Tag: γαλλία

Και μην ξεχνάτε: το κράτος προστατεύει την υγεία… (1)

Πέμπτη 22 Ιούλη>> Ενόσω τα αφεντικά της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας προσπαθούν (εδώ κι εκεί μανιασμένα) να βγάλουν τα ρέστα τους απ’ αυτήν, στην παχιά σκιά της προωθούν άλλα «μέτρα» ενίσχυσης της κρατικής / καπιταλιστικής εξουσίας, ενόψει των ταραγμένων καιρών που πιθανολογούν.

Στην επικράτεια του βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron πέρασε στα τέλη Ιούνη ένας καινούργιος νόμος για την «πρόληψη τρομοκρατικών πράξεων και την συγκέντρωση πληροφοριών» (Prévention d’actes de terrorisme et renseignement). Την θυμάστε την “ισλαμική τρομοκρατία”; Ε, τίποτα δεν πρόκειται να πάει χαμένο.

Μ’ αυτόν τον νόμο σταθεροποιούνται σαν μόνιμες πια νομικές ρυθμίσεις τέσσερα μέτρα που είχαν μπει σε ισχύ μετά τις επιθέσεις του 2015 (Bataclan…) τότε με την δικαιολογία της «έκτακτης ανάγκης»: η καθιέρωση περιμέτρων ασφαλείας (δηλαδή οι αστυνομικοί αποκλεισμοί περιοχών), το κλείσιμο λατρευτικών / θρησκευτικών χώρων, ο ατομικός έλεγχος και η επιτήρηση, οι εισβολές και οι έλεγχοι σε σπίτια «υπόπτων» χωρίς εισαγγελική άδεια.

Αυτός ο θησαυρός της καταστολής είχε κανονικοποιηθεί εν μέρει με το νόμο για «την εσωτερική ασφάλεια και καταπολέμηση της τρομοκρατίας», του 2017. Αλλά τότε προβλεπόταν ότι αυτά τα μέτρα θα αίρονταν το 2020 επειδή είναι αντίθετα με τα ανθρώπινα δικαίωματα, αφού επιτρέπουν τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών χωρίς δικαστική απόφαση. Το 2017 έπρεπε να πέσει λίγη (πολύ λίγη) στάχτη στα μάτια: το κράτος ενδιαφέρεται για τις ατομικές ελευθερίες…

Το 2021 δεν χρειάζονται πια τέτοια στολίδια, τέτοιες βλακείες… Οι υπήκοοι (μεγάλο μέρος τους) απάντησαν «να πάνε να γαμηθούν οι ελευθερίες» μόλις τους έβαλαν να διαλέξουν ένα φάντασμα, το φάντασμα της «υγείας» τους. Όχι μόνο έχουν αποδεχθεί αυτόν τον περιορισμό με απλές κυβερνητικές εντολές αλλά ζητούν και ακόμα μεγαλύτερο (περιορισμό) αν είναι για το καλό «της υγείας της κοινωνίας»….

Όμως το κτύπημα της μονιμοποίησης της «αντιτρομοκρατικής έκτακτης ανάγκης» κάτω απ’ τα φτερά της «υγιεινιστικής έκτακτης ανάγκης» είναι ίσως συντριπτικό για αυτό που ιστορικά έχει ονομαστεί κοινωνική αριστερά. Θα έπρεπε να είναι έντονα αντίθετη στην πρώτη αλλά υποστηρίζει την δεύτερη… Την ίδια στιγμή που μεγάλο μέρος της κοινωνικής δεξιάς είναι υπέρ της πρώτης και κατά της δεύτερης! Μην παρατηρήσετε σκωπτικά «χάος»! Πρακτικά αυτή η «δημιουργική ιδεο-πολιτική σύγχυση» διευκολύνει αφάνταστα τα αφεντικά του συμπλέγματος αφού η «γυμνή εξουσία» τους (δηλαδή: το παρανοϊκό τους ντελίριο και η βία τους) δεν έχει ουσιαστικό αντίπαλο.

Με τον ίδιο νόμο γίνονται ρουτίνα τα μέσα μαζικής αλγοριθμικής επιτήρησης, που πρωτοδιαφημίστηκαν σαν υγιειονομικά απαραίτητα για να σταματήσει το κακό του τσαχπίνη… Η αλγοριθμική επιτήρηση επιτρέπει την παρακολούθηση των δραστηριοτήτων στο internet (συζητήσεις, ιστορικό αναζητήσεων, URL site που επισκέπτεται ο καθένας, λέξεις που χρησιμοποιεί, «πόσες φορές είδε το χ βίντεο», κλπ)· δραστηριοτήτων των “παλιανθρώπων”, των “ύποπτων”, και γιατί όχι των “κοινωνικά ανεύθυνων” και τα λοιπά και τα λοιπά. Οι κρατικές υπηρεσίες θα μπορούν να παίρνουν αυτά τα στοιχεία από ιδιωτικές τηλεπικοινωνιακές εταιρείες, και να τα κρατούν επ’ αόριστον. ΣΔΙΤ και πάλι ΣΔΙΤ!

Το επιπλέον ενδιαφέρον (που δείχνει το βάθος της ελληνογαλλικής φιλίας…) είναι ότι το γαλλικό κράτος / κεφάλαιο δεν διαθέτει δοκιμασμένη και ετοιμοπαράδοτη τεχνολογία γι’ αυτήν την ρουφιανοδουλειά της συγκέντρωσης, ταξινόμησης και ανάλυσης data τέτοιου όγκου (ως γνωστόν οι «ύποπτοι τρομοκρατίας» στη γαλλία είναι πολλά εκατομμύρια…). Συνεπώς το βασίλειο του Macron θα αξιοποιήσει τις υπηρεσίες…. τίνος νομίζεται; Της θρυλικής Palantir, στην οποία έχει παραδοθεί και το ελληνικό γκουβέρνο / κράτος / κεφάλαιο· «εταιρεία» που είναι παραμάγαζο της αμερικανικής cia…. (Για περισσότερα που θέλετε να μάθετε αλλά ντρέπεστε να ρωτήσετε: cyborg 20, Palantir: ο εφιάλτης του Όργουελ…)

Καταλαβαίνουμε την δυσθυμία που προκαλούν τέτοιες εξελίξεις… Όσοι θέλουν την γλυκειά ησυχία τους (που δεν θα την βρουν πια ποτέ…) ας παραδοθούν εντελώς – και γρήγορα…

(φωτογραφία: Από διαδηλώσεις κατά του νόμου τον περασμένο χειμώνα)

Όχι, όχι, όχι!

Δευτέρα 19 Απρίλη>> Δεν είναι διαδήλωση. Είναι απ’ τις δράσεις μιας κοινότητας καλλιτεχνών απ’ την Avinion. Το πιο κάτω video είναι απ’ τις 8 Απρίλη, στο Παρίσι. Κι ωστόσο έχει κάτι πρωτόγονα ενθαρρυντικό. Ή, ίσως, κάτι αδιόρατα μελαγχολικό.

Κάνει ήδη διεθνή (ευρωπαϊκή) καριέρα. Κι έχει εντάξει στίχους:

…

Αμάξι, μετρό, δουλειά, κατανάλωση, αυτόματες βεβαιώσεις, οδηγίες, παραλογισμοί με συνταγή γιατρού, και δυστυχία σε αυτόν που σκέφτεται. Και δυστυχία σε αυτόν που χορεύει.

Κάθε αυταρχικό μέτρο, κάθε βρωμιά σχετική με την ασφάλεια, κάνει την εμπιστοσύνη μας να εξαφανίζεται. 

Επιδεικνύουν τόση επιμονή για να έχουν σε καραντίνα την συνείδησή μας. 

Όχι όχι όχι όχι όχι!

Εμείς θέλουμε να συνεχίσουμε να χορεύουμε, οι σκέψεις μας να τυλίγουν τα σώματά μας, να περνάμε την ζωή μας πάνω στα τάστα μιας κιθάρας.

Ας μην ξαφνιαζόμαστε από όλους αυτούς τους παράλογους ανθρώπους, πωλητές φόβου σε αφθονία, που μας τρομοκρατούν χωρίς τσίπα.

Ας μάθουμε να τους κρατάμε σε απόσταση. Και για την ψυχική μας υγεία, την κοινωνική και την περιβαλλοντική, για τα χαμόγελά μας, για την εξυπνάδα μας, ας μην μένουμε χωρίς αντιστάσεις απέναντι στα όργανα της τρέλας τους!

…

Μαύρη Θάλασσα 3

Δευτέρα 5 Απρίλη>> Ενόσω, τις προηγούμενες ημέρες, ο επαγγελματίας γελωτοποιός του Κιέβου έπαιρνε οδηγίες με αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα απ’ τον νυσταλέο Jo, τον Παρωπίδα και τον αμερικάνο υπ.αμ. Lloyd Austin για το πως θα αντιμετωπίσει την “russian aggression”, η ανεγκέφαλη αλεπού έκανε τηλε-σύσκεψη για το θέμα με τον Macron και την Merkel (στα τέλη του περασμένου Μάρτη). Το τι κουβεντιάστηκε είναι άγνωστο. Αλλά πριν 2 ημέρες οι υπ.εξ. του Παρισιού και του Βερολίνου εξέδωσαν ολιγόλογη κοινή ανακοίνωση όπου ξανα-υπερασπίζονται την ειρήνη μπλα μπλα, τις συμφωνίες του Minsk μπλα μπλα, και την επέκταση της αποστολής «επιτήρησης της εκεχειρίας» απ’ τον ΟΑΣΕ – κάτι που πάντα ήθελε η ανεγκέφαλη αλεπού.

Αλλά ούτε το Παρίσι ούτε το Βερολίνο μπορούν να κάνουν κάτι ουσιαστικό στην περιοχή· με το δεύτερο να βαρύνεται για το ότι άνοιξε ουσιαστικά τον δρόμο για το αμερικανο-φασιστικό πραξικόπημα του 2014 στο Κίεβο ίσια ίσια για να ανακαλύψει εκ των υστέρων τα τραγικά του λάθη. Επιπλέον η “fuck EU” Victoria Nuland που το 2014 ήταν υφυπουργός εξωτερικών της διοίκησης Obama (και συνυπεύθυνη για το πραξικόπημα) είναι και πάλι υφυπουργός εξωτερικών στη διοίκηση του νυσταλέου. Αυτά δεν σηκώνουν παρερμηνείες.

Η Μόσχα δεν περιμένει κάποιου είδους στήριξη ούτε απ’ το Παρίσι ούτε απ’ το Βερολίνο. Θα είναι αρκετό να συνεχίσουν μονότονα τις δηλώσεις τους υπέρ της ειρήνης…

Και το ρωσικό καθεστώς, άλλωστε, ειρήνη θέλει στα σύνορά του…

Τα αφεντικά της δύσης θυμούνται…

Δευτέρα 22 Μάρτη.>> Μπορεί οι υπήκοοι να είναι βραχυκυκλωμένοι έως βουλιαγμένοι στις συλλογικές τιμωρίες τους, αλλά οι πολιτικές βιτρίνες βρήκαν λίγο χρόνο να ορμηνέψουν τις «επί των εξωτερικών υποθέσεων» γραφειοκρατίες τους να στείλουν μια ανθοδέσμη κι ένα μπιλιετάκι στο… μπλοκ της Αστάνα! Με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης στη συρία πριν 10 χρόνια.

Είναι, βέβαια, η μόνη τέτοια εξέγερση που θυμήθηκαν οι υπ.εξ. του Joνυσταλεάν, του Λονδίνου, του Βερολίνου, του Παρισιού και της Ρώμης – απ’ όλο το εξεγερσιακό / επαναστατικό κύμα που σάρωσε όλον τον αραβικό κόσμο στα τέλη του 2010 και το 2011. Την εξέγερση / επανάσταση στην αίγυπτο την ξέχασαν (ρε γαμώτο…). Όπως και την εξέγερση στο μπαχρέιν που πνίγηκε στο αίμα των τανκς των δύο τοξικών (έστειλαν στρατιωτική βοήθεια) – αλλά συνεχίζεται ακόμα σποραδικά. Όπως και την εξέγερση στις ανατολικές περιοχές της σαουδαραβικής επικράτειας, απ’ τους σιιτικούς πληθυσμούς που βρίσκονται κάτω από μόνιμη μπότα…

Η επιλεκτικότητα της μνήμης των δυτικών αφεντικών δείχνει την ύπουλη γελοιότητά τους – σε μια εποχή που οι υπήκοοι των υπόλοιπων περιοχών του πλανήτη καταλαβαίνουν την δυτική παρακμή όλο και περισσότερο, έστω ενστικτώδικα.

Τι έγραψαν λοιπόν στην κοινή του δήλωση ο εξ Ουάσιγκτον Παρωπίδας, ο εκ Παρισίων Jean-Yves Le Drian, ο γερμανός Heiko Mass, ο ιταλός Luigi Di Maio και ο βρετανός Dominic Raab;

Πρώτον, ότι «δέκα χρόνια μετά τις ειρηνικές διαδηλώσεις του συριακού λαού υπέρ μεταρρυθμίσεων η συρία έχει βουλιάξει στο χάος και στην καταστροφή». Με ευθύνη, τίνος άλλου, του Άσαντ… Δεύτερον ότι «δεν θα εγκαταλείψουν τον συριακό λαό», πως «απαιτούν απ’ το καθεστώς να εμπλακεί σοβαρά στην πολιτική διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων» και ότι οι αναγγελμένες προεδρικές εκλογές μέσα στους επόμενους μήνες δεν θα είναι ούτε ελεύθερες ούτε τίμιες.

Φταίει ο Άσαντ και το καθεστώς του για την έναρξη του πολέμου (και την ευόδωση των σχεδίων του άξονα) στην συρία; Το «φταίει» είναι λίγο! Ποτέ δεν θα ξεχάσουμε τις σφαγές άοπλων διαδηλωτών και τους βομβαρισμούς πόλεων που έκανε η «προεδρική φρουρά» του, διοικούμενη απ’ τον αδελφό του – ενόσω μεγάλο μέρος των απλών φαντάρων αλλά και των αξιωματικών του στρατού του είχε στασιάσει (εξαιτίας, ακριβώς, αυτών των σφαγών…). Όχι: τους πρώτους μήνες των διαδηλώσεων και τις σφαγές του Άσαντ η ασταμάτητη μηχανή δεν τους ξεχνάει! (Εκείνοι που τον τοποθετούν στον «άξονα της αντίστασης»; Θυμούνται άραγε;). Δεν ξεχνάει κι αυτό: πώς όλα αυτά τα έκανε παρότι οι τότε συμμαχοί του, η Άγκυρα (ναι, ήταν σύμμαχός του..), η Μόσχα πολύ έντονα, η Τεχεράνη διακριτικά και η Χεζμπ’ αλλάχ σθεναρά, τον συμβούλευαν ξανά και ξανά να μην καταφύγει σε τέτοια καταστολή αλλά να κάνει μεταρρυθμίσεις και να αναγνωρίσει, μέσα σ’ ένα συμφωνημένο πλαίσιο, τμήματα τουλάχιστον της αντιπολίτευσης.

Ο Άσαντ, λοιπόν, είναι όντως εγκληματίας· ένα κάθαρμα της εξουσίας. Οι υπόλοιποι, οι «δυτικοί» είναι όμως πολύ χειρότεροι. Κι αυτό επειδή τα πραξικοπήματα, άλλα πετυχημένα και άλλα όχι, υποκινούμενα απ’ την Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και το Παρίσι, είναι η ρουτίνα της πολιτικής ιστορίας της συρίας, απ’ το 1947 κιόλας. Πάντα ο στόχος ήταν ο ίδιος: να μην περιέλθει η Δαμασκός στην «επιρροή» της σοβιετικής ένωσης. Το σοσιαλιστικό αντιαποικιακό κόμμα Ba’ath, πoυ δημιουργήθηκε σαν ενιαίο στη συρία και στο ιράκ, πήρε με στρατιωτικό πραξικόπημα την εξουσία στην Δαμασκό το 1963 (την ίδια χρονιά και με τον ίδιο τρόπο πήρε την εξουσία και στη Βαγδάτη), έβαλε τέλος σ’ αυτήν την μεθοδολογία – και οι «φόβοι» των δυτικών ιμπεριαλισμών πήραν έκτοτε συγκεκριμένη μορφή. Δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι το 2003, όταν ο αμερικανικός στρατός και οι φίλοι του εισέβαλαν στο ιράκ για να το αποικοποιήσουν, η επιχείρηση εκείνη είχε σχεδιαστεί σαν «πρώτη φάση». Στην δεύτερη θα εισέβαλε στη συρία και στην τρίτη στο ιράν…

Αυτά ήταν σχέδια 8 χρόνια πριν την εξέγερση στη συρία… Χωρίς σοβιετική ένωση πια, στις αρχές του 21ου αιώνα η Ουάσιγκτον, το Λονδίνο και το Παρίσι θεώρησαν ότι μπορούν να ξαναμοιράσουν μεταξύ τους την μέση Ανατολή. Η εγκληματικότητα του καθεστώτος Άσαντ τους διευκόλυνε απίστευτα, αφού «άνοιξε» την πόρτα για να εφαρμοστεί το σχέδιο εμφυλίου πολέμου (το οποίο στα χαρτιά υπήρχε πολλά χρόνια πριν!) και μάλιστα με χαρακτηριστικά θρησκόληπτου υπερσυντηρητισμού (ουαχαβιτισμός, isis) και την χρηματοδότηση των πετροχουντών της αραβικής χερσονήσου (που μόλις είχαν καταστείλει την εξέγερση στο μπαχρέιν…), της Ντόχα, και την επιμελητειακή υποστηρίξη της Άγκυρας, που θεώρησε ότι ο Άσαντ είναι πια χαμένη υπόθεση…

… αλλά έχουν ηττηθεί

Δευτέρα 22 Μάρτη.>> Το πώς ανατράπηκε ο σχεδιασμός της διοίκησης Οbama και των συμμάχων της για διάλυση τόσο του ιράκ όσο και της συρίας και την δημιουργία ενός ουαχαβίτικου “τρομοκρατικού” κράτους isis απ’ το φθινόπωρο του 2015 και μετά υποθέτουμε ότι το ξέρετε. Η Άγκυρα ξαναγύρισε στην θέση που είχε πριν το 2011, η Ντόχα επίσης διαβλέποντας την αλλαγή στη ροή του πολέμου πέρασε στη μεριά του μπλοκ της Αστάνα – και η Ουάσιγκτον, ελλείψει isis συμμάχησε ανοικτά με τους ένοπλους των ypg (που με χαρά κατέφυγαν κάτω απ’ τις αμερικανικές φτερούγες για να συνεχίσουν τα λαθρεμπόριά τους) έχοντας καταλάβει ουσιαστικά στο 1/3 της συριακής επικράτειας και το 70% των πρώτων υλών της σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Είναι τόσο μεγάλη η έγνοια του δυτικού ιμπεριαλισμού για τον «συριακό λαό» ώστε επικροτεί την (ή συμμετέχει στην) πειρατεία ίσως του πιο βασικού απ’ τα (κρατικά) έσοδα της Δαμασκού· αλλά βέβαια φταίει ο Άσαντ…

Σε καθε περίπτωση εκείνο που έχει ξεκινήσει (ή κλιμακώνεται) τους τελευταίους μήνες στο συριακό έδαφος είναι ένας έμμεσος και διαφορικός πόλεμος του μπλοκ της Αστάνα κατά της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας (με την Τεχεράνη να συμμετέχει πιο διακριτικά) με στόχο τους proxies: τους ουαχαβίτες που έχουν απομείνει στον θύλακα του Ιdlib, και τους ypg στην βορειοανατολική και ανατολική συρία.

Για την πρώτη περίπτωση έχουμε γράψει ήδη. Η ρωσική (κατά κύριο λόγο) και η συριακή αεροπορία βομβαρδίζουν συστηματικά τις υποδομές (τις αποθήκες, τα στρατόπεδα) της ουχαβίτικης HTS, αναγκάζοντάς την να επιδιώξει την προστασία της Άγκυρας· κάτι που ήταν το ζητούμενο του μπλοκ της Αστάνα εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο. Φαίνεται ωστόσο ότι αυτή η «παράδοση» είτε δεν έχει ολοκληρωθεί είτε παραμένει αμφίβολη· συνεπώς στον θύλακα του Ιdlib συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί.

Έχουν σημασία τα κτυπήματα κατά των ypg. Οι βομβαρδισμοί των βυτιοφόρων και των αυτοσχέδιων διυλιστηρίων μέσω των οποίων γίνεται η εξαγωγή (απ’ τους proxies της Ουάσιγκτον) των πετρελαίων που κλέβουν είναι τακτικοί (έχουμε γράψει για τον πρώτο). Αυτούς τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς τους κάνουν η Μόσχα και η Δαμασκός. Η Άγκυρα επιτίθεται με πυροβολικό τις τελευταίες ημέρες στην Αyn ‘Isa, βόρεια της Raqqah – αραβική περιοχή που έχουν καταλάβει οι ypg.… Κι αυτοί, σαν αντίποινα, κατέστρεψαν χτες με ρουκέτες όλες τις βάρκες και τα πλοιάρια στην Deir Ez Zor, στη δυτική όχθη του Ευφράτη, που χρησιμοποιούν οι ντόπιοι για να αγοράζουν και να μεταφέρουν είδη πρώτης ανάγκης απ’ την αριστερή όχθη, δηλαδή … απ’ τους ypg… Στράφηκαν οι κούρδοι proxies κατά του καθεστώτος Άσαντ, επιβεβαιώνοντας το είδος του πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη. Να θυμίσουμε ότι σ’ αυτήν την δυτική όχθη, σε διάφορα σημεία, υπάρχουν σύριοι πολιτοφύλακες εκπαιδευμένοι απ’ την Τεχεράνη, και κάποιοι αξιωματικοί των “φρουρών της επανάστασης”.

Είναι δύσκολο να προβλέψουμε αυτή τη στιγμή αν μια τέτοια τακτική απ’ την μεριά του μπλοκ της Αστάνα θα στριμώξει αποτελεσματικά την Ουάσιγκτον στο συριακό (αλλά και στο ιρακινό, είναι αλληλένδετα) πεδίο μάχης. Είναι ευκολότερο να εκτιμήσουμε ότι η προεδρία των «δημοκρατικών» στην Ουάσιγκτον, με ή χωρίς νυσταλέο Jo, σημαίνει όξυνση των «περιφερειακών» συγκρούσεων μεταξύ του άξονα και του ευρασιατικού project. Η μέση Ανατολή δεν είναι η μόνη τέτοια. Το ουκρανικό πεδίο μάχης είναι επίσης μια ζώνη που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Ουάσιγκτον.

Μ’ αυτά τα δεδομένα η «κοινή δήλωση» των 5 δυτικών πολιτικών βιτρινών και το ενδιαφέρον τους για την συρία θα μπορούσε να μπει στον κατάλογο με τις διεθνείς φάρσες – αν δεν υπήρχε ο κίνδυνος κάποιοι από δαύτους να ονειρεύονται να αντιστρέψουν την ήττα τους…

Sahel

Δευτέρα 8 Μάρτη. Στα μέσα του περασμένου Φλεβάρη οι πολιτικές βιτρίνες του μάλι, της μπουρκίνα φάσο, του τσαντ, του νίγηρα και της μαυριτανίας συναντήθηκαν στην πρωτεύουσα του τσαντ N’Djamena για να κουβεντιάσουν και να συντονίσουν την αντιμετώπιση των «ισλαμιστών τρομοκρατών» στα κράτη τους. Αυτά τα 5 κράτη της υποσαχάριας Αφρικής είναι ιδιαίτερου ιμπεριαλιστικού ενδιαφέροντος για τον βασιλιά γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron, σαν του τωρινού εκπροσώπου των συμφέροντων μεγάλων τμημάτων του γαλλικού καπιταλισμού. Χωρίς κίνδυνο λάθους ή υπερβολής: μετά την απώλεια των ερεισμάτων του στη μέση Ανατολή, μετά τα προβλήματα που δημιούργησε η γαλλική υποστήριξη στην χούντα του Ben Ali στην τυνησία ενώ είχε ξεσπάσει η εναντίον του επανάσταση στα τέλη του 2010 αλλά και την πετυχημένη απόβαση της Μόσχας και της Άγκυρας στη λιβύη, η ζώνη του Sahel είναι το τελευταίο μέρος του πλανήτη όπου ο γαλλικός ιμπεριαλισμός παίζει τα «χαρτιά» της ισχύος του. Η παρουσία 5.000 γάλλων πεζοναυτών και κάμποσων γαλλικών βάσεων σ’ αυτήν την περιοχή είναι αρκετή σαν απόδειξη: ο «αντιτρομοκρατικός πόλεμος στην αφρική» είναι η γαλλική version του «αντιτρομοκρατικού πολέμου παντού» της Ουάσιγκτον. Συνεπώς ο βασιλιάς Macron δεν θα μπορούσε να λείπει απ’ την Ν’Djamena στις 16 Φλεβάρη.

Συμμετείχε, τόσο όσο να δηλώσει την παρουσία του… Αλλά από μακρυά… Απ’ το προεδρικό παλάτι στο Elysee… Tηλέ-…. Χαιρέτισε τις αφρικανικές πολιτικές βιτρίνες και τις συμβούλεψε (ή τις διέταξε): καμμία διαπραγμάτευση με τους τρομοκράτες!.. Δήλωσε αργότερα σε γάλλους δημοσιογράφους ότι θα υπακούσουν…

Αλλά όχι! Δυο μέρες μετά ο προσωρινός πρωθ. του μάλι Mictar Quane ανακοίνωσε ότι έχει δημιουργήσει μια επιτροπή για συνομιλίες με τις ένοπλες οργανώσεις: Όλο και περισσότερες φωνές στο μάλι ζητούν να μιλήσουμε με τα αδέλφια μας που συμμετέχουν στις ριζοσπαστικές ομάδες δήλωσε. Στον ίδιο δρόμο προχωρούν και οι πολιτικές βιτρίνες στη μπουρκίνα φάσο. Ο πρωθυπουργός της Christophe Dabire δήλωσε τον περασμένο Γενάρη ότι …. Αν θέλουμε να τελειώσει η κρίση ασφάλειας θα πρέπει να βρούμε μονοπάτια και τρόπους να μιλήσουμε μ’ αυτούς που είναι υπεύθυνοι για τρομοκρατικές επιθέσεις έτσι ώστε να ζήσουμε ειρηνικά… Ακόμα και οι μη θρησκευόμενες, «κοσμικές» ελίτ στα κράτη της υποσαχάριας αφρικής βλέπουν τον γαλλικό (και όχι μόνο, αλλά κυρίως αυτόν) στρατό να αυξάνεται χωρίς να πετυχαίνει τους «αντιτρομοκρατικούς» στόχους του. Έχουν περάσει 8 χρόνια από τότε που οι τότε εκπρόσωποι του γαλλικού κράτους είχαν δηλώσει ότι «η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι υπόθεση λίγων εβδομάδων»· και η κατανόηση των πραγματικών κινήτρων του Παρισιού γίνεται όλο και περισσότερο διαταξική κοινοτοπία πια κάτω απ’ την Σαχάρα.

Η ιδέα μυστηριωδών οργανώσεων «ισλαμικής τρομοκρατίας» που, σαν Λερναίες Ύδρες βγάζουν κεφάλια οπουδήποτε συμφέρει δυτικούς ιμπεριαλισμούς είναι εδραιωμένη στις δυτικές κοινωνίες – χωρίς το δεύτερο σκέλος, το συμφέρον. Κι όπως πολλές άλλες δυτικές ιδέες έτσι κι αυτή δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, ειδικά με την πραγματικότητα στη ζώνη του Sahel. Αυτό που συμβαίνει εκεί είναι η ταυτόχρονη εξέγερση των Τuareg και κοινοτήτων φτωχών αγροτών – κατά των κρατών και των κυβερνήσεων που, όπως καταλαβαίνετε, ζουν και υπάρχουν μέσα στις πολιτικές και τις γεωπολιτικές προσόδους. Ειδικά οι Τuareg εξεγείρονται τακτικά και πάντα για τους ίδιους λόγους – άσχετους με θρησκεία ή «τρομοκρατία». Η προηγούμενη εξέγερσή τους στο μάλι τελείωσε το 2015 με μια συμφωνία που η κεντρική κυβέρνηση δεν τήρησε.

Εννοείται πως η διάδοση / εξάπλωση του θρησκευτικού συντηρητισμού / εξτρεμισμού που χρηματοδοτούσαν επί δεκαετίες οι ουαχαβίτικες πετροχούντες της αραβικής χερσονήσου έπαιξε κάποιο ρόλο (ή προσπάθησε να εγκατασταθεί) και στο Sahel, αν όχι στους Tuareg σίγουρα στις φτωχές αγροτικές κοινότητες. Αλλά η προσπάθεια να δημιουργηθεί «isis» σ’ αυτήν την περιοχή πνίγηκε απ’ τους ίδιους τους εξεγερμένους, μια απόδειξη πως από ιδεολογική άποψη η θρησκευτική ακρότητα είναι ξένη προς τους ντόπιους πληθυσμούς. Ουσιαστικά η εξέγερση εκεί, που έχει απλωθεί μετά την ενοποίηση διάφορων οργανώσεων υπό τον Iyad Ag Ghali (επικεφαλής των εξεγερμένων Tuareg), είναι μια μορφή κοινωνικού / ταξικού πολέμου, με βαθιά αίτια και μια λεπτή θρησκευτική επικάλυψη – όπως είναι της μόδας διεθνώς.

Τι ρόλο έχει παίξει, παίζει και θα παίξει η παρουσία των rivals (της Άγκυρας, της Μόσχας, του Πεκίνου) στην αναζήτηση (απ’ τις πολιτικές βιτρίνες των κρατών του Sahel) ενός άλλου δρόμου που απομακρύνεται απ’ τον γαλλικό (και τον πρωτοκοσμικό ευρύτερα) μιλιταρισμό, ενός δρόμου συζήτησης και διαπραγματεύσεων με τους εξεγερμένους; Δεν έχουμε ακόμα αποδείξεις, αλλά μπορούμε να το συμπεράνουμε λογικά. Στο βαθμό που «κι άλλες πορτοκαλιές κάνουν πορτοκάλια» είναι εύλογο ότι οι τοπικές ελίτ δεν έχουν λόγο πια να στηρίζονται αποκλειστικά, κυρίως ή έστω και λίγο στον βασιλιά Μacron και τον στρατό του. Επιπλέον τόσο τα τουρκικά όσο και τα κινεζικά αφεντικά ενδιαφέρονται για «δουλειές» και στο Sahel. «Δουλειές» σημαίνουν λεφτά, και μάλιστα από μεριές που είτε ευνοούν την απελευθέρωση των μουσουλμανικών πληθυσμών απ’ τους σχεδιασμούς των τοξικών και των συμμάχων τους (: Άγκυρα) είτε ευνοούν την υπέρβαση των εσωτερικών αντιθέσεων σε κάθε κράτος μέσω καπιταλιστικής ανάπτυξης (: Πεκίνο).

Αν και είναι νωρίς ακόμα για να υπάρξουν οριστικά αποτελέσματα, δεν είναι καθόλου νωρίς στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό και σε ότι αφορά την Αφρική. Ο βασιλιάς Macron προσπάθησε πρόσφατα να παραστήσει τον φιλάνθρωπο προτείνοντας να δώσουν τα ευρωπαϊκά κράτη το 5% των εμβολίων τους στην αφρική· … διαφορετικά η ρωσία και η κίνα θα αμφισβητήσουν αποτελεσματικά την επιρροή μας… Αν δεν κάνουμε λάθος πήρε ήδη μια απάντηση απ’ τη Ρώμη που, μην έχοντας πρώην αποικίες στη δυτική αφρική, δεν έχει λόγους φιλανθρωπίας· οπότε ζητάει την απαγόρευση της εξαγωγής «εμβολίων» που παράγονται από εργοστάσια εντός ευρώπης…

Με ή χωρίς εμβολιαστική καλωσύνη τι θα κάνει με την «φιλοδημοκρατική» απόβαση του στρατού του στο Sahel ο βασιλιάς Macron αν, στην προοπτική σοβαρών «επενδύσεων» από μη πρωτοκοσμικούς, οι εκεί ελίτ βρούν σημεία ισορροπίας με τους εξεγερμένους; Εκτός από προβοκάτσιες (στις οποίες οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες έχουν την δική τους μεγάλη ιστορία…) δεν μπορεί να κάνει πολλά.

Η αναγνώριση της πραγματικότητας και ο συμβιβασμός μαζί της είναι πάντα μια κάποια έξοδος κινδύνου· που δεν αρέσει όμως στους μεγάλους βασιλιάδες και στους μεγάλους «απελευθερωτές»…

(φωτογραφία: Ο βασιλιάς έτοιμος να πυροβολήσει με το χέρι (;) στην αεροπορική βάση του στη Niamey, στον νίγηρα, στις 22 Δεκέμβρη του 2017. Τότε νόμιζε ότι θα κατακτούσε τον “άγριο Νότο”…).

Έκτακτη είδηση!

Σάββατο 6 Μάρτη. Η επιδημία [Χ] «γονατίζει» τα εθνικά συστήματα υγείας σε χώρες της Ευρώπης.

Στη Γαλλία η κατάσταση στα τμήματα επειγόντων περιστατικών έφτασε σε οριακό σημείο.

Για το λόγο αυτό αποφασίστηκαν έκτακτα μέτρα.

Μεταξύ άλλων, όπως είπε η υπουργός Υγείας, θα αναβληθούν τα μη επείγοντα χειρουργεία, ώστε να αποσυμφορηθούν τα νοσοκομεία

«Παραμένουμε σε κινητοποίηση, απαιτείται διαρκής ενημέρωση. Τα νοσοκομεία σήμερα αντιμετωπίζουν μια τεταμένη κατάσταση. Βρίσκονται στα όριά τους και εμείς αντιμετωπίζουμε αυτήν την πίεση με την εφαρμογή των μέτρων που λάβαμε», τόνισε η Μαρισόλ Τουρέν, μετά την σύσκεψη που έγινε στο Μέγαρο των Ηλυσίων για το θέμα.

Στη Βρετανία, το Εθνικό Σύστημα Υγείας βρίσκεται το τελευταίο διάστημα υπό κατάρρευση, γεγονός που προκαλεί σφοδρή πολιτική αντιπαράθεση.

Στην Αγγλία 23 νοσοκομεία βρίσκονται σε «μαύρο συναγερμό» και ανακοίνωσαν ότι δεν μπορούν να εγγυηθούν στο εξής την ασφάλεια των ασθενών.

Μάλιστα αποφασίστηκε να αναβληθούν χειρουργεία για καρκίκους ή αποφασίστηκε να εξετάζονται ενήλικες σε παιδιατρικές κλινικές.

Μια ασθενής δηλώνει συγκλονισμένη.

«Φοβήθηκα τόσο πολύ, ήθελα μόνο να γυρίσω σπίτι μου. Δεν υπήρχε καμιά φροντίδα, τίποτε απολύτως. Ζητούσες βοήθεια αλλά δεν σου την παρείχαν. Έβλεπες ανθρώπους να προσπαθούν να σηκωθούν από το κρεββάτι, προφανώς καταβεβλημένοι, και ουδείς τους πρόσεχε», δηλώνει χαρακτηριστικά.

Για κατάρρευση των τμημάτων επειγόντων περιστατικών και στην Ισπανία μιλούν τα ΜΜΕ της χώρας, λόγω της εκρηκτικής αύξησης των κρουσμάτων [Χ]

Αυξημένα περιστατικά [Χ] καταγράφονται και στην Ελλάδα.

Πριν λίγες ημέρες έγινε γνωστό ότι στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας ο αριθμός των ασθενών που προσήλθαν, μόνο σε ένα 24ωρο, ξεπέρασε τους 400.

Καταλάβατε, έτσι δεν είναι; Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη!! Τα συστήματα υγείας καταρρέουν … εξαιτίας της επικινδυνότητας του ιού (όχι για άλλους λόγους, ε; όχι λόγω της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης του συνόλου της βιομηχανίας και της ιδεολογίας της υγείας, ε;)

Συνεπώς η απάντηση στην ερώτηση τι είναι το [Χ] είναι εύκολη: ο τσαχπίνης φυσικά!

Αμ δε! Κανένας τσαχπίνης!! Είναι η εποχική γρίπη!… Χρονολογία; 12 Γενάρη 2017…. (Ευχαριστούμε την Π. που ξετρύπωσε το ρεπορτάζ). Το θυμάστε μήπως; Μόλις πριν 4 χρόνια έγινε αυτή η καταστροφή… Όχι, δεν το θυμάστε: τότε δεν εκδόθηκαν ιατρο-πολιτικο-εισαγγελικές αποφάσεις για μαζική κατ’ οίκον φυλάκιση των υπηκόων, ούτε εντάλματα σύλληψης, εξοστρακισμού, προβοκαρίσματος, χρηματικής τιμωρίας των αντιφρονούντων….

Όποιος δεν έχει καταλάβει ακόμα τι είναι η πρόσφατη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, ποιά είναι η γενεαλογία, η προετοιμασία και οι σκοποί της, ποιά είναι τα αφεντικά της και τι επιδιώκουν, να σηκώσει το μανίκι απ’ το μπράτσο του!

(φωτογραφία: Ο.Κ., δεν είχε φέρετρα η εικονογράφηση της “υγιειονομικής έκτακτης ανάγκης”… Το 2017 ίσως να μην ήταν σίγουροι οι δημαγωγοί και τ’ αφεντικά τους για το πόσο carpet θα πρέπει να είναι το bombing… Το 2020 ήταν… Όπως είπε, άλλωστε, εκείνο το γνωστό κάθαρμα, ο Ferguson, αν δεν υπήρχε η Κίνα τα πράγματα θα ήταν αλλιώς…)

Οι ειρηνευτές

Τρίτη 2 Μάρτη. Αν είναι να πάρει κανείς τοις μετρητοίς την κοινή δήλωση των υπεξ ηπα, αγγλίας, γαλλίας και γερμανίας (στις 18 Φλεβάρη) τότε μόνο να τον ζώσουν τα φίδια μπορεί.

Το δεύτερο τηλε-ραντεβού μεταξύ τους (ο αμερικάνος υπ.εξ. Blinken ανέλαβε επίσημα στις 21 Γενάρη – συνεπώς διαφαίνεται μια κάποια βιασύνη εκ μέρους του) αφιερώθηκε κυρίως στο ιράν (και την συμφωνία 5 + 1) και την υεμένη. Σ’ ότι αφορά το πρώτο, παρότι δεν απαγορεύεται σε κανέναν να μιλάει με οποιονδήποτε, είναι το λιγότερο χοντροκομένο να εμφανίζονται αυτοί οι 1 + 3 σαν οι «θεματοφύλακες» της συμφωνίας του 2015 αγνοώντας ότι εκείνη την συμφωνία την είχαν συνυπογράψει (και άρα εγγυηθεί) και η Μόσχα και το Πεκίνο.

Όμως αυτό ακριβώς κάνουν… Κατ’ αρχήν αποδεχόμενοι την αμερικανική άποψη πως πρώτα θα πρέπει η Τεχεράνη να «επανέλθει» στην συμφωνία και ύστερα θα της κάνει την χάρη η Ουάσιγκτον, λες και ήταν το ιράν που την έσκισε· πράγμα που θα χαρακτηριζόταν παρανοϊκή απαίτηση αν δεν ήταν απλά ιμπεριαλιστική…. Ύστερα κατηγορώντας την Τεχεράνη για τον περιορισμό της πρόσβασης στις εγκαταστάσεις της εκ μέρους των επιθεωρητών του ΙΑΕΑ, αν και αυτό ήταν το αναγγελμένο απ’ το ιρανικό καθεστώς βήμα εάν η Ουάσιγκτον δεν σταματούσε τις εναντίον του «τιμωρίες» («δεν»…). Τρίτον, με ουσιαστικά ακυρωμένη πια την συμφωνία του 2015, ονειρευόμενοι ότι θα την «ενισχύσουν», μαζί με «εταίρους στην περιοχή» (: πετροχούντες των σαούντ και των εμιράτων…), περιλαμβάνοντας σ’ αυτήν το πυραυλικό πρόγραμμα της Τεχεράνης καθώς και τις «περιφερειακές δραστηριότητές» της…

Στον παλιό καπιταλιστικό κόσμο, πριν την έφοδο της εικονικής πραγματικότητας, τέτοιες απαιτήσεις διατυπώνονταν μετά την ήττα ενός αντιπάλου, σε βάρος του. Έχει ηττηθεί η Τεχεράνη; Μήπως έχει ηττηθεί το ευρασιατικό project του οποίου είναι οργανικό τμήμα; Όχι. Μήπως πρόκειται να ηττηθούν όλοι αυτοί σύντομα; Όχι. Τότε; Στην παράλληλη πραγματικότητα της δυτικής παρακμής τα αφεντικά είναι πάντα νικητές!

Σε ότι αφορά το υεμενίτικο πεδίο μάχης, ύστερα από 5 χρόνια αεροπορικών σφαγών σε βάρος αμάχων απ’ τα πολεμικά των πετροχουντικών και των μισθοφόρων, αφού οι 1 + 3 υπ.εξ. δήλωσαν την διαθεσιμότητά τους υπέρ της ειρήνης (ανατριχιαστικό: εκτός απ’ το Βερολίνο οι υπόλοιποι αρκεί να αποσύρουν τους μισθοφόρους και τους «συμβούλους» τους…) εξέφρασαν την ανησυχία τους για την πρόσφατη επίθεση των Houthi στην Marib και τις επιθέσεις εναντίον πολιτικών υποδομών στη σαουδική αραβία (!). Η Marib είναι προάστειο του Παρισιού ή του Λονδίνου άραγε; Η σαουδική αραβία της οποίας τα αεροδρόμια δέχονται πυραυλικές επιθέσεις δίνει ιερό αμυντικό αγώνα κατά … της εισβολής των Houthi άραγε;

Φιλοπόλεμη αυτή η «κοινή δήλωση» – αλλά τι είναι πραγματικό πίσω απ’ τις γραμμές της; Ο άξονας (Ουάσιγκτον – Λονδίνο – Τελ Αβίβ – Ριάντ, το ελλαδιστάν και η Λευκωσία σηκώνουν παραπάνω κουβέντα) χάνουν στη μέση Ανατολή· το Παρίσι, σαν παλιό ιμπεριαλιστικό αφεντικό στην ευρύτερη περιοχή θα προτιμούσε να επωφεληθεί απ’ αυτήν την ήττα παρά να την μοιραστεί (όμως ο βασιλιάς Macron θα πρέπει ρίξει τα μούτρα του στη Μόσχα, στην Άγκυρα και στην Τεχεράνη…)· όσο για το Βερολίνο δεν έχει κανένα λόγο να υιοθετήσει ούτε τα αμερικανικά, ούτε τα αγγλικά, ούτε τα γαλλικά ιμπεριαλιστικά αδιέξοδα.

Δεν είναι ωστόσο η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που οι ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί, ένας ένας ή/και (καμμιά φορά…) περισσότεροι μαζί «χάνουν τον βηματισμό» τους τόσο στη μέση Ανατολή όσο και στην Αφρική, βόρεια και υποσαχάρια. Κι αν θεωρούν το ιρανικό καθεστώς «εύκολη περίπτωση» για να εξωτερικεύουν τις φαντασιώσεις τους, αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι διασώζονται… στην πραγματική πραγματικότητα…

Οτιδήποτε άλλο (εκτός από εμβόλια)

Σάββατο 20 Φλεβάρη. Τι βασιλιάς (γαλλίας και πάσης ευρώπης) θα ήταν … αν δεν έδειχνε πονοψυχιά και γενναιοδωρία; Ο Macron «έσπασε» απ’ την παγκόσμια αδικία, και αποκάλυψε τον άνθρωπο πίσω απ’ τον σκληρό και αποφασισμένο ηγέτη. Συνεντευξιαζόμενος τις προάλλες (από απόσταση) με τους financial times σπάραξε:

…Επιτρέπουμε στους εαυτούς μας την ιδέα να κλείσουμε εκατοντάδες εκατομμύρια εμβολίων για τις πλούσιες χώρες, και οι φτωχές να ξεμείνουν… Αυτό είναι μια χωρίς προηγούμενο επιτάχυνση της παγκόσμιας ανισότητας και της πολιτικής αστάθειας, γιατί έτσι ανοίγουμε έναν πόλεμο επιρροής μέσω των εμβολίων… Βλέπετε την κινεζική στρατηγική, και επίσης την ρωσική…

«Πόλεμος επιρροής»; Μα ο βασιλιάς / στρατηγός δεν είχε πει ότι πρόκειται για «πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού»; Έγινε, επιτέλους, ορατός; Έτσι φαίνεται!…

… Το να δώσουμε το 4% ή το 5% απ’ τις δόσεις που παίρνει η ευρώπη στην αφρική δεν θα κάνει διαφορά για ‘μας· αλλά πρέπει να γίνει το γρηγορότερο… Το κλειδί είναι να κινηθούμε γρήγορα. Δεν μιλάμε για εκατομύρια δόσεις αμέσως, ή για δισεκατομύρια και δισεκατομύρια ευρώ…. Αν κάθε χώρα βάλει στην άκρη έναν μικρό αριθμό δόσεων απ’ αυτές που έχει… αλλά πολύ γρήγορα, ώστε ο κόσμος να δει τι κάνουμε…

Λαχάνιασε απ’ την βιασύνη ο βασιλιάς! Και στο Joνυσταλεάν έχουν αρχίσει να ιδρώνουν! Και στο Λονδίνο επίσης! «Χάνουμε την αφρική» φωνάζουν απελπισμένοι (κι όχι μόνον αυτήν, θα προσθέταμε)! “Χάνουμε τον κόσμο (που επρόκειτο να κερδίσουμε μέσω της τρομοεκστρατείας) απ’ τους παλιορώσους και τους παλιοκινέζους!”

Για παράδειγμα η κυρία Ursula (von den Leyen), συνεντευξιαζόμενη την περασμένη Τετάρτη, σπάραξε κι αυτή:

… Αναρωτιόμαστε ακόμα γιατί η ρωσία προσφέρει, θεωρητικά, εκατομύρια επί εκατομυρίων δόσεις ενόσω δεν προχωράει αποτελεσματικά στον εμβολιασμό του λαού της… Πρέπει να βρεθεί η απάντηση… Κυρία Ursula: αν διαβάζατε ασταμάτητη μηχανή θα την ξέρατε εδώ και καιρό!!! Αλλά μπορείτε, αν θέλετε, να επιβάλετε κυρώσεις στη Μόσχα με την κατηγορία ότι “δεν φροντίζει τον λαό της” – ε;

Και οι καθεστωτικοί new york times σπαράζουν επίσης. Ένα χθεσινό άρθρο τους (φωτογραφία επάνω) ξεκινούσε έτσι:

Στην εξωτερική της πολιτική η ρωσία τείνει να επιλέγει την σκληρή δύναμη των στρατιωτικών μέσων και τις εξαγωγές πετρελαίου και αερίου. Αλλά τους τελευταίους μήνες, το Κρεμλίνο έχει πετύχει μια σαρωτική διπλωματική νίκη από μια μεριά που δεν ήταν αναμενόμενη: την επιτυχία του εμβολίου της για τον κορονοϊό, του Sputnik V.

Ενόσω οι ηπα και τα ευρωπαϊκά κράτη σκέφτηκαν ή επέβαλαν απαγορεύσεις στις εξαγωγές εμβολίων, η ρωσία κέρδισε επαίνους μοιράζοντας το εμβόλιό της σε χώρες σ’ όλο τον κόσμο σε μια ξεκάθαρη πράξη πεφωτισμένου συμφέροντος.

Ως τώρα περισσότερα από 50 κράτη απ’ την λατινική αμερική ως την ασία έχουν παραγγείλει 1,2 δισεκατομύρια δόσεις απ’ το ρωσικό εμβόλιο, γυαλίζοντας την εικόμα της ρωσικής επιστήμης και ανεβάζοντας την επιρροή της Μόσχας σ’ όλο τον κόσμο…

Ακριβώς αυτό: οι λέξεις “δεν ήταν αναμενόμενη” δείχνουν στην καρδιά της δυτικής υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και των σκοπών του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος!!!! Τρομακτικά πράγματα συμβαίνουν· πολύ πιο τρομακτικά απ’ τον τσαχπίνη… Αλλά ο ανταποκριτής των n.y.t. είναι καθησυχαστικός: δεν μπορούν να τα φτιάξουν (τόσα εμβόλια) οι ρώσοι… Και έχουν οικονομικά προβλήματα… Και δεν εμπιστεύονται τον Putin (μόνο τον Navalny….) Και… θα διαλυθούν (όχι, αυτή είναι ελληνική προσευχή, για τον “αιώνιο εχθρό”!)… Αλλά… «θα τους περιποιηθούμε!» (Προς το παρόν το sputnik V έχει πατήσει πόδι εκτός απ’ την βενεζουέλα στην αργεντινή και στην βολιβία – στην «πίσω αυλή» της Ουάσιγκτον. Τα κινέζικα, ως γνωστόν, στη χιλή, στη βραζιλία και στο περού… Έρχεται και το κουβανέζικο…).

Τελικά τι είναι αυτά τα εμβόλια, οι πλατφόρμες γενετικής μηχανικής, τα πλασμίδια dna; Και ο τσαχπίνης; Αυτός τι είναι; Πού ακριβώς έχει κάνει λάθος στις αναλύσεις, τις εκτιμήσεις και την άποψή της εδώ κι ένα χρόνο η ασταμάτητη μηχανή;

Ας μας πουν οι ντόπιοι pfizerοι… Και γι’ αυτό: τα data; Με τα data τι γίνεται; Τα προσωπικά δεδομένα όσων πλατφορμιάζονται ποιός τα παίρνει προς επεξεργασία; Ε;