε bric έγινε brics. Τα ως τώρα επιτεύγματά τους τους δεν είναι αμελητέα, αν τα δει κάποιος απ’ την σκοπιά της όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών του 21ου αιώνα. Το 2015 εγκαινίασαν την «νέα αναπτυξιακή τράπεζα» (new development bank), με αρχικούς μετόχους τις κεντρικές τράπεζες των 5 κρατών, και σκοπό την δανειοδότηση έργων υποδομής στον «καπιταλιστικό νότο» (ασία, αφρική, λατινική αμερική) χωρίς πολιτικές προϋποθέσεις και όρους: project σαφώς αντίπαλο με τα δυτικά δντ/παγκόσμια τράπεζα. Και πάλι το 2015 διαμόρφωσαν ένα πλαίσιο αλληλοϋποστήριξης των εθνικών νομισμάτων τους: συμφωνία σαφώς αντίπαλη προς το δντ. Εν τέλει, εκείνη την ίδια χρονιά, άρχισαν την τεχνική συζήτηση για την χρήση των εθνικών νομισμάτων στις μεταξύ τους συναλλαγές: κίνηση σαφώς αντίπαλη προς το δυτικοκρατούμενο swift…

Με δυο λόγια οι brics, χωρίς να είναι στρατιωτική συμμαχία, είναι μια ιδιαίτερη σοβαρή αιχμή-του-δόρατος για την καταστροφή (ή, έστω, τον σημαντικό περιορισμό) της αμερικανικής (και δυτικής) καπιταλιστικής κυριαρχίας στον πλανήτη. Όχι αντικαπιταλιστική αιχμή! Καπιταλιστικότατη – αλλά από διαφορετικά αφεντικά.

Brics 2

Οι δύο γιγαντο-οθόνες με την ανεγκέφαλη αλεπού, είναι μόνο συμβολικές: ο Putin συμμετείχε στη σύνοδο από μακριά – από κοντά ήταν ο Lavrov.

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Όταν το 2022 τα δυτικά αφεντικά θεώρησαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να εξαπολύσουν ένα μπαράζ «οικονομικών τιμωριών» κατά της Μόσχας (κλιμακώνοντας «κυρώσεις» που είχαν αρχίσει να επιβάλουν απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα με κάθε ευκαιρία…) νόμιζαν ότι θα γονατίσουν / διαλύσουν τον έναν απ’ τους τρεις πυρηνικούς συνεταίρους των brics, ώστε να «περιποιηθούν» στη συνέχεια τον δεύτερον… Νόμιζαν…

Εκείνο που πέτυχαν ήταν το ακριβώς αντίθετο: επιτάχυναν τις φυγόκεντρες τάσεις στην «παγκόσμια τάξη» του 1990 – 2000! Το project brics αντί να αδυνατίσει έγινε ελκυστικό για όλο και μεγαλύτερο μέρος των καπιταλιστικών κρατών του πλανήτη – εκτός δύσης φυσικά – το οποίο συνυπολογίζει πως ούτε στρατιωτικά (: νατο) μπορεί να επιβληθεί πια η ηγεμονία της δύσης, βλέποντας το τι συμβαίνει (και) στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Κι έτσι, στην πρόσφατη (22 – 25 Αυγούστου) σύνοδο των βασικών μελών / κρατών στο Γιοχάνεσμπουργκ, τα 5 μέλη έγιναν 11! Με την είσοδο στον συνεταιρισμό των: αργεντινή, αίγυπτος, αιθιοπία, ιράν, σαουδική αραβία και ενωμένα αραβικά εμιράτα… Ενώ αναμένονται του χρόνου κι άλλες προσχωρήσεις: οι αιτήσεις είναι πολλές!

Δεν πρόκειται για γκαλερί δημοκρατιών, όχι! Αλλά δεν υπάρχουν πλέον δημοκρατίες, ούτε στη δύση: μόνο ολιγαρχίες, όλο και περισσότερο επιθετικές, αυταρχικές, πολεμοκάπηλες. Πρόκειται για συγκέντρωση καπιταλιστικών κρατών των οποίων τα συμφέροντα στην αφετηρία της 4ης βιομηχανικής επανάστασης ΔΕΝ εξυπηρετούνται πια από τον υπό δυτικό έλεγχο χρηματοπιστωτισμό και τα καλούδια του (την δυτική εκδοχή της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης»), αλλά με παραγωγή εμπορευμάτων, ακόμα κι αν πρόκειται για πρώτες ύλες.

Πρόκειται για σύγκρουση / αναμέτρηση δύο διαφορετικών καπιταλιστικών εκδοχών, με την μία («το χρήμα γεννάει χρήμα») σ’ όλες τις μορφές της να χάνει διαρκώς έδαφος, μεταφορικά και κυριολεκτικά, και την άλλη («η παραγωγή είναι η αξία») να κερδίζει.

Τι σημαίνουν αυτά;

Κατ’ αρχήν, για να το ξεκαθαρίσουμε: αν η λέξη «παγκοσμιοποίηση» έχει πραγματικό νόημα, τότε αυτό είναι δομικά σύμφυτο με τον καπιταλισμό σα σύστημα! Πολλοί, πάρα πολλοί, το έχουν ξεχάσει ή αδιαφορούν λόγω της γενικής αποβλάκωσης. Αλλά όταν εκείνοι οι πρώτοι σοσιαλιστές, κάπου στον 19ο αιώνα, διακήρυσσαν προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! αυτό ακριβώς ήξεραν καλά. Ότι το προλεταριάτο (που δημιουργείται απ’ τον καπιταλισμό) είναι τόσο παγκόσμιο όσο και ο «δημιουργός» του!

Εκείνο λοιπόν που βρίσκεται σε εξέλιξη, μια εντελώς συγκρουσιακή ενδοκαπιταλιστικά εξέλιξη, είναι

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Απώθηση και χειραγώγηση 1

Δευτέρα 31 Ιούλη>> Η σχεδόν καθολική σιωπή που συνεχίζει να σκεπάζει τις φονικές και νοσηρές συνέπειες της γενετικής μηχανικής τύπου mRNA πλατφόρμες δείχνει κάτι που το θεωρούμε τρομακτικό τόσο από κοινωνική όσο και από ιδεολογική και εν τέλει πολιτική άποψη: μια απίστευτη σε έκταση, βάθος και διάρκεια μαζική απώθηση της πραγματικότητας, η οποία (πραγματικότητα) δεν εξαντλείται στην τρομοεκστρατεία και την επίθεση των γενετιστών∙ ωστόσο αυτά είναι κορυφαίες αποδείξεις της απώθησης.

Αν υπήρχε σήμερα η Σχολή της Φραγκφούρτης θα έγραφε τόμους με παρατηρήσεις, συμπεράσματα και εκτιμήσεις για τις αιτίες και το εξαιρετικά επικίνδυνο μέλλον αυτής της κατάστασης. Δεν υπάρχει∙ μόνο σκόρπιες αγωνίες. Αυτό που για τις «πρωτοκοσμικές και αναπτυγμένες» κατά κύριο λόγο κοινωνίες είναι η μαζική αποστροφή του βλέμματος απ’ το πρόσφατο παρελθόν και το εγγύς μέλλον (τους) είναι για τα αφεντικά (τους) μια μοναδική ευκαιρία χειραγώγησης. Που δεν την αφήνουν να πάει χαμένη.

Στις 6 Ιούλη (πριν 3,5 βδομάδες) η θρυλική «ευρωπαϊκή επιτροπή» κατέθεσε τις τελικές της προτάσεις για την «απελευθέρωση της γενετικής μηχανικής» (δηλαδή των μεταλλάξεων) σε όλα τα καλλιεργούμενα φυτά. (Δεν θα αργήσει να γίνει το ίδιο και για τα ζώα).

Καινούργια κόλπα…

Αφότου η ίδια «επιτροπή» πριν 3 χρόνια (στις 10 Ιούλη του 2020), αλλά και το «ευρωπαϊκό συμβούλιο», δηλαδή οι κεντρικές πολιτικές βιτρίνες της ε.ε. (στις 14 Ιούλη του 2020 – περισσότερα επ’ αυτών διάσπαρτα στην ασταμάτητη μηχανή, ενδεικτικά mutate yourself, είναι η γενετική μηχανική ηλίθιε, 7 Απρίλη 2022) κατάργησαν ουσιαστικά την αυστηρή ευρωπαϊκή νομοθεσία που απαγόρευε την απελευθέρωση γενετικά τροποιημένων οργανισμών έτσι ώστε να γίνει «νόμιμο» το να επιβληθούν οι mRNA πλατφόρμες στο ανθρώπινο είδος, από την στιγμή δηλαδή που το «κεντρικό κάστρο (το ανθρώπινο σώμα) έπεσε» στα νύχια του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, και «έπεσε» χωρίς έστω εκ των υστέρων, ως τώρα, να ξανασηκωθεί και να πολεμήσει με την αποφασιστικότητα και την ένταση που πρέπει, ήταν σαφές (σ’ εμάς) ότι όλοι οι δρόμοι άνοιξαν για τους γενετιστές, τα αφεντικά τους, την απαλλοτρίωση κάθε μορφής ζωής «εμπορικά αξιοποιήσιμης» στον πλανήτη.

Όπως συμβαίνει κατά κόρον σε όλο το φάσμα της δημαγωγικής διαστροφής της πραγματικότητας, έτσι και στα σχέδια της commission το θέμα δεν είναι οι GMO, οι genetic modified organisms (γενετικά μεταλλαγμένοι οργανισμοί), αλλά οι NGT, οι new genomics techniques (νέες γονιδιακές τεχνικές). Δύο τουλάχιστον είναι οι λόγοι αυτής της φραστικής «μετατόπισης». Πρώτον τα αρχικά GMO κουβαλούν όλη την μνήμη των αγώνων (σ’ όλον τον πλανήτη) κατά των μεταλλαγμένων και των φαρμακομαφιών που τα προωθούν. Δεύτερον, η μετατόπιση από τους (γενετικά αλλοτριωμένους) οργανισμούς στις τεχνικές (της γενετικής τους αλλοτρίωσης) έχει στόχο να μεταθέσει την (κοινωνική) προσοχή απ’ την «τύχη του ζωντανού» στις «δυνατότητες της τεχνολογίας». Στις οποίες ορκίζονται όλοι οι τσατσορούφιανοι του συστήματος.

Μακριά απ’ την κοινωνική εποπτεία και έχοντας δίπλα της όλα τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος (που πληρώνουν αδρά τους υψηλόβαθμους λακέδες τους…) η «επιτροπή» επιδεικνύει το απεριόριστο θράσος όσων θεωρούν εαυτούς νικητές της τρομοεκστρατείας 2020 – 2022. Προσέξτε ορισμό:

…Ένα φυτό NGT θεωρείται ισοδύναμο με τα συμβατικά φυτά όταν διαφέρει από ένα παρόμοιο / μητρικό φυτό κατά όχι περισσότερες από 20 γενετικές τροποποιήσεις… σε οποιαδήποτε αλληλουχία DNA που έχει ομοιότητα με την θέση / στόχο όπως αυτή μπορεί να προβλεφτεί με βιο-πληροφορικά εργαλεία.

– υποκατάσταση ή εισαγωγή όχι περισσότερων από 20 νουκλεοτίδια∙

– διαγραφή οποιουδήποτε αριθμού νουκλεοτιδίων∙

…

– στοχευμένη αντιστροφή μιας αλληλουχίας οποιουδήποτε αριθμού νουκλεοτιδίων∙

– οποιαδήποτε άλλη στοχευμένη μετάλλαξη οποιουδήποτε μεγέθους, με την προϋπόθεση ότι οι αλληλουχίες του DNA που προκύπτουν υπάρχουν ήδη (πιθανότητα με μεταλλάξεις που ήδη υπάρχουν) σε κάποιο είδος στη γονιδιακή δεξαμενή του καλλιεργητή.

Αυτή η ισοδυναμία (σύμφωνα με τις προτάσεις της «επιτροπής») σημαίνει πως οποιοσδήποτε φυτικός οργανισμός έχει υποστεί έως 20 εργαστηριακές μεταλλάξεις θεωρείται «φυσικός» και δεν απαιτείται καμία δοκιμή και καμία έρευνα για τις συνέπειες της απελευθέρωσής του στη φύση!!! Τέλεια!!! Οι γενετιστές και τα αφεντικά τους θα κάνουν (ή έτσι θα λένε) έως 20 μεταλλάξεις την φορά – ανεξέλεγκτοι, χαρούμενοι, μετρώντας δισεκατομύρια (και καταστροφές…) Πρόκειται για μέρος της εκστρατείας «φυσικοποίησης – του – μηχανικού» (εν προκειμένου των βιοτεχνολογιών), ή όπως το είπαν ξανά και ξανά, για τη «νέα κανονικότητα»….

Επιπλέον η «επιτροπή» διευκολύνει σε βαθμό κατά-συρροή-κακουργήματος τις βιοτεχνολογικές επιχειρήσεις να σπρώξουν στην κατανάλωση τις κατασκευές τους. Αν μέχρι 20 μεταλλάξεις στο στάρι (για παράδειγμα) θεωρούνται «ισοδύναμες» με το κανονικό στάρι και άρα «ακίνδυνες», δεν χρειάζεται καμία σήμανση ούτε στα αλεύρια, ούτε στα σχετικά προϊόντα… Σκάστε και φάτε τα!!!

Η «ουσιαστική ισοδυναμία» των μεταλλαγμένων με τα κανονικά είδη δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενη ιδέα. Είχε χρησιμοποιηθεί στην πρώτη νομοθεσία της ε.ε. για τους GMO την δεκαετία του ’90, για να απορριφθεί στη συνέχεια κάτω και απ’ την πίεση του κινήματος ως αντιεπιστημονική, αναξιόπιστη και παραπλανητική.

Επανέρχεται τώρα με καμάρι αφού…

Εν τω μεταξύ, για μεγαλύτερη διευκόλυνση των γενετιστών και του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, εισάγεται στο «σκεπτικό» της «επιτροπής» η έννοια της γονιδιακής δεξαμενής που έχει στη διάθεσή του ο «εκτροφέας» (στην πραγματικότητα η βιομηχανία της γενετικής…).

Γνωρίζετε ήδη την κοινή δεξαμενή της δημιουργικής λογιστικής θανάτου, έτσι δεν είναι; Τι είναι η γονιδιακή δεξαμενή (gene pool); Είναι οτιδήποτε μπορεί να ισχυριστεί ένας γενετιστής (τα αφεντικά του) ότι το «βρήκε» σε μια άλλη ποικιλία του φυτού που θα μεταλλαχτεί… ποικιλία που μπορεί να έχει μεταλλαχτεί σε μια προηγούμενη φάση… Φυσικά εκτός απ’ τους ειδικούς του συμπλέγματος κανείς άλλος δεν μπορεί να ελέγξει τι «βρέθηκε», που, και πως∙ επιπλέον οι πατέντες θα κρύβουν ακόμα καλύτερα το βάθος, το πλάτος και το περιεχόμενο της gene pool!

Για την δημαγωγία όμως και για την «αθώωση» όλων αυτών τα γενετικών κατασκευών / κακουργημάτων, για την μαζική κατανάλωση / αποπροσανατολισμό, η γονιδιακή δεξαμενή θα παίζει τον ρόλο του πλυντηρίου!!! «Μα τι λέτε; Αγοράστε το! Είναι ασφαλές και αποτελεσματικό! Δεν είναι μεταλλαγμένο… Απλά το βρήκαμε στην ‘γενετική δεξαμενή’ και το βγάλαμε από ‘κει. Μα ελάτε τώρα: μην είστε οπισθοδρομικοί και αντεπιστημονικοί!!!…»

Απώθηση και χειραγώγηση 2

Δευτέρα 31 Ιούλη>> Είναι αυτά τα λάφυρα αρκετά μετά την «πτώση του ανθρώπινου» στα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και την μαζική απώθηση / σιωπή για την καταστροφική πραγματικότητα της γενετικής μηχανικής; Όχι, δεν είναι!!!

Οι φονικές ή/και σακατευτικές «παρενέργειες» των mRNA πλατφορμών σε εκατομμύρια μέλη του είδους μας έχουν κουκουλωθεί με τον πιο πρόστυχο τρόπο τόσο απ’ το μεγαλύτερο μέρος των «ειδικών» (: γιατρών) όσο και απ’ τα δυτικά κράτη. Σ’ αυτό ακριβώς το μοτίβο, το οποίο προφανώς θεωρείται «πετυχημένο», σύμφωνα με την πρόταση της «επιτροπής» (σελίδα 1 – 2):

… Η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) κατέληξε στο συμπέρασμα πως σε ότι αφορά τους κινδύνους για την υγεία ανθρώπων και ζώων και του περιβάλλοντος, δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κίνδυνοι απ’ την στοχευμένη μεταλλαξιογένεση και την «ιδιο-τροποποίηση» (cisgenesis). H EFSA επίσης έχει συμπεράνει ότι στη στοχευμένη μεταλλαξιογένεση η πιθανότητα ανεπιθύμητων επιπτώσεων όπως οι (γενετικές) παρενέργειες, μπορεί να είναι σημαντικά μικρότερη απ’ ότι στη (γενετική) διασταύρωση διαφορετικών ειδών ή στη συμβατική καλλιέργεια. Κατά συνέπεια, εξαιτίας του πως δουλεύουν αυτές οι καινοτόμες τεχνικές, και σε σύγκριση με την (γενετική) διασταύρωση διαφορετικών ειδών, μπορεί να χρειάζεται μικρότερη ποσότητα δεδομένων για την εκτίμηση κινδύνου απ’ αυτά τα φυτά και τα προϊόντα που παράγονται με αυτά ως πρώτη ύλη…

Ποιες είναι οι «καινοτόμες τεχνικές» που δεν χρειάζονται και πολύ ψάξιμο για το αν είναι επικίνδυνες; Η πιο γνωστή είναι η γενετική κοπτοραπτική CRISPR/Cas9: κόβεις ένα κομμάτι από έναν ή και τους δύο κλώνους του DNA και αντικαθιστάς το κομμάτι που πετάς μ’ ένα άλλο, τεχνικά κατασκευασμένο. Είναι όμως εδώ και χρόνια επιστημονικά (βιοτεχνολογικά) αποδεδεδειγμένο ότι αυτή η «τεχνική» προκαλεί αδέσποτες κοπές και μεταλλάξεις σε διάφορα σημεία του dna, αφού το dna δεν είναι ένα σύνολο κρίκων (όπως υποστηρίζουν και πουλάνε οι έμποροι της ζωής) όπου μπορείς να αλλάζεις κομμάτια κατά βούληση, αλλά ένα ενιαίο σύνολο που αντιδρά συνολικά σε οποιαδήποτε «επίθεση»!!!*

Προκειμένου να σπρώξει τα θωρακισμένα των βιοτεχνολόγων στη «λεωφόρο της ανάπτυξης» η commission πουλάει το παραμύθι ότι οι «νέες γονιδιακές τεχνικές» είναι καλύτερες απ’ τις παλιές (των GMO…) – απλά επειδή είναι καινούργιες – κι έτσι δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανησυχία για τις παρενέργειες. Η αλήθεια είναι αντίθετη: η γενετική μηχανική παραμένει αυθαίρετη (στις παραδοχές της), ανεξέλεγκτη (στις συνέπειές της), και επικίνδυνη (για κάθε μορφή ζωής) όσο ήταν και πριν 20, 30 ή 40 χρόνια. Τα μόνα που έχουν αλλάξει υπέρ της είναι εκείνα που δεν έχουν σχέση με την ίδια αλλά με το καπιταλιστικό σύστημα και τους υπηκόους του συνολικά:

α) Πρώτον, ότι κατάφερε να επιβληθεί σε μεγάλο μέρος των πρωτοκοσμικών πληθυσμών μέσω βίας και τερατωδών ψεμάτων με τις mRNA πλατφόρμες∙

β) Δεύτερον, ότι έχει καταφέρει ως τώρα να κρύψει το μαζικό έγκλημα των φαρμακομαφιόζων∙

γ) Τρίτον, υπάρχει ένας επεκτεινόμενος (και κατάλληλα καλλιεργούμενος) τεχνο-φετιχισμός∙

δ) Τέταρτο και χειρότερο, ότι η κοινωνική μηχανική (οι μαζικές απωθήσεις, η μαζική χρήση αντικαταθλιπτικών και η μαζική νηπιοποίηση των ενηλίκων υπηκόων) δουλεύει ακόμα καλά!

Εν τω μεταξύ και οι συμβατικές καλλιέργειες βαφτίζονται απ’ την commission επικίνδυνες, και μάλιστα περισσότερο απ’ τις «νέες» βιοτεχνολογικές! Είναι το πολιτικό ισοδύναμο της διακήρυξης του ΠΟΥ ότι το φυσικό ανοσοποιητικό είναι αναξιόπιστο, και ότι η φυσική ανοσία που αποκτάει ο ζωντανός οργανισμός απ’ την έκθεσή του σ’ έναν νοσογόνο παράγοντα είναι επικίνδυνη∙ ενώ, αντίθετα (είπαν οι χρυσοκάνθαροι γραφειοκράτες του συμπλέγματος…) οι mRNA πλατφόρμες είναι η τέλεια προστασία…

Τα μαχαίρια του κεφάλαιου, τα μαχαίρια της 4ης βιομηχανικής καπιταλιστικής επανάστασης, δεν έχουν φτάσει απλά στα κόκκαλά μας… Τα τσακίζουν…

(* Περισσότερα στο cyborg 8, Φλεβάρης 2017, γενετική κοπτοραπτική: το μεγάλο κόλπο και στο cyborg 13, Οκτώβρης 2018, crispr/cas9: το «ψαλίδι του θεού» είναι αδέσποτο)

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 31 Ιούλη>> Μπορούμε να δεχτούμε σα δεδομένο ότι σε κάθε πόλεμο (ακόμα και σε πολέμους «κατά του αόρατου εχθρού»…) η παραπληροφόρηση, η αποπληροφόρηση, η διαστρέβλωση, τα ψέματα κάθε είδους, είναι στην ημερήσια διάταξη εκείνων που κατέχουν εξουσία / εξουσίες – ειδικά όταν τα πράγματα-δεν-πάνε-καλά. Αυτή η παραδοχή μας απαλλάσσει από ηθικολογικές ενστάσεις και άχρηστη αγανάκτηση.

Όμως για να έχει κάποια αποτελεσματικότητα η «συσκότιση» απ’ την μεριά οποιουδήποτε συστήματος εξουσίας, σε οποιονδήποτε πόλεμο, θα πρέπει να είναι αδύνατη ή, έστω, εξαιρετικά δύσκολη η γνώση του τι λέει «η άλλη πλευρά», ακόμα κι αν λέει τα δικά της ψέματα. Με άλλα λόγια το κοινότοπο: η συσκότιση και η διαστρέβλωση είναι η άλλη πλευρά της λογοκρισίας∙ αν η δεύτερη δεν είναι πετυχημένη, τότε και οι πρώτες μπορεί να καταντήσουν εξουσιαστική γελοιότητα.

Με την εισβολή του ρωσικού στρατού στην ουκρανική επικράτεια πριν σχεδόν 1,5 χρόνο, ένα απ’ αυτά που έκαναν τα δυτικά αφεντικά ήταν να απαγορεύσουν την ιντερνετική πρόσβαση σε δύο ρωσικά κανάλια, το sputnik και το rt, έτσι ώστε «να μην εκτίθενται οι – παίδες – δυτικοί στην προπαγάνδα της Μόσχας». Αναμενόμενη ενέργεια λογοκρισίας… μόνο που ήταν αποτυχημένη «από κούνια». Πρώτον επειδή όποιος θέλει να έχει πρόσβαση στα «απαγορευμένα» μπορεί να το κάνει εύκολα μέσω VPN∙ και (κυρίως) δεύτερον, επειδή η «ρωσική άποψη» (με τις δικές της σκοπιμότητες) είναι διαθέσιμη διαδικτυακά από πολλές και διαφορετικές μεριές, έτσι ώστε κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να συγκρίνει, ακόμα κι αν πρέπει να συγκρίνει αντίπαλα ψέματα και αντίπαλες συσκοτίσεις.

Γίνεται γι’ αυτό όλο και πιο γελοία ή, γίνεται όλο και πιο έντονα η σημαδούρα της ως τώρα ανομολόγητης δυτικής (νατοϊκής) αποτυχίας η δυτική καθεστωτική προσπάθεια να παρουσιάζεται το άσπρο μαύρο στο ουκρανικό πεδίο μάχης: εκείνοι που αδιαφορούν (η μεγάλη μάζα των δυτικών αιχμάλωτων) δεν ασχολούνται καν και καν∙ κι όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να μάθουν, ακόμα και από «πρώτο χέρι»!

Για παράδειγμα, αυτός ο αμερικάνος βαθυκρατικός που είναι διορισμένος υπ.εξ., ο Παρωπίδας, πριν 8 μέρες, στις 23 Ιούλη, μιλώντας για την θρυλική «ουκρανική αντεπίθεση» που ξεκίνησε στις 4 Ιούνη, είχε την έμπνευση να πει ότι

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ουκρανικό πεδίο μάχης: 4ος παγκόσμιος…

Ο Ben Wallace είναι ο πολεποκάπηλος υπ.αμ. της αυτού μεγαλειότητας στο Λονδίνο που πρόκειται σύντομα να παραιτηθεί. Να τι δήλωσε πριν λίγες μέρες: «Η Ουκρανία έχει γίνει με τραγικό τρόπο ένα εργαστήριο μελέτης της απόδοσης των όπλων μας. Εκεί έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν πραγματικά επιθετικό αντίπαλο, οπότε είναι πολύ καλύτερες οι συνθήκες για να δοκιμάσουμε την ποιότητά τους. Θα ήταν μεγάλη ανοησία να αγνοήσουμε τα μαθήματα από εκεί….»

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Τα πιο πάνω υποδεικνύουν ίσως ότι επίκειται κάποια «κλιμάκωση» απ’ τη μεριά είτε του νατο συνολικά είτε κάποιων δυτικών κρατών στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Η ταπεινή μας άποψη είναι ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι πράγματι έντονοι, όχι όμως υποχρεωτικά λόγω των δυτικών «πρωτοβουλιών». Το κυρίως μέτωπο του 4ου παγκοσμίου πολέμου για την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της είναι στον Ειρηνικό: το Πεκίνο και οι καθόλου αμελητέες επιρροές του – αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Όταν η Ουάσιγκτον ξεκίνησε τον πόλεμο κατά της Μόσχας μέσω Κιέβου, στις αρχές του 2014 (στην πραγματικότητα νωρίτερα) οι παγκόσμιοι συσχετισμοί δύναμης δεν ήταν οι σημερινοί. Δεν χρειάζεται ηλεκτρονικό μικροσκόπιο για δει κάποιος την σημερινή διάταξη: όταν για παράδειγμα το σύνολο των πάνω από 30 λατινοαμερικάνικων κρατών απορρίπτει την ευρωπαϊκή προσπάθεια να καταγγείλουν την Μόσχα (όπως έγινε σε πρόσφατη σύνοδο «οικονομικής συνεργασίας») τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα.

Σύμφωνα με το καθεστωτικό associated press πριν μια βδομάδα, στις 18 Ιούλη:

…Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λατινικής Αμερικής ολοκλήρωσαν μια σύνοδο κορυφής που υποτίθεται ότι θα ήταν έρωτας μετά από οκτώ χρόνια χωρισμού, αλλά αντίθετα τέλειωσε την Τρίτη με επιδείνωση, λόγω της αποτυχίας να υπάρξει ομόφωνη υποστήριξη έστω και μιας ήπιας δήλωσης σχετικά με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Η ένθερμη υποστήριξη της Ευρώπης στην Ουκρανία συγκρούστηκε με την αποστασιοποιημένη ή και ουδέτερη στάση που είναι διάχυτη στην Κοινότητα των κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, των 33 μελών. Εκείνο που θα έπρεπε να είναι μια απλή λεπτομέρεια σε μια διάσκεψη κορυφής ορόσημο για τους οικονομικούς δεσμούς και τις νέες επενδύσεις έγινε το κέντρο της…

Τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια (όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα δυτικά…) θέλουν να διασώσουν την ισχύ τους σ’ έναν καπιταλισμό κόσμο που αλλάζει ραγδαία, όχι μόνο την «οικονομική» αλλά και την «πολιτική», «γεωπολιτική» και «ιδεολογική», όπως έμαθαν εδώ και αιώνες∙ και δεν μπορούν πια. Όταν ξεκινάς μια proxy εκστρατεία (κατά της Μόσχας, θεωρώντας την «αδύναμο κρίκο») για να επιβεβαιώσεις την παγκόσμια ηγεμονία σου και να φοβίσεις τους «αμφισβητίες», τους «rivals» συνολικά, και το πράγμα καταλήγει ύστερα από 8 + 1,5 χρόνια σε πανηγυρική επίδειξη των αδυναμιών και της αποτυχίας σου, το να «κλιμακώσεις» είναι μεν μια πιθανή επιλογή… αλλά μια τυφλή τέτοια. Εν τω μεταξύ ο χρόνος κυλάει όλο και πιο έντονα σε βάρος σου…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε αν ο άξονας, το νατο, θα επιχειρήσει ένα είδος «φυγής προς τα εμπρός» στο ουκρανικό πεδίο μάχης ή όχι∙ κάποια σύγχιση για το «τι κάνουμε τώρα;» έχει αρχίσει να απλώνεται και στο εσωτερικό των δυτικών καθεστώτων. Μπορούμε όμως να προβλέψουμε ότι τα μέλη του ευρασιατικού project, και οπωσδήποτε Μόσχα και Πεκίνο, έχουν στη διάθεσή τους μια γκάμα κινήσεων κρατώντας πάντα την πρωτοβουλία των κινήσεων που έχουν ήδη κατακτήσει. Και μπορούμε να προβλέψουμε επίσης ότι αυτές οι κινήσεις θα είναι τέτοιες που δεν θα φέρουν σε δύσκολη θέση τους παλιότερους και νεώτερους «εταίρους» τους σ’ όλο τον πλανήτη.

Δύσκολοι καιροί για ξεπεσμένους πρίγκηπες…