Tag: ε.ε.

Ο «καινούργιος σερίφης στην πόλη» κτυπάει το κουδούνι του … παλιού ξενοδόχου (σε άλλη πόλη)

Δευτέρα 17 Φλεβάρη (00.31) >> Επειδή δεν γίνονται λογαριασμοί χωρίς τον ξενοδόχο…

Υπάρχουν ακόμα πολλοί που πιστεύουν ότι το ψόφιο κουνάβι θέλει να τελειώσει τον πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης επειδή είναι … ειρηνόφιλο! Αν είναι δυνατόν!!

Υπάρχουν επίσης αρκετοί που πιστεύουν ότι ο αντιπρόεδρος Vance έκανε αυτήν την «άσεμνη» ομιλία του την περασμένη Παρασκευή στο «συνέδριο για την ασφάλεια στο Μόναχο» έχοντας ιδεολογικά κίνητρα…

Αν είναι δυνατόν!!! Τόση ευπιστία πια;;;;;*

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η καϋμένη η ευρώπη…

Δευτέρα 17 Φλεβάρη (00.15) >> Η «επί του Μονάχου» ομιλία του αντιπροέδρου Vance έχει προκαλέσει στην παρακμιακή ευρώπη την σπασμωδικότητα που θα περίμενε κανείς.

Σ’ αυτό το μικρό κομμάτι του πλανήτη είναι συγκεντρωμένοι όλοι οι ιστορικοί κρατικοί ιμπεριαλισμοί πριν τον αμερικανικό (ο καθένας με την δική του ιστορία βαρβαρότητας): μεγάλη βρετανία, ολλανδία, βέλγιο, γαλλία, ισπανία, πορτογαλία, γερμανία, δανία, ιταλία, ελλάδα, βουλγαρία. Είναι κράτη / κεφάλαια που οραματίζονται ένα great again, σε μια ιστορική περίοδο που τα «περιθώριά» τους έχουν στενέψει ασφυκτικά, όχι μόνο στην ασία (ανατολική, κεντρική και δυτική), αλλά και στην αφρική.

Τα περισσότερα απ’ αυτά τα κράτη/κεφάλαια/ιστορικούς ιμπεριαλισμούς βαφτίστηκαν «σωστομερίτες» από τις αρχές του 2014 και μετά: επεδίωκαν το μέλλον τους, το again τους, άσχετα απ’ τους ψοφιοκουναβισμούς: υπό το Joνυσταλεάν. Τα περισσότερα

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Don Rico & Co

Δευτέρα 17 Φλεβάρη (00.07) >> Όσο διεθνιστές κι αν είστε θα πρέπει να έχετε αυτήν την απορία: μέσα σ’ όλα αυτά το ελλαδιστάν που πατάει και που βρίσκεται;

Για να το πούμε απλά: ψάχνει κάπου να μπαζώσει για να σταθεί! Ορισμένοι ψίθυροι αναδύονται πιο καθαρά: ρε μπας κι αυτός ο αχώνευτος ο «σουλτάνος» κράτησε πιο έξυπνη στάση;

(Λέτε να;;;;) Ιδού το εντόπιο παράσημο της «σωστής μεριάς της ιστορίας» τον Σεπτέμβρη του 2022, στο Bloomberg – η αμνησία είναι κακός σύμβουλος. (Πως το λένε; Τρία στα τρία; Πιάνεις πουλιά στον αέρα; Πως;)

Τώρα είναι αργά για μετάνοιες. (Θα ήταν άδικο ωστόσο να τα χρεωθεί όλα ο don Rico. Σύσσωμη η κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας, με την εξαίρεση του κκε, ήταν στ’ άρματα…)

Το πρόβλημα θα μπορούσε πια να περιγραφτεί ως εξής:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 1

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.37) >> Η μανία είναι τώρα στην Ουάσιγκτον∙ και η κατάθλιψη πλανιέται πάνω απ’ την ευρώπη… Ζήτημα ιδιοσυγκρασίας θα πείτε. Ίσως. Αλλά το πιο ακλόνητο ανάμεσα στα γεγονότα είναι η βιασύνη. Η βιασύνη του ψοφιοκουναβιστάν: δεν υπάρχει χρόνος!

Πράγματι. Δεν περνάει εβδομάδα χωρίς το Πεκίνο

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 2

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.32) >> Είναι το ψόφιο κουνάβι φασιστόμουτρο; Η καταρχήν απάντηση είναι «ναι», μόνο που αμέσως μετά αυτό το ξερό «ναι» αποδεικνύεται κενό νοήματος. Έχει γίνει τόσο μεγάλη κατάχρηση των όρων «φασισμός» και «φασίστας» εδώ και δεκαετίες ώστε έχουν καταντήσει σχεδόν αδιάφοροι. Αντί για προσπάθειες «αφύπνισης» αντανακλαστικών με προέλευση την δεκαετία του 1930 θα ήταν σκόπιμο να ερευνηθεί η τωρινή ιδεολογική συνθήκη των δυτικών καπιταλισμών.

Κάπως βιαστικά. Όποιος / α έκανε τον κόπο να διαβάσει προσεκτικά την περιβόητη «Λευκή Βίβλο για την ε.ε.» του 1992 («πόρισμα» και εργαλείο της «συνθήκης του Μάαστριχτ») θα είχε προσέξει ότι ο όρος «οικολογία» και τα παράγωγά του είχαν μόνιμη αναφορά σ’ εκείνο το σχέδιο για την global επέκταση των ευρωπαϊκών καπιταλισμών. Μπορεί να έχουν περάσει 33 χρόνια από τότε και να έχει-έρθει-ο-κόσμος-ανάποδα∙ όμως οι αρχές της δεκαετίας του ’90 ήταν ιδανικές για έναν τέτοιο ευρω-σχεδιασμό, λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι η επανένωση της γερμανίας και η «απελευθέρωση» (προς ανακατάληψη) των κρατών/μελών του άλλοτε «ανατολικού μπλοκ» έμοιαζε να προικοδοτεί τους δυτικοευρωπαϊκούς καπιταλισμούς με χωρίς προηγούμενο ευκαιρίες. Τόσο σε (φτηνή ειδικευμένη) εργασία όσο και σε φυσικούς πόρους. Μέσα σ’ εκείνο το σχέδιο λοιπόν ο … «πράσινος» καπιταλισμός είχε περίοπτη θέση.

Ποιο ήταν το νόημα; Το άδολο ενδιαφέρον για τον πλανήτη; Όχι βέβαια!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 3

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.28) >> Μ’ αυτά τα δεδομένα τι προσπαθεί να κάνει το ψοφιοκουναβιστάν ως η πολιτική βιτρίνα της «κύριας δύναμης» των δυτικών ιμπεριαλισμών αλλά και οι πάμπολοι (λίγο ή πολύ) όμοιοί του στην ευρώπη; Μπροστά στην όλο και πιο ισχυρή «πίεση» του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, και χωρίς πια ελπίδα αξιοποίησης της άλλοτε «soft power» αναδιπλώνονται ιδεολογικά προσπαθώντας να ανασυγκροτήσουν ψυχο-πολιτικά τις αντίστοιχες κοινωνίες γύρω από ένα δόγμα «άμυνας» – στη θέση της άλλοτε θριαμβευτικής διάχυσης / ηγεμονίας! Ένα δόγμα ιμπεριαλιστικής άμυνας, φυσικά, όπως ιμπεριαλιστική ήταν και η (νεο)φιλελεύθερη διάχυση / ηγεμονία∙ αλλά τώρα με όλο και πιο ορατούς τους αντιπάλους.

Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν τα ιδεολογικά κέντρα των δυτικών κρατών;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 4

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.20) >> Δώσαμε μια κάποια έμφαση στην ιδεολογική διάσταση των εξελίξεων επειδή τραβάει περισσότερο την προσοχή. Οι τρέχουσες καταγγελίες-του-φασισμού (με ως τώρα κορύφωση τον ναζιστικό χαιρετισμό του Elon του Μπροστινού…) είναι μάλλον συμβολικές εφόσον περιστρέφονται γύρω απ’ τον ιστορικό αντιφασισμό συνηγορώντας θέλοντας και μη, ομολογημένα ή μη, στα κλισέ του νεοφιλελευθερισμού.

Αλλά ο πυρήνας παραμένει η καπιταλιστική πολιτική οικονομία, και η διαχείρισή της: είναι σε θέση η παρακμιακή πρώην υπερδύναμη και οι υπόλοιποι εξίσου παρακμιακοί δυτικοί σύμμαχοί της να ισορροπήσουν, με οποιονδήποτε τρόπο, στον εντεινόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό; Ή, ειπωμένο αλλιώς: μπορούν να σταματήσουν την έφοδο, την επέκταση και τελικά την οριστική ηγεμονία του ευρασιατικού καπιταλισμού;

Οι ολιγαρχικοί του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος άλλαξαν πλευρό, όχι μόνο επειδή τους είναι πανεύκολο (σιγά!) όσο κυρίως επειδή βλέπουν κι αυτοί την «καυτή ανάσα του δράκου» να τους προσπερνάει. Απ’ τις 14 εφαρμόσιμες και εμπορικά αξιοποιήσιμες τεχνολογίες αιχμής, μέσω των οποίων τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος υπολόγιζαν να κυριαρχήσουν πλανητικά στην 4η βιομηχανική επανάσταση, δεν υπάρχει πια ούτε μία στην οποία κινεζικές εταιρείες και κινεζικά πανεπιστήμια / ερευνητικά κέντρα να μην έχουν φτάσει (και συχνά ήδη ξεπεράσει) την δύση.

Κι ενώ ισχύει ότι το κεφάλαιο (ως σχέση…) δεν έχει πατρίδα,

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το ελλαδιστάν σε ναυτία

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.11) >> Όπως καταλαβαίνετε υπ’ αυτές τις συνθήκες όχι μόνο η don Rico & Co αλλά το σύνολο της εντόπιας σκηνής πολιτικών βιτρινών βρίσκεται σε vertigo. Που να ακουμπήσει πια ο «πυλώνας σταθερότητας» (με ιωνικό κιονόκρανο…) που καμαρώνουν (οι βιτρίνες) ότι εκπροσωπούν;

Μόλις 4 ημέρες πριν τις αμερικανικές εκλογές, στις 1 Νοέμβρη 2024, διαβλέποντας τη νίκη του ψόφιου κουναβιού, ο don Rico κάλεσε τον Πομπηία (: Pompeo) για να τον τραπεζώσει. Ο υπ.εξ. στην προηγούμενη ψοφιοκουναβική θητεία έμοιαζε (στα μάτια του Don Rico & Co αλλά, υποθέτουμε, και της «αριστεράς» αφού είχε αγκαλιαστεί με δαύτον) ότι θα έχει ξανά ένα καλό πόστο, οπότε θα ήταν το γερό «ελληνικό δόντι» στο ψοφιοκουναβικό γκουβέρνο…

Κρίμα!!! Λάθος εκτίμηση: το ψόφιο κουνάβι δεν θέλει (σίγουρα ως τώρα) ούτε να τον βλέπει τον Πομπηία!!! Οπότε; Η ελπίδα είναι πια το «δόντι» να είναι το … λόμπυ των θεοναζί στις ηπα. (Όχι δωρεάν βέβαια!)

Υπάρχει όμως μια ενοχλητική λεπτομέρεια: το ελλαδιστάν ανήκει μεν στη «ζώνη του us army»∙ από οικονομική άποψη όμως ανήκει στη «ζώνη του ευρώ» – κι όχι στη «ζώνη του δολαρίου». Πως θα συμβιβαστεί το πολιτικό/μιλιταριστικό με το πολιτικο/οικονομικό σκέλος των τακτικών του εντόπιου κράτους / κεφάλαιου όταν υπάρχει όξυνση στις σχέσεις Ουάσιγκτον – Βρυξελών; Και τι θα συμβεί αν, σε μια έξαρση εύνοιας προς το ελλαδιστάν, το ψόφιο κουνάβι απαιτήσει το λιμάνι του Πειραιά ή/και της Θεσσαλονίκης (αν και όχι την διώρυγα της Κορίνθου…), ε;;;

Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, την εποχή που το ελλαδιστάν θα παραλαμβάνει  τα χρυσοπληρωμένα αμερικανικά f-35 («αυξάνοντας τον αμυντικό προϋπολογισμό» του όχι μόνο στο 5% αλλά στο whatever it needs…) o αιώνιος εχθρός θα βγάζει απ’ την τουρκο-πακιστανική γραμμή παραγωγής τα δικά του (δικού του σχεδιασμού…) πολεμικά αεροπλάνα 5ης γενιάς (ΚΑΑΝ)!

Shit!!! Τελικά είναι πολύ δύσκολο να βρίσκεσαι στη… «σωστή μεριά της ιστορίας»….

(Μήπως να το ρίξουν σε καμιά «κυβέρνηση εθνικής ενότητας» μπας και μοιραστεί η επερχόμενη φύρα;)

Οι σωστομερίτες (της ιστορίας)

Η πρόεδρος του μεξικό Claudia Sheibaum μπροστά σ’ έναν χάρτη της αμερικανικής ηπείρου του 17ου αιώνα. Η America Mexicana έπιανε τις μισές ηπα και τον μισό καναδά. Αν η κυρία Claudia βρει έναν καλό και δυνατό σύμμαχο μπορεί ίσως να αντεπιτεθεί στον αδηφάγο βόρειο γείτονα για να αποκαταστήσει την ιστορία…  

Δευτέρα 13 Γενάρη (00.13) >> Πουλάει τρέλα το ψόφιο κουνάβι με τις αξιώσεις του όπου φτάνει το μάτι του; Και γιατί τρέμουν τα γόνατα των πολιτικών βιτρινών στην ευρώπη;

Η απάντηση είναι ωμά απλή: επειδή έχουν ηττηθεί στον πόλεμο που οι ίδιοι οι δυτικοί αναγόρευσαν σαν ΤΟΝ πόλεμο για την συντήρηση της πλανητικής ηγεμονίας τους: στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Και η ήττα έχει τίμημα∙ μόνο που αυτό δεν μοιράζεται ομοιόμορφα στους ηττημένους!

Όταν οι αμερικανικές υπηρεσίες με τους συμμάχους τους τίναξαν τα 3/4 των αγωγών nord stream (Σεπτέμβρη του 2022) γράψαμε ότι οι ηπα κανιβαλίζουν το συμμαχικό τους Βερολίνο…. Όταν το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo έφτιαξε τον ψευδεπίγραφο «νόμο κατά του πληθωρισμού» που σκόπευε να στραγγίξει την ευρωπαϊκή βιομηχανική παραγωγή μέσω γερών επιδοτήσεων για την μεταφορά των εργοστασίων στις ηπα γράψαμε ότι οι ηπα κανιβαλίζουν την συμμαχική τους ευρώπη. Ακόμα και πριν μια βδομάδα γράψαμε για τον «συμμαχικό» κανιβαλισμό μέσα σε μια ναυαγοσωστική βάρκα.

Ο Κέυνς, μιλώντας για τις ανταγωνιστικές υποτιμήσεις των εθνικών νομισμάτων στην ευρώπη και στη βόρεια αμερική που είχαν θεωρηθεί το φάρμακο μετά την έκρηξη της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης το 1929, είχε καταγγείλει την τακτική του «κάνω τον γείτονα ζητιάνο». Στην τωρινή συγκυρία, με μια διαρκή καπιταλιστική κρίση / αναδιάρθρωση με τις διέσεις και τις υφέσεις της, και μ’ έναν πόλεμο στρατηγικής σημασίας χαμένο, για τα δυτικά κράτη/κεφάλαια η τακτική είναι «κάνω τον σύμμαχο ικέτη». Ή: το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό – πάντα μέσα στο ίδιο «πολιτικό» ιμπεριαλιστικό μπλοκ.

Δεν γίνεται αλλιώς. Σχεδόν όλα τα δυτικά κράτη (και σίγουρα όλα όσα έχουν ιμπεριαλιστική ιστορία) αφού πρώτα προσπάθησαν (και απέτυχαν) να «γονατίσουν» την Μόσχα με έξοδα των ουκρανών, προσπαθούν τώρα να οχυρωθούν (δασμοί, κυρώσεις…) απέναντι την ραγδαία επέκταση του κινέζικου καπιταλισμού και των συμμάχων του. Και όσο περισσότερο οχυρώνονται (ή έτσι νομίζουν) τόσο λιγότερα έχουν να μοιράσουν μεταξύ τους: τα δικά τους. Η αναίδεια με την οποία το ψόφιο κουνάβι αντιμετωπίζει τον γειτονικό και συμμαχικό καναδά, και ο ρητορικός τσαμπουκάς του κατά του γειτονικού παναμά και του συμμαχικού βασιλείου της δανιμαρκίας, είναι απλά η κωμική πλευρά μιας σκληρής πραγματικότητας: δεν χωράει η «καλοπέραση» όλων σ’ αυτόν τον μικρό πλανήτη! Πριν το πράγμα φτάσει στο τελικό, πλανητικό ξεκαθάρισμα των λογαριασμών, οι «ενδιάμεσα» ηττημένοι πρέπει να πληρώσουν λύτρα στον «πιο δυνατό» ανάμεσά τους, μήπως και αυτός καταφέρει να ρεφάρει∙ για λογαριασμό του και ίσως και για δικό τους λογαριασμό. Θα πρέπει να δώσουν κάποια απ’ τα χρυσαφικά τους ή θα πρέπει να πληρώνουν υψηλό «ενοίκιο προστασίας» μέσω της αγοράς αμερικανικών όπλων ή θα πρέπει να συντηρούν την αμερικανική σχιστολιθική βιομηχανία∙ ή θα πρέπει να τα κάνουν όλα αυτά μαζί.

Ο τρόπος του ψόφιου κουναβιού είναι χοντροκομμένος, εριστικός. Τι στυλ, ε; Όμως η «γραμμή» δεν είναι δική του εφεύρεση. Τα ίδια έκανε και ο νυσταλέος Jo με εξίσου χοντροκομμένο αλλά λιγότερο βερμπαλιστικό τρόπο, τον Αύγουστο του 2022 με τον «infaltion reduction act»: ο ενοχλημένος Μικρός Δούκας του Λίγηρα είχε δηλώσει τότε ότι οι επιδοτήσεις που προέβλεπε ο ira ήταν «υπερ-επιθετικές» και ότι θα διέλυαν την δύση… Ο γαλλικός «κολοσσός» ηλεκτρικών ειδών Engie, οι γερμανικές basf, bmw, siemens, volkswagen, η βελγική χημική solvay ήταν μόνο μερικές απ’ τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που έτρεξαν να επωφεληθούν απ’ τις κρατικές επιδοτήσεις (και την φτηνή ενέργεια…) στις ηπα∙ μιλάει κανείς για ευρωπαϊκές «αποεπενδύσεις» στην ε.ε.;

Το «φάντασμα της ζούγκλας» βρυκολακιάζει μόνιμα στην άλλοτε «ευτυχισμένη» γηραιά ήπειρο. Ο γελοίος Borrel φανταζόταν την ε.ε. «κήπο» και την «ζούγκλα» απ’ έξω και γύρω γύρω. Πέρασαν δυο χρόνια και ο άλλος γελοίος, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα, δείχνει περισσότερο απογοητευμένος: η «ζούγκλα» είναι παντού! Μόνο που ξαφνικά (;) αντιλαμβάνεται εαυτόν και αλλήλους ως «φυτοφάγα» – κι αυτό όχι επειδή έγινε vegetarian!!! Ta «φυτοφάγα» λοιπόν πρέπει να οργανωθούν, αλλιώς τα «σαρκοφάγα» θα τα κάνουν μια χαψιά… Ω καιροί!!!

Εννοείται πως η αμερικανική τακτική του «κάνω τον σύμμαχο ζητιάνο» στην «ήπια», α λα νυσταλέος Jo εκδοχή της, ήταν εντελώς αντίθετη στις προβλέψεις του «παγκόσμιου οργανισμού εμπορίου», άλλοτε διαμάντι στο στέμμα της «παγκοσμιοποίησης»… Όμως ποιος δυτικός νοιάζεται γι’ αυτήν πια; Σε κάθε περίπτωση η αντίδραση των κρατών μελών της ε.ε. ήταν τόσο αναιμική (παρά τα παχιά λόγια και τα «σχέδια Draghi»…) ώστε ο brutal διάδοχος του νυσταλέου μπορεί να το χοντρύνει. Φραστικά κατ’ αρχήν, «φτιάχνοντας κλίμα» για όσα θεωρεί … επιδιωκόμενα και επιτεύξιμα «deals»…

Το ο σώζων εαυτόν [ίσως…] σωθήτω μπορεί να μην περιλαμβάνεται στις λαμπρές διακηρύξεις των δυτικών καπιταλισμών, βρίσκεται όμως στην καρδιά της ιστορικής τους διαδρομής. (Πόσους πολέμους έχουν κάνει μεταξύ τους;)

Οι μπροστινοί (της ιστορίας)

Δευτέρα 13 Γενάρη (00.07) >> Η περίπτωση του Έλον (από εδώ και στο εξής: Έλον ο Μπροστινός) είναι ελαφρά διαφορετική: πλασσάρει ένα είδος ιδιωτικοποίησης της «εξωτερικής πολιτικής» – της παρακμιακής πρώην υπερδύναμης μεν, αλλά γιατί να μην θεωρηθεί «παράδειγμα»;

Πριν όμως καταλήξετε σε οριστικό συμπέρασμα για την περίπτωσή του, θα έπρεπε να αναρωτηθείτε: είναι πράγματι επιχειρηματίας με την έννοια που συνήθως αποδίδεται στη λέξη;

Ο Musk «έσκασε απ’ το πουθενά» ως αυτοκινητοβιομήχανος το 2016… Και χωρίς να έχει φτιάξει ή πουλήσει έστω ένα αυτοκίνητο, η tesla εκτοξεύτηκε χρηματιστηριακά. Τι σημαίνει αυτό; Ότι «κάποιοι» με πολύ χοντρά πορτοφόλια αγόραζαν μετοχές – αέρα∙ ή, για να το πούμε πιο καχύποπτα: ξέπλεναν.

Μα (θα πείτε): τι «συνωμοσιολογίες» είναι αυτές; Η tesla είναι επιτέλους μια παγκόσμια καθιερωμένη επιχείρηση… Σωστά. Δείτε όμως τι εξακολουθεί να συμβαίνει μ’ αυτήν την «παγκόσμια καθιερωμένη» (στην οποία ο Musk κατέχει μόλις το 13% των μετοχών).

Στα μέσα Δεκέμβρη του 2024 η tesla είχε «χρηματιστηριακή αξία» όση το σύνολο των επόμενων 29 αυτοκινητοβιομηχανιών του πλανήτη:

Εντυπωσιακό, έτσι δεν είναι; ο Έλον ο Μπροστινός θα πρέπει να θεωρείται ο «απόλυτος επιχειρηματίας» από καταβολής καπιταλισμού!

Όμως δείτε κι αυτόν τον πίνακα: είναι η σύγκριση των πωλήσεων της tesla με τις πωλήσεις μιας μόνο απ’ τις 29 «δυστυχισμένες» χρηματιστηριακά αυτοκινητοβιομηχανίες, της κινεζικής byd – το «χρηματιστηριακό κουτάκι» της είναι κάπου αριστερά επάνω στον πιο πάνω πίνακα:

Και οι στραβοί θα έβλεπαν (πόσο μάλλον οι «ανοικτομάτηδες» των δυτικών χρηματιστηρίων…) ότι η tesla χάνει απ’ την byd (που είναι μια μονάχα απ’ τις 29 «δυστυχισμένες») ήδη απ’ το δεύτερο τρίμηνο του 2022! Και το 2024 έχασε-κατά-κράτος∙ έχασε συντριπτικά, στην ίδια κατηγορία: ηλεκτρικά αυτοκίνητα! Είναι μάλιστα τόσο μεγάλη και διαρκής η διαφορά και τόσο καθηλωμένο αριθμητικά το πελατολόγιο της tesla ώστε είναι σαφές ότι ακόμα κι αν η αμερικανική εταιρεία πρωτοπόρησε τώρα πλέον η κινεζική δημιουργεί και ταυτόχρονα κατακτά την σχετική αγορά.

Πώς, άραγε, εξηγείται αυτό το «μυστήριο»; Πως εξηγείται, δηλαδή, η τεράστια «χρηματιστηριακή αξία» μιας αμερικανικής εταιρείας που τρώει την σκόνη της byd αλλά και άλλων αυτοκινητοβιομηχανιών, όπως π.χ. η ιαπωνική τoyota (πουλάει 5 ως 6 φορές περισσότερα «κομμάτια» απ’ την tesla); Η απάντηση βρίσκεται στο ίδιο το χρηματιστηριακό ψέμα: είναι οι μέτοχοι της tesla και όχι η ίδια η εταιρεία που «κρατάνε ψηλά» την μετοχή της και άρα την «αξία» (και την φήμη της)… με διάφορα κόλπα.

Έτσι όμως το «επιχειρηματικό προφίλ» του Έλον του Μπροστινού ζαρώνει, και ζαρώνει πολύ. Η πετυχημένη περσόνα του (λέμε) είναι μάλλον οι PR εκείνων-που-βρίσκονται-από-πίσω. Οι οποίοι, μεταξύ άλλων, προσπαθούν να «φρενάρουν» και την byd και τις υπόλοιπες κινέζικες electro-auto-βιομηχανίες συντηρώντας την δική τους φούσκα.

Τι σημαίνει λοιπόν ότι οι «φούσκες» έχουν αναλάβει τμήμα της αμερικανικής (ή και όχι μόνο…) «εξωτερικής πολιτικής»; Σημαίνει ότι αυτές οι «φούσκες» (πίσω, επίσης, απ’ το ψόφιο κουνάβι) θέλουν να ξεφορτωθούν αυτό το χτικιάρικο «μόρφωμα» που κατάντησε η ε.ε., κάνοντας εκείνο που απέτυχαν να κάνουν με την διάλυση της ρωσίας: μικρά και ασήμαντα «έθνη/κράτη».

Φυτοφάγα…