Tag: γερμανία

Αντιπαραθέσεις ή διευκρινίσεις;

Παρασκευή 12 Μάη. Όταν ο γερμανός υπ.οικ., ο τρισκατάρατος Σόιμπλε, σχολιάζει ότι οι ιδέες του νέου γάλλου προέδρου, όπως π.χ. για δημιουργία υπουργείου οικονομικών της ευρωζώνης, είναι ανέφικτες επειδή συγκρούονται με τις υπάρχουσες συνθήκες, δεν τσακώνεται μαζί του – όπως γουστάρουν να πιστεύουν τα ντόπια εξωτικά πτηνά αλλά και η αγγλοσαξονική αντι-ε.ε. δημαγωγία. Απλά, επειδή ο γάλλος σοσιαλφιλελεύθερος είναι καινούργιος στη δουλειά και ίσως αγνοεί ορισμένα πράγματα, ο βετεράνος γερμανός του θυμίζει ότι η αλλαγή των ευρω-ενωσιακών ή των ευρ-ζωνικών συνθηκών απαιτεί αλλού αποφάσεις κοινοβουλίων και αλλού δημοψηφίσματα· του θυμίζει επίσης ότι ειδικά το δεύτερο δίνει έδαφος στο φασισταριό που βρίσκει εύκολο πεδίο προπαγάνδας· του θυμίζει, εν τέλει, ότι δεν είναι σκόπιμο να αλλάξουν οι συνθήκες με κίνδυνο να πάρουν κεφάλι οι αρτζέντηδες της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου, τουλάχιστον έως ότου πεισθούν οι πληθυσμοί ότι το project europe επηρεάζει θετικά τις ζωές τους. Αν γίνει ποτέ κάτι τέτοιο…

Η γερμανική γραμμή (σύντομα θα είναι ξανά και η γαλλική) είναι ότι τα βήματα παραπάνω ευρω-ολοκλήρωσης θα πρέπει να γίνουν μέσα στα περιθώρια των υπαρχουσών συνθηκών, έστω με κάποια διασταλτική, νομικίστικη ερμηνεία τους. Προς το παρόν και κατ’ αρχήν.

Ο «μικρός» είναι ενθουσιώδης στις δηλώσεις του· αλλά παραμένει γάλλος. Ακόμα κι αν είναι οπαδός κάποιου ευρωσυντάγματος (που δεν είναι…) το Βερολίνο δεν θα εμπιστευτεί την γαλλική πολιτική σκηνή χωρίς προκαταβολικούς όρους. Ωστόσο υπάρχει περιθώριο μετρημένων και στέρεων βημάτων – αμοιβαία επωφελών…

Ας το θυμήσουμε: το project europe έχει μπει υποχρεωτικά σε forward τροχιά· αλλά όχι και, σαν σίφουνας, «En Marche!».

Κάτι «χοντρά»

Δευτέρα 8 Μάη. Πρέπει να σημειώσουμε ότι “το φάντασμα που πλανιόταν πάνω απ’ την ευρώπη”, ειδικά πάνω από τις εκλογές, ο γνωστός καγκεμπίτης δηλαδή, δεν φαίνεται να τα πήγε καλά στη γαλλία· αν υποθέσουμε ότι προσπάθησε. Σύμφωνα με τις φήμες στις αρχές της χρονιάς, ο καταχθόνιος Πούτιν θα φρόντιζε να νικήσουν οι φασίστες στις ολλανδικές και στις γαλλικές εκλογές (όπως, άλλωστε, πέτυχε να εκλεγεί ένας φασίστας στις ηπα…), προκειμένου να γίνουν όλα μπάχαλο και να στεφτεί αυτός τσάρος του σύμπαντος.

Ήταν βάσιμες εκείνες οι φήμες ή απλά το προϊόν του πεπτικού συστήματος του εργοστάσιου του θεάματος; Εκ των υστέρων είναι εύκολο να πει κανείς “βλακείες”. Τότε όμως το πράγμα ήταν σχεδόν βέβαιο, σαν πρόβλεψη χιονιά μέσα στον βαρύ χειμώνα…

Τελικά ίσως αυτό είναι η troll αλήθεια: είναι εύκολο να βάλει ένας ρώσος τον «δικό του» στο Λευκό Οίκο, αφού η αυτοκρατορία είναι υπό κατάρρευση… Όχι όμως και στις επαρχίες του project europe, όπου κουτσά στραβά τα παλιά και ξεπερασμένα αποικιακά μεγαλεία ψάχνουν έναν κοινό παρονομαστή / αναβιωτή / πολλαπλασιαστή.

Έμεινε η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας να λέει ότι “γίνεται παρέμβαση στις εκλογές” (του ερχόμενου Ιούνη). Παραδόξως όχι απ’ τον Πούτιν… αλλά απ’ τις Βρυξέλες!

Σουρρεαλιστικό, όσο η εποχή: ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ το Λονδίνο: το Παρίσι και το Βερολίνο!!!

Μια μεμονωμένη περίπτωση (;)

Τετάρτη 3 Μάη. Η σύλληψη ενός 28χρονου γερμανού υπολοχαγού, φασίστα, που είχε καταφέρει να καταχωρηθεί στις γερμανικές υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας σαν “πρόσφυγας απ’ την συρία” (λαμβάνοντας, μάλιστα, και προσωρινή άδεια παραμονής στη γερμανία…) και ετοίμαζε βομβιστικές επιθέσεις (σαν “τζιχαντιστής” πρόσφυγας) δεν είναι η υπόθεση στην οποία η καθεστωτική δημαγωγία θα έδινε έκταση. Μάλλον το αντίθετο. Καλό θα ήταν η περίπτωση του Franco A. (έτσι είναι γνωστός ως τώρα) να θεωρηθεί μεμονωμένη… Και ασήμαντη σε σχέση με την υπερπαραγωγή «ισλαμική τρομοκρατία» στον πρώτο κόσμο.

Είναι, πράγματι, μεμονωμένη η περίπτωση μιας φασιστικής οργάνωσης (σε τέτοια ανήκε ο Franco A.) που αποφασίζει και καταφέρνει να «ντουμπλάρει» τους περιβόητους «τζιχαντιστές» σαν «πρόσφυγες», οργανωμένους ή «μοναχικούς λύκους»; Δεν ξέρουμε. Αλλά ίσως αυτό το θέμα είναι δεύτερο στη σειρά. Γιατί εκείνο που είναι πρώτο (λέμε) είναι ότι πράγματι είναι πανεύκολο να δρουν διάφοροι (πρωτοκοσμικοί φασίστες, πράκτορες, ενεργούμενα μυστικών υπηρεσιών) σαν «ισλαμιστές τρομοκράτες».

Υπάρχει, άραγε, κάποια σοβαρή και στέρεη μέθοδος έρευνας και αποκάλυψης της πραγματικής ταυτότητας εκείνων που σχεδιάζουν και πραγματοποιούν επιθέσεις – στο – ψαχνό; Φαίνεται πως όχι, παρότι υπάρχουν διαφορές από μυστική υπηρεσία σε μυστική υπηρεσία. Αρκεί «να αναλάβει την ευθύνη ο isis” μέσω μιας ανάρτησης σε κάποιο «τρομοκρατικό site”, και αυτό είναι όλη κι όλη η «απόδειξη». Μια επιχείρηση δημόσιων σχέσεων φτάνει και περισσεύει για να αποδοθούν οι ευθύνες· και να ανατροφοδοτηθεί ο πρωτοκοσμικός ρατσισμός.

Η συστηματική πλαστογραφία / πλαστοπροσωπία είναι ένα απ’ τα βασικά εργαλεία των «ψυχολογικών επιχειρήσεων» στον πρώτο κόσμο. Πράγμα που ίσως δεν είναι εντυπωσιακό πια, μιας και έχει γίνει αποδεκτό. Κι αφού κανείς δεν είναι σίγουρος για το τι είναι τι και ποιος είναι ποιος, καλύτερα να κάθεται στ’ αυγά του. Αποδεχόμενος με ευπιστία ή αδιαφορία τις κυρίαρχες «εξηγήσεις».

Η αποσάρθρωση των υποκειμενικών προδιαγραφών και χαρακτηριστικών του «δυτικού έλλογου ανθρώπου» είναι η πρώτη ύλη μιας εκτεταμένης και πολυεπίπεδης «πατερναλιστικής» στρατο-αστυνομο-κρατίας που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.

Κι όμως: Jusqu’ici tout va bien…

(Ρητορικό είναι το πιο πάνω “δεν ξέρουμε”! Την “στρατηγική (ή την τακτική) της έντασης” δεν την βάζει σε κίνηση κάθε μεμονωμένο κάθαρμα και η παρέα του. Ωστόσο δεν θα γίνει έρευνα, π.χ., στον γερμανικό στρατό ή στην γερμανική αστυνομία μπας και υπάρχουν τίποτα “πυρήνες του stay in front”, πρώην “stay behind”- έτσι δεν είναι;)

Αυτό κι αν είναι “δημοκρατία”!

Τετάρτη 26 Απρίλη. Δυναμωμένο απ’ την ανανεωμένη (πιο σωστά: ενισχυμένη) συμμαχία του με την Ουάσιγκτον και τα ψόφια κουνάβια, το Τελ Αβίβ τρίζει τα δόντια του προς ευρώπη μεριά, όπως και όποτε γουστάρει. Τελευταίο γρίλισμα η ακύρωση της συνάντησης του ισραηλινού πρωθ. Netanyahu με τον ευρισκόμενο στο ισραήλ γερμανό υπ.εξ. Sigmar Gabriel, επειδή αυτός ο τελευταίος συναντήθηκε με δύο ισραηλινές μ.κ.ο. ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η “breaking the silence” ασχολείται με την συγκέντρωση μαρτυριών από πρώην ισραηλινούς στρατιώτες για το τι κάνει το Τελ Αβίβ σε βάρος των παλαιστινίων. Η B’Tselem καταγράφει τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων των παλαιστινίων. Και οι δύο έχουν κηρυχτεί απ’ το ολοκληρωτικό ισραηλινό καθεστώς «αντι-ισραηλινές» (σκέψου και να μην ήταν ισραηλινότατες!…) Και ο Netanyahu είχε το θράσος να απαγορεύσει ουσιαστικά στον Gabriel να συναντηθεί μαζί τους…

Ευτυχώς που οι έλληνες καθεστωτικοί δεν έχουν ούτε σκέψεις ούτε ανησυχίες τέτοιου είδους, όταν κάνουν τις επισκέψεις τους στο ισραήλ. Φανταστείτε να θύμωνε το συμμαχικό τους καθεστώς; Θα χαλούσε η ωραία συνεργασία…

(Η γεωπολιτική υποτίμηση του ελληνικού οικοπέδου εκφράζεται, μεταξύ άλλων, και με το κυνήγι «αγωγών», που θα περνάνε από δαύτο. Μπας και γίνει “hub”. Έχουν γραφτεί τα τελευταία 15 χρόνια λαμπροί ύμνοι σε σωλήνες που … δεν φτιάχτηκαν ποτέ. Ο έρμος ο κυρ Παναγιώτης το 2015 ήταν, απλά, ένα κρίκος στην ιστορία αυτή.

Τα ανάλογα ισχύουν με τον αγωγό αερίου που ονειρεύονται οι φαιορόζ απ’ το ισραήλ προς ευρώπη μεριά. Απ’ τα σχέδια και τις φωτογραφίες ως την κατασκευή και την λειτουργία τέτοιων project περνάνε τόσα χρόνια και τόσα κύματα ώστε το ευκολότερο είναι να απομείνουν οι αναμνηστικές φωτογραφίες…)

Τα άλογα του βασιλιά

Πέμπτη 13 Απρίλη. Αν δουλεύατε κάπου, πηγαίνατε στη δουλειά με το λεωφορείο της εταιρείας, και στη διαδρομή έσκαγαν βόμβες τραυματίζοντας έναν συνάδελφο, δεν θα απαιτούσατε δυο – τρεις ημέρες άδεια για να συνέλθετε ψυχοσυναισθηματικά «από το σοκ»; Θα το απαιτούσατε – και θα τις πέρνατε…

Τι νόημα, έχει, άραγε η κουβέντα «τρομοκρατική ενέργεια προκαλεί σοκ»; Για ποιούς είναι το «σοκ»; Για τους καταναλωτές των μήντια; Ή γι’ αυτούς / αυτές «που την γλύτωσαν στο τσακ»;

Όλα αυτά είναι λογικά, εκτός αν αφορούν άλογα του βασιλιά θεάματος: π.χ. ποδοσφαιριστές. The show must go on· έχουν αρχίσει ήδη να μαζεύονται παρόμοια παραδείγματα. Συνεπώς, οι επαγγελματίες (και προφανώς χρυσοπληρωμένοι) ποδοσφαιριστές της Borussia Dortmund την μια μέρα “είδαν το χάρο με τα μάτια τους”, την επόμενη έπρεπε να πάνε για δουλειά. Στην αρένα.

Δεν είναι όλα “όμορφα κι ωραία” για τους stars, ε;

Borussia Dortmund

Τετάρτη 12 Απρίλη. Με το συμπάθειο, αλλά η ομάδα χρειάζεται ευχέλαιο. Τους έκλεισε το σπίτι ο Lewandowski πριν 4 μέρες (Bayern – Dortmund 4 – 1), ήρθαν τώρα και οι βόμβες…

(Μάλλον δεν έχει σχέση, αλλά που ξέρεις: αυτός ο Ancelotti, ο προπονητής της Bayern, φτυστός ο Tillerson είναι. Μπας και δεν έφταναν τα 4 και είπε «έπρεπε να τους ρίξουμε άλλες 3 ρουκέτες», το άκουσε κάποιος φονταμενταλιστής οπαδός και έγινε το κακό;)

«Η επίθεση με τα χημικά ήταν δουλειά του Άσαντ»: οι ακλόνητες αποδείξεις 1

Κυριακή 9 Απρίλη. Υπάρχει ένα μεγάλος χορός εγκάθετων που δηλώνουν απόλυτη βεβαιότητα ότι η επίθεση στην Khan Sheikhoun ήταν δουλειά του στρατού του Άσαντ (μερικοί, μάλιστα, το πάνε κατά τα γούστα τους ακόμα μακρύτερα: μπορεί και της Μόσχας…). Το πόσο σίγουροι είναι αποδεικνύεται, βέβαια, απ’ αυτό το απλό: δεν έκαναν τον κόπο να περιμένουν λίγο για να ανεμίσουν τις αποδείξεις τους με κάθε επισημότητα και βεβαιότητα, ώστε να νομιμοποιήσουν την «τιμωρία»… Χειροκροτούν το ψόφιο κουνάβι για την «ακαριαία, συναισθηματική και ηθική» απόφασή του· και οι αποδείξεις έρχονται…. Εν τέλει αυτή η μεθοδολογία είναι ίδια με εκείνη των αμερικάνων μπάτσων: πρώτα σκοτώνουν τους «υπόπτους» (αν είναι μαύροι), και μετά προσπαθούν να αποδείξουν ότι ήταν απειλητικοί και επικίνδυνοι…

Για να έχετε μια πρώτη ιδέα για το τι σημαίνει παγκόσμιος πόλεμος απ’ την άποψη της επαγγελματικής δημαγωγίας, δίνουμε στη συνέχεια τρία παραδείγματα.

Το πρώτο είναι το καθεστωτικό γερμανικό spiegel, στην αγγλόφωνη ηλεκτρονική του έκδοση. Σε ένα προχθεσινό άρθρο του (the world at crossroads in syria) χρησιμοποιεί σαν (μοναδικό) “αποδεικτικό στοιχείο” της ενοχής του καθεστώτος Άσαντ για τα χημικά στην Khan Sheikhoun τι νομίζετε; Υποτιθέμενες υποκλοπές των επικοινωνιών μεταξύ σύριων πιλότων, υποκλοπές που (λέει το spiegel…) ότι κάνουν οι ένοπλοι της al – Nusra! Το ότι το γερμανικό καθεστωτικό περιοδικό έχει την δυνατότητα να παραλαμβάνει απ’ τους “τρομοκράτες” της al-Nusra τις δήθεν υποκλοπές τους, είναι βέβαια ένα δημοσιογραφικό κατόρθωμα άξιο του βραβείου Πούλιτζερ… Δημιουργεί όμως μερικές πολύ σοβαρές ερωτήσεις· και υποψίες…. Ε;

Εκτός αν οι υποκλοπές δεν προέρχονται απ’ την al-Nusra αλλά, π.χ., απ’ την mossad· και το spiegel θέλει να το κρύψει. Και πάλι: μπορεί, άραγε, το spiegel να ελέγξει την αυθεντικότητα του υλικού που επικαλείται (αν όντως υπάρχει τέτοιο υλικό;) Όχι. Δεν μπορεί. Απλά κάνει την βρωμοδουλειά: το βαποράκι…

Οι δεκατέσσερεις λύκοι (η αντίστροφη αλληγορία των 1000 ελλήνων)

Τετάρτη 5 Απρίλη. Αφήσαμε το θέμα να ξεθυμάνει (και ήταν εύκολο να υπολογίσουμε το πόσο γρήγορα τελειώνουν τα 15 λεπτά θεαματικής δημοσιότητας!): κάποιο τμήμα του παγκόσμια διάσημου και όντως αξιοσέβαστου ινστιτούτου Max Plank σκέφτηκε τι θα μπορούσε να προκαλέσει την αλλαγή παραδείγματος (με προδιαγραφές ύστερου 20ου αιώνα, όχι τίποτα παραπάνω!) στην ελληνική διοίκηση: η απελευθέρωση («ένεση») 1000 στελεχών υψηλών προδιαγραφών, ελληνικής καταγωγής, «εσωτερικού» και «εξωτερικού», με μισθούς Βρυξελών, πείρα και αποφασιστικότητα, μέσα σε όλους (και οπωσδήποτε τους βασικότερους) τομείς της κρατικής / δημόσιας διοίκησης.

Άμεση σχέση δεν έχει. Εμείς οι παλιάνθρωποι τα φέρνουμε δίπλα δίπλα: Λοιπόν, προς στιγμήν ξεχάστε τον ελληνικό καπιταλισμό και το κράτος του. Η είδηση / ύμνος «στη σοφία της φύσης» πάει έτσι:

…Το 1995 η Αμερικανική Υπηρεσία Αλιείας και Άγριας Ζωής, μαζί με Καναδούς βιολόγους, απελευθέρωσαν 14 λύκους στο Εθνικό Πάρκο του Γέλοουστόουν, από όπου είχαν εξαφανιστεί από το 1926. Τι παρατηρήθηκε; Το θαύμα της φύσης, που γιατρεύεται και επαναφέρει την ισορροπία της στα οικοσυστήματα. 

Μπορεί οι λύκοι να ήταν λίγοι στην αρχή, και να σκότωσαν μερικά ελάφια, όμως οι αλλαγές που επέφεραν μετέβαλαν μέχρι και τη ροή των ποταμών…

Σύμφωνα με τους μελετητές οι 14 λύκοι του 1995, μέσα σε μια 20ετία, προκάλεσαν (άθελά τους και χωρίς σχέδιο, ας το σημειώσουμε) αλυσιδωτές ευεργετικές συνέπειες στη βιοποικιλότητα του αμερικανικού πάρκου. (Περισσότερα τηλεγραφικά στο tvxs.gr). Θα μπoρούσε, άραγε, κατ’ αναλογία, η «απελευθέρωση 1000 διοικητικών στελεχών υψηλού επιπέδου και μισθών» στο ελληνικό κρατικό / παρακρατικό / καπιταλιστικό (και αμερικανόφιλο) προσοδικό οικοσύστημα, να έχει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα;

Κάτι τέτοιο πρέπει να σκέφτηκαν οι ειδικοί του Max Plank. Λυπούμαστε. Πρέπει να συλληφθούν με την κατηγορία του «εγκλήματος σκέψης»: της υιοθέτησης, δηλαδή, ενός ανεδαφικού κράματος μισο-προτεσταντικών και μισο-οριενταλιστικών πεποιθήσεων. Και να καταδικαστούν στις αυστηρότερες ποινές! Η αιτία που η ιδέα τους είναι από χέρι αποτυχημένη, και δεν έχει καμία σχέση με την εισαγωγή λύκων στο Γέλοστοουν, είναι, ακριβώς, ότι την σκέφτηκαν! Αν το «οικοσύστημα» του ντόπιου προσοδισμού ήταν εξελίξιμο και, ακόμα περισσότερο, ανατρέψιμο, αυτό θα είχε συμβεί, έστω σιγά σιγά, εδώ και δεκάδες χρόνια· και δεν θα χρειαζόταν, το 2017, μια τέτοια φαεινή ιδέα όπως αυτή των ειδικών του Max Plank!

Όχι λοιπόν! Κάνουν λάθος οι ειδικοί. (Γενικά μιλώντας δεν είναι ασυνήθιστο κάτι τέτοιο…) Από θεωρητική (καθαρά θεωρητική) άποψη το μόνο που θα είχε αποτελέσματα σε βάρος του βαθιά ριζωμένου προσοδισμού, θα ήταν ένας αιματηρός εμφύλιος, όπου αυτή τη φορά η ριζοσπαστικά ρεφορμιστική (και αδιάλακτα αντιπροσοδική) τάξη μας (και οι σύμμαχοί της, άντε!) θα νικούσε. Απόλυτα, και χωρίς παζάρια. Δεν θα κρεμούσε μόνο τους φασίστες (αυτούς πρώτους πρώτους) αλλά και όλους τους υπόλοιπους, αρχίζοντας απ’ την ελίτ και κατεβαίνοντας, χωρίς τύψεις και έλεος, μέχρι τον τελευταίο τιποτένιο μαυραγορίτη «φτωχομεσαίο» αφέντη.

Αλλά είναι τόσο θεωρητικό αυτό το ενδεχόμενο, που κανένα ινστιτούτο με υπόληψη δεν θα έπρεπε να το σκέφεται: άλλωστε δεν είναι η τάξη μας, έστω σε ένα καλό μέρος της, ριζοσπαστικά ρεφορμιστική για να προκαλέσει τέτοιες σκέψεις στους ειδικούς. Είναι βερμπαλιστικά εθελόδουλη συνολικά· με σπάνιες (κι ως τώρα μοναχικές) εξαιρέσεις.

Θα είχε πιο ενδιαφέρουσες (θεωρητικά και πρακτικά) πιθανότητες αν το γερμανικό ινστιτούτο πρότεινε την απελευθέρωση στο ελλαδιστάν 14 δεινόσαυρων! Και των δυο φύλων, φυσικά. Αυθεντικών τέτοιων. Γενετικά αναβιωμένων, με τα σαγόνια τους, το βάρος τους, το βαρύ τους πάτημα, την αδιαλλαξία τους… Με τα όλα τους.

Ίσως η αποκάλυψη ότι οι έλληνες δεν είναι το ανώτερο είδος στον πλανήτη και στο γαλαξία ever να είχε κάποια ευεργετικά αποτελέσματα στις πραγματικές θεσμίσεις τους… Ίσως. Γιατί υπάρχει και το εξής ενδεχόμενο: να καβατζώνονταν σε τρύπες και να συνέχιζαν το παραμύθι της “χρυσής βίδας”…

Αμερικάνος έτοιμος για όλα

Δευτέρα 3 Απρίλη. Το ψόφιο κουνάβι έβαλε την πρώτη υπογραφή του στην κήρυξη εμπορικού πολέμου μεγάλης κλίμακας. Υπέγραψε την περασμένη Παρασκευή ένα γενικό σχέδιο “έρευνας και δράσης” για την αντιμετώπιση των εμπορικών ελλειμμάτων των ηπα. Το 2016 στο σύνολό του αυτό το έλλειμμα ήταν 471 δισ. ευρώ (502 δισ. δολάρια), αυξημένο κατά 1,9 δισ. δολάρια σε σχέση με το 2015. Τα μέτρα θα στραφούν εναντίον όσων ανταγωνιστών τολμάνε να τα τα καταφέρνουν καλύτερα (από εμπορική άποψη) απ’ τις εταιρείες που έχουν έδρα τις ηπα. Γερμανία, κίνα, αλλά και καναδάς, ιαπωνία είναι στο στόχαστρο. Ήδη σ’ αυτό το πρώτο σετ “άμυνας” προβλέπονται αυξημένοι δασμοί στις εισαγωγές χάλυβα απ’ την γερμανία, την ιαπωνία, τη νότια κορέα, την ταϊβάν και άλλα τέσσερα κράτη.

Είναι τρόπος αυτός για να κάνει το ψόφιο κουνάβι και η διοίκησή του φιλίες σ’ αυτόν τον μάταιο αλλά πάντα καπιταλιστικό κόσμο; Όχι, δεν είναι. Θα βρει πρόθυμους να διορθώσουν το «έγκλημα» του εμπορικού ελλείμματος των ηπα πουλώντας λιγότερα σ’ αυτές και αγοράζοντας περισσότερα «made in usa»; Χλωμό, πολύ χλωμό μας φαίνεται. Τι θα κάνουν οι υπόλοιποι καπιταλισμοί του πλανήτη; Θα πεταλώνουν άλογα;

Συνεπώς μπορούμε να συγκρατήσουμε αυτήν την ημερομηνία, την 31η Μάρτη του 2017, σαν μια σημαντική στιγμή στην όξυνση του παγκόσμιου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Για κακό μας – εννοείται…

Το αυστηρό αφεντικό

Κυριακή 2 Απρίλη. Ο Tax Tillerson κούνησε το δάκτυλο: … Ως τις 25 Μάη θέλω όλα τα κράτη / μέλη του νατο να (μου) φέρουν το σχέδιό τους για το πως θα αυξήσουν τις «αμυντικές δαπάνες» τους (δηλαδή την συμμετοχή τους στα έξοδα του νατο) στο 2% του αεπ τους ως το 2024…

Ήταν η πρώτη εμφάνιση του νέου υπ.εξ. της ψοφιοκουναβικής διοίκησης, στη σύνοδο των υπ.εξ. του νατο στα «κεντρικά», στις Βρυξέλες, προχτές. Οπωσδήποτε εντυπωσιακή πρεμιέρα. Δεν είπε τι θα πάθει όποιος δεν είναι επιμελής. Το Βερολίνο, πάντως, έδωσε την απάντησή του: δεν πρόκειται να αυξήσουμε τόσο τα στρατιωτικά έξοδά μας. Όσο για σχέδιο, έχουμε: λέγεται τακτικός προϋπολογισμός του κράτους!

Χμμμμ… Δεν θα την περάσουν την τάξη αυτοί οι παλιογερμανοί! Αντίθετα ένας σπασίκλας, απ’ τους πέντε όλους κι όλους, γνωστός, θα πρέπει να κορδώθηκε. Εγώ, εγώ κύριε να πάρω το απουσιολόγιο!

Ο ψεκασμένος (τον πήρε το ντουμάνι που πήγαινε για τον φίλο του, τον υπ.αμ.) Nick the greek πέρασε ωραία τις προάλλες. Δεν τον φώναξε ο «κύριος» στο γραφείο για να τον συγχαρεί – αλλά ένιωσε, επιτέλους, πρώτο θρανίο πίστα.

Χαρτζιλίκι, πάντως, δεν θα πάρει.