Tag: ε.ε.

Τέρμα τ’ αστεία

Σάββατο 13 Φλεβάρη. Αν δούμε πάλι, όπως έχει γίνει περισσότερες από μία φορά, ότι επιβάλλονται κυρώσεις σε τομείς που δημιουργούν κινδύνους για την οικονομία μας, συμπεριλαμβανόμενων των πιο ευαίσθητων σφαιρών της, ναι. Θα το κάνουμε.

Τι θα κάνετε κύριε Lavrov; Θα διακόψουμε τις σχέσεις μας με την ε.ε. Δεν θέλουμε να απομονωθούμε, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό. Αν θέλεις ειρήνη ετοιμάσου για πόλεμο…

Αυτή ήταν η χθεσινή απάντηση της Μόσχας στις απειλές του κύρ Josep (Borrel) ότι σκοπεύει να ζητήσει απ’ τα κράτη μέλη της ε.ε. νέες «κυρώσεις» κατά της Μόσχας – προς υπεράσπιση αυτού του φασίστα που έχει γίνει πρωτοκοσμικό asset, του Navalny. Το Βερολίνο δήλωσε αμέσως ότι η “υπόσχεση” του Lavrov είναι “ανησυχητική και ακατανόητη” – ίσως ο εκπρόσωπος τύπου του γερμανικού υπ.εξ. να μπέρδεψε λίγο τα λόγια του.

Είναι συνηθισμένο στην εξωτερική πολιτική που εμφανίζεται σαν “ευρωπαϊκή” αλλά αφορά ζητήματα ειδικού γερμανικού συμφέροντος να γίνει ένας κάποιος θόρυβος πριν το Βερολίνο βάλει τα πράγματα με πρακτικό τρόπο σε τάξη. Υποθέτουμε λοιπόν ότι η Μόσχα “βοηθάει” με τον τρόπο της το Βερολίνο να συμμαζέψει διάφορους “φίλους της ελευθερίας και της δημοκρατίας” (…στη ρωσία).

Αυτό είναι το άμεσο ωστόσο. Με διάφορες αφορμές τόσο η Μόσχα όσο και η Τεχεράνη και η Άγκυρα λένε, ο καθένας με τον τρόπο του, το ίδιο πράγμα στη δύση, είτε είναι η Ουάσιγκτον είτε είναι οι Βρυξέλες ή διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Κι αυτό ξεπερνάει τις επιμέρους αφορμές: ο καιρός που βάζατε τους όρους σας έχει περάσει!

Όσο για το Πεκίνο; Αυτό δεν χρειάζεται καν να το πει. Το κάνει.

«Καταστροφή»…

Σάββατο 13 Φλεβάρη. Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία (και οι γραφειοκρατίες επιμέρους κρατών / μελών) θεωρούν το “αποτέλεσμα” της mission impossible του κυρ Josep στη Μόσχα καταστροφή…. ταπείνωση… και άλλα παρόμοια σπαραξικάρδια. Είναι η δεύτερη «καταστροφή» που διεκτραγωδούν στην ε.ε., μέσα σε λίγες μέρες μόνο. Προηγήθηκε η κυρία Ursula (von der Leyen), η προϊσταμένη κατά κάποιον τρόπο του κυρ Josep· αυτή σε σχέση με τις πλατφόρμες. (Παρεπιπτόντως: Η astrazeneca κατηγορείται ότι ενώ δηλώνει ανήμπορη να πουλήσει στην συμφωνημένη ποσότητα την πραμάτειά της στην ευρώπη-που-αργοπεθαίνει (!!!) ψάχνει να βρει πελάτες αλλού…. Ούτε μια επιχείρηση με διεθνείς βλέψεις δεν επιτρέπεται πια!!!)

Ογδονταένας (δεξιοί) ευρωβουλευτές, κυρίως από κράτη της βαλτικής και της κεντρικής ευρώπης, έστειλαν γράμμα στην κυρία Ursula ζητώντας της να απολύσει (!!!) τον κυρ Josep, επειδή «προκάλεσε μεγάλη ζημιά στην υπόληψη της ε.ε.»… Ένας ομοϊδεάτης τους απ’ την γερμανική χριστιανοδημοκρατία (επικεφαλής της στο ευρωκοινοβούλιο) ονόματι Daniel Caspary απέρριψε την ιδέα κατηγορώντας τους, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ζητώντας την απόλυση του κυρ Josep γίνονται «ουρά του Κρεμλίνου». «… Δεν μπορούμε να επιστρέψουμε στους εαυτούς μας στην ε.ε. να κάνουμε την δουλειά του Putin με το να ξεχαρβαλωθούμε μόνοι μας…» δήλωσε…

Σωστά! Δεν πρέπει «να ξεχαρβαλωθούν μόνοι τους»! Ας αφήσουν την δουλειά σε άλλους. Όμως αυτό φαίνεται να είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα της πραγματικής «ασθένειας» διάφορων αφεντικών και πολιτικών βιτρινών της δύσης (ο covid προορίζεται για τον λαό): το ότι βρίσκουν συνειδητούς ή ασυνείδητους «πουτινικούς» που δρουν σαν 5η φάλαγγα, υπονομευτικά.

Από μόνη της η «υπόθεση Navalny» είναι (επιεικώς) γελοία. Αυτή η ιστορία με το ρωσικό βαθύ κράτος που όλο επιχειρεί να «καθαρίσει» (υποτίθεται) αντιπάλους του (ασημαντότατους) και όλο αποτυγχάνει αλλά ταυτόχρονα είναι επικίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη, δεν θα έπειθε ούτε βρέφη: ο μπαμπούλας είναι ταυτόχρονα παντοδύναμος και ανίκανος…

Από τα τέλη του 2016 ως τους πρώτους μήνες του 2017, διάφοροι πρεσβευτές ή πρόξενοι της Μόσχας ανά τον κόσμο, συμπεριλαμβανόμενου του πρεσβευτή στον οηε Vitaly Churkin, πέθαναν ο ένας μετά τον άλλον είτε από “καρδιακή ανακοπή” είτε από σφαίρες (μαζί μ’ έναν πρώην επικεφαλής της kgb…) σε ένα σερί που μύριζε από μακριά εσωτερική εκκαθάριση του ρωσικού καθεστώτος (για άγνωστους λόγους)· και κανείς δεν έβγαλε κιχ… Δεν χωρούν αμφιβολίες για τις φονικές ικανότητες των μυστικών υπηρεσιών (και όχι μόνο των ρωσικών)!!

Αλλά επειδή, ακριβώς, είναι γελοία η Navalny case, το ότι υψώνεται σαν «σημαία» δείχνει την πραγματική κατάσταση των δυτικών καθεστώτων, ειδικά στην τρέχουσα φάση της όξυνσης του παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Είναι τα ίδια καθεστώτα που έκαναν «πρόεδρο» στο Καράκας τον καραγκιόζη Guaido· μόνο για να αναγγείλουν πρόσφατα ότι … δεν τον αναγνωρίζουν άλλο σαν πρόεδρο (καραγκιόζης παραμένει πάντως!).

Δεν είναι μόνο η Ουάσιγκτον που «βιώνει» την σοβαρή αμφισβήτηση / παρακμή του ιμπεριαλισμού της! Εκεί ζουν το δράμα τους με «αμερικανικό» τρόπο… Όμως στην ίδια κατάσταση, με περισσότερη ομίχλη και γραφειοκρατία, βρίσκονται διάφορα ευρωπαϊκά αφεντικά και πολιτικές βιτρίνες.

Ειδικά αφού η ρελάνς, το κόλπο «πανδημία», φαίνεται να αποτυγχάνει ως προς το «παγκόσμιο», ιμπεριαλιστικό του σκέλος…

Project ευρασία

Πέμπτη 11 Φλεβάρη. Η χθεσινή αναφορά μας στην άδοξη επίσκεψη του “οτι-πιο-κοντά-σε-υπουργό-εξωτερικών-διαθέτει-η-ε.ε.” επίτροπου Josep Borrell στην Μόσχα και των σχολίων γύρω απ’ τον «ρώσο Guaido» μπορεί να θεωρηθεί σαν εισαγωγή. Με δεδομένο ότι το μπλοκ ε.ε. δεν έχει «κοινή εξωτερική πολιτική» (ειδικά για τέτοια κεντρικά ζητήματα όπως το ευρασιατικό project) κι ούτε πρόκειται να αποκτήσει, το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo θα προσπαθήσει να «πιέσει» (δηλαδή να εκβιάσει) διάφορα ευρωπαϊκά κράτη υπέρ του. Και το αντίστοιχο έχει ξεκινήσει ήδη απ’ την μεριά της η Μόσχα.

Μια ενδεικτική κουβέντα του Lavrov (δεν είναι η πρώτη φορά που λέγεται τους τελευταίους μήνες) ήταν αυτή:

…Έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε το γεγονός ότι η Ε.Ε. προσπαθεί να επιβάλει μονομερείς κυρώσεις, παράνομες απαγορεύσεις, και καταλήγουμε σ’ αυτή τη φάση στην παραδοχή ότι η Ε.Ε. είναι αναξιόπιστος εταίρος… Το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όλοι είναι η έλλειψη ομαλότητας στις σχέσεις ανάμεσα στη Ρωσία και την Ε.Ε. – τους δύο μεγαλύτερους παίκτες στον Ευρασιατικό χώρο. Είναι μια όχι υγιής κατάσταση, που δεν ωφελεί κανέναν…

Τι θέλει η Μόσχα; Όχι, βέβαια, την φιλία της ε.ε. σαν σύνολο· για πολλά θα μπορούσε να κατηγορήσει κανείς το ρωσικό καθεστώς, όχι όμως για έλλειψη ρεαλισμού. Εκείνο που θέλει είναι μια σταθερή και μόνιμη «τήρηση αποστάσεων» προς την Ουάσιγκτον απ’ το Βερολίνο (κατά κύριο λόγο) και το Παρίσι. Με δεδομένο τον (ιστορικό) ιμπεριαλιστικό οππορτουνισμό του δεύτερου, το Βερολίνο είναι – κυρίως – εκείνο που ακόμα κι αν δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο της ε.ε., μπορεί να σταθεί σαν αντίβαρο στις δεδομένες επιλογές τόσο των κρατών της Βαλτικής όσο και της Βαρσοβίας στο πλευρό των ηπα (και του Λονδίνου).

Με δεδομένη την αναμενόμενη «επιστροφή» (ή προσπάθεια επιστροφής) του Joνυσταλεάν στην «παλιά ευρώπη», η Μόσχα απειλεί ότι αν αυτή η «παλιά ευρώπη» συνεχίσει να κάνει back vocals στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, τότε θα την αντιμετωπίσει σαν εχθρό και στρατιωτικά. Είναι μια δύσκολη επιλογή, με βάση τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα του ρωσικού καθεστώτος: η αξία του μέσα στο ευρασιατικό project πολλαπλασιάζεται αν αυτό το project προεκτείνεται ως τον Ατλαντικό· ενώ ο μόνιμος ακρωτηριασμός (που προσπαθεί να επιβάλει η Ουάσιγκτον) θα ήταν στρατηγική ήττα.

Για τους ίδιους ακριβώς λόγους η Μόσχα, σαν μέλος του μπλοκ της Αστάνα, έχει ανάγκη να αποκρούσει την ανανέωση των αμερικανικών σχεδιασμών για τη μέση Ανατολή. Το Joνυσταλεάν προσπαθεί να νεκραναστήσει το κόλπο isis οπουδήποτε αυτό είναι εφικτό απ’ την ανατολική Μεσόγειος ως τα αφγανικά υψίπεδα. Ήδη, η «γραμμή» για την στρατιωτική κατοχή της ανατολικής συρίας άλλαξε, και από το «φυλάμε τα πετρέλαια για να μην πάρει ο Άσσαντ» του ψοφιοκουναβιστάν έγινε «πολεμάμε τον isis» (;;;). Στο αφγανιστάν επίσης, όπου οι μισθοφόροι του Ριάντ και του Αμπού Ντάμπι είχαν ασήμαντη παρουσία, φαίνεται να «ζωντανεύουν» – εναντίον και των ταλιμπάν.

Το συριακό / ιρακινό πεδίο μάχης (όπως και το αφγανικό) γίνονται όλο και περισσότερο «εκκρεμότητες» που η Ουάσιγκτον θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει. Ήδη αυτό το διατυμπανίζει (ποιός άλλος;) το απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ. Οι αεροπορικές / πυραυλικές επιθέσεις στη δυτική συρία έχουν γίνει ακόμα πιο συστηματικές αλλά, κυρίως, απροσχημάτιστες. Το «κτυπάμε θέσεις του ιράν στη συρία» έχει εξελιχθεί σε πλήρη (και προς το παρόν μονομερή) κανονικό πόλεμο απ’ την μεριά του ισραηλινού μιλιταρισμού.

Υποτίθεται πως η «αλλαγή» του Joνυσταλεάν, διαφημισμένη εντατικά, αφορά την στάση απέναντι στην Τεχεράνη. Δεν πρόκειται για καμμία «αλλαγή», το έχουμε ξαναπεί. Το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo θέλει να ελπίζει ότι θα προσεταιριστεί τους ευρωπαίους που υπέγραψαν το 2015 την 5 + 1 συμφωνία για τα πυρηνικά του ιράν στην απαίτηση επαναδιαπραγμάτευσής της, για να περιλάβει και το πυραυλικό πρόγραμμα της Τεχεράνης – προσθέτοντας στα κράτη / διαπραγματευτές και … το Ριάντ. Αλλά το ιρανικό καθεστώς δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί τίποτα επιπλέον απ’ όσα συμφωνήθηκαν πριν 5,5 χρόνια· κι ούτε λόγος να ανεχτεί την πετροχούντα του τοξικού σαν «επιτηρητή»! (Ούτε η Μόσχα ούτε το Πεκίνο πρόκειται να στηρίξουν τους αμερικανικούς ή αμερικανο-αγγλικούς σχεδιασμούς). Η Τεχεράνη έχει δώσει στην Ουάσιγκτον ένα μήνα διορία μετά την επίσημη ενθρόνιση του νυσταλέου, για να επιστρέψει χωρίς όρους στην συμφωνία, αναιρώντας τις εναντίον της κυρώσεις. Η διορία τελειώνει στις 21 Φλεβάρη. Απειλεί πως μετά απ’ αυτήν την ημερομηνία θα ενεργοποιήσει την παράγραφο 36 της συμφωνίας του ’15, που τις επιτρέπουν να αποχωρήσει απ’ τα «πρόσθετα πρωτόκολλά» της περιορίζοντας σημαντικά τις επιθεωρήσεις του οηε στις (πυρηνικές) εγκαταστάσεις του. Εντέλει και η Τεχεράνη κάνει το ίδιο με την Μόσχα, απ’ την δική της μεριά. Ο υφ.υπ.εξ Abbas Araqchi ξεκαθάρισε χτες:

… Όταν διαπραγματευτήκαμε την JCPOA με την Κίνα, την Ρωσία, τους Ευρωπαίοιυ και τις ΗΠΑ, αποφασίσαμε όλοι στα σοβαρά να μην εμπλακούμε σε άλλα θέματα πλην του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. Αυτός είναι ο λόγος που η JCPOA έχει εφικτό να υπογραφτεί. Δεν πρόκειται να εμπλακούμε σε διαπραγματεύσεις για άλλα ζητήματα, είτε είναι περιφερειακά θέματα είτε οι αμυντικές μας δυνατότητες, κι ακόμα περισσότερο [δεν θα κάνουμε κάτι τέτοιο] αφού οι ΗΠΑ αποδείχθηκαν αναξιόπιστο μέλος των διαπραγματεύσεων. Και οι Ευρωπαίοι έχουν αποδειχθεί ανίκανοι να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους…

(Στα μέσα του ερχόμενου Ιούνη στο ιράν έχουν προκηρυγμένες προεδρικές εκλογές… Και, φυσικά, δεν έχουν ξεχάσει την δολοφονία του Soleimani…)

(φωτογραφία: Πανηγυρισμοί στην Τεχεράνη για την 42η επέτειο απ’ την επανάσταση που ανέτρεψε την δικτατορία του Σάχη. Οι ελπίδες και οι δυνατότητες ήταν τότε, το 1979, διαφορετικές…)

Άνιση αναμέτρηση

Τετάρτη 10 Φλεβάρη. Θα μπορούσε κάποιος να υποθέσει ότι το ελλαδιστάν έχει δημιουργήσει “σχολή εξωτερικής πολιτικής”: δώστου διεθνή φασίστα περιοπής και πάρτου την ψυχή… Ή θα μπορούσε να συμβαίνει το ανάποδο: το ελλαδιστάν να είναι αριστούχος μαθητής μιας διεθνούς (πρωτοκοσμικής πάντα) σχολής, με την ίδια εξειδίκευση.

Σε κάθε περίπτωση η επίσκεψη του “οτι-πιο-κοντά-σε-υπουργό-εξωτερικών-διαθέτει-η-ε.ε.” επιτρόπου Josep Borrell στην Μόσχα στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας ήταν ένα φιάσκο περιοπής. Ήταν άνιση η αναμέτρηση, κάτι σαν «αποστολή αυτοκτονίας». Ο Borrel έχει μια καρέκλα που είναι συμβολική· κι ακόμα, σαν τέτοια, με το ζόρι. Την πήρε τον Δεκέμβρη του 2019, διαδεχόμενος το προηγούμενο χλωμό πρόσωπο που έπαιξε τον ίδιο ρόλο, την κυρία Federica Mogherini. Πριν γίνει εκπρόσωπος του φαντάσματος της υποτιθέμενης «ενιαίας εξωτερικής πολιτικής» της ε.ε. ο καταλανός και σοσιαλδημοκράτης κυρ Josep είχε διατελέσει υπ.εξ. του ισπανικού κράτους για περίπου ένα χρόνο, μεταξύ καλοκαιριού του ’18 και καλοκαιριού του ’19, στην κυβέρνηση Sanchez… Με τέτοιο παρελθόν ο 70plus κυρ Josep θα μπορούσε να θεωρηθεί ικανός στις ισπανικές καθεστωτικές ίντριγκες, αλλά χαμένος από χέρι στην πιο υψηλόβαθμη επίσκεψη / εκπροσώπηση της ε.ε. στη Μόσχα από το 2017. Έχοντας απέναντι του τον Sergey Lavrov: έκφραση της παράδοσης του ρώσικου καθεστώτος να κρατάει σε τέτοια πόστα όσο περισσότερο γίνεται τα στελέχη του, ο Lavrov είναι υπ.εξ. απ’ το 2004 συνεχώς. Έχει δει… και τι δεν έχει δει! Έχει ακούσει… και τι δεν έχει ακούσει!!

Τι πήγε να κάνει άραγε ο Borrell στη Μόσχα; Είναι απίθανο να είχε κάποια μυστική αποστολή με δεδομένη την ασήμαντη εμπειρία του αλλά και το συμβολικό αξίωμά του. Επίσημα κουβαλούσε έναν «κατάλογο θεμάτων» συζήτησης μεταξύ ε.ε. – ρωσίας, που περιελάμβανε τα πάντα όλα: απ’ την ουκρανία μέχρι τον nord stream 2, και απ’ το sputnik V μέχρι…. μέχρι τον πιο πρόσφατο αγαπημένο της δύσης, τον Alexey Navalny….

Αυτός ο τύπος είναι πατενταρισμένος φασίστας. Ώσπου να αναγορευτεί απ’ τους δυτικούς σε ενσάρκωση της δημοκρατίας στη ρωσία, η κύρια «πολιτική δουλειά» του Navalny ήταν οι συμμαχίες του με τους ρώσους νεοναζί, skins και όποιο άλλο παρόμοιο κατακάθι. Η αναγόρευσή του σε «ήρωα της ελευθερίας» απ’ τα ευρωπαϊκά κράτη και την Ουάσιγκτον έχει εκνευρίσει ιδιαίτερα την Μόσχα, αν όχι για κάποιον άλλο λόγο σίγουρα επειδή το ημερολόγιο δείχνει 2021 – και οι παγκόσμιοι συσχετισμοί δύναμης αλλάζουν ραγδαία.

Αυτό το φασιστόμουτρο ήταν η φαρδιά μπανανόφλουδα που πάτησε ο έρμος ο κυρ Josep. Ζήτησε (εκ μέρους της ε.ε.) την αποφυλάκισή του και μια έρευνα για την (υποτιθέμενη) δηλητηρίασή του – και θεώρησε σκόπιμο να το δηλώσει και στη συνέντευξη τύπου, καμαρώνοντας ίσως. Ο Lavrov, αφού κατηγόρησε Βερολίνο, Παρίσι και Βρυξέλες για διπλοπροσωπία, έδωσε το τελικό κτύπημα στον ύπατο εκπρόσωπο της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής: …Θα ήθελα να θυμίσω ότι υπάρχουν τρεις πολιτικοί φυλακισμένοι καταδικασμένοι σε 10ετή φυλάκιση επειδή οργάνωσαν ένα δημοψήφισμα στην Καταλωνία είπε· μια κουβέντα πολύ πιο αναιδής και to the point απ’ το να έλεγε «ρε δεν κοιτάτε τα χάλια σας!». Και συνέχισε: Οι δικαστικές αρχές της Γερμανίας και του Βελγίου ζήτησαν απ’ τις ισπανικές αρχές να σταματήσουν αυτές τις με πολιτικά κίνητρα αποφάσεις. Κι αυτές απάντησαν ότι η Ισπανία έχει το δικό της δικαστικό σύστημα και οι άλλοι πρέπει να σέβονται τις αποφάσεις του. Αυτό είναι που απαιτούμε απ’ την Δύση στις σχέσεις της μ’ εμάς»….

Να θυμίσουμε ότι ο κυρ Josep Borrell είναι καταλανός, προφανώς όμως νομιμόφρων. Τι θα μπορούσε να απαντήσει; Απάντησε για λογαριασμό του η ισπανίδα υπ.εξ., μόνο για να κάνει την τραγωδία της επίσκεψης του Borrel (και των “φιλελεύθερων” καϋμών της ευρώπης…) Μαδριλένικη φάρσα:

… Στην Ισπανία δεν υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι…» τιτίβισε. «… Υπάρχουν φυλακισμένοι πολιτικοί».

Δηλαδή; Η εκπρόσωπος του ρωσικού υπ.εξ. Maria Zakharova, γνωστή για την δεικτικότητά της, έσπρωξε τη μπάλα στην κενή εστία (πάντα μέσω της αρένας των antisocial media): «Ω! Τώρα έχω ένα καινούργιο δημοκρατικό ίνδαλμα, αυτή τη φορά γυναίκα. Λέγεται Arancha Gonzalez Laya».

Αυτά μπορεί να φαίνονται (ή και να είναι) χαριτωμένα. Δείχνουν ωστόσο την «ποιότητα» των δυτικών πολιτικών βιτρινών· και, κατά συνέπεια, τις δυνατότητες (όσες τους αναλογούν) διακυβέρνησης – σε – συνθήκες – ενδοκαπιταλιστικού – ανταγωνισμού.

Αν ήταν προπονητές ποδοσφαιρικών ομάδων θα πήγαιναν στο ταμείο ανεργίας με ρυθμό ένας την βδομάδα. Όμως προσλαμβάνονται μέσω εκλογών, οπότε μετράει αλλιώς.

(Συνεπώς μη θυμώνετε με τον ρημαδοΚούλη! Βρίσκεται στο μέσο όρο. Και είναι μάνατζερ / κόουτς της καλύτερης ομάδας του πλανήτη! Χάρη στην αντιστροφή της πραγματικότητας το ελλαδιστάν πάει για τον τελικό…. Έναν κάποιο, οποιοδήποτε τελικό…)

Φάρμακα;

Τρίτη 9 Φλεβάρη. … Ως πρόσφατα, η βιομηχανία εμβολίων της κίνας θεωρούνταν ένας σχετικά ήσσονος σημασίας παίκτης στην παγκόσμια αγορά. Αλλά ο αγώνας για την ανάπτυξη και την διανομή εμβολίων για τον covid-19 έδωσε στην Κίνα την ώθηση να αναβαθμίσει μαζικά τις ικανότητές της, καθιερωνόμενη σαν ένας βασικός παγκόσμιος προμηθευτής…

Αυτό είναι απόσπασμα από χθεσινό άρθρο στους “asia times” (φωτο επάνω). Η ασταμάτητη μηχανή συνδυάζει αυτήν την προφανή παραδοχή με αξιόπιστες αλλά όχι διασταυρωμένες πληροφορίες, ότι οι δυτικές φαρμακο-μαφίες (ή οι κυριότερες ανάμεσά τους) επιδίδονται ήδη σ’ έναν “αγώνα δρόμου” για να μην χάσουν το πλανήτη (τον οποίο ως πρόσφατα ηγεμόνευαν ουσιαστικά χωρίς αντίπαλο) στέλνοντας πλασιέ σε διάφορα γεωγραφικά μήκη και πλάτη για να κλείσουν συμφωνίες· και (ως τώρα) τρώνε πόρτα…

Αν η αναλυτική / πολιτική προσέγγισή μας όλους αυτούς τους μήνες σχετικά με τις πραγματικές αιτίες της (βασικά δυτικής) υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας είναι σωστή (τέτοια την θεωρούμε!) τότε η πιο πάνω παράγραφος (όπως και όλο το άρθρο) συνοψίζει την όλο και πιο έντονα διαγραφόμενη ήττα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος στην παγκόσμια αναμέτρηση με σημαία τον covid!

Το ρωσικό sputnik V ίσως να μην καίγεται (οικονομικά) για πελάτες στην ευρώπη – μόνο ο γεωπολιτικός συμβολισμός έχει κάποια σημασία. Η εταιρεία που το σχεδίασε, το κατασκευάζει και το προωθεί έχει κλείσει ήδη συμφωνίες και έχει κάνει τις πρώτες αποστολές σε 18 κράτη του πλανήτη, και έπεται άλλη μία μεγάλη παραγγελία από μεξικό που θα αρχίσει να ξεφορτώνεται στην Mexico City τον Μάρτη. (Για τα κινεζικά έχουμε γράψει πρόσφατα. Ένα ινδικό εμβόλιο κινείται επίσης «επιθετικά» στην «παγκόσμια αγορά»…).

Έχει επιπλέον ενδιαφέρον το ότι το ρωσικό και το κινεζικό κράτος συνεργάζονται (και δεν ανταγωνίζονται για την «παγκόσμια αγορά») κυρίως σ’ ότι αφορά τις αλυσίδες παραγωγής μεταξύ τους αλλά και έρευνες· αλλά και την αξιοποίηση εργοστασίων που υπάρχουν ήδη σε διάφορα κράτη του πλανήτη. Αυτό το τελευταίο λέγεται «προστιθέμενη αξία» και εξυπηρετεί τα κράτη / κεφάλαια που είναι πελάτες της Μόσχας και του Πεκίνου.

Ξεδιπλώνεται πια όλο και πιο καθαρά το επίδικο που για τους αιχμάλωτους της δυτικής υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας παραμένει ακόμα μυστηριώδες. Οι εντατικά κατασκευαζόμενοι και συντηρούμενοι φόβοι τους· τα «κυματιστά» πραξικοπήματα· η κατασκευή της «κρουσματοπανδημίας» και των κοινών δεξαμενών, είναι οι μορφές που αντιστοιχούν στην πρωταρχική συσσώρευση της (δυτικής) «βιομηχανίας της υγείας»!!! Οι έντιμοι και ενημερωμένοι μαρξιστές θα έπρεπε να το έχουν αναγνωρίσει αυτό προ πολλού: παντού και πάντα η πρωταρχική συσσώρευση είναι ταυτόσημη με την λεηλασία και την κατασκευή αναγκών και σπανιότητας στην ικανοποίησή τους!

Εκτιμάμε ωστόσο ότι το σχέδιο του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος δεν ήταν ακριβώς αυτό! Στην πιο άγρια εκδοχή της αυτή η βίαιη πρωταρχική συσσώρευση «αναγκών υγείας» προοριζόταν να γίνει κυρίως στην (θεσμικά λιγότερο οχυρωμένη) αφρική, την οποία οι δυτικές φαρμακο-μαφίες χρησιμοποιούσαν επί δεκαετίες σαν πεδίο πειραμάτων και «ευσπλαχνίας» – συχνά θανάτου. Συμπληρωματικά σε τμήματα της λατινικής αμερικής και της ασίας. Στις δυτικές μητροπόλεις το «κακό» και η «αντιμετώπισή» του μέσω γενετικής μηχανικής θα ερχόταν σε δεύτερο χρόνο· με απόδειξη αποτελεσματικότητας την «σωτηρία» της περιφέρειας. (Αυτή είναι η γνώμη μας, την οποία έχουμε παρουσιάσει έγκαιρα τους προηγούμενους μήνες).

Αλλά η ετοιμότητα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και η απεριόριστη καπιταλιστική / κανιβαλική όρεξη των αφεντικών του έκαναν ένα πολύ σοβαρό στρατηγικό λάθος, όταν έσπευσαν να θεωρήσουν έναν ιό που εμφανίστηκε στην κίνα και όχι στη δυτική αφρική ή στις λατινοαμερικάνικες φαβέλες σαν κατάλληλη εκπυρσοκρότηση για την επίθεση που ετοίμαζαν χρόνια. Το ότι η «αφετηρία» ήταν ο στρατηγικός ανταγωνιστής (το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο) και όχι κάποιο κομμάτι της «περιφέρειας» στην οποία η δύση θεωρεί ότι έχει το «πάνω χέρι», μετέτρεψε τον χαρακτήρα του συγκεκριμένου πολέμου: δεν θα ήταν η (εύκολη, όπως φαντάζονταν οι δυτικοί) κατάκτηση της «περιφέρειας» και μετά η αποικιοποίηση του «κέντρου», αλλά το ανάποδο. Πρώτα αναμέτρηση του (δυτικού) «κέντρου» με το (ανατολικό) «κέντρο» για την ταχύτητα, την ποιότητα, τα χαρακτηριστικά και τα τεχνολογικά πλεονεκτήματα της «σωτηρίας». Και μετά τα υπόλοιπα…

Ε, αυτήν την «κεντρική» αναμέτρηση τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος την έχασαν ήδη απ’ τον περασμένο Απρίλη, χωρίς καν εμβόλια! Και δεν το κατάλαβαν, τυφλωμένα απ’ τις ρατσιστικές προκαταλήψεις τους. «Εισήγαγαν» (δήθεν) απ’ το Πεκίνο την μιλιταριστική πλευρά της διαχείρισης του covid (για να κατακτήσουν δια της βίας κατ’ αρχήν τις δυτικές κοινωνίες σ’ έναν βαθμό που να μοιάζει κοντινός με τον τρόπο που το κινεζικό καθεστώς κατέχει και ελέγχει την κινέζικη…) υποσχόμενα, ελπίζοντας, ότι σύντομα θα έχουν αρκετά τεχνολογικά τεχνολογικά πλεονεκτήματα ώστε να εκστρατεύσουν, να κατακτήσουν (ή να σιγουρέψουν) μεγάλα κομμάτια του υπόλοιπου πλανήτη.

Αν μπορούσαν να ξεκινήσουν την «γενετική επίθεση» (με υπερ-επαρκή ποσότητα «πυρομαχικών»…) τόσο στο δυτικό «κέντρο» όσο και στην «περιφέρεια» το περασμένο καλοκαίρι, είχαν ελπίδες να νικήσουν. Δεν μπορούσαν (αν και το ήθελαν πολύ). Απο εκεί και μετά κάθε βδομάδα, κάθε μέρα, περνούσε υπέρ του Πεκίνου.

Γιατί; Επειδή στις μεν δυτικές κοινωνίες έπρεπε να ανανεώνεται το «πάγωμα», τα πραξικοπήματα, για να αποφευχθεί η φυσική ανοσία των πληθυσμών· αλλά το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο έβαζε ήδη σε πλήρη λειτουργία τις μηχανές για την επέκταση ή/και την σταθεροποίηση της «εμβολιαστικής» / ανθρωπιστικής επιρροής του στον υπόλοιπο πλανήτη. Όπως είχε κάνει την περασμένη άνοιξη στέλνοντας χαμηλής τεχνολογίας υλικά (μάσκες, στολές, αναπνευστήρες) παντού όπου του ζητούνταν. Soft power λέγεται αυτό, και είναι δυτική εφεύρεση…

Το γεγονός ότι τόσο το κινέζικο όσο και το ρωσικό καθεστώς κάνουν ήδη εξαγωγές των αντι covid εμπορευμάτων τους χωρίς να έχουν πρώτα «εμβολιάσει τους δικούς τους πληθυσμούς», χωρίς όμως να προκαλείται αντίδραση απ’ αυτούς τους πληθυσμούς, οφείλεται (κατά την γνώμη μας…) στο ότι ΔΕΝ χρησιμοποίησαν τρομοκρατικές, δημαγωγικές μεθόδους για να τους πειθαρχήσουν / καταστείλουν! Δεν τους είπαν «θα πεθάνετε αν δεν εμβολιαστείτε!!» (όπως δεν το έκανε το Τόκιο, η Σεούλ και πολλά ακόμα κράτη του πλανήτη).

Με δυο λόγια Μόσχα και Πεκίνο φρόντισαν να διαμορφώσουν τέτοιους «εσωτερικούς όρους» διαχείρισης (στην πραγματικότητα: πολύ πιο ρεαλιστικούς) ώστε να είναι τα χέρια τους λυμένα για να κάνουν «εξωτερική πολιτική»· την ώρα που το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα εφάρμοζε στην έδρα του το τρομοκρατικό μοντέλο που κανονικά προόριζε για την «περιφέρεια», «δένοντας» έτσι τα δικά του (παρά τα όνειρά του).

Στρατηγικό λάθος! Το “Event 201” ήταν μια άσκηση επί χάρτου (για την γρήγορη και αποτελεσματική κυριαρχία της δυτικής υγιεινιστικής κυριαρχίας) στην οποία οι rivals δεν υπήρχαν… Ήταν ήσσονος σημασίας σ’ αυτό το πεδίο – όπως παραδέχεται και το άρθρο που μνημονεύσαμε στην αρχή… Για διακοσμητικούς και μόνο λόγους ήταν καλεσμένος σ’ εκείνη την άσηση και ένας εκπρόσωπος του κινέζικου CDC – και φυσικά (για την δυτική άποψη περί του κόσμου) κανένας απ’ την ιαπωνία, τη νότια κορέα ή την ρωσία… Έβγαινε απ’ όλους τους πόρους των οργανωτών και των συμμετεχόντων στο “Event 201”: ο δυτικός καπιταλισμός προορίζεται να (ξανα)σώσει τον κόσμο… Και ο κόσμος θα πρέπει να υπακούσει αν θέλει να σωθεί…

Η δυτική υπεροχή (ή, πιο σωστά, η δυτική πρωτοβουλία των κινήσεων) θα μπορούσε να ισχύσει μόνο αν ο «ιικός εχθρός» εμφανιζόταν μακριά απ’ τα εδάφη των rivals… Τότε και μόνον τότε θα μπορούσαν ίσως οι δυτικοί να τους κρατήσουν σε απόσταση απ’ τα σημεία των δικών τους υγιεινιστικών ιεραποστολών, δηλαδή τις ζώνες επιρροής τους… Απ’ την στιγμή όμως που εμφανίστηκε στην Wuhan, η γρήγορη και αποτελεσματική αντίδραση του κινεζικού κράτους / κεφάλαιου αποδείχθηκε μια εξαιρετικά γρήγορη «ωρίμανση» των καπιταλιστικών δυνατοτήτων (που υπήρχαν ήδη διαθέσιμες) και στον τομέα της βιομηχανίας της υγείας, έναν τομέα όπου οι δυτικοί θεωρούσαν ότι δεν έχουν αντίπαλο. Κι ενώ τα δυτικά αφεντικά προσπαθούσαν (και συνεχίζουν να προσπαθούν) να εφαρμόσουν τις αποικιοκρατικές, ιμπεριαλιστικές μεθόδους τρόμου και κυριαρχίας που επί δεκαετίες χρησιμοποιούν σε βάρος των Άλλων μέσα στις δυτικές μητροπόλεις (αναγκαστικός όρος πια για την πρωταρχική τους συσσώρευση…) οι rivals κινούνται άνετα και αποτελεσματικά· κυρίως δε κυκλωτικά.

Κάνοντας και ξανακάνοντας «ασκήσεις», δηλώσεις, θεσμικές κινήσεις εδώ και χρόνια, τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, θεωρούσαν ότι θα έχουν οπωσδήποτε την πρωτοβουλία των (υγιεινιστικών) κινήσεων· κι άρα την άνεση να επιβάλουν τους όρους τους. Όταν εμφανίστηκε ένας «καινούργιος ιός» στην Wuhan «θυμήθηκαν» ότι έρχεται το τέλος του κινέζικου καπιταλισμού (το είπαν και το ξαναείπαν οι υπάλληλοί τους στα μέσα μαζικής εξαχρείωσης…) ως εάν η Ιστορία να τους έκανε ένα θεϊκό δώρο, βγάζοντάς απ’ τον δρόμο τους ένα σοβαρό εμπόδιο· πλην όμως σε άλλους τομείς. Αποδεικνύεται ένα χρόνο μετά ότι την στιγμή που πανηγύριζαν για το «Τσέρνομπιλ της κίνας» άρχιζε η ήττα τους στον πλανητικό ανταγωνισμό.

Τώρα; Τώρα στη δύση συνεχίζουν να μετράνε «κρούσματα» και κοινές δεξαμενές· αλλά οι rivals μετράνε διεθνείς παραγγελίες και κανονίζουν τις παραγωγικές και επιμελητειακές διαστάσεις της επέκτασής τους.

Τι συνέπειες θα έχουν όλα αυτά σ’ εμάς, τους εργάτες / υποτελείς; Χμμμμ…. Επ’ αυτού προσεχώς.

Villabajo V. (1)

Σάββατο 6 Φλεβάρη. … Τα έκανε σκατά… Όσο σκατά πήγε η προμήθεια εμβολίων από την ε.ε. τόσο σκατά πάνε και οι εμβολιασμοί στη χώρα… O αντιπρόεδρος (και υπ.οικ.) του Βερολίνου Olaf Scholz μπορεί να τα έχει μαζεμένα εναντίον της προέδρου της ευρωπαϊκής επιτροπής Ursula von der Leyen, αλλά δεν είναι μόνοι τους στον πλανήτη. Και, κυρίως, δεν πρόκειται για ένα ζήτημα «γερμανικό» ή, τουλάχιστον, «υγιειονομικό». Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, που στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο είχε και έχει τόσα και τέτοια χαρακτηριστικά ώστε μόνο τυφλοί (ή εγκάθετοι) δεν βλέπουν τον ωμά πολιτικό χαρακτήρα της, δείχνει ρωγμές. Φταίει η κυρία von der Leyen γι’ αυτές; Ή μήπως συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρότερο;

Θα κουράσουμε ίσως θυμίζοντας περί τίνος πρόκειται: ένας ιός εστιασμένης (και ελεγχόμενης) επικινδυνότητας μετατρέπεται στα δυτικά καπιταλιστικά κράτη (και κάποια ακόμα, για ανάλογους πάνω κάτω λόγους) σε σημαία της βίαιης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και της εξίσου βίαιης επιτάχυνσης της μετάβασης στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Ενώ οι υποτελείς αντιμετωπίζουν αυτήν την διαχείριση απ’ την σκοπιά των φόβων για την υγεία τους, η περιθωριακή ασταμάτητη μηχανή αναλύει (απ’ την στιγμή μηδέν) την τρομοεκστρατεία απ’ την σκοπιά της υγείας της καπιταλιστικής μηχανής (γενικά) και των δυτικών εκδοχών της (ειδικά). Καταγγέλεται σαν «ψέκα» – και οι κατηγοροί της αλλάζουν πλευρό ήσυχοι…

Τι υποστηρίζουμε εξ αρχής; Ότι η αποθρασυμένη τρομοεκστρατεία στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο έχει ένα καλό σετ στόχων. Πρώτον, την επιτάχυνση και την εμβάθυνση της μηχανικής / αλγοριθμικής μεσολάβησης των κοινωνικών σχέσεων και συμπεριφορών. Δεύτερον, τη νομιμοποίηση του ψηφιακού πανοπτικού, και οπωσδήποτε των πρώτων κρίσιμων βημάτων του, που σχετίζονται με την κατάργηση στην πράξη των παραδοσιακά φιλελεύθερων δυτικών συνταγμάτων. Τρίτον την επίθεση των δυτικών big pharma σε οργανική συμμαχία με τις big tech, τις (αόρατες ακόμα) big insurance και τους στρατοαστυνομικούς μηχανισμούς των δυτικών κρατών· μια επίθεση με προοπτική να διατηρήσει αυτό το σύμπλεγμα την παγκόσμια ηγεμονία τις επόμενες δεκαετίες έναντι των ανάλογων ανταγωνιστών του (ρωσικών και κινεζικών κατά κύριο λόγο). Τέταρτον την επιθετική αναδιάρθρωση της βιομηχανίας της υγείας.

Είναι πολλά! Πολλά για να τα χωρέσει ο νους όσων εγκατέλειψαν την αντι-καπιταλιστική και αντι-κρατική κριτική δεκαετίες πριν… Πολλά για να τα χωρέσει ο νους των εξαίσιων (συχνά ανομολόγητα) οπαδών του κρατικού πατερναλισμού… Αλλά, επίσης, πολλά για να έχουν γρήγορη και 100% επιτυχία!

Απ’ όλα αυτά θα μείνουμε σήμερα μόνο σ’ ένα: στις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής που εμφανίζονται στους υποτελείς του δυτικού καπιταλισμού σαν (σωτήρια) «εμβόλια». Μεγάλο κόλπο, τόσο μεγάλο που οι εκτός απ’ τους τατσορούφιανους, επώνυμους κι ανώνυμους, πολλοί ακόμα δειλιάζουν μπροστά στο μέγεθός του. Παράδοξο; Ενώ τα messenger RNA και οι πλατφόρμες τους είναι μια τεχνολογία γνωστή παγκόσμια εδώ και πάνω από μια δεκαετία, μόνο δυτικές φαρμακο-μαφίες είχαν κατα νου πριν καν την εμφάνιση του covid να τις προωθήσουν δικτατορικά σαν την next generation των («εμβολιαστικών» και όχι μόνο) θεραπειών!

Γιατί μόνον αυτές, παρότι όλες οι προσπάθειές τους και οι δοκιμές τους (σε ζώα) τα προηγούμενα χρόνια είχαν αποτύχει; Γιατί δεν βγήκαν οι ρώσοι ή οι κινέζοι γενετιστές ανεμίζοντας τις mRNA πλατφόρμες, τα πλασμίδια DNA και τα υπόλοιπα high tech καλούδια της γενετικής μηχανικής παρά τις ανάλογες έρευνες που κάνουν επί χρόνια; Αιρετικές ερωτήσεις που δίνουν στα νεύρα κάθε εγκάθετου φίλου της (κάθε) pfizer…

Ας προσπεράσουμε την απάντηση. Ας σταθούμε στο δεδομένο: δεν βγήκαν… Σωτήρες της ανθρωπότητας (αυτο)ανακηρύχτηκαν οι δυτικές φαρμακομαφίες, έναντι ενός κινδύνου διογκωμένου τόσο ώστε να ταιριάζει πέρα απ’ τα υπόλοιπα και στην απαγόρευση οποιασδήποτε σοβαρής ερώτησης (ή αμφισβήτησης ή κριτικής) της γενετικής μηχανικής. Πρόκληση τεχνητής ζήτησης λέγεται αυτό, σχεδόν πάντα γίνεται μέσω καλλιέργειας αδικαιολόγητων και ανεξέλεγκτων φόβων (: τρομοκρατία…) είτε σε άτομα είτε σε σύνολα, και το σχετικό λήμμα υπάρχει επίσημα στην …. ιατρική ερευνητική βιβλιογραφία!

Κανονικά αυτό το σχέδιο θα έπρεπε να δουλεύει ήδη – έστω στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο. Το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα είχε συγκεντρωμένα ιδεολογικά (μήντια, δημαγωγοί, «ειδικοί») και θεσμικά (π.ο.υ., ερευνητικά ινστιτούτα, «ειδικοί»…) πυρομαχικά και όπλα πριν καν την εμφάνιση του τσαχπίνη… Είχαν γίνει έγκαιρα ασκήσεις επί χάρτου (Atlantic Storm, Clade X, Event 201…)… Είχαν γυριστεί και προβληθεί ταινίες (π.χ. “contagion”…) καλλιεργώντας συγκεκριμένη εννόηση των ιών, είχαν γραφτεί βιβλία, είχαν γίνει ξανά και ξανά εκδηλώσεις και δηλώσεις (π.χ. Bill Gates στο TedX και σε κάθε μήντιο που του δόθηκε η ευκαιρία επί χρόνια…)… Ήταν ενήμεροι οι στρατιωτικοί μηχανισμοί (: νατο)… Είχαν γίνει οι απαραίτητοι σχεδιασμοί σε επιμέρους πλευρές του εγχειρήματος (οηε: ID2020)… Υπήρχε η (αποτυχημένη αλλά διδακτική για να διορθωθούν τα λάθη) εμπειρία των ψευτοπανδημιών της “γρίπης των πτηνών” και της “γρίπης των χοίρων”…. Κανονικά λοιπόν θα έπρεπε…

Αν, μετά απ’ όλα αυτά, σε μια στρατηγικής σημασίας για τον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό εκστρατεία (: “πόλεμος εναντίον ενός αόρατου εχθρού”…) μερικά πράγματα πάνε στραβά τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και στο αμερικανο-αγγλικό τμήμα του δυτικού καπιταλισμού, είναι δυνατόν να φταίει γι’ αυτά η κυρία von der Leyen;

Όχι δα!!!

Villabajo V. (3)

Σάββατο 6 Φλεβάρη. Ακόμα κι έτσι πάντως, στις αρχές του 2021, έναν ολόκληρο χρόνο μετά απ’ την στιγμή που οι δυτικές φαρμακο-μαφίες θεώρησαν πως ήταν σε θέση να εκτοξεύσουν την γενετική μηχανική τους, είχε φτάσει η “μεγάλη στιγμή”… Και τότε εμφανίστηκε ένα ακόμα πρόβλημα: η πραγματική παραγωγική δυνατότητα των εργοστασίων που μπορούν να παράξουν τα κατασκευάσματα γενετικής μηχανικής είναι μικρότερη (έως αισθητά μικρότερη) των υποσχέσεων, των συμβολαίων, των κρατικών διακηρύξεων και υποσχέσεων!!! Είναι ο καπιταλιστικός καταμερισμός εργασίας ηλίθιε! – θα λέγαμε. Είναι ένα πράγμα να βάλεις έναν υπολογιστή να σου φτιάξει το ομοιώμα του ιού και, ύστερα, να σου εκτυπώσει συνθετικό RNA, και είναι εντελώς διαφορετικό να βάλεις μεγάλες γραμμές παραγωγής / συναρμολόγησης και χιλιάδες εργάτες, κατάλληλα τροφοδοτημένες από πρώτες ύλες, να σου παράξουν εκατοντάδες εκατομύρια «δόσεις»· κι ύστερα να τις μεταφέρεις και να τις μοιράσεις, να τις αποθηκεύσεις… Αν το «τυπικό μοντέλο» της γενετικής μηχανικής είναι οι αλγόριθμοι της κάθε microsoft, τότε πολύ απλά μ’ αυτόν τον τρόπο ΔΕΝ παράγονται εκατομύρια γεμάτα μπουκαλάκια…

Ποιός φταίει γι’ αυτό το (έστω προσωρινό) κρασσάρισμα που εξέθεσε τις δυτικές πολιτικές βιτρίνες· έκανε αναγκαστικό και αναγκαίο ένα καινούργιο, ένα «τρίτο κύμα», με όλες τις συνέπειες που έχει αυτό πια σε όλα τα επίπεδα· και προκάλεσε διάφορες ακροβασίες και μπινελίκια του είδους τα έχετε κάνει σκατά; Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία δεν έχει προφανώς σοβαρή εμπειρία από τέτοιου είδους «επείγουσες διαπραγματεύσεις αγορών φαρμάκων». Οι ceo των φαρμακο-μαφιών είναι πολύ πιο έμπειροι· κι άλλωστε είχαν ήδη αναγορευτεί (δημαγωγικά) σε «σωτήρες», συνεπώς είχαν το «ηθικό πλεονέκτημα»… Προφανώς κορόιδεψαν τους συνομιλητές τους για το τι και πότε μπορούν να παραδόσουν… Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία απ’ την μεριά της, εν μέρει λόγω άγνοιας / ανικανότητας και εν μέρει λόγω «πίεσης» (για την «σωτηρία») δέχτηκε την κοροϊδία· ή δεν την κατάλαβε.

Όπως και νάχει: εκεί που το βασικό ζητούμενο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας φαινόταν ότι μπήκε για τα καλά στις ράγες του, άρχισε να χάνει ατμό… Και τότε… Τότε;

Τότε έγινε κάτι πολιτικά (και γεωπολιτικά) μοναδικό: ενώ μέχρι πριν λίγες ημέρες η φασιστοουγγαρία ήταν η «απόβλητη» που τόλμησε να κάνει παραγγελία του ρωσικού sputnik V, έγινε μόδα! Μόδα; Ναι: (υποτίθεται) για να καλυφθούν οι ελλείψεις απ’ τους δυτικούς προμηθευτές….

Stoooooop!!! Δεν πρόκειται ούτε για κωλόχαρτα ούτε για μακαρόνια!!! Πρόκειται για τον νο 1 στόχο / μέσο των δυτικών φαρμακο-μαφιών έτσι ώστε το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμά τους να κρατήσει (και να ενισχύσει) την παγκόσμια ηγεμονία του. Την ηγεμονία του να επιβάλει τα «πρότυπά» του παντού! Είναι δυνατόν, την στιγμή που ΔΕΝ μπορεί όχι να πουλήσει εκτός δύσης αλλά ούτε καν να καλύψει αξιόπιστα (σαν τροφοδοσία) τον δυτικό καπιταλισμό, να εισβάλει «στο δικό του χωράφι» ο εχθρός;

Έτσι, απλά;;;;;;;

Villabajo V. (4)

Σάββατο 6 Φλεβάρη. Πριν 1,5 μήνα περίπου (δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (10) – Κυριακή 27 Δεκέμβρη) μεταξύ άλλων γράφαμε:

…Οπότε βρίσκουμε ενδιαφέρον σ’ αυτό το σημείο να μεταφέρουμε δυο φράσεις από ένα προχθεσινό άρθρο στους κινέζικους καθεστωτικούς global times (θεωρείται έκφραση της «κεντρικής επιτροπής» του κ.κ.κ.). Δεν αφορά την παραδοσιακή ιατρική αλλά τα («παραδοσιακής» τεχνολογίας) εμβόλια. Ο τονισμός δικός μας:

… Η κίνα χρειάζεται να επιταχύνει τον βηματισμό της για την προώθηση των εμβολίων στις αγορές. Η δυτική κοινή γνώμη δεν είναι θετική απέναντι στα κινέζικα εμβόλια. Δεν βοηθά στη διαφήμιση των πλεονεκτημάτων των κινέζικων εμβολίων με κριτήρια ασφάλειας, χαμηλής τιμής και ευρείας εφαρμοσιμότητας. Αλλά αν εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα, θα αποκτήσουν μεγάλο ενδιαφέρον στο να δώσουν προσοχή…

Πριν 4 μόνο ημέρες, μέσα στην ευρωπαϊκή (και γερμανική) αναταραχή, το γερμανικό καθεστωτικό spiegel στην ηλεκτρονική του έκδοση είχε το πιο κάτω άρθρο:

Θα μπορούσε να μας διαφωτίσει; Όχι, δεν το κάνει. Μόνο υπονοούμενα, σ’ αυτό το είδος της δημαγωγίας του τύπου «θολώνω τα νερά». Η τελευταία παράγραφος θα μπορούσε να έχει ένα κάπως κρυπτογραφημένο νόημα:

… Σύμφωνα με εκτιμήσεις, θα πρέπει να διακινηθούν παγκόσμια από 10 μέχρι 11 δισεκατομύρια δόσεις εμβολίων για να σταματήσει ο κορονοϊός. Οι παραγωγοί θα χρειαστεί να φτάσουν ως το 2023 ή το 2024 για να παράξουν έναν τέτοιο μεγάλο όγκο. Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος θα χρειαστούν εμβόλια από όλες τις χώρες – εφόσον τα δεδομένα που θα παρασχεθούν με διαφάνεια αποδεικνύουν την ασφάλεια…

Μα δεν πρόκειται για τον «κόσμο»! Πρόκειται μόνο για την ε.ε.!! Η (πικρή;) παρατήρηση «θα χρειαστούν όλα τα εμβόλια αρκεί να είναι ασφαλή» δεν αφορά ούτε την αφρική, ούτε την λατινική αμερική, ούτε την ασία· εκεί ήδη αγοράζουν κινέζικα ή/και ρώσικα! Το αναγνωρίζει το ίδιο άρθρο:

… Οι πολίτες της τουρκίας, των ενωμένων αραβικών εμιράτων, της ινδονησίας, της παραγουάης, και μιας λίστας άλλων κρατών που διαρκώς μεγαλώνει, πρόκειται να πάρουν εμβόλια είτε απ’ την κίνα είτε απ’ την ρωσία, αφού το ελιξήριο απ’ τις δυτικές φαρμακευτικές είναι σε έλλειψη…. Η ρωσία ελπίζει να παραδόσει το εμβόλιο σε 50 κράτη και σχεδιάζει να ανοίξει γραμμές παραγωγής στην ινδία, στη βραζιλία και στη νότια κορέα. Οι κινεζικές Sinopharm και Sinovac, εν τω μεταξύ, έχουν υπογράψει συμβόλαια με τουλάχιστον 24 κράτη και έχουν αρχίσει ήδη τις εξαγωγές σε κάποια απ’ αυτά…

Το θέμα τώρα είναι μόνο οι «εμβολιαστικές ανάγκες» της ε.ε.! Αλλά δεν είναι (και δεν κατασκευάστηκε για να είναι!) υγιειονομικό θέμα! Είναι οικονομικο/πολιτικό με υγιειονομική επίφαση! Τι συμβαίνει λοιπόν; Το colpo grosso του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου απειλείται με ήττα εντός έδρας;

Πράγματι. Δεν πρόκειται για την φασιστοουγγαρία αλλά για την «πρωτεύουσα δύναμη της ε.ε.», την γερμανία, που έχει ανοίξει το ζήτημα της προμήθειας «εχθρικών» (και πολύ πιο ήπιας τεχνολογίας) εμβολίων, απ’ την ρωσία. Και να είστε σίγουροι πως μόλις η Ρώμη αποκτήσει κυβέρνηση θα σκεφτεί (ή και θα κάνει) κάτι ανάλογο… Ανάλογα αν γίνει «συλλογική διαπραγμάτευση» της ε.ε. με την Μόσχα (ή/και με το Πεκίνο στο κοντινό μέλλον).

Προς το παρόν όλα είναι λόγια και εντυπώσεις. Αλλά αν αυτά τα λόγια γίνουν πράξη, τότε πράγματι θα πρόκειται για ήττα πρώτου μεγέθους! Και εντός έδρας!

Πού (θα) πρέπει να την αποδώσουμε (ξαναλέμε: αν υπάρξει πρακτικό deal για προμήθεια rivals εμβολίων); Μια εξήγηση είναι ότι κάποιες πολιτικές βιτρίνες στην ευρώπη (θα) έχουν πάρει απόφαση πως είναι προτιμότερο να σώσουν το δικό τους τομάρι (και τα συμφέροντα όσων εκπροσωπούν) παρά τις ελπίδες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος – στον βαθμό που τα κυριότερα μέλη του είναι αμερικανικές και αγγλικές επιχειρήσεις…

Ένα τέτοιο διαζύγιο δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Μήπως πρόκειται μόνο για μια απειλή «πίεσης» προς τις δυτικές big pharma να αυξήσουν (πώς;) την παραγωγή τους; Θα πρέπει να περιμένουμε.

(Σε κάθε περίπτωση: αλλοίμονο σ’ όσους (και δεν είναι καθόλου λίγοι…) εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει εδώ κι ένα χρόνο…)

Ο θάνατος στη Δύση (1)

Τρίτη 26 Γενάρη. Χτες το διατυπώσαμε με την μορφή ερωτήματος: πως είναι δυνατόν στον δυτικό (κατά κύριο λόγο) καπιταλιστικό κόσμο ο covid να εμφανίζεται σαν ο απόλυτος φονιάς ενώ στον ανατολικό (με παράδειγμα την κίνα) καπιταλιστικό κόσμο να μην ισχύει καθόλου αυτό και να μην εγείρονται – στον δυτικό κόσμο – τεράστια ερωτήματα για το τι (ΤΟΥ) συμβαίνει;; Είχαμε ξανακάνει το ίδιο πριν ένα μήνα (25 Δεκέμβρη: δύση εναντίον κίνας και το ανλαποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη – 4) αναφερόμενοι όχι στον ανατολικό καπιταλιστικό κόσμο αλλά στον παγκόσμιο νότο, ειδικά στη δυτική αφρική, στα κράτη γκάνα, σενεγάλη, ακτή ελεφαντοστού και μπουρκίνα φάσο.

Η ασταμάτητη μηχανή, σαν περιθωριακή που είναι, δεν μπορεί να ελπίζει σε κάποια σοβαρή απάντηση απ’ τους διάφορους caradinieri και φίλους των pfizer κλπ. (Αυτοί είναι, συνήθως, περισπούδαστοι άνθρωποι, που στέκονται πολύ ψηλά… Η ασταμάτητη μηχανή είναι εργάτρια, και η ταξική θέση παίζει πάντα τον ρόλο της…). Αλλά το ερώτημα παραμένει: σε 5 καπιταλιστικά δυτικά κράτη (γαλλία, ιταλία, ισπανία, μεγάλη βρετανία, ηπα) 570.883 δηλωμένοι θάνατοι απ’ τον covid μέσα σε 9 μήνες. Σε 1 καπιταλιστικό ανατολικό κράτος (κίνα) με υπερδιπλάσιο πληθυσμό σε σχέση με το σύνολο των 5 συγκεκριμένων δυτικών, 3 (τρεις) δηλωμένοι θάνατοι απ’ τον covid μέσα στο ίδιο 9μηνο. Η διαφορά ανάμεσα στον αριθμό 570.883 και τον αριθμό 3 είναι τεράστια, ό,τι κι αν μετράει κανείς! Πολύ περισσότερο αν πρόκειται για θανάτους που αποδίδονται στην ίδια ακριβώς αιτία…

Γιατί, λοιπόν, ο μέσος (ή ο «ανώτερος μορφωτικά») δυτικός άνθρωπος δεν γυρνάει το βλέμμα του, γιατί δεν αναρωτιέται «βρε, τι να γίνεται στην κίνα;» (ή στην μπουρκίνα φάσο…), γιατί δεν ψάχνει να βρει και να εκπλαγεί άσχημα; Ή, πράγμα που είναι το ίδιο, γιατί τα δυτικά αφεντικά και οι δημαγωγοί τους μιλάνε και ξαναμιλάνε για παγκόσμιο πρόβλημα, για την παγκόσμια συμβολή των (δυτικών) φαρμακο-μαφιών γενετικής μηχανικής στην σωτηρία της ανθρωπότητας και αυτό γίνεται πιστευτό απ’ τους υπηκόους; Πως ανανεώνεται διαρκώς η δυτική κατασκευή ενός «κόσμου» που ταυτίζεται (όταν βολεύει…) αποκλειστικά με τον δυτικό καπιταλισμό;

Μια απάντηση την οποία προτείνουμε στην ερώτηση του «πως είναι δυνατόν να μην συγκρίνει κανείς την κατάσταση εδώ ή εκεί» είναι, απλά, το ότι το «εκεί» δεν υπάρχει! Δεν υπάρχει στο κοσμοείδωλο του δυτικού αν αυτό το «εκεί» δεν έχει την μορφή και το περιεχόμενο που τον βολεύει: να είναι κατώτερο απ’ την δύση σε διάφορους τομείς, να είναι αξιολύπητο… Δεν υπάρχει, επιπλέον, κανένα «εκεί» που να αμφισβητεί με οποιονδήποτε τρόπο την δυτική (καθολική) ανωτερότητα: στους θεσμούς, στην ηθική, στις ιδέες, στις τεχνικές, στις επιστήμες!! Τέτοιο «εκεί» δεν υπάρχει – να γιατί (προτείνουμε) κανείς δεν γυρνάει το βλέμμα του σε αυτές τις περιστάσεις που λέγονται «πανδημία». Το μόνο «εκεί» που έχει γίνει ιστορικά δεκτό για την μυθολογία της δυτικής ανωτερότητας είναι το «εκεί» που είναι εχθρικό, μοχθηρό, ύπουλο, επικίνδυνο, νοσηρό, απολίτιστο…

Όταν ο Edward Said εξέδωσε τον Οριενταλισμό μας άνοιξε τα μάτια!! Μας έδειξε με τον πιο λεπτομερή, αναλυτικό και συνεκτικό τρόπο το πως η δυτική μυθολογική ανωτερότητα αυτο-κατασκευάστηκε κατασκευάζοντας ταυτόχρονα το «κατώτερο Άλλο»· τις βολικές (για την «αυταπόδεικτη») δυτική ανωτερότητα εννοήσεις και παραστάσεις για τον ισλαμικό κόσμο της «εγγύς ανατολής». Θα μπορούσε κάποιος άλλος να κάνει ακριβώς το ίδιο έργο για το πως η δυτική μυθολογία κατασκεύασε την κατωτερότητα των αυτοχθόνων της «νέας ηπείρου» (την «άγρια δύση» της αμερικανικής) ή της αυστραλίας· την κατωτερότητα των ινδών, των ασιατών, των αφρικανών. Παντού όπου άπλωνε τα χέρια του (τα όπλα του και τους σταυρούς του) η δυτική αποικιοκρατία / ο δυτικός ιμπεριαλισμός αυτο-νομιμοποιούνταν μέσα απ’ την κατασκευή κατώτερων· κατώτερων που χρειάζονταν άλλοτε την ευεργετική «καθοδήγηση» του λευκού, χριστιανού κατακτητή και άλλοτε την εξόντωσή τους (συχνά και τα δύο μαζί).

Σε κάποιο σημείο ο Said συμπυκνώνει αυτήν την διαδικασία σε μια φράση: …Το πλέγμα της γνώσης και της εξουσίας που δημιουργεί τον «Ανατολίτη» και κατά μία έννοια τον εξαφανίζει ως ανθρώπινο ον δεν είναι λοιπόν για μένα ένα αποκλειστικά ακαδημαϊκό πρόβλημα…. Είναι αλήθεια. Η διαδικασία της κατασκευής της δυτικής πολιτιστικής, ηθικής, τεχνικής, θεσμικής, αισθητικής, ιδεολογικής “παγκόσμιας” ανωτερότητας ήταν (και παραμένει…) διαδικασία εξαφάνισης των Άλλων ως ανθρώπινων όντων – με τις δικές τους πολιτιστικές, ηθικές, τεχνικές, θεσμικές, αισθητικές και ιδεολογικές ποιότητες. Η γυμνή ζωή που ο Agamben παρατήρησε να φτιάχνεται τώρα στις δυτικές ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις επιβαλλόταν επί αιώνες σαν «εξαγώγιμο είδος». Πριν και μετά τον 19ο αιώνα. Πιο σωστά: επειδή έγινε εφικτή η άγρια, πρωταρχική συσσώρευση σε βάρος αυτών των βίαια απογυμνωμένων / υποτιμημένων ζωών σ’ όλο τον πλανήτη, σε συνδυασμό με το «προτεσταντικό πνεύμα», έγιναν εφικτά τα πρώτα καπιταλιστικά βήματα – στη δύση. Που εδραίωσαν την «παγκόσμια» δυτική ανωτερότητα…. Μέχρι χτες. (Θα δούμε αργότερα πως και γιατί αυτό που ήταν κυρίως «για χρήση εξωτερικού» επιστρέφει τώρα στις δυτικές μητροπόλεις· κι αν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο).

Να γιατί, υποψιαζόμαστε, ότι είναι αδιανόητο, απίστευτο, έξω από οποιονδήποτε (δυτικό) κανόνα εννοήσεων του κόσμου το να υπάρχουν μεγάλα μέρη αυτού ακριβώς του ίδιου κόσμου, του ίδιου πλανήτη, όπου ο θρυλικός covid19-φονιάς δεν σκοτώνει· σίγουρα όχι έτσι όπως δηλώνεται πολιτικά ότι συμβαίνει στην δύση. Να γιατί δεν υπάρχει καμμία απάντηση στα ερωτήματά μας: αυτά θεωρούνται α-νόητα!!!

Αυτή η δυτική «παγκόσμια» ανωτερότητα φτιάχτηκε συστηματικά επί τουλάχιστον 500 χρόνια. Ανανεώθηκε, διορθώθηκε, έγινε πιο «λεπτή» και πιο διειδυτική, εξοπλίστηκε ξανά και ξανά τόσο με μπαρούτι όσο και με «ανθρωπιστικές επιστήμες» (κοινωνιολογία, ανθρωπολογία, ψυχολογία, σημειολογία) επί πάμπολλες γενιές. Είμαστε όλοι τέκνα της, στον ένα ή στον άλλο βαθμό. Η τελευταία φορά που γυαλίστηκε ήταν μετά το τέλος του 3ου παγκόσμιου και την εξαφάνιση του μοχθηρού, επικίνδυνου (αλλά και κατώτερου σε καθε τι εκτός απ’ τα όπλα) «Άλλου» που αντιπροσώπευε στο δυτικό φιλελεύθερο φαντασιακό η (εν πολλοίς «δυτική») ε.σ.σ.δ. Τότε κάποιοι διακήρυξαν «το τέλος της ιστορίας»· και πολλοί περισσότεροι το δέχτηκαν με ανακούφιση: το αιώνιο παρόν (του αιώνιου παλιμπαιδισμού…) θα ήταν, σίγουρα, δυτικό. Δηλαδή: δικό μας!

Το ερώτημα του ενός δισεκατομυρίου νεκρών είναι τώρα αυτό: τι θα συμβεί (και τι συμβαίνει ήδη!) σ’ αυτόν τον δυτικό κόσμο αν η 5 αιώνων ανωτερότητά του όχι απλά αμφισβητείται αλλά έχει ουσιαστικά ξεπεραστεί εκεί που πονάει περισσότερο, στις τεχνοεπιστήμες και στις εφαρμογές τους; Το ερώτημα μπορεί να διατυπωθεί διαφορετικά: αν ο «μέσος» (ή και «ανώτερος»…) γάλλος, ιταλός, ισπανός, αμερικάνος, καναδός, άγγλος, έλληνας, ούγγρος, πολωνός γυρίσει το βλέμμα του στα ανατολικά (ή στα νότια…) και διαπιστώσει πόσο κατώτερος είναι ΗΔΗ στην «αντιμετώπιση της πανδημίας» – αυτό το τόσο «φλέγον ζήτημα» της δυτικής καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης – πώς θα νοιώσει; Τι θα σκεφτεί; Πόσο έδαφος θα χάσει κάτω απ’ τα πόδια του;

Και πώς, με πόση λύσσα και με τι μέσα θα επιχειρήσει να ανακτήσει την ανωτερότητά του;

(φωτογραφία: Καραβάνι στον παλιό “δρόμο του μεταξιού”)

Υπερβάλουσα θνησιμότητα – αλλά πως; (3)

Δευτέρα 25 Γενάρη. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Από τις 17 Απρίλη του 2020 ως τις 14 Γενάρη του 2021, δηλαδή σε διάστημα 9 μηνών:

– στη γαλλία δηλώθηκαν θάνατοι απ’ τον covid 50.886…

– στην ιταλία 58.045…

– στην ισπανία 32.892…

– στην αγγλία 69.149…

– στις ηπα 359.881…

Σε 5 δυτικά καπιταλιστικά κράτη πρώτης γραμμής δηλώθηκαν απ’ τις 17 Απρίλη 2020 ως τις 14 Γενάρη 2021 συνολικά 570.853 θάνατοι, αποδιδόμενοι στον covid….

Ξέρετε πόσοι αποδόθηκαν στην ίδια αιτία, το ίδιο διάστημα, στην κίνα; Τρεις!! 3!! Μονοψήφιο νούμερο: ένα, δύο, τρία! Και κανένα δυτικό αφεντικό δεν τολμάει να κατηγορήσει το Πεκίνο ότι λέει ψέματα, ότι υπάρχουν χιλιάδες πτώματα που τα κρύβει!!! Το κατηγορούν για τους Ουιγούρους, το κατηγορούν για το Χονγκ Κονγκ, το κατηγορούν για την Huawei – αλλά δεν τολμούν να το κατηγορήσουν ότι έχει «εκατομμύρια νεκρούς» (όπως θα ήταν αναμενόμενο με βάση τις δυτικές «επιτυχίες» και τις πληθυσμιακές αναλογίες…) που τους θάβει σε ομαδικούς τάφους τις νύχτες! Όχι! Απλά φροντίζουν να μην κάνει κανένας υπήκοος αυτήν την απλή αριθμητική σύγκριση…

Θεός δεν υπάρχει… Δεν υπάρχει όμως ούτε ένας διάολος, ένας δαίμονας της προκοπής να σπρώξει τα θολωμένα / κατεστραμμένα μυαλά των δυτικών υπηκόων, υποδεικνύοντας να γυρίσουν το κεφάλι τους για να δουν ότι εδωπέρα σκοτώνει οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ τον covid – ε; Όλοι όσοι δηλώνουν φίλοι και φύλακες της ζωής δεν μπορούν να υποψιαστούν, έστω, ότι εδώ – στη δύση – συμβαίνει κάτι περίεργα εγκληματικό;

(Οι σκληροπυρηνικοί caradinieri έχουν έτοιμη την απάντηση: εκεί έκαναν «σκληρό lockdown» ενώ στη δύση όχι… Πού έκαναν «σκληρό lockdown»; Στην κίνα; Όχι βέβαια! Έκαναν κατά κύριο λόγο στην επαρχία Hubei, με πληθυσμό 80 μύρια, που είναι το 5,7% του κινεζικού πληθυσμού – απ’ τις 23 Γενάρη ως τις 8 Απρίλη… Έκτοτε εξακολουθούν να εντοπίζονται κρούσματα, σίγουρα στις πόλεις της ανατολικής κίνας… Νεκροί, όμως, δεν υπάρχουν!

Όχι, δεν είναι οι καθολικές απαγορεύσεις που «εξασφαλίζουν» αθανασία!!! Και, ανάλογα, δεν είναι η δυτική ελευθεριακότητα που έγινε θανατηφόρα!! Η διαφορά ανάμεσα σε 3 (τρεις) νεκρούς σ’ έναν πληθυσμό 1,4 δισεκατομυρίων ψυχών και σε 570.853 (πεντακόσιες εβδομήντα χιλιάδες οκτακόσιους πενήντα τρεις) νεκρούς σ’ ένα κλάσμα του κινέζικου πληθυσμού, δεν είναι η διαφορά ανάμεσα σ’ ένα “σκληρό lockdown” 2,5 μηνών και σε διάφορα “ημίσκληρα”, εναλλασόμενα, άλλοτε “πολύ σκληρά” και άλλοτε όχι τουλάχιστον 10 μηνών! Είναι ανάμεσα σε διαφορετικές κρατικές / καπιταλιστικές βιοπολιτικές τακτικές!!!)

Αν το σκεφτούμε στα σοβαρά είναι τρομακτικό: οι δυτικοί υπήκοοι αρνούνται καν και καν να κάνουν στοιχειώδεις συγκρίσεις, να βρουν ένα πραγματικό μέτρο των περιστάσεων… Αρνούνται να βρεθούν αντιμέτωποι με την αλήθεια: εκατοντάδες χιλιάδες πρωτοκοσμικοί υπήκοοι πέθαναν και πεθαίνουν στον «πόλεμο κατά ενός αόρατου εχθρού» πυροβολημένοι πισώπλατα απ’ τους αξιωματικούς τους!!

Ναι. Υπάρχει κάτι ακόμα πιο τρομακτικό απ’ αυτό το μεθοδευμένο (και από «λάθη») μακελειό: το να μην το βλέπει σχεδόν κανείς σαν αυτό που είναι! Να ζητηθούν, έστω, εξηγήσεις διάολε – ούτε καν αυτό!

Πώς επιτεύχθηκε αυτή η ασύλληπτη τυφλότητα; Και ως πού θα φτάσει;

(φωτογραφία. Είναι απ’ τις 7 Αυγούστου 2020, για dance club δείχνει, και είναι απ’ το επίκεντρο του επίκεντρου… Την Villariba βέβαια!)