Tag: ε.ε.

“Μέσα”!

Τρίτη 29 Σεπτέμβρη. Τον Heiko Schoning, που μιλάει (και όχι μόνο) στο παρακάτω video τον ξέρετε – κάποιοι / κάποιες. Πριν ένα μήνα, την Κυριακή 30 Αυγούστου (το μονοπώλιο της αλήθειας), είχαμε παρουσιάσει ένα άλλο video, απ’ την πρώτη δημόσια εκδήλωση μιας πρωτοβουλίας γερμανών γιατρών για την «εξωκοινοβουλευτική έρευνα σχετικά με τον covid-19». Ο Schoning είναι συνιδρυτής αυτής της επιτροπής.

Βρέθηκε πριν 3 ημέρες σε μια μεγάλη διαδήλωση στο Λονδίνο, ενάντια στα πραξικοπήματα, την τρομοκρατία και τον υποχρεωτικό εμβολιασμό με την αναμενόμενη σοδειά των προϊόντων της γενετικής μηχανικής… Ήταν η μέρα του: η αστυνομία τον έδεσε. Σαν «γερμανό»; Σαν «αμφισβητία»; Σαν «γερμανό αμφισβητία»;

Τον κράτησαν μια μέρα – δεν έπαθε τίποτα σπουδαίο, εκτός απ’ το ότι η αστυνομία κατέσχεσε το κινητό του, τον υπολογιστή του και ένα βιβλίο…

Εν τω μεταξύ στο ελβετικό κοινοβούλιο αποφάσισε την επέκταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης (αυτό που στo ελλαδιστάν ο άρειος πάγος ονόμασε ιδιόμορφο Δίκαιο της Ανάγκης – με κεφαλαία πάντα…) μέχρι το τέλος του 2021. Σωστά διαβάσατε: όχι του 2020 αλλά του 2021. Αυτό σημαίνει ότι καταργείται ως τότε το σύνταγμα, αφού το «εκτελεστικό» (η κυβέρνηση και τα όργανά της) θα συνεχίσει να έχει εξω-συνταγματικές εξουσίες. Είναι ένα διαρκές πραξικόπημα με «κοινοβουλευτική κάλυψη» – μια υβριδιακή μορφή του νέου ολοκληρωτισμού, της θεμελίωσης του νεο-κρατισμού.

Μέσα στην απόφαση (21 άρθρα και πάμπολλά υπο-άρθρα) περιλαμβάνεται και η εξουσιοδότηση προς την κυβέρνηση να επιβάλει τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των ελβετών με το mRNA εμβόλιο της «εταιρείας φάντασμα» Moderna. (Το ελβετικό κράτος έχει ήδη παραγγείλει 5 εκατομύρια δόσεις απ’ το εμβόλιο που μεταλλάσσει τα ανθρώπινα κύτταρα – για το καλό της υγείας πάντα…). Πρέπει να θυμίσουμε ότι η ελβετία δεν ανήκει στην ε.ε…. αλλά επίσης ότι σε επίπεδο κορυφαίων θεσμών της ε.ε. γίνεται μεγάλη προετοιμασία για παρόμοιες πραξικοπηματικές εξελίξεις. Ελπίζουμε ότι θα ξέρουμε σύντομα.

Αυτά και άλλα είναι πιθανό να σας φοβήσουν. Αλλά το σωστό και το απελευθερωτικό είναι να σας θυμώσουν, για τους σωστούς και όχι παρανοημένους λόγους. Εκείνο που σίγουρα δεν πρέπει να κάνετε είναι να ελπίζετε ότι κάποιοι «άλλοι» θα σταματήσουν αυτόν τον εξελισσόμενο παρανοϊκό εφιάλτη.

Οι «άλλοι» είστε εσείς κι εμείς…

Προσοχή, αυτοκρατορία στο βάθος!

Δευτέρα 21 Σεπτέμβρη. Αυτός ο ισπανός «υπ.εξ» της ε.ε. δείχνει να έχει τα προσόντα να κερδίσει την ειρωνεία της ασταμάτητης μηχανής. Καταλαβαίνει εύκολα ο καθένας βέβαια ότι το κάθεσαι σε μια τόσο καλοπληρωμένη καρέκλα, με τόσο εντυπωσιακό τίτλο («υπουργός εξωτερικών της ε.ε.» – ουάου! – ώστε υπάρχει τέτοιο πράγμα;) χωρίς να μπορείς να κάνεις τίποτα σπουδαίο, σε αναγκάζει να συντηρείσαι με δηλώσεις. Όχι υποχρεωτικά πετυχημένες.

Αλλά αυτή πριν σχεδόν μια βδομάδα (στις 15 Σεπτέμβρη), μιλώντας στο ευρωκοινοβούλιο, δικαιούται μια θέση στην ιστορία (άγνωστο όμως ποια ιστορία ακριβώς). Τι είπε ο Joseph Borrel; …Γενικά μιλώντας μπορούμε να πούμε ότι η ευρώπη αντιμετωπίζει μια κατάσταση κατά την οποία επιστρέφουν οι παλιές αυτοκρατορίες… Η ρωσία, η κίνα και η τουρκία επιστρέφουν και έχουν μια συγκεκριμένη προσέγγιση για τις άμεσα γειτονικές τους περιοχές και, επίσης, για όλο τον πλανήτη…

Σαν ισπανός πολιτικός ο κυρ Borrel έχει ένα ελαφρυντικό για τις ανησυχίες του. Υπάρχει περίπτωση να «επιστρέψει» και η αραβική αυτοκρατορία, που στην ιβηρική (και όχι μόνο) μόνο καλά έκανε; Ή μήπως με λίγο σπρώξιμο υπάρχει περίπτωση να «επιστρέψει» η ισπανική αυτοκρατορία; Σηκώνουνε τα χέρια… Άβυσσος η ψυχή και το μυαλό τέτοιων καλοπληρωμένων παρασίτων που είτε ζουν είτε αντιλαμβάνονται το μέλλον μέσα απ’ τις μορφές του παρελθόντος!

Το γεγονός είναι ότι τα ευρωπαϊκά καπιταλιστικά κράτη, γεμάτα νοσταλγία τα περισσότερα για τα παλιά τους μεγαλεία, δυσκολεύονται έως αδυνατούν να κατανοήσουν πως το ευρασιατικό project είναι καθαρόαιμο τέκνο της καπιταλιστικής εξέλιξης που και τα ίδια υπηρέτησαν και υπηρετούν. Δίδυμο αδέλφι είναι η ιμπεριαλιστική μεγαλομανία κρατών όπως το αγγλικό, το γαλλικό και το αμερικανικό, που διαπιστώνουν όλο και πιο καθαρά ότι για να συντηρήσουν την ηγεμονία / τις ηγεμονίες που είχαν στον 20ο αιώνα θα πρέπει αργά ή γρήγορα να επιτεθούν στους «αναθεωρητές» της άλλοτε δυτικής «παγκόσμιας τάξης».

Τι άλλο μπορεί να κάνει η ε.ε. με αυτήν την παλιοκατάσταση της «επιστροφής των αυτοκρατοριών»; Έχει έναν υπερυπουργό «εξωτερικών» χωρίς αντικείμενο, και 27 εθνικούς υπ.εξ. με τους περισσότερους ανάμεσά τους να διαγωνίζονται στο πως θα κρύψουν τους φόβους τους. Άλλοι απέναντι στην κίνα, άλλοι απέναντι στη ρωσία, και κανα δυο απέναντι στην τουρκία.

Πράγματι, παλιοκατάσταση!

Π.Ε. (περιορισμένη ευθύνη)

Σάββατο 5 Σεπτέμβρη. Ενώ συνεχίζονται τα «καλά νέα» για τα επερχόμενα εμβόλια (σε ένα στυλ «κάντε λιγο υπομονή ακόμα, πειθαρχείστε λίγο ακόμα, έρχεται η σωτηρία»…) δεν ακούγεται κουβέντα για την απαλλαγή των φαρμακοβιομηχανιών (αρχίζοντας απ’ την AstraZeneca…) απ’ τις νομικές ευθύνες των παρενεργειών – και τις αποζημειώσεις.

Αυτό που έχει καταφέρει να μάθει η ασταμάτητη μηχανή είναι ότι τα κράτη / μέλη της ε.ε. είχαν (ή δεν είχαν) διαφορετικές νομοθεσίες για την προστασία των φαρμακοβιομηχανιών – μέχρι την τρομοεκστρατεία. Αλλά για την αγορά των εμβολίων (ξεκινώντας απ’ το συγκεκριμένο…) παρεμβάλλεται ένας υπερεθνικός ευρωπαϊκός οργανισμός, η comission (;), η οποία φέρεται να έχει υπογράψει το deal, συμπεριλαμβανόμενης της νομικής ασυλίας.

Είναι αυτόματα (και υπόγεια) «δεσμευτική» αυτή η υπογραφή για τα κράτη; Για να το θέσουμε διαφορετικά. Θα πρέπει το ελληνικό κράτος να περάσει ένα νόμο (ή μια υπουργική απόφαση / προεδρικό διάταγμα με ισχύ νόμου όπως πραξικοπηματικά κάνει εδώ και μήνες) που θα δίνει αυτήν την ασυλία για τα εμβόλια που θα αγοραστούν και θα καταναλωθούν στο ελλαδιστάν; Ή «καλύπτεται» από κάποια «ντιρεκτίβα» της ε.ε., και θα κρυφτεί πίσω απ’ αυτήν; (Το σίγουρο είναι ότι δεν θα πάρει ούτε μια δόση αν δεν έχει (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) συμφωνήσει στη νομική ασυλία: είναι όρος του deal.)

Η έρευνα που έχει κάνει η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει δώσει ένα σαφές συμπέρασμα. Υπάρχει μια σχέση μεταξύ των επιμέρων κρατικών νομοθεσιών και του ευρωπαϊκού δικαστηρίου· αλλά αυτό αφορά κάθε φορά συγκεκριμένες υποθέσεις που ξεκινούν απ’ τα «εθνικά» δικαστήρια. Δεν φαίνεται να υπάρχει ενιαία «ευρωπαϊκή νομοθεσία» για θέματα υγείας· και κατά συνέπεια ούτε για το θέμα της ασυλίας των «σωτήρων» μας.

Θεωρούμε πιθανό ότι αυτό το ζήτημα θα περάσει στη ζούλα. Γιατί αν ακουστεί (με την έννοια ότι το ρημαδογκουβέρνο αναλαμβάνει ανοικτά τις νομικές ευθύνες της AstraZeneca) μάλλον θα υπάρξουν αντιδράσεις σε διάφορα επίπεδα. Γι’ αυτό ζητάμε την βοήθειά σας· ειδικά όσων έχουν εξειδικευμένες γνώσεις σε ζητήματα νόμων και οδηγιών, ευρωπαϊκών και εθνικών.

Ένας (ακόμα) εθνικός θρίαμβος! (1)

Κυριακή 30 Αυγούστου. Ναι: αν πάρει κανείς τοις μετρητοίς την εθνικά συντονισμένη δημαγωγία, το ελλαδιστάν νίκησε τον αιώνιο εχθρό σε ευρωπαϊκό γήπεδο «πολλά – μηδέν»! «η ε.ε. καταδίκασε την τουρκία», «κυρώσεις στο τραπέζι», η διαβολική Merkel δήλωσε «όλη η ε.ε. είναι στο πλευρό της ελλάδας και της κύπρου»…. Μόνο ο Τσώρτσιλ δεν αναστήθηκε για να πει το γνωστό «οι ήρωες πολεμούν σαν έλληνες» (αλλά μόνο πριν το ’44…). Κλπ κλπ. Ήταν, λοιπόν, ένας θρίαμβος του φωτός επί του σκότους, του δίκαιου επί του άδικου…. «Aν»…. Αν η εθνική δημαγωγία περιέχει έστω κάποιους κόκους αλήθειας… Περιέχει όμως;

Κατ’ αρχήν ο ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλας, παρεάκι με τον υπ.εξ. της νότιας κύπρου Χριστοδουλίδη (θα επανέλθουμε στη συνέχεια γι’ αυτό το «μικρό ελληνικό κράτος»…) μπήκαν στο στίβο του «άτυπου συμβουλίου εξωτερικών» της ε.ε. για να κάνουν εκβιασμό. Σαν κοινοί ποινικοί: αν δεν … τότε δεν υπογράφουμε κοινή πρόταση για την λευκορωσία!

Η αντιμετώπιση του Λουκασένκο είναι πολύ σοβαρό ζήτημα για την ε.ε. Πρώτον επειδή αφορά τις σχέσεις της και με την Μόσχα. Και δεύτερον επειδή – όπως συμβαίνει μόνιμα στο κλαμπ – τα ανατολικοευρωπαϊκά αφεντικά έχουν διαφορετικά συμφέροντα και απόψεις σε σχέση με την γερμανία ή και την γαλλία γι’ αυτές τις σχέσεις.

Το να εμφανίζεται λοιπόν το ελληνικό δίδυμο ρημαδοΓου(αϊ)Νικόλα / Χριστοδουλίδη για να εκβιάσουν (όπως ξαναείχαν κάνει σε προηγούμενη άτυπη σύνοδο) είναι ο ορισμός του «καλώς τους κουτσαβάκηδες της ανατολικής Μεσογείου!». Μ’ αυτά τα δεδομένα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, παρότι επίσης έχουν διαφορετικές απόψεις (και συμφέροντα) σε σχέση με την Άγκυρα, έπρεπε «κάτι να κάνουν». «Κάτι να δώσουν» σ’ αυτούς τους μικρομαφιόζους. Κάτι που να μπορούν οι γύπες να το πουλήσουν στα εθνικά τους κοπάδια σαν «εθνική επιτυχία».

Τους έδωσαν λοιπόν: «συμπαράσταση» και «θα δούμε για κυρώσεις σ’ ένα μήνα», στην έκτακτη σύνοδο κορυφής της ε.ε. με θέμα τις σχέσεις της με την τουρκία…

Μόνο που η «συμπαράσταση» δεν είναι «τι ωραίοι και δίκαιοι που είναι οι έλληνες» όπως πουλιέται το παραμύθι στο εσωτερικό. Η θρυλική δήλωση της διαβολικής Merkel, που την μετέτρεψε προς στιγμή σε ακλόνητο στήριγμα του ελλαδιστάν, ΔΕΝ ήταν «υποστηρίζουμε τους έλληνες». Ήταν «υποστηρίζουμε τους έλληνες όπου έχουν δίκιο». Μεγάλη η διαφορά, δε νομίζετε; Διότι πού έχουν δίκιο οι έλληνες; That’s a good question που λένε και οι Ινουί! Και πού έχουν άδικο; That’s a better question….

Όσο για το «θα δούμε σ’ ένα μήνα», μπορεί μεν να λειτουργεί σαν πίεση προς την Άγκυρα, όμως … σε ένα μήνα τι εκβιασμό θα μπορεί να κάνει ο ρημαδοΚούλης; Ότι θα κρατήσει την ανάσα του; Σε ένα μήνα λοιπόν, όπου το μόνο θέμα συζήτησης θα είναι το «ε.ε. –τουρκία», η ελληνική ιμπεριαλιστική ιδιάζουσα θρασύτητα θα έχει γύρω της όλους τους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς και τα συμφέροντά τους· αυτά που είχε και πριν μια βδομάδα ή ένα μήνα.

Οπότε;

Ένας (ακόμα) εθνικός θρίαμβος! (2)

Κυριακή 30 Αυγούστου. Εκείνο που κάνει ακόμα πιο γελοίο το ελληνικό / ελληνοκυπριακό καουμποϊλίκι (και την «επιτυχία» του) είναι το ποιόν του κράτους που εκπροσωπούσε ο δεύτερος εκβιαστής, ο Χριστοδουλίδης. Εδώ και μια βδομάδα η Λευκωσία έχει γίνει παγκόσμιο θέμα μετά τις αποκαλύψεις που έκανε το al Jazeera για το είδος των πλούσιων που παίρνουν την «χρυσή βίζα» απ’ τις υπηρεσίες της Λευκωσίας. Από high λωποδύτες μέχρι καταζητούμενους, και κάθε άλλο καρυδιάς καρύδι με χοντρό πορτοφόλι.

Δεν είναι ένα «εσωτερικό» ζήτημα διαφθοράς που αρχίζει και τελειώνει στα σύνορα ενός κράτους. Η «χρυσή βίζα» σημαίνει ευρωπαϊκά διαβατήρια (για όλη την οικογένεια του αιτούντος, ανιούσα και κατιούσα) άδειες παραμονής, άδειες ελεύθερης μετακίνησης εντός ζώνης Σένγκεν… Με δυο λόγια η νοτιοκυπριακή εκδοχή της «χρυσής βίζας» και οι αποκαλύψεις (προφανώς δεν ήταν άγνωστα όλα όσα αποκάλυψε με επίσημα έγγραφα το al Jazeera – απλά τώρα δεν μπορούν να κρυφτούν) έχουν γίνει ευρωπαϊκό πρόβλημα – και σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις της Λευκωσίας με την ε.ε. Ενδεικτικά απ’ τον χθεσινό νοτιοκυπριακό «πολίτη»:

Σε τοξικό εσωτερικό περιβάλλον ενόψει βουλευτικών εκλογών σε μόλις 8 μήνες, η κυπριακή κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη βρίσκεται ξανά στο μάτι του κυκλώνα για τα «χρυσά διαβατήρια». Αυτή τη φορά, όσα βγήκαν στο φως διεθνώς μετά τη διαρροή χιλιάδων εγγράφων του Υπουργείου Εσωτερικών με ονόματα και στοιχεία, θέτουν σε σοβαρή δοκιμασία τις πολιτικές σχέσεις της Λευκωσίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στις προθέσεις των Βρυξελλών, σύμφωνα με τη δήλωση του αρμόδιου επιτρόπου Ντιντιέ Ρέιντερς, είναι η εξέταση νομικών μέτρων για παράβαση του κοινοτικού δικαίου. Ανεξαρτήτως των προσαρμογών που επιχειρεί εκ των υστέρων να κάνει η κυπριακή κυβέρνηση, η Κύπρος στιγματίζεται μόνιμα πλέον ως «προβληματικό» κράτος μέλος.

Οι δηλώσεις Ρέιντερς έγιναν στο Al Jazeera (27/8) κατά τρόπο που εξανεμίζουν σε μεγάλο βαθμό και την αρχική αντίδραση της κυβέρνησης Αναστασιάδη για τη σκοπιμότητα των αποκαλύψεων. Διεθνώς η κυβέρνηση γίνεται ελάχιστα πιστευτή. Αντιθέτως, οι θέσεις της Κομισιόν επιβεβαιώνουν ότι η κατάσταση έφθασε πλέον στο απροχώρητο: όποια κι αν είναι η επιχειρηματολογία της Λευκωσίας, το λεγόμενο επενδυτικό πρόγραμμα έναντι πολιτογραφήσεων πρέπει να κλείσει και όλοι οι φάκελοι να ελεγχθούν αναδρομικά και εξονυχιστικά με σκοπό την ανάκληση των ευρωπαϊκών διαβατηρίων.

Με δυο λόγια: η Λευκωσία πρέπει να κρεμαστεί ανάποδα για να αδειάσουν οι τσέπες και τα συρτάρια της. Θα φάει κυρώσεις!… 

Ή, άλλο άρθρο:

…Υπάρχει κάτι ακόμα πιο ντροπιαστικό από τις ίδιες τις αποκαλύψεις του Al Jazeera και τον πρωτόγνωρο, ακόμα και για τα δικά μας δεδομένα, διασυρμό της Κύπρου;

Φοβάμαι πως ναι. Και δεν είναι καν οι γελοιότητες της κυβέρνησης να αναλώνεται σε τραγελαφικές «εξηγήσεις» – γενικόλογες, αόριστες και κυρίως παραπλανητικές δυστυχώς – οι οποίες δυσχεραίνουν τη θέση μας και μας καθιστούν ακόμη περισσότερο άχθος παρά μέλος της ΕΕ.

Είναι το θράσος. Το απύθμενο θράσος με το οποίο συνεχίζεται η κοροϊδία, προς τα μέσα και προς τα έξω. Διότι μόνο θράσος μπορεί να είναι την ώρα που και η EE ετοιμάζεται να κινηθεί εναντίον μας, η Πολιτεία να εξαγγέλλει έρευνες για να βρει ποιος έδωσε τα στοιχεία!

Να διώξει αυτόν που τα απεκάλυψε.

… Με άλλα λόγια, ένα ευνομούμενο (τάχα) κράτος – το «τάχα» για τη μετοχή και το επίθετο εξίσου, διότι ειδικά στο διάστημα που μιλάμε είναι γιάφκα κομπιναδόρων περισσότερο – αυτό λοιπόν το θλιβερό πια μόρφωμα, μπροστά στην αποκάλυψη του μεγαλύτερου σκανδάλου των τελευταίων δεκαετιών ειδικά σε σχέση με το διεθνές του κύρος, αντί να κινηθεί εναντίον των ενόχων, κινείται εναντίον εκείνων που το αποκάλυψαν! 

… Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κατάντημα για ένα κράτος το οποίο ισχυρίζεται ότι είναι δημοκρατικό και σύγχρονο να μετατρέπεται σε υποχείριο του όποιου βαθέως κράτους εντός του και οι υπηρεσίες του να το εξευτελίζουν και να εξευτελίζονται έτσι ως τελευταία υποχείρια αυτού του σκοτεινού παρασκηνίου. 

Κι άλλοι εις τα ευρώπας πουλάνε «χρυσά διαβατήρια»… Κι άλλοι μαζεύουν φρέσκο χρήμα χωρίς να ρωτάνε πολλά για την προέλευσή του… Φαίνεται όμως ότι οι νοτιοκύπριοι αδελφοί το απογείωσαν αυτό το κόλπο· σε βαθμό κακουργηματικής ξεφτίλας.

Αυτήν την κυβέρνηση / αυτό το κράτος εκπροσωπώντας ο Χριστουλίδης έκανε τσαμπουκά και εκβιασμό στους άλλους υπ.εξ. παρέα με τον ρημαδοΓου(αϊ)δοΝικόλα… Πώς σας φαίνεται; Πώς θα τον / τους κοιτούσαν;

(Η ελληνική εκδοχή αυτού του κόλπου με τις «χρυστές βίζες» τι «θησαυρούς» να κρύβει άραγε;)

Περί εργατικής αντιπληροφόρησης…

Σάββατο 29 Αυγούστου. Η ασταμάτητη μηχανή δεν διεκδικεί δάφνες (έτσι κι αλλιώς, σαν αυτό που είναι , μια ιστοσελίδα, δεν μπορεί να διεκδικήσει τίποτα!!!). Έχει όμως κάθε δικαίωμα και, κυρίως, πολιτικό καθήκον να υποστηρίξει τόσο την εργατική αξιοπιστία της όσο και την ακρίβεια των τεκμηρίων που στηρίζουν την κριτική της.

Είναι καθήκον άμυνας! Κι αυτό επειδή κάποια στιγμή μπορεί ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 και το δικαστικό του σώμα, “πάνω ή κάτω απ’ το τραπέζι”, να κτυπήσει με την κατηγορία της “συνωμοσιολογίας”. Ή οτιδήποτε άλλο σκεφτεί το κράτος και τα αφεντικά του για να “δικαιολογήσουν” την λογοκρισία τους… Ξέρουμε και ξέρετε καλά ποιό θα είναι το πραγματικό κίνητρό τους αν αποφασίσουν να κτυπήσουν…

Με διαδοχικά σχόλια και κριτικές η ασταμάτητη μηχανή έχει αντι-πληροφορήσει συστηματικά όποιον / όποια ενδιαφέρεται για το ότι οι φαρμακοβιομηχανίες που ετοιμάζονται να μας σώσουν έχουν εξασφαλίσει νομική ασυλία για τις “παρενέργειες” των φαρμάκων / εμβολίων τους – όποιες κι αν είναι αυτές!!! Αυτό το έκανε η ασταμάτητη μηχανή μακράν πρώτη από οποιονδήποτε άλλο στην επικράτεια του ελλαδιστάν. Δεν διεκδικεί βραβείο. Αν, όμως, έχουμε την κριτική μας σε πλήρη ετοιμότητα και αυστηρότητα είναι επειδή έχουμε αναλύσει απ’ την αρχή τι είναι και τι υπηρετεί η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία!!! Δεν ανησυχήσαμε καιροσκοπικά στη μέση της διαδρομής· σημαδεύουμε απ’ την αρχή της!

Και ω η εκδίκηση της Ιστορίας!!! Κάποιοι πιο mainstream “τσίμπησαν” το θέμα (της ασυλίας) απ’ την ασταμάτητη μηχανή, το έψαξαν, εξακρίβωσαν ότι είμαστε ακριβείς… και το ζήτημα έχει αρχίσει πλέον να διαχέεται… Έτσι ώστε διάφοροι φίλοι της καραντίντας να έχουν αρχίσει να φοβούνται για το τι τους περιμένει με τα εμβόλια. Μπααααα; Σοβαρά; Έλα ρε; Τελικά ζούμε σε καπιταλισμό και το κράτος δεν είναι αντικαπιταλιστικό; (!!!!)

Για λόγους ιστορικής συνέχειας και ακρίβειας ας θυμίσουμε μερικές στιγμές της πιο εστιασμένης αναφοράς μας στο ζήτημα “εμβόλιο”, η οποία, όπως θα ξέρετε, προχώρησε κάτω απ’ τα ατέλειωτα μπινελίκια και ουρλιαχτά των “επαναστατών” φίλων της καραντίνας. Δεν θα ήταν άχρηστο να τις ξαναδείτε αυτές τις στιγμές:

– Την Παρασκευή 3 Ιούλη, κάτω απ’ τον τίτλο φάρμακα, μπίζνες και νομοθεσίες 1, ενημερώναμε για την αμερικανική νομοθεσία ασυλίας στις φαρμακοβιομηχανίες, ήδη απ’ το 1986· και για την ανανέωση και επιβεβαίωση αυτής της ασυλίας με δικαστική απόφαση τον Φλεβάρη του 2011, με την απόρριψη της αγωγής της οικογένειας Bruesewitz (που είχε γίνει το 1992! σχεδόν 20 χρόνια χρειάστηκε η απόρριψη…) κατά της φαρμακοβιομηχανίας Lederle Laboratories, για τις μόνιμες παρενέργειές του και τις σοβαρές βλάβες που προκάλεσε το “τριπλό εμβόλιο” της εν λόγω εταιρείας στην κόρη τους Hannah όταν το έκανε, 2,5 χρονών…

– Την Δευτέρα 27 Ιούλη, υπό τον τίτλο το ‘πε και ο γιατρός! αναφερόμενοι σε συνέντευξη του Gates στο αμερικανικό καθεστωτικό cnbc (για την οποία είχαμε και το link…) τονίζαμε την φράση του, για τα εμβόλια mRNA που προωθεί για να τα υποστεί το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού:

… Αν έχουμε παρενέργειες σε 1 ανά 10.000, ξέρετε, θα υπάρξουν 700.000 άνθρωποι που θα υποφέρουν απ’ αυτές… Οπότε η απόφαση ότι «εντάξει, προχωράμε μ’ αυτό το εμβόλιο» και το κάνουμε σ’ όλο τον κόσμο, χρειάζεται την εμπλοκή των κυβερνήσεων, γιατί θα υπάρχει κάποιος κίνδυνος και θα χρειαστούν αποζημιώσεις…

Σαφές; Σαφέστατο!!!

– Την Κυριακή 9 Αυγούστου, κάτω απ’ τον τίτλο αυτές είναι οι ύαινες, αυτή είναι η αγέλη τους· αυτή και η ανοσία τους!, επανήλθαμε, αυτή τη φορά συγκεκριμένα για την συμφωνία νομικής ασυλίας που απαιτεί και έχει εξασφαλίσει η AstraZeneca απ’ την ε.ε. (άρα και το ελλαδιστάν…) για τα θρυλικά εμβόλια που έ-έ-έρχονται τον Δεκέμβρη. Θα πρέπει να το (ξανα)διαβάσετε όλο· εδώ μεταφέρουμε την αρχή εκείνου του σχολίου:

“… Στα συμβόλαια που κλείνουμε ζητάμε απαλλαγή από αστικές ευθύνες και αποζημιώσεις. Είναι εύλογο για τα περισσότερα κράτη να σηκώσουν αυτό το ρίσκο στις δικές τους πλάτες, αφού πρόκειται για το εθνικό τους συμφέρον… Κοιτάξτε, πρόκειται για μια ειδική περίπτωση όπου εμείς, σαν εταιρεία, απλά δεν μπορούμε να πάρουμε την ευθύνη αν … σε τέσσερα χρόνια το εμβόλιο αρχίσει να έχει παρενέργειες…”

Αυτά δήλωσε πρόσφατα στο reuters ο Ruud Dobber, ceo της μεγάλης αγγλικής φαρμακοβιομηχανίας AstraZeneca…

Δεν υπάρχει καμμία περίπτωση “διάψευσης”, “κουκουλώματος” ή κατηγορίας εναντίον μας ότι “συνωμοσιολογούμε”: τις δηλώσεις του Dobber είχε δημοσιεύσει το καθόλα ευυπόληπτο reuters στις 30 Ιούλη… Σημειώστε οπωσδήποτε κι αυτό: ο ceo μιλάει για παρενέργειες του συγκεκριμένου εμβολίου που μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και μετά από χρόνια!

– Την Κυριακή 23 Αυγούστου, υπό τον τίτλο φάρμακα και φαρμάκια 2 παρουσιάσαμε τα highlights απ’ το ποινικό μητρώο της AstraZeneca!… Αρκετά πλούσιο… Εγγύηση για το ότι πρόκειται για μια φαρμακοβιομηχανία που, όπως όλες οι υπόλοιπες, φτιάχνει τώρα σε χρόνο dt ένα εμβόλιο / σωτηρία που είναι αρκετά πιθανό (και πάντως καθόλου δεν μπορεί να αποκλειστεί) ότι θα έχει σοβαρές παρενέργειες… Τις σοβαρές παρενέργειες τις έχει «πετύχει» και με άλλα φάρμακά της των οποίων οι δοκιμές κράτησαν το προβλεπόμενο απ’ τα πρωτόκολλα μακρύ χρόνο· κι όχι το «στο πόδι», όπως τώρα…

– Την Δευτέρα 24 Αυγούστου παρουσιάσαμε μια λίγο παλιότερη υπόθεση, με αντι-γριπικό εμβόλιο της novartis που απαγορεύτηκε (για λίγο) στην ιταλία, λόγω φονικών παρενεργειών. Τελικά το εμβόλιο επιτράπηκε επειδή η novartis απέδειξε ότι οι θάνατοι ήταν «μέσα στα αναμενόμενα»… Όντως, τέτοιου είδους «αναμενόμενα» επιτρέπονται…

Περί εργατικής κριτικής

Σάββατο 29 Αυγούστου. Είναι πολιτική μας θέση σχεδόν απ’ την αρχή της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας ότι βασικές σκοπιμότητές της (και ο λόγος που στήθηκε μέσα απ’ το δημαγωγικό carpet bombing, τα θανατόμετρα, τώρα τα κρουσματόμετρα) είναι οι υποχρεωτικοί εμβολιασμοί με «νέες τεχνολογίες» παραγωγής τους, η μαζική και διαρκής υπεξαίρεση των προσωπικών data και η πειθαρχική κατασκευή κάποιας «νέας κανονικότητας» μέσα απ’ την μαζική και βίαιη αλλαγή συμπεριφορών στις δυτικές κοινωνίες. Έχουμε υποστηρίξει επίσης ότι η πρώτη «κεντρική μάχη» ενάντια στην τρομοεκστρατεία θα είναι το ζήτημα των συγκεκριμένων εμβολίων (μαζί με το tracking, το οποίο όμως προς το παρόν δείχνει στάσιμο): πρέπει οπωσδήποτε να σμπαραλιάσουμε τόσο τα τρελά κέρδη στα οποία προσβλέπουν οι φαρμακοβιομηχανίες σαν τα «μετρητά» τους απ’ την γιγάντια τρομοεκστρατεία, όσο και τον στρατηγικό ρόλο που έχουν αποκτήσει σαν βασικό τμήμα της βιομηχανίας της υγείας! Αυτός ο στόχος ΔΕΝ είναι «αντιεμβολιαστικό κίνημα» όπως θα πουν οι καλοθελητές και οι εγκάθετοι… Αυτός ο στόχος ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ – στον 21ο αιώνα!!!

Λες και η πολιτική μας εκτίμηση το παρήγγειλε, χτες, η καθεστωτική «καθημερινή», κάτω απ’ τον τίτλο υπογραφή σύμβασης για εμβόλια, έγραφε τα εξής ιδιαίτερα κατατοπιστικά (ο τονισμός με bold και υπογράμμιση δικός μας):

… Ωστόσο, ανησυχία έχουν προκαλέσει δημοσιογραφικές αναφορές ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες που εμπλέκονται στην κούρσα για το εμβόλιο διεκδικούν από την ε.ε. νομική ασυλία για τυχόν παρενέργειές από τη χρήση των σκευασμάτων τους. Αν εγκριθεί ένα από τα υποψήφια εμβόλια εντός του έτους θα είναι μακράν η ταχύτερη διαδικασία ανάπτυξης και έγκρισης στην ιατρική ιστορία. Όπως αποκάλυψε η εφημερίδα Financial Times σε προχθεσινό δημοσίευμα, η οργάνωση Vaccines Europe, μέρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων και Συνδέσμων (EFPLA) [τα ευρωαφεντικά των φαρμακοβιομηχανιών δηλαδή…], σε ενημερωτικό σημείωμα προς τις κοινοτικές αρχές, αναφέρει ότι «η ταχύτητα και η κλίμακα της ανάπτυξης και της διάθεσης συνεπάγονται ότι είναι αδύνατον να υπάρξει η ίδια ποσότητα αποδεικτικών στοιχείων που συνήθως είναι διαθέσιμα», γεγονός που «δημιουργεί αναπόφευκτους κινδύνους». Για τον λόγο αυτό, η οργάνωση ζητάει οι παρασκευαστές των εμβολίων να εξαιρεθούν από τον καταλογισμό αστικών ευθυνών για τυχόν παρενέργειες.

Στη χθεσινή τακτική ενημέρωση των Ευρωπαίων ανταποκριτών, ο αρμόδιος εκπρόσωπος της Επιτροπής, Τιμ Μακφί, επανέλαβε ότι η Ε.Ε. δεν πρόκειται να τροποποιήσει το υφιστάμενο κανονιστικό πλαίσιο σχετικά με τη νομική ευθύνη, τονίζοντας ότι οι «έκτακτες συνθηκες» της πανδημίας «δεν σημαίνουν ότι θα κάνουμε συμβιβασμό σχετικά με την ασφάλεια ενός ενδεχόμενου μελλοντικού εμβολίου» και ότι «τα δικαιώματα των πολιτών θα παραμείνουν πλήρως θωρακισμένα». Ωστόσο, πρόσθεσε, δεδομένης της ταχύτητας με την οποία οι εταιρείες καλούνται να διαθέσουν τα εμβόλια στην αγορά, οι συμφωνίες προκαταβολικής αγοράς δίνουν τη δυνατότητα στα κράτη – μέλη να παράσχουν ασφάλιση (indemnification) στις εταιρείες για ορισμένες μορφές νομικής ευθύνης που ενδέχεται να προκύψουν από τη μαζική χρήση των εμβολίων τους.

«Ωστόσο…»!! Ο αρμόδιος είναι απλά ένας γραφειοκράτης ψεύτης! Όπως φαίνεται και στην πιο πάνω εικόνα κάμποσα κράτη μέλη της ε.ε. (αν και όχι όλα), και πιο συγκεκριμένα η ιταλία (απ’ το 1992), η γαλλία (από το 1963), η νορβηγία (1995), η φινλανδία (1984), η γερμανία (1961), η ουγγαρία (2005), η αυστρία (1973) και η σλοβενία (2004) έχουν ήδη νομοθεσία νομικής ασυλίας για τις φαρμακοβιομηχανίες! Λείπουν βέβαια αρκετά ακόμα που έχουν παραγγείλει το σωτήριο εμβόλιο απ’ την σωτήρια εταιρεία (αλλά και από άλλες εξίσου σωτήριες εταιρείες).

Συνεπώς, αυτό που θα συμβεί σύντομα, είναι το «ωστόσο…»!!! Μέσα στο φθινόπωρο, αυτά τα «κράτη μέλη θα παράσχουν ασφάλιση (indernification) στις εταιρείες για….» – και το ελλαδιστάν ανάμεσά τους. Δηλαδή θα ψηφίσουν τον κατάλληλο νόμο· αν θέλουν εμβόλιο…

Πώς θα γίνει αυτό στα μέρη μας; Μάλλον λαθραία. Σαν τσόντα σε κάποιο άσχετο νομοσχέδιο. Κάποια προσθήκη σε τροπολογία, κάποια υπουργική απόφαση που υπογράφεται απ’ την προεδρία της δημοκρατίας στη ζούλα· πάντα σύμφωνα με τις προδιαγραφές του εξελισσόμενου πραξικοπήματος. Είναι δυνατόν να βγει το ρημαδογκουβέρνο και να φωνάξει “ε ναι λοιπόν, μπορεί να πάθετε ζημιά απ’ το εμβόλιο αλλά μην ανησυχείτε, η AstraZeneca δεν θα πάθει τίποτα!” – μπορεί να γίνει έτσι;

Θα είμαστε σε ετοιμότητα; Πρέπει! Δεν υπάρχουν άλλοι. (Κι αν εμφανιστούν όψιμα, στο μοτίβο «υγιεινισμός εναντίον υγιεινισμού», δεν έχουμε καμμία σχέση!)

Ευπρεπές θανατόμετρο 2

Σάββατο 15 – Κυριακή 16 Αυγούστου. Ο ευρωπαϊκός ορισμός (που είναι επίσης ο ορισμός του π.ο.υ.) είναι λιγάκι πιο «μαζεμένος» απ’ τον αγγλικό, εξίσου κυνικός όμως:

Ένας θάνατος από covid-19 ορίζεται σαν θάνατος που προκύπτει από μια κλινικά εντοπίσιμη ασθένεια σε μια πιθανή ή επιβεβαιωμένη περίπτωση covid-19, εκτός αν υπάρχει ξεκάθαρα εναλλακτική αιτία θανάτου που δεν μπορεί να σχετίζεται με ασθένεια του covid-19 (π.χ. τραύμα)…

Σύμφωνα, λοιπόν, με τον ευρωπαϊκο τρομοκρατικό κυνισμό, αν φας τσεκουριά στο κεφάλι δεν θα πεταχτείς στην «κοινή δεξαμενή». Όλες, όμως οι αιτίες θανάτου των ηλικιωμένων με προϋπάρχοντα προβλήματα υγείας (καρδιακά, κυκλοφορικά, κλπ) δεν είναι «ξεκάθαρα εναλλακτικές αιτίες» – οπότε; Ρίχτον μέσα! Επιπλέον, δεν χρειάζεται καν ένα θετικό τεστ. Αρκεί η «πιθανότητα» να έχεις κολλήσει covid-19. Και από που προκύπτει η «πιθανότητα»; Από … έτσι!…

Για να γίνει ξεκάθαρο ότι απ’ τον covid-19 μπορεί να γλύτωσαν πολλοί απ’ το θανατόμετρο όμως όχι, ο ορισμός συνεχίζει:

Ένας θάνατος που οφείλεται στον covid-19 δεν θα πρέπει να αποδοθεί σε άλλη ασθένεια (π.χ. καρκίνο), και θα πρέπει να μετριέται ανεξάρτητα από προϋπάρχουσες συνθήκες για τις οποίες υπάρχει η εκτίμηση ότι προκάλεσαν σοβαρές επιπλοκές του covid-19.

Ξεκάθαρο και ωμό. Δεν πρόκειται, όμως, απλά για στατιστική απάτη. Πρόκειται για μια καραμπινάτη στροφή σ’ αυτό που λέγεται «ιατρική»: οι αιτίες θανάτου γίνονται «πολιτικές», με την έννοια ότι επιλέγονται με βάση την καλύτερη εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων.

Και δεν γίνονται τέτοιες μόνο οι αιτίες θανάτου. Είναι ήδη εξαρτημένες απ’ τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών ΚΑΙ οι θεραπείες ΚΑΙ οι διαγνώσεις.

Κάποιοι – από τους «αιρετικούς» – έχουν πει αυτούς τους μήνες, με αφορμή τον covid-19 και, κυρίως, την διαχείρισή του, ότι τώρα γίνεται μια σκληρή μάχη για την ψυχή της ιατρικής. Έχουν δίκιο. (Εκτιμάμε μάλιστα πως είναι η τελευταία μάχη γύρω απ’ αυτό το ζήτημα… Αν χαθεί δεν θα υπάρξει μελλοντικά περιθώριο για άλλη…) Κάνουν όμως ένα στρατηγικό λάθος οι αιρετικοί. Αφήνουν έξω απ’ αυτήν την μάχη τον βασικότερο σύμμαχό τους: τις κοινωνίες, που είναι οι «οποιαδήποτε στιγμή ασθενείς», αυτοί κι αυτές που χρειάζονται την φροντίδα, τις γνώσεις και την ηθική ακεραιότητα των γιατρών.

Αν η μάχη ήταν για την … ψυχή της ηλεκτρολογίας (ας πούμε) ίσως ο ρόλος των «πελατών» να ήταν μικρής σημασίας. Όμως σε ότι αφορά την ιατρική δεν ισχύει το ίδιο.

Θα φροντίσουμε να επανέλθουμε αναλυτικότερα – επειδή και αυτή η πλευρά είναι πολύ σημαντική σε τέτοιους ζόρικους καιρούς.

Η total «προστασία της υγείας»: αυτόματη ενοχοποίηση…

Πέμπτη 30 Ιούλη. Αν σκοπεύατε να ταξιδέψετε εκτός εθνοκρατικών συνόρων, ακόμα και εντός της “ζώνης Σέγκεν”, σίγουρα έχετε διάφορα προβλήματα, δυσκολίες, εμπόδια. Όλα είναι κτισμένα βιαστικά ίσως αλλά βίαια πάνω στο θέωρημα της μολυσματικότητας των κοινωνικών σχέσεων. Έχουν πέσει πολλοί “πόροι” (κρατικοί και επιχειρηματικοί”) υπέρ της συντήρησης του τρόμου – της – αρρώστιας. Είναι τυραννία – αλλά, μην ανησυχείτε. Οι ενοχλήσεις είναι παροδικές, η “νέα κανονικότητα” μόνιμη· θα λέγαμε παραφράζοντας πινακίδες που τοποθετούνται σε έργα οδοποιίας.

Οι φίλοι της καραντίνας μπορεί να μην χαίρονται καθόλου μελλοντικά – αλλά θα είναι αργά πια. Είδαν το “τυράκι” (την δήθεν “προστασία της δημόσιας υγείας”…), δεν είδαν την φάκα, και μετατράπηκαν κυριολεκτικά σε μια νύχτα σε οπαδούς και διαφημιστές της αναβαθμισμένης εγκληματικότητας των κρατών και των αφεντικών.

Πριν λίγες ημέρες η μη κερδοσκοπική ευρωπαϊκή οργάνωση statewatch, που ειδικεύεται στην παρακολούθηση των ευρωπαϊκών νομοθεσιών επιτήρησης και καταστολής, δημοσίευσε μια έκθεση 38 σελίδων, για την επιτάχυνση της δημιουργίας των “ηλεκτρονικών συνόρων” στην ευρώπη, που μεθοδευόταν μεν προ-covid, αλλά τα κρατικά και επιχειρηματικά αφεντικά άρπαξαν την ευκαιρία της «προστασίας της υγείας» για να κάνουν άλματα.

Στην περιληπτική εισαγωγή της η έκθεση, με τον δηλωτικό τίτλο Αυτόματη Υποψία: Οι καινούργιες πρωτοβουλίες της ε.ε. για την επιτήρηση των ταξιδιών, η έκθεση γράφει:

Η εξελισσόμενη πανδημία του κορονοϊού έχει αυξήσει την πιθανότητα εκτεταμένης επιτήρησης και ιχνηλάτησης θέσης για τον έλεγχο της ασθένειας, εκπέμποντας σήμα κινδύνου στους υπερασπιστές της ιδιωτικότητας και των πολιτικών δικαιωμάτων. Σε κάθε περίπτωση οι θεσμοί και οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. έχουν ανοίξει εδώ και καιρό τον δρόμο για εντατικότερη επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων με σκοπό τον έλεγχο της μετανάστευσης, και αυτές οι εξελίξεις έχουν περάσει εντελώς απαρατήρητες απ’ τον τύπο και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών.

Η έκθεση που ακολουθεί εξετάζει, εξηγεί και κάνει κριτική σε πολλά πληροφοριακά συστήματα μεγάλης κλίμακας στην Ε.Ε. που βρίσκονται υπό σχεδιασμό ή και εφαρμογή, τα οποία θα επεκτείνουν την απόσπαση και την χρήση βιομετρικών και βιογραφικών δεδομένων από επισκέπτες της ζώνης Schengen, στην οποία συμμετέχουν 26 κράτη μέλη της Ε.Ε. και η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν, η Νορβηγία και η Ελβετία. Ιδιαίτερα εξετάζει τα νέα συστήματα που εξετάζουν και θα πιθανολογούν τους δυνητικούς κινδύνους δημόσιας υγείας, ασφαλείας, και μετανάστευσης που οφείλονται σε ανθρώπους που δεν είναι υπήκοοι της Ε.Ε….

…Τα data θα συγκεντρώνονται απ’ τους ταξιδιώτες τους ίδιους καθώς και απ’ τις οικογένειές τους, και θα αφορούν την εκπαίδευσή τους, τον τόπο κατοικίας τους και πιθανές καταδίκες. Δακτυλικά αποτυπώματα και φωτογραφίες θα λαμβάνονται απ’ όλους τους ταξιδιώτες, συμπεριλαμβανόμενων εκατομυρίων παιδιών από έξι χρονών και πάνω. Αυτά τα δεδομένα δεν θα χρησιμοποιούνται απλά για την έγκριση της ατομικής αίτησης εισόδου, αλλά για να τροφοδοτήσουν αλγόριθμους data mining και profiling. Θα αποθηκεύονται σε μεγάλες βάσεις δεδομένων στις οποίες θα έχουν πρόσφαση χιλιάδες υπάλληλοι διαφορετικών κρατικών αρχών.

… Αυτό το σύστημα, που ονομάζεται Common Identity Repository (CIR), πρόκειται να εφαρμοστεί σαν τμήμα της ευρωπαϊκής σύνθετης «δια-λειτουργικότητας», και σκοπεύει να ενισχύσει τους αστυνομικούς ελέγχους ταυτότητας εντός Ε.Ε…. Αυξάνεται έτσι ο κίνδυνος ρατσιστικών διακρίσεων εκ μέρους των αστυνομιών…

Πολλοί θα καθησυχαστούν: «ντάξει μωρέ, αυτά αφορούν τους ξένους»… Και ρατσιστικό και γελοίο. Πρώτον, επειδή οι τεχνολογίες επιτήρησης διαμορφώνονται και εξαπλώνονται ήδη για τους πρωτοκοσμικούς «βασιλιάδες» υπήκοους. Η ψηφιακή ταυτότητα υγείας / το ψηφιακό φακέλωμα δεν αφορά μόνο εκείνους που έρχονται είτε νόμιμα είτε όχι «απ’ έξω» – αφορά κυρίως τους «μέσα». Και δεύτερον επειδή, χάρη στο «αναπτυγμένο και πολιτισμένο» ευρωπαϊκό παράδειγμα, τα ίδια μέσα θα εφαρμόσουν και άλλα κράτη, μη ευρωπαϊκά. Τα σύνορα στα οποία οι ευρωπαίοι θα είναι οι «ξένοι» θα γίνουν εξίσου «απορροφητήρες» προσωπικών δεδομένων!

Αυτήν την φλέβα της «υγείας» τα αφεντικά και οι ειδικοί τους την δούλευαν πολλά χρόνια – τα έχουμε πει. Το ότι η μεγάλη μάζα των πρωτοκοσμικών υπηκόων κοιμόταν τον ύπνο του fit ήταν η σημαντικότερη προϋπόθεση για την επιτυχία (έστω σχετική ως τώρα) της τρομοεκστρατείας. Απ’ την στιγμή που αυτήν την φλέβα την κτύπησαν δεν πρόκειται να την αφήσουν.

Για παράδειγμα ποιά «ζώνη Schnegen» σ’ αυτή την ιστορική φάση; Όταν τα ευρωπαϊκά κράτη μπορούν τόσο εύκολα, τόσο δικτατορικά και χωρίς αντιρρήσεις να κλείνουν και να ανοίγουν κατά βούληση τα εθνικά τους σύνορα· όταν μπορούν να κλείνουν με τον στρατό την μία ή την άλλη «ανθυ-υγιεινή» περιοχή· όταν στο ελλαδιστάν έχουν κλειδώσει (όσο μπορούν) τους πρόσφυγες και τους μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης απ’ τον περασμένο Μάρτη (και δεν τρέχει τίποτα)· κι όταν μπορούν να κόβουν πρόστιμα κατά βούληση, τι περιμένει οποισδήποτε λογικός άνθρωπος ότι θα κάνουν στη συνέχεια; Τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια;

Αν δεν υπάρξει οργανωμένη, εργατική αντιπολίτευση… (Σωστό! Είναι αυτό που δεν έχουμε κάνει: πρέπει να την φτιάξουμε…)

Reset or not reset? (2)

Τετάρτη 29 Ιούλη. Στην άλλη μεριά του κόσμου όμως, οι ανατολικές τεκτονικές πλάκες, κινούνται με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Αυτό που για τον δυτικό κόσμο είναι η “μεγάλη απειλή”, ο κινέζικος καπιταλισμός, για πολλά καθεστώτα (αλλά και μεγάλα τμήματα των πληθυσμών…) είναι το αντίθετο. Από “μεγάλη λύση” μέχρι “μεγάλο παράδειγμα”. Η εξάμηνη ως τώρα “ιστορία της μόλυνσης” στις ανατολικές τεκτονικές πλάκες έχει εντελώς διαφορετική “ανάγνωση”. Η σχετική ταχύτητα με την οποία ο κινεζικός καπιταλισμός και μια σειρά άλλοι (απ’ τον νοτιοκορεάτικο ως άλλους μικρότερους) “ξεμπέρδεψαν” έχει προσθέσει στο μεγάλο σχέδιο των «δρόμων του μεταξιού» ένα έξτρα άρωμα βιοασφάλειας. Κι ενώ οι παρακμιακοί του δυτικού κόσμου προσπαθούν να φρενάρουν το αναπόφευκτο, οι «αναπτυσσόμενοι» του ανατολικού υποδέχονται το Πεκίνο σαν «στυλοβάτη». Ειδικά εφόσον το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο έχει αρκετά περιθώρια να είναι «γενναιόδωρο», που σημαίνει ότι δεν ζητάει απ’ τους εταίρους του περισσότερα απ’ ό,τι μπορούν πράγματι να του δώσουν.

Τα διπλωματικά, οικονομικά και εμπορικά ραντεβού σ’ αυτή τη μεριά του κόσμου πυκνώνουν, καθώς – με επικέντρο τον κινέζικο καπιταλισμό – η «ανάπτυξη» έχει ξαναμπεί στις ράγες. Φυσικά δεν είναι όλα ρόδινα. Για να μπουν κοινωνίες με ισχυρές εσωτερικές / ταξικές αντιθέσεις (και καπιταλισμούς όλων των προηγούμενων εποχών) έστω και σαν «συμπληρώματα» στον κινέζικο 21ο αιώνα θα χρειαστούν μετασχηματισμούς που δεν είναι σίγουρο ότι θα πετύχουν. Αλλά το convoy μεγαλώνει και προχωράει.

Κι έτσι, την ώρα που το ψοφιοκουναβιστάν θα βουλιάζει στα εκλογικά του αδιέξοδα και η ε.ε. θα προσπαθεί να μοιράσει δανεικά και επιδοτήσεις στα μέλη της, το Πεκίνο θα απλώνει την εμβέλεια του ψηφιακού γουάν…